One Sweet Night (Author-RosasVhiie)
One Sweet Night (Author-RosasVhiie)
One Sweet Night (Author-RosasVhiie)
by RosasVhiie
Baby Lyn Dela Cruz- young, innocent and sweet girl who loves to laugh and enjoy
everything around her.
But not her personal bodyguard, Claude Hernandez, who is always distant and cold.
Tila lahat ng kilos niya ay mali sa paningin nito. Palaging salubong ang mga kilay
kapag siya ang kaharap. Madalas ay masungit.
At her very young age, she learned how to admire her handsome and hot bodyguard.
Paano nga ba niyang makukuha ang buong atensyon nito gayong sa araw-araw na kasama
niya ito ay hindi man lang siya nito matignan ng matagal?
_____
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Prologue
This story may consists of violence and sensitive topics or scenes. Open minded
readers are needed.
I am not perfect. (Well, nobody's perfect😅) I'm really not good in english and
tagalog words as well (Ilongga here). Expect the grammatical and typo errors ahead.
(I don't edit my stories here in Wattpad so please bear with me)
Happy reading !
PROLOGUE
"ANONG gusto mo sa 19th birthday mo, anak?" Malambing siyang tinanong ng sariling
ina.
"Mom..." He groaned.
"Binata na talaga ang anak ko. Parang noon lang, hinahalik-halikan mo ako sa labi,
eh." Kunwari ay nagtatampo ito.
"Mommy, para lang kay Daddy 'yong labi mo. Hindi na ako bata." Aniya at
napabuntong-hininga.
Natatawang ginulo nito ang buhok niya. Tumingkayad pa ito ng konti dahil mas
matangkad siya sa ina. Sa murang edad niya, napakabilis niyang tumangkad. Halos
kasing-tangkad na niya ang ama.
Nakakadala ang ngiti nito. Wala na nga yatang mas gaganda pa sa ina niya.
"I love you more, anak." Tugon nito, muling ginulo ang buhok niya.
Lumingon ito sa labas nang marinig ang pagtunog ng door bell nila.
"Your Ninang Elisse and Tito Vincent is here." Excited itong naglakad patungo sa
pinto.
Ngumiti siya.
Nahihiyang napakamot siya sa batok. Natuon ang tingin niya sa batang karga-karga ng
ninang niya.
Ang magagandang mga mata nito ay nakatunghay sa kanya. Mataman niya itong tinignan.
Kumibot-kibot ang labi nito, nagbabadyang umiyak.
Akmang hahawakan niya ang pisngi nito nang pumalayaw ito ng iyak.
Natatawang pinatahan ito ng ninang niya.
Inabot ito ng ninang niya. Napangiti siya nang awtomatiko itong tumigil sa pag-iyak
nang karga na niya ito. Nakatingin ito sa kanya. Napakaganda ng mga mata nito.
Umangat ang dalawang daliri nito. Natawa siya. Pangalan nito ang tinatanong niya
pero ang edad nito ang sinagot sa kanya.
"Oh, I see. You're two years old." Naaaliw niyang pinisil-pisil ang pisngi nito.
Muling kumibot ang mga labi nito, nagbabadya na namang umiyak. Kaya nag desisyon na
siyang ibalik ito sa ninang niya.
Akmang ibabalik na niya ito nang mahigpit nitong hinawakan ang damit niya.
Napako ang tingin niya sa bata nang matamis itong ngumiti, diretsong nakatingin sa
mga mata niya.
"Her name is Baby Lyn. She's our miracle child. And her birthday is tomorrow,
September 18. She will turn 2 years old tomorrow. Sabay kayo ng birthday, Claude."
Nakangiting nagsalita ang ninang niya.
Hindi lingid sa kaalaman niya na nakunan ang ninang niya noon. Sinabi ng doctor
nito na hindi na ito mabubuntis ulit and this little child came to their life.
Muling nabuntis ang ninang niya nang hindi inaasahan.
Ito ang kauna-unahang pagkakataong nakita niya ang bata. Halos kakabalik lang niya
mula sa ibang bansa.
Nang marinig nito ang sariling pangalan mula sa kanya ay humagikhik ito. Ang
maliliit na kamay nito ay inabot ang leeg niya, malambing siyang niyakap.
He smiled.
To be continued...
A/N: Gonna write this after Prinx's story. Please, 'wag mag demand ng update dito,
ha? Uumpisahan ko 'to after Prinx Kal Smith. Thank you.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 1
CHAPTER 1
NAPATINGALA siya at mahinang napadaing habang ang babae ay nasa pagitan ng mga hita
niya.
Napasabunot siya sa buhok nito. Ang kahabaan niya ay nasa loob ng bibig nito.
Nakaupo siya sa mahabang sofa at ang babaeng hubo't-hubad ay nakaluhod sa harapan
niya.
Ilang minuto na itong nasa pagitan ng mga hita niya pero wala siyang maramdaman.
He's searching for something but he couldn't find what he was searching for some
reason.
Mariin siyang pumikit. Awtomatikong pumasok sa isip niya ang isang mukha. That
angelic and lovely face. That sweet voice and sweet smile.
He sighed in frustration.
Mariin siyang napasabunot sa buhok. It always happened. Everytime he close his eyes
while making out with women, that angelic face always appear on his mind.
"Why? Don't you like it? Should I suck you more and-"
Dumiretso siya sa bathroom at kaagad na binuksan ang shower. Hinayaan niyang tumama
sa mukha ang malamig na tubig na nanggagaling sa shower.
He groaned as he played with himself. Mariin siyang pumikit, muling pumasok ang
napakaamong mukha na iyon sa isip niya.
"Tangina..." Anas niya habang nagtaas-baba ang sariling palad sa kahabaan niya.
He sighed and continued with his shower. Nag toothbrush na rin siya sa loob ng
shower.
Nang matapos siyang maligo ay mabilis siyang nagbihis. Dinampot niya ang cellphone
at mahinang napadaing nang makita ang 10 missed calls.
Tinignan niya ang suot na relo. Mahina siyang napamura. Oras na ng labas ng
dalagita mula sa university nito.
Dali-dali niyang kinuha ang susi ng kotse at lumabas. Nang makarating sa parking
lot ay kaagad niyang tinawagan ang dalagita.
He started the engine while waiting for her to pick up his call.
Natigilan siya at kapagkuwan ay napapikit nang marinig ang boses nito. Humigpit ang
pagkakahawak niya sa manibela.
Kaagad niyang pinatay ang tawag. Pinaharurot niya ang kotse patungo sa university
ng dalagita.
"PROMISE! Try mo, ang sarap!" Napahagikhik ang kaklase niya habang nagkukuwento sa
isa pa nilang kaklase.
Tatlo na lang sila ang natitira. Umalis na ang professor nila at iba nilang
kaklase. Rizy and Brenda are talking about their boyfriends.
Ayaw niyang mag stay sa labas dahil mainit kaya dito muna siya nanatili.
Napailing na pinagpatuloy niya ang pagguhit sa notebook niya habang hinihintay ang
pagdating ni Kuya Claude.
"Oo nga sabi. Nakakatirik ng mata! Try mo kasing magpakain sa boyfriend mo no!
Ang sarap kaya!" Muli ay humagikhik si Rizy.
Mahina siyang napabuntong-hininga. Rizy and Brenda are both 18 years old. Mas
matanda ang mga ito ng isang taon sa kanya.
Dapat ay hindi siya nakaramdam ng pagkailang sa usapan ng mga ito. Alam naman
niyang nasa modern na panahon na sila. Pero kailangan ba talagang pag-usapan ng
dalawang ito ang mga ginagawa kasama ang mga boyfriend nila sa mismong harapan
niya?
She's really not close with Rizy and Brenda. Ang ganoong usapan ay para lang dapat
sa kanilang dalawa dahil sila ang matalik na magkaibigan.
Hindi na tuloy siya makapag-focus sa ginuguhit niya dahil mas lalong naging malaswa
ang usapan ng dalawa.
Napatingin siya sa bintana. Nakahinga siya nang maluwag nang makita mula sa labas
ang pamilyar na kotse.
Ilang sandali siyang tumingin sa labas. Pinanood ang paglabas ni Kuya Claude mula
sa kotse.
Awtomatiko itong napasandal sa nakasarang pinto ng kotse. Ang isang kamay ay nasa
bulsa nito habang ang isang kamay ay nasa tenga nito habang hawak ang cellphone.
Her phone rang. Alam niyang siya ang tinatawagan nito.
Hindi niya iyon sinagot. Sa halip ay pinagmasdan lang niya ito mula sa bintanang
malapit sa kanya.
Awtomatiko siyang napangiti nang makita ang iritadong mukha nito. Literal na
suplado.
Bumaba ang tingin niya sa matangos na ilong nito patungo sa mamula-mulang labi. Ang
medyo may kahabaang buhok nito na madalas na naka top knot ay mas lalong dumadagdag
sa malakas na appeal nito.
Agaw pansin ang tattoo sa leeg nito pababa sa braso nitong matigas at maugat.
"Sobrang hot talaga ng bodyguard mo, Lyn." Napalingon siya kay Rizy.
Hindi niya namalayang nasa tabi na pala niya ito. Nakatingin ito kay Kuya Claude.
Napatitig siya kay Rizy. She don't judged her but she heard that she's a flirt.
Mabilis daw itong magpalit ng boyfriend basta matipuhan nito. Naririnig niya lamang
iyon pero sa nakikita niya ngayon, mukhang totoo nga. Nakikita niya sa mga mata
nito ang pagka-interes sa bodyguard niya.
"Hindi niya magugustuhan kapag sinabi ko ang pangalan niya. It's his privacy so I
respect it." Usal niya.
"Ang tagal ko nang pinagmamasdan 'yang bodyguard mo at..." Mapungay ang mga mata
nitong nakatingin sa labas. "...mukhang masarap." Humagikhik ito.
"Rizy, kaya kang ibalibag sa kama niyan. Sa laki ng katawan, baka mapilay ka."
Natatawang sambit ni Brenda.
"I won't mind. Basta matikman ko lang siya, kahit mapilay ako, ayos lang. Mukhang
magaling sa kama, sis! Magaling din sigurong sumisid." Sabay na nagtawanan ang
dalawa.
Hindi na niya hinintay pang makasagot ang dalawa. Diretso na siyang lumabas at
dumiretso sa elevator.
Nang makita siya ni Kuya Claude ay awtomatiko itong humakbang at kinuha ang bag
niya. Walang imik na binuksan nito ang pinto ng back seat ng kotse.
Pumasok siya sa loob.
Napatingin siya sa rearview mirror na nasa harapan nito. Nagsalubong ang mga mata
nila.
Umiling siya.
Narinig niya ang pagbukas ng pinto ng kotse na nasa tabi niya at ganoon na lamang
ang gulat niya nang maramdaman ang mainit na palad nito sa noo niya.
Nang magmulat siya ng mga mata ay nasa labas na ito. Sumalubong sa kanya
napakagandang mga mata nito.
Tumalim ang mga mata nito na tila ba isang napakalaking kasalanan ang
pagsisinungaling niya.
"She will get worried." Dahilan niya, napayakap sa sarili nang makaramdam ng
panlalamig.
Kanina pa talaga masama ang pakiramdam niya. Kanina pa niya gustong umuwi. Iyon nga
lang ay hindi naman sinasagot ng guwapong lalaking ito ang mga tawag niya kanina.
Akala nga niya ay gagabihin na siya sa pag-uwi.
"Of course, she'll get worried. She's your mom." Malakas itong napabuntong-hininga.
"Saan ka ba kasi galing? Kanina ko pa gustong umuwi." Kumibot-kibot ang labi niya,
naiiyak na.
"I'm sorry, hmm?" Ang kaninang masungit na boses nito ay biglang naging malambing.
Tila gusto na lang niyang magkasakit lagi. Tuwing may sakit siya, doon lang ito
nagiging malambing. Mabibilang mo lang sa daliri ang pagiging mabait nito sa kanya.
"Let's go home so that you can take your medicine. And yes, I will tell this to
your mother." Istriktong sambit nito at sinara na ang pinto ng kotse.
Tahimik siyang pumikit habang nasa biyahe na sila. Hindi niya namalayang nakatulog
na siya.
Naramdaman na lang niya ang matitigas na mga kamay na masuyo siyang binuhat.
"What I'm gonna do to you?" Narinig niya ang baritonong boses na iyon.
She's not sure if she really heard it right. Nahihilo na siya at antok na antok sa
sobrang sama ng pakiramdam.
To be continued...
A/N: Two chapters left na lang kay Prinx so I will start writing this na. Hope you
enjoyed reading.✨💛
Please bear with me, baka hindi na ako makapag update ulit daily. I'm taking my
medicine for my allergy. Pinapatulog talaga niya ako. Para akong lasing dahil sa
gamot.😅
I will try to update every Saturday and Sunday again. Thank you.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 2
CHAPTER 2
"MOM, I'm okay." Mahinang reklamo niya nang makita ang matinding pag-aalala ng
mommy niya.
Kasalanan ni Kuya Claude 'to. Alam niyang magkakaganito ang ina kapag nalamang may
sakit na naman siya.
"Sweetie, your Kuya Claude told me that you don't want him to tell me about this.
Baby Lyn, the last time I checked, you fainted at your school! At nagkataon pang
bakasyon ni Claude!" Her mom started to panick.
Malalim siyang napabuntong-hininga. She's always like this whenever she's sick.
Kaya ayaw niyang pinapaalam sa ina kapag nagkakasakit siya. Malaki na siya pero ang
mga magulang niya ay parang bata pa rin siya kung ituring. Palibhasa'y sakitin siya
kaya ganito na lang kung mag-alala ang mga magulang.
Baby Lyn is very aware of the fact that she's a menopousal baby. Hindi inaasahan ng
mga magulang ang pagdating niya sa buhay ng mga ito. Kaya grabe ang pag-iingat ng
mga ito sa kanya. She understand them, though. She just hate it eveytime her mom
panicked.
"Mom, I'm okay. Medyo bumaba na ang lagnat ko kaya 'wag ka nang mag-alala, okay?"
Malambing na usal niya.
"I am just worried, anak. I'm sorry." Hinalikan nito ang tuktok ng ulo niya.
"I know, mom. But I'm okay. Napagod lang siguro ako sa school works and activities
last week but I'm good now, okay?" Mas lalo niyang nilambing ang ina, iyon ang
kahinaan nito.
"Okay, sweetie. Just tell me if you feel something, okay? Para mapatawag ko ang
private doctor natin."
"Just rest. Ipapatawag kita kapag nakahanda na ang dinner, okay?" Muli ay tumango
siya sa ina.
Umupo siya sa malapad na kama. She already took her medicine. Kahit papaano ay
gumaganda na ang pakiramdam niya.
She suddenly miss Bunny. Just thinking of her most favorite pet made her smile.
Lumabas siya sa kuwarto at nagpaalam sa mommy niya. She wants to see Bunny. Wala
itong nagawa nang nagpumilit siya.
Kaagad siyang pumunta sa likod ng bahay nila at napangiti nang makita ang lugar
kung nasaan ang mga rabbits niya. May sariling kulungan ang mga ito. May mga
kasambahay silang regular na nililinis ang kulungan ng mga alaga niya. Regular din
silang pinapakain.
"Bunny!" Excited niyang kinuha mula sa kulungan ang paborito niyang rabbit.
It's a white and black rabbit. Ang isang tenga nito ay itim at ang sa kabila ay
puti. Ang katawan ni Bunny ay may halong itim at puti rin. Napakaganda nito.
"How are you, Bunny?" Kinausap niya ang alaga, marahas hinaplos ang tenga at
katawan nito.
Her pet just look at her. Bahagya nitong sinisinghot-singhot ang kamay niya na
nagpahagikhik sa kanya.
"Ang cute mo talaga." Natatawang usal niya at umupo sa bench na malapit sa kanya.
Wala sa sariling tumingin siya sa kung saan nang maamoy ang pamilyar na amoy na
iyon. Her bodyguard is just near. Alam na alam niya dahil saulado na niya ang
napakabangong amoy nito.
Hindi nga siya nagkakamali. She saw him near the garden. Nakikita lang niya ito
mula sa liwanag ng buwan. Madilim ang parte ng garden nila tuwing gabi. Pinapatay
ang ilaw doon.
Pinagmasdan niya ang guwapong mukha nito. He's holding a cigarette. Kahit ang
pagdala nito ng sigarilyo sa bibig nito ay pinanood niya. Bumuga ito ng usok. He
looks hot, though.
Ayaw na ayaw niya sa mga lalaking naninigarilyo but seeing her Kuya Claude smoking
is an exception. Tila naging atraksyon iyon sa paningin niya. She don't see him
smoking very often. O dahil ayaw lang nitong naninigarilyo sa tuwing nasa malapit
siya.
Tila naramdaman nito ang presensya niya. Awtomatiko itong lumingon sa gawi niya.
She immediately look at her pet, pretending that she didn't see him.
Nang pumihit siya para sana bumalik na sa loob ng bahay ay muntik pa siyang
mapatalon sa gulat nang nasa harapan na niya si Kuya Claude. Ni hindi man lang niya
narinig ang yabag nito. Ganoon siya nito kabilis nalapitan nang hindi niya
namamalayan.
Mukhang wala itong balak magsungit ngayon. Nag-iwas ito ng tingin. She always
noticed that he's not looking at her that long. Palagi itong umiiwas ng tingin sa
kanya.
"You should go inside as well, Kuya. Sabay-sabay na tayong mag dinner." Matamis
niya itong nginitian.
Napatitig ito sa mga mata niya, bumaba sa mga labi niya at kapagkuwan ay mabilis
din itong nag-iwas ng tingin.
Tumango siya.
Nakailang hakbang na siya nang mapasigaw siya. Hindi niya napansin ang bato sa
harapan niya kaya awtomatiko siyang natipalok.
She just closed her eyes tightly. Hinanda niya ang sariling bumagsak pero
naramdaman niya ang matitigas na kamay na pumulupot sa beywang niya.
Napamulat siya ng mga mata. Sumalubong sa kanya ang guwapong mukha ni Kuya Claude.
Sobrang lapit ng mukha nito sa kanya. Tumama sa mukha niya ang mainit na hininga
nito. It smells good. Naaamoy niya ang sigarilyo sa binata pero hindi iyon
nakabawas sa bango ng hininga nito. Tila nakadagdag pa nga iyon.
Awtomatiko siya nitong binitawan na tila ba hindi nito kayang tagalan ang paghawak
sa kanya. Tila bigla itong napaso.
Awtomatikong bumaba ang tingin ng binata sa paa niya. Marahas itong napabuntong-
hininga.
"Let me see." Bago pa man siya makapag-react ay hinila siya nito patungo sa bench
at pinaupo doon.
Awtomatikong lumuhod ang isang paa nito at kaagad nitong hinawakan ang paa niya.
Napapitlag siya nang maramdaman ang pagsakit niyon.
Naikagat niya ang ibabang labi. Siguradong mali na naman ang mga naging kilos niya
sa paningin nito.
"Kailangan lang ng cold compress. Can you walk?" He asked and lowered down his gaze
on her feet.
She pouted her lips. She always wanted to see his beautiful eyes. Why can't he look
at her that long?
"I confessed two years ago and it's still the same. I...still admire you. I still
have crush on you." Matapang at diretso niyang sinabi.
Dahan-dahan ay binitawan nito ang paa niya. Dumilim ang mukha nito na tila ba isang
kasalanan ang mga sinabi niya sa pandinig nito.
"I fuck women, Baby Lyn. Not a girl like you." Walang prenong sambit nito,
sinasadyang diinan ang mga salita na tila ba gusto nitong sukuan niya ito.
Tumalikod ito.
"If you can walk, go back inside." Iyon lang at diretso na itong naglakad.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 3
Please do not read this kind of story if you are uncomfortable with the plot
especially the age gap between the hero and heroine. Skip this story. No one forced
you to read this.
And keep in mind that I only write 1.2k-1.5k words every chapters. Masuwerte ka na
kung lalampas siya ng 2k words.
Maiksi lang po ang every chapters ko. Alam ng ibang readers na kahit maiksi lang,
naroon ang lahat ng nilalaman. They appreciate it. Nabasa ko sa comment na may
nagreklamo kasi maiksi lang. Please, be careful with your words. You don't even say
thank you sa updates ko before ka nagreklamo na maiksi lang. Hindi ako robot, okay?
I only write what's on my mind at kung ano ang kaya ko. Pinag-iisipan ko pa po ito
bago isulat so please don't show me that you don't appreciate my updates. Hindi po
nakakatuwa. I am only saying this dahil ayokong hawakan niyo ako sa leeg. You are
reading the story for free, learn to appreciate. Thank you.
CHAPTER 3
It's Rizy.
"Uuwi ka na ba? Why don't you come with us?" Malapad itong ngumiti.
"It's Joshua's birthday. May konting handaan sa bahay nila. Come with us. Wala pa
naman ang bodyguard mo, hindi ba? O nagpasundo ka na?" Mataman niya itong tinignan,
ilang sandaling nag-isip.
"No, hindi pa niya alam na maaga ang out ko." Tugon niya.
"That's great! Come with us. Minsan lang naman 'to kaya sumama ka na." Malapad
itong ngumiti.
Lihim siyang napangiwi. She really don't want to come with her but since it's
Joshua's birthday, pumayag na siya. Kahit papaano ay maayos ang pakikitungo ni
Joshua sa kanya. Sa totoo lang ay kanina pa siya niyayaya ng binata nang dumaan ito
sa department nila.
Kahit kaya naman ng pamilya niyang gastusan siya lalo na ang pagta-travel, gusto pa
rin niyang maranasang harapin ang iba't-ibang pasahero sa eroplano, pagsilbihan at
ngumiti sa harap ng mga ito.
Her parents are against it. Parang pumayag lang ang mga itong kunin niya ang
kursong ito dahil gusto niya. Pero ang gusto niyang maging trabaho ay hindi
aprubado ng mga ito. Kulang na lang ay sabihin ng mga itong huwag na siyang
magtrabaho dahil kaya naman ng mga itong buhayin siya.
Her parents owned a private security company. Isa iyon sa sikat na private security
dahil sa maganda at malinis nilang serbisyo. And Kuya Claude is part of their
securities. Kaya ganoon niya ito kabilis naging bodyguard. He is skilled in every
aspects. Aside from being her bodyguard for years, she knew that he is not only
just a bodyguard. Iba pa ang training nito sa security agency nila. Hindi na niya
inaalam pa ang parteng iyon sa buhay ng binata. Basta't ang alam niya, marami itong
kayang gawin.
Her parents adore her, love her and care for her too much. She will always be their
baby girl. Kaya maging ang proteksyon niya ay hindi nila pinapabayaan. She heard
that they are receiving death threats sometimes. Naririnig lang niya iyon sa tuwing
mag-uusap ang mga magulang nila. Isa din siguro iyon sa mga rason kung bakit
personal nilang kinuhang bodyguard si Kuya Claude para sa kanya lalo pa at kilala
na ng mga ito ang binata.
"So, let's go? Sumakay ka na lang sa kotse ko." Hinawakan siya ni Rizy sa kamay na
para bang close sila.
Wala na siyang nagawa nang iginiya siya nito patungo sa kotse nito. Sa backseat
sila sumakay, nasa harap ang driver nito. Naisip niyang mamaya na lang tatawagan si
Kuya Claude. She don't want to see him yet, anyway. Aminado siyang masama ang loob
niya dito gayong wala naman siyang karapatan para maramdaman iyon.
Nang makarating sa bahay nina Joshua ay halatang nagulat pa ito nang makita
siya.
"You came." Lumiwanag ang guwapong mukha nito, halatang masaya nang makita siya.
Joshua is kind and smart. Iyon lang ang alam niya sa binata. Naririnig niyang crush
daw siya nito. Pero hindi niya iyon binibigyan ng pansin.
Awtomatiko niya itong nginitian. Si Melanie ang pinaka-close niyang kaklase. Mabait
ito at paminsan-minsan na rin itong pumupunta sa bahay nila.
"No, it's fine. Sapat ka nang regalo para sa'kin." Agaw nito sa sasabihin niya,
napakamot sa ulo.
Natawa siya.
"Sorry na. Sandali lang naman ako. Magpapasundo din ako mamaya." Nakangiting usal
niya.
Ilang sandali silang nagkuwentuhan. Masyado siyang naaaliw kaya nawala na sa isip
niya ang mag message para magpasundo.
"Gusto niyong uminom? Safe naman. Wine lang." Nakangiting anyaya ni Joshua.
Joshua laughed.
Tumingin siya kay Rizy. She's holding a one glass of wine. Inabot nito iyon sa
kanya.
Alanganing tinanggap niya iyon. She tried drinking wine before. Pero isang beses
lang.
"Salamat." Ngumiti siya at dinala sa bibig ang wineglass. Inamoy niya iyon. It
smells good.
"Melanie, gusto mo rin? Pagkuha kita." Ani Rizy kay Melanie at tumalikod.
She slowly sip the wine. Nagustuhan niya ang lasa niyon pero hindi niya naubos.
Joshua smiled at her when she put her glass on the table.
Nakita niya ang pagngisi nito. Marahil ang tinutukoy nito ay ang gaganaping disco
mamaya.
Gabi na kaya kinuha niya ang cellphone mula sa bulsa. Si Melanie ay sandaling
nagpaalam para pumunta ng comfort room.
She suddenly felt dizzy. Ang akmang pag-dial niya sa phone ay hindi niya magawa.
She tried to closed her eyes but it's not effective. Mas lalo lang yata siyang
nahilo.
"Let's dance, Baby Lyn?" Nagmulat siya ng mga mata nang marinig si Joshua.
