Anatol Kocyłowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Anatol Kocyłowski (ur. 1935 w Niebieszczanach) – choreograf, pedagog, tancerz. W latach 1980–2017 kierownik Zespołu Pieśni i Tańca Nowa Huta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Karierę zaczynał w Zespole Pieśni i Tańca działającym przy Domu Kultury HiL[1]. Studiował na Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz w 4-letnim Studium Choreograficzne w Warszawie. Podczas studiów tańczył Zespole Pieśni i Tańca Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie, Teatrze Muzycznym i Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie. Pracował jako choreograf w Zespole Tańca Ludowego w Myślenicach, Zespole Tańca Ludowego „Sądeczanie” w Nowym Sączu, Zespole Pieśni i Tańca Uniwersytetu Jagiellońskiego „Słowianki”[2]. W ramach popularyzacji polskiej kultury od 1977 roku współpracował z zespołami polonijnymi takimi jak: „Trojak” w Szkocji, „Pieniny” w Belgii, „Carolo” w Belgii, „Juventus” w Brazylii, „Polonia” w Brazylii, „Rysy” w Szkocji, „Sarabanda” w Belgii, „Olza” w Czechachi „Kalina” w Brazylii. W 1977, 1989, 1993 i 2008 reżyserował i opracował choreografię koncertów galowych Światowych Festiwali Polonijnych Zespołów Folklorystycznych w Rzeszowie, w 1989 roku VIII Festiwalu Polonijnych Zespołów Folklorystycznych z USA i Kanady w Bostonie, a w 2004 roku koncertu galowego upamiętniającego rocznicę ustanowienia przez Parlament stanu Rio Grandę do Sul w Brazylii Dnia Osadnika Polskiego. Pracował jako wykładowca polskich tańców narodowych w 4-letnim Studium Choreograficznym dla Polonii w Rzeszowie[3].
W latach 1980–2017 Anatol Kocyłowski jest kierownikiem artystycznym i choreografem Zespołu Pieśni i Tańca „Nowa Huta” w Krakowie[2][4][5]. Wieloletni ekspert Ministerstwa Kultury, Narodowego Centrum Kultury i Polskiej Sekcji C.I.O.F.F z dziedziny tańca[2]
Realizacje
[edytuj | edytuj kod]- Choreografia do oper: „Dydona i Eneasz”, „Così fan tutte”, „Czarodziejski flet”, „Krakowiacy i Górale”, „Napój miłosny”, „Spiskowcy”[3]. Widowiska plenerowego „Kraju piękny do cudu” w Nowym Sączu (1979)[6]
- Choreografia, scenariusz i reżyseria widowisk takich jak: „Wianki pod Wawelem” w Krakowie, „600-lecie Uniwersytetu Jagiellońskiego” w Krakowie „1000-lecie Rycerstwa Polskiego” w Gnieźnie, „Bitwa pod Racławicami”, „Kronika Polska” z okazji przystąpienia Polski do Unii Europejskiej w Krakowie, opera „Halka” na Skałkach Twardowskiego w Krakowie, „Kraków przez wieki” z okazji 750-lecia lokacji Krakowa, balet „Harnasie” z okazji Roku Karola Szymanowskiego[3].
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 2014: Nagroda im. Oskara Kolberga[2]
- 2010: Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis[7]
- 2010: Złoty medal Stowarzyszenia Wspólnota Polska za zasługi w krzewieniu folkloru i kultury polskiej wśród Polonii[7]
- 2010: Medal Senatu RP[7]
- 1988: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tancerze nowohuccy na Isle of Man, „Gazeta Krakowska” (87), 12 kwietnia 1962, s. 6 .
- ↑ a b c d Anatol Kocyłowski - laureat Nagrody Kolberga 2014 [online], www.nagrodakolberg.pl [dostęp 2022-04-20] .
- ↑ a b c Anatol Kocyłowski, „Głos - Tygodnik Nowohucki” (3), 15 stycznia 2010, s. 4 .
- ↑ Zespół Pieśni i Tańca Nowa Huta [online], m.nck.krakow.pl [dostęp 2022-04-20] .
- ↑ Jubileuszowe koncerty w 65-lecie Zespołu Pieśni i Tańca „Nowa Huta” [online], dzieje.pl [dostęp 2022-12-30] (pol.).
- ↑ 2 dni w Nowym Sączu i Tarnowie z „Gazetą Południową", „Gazeta Południowa” (139), 23 czerwca 1979, s. 7 .
- ↑ a b c Noworoczny koncert ZPiT Nowa Huta, „Głos - Tygodnik Nowohucki” (3), 15 stycznia 2010, s. 7 .
- ↑ Niech się Huta raduje jak jej zespół tańcuje, „Głos Nowej Huty” (4), 22 stycznia 1988, s. 5 .