Kim jest Horace Walpole?

Angielski pisarz i arystokrata, syn Roberta Walpole’a, pierwszego premiera Wielkiej Brytanii. Był jednym z twórców gotycyzmu. Od 1791 był hrabią Orford. Od 1741 zasiadał w brytyjskim parlamencie. Wzniósł pierwszą na wyspach rezydencję w stylu nawiązującym do gotyku – Strawberry Hill. Był autorem pierwszej na świecie powieści gotyckiej Zamczysko w Otranto (1764). Jego korespondencja Letters (t. 1-19) stanowi cenny dokument życia kulturalnego epoki. Walpole urodził się w Londynie jako najmłodszy syn brytyjskiego premiera Roberta Walpole’a. Podobnie jak ojciec, uczył się w Eton College i King’s College w Cambridge. Po ukończeniu uniwersytetu Walpole wybrał się w Grand Tour z poetą Thomasem Grayem. Podczas podróży obaj uwikłali się w liczne dysputy. Walpole wrócił do Anglii w 1741 roku i dostał się do parlamentu z okręgu Callington w Kornwalii. Pozostał członkiem Parlamentu do 1754 roku. Jego architektoniczną kreacją, istniejącą do dzisiaj, jest Strawberry Hill, dom, który zbudował w Twickenham, w południowo-zachodnim Londynie, w którym wskrzesił styl gotycki wiele dekad przed jego następcami z czasów wiktoriańskich. Wymyślne połączenie neogotyku stało się nowym architektonicznym trendem. W 1769 roku poeta-fałszerz Thomas Chatterton (1752–1770) wysłał Walpole'owi pracę Rowley’s History of England, rzekomo autorstwa Thomasa Rowleya, wymyślonego przez siebie mnicha z XV wieku, czym udało mu się na krótko oszukać pisarza. W 1770 roku Chatterton popełnił samobójstwo, a Walpole został niesłusznie oskarżony o przyczynienie się do jego śmierci. Zmarł w 1797 roku, a jego tytuł nie był więcej używany. Pozostawił po sobie dużą ilość korespondencji, która została opublikowana w wielu tomach, poczynając od 1798 roku. Podobnie duża kolekcja jego dzieł, wliczając w to pisma historyczne, została opublikowana bezpośrednio po jego śmierci. Strawberry Hill miało swoją własną maszynę drukarską, która była pomocna autorowi w jego intensywnej działalności literackiej. W 1764 roku opublikował on anonimowo powieść gotycką zatytułowaną Zamczysko w Otranto i twierdził na stronie tytułowej, że było to tłumaczenie z oryginału włoskiego. Przedmowa do drugiego wydania, według Jamesa Watta, była postrzegana jako manifest nowoczesnego romansu gotyckiego. Pojawiło się tam m.in. stwierdzenie, że jego dzieło, zatytułowane Opowieść gotycka (A Gothic Story),miało przywrócić jakość wyobrażeń i inwencji ówczesnej literatury. Zarówno w przedmowach do obu wydań, jak i w narracji samego tekstu zawarta jest duża dawka humoru i żartobliwości. Powieść zaczyna się od tego, jak syn Manfreda (księcia Otranto) zostaje zmiażdżony masywnym hełmem, który pojawił się dzięki siłom nadprzyrodzonym. Ten moment, jak i reszta rozwijającej się fabuły, tworzą mieszankę wysublimowanych i żartobliwych elementów. Ostatecznie autor rysuje obraz przedstawiający upadek rodziny Manfreda, schemat ten służył potem jako model dla innych utworów gotyckich. Od 1792 roku Walpole publikował pracę Anecdotes of Painting in England, bazując na manuskrypcie z notatkami George’a Vertue. Jego wspomnienia życia społecznego i politycznego, choć mocno stronnicze, stanowiły cenne źródło dla historyków. W jednym z wielu listów z 28 stycznia 1754 roku Walpole ukuł słowo „serendipity”, zaczerpnięte z bajki zatytułowanej The Three Princes of Serendip. Często cytowany epigram: „Ten świat jest komedią dla tych, co myślą, a tragedią dla tych, co czują”, pochodzi z jego listu do Anny hrabiny Ossory z 16 sierpnia 1776 roku. Oryginalna, pełna sentencja znajdowała się w liście napisanym do Horacego Manna z 31 grudnia 1769 roku: „Często mówiłem i jeszcze częściej myślałem, że ten świat jest komedią dla tych, co myślą i tragedią dla tych, co czują – to wyjaśnienie dlaczego Demokryt się śmiał, a Heraklit płakał”. W pracy Historic Doubts on the Life and Reign of King Richard III (1768) Walpole bronił Ryszarda III przeciw powszechnemu przekonaniu, że zabił on oboje książąt w swojej wieży. Wtórowało mu kilku innych pisarzy, jak Josephine Tey i Valerie Anand. To dzieło, podług Emile Legouis, świadczy, że Walpole był zdolny do krytycznej inicjatywy/

