Stanisław Kruszewski (żołnierz)

Stanisław Kruszewski

rotmistrz
Data i miejsce urodzenia	22 października 1893 Mariinskij Posad
Data i miejsce śmierci	10 sierpnia 1919 Słuck
Przebieg służby
Lata służby	1915–1919
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Formacja	I Korpus Polski
Jednostki	3 pułk ułanów
Stanowiska	dowódca szwadronu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Grób Stanisława Kruszewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Kruszewski (ur. 22 października 1893 w Mariińskim Posadzie, zm. 10 sierpnia 1919 w Słucku) – rotmistrz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 22 października 1893 w Mariinskim Posadzie, w rodzinie Klemensa (1858–1945), inżyniera leśnika, i Kazimiery z Ostromęckich (1866-1933). Był młodszym bratem Mieczysława (1889–1940), majora saperów Wojska Polskiego, szefa Fortyfikacji Wybrzeża Morskiego. Naukę pobierał w Symbirsku, Warszawie i Kazaniu, następnie studiował w Kijowie, ukończył Twerską Szkołę Kawalerii. W lutym 1915 roku został wcielony do armii rosyjskiej. Od grudnia 1917 roku służył w I Korpusie Polskim, w którym wcielony został do 3 pułku ułanów.

Uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Warszawie, a w późniejszym okresie objął dowodzenie nad 2 szwadronem 3 pułku ułanów. 22 maja 1919 został ranny pod wsią Nienatowo, w trakcie walk o Łuniniec. Poległ 10 sierpnia 1919 roku podczas walk o Słuck, gdy na czele swego szwadronu, wspomaganego I batalionem 35 pułku piechoty, wdarł się po brawurowym ataku do tego silnie bronionego miasteczka. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 68-4-28). Stanisław Kruszewski nie założył rodziny.

15 lipca 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4379 pośmiertnie
• Krzyż Walecznych pośmiertnie

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
• Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.