69. Trylogia "365 dni' Blanka Lipińska

Wreszcie długo wyczekiwana recenzja trylogii, którą znają już wszyscy :) Kilkanaście dni temu zakończyłam jej czytanie i cóż: sama nie wiem co napisać, wyjdzie w praniu :) 

Ciekawe, że to właśnie liczba 69, jako kolejna liczba recenzowanych książek, stała się numerkiem tej trylogii. Pasuje, prawda? :) "Numerek" też zabrzmiał odpowiednio :D

Zacznę od początku - tak chyba będzie najlepiej. ;)

Pierwsze kilka stron wręcz mnie zbulwersowało. Miałam ochotę zamknąć tą książkę i nigdy więcej do niej nie wracać. Książka zaczyna się od sceny erotycznej wyjętej prosto z filmu porno. Zero jakiejkolwiek subtelności w słowie - bezpośredniość, pruderyjność aż do żenady. Nie chcę zgrywać świętoszkowatej, ale serio, gdy koleżanka zapytała mnie jak pierwszy rozdział to co jej miałam odpowiedzieć? :D 

W pierwszej części, główna bohaterka, wzorowana moim zdaniem na autorce książki, poznaje swojego oprawcę a zarazem przyszłego męża. Laura, bo tak jej na imię, to dziewczyna piękna, która potrafi wszystko: od mistrzyni tańca towarzyskiego po perfekcyjną jazdę konno. Zna się na wszystkim, świat leży u jej stóp, uwielbia drogie marki. Polubiłabym ją bardziej, gdyby nie udawała przy tym skromnej i niedołężnej, ale i tak nie było tak źle jak to potrafią napisać inne autorki książkowych romansów. 

Gdyby nie seks-sceny, które były co dwie strony, opisywane baaaardzo szczegółowo, książka i historia by mi się podobała. Wprawdzie historia dość nierealna. W końcu od kiedy porywacze są przystojni, ultra bogaci i niebywale w Tobie zakochani? :) Ale która z nas w głębi serca nie chciałaby tego przeżyć? :) Ja bym chciała :) 

Historia fajna, ale szkoda, że Laura wielokrotnie zachowywała się nieracjonalnie, wydarzenia wręcz idiotyczne. Miło się jednak czytało i marzyło.

Po drugą część trylogii, p.t. "Ten dzień" sięgnęłam, bo leżała na półce. Ale wiecie co? Druga część była znakomita. Ku mojemu zaskoczeniu akcja nagle nabrała tempa, coś się zaczęło dziać. Laura jest w ciąży, planuje ślub z Massimem, mają swoje wzloty i upadki, gdy wreszcie ktoś ją porywa. Porywaczem znów jest mega przystojniak, jeszcze bardziej wpływowy, bogatszy i uroczy niż ten pierwszy. No nie czarujmy się, jest to bajka - sam Andersen by lepiej tego nie wymyślił :D Ale niektórzy dorośli również lubią bajki, a ja takie bajki lubię. Coś zaczyna się między małżonkami psuć, a gwoździem do trumny ich związku jest... nie powiem! :P Moje recenzje to często spoiler, ale nigdy nie robię tego specjalnie :) Druga część trylogii zdecydowanie przebiła pierwszą część - moim zdaniem.

Dlatego tym fajniej sięgnęło mi się po trzecią "Kolejne 365 dni", gdzie oczy otworzyłam szeroko jeszcze w epilogu - lecz tym razem ze zdumienia, nie z żenady :D Nie mogłam uwierzyć jak to się wszystko potoczyło i chociaż początkowo byłam bardzo zła na Laurę z powodu podjętych przez nią decyzji to z czasem... okazało się, że postąpiła słusznie. I tak jest mi bardzo przykro, że właśnie tak to się skończyło, a nie inaczej, ale historia i tak jest dobra i warta poznania.

W trzeciej części autorka znów powraca do częstych scen seksu, ale ze swojej bohaterki robi jeszcze większą idiotkę. Zapamiętałam jeden cytat, który znajdował się gdzieś pod koniec ostatniej książki. Laura myślała tam o sobie 'dobrze, że Bóg dał mi rozum, bo szczęście zdecydowanie mi nie sprzyjało". Było dokładnie na odwrót. Przez całą trylogię było zupełnie odwrotnie. Ona wcale nie miała rozumu, tylko dużo szczęścia. Myślę, że tu wiele osób się ze mną zgodzi.

To tak w kilku zdaniach teraz. O całości. Czy było warto? Tak, było warto. Ja absolutnie zakochałam się w Massimie i dla niego dałabym się zamknąć w złotej klatce. Takie życie z pewnością bywałoby nudne, bo o czym można marzyć, gdy ma się wszystko? Książki jednak spodobały mi się bardzo i bardzo chciałabym obejrzeć do nich filmy - mam tylko nadzieję, że nie będzie w nich tak dużo pornosów jak w książce ;)

A Wy czytałyście? :)