Co napisał(-a) Horace Walpole?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: The Castle of Otranto, Vathek & Nightmare Abbey Hieroglyphic Tales Three Gothic Novels Zamczysko w Otranto

Szukasz cytatów z książek Horace Walpole?

Cytaty z książek autora Horace Walpole

Horace Walpole

Wygodnie, mobilnie!

Pobierz aplikację Lubimyczytać Pobierz aplikację Lubimyczytać

Jesteśmy społecznością, która kocha książkiZaloguj się i dołącz do nas

Zaloguj się

Twórz swoją biblioteczkę, inspiruj się półkami innych osób, dodawaj oceny i opinie do książek

Zaloguj się Zarejestruj się

Katalog
Nowości i zapowiedzi
Aktualności
Społeczność
Zaloguj się i dołącz do nas
- Kontakt
Najnowsze artykuły
Artykuły
Paul Lynch: Tylko głupiec jest w stanie przewidzieć przyszłość
Lukasz Kaminski
1
Artykuły
Książki na Blue Monday 2025 – propozycje na poprawę nastroju
Anna Sierant
46
Artykuły
Znane osoby, ale i mole książkowe: co polecają i co czytają gwiazdy?
Anna Sierant
8
Artykuły
Serialowy morderczy Joe powraca, a Jude Law stanie się filmowym Putinem
Anna Sierant
13
Popularne wyszukiwania
Ukochane równanie profesora
Yōko Ogawa
7,6/10
A lasy wiecznie śpiewają
Trygve Gulbranssen
7,6/10
Zanim wystygnie kawa
Toshikazu Kawaguchi
6,8/10
Zaklęte zwierciadło
Ewa Sobieniewska
8,4/10
Doppelganger. Podróż do lustrzanego świata
Naomi Klein
7,5/10
Polecamy
Patronat LC
Początkujący złoczyńca
John Scalzi
7,2/10
Patronat LC
Towarzystwo Ochrony Kaiju
John Scalzi
6,2/10
Patronat LC
Bunt
Blake Crouch
7,3/10
Patronat LC
Kroniki Umierającej Ziemi
Jack Vance
7,5/10
Patronat LC
Dunder albo kot z zaświatu
Radek Rak
7,9/10
Reklama
1. lubimyczytać
2. Książki
3. Autorzy
4. Horace Walpole
Horace Walpole
Źródło: By Joshua Reynolds - one or more third parties have made copyright claims against Wikimedia Commons in relation to the work from which this is sourced or a purely mechanical reproduction thereof. This may be due to recognition of the "sweat of the brow" doctrine, allowing works to be eligible for protection through skill and labour, and not purely by originality as is the case in the United States (where this website is hosted). These claims may or may not be valid in all jurisdictions.As such, use of this image in the jurisdiction of the claimant or other countries may be regarded as copyright infringement. Please see Commons:When to use the PD-Art tag for more information., Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=598870
4
7,6/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, klasyka
Urodzony: 24.09.1717Zmarły: 02.03.1797
Najpopularniejsza książkaz4 książekautora
Zamczysko w Otranto
6,3 z 431 ocen
1254 czytelników 45 opinii
Angielski pisarz i arystokrata, syn Roberta Walpole’a, pierwszego premiera Wielkiej Brytanii. Był jednym z twórców gotycyzmu.

Od 1791 był hrabią Orford. Od 1741 zasiadał w brytyjskim parlamencie. Wzniósł pierwszą na wyspach rezydencję w stylu nawiązującym do gotyku – Strawberry Hill. Był autorem pierwszej na świecie powieści gotyckiej Zamczysko w Otranto (1764). Jego korespondencja Letters (t. 1-19) stanowi cenny dokument życia kulturalnego epoki.

Walpole urodził się w Londynie jako najmłodszy syn brytyjskiego premiera Roberta Walpole’a. Podobnie jak ojciec, uczył się w Eton College i King’s College w Cambridge. Po ukończeniu uniwersytetu Walpole wybrał się w Grand Tour z poetą Thomasem Grayem. Podczas podróży obaj uwikłali się w liczne dysputy.

