Provence

Na een paar mooie dagen in april volgde weer het gebruikelijke grijze, koude en natte type. We hadden er genoeg van en bespraken een huisje op de camping in de Provence, waar we graag zijn. Vrij onverwacht dus, vandaar mijn vorige mail, die misschien voor sommigen een beetje raadselachtig was.

After a few nice days in April the weather changed back to the usual grey, cold and wet type. We had had enough of that and decided to book a cottage on the campsite in the Provence where we love to be. It was rather unecpected, so for some people my last message here, from the hotel, was a bit enigmatic.


Maar hier een paar foto's, zoals beloofd. Met korte beschrijvingen.

But, as promised, a few pictures here. With short descriptions.

De Mas, waar alle aktiviteiten zich afspelen op de camping. Gewoonlijk de warmste plek op de camping, maar dit jaar was het zelfs hier vrij koud.

The Mas, or the main building, where all activity is on the campsite. Usually the warmest spot of the site, but this year it was pretty cold even here..

Hetzelfde gebouw, uit de verte. Om drie uur verzamelen de boule spelers zich hier. Iedere middag weer. Er is een prachtige boulebaan, maar het pad voor de Mas speelt toch leuker.

The same building from the distance. Each afternoon bouleplayers assemble in front. Three o'clock sharp. There is a perfect boule court, but the path in front of the Mas is nicer.

In deze tijd van het jaar zie je tijdens de wandelingen weer andere dingen dan in september.

In this time of the year we saw during our walks different things than in September.

Prachtige vormen

Beautiful shapes 

Mooie patronen

Beautiful patterns

Vooral van dichtbij

Especially when looking close up

Dappere kleine bloem, maar vergeleken met de maagdenpalm naast ons eigen huis hier in Nederland wel heel groot!

Brave small flower, but compared to the periwinkle next to our house here in the Netherlands it was big!

Het was dan wel koud, maar de klaprozen bloeiden volop

It may have been cold, but the poppies were everywhere.

Nog meer kleine kruipbloemetjes, als je erop stapte rook het heerlijk

More small creeping flowers, when you walked the fragrance of them was great

Boompje vol mossen

Small dead tree, full of mosses 

Mooie kleuren voor een weefsel

Great colours for a weaving

Dichterbij zie je pas hoe mooi ze zijn

Closer up you can see how beautiful they are

We waren te laat voor de kersenbloesem

We were late for the cherry blossom

Sneeuw op de Mont Ventoux. De fietsers fietsen in het dal

Snow on the Mount Ventoux. The cyclists stayed in the valley.

 Verkiezingen in Frankrijk.

Presidential elections in France

 En natuurlijk de markt op maandagochtend

And of course the Monday morning market.

Knoflook

Garlic

Provencaalse stofjes

Provencal cottons

 Die kleuren! De platanen hier lopen net een beetje uit

Those colours! The planes here are just getting green.

En dan is er koffie (cappucino = lekker!)

And then it's time for coffee (cappuccino - nice!)


Tot zover een impressie van ons korte bezoek aan Frankrijk. We zijn inmiddels alweer bijna een week thuis! Hier is het ook koud (minder dan in Franrijk) en nat, maar ach, we doen het er maar mee. Goed weer om te breien, te spinnen, te weven... Volgende keer weer meer daarover. Denk ik.

So far an impression of our short stay in France. We've almost een home for a week now! It's also cold here (although less so than in France) and wet, but well, we'll have to take it as it comes. It's the right weather to knit, spin, weave... More about that a next time. I think.

Weer thuis/Home again

We zijn alweer twee weken thuis en langzamerhand kom ik aan de gebruikelijke dingen toe. Eerst moest de was gedaan worden, de kranten en andere post doorgenomen, maar vooral: er moest geslapen worden! Zoveel weken, waarin het maar licht bleef en waarin iedere dag gevuld was met reizen of met dingen bekijken, eisten hun tol. Ik had het gevoel, dat ik zelfs staand kon slapen.

We're back home since two weeks now, and slowly I start doing the usual things again. First the laundry had to be done, papers, magazines, letters, etc. had to be read, but most of all: I had to sleep! So many weeks when it was light day and night, and when every day was filled with travelling or sightseeing had made me very tired. I had the feeling that I could sleep standing up.

Het eerste weekend nadat we thuisgekomen waren, kwam de familie uit de Achterhoek logeren. Pepijn en Emmeke kregen de lolly's, die we in Zweden hadden gekregen. Ze waren lekker...

In the first weekend after we came home, daughter and family came. Pepijn and Emmeke ate the sweets we got in Sweden - one of the places where we stayed was famous for these sweets. The children liked them, but....

... het opeten ervan was wel lastig!
... eating them was quite hard!

Maar toch: op!
All gone!

Broer Friso was in onze afwezigheid tweemaal zo oud geworden. Het was zowaar al een hele knul!
Brother Friso was twice the age he was before we left. He was quite a boy now!
Pepijn had het druk. Hier onderzoekt hij, hoe hoog gras is, nadat het zeven weken niet gemaaid is. Hoog dus. De mannen hadden het druk met maaien en harken.
Pepijn was busy. Here he sees, how high grass grows, when it's not mown for seven weeks. High. The men were busy mowing all weekend.

