Papers by Margherita Fratarcangeli
Nessuna parte di questo libro può essere riprodotta o trasmessa in qualsiasi forma o con qualsias... more Nessuna parte di questo libro può essere riprodotta o trasmessa in qualsiasi forma o con qualsiasi mezzo elettronico, meccanico o altro senza l'autorizzazione scritta dei proprietari dei diritti e dell'editore.
Francesco Peparelli's large collection of books not only lends us a detailed intellectual and pro... more Francesco Peparelli's large collection of books not only lends us a detailed intellectual and professional understanding of a civilized artist, but also demonstrates his connections with the cultural world of his day and with his fellow artists. The library can be seen to represent the paper traces of memory, the tangible record of the relationship between the draftsman and the authors he has consulted and read. In Peparelli's library-as in that of other architects-we can find a complete range of sixteenth and seventeenth-century architectural treatises, from Vitruvius to Serlio, from Rusconi to Tartaglia, but there are also works on the art of painting, poetry by Petrarch, Marino and Niccolò Franco, the Amadis de Gaula saga and works by Stefano Guazzo. The book collection of a master-builder emerges as a small universe responding to the ideal of complete proficiency in the liberal and mechanical arts.
Fratarcangeli M., Il trasferimento a Roma degli architetti di Viggiù: Martino e Onorio Longhi, Flaminio Ponzio, in Il giovane Borromini. Dagli esordi a S. Carlo alle Quattro Fontane, cat. mostra, Lugano 1999, a c. di M. Kahn-Rossi, M. Franciolli, Milano, Skira, 1999, pp. 259-272 (schede di catalogo)
La Valceresio è una delle valli meno conosciute nel panorama vallivo lombardo, ed è per lo più co... more La Valceresio è una delle valli meno conosciute nel panorama vallivo lombardo, ed è per lo più considerata, forse un po' sbrigativamente, area di competenza ticinese. La valle è parte della cosiddetta "Regio insubrica", ossia il territorio che identifica oggi il Canton Ticino e le province italiane di Como, Varese ed Ossola-Verbano 1 . Vanta un'esigua estensione territoriale, circa otto chilometri, che da Induno Olona a Sud (nei pressi di Varese) giunge a Porto Ceresio, sul lago di Lugano, a Nord, ed è stretta tra le dorsali prealpine del monte Piambello ad Ovest e dal monte Orsa ad Est. Tuttavia ogni confine, tracciato spesso per nostra comodità, deve essere inteso comunque come zona di sconfinamento: della Valceresio infatti hanno fatto parte nel corso dei secoli luoghi che sono oggi terra Svizzeracosì ad esempio la cittadina di Arzo (Svizzera dal 1526) -o rispondono giurisdizionalmente ad altre amministrazioni -così è stato in alcuni periodi per il comune di Brusimpiano -. Attualmente appartengono alla valle le cittadine di Arcisate, Besano, Bisuschio Cantello, Clivio, Cuasso al Monte e Cuasso al Piano, Induno Olona, Porto Ceresio, Saltrio, Viggiù. Se individuare geograficamente un territorio è un'operazione relativamente semplice, diventa assai complesso cercare di definirlo storiograficamente e artisticamente: la storia di una qualunque porzione di territorio presenta inevitabilmente articolate interrelazioni tra ambiente, popolazione, economia e cultura 2 .
Dominacja lombardzkich przedsiębiorstw budowlanych w Rzymie.
Od warsztatu do placu budowy
Twórcy ... more Dominacja lombardzkich przedsiębiorstw budowlanych w Rzymie.
Od warsztatu do placu budowy
Twórcy lombardzko-tesyńscy działający w Rzymie
pod koniec XVI i na początku XVII wieku
przyczynili się do powstania barokowego oblicza
miasta. Oprócz znanych architektów, takich jak
Fontana, Mola, Maderno, Longhi, Ponzio, Castelli,
Borromini, osiedlało się tu też wielu budowniczych.
Tworzyli oni dobrze zorganizowaną grupę
odznaczającą się silnym poczuciem wspólnoty
i tożsamości. Wyróżniali się sposobem zarządzania
i organizacją przedsiębiorstw artystycznych.
Analiza sposobów funkcjonowania warsztatów
rzeźbiarzy i kamieniarzy oraz zrealizowanych
przez nich prac pozwala zrozumieć metody i dynamikę
ich działania. Poznanie organizacji lombardzkiego
warsztatu (np. rzeźbiarza Silli Longhiego
czy kamieniarza Erminia Giudiciego) oraz
rzymskiego placu budowy (np. kaplicy Aldobrandinich
lub kaplicy Paulińskiej) może być kluczem
do zrozumienia funkcjonowania przedsiębiorstw
budowlanych zarówno w Rzymie, jak i w innych
ośrodkach włoskich i europejskich, pracujących
zapewne według podobnych metod.
