Taadaah….een affo!

Eerst de agapanthussen: zijn ze niet geweldig gegroeid?

Per bak ongeveer 30 stengels...

En dan die oost-indische kers - met maar drie opgekomen stegels

gaat hij als een trein. Omdat hij eerst bijna verdroogde,

hangt het bakje nu bij het terras. In één beurt kan iedereen water krijgen.

Hij vindt het hekwerk heel prettig, lekker klimmen!

Dan die Affo:

Een oude agenda omslag  is een prima omhulsel

(misschien ook nog ietwat versieren?)

Het feestje zit er in: drie keer nodig gehad voor ik de

goede volgorde voor elkaar had, zonder scheef te steken

of een los flapje mee te nemen waar het niet moest.

De goede kleur (perlé) garen om alles aan elkaar te naaien 

en ook die schattige bloemenkralen opgedoken 

voor de versiering van de rug.

                                      Elke bladzijde is opgebouwd van restjes. Het "gezicht" is 

zilverborduursel - ik denk van een oude sari. 

Op de linker pagina zit een stuk extra speciaal band.

Als ik zoiets zie, dan kan ik het niet laten een stukje mee te nemen. 

Je weet nooit, wanneer het van pas komt, toch? 

(dat het vervolgens 5 jaar in de bandjesverzameling  praten we niet over).

conclusie: best veel werk, maar wat ís het leuk om te doen!

In moeilijke dagen zijn lezen en handwerken een constante factor

 

Wat een nare dingen zijn er de laatste tijd gebeurd:

de aanslag en het overlijden van Peter R.de Vries,

de overstromingen in Limburg, Duitsland en België.

Zóveel ellende dat het niet te bevatten is. 

Dan ga ik lezen:

 een stapeltje uit de bibliotheek

met twee lekkere, nieuwe romans.

Het kleine café in Kopenhagen (klik)

en

Zoek de zon op (klik)

Maar ook een oude: de Bijenkoningin.

alle drie fijne feel good romans. 

Dan de stapel "van het huis": 

het nieuwste nummer van "Vezel" 

het magazine voor textielliefhebbers.

Alleen al de voorkant maakt me nieuwsgierig!

een oud paperbackje: "The hills is lonely" van een mevrouw,

die voor haar gezondheid naar de Hebriden verhuist.

Nog een bibliotheekboek:  Letse sokken breien.

Prachtige patronen voor sokken en beenwarmers

Er is ook een boek over het breien van Letse wanten....

En verder ga ik dan handwerken.

Het vogelboekje vordert goed,

ik vond zelfs de perfecte omslag:

bij de rommelmarkt een oude leren omslag voor een agenda. 

De ondergrond van de pagina's is gemaakt van repen molton.

Daarin kun het alle lapjes vastzetten, terwijl er aan de andere

kant geen steek te zien is. Meteen mooi dik en stevig. 

De laatste pagina wordt nog aan gewerkt, dan is de omslag 

lekker vol. 

Boekjes maken

 

Boekjes maken - van papier en/of van textiel - ik krijg er geen genoeg van.

Laatst las ik een interview met Mandy Pattullo : 

zij gebruikt de omslagen van oude portemonnees 

en maakt daarin textiel pagina’s.

Nu had ik net in het naaikistje van mijn moeder linnen zakjes gevonden.

Ik denk, dat ze nog van mijn Pake zijn geweest. 

Vroeger was je als postbode ook vertrouwenspersoon en bracht je voor boeren geld weg.

Ik denk, dat Beppe de zakjes bewaard heeft, omdat ze nog zo mooi waren.

Als je een zakje dubbelvouwt, heb je een stevige omslag voor een boekje, toch?

Logisch, niet?

Dus, lapjes erbij en uitproberen:

Een zijde borduursel, ook bewaard - zat dat vroeger niet bij de sigaretten -

als kind vond ik het al zó mooi.

Dat is perfect voor de voorkant!

De binnenkant van het omslag is nu ook af. 

Een mooi goudborduursel op een bijna vergaan stukje zijde. 

Herkomst onbekend.

Nu verder met de pagina’s - eerst op een oud servetje. Maar dat viel tegen, 

want hoe verstop je de steken waarmee je op de voorkant iets vastzet?

Dat vraagt om ingenieus denkwerk. 

Kan natuurlijk, Mandy gebruikt stukjes deken of resten van quilts. 

Bij de kringloop vond ik een molton onderdeken.

Lichtflits: dik genoeg om er door te steken zonder zichtbare steekjes

aan de andere kant. Voor 2,50 euro van mij.