He held her hand. Bigla ay nakaramdam siya ng init. Mapungay ang mga matang
tinignan niya si Joshua. Awtomatiko siyang ngumiti at hinayaan itong itayo siya.
His hand landed on her waist. For some reason, that turned her on. Tila may
hinahanap siya. Lasing na lasing ang pakiramdam niya, nagustuhan ang panaka-nakang
haplos ng binata.
Hinila siya ni Joshua. Sa lasing na diwa ay napagtanto niyang hindi siya nito
dinala sa dance floor. Natagpuan niya ang sariling nasa loob ng isang malaking
kuwarto.
"I-I just feel hot and I...like your touch." Anas niya sa lasing na boses.
"The party drug is effective, Josh. Give me her phone. I'll take a video." Kung
hindi siya nagkakamali ay boses iyon ni Rizy.
She don't know what's happening to her. Hindi niya makontrol ang sarili. Basta't
gustong-gusto niya ang bawat haplos nito sa beywang niya.
Joshua smirked.
"Of course, honey. I'll make sure that you'll enjoy this." Joshua pushed.
Bumagsak ang likod niya sa malambot na kama. Joshua is now on top of her,
unbuttoning his shirt and unbuckling his belt.
He was about to kiss her when someone grabbed Joshua. Narinig niya ang malakas na
pagbagsak ng katawan ng binata sa sahig.
Nilapitan siya nito at tinulungang bumangon. Inayos ng kaibigan ang suot niya.
"Your bodyguard is here, thanked God. What happened to you, huh? Are you okay?"
Nag-aalala ang boses ni Melanie.
She smiled at her friend. Ang mapupungay na mga mata niya ay nakatingin lang sa
kaibigan.
"A-Ang init..." Reklamo niya at akmang bubuksan ulit ang mga butones ng suot niya
nang may humawak sa kanya.
"I'll take care of her. Thank you." She heard that deep baritone voice.
Nang nag-angat siya ng tingin ay napangiti siya nang makita si Kuya Claude.
Naramdaman niyang may isinuot ito sa kanya. It's his jacket. Tuloy ay mas lalo
siyang nainitan.
Natagpuan niya ang sariling nakaupo sa loob ng kotse. Kumilos siya at binuksan ang
jacket na suot.
"Uh, kuya... P-Please... Let me remove this, hmm? I feel so hot. Please ..." She
begged.
Sa nahihilong paningin niya ay nakita pa rin niya ang pagtagis ng mga bagang nito.
Mapungay ang mga matang tinitigan lang niya ang guwapong mukha nito. Kusang umangat
ang kamay niya, inabot ang pisngi nito.
Dumukwang siya at inilapit ang mukha sa mukha nito. She want to kiss that kissable
lips.
"I want to kiss you." She murmured.
"Baby Lyn..."
"Please. I-I want you to touch me. Please, I'm begging you. Touch me." She begged.
Mahigpit nitong hinawakan ang mga kamay niya at sa pagkabigla niya ay itinali nito
ang mga iyon gamit ang belt nito.
Nagpupumiglas siya. She really want his touch. She's already not on her own self.
Ang tanging gusto lang niya ay ang mahawakan siya sa katawan. Ang mawala ang init
ng pakiramdam niya.
"Y-You don't want me!" Akusa niya, masamang-masama ang loob, halos maiyak na.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 4
CHAPTER 4
HE brought her to his condo.
Sa nahihilo at mainit na pakiramdam ay maayos siyang pinahiga ng binata sa malapad
nitong kama habang ang mga kamay niya ay nakatali pa rin ng belt nito.
Nakatitig ang binata sa kanya, namomroblema sa sitwasyon niya.
Panay ang pagkagat niya sa ibabang labi habang nakatingin sa binata. Mas lalo
siyang nag-iinit, hindi kayang kontrolin ang sarili.
"U-Untie me, please." Malumanay na pakiusap niya.
"Please..." Patuloy niya nang hindi kumilos ang binata.
He let out a heavy sighed.
"I will. Try to control yourself, hmm?" Anito at kumilos.
Hinawakan nito ang kamay niya.
"Ohh..." Kusang umalpas ang ungol mula sa bibig niya nang magdikit ang mga balat
nila.
Natigilan ito at kapagkuwan ay mahinang napamura. Dumilim ang mukha nito, tila
galit. Hindi niya alam kung para kanino.
She was drugged. Alam niyang hindi normal ang nararamdaman niya ngayon. She really
want him to touch her. She wants his touch. She's desperate with his touch right
now.
"T-Touch me, please..." Halos maiyak na siya sa pagmamakaawa. Hindi niya makontrol
ang sarili.
"P-Please, kuya. Please... I-I feel so hot. Please." She begged again.
Tuluyan nitong inalis ang belt sa mga kamay niya.
"It will be okay, baby. Trust me, hmm? Please...just please, control yourself." His
voice is begging. Hindi niya alam kung para saan ba ito nakikiusap.
Iniwan siya nito at dumiretso sa bathroom. Naririnig niya ang pagdaloy ng tubig
mula doon.
Sobrang init ng pakiramdam niya, nasusuka siya at nahihilo. Bumangon siya at
inumpisahang hubarin ang suot na damit. Naabutan siya ng binata sa ganoong eksena.
Sandali itong nag-iwas ng tingin sa kanya at kapagkuwan ay mabilis itong lumapit sa
kinaroroonan niya para muling ibalik ang isinuot niyang damit. Ramdam niya ang
panginginig ng mga kamay nito.
Tiim-bagang na maingat siya nitong binuhat at dinala sa bathroom. Nakita niya ang
malaking bath tub nito na puno ng tubig.
"You need this." He murmured.
Kaagad siya nitong inilusong sa bath tub. Bahagya siyang napapitlag sa lamig ng
tubig. Nakaramdam siya ng konting kaginhawaan.
Hindi siya nakukuntento. She have clothes. Gusto niyang mas maramdaman ang lamig ng
tubig sa katawan niya.
Unti-unti niyang hinubad ang damit niya.
Ang binata ay kaagad na tumalikod sa kanya.
"Take off your clothes. Hindi ako titingin. Pangako. Babantayan lang kita." Anito
sa mahinang boses.
She bit her lower lip. Tumango siya kahit hindi nito nakikita. Hinubad niya ang
lahat ng saplot, wala siyang itinira.
Unti-unti siyang sumandal at mariing pumikit. Her hands automatically caressed her
own breast. Hindi niya iyon kayang kontrolin, kusang kumikilos. Mahina siyang
umuungol habang hinahaplos ng sarili niyang mga kamay ang malulusog na dibdib.
Ilang minuto siyang umuungol. Paunti-unti siyang nakaramdam ng kaginhawaan sa
ginagawa at nakakatulong din ang malamig na tubig. Kusa niyang inalis ang mga kamay
sa dibdib at nagmulat ng mga mata.
The man right in front of her is still standing there. Nananatili itong nakatalikod
sa kanya. She smiled. She knew that she's safe with him.
Baby Lyn closed her eyes again.
Gulat na napasigaw siya nang malakas nitong hinagis ang cellphone niya sa
pader. Nang tignan niya iyon sa sahig ay basag na at naghiwa-hiwalay.
Napaatras siya nang tumingin si Kuya Claude sa kanya. Base sa mga mata nito ay may
gusto itong sabihin pero nanatiling nakatikom ang bibig nito.
"Your mom and dad will fix this. Your parents will make sure that they will get
what they deserved." Usal nito.
Tumango lang siya, hindi mapigilang mapatitig sa guwapong mukha nito. Ang medyo
mahabang buhok nito ay nakatali pa rin pero may iilang hiblang nakatakas. Hindi
iyon nakabawas sa kaguwapuhan nito. Mukhang nakadagdag pa nga.
"You sure? Wala bang masakit sa'yo? Wala kang ibang nararamdaman?" Humakbang ito,
awtomatikong sinalat ang noo niya.
Umiling siya.
"Okay lang ako, Kuya." Muling tugon niya.
"I called my caretaker. Siya ang nagbihis sa'yo." Kaagad na agap nito sa itatanong
sana niya.
"What do you want for breakfast? Ipagluluto kita." Anito habang papasok sa kusina
nito.
"Thank you for protecting me. Thank you for being a gentleman. Thank you
dahil...hindi ka nag take advantage." Usal niya sa mahinang boses.
"I don't want to touch your naked body without your consent, Baby Lyn." He
muttered.
***
"ARE you okay?" Nagmulat siya ng mga mata nang marinig si Reece.
Awtomatiko niyang sinalo ang beer in can nang pahagis iyong inabot ng binata sa
kanya.
His mind is occupied. Iisang tao lang ang nasa isip niya. He keeps remembering what
happened two nights ago.
Medyo nakahinga siya ng maluwag pero hindi siya makakilos sa kinakatayuan niya.
He don't want to see her knowing that she's naked right now.
Mariin siyang napapikit. Pilit niyang iwinawaksi sa isip ang mumunting ungol nito
kanina.
He sighed in frustration.
Ilang sandali niya itong kinausap bago pinatay ang tawag. Hindi siya lumingon sa
dalagita.
Ilang minuto lang ay dumating na ang caretaker niya para asikasuhin ang dalagita.
"Lasing ba ang magandang batang ito?" Narinig niyang tanong ni Manang Lena mula sa
bathroom.
Hindi siya sumagot. Nanatili siyang nakasandal sa hamba ng pintuan ng kuwarto niya.
"Aba'y hindi ko mabubuhat itong batang 'to, hijo. Ikaw na lang magbuhat." Muling
nagsalita ang caretaker niya.
"Ako ang magbubuhat pero balutin mo muna ng tuwalya, Manang." Aniya at napabuntong-
hininga.
Narinig niya ang pagtawa ni Manang Lena mula sa loob ng bathroom dahil sa sinabi
niya.
"Kunwari ka pa, sanay na sanay ka nga sa mga nakahubad na babae. Buti nga at hindi
mo dinadala ang mga nakakatalik mo dito sa condo mo." Lumakas ang tawa nito,
inaasar siya.
At the age of 17, Baby Lyn's body is not ordinary. Tila ganap na talaga itong
dalaga kahit labing-pitong taong gulang pa lang ito. She's slim and sexy.
Nagmamalaki din ang dibdib nito. Kung hindi lang niya alam na bata pa ito,
mapagkakamalan niyang nasa twenties na ang edad nito dahil natural na mahubog na
ang katawan ng dalagita.
Maayos niya itong pinahiga sa kama at kaagad siyang lumabas para mabihisan ito ni
Manang Lena.
Muli siyang pumasok sa kuwarto. Umupo siya sa gilid ng kama sa tabi nito.
Dumukwang siya at maingat niyang inayos ang kumot sa katawan nito, ingat na ingat
na 'wag dumampi ang kamay niya sa katawan nito.
Hindi niya napigilan ang sariling pagmasdan ang maamo at magandang mukha nito.
Napakalapit ng mukha niya sa mukha ng dalagita.
Kusang umangat ang kamay niya para sana haplusin ang makinis na pisngi nito pero
pinigilan niya ang sarili.
Akmang lalayo siya sa dalagita nang gumalaw ito, awtomatikong inabot ang batok niya
at sa hindi inaasahan ay lumapat ang labi niya sa labi nito.
Hindi kumibo si Reece. Marahil ay hinahayaan siyang gawin ang kagustuhang matulog.
Ilang gabi siyang hindi makatulog ng maayos. At iisa lang ang dahilan.
"Please forgive me, I know not what I do. Please forgive me, I can't stop loving
you. Don't deny me, this pain I'm going through. Please forgive me, if I need you
like I do. Please believe me, every word I say is true. Please forgive me, I can't
stop loving you." Ngumisi ito, inaasar siya.
Nagpatuloy ito sa pagtipa ng gitara nito. Pumipikit pa, damang-dama ang kantang
pinang-aasar sa kanya.
"Still feels like our best times together. Feels like the first touch. We're still
getting closer baby.
Can't get closer enough. Still holding on, you're still number one. I remember the
smell of your skin. I remember everything. I remember all your moves. I remember
you, yeah. I remember the nights, you know I still do."
Awtomatiko niya itong binato ng beer in can. Reece just laughed and continued
strumming his guitar while singing the song Please Forgive Me.
Tumigil ito sa pagtawa at pagtipa ng gitara. Napangisi siya nang nasira ang isang
string ng gitara nito. Alam niyang nadiinan nito iyon.
Mahina siyang natawa. Alam niya kung paano itong patigilin sa pang-aasar sa kanya.
Habang nagmamaneho siya ay nakita niyang tumawag ang babaeng kanina lang ay nasa
isip niya.
"Kuya, Bunny's missing." Kaagad na sumbong nito, paos ang boses, halatang
kagagaling lang sa pag-iyak.
Napailing siya. Hindi niya mapigilang mapangiti. Naiimagine niya ang hitsura nito
ngayon.
Hindi niya alam kung hanggang saan ang kaya niya. Hindi na niya alam kung hanggang
kailan siya magtitiis.
To be continued...
A/N: I really tried my best to update for today. Success ! ✨💛 Naisingit ko. Huhu.
See you when I have time to write again. Busy talaga sa work.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 5
CHAPTER 5
"ANAK, mukhang uulan na. Masyado nang late para hanapin si Bunny. Ipapahanap ko na
lang sa mga-"
"Mom, hindi ako mapapakali hangga't hindi ko nakikita si Bunny." Kaagad niyang
putol sa sasabihin ng ina.
Kanina pa siya umiiyak. Bunny is very important to her. Hindi puwedeng hindi niya
ito mahanap ngayong gabi.
Hindi na niya ito hinintay na sumagot. Diretso siyang lumabas, hinanap ang rabbit
niya. Ang ibang katulong ay kanina pa naghahanap. Kung saang sulok na sila
nakapunta sa paghahanap.
"Bunny..." Naikagat niya ang ibabang labi, nagbabadya ang muling pag-iyak.
Hindi siya tumigil sa paghahanap. Ramdam na niya ang pag-ambon mula sa kalangitan
pero wala siyang pakialam.
Natigil siya sa paglalakad nang bumuhos ang napakalakas na ulan. Tumingala siya sa
kalangitan at tuluyang umiyak.
Nakita niya si Kuya Claude na papalapit sa kinaroroonan niya. May dala itong
payong. Nang tuluyang makalapit ay pinayungan siya nito.
"Hahanapin namin siya, kaya pumasok ka na." Mariing utos nito, nagpipigil.
Umiling siya.
"Gusto ko siyang makita kaagad." Pagmamatigas niya, sinalubong ang diretsong tingin
nito.
"Seriously, Baby Lyn? Importante pa ang rabbit na 'yon kaysa sa sarili mong
kalusugan?" Tuluyang lumabas ang kasungitan nito.
Tumango siya.
"Yes. Bunny is very important to me, Kuya. Wala akong pakialam kahit magkasakit ako
basta makita ko lang si Bunny." Matigas na tugon niya.
"It was just a rabbit, for Pete's sake!" Bahagyang tumaas ang boses nito.
Masama ang loob na sinalubong niya ang tingin nito. Nakipagtitigan siya sa binata.
"Importante si Bunny sa'kin dahil ikaw ang nagbigay." Mahinang usal niya, masamang-
masama ang loob.
"Baby Lyn!" Hindi niya pinansin ang pagtawag nito sa pangalan niya.
Patuloy niyang hinanap si Bunny, walang pakialam kahit basa na siya ng ulan.
Lumabas pa siya ng gate para walang hanapin sa labas ang alaga niya.
Hindi siya umimik. Pareho na silang basang-basa ng ulan. Ang payong na hawak nito
kanina ay wala na.
Kahit basa ang suot na jacket ay hinubad nito iyon at isinuot sa kanya.
"Pumasok ka na. Hahanapin ko ang alaga mo. Hindi ako babalik hangga't hindi ko siya
nakikita." May diin ang bawat salita nito.
Muli ay tumango siya at nag-umpisang maglakad. Iniwan niya ito, pumasok sa loob ng
bahay.
Kaagad siyang inasikaso ng mommy niya. Pinahanda nito ang pangligo niya.
Nang matapos siyang maligo ay hindi na siya umimik nang pinagalitan siya ng ina.
Nakakahiya daw sa binata dahil isa ito sa mga naghahanap ngayon ng nawawala niyang
rabbit.
Nang makaalis ang mommy niya ay naikagat niya ang ibabang labi. She acted like a
spoiled brat. Napakalakas ng ulan sa labas at ngayon ay naabala niya si Kuya
Claude.
Ilang sandali lang ay kinatok siya ng isa nilang katulong, ipinaalam na nakita na
ng binata ang rabbit niya.
Nakita niya si Bunny na nasa loob na ng kulungan. Masaya siya dahil nakita na niya
ito. Ni hindi man lang yata ito nabasa.
"Nakasilong daw sa maliit na kubo nang makita ni Sir Claude." Nakangiting sambit ng
katulong sa kanya.
"Nandoon na sa guest room, Miss Baby Lyn. Sa unang kuwarto ng guest room ng bahay.
Doon na siya dumiretso at-" Hindi na niya ito pinatapos at diretsong tinungo ang
guest room nila.
Akmang sisigaw siya nang mabilis itong lumapit, pinasandal siya sa pader kasabay ng
pagsara nito sa pinto ng kuwarto.
"Sshhh..." Kaagad nitong tinakpan ang bibig niya gamit ang kamay nito.
Sobrang init ng pisngi niya, nanlalaki ang mga matang nakatingin siya sa binata.
Naramdaman niya ang pagkilos nito. Marahil ay nagbibihis. Ang kabog ng puso niya ay
napakalakas. Hindi nakakatulong ang pagpikit niya dahil pumapasok sa isip niya ang
nakita.
Gusto niya tuloy iuntog ang ulo sa pader. Sa sobrang kaba niya ay nakapag po
siya sa binata.
"Coming from someone who didn't knock on the door before she enter. It's already
too late." Sarkastiko ang boses nito.
"You can open your eyes now." Narinig niyang sabi nito.
Nang hindi ito sumagot ay binuksan niya ang isang mata, natatakot na baka nakahubad
pa ito.
Nang masiguradong nakapagbihis na ito ay tuluyan niyang iminulat ang mga mata.
"Hindi ko talaga...sinasadya." Pahina ng pahina ang boses niya nang humakbang ito
papalapit sa kanya.
Umatras siya, nakalimutang wala na siyang aatrasan pa dahil pader ang nasa likod
niya.
Umangat ang isang kamay nito, lumapat ang palad sa pader, sa mismong gilid ng ulo
niya.
"Nakalimutan ko lang talaga." Mahinang paliwanag niya, ang atensyon ay nasa labi
nito.
Nakatingala siya sa binata. Kuya Claude is six footer. Samantalang siya ay 5'7 lang
ang height. Madalas siyang nakatingala sa binata kapag ito ang kaharap niya.
"I don't care if you saw something or not. Just..." Inilapit nito ang mukha sa
mukha niya. "...be careful next time." Halos pabulong na patuloy nito.
Ngumisi ito.
Dahan-dahan nitong inilapit ang kamay sa bandang dibdib niya. Ilang saglit lang ay
inayos nito ang pagkakabutones ng suot niyang pantulog.
Muli ay nag-init ang buong pisngi niya. Nakabukas ang dalawang butones ng suot niya
kaya bahagyang lumilitaw ang cleavage niya.
Nang matapos si Kuya Claude ay nagkatinginan silang dalawa. Sobrang lakas ng kabog
ng dibdib niya habang nakatitig siya sa mga mata nito. Nakakabingi iyon.
"It's your birthday next month. What do you want for your birthday? I'll prepare
your gift." Mahinang tanong nito.
Naririnig niya ang tanong nito pero ang mga mata niya ay nakatuon lang sa labi
nito.
Halatang nagulat ito sa ginawa niya, hindi inaasahan. Kahit siya ay nagulat sa
sarili. She's still 17, hindi niya dapat ginagawa ito pero hindi niya napigilan ang
sarili. Tila may kung anong nagtutulak sa kanya para dampian ng halik ang mapang-
akit na labi nito.
"You-"
"You're still my crush and it won't change no matter what. Gusto kita, Claude
Hernandez." Sa kauna-unahang pagkakataon ay tinawag niya ito sa buong pangalan nang
hindi niya ito tinatawag na kuya.
"Behave please, Baby Lyn. I told you two years ago, didn't I? I told you to
behave." Anito sa boses na tila nahihirapan.
She just look at him and smiled. Mabilis siyang lumabas mula sa guest room.
Nang makabalik sa kuwarto niya ay kaagad niyang ni-lock ang pinto at tumingin sa
nanginginig niyang mga kamay.
"What have you done, Baby Lyn?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa sarili at
napasabunot pa sa sarili niyang buhok.
Pumikit siya pero kaagad din siyang napamulat nang muling pumasok sa isip niya ang
nakita kanina.
Ang hubo't-hubad nitong katawan, ang halos mala-bakal nitong mga muscles, ang
matitigas na abs nito, ang tattoo sa katawan nito at ang simbolo ng pagkalalaki
nitong alam niyang maipagmamalaki nito.
Ang katawang meron si Kuya Claude ay sa mga billboard, magazines at telebisyon lang
niya nakikita. Hindi siya makapaniwalang makakakita siya niyon sa personal.
Iyon ang kauna-unahang pagkakataong nakita niya si Kuya Claude na nakahubad. Kahit
ang paghubad ng damit nito sa mismong harapan niya ay hindi nito ginagawa.
Dumapa siya sa kama at isinubsob ang mukha sa malambot niyang unan. Sobrang init ng
mukha niya at nakakasiguro siyang pulang-pula na ang mukha niya ngayon.
Hindi siya mapakali. Ang daming pumapasok sa isip niya. Tumihaya siya at wala sa
sariling hinaplos niya ang sariling labi. Hindi niya alam kung saan siya humugot ng
lakas ng loob para halikan ito. Nahihibang na nga yata siya.
Bigla siyang napabangon nang may kumatok mula sa labas ng kuwarto niya.
Nang buksan niya ang pinto ay bigla siyang natigilan nang makita kung sino ang nasa
labas.
Napasandal siya sa pader. Titig na titig ito sa kanya habang ipinuwesto ang mga
kamay sa magkabilang gilid niya, ikinulong siya.
"Don't make it hard for me, little girl. 'Wag mong sagarin ang pasensya ko. You're
only 17..." Bumaba ang tingin nito sa labi niya. "...taon-taon kong pinoproblema
ang edad mo, tangina. Kaya 'wag na 'wag mong sagarin ang pasensya ko." Nauubusan na
ng pasensyang tinalikuran siya nito.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 6
You can skip this chapter po sa mga hindi kaya ang mga scenes na hindi angkop
sa mga kabataan (18 below). I'm not forcing you to read my stories especially the
sensitive and very matured scenes. Thank you.
CHAPTER 6
"Si Prinx dapat ang naririto. Bakit nadamay pa ako? Ang sarap na sana ng tulog ko.
Pero dahil kaibigan mo ako, dadamayan kita sa kung anuman 'yang pinagdadaanan mo."
Nagrereklamo ang loko pero nakangisi naman.
"Prinx is busy with his wife. Alam mo namang buntis si Kristine at malapit na ang
kabuwanan." Kinuotan niya ito ng noo.
Reece smiled.
"Our friend finally confessed his feelings and made it to the end. Look at him now,
he's very happy and contented with Kristine. How about you? Kailan ka titigil sa
kahibangan mo kay-" Isinubo niya ang pulutan sa bibig nito.
Patuloy lang itong tumatawa habang nginunguya ang pulutan. Kung sino ang dumadaan
ay binabati ito, halatang suki sa mamahaling bar na ito.
"Kantahan na lang kita. Pakinggan mo." Tinapik siya nito sa balikat at ngumisi.
Ilang sandali lang ay hawak na nito ang gitara at umupo sa mataas na upuan, kaharap
ang microphone.
Naririnig niya ang tilian ng ibang kababaihan nang makitang pumuwesto doon si
Reece.
Nasisiguro niyang ang mukha na naman ni Reece ang makikita sa social media at
telebisyon pagkatapos nito.
"Hello, my dear friend. Listen to this song. This is for you." Ngumisi ito,
nakatingin sa kanya.
"Make sure my face won't show to the media after this." He murmured.
Tumango ito. Naiintindihan nito ang sinabi niya kahit hindi siya naririnig. Reece
did a lip reading. They are all good with it.
Hindi niya pinansin ang kaibigan. Abala na ito sa hawak nitong gitara.
He focused on his drinks. Nag order siya ng mas matapang na alak. He wants to get
drunk to tonight.
Habang nakatitig sa alak na nasa baso ay muling pumasok sa isip niya ang sinabi ng
babaeng hindi maalis-alis sa isip niya ilang araw na ang nakakalipas.
I want your response on my 18th birthday, Kuya Claude. I want your response to my
kiss.
You're still my crush and it won't change no matter what. Gusto kita, Claude
Hernandez.
Mariin siyang pumikit. The sound of his own name from her mouth made him shiver for
some reason.
Damn, he like it.
Iyon ang kauna-unahang pagkakataong hindi siya nitong tinawag na kuya.
Marahas siyang napabuntong-hininga at mahinang dumaing. Nagmulat siya ng mga mata,
diretsong tinungga ang alak mula sa basong hawak niya.
Awtomatiko siyang napatingin kay Reece nang nag-umpisa itong kumanta.
Hiding from the rain and snow
Trying to forget but I won't let go
Looking at a crowded street
Listening to my own heart beat
So many people all around the world
Tell me where do I find someone like you girl
Take me to your heart take me to your soul
Give me your hand before I'm old
Show me what love is - haven't got a clue
Show me that wonders can be true
Reece was smirking at him. Alam na alam siya nitong asarin gamit ang mga kinakanta
nito.
