Przejdź do zawartości

Andrzej Grabowski (aktor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Grabowski
Ilustracja
Andrzej Grabowski (2024)
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1952
Chrzanów

Zawód

aktor, artysta kabaretowy

Współmałżonek

Anna Tomaszewska
(1982–2008, rozwód)
Anita Kruszewska
(2009–2018, rozwód)

Lata aktywności

od 1972

Zespół artystyczny
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Andrzej Grabowski (ur. 15 marca 1952 w Chrzanowie[1]) – polski aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i dubbingowy, artysta kabaretowy, piosenkarz, scenarzysta i reżyser.

Jako aktor zadebiutował w 1972 niewielką rolą Edwarda w serialu Odejścia, powroty. W 1974 ukończył studia aktorskie w PWST w Krakowie. W trakcie studiów zadebiutował rolą Pana Trzebińskiego w Teatrze Telewizji, w kolejnych latach grał w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego oraz krakowskich teatrach: Słowackiego i Starym. Ponadto występował w zespole Ensemble MW2, z czasem rozpoczął karierę kabaretową.

Ogólnopolską rozpoznawalność zapewniła mu rola Ferdynanda Kiepskiego, głównego bohatera serialu Polsatu Świat według Kiepskich (1999–2023[2]). Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: Dzień świra (2002), Kariera Nikosia Dyzmy (2002), Zróbmy sobie wnuka (2003), Pitbull (2005), Strajk (2006), Dublerzy (2006), Pitbull. Nowe porządki (2016), Pitbull. Niebezpieczne kobiety (2016) i Polityka (2019). Z dubbingu został zapamiętany jako Buck Gdak w Kurczaku Małym (2005), Nathaniel w Zaczarowanej (2007), Miś Tuliś w Toy Story 3 (2010) oraz Alastor „Szalonooki” Moody z serii filmów o Harrym Potterze. W 2009 debiutował jako wokalista studyjny, wydał cztery albumy: Mam prawo... czasami... banalnie, Cudne jest nudne, Pechy i peszki oraz Łagodnie.

Laureat Nagrody Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu dla Młodych Aktorów podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych oraz zdobywca nagrody na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska”. Odznaczony Złotym i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Łucji z domu Bahr (1912–2005) i Bolesława (1913–1980) Grabowskich[3][4]. Wychował się w Alwerni wraz ze starszymi braćmi – Mikołajem, aktorem i reżyserem, i Wiktorem (1941–2019), inżynierem górnikiem[5][6]. Ich matka była kierowniczką w banku spółdzielczym, a ojciec był kierownikiem zaopatrzenia w zakładach chemicznych[7]. W młodości był ministrantem i harcerzem[8]. W wieku 17 lat zdał maturę w liceum w Chrzanowie[9]. Po niedostaniu się do szkoły teatralnej został zatrudniony w firmie Gazobudowa[10].

W 1969 rozpoczął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie[10]; z powodu niezdania dwóch przedmiotów powtarzał trzeci rok studiów[11][12]. W trakcie studiów występował w kabarecie Janusza Rewińskiego „FIUT”[13] oraz zadebiutował na wielkim ekranie epizodyczną rolą w miniserialu Odejścia, powroty. Po ukończeniu studiów w 1974 rozpoczął pracę w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego[14]. Wystąpił w reżyserowanych przez Ryszarda Smożewskiego: Klątwie, Tangu i Łgarzu, a w 1977 za występ w roli Belusa w spektaklu Przepraszam, czy tu biją otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu dla Młodych Aktorów podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych[15]. W 1978 związał się z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, z którym związany był przez kolejne lata, grając m.in. Poetę w sztuce W małym dworku, Stanisława Witkiewicza w Bracie naszego Boga, Ziłowa w Polowaniu na kaczki i Michała Strawińskiego w Listopadzie[16]. Od 1979 występuje w zespole Ensemble MW2, z którym wystawia m.in. spektakl Kwartet dla czterech aktorów, grał też głównego bohatera sztuki Vaniniana[17].