Een wasbeurt later is er al een strook gescheurd:

Tevreden werk ik verder…..het werkt prima!

In de tuin

Even na zessen zijn Julia en ik beneden.

Julia naar buiten en ik zet thee.

Meteen gaat ze bij de vijver kijken, want in het ondiepe deel

ziet ze twee goudvisjes….

Gelukkig kan ik haar overtuigen, dat dit niet de bedoeling

is. Tot nu toe heeft ze twee keer eentje gevangen, die juichend

naar huis gebracht werden.

 Jammer voor haar konden ze levend terug gezet worden en is nu het schrik apparaat

weer aangezet. 

Er zijn ook kikkers: 3 kleintje en twee iets grotere.

Een feestje om naar uit te zien: ze zitten graag in het zonnetje op de kant.

En soms zie je er eentje op een blad van de waterlelie.

Ook allemaal zo interessant voor een kat….

De tuin staat er prachtig bij door alle regen en de warmte.

De roze astilbe bijvoorbeeld, die is ook wel eens verdroogd. Nu mengen ze zich met de bloeiende vrouwen mantel.

Het rozenperk is prachtig: vorig jaar heeft ActionMan er nog een stamroos en een paar sterke lage roosjes tussen gezet. Niet eenvoudig, want we hebben daar te maken met de wortels van de lijsterbes. 

De agapanthussen hebben er duidelijk zin in. Ik telde in de eerste bak net 30 bloemstengels!

Twee weken geleden was ik blij, dat ik een paar knopjes zag komen….

 

Haute Bordure

 

Een jaar lagen ze te wachten, de kaartjes voor de tentoonstelling "Haute Bordure"

in Leeuwarden.

Nu de musea weer open zijn, gingen we er  afgelopen zondag heen

 en jeetje, wat een prachtige tentoonstelling is dit!

In Handwerken zonder Grenzen lees je al een voorproefje

en natuurlijk wisten we, dat er een jurk van Maxima te zien zou zijn. 

Het is een overzicht van in Nederland gebruikt borduurwerk in allerlei technieken,

een ode aan het vakmanschap uit verschillende tijden. 

Het is geweldig om de moderne haute couture kleding te zien

naast het schitterende borduurwerk op b.v.  mannenkleding uit de 18e eeuw. 

Je verbaast je over de detaillering en de verfijning ervan,

zeker als je denkt aan de werkomstandigheden in die tijd.

Nu pak je er je brilletje bij en doet een loep met licht er boven.

Dat hadden ze toch niet toen?

Voor zulke pronkstukken als mannenvesten werd het borduurwerk

in Frankrijk gemaakt en  als één bewerkte lap geleverd.

De kleermaker zette het dan op maat in elkaar voor zijn klant. 

Zie je, dat de knopen ook al geborduurd zijn?

En dit schattige handwerktasje...

Een zaal vól witborduurwerk, waaronder

deze zwangerschapsjurk met spectaculaire omslagdoek.

En dan deze tipdoeken!

Van verschillende werkstukken staat

er een vergroting bij. Dan pas zie je

hoe verfijnd het is gedaan. 

Er is ook schitterend modern werk te zien.

Op deze jurk  van Claes Iversen zitten allerlei metalen onderdelen, 

dingen die je bij Karwei of Gamma haalt, als je iets wilt ophangen.

Samen gerangschikt krijg je deze luxe, glinsterende uitstraling.

Van deze ontwerper heeft Maxima een bijzondere

jas, die ze droeg bij een bezoek aan Duitsland.

En dit dan, van Victor & Rolf:

ontelbare belletjes in allerlei

formaten. 

Je zou willen, dat je een filmpje kunt zien,

waarbij de mannequin voorbij loopt:

rinkelt dit als je loopt? Hoe luid dan?

Was gebeurt er als je danst?

Dit is de jurk van koningin Maxima.

Werkelijk een plaatje!

ontworpen door Jan Taminiau voor Prinsjesdag 2015

Deze vitrine heeft kleding van al onze koninginnen.

Vooraan koningin Wilhelmina, haar vermaakte inhuldingingsjapon.

Ze was er schijnbaar zo aan gehecht, dat hij vermaakt is, zodat ze

hem later in haar leven nogmaals kon dragen. 

De tentoonstelling is nog tot en met 18 juli te bezichtigen. 

Als je de kans hebt, ga nog snel want het is echt de moeite waard!

Lukt het niet, bekijk dan hier (klik) een voorproefje.