They say nothing lasts forever
We're only here today
Love is now or never
Bring me far away
Take me to your heart take me to your soul
Give me your hand and hold me
Show me what love is - be my guiding star
It's easy take me to your heart
Naghihiyawan ang mga kababaihan. Pero hindi niya alintana ang ingay sa paligid. Ang
kanta ni Reece ay tinatamaan siya, sapol na sapol. Umaakma sa nararamdaman niya
ngayon.
Standing on a mountain high
Looking at the moon through a clear blue sky
I should go and see some friends
But they don't really comprehend
Don't need too much talking without saying anything
All I need is someone who makes me want to sing
Take me to your heart take me to your soul
Give me your hand before I'm old
Show me what love is - haven't got a clue
Show me that wonders can be true
Nakailang tungga siya ng alak nang matapos ang kanta. Sunod-sunod siyang tumungga,
mahinang napapamura.
Nakakahibang ang ganitong pakiramdam. Ang pakiramdam na gusto mong angkinin ang
nag-iisang bagay na matagal mo nang gustong abutin pero panahon ang kalaban mo. Ang
pakiramdam na kailangan mong maghintay at idaan sa tamang proseso ang lahat. Ang
pakiramdam na gusto mong ibaling sa iba ang lahat pero hindi umaayon ang katawan,
isip at lalo na ang puso mo.
Napatingin siya sa babaeng naglalakad patungo sa gawi niya. She's smiling at him.
She walked like a model, sexy and...beautiful.
"Hi." Matamis itong ngumiti nang makalapit sa kanya.
Tinanguan lang niya ito. Ibinalik ang atensyon sa alak.
"Mind if I join you? I'm alone." Mahina itong tumawa, nang-aakit.
Kibit-balikat lang ang naging tugon niya.
He saw the woman scanned him. Tumitig ito sa kamay niya.
"You're not married." She murmured.
"Hmm-mm..."
"Are you free tonight? I'm..." Ang kamay nito ay nasa hita na niya. Inilapit nito
ang katawan sa kanya, sinadyang idikit ang dibdib nito "...with my friend." It's
almost a whisper.
When he look at the woman, desire is written all over her beautiful face, turned on
with his question.
Dahan-dahan ay inilapag niya sa bar counter ang basong hawak at inalis ang kamay ng
babae sa dibdib niya.
Hinawakan niya ito sa siko at sinulyapan si Reece. Nagsalubong ang mga mata nila ng
kaibigan. He mouthed Enjoy before he smirked.
Hinila niya ang babae. Sumunod ang isang babae. Alam niyang ito ang tinutukoy
nitong kaibigan.
Nakarating sila sa 5th floor kung nasaan ang VIP room. He need this. Damn, he
badly need this!
He spend his night with two women. Nagsalitan ang dalawa sa pagpapaligaya sa kanya.
Salitan silang nangangabayo sa ibabaw niya.
"Fuck!" Mariin siyang napamura nang isinubo ng isa ang ari niya pagkatapos siyang
kabayuhin.
Bumangon siya at pinadapa ang babaeng sinusubo ang pagkalalaki niya. Marahas niya
itong inangkin mula sa likod. Umuuga ang kama dahil sa marahas na pagbayo niya. Ang
isang babae ay humiga at pinaligaya ang sarili habang kagat-kagat ang ibabang labi.
Habang bumabayo ay kinuha niya ang kumot, marahas niya iyong pinunit at ipinulupot
sa leeg ng babaeng binabayo niya.
"Kneel." He demanded.
Ngumisi siya.
"You said you can handle me. Now, kneel and face the headboard." His voice is
dangerous.
The blanket on her neck is still there. Itinali niya ang kumot sa headboard at
bahagyang hinila. Napadaing ito sa sakit.
Muli niya itong inangkin mula sa likod. Panay ang daing nito habang binabayo niya
ito. Pahigpit ng pahigpit ang kumot sa leeg nito habang bumabayo siya.
Marahas ang mga kilos niya, walang ingat. Gusto niyang naririnig pagdaing nito.
Daing ng nasasaktan, mas lalo siyang ginaganahan.
The other woman beside him get up and kissed his back. Inabot niya ang buhok nito,
mariing sinabunutan.
He fuck this two women without feeling anything. Ilang beses nang naabot ng dalawa
ang orgasmo nila pero siya ay hindi niya mailabas.
He is very aware of the reason why. It's been years. Inaangkin niya ang mga ito
pero iba ang nasa isip niya. Kusa siyang tumigil, hingal na hingal. Hindi niya
magawang sumabog. Ilang taon na siyang ganito.
Lumuhod siya sa kama at hinawakan ang sariling ari. He masturbated right in front
of them until his orgasm exploded.
Hingal na hingal na tumingin siya sa dalawang babae. They are both panting. Ang mga
pasa sa katawan ng mga ito ay halata. Kahit kailan ay hindi siya maginoo pagdating
sa kama. He always leave his women with scar and bruised on their body after sex.
Umalis ang dalawa na masakit ang katawan. The woman who approached him earlier
leave her phone number.
Naligo siya. Mariing nakapikit habang ang isip ay nasa babaeng hindi siya
pinapatahimik.
Nang matapos maligo ay nanigarilyo siya bago umalis. He only sent a message tp
Reece that he already left.
Dumiretso siya sa bahay ng mga Dela Cruz. He only work for Baby Lyn during morning.
Hindi rin siya natutulog sa bahay ng mga Dela Cruz kahit hinanda ng ninang niya ang
isa sa mga guest room ng bahay nila. Pumupunta lang siya sa bahay ng ninang niya
tuwing gabi kapag may kailangan ang mga ito.
Hindi niya alam kung bakit dumiretso siya sa bahay ng mga ito. No, scratch that.
Alam niya ang rason, hindi lang kayang aminin ng isip niya.
Dahil kilala siya ng mga security guard na nagbabantay sa gate ng mga Dela Cruz ay
kaagad siyang nakapasok. May access din siya sa pinto ng mga ito. His Ninang Elisse
and Ninong Vincent trust him.
Sobra ang tiwala ng mga ito sa kanya, hindi niya alam kung kaya ba niyang sirain.
May gusto siyang makita pero alam niyang natutulog na ito ngayon. Napabuntong-
hininga siya, pinagtatawanan ang sariling kahibangan.
Akmang pipihit siya pabalik sa labas nang may makaagaw ng atensyon niya.
Humakbang siya patungo sa pool area. He saw someone there. He was just about to
check when he saw that familiar built.
She automatically pulled up herself, showing her whole body. He gritted his teeth
when he saw that she's only wearing a two piece swimsuit.
Bahagya pa nitong inayos ang pagkakatali ng suot nitong swimsuit sa likod. Bawat
kilos nito ay pinagmamasdan niya.
She bit her lower lip. Halatang namomroblema sa swimsuit nito. Tumingin-tingin ito
sa paligid, sinisigurado kung may tao sa paligid. Hindi siya nito nakikita dahil
madilim sa kinaroroonan niya.
Nang masiguradong walang tao ay awtomatiko nitong hinubad ang suot.
Ilang segundo niyang pinakalma ang sarili bago nagpasyang humakbang. Sa ilang
hakbang niya ay naramdaman niya ang malalambot na kamay na humawak sa siko niya.
Nang lumingon siya ay kaharap na niya ang dalagita. She's already wearing her bath
robe.
"You-"
"Sinadya kong maghubad..." Diretso itong nakatingin sa mga mata niya. "...baka
sakali maakit ka sa'kin." Dugtong nito.
"Baby Ly-"
"You were with two women, inside a bar. I...am jealous. I am not naive. Moderno na
ang panahon, alam ko ang ginagawa niyo. Alam kong wala akong karapatan. I'm only
17. Wala ako sa kalingkingan ng mga babae mo, kuya. I am too young but..."
Humakbang ito papalapit sa kanya. "...I can make you crazy over me. When that time
comes, you are not allowed to touch any woman." Determinado ang boses nito.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 7
CHAPTER 7
ANG akmang pagbukas ni Kuya Claude ng pinto sa backseat ng kotse ay natigil nang
awtomatiko niya iyong binuksan.
Bahagya itong napaatras nang bumaba siya. Hindi niya ito pinansin. Diretso siyang
naglakad papasok sa university.
"Are you on your period?" Natigil siya sa paglalakad nang marinig ang tanong nito.
"Kahapon pa mainit ang ulo mo. Hindi mo ako pinapansin. I was just wondering. Baka
may dalaw ka lang kaya-" Natigil ito sa pagsasalita nang mapansin ang masamang
tingin niya.
Napakamot ito sa batok, tila hindi alam ang gagawin, nag-iisip kung magsasalita ba
o hindi na.
"Ang aga-aga nakasimangot ka. May dalaw ka, te?" Natatawang puna ni Melanie nang
makasalubong siya.
"Nag-away kayo ng kuya mo?" Hindi nakatakas sa pandinig niya ang panunukso nito
gamit ang salitang kuya.
Hindi niya ito pinansin. Dumiretso siya sa auditorium nila. Sumunod ang kaibigan,
umupo sa tabi niya.
"Anong nangyari? Kahapon pa masama ang timpla mo. May dalaw ka ba?" Pangungulit ni
Melanie.
"Uh, alam ko na. Nakita mong may kasama si Kuya Claude mo tapos nagselos ka."
Mahina itong natawa.
"Marunong ka nang magselos, te. Girlfriend ka ba? Girlfriend?" Talagang ayaw nitong
tumigil.
Hindi niya alam o kilala kung sino ang nagsend ng pictures na iyon sa kanya pero
naniniwala siyang totoo ang mga litratong iyon. Iniisip pa lang niya kung ano ang
ginawa ni Kuya Claude kasama ang dalawang babaeng iyon ay naiirita na siya.
Nang makitang wala talaga siya sa mood ay hinagod na lang ni Melanie ang likod niya
na tila ba inaalo siya.
"Rizy and Joshua are suspended for months." Iniba nito ang usapan.
Her parents wanted Rizy and Joshua to be expelled but she said to give them a
chance. Tutal ay maayos naman na siya, walang nangyaring masama, thanks to her
bodyguard.
"Masyado kang mabait. They put a party drug on your drink. Paano kung hindi ko
kaagad tinawagan si Kuya Claude, eh 'di napahamak ka? Masama na ang kutob ko noong
binigay sa'yo ang wine. Mabuti na lang at mabilis ang bodyguard mo." Napabuntong-
hininga ito.
"Salamat, Melanie. Isa kang tunay na kaibigan. Kung hindi dahil sa'yo, baka nga
napamahak na ako. But still, I want to give Rizy and Joshua a chance. Hindi ko man
maintindihan kung bakit nila ginawa ang bagay na iyon, ayokong ako ang maging
dahilan para masira ang future nila. I know my parents. Lahat ay gagawin nila para
sa'kin. Isang salita lang ni Daddy, siguradong masisira ang future ng dalawang iyon
kaya hangga't maaari ay bibigyan ko sila ng pagkakataon." Napatitig si Melanie sa
kanya, matamis na ngumiti.
"I'm not mayaman. Parents ko 'yong mayaman, no." Inirapan niya ang kaibigan na
ikinatawa nito.
Nang isa-isa nang pumasok ang mga kapwa nilang estudyante at pumasok ang professor
nila ay nag focus na sila.
"Sure ka?"
Tumango siya.
Dahan-dahan itong tumango. Natapos ang discussion nila na masakit ang puson niya.
Kaagad siyang nagpaalam na umuwi ng maaga.
"Baby Lyn." She was about to book a taxi when she heard that deep baritone voice.
Hindi niya pinahalatang nabigla siya. Hindi ba ito umalis? Sa tuwing hinahatid siya
nito, umaalis kaagad ang binata.
Awtomatikong kumunot ang noo nito, napatitig sa mukha niya na para bang may nakita
itong hindi nito nagustuhan.
Tumango ito.
"Okay, I get it." Kaagad na agaw niya sa sasabihin nito, nag-init ang pisngi.
Hinawakan siya nito at itinali sa beywang niya ang jacket na hinubad nito para
matakpan ang tagos sa likuran niya.
"You're pale. Are you in pain?" Mahinang tanong nito. Gusto niyang isipin na nag-
aalala ito.
She's like this every month. Suffering from her dysmenorrhea, madalas na problema
ng mga kababaihan.
Habang nasa biyahe ay panay ang pagdaing niya sa sakit. Dahan-dahan lang ang
pagmamaneho ng binata, inaalala siya.
Hawak-hawak niya ang sariling puson. Pinagpapawisan na rin siya. Pakiramdam niya ay
hihimatayin siya sa sakit ng puson niya anumang oras.
Nang maayos na maiparada ni Kuya Claude ang kotse sa garahe ng bahay nila ay kaagad
itong bumaba at binuksan ang pinto ng kotse sa tabi niya.
Ang tango niya ang naging hudyat para muli siya nitong buhatin. Ang mga magulang
niya ay wala pa at ang mayordoma sa bahay nila ay mukhang may inayos dahil wala din
ito.
Tumango lang ito at lumabas ng kuwarto niya. Nang makaalis ito ay napangiwi siya.
Nakakahiya sa part na ito mismo ang nakakita ng tagos niya. Mabilis siyang pumasok
sa bathroom at nilinis ang sarili kahit napakasakit ng puson niya.
Nang matapos ay kaagad siyang nahiga sa malapad niyang kama. Hawak niya ang
sariling puson, mahinang napapadaing. Namimilipit siya sa sakit. Ang pawis niya ay
napakalamig. Mariin siyang pumikit at mas lalong namilipit.
May kumatok sa pinto ng kuwarto niya pero hindi niya iyon pinansin. Narinig niya
ang pagbukas ng pinto at muling pagsara niyon.
Lumubog ang kama niya ang may umupo sa tabi niya. Nang magmulat siya ng mga mata ay
nakita niya si Kuya Claude, nakatunghay, may pag-aalala sa mga mata.
"It can help you lessen the pain. I do this to my little sister." He murmured.
Muli siyang tumingin sa hawak nito. It's a hot compress. Tumango siya sa binata.
Inayos nito ang pagkakahiga niya, dinoble ang unan sa ilalim ng ulo niya.
Hinawakan nito ang laylayan ng damit niya at inangat hanggang sa tiyan niya.
Pinatong nito sa bandang puson niya ang hot compress.
Tumango ito.
"You're like this every month." Anito, nakatingin sa hot compress na hawak nito.
"Yeah. I hope men will experience this kind of pain as well." Napangiwi siya.
"I can stop that pain atleast for nine months." Nabigla siya sa sinabi nito.
"'Wag na, kuya. Baka maabala ka pa." Sabi niya at pumikit. "I want to sleep."
Hindi na ito nagsalita pa pero ang kamay nito ay nanatili sa puson niya, bahagyang
dinidiin anv hot compress. Totoong nakakatulong iyon.
"Hmm?"
"Do you still remember why you became my bodyguard?" She softly asked.
Nang hindi ito sumagot ay nagmulat siya ng mga mata. Nakita niya ang pagdilim
ng mukha nito na tila ba ayaw nitong balikan ang mga sandaling iyon.
"Baby Ly-"
She overcome her trauma because of him. Basta't nasa tabi lang niya ito, kampante
siyang hindi siya mapapahamak.
Muling bumalik sa isip niya ang nangyari noon. She was 12 years old. Ang araw kung
saan ay muntik siyang mapahamak sa kamay ng masasamang tao.
Madilim na sa daan. Ginabi siya dahil sa school project na tinapos nila ng mga
kaklase. She already called her driver but he's not here until now.
Naghintay siya sa waiting shed. Parang siya na lang yata ang natitira sa school.
Wala na siyang makitang estudyante. Ang security guard na nagbabantay sa gate ng
school nila ay naghahanda na rin umuwi. Medyo malayo ito sa kanya.
Kung hindi lang kailangang tapusin ang project nila ay hindi siya magpapagabi ng
ganito. Ito ang unang pagkakataong ginabi siya.
Ilang minuto pa siyang naghintay, nakaupo lang sa waiting shed. Nakaramdam siya ng
kaba nang makitang may lalaking papalapit sa gawi niya.
Wala sa sariling mahigpit niyang hinawakan ang hawak niyang cellphone na kabibili
lang ng mommy niya last week. Hindi niya namalayang may napindot siya doon.
Basta na lamang siyang tumayo at tumingin sa guard house ng school nila. Wala na
ang security guard doon. Kung sana ay nakinig siya kay Manong Guard kanina nang
sinabi nitong doon na muna siya mag stay sa guard house habang hinihintay niya ang
driver. Naging kampante siyang darating kaagad si Manong Rene para sunduin siya.
Sinubukan niyang maglakad pero sumunod ang lalaki sa kanya. Sobrang bilis ng kabog
ng dibdib niya, natatakot at kinakabahan.
Mas binilisan niya ang paglalakad. Bumilis din ang lakad ng lalaking sumusunod sa
kanya.
Tumakbo na siya at ang nang lumingon siya ay tumatakbo na rin ang lalaki, hinahabol
siya.
Mas binilisan niya ang pagtakbo kahit takot na takot. Nag-uumpisa na siyang umiyak.
Napasigaw siya nang hinablot siya ng lalaki sa siko. Nakangisi ito sa kanya.
Pilit siyang nagpupumiglas. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay niya pero
patuloy siyang nagpupumiglas.
"Tiba-tiba ako sa'yo. Hindi ka makakatakas, walang tutulong sa'yo." Tumawa ito.
Gumapang siya papalayo sa lalaki. Ngayon niya pinagsisihang todo tanggi siya sa
tuwing pinipilit ng mga magulang niya na bigyan siya ng bodyguard.
Malakas siyang sumigaw pero walang nakakarinig sa kanya. Patuloy siyang gumapang
pero ang lalaki ay hinila siya sa mga paa. Ramdam niya ang pagkiskis ng balat niya
sa semento.
Ang lalaki ay patuloy siyang hinihila. Ang mapupulang mga mata nito ay nakakatakot.
Bigla siyang nasilaw nang may headlight ng sasakyan na tumama sa mukha niya.
Nakita niya ang isang anino ng lalaking bumaba sa sasakyan. Naglalakad ito
papalapit sa kinaroroonan niya.
Nagtama ang kanilang mga mata. Nanginginig ang mga labing tinignan niya ito at
kapagkuwan ay lumakas ang iyak niya nang makilala ito.
"Close your eyes. 'Wag mong bubuksan ang mga mata mo hangga't hindi ko sinasabi,
maliwanag ba?" Utos ng baritonong boses nito.
Ilang minuto siyang nakapikit. Hindi niya alam kung ano na ang nangyayari.
"Baby Lyn." Napapitlag siya nang marinig ang boses na iyon. "Open your eyes."
Malumanay ang pagkakasabi nito.
Unti-unti ay nagmulat siya ng mga mata. Punong-puno siya ng luha habang nakatingin
kay Kuya Claude.
"Thank you for coming. Thank you for saving me, Kuya." Napakalakas ng iyak niya.
"Shhh, it's okay. I'm here. It's okay, baby." Hinagod siya nito sa likod, inaalo
siya.
Binuhat siya nito at pinasok siya sa kotse nito. Sinuyod siya nito ng tingin.
Pumirmi ang mata nito sa siko niya at kapagkuwan ay dumilim ang mukha. Napatingin
siya doon, marami iyong gasgas.
"T-Tinawagan kita?"
Tumango ito.
Naalala niyang may napindot siya sa cellphone kanina. Kung ganoon ay aksidente
niyang na-dial ang numero nito.
"I'll call your mom and dad." Sandali siya nitong iniwan.
Ilang sandali lang ay dumating na ang mga magulang niya kasama ang mga police.
Dinampot ng mga mga pulisya ang lalaking nagtangka sa kanya. Wala itong malay,
parang wala na ngang buhay.
"Kahit anong tanggi mo kukuha ako ng magbabantay sa'yo, naiintindihan mo ba, anak?
Hindi ako matatahimik hangga't-"
"I'll be her bodyguard, Ninang." Natigilan ang mommy at daddy niya nang magsalita
si Kuya Claude.
"She'll be safe with me. I promise." Ang katagang iyon ay hindi lang pangako para
sa mga magulang niya kundi para mismo sa kanya.
"Katulad ng sinabi ko noon, palagi kang ligtas sa poder ko." Muli siyang bumalik sa
kasalukuyan nang magsalita si Kuya Claude.
Tumango siya.
Natigilan ito.
"Gusto kitang maging asawa, Kuya Claude." Matapang niya itong tinignan sa mga mata.
Nakita niya ang paglunok nito at kapagkuwan ay tumayo.
"Tatandaan ko 'yang sinabi mo." Mariing sambit nito bago tuluyang lumabas ng
kuwarto niya.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 8
CHAPTER 8
NAPANGIWI siya nang hinigpitan ni Tita Sandy ang pagkakatali ng gown sa likod niya.
She's currently in Sandy's Tailor Shop. Dito pinasadya ang mga gowns na isusuot
niya sa susunod na linggo. Tita Sandy is her mom's college friend.
"You gain weight, hija. Ang sarap kumain no?" Matamis itong ngumiti, hinaplos ang
makinis niyang pisngi.
"Ang ganda-ganda mo talaga." Aliw na aliw nitong hinaplos ang mahabang buhok niya.
"Thank you po, Tita." Magiliw siyang nagpasalamat, matamis na ngumiti.
"Uh, you look like a Barbie, honey. May boyfriend ka na ba, anak?" Malambing nitong
pinisil ang tungki ng ilong niya.
Awtomatiko siyang tumingin sa labas. Dahil halos salamin ang shop ni Tita Sandy ay
madali niyang nakikita ang lalaking nasa labas. Nakasandal ito sa kotse habang
naninigarilyo. Napakatikas nitong tignan sa kahit na anong anggulo.
"Wala pa po, Tita." Nakangiting tugon niya, nakatingin kay Kuya Claude.
"Great. Ipaligaw na lang kaya kita sa anak ko?" Natatawang tanong nito.
"Tita..." Kaagad siyang nagreklamo.
Tumawa ito.
"I'm just kidding, anak." Muli nitong hinaplos ang buhok niya. "Maghanap ka ng
lalaking mapagkakatiwalaan, ha? 'Yong irerespeto ka at higit sa lahat, 'yong mahal
ka." Payo nito.
Inilapit nito ang bibig sa tenga niya.
"Maghanap ka din ng lalaking magaling sa kama para bonus." Bulong nito at
humagikhik.
"Tita naman..." Kaagad siyang namula.
Malakas itong tumawa. Palabiro talaga itong si Tita Sandy. Kaya gustong-gusto niya
ito.
"Oh siya, two days from now, ipapahatid ko na sa bahay niyo ang mga gowns mo. Naku,
sigurado akong ikaw ang pinakamagandang dilag na makikita ko sa araw ng kaarawan
mo. Malapit ka nang tumungtong sa legal age. I am so proud of you. Dalagang-dalaga
ka na talaga. Ngayon pa nga lang na 17 ka pa lang ang tangkad mo na at ang ganda pa
ng katawan. Maraming mababaliw sa'yo, anak." Mahina itong tumawa at gigil siyang
hinalikan sa pisngi.
Matamis siyang ngumiti.
"Sobra naman po, Tita. Ang haba na ng hair ko." Natatawang sambit niya.
Nagtawanan silang dalawa.
Nang sumulyap siya sa labas ay nakita niyang may kausap na si Kuya Claude. She saw
two men. They are both familiar. The one with guitar on his back, he is Reece
Anderson. Sino nga bang hindi makakakilala kay Reece Anderson? Lider ito ng sikat
na banda sa bansa at isang modelo.
Ang isang lalaking may krus na hikaw sa kaliwang tenga ay pamilyar din sa kanya.
Nakita na niya ang mga ito noong nasa Nueva Ecija sila. She didn't know what
happened back then. Basta na lang siyang pinahatid ni Kuya Claude noon sa bahay
nila. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakataong magpaalam kay Ate Kristine.
Pinagmasdan niya ang tatlo. Ni wala kang maipintas sa hitsura at pangangatawan ng
mga ito. Lahat sila ay may maibubuga. Ang mga mukha at katawang kababaliwan ng mga
kababaihan.
Muli niyang itinuon ang atensyon kay Tita Sandy. Nang matapos nitong isukat ang mga
gown niya ay kaagad na siyang nagpaalam.
Awtomatikong tumingin sa gawi niya ang tatlong kalalakihan. Bahagya siyang
napaatras, nakaramdam ng hiya.
"Oh, hello there, beautiful. You're Baby Lyn, huh?" Nakangiting kinawayan siya ni
Reece Anderson.
Alanganin siyang lumapit sa gawi ng tatlo. Si Kuya Claude ay kaagad siyang
nilapitan at tinalukbong sa ulo niya ang hawak nitong jacket.
Ngumiti siya.
Nawala sa isip niyang may kasama sila. She heard Reece Anderson laughed.
"Ang mundo ko ay naging masaya. Salamat sa Diyos nakilala kita. Buong buhay ko'y
nag iba gumaan talaga. Ganito pala pag nagmamahal sinta." Nakita niya itong
nginisihan si Kuya Claude pagkatapos kumanta.
"Let's go, Baby Lyn." Hinawakan siya nito sa beywang, bahagyang itinulak patungo sa
loob ng kotse na para bang may iniiwasan ito.
Reece Anderson laughed. Tila aliw na aliw na muli itong kumanta. This time, iba
naman ang kinanta nito.
"Nag-iisang pag-ibig ang nais makamit 'yon ay ikaw. Nag-iisang pangako na 'di
magbabago para sa'yo. Sa'n ka man ay sana'y maalala mo. Kailan man ay asahan 'di
mag kalayo. Tanging ikaw lamang ang aking iibigin. Walang ibang hiling kundi ang
yakap mo't halik." Nabigla siya nang malakas itong batukan ni Kuya Claude nang
makaupo na siya sa back seat.