Zespół MW 2 na promie z Ystad do Rønne w drodze na koncert w ramach "Bornholms Musik-Festival, 20 lipca 1986. Andrzej Grabowski – stoi drugi od prawej (obok na prawo jego brat – Mikołaj)

W latach 80. zaczął występować z programem kabaretowym w krakowskim klubie „Feniks”[13]. Z czasem rozpoczął solową karierę kabaretową[18]. W 1986 za monodram Audiencja V Bogusława Schaeffera zdobył Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Torunie, a następnie premierowo zagrał w – stworzonej z Mikołajem Grabowskim i Janem Peszkiem – sztuce Scenariusz dla trzech aktorów w Teatrze STU w Krakowie[19][20]. W 1989 zagrał pierwszą większą rolę filmową – Stefana Sapieję – w produkcji Feliksa Falka Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce.

W latach 90. został etatowym aktorem w Starym Teatrze w Krakowie[21]. W 1992 zadebiutował w wyreżyserowanym przez siebie monodramie Spowiedź chuligana z tekstami Siergieja Jesienina, wystawianym w Teatrze STU w Krakowie[22]. Za rolę Jaśka w inscenizacji Wesela Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Andrzeja Wajdy otrzymał nagrodę na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska”[23]. W 1997 został zwolniony z pracy w Starym Teatrze, po czym powrócił na deski Teatru Słowackiego rolą Calogero Di Spelta, głównego bohatera sztuki Wielka magia w reżyserii Bogdana Hussakowskiego, a także pojawił się w roli Andrzeja Jurewicza, ojca głównej bohaterki serialu Telewizji Polskiej Boża podszewka w reżyserii Izabelli Cywińskiej[24]. Zagrał Pawła we włoskim filmie Ballada o czyścicielach szyb (1998)[25][26].

Szczególną popularność zawdzięcza roli Ferdynanda Kiepskiego w telewizyjnym serialu komediowym Świat według Kiepskich emitowanym na antenie Polsatu od marca 1999. Sitcom przez kilka lat bił rekordy popularności i zdobywał nagrody dla najlepszego serialu komediowego, dzięki czemu Grabowski zaczął być powszechnie utożsamiany z postacią Kiepskiego[27]. Wziął udział także w nagraniu płyty zespołu Big Cyc pt. Świat według Kiepskich (2000).

Grabowski w czasie występu w Siedlcu, 2009

Zagrał szmalcownika Klubę w polsko-amerykańskim filmie Jurka Bogajewicza Boże skrawki (2001)[28]. Od 2002 gra Argana w komedii Chory z urojenia w reżyserii Giovanniego Pampiglione[29]. W listopadzie 2003 potwierdzono, że poprowadzi program muzyczno-kabaretowy TVP1 Śpiewanie na wezwanie, w którym wcielał się w rolę sierżanta[30]. W 2004 zadebiutował jako aktor dubbingowy, użyczając głosu łosiowi Rutt w polskiej wersji językowej filmu animowanego The Walt Disney Company Mój brat niedźwiedź, poza tym odebrał nagrodę dla najlepszego aktora komediowego na V Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku[31]. Od 2004 kilkukrotnie wystąpił podczas Sopockich Nocy Kabaretowych odbywających się w ramach festiwalu TOPtrendy[32].

W 2005 wystąpił w roli Leona Maya, jednego z dwóch głównych bohaterów filmu Marcina Ziębińskiego Dublerzy[33], który następnie został wyprodukowany również jako miniserial dla TVP1[34]. W tym samym roku użyczył głosu Buckowi Gdakowi w polskiej wersji disnejowskiej animacji Kurczak Mały oraz Alastorowi „Szalonookiemu” Moody’emu w filmie Harry Potter i Czara Ognia. W latach 2005–2008 występował w roli policjanta „Gebelsa” w serialu TVP Pitbull[35]. W 2006 wykreował postać Henryka Sobeckiego w dramacie historycznym Volkera Schlöndorffa Strajk[36]. W 2007 zagrał „Kowala”, jednego z szefów gangu pruszkowskiego w serialu TVN Odwróceni i filmie Świadek koronny, a także użyczył głosu Nathanielowi w polskiej wersji filmu Disneya Zaczarowana, wystąpił w koncercie „Gorzkie żale” ku pamięci Jana Pawła II, zaangażował się w kampanię reklamową producenta dań marki Łowicz oraz był nominowany do zdobycia Superwiktora[37].

