Musical Studies

Η διεθνής βιβλιογραφία παρουσιάζει πληθώρα ερευνών αναφορικά με τη σπουδαιότητα της ένταξης της μουσικής και ειδικότερα του τραγουδιού κατά την εκμάθηση της μητρικής, της δεύτερης ή της ξένης γλώσσας. Στο παρόν άρθρο καταγράφονται τα αποτελέσματα μιας συνεργατικής έρευνας δράσης (Ιανουάριος – Ιούνιος 2011), στην οποία συμμετείχαν τέσσερις δάσκαλοι και ένας συντονιστής. Σκοπό είχε την προσπάθεια ένταξης των παιδικών τραγουδιών της Μαρίζας Κωχ στο μάθημα της Γλώσσας στη Β ́ και Γ ́ τάξη του Δημοτικού. Ως ερευνητικά εργαλεία χρησιμοποιήθηκαν η συμμετοχική παρατήρηση, το ερωτηματολόγιο και η ημι-δομημένη συνέντευξη. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν, μεταξύ άλλων, ότι σε πολλές θεματικές ενότητες τα συγκεκριμένα παιδικά τραγούδια συνδέονται με τη διδακτέα ύλη των Β ́ και Γ ́ τάξεων και μπορούν να ενσωματωθούν σε ένα μάθημα Γλώσσας μέσα στο πλαίσιο και τα όρια που θέτει το Πρόγραμμα Σπουδών και η καθημερινή διδακτική πράξη. Επιπλέον, το ενδιαφέρον των μαθητών είναι αμείωτο καθ ́ όλη τη διάρκεια της διδασκαλίας, ενώ παράλληλα επιτυγχάνονται οι γλωσσικοί στόχοι που τίθενται από τον εκπαιδευτικό. Ως αναφορά τις μουσικές γνώσεις του δασκάλου, παρότι δεν είναι αναγκαίες για την επίτευξη μιας τέτοιας διδασκαλίας, βοηθούν στην οργάνωση δημιουργικών δραστηριοτήτων. Η συνεργασία του με τον εκπαιδευτικό ειδικότητας θα βοηθήσει τους μαθητές να εστιάσουν και να αναλύσουν εκτός από τη γλωσσική και τη μουσική πλευρά ενός τραγουδιού, καλλιεργώντας έτσι πολύπλευρα την προσωπικότητά τους.

Αν και η μεταγνώση, ως όρος της Ψυχολογίας, εισήχθη τη δεκαετία του 1970, το ενδιαφέρον των ερευνητών έχει τελευταία αναπτυχθεί. Με τον όρο μεταγνώση νοείται η ικανότητα του ατόμου να ορίζει και να ελέγχει τις γνωστικές του λειτουργίες. Για το μάθημα της Μουσικής στο σχολείο, η καλλιέργεια των μεταγνωστικών δεξιοτήτων κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, δεδομένου ότι το μάθημα διδάσκεται μία ώρα την εβδομάδα και κατ ́ επέκταση οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα είναι περιορισμένες. Η μεταγνώση παρέχει τη δυνατότητα στους μαθητές να γνωρίσουν τα μέσα και τους τρόπους εκείνους που θα τους οδηγήσουν στη μουσική μάθηση, ακολουθώντας τις επιλογές και τις προτιμήσεις τους, πέρα από το σχολικό μάθημα και εκτός σχολικού χώρου. Κατά πόσον και με ποιο τρόπο όμως, η μεταγνώση μπορεί να ενταχθεί στην καθημερινή διδακτική πρακτική του μαθήματος της Μουσικής; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό επιχειρήθηκε να δοθεί μέσα από την ποιοτική έρευνα, στην οποία πήραν μέρος 165 μαθητές όλων τάξεων του Γυμνασίου, δύο σχολείων αγροτικής περιοχής. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν με τη βοήθεια του ερωτηματολογίου, του ημερολογίου και της συμμετοχικής παρατήρησης, ενώ η ανάλυσή τους στηρίζεται στη μέθοδο της Ανάλυσης Περιεχομένου (Content Analysis). Η καλλιέργεια των μεταγνωστικών δεξιοτήτων και ο τρόπος ένταξης στην εκπαιδευτική διαδικασία που ακολουθήθηκε περιγράφεται στο Πρόγραμμα της Κριτικής Διδασκαλίας του Η. Ματσαγγούρα.

