Dagje Bru

Op een donderdag in april besluiten we opnieuw op onderzoek uit te gaan in Bru.

Nou komt dat niet helemaal uit de lucht vallen.

Al langer hebben we wat ‘problemen’ met de zoektocht naar visserstruien in Bruinisse, afgekort Bru…

De vraag is als volgt: werd er in Bruinisse een trui gedragen die de familie Schot in het verleden meegenomen had vanuit Zierikzee of Tholen? Of.. had Bru (al eerder) een eigen trui?

We komen er – tot nu toe -  niet erg uit..

Gelukkig ontmoeten we, op één van die gezellige breimiddagen bij Jeanet in Arnemuiden, Ina.

Ina blijkt oorspronkelijk uit Bru te komen en kent er diverse mensen die voor ons interessant zouden kunnen zijn.Zoals bijvoorbeeld Maria. Maria is een rasechte Bruse die van haar huis een soort museumpje gemaakt heeft.  Die gek is op de streekdracht, het verleden en alles wat daar bij hoort.

We vragen Ina dan ook of ze voor ons een afspraak kan maken met Maria.

Na (werkelijk waar) maanden bellen en proberen lukt dat Ina dan eindelijk!!!! Maria blijkt niet zo makkelijk te pakken te krijgen.. dan is ze weer in Portugal, dan weer met de Zonnebloem als vrijwilligster mee.. dan weer aan de slag voor de Kerk; kortom.. een echte bezige Bruse bij ;)

Op de bewuste donderdag gaan we dan eindelijk naar Bruinisse. Daar spreken we eerst af bij Niels in zijn sfeervolle restaurant aan de haven, BRU 17 genaamd. We ontmoeten niet alleen hem, maar ook Karel. Die ook al een verzamelaar blijkt te zijn. En die misschien nog wel een oude foto heeft, waar we misschien een Bruse visserstrui op kunnen vinden…

Dus op naar Karel. Wat een belevenis..!!

Zijn huis IS een museum! Hij verzamelt alles wat met het vissersleven te maken heeft en heeft twee kamers in zijn huis op bijzondere wijze ingericht.

En.. hij heeft ‘een’ foto! Met de namen erbij van de vissers die er op staan!!

Dat is het mooiste. 

Want je kunt wel een foto vinden met vissers op een boot, maar zijn die vissers dan ook daadwerkelijk vissers afkomstig van het betreffende dorp? Dat is altijd het probleem!

Op de foto vinden we twee Bruse vissers in vissertruien gehuld. Nader onderzoek zal de details geven! Wat een geweldig begin van de dag!

Na afscheid genomen te hebben van Karel en zijn vrouw gaan we overheerlijk lunchen bij Niels. Tja, als je dan in een vissersdorp bent.. moet je er ook van genieten ;0)!

Onze volgende afspraak is dan – eindelijk - bij Maria. Wat een feest om hier te zijn! Maria spaart van alles! En haar man ook.. ;) Het is dan ook geen wonder dat we onze ogen uitkijken! Elk hoekje en gaatje van dit oude huis is gevuld, een museum is er niks bij!

Ook heeft Maria visserstruien. En heel veel boeken over Bru.. En oude fotoboeken.. We raken niet uitgekeken!

Ondertussen komt er nog meer bezoek bij Maria binnenvallen. Maria praat en praat en zet koffie en geniet! Wij óók  ;)!! Boek na boek komt uit de kast.. foto na foto wordt bekeken en bestudeerd. We bekruipen de zolder.. mogen in de kasten kijken..! We krijgen verhalen te horen over mensen die we niet kennen..  Het is geweldig!!

Dit dagje Bru is niet alleen heel erg leuk en gezellig! Ontmoeten we niet alleen heel erg bijzondere mensen met bijzondere verhalen. Maar.. vinden we ook veel wat ons onderzoek naar de Bruse visserstrui verder helpt!

Onderzoeken is vaak alleen maar ploeteren geblazen.. Vaak zoek je óveral en vindt je nergens wat… Wordt je van het kastje naar de muur gestuurd.. en weer terug, Met uiteindelijk weinig of geen resultaat.

Maar.. dít soort dagen? Daar doe je het voor!!

Met dank aan Ina, Niels, Karel en Maria!!

We gingen naar Bru....

Het was even stil bij de visserstruien. Maar dat betekent niet dat Stefanie en Anja stil hebben gezeten. In tegendeel.

Op één van de warmste dagen van het jaar rijden we van de oostkant en van de westkant van Zeeland naar Bruinisse. Anja was daar al eerder, maar toen bleek het museum helaas gesloten.
Het blijkt een gouden greep om op deze zonnige zomerdag het visserijmuseum een bezoek te brengen. Buiten de aanwezige vrijwilligers zijn wij de enige bezoekers. Begrijpelijk, want 'iedereen' zit op het strand óf in de file daar naar toe ;)

We vertellen de reden van onze komst: visserstruien. En daarop klinkt de gebruikelijke reactie: "Nee hoor, die hadden we hier niet."
Sterker nog: "Er was een poosje terug ook al iemand. Die hebben we ook niet kunnen helpen."
Toch houden we vast. Een eerste blik in een vitrine levert namelijk dit op:

Een micro-visserstrui. Helemaal gebreid in tricotsteek, maar wel volgens wat ons bekend is als 'de traditie'.