Hindi niya mapigilang matawa nang makitang namumula ang guwapong mukha ni Kuya
Claude. Nahahawa siya sa tawa ni Kuya Reece. Naaaliw siyang pagmasdan ang
magkaibigan na kulang na lang ay maghabulan. Ang isang kasama nila ay naiiling na
hinila si Kuya Reece at pinasok sa nakaparadang kotse para tumigil na ang mga ito.
"Punta kayo sa debut ko, mga kuya!" Pasigaw na imbita niya sa dalawa.
"Baby Lyn, 'wag mo masyadong pasakitin ang puson 'yang kaibigan namin. Ang tagal
nang hindi nakaputok sa loob 'yan!" Sigaw ni Kuya Reece na ikinanlaki ng mga mata
niya. Nag-init ng husto ang pisngi niya.
Pinaharurot ni Kuya Claude ang kotse. Hindi na siya umimik pa, mukhang masama ang
timpla ng binata.
Pumasok sa isip niya ang huling sinabi ni Kuya Reece? Pictures? Anong sinasabi
nito?
Napangiti siya.
"Thank you sa pagsama sa'kin, Kuya. Sa susunod, wedding gown ko naman ang isusukat
sa'kin. Siyempre, ikaw ang groom." Hindi niya napigilang maging pilya.
"Alam kong birthday mo din next week pero sana 'wag kang mawawala sa debut ko,
kuya. Aasahan kita." Sambit niya sa mahinang boses.
She sighed.
"Okay lang kahit late ka basta dumating ka, Kuya." Tumingin siya sa labas ng
bintana ng kotse, tinatago ang lungkot sa mga mata niya.
"You can sleep here, Kuya. Mukhang uulan." Aniya habang nakatingin sa labas.
"Babae ba ang pupuntahan mo?" Kaagad na tanong niya pero kaagad din siyang
natigilan.
Akmang magsasalita ito nang dumilim ang buong paligid. Napasigaw siya nang malakas
na kumulog. She panicked. Hindi niya alam ang gagawin. Tuloy ay natamaan niya ang
sofa at nawalan ng balanse pero kaagad siyang kinabig ni Kuya Claude sa beywang.
"Ayos lang ak-" Natigil siya pagsasalita nang tumama ang labi niya sa labi nito.
Ramdam niya ang bahagyang paglayo nito na tila na napaso sa ilang segundong
pagdampi ng mga labi nila. Mahina itong napadaing na tila ba nasasaktan sa hindi
malamang kadahilanan.
Isinubsob niya ang mukha sa leeg nito. Mariin siyang pumikit. Ito ang unang
pagkakataong nakaramdam siya ng kiliti sa tiyan patungo sa puson niya. Hindi niya
alam kung saan iyon nanggagaling pero pinapahirapan siya ng pakiramdam na iyon. She
can feel herself trembling.
"I-I don't know what I'm feeling right now. I-I feel wet down there, Kuya." Mahina
at inosenteng pag-amin niya sa binata.
"Tangina, Baby Lyn..." He cursed sharply when she started to grind her hips on his
lap, feeling his hardness.
Umilaw ang buong paligid. Nagsalubong ang tingin nila ng binata. Titig na titig ito
sa kanya.
To be continued...
Goodnight ! 😘
I'll see you again maybe on weekends for another update. Keep safe po.✨💛
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 9
CHAPTER 9
HALOS mag-iisang linggo niyang hindi nakita si Kuya Claude. Nagtataka man kung
bakit nagbigay ng temporary bodyguard ang mommy niya ay hindi na siya nagtanong.
Ilang araw siyang nag-iisip. Nag-aalangan siya kung tatawagan ba ito o hindi na. Sa
huli ay kinakabahan siyang tawagan ito. Iniisip niya na baka may importante lang
itong inaasikaso.
Dumating ang araw ng pinakahihintay niya. Ang araw ng kanyang debut. Kasalukuyan
siyang nilalagyan ng make-up sa mukha. Ang mga nag-aayos sa kanya ay manghang-
mangha lalo na nang isuot na sa kanya ang unang gown niya para ngayong gabi.
"Para kang prinsesa!" Manghang tiningnan siya ni Tita Sandy mula ulo hanggang paa.
She's wearing a combination of black and gold gown. Kumikinang-kinang iyon lalo na
kapag natatamaan ng ilaw. Ang cleavage niya ay bahagyang lumilitaw dahil tube ang
style ng kanyang suot na gown.
Sumasayad ang laylayan ng gown sa sahig at lumulubo. Para nga talaga siyang
prinsesa sa suot. Lalo na nang isuot sa ulo niya ang gold crown na parang pang-
prinsesa talaga, katamtaman lang ang laki niyon. Bumagay sa nakalugay niyang buhok
na sinadyang ikulot sa dulo.
She look at herself in front of the mirror. Kumikinang-kinang siya maging ang
kanyang balat at mahabang buhok. She smiled brightly. Napakaganda niya.
"My most beautiful daughter." Masuyo nitong hinaplos ang pisngi niya.
"Dalaga na talaga ang anak ko." Hindi makapaniwalang sambit nito. "Ang ganda-ganda
mo, aming prinsesa." Puno ng paghanga ang nakasalamin sa mga mata nito.
"Kanino pa ba ako magmamana, Mommy? You are the most beautiful mom ever." Aniya at
malapad na ngumiti.
It's true that her mom is very beautiful. Kahit may edad na ito ay halata pa rin
ang kagandahan sa mukha nito. Magkamukhang-magkamukha sila ng ina. Ang tanging
nakuha lang niya mula sa ama ay ang kulay ng mga mata nito. Parehong abuhin ang
kulay ng mga mata nilang mag-ama.
"Let's go and face your visitors. They are all excited to see you." Her dad smiled
at her sweetly.
Nakangiting inabot niya ang nakalahad nitong kamay. Sabay silang lumabas ng kuwarto
niya.
The host introduced her to the visitors while she's walking down the stairs.
Inaalalayan siya ng mga magulang at maging ang bodyguard na pansamantalang pumalit
kay Kuya Claude.
Nag-umpisa ang gabing puno ng magagandang ngiti sa mga labi. Ang mga bisita ay
halata ang paghanga sa mga mata habang nakatingin sa kanya. Ang atensyon ng lahat
ay nasa kanya lang. Napuno siya ng papuri. Nakakataba ng puso pero ang taong ilang
araw niyang gustong makita ay hindi niya matagpuan sa mga bisitang bumabati sa
kanya.
Nakailang palit na siya ng gown. Natanggap na niya ang mga regalo niya. Her parents
gave her a car and condominium unit. She's thankful and feel blessed but all of
those are not enough. Hindi ang materyal na bagay ang naghahatid ng saya sa kanya.
Mas masaya siya sa presensya ng mga taong importante sa buhay niya. At ang lalaking
isa sa pinaka-importanteng tao sa buhay niya ay wala.
Papaumpisa na ang 18 roses niya pero ni anino ni Kuya Claude ay hindi niya makita.
"Happy Birthday, sweet princess." Matamis siyang binati ni Tita Noime at malambing
siyang hinalikan sa pisngi.
Hindi niya alam kung paanong tugunin ang halik nito. Ito ang kauna-unahang
pagkakataong may humalik sa kanya. Sinunod lang niya ang bawat galaw ng labi nito.
Napaatras siya nang humakbang ito, hindi humihiwalay ang labi sa kanya. Ang mga
kamay ay nanatili sa magkabilang beywang niya. Naramdaman niya ang pag-angat ng
sariling katawan. Binuhat siya nito, pinaupo sa kitchen sink.
Sandaling humiwalay ang labi nito sa kanya at tinitigan siya. Bahagya siyang
napaliyad nang umakyat ang isang kamay nito patungo sa likod niya. She's still
wearing her backless gown. Ramdam na ramdam niya ang init ng palad nito sa likod
niya.
Titig na titig ito sa kanya na tila ba ngayon lang nito malayang nagagawa ang
pagtitig sa mukha niya.
"Happy 18th birthday..." Muli ay anas nito at muling sinakop ng halik ang mga labi
niya.
Awtomatiko siyang napayakap sa batok nito, dinama ng husto ang napakasarap na halik
na binibigay nito. Palalim ng palalim ang halik nito, paunti-unting pinanggigilan
ang labi niya.
Muli ay pinaghiwalay nito ang mga labi nila. Muli itong tumitig sa mukha niya na
tila ba sinasaulado nito ang bawat parte ng mukha niya.
Hinaplos ng daliri nito ang gilid ng labi niya at sa isa pang pagkakataon ay siniil
na naman siya nito ng halik. Mas malalim, mas maingat at mas pinanggigigilan ang
labi niya.
Dumiin ang kamay nito sa likod niya, mas dinidikit siya sa katawan nito. Dikit na
dikit ang malulusog niyang dibdib sa malapad na dibdib nito.
Muli na naman nitong pinaghiwalay ang mga labi nila para lang bigyan siya ng
pagkakataong makahinga at muli ay sasakupin na naman ng halik ang mga labi niya.
"Come with me." Anas nito, hinalik-halikan ang gilid ng labi niya.
"We have two hours left before this day ends. Let's celebrate our birthday
together. Just...two of us." He murmured as he look at her.
Kahit naka-gown pa ay sumama siya sa binata. Panay ang sulyap niya dito habang nasa
kotse na sila, seryoso itong nagmamaneho.
Nabigla siya nang bigla itong nag preno. Ipinarada sa gilid ng daan ang kotse nito.
"Baby Lyn, look at me." Mariing utos nito, pinutol ang sasabihin sana niya.
"Sinabi niyang nasa Paris ka. Sinundo mo ang mapapangasa-" Natigilan siya nang
mahina itong natawa.
Sa halip na sagutin siya ay inalis nito ang seatbelt at dumukwang para alisin din
ang seatbelt niya. Masuyo siya nitong nilipat sa kandungan nito. Kahit hirap sa
gown niya ay nagawa siya nitong pangkuin.
"Magpapakasal ako, yes. I just waited for her to turned 18." Tumitig ito sa mga
labi niya at lumipat sa mga mata niya.
"Tapos na ang pagtitimpi ko." Anas nito, inabot ang labi niya at siniil ng halik.
"Sisiguraduhin kong mapapalaki ko ang tiyan mo pagkatapos ng gabing ito." May diin
sa boses na anas nito bago tuluyang pinalalim ang halik.
Nagpaubaya siya. Dinama ang napakatamis na halik mula sa lalaking sa murang edad ay
natutunan niyang mahalin.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 10
CHAPTER 10
PAULIT-ULIT nitong tinitikman ang labi niya, hindi nagsasawa, mas lalo siyang
pinanggigilan.
Ang gown niya ay bumababa na sa balikat niya, gulo-gulo na rin ang buhok niya. Nang
maghiwalay ang mga labi nila ng binata, napangiti siya nang makitang lukot-lukot na
ang pareho nilang suot.
Pinagmasdan niya itong mabuti. Nakasandal ito sa back rest ng driver's seat,
nakatitig sa kanya.
"H-Ha?"
"That's it, baby. Call me Claude, hmm?" Muli nitong hinalikan ang labi niya, hindi
talaga nagsasawa.
Mahina itong natawa at kapagkuwan ay mas lalong pinalalim ang halik. Sinisipsip
nito ang ilalim ng labi niya.
He chuckled.
Napatingala siya nang bumaba ang labi nito sa leeg niya. Wala sa sariling
napasabunot siya sa buhok nito nang maramdaman ang mainit na dila nito sa leeg
niya, dinidilaan at bahagyang sinisipsip. Pakiramdam niya ay nakikiliti ang buong
parte ng kawatan niya. Binubuhay nito ang apoy sa katawan niya.
Nanginginig ang mga kamay na pinigilan niya ang ulo nito pero hindi ito nagpaawat,
tila nawawala na ang kontrol sa sarili.
Walang kahirap-hirap nitong ibinaba ang gown niya hanggang sa tiyan. Lumitaw ang
malulusog niyang dibdib. Ramdam niya ang pag-init ng buong mukha niya nang matamang
tinitigan ng binata ang malulusog niyang dibdib.
Akmang tatakpan niya iyon ng mga kamay nang mabilis siyang pigilan ng binata.
"W-What are you doing to me? I-I feel like I'm burning right now." Masyado siyang
naging tapat sa nararamdaman ng katawan niya ngayon.
"It's normal. Mas lalo kang mag-iinit kapag dumapo na ang palad ko sa iba't-ibang
parte ng katawan mo." Anas nito, titig na titig sa mga mata niya.
Napalunok siya.
"Iyon ay kung papayagan mo ako." Nanghihingi ng pahintulot ang mga mata nito.
"Touching your body? Well, it depends on your body's reaction. Like..." Sinakop ng
palad nito ang isang dibdib niya. "...this." Malamlam ang mga matang tumitig ito sa
kanya.
Mabilis siyang napaliyad nang maramdaman ang init ng palad nito. Umalon ang tiyan
niya patungo sa puson. Ganoon lang ang ginawa nito pero dumaloy ang ilang boltahe
ng kuryente sa buong katawan niya. Nagtaas-baba ang dibdib niya.
When he moved his finger to play with her nipple, she already lost her sanity.
Wala sa sariling gumiling siya sa ibabaw nito. She heard Claude groaned. Tila
nagustuhan ang ginagawa niya.
Mas lalo siyang naging malikot sa ibabaw nito. Ramdam niya ang pagkabasa sa pagitan
ng mga hita niya. Naramdaman na din niya ito noon.
She grind her hips slowly above him. Totoong nararamdaman niya ang matigas na bagay
na iyon sa pagitan ng mga hita nito. Sobrang tigas na tila anumang sandali ay
kakawala na mula sa loob.
"Do what you want, baby. Do as you pleased until you can't control yourself
anymore." He continued.
Naging sunod-sunuran siya sa gusto ng katawan niya. Mas lalo siyang gumiling sa
ibabaw nito, tuluyang nawawala sa sarili.
Ganoon na lamang ang ungol niya nang walang sere-seremonyang ipinasok ng binata sa
loob ng mainit na bibig nito ang isang dunggot niya.
Lalo na nang umpisahan nitong sipsipin ang utong niya at didilaan. Ramdam na ramdam
niya ang init ng dila nito.
Mas lalo niyang idiniin ang dibdib sa binata. He groaned in satisfaction. Bumaba
ang tingin niya dito, pinapanood kung paano nitong sinisipsip ang dunggot niya.
Para itong uhaw na uhaw sa kanya.
"Ohh, Claude..." Mas lalo siyang napaungol nang ang isang dunggot naman niya ang
pinagtuunan nito ng pansin.
Napapaliyad siya sa sarap. Napakaswabe ng galaw ng dila nito, tila sanay na sanay
sa ginagawa.
Ilang minuto nitong pinagsawaan ang magkabilang dibdib niya. Salitan nitong
sinisipsip na tila isa itong uhaw na sanggol.
Wala sa sariling inangat niya ang sarili at inabot ang zipper ng pantalon nito.
Mabilis siyang pinigilan ng binata.
"Not here, baby. Your first time shouldn't be here..." Anas nito.
Inayos nito ang pagkakasuot ng gown niya. Muli siya nitong siniil ng halik sa mga
labi.
Habang nagmamaneho ay hawak siya nito sa kamay, wala siyang balak bitawan.
Napakalakas ng kabog ng dibdib niya habang nasa biyahe. Kinakabahan siya pero
lamang ang excitement at saya sa puso niya. Sa isip niya ay handa siya kung anuman
ang mangyayari ngayong gabi.
Kasabay ng pag-lock nito ng pinto ay ang pag-abot nilang dalawa sa labi ng isa't-
isa. Parehong uhaw na uhaw, parehong sabik na sabik samantalang ilang minuto pa
lang silang hindi naghahalikan. Tila pareho silang nasanay sa pagdampi ng mga labi
nila. Tila saulado na ang bawat isa at ang bawat galaw ng mga labi.
Ang suot niyang high heels ay naiwan sa living room kasama ng sapatos at medyas ng
binata. Humahakbang ito papasok sa kuwarto habang siya ay umaatras. Ang mga labi
nila ay hindi naghihiwalay hanggang sa pareho silang makarating sa loob ng shower
room.
Kumilos ang kamay nito para buksan ang shower habang ang isang kamay ay nasa
beywang niya. Ang mga kamay niya ay nakayakap sa batok ng binata habang malalim at
mabagal silang naghahalikan.
Tumama ang tubig sa katawan nilang pareho. Basang-basa na ang gown niya maging ang
suot nito. Pareho silang walang pakialam. Patuloy silang mapusok na naghahalikan.
Binuhat siya ng binata. Nakasandal ang likod niya sa tiled wall ng banyo. Nakayakap
pa rin siya sa batok nito, mas lalong naging mapusok ang paghalik nito sa kanya
habang buhat-buhat siya.
Kusang naghiwalay ang mga labi nila para kumuha ng sapat na hangin. Nagtitigan sila
at kapagkuwan ay muli siya nitong siniil ng halik sa mga labi.
His hands are gripping her butt, supporting her weight. Kayang-kaya siya nitong
buhatin ng ganoon kadali.
Kusang kumilos ang isang kamay niya, hinuhubad ang suot nito. Tinulungan siya
nitong tuluyang mahubad ang suot nitong damit.
Unti-unti ay ibinaba nito ang suot niyang gown hanggang sa bumagsak iyon sa sahig
ng banyo. Hinila nito ang huling saplot niya sa ibaba habang titig na titig sa mga
mata niya.
Bumagsak ang huling saplot niya sa sahig. Tuluyang tumambad ang hubo't-hubad niyang
katawan sa harapan nito.
"You're so wet." Paos ang boses na anas nito, mapungay ang mga matang nakatingin sa
kanya.
"I...Uhm..." Napaungol siya nang kumilos ang daliri nito, ikinalat ang kabasaan
niya.
"Claude..." Mapungay ang mga matang sinalubong niya ang tingin nito.
"I have to make you more wet..." Bulong nito sa tenga niya. "...in order for you to
accept me fully inside you."
Nabigla siya nang kumilos ito, masuyo siyang pinaupo sa nakasarang toilet bowl.
"Anong gagawi-" Natigilan siya nang ibinuka nito ang mga hita niya at dinama ng
daliri ang pagkababae niya.
Claude is staring at her feminity! Ito ang kauna-unahang lalaking hinayaan niyang
makita ang kaselanan niya.
Nagtangka siyang ikipot ang mga hita pero mabilis siyang pinigilan ng binata.
"Oh, god!" Labis siyang nabigla nang bumaon ang ulo nito sa pagitan ng mga hita
niya, tinikman ang hiyas niya.
Napaliyad siya nang maramdaman ang mabagal na pagkilos ng dila nito, dinidilaan
ang bawat parte ng kaselanan niya.
Mariin siyang napasabunot sa buhok nito at napatingala. Naging malikot ang dila
nito at ganoon na lamang kalakas ang ungol niya nang maramdamang sinispip nito ang
cl*toris niya.
Mula sa pagkatingala niya ay bumaba ang tingin niya sa binata. Eskpertong gumagalaw
ang dila nito. Nag-umpisang lumikot ang balakang niya.
Claude gripped her tighs tightly, preventing her not to move as he lick and suck
her cl*t. Basang-basa na siya. Ramdam niya ang madulas na likidong lumalabas mula
sa loob niya.
Muli siyang napatingala nang maramdamang may namumuo sa puson niya. Nakakabaliw ang
pakiramdam. Nang maramdamang para na siyang maiihi ay naalarma siya.
"Claude! Ohh, please... S-Stop it! I-I'm going to pea...Ohh, please!" Nakikiusap
ang boses niya, totoong naaalarma.
Pero ang pakiusap niya ay hindi pinakinggan ng binata. Sa halip ay mas lalong
naging agresibo ang paggalaw ng dila nito, tila sinasadya pang mas lalo siyang
baliwin.
Kasabay ng pagsabog ng kung ano mula sa loob niya ay ang pagbaon ng mahaba niyang
kuko sa magkabilang balikat ng binata.
Sa nanginginig na mga hita ay muling bumaba ang tingin niya sa binata. Nakatingin
ito sa kanya, may munting ngiti sa mga labi.
Tumaas-baba ang dibdib niya. Pakiramdam niya ay nasa pagkababae pa rin niya ang
dila nito.
She bit her lower lip, trying to suppress her moan. But Claude won't allow her.
Tila gustong-gusto nitong naririnig ang ungol niya.
"Uhmm..." Pigil ang pag-ungol niya nang lumikot ang daliri nito sa pagkababae niya.
"Ohh, Claude..."Tuluyang lumakas ang ungol niya nang muli na namang naramdaman ang
dila nito sa pagkababae niya.
Gusto niya ang ginagawa nito. Gustong-gusto niya. She's afraid that she will get
addicted on it. His tongue is very skilled. It can bring her to heaven.
Her second orgasm exploded through his mouth. She already lost her sanity. The
pleasure is too much.
They both took a shower when he's finish licking and sucking her feminity. Lantaran
nitong hinubad ang mga saplot sa ilalim habang nasa ilalim sila ng shower.
She saw how long and huge this man is. Napapalunok siya sa nakikita.
She saw him smirked when he saw her staring at his length.
Ang isang kamay nito ay hinugasan ang pagkababae niya. Mahina siyang napapaungol,
nasasarapan sa mabagal at maingat na kilos ng daliri nito sa pagkababae niya habang
sinasabon nito iyon.
Binitawan nito ang sabon at nag-umpisang laruin ng daliri nito ang pagkababae niya.
Napatingala na lang siya sa sarap hanggang sa buhatin siya ng binata at naglakad
patungo sa kama.
Pinahiga siya nito. Pareho pang basa ang mga katawan nila. Pumaibabaw ito sa kanya.
Para itong modelo habang pinagmamasdan niya. Ang tubig mula sa buhok nito ay
tumutulo, bumabagsak sa hubad niyang katawan. Dumadaloy ang tubig sa matipunong
katawan nito .
Pinagmasdan niyang mabuti ang tattoo sa leeg nito, sa braso hanggang sa malapad
nitong dibdib. Napaka-hot nitong tingnan. Bumagay ang mga tattoo sa matipuno nitong
katawan.
Hinuli ng binata ang labi niya at siniil ng halik. Tila paborito nitong papakin ang
labi niya. Pero doon siya nagkakamali. Mas paborito nitong papakin ang pagkababae
niya.
Natagpuan niya ang sariling malakas na umuungol habang ang ulo nito ay nasa pagitan
ng mga hita niya, literal siyang sinisisid.
Ang kumot at mga unan sa malapad nitong kama ay wala na sa ayos. Ang iba ang
nagsilaglagan na dahil sa kalikutan nilang dalawa. Bukang-buka ang mga hita niya
habang ito ay pinapapak siya.
Sobrang basang-basa siya, tila sinasadya talaga ng binata. Her orgasm exploded for
the 9th time.
He look up at her and kneeled on the bed while smirking. He is looking at her
intently. Ang mga ugat sa leeg nito ay nagsisilabasan.
"Ahhh..." Mahina siyang napaungol nang dumampi ang dulo ng pagkalalaki nito sa
kaselanan niya, sinadya nitong ikiskis doon ng paulit-ulit na tila ba ito ang isa
pa nitong paraan para ikalat ang kabasaan niya.
She's turned on. She like how he play the tip of his length on her feminity. It
tingles her inside and out.
And when he entered her, her tears automatically flowed down on her cheeks. Damn,
it's painful. Ramdam na ramdam niya ang pagpunit sa loob niya.
"It's okay. I will ease the pain, hmm? I will be very gentle, baby. I promise."
Napakalambing ng boses nito, ingat na ingat sa kanya.
Tumango siya sa binata. May tiwala siya dito. Every words he say, she always
believe it.
Totoong naging maingat ang binata. Noong una ay hindi ito gumagalaw, panay ang
tanong kung maayos lang siya. Sinasadya nitong makapag adjust siya sa laki nito.
Nang makitang kaya na niya ay doon ito kumilos. Umulos ito sa loob niya sa mabagal
at maingat na paraan. It's still painful but as he thrust slowly and gently, the
pain is slowly gone.
Panay ang halik ng binata sa labi niya. Sobrang maingat ang mga kilos nito. Nang
maramdaman ang pagliyad niya, doon nito inabot ang mga kamay niya at inangat sa
ulunan niya.
He gripped her hands tightly above her head. He intertwined their hands as he
continued thrusting inside of her.
He is taking his time. Mabagal ang bawat ulos nito, pinaramdam ang sobrang pag-
iingat sa kanya.
Ang bawat bayo ng binata ay nagdadala sa kanya sa ibang dimensyon. Ang gabing ito
ang pinaka hindi niya makakalimutan.
He claimed her sweetly. This is the most sweet night that she will never forget for
the rest of her life.
To be continued...
A/N: At napisa na nga ang ating baby girl.😂Uh, Claude. Ang gentle niya. Trust me,
it's not him. Claude is not gentle in bed, he mentioned that. But for his baby
girl, damn, he can hide his beast side.😁
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 11
CHAPTER 11
Mas lalo siyang ginaganahan sa ungol ng dalaga. Ilang libong beses nga ba niyang
nakikita sa utak ang ganitong eksena? Ilang libong beses nga ba niyang pinangarap
na angkinin ito? Ilang libong beses nga ba niyang pinangarap ang babaeng ito? Ilang
libong beses na. Hindi na niya mabilang pa.
Hindi niya alam kung ano ang nakita niya sa dalaga. Hindi niya alam kung bakit
napakahalaga nito sa kanya.
