Bu fotoğrafı dakikalar önce çektim.Minik kuzum uyku tavşanına dokunarak mışıl mışıl uyuyor maşallah:)Annesi de iftardan önce bloguna yeni bir yazı girmek üzere huzurlarınızda:)
Uyku eğitimi ile ilgili daha önce yazdığım bu yazı çok ilgi çekmişti.Uzun zaman önceydi kızımın uyku eğitimine başlamaya karar vermem.Ama ben işe başlayınca anneanne,babaanne sırayla kızıma bakınca malesef uyku eğitimi yarım kaldı kızımın.Bu arada beşiğinde sallanarak uyumaya devam etti kızım.Gece uykusuna yatarken ise kucağımda pış pışlıyordum.Bu durum tatile kadar devam etti.Annemlere gidince orada bahçede kurulan hamakta uyumaya alışan Zeliha'nın uyku düzeni iyice zıvanadan çıktı.Kucakta salla,hamakta salla yok olmadı en başa dön ayakta salla derken benim kafamda şalterler attı!Yok bu böyle olmaz dedim ,internette uyku eğitimini araştırdım,deneyimli annelere kulak verdim.Tracy Hogg teyzemiz sağolsun onun yazdıklarından epey faydalandım ve 10 gün önce büyük bir kararlılık ve motivasyonla kızımın uyku eğitimine başladım.
Herşeyden önce kararlı olmak ve sabretmek lazım bebeğinize kendi başına uyumayı öğretirken.Ağlayacak,sızlanacak,bin türlü taklayla sizi kandırmaya ,yumuşatmaya çalışacak..Ama yokkkk öyle yağma!Herşey onun mutluluğu ve rahatı için,tabi benim de:)))
Ben Tracy Hogg'un dünyaca meşhur "yatır-kaldır" yöntemini kullanmaya karar verdim.Bu yöntem 3-12 aylık bebekler için uygun.Herşey gayet basit.Uykusu geldiğine emin olduğunuz bebeğinizi sevgiyle kucaklayıp odasına götürüyor,ona en yumuşak ses tonunuzla "yatağının onun için güvenli olduğunu,artık kendi başına uyuyabileceğini,sallanmaya ihtiyacı olmadığını,onu çok sevdiğinizi ve hep yanında olacağınızı"gibi rahatlatıcı şeyler söyleyip yatağına yatırıyorsunuz.Yanına da uyku arkadaşını -ki buradaki yazımda bahsetmiştim uyku arkadaşının ne olduğunu ve ne işe yaradığını- veriyorsunuz.Kucağa alışkın bebeniz kısa sürede ağlamaya başlayacak,hemen kucağınıza alıp sakinleşmesini sağlayıp tekrar yatırıyorsunuz.Bu böylece devam ediyor.Ta ki bebek uyuyana kadar.
Şimdi aslında ben bu yöntemi biraz kendime göre uyarladığımı söylemeliyim.Bu yöntemi ilk uyguladığım gün Zeliha tam 1 saat 20 dakika sonra uyudu!Canımdan bezdim ama uyudu:)Çok ağladı,gözyaşı döktü ama kararlıydım sonuna kadar gidicem bu işi başarıcam dedim,iyiki de demişim.Gündüz uykularında da aynı yöntemi uyguladım.Zeliha'nın uykuya geçiş süreci günden güne azaldı.Rekorum 5 dakika!İnanamıyorum buna ama öyle:)))En fazla yarım saat sürüyor uyuması kuzumun.Onlar da gündüz uykuları.Gece uykusuna geçişi daha kolay oluyor.Ben kucağıma almak için ağlamasını beklemiyorum.Çünkü benim kızım yöntemi ilk denediğimde ağladı,sonra pek ağlamadı.Zaten normalde de fazla ağlayan bir bebek değildir.Bizimki yatakta dikilmeye,oturmaya çalışıyor sürekli.Oyun zamanının bittiğini anlayamıyor zira:)Ben de o her doğrulduğunda onu kucaklayıp,artık uyuması gerektiğini fısıldıyorum ve tekrar yatırıyorum.Bu arada ara ara ninni söylüyorum,sırtını pış pışlıyorum.Çok şükür herşey yoluna girdi ve ben tam 10 gündür Zeliha'cım sallanmadan kendi başına uyuyor oley!!!
Gece iki kere uyanıyor Zeliha.Uyandığında emzirip ,terlediyse badisini değiştirip,su içirip tekrar yatağına yatırıyorum.Genelde hemen uyuyor ama bazen pış pışlamak gerekiyor.Sırtına pıt pıt,iki pış pış uyudu gitti:)))
Bir de çok önemli bir nokta var bu yöntemi uygularken bebeğin uykusunun geldiği anı kaçırmamak hemen yatırmak gerekiyor.Eğer geç kalırsanız uyumuyor,ya da uzun sürede sizi çıldırttıktan sonra uyuyor:((Ben bu konuda zorlandım ilk zamanlar.Şimdi ailecek takipteyiz."Hıh bak Zeliha saçını çekmeye başladı,yok kulağıyla oynuyor,aman esnedi "diye birbirimize haber veriyoruz:))Geç kaldık mı aman vay geldi başımıza:)))
Bu arada biz bir haftayı aşkın süredir Eskişehir'de eşimin ailesinyle beraberiz.Sahurdu iftardı derken günler hızla akıp gidiyor.Zeliha emeklemede hız rekorları kırıyor,evde el değmemiş yer bırakmıyor:)Bu aralar iştahı pek yok,ah şu dişler ahhh!Önümüzdeki Pazartesi 9 aylık olacak minik kuşum:)Doğum gününe 3 ay kaldı,zaman nasıl geçiyor..Hem çok hızlı hem de çok yavaş...
Şimdilik benden bu kadar.Mutfağa gidip iftar hazırlıklarına başlamalıyım.Bugün menüde mantı var söylemesi ayıp:)Annem açtı ,biz büktük.Zeliha da hamurlara el attı,hatta bir ara yer sofrasına tırmanmaya kalkıştı.Her tarafı un oldu:))Allah ağzımızın tadını bozmasın diyor ve kaçıyorum:)