Του Κωτσέλη Δημήτρη www.sportypen.wordpress.com

Ως συνέχεια του άρθρου ”30 νέα που δεν θα διαβάσουμε ποτέ στις ελληνικές εφημερίδες” το οποίο ομολογουμένως γνώρισε τεράστια επιτυχία και έφερε το blog στο top-10 των ελληνικών αθλητικών blog θα παρουσιάσω τη λίστα με τα 50 πραγματα που είτε το θέλουμε είτε όχι δεν πρόκειται να αλλάξουν στον ελληνικό αθλητισμό, τουλάχιτον στο εγγύς μέλλον. Ξεκινάμε λοιπον:

1. Τα δυσνόητα ελληνικά του Ντούσαν Μπάγεβιτς.
2. Η κόντρα του Αλέφαντου με τον Δούρο.
3. Τα παράπονα του Χούτου στους προπονητές του.
4. Τα πολλά και περιττά κιλά του Σχορτσιανίτη.
5. Οι Αφρουδάκηδες να σκοράρουν για την εθνική πόλο.
6. Ο Ηρακλής να χάνει τους τελικούς του Champions League στο βόλλευ.
7. Τα αμέτρητα ντοπαρίσματα στο χώρο της αρσης βαρών.
8. Τα χιλιάδες άδεια καθίσματα στο μίτινγκ Τσικλιτήρεια.
9. Η Ξάνθη να έχει χορηγό την Skoda
10. Η κόντρα Νικολαιδη-original
11. Tα παράπονα όσων φεύγουν απο τον Παναθηναικό.
12. Οι συνεχείς αλλαγές προπονητών στους πάγκους των ομάδων.
13. Τα ”βρόμικα” έξω από το γήπεδο.
14. Ο Εθνικάρας σε κάθε αναμέτρηση Εθνικου και Εθνικής.
15. Τα παράπονα για τη διαιτησία.
16. Ο Ρεχάγκελ να δείχνει πιο νέος απο τον Νικοπολίδη.
17. Ο ”Μητσάρας” στο background των δηλώσεων.
18. Οι λάτιν προτιμήσεις της ομάδας του Αρη.
19. Τα επεισόδια στα ντέρπι των ελληνικών ομάδων.
20. Το πασίγνωστο πια ”που ρου που που” με την έναρξη της Αθλητικής Κυριακής.
21. Η καράφλα Γεωργάτου-Τζόρτζεβιτς.
22. Τα αμυντικά προβλήματα του Ολυμπιακού.
23. Η λεωφόρος να στεγάζει εκδηλώσεις του Παναθηναικου.
24. Η χρυσοπηγή Δεβετζή να χάνει πάντα το χρύσο μετάλιο στις μεγάλες διοργανώσεις.
25. Η συνεχής υποχώρηση της Λένας Δανιηλίδου στην παγκόμια κατάταξη.
26. Ο Ολυμπιακος να κατακτά το πρωτάθλημα κολύμβησης.
27. Η ”αγάπη” των οπάδων στον Λουκά Βυντρα.
28. Τα πάρε-δώσε του Ολυμπιακού με τον Σέλουκ.
29. Τα υβριστικά συνθήματα προς τον Σταύρο Λαμπριάκο.
30. Η βαρεμάρα στην ομιλία του Βασίλη Τσιάρτα.
31. Το μακρύ μαλλί του Γιάννη Αμανατίδη.
32. Οι τούμπες του Γιώργου Καραγκούνη.
33. Ο Βερνίκος να περιγράφει αγώνες της Εθνικής Ελλάδας.
34. Η μελαγχολεία για τις ημέρες του Εuro 2004.
35. Ο Λουτσίανο Ντε Σόουζα και τα μαγικά του.
36. Οι δηλωσεις των νεόφερτων ξένων ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα, περί πολλών γκόλ και τίτλων.
37. Η διαμάχη Ρεχάγκελ – Superleague για την έναρξη του πρωταθλήματος.
38. Ο τίτλος του εθνικού σκόρερ στον Χαριστέα.
39. Το ευρωπαικό 10 παρά τέταρο Ολυμπιακού και Παναθηναικού.
40. Τα καλοκιρινά απίθανα μεταγραφικά σενάρια.
41. Ο τίτλος του looser στον προπονητή του βόλλευ Αλέκο Λεώνη.
42. Η περούκα του Κουμπλή.
43. Οι συμμετοχές του Νίκου Κακλαμανάκη σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
44. Τα ειρωνικά σχόλια του Ζακ Ρόγκ για τον ελληνικό αθλητισμό.
45. Τα ”χο-χο” του Σωκράτη Κόκκαλη.
46. Τα ”πυρά” των οπαδών κατά των εποπτών.
47. Ο τίτλος ”παλτό” να συνοδεύει τον Μιχάλη Κωνσταντίνου.
48. Οι αθλητικές αναλύσεις του Γεωργίου.
49. Τα νυχτοπερπατήματα των ξένων ποδοσφαιριστών.
50. Οι απίθανες συνεντεύξεις του Πάτρικ Ογκουνσότο.

