“Dat heb je ervan!”

 

Gisteravond gooide ik een doosje met quiltrestanten leeg. Op zoek naar “iets” erbij...

En dat krijg je dan... er ligt ineens dit grijs met roze snippertje op en het wil niet weggaan.

Roze.

met grijs, ja.

In het kader van: wat zou er gebeuren als...

zullen we maar zeggen.

Het blijft, 

dit ga ik oplossen,

dit wordt leuk.

(maar die lange smalle, zelfgeverfde, oo zo mooie strook, gaat in stukjes!)

“Wat zou er gebeuren...”

In mijn quilttijd vond ik het leuk om iets nieuws te leren:

een techniek verkennen, materialen uitproberen...

Je bouwt een kennisbank op.

Maar het wordt pas écht leuk als je daarna, 

met al die mogelijkheden in je vingers,

denkt: “ wat zou er gebeuren als ik eens...”

Dán gebeuren er spannende dingen, je gaat jezelf uitdagen.

Het prototype van een eenvoudig boekje was nog nog maar net 

toen het weer kwam: werkt dit systeem ook als de flapjes

op een andere plek komen?

 (dat kwam door de “ mooie” voorkant, die van het tweede boekje maakte. 

Zónde om daar een strookje uit te snijden). 

Dan verhuist die strook naar de achterkant  en zoek je “iets” om in dat vakje te doen...hier een stempeltje en een strookje van een oude verjaardagskalender. 

In de verzameling washitape lagen deze rolletjes tape van vrolijke stofjes.

Heel geschikt om de zijkant van een pagina mee af te werken.

Er zijn nog meer mogelijkheden, nog even over nadenken...

Want, ik las het zevende deel van de Zussenserie!

De Zevende Zus die onvindbaar is...

Een flinke pil, één weekeind lang zat ik in de Ierse Vrijheidstrijd.

Weer prachtig, maar lees het zelf en lees ook deze achtergrond informatie

bij, want het verhaal speelt in  die tijd. 

In het kader van: zou het leuk zijn, als..

zijn ook deze beide flintertjes toegevoegd.

Nog niet zo eenvoudig:

erbij leggen, weghalen, andere plek,

ander bloemenpatroontje...

Uiteindelijk zitten deze twee er nu op 

en bouw ik daaruit verder. 

De beide boekjes zijn ook zo behandeld: 

in de la met kant en band vond ik dit oranje/roze roezeltje

en ook die grote bloem komt uit een bakje "allerlei

dingen, waar nog wel eens iets mee kan".

Het achterste boekje kreeg die gouden vogel.

Intussen liggen er verschillende lapjes klaar voor een volgend werkje.  

Ik kocht nl. het boek "Slow Stitching" - heel inspirerend!

lapjes bij elkaar zoeken/leggen en borduren -terwijl je niet weet hoe het gaat worden...

Het sluit aan op het boekenwerkstuk van afgelopen herfst: 

pagina's maken en borduren.

Helemaal geïnspireerd

Al die  boekjes uitproberen zorgen voor een flinke dot inspiratie.

Op Pinterest vond ik een link over het bewerken van inpakpapier,

Ik heb allerlei inpakpapier in voorraad en vond deze smalle

stroken. Lekker mee bezig: verf erop en dan maar rollen en kreuken.

(ook heerlijk om het kinderen te doen). 

"Don't put on your best ball gown" staat er op de site....

Nu ben ik zo ver, dat er metallic pasta opgesmeerd is. 

Zo meteen een beetje uitpoetsen en dan eens verder kijken.

Het deed me eraan denken, dat ik ooit al eerder heb gewerkt 

met inpakpapier - gewoon van een rol.

Mappen te voorschijn gehaald en ja, mijn "Tender Hands" werkstuk.

Aantekeningen staan erop: met de plantenspuit water er over

en dan met inkt of acrylverf bewerken. Daarna;

kreuken, kreuken, kreuken. 

Het papier wordt er heel soepel van.