Titig na titig siya sa dalaga habang inaangkin ito. Bawat parte ng mukha nito,
bawat pagliyad nito at bawat ungol at sigaw nito ay napakagandang pagmasdan at
pakinggan.
Gustuhin man niya itong angkinin sa paraang nakasanayan niya, kailangan niyang
maging maingat at maging mapagpasensya. He don't want to hurt her even more.
Kung bakit pagdating sa babaeng ito ay ingat na ingat siya. Mas iniisip niya ang
kapakanan nito kaysa sarili niyang kagustuhan.
Ito ang unang pagkakataong mabagal at maingat ang mga kilos niya pagdating sa
ibabaw ng kama. Hindi siya ganito sa mga babae.
But damn, Baby Lyn is not just a woman. She's a woman he waited for so long. He
waited too long. And it's Baby Lyn. She's an exception. She is special.
Napatitig siya sa nakaawang na mga labi nito. Inabot niya iyon at siniil ng halik.
Her lips tasted so sweet. He won't get tired of it.
Mabagal niya itong hinahalikan habang maingat na umuulos sa loob nito. She's so
tight. Alam niyang nahirapan itong tanggapin siya sa loob nito.
"Claude...Ohhh..." Napakasarap ng ungol nito nang mas lalo niyang ibinaon ang
sarili sa loob nito.
He knew that she can feel the pleasure already. Pero ayaw niya itong biglain. He
have to be careful.
Bumaba ang labi niya sa dibdib ng dalaga. Napaliyad ito nang isinubo niya sa loob
ng bibig ang isa sa mga dunggot nito. Awtomatikong nabitawan nito ang mga kamay
niya, yumakap sa likod niya.
His tongue played with her nipple. He gently suck it as he thrust deeper inside
her.
"Ahhh, Claude..." Gusto niyang mapangiti sa tuwing binabanggit nito ang pangalan
niya.
Once his hands touches her body while he's inside of her, he knew very well that it
can hurt her. Hindi niya gugustuhing magkaroon ng kahit ni isang pasa sa balat ng
dalaga.
Iniwan niya ang dibdib nito. Lumuhod siya sa kama, mas ibinuka ang magkabilang hita
ng dalaga at patuloy itong binayo.
Titig na titig siya sa mukha nito, sa nakaawang na mga labi, sa mapupungay nitong
mga mata.
Gustong-gusto niya itong nakikitang nasasarapan. Gusto niyang nakikita ang pag-
awang ng mga labi nito sa bawat ulos niya.
Ilang ulos pa ang ginawa niya bago naramdamang sumabog ang orgasmo nito. Napangiti
siya. Nakapagandang pagmasdan sa tuwing sumasabog ang orgasmo nito. He is the only
one who made her experienced her orgasms. He can't help but to feel proud.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 12
CHAPTER 12
DALI-DALI siyang tumayo kahit masakit pa ang pagitan ng mga hita niya.
"S-Sandali." Pigil niya sa binata.
Nahabol niya ito sa living room. Tumigil ito at tiningnan siya.
"Seryoso ka talaga?" Hindi makapaniwalang tanong niya.
Napansin niyang namumula pa rin ang mukha nito. Dahil ba sa pinagtapat niya kaya
ito namumula ngayon?
Wala sa sariling niyakap niya ito.
"N-Nabigla ba kita? Sorry na." Walang kasing-lambing ang boses niya.
Ramdam niya ang malakas na tibok ng puso nito, nabigla nga niya talaga. Nakakataba
ng puso dahil ganoon pala ang naging epekto ng pag-amin niya sa binata.
Awtomatiko siya nitong hinapit sa beywang sa napakalambing na paraan. Hinayaan niya
itong pakalmahin ang sarili. Basta lang itong nakayakap sa kanya.
Umupo ito sa mahabang sofa, kasama siya. Nakaupo siya sa kandungan nito.
Nang tumingin siya sa mukha ng binata ay namumula pa rin ito. Gusto niya itong
pagtawanan pero seryoso ang mukha nito, sobrang apektado sa narinig mula sa kanya.
Masuyo niyang ikinulong ang mukha nito sa mga palad niya. Tumingin ito sa kanya,
tila nalalasing. Ang mga kamay nito ay nasa beywang pa rin niya, wala siyang balak
pakawalan.
"Okay, I get it. Seryoso ka sa sinabi mo. But...my parents will get shock. I-I
mean...I'm still 18, I gave myself to you, to my bodyguard that they trust the
most. Imagine their shock if they know that something happened to us, on the day of
my 18th birthday." She explained like she's the old one between them.
Gusto lang niyang iparating ang ibig niyang sabihin. Ayaw niyang mabigla ang mga
magulang niya.
Nakita niya ang bahagyang pagdilim ng mukha ni Claude habang nakatingin sa kanya.
Napakagat siya sa ibabang labi sa nakikitang ekspresyon sa guwapong mukha nito.
"Ikinakahiya mo ba ako, Baby Lyn?" Mariin ang boses na tanong nito.
Ilang beses siyang napakurap sa tanong nito.
"What? H-Hindi. Hindi ganyan ang ibig kong sabihin." Nagugulat na tugon niya.
"Then, why don't you want to tell this to your parents?" Seryosong tanong nito,
tila hindi gusto ang ideyang ayaw niyang sabihin sa mga magulang ang namagitan sa
kanilang dalawa.
"Not that I don't want to. Ano bang gusto mong sabihin ko? Mom, Dad, may nangyari
po sa amin ni Kuya Claude. Binigay ko ang sarili ko sa kanya. Ganoon ba?" Hindi
niya napigilang maging sarcastic.
"Baby..."
"My point is, we're not even in a relationship. Tapos binigay ko ang sarili ko
sa'yo. Ano na lang ang sasabihin ng mga magulang ko? Ano na lang ang iisipi-"
"Then, be my girlfriend." Mariing putol nito sa sasabihin niya.
Nabigla siya sa sinabi nito, hindi makapaniwala.
"I-I... B-Baka nabibigla ka lang at-"
"Tangina, Baby Lyn. May nangyari na sa atin, nabibigla pa ba ako nito? Ako nga
itong binibigla mo. You'll be the death of me, don't you know that, huh? Binabaliw
mo ako." Humigpit ang pagkakahawak nito sa beywang niya, tila sinisisi siya dahil
ganito ito ngayon dahil sa kanya.
"At sa tingin mo ba papakawalan pa kita? Ilang taon akong naghintay at nagtiis.
Hinintay kita." Marahas itong napabuntong-hininga.
Naguguluhan man sa mga sinasabi nito ay pilit niya iyong inintindi kahit ang iba ay
hindi niya maipasok sa utak niya. Masyado siyang nabibigla.
"Please, don't tell this to mom and dad yet." Pakiusap niya sa binata.
Mataman siya nitong tinitigan sa mga mata. May disgusto sa mga mata nito, halatang
ayaw pumayag pero sa huli ay sumuko at napabuntong-hininga na lang na para bang
wala itong magagawa kundi sundin ang gusto niya.
"Fine." Napipilitang sambit nito.
Napangiti siya pero natigilan din nang inabot ng ng binata ang labi niya at mariing
siniil ng halik.
"Basta...Akin.Ka.Lang." Ang boses nito ay mapag-angkin, mariin at napaka-
teritoryal.
"You like me." Anas niya nang maghiwalay ang mga labi nila.
"Damn, baby. I like you a lot." Mabilis na pag-amin nito.
Parang gustong tumalon ng puso niya sa narinig. He like her. Sinong hindi matutuwa?
Gusto siya nito. Sapat na iyon para sa kanya.
Nagpaubaya siya nang muli siya nitong siniil ng halik. Mabagal at malalim. Gustong-
gusto niya ang paraan ng paghalik nito. It's sweet and passionate. Tila gustong-
gusto nitong ninanamnam ang bawat parte ng labi niya.
She moan when he inserted his tongue in her mouth. Maingat at mabagal nitong
sinipsip ang dila niya.
"C-Claude..." Anas niya.
"You're just mine, hmm? Keep that in mind, Miss Dela Cruz." Muling usal nito, mas
lalong pinalalim ang halik.
Nang maghiwalay ang mga labi nila ay mapungay ang mga matang hinaplos nito ang
mamasa-masang labi niya.
"Ibig bang sabihin...boyfriend na kita?" Mahina at nahihiyang tanong niya.
Claude smiled and nodded.
"Girlfriend mo na ako?" Muling tanong niya.
Muli ay tumango ito.
"You're my baby...habang hindi pa puwede 'to." Paos ang boses na sambit nito habang
hinahaplos ng isang kamay ang tiyan niya.
Nag-init ang buong mukha niya sa tatlong rason. Ang katotohanang kasintahan na niya
ito, ang katotohanang gusto siya nito at ang katotohanang pagmamay-ari na niya ang
lalaking ito.
Ibinaon niya ang mukha sa leeg nito. Gusto niyang sabihing mahal niya ito pero baka
mabigla ulit kaya niyakap na lang niya ito ng mahigpit.
"Don't keep me a secret, hmm? Hihintayin ko kung kailan ka handang sabihin sa mga
magulang mo ang tungkol sa'tin." Mahina siyang natawa sa pagmamakaawa sa boses
nito.
Lumalabas na ang gusto talaga niya ang nasusunod, wala itong magagawa.
Tumango siya bilang tugon sa binata.
"I want to eat you again..." Anas nito.
Kinagat niya ang ibabang labi.
"I'm still sore down there." Nakasimangot na tugon niya.
Ang totoo niyan ay parang ramdam pa din niya ang dila nito sa pagkababae niya.
Napakagaling nga naman kasi ng dila nito, literal na pinapatirik ang mga mata niya.
Mainit ang katawan na mas lalo niyang ibinaon ang mukha sa leeg ng binata. She
wants to feel him again but she's still in pain. Nahibibang na nga yata siya simula
nang angkinin siya ng binata.
Ilang sandali silang nanatili sa ganoong posisyon. Hinahaplos-haplos lang nito ang
magkabilang hita niya. Ramdam na ramdam niya ang init ng palad nito.
Nang hinatid siya ng binata sa bahay ay wala na ang mga magulang niya. Marahil ay
iniisip nilang natutulog pa rin siya sa kuwarto niya kaya hindi na siya ginising
pa. Nakahinga siya ng maluwag. Ayaw niyang tanungin siya ng mga ito kung saan siya
nanggaling kagabi kaya nagpapasalamat siya dahil hindi niya naabutan ang mga ito sa
bahay.
Ilang araw pa ang tiniis niya sa pananakit ng pagitan ng mga hita niya. Mabuti
na lang at ilang araw din silang walang pasok sa university.
Araw ng lunes, naghahanda siya para pumasok. Kaagad siyang napangiti nang makita si
Claude sa labas. Napakaganda ng tindig nito. Hindi pa rin siya makapaniwalang
boyfriend na niya ito.
Nang nasa biyahe na para ihatid siya nito sa university ay sandali nitong itinigil
ang kotse sa gilid ng daan para lang siilin siya ng halik sa mga labi. Sa shot gun
seat siya umupo, sa tabi nito, kaya mabilis nitong nagawa ang gusto nito.
Hinampas niya ito sa dibdib nang bitawan nito ang labi niya. Nakangiting hinaplos
lang nito ang buhok niya.
"Ikaw talaga kapag may pagkakataon, sinusunggaban mo kaagad." Naiiling na sambit
niya.
Totoong kapag nabibigyan ito ng pagkakataon ay papapakin nito ang labi niya, hindi
nagsasawa.
"I like kissing you..." Paos ang boses na sambit nito, tumitig sa mga mata niya. "I
miss eating you as well." Patuloy nito na nagpainit ng husto sa buong mukha niya.
Hindi pa rin niya makakalimutan kung paano siya nitong kainin noong gabing ibinigay
niya ang sarili sa binata. Kahit sa pagtulog niya ay baon-baon niya ang maiinit na
tagpo nilang dalawa.
"Male-late na ako." Mahinang usal niya, iniwas ang mukha sa binata.
Ayaw niyang nakikita nito ang pamumula niya.
Natatawang inayos nito ang nagulo niyang buhok. Maging ang nakusot niyang damit ay
inayos din nito.
"Hihintayin kong matapos ang klase mo. Mag dinner tayo mamaya, hmm?" Malambing ang
boses na muli nitong siniil ng halik ang mga labi niya.
Awtomatiko siyang tumugon, nalulunod sa bawat halik nito.
Ilang minuto pa silang naghalikan bago nito pinaandar ulit ang kotse. Bago siya
bumaba ay muli na naman nitong siniil ng halik ang mga labi niya. Natatawa na lang
na bumaba siya mula sa kotse, hindi na ito hinayaang lumabas.
Nang makapasok sa auditorium ay kaagad siyang umupo sa tabi ni Melanie. Nagtatakang
tumingin ito sa kanya.
"Ano 'yang sa leeg mo?" Tanong nito.
Naaalarmang hinawakan niya ang leeg.
"A-Ang alin?" Nauutal na tanong niya.
Ngumisi si Melanie.
"Wala. Ang defensive mo, te." Kaagad niya itong sinaman ng tingin na ikinatawa
nito.
"Ang blooming mo, te. Mukha kang nadiligan." Tumawa ang kaibigan.
Mabilis niya itong binatukan. Tumawa lang ang loka.
"Totoo naman kasi. Iba ang kislap ng mga mata mo ngayon..." Inilapit nito ang bibig
sa tenga niya. "...nakatikim ka na no?" Bulong nito.
"Mel..." Saway niya.
Malakas itong humalakhak.
Pareho silang nag focus nang dumating ang professor nila.
Oras ng out nila, kaagad nang nakaabang si Claude sa labas. Nakasandal ito sa
kotse, walang pakialam kahit pinagtitinginan ito ng mga kapwa niyang estudyante,
lalo na ang mga babae. Kitang-kita sa kilos nila na parang kinikilig sa presensya
ng kasintahan niya.
Akmang hahakbang siya nang makitang may lumapit sa binata. A tall, sexy and
beautiful woman.
Kumunot ang noo niya nang makitang pamilyar ang mukha ng babae. Pilit niyang
inalala kung saan niya ito nakita.
"Hey, nice to see you." The woman approached her boyfriend.
Sinulyapan ito ni Claude, bahagyang tinanguan.
"Still remember me? I am the woman you met at the Sin's Bar." Nakita niyang kumunot
ang noo ng kasintahan, marahil ay inaalala kung sino ang babaeng lumapit dito.
The woman laughed and to her surprised, she leaned in and kiss Claude's lips!
"I'm still available. Puwede nating ulitin ang gabing iyon kasama ulit ang kaibigan
ko." She heard the woman said.
Sa sinabi nito ay bigla niya itong naalala. Ito ang babaeng nakita niya sa
litratong pinasa sa kanya. Bigla ay nag-init ang ulo niya. Pakiramdam niya ay
umakyat ang lahat ng dugo sa ulo niya.
Humakbang siya papalapit sa mga ito. Si Claude ay nagulat nang makita siya. Hindi
niya pinansin ang mga ito. Sa halip ay binuksan niya ang pinto ng kotse sa backseat
at pumasok. Pabagsak niyang sinara ang pinto. Lumikha iyon ng malakas na tunog.
Inis na inis siya. Hindi lang inis kundi selos!
Nang makapasok ang binata sa loob ng kotse ay kaagad niya itong sinamaan ng tingin.
"I told you before not to touch any woman." Mariing usal niya.
Alanganin itong ngumiti, tila hindi alam ang gagawin.
"Baby, lipat ka dito sa tabi ko..." Pakiusap nito.
Hindi niya ito pinansin.
"Baby, please..." Muling pakiusap nito.
Sa halip na sundin ito ay hinampas niya ito ng bag niya na ikinabigla nito.
"I hate you!" Sigaw niya.
"Baby naman..." Napangiwi ito, akmang bababa sa kotse para sana lapitan siya pero
pinigilan niya ito.
"'Wag na 'wag mo akong lalapitan. Diyan ka lang!" Inis na inis talaga siya!
"Alright, calm down. It's not what you think, okay? I'm loyal." Hindi nito alam
kung paanong magpapaliwanag.
"Loyal mo mukha mo. I hate you! Break na ta-"
"Tangina, Baby Lyn!" Nagulat siya nang malakas nitong hinampas ang manibela.
Tila biglang umurong ang dila niya. Hindi siya natakot pero sobra siyang nabigla sa
naging reaksyon nito.
Nang pinaandar nito ang kotse ay hindi na siya umimik. Habang nasa biyahe ay panay
ang mahihinang pagmumura nito.
Nakikita niyang pinapakalma nito ang sarili, binuksan ang bintana ng kotse sa tabi
nito para makalanghap ng hangin mula sa labas.
Kagat ang labing pinagsiklop niya ang mga kamay, gustong pagsisihan ang mga
binitawang salita. Umakto siyang parang bata dahil sa matinding selos.
Kakaumpisa pa lang nila bilang magkasintahan pero heto sila at nakikita na ang
ugali ng isa't-isa.
Sana'y matagalan siya nito.
To be continued...
A/N: SAKIT KA SA ULO NI CLAUDE, BABY LYN. ULO SA TAAS AT ULO SA BABA. HAHAHAHA.😂
TAAS KILI-KILI SA MGA KINILIG!😂
YUNG MAS INUNA KO PA ANG UPDATE KAYSA SA PAGLALABA KO. GANYAN KAYO KALAKAS SA'KIN.
TAMBAK NA LABAHAN KO, HOY!😌😁😂
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 13
WARNING: A VERY MATURED CONTENT. PLEASE SKIP IF YOU'RE NOT COMFORTABLE WITH
SENSITIVE SCENES. THANK YOU.
CHAPTER 13
THE car is parked beside the bridge. Claude is outside, calming himself.
Baby Lyn watched him pulled out his cigarette from his pocket. She realized that
he's only having a cigar whenever he's bored, pissed or angry.
She sighed and pouted her lips. She's torn between getting out of the car to
approach him or she will just stay here inside the car to wait for him until he
cooled down.
She can see that he's really angry.
She sighed again and embrace herself when the night cold air touches her skin.
Nakabukas ang mga bintana ng kotse kaya mabilis na pumasok ang lamig na nagmumula
sa labas.
Claude look at her, caught her hugging herself and then he walked towards her. He
automatically open the door of the car beside her.
Without saying anything, he brought her to the shot gun seat and wrapped his jacket
around her shoulder and then closed the door.
Sinundan niya ito ng tingin nang umikot ito patungo sa driver's seat at
awtomatikong pinindot ang button para magsara ang mga bintana ng kotse.
Pareho silang walang imik, nanatili lang na nakatingin sa labas. Wala sa sariling
inayos niya ang jacket na pinatong nito sa mga balikat niya. Naaamoy niya ang
mamahaling pabango ng binata sa jacket, nahahaluan iyon ng natural na amoy nito.
She's still feel cold so she hugged herself again.
Nilingon siya ni Claude.
"Come here..." Malumanay ang boses nito.
He tapped his lap, motioning her to sit there.
Walang pagdadalawang-isip na kumilos siya. Ang binata ay awtomatiko siyang
hinawakan sa magkabilang beywang, iginiya siya patungo sa kandungan nito.
He territorially wrapped his arms around her.
"I'm sorry...I shouted at you. I'm sorry, baby..." Anas nito.
Nanginginig ang mga labing tumango siya.
"Sorry din..." Mahinang usal niya, naiiyak.
Masuyong hinaplos ng isang kamay nito ang buhok niya.
"Don't break up with me. Please..." His eyes and voice are begging. "Just don't do
it, hmm?" He continued, gently kissing the side of her lips.
Tumango siya bilang tugon. Ganoon sila kabilis nagkasundo.
Tuluyan nitong inangkin ang labi niya, sa mabagal at senswal na paraan. She can
taste that menthol flavor from his mouth. Naghalo ang lasa ng sigarilyo sa labi
nito. But she won't mind, it's still sweet.
Habang tumatagal ay palalim ng palalim ang halik nito, nilulunod siya. His hand is
caressing her thigh. She's burning already because of his deep and passionate kiss.
His simple touch put her body on fire.
When Claude sucked her tongue, she moaned deliciously. She's not aware that she's
already grinding her hips around him.
She heard him groan. She can feel his hardness.
Nang maghiwalay ang mga labi nilang dalawa ay nagkatitigan sila, nag-uusap ang mga
mata, parehong hingal-hingal.
Desire is written all over his face. He's looking at her like she's the most
beautiful woman he had ever seen. Like he is conquered by her beauty.
His eyes look at her lips and then look at her eyes.
Matagal silang nagtitigan na tila ba pareho nilang sinasaulado ang bawat emosyon na
nakasalamin sa kanilang mga mata.
"I want you..." His voice is hoarse, it sounds hot and sweet.
Awtomatiko siyang yumakap sa batok nito. Inabot nito ang labi niya, muli siyang
siniil ng halik.
Ang kamay nito ay abala na sa paghila ng suot niya sa ibaba. She's only wearing a
skirt. Hindi ito nahirapang alisin ang nakakasagabal dito.
Her underwear dropped on her feet. Naramdaman niya ang pagkalas nito ng sariling
belt. She helped him open the zipper of his pants.
Bahagya nitong hinubad ang ang pantalon at boxer shorts nito. Umabot iyon hanggang
sa tuhod nito.
His hands gripped her waist. Bahagya siya nitong inangat sa maingat na paraan. When
he put her down, his hard shaft entered her smoothly.
"Uhhh..." She moan deliciously when she felt him inside her.
Nakaramdam pa rin siya ng sakit. This is the second time that he took her. Hindi pa
rin siya sanay sa haba at laki nito. He is hard like a steel.
Ibinaon niya ang mukha sa leeg nito. Hindi ito kumilos, tinitingnan kung kaya niya.
"Do you want me to move or do you want to move yourself? Choose, baby..." Mapungay
ang mga matang tumingin ito sa kanya nang magtagpo ang kanilang mga mata.
He really guided her. He is the master so she should learn from him.
Ramdam na ramdam niya ito sa loob niya habang tumataas-baba siya sa malabakal na
ari nito.
Wala sa sariling bumilis ang galaw niya, mas iginiling ang sarili, tuluyan nang
nababaliw sa pag-iisa ng katawan nilang dalawa. Wala silang pakialam kahit may
iilang dumadaan na sasakyan. The windows are tinted kaya ganoon na lang kalakas ang
loob nilang angkinin ang isa't-isa sa loob ng kotse.
He is looking at her intently while she's going up and down around him.
Mahigpit siyang napakapit sa magkabilang balikat nito nang inangat nito ang suot
niyang damit kasama ng bra niya dahilan para lumitaw ang malulusog niyang dibdib.
Impit siyang napasigaw nang bumaba ang ulo nito, isinubo nito sa loob ng bibig ang
isang dunggot niya habang binabayo siya. Ang galaw nito ay paunti-unting bumibilis,
tila nawawala na ito sa kontrol.
Pabilis ng pabilis ang pagbayo ng binata sa pagkababae niya. Gone the gentleman
Claude Hernandez. Ramdam niya ang pag-uga ng kotse.
His hand is gripping her waist tightly. Tila ayaw siyang bitawan. Mas lalo pa itong
bumaon sa loob niya, sagad na sagad.
Inayos nito ang recliner ng upuan, ibinaba siya. Sakto lang ang posisyon niya para
mas lalo siya nitong maangkin. Ibinuka nito ang mga hita niya at muling bumaon sa
loob niya.
"Ohhh..." Awtomatiko siyang napasabunot sa buhok nito nang isagad nito ang matigas
na ari sa loob niya. Ramdam niya ang dulo ng pagkalalaki nito sa loob niya.
Muli nitong isinubo sa loob ng bibig ang isa sa mga dunggot niya. Napapaungol siya
sa tuwing sinisipsip nito ang balat ng malulusog niyang dibdib habang marahas ang
kilos na naglalabas-masok sa loob niya.
He's not being a gentleman this time. Ibang-iba ang Claude ito sa Claude na
umangkin sa kanya noong unang gabing ibinigay niya ang sarili dito.
As she look at him, he's like a beast who's ready to rule her whole body.
Marahas ang bawat pagbaon nito. Nakikita niyang nawawalan na ito ng kontrol sa
sarili. Ang kamay nito ay dumadampi sa balat niya, gigil na gigil sa kanya.
Pero sa halip na makaramdam siya ng takot sa nakikita sa binata ay mas lalo siyang
bumilib sa kasintahan. Mas lalo niyang gustong makita ang totoong kulay nito.
"Ohhh, y-yes. Claude...Ahhh!" Napaliyad siya nang dumampi ang daliri nito sa
pagkababae niya at nilaro-laro iyon habang binabayo siya.
Nakatingin ito sa kanya, pinagmamasdan ang bawat emosyon sa mukha niya dahil sa
ginagawa nito, literal siyang binabaliw.
His finger continued playing with her cl*t while he's still thrusting in and out.
Nakakabilib kung paano siyang sabay na binabaliw ng daliri at pagkalalaki nito.
Baon na baon ito sa loob niya.
"C-Claude...A-Ang s-sarap ng ginagawa mo. Ohhh..." Ang ungol niya ay mas lalo
yatang nagpapagana sa binata.
He thrust deeper. She's almost crying because of too much pleasure. She can't take
it anymore!
Tuluyan nang sumabog ang orgasmo niya. Iyon na yata ang pinakamasarap na orgasmo o
may mas hihigit pa.
Nanginginig ang mga hitang rumagasa ang orgasmo niya. Mapungay ang mga matang
tumingin siya sa kasintahan. Nakita niya ang pag-angat ng sulok ng labi nito, tila
siyang-siya sa nakikitang panghihina niya dahil sa ginawa nito.