W kwietniu 2008 nagrany przez niego utwór „Po drugiej stronie drzwi” został umieszczony na albumie punkrockowego zespołu KSU pt. XXX-lecie, Akustycznie[38]. Również w 2008 był nominowany do zdobycia Wiktora w kategorii „najpopularniejszy aktor telewizyjny”, zagrał grabarza w filmie Piksele (2010) oraz zaśpiewał utwory „Małe piwko” i, napisany dla niego, „Jestem jak motyl” podczas koncertu poświęconego pamięci Jana Himilsbacha i Zdzisława Maklakiewicza w ramach Festiwalu Gwiazd w Gdańsku[39][40]. Obie piosenki w wersji studyjnej znalazły się na albumie kompilacyjnym pt. Jest dobrze... Piosenki niedokończone z 2009[41], a promujący go singiel „Jestem jak motyl” dotarł do pierwszego miejsca Listy przebojów Programu Trzeciego[42]. W 2009 uczestniczył w jednym z odcinków drugiej edycji programu Fort Boyard oraz ponownie zdobył nominację do Wiktora dla najlepszego aktora telewizyjnego[43][44]. W 2010 współprowadził z Agnieszką Wolny-Hamkało program Hurtownia książek, użyczył głosu Królowi w filmie animowanym Złote Krople (2014), zdobył nominację do Wiktora dla najlepszego aktora telewizyjnego, zagrał wójta Marcela Traczyka w serialu TVP1 Blondynka, poprowadził „Kabareton” podczas 47. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, wydał debiutancki album studyjny pt. Mam prawo... czasami... banalnie i wziął udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2011 wydawanego przez miesięcznik „TopGear”, a nagrany przez niego w duecie z Tomaszem Szczepanikiem utwór „Odpływam” znalazł się na płycie wydanej w ramach charytatywnej akcji Kalendarz Dżentelmeni 2010[45][46]. W 2011 został felietonistą magazynu „Maxim”, a stacja TV4 wyemitowała kilkuodcinkowy program Kroniki Andrzeja Grabowskiego z Alwernii, będący zapisem występów aktora w warszawskim Teatrze Bajka[47][48]. W 2012 użyczył głosu królowi Fergusowi w polskiej wersji językowej filmu Merida Waleczna, czytał książkę Wojciecha Nowickiego „Stół jaki jest. Wokół kuchni w Polsce” na antenie Radia Kraków, dołączył do akcji społecznej „Legalna kultura”, poprowadził program TV Puls Stare dranie i wystąpił w kampanii reklamowej dostawcy energii elektrycznej Enea[49]. W 2013 otrzymał Wiktora dla aktora telewizyjnego, pojawił się w roli plutonowego Adolfa Petzelta w Tajemnicy Westerplatte, wydał drugi album studyjny pt. Cudne jest nudne, wystąpił w kabaretonie podczas 50. KFPP w Opolu i wziął udział w kampanii reklamowej producenta wódki Stock Polska[50]. W latach 2013–2020 ponownie grał wójta Marcela Traczyka w kolejnych sezonach serialu Blondynka[51].