Walpole wrócił do Anglii w 1741 roku i dostał się do parlamentu z okręgu Callington w Kornwalii. Pozostał członkiem Parlamentu do 1754 roku.

Jego architektoniczną kreacją, istniejącą do dzisiaj, jest Strawberry Hill, dom, który zbudował w Twickenham, w południowo-zachodnim Londynie, w którym wskrzesił styl gotycki wiele dekad przed jego następcami z czasów wiktoriańskich. Wymyślne połączenie neogotyku stało się nowym architektonicznym trendem.

W 1769 roku poeta-fałszerz Thomas Chatterton (1752–1770) wysłał Walpole'owi pracę Rowley’s History of England, rzekomo autorstwa Thomasa Rowleya, wymyślonego przez siebie mnicha z XV wieku, czym udało mu się na krótko oszukać pisarza. W 1770 roku Chatterton popełnił samobójstwo, a Walpole został niesłusznie oskarżony o przyczynienie się do jego śmierci. Zmarł w 1797 roku, a jego tytuł nie był więcej używany. Pozostawił po sobie dużą ilość korespondencji, która została opublikowana w wielu tomach, poczynając od 1798 roku. Podobnie duża kolekcja jego dzieł, wliczając w to pisma historyczne, została opublikowana bezpośrednio po jego śmierci.

Strawberry Hill miało swoją własną maszynę drukarską, która była pomocna autorowi w jego intensywnej działalności literackiej. W 1764 roku opublikował on anonimowo powieść gotycką zatytułowaną Zamczysko w Otranto i twierdził na stronie tytułowej, że było to tłumaczenie z oryginału włoskiego. Przedmowa do drugiego wydania, według Jamesa Watta, była postrzegana jako manifest nowoczesnego romansu gotyckiego. Pojawiło się tam m.in. stwierdzenie, że jego dzieło, zatytułowane Opowieść gotycka (A Gothic Story),miało przywrócić jakość wyobrażeń i inwencji ówczesnej literatury. Zarówno w przedmowach do obu wydań, jak i w narracji samego tekstu zawarta jest duża dawka humoru i żartobliwości. Powieść zaczyna się od tego, jak syn Manfreda (księcia Otranto) zostaje zmiażdżony masywnym hełmem, który pojawił się dzięki siłom nadprzyrodzonym. Ten moment, jak i reszta rozwijającej się fabuły, tworzą mieszankę wysublimowanych i żartobliwych elementów. Ostatecznie autor rysuje obraz przedstawiający upadek rodziny Manfreda, schemat ten służył potem jako model dla innych utworów gotyckich. Od 1792 roku Walpole publikował pracę Anecdotes of Painting in England, bazując na manuskrypcie z notatkami George’a Vertue. Jego wspomnienia życia społecznego i politycznego, choć mocno stronnicze, stanowiły cenne źródło dla historyków.

W jednym z wielu listów z 28 stycznia 1754 roku Walpole ukuł słowo „serendipity”, zaczerpnięte z bajki zatytułowanej The Three Princes of Serendip. Często cytowany epigram: „Ten świat jest komedią dla tych, co myślą, a tragedią dla tych, co czują”, pochodzi z jego listu do Anny hrabiny Ossory z 16 sierpnia 1776 roku. Oryginalna, pełna sentencja znajdowała się w liście napisanym do Horacego Manna z 31 grudnia 1769 roku: „Często mówiłem i jeszcze częściej myślałem, że ten świat jest komedią dla tych, co myślą i tragedią dla tych, co czują – to wyjaśnienie dlaczego Demokryt się śmiał, a Heraklit płakał”.

W pracy Historic Doubts on the Life and Reign of King Richard III (1768) Walpole bronił Ryszarda III przeciw powszechnemu przekonaniu, że zabił on oboje książąt w swojej wieży. Wtórowało mu kilku innych pisarzy, jak Josephine Tey i Valerie Anand. To dzieło, podług Emile Legouis, świadczy, że Walpole był zdolny do krytycznej inicjatywy/
7,6/10średnia ocena książek autora
606 przeczytało książki autora
735 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autora
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Dyskutuj o autorze
Książki Cytaty Wywiady i artykuły Opinie Podobni autorzy Popularni autorzy Popularne w kategorii
Książki i czasopisma
Wszystkie
Książki
Czasopisma
Sortuj od:
2009
The Castle of Otranto, Vathek & Nightmare Abbey
Horace Walpole, William Beckford
6,7 z 7 ocen
41 czytelników 1 opinia
2009
2000
Hieroglyphic Tales
Horace Walpole
9,0 z 1 ocen
8 czytelników 0 opinii
2000
1986
Three Gothic Novels
Mary Shelley, Horace Walpole
8,3 z 6 ocen
26 czytelników 0 opinii
1986
1976
Zamczysko w Otranto
Horace Walpole
6,3 z 431 ocen
1254 czytelników 45 opinii
1976
Reklama
Powiązane treści
Aktualności
Marcin Waincetel
7
„Trzynasta opowieść” – współczesna powieść gotycka, zakazana miłość i przeklęte tajemnice