Na een dag hard werken is het genieten van een mooie zonsondergang. Tijdens onze reis zagen we er veel, maar deze, vanuit onze woonkamer gezien, was toch ook de moeite waard.
After a day of hard work one enjoys seeing a lovely sunset. During our trip we saw many, but this one, seen from our livingroom window was not bad either. De kinderen hadden ook even rust nodig.
The children needed some rest as well.

Een volgende keer meer over onze reis (we hadden na Lapland meestal geen internet meer) en over de diverse textiele activiteiten.
A next time more about our trip (we didn't have internet after Lapland, most of the time) and about my textile activities.

P is voor...

Het jaar gaat zo hard, ik moet dus ook even verder met mijn alfabet. De P is eenvoudig: De P is natuurlijk van Pepijn! Hier zit hij in het bos, in zijn geliefde kledingstuk: de overall.
Because the year goes by so fast I have to go on with my alphabet. The P is simple: of course the P is of Pepijn! Here he is sitting in the woods, in his favorite costume: his overalls.

En dan is er nog de P van Praag, waar we tijdens onze vakantie ook een bezoek brachten. Een mooie stad, waar veel te zien was. Hier een van de bekendste plaatsen van de stad: de klok.
And then there is the P of Prague, where we went for a day during our holidays. A beautiful city, with lots of lovely sights. Here is on of the most famous sights: the clock.

Annaberg 2

Het Ertsgebergte ontleent zijn naam aan de vele zaken die hier in de grond gevonden werden. Zilver was daar een van. Overal waren mijnen en in de musea zie je hele bouwwerken die die mijnen op schaal verbeelden. Kleine mijnwerkertjes zie je bezig en als je, zoals wij, in een stille tijd een bezoek aan deze musea brengt, drukt de suppoost op alle knopjes, zodat ook alles beweegt en licht geeft.
The 'Erzgebirge' (= ore mountains) got their name of all the things that were found there in former times. Silver was one of them. There were mines everywhere and in the musea one sees complete miniature mines, built to scale. You see little miners hacking away and when you, like us, visit the museum in a quiet period, the guards press every button and so it all moves, lights go on etc.

Barbara Uthman was een rijke vrouw, die in Annaberg woonde in de 16e eeuw. Nadat haar man was overleden erfde ze zijn bezittingen, waaronder mijnen, huizen, landerijen. Het was moeilijk voor de mensen, die van de mijnbouw moesten leven, om het hoofd boven water te houden en Barbara zette met 16 vrouwen een passementenindustrie op. Dat werd later uitgebreid met kloskant. Er waren tijden, waarin deze huisindustrie meer opbracht dan de eigenlijke mijnbouw, die nu ook volledig verdwenen is. De kant bestaat echter nog steeds en overal vind je daar voorbeelden van. Barbara moest concurreren met de Schotse passementindustrie, maar deed dat heel handig. In de tweede helft van de 16e eeuw had ze 900 mensen in dienst.
Hiervan is in het museum van Annaberg veel te zien.
Barbara Uthman was a rich woman who lived in Annaberg in the 16th century. After her husband had died she inherited his possessions, like mines, houses, farm-lands. The times were hard for people living off the mines and therefore Barbara, with 16 other women, set up an industry in woven trimmings, to which she added bobbin lace as well. There were periods, when this cottage industry brought in more than the actual mining and this has completely gone now. Lace, however, is still existing here! Barbara had to compete with the Scotch braid (?) industry, but she did that in such a clever way, that 900 people were working for her in the second half of the 16th century.
Of all this much can be seen in the Annaberg museum.




Hier is Barbara, met een korte beschrijving van haar leven.
Here is Barbara, With a short description of her life.

En hier is ze in hout, naast een mooi voorbeeld van een passementengetouw.
And here she is in wood, next to an beautiful example of a loom on which the edgings were woven.

Van alles worden hier miniaturen gemaakt. Ook van de getouwen en de andere attributen, die bij de textielverwerking werden gebruikt, zoals haspels, spinnewielen enz. Die zijn in de bovenste vitrine opgesteld, onder spoelmachines en tafelklemmen.
Miniatures are made here of everything. Also of the looms and other things used in the textile industry; like swifts, warping boards, spinningwheels etc. These are shown on top, at the bottom are bobbin winders and clasps.
Stalen van alles wat gemaakt werd, werden verzameld in dikke boeken. Hier de passementen.
Samples of everything that was produced, were collected in thick books. Here the woven trimmings.



De kloskant/The bobbin lace
Kant en passementen samen/Lace and woven trimmings together
In een interieur als dit moesten de vrouwen werken.
In a room like this the women had to work.