W latach 2014–2022 był jurorem w programie rozrywkowym Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami, za co został nominowany do zdobycia Telekamery 2021 w kategorii „juror”[52]. Również w 2014 zagrał przeora zakonu w filmie Patryka Vegi Służby specjalne i w serialu telewizyjnym o tym samym tytule, wyemitowanym w 2015 przez TVP2[53]. W 2015 zagrał prezesa w Pokocie (2016) Agnieszki Holland i ojca Żanety, głównej bohaterki Demona Marcina Wrony oraz wystąpił podczas Sopockiego Hitu Kabaretowego w ramach Polsat SuperHit Festiwal 2015 oraz wykreował postać Majora w spektaklu Teatru Telewizji Damy i huzary w reżyserii Krystyny Jandy[54]. W 2016 premierę miały dwa filmy Patryka Vegi, Pitbull. Nowe porządki i Pitbull. Niebezpieczne kobiety, w których Grabowski powrócił do roli „Gebelsa”[55][56]. W tym samym roku pojawił się jako Lechu, komendant placówki Straży Granicznej w Tarnawie Niżnej w thrillerze Wojciecha Kasperskiego Na granicy oraz wystąpił ze swoim programem podczas „Kabaretobrania” w ramach 8. Zielonogórskiej Nocy Kabaretowej i w telewizyjnym show Nowa rewia kabaretowa na antenie Nowa TV[57]. W 2017 powrócił do wystawiania monodramu Spowiedź chuligana. Jesienin, tym razem wystawianym w kooperacji Teatru „Polonia” z Teatrem STU, poza tym zagrał Górzyńskiego w filmie krótkometrażowym Patryka Vegi Czerwony punkt i Czarka w komedii romantycznej Tomasza Koneckiego Listy do M. 3, wystąpił podczas 5. Świętokrzyskiej Nocy Kabaretowej w ramach festiwalu „Magiczne zakończenie wakacji” Polsatu i RMF FM, zaangażował się w kampanię reklamową aplikacji mobilnej BeamUp i wcielił się w Aleksandra Prystora w spektaklu Teatru Telewizji Marszałek w reżyserii Krzysztofa Langa[58][59]. W 2018 premierę miały kolejne dwa filmy, w których wystąpił: Narzeczony na niby i Plagi Breslau[60][61]. Pojawił się także gościnnie w utworze „Na dłoni” umieszczonym na albumie studyjnym KęKę pt. To tu[62]. W 2019 wydał trzeci album studyjny pt. Pechy i peszki[63] i odebrał nagrodę dla „ikony polskiego kina” podczas 8. Międzynarodowego „Suspense Film Festival” w Kołobrzegu[64]. Pojawił się także w roli prezesa w filmie Patryka Vegi Polityka i jego wersji serialowej[65][66], poza tym zagrał inspektora Piotrkowskiego w komedii Sama Akina Mayday (2020) oraz wystąpił w spocie promującym film Martina Scorsese Irlandczyk w Polsce[67][68].

W 2020 pojawił się w roli Adama w filmie Patryka Vegi Bad Boy[69]. W tym samym roku, nakładem wydawnictwa Agora, wydał książkę autobiograficzną pt. Andrzej Grabowski. Jestem jak motyl, stworzoną ze współautorami Jakubem Jabłonką i Pawłem Łęczukiem, zaprezentował album pt. Łagodnie, wystąpił w kampanii reklamowej sieci komórkowej Play i akcji społecznej #MilionPowodów przed wyborami prezydenckimi w Polsce, a także poprowadził jesienną edycję programu Stopklatki Nowa scena śmiechu[70][71]. Został uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[72]. W 2021 odbyła się premiera kinowa filmu Jana Jakuba Kolskiego Republika dzieci, w którym zagrał główną rolę. W 2024 grał główną rolę w serialu Polsatu Malanowski. Nowe rozdanie[73].

Wpływ na popkulturę

[edytuj | edytuj kod]

Uplasował się na drugim miejscu w kategorii „najpopularniejsi aktorzy polscy” w opublikowanym przez Google Zeitgeist rankingu najczęściej wyszukiwanych haseł w polskim Internecie w 2003[74] oraz na piątym miejscu w tejże kategorii w zestawieniu za rok 2005[75].

Był jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych „Forbes Polska”; jego wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 295 tys. zł w 2008 (82. miejsce)[76] i 285 tys. zł w 2013 (85. miejsce)[77].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1982 poślubił aktorkę Annę Tomaszewską[78]. Mają dwie córki: Zuzannę (ur. 22 czerwca 1983[79]) oraz Katarzynę (ur. 8 marca 1991[80]). Jest teściem Pawła Domagały[81]. W czerwcu 2009 w Urzędzie Stanu Cywilnego w Puławach poślubił Anitę Kruszewską, charakteryzatorkę filmową[82], z którą rozwiódł się w lutym 2018[83]. Od 2020 jest w związku z aktorką Aldoną Grochal[84][85][86].

Deklaruje się jako osoba wierząca. Nie chodzi jednak do kościoła[87].

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[88] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[89]. Przed wyborami samorządowymi 2014 poparł Platformę Obywatelską, występując na partyjnej konwencji wyborczej 8 listopada 2014[90].

