Chcę wyjechać na wieś ...

... i wyjechałam ...
 

... pola, łąki, ptaki, piejące koguciki, woda, rybki, co tu pisać ... niech zdjęcia pokażą piękno naszej przyrody:

Dbajmy o nią, a odwdzięczy się swoim pięknem:

 już ich nie ma na polu:

  bajeczne wschody i zachody słońca:

"Czy jest jeszcze gdzieś prawdziwa ta wieś zielona, pachnąca lnem?
Z polami wśród łąk, z garnkami, co schną na płotach do góry dnem?
Z chatami wśród pól i z mlekiem na stół, z żelazkiem, co duszę ma?
Niech każdy jedzie tam, gdzie chce, a ja swoje ścieżki znam!

Chcę wyjechać na wieś, gdzie się zatrzymał w polu czas;
chcę w nieruchomym stawie zobaczyć swoją twarz.
Chcę wyjechać na wieś, dojrzałe wiśnie z drzewa rwać,
w glinianym piecu upiec chleb ostatni może raz.

Czy jest jeszcze gdzieś prawdziwa ta wieś, spokojna, wesoła wieś,
gdzie kisi się barszcz, gdzie w piątek na targ furmanką się rano gna,
...
Niech każdy jedzie tam, gdzie chce, a ja swoje ścieżki mam!

Chcę wyjechać na wieś, gdzie się zatrzymał w polu czas;
chcę w nieruchomym stawie zobaczyć swoją twarz.
Chcę wyjechać na wieś, dojrzałe wiśnie z drzewa rwać,
w glinianym piecu upiec chleb ostatni może raz. "