Ang akala niyang wala nang mas ibibilis pa ang bawat baon nito, nagkakamali siya.
Patuloy itong bumayo sa marahas at mabilis na paraan. Tila may hinahabol ito.
Sumabog ito sa mismong loob niya. Napapikit siya nang maramdaman ang init ng likido
nito sa loob niya.
Pero kaagad din siyang napamulat ng mga mata nang marinig ang pagbasag ng kung ano.
Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makita ang duguang kamao ng
kasintahan. Ang kamao nito ay nasa mismong bintana ng kotse.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 14
This chapter is dedicated for you Jennilyn Cardinal Tamayo. You just discoverd
me from the recent Wattpad Party on James's story. Thank you so much for supporting
me. You're such a sweet girl. Hope to see you until the end. Thank you for loving
my stories, for your time reading it and for choosing me as one of your favorite
authors. I love you and stay sweet, bebe ! 😘
PS: MY "ISLA FONTANA SERIES #1: STOLEN HEART" IS ALREADY PUBLISHED HERE ON WATTPAD.
CHECK IT OUT AND READ IT NOW, BLOOMERS.😘
CHAPTER 14
HINDI makatingin ng diretso si Claude sa kanya habang papasok sila ng bahay.
Pigil na pigil niya ang pagngiti. Ang cute nito, halatang nahihiya sa ginawa nito.
Mabuti na lang at may first aid kit sa kotse kaya nalagyan niya ng bandage ang
kamao nito.
"What happened to the car? I saw the car window is broken." Napalingon siya sa
amang kakapasok lang mula sa labas.
Akmang magsasalita si Claude nang unahan niya ito.
"Pinagtripan ng mga bata malapit doon sa school, Dad. Pinukpok nila ng bato." Lihim
siyang napangiwi, hindi tamang magsinungaling pero kailangan. Wala na siyang ibang
maisip na ma-irason sa ama.
Tumango ang ama.
"I see. Okay lang kayo? Hindi naman kayo nasaktan?" Nag-aalalang tanong nito.
Umiling siya.
"Hindi naman, Dad." Tugon niya.
"Dinner is ready. Claude, anak, dito ka na mag dinner bago ka umuwi. O kaya dito ka
na matulog. May sarili ka namang room dito, naroon na din ang iba mong mga damit,
hindi ba?" Narinig niyang nagsalita ang mommy niya mula sa kusina.
Lumabas ito at sinalubong ang ama niya, awtomatikong hinalikan sa mga labi.
Napangiti siya sa nasaksikhan. Kahit tumatanda na, ang pagmamahal ng mga magulang
sa isa't-isa ay nakasalamin pa rin sa mata ng mga ito.
"I'll take a shower lang po, mommy." Paalam niya at sinulyapan si Claude. "Tama si
mommy, dito ka na lang mag dinner, Kuya Claude." Sinadya niya itong tawaging kuya.
Magtataka din ang mga magulang kung basta-basta niya itong tawagin sa pangalan lang
nito.
Kinuotan siya nito ng noo, halatang hindi nagustuhan ang tawag niya dito. Ngumiti
lang siya at kaagad na siyang tumalikod.
Diretso siyang pumasok sa banyo at naligo. Hindi niya mapigilang mapakagat labi
habang nasa ilalim ng shower. Paulit-ulit na pumapasok sa utak niya ang maiinit na
sandali nila ng binata sa loob ng kotse.
Kahit malamig na ang tubig na nagmumula sa shower ay nakaramdam pa rin siya ng init
sa katawan. Ganoon kalakas ang epekto ng binata sa kanya, ito lang ang tanging
nakakagawa niyon sa kanya.
Nang matapos maligo at mag toothbrush ay kaagad niyang tinuyo ang katawan at
nagbihis. Bahagya din niyang tinuyo ang buhok niya. Nagsuot siya ng cotton shorts
at loose shirt.
Lumingon siya sa pinto ng kuwarto niya nang may kumatok doon.
"Mom, sandali! Palabas na po!" Pasigaw na sambit niya, inaakalang ang mommy niya
iyon.
Nang maayos niya ang sarili ay kaagad niyang tinungo ang pinto at binuksan.
Napasinghap pa siya sa sobrang gulat nang bumungad si Claude sa harapan niya.
Mabilis siya nitong hinapit sa beywang, ipinasok sa loob, sinara ang pinto at
isinandal siya sa likod ng nakasarang pinto.
Mabilis nitong sinakop ng halik ang labi niya. Malalim at mapag-angkin na halik.
Nang maghiwalay ang mga labi nila ay tumaas ang sulok ng labi nito.
"Kuya, huh?" Mariing usal nito, titig na titig sa mga mata niya.
Napalunok siya. Ginawa palang big deal ang pagtawag niyang kuya dito sa harapan
ng mga magulang niya.
"H-Ha? A-Ano kasi..." Hindi siya makapagsalita ng maayos, apektado sa sobrang lapit
ng mukha nito sa mukha niya.
"What? You're not planning to hide me from your parents, right?" Mariin ang boses
nito, tila ito pa ang atat at naiinip.
"Sorry na. Sasabihin ko naman. 'Wag lang natin silang biglain. Please..."
Nakikiusap ang boses niya.
"Let's go and eat our dinner. Nasa date dapat tayo ngayon kaso..." Hinaplos nito
ang buhok niya, nakangiti. "...nagselos ang baby ko." May panunukso sa boses nito.
"'Wag na 'wag na kita ulit makikitang kinakausap 'yon." Sinamaan niya ito ng
tingin.
Nakangiting tumango ito, ang pagkaaliw sa kanya ay nakaguhit sa mga mata nito.
Umiling ito.
"Seryoso ako, ha? Ayokong makitang kausap mo 'yong babaeng 'yon. I don't want you
to talk with that woman ever again. Atsaka...hindi ako nagseselos, no!" Inirapan
niya ito.
"Alright, what my baby wants, my baby gets. Happy?" Hinalik-halikan nito ang gilid
ng labi niya. "Tara na, hmm? Mag dinner na tayo. Baka iba ang makain ko." Pilyo ang
boses nito.
"Maliban sa kotse at condo anak, may hinanda pa kaming regalo sa'yo for your 18th
birthday." Napatingin siya sa mommy niya nang magsalita ito.
May kinuha ito mula sa upuan na nasa tabi lang nito. Inabot nito iyon sa kanya at
nanlaki ang mga mata niya nang mabasa ang nakasulat doon.
"It's a one week vacation to Bohol. Nakahanda na ang tutuluyan mo doon. You can
bring your friends, anak. O kaya isama mo si Kuya Claude mo, kung hindi siya
magiging busy. I want you to enjoy there. Pambawi namin iyan ni Daddy mo dahil wala
na kaming masyadong oras para sa'yo. I'm sorry if we can't go with you, anak.
Basta, mag enjoy ka lang doon. I know you love adventures so you'll gonna enjoy
your vacation for sure." Nakangiting paliwanag ng mommy niya.
"Salamat, mommy, daddy." Aniya at tumayo para lapitan ang mga ito. Hinalikan niya
sa pisngi ang dalawa na ikinatawa ng mga ito.
"We love you so much, our dear princess." Her dad murmured sweetly.
Niyakap niya ang mga ito bago bumalik sa inuupuan niya. Claude smiled when she
look at him.
Natawa siya nang sabay nilang banggitin ang mga katagang iyon.
"Wala pa bang nanliligaw dito sa anak ko, Claude?" Muntik pa niyang maibuga ang
iniinom na tubig ng marinig ang tanong ng mommy niya.
"Hindi ka namin pagbabawalang makipag boyfriend, anak. Basta't alam mo ang tama at
mali. You're still young. Tapusin mo muna ang pag-aaral mo para-"
Tumikhim siya, hindi tumingin kay Claude. Ayaw niyang makita ang reaksyon nito.
"Talaga, anak? Bakit hindi mo pinakilala sa'min ng daddy mo? Come on, we won't bite
him. Introduced him to us, okay? Para makilala naman namin at-"
"Nasa tabi ko po ngayon ang boyfriend ko, mommy." Mahinang usal niya, pinutol ang
sasabihin nito.
She saw her dad stop from eating. Ang mommy niya ay ilang beses na napakurap.
Napakalakas ng kabog ng dibdib niya. Kabadong-kabado siya. Hindi niya alam kung ano
ang nasa isip ng mga magulang pero wala na siyang pakialam.
Tiningnan niya si Claude, kinuha ang kamay nito at pinagsiklop niya ang mga kamay
nilang dalawa. Nanginginig siya sa kaba. Naramdaman niya ang paghigpit ng kamay
nito sa kanya, bahagyang pinisil, sinasabing magiging maayos lang ang lahat.
Slowly, her dad put down his fork on his plate. Ang mommy niya ay hindi
makapagsalita, halatang nagulat.
Naalarma siya nang biglang tumayo ang ama niya. He walked out.
Kaagad itong sinundan ng mommy niya. Tumingin siya sa binata, mas lalong kinabahan.
"Don't worry, nagulat lang ang daddy mo. It will be okay, I promise." Nginitian
siya nito.
Tumayo ito at hinatid niya ito ng tingin nang lumabas mula sa dining room. Hindi
siya mapakali kaya tumayo na rin siya at hinanap ang mga magulang niya.
Her eyes widen when she saw her dad punch Claude on his face. Patakbo niyang
tinungo ang balcony.
"Dad!" Pinigilan niya ang ama sa pagtangka nitong suntuking muli si Claude.
"Pareho lang kayo ng ama mo. He steal my wife from me before and now you'll steal
my daughter from me?" May hinanakit sa boses ng ama niya.
Nanlaki ang mga mata niya. Hindi siya makapaniwalang ganoon pala ang iniisip ng ama
niya. All this time, may hinanakit pala ito sa ama ni Claude?
"Tito..."
"I trusted you, Claude. You are years older from my daughter. I always thought that
you will always treat her as a sister! At ngayon, papatulan mo ang anak ko? Hindi
ka ba nahihiya? She's only 18, for Pete's sake!" Namumula sa galit ang ama niya.
Nag-uumpisa na siyang umiyak. Tumingin siya kay Claude, kitang-kita niya ang
pagguhit ng sakit at pagkapahiya sa guwapong mukha nito hanggang sa nakita niyang
unti-unti iyong naging blangko.
Humakbang ito.
"Claude..." Muling tawag niya sa binata pero hindi siya nito pinansin.
Dire-diretso itong lumabas, iniwan sila. Ilang beses siyang napakurap, nabibigla sa
nangyari.
"Sorry, anak. Sa totoo niyan ay hindi kami maayos ng ama mo last month pa. Ayaw
lang naming ipakita sa'yo. He saw me with your Tito Clyde and he got jealous.
Nabigla lang ang ama mo. Pagpasensyahan mo na si daddy, hmm?" Hinaplos ng mommy
niya ang kanyang pisngi.
"Hindi sukatan ang edad sa relasyon namin ni Claude, mom." Naiiyak na sambit niya.
"Alam ko, anak. I will talk to your dad, okay? Don't cry na, anak." Masuyo siya
nitong niyakap.
"S-Si Claude...H-He's hurting, mom. I-I saw it." Humagulhol siya ng iyak, yumakap
sa ina.
Hindi niya alam na ganito ang magiging kahihinatnan ng lahat. Pabalik-balik sa isip
niya ang mukha ni Claude kanina dahil sa binitawang salita ng ama niya.
She tried to call Claude for how many times but he didn't answer. Muli niyang
tinangkang tawagan ito pero hindi na niya ito makontak.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 15
CHAPTER 15
"IT'S not about my fucking jealousy, Elisse. It was about their age gap! Hindi mo
ba nakikita? My daughter is too young for him!" Naikagat niya ang ibabang labi nang
marinig niya ang bangayan ng mga magulang.
"No, Vincent. It's about your jealousy! There's nothing wrong about their age, you
know that very well. 'Yong selos mo ang nananaig! Sa tanda na nating 'to nagseselos
ka pa rin kay Clyde. What's wrong with you, huh? Baka nakalimutan mong bago pa tayo
maging mag-asawa tayong dalawa itong tinraidor si Clyde noon. Pero anong ginawa
niya? Nagalit ba siya? May karapatan siyang magalit noon dahil nakipagtalik ako
sa'yo habang kami pa!" Tumaas ang boses ng mommy niya.
Ngayon lang niya narinig na tumaas ang boses ng ina niya.
"Clyde already chose Noime. And I chose you over him. Patay na patay ang lalaking
pinagseselosan mo sa asawa niya, ikaw mismo ang saksi doon, Vincent. Kaya please,
'wag mong idamay ang mga bata sa nakaraan natin. Napakatagal na ng panahon." Tila
napapagod nang paliwanag ng ina niya.
"Claude will not be her bodyguard anymore. Magbibigay ako ng kapalit ni Claude para
maging bodyguard ng anak natin." May pinalidad sa boses ng ama.
Kagat ang labing muli siyang bumalik sa kuwarto niya. Muli niyang sinubukang
tawagan si Claude pero hindi na talaga niya ito makontak.
Inis na hinagis niya ang cellphone sa kama at kinuha ang remote ng ilaw sa kuwarto
niya. She turn off the lights. Tanging ang lampshade sa bedside table niya ang
naging ilaw niya sa loob ng kuwarto.
Alam niyang nasaktan si Claude sa sinabi ng ama niya pero sana naman ay harapin
siya nito. Bakit parang bigla ay tinalikuran siya nito?
Namumugto na ang mga mata niya sa kakaiyak. Gustong-gusto niyang makita ang binata.
Gusto niyang sabihin na magiging maayos lang ang lahat. Gusto niyang malaman kung
hindi ba siya nito tatalikuran. Ang dami-daming negatibong pumapasok sa isip niya.
She knew that Claude never told her that he love her. He just like her. Iyon lang
ang sinabi nito. Gusto lang siya nito at alam niyang iba ang gusto lang sa mahal
ka. Paano kung nagbago ang isip ng binata? Paano kung mababaw lang ang nararamdaman
nito para sa kanya? Malamang ganoon lang siya nito kadaling talikuran at kalimutan.
Mabilis lang siya nitong makakalimutan.
Sobrang kabado siya. Tuloy ay umiyak na naman siya ng umiyak. Hindi na ba niya ito
makikita? Hindi niya yata kakayanin.
"Anak, are you okay?" Narinig niyang tanong ng ina mula sa labas ng kuwarto niya.
"Anak...I'm just here okay? Claude's reaction...it was just normal. Don't think too
much. He's a Hernandez, anak. I've been inlove with a Hernandez before and you know
what? They don't back out. They will fight for the sake of love. Kakaiba silang
magmahal. Trust Claude, okay? May pinagmanahan ang batang iyon. He won't give up
just like that. A Hernandez will do everything just to have you permanently." Those
words came from her mother's mouth like she's really telling her to trust Claude
and she sounds like she's giving her a warning.
She pouted her lips. Claude don't love her. Kaya paano siya nitong ipaglalaban? Ni
hindi nga niya ito makontak.
Nang hindi siya tumugon ay muling napabuntong-hininga ang ina niya mula sa labas ng
pinto ng kuwarto niya.
She bit her lower lip and she heard her mom walked away from her room. Nagpatuloy
siya sa pag-iyak hanggang sa nakatulugan na lang niya ang pag-iyak.
Nagising na lang siya sa masuyong paghaplos sa pisngi niya. She open her eyes and
she was about to scream when she saw that shadow of a man who is sitting beside
her.
Mabilis na tinakpan ng lalaki ang bibig niya sa maingat na paraan. Nanlalaki ang
mga mata niya at akmang hahampasin ito nang mabilis itong pumaibabaw sa kanya.
Mula sa lampshade niya ay paunti-unti siyang naging kalmado nang makita ang
pamilyar na mukha. Their eyes met. Dahan-dahan nitong inalis ang kamay na nakatakip
sa bibig niya.
He gently caressed her cheek. Tumitig ito sa mga mata niya, nagtagis ang mga ngipin
nang makita ang pamumugto ng mga mata niya.
Hinawakan nito ang magkabilang balikat niya, iniharap siya sa mukha nito.
Ngumiti ito.
"I always know my way towards you, Baby Lyn." Makahulugang sambit nito.
"B-Baka makita ka ni Daddy. He won't allow me to see you, I'm sure of that. Akala
ko hindi na kita makikita. But you're here. Akala ko, iiwan mo na ako. Akala ko
ayaw mo na sa'kin at-"
"Mahal kita, Baby Lyn. Do you hear me? Mahal na mahal kita. Hinding-hindi ako
makakapayag na ilayo ka nila sa'kin..." Pinangko siya nito sa maingat na paraan.
"I'm sorry for turning my back on you earlier. My head went blank. I couldn't think
straight. Ang nasa isip ko lang ay ikaw, kung paano ka magiging akin, sa
permanenteng paraan. Wala akong balak iwan ka. Hinding-hindi iyon mangyayari, hmm?
Hinding-hindi. That's why I'm here. I'm sorry for turning off my phone. Alam kong
nabigla ka din. Ayokong sabayan ang emosyon mo. Ayokong magdesisyon tayo na pareho
lang nating pagsisisihan sa huli." Ang emosyon sa mga mata ng binata ay
napakagandang pagmasdan, nasasalamin doon ang pagmamahal at pangako.
Tumutulo ang mga luhang inabot niya ang labi nito at hinalikan.
"Mahal na mahal din kita, Claude. I know that I'm still young but I know how much I
love you." Madamdaming sambit niya.
Hinapit siya ng binata sa beywang, hinawakan siya sa batok at mas lalong pinalalim
ang halik. Sa halik na iyon ay pinaramdam nila ang kanilang nararamdaman para sa
isa't-isa.
"Come with me, baby..." Anas nito nang maghiwalay ang mga labi nila.
"No, baby. Your father will get more angry if I do that. Just..." Kinagat nito ang
ibabang labi niya. "...let me change your name to mine." He whispered as he
deepened the kiss.
Ang sinabi nito ay hindi masyadong nag sink in sa utak niya. Masyado siyang
nalulunod sa halik nito.
To be continued...
Goodnight, mga bb 😘
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 16
CHAPTER 16
Kinakabahang naikagat niya ang ibabang labi. Nakita sila ng security guard na
nagbabantay sa gate ng bahay nila pero tinanguan lang ito ni Claude.
Ilang lakad pa ang ginawa nilang dalawa bago tuluyang nakarating sa kotse ng
binata.
"Mabilis lang tayo, anak. Uuwi din tayo kaagad. Siyempre, your dad won't noticed.
I...gave him some sleeping pills." Napangiwi ang ina sa huling sinabi.
"Thank you for helping me, Ninang." Lumingon siya kay Claude, nakangiti ang loko
habang nakatingin sa kanya.
"Mommy, thank you." Mahinang sambit niya kahit wala naman talaga siyang ideya kung
anong gagawin nitong lalaking katabi niya.
"For you, anak. I trust Claude. Alam kong..." Mataman nitong tiningnan ang binata.
"...hindi mo pababayaan ang anak ko." Tipid na ngumiti ang ina niya.
"I know that very well that's why I'm rooting for you, Claude. Kilala kita. May
pinagmanahan ka. I allowed your plan because I love my daughter and I really trust
you. Wala na akong ibang pagkakatiwalaan pa para sa anak ko kung hindi ikaw lang.
Hindi na ako bumabata, hindi na kami bumabata ni Vincent. I want to see my daughter
happy with the man of her life until my last breath. I will still talk to Vincent
to change his mind. Nabigla lang ang asawa ko pero deep inside him, I know he will
accept your relationship with our daughter soon." Ngumiti ang ina niya, buong-buo
ang tiwala sa kasintahan niya.
"Pero kahit pumapayag ako sa plano mo, please let my daughter finish her studies
first." Bigla ay naging istrikto ang boses ng ina.
Naiiyak na tumingin siya sa ina. Napakasuwerte niya dahil ito ang mommy niya.
Ang mommy niya ang nagmaneho. Wala siyang ideya kung saan sila pupunta.
Natagpuan na lang niya ang sariling nasa harap ng mayor sa dis-oras ng gabi, kasama
ang mommy nila.
She's already married with Claude Hernanandez at the age of 18 right in front of
her mother.
"Your dad will accept this, baby. You know your dad. Ikaw lang ang prinsesa no'n.
Ayaw lang niyang agawin ka ng iba." Natatawa at naiiling na tugon ng ina niya
habang hinahaplos ang pisngi niya.
"I am so happy for you, anak. Alam kong pagtataksil itong ginawa kong pagtulong
ko kay Claude pero tumatanda na ako. I want to see my apo soon. But finish your
studies first. Isang taon na lang, makakapagtapos ka na. Claude can wait for sure.
I know that you want to be a flight attendant, anak. Pero ayos lang kahit hindi ka
na magtrabaho. Kaya kang buhayin ng pera namin ng dad mo at mas lalong kaya kang
buhayin ni Claude." Napatitig siya sa ina.
Tunay ngang napakasuwerte niya sa mga magulang. Tumatanda na ang mga parents niya,
nag-iisa siyang anak, sinusunod ang mga gusto niya.
Tuloy ay nakaramdam siya ng konsensya. Dapat ay siya itong papalit sa mga magulang
niya lalo na sa business ng mga ito pero ito at hinayaan ang kagustuhan niyang
maging flight attendant.
"Maraming salamat sa lahat, mommy. I love you so much." Malambing niyang niyakap
ang ina.
"I love you more, anak." Her mom kiss the top of her head.
Nang matapos silang mag-usap ng ina ay abala na ito sa pakikipag-usap kay mayor.
She saw Claude walk towards her. Awtomatiko siyang ngumiti habang nakatingin sa mga
mata nitong sa kanya lang nakatutok.
Nang tuluyang makalapit sa kanya ay hinawakan siya nito sa kamay at hinila sa kung
saan.
Basta na lang niyang naramdaman ang paglapat ng likod niya sa pader at marubdob
siyang siniil ni Claude ng halik sa mga labi.
"Kanina ko pa 'to gustong gawin..." Anas nito, mas pinalalim ang halik.
Mahina siyang napaungol nang damhin nito ang malulusog niyang dibdib, tila sabik na
sabik sa kanya. Napayakap siya sa batok ni Claude habang marahang pinisil ang
magkabilang dibdib niya.
Nang maghiwalay ang mga labi nila ay pareho silang hingal na hingal.
Ang emosyon sa mga mata nito ay puno ng pagmamahal. Hanggang ngayon ay hindi pa rin
kapani-paniwala. Mahal siya ng lalaking ito. Tila isa iyong panaginip na hindi niya
kailanman gugustuhing matapos.
"Itinali na kita. You will be my Mrs. Hernandez for the rest of our life, baby.
Hinding-hindi ka makakawala sa'kin kahit sino o kahit ano pa ang susubok sa'tin."
Emosyonal ang bawat salita ng asawa.
Asawa.
Nakakapanibago pero napakasarap sa pakiramdam. Nakakataba ng puso ang nakikitang
pagmamahal sa mga mata ni Claude. Tagos na tagos iyon sa puso.
"I will be your forever Mrs. Hernandez." Puno ng pangakong sambit niya.
Mahihpit ang pagkakahawak nito sa beywang niya. Sanay na sanay na siya sa kamay
nito. Ang bawat haplos ni Claude ay nakasanayan na niya. Tanging haplos lang ng
asawa ang naghahatid sa kanya sa napakasarap na pakiramdam. Ito lang ang may
kakayahang iparamdamdam sa kanya ang bagay na 'to.
"Where did you get this ring? It looks expensive and..." Tumitig siya sa singsing.
"...it's very beautiful."
Claude chuckled.
"I personally flied to Paris for that, days before your birthday." He murmured.
Namilog ang mga mata niya, naalala ang araw na ilang araw itong hindi nagpakita
sa kanya.
"Balak na talaga kitang pakasalan." Parang batang napakamot ito sa ulo, nahihiya.
Mas lalo siyang natawa nang makita ang pamumula ng mukha nito.
"Baby..." He groaned.
Mas lalo itong namula. Ang cute nito. Tuloy ay hindi niya mapigilang pisilin ang
matangos na ilong ng asawa.
"Paano mo ba liligawan si daddy? Mainit ulo niya sa ngayon." Natatawang tugon niya.
Hindi ito umimik.
"It's okay. Normal reaction lang iyon ng ama mo kaya 'wag sanang sumama ang loob mo
sa kanya." Marahan nitong hinaplos ang buhok niya.
Napangiti siya.
"Pakalmahin muna natin ang daddy mo. We won't see each other for days. Siguradong
hindi pa ako makakalapit sa'yo." Kumalas siya mula sa yakap nito.
"Let's see what can I do, baby. Not seeing you for days will be the end of me.
Gagawa at gagawa ako ng paraan." Hinaplos nito ang pisngi niya.
"Aasahan ko 'yan, ha?" Kinagat niya ang ibabang labi. "H-Hindi ko kayang hindi ka
makita ng ilang araw." Mahinang patuloy niya.
"Let's spend our time together in Bohol. Next week na 'yon." Masayang sambit niya.
Natawa ito.
"That's what I'm planning as well, baby." Inilapit nito ang labi sa tenga niya.
"Doon natin gagawin ang honeymoon. Be ready." Nanayo ang mga balahibo niya sa
ibinulong nito.
"I'm serious. Hindi kita palalabasin sa kuwarto. Doon tayo mananatili. Can't wait
to hear you beg, scream and moan." Ngumisi ito.
"Sa bahay niyo o sa bahay ko?" Mabilis na tugon nito, nakangisi pa rin. Naaaliw sa
naging reaksyon niya.
C & B Hernandez.
Ganoon din ang nakita niyang initials sa singsing ni Claude kanina. C stands for
Claude and B stands for her name.