Jest honorowym obywatelem miasta Alwernia[91].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]


Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne
Rok Dane dot. albumu Pozycja na liście
POL
[97]
2010 Mam prawo... czasami... banalnie 36
2013 Cudne jest nudne
  • Wydany: 18 czerwca 2013
  • Wytwórnia: Universal Music Polska
 30
2019 Pechy i peszki
  • Wydany: 1 kwietnia 2019
  • Wytwórnia: Agencja Muzyczna Polskiego Radia
Notowane utwory
Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[42]
2009 „Jestem jak motyl” 1
2010 „Czasami” 44
2019 „Kwestia miesiąca” 45

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Andrzej Grabowski w bazie filmpolski.pl
  2. ↑ Wieczna kwarantanna [online], Kiepscy Wiki [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  3. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 204–205.
  4. ↑ śp. Bolesław Grabowski. alwernia.grobonet.com. [dostęp 2022-12-13].
  5. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 14, 46–47.
  6. ↑ Halek 2014 ↓, s. 65.
  7. ↑ Halek 2014 ↓, s. 117, 223.
  8. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 28, 58.
  9. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 52–53.
  10. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 81.
  11. ↑ TVP Kultura Niedziela z... Andrzejem Grabowskim.
  12. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 90.
  13. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 100–101.
  14. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 82, 114–115.
  15. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 116, 119.
  16. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 114–115, 199, 201–202, 209.
  17. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 141, 146–148.
  18. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 104.
  19. ↑ Halek 2014 ↓, s. 202–203.
  20. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 161.
  21. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 213.
  22. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 228.
  23. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 248.
  24. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 131, 213, 252–253.
  25. ↑ Halek 2014 ↓, s. 62.
  26. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 27.
  27. ↑ Łukasz Maciejewski: To, co najpiękniejsze. dziennikpolski24.pl, 2004-08-14. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  28. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 10.
  29. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 214–215.
  30. ↑ Wielkie show TVP 1. wirtualnemedia.pl, 2003-11-14. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  31. ↑ Dla każdego coś miłego. wirtualnemedia.pl, 2004-06-28. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  32. ↑ Patryk Pallus: TOPtrendy 2010 w hali sprowadzonej z Wenecji. wirtualnemedia.pl, 2010-05-11. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    kl: Festiwal TOPtrendy 2013 za nami. wirtualnemedia.pl, 2014-06-20. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Patryk Pallus: Agnieszka Chylińska, Urszula, Enej, Margaret, Donatan na TOPtrendy 2014 (pełna lista gwiazd). wirtualnemedia.pl, 2014-04-09. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  33. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 73.
  34. ↑ pp: ‘Dublerzy’ – nowy serial TVP1. wirtualnemedia.pl, 2007-11-13. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  35. ↑ pp: ‘Pitbull’ wróci wiosną do TVP 2. wirtualnemedia.pl, 2008-01-29. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  36. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 109.
  37. ↑ kk: Żmijewski i Foremniak w nowym serialu TVN. [w:] Onet.pl, Życie Warszawy [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2006-06-13. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    kk: Paweł Małaszyński na dużym ekranie. [w:] Onet.pl [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2006-11-23. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    ks: Rocznica śmierci papieża w TVP. wirtualnemedia.pl, 2007-04-02. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    kk: Kampania dań gotowych Łowicz z Andrzejem Grabowskim. wirtualnemedia.pl, 2007-05-23. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Patryk Pallus: Wiktory 2006: najwięcej nominacji dla Tomasza Lisa. wirtualnemedia.pl, 2007-05-24. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  38. ↑ Andrzej Grabowski i Małgorzata Ostrowska na płycie KSU [online], Onet.pl, 17 kwietnia 2008 [dostęp 2008-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13] (pol.).