Fratarcangeli M., scheda opera “Seguace di Bartolomeo Manfredi, Coronazione di Spine”, in 121 diamanti di Cultura, Storia e Bellezza nella Provincia Capitale, catalogo della mostra (Roma 2007), a cura di M. Cicconi, N. Grillitsch, Roma, Ediart, 2007, pp. 132-133
Fratarcangeli M., in Barock im Vatikan_M. Provenzale, G. Morone Mola, D. Barrière, A. Tempesta, J.F. Greuter, G.L. Bernini-J.P. Schor, in Barock im Vatican. Kunst und Kultur im Rom der Päpste II 1572-1676, cat. mostra Bonn-Berlino 2005-2006, pp. 107-108, 160-161, 168-170, 239, 386-387, 414-415 schede di opere di: M. Provenzale, G. Morone Mola, D. Barrière, A. Tempesta, J.F. Greuter, anonim... more schede di opere di: M. Provenzale, G. Morone Mola, D. Barrière, A. Tempesta, J.F. Greuter, anonimo dell’apertura della Porta Santa, anonimo del Museo di Roma, G.L. Bernini-J.P. Schor
Uploads
Papers by Margherita Fratarcangeli
Od warsztatu do placu budowy
Twórcy lombardzko-tesyńscy działający w Rzymie
pod koniec XVI i na początku XVII wieku
przyczynili się do powstania barokowego oblicza
miasta. Oprócz znanych architektów, takich jak
Fontana, Mola, Maderno, Longhi, Ponzio, Castelli,
Borromini, osiedlało się tu też wielu budowniczych.
Tworzyli oni dobrze zorganizowaną grupę
odznaczającą się silnym poczuciem wspólnoty
i tożsamości. Wyróżniali się sposobem zarządzania
i organizacją przedsiębiorstw artystycznych.
Analiza sposobów funkcjonowania warsztatów
rzeźbiarzy i kamieniarzy oraz zrealizowanych
przez nich prac pozwala zrozumieć metody i dynamikę
ich działania. Poznanie organizacji lombardzkiego
warsztatu (np. rzeźbiarza Silli Longhiego
czy kamieniarza Erminia Giudiciego) oraz
rzymskiego placu budowy (np. kaplicy Aldobrandinich
lub kaplicy Paulińskiej) może być kluczem
do zrozumienia funkcjonowania przedsiębiorstw
budowlanych zarówno w Rzymie, jak i w innych
ośrodkach włoskich i europejskich, pracujących
zapewne według podobnych metod.
Od warsztatu do placu budowy
Twórcy lombardzko-tesyńscy działający w Rzymie
pod koniec XVI i na początku XVII wieku
przyczynili się do powstania barokowego oblicza
miasta. Oprócz znanych architektów, takich jak
Fontana, Mola, Maderno, Longhi, Ponzio, Castelli,
Borromini, osiedlało się tu też wielu budowniczych.
Tworzyli oni dobrze zorganizowaną grupę
odznaczającą się silnym poczuciem wspólnoty
i tożsamości. Wyróżniali się sposobem zarządzania
i organizacją przedsiębiorstw artystycznych.
Analiza sposobów funkcjonowania warsztatów
rzeźbiarzy i kamieniarzy oraz zrealizowanych
przez nich prac pozwala zrozumieć metody i dynamikę
ich działania. Poznanie organizacji lombardzkiego
warsztatu (np. rzeźbiarza Silli Longhiego
czy kamieniarza Erminia Giudiciego) oraz
rzymskiego placu budowy (np. kaplicy Aldobrandinich
lub kaplicy Paulińskiej) może być kluczem
do zrozumienia funkcjonowania przedsiębiorstw
budowlanych zarówno w Rzymie, jak i w innych
ośrodkach włoskich i europejskich, pracujących
zapewne według podobnych metod.
esaminata nelle sue articolazioni romane e laziali, ove è possibile rintracciare in filigrana un ‘modo architettonico’ comune e una densità di casi che divengono la conferma di come essa e, dunque, il cavallo fossero beni di primaria importanza, dalle età antiche quanto meno sino all’avvento delle automobili. Il volume raccoglie studi, materiali di lavoro e ampie disamine, che registrano la complessità e la ricchezza di questi argomenti, nei quali architetture, fonti visive e testuali interagiscono ben oltre le strette paratie
che spesso le discipline si sono date, restituendo una complessità di approcci e di significati che aprono ad altre consapevolezze e a future linee di ricerca. I saggi qui raccolti contribuiscono – per sintesi e campioni – alla costruzione di un sapere, guidato da una riflessione assidua sulle ragioni di tale ricerca e sul suo senso.
Il convegno sarà articolato in quattro sessioni, corrispondenti ad altrettanti aspetti culturali legati al Grand Tour.
Il convegno sarà articolato in quattro sessioni, corrispondenti ad altrettanti aspetti culturali legati al Grand Tour.
Ariccia, Palazzo Chigi, sala Bariatinski
20 ottobre 2017: I Viaggiatori - Marisa Dalai Emiliani e Roberta Londi
27 ottobre 2017: Il viaggio, soste e pericoli - Vittoria Giuliani e Sara Scarselletta
3 novembre 2017: Gli artisti - Margherita Fratarcangeli e Francesco Petrucci
Rita Cosma, Una testimonianza diplomatica degli ultimi mesi ‘romani’ di Poggio Bracciolini
Margherita Fratarcangeli, Per un profilo del cardinal Ottavio
Paravicino
Giovanni Giacomo Pani, La memoria di un’antica chiesa di
Trastevere: S. Andrea de scaphis
Vincenzo G. Pacifici, I senatori romani (1870-1922)