Είναι κοινός τόπος όλων των µουσικών παιδαγωγών, ότι η δηµιουργικότητα και η ανάπτυξη της δηµιουργικής σκέψης αποτελούν αναπόσπαστα κοµµάτια του µαθήµατος της Μουσικής Αγωγής. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια, πολλοί ερευνητές και σχεδιαστές αναλυτικών προγραµµάτων τονίζουν τη σηµασία της κριτικής σκέψης και τη σπουδαιότητα της ένταξής της στην εκπαιδευτική διαδικασία. Έτσι λοιπόν, η παράλληλη ανάπτυξη της κριτικής και της δηµιουργικής σκέψης στη διδακτική πράξη προβάλλει αναγκαία. Η µουσική εκπαίδευση στο σχολείο, µε την ευελιξία που τη διακρίνει, παρέχει στον εκπαιδευτικό τη δυνατότητα να συνδυάσει το αντικειµενικό µε το υποκειµενικό, την πιθανότητα µε τη δυνατότητα, τη λογική µε τη φαντασία. Για όλους τους παραπάνω λόγους ο συνδυασµός της κριτικής και της δηµιουργικής σκέψης στη διδακτική πράξη κρίνεται αναγκαίος. Στην προσπάθεια αυτή εφαρµόστηκε πειραµατικά στην Α΄ τάξη του Γυµνασίου, σε δύο σχολεία του Ν. Βοιωτίας και µαθητών, µια σειρά µαθηµάτων διάρκειας 3 διδακτικών ωρών, µε θέµα «Τα µουσικά όργαναγ) Η παρουσίαση των αποτελεσµάτων δ) Η αξιολόγησή της στ) Συµπεράσµατα The development of critical and creative thinking in Gymnasium: An experimental approach Abstract µε τη συµµετοχή 60 Τρόποι παραγωγής του ήχου». Συνοπτικά, τα µαθήµατα αυτά περιελάµβαναν: τη γνωριµία των µαθητών µε µια µεγάλη ποικιλία µουσικών οργάνων, την κατανόηση του τρόπου παραγωγής του ήχου τους, την κατασκευή µουσικών οργάνων χωρίς την καθοδήγηση του καθηγητή και το σχεδιασµό οργάνων «νέου» τύπου (τα όργανα του «µέλλοντος»). Κεντρικοί θεµατικοί άξονες της παρουσίασης θα είναι: α) Ο ορισµός της κριτικής και δηµιουργικής σκέψης και η σπουδαιότητα τους στη µουσική εκπαίδευση β) Η περιγραφή της πειραµατικής εφαρµογής του συνδυασµού τους στην Α΄ τάξη (επιµέρους στόχοι και µεθοδολογία)

Η Ποίηση και η Μουσική μπορούν να συνδυαστούν δημιουργικά στη διδασκαλία μέσω της μελοποιημένης ποίησης. Και οι δύο αυτές μορφές τέχνης στηρίζονται στον ήχο για να εκφραστούν, κάνουν χρήση του ρυθμού, αναπαριστούν τον χρόνο, διεγείρουν τα βιώματα των μαθητών και προωθούν τη συναισθηματική τους έκφραση και τη φαντασία. Η μελωδία του ποιήματος-τραγουδιού πηγάζει απ' ευθείας από το κείμενο αφού ο συνθέτης ακολουθεί αυτό που ένιωσε ότι ήταν το μουσικό περιεχόμενο του ποιήματος. Το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγράμματος Σπουδών στοχεύει στις αρχές της διαθεματικότητας και της ενιαίας αντιμετώπισης της ύλης, τις οποίες εξασφαλίζει πλήρως η μελοποιημένη ποίηση, αφού οι μαθητές αναλύουν, συγκρίνουν, και συνθέτουν στοιχεία από δύο γνωστικά αντικείμενα. Κι αυτό θα φανεί στις δραστηριότητες των δύο διδασκαλιών που πραγματοποιήθηκαν στο Δημοτικό (Στ' τάξη) και το Γυμνάσιο (Β' τάξη). Πρόκειται για δραστηριότητες που γίνεται παράλληλη επεξεργασία της νοηματικής και μουσικής απόδοσης των ποιημάτων, που είναι εύκολα εφαρμόσιμες σε κάθε διδασκαλίας μελοποιημένου (ή μη) ποιήματος και που μπορούν να διαφοροποιηθούν και να εμπλουτιστούν ανάλογα με το δυναμικό των μαθητών.

Some years ago, nobody could have imagined that an unexpected circumstance, such as a pandemic, could influence the music teaching and the learning procedure to such a great extent. The COVID-19 pandemic has influenced education worldwide, forcing music teachers not only to follow certain necessary restrictions against the virus, but also to transform and reshape their lessons from online to in-person and vice versa. Under this
unprecedented situation, how can a music teacher overcome the obstacles and meet both student and personal needs? How can they offer opportunities for creativity? Which teaching method is appropriate to adopt after a long quarantine? Trying to find answers to these questions, Y. -a junior high school music teacher- decided to implement the flipped classroom
method after 6 months of distance teaching. The educator narrates the effort to meet personal needs as a teacher and the students’ as well, to become creative again, and to re-establish effective communication during music lessons. According to the flipped classroom teaching approach, students ought to watch or interact using digital materials (e.g., videos, and digital resources such as book creator, padlet e.tc.) before entering the classroom. Coming back to the classroom after the quarantine there is plenty of time during the music lesson for cooperation, interaction, group- and other creative musical activities that arouse students’ social skills again and help them overcome their anxieties. The content analysis of Y. 4
semi-structured interviews demonstrate the importance of flipped classroom implementation in music education, especially after a long quarantine, along with the benefits, and the challenges. This educational framework allows more time for collaboration and performance,
group activities and a lesson focusing on music rather than a lesson about music. After the quarantine, the teacher and the students returned to face-to-face lessons, feeling creative again and with positive emotions. As nobody can foresee the impact of the pandemic on students and teachers, the emphasis on music practice and creativity within the flipped classroom framework emerges as a sufficient solution.