  39. ↑ tw: Wiktory 2007: ogłoszono nominacje, gala 31 maja w TVN. wirtualnemedia.pl, 2008-05-07. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    prtw: Kayah i filmowe „Piksele”. wirtualnemedia.pl, 2010=03-09. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  40. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 178–179.
  41. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 180.
  42. ↑ a b Dorobek wykonawcy na liście – Andrzej Grabowski. Archiwum LP3. [dostęp 2013-07-02]. (pol.).
  43. ↑ ks: Startuje druga edycja ‘Fort Boyard’. wirtualnemedia.pl, 2009-02-24. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  44. ↑ pp: Kinga Rusin, Tomasz Lis, Monika Olejnik i Szymon Majewski walczą oWiktory. wirtualnemedia.pl, 2009-04-28. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  45. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 23, 178–179.
  46. ↑ pp: TVP 1: ‘Hurtownia książek’ zastąpi ‘Pegaza’. wirtualnemedia.pl, 2009-11-23. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    wm: „Złote Krople” – polska baśń animowana w gwiazdorskiej obsadzie. wirtualnemedia.pl, 2010-02-18. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    pp: Wiktory 2009 rozdane – triumf TVP i TVN. wirtualnemedia.pl, 2010-05-24. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    ks: TVP1: „Blondynka” zastąpi „Ranczo”. wirtualnemedia.pl, 2010-03-02. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    pp: Kto w tym roku wystąpi na festiwalu w Opolu?. wirtualnemedia.pl, 2010-08-20. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    kl: „TopGear” z kalendarzem na 2011 rok. wirtualnemedia.pl, 2010-12-07. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Beata Tarczyńska: Tomasz Szczepanik, wokalista Pectusa, w kalendarzu Dżentelmeni 2010. nowiny24.pl, 2010-11-24. [dostęp 2012-01-04].
  47. ↑ pp: “Maxim” ponownie w Polsce, Doda i Kominek felietonistami. wirtualnemedia.pl, 2011-11-09. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  48. ↑ pp: Andrzej Grabowski jesienią w TV 4. wirtualnemedia.pl, 2011-08-18. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  49. ↑ km: Andrzej Grabowski czyta książkę Wojciecha Nowickiego w Radiu Kraków. wirtualnemedia.pl, 2012-01-01. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    km: Kampania „Legalna kultura” promuje legalne źródła. wirtualnemedia.pl, 2012-04-26. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    pp: „Stare dranie” w TV Puls, gospodarzem Andrzej Grabowski. wirtualnemedia.pl, 2012-08-21. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    tw: Grabowski i Barciś z Żebrowskim reklamują stałą cenę w Enei (wideo). wirtualnemedia.pl, 2012-11-20. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  50. ↑ pp: Janowski, Babiarz, Kuźniar i Prokop zdobyli Wiktora 2012. wirtualnemedia.pl, 2013-04-08. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    pr: „Tajemnica Westerplatte” od 15 lutego w kinach (wideo). wirtualnemedia.pl, 2013-01-08. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    tw: Andrzej Grabowski i Tomasz Karolak reklamują Czystą de Luxe Żołądkową Gorzką. wirtualnemedia.pl, 2013-10-18. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  51. ↑ pp: “Blondynka” wraca do TVP1 z nowymi aktorami. wirtualnemedia.pl, 2013-08-20. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    łb: Siódmy sezon „Blondynki” od 2 grudnia w TVP1. wirtualnemedia.pl, 2018-11-19. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Michał Kurdupski: Dwa kolejne sezony „Blondynki” w TVP1. Marta Żmuda Trzebiatowska zastąpi Natalię Rybicką. wirtualnemedia.pl, 202019-05-17. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  52. ↑ Patryk Pallus: Polsat stawia na rozrywkę. Pięć nowości w wiosennej ramówce. wirtualnemedia.pl, 2014-02-07. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    tw: Tancerka Ola Jordan za Beatę Tyszkiewicz w jury „Tańca z gwiazdami” w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2018-02-23. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    jk: „Tele Tydzień” ujawnia nominacje do Telekamer 2021. Telewizyjnej transmisji nie będzie. wirtualnemedia.pl, 2020-12-29. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  53. ↑ łb: „Służby specjalne” nowym serialem TVP2. Patryk Vega opowie o likwidacji WSI. wirtualnemedia.pl, 2014-12-04. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  54. ↑ pr: Agnieszka Holland pracuje nad filmem „Pokot”. wirtualnemedia.pl, 2015-07-06. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    pr: „Demon” – nowy film Marcina Wrony (wideo). wirtualnemedia.pl, 2015-08-14. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Łukasz Brzezicki: Polsat SuperHit Festiwal 2015 pod koniec maja w Sopocie. wirtualnemedia.pl, 2015-05-13. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    łb: „Damy i huzary” w reżyserii Krystyny Jandy na scenie Teatru Telewizji. wirtualnemedia.pl, 2015-11-09. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  55. ↑ pr, Piotr Stramowski w filmie „Pitbull: Nowe porządki”. „Czekałem na taki projekt, bo miałem łatkę amanta” [online], wirtualnemedia.pl, 9 września 2015 [dostęp 2021-01-11] (pol.).
  56. ↑ Michał Kurdupski: „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” podbija kina. wirtualnemedia.pl, 2016-11-14. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  57. ↑ pr: Marcin Dorociński i Andrzej Chyra w filmie „Na granicy”. wirtualnemedia.pl, 2015-12-30. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    mk: „Kabaretobranie 2016” w Telewizji Polsat. wirtualnemedia.pl, 2016-07-13. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).</brKrzysztof Lisowski: Rusza Nowa TV. „Moda na sukces”, Beata Tadla i Jarosław Kulczycki. wirtualnemedia.pl, 2016-11-09. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  58. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 232–233.
  59. ↑ tw: 7-minutowy klip z Ewanem McGregorem i aktorami z filmów Patryka Vegi w kampanii ShowMax (wideo). wirtualnemedia.pl, 2017-02-15. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    pr/pt: Film „Listy do M. 3" podbija kina. wirtualnemedia.pl, 2017-11-13. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Michał Kurdupski: Telewizja Polsat i RMF FM już po raz drugi zorganizują festiwal „Magiczne zakończenie wakacji”. wirtualnemedia.pl, 2017-08-24. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    tw: „Rodzina Oddano” z Grabowskim i Oświecińskim to kampania aplikacji BeamUp (wideo). wirtualnemedia.pl, 2017-11-27. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Michał Kurdupski: „Marszałek” nowym spektaklem Teatru Telewizji. Premiera 4 grudnia. wirtualnemedia.pl, 2017-12-01. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  60. ↑ łb: „Narzeczony na niby” od 12 stycznia w kinach. Kolejny projekt filmowy Grupy Polsat (zwiastun). wirtualnemedia.pl, 2017-12-27. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  61. ↑ łb: „Plagi Breslau” nowym filmem Patryka Vegi. Grają Ewa Kasprzyk, Iwona Bielska i Katarzyna Bujakiewicz. wirtualnemedia.pl, 2019-06-19. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  62. ↑ Andrzej Grabowski pierwszym gościem na płycie KęKę! | Popkiller [online], popkiller.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  63. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 189.
  64. ↑ Michał Kurdupski: Andrzej Grabowski, Anna Urbańczyk i Marek Piestrak wśród laureatów Kołobrzeg Suspense Film Festival 2019. wirtualnemedia.pl, 2019-07-01. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  65. ↑ jk: „Polityka” krytykowana przez recenzentów. „Vega sportretował dziennikarzy jako kłamców i manipulatorów”. wirtualnemedia.pl, 2019-09-06. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  66. ↑ Michał Kurdupski: Canal+ pokaże 4-odcinkowy miniserial na podstawie filmu „Polityka”. wirtualnemedia.pl, 2019-11-21. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  67. ↑ tw: „Mayday” – nowa komedia z Adamczykiem, Dereszowską, Książkiewicz i Woronowiczem. wirtualnemedia.pl, 2019-09-04. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  68. ↑ jd: Seweryn, Linda i Grabowski rozmawiają o „Irlandczyku” Netflixa (wideo). wirtualnemedia.pl, 2019-12-02. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  69. ↑ tw: Nowy film Patryka Vegi „Bad Boy” od 21 lutego w kinach, gościnnie zagrają Peszko i Grosicki (zwiastun). wirtualnemedia.pl, 2019-12-27. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  70. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 196–197.