En.. we vinden er nog twee:
Een zgn. Engelse trui (halsboord en manchetten waren los te koop, want die sleten het hardst). Gekocht in Antwerpen.

Foto: Brusea

En deze: ergens vóór 1996 gebreid door een vrijwilliger. Met plat breiwerk en ingezette mouwen, waarschijnlijk uit het boekje van Henriëtte van der Klift en zeker niet Bru's!

Dan vinden we de schat op zolder: twee foto's met twee verschillende truien. De ene foto plaatsten we al eerder.

Toen vroegen we ons af of de mannen op de foto van Tholen of van Bruinisse waren. Deze dag is echt onze geluksdag. Dirk van Duivendijk (van de werf in Bruinisse) is aanwezig. Hij weet te vertellen dat alle mannen op de foto van Bru komen. Bovendien heeft hij van dat moment meer foto's thuis en van betere kwaliteit. We worden uitgenodigd en dit najaar gaan we Dirk bezoeken.

De andere foto staat achter in een vitrine. Vraag is: waar is het en wie staan er op. Er is enige discussie of de foto in Buinisse of misschien in Antwerpen is gemaakt. Wij vragen ons af wanneer de vitrine een keer wordt leeg gemaakt. Dan komen we graag terug om de foto van dichtbij te bekijken.

Tot onze grote verbazing staat er 10 minuten later een meneer met gereedschap in het museum. Hij komt de vitrine open maken om de foto er voor ons uit te halen. Wat geweldig!! En wat we al hopen: op de achterkant staat waar de foto is gemaakt en wie er op staan.

Ons vermoeden dat ook een plaats als Bruinisse in het bezit was van 'eigen' truien is bevestigd.

Lieve vrijwilligers van Brusea: dank jullie wel voor de hulp! We zijn er enorm blij mee!!

BRU 17

Het is een wat sombere zaterdagmiddag. Het raadsel van het Hart van Tholen ligt even stil. Binnenkort hebben we een afspraak met Bonnie Joosse, vrijwilligster van De Meestoof, die ons wellicht verder kan helpen met onze zoektocht op Tholen.
Stefanie heeft een weekje paasvakantie genomen, en ook voor Anna is het een lang weekeind: tijd dus voor een uitstapje.

Volgens de website van het visserij museum in Bruinisse (het blijft toch kriebelen) is die zaterdag Museumdag. Het museum is open van 10 - 17 uur. Bovendien loopt er een expositie die is ingericht door de werf Meerman. Daarom besluiten Anja en haar man naar Bru (Bruinisse) te rijden.

Wat het is weten we niet. Bij elke Noordzee haven waar we een bezoek brengen voelt het een beetje als thuis komen. Zou het in de genen zitten? Het maakt ons niet eens uit in welk land het is, Nederland, Denemarken, Schotland.....

Op naar de Oude Straat. Maar daar wacht ons een teleurstelling: de deur is dicht, potdicht. Ook de museumwoning is gesloten. Wat nu? Zijn we helemaal voor niets naar Bru gereden? (De reden van die dichte deur kunnen jullie hier lezen.)

(Wat de Dannebrog daar doet boven de deur, dát gaan we nog vragen ;-)

Gelukkig hebben we de auto op de haven geparkeerd. Daar zit vis- en mosselhandel én visrestaurant BRU 17. Omdat we er toch zijn, besluiten we daar een versnapering te nemen.
Dat blijkt een gouden greep. Even aan de bar een kletsje maken met de bediening en nog geen 10 minuten later schuift eigenaar Niels Habraken bij ons aan tafel.

Zijn familie is 'import', zo vertelt hij. Maar, de visserij en alles wat er bij hoort heeft zijn grote belangstelling. Zeker de visserij in en rond Bruinisse. Niet alleen van nu, ook van vroeger. Hij beschrijft zonder moeite hoe een visserstrui werd gebreid. In de zaak in Stellendam hebben ze een exemplaar hangen van Goedereede Havenhoofd.

Die belangstelling is ook in de zaak te zien. Er liggen en staan museumstukken die met de visvangst, maar ook de oester- en mosselkweek te maken hebben. Er worden doorlopend films gedraaid over de visserij van vroeger.
Bij mijn vraag naar oude foto's helpt hij ons op weg naar de dame die dé fotocollectie van Bruinisse in haar bezit heeft. Daar zullen we binnenkort zeker contact mee opnemen.

Het wordt een geanimeerd gesprek, waarbij ook het oude rekeningenboek (jaren '40 - '50 van de vorige eeuw) op tafel komt.

En zo blijkt een rit die eerst in het water dreigt te vallen een verrassend leuke wending te nemen!