ARDL SINIR TESTİ

This paper aims to empirically examine the drivers of the bilateral balance of the trade model for the Georgian-Chinese economy from 2000 to 2020 and the influence of the Georgia-China free trade agreement on the Georgian-Chinese balance of trade. The Error Correction Model (ECM) of the ARDL was used to see if the balance of trade and its predictors have a long-term relationship. One of the ARDL's defining properties is that it may be utilized in circumstances when there is minimal data, regardless of the level of variable integration. According to the findings, a perceived effective exchange rate has a statistically significant positive impact on the balance of trade in the long run and a statistically significant negative impact on the balance of trade in the short run. The output is shaped to favor the presence of the elasticity attitude's J-Curve impact. The study also found that the comparative supply of money (MS) and GDP have only a minor impact on the trade balance in the medium and long run. The sponging and monetary methods are ineffective in characterizing the bilateral trade deficit between Georgia and China.

Dış ticaret yaparak gelir elde edip, ekonomik büyümelerini artırmak ve kalkınmak bütün ülkelerin öncelikli hedeflerindendir. Ancak ülkeler dış ticaretten her zaman kazançlı çıkamamakta, dış ticaret açığı verebilmektedirler. Dış ticaret açığı, cari işlemler açığının da temel nedeni olup, ülkeleri ekonomik krize sürükleme riski vardır. Bu nedenle ülkelerin dış ticaret dengelerinin belirleyicilerinin ve sürdürülebilirliğinin sıklıkla analiz edilmesinde yarar vardır. Bu çalışmada reel efektif döviz kuru, yurtiçi milli gelir düzeyi ve dünya milli gelir düzeyinin dış ticaret dengesi üzerindeki etkileri, farklı gelir guruplarında yer alan 80 ülkenin, 1960-2016 dönemi verileri kullanılarak panel veri analizi ile incelenmiştir. Analiz sonucunda; yüksek gelirli ülkeler haricindeki ülkelere Marshall–Lerner koşulunun geçerli olduğu, dolayısıyla bu ülkelerde döviz kurunun, dış ticaret dengesini iyileştirici bir politika aracı olarak kullanılabileceği tespit edilmiştir. J Eğrisi hipotezinin, sadece yüksek gelirli ülkelerde, zayıf biçimde geçerli olduğu görülmüştür.

Increasing economic growth and development by achieving income from foreign trade is a priority target of all countries. However, countries do not always benefit from foreign trade, they also can give foreign trade deficit. Foreign trade deficit, which is the main reason for the current account deficit, carries a risk that countries would be dragged into economic crisis. For this reason, it is useful to analyze the determinants and sustainability of countries' foreign trade balances frequently. In this study, the effects of real effective exchange rate, domestic national income and world national income on foreign trade balance are examined by panel data analysis using data from 80 countries in different income groups for 1960-2016 periods. As a result of analysis; it has been determined that Marshall-Lerner condition is valid at countries other than high - income countries, so exchange rate can be used as a policy instrument to improve foreign trade balance in these countries. The J-curve hypothesis is found to be weakly valid only in high-income countries.

Household consumption and the variables driving it have garnered extensive attention in economic literature. GDP per capita, gross savings, and inflation are among the macroeconomic variables typically considered to affect household spending. The paper examines the effect of these macroeconomic variables on household consumption using the ARDL model. The yearly aggregate data utilized in this analysis spans the period from 1983 to 2018. The paper found a long-run negative relation between household final consumption expenditure and gross domestic saving in the long run. The study showed positive and significant long-run relationships between GDP per capita and household consumption and a significant and negative relationship between savings and household consumption both in the short and long runs.

Günümüzde siyasi partiler politik pazarlama kanalları ile fikirlerini ve ideolojilerini daha kısa sürede daha çok seçmene ulaştırarak seçmenlerin siyasi tutum ve davranışlarını etkilemektedirler. Seçmenlerin siyasi tutum ve davranışları birçok faktörden etkilenmekte fakat bunlar arasında seçmenlerin en çok etkilendiği faktör ekonomik faktörlerdir. Ekonomik faktörlerin seçmen davranışını etkilediği görüşü, literatürde ekonomik oy verme teorisi olarak adlandırılmaktadır. Bu teoriye göre seçmenler siyasal iktidarların cari ve geçmiş dönemlerini değerlendirip kendilerine en çok fayda sağlayan ve temel ekonomik sorunların üstesinden gelebilen partilere oy vermektedirler. Politik pazarlama kapsamında seçmen tercihlerinin önemini ortaya koyarak seçmen davranışlarında etkili olan makroekonomik faktörleri Türkiye özelinde tespit etmek bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu bağlamda oluşturulan ekonometrik model ile makroekonomik faktörlerin oy oranları üzerindeki etkileri 1977–2019 dönemi arasında Türkiye’de yapılan genel seçimler kapsamında araştırılmıştır. Araştırmada ilk olarak değişkenlerin durağanlık derecelerini belirlemek için ADF ve Carrion-i-Silvestre kırılmalı birim kök testleri kullanılmıştır. Eşbütünleşme ve değişkenler arasındaki kısa ve uzun dönem ilişkilerini tespit etmek için çoklu yapısal kırılmalar altında Maki eşbütünleşme testi ve ARDL sınır testinden yararlanılmıştır. Son olarak değişkenler arasındaki nedensellik ilişkilerini tespit etmek için Toda-Yamamoto Granger nedensellik testi kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda uzun dönemde kişi başı gayri safi yurt içi hasıla oranının oy oranı üzerindeki etkisi pozitif, enflasyon ve işsizlik oranının oy oranı üzerindeki etkisinin negatif olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte kısa dönemde faiz oranının oy oranını negatif etkilediği tespit edilmiştir. Son olarak yapılan nedensellik testi sonucunda işsizlik, enflasyon ve kişi başı gayri safi yurt içi hasıla oranlarından oy oranına doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisinin olduğu tespit edilirken faiz oranından oy oranına doğru bir nedensellik ilişkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, çalışma kapsamında Türkiye’deki seçmenlerin makroekonomik faktörlerdeki değişimlerden etkilendiği ve siyasi tutum ve davranışlarını bu doğrultuda şekillendirdiği tespit edilmiştir.

Bu çalışmada, Türkiye’de 1980-2017 arası yıllık veriler ile toplam faktör verimliliği hesaplanarak; toplam faktör verimliliğinin enflasyon üzerindeki uzun ve kısa dönem etkisi ARDL Sınır Testi yaklaşımı ile incelenmiştir. ARDL modeline göre toplam faktör verimliliğindeki değişimlerin uzun dönemde enflasyon oranı üzerinde herhangi bir etkisi bulunmazken; kısa
dönemde gecikmesiz değerlerinde negatif, gecikmeli değerlerinde ise pozitif bir etkiye sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Modelin hata düzeltme katsayısı istatistiksel olarak anlamlı ve kısa dönem dengesizliklerin % 28’inin uzun dönemde ortadan kalktığı görülmüştür. Bununla beraber, modelde kontrol değişken olarak kullanılan logaritmik reel milli gelir değişkeni ise uzun dönemde pozitif kısa dönemde ise negatif katsayıya sahiptir. Toplam faktör verimliliğindeki artışların ilk aşamada üretimi artırdığı bu durumun enflasyon üzerinde aşağı yönlü bir baskı meydana getirdiği; sonraki aşamalarda ise verimlilik artışı sebebiyle ücret seviyelerinde görülen artışların hem maliyet hem de talep yönlü enflasyonu tetiklediği şeklinde yorumlanabilmektedir.