Het papier, wat ik nu heb scheurt heel gemakkelijk,

dat is bij gewoon kaft/inpakpapier niet zo snel.

Het was een enorm vel papier, wat door vouwen en knippen

heel eenvoudig tot een boek gemaakt is. 

Ringetjes aan onder- en bovenkant houden het bij elkaar. 

Het is geïnspireerd door het liedje van Chris de Burgh,

We hebben mensen om ons heen nodig, 

handen om je te ondersteunen

in moeilijke tijden.

Op elke  pagina de  hand van een vrouw uit mijn omgeving.

Bewerkt met hand- en machine stikwerk.

(ook toen al Slow Stitching...)

Stylinghoekje met pioentulpen.

 

Nog wat uitproberen...

 Gisteren al een prototype van print papier, 

vandaag de lade met mooie velletjes open:

Dan is het meteen een totaal ander effect.

 Rachel vouwt haar boekje van prachtig, dik papier. Ik heb dat niet in voorraad, dan maar doen met wat je wél hebt.  Zo krijg je het toch in de vingers.

Dit zijn de houten figuurtjes, waarvan er eentje op het kleine

Vouwboekje is geplakt.

Action?

Sostrene Grene?

En dan ook wat opengelegd, zodat de vakjes duidelijker te zien zijn.

Je zou ook een groter formaat kunnen maken en daar ATC,s

insteken. Het is stevig en staat mooi rechtop, dan komen ze goed uit.

Toch een shoppingtripje plannen, denk ik. 

Op zoek naar stevig papier,

Boekjes maken - nieuwe mogelijkheden

 

Een tijdje geleden kocht ik dit boek van Rachel Hazell

the travelling bookbinder (ze is ook te vinden

op Instagram).

Allerlei eenvoudige manieren om bijzondere boekjes 

te maken. 

Je ziet er al twee staan: de linker is van aquarelpapier

met in de vouwen extra pagina's voor aantekeningen

of lieve briefjes. De voorkant is versierd met

een stiksel, gemaakt van een paar restlapjes

die op- en naast elkaar vastgenaaid zijn. Een lintje

is meteen de sluiting. Dit kan ook veel groter 

gemaakt worden en van bedrukt papier (of 

zelf versierd papier...).

Het tweede prototype is weer van aquarelpapier gemaakt.

Het heeft kleine vakjes, waar ik oude postzegels 

ingestoken heb.

Op de foto hieronder staat het iets meer open. 

Voorop een konijntje van dun hout, komt vast bij Action 

ofzo vandaan, paasversiering, denk ik. 

Het derde boekje is ook al gemaakt.

Ik ga van elk model een prototype maken en 

daarna kijken hoe ik het met eigen papier 

nog een keer kan maken. 

Het restantenwerkstuk vordert ook:

naaimachine stiksels langs de bloemen en blaadjes.

De gordijnstalen rafelen gemakkelijk,

dat vind ik vervelend, dus een beetje omslaan en

met perlé garen vastgezet. 

Misschien even op de foto klikken voor een beter zicht?

Intussen heeft Julia ons verrast:

Sinds ze een tijd geleden 5 dagen kwijt was,

wordt elke avond dit gereedschapskarretje voor

het kattenluik geschoven.

Ze weet het ook:  binnen komen, deur op slot,

karretje er voor - naar binnen en dan van de Baas

iets lekkers krijgen. 

Om 6 uur de Vrouw uit bed roepen, dan mag je weer naar buiten.

Tot mijn grote verbazing werd ik vorige week op een ochtend

niet wakker gemaakt door een ongeduldige kat.

Vreemd,

 naar beneden

 - ze zal dan wel in de keuken zijn -

niet dus -

stond ze BUITEN voor de tuindeur te roepen...

Had ze dus dat zware karretje (geloof me: het is ZWAAR -

vól gereedschap van de Baas) aan de kant gewrikt!

En dan niet vertellen waarom ze dat ineens bedacht had, hé.