Darstellung der Entwicklung an Hand ausgewählter Beispiele Die Entwicklung des Konzepts "Thesaurus" zwischen 1945 und 1979 wird auf der Grundlage der Literatur zur Dokumentation diskutiert. Diesem Konzept wird die Struktur verschiedener technischer Thesauri aus demselben Zeitabschnitt gegenübergestellt. The Thesaurus äs documentation tool. A presentation of its development using selected examples The development of the concept "thesaurus" between 1945 and 1979 is discussed on the basis of literature on documentation and compared with the structure of selected technical thesauri from the same time period. Inhaltsübersicht 1 Einleitung 47 2 Der Thesaurus im Spiegel der Fachliteratur 48 2.1 Die Fünfziger Jahre-vom Uniterm-Verfahren zum Thesaurus 48 2.2 Die Sechziger Jahre 49 2.3 Die Siebziger Jahre 52 3 Zehn technische Thesauren zwischen 1960 und 1979 54 3.1 Thesauren in der Tradition des "Thesaurus of ASTIA-Descriptors" 54 3.2 Der Thesaurus der Dokumentation Maschinenbau. 62 4 Schlußbemerkung 68L. 5 Anhang 69 5.1 Abkürzungsverzeichnis 69 5.2 Im Text behandelte Thesauren 69 5.3 Literaturverzeichnis 69 5.4 Bibliographien zum Thema "Thesaurus" 73 4

This paper maps the transformations related to the work practices of jazz venue owners and professional jazz musicians as a response to the crisis, and the ways in which these practices are spatialized in the area of Kerameikos in Athens, Greece. It is based on ethnographic fieldwork, conducted in 2015-2017 as part of my ethnomusicological doctoral research regarding the Athenian jazz scene in the post-2010 era. As I argue, the financescape disruption that occurred in 2010 triggered an impressive rise of small-scale musical performances and at the same time led to the prioritization of a globally-informed locality. In Kerameikos this process has been further assisted by the decelerating rhythms of gentrification, where shifts in the work practices of musicians and venue owners alike have brought together two concepts pertaining seemingly to contradicting social imaginaries, that of jazz and kafeneio, adding further to the emergent puzzling urban crisis-scape during this tumultuous period.

Η δημιουργία της «τζαζ γειτονιάς» του Κεραμεικού στην Αθήνα της κρίσηςTο άρθρο χαρτογραφεί τις αλλαγές που σχετίζονται με τις εργασιακές πρακτικές των ιδιοκτητών τζαζ μουσικών σκηνών και των επαγγελματιών μουσικών κατά την περίοδο της κρίσης, και τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι πρακτικές γίνονται εμφανείς στην περιοχή του Κεραμεικού στην Αθήνα. Βασίζεται σε εθνογραφική έρευνα πεδίου, η οποία διενεργήθηκε το 2015-2017 ως μέρος της εθνομουσικολογικής διδακτορικής μου έρευνας, σχετικά με την Αθηναϊκή τζαζ σκηνή στην περίοδο μετά το 2010. Όπως υποστηρίζω, η αναστάτωση που προκλήθηκε τo 2010 σε αυτό που ο Appadurai ονομάζει financescape, προκάλεσε μία άνθιση των μουσικών συναυλιών μικρής κλίμακας και ταυτόχρονα οδήγησε στην ανάδειξη μιας παγκοσμιοποιημένης τοπικότητας. Στον Κεραμεικό αυτή η διαδικασία ενισχύθηκε περαιτέρω από τους επιβραδυμένους ρυθμούς του εξευγενισμού και, σε συνδυασμό με τις αλλαγές στις εργασιακές πρακτικές των μουσικών και των ιδιοκτητών των τζαζ σκηνών, είχε ...

This paper studies the old Greek children’s radio show Edo Lilipoupoli transmitted from December 1977 to May 1980 by the Third Program of the Greek State Radio. The considerations of this paper result from the examination of the content of the radio show regarding its cultural and social parameters and correlations as a collective media project. The insight gained from this endeavour is significant, particularly due to the common claim among the broadcast listeners and contributors that the children’s radio program Edo Lilipoupoli functioned as a “mirror” of Greek society. The broadcast can be therefore understood as a kind of social snapshot depicting the ideological and identity conflict between the conservative and the progressive voices prevailing in society during that time. The analytical interest focuses on one specific song, very popular in the context of the radio show, with the title “We are not Zulu”. This approach will include an analysis of the lyrics in connection to t...