Hindi mapuknit ang ngiti sa mga labi niya. Nilagay niya ang singsing sa kwintas
niya para itago pansamantala sa ama niya.
Ilang araw nga niyang hindi nakita si Claude. Iba na ang bodyguard niya. Iba na ang
taga-hatid sundo niya sa university na pinapasukan.
Kahit ganoon ay araw-araw siyang tinatawagan ni Claude. Tanging boses lang niya ang
naririnig nito. Inaamin niyang miss na miss na niya ito. Ilang araw pa bago ang
trip niya sa Bohol. Hindi na siya sanay na hindi nakikita si Claude. Hindi rin ito
makalapit sa kanya dahil tatlong bodyguard ang meron siya. Naninigurado talaga ang
daddy niya.
"Hoy, ang tamlay mo. Umuwi ka na. Wala na din naman tayong klase." Hindi niya
nilingon si Melanie nang magsalita ito.
Kasalukuyan silang nasa cafeteria ng university. Nagyaya itong kumain bago sila
umuwi dahil nagugutom ito.
"Te, miss ka na din no'n. Bigla naman kasing naging strict si daddy. Makikita mo
rin siya. Sasamahan ko kayo sa Bohol. Ako ang bantay niyo." Nagsalita ang kaibigan.
Alam na nito ang relasyon niya kay Claude. Wala siyang itinago kay Melanie.
Nalukot ang mukha niya at umayos ng upo nang may maamoy na hindi kaaya-aya.
"Hoy, te. Paborito ko 'to. Lagi ko naman itong kinakain 'to dito, ah? Bakit ngayon
nagrereklamo ka sa amoy?" Inirapan siya nito, pinagtanggol ang paborito nitong tuna
sandwich.
Napangiwi siya.
"Baka panis na 'yan. Ang baho, eh." Reklamo niya, parang bumabaliktad ang sikmura
sa amoy.
"Kailan pa nag serve ng panis dito? Magpahinga ka na nga lang diyan. Kung anu-ano
napapansin mo. Kahapon pabango ko naman pinansin mo. Sa tatlong taon nating
magkasama dito sa university, ngayon ka lang nagreklamo. Stress ka, 'te?" Naiiling
na sambit nito.
Napabuntong-hininga siya at lumingon sa kabilang mesa. She saw Rizy with Joshua.
Nakapasok na ulit ang mga ito after ma-suspende.
Nang makita ni Rizy na nakatingin siya ay sumimangot ito. Palagi itong nakasimangot
kapag nakikita siya, pinapakita ang galit sa kanya.
Ito pa talaga ang may balak magalit samantalang sila ang may ginawang hindi maganda
sa kanya. Hinayaan na lang niya ito.
"Sa comfort room lang ako, ha?" Paalam niya kay Melanie.
Tumango lang ito, abala sa pagkain. Paborito talaga nito ang tuna sandwich.
Napangiwi na lang siya. Hindi talaga niya gusto ang amoy ng sandwich nito. Dati ay
wala naman siyang pakialam kapag kumakain ito.
Tinungo niya ang comfort room at naghugas ng kamay doon. Habang naghuhugas ay
nakita niya mula sa salamin ang pagpasok ni Rizy.
Pinunasan niya ng tissue ang basang kamay at akma nang lalabas nang magsalita ito.
"May araw ka din sa'kin." Tumingin siya sa nakangising mukha ni Rizy, ang cellphone
ay nasa tenga ng dalaga, tila may kausap pero ang mga mga mata ay nakatingin sa
kanya.
Ilang minuto pa silang nanatili sa cafeteria. She saw Rizy again coming out from
the bathroom. Muli na naman niyang nakita ang pagngisi nito nang magtama ang mga
mata nila.
"'Te, nandyan na prince charming mo." Naagaw ni Melanie ang atensyon niya.
Malapit sila sa bintana. Nakatingin si Melanie sa labas kaya sinundan niya ang
tingin nito.
Dali-dali siyang tumayo at iniwan si Melanie. Patakbo siyang lumapit kay Claude.
Kahit gustong-gusto na niya itong yakapin ay pinigilan niya ang sarili. Maraming
estudyante kaya hindi niya ito mayakap.
"How's my wife?" Ang mga mata ni Claude ay mapungay habang nakatingin sa kanya.
Ngumiti siya.
"I'm good." Tugon niya, nakatitig sa guwapong mukha ng asawa.
Ang kaninang matamlay na pakiramdam ay biglang sumigla nang makita niya ito.
"Saan?"
Inalalayan siya nito papasok sa kotse. Habang nasa biyahe ay hawak-hawak ng isang
kamay nito ang kamay niya. Habang ang isang kamay nito ay nasa manibela.
Ilang minuto din ang byahe nila. Dinala siya ni Claude sa tabi ng dagat. Mukhang
pinili nito ang lugar na payapa at walang tao. Naglapag ito ng picnic blanket, may
dala din itong mga pagkain na nasa basket, halatang pinaghandaan nito.
Gusto niya ang ginawa nito. Simple pero dahil kasama niya ito, tila isa na iyong
bonggang date.
Titig na titig siya sa binata habang isa-isa nitong binubuksan ang mga dalang
pagkain.
Mahina itong natawa at umayos ng upo. He tapped his lap, urging her to sit there.
Awtomatiko siyang umupo sa mga hita nito. Hinapit siya nito sa beywang. Kaagad siya
nitong hinalikan sa labi.
Tumango siya.
"I miss you more, baby." Hinalik-halikan nito ang leeg niya.
She's only wearing an off shoulder dress. Malaya nitong nahalikan ang leeg at
balikat niya.
"I want you..." Muling anas niya, mabilis siyang nag-init sa pagdampi pa lang ng
labi nito sa balat niya.
"I can see it in your eyes, baby." He murmured and kiss her neck again.
"P-Please..." Pakiusap niya.
Claude obliged.
Inalis nito ang belt, binuksan ang zipper at nilabas ang nag-uumigting nitong
sandata. Napalunok siya. She wants to feel his length inside her.
Maingat siya nitong inangat at hinila ang saplot niya sa ibaba. Nang muli siyang
binaba ng asawa ay pareho silang napaungol nang mag-isa ang katawan nilang dalawa.
Ramdam na ramdam niya ito sa loob niya. Mapupungay ang mga matang nagtitigan silang
dalawa sa isa't-isa.
Hinayaan niya itong angkinin siya sa tabi ng dagat, sa harap ng papalubog na araw.
Tanging dagat at papalubog na araw ang naging saksi sa kapusukan nilang dalawa.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 17
Inalalayan niya ang katawan ng asawa, nagpaubaya ito nang dinala niya ito
malapit sa mukha niya.
"Hmm-mm. I will eat you while you're sitting on my face, baby." He smirked.
Inayos niya ang pagkakapuwesto nito sa mukha niya and without any further ado, he
stucked out his tongue and taste his sweet wife.
CLAUDE brought her to heaven again. He always know what to do. He's very expert on
this.
Hindi niya mapigilang igiling ang sarili sa mukha nito. She heard him groaned. Tila
gustong-gusto ang ginawa niya.
Nag-init ang buong mukha niya sa bulgar na pananalita nito. Ang hot pa rin nitong
pakinggan.
"Ahhhh..." Napalakas ang ungol niya nang walang sere-seremonyang sinipsip nito ang
kaselanan niya.
"Ohh, shit... Claude... A-Ang sarap..." Agresibo siyang gumiling sa mukha nito.
Mas lalong naging agresibo ang dila nito. Literal siyang binabaliw. Umiikot-ikot
ang dila nito sa pagkababae niya, lalaruin at kapagkuwan ay sisipsipin. Bawat
pagsipsip nito sa pagkababae niya ay naririnig niya sa kabuuan ng kuwarto, mas lalo
siyang pinapainit.
Bahagya siya nitong inangat nang walang kahirap-hirap. Nang ibinaba siya ay
diretsong pumasok ang dulo ng dila ng asawa sa butas niya.
Nanginig ang buong katawan niya. Hinayaan niyang ubusin nito ang lahat ng katas na
inilabas niya.
"Ohhh..." Her toes curled when he intentionally played his shaft on her feminity.
Tama ang asawa na sobrang agresibo niya ngayon. Kahit ang sarili ay hindi niya
maintindihan. Konting dikit lang balat nito sa kanya ay nag-iinit na siya.
She saw Claude smirked. Tila nababasa nito sa mga mata niya ang kagustuhang muli
itong maramdaman sa loob niya.
Mahigpit siyang napakapit sa bedsheet nang marahas itong pumasok sa loob niya.
Sunod-sunod ang ulos at baon ng asawa sa loob niya. Ang mga unan ay nagsilaglagan
na sa sahig. Ramdam niya ang paggalaw ng kama sa tuwing umuulos ito.
Her Claude is moving above her like a wild beast. Kitang-kita niya ang mga ugat
na nagsisilabasan sa leeg nito. Ang braso at balikat nito ay lumilitaw ang pagiging
matikas, pumuputok ang muscles. Napakagandang pagmasdan ng asawa.
Hinayaan niya itong angkinin siya sa ganitong paraan. She wants to see the real him
when it comes to bed.
Habang marahas itong umuulos ay inabot nito ang buhok niya. Nabigla man sa
pagsabunot ng asawa sa buhok niya ay hinanda niya ang sarili. She can see that her
husband is trying to be gentle on her but he failed to do it. Ang mga mata nito ay
nanghihingi ng pasensya.
She just smiled and nodded, telling him that it's okay. Alam niyang nasa mabuti
siyang kalagayan. He is not Claude Hernandez for nothing. Maliban sa sarili niyang
ama ay si Claude ang lalaking hinding-hindi siya ipapahamak sa kahit na anong
paraan.
Mula sa buhok niya ay bumaba ang kamay ni Claude sa leeg niya, bahagya siyang
sinasakal habang marahas na bumabaon sa loob niya.
Ang isang kamay nito ay itinaas ang isa niyang paa, isinampay sa balikat nito at
mabilis na umulos. Ang malulusog niyang dibdib ay parehong umaalog sa paraan ng
pag-angkin ng asawa sa kanya.
Claude's hand traveled down on her shoulder. Pinipigilan niyang hindi mapangiwi sa
mahigpit na paghawak nito sa balikat na bumaba sa braso niya.
Hindi nakuntento ang asawa. Habang umuulos ay kinuha nito ang kumot at malakas na
pinunit. Mabilis nitong hinuli ang mga kamay niya, ipinuwesto sa ulunan niya at
kapagkuwan ay parehong itinali sa headboard ng kama.
Nakakatawang isipin dahil wala siyang naramdamang anumang takot sa ginagawa ng
asawa.
She saw him smirked when he finally tied her hands. She realized that he likes to
see the full view of her.
Ang isang paa niyang nasa ibaba ay kinuha din nito at sinampay sa isa nitong
balikat. Dalawang paa na niya ang nakasampay sa magkabilang balikat nito.
Nakatitig sila sa isa't-isa habang inaangkin siya nito. Bawat ulos nito ay pahigpit
ng pahigpit ang tali sa mga kamay niya.
Muli itong ngumisi, gustong-gusto ang emosyon na nakaguhit sa mukha niya. Mas lalo
itong ginaganahan sa tuwing umuungol siya.
She can feel that she's near. Alam niyang anumang sandali ay sasabog na ang
oragasmo niya.
"I-I'm cummi- Ohhh..." Claude pulled out his length and lick her feminity.
Mabilis nitong naibaon ang mukha sa pagitan ng mga hita niya. Halos manginig ang
buong katawan niya sa napakasarap na orgasmo habang ang asawa ay inubos na naman
ulit ang katas na nilabas niya.
"Untie me, please..." She murmured.
Her husband obliged and look at her face down to her neck and her body.
Ang pag-aalala sa mukha nito ay hindi maitago. May ideya na siya kung bakit. She
just smiled at him and caressed his cheek.
"It's okay, Claude." Mahinang sambit niya.
Tumigin ang asawa sa mga mata niya.
"I'm...sorry." He muttered.
Tumango lang siya at iginiya itong humiga. Pumaibabaw siya sa asawa.
"Baby Ly-"
"You haven't come yet..." Anas niya habang iginigiya ang kahabaan nito sa loob
niya.
"Tangina, Baby Lyn." Napamura ito nang muling mag-isa ang katawan nilang dalawa.
Muli nilang inangkin ang isa't-isa hanggang sa tuluyang sumabog ang asawa sa loob
niya.
Pagod na pagod siyang humiga sa ibabaw nito. Marahan nitong hinahaplos ang likod
niya.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 18
CHAPTER 18
PANAY ang lingon ni Baby Lyn habang nasa airport. Panay din ang tingin niya sa suot
na wristwatch. Ilang minuto na lang at flight na nila pero hanggang ngayon ay wala
pa si Claude.
Usapan nilang magkikita sa airport. He wants to use private chopper but her father
will trace it so she declined. Mabuti na lang at napilit niya ang amang 'wag na
siyang bigyan ng bodyguard during her Bohol trip tutal naman ay kasama niya si
Melanie at ang boyfriend nito.
Napilit din ng mommy niya si daddy kaya nakahinga siya ng maluwag. Hindi niya
gustong binabantayan ang kilos niya o dahil hindi lang siya sanay na hindi si
Claude ang nagbabantay sa kanya.
"Uy, te. Tara na. Flight na natin." Nilapitan siya ni Melanie pagkatapos ng
announcement ang biyahe sa Bohol sa loob ng airport.
"Bilisan mo, ha? Baka maiwan tayo ng eroplano." Inirapan siya nito at hinila ang
boyfriend nitong si Jason.
Ilang sandali pa siyang lumingon sa paligid. She tried to call Claude but he's out
of coverage.
Will he come with her? She just sent him a message. Sumunod na siya kina Melanie.
Nang nasa loob na ng eroplano ay hindi siya mapakali. Ilang araw na niya itong
nararamdaman. Sa tuwing hindi niya makita si Claude, hindi siya mapakali. Gustong-
gusto niya itong nakikita, gustong-gusto niya itong naaamoy at nararamdaman ang
init ng katawan nito.
She don't know the reason why she's scared. Scared that one day, he won't see him
again. Palagi siyang kinakabahan na hindi naman dapat.
She saw Claude walking towards her. Bigla ay nakaramdam siya ng kapayapaan sa
dibdib, kumalma ang puso niya.
"Baby... Sorry I'm late because of-" Natigilan ito nang makita ang luha sa mga mata
niya.
"Hey, why are you crying? I'm sorry, hmm? May inasikaso lang akong importante. 'Wag
ka nang umiyak. Nandito na ako." Mabilis siya nitong inalo.
"Baby, you're being emotional these days. Are you afraid of something, hmm?"
Malambing ang boses na tanong nito.
Tiningnan siya ng asawa at ikinulong ang mukha niya sa mga palad nito.
"I feel the same, baby. Mas takot akong mawala ka. Mababaliw siguro ako." Titig na
titig ito sa mga mata niya.
"I feel ease everytime you're here with me." She murmured.
"Damn, baby. Hulog na hulog talaga ako sa'yo." Puno ng pagmamahal ang boses nito.
Mahina siyang natawa. Ramdam niya iyon. Sobrang ramdam niya. Ang ganitong klaseng
pagmamahal ay napakasarap sa pakiramdam. Wala na nga yata siyang mahihiling pa
basta't si Claude ang kasama.
They are in the first class seat that's why she feel comfortable. Mas lalo siyang
komportable dahil katabi niya ang asawa.
Tumango siya.
"I'm sleepy but I want to eat something." Mahinang tugon niya, bahagyang
sumimangot.
"Something sweet and spicy. And...I want to eat mangga." Iniisip pa lang niya ay
naglalaway na siya.
"I'm sorry but there's no mangga here, mahal ko." Walang kasing lambing ang boses
nito.
"Maybe we can find mangga in Bohol. Maghahanap ako kaagad pagdating natin doon,
okay?" Marahan nitong hinaplos ang pisngi niya.
Tumango siya.
"Matulog ka muna. I'll make them serve your food later. Ayokong magutom ka."
Hinalikan nito ang tuktok ng ulo niya.
She smiled as she close her eyes. Claude is very sweet when it comes to her.
Napaka-spoil niya sa asawa noon pa man.
Ginising lang siya ng asawa nang dumating na ang pagkain. Todo alaga siya ni
Claude. Kulang na lang ay subuan siya nito.
Nang matapos ay muli na naman siyang natulog. Claude just let her. Wala siyang
ibang ginawa kundi ang matulog buong biyahe. She's very sleepy. She wants nothing
but to sleep.
Nang muli na naman siyang magising, awtomatiko siyang napangiti nang nilagay ng
asawa ang dala nitong headset sa ulo niya.
Mas lalong lumapad ang ngiti niyang nang mapakinggan ang kanta mula sa headset. She
started to love this song. Sa tuwing naririnig niya ang ganitong kanta, si Claude
kaagad ang nasa isip.
Tumitibok ng husto ang puso niya sa tuwing naririnig ang ganoong kanta. It feels
like that song is really for her. Konektado ang kantang iyon sa pagmamahalang
meron sila ni Claude.
When the song ended, she automatically reached her husband's lips. Malambing niya
itong hinalikan. Nakakatunaw ng puso nang maramdaman niya ang pagngiti nito sa
pagitan ng halik na pinagsaluhan nilang dalawa.
The villa is huge and very clean. Kumpleto at mamahalin ang mga gamit. Her mom
and dad really made sure that she will feel comfortable during her stay here.
Dahil gabi na sila nakarating sa villa ay napakagandang pagmasdan ang mga ilaw na
pumapalibot sa kabuuan ng villa. May swimming pool sa harapan na napapalibutan ng
napakagandang ilaw.
When she check the rooftop, napangiti siya nang makitang may swimming pool din
doon. It has different color of lights under the water so the pool keeps switching
it's color. Ang cute pagmasdan.
Napayakap siya sa sarili nang tumama sa balat niya ang malamig na ihip ng hangin.
"It's cold here. You should rest in your room." Awtomatiko siyang niyakap ni Claude
mula sa likod.
Nagtama ang mga mata nilang dalawa. Pinagmasdan niya itong mabuti.
"I like it here. Tapos kasama pa kita. Ang sarap sa pakiramdam. I don't want this
moment to end. Ang saya lang sa pakiramdam dahil kasama kita." Matamis siyang
ngumiti.
"I feel the same, baby. I don't want this moment with you to end." Malambing siya
nitong hinalikan sa noo.
"Kapag naghiwalay tayo, do you think you can live normally?" Pabirong tanong niya,
natatawa.
Pero hindi bumenta ang biro niya sa asawa, dumilim lang ang mukha nito, hindi
matanggap ang biro niya.
"Nagbibiro lang naman ako. Smile ka na." Pinisil niya ang matangos na ilong nito.
He sighed.
"I don't like your joke." Kinabig siya ng asawa at ikinulong sa mga bisig nito.
"It's true that I can't live normally if I lost you. You are my life, Baby Lyn."
Bigla ay naging emosyonal ito.
"Sorry na. I won't throw a joke like that anymore." Ipinulupot niya ang mga kamay
sa matipunong katawan nito.
"I just love you so very deeply that I couldn't afford to lose you, baby." Mahigpit
siya nitong niyakap.
"I know and thank you, Claude. Sobrang mahal na mahal kita." Madamdaming usal niya.
Claude pulled out from their embrace. Tumingin ito sa leeg niya, pinagmasdan ang
singsing na ginawa niyang kwintas.
"You can wear that ring on your finger from now on." He said, smiling.
"You can still wear that right in front of him, baby." Hindi mawala ang ngiti sa
mga labi ng asawa.
Akmang magtatanong siya nang tumunog ang cellphone nito. Kinuha ng asawa ang
cellphone mula sa bulsa nito at hinarap sa kanya ang screen.
Her eyes widen when she saw who's calling. Her dad! Hindi lang iyon simpleng tawag.
It's a video call!
Mas lalong nanlaki ang mga mata niya nang sinagot iyon ng asawa!
"I'm here with her, Tito." Nagsalita ang asawa sa harap ng phone nito nang sinagot
ang tawag ng ama.
Bigla siyang nakaramdam ng kaba. But her husband just smiled at her.
"Baby, your father wants to talk to you." Anito sa mahina at malambing na boses.
"D-Dad...I-I'm sorr-"
"Enjoy your vacation with him, sweetie." Natigilan siya sa sinabi ng ama.
She saw her dad smiled. Maluha-luha ang mga mata nito.
"I love you so much, my dear princess. I wish nothing but your happiness. I'm sorry
for being hard on you these past few weeks. Nabigla lang si daddy. At mas lalo
akong nabigla nang pinuntahan ako ng gagong 'yan kanina sa bahay para ipaalam na
kasal na kayo. Sisingilin ko pa 'yan. For now, enjoy. Always remember that I love
you so much. You and your mommy Elisse, you are both my life and my everything."
Iyon lang at pinatay na ng ama ang tawag.
Kung hindi pa pinunasan ng asawa ang mga luha niya ay hindi niya mamamalayang
umiiyak na pala siya.
"That's why I came too late earlier. Galing ako kay dad mo at-" Hindi nito natapos
ang sasabihin nang mahigpit niya itong niyakap habang umiiyak.
"W-Wala akong masabi. God, you and dad are my hero and my everything. Napaka-
importante niyong dalawa sa buhay ko. Mahal na mahal kita, Claude. Maraming
salamat. Thank you for fighting for me. Thank you." Walang kapantay ang sayang
nararamdaman niya ngayon.
Bilib na bilib siya sa asawa. Kung paano nitong napapayag ang ama niya ay ayaw na
niyang isipin pa. Basta't ang importante ay maayos na ang lahat.
Mas lalo niyang minahal si Claude. At pinapangako niyang mamahalin ito ng puso niya
kahit ano pa ang mangyari.
To be continued...
I am happy for Mr. and Mrs. Hernandez. Stay strong, my loves. Isa kayo sa favorite
kong couple sa lahat ng kwentong sinulat ko.😍
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 19
CHAPTER 19
"CLAUDE, ano ba?" Natatawang inaagaw niya ang camera mula sa asawa pero iniiwas
lang nito.
"Kanina mo pa ako kinukuhanan ng litrato. Tama na 'yan." Natatawang saway niya pero
hindi ito nakikinig.
Muli siyang napatingin sa asawa nang marinig ang pag click ng hawak nitong camera.
"Baby, huh? You're making my heart thump, mahal ko." He murmured, looking at her
lovingly.
She let out a soft chuckle. Nakakaaliw pagmasdan ang mga mata ng asawa sa tuwing
tumitingin ito sa kanya ng buong pagmamahal.
Awtomatiko siyang lumapit sa asawa. Gamit ang isang kamay nito ay hinapit siya ni
Claude sa beywang.
"Can you take a picture of us, please?" Natawa siya nang nakiusap ito kay Melanie.
Her friend immediately obliged. Inabot nito ang hawak na camera ni Claude at
kinuhanan sila ng litrato.
Ngumiti siya sa harap ng camera habang ang asawa ay hinalikan siya sa gilid ng noo.
Hinawakan niya ang kamay nito at inangat. Melanie captured that moment when they
both showed their wedding ring.
Sa huli ay pumuwesto ang asawa sa likod niya at malambing siyang niyakap. She
thought Melanie stop taking a picture of them but she continued. Natawa na lang
siya dahil napakarami na yata nitong kuhang litrato.
When they finally reached the hanging bridge, she smiled brightly. Excited siyang
napatingin sa hanging bridge at naunang sumampa sa bungad niyon.
"Woah! It's beautiful!" Masayang sambit niya at tumawa.
When she look at her husband, he's holding the camera again. Nakatutok iyon sa
kanya. Natawa siya nang mapagtantong kinukuhanan siya nito ng video.
"I love you, Claude Hernandez." She said as she smiled brightly right in front of
the camera.
"I love you more, my Mrs. Hernandez." He answered, still taking a video of her.
Tumawa siya at lumapit sa asawa. She hold the camera. Hinarap niya iyon sa kanilang
dalawa ni Claude, bahagyang inangat at hinalikan sa labi ang asawa.
Natawa si Claude sa ginawa niya pero mabilis nitong tinugon ang halik niya.
They decided to watch the video. Mula doon sa tumatawa siya at nagpapa-cute
hanggang sa bumuo siya ng heart gamit ang mga kamay habang nagsasalita ng I love
you sa asawa.
Hindi maalis ang ngiti sa mga labi niya nang mapanood ang huli, 'yong hinalikan
niya sa labi ang asawa. Kitang-kita niya ang pagmamahal sa pagitan nilang dalawa.
She even saw in the video how Claude Hernandez look at her lovingly. Parang siya
lang ang mundo ng asawa sa klase ng tingin nito sa kanya.
Mahaba ang hanging bridge pero dahil sanay siya sa matataas ay hindi siya
nakaramdam ng takot. Claude is here with her. Hawak-hawak siya nito sa kamay,
paminsan-minsan ay sabay silang tumatawa sa tuwing gumegewang at gumagalaw ang
hanging bridge.
Habang naglalakad doon ay nakatingin lang siya sa asawa. Ang masayang ngiti sa mga
labi nila ay hindi maaalis. They enjoyed every moment. Wala silang ibang ginawa
kundi ang tumawa lang. Ito ang araw na ayaw niyang matapos pa.
"I ordered mangga with bagoong." Her husband said and it widen her eyes.
Nilantakan niya ang mangga. Sarap na sarap siya doon. Halos maluha-luha pa nga siya
sa sobrang sarap.
Nang matapos kumain ay kung anu-ano ang kinukuwento niya sa asawa tungkol sa Bohol.