Reklama
Reklama
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Życie jest komedią dla tych, którzy myślą i tragedią dla tych, co czują.
Horace Walpole
10 osób to lubi
Zobacz więcej cytatów
Reklama
Najnowsze opinie o książkach autora
Zamczysko w Otranto Horace Walpole
6,3
EsterilThyssen
ocenił(a) na 24 lata temu
Dotarłem do połowy ... niestety jestem wykończony czytając tą książkę. Niestety to jest moje pierwsze podejście do powieści gotyckich i w pewnym zestawieniu Zamczysko w Otranto było przypisane do klasyków gatunku. Pierwsze moje wrażenia są negatywne: nie rozumiem co się dzieje, bohaterowie dla mnie jacyś bez polotu, trochę zalatuje romansem. Ewidentnie to nie mój typ książki do przeczytania.Tylko przeczytałem z okazji #WBBINGO2020. Wiem też iż następną książkę z powieści gotyckich, jeśli w ogóle sięgnę to za kilkanaście miesięcy/lat.
Przeczytaj
Zamczysko w Otranto Horace Walpole
6,3
Katsukyun
ocenił(a) na 63 lata temu
Jedna z tych książek, które zatraciły swój dawny blask, czy jak kto woli: po prostu się niekorzystnie zestarzały. Nie jest to w żadnym wypadku zła książka, ale we współczesnym czytelniku nie wywoła tego, co zamierzała robić, choć nie oznacza to znowu niedysponowania innymi walorami mogącymi przyciągnąć potencjalnych odbiorców. Trawią ją przede wszystkim bolączki wynikające z tego, że jest prekursorem swojego gatunku – powieści gotyckiej. Sprawia to, że wszystko zostało zbudowane na bardzo jasnych, wręcz oczywistych podstawach i nic poza tym. Gdzieś zabrakło takiej kropki na i, która by przesądziła o tym, czy będzie można ją uznać bardziej jednoznacznie za dobrą, bądź też złą. Z pewnością ma swój klimat, ale nie jest to już atmosfera grozy, która przytłoczy czytelnika w dobrym tego słowa znaczeniu. Zamiast niej napotykamy się z teatralną manierą widoczną w przebiegu akcji, jak i samych postaciach. Nie jest to znaczący feler, bo da się w tym znaleźć pewien urok, ale przyzwyczailiśmy się już do bardziej naturalnego kreowania świata przedstawionego niezależnie od gatunku. Wstępem do historii jest śmierć jedynego dziedzica rodu Manfreda – Konrada – zmiażdżonego w dzień ślubu przez gigantyczny hełm. Zdarzenie to będące preludium do spełnienia starego proroctwa poskutkuje wpadnięciem, przez jego ojca, w obłęd pokierowany rządzą utrzymanie władzy. Chcąc ją zachować, będzie chciał zmusić do małżeństwa Izabelę – niedoszłą żonę własnego syna oraz zerwać więzy małżeńskie z dotychczasową małżonką, która nie może dać mu zdrowego, męskiego potomka. Ten niecny czyn zmusza Izabelę próby ucieczki do pobliskiego kościoła, gdzie liczy na otrzymanie schronienia. Dalsze wydarzenia popychane przez despotyczną naturę Manfreda doprowadzą do poznania prawdziwej historii dawnego pana zamku Ortanto, rozstrzygając, kto jest prawowitym spadkobiercą jego włości, jak i tytułu. Powieść ta stworzyła podstawy, na jakich opierały się dalsze dzieła z gatunku powieści gotyckiej. Nie ma chyba żadnej książki w jego obrębie, w której nie widziałbym jej wpływu: począwszy od postaci, od których archetypów niewiele się odeszło, przechodząc przez miejsce ulokowania akcji i skończywszy na detalach, takich jak, chociażby wplatanie elementów nadprzyrodzonych w fikcję realistyczną, skrywana tajemnica czy jednokierunkowe uczucie romantyczne niemające prawa się ziścić. Brak jednak tej książce czegoś, co by ją wyróżniło. Późniejsi twórcy inspirujący się dziełem Horacego Walpole'a wypadają, pod tym względem, znacznie lepiej tworząc moim zdaniem utwory ponadczasowe, do których można podejść z jakimś większymi oczekiwaniami. Doceniam tę książkę przede wszystkim za to, czego początkiem się stała, ale też i ogólną estetykę powieści. Mimo wad nie powiedziałabym, że mnie jakoś przesadnie rozczarowała. Jej sztuczność rekompensuje w sporej mierze ten tlący się średniowieczny duch przynoszący na myśl stare zamczyska, lochy, cnotliwych ludzi, ale też barbarzyńców będących ich odwrotnością; ogółem to, co cię kojarzy z tamtym okresem. Dzięki tej powieści z łatwością wnikałem w ten świat. Nie czuć też zbytnio przesadnego spłaszczenie psychologicznego bohaterów, choć oczywiście ono występuje. Uważam w związku z tym, że innym miłośnikom tego konkretnego gatunku również nie przyniesie ona poczucia zawodu.
Przeczytaj
Autorzy piszący podobnie
Dan Simmons
fantasy, science fiction, horror, kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna, powieść historyczna, czasopisma
Andrzej Sapkowski
fantasy, science fiction, literatura piękna, reportaż, językoznawstwo, nauka o literaturze, komiksy, czasopisma, hobby
Isaac Asimov
fantasy, science fiction, horror, kryminał, sensacja, thriller, biografia, autobiografia, pamiętnik, publicystyka literacka, eseje, astronomia, astrofizyka, filozofia, etyka, informatyka, matematyka, językoznawstwo, nauka o literaturze, nauki przyrodnicze (fizyka, chemia, biologia, itd.)
Witold Gombrowicz
klasyka, literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, publicystyka literacka, eseje, filozofia, etyka, utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia),czasopisma
Lucy Maud Montgomery
klasyka, literatura młodzieżowa, literatura obyczajowa, romans, literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, poradniki, literatura dziecięca, komiksy, poezja, inne
Aleksander Dumas
horror, klasyka, literatura obyczajowa, romans, literatura piękna, powieść historyczna, powieść przygodowa, biografia, autobiografia, pamiętnik, literatura dziecięca, komiksy, utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
Popularne w kategorii książek autora
7,3
Rozdroże kruków Andrzej Sapkowski
7,8
Sto lat samotności Gabriel García Márquez
7,4
Silos Hugh Howey
8,8
Droga Królów Brandon Sanderson
8,2
Hyperion Dan Simmons
7,3
Ja, która nie poznałam mężczyzn Jacqueline Harpman
Popularni autorzy
Jakub Żulczyk
fantasy, science fiction, kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna, językoznawstwo, nauka o literaturze, literatura dziecięca, czasopisma, turystyka, mapy, atlasy
Andrzej Sapkowski
fantasy, science fiction, literatura piękna, reportaż, językoznawstwo, nauka o literaturze, komiksy, czasopisma, hobby
Małgorzata Fugiel-Kuźmińska
kryminał, sensacja, thriller, reportaż
Michał Kuźmiński
kryminał, sensacja, thriller, reportaż, popularnonaukowa
Sławomir Gortych
kryminał, sensacja, thriller
Sarah J. Maas
fantasy, science fiction, literatura młodzieżowa, romantasy

O nas
Zespół
Patronat
Zgłoszenia, wnioski
Pomoc
Praca
Kontakt
Tagi książek

Znajdziesz nas nafacebook twitter youtube instagram linkedin TikTok

Zapraszamy na inne nasze serwisy:

ciekawostkihistoryczne.plmagazyn o historii

twojahistoria.plhistoria jakiej nie znacie

Patronaty:

Zaklęta w łabędzia
Wilczyca
Słowa pierwsze
Sekta
Virion. Ona
Wnuczka Fabergé. Kobiety Romanowów
Lalka
Wywierzysko
Zielarka z Doliny Pustelnika
Murdle. Tom 2. 100 zagadek kryminalnych do rozwikłania przy użyciu logiki, wiedzy oraz sztuki dedukcji
To po diable
Przyjdę po ciebie nocą
Cyberbaba i hopchatka
Bunt
Kyle