Αυτός είναι ο δρόμος.

«Αυτός είναι ο δρόμος, αγαπητοί, στον οποίο βρήκαμε τη σωτηρία μας, δηλαδή τον Ιησού Χριστό, τον Αρχιερέα των λειτουργικών προσφορών μας, τον προστάτη και βοηθό της αδυναμίας μας.

Με Αυτόν μπορούμε να ατενίσομε στα ύψη των ουρανών, με Αυτόν μπορούμε να βλέπομε την αγία και υπερτάτη όψη Αυτού, με Αυτόν μπορούμε να ανοίξομε τα μάτια της ψυχής μας, με Αυτόν η ανόητη διάνοιά μας (κείμενο: "η ασύνετος και εσκοτωμένη διάνοια ημών") ξαναζωντανεύει στο να βλέπει το φως, με Αυτόν θέλησε ο Δεσπότης να γευθούμε την αθάνατη γνώση, ότι δηλαδή Αυτός "ο οποίος είναι απαύγασμα της μεγαλοσύνης Αυτού, είναι τόσο ανώτερος από τους αγγέλους Αυτού, όσο διαφορότερο όνομα έχει κληρονομήσει".

Η τιβί δανείζει σκέψεις

Στην εικόνα βλέπετε κάποιον παλινδρομιστή μετρητών. Η τηλεόραση λέει ότι είναι δημοσιογράφος. Δίκιο θα 'χει...

Παρακολουθεί κάποιος κάτι στην τηλοψία. Το ασπάζεται. Το επιδιώκει αν δεν το έχει. Το υπηρετεί αν το έχει. Δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν βιώνει πολλά πράγματα στη ζωή του και η τηλεόραση είναι γεμάτη με ζωή ή έστω κάτι που της μοιάζει. Αρα θα έχει δίκιο το γυαλί. Οσοι κατέχουν το γυαλί, είτε ως διαχειριστές των εκπομπών που προβάλλει είτε ως ιδιοκτήτες σταθμών, είναι ισχυροί, άρα κι αυτοί εξ ορισμού έχουν δίκιο. Μπορούν αυτοί οι κύριοι να βάζουν κάποιον τύπο σαν αυτόν της φωτογραφίας και να σου κουνάει μετρητά στη μούρη, να στα ανεμίζει και εσύ να έχεις ανάγκη. Να χασκογελάει, να αερολογεί και μετά... βίρα μάινα να κάνει παλινδρομικές κινήσεις με τα «απολύτως μετρητά», όπως τα αποκαλεί.

Μαντήλι Καλαματιανό (για τα δάκρυα)...

Όταν πρίν από τρία χρόνια του δόθηκε η ευκαιρία, μετά την ανατροπή του Μεγάλου Ηλίθιου, να πεί το μεγάλο "όχι", και να οδηγήσει την χώρα σε σωτήριες εκλογές,
(εκλογές που θα κέρδιζε "με τα τσαρούχια" λόγω της ως τότε στάσης του, και που αν εφάρμοζε όσα αντιμνημονιακά και πολύ σωστά έλεγε ως τότε, σήμερα θα ήταν αδιαφιλονίκητος ηγέτης και θα μπορούσε να χρίσει για υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας ακόμα και τον οδηγό του)
...προτίμησε την οδό της προδοσίας, της υποτέλειας, της σίγουρης εξουσίας που του έταξαν οι οικονομικοί δυνάστες και οι εξωθεσμικοί μαφιόζοι. Άλλωστε το είχε ξανακάνει και πιό παλιά.

100% των επιστημόνων συμφωνούν: επί 18 χρόνια και 2 μήνες ΔΕΝ υπάρχει υπερθέρμανση του πλανήτη.

Εδώ και πάνω από 20 χρόνια γίνεται μια πλανητικής κλίμακας απόπειρα να δαιμονοποιηθεί το CO2 ως η αιτία για την "υπερθέρμανση", την κλιματική αλλαγή και τα "ακραία" καιρικά φαινόμενα.

"Ακραία" είναι εκείνα τα καιρικά φαινόμενα που μας φαίνονται ασυνήθιστα, μακριά απ' τις στατιστικές παρατηρήσεις. Μόνο που ο πλανήτης έχει μια ιστορία 4,5 δισεκατομμυρίων ετών, μέσα στα οποία διαρκώς μεταβάλλεται κι εξελίσσεται, όπως δείχνουν οι γεωλογικές παρατηρήσεις και οι βάσεις δεδομένων που έχουμε για τα καιρικά φαινόμενα δεν καλύπτουν ούτε στο απειροελάχιστο την ιστορία της γης.

Τεχνοκρατία

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Κατά την αντίληψη του τεχνοκράτη δεν έχει σημασία ο άνθρωπος, αλλά οι τεχνικές γνώσεις του.

Η γαλλική επανάσταση διακήρυξε ότι δεν θέλει να είναι η βάση της ζωής το ήθος. Η αντίληψη αυτή επιβλήθηκε με το διαφωτισμό σχεδόν παντού.

Οι λαοί επιλέγουν (ή δεν επιλέγουν και τους επιβάλλονται), ηγέτες με κριτήριο τις τεχνικές γνώσεις.

Δεν ενδιαφέρει του λαούς η δολιότητα. Την εκμετάλλευση τη θεωρούν τεχνικό λάθος που θα διορθώσει κάποιος ηγέτης πιο καπάτσος απ΄ τον προηγούμενο.

Κυβερνητικά ανδρείκελα: Φορσέ κίνηση ήττας…

Ο σκακιστικός όρος «φορσέ» σημαίνει κίνηση εξαναγκαστική, υποχρεωτική…
«Φορσέ ματ»: Υποχρεωτική κίνηση του παίκτη, που τον οδηγεί αναγκαστικά σε ματ.
Τέτοια φορσέ κίνηση είναι η επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή Προέδρου και η επιλογή του Σταύρου Δήμα: Φορσέ ήττας…
Η διαφορά από μια σκακιστική παρτίδα συνίσταται σε τούτο: Στην παρτίδα είναι ο αντίπαλος που σε εξαναγκάζει σε φορσέ κινήσεις, εδώ είναι ο ίδιος ο Σαμαράς που οδηγεί τον εαυτό του σε φορσέ ματ…

Φυσικά, για την κυβερνητική συμμορία του 4ου Ράιχ δεν υπήρχε άλλη κίνηση. Μια τέτοια κυβέρνηση μοχθηρών ανδρεικέλων, παραπαίουσα και σε ολοκληρωτική αποσύνθεση, αλλά και με τα μεγάλα αφεντικά να την έχουν στύψει, σαν λεμονόκουπα, δεν θα μπορούσε να αντέξει ούτε μια μέρα μετά τις γιορτές: Θα κατέρρεε με πάταγο…