Licht kwam via bollen, gevuld met water, die het kaarslicht verspreidden
Light came through round glass bottles, filled with water, which spread the candlelight.
Natuurlijk was ik ook geïnteresseerd in de spinnewielen, die gebruikt werden. Hier een mooie, zonder trapper, maar met handaandrijving.
Of course I was also interested in the spinning wheels. Here is one without a treadle, but worked by hand.

En tenslotte allerlei vlasspinattributen/And finally some tools to spin flax

Annaberg

Maandag was het echt herfst. Het regende en waaide. We moesten dus overdekt vermaak zoeken. Dat was niet zo moeilijk, want het museum in Annaberg was open op maandag en bovendien dichtbij. Daar zou veel kant te zien zijn.
En dat was waar: er was zelfs meer dan we verwacht hadden. Op de Oidfa, eerder deze zomer, had ik al de inzending van Tsjechië gezien, en al die kanten waren nu in Annaberg. Ze waren wat ruimer tentoongesteld en dus kon ik ze beter zien.
On Monday autumn had really started. Much rain and wind. We had to find indoor amusement. That wasn't so hard, because the museum in Annaberg was open on Mondays and it was not far away. Much lace was supposed to be shown there.
An that was true: there was even more than we had expected. At the Oidfa event, earlier this year, I had seen what the Czechs had made and all these laces were now here in Annaberg. Shown in a larger space, so I could see everything a little better.
Ook de opdracht, die alle klossters hadden gekregen voor de inzending naar de Oidfa, werd tentoongesteld. "Eerst was er alleen een lijn, toen een vlak, toen een vorm..." en dat resulteerde in 435 verschillende stukken kant.
The assignment all lacemakers had got was shown as well: "First there was only a line, then a space, then a form...." and the result was 435 pieces of lace.

Sommige daarvan waren aan elkaar bevestigd,
Some had been attached to each other,

andere werden afzonderlijk getoond
others were shown seperately

Tenslotte nog wat metalen voorbeelden. Een volgende keer meer over de andere dingen in dit museum!
Finally a few examples made in metal. More about the other things in this museum another time!

O is van....

Oberwiesenthal.

We waren een weekje op vakantie in het Ertsgebergte, in Zuid Duitsland en logeerden in het hoogstgelegen stadje van Duitsland met deze naam. Het ligt in de deelstaat Saksen, aan de grens met Tsjechië. We konden te voet de grens oversteken en keken vanuit onze hotelkamer uit op Tsjechië. Het weer was prachtig toen we aankwamen. Het leek wel zomer en de bomen waren met hun herfstkleuren een sprookje. We konden niet vaak genoeg zeggen, hoe goed we het getroffen hadden. En dat eind oktober!
We spent a week's holiday in Southern Germany, in the town with this name. It's the highest town in Germany, situated on the Czech border, and we could walk across that border. The mountains in the back of the country, which formed the view from our windows were Czech, too. Oberwiesenthal is in the part of Germany called Sachsen.
The weather was great and felt like summer and the trees in all their autumn colours were lovely. We couldn't stop saying how lucky we were. And that in the end of October

Aan onze voeten lag dit groepje huizen in de zon.
These houses were at the bottom of the slope seen from our windows, beautiful in the sun.

De hoogste berg van de omgeving, de Fichtelberg, zag er ook heel vriendelijk uit vanaf ons balkon.
The highest mountain of the neighbourhood, the Fichtelberg, looked very friendly from our balcony.
Ons hotel heette 'De vier jaargetijden'. Twee dagen na onze aankomst begrepen we waarom. Hier opnieuw de Fichtelberg, vanaf datzelfde balkon.
The name of our hotel was 'The four seasons'. Two days afterour arrival we understood why. Here another view from our balcony, of the Fichtelberg.

De eerste paar dagen kon er echter gewandeld worden. We verkenden de stad en zagen de verschillende boogjes die kenmerkend zijn voor dit gebied.
The first few days however, we could walk. We found our way through the town and saw the different signs that are typical for this area.

Op de onderste boog is al een kantklosster te herkennen, links, werkend op haar rolvormige kussen. In dit gebied wordt nog altijd veel kant gemaakt en dat was ook een van de redenen dat ik graag hierheen wilde.
In the picture at the bottom you can see the lacemaker, working on her round pillow. In this area much lace is still made and this was one of the reasons why I wanted to visit this part of Germany.

Ook houtsnijden wordt hier heel veel gedaan. Alle winkels liggen vol met houtsnijwerk.
Woodcarving and woodcutting is popular here as well. All shops are filled with woodwork.
>

En kijk daar: in de etalage bij de drogist stond het eerste kantkloskussen.
And look here: in the window of the local chemist was the first lace pillow.

We waren op zondag in de stad en alle winkels waren gesloten. Ook de plaatselijke kantklosschool. We besloten later in de week terug te gaan. Maar toen we dat op vrijdag deden, bleek ook dat een feestdag te zijn en we konden dus niet naar binnen. Het uithangbord fotograferen ging wel.
We were here on Sunday and all shops were closed. The local lace school, too. We decided to go back there later in the week. But when we did that on the following Friday it turned out to be a national holiday and everything was closed again. We could go in, but of course we could take a picture of their sign.