παρόμοια άρθρα στο: www.sportypen.wordpress.com (αθλητικό magazino)

Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ

Ομολογουμένος είμαστε μία περίρεγη φυλή εμείς οι έλληνες,και πραγματικά ξεχωριστή σε σχέση με τις άλλες ανα την υφήλιο.Ιδιαίτερο ενδιαφέρον λοιπόν παρουσιάζει η εξέταση του πως αντιλαμβάνεται ο καθένας απο μας τον αθλητισμό. Είναι γνωστό τις πάσι ότι για μας ένα αθλητικό γεγονός είναι κατι παραπάνω από μία απλήγιορτή είναι μία ανάγκη επιβολής. Εξάλλου τα σημάδια ταύτισης μας μεαθλητικους στάρ είναι εύκολα εμφανη. Ας σκεφτούμε και κάτι άλλο. Olympic games λενε οι ξένοι στη διεθνή γλώσσα. Ολυμπιακοί αγώνες μεταφραζουμε εμείς. Παίζουν οι ξένοι αγωνιζόμαστε εμείς. Δηλάδη για τα άλλα έθνη είναι ένα παιχνίδι για μας κατι παραπάνω, ένας αγώνας. Αυτο το βλέπουμε και στις αντιδράσεις μας. Η απότομη εναλλαγή συναισθημάτων μας συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον αθλητισμό. Δεν δυσκολευόμαστε να αποθεώνουμε τα αθλητικά προσόντα κάποιου και σύντομα να τον έχουμε κυριολεκτικά του πεταματού. Αγώνας σου λέει ο άλλος. Κάπου εκέι κρύβεται και η αιτιά τηςβίας στα ελληνικά γήπεδα. Είναι θέμα παίδειας. Σκεφτείτε το εξής:Οτάν κάποιος έχει ανάρμοστη συμπεριφορά σε έναν οποιοδήποτε χώροτο πιό συνηθισμένο που μπορεί να ακούσει είναι ‘καλα ρε πουβρίσκεσαι σε γήπεδο;’ Να η νοοτροπία των ελλήνων. Ζούμε και μεγαλώνουμε με την ιδέα οτί το γήπεδο είναι ο χώρος που όλα επιτρέπονται. Που όλα συγχωρούνται στο όνομα της νίκης.Έχει χαθεί πια το ‘ευ αγωνίζεσθαι’. Στα τέλη του 19ου αιώνα λίγοπρίν η Αθήνα αναλάβει τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακους Αγώνεςο βαρώνος Πιέρ ντε Κουπερτέν είχε πει: ‘Το σημαντικό στον αθλητισμοδεν είναι η νίκη αλλά η συμμετοχη’ Ε, αυτο ακριβως εμεις οι έλληνες δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε. Κι ξερετε γιατι; Γιατι δεν μας το έμαθε κανεις. Δεν μας έπιασε κανεις να μας πει: ξέρετε κύριοι ο χώρος του αθλητισμου είναι για διασκέδαση κι όχι για εκτόνωσηΚι είναι και κάτι άλλο: Ο Φανατισμός αναπαράγεται και μέσο του αθλητικου τύπου. Τα μέσα αυτά που διαμορφώνουν συνειδησεις οφείλουν να είναι πιο προσεκτικά. Η τυφλή μερολειψεία που προωθείται από μερίδα του αθλητικού τύπου μόνο την υγειή ενημέρωση δεν πρεσβεύει. Και κάπως έτσι πλάθεται η νοοτροπία μας. Κάπως έτσι αδιαφορούμε για τα αθλητικά ιδεώδη.Και μετά έρχονται οι κύριοι κύριοι διοικούντες τον ελληνικό αθλητικόχώρο και αραδιάζουν τις απόψεις τους περί βίας των γηπέδων τάχα μουότι ενδιαφέρονται για αλλαγή πορείας.Οχι κύριοι δεν θέλει λόγια. Πράξεις θέλει. Μονο όταν θα μας κάνετεπολιτισμένα αθλητικως όντα τότε θα μιλάμε για υγειη αθλητισμό.Η νοοτροπία δεν κληρονομείται. Αντίθετα, χτίζεται. Για αυτο ας αρχίσουμε όλοι την αλλαγή πορείας πριν είναι ήδη πολύ αργα.

Κωτσέλης Δημήτρης