Nikotinski antagonist

Nikotinski antagonist je tip antiholinergičkog leka koji inhibira dejstvo acetilholina (ACh) na nikotinskim acetilholinskim receptorima. Ta jedinjenja se uglavnom koriste za perifernu mišićnu paralizu tokom operacija, klasični agens ovog tipa je tubokurarin,^[1] mada neka centralno delujuća jedinjenja kao što je bupropion, mekamilamin, i 18-metoksikoronaridin blokiraju nikotinske acetilholinske receptore u mozgu i predložena su za primenu u tremanu narkomanije.

Poređenje
Mehanizam	Antagonist	Preferentni receptor	Klinička upotreba
Ganglioni blokatori	Heksametonijum	Ganglionski tip	ne koristi se^[2]
	Mekamilamin	Ganglionski tip
	Trimetafan	Ganglionski tip	Retko se koristi za sniženje krvnog pritiska tokom operacija^[2]
Nedepolarizujući neuromuskularni blokirajući agens	Atrakurijum	Mišićni tip	mišićni relaksant pri anesteziji^[2]
	Doksakurijum	Mišićni tip
	Mivakurijum	Mišićni tip
	Pankuronijum	Mišićni tip	mišićni relaksant pri anesteziji^[2]
	Tubokurarin	Mišićni tip	Retko se koristi ^[2]
	Vekuronijum	Mišićni tip	mišićni relaksant pri anesteziji^[2]
Depolarizujući neuromuskularni blokirajući agens	Sukcinilholin*	Mišićni tip
Centrally acting nicotinic antagonists	18-Metoksikoronaridin	α3β4

Reference

^ P. Taylor (1990). In Goodman and Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics, 8th Ed., (A. G. Gilman et al., Eds.), pp. 166-186, New York: Pergamon Press.
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^ђ Rang, H. P. (2003). Pharmacology. Edinburgh: Churchill Livingstone. ISBN 0-443-07145-4. Page 149

Nicotinic+antagonists на US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)