Przejdź do zawartości

Uście Gorlickie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uście Gorlickie
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

gorlicki

Gmina

Uście Gorlickie

Liczba ludności (2011)

1187[2]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

38-315[3]

Tablice rejestracyjne

KGR

SIMC

0468312

Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie
Mapa konturowa gminy Uście Gorlickie, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Uście Gorlickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Uście Gorlickie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Uście Gorlickie”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Uście Gorlickie”
Ziemia49°31′19″N 21°08′18″E/49,521944 21,138333[1]

Uście Gorlickie (do 1949 Uście Ruskie[4], łem. Устя Рускe, przejściowo Ujście Karpackie[5]; wcześniej Uście Wołoskie) – wieś (dawniej miasto) w Polsce, położona w dolinie rzeki Ropy, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie. Wieś jest siedzibą gminy Uście Gorlickie oraz sołectwa Uście Gorlickie.

Uście Ruskie uzyskało lokację miejską w 1785 roku, zdegradowane w 1896 roku[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Wieś leży u ujścia potoku Zdynia do Ropy[7].

Integralne części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Uście Gorlickie[8][9]
SIMC Nazwa Rodzaj
0468329 Kijów część wsi
0468335 Kowalów część wsi
0468364 Oderne przysiółek
0468358 Terpentyny część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Uście zostało założone przez polskich rycerzy Gładyszów na początku XV wieku. Właścicielem tej miejscowości był m.in. Stanisław Gładysz z Kowalowa h. Gryftenutariusz Szymbarku, dziedzic Kowalowej, Gilowej (od 1477), komornik ziemski biecki 1486, sędzia grodzki biecki, mąż Katarzyny Barczkowskiej (córki Jakuba Barczkowskiego). W okresie międzywojennym stacjonował w miejscowości komisariat Straży Granicznej[10].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[11].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Szlaki piesze

[edytuj | edytuj kod]
  • szlak turystyczny żółty Homola (712 m n.p.m.) – Uście Gorlickie – Oderne – Schronisko PTTK na Magurze Małastowskiej.

Związki wyznaniowe

[edytuj | edytuj kod]

W Uściu Gorlickim działalność prowadzą wspólnoty następujących związków wyznaniowych:

Oprócz członków wyżej wymienionych wyznań, zamieszkują tu także ewangelicy i baptyści[17].

  • Ludowy Klub Sportowy Uście Gorlickie (LKS Uście Gorlickie) seniorzy, juniorzy i trampkarze.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143351
  2. GUS - Bank Danych Lokalnych - data dostępu:2015.07.15
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. do 2 września 1949 (M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 795)
  5. Rzeszowski Dziennik Wojewódzki. R.5, nr 5 (10 lipca 1948) = nr 24 + dod., poz. 46
  6. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 80-81.
  7. Uście Gorlickie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-08-05].
  8. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  9. GUS. Rejestr TERYT
  10. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 103. ISBN 83-87424-77-3.
  11. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  12. Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Uściu Gorlickim [online], diecezja.tarnow.pl [dostęp 2023-05-15].
  13. Uście Gorlickie [online], cerkiew.nazwa.pl [dostęp 2023-05-15].
  14. Parafia greckokatolicka p.w. św. Paraskewy w Uściu Gorlickim [online], grekokatolicy.pl [dostęp 2023-05-15].
  15. Chrzczeni Duchem Świętym. O zielonoświątkowcach w Beskidzie Niskim [online], beskid-niski.pl [dostęp 2023-05-15].
  16. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2023-05-15].
  17. nowamalopolska.pl. [dostęp 2009-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]