dergi deneyimi ve minik ütü

Bir önceki yazımda bahsettiğim dergiden diktim bu elbiseyi. Evet. dikiş payı içinde kalıpların. Bu derginin kalıplarının büyük olduğunu belirten arkadaşlar, muhtemelen bu hususu gözardı etmişler. Dikiş payı içinde olunca kalıba sıfır konumda kesilecek tabii ki kumaş. 

Modellerinin düzgün ve klasik olmasından dolayı beğenmiştim dergiyi. Kalıplar da güzel. 1.68 boy için çizilmiş olmasına rağmen, Burda dergisindeki gibi neredeyse bele kadar inen kol oyuğu veya yaka açıklığı yok bu kalıpta. Edepli yani...Edepli elbise kavramını bundan 10-15 yıl önce, pantalonların çok revaçta olup çalışan kadınlara göre elbise bulmanın imkansıza yakın olduğu zamanlarda, günlerce dolaştığımda uydurmuş, nihayet bulabildiğim edepli elbiseyi uçarcasına kapıp, ilk giydiğim gün yandan neredeyse beline kadar ve birleştirilemez yan yırtmacını fark etmiş, yine de birleştirip bir kaç kez giymiştim. Bir-iki yıl sonra elbise moda oldu, modeller çoğaldı tabii.

Kalıpta sadece öndeki göğüs penslerini 3 cm kadar yukarı aldım. Arka uzun penslerin dikişini yapmadım. Prova sonucuna göre yapabilirim. Cepleri kumaşın arka yüzünden çalıştım ancak mutfak önlüğü gibi görününce söktüm. Bir deneyim oldu. Şimdi diksem ufak tefek değişiklik yaparım kalıpta. 

Söktükten sonra

Dergideki tüm kalıplarda dikiş payı dahil mi emin değilim. Sanki aşağıdaki yazılarda bir açıklama var gibi. Simplicity kalıplarında açıklama İngilizce olduğu için anlamak kolaydı. Almanca bilen olsa da şu bölgenin tercümesini yapsa, ne güzel olur. 

Ha bir de, minicik bir ütü buldum. Tam istediğim gibi. Sap kısmını, biraz yüklenince kırdım sanırım. Yine de çok güzel ütülüyor. minicik yerleri bile ütüleyebiliyorum. 

Bir sonraki projem, 2 yaş için beyaz elbise olacak. Su damlası desenli kumaşın yeşilini de kızçeye bluz dikebilirim belki. Diğer renkli kumaşlar da ince pamuklu. Muhtemelen çocuk elbisesi olacaktır. 

Mutlu bir hafta sonu geçirmeniz dileği ile... 

dergiler

Yeni bir dergi keşfettim. Daha doğrusu üç ayda bir çıktığı söylenen ve Simplicity kalıplarını hayata geçiren bu dergiyi fark edeli fazla zaman olmadı.

Görüldüğü gibi daha oturaklı, giyilebilir modeller ve öneriler var dergide. Tabii ki dili Türkçe değil. Ancak açıklamalar, dikiş bilen kişinin rahatlıkla anlayabileceği şekilde, çizimlerle sunuluyor. Gerçi daha hiç kullanmadım ama iyi görünüyor. Sanırım sonraki ilk dikişim bu dergiden olacak.

Not: Simplicity kalıpları çoğunlukla dikiş paylı olarak basılıyor. Bu dergideki kalıpların dikiş paylı olup olmadığını anlayamadım bir türlü. Ölçümlerim, sanki paylı gibi.

Elimdeki üç dergide modeller bunlar:

Ankara'lılar bilir, Konur Sokak ile Yüksel Caddesinin kesiştiği köşede, çoğunlukla hukuk yayını, aynı zamanda dışarıda zengin yerli-yabancı dergi reyonu bulunan Turhan Kitabevi'ni. Dergileri ordan aldım.

bebek elbiseleri

İşte şortları ile birlikte son diktiğim bebek elbiseleri...

Ailedeki tüm küçük kızlara dikilecek bu elbiseden, belli oldu. Zaten artık blogumun klasiği oldu bu model.

Ve arkası. Dikiş makinemin ilik açma kısmının uzunca süredir bozuk olmasından dolayı ilikleri tuhafiyede açtırıyorum ve yanlış düğme göstermişim sanıyorum ki ilikler çok küçük açılmış. 

Düşündüğüm düğmenin boyutu iliğe uymayınca farklı bir düğme diktim. Evde ne kadar çok düğme çeşidi olursa olsun, gerektiği zaman hiçbir giysiye uygun düğme bulamıyor ve yine çarşıdan alıyorum. 

Bu elbise de düğme azizliğine uğradı. Ama kumaş kaplı pembe-kırmızı düğmelerimin üç tane değil iki tane olduğunu farkettiğimde. Dolayısıyla elimde bulunan karışık desenli düğmeleri diktim buna da. Hiç belli olmuyor. Aşağıdaki dikilmiş düğmelerin yanında dikmeyi düşündüğüm ama üçüncüsünü bulamadığım düğmeler...

Bu modelin asıl özelliği öndeki üç düğme ile arkadaki çapraz kafes.

Vee en sona sakladığım, deseni süper olmakla beraber, kumaşı hakkında aynı şeyi söyleyemeyeceğim elbise. Kumaş oldukça sentetik ağırlıklı. Her türlü bebek elbisesine ince pamuklu astar yapıyor olsam da bebek giysisi için aslında uygun değil bence.

Düğme sorununu en kolay çözdüğüm bu elbise oldu. Basket topu desenli kırmızı düğmeler elbiseye güzel yakıştı.

Esen kalın....

son aylardan

Sessiz ve kimsesiz kalan blogum birazcık hareketlensin diye birbiriyle pek de alakalı görünmeyen bir sürü fotoğraf yayınlıyorum. Siz bilirsiniz isterseniz bakmayın. Mesela alt fotoğraftaki, aylar önce kızım için diktiğim, İstanbul'a giderken götürmeyi unuttuğum ve hala mankenin üzerinde duran elbise. Kumaşı viskon veya krep gibi bir şey. Nereden aldığımı hatırlamıyorum ama kalıbını bir arkadaşın üzerinde beğendiğim elbiseden çıkardığımı söyleyebilirim. Her iki yanında geniş-boydan üçgen parçalar var ve cepler buradan açılıyor. 

Beğenerek aldığım resimli kumaşı hiç bir şeye uygun bulamayınca çocuk önlüğü diktim. Ailede kız çocuk çok nasılsa... (Aile hala çoğalıyor)  Bu tarz kumaşlarda desenli kısmı etek ucuna getirmek dışında fikri olan varsa seve seve kabul ederim. 

Bu önlüğün bir kaç versiyonunu daha yapmıştım, fotoğraflamayı unutmuşum. En tepedeki yelek ve devamı örgüler de aileye katılan yeni üyelerden (kapı süsleri yaptığım) bir tanesine kardeşimin ördüğü hırka ve yelekler, ki kendisi anneannesi olur tosbiğin.

Durun bitmedi...

 Bir kısmını da toplu alıyoruz.

Birazdan bir post daha, dikis-terapi klasik bebe elbiseleri... Mutlu kalın.