  71. ↑ Andrzej Grabowski. Jestem jak motyl. lubimyczytac.pl. [dostęp 2021-01-11].
    jk: Play z nową ofertą dla firm, w reklamach Andrzej Grabowski (wideo). wirtualnemedia.pl, 2020-10-05. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    bg: Akcja wyborcza #milionpowodow podbija internet. „Świetny dobór celebrytów”. wirtualnemedia.pl, 2020-06-26. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
    Michał Kurdupski: Dwa kolejne sezony „Nowej sceny śmiechu” w Stopklatka TV. Cezary Pazura i Andrzej Grabowski gospodarzami. wirtualnemedia.pl, 2020-02-18. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  72. ↑ a b MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online] [dostęp 2021-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-18] (pol.).
  73. ↑ Patryk Pallus, Andrzej Grabowski jako Malanowski. Wraca znany serial Polsatu [online], www.wirtualnemedia.pl, 21 marca 2024.
  74. ↑ Czego szukali polscy internauci w 2003. wirtualnemedia.pl, 2004-01-07. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  75. ↑ masz: Czego szukaliśmy w Internecie w 2005 roku?. wirtualnemedia.pl, 2006-01-03. [dostęp 2021-01-11]. (pol.).
  76. ↑ Patryk Pallus: Spadła wartość Lisa i Durczoka, zyskał Majewski – top 100 gwiazd show biznesu. wirtualnemedia.pl, 2008-07-31. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  77. ↑ Patryk Pallus: Najcenniejsze polskie gwiazdy: na czele Robert Lewandowski – Wojewódzki i Prokop w górę. wirtualnemedia.pl, 2013-07-26. [dostęp 2020-01-18]. (pol.).
  78. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 302.
  79. ↑ FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 2017-05-05] (pol.).
  80. ↑ FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 2017-05-05] (pol.).
  81. ↑ Paweł Domagała: Jego teściem jest Andrzej Grabowski [online], film.interia.pl, 19 marca 2015 [dostęp 2019-06-25].
  82. ↑ Andrzej Grabowski na ślubnym kobiercu. zyciegwiazd.onet.pl. [dostęp 2009-06-15]. (pol.).
  83. ↑ Andrzej Grabowski się rozwodzi. Ferdek Kiepski będzie musiał zapłacić żonie fortunę, „naTemat.pl” [dostęp 2018-02-24] (pol.).
  84. ↑ Kim jest ukochana Andrzeja Grabowskiego? To znana aktorka! [online], kobieta.interia.pl [dostęp 2021-08-18] (pol.).
  85. ↑ KAS, Przyłapano ich w Sopocie. Nowa miłość Grabowskiego [online], gwiazdy.wp.pl, 16 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-18] (pol.).
  86. ↑ Wirtualna Polska Media S.A, Andrzej Grabowski zamieszkał z ukochaną. „Bała się tej zmiany” [online], gwiazdy.wp.pl, 1 września 2020 [dostęp 2021-08-18] (pol.).
  87. ↑ Grabowski opowiedział o swojej relacji z Kościołem. Nie korzysta z sakramentów [online], naTemat.pl [dostęp 2024-11-18] (pol.).
  88. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 2010-05-16. [dostęp 2014-04-26].
  89. ↑ Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21].
  90. ↑ Andrzej Grabowski: popieram lepszych [online], KW Platforma Obywatelska RP, 8 listopada 2014 [dostęp 2014-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-08].
  91. ↑ Halek 2014 ↓, s. 260.
  92. ↑ Świat według Kiepskich 29 – Odcinek 1 – Prawdziwa historia Grala. YouTube, 2020-03-14. [dostęp 2021-11-06]. (pol.).
  93. ↑ Ogniem i mieczem - Henryk Sienkiewicz [online], Audioteka [dostęp 2024-08-06] (pol.).
  94. ↑ 19. południk [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  95. ↑ 19. Południk, [w:] Film Polski [online].
  96. ↑ Teatr STU w Krakowie.
  97. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 24. styczeń 2011–30. styczeń 2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-03-19]. (pol.).
    OLiS – sprzedaż w okresie 24. czerwiec 2013–30. czerwiec 2013. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-07-02]. (pol.).
  98. ↑ Kraków: Aktor Andrzej Grabowski uhonorowany Złotym Medalem Zasłużony Kulturze "Gloria Artis" [online], wnp.pl [dostęp 2024-03-16] (pol.).
  99. ↑ Gloria Artis dla aktorów. tvp.info, 5 października 2009. [dostęp 2012-12-31].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Grabowski_(aktor)&oldid=75373283”