Kahit anong mapuntahan nila ay sinasabi niya ang history niyon. Perks of being a BS
Tourism student. Hindi lang ito ang unang beses niya sa Bohol. Claude just listened
to her with smile on his face. Tila aliw na aliw pa ito sa tuwing nagsasalita siya.
"What will we do next? Island hopping? Diving or snorkeling? Or we watch dolphins
and whales. May waterfalls din. And then, the chocolate hills. Puntahan natin
lahat." Excited siyang pumalakpak.
"Whatever you want, baby. As long as we are together." Her husband smiled.
"I know but still, it's dangerous so hindi puwed-" Bigla itong natigilan nang
makita ang pagkibot ng labi niya, nagbabadyang umiyak.
"Sige. Kailan ba? Bukas o sa susunod na araw?" Walang kasing-bilis ang pagpayag
nito.
Mahina na lang siyang natawa. Hinding-hindi ito mananalo sa kanya. She's very
spoiled. He pampered her a lot. Mahal na mahal talaga siya ng asawa at ganoon din
naman siya.
Muling nagpa-serve ng mangga si Claude nang muli siyang maghanap niyon. Hindi na
nga yata niya pagsasawaan ang mangga.
Nang makabalik sa villa ay nilabas lang niya ang lahat ng kinain. Halos maluha-luha
siya sa loob ng banyo. It's a good thing that Claude is on the rooftop, she don't
want him to get worried.
Hingal na hingal na pinunasan niya ang bibig at nagmumog. Nag toothbrush muna siya
bago hinarap ang kaibigan.
"Gabi na kaya magpapahinga na rin ako. Take good care of yourself, te." Makahulugan
itong ngumiti bago tumalikod.
Naiiling na naglakad siya. Tinungo niya ang rooftop. She smiled when she saw her
husband.
Tumigil siya sa akmang paglapit sa asawa nang hubarin nito ang mga saplot. Tanging
swimming trunks lang ang tinira nito.
Dahil nakatalikod ito sa kanya ay hindi siya nito makikita. Pinagmasdan niya ang
likod ng asawa. Kitang-kita ang muscles ng asawa sa likod nang bahagya itong
gumalaw at inangat ang dalawang kamay.
His tattoo on his back is very attractive as always. Bagay na bagay sa malaking
katawan ng asawa ang mga tattoo nito. Gustong-gusto niyang pinagmamasdan ang tattoo
sa leeg ni Claude pababa sa braso nito. Mas lalo niya iyong nakikita sa tuwing nasa
ibaba niya ito.
Bigla ay nag-init ang buong pisngi niya. Ang isiping nasa ibabaw niya ang asawa ay
naghatid ng munting init sa buong katawan niya.
She saw him smirked. That smirk turns her on even more. Pakiramdam niya ay
nagliliyab siya. When she saw him lick his lower lip, she's already lost.
Humakbang siya patungo sa asawa. Kaagad siyang yumakap sa batok nito at siniil ito
ng halik sa mga labi.
Paunti-unti ay hinubad niya ang suot na damit. Bumagsak iyon sa semento. Sinunod
niyang hubarin ang suot na bra.
"Tangina..." Kasabay ng mahinang mura nito ay ang pagsakop ng mga kamay nito sa
malulusog niyang dibdib.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 20
CHAPTER 20
HE watched his wife as she move up and down above him. Her boobs are bouncing as
she grind her hips erotically.
He smiled and look at her lovingly. He can see that it's his wife's most favorite
position. She enjoyed riding him.
Pagkatapos nilang angkinin ang isa't-isa sa roof top ay pinagpatuloy nila ang pag-
angkin sa isa't-isa dito mismo sa loob ng kuwarto.
Mas naging mabilis ang pagtaas-baba ng asawa sa ibabaw niya. Ang bawat ungol nito
ay napakasarap sa pandinig.
Claude used to control his women when it comes to sex. He's always in control. He
is the rule. Pero pagdating kay Baby Lyn, handa siyang magpa-kontrol, handa siyang
magpa-alipin.
Nang maramdamang malapit na ang asawa ay kumilos siya at hinugot ang kahabaan mula
sa loob nito. Maingat niya itong pinadapa sa kama. Napangiti siya nang kusa itong
lumuhod, saulado ang gusto niyang gawin.
"Ohhh..."
"Tangina..."
Naghalo ang masarap na ungol at mura nilang dalawa nang marahas niya itong inangkin
mula sa likod.
She is aggressive. Napakabilis nitong sabayan ang galaw niya mula pa kanina sa roof
top. He like it, though. His wife is a fast learner and she's getting more
aggressive.
"Ohhh...y-yes, baby..." Sarap na sarap itong umungol nang mas lalo niyang ibinaon
ang kahabaan sa loob nito.
She's so tight. Hindi niya mapigilang panggigilan ang asawa. Mas isinagad niya ang
pagkalalaki sa loob nito, sagad na sagad.
"C-Claude..." Hingal na hingal na ungol nito sa pangalan niya, tila mababaliw na.
He smirk and reach her feminity. Mas lalo niya itong babaliwin katulad ng
pagkabaliw niya sa asawa.
His fingers expertly played with her cl*t while he thrust in and out behind her.
He can't control himself anymore. Mas marahas niya itong inangkin mula sa likod.
Ang malakas na pagtunog ng kama dahil sa marahas niyang pag-angkin sa asawa ay
hindi na niya binigyan ng pansin.
"Ohhhh..." Mahabang napaungol ang asawa nang tuluyang sumabog ang orgasmo nito.
"Fuck..." Mahina siyang napamura, sinundan ang orgasmo ng asawa. Sumabog siya sa
loob nito.
Nanigas siya sa sobrang sarap, kasabay niyon ay ang malakas na pagsuntok niya sa
headboard ng kama.
"Tangina, Baby Lyn..." Hingal na hingal siya, pilit na bumabawi mula sa napakasarap
na orgasmo.
Narinig niya ang mahinang pagtawa ng asawa na tila ba inaasahan na ang ginawa niya.
Hinugot niya ang kahabaan mula sa loob ng asawa at niyakap ito mula sa likod.
Maayos niya itong pinakandong sa mga hita niya. Pinagmasdan niya ang hubad na
katawan nito.
Tumawa siya at gigil na siniil ito ng halik sa mga labi. Natawa na rin ang asawa at
tinugon ang halik niya. He can feel her boobs touching his chest. Gusto niya itong
angkinin ulit pero bibigyan muna niya ito ng pagkakataong makapagpahinga. She is
the one who seduced him, anyway. Gustong-gusto niya ang pagiging agresibo ng asawa.
"Claude, ano ba?" Hindi nito mapigilang tumawa dahil hindi niya ito tinigilan.
Kiniliti niya ito ng kiniliti hanggang sa gumanti ito, kiniliti na rin siya.
Napuno ng tawanan nilang dalawa ang kabuuan ng kuwarto habang nasa ibabaw na niya
ito samantalang siya ay nakahiga sa kama. Muntik pa itong mahulog sa kama dahil sa
sobrang likot nilang dalawa.
Mabilis lang niya itong nahawakan sa beywang at muling ipinuwesto sa ibabaw niya.
Natatawang nagkatinginan silang dalawa. Bahagya itong umusog at inabot ang camera
na nakapatong sa bedside table.
Humiga ito sa tabi niya at hinalikan siya sa pisngi kasabay ng pag click ng hawak
nitong camera. Natatawang hinuli niya ang labi nito at hinalikan. He heard the
camera again, capturing their kiss.
Nang maghiwalay ang mga labi nila ay muling itinuon ng asawa ang atensyon sa
camera. She turned on the video recording.
"Hi, this is my husband, Claude Hernandez. I am his Mrs. Baby Lyn Dela Cruz
Hernandez. Uh, I love this man so much." Nakangiting nagsalita ito sa harap ng
camera.
Mahina siyang natawa nang itinutok nito ang camera sa kanya.
"Uh, he don't have to say that, anyway. Kitang-kita naman sa mga mata." Humagikhik
ang asawa, niloloko siya.
"I love you always, my dearest Claude Hernandez." She smiled brightly as she reach
for his lips and kiss him passionately. She ended the video recording after their
kiss.
Muli siyang tumingin sa asawa. Buong pagmamahal na hinalikan niya ito sa noo.
"Mahal na mahal kita." Paos ang boses na bulong niya at pumaibabaw sa asawa.
Ibinuka niya ang mga hita nito at kumindat bago tuluyang bumaba at ibinaon ang ulo
sa pagitan ng mga hita ng asawa.
ISANG araw na lang at matatapos na ang bakasyon nila sa Bohol. They spend their
time laughing and bullying each other. Sa tagal niyang nakasama si Claude bilang
bodyguard niya, ngayon lang niya ito nakitang tumawa kasama siya. Napakasarap
pakinggan ng mga tawa nito.
Their memories here in Bohol is very precious. Mas lalo niyang nakita ang iba pang
pagkatao ng asawa na hindi niya gaanong nakikita noon. Nasanay siyang palagi itong
seryoso pero kapag kasama siya ay pati ang mga mata nito'y nakangiti. Aliw na aliw
siyang pinagmamasdan ang asawa sa tuwing tumatawa ito.
They did some adventures. Nag zipline sila, island hopping, dolphin and whale
watching and they went on the caves and waterfalls. Hindi lang natuloy ang bungee
jumping nila dahil todo tanggi talaga ang asawa. Sa zipline pa nga lang ay pinilit
lang niya ito. Kahit spoiled siya, sinusunod pa rin naman niya ito. Alam niyang
kapakanan pa rin niya ang iniisip ng asawa.
Ang huli nilang pinuntahan ay ang chocolate hills ng Bohol. Kahit hindi naman
niya first time pumunta sa chocolate hills, hindi pa rin niya maiwasang mamangha sa
ganda niyon. Tunay ngang maraming magagandang lugar sa Pilipinas.
Pareho silang pagod na pagod nang makabalik sa villa. Nagpahinga lang siya ng konti
at kapagkuwan ay nag shower. Nakatulog siya kaagad pagkatapos niyang patuyuin ang
buhok.
"Gising ka na pala. I will cook our dinner. May gusto ka pa bang kainin?" Tanong
nito.
Binitawan nito ang hawak na kutsilyo at naglakad patungo sa kanya. Awtomatiko siya
nitong hinapit sa beywang at ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang
binuhat siya ng asawa.
"Ako na lang kakain sa'yo." Ngumisi ito, mabilis na hinila pababa ang suot niyang
cotton shorts.
"Kakaalis lang nila. May pinuntahan." Putol nito sa sasabihin niya, sunod na hinila
ang suot niyang underwear.
Kinagat niya ang ibabang labi at napakapit sa magkabilang balikat nito nang dinama
ng asawa ang pagkababae niya.
Hinila nito ang silya at umupo sa mismong harapan niya. Pinatong ng asawa ang mga
binti niya sa magkabang balikat nito.
Nag-init ang buong mukha niya nang makitang titig na titig ito sa pagkababae niya.
Ang pagnanasa sa mga mata ng asawa ay kitang-kita.
Her body arched when she felt his tongue on her feminity. Marahang humihimod ang
dila nito sa pagkababae niya at kapagkuwan ay malakas iyong sinipsip. Binabaliw na
naman siya ng asawa.
"Ohhh, yeah. Shit!" She's almost screaming when he entered his finger inside of
her.
Sabay na gumalaw ang daliri nito sa loob niya at ang dila nitong humihimod sa hiwa
niya. Literal siya nitong sinipsip, naririnig niya iyon sa kabuuan ng kusina. It
turns her on even more.
Bumaba ang tingin niya sa asawa, pinagmasdang mabuti kung paano itong sarap na
sarap sa pagpapak sa kanya.
She moan deliciously when her orgasm exploded. Hingal na hingal na siya pero ang
asawa ay patuloy pa rin siyang kinakain. Ilang minuto pa itong nagtagal sa pagitan
ng mga hita niya. Panay ang ungol at sigaw niya dahil sa nakapaka-ekspertong dila
ng asawa. For the second time, her orgasm exploded again.
Her husband lick every juices before he look up at her. He is smiling. Uh, her very
handsome husband. Hinahangaan niya ang bawat kilos at bawat parte ng pagkatao nito.
He managed to put on her underwear and cotton shorts. He smirk as he look at her.
Tinulungan niyang magluto ng dinner ang asawa. Nakakatuwa dahil hindi siya
napapangiwi sa amoy ng bawang na hinihiwa ng asawa. Usually, she really don't like
the smell of garlic. Pero ngayon ay nagustuhan niya ang amoy.
It's their last night here in Bohol. Bukas ay babalik na sila sa Maynila.
Napakaganda ng memories niya dito sa Bohol lalo pa't kasama niya ang asawa.
Matapos angkinin ang isa't-isa ay mahigpit siyang niyakap ng asawa. Nakahiga siya
sa ibabaw nito. Ang kamay nito ay masuyong hinahaplos ang likod niya. This is one
of his sweetest gesture. Gustong-gusto niya kapag hinahaplos nito ang likod niya
pagkatapos ng mainit nilang pagtatalik.
Gustong-gusto din niya sa tuwing hinahaplos nito ang beywang niya. Araw-araw nito
iyong ginagawa sa tuwing magkasama silang dalawa. He always caressed her waist like
it's his newly found mannerism. Sanay na sanay na siya sa bawat haplos ng asawa.
Her husband and her dad talked in private. Hindi niya alam kung ano ang pinag-
usapan ng mga ito pero natutuwa siya dahil alam niyang tanggap na ng ama ang lahat.
The next morning, ang asawa niya ang naghatid sa kanya sa university. Sinabi nito
ang pinag-usapan nila kahapon ng ama. Gusto ni Claude na magsama na sila sa iisang
bubong pero ayaw munang pumayag ng ama sa ngayon. It's her father's request to
finish her studies first. Alam niyang makakapaghintay si Claude. Isang taon na lang
naman.
"Susunduin kita mamaya." Hinalikan siya ng asawa sa labi, tila ayaw pa siyang
bitawan. Ang kamay nito ay nasa beywang niya, humahaplos na naman.
"Okay, I'll wait. But please, let me go na. Male-late na ako." Natatawa siyang
lumayo sa asawa.
"I'll see you later, mahal ko. I love you." Matamis itong ngumiti.
"I love you din po." Kumindat siya at dali-dali nang lumabas ng kotse.
Hindi na niya ito hinayaang bumaba pa. Kapag kasi magkasama silang dalawa, alam
niyang pareho nilang hindi gustong humiwalay sa isa't-isa. Kailangan din nitong
asikasuhin ang magiging posisyon nito sa kompanya ng sariling ama. Ikinuwento na
iyon ng asawa noong nasa Bohol sila.
At the end of the day, si Claude din ang mamamahala niyon. He started his training
a few years ago. Natatandaan lang niya dahil kahit bodyguard niya ito noon ay
madalas din itong nawawala para asikasuhin din ang business ng pamilya nito.
"Hey. May problema ba? Bakit pawis na pawi-" Natigilan siya nang inabot ni Melanie
ang sariling cellphone sa kanya.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 21
CHAPTER 21
"GUSTO kong maniwalang hindi ikaw ang nasa video but..." Melanie hold her hand.
"...I remember what you were wearing back then." Bigla itong namroblema.
"W-Where did y-you get this video?" Nanginginig ang labing tanong niya.
Melanie sighed.
"I don't know where that video came from. Basta't ang alam ko ay kalat na kalat na
iyan sa buong campus, Baby Lyn. Sinadyang ikalat ang video." Bahagyang siyang
napaatras at nabuwal dahil sa narinig.
Mabilis siyang inalalayan ng kaibigan, marahang hinaplos ang likod niya para
pakalmahin siya.
"I need to know who leak this video." Mariing usal niya, naluluha at natatakot.
"Tinakpan ang mukha niyong dalawa sa video. Don't worry, I'll help you find who
leak the video. Sa ngayon...kumalma ka muna, okay? We have to resolve this. Kapag
pinakita ang mukha ninyong dalawa sa video, paghandaan mo ang mangyayari. Kumalma
ka muna ngayon." Pilit siyang pinapakalma ng kaibigan.
Naikuyom niya ang mga kamao. Kanina pa siya nahihilo pero mas nahihilo siya sa
nangyayari. Hindi siya makapag-isip ng maayos. It's her fault. They make out in a
fucking public place!
Ang video ay silang dalawa ni Claude, sa tabi ng dagat, inaangkin ang isa't-isa!
Someone filmed them!
Iyon ang panahong niyaya siyang mag date ni Claude, sa tabi ng dagat. Ang laman ng
video ay nasa kandungan siya ng asawa habang inaangkin nila ang isa't-isa.
Kung ganoon ay may nagmamatyag sa mga kilos niya. She clearly remembered that even
she was in public place making out with Claude, there's no one except her and her
husband, they both made sure of that. Halatang sinadya siyang sundan at kuhanan ng
video. Hinintay na magkamali siya ng kilos.
"Sino kaya 'to? Someone said she's one of the students here. And the guy...oh god,
he's older than the girl daw, eh. But...ang hot niya! Oh my god. Parang ang sarap
kumandong, girl. Hindi kita ang mukha pero halatang pogi at masarap, god! Gusto
kong kumandong!"
"Hey, nakakahiya kayo. Pero mas nakakahiya 'yong girl, no. Pumatol sa mas matanda
sa kanya. Sugar daddy niya ba 'yong guy? Kuya-kuyahan? O baka tito. Kahit ako
papatol, no. Ang galing ba naman bumayo."
"Kapag nalaman dito sa campus kung sino 'yang girl, baka ma-expell. Goodluck to
her."
"Sino kaya ang nagpakalat niyan? Ang mukhang ang laki ng galit niya sa girl."
"Kilala ko 'yong girl. Baka bukas na bukas din, makikilala niyo kung sino." Narinig
niya ang malakas na pagtawa ni Rizy.
Naikuyom niya ang mga kamao. The way Rizy smirked at her, she knew from there who
leaked the video.
Bigla niyang hinawakan si Melanie nang akmang tatayo ito. Alam niyang alam na din
nito kung sino ang nagpakalat ng video.
Umiling siya sa kaibigan, sinasabing aayusin niya ang gusot na ito nang siya
lang.
Pasimple nitong sinamaan ng tingin si Rizy.
"I enjoyed the video. Napakagandang palabas. Abangan niyo ang magandang pasabog.
Magugulat kayo kung sino ang girl. You always see her as prim and proper. She's one
of the smartest and beautiful face here. You all always adore her beauty. I
mean...isa daw siya sa pinakamabait. Pero...isa siyang uhaw sa tawag ng laman.
Nakakahiya siya." Sinundan iyon ng tawa ni Rizy, muling tumingin sa kanya,
nginisihan siya.
Sinalubong niya ang tingin nito. Kitang-kita niya ang pagbabanta sa mga mata ni
Rizy, sinasabing sa isang maling kilos lang niya ay tapos na ang masasayang araw
niya. Hindi nawala ang ngisi sa labi nito, pinapakitang hawak nito ang alas.
Pigil na pigil niya ang sariling huwag itong sugurin. Hindi magandang solusyon ang
makipag-away kay Rizy, mas lalo lang magiging malala ang sitwasyon kapag ginawa
niya iyon.
Bago matapos ang araw ay nagkaroon si Rizy ng pagkakataong lapitan siya. She's in
the comfort room. Nabigla pa siya nang pumasok ito at ni-lock ang pinto.
Hinarap niya si Rizy. Sumandal ito sa nakasarang pinto, tiningnan siya mula ulo
hanggang paa.
"Anong pakiramdam habang nakikipag-sex ka sa bodyguard mo?" Nang-iinsulto ang boses
nito.
"I can sue you for this, Rizy." Mariing usal niya.
Tumawa ito.
"Go on, I won't mind. Sabay-sabay tayong babagsak kung ganoon." Ngumisi ito at
lumapit sa kanya. "Ano? Masarap ba ang kuya mo? Nakakadiri ka. Prim and proper,
huh? You're a slut, don't you know that? Hindi ka nababagay dito. I will make sure
that I will erase you for good." Nagbabaga ang mga mata nito.
Hindi niya maintindihan kung saan nanggagaling ang galit ni Rizy. Simula nang
magtagpo ang landas nilang dalawa ay pinapakita na nito ang disgusto sa kanya
samantalang wala naman siyang ginagawa. Isa lang ang nakikita niyang dahilan ng
lahat ng ito, inggit. Sa tuwing tumitingin si Rizy sa kanya, kitang-kita niyabang
inggit sa mga mata nito.
"Anong kailangan mo, Rizy? Tell me. Anong gusto mong gawin ko para manahimik ka?"
Mariing tanong niya, gusto nang tapusin ang galit na nararamdaman nito sa kanya.
"You drugged me before. You tried to ruin me. Pinalampas ko iyon dahil iniisip ko
ang kapakanan mo. Gusto mo akong sirain. Gustong-gusto mo akong sirain. At ngayon,
ito naman. Ano bang gusto mo?" Sa halip na sagutin siya ay hinaplos lang nito ang
mukha niya.
"I want you gone." She murmured.
Nakakakilabot ang ngisi at tingin nito sa kanya. Bahagya siyang umatras. Tumawa
ito.
"I am planning to reveal your face tomorrow. Ready?" Humalakhak ito.
"You-"
"Oh, you have options naman..." Muli itong ngumisi. "...kung ayaw mong ipakita ko
ang mukha mo sa publiko, pumunta ka sa lugar na sasabihin ko after our class, my
dear Baby Lyn. I'll send you the address. See you." Iyon lang at lumabas na ito ng
comfort room.
Nanghihinang napasandal siya sa pader. Hinugot niya ang cellphone mula sa bulsa at
akmang tatawagan ang ama niya nang matigilan siya.
She wants to tell her parents about this but she's afraid. Natatakot siya dahil
alam niyang kasalanan niya. Her dad was already disappointed. Ayaw na niya iyong
dagdagan pa.
Mas lalong ayaw niya itong sabihin kay Claude. Kung kaya naman niyang solusyonan,
gagawin niya iyong mag-isa.
She saw Rizy's message. Totoong binigay nito ang address sa kanya.
Halos buong araw siyang nakatulala. Nang matapos ang klase ay nabigla siya nang
makita si Claude. Kumaway ito sa kanya nang makita siya. Napakaganda ng ngiti nito
habang nakatingin sa kanya. He's early. Halatang excited siyang sunduin. She forgot
to tell him that she have somewhere to go.
She stop in the middle and look at her husband. His handsome face, his beautiful
smile, his eyes that full of love for her, she will always cherish that. She will
bury it deep inside her heart. She will always love this man.
Ngumiti siya.
"Yeah. You're early. I'm sorry but...I can't go home yet. May aasikasuhin lang
ako." Kaagad siyang nagpaliwanag sa asawa.
"Oh, I see. It's okay, baby. Do you want me to come with you or-"
"No, umuwi ka na. Mabilis lang naman ako." Nginitian niya ito.
Tumango siya.
"Hintayin mo ako. Darating ako, Claude." May pangako sa boses niya, matamis na
nginitian ang asawa.
"I will wait, baby. Kahit gaano pa katagal, I will always wait." Buong pagmamahal
siya nitong pinagmasdan, ang emosyon sa mga mata nito ay halo-halo, kasama ang
buong pagmamahal para sa kanya.
"Salubungin mo ako ng mahigpit na yakap mamaya, ha?" Biro niya, natawa ito.
Nang pareho nilang bitawan ang kamay ng isa't-isa ay mas lalong bumigat ang dibdib
niya sa hindi malamang kadahilanan. Kung puwedeng hawakan niya ulit iyon ay gagawin
niya.
"I love you, my Mrs. Hernandez." Sinabi iyon ng asawa sa napakahina ngunit
emosyonal na boses.
Nang magpaalam ang asawa ay kumaway siya habang nakangiti. Nang wala na ito sa
paningin niya ay pumara siya ng taxi. She heard someone called her. Nasa loob na
siya ng taxi nang makitang si Melanie ang tumatawag sa kanya mula sa labas.
She smiled at her friend. Hindi na siya bumaba pa dahil umusad na ang taxi.
Sinabi niya ang address ng pupuntahan. Nagpasalamat siya sa taxi driver bago ito
tuluyang umalis.
Hindi siya pamilyar sa lugar. Hindi niya alam kung bakit sa lugar na ito siya
pinapunta ni Rizy. Hindi niya alam kung ano ang nasa isip nito. Tuloy ay gusto na
niyang umalis sa lugar na ito. Bakit nga ba siya pumuntang mag-isa dito? Ano ba ang
nasa isip niya?
Naglakad siya para maghanap ng taxi pero nasilaw siya sa ilaw ng sasakyan na
patungo sa kinaroroonan niya.
Nanigas siya sa kinatatayuan nang humarurot ang kotse, walang balak huminto!
Natagpuan na lang niya ang sariling tumilapon at malakas na bumagsak ang ulo niya
sa semento. Sa nanlalabong mga mata ay naaninag niya si Rizy, kasunod nito si
Joshua.
"I didn't know that you were planning to hit her. Akala ko ba tuturuan mo lang siya
ng leksyon at-" Natigilan si Joshua nang makita ang dala ni Rizy.
Pinilit niyang tumayo pero hindi niya magalaw ang sariling katawan. Ramdam niya ang
likido sa ulo niya.
Takot na takot siya pero wala siyang magawa. Hindi siya makapanlaban.
Kasabay ng pagtulo ng mga luha niya ay ang pagbuhos ni Rizy ng likido sa mukha
niya. Napasigaw siya sa sobrang hapdi. Halos mawalan na siya ng ulirat sa
pinaghalong hapdi ng mukha at sakit ng katawan niya.
Naramdaman niyang binuhat siya basta at na lang pinahiga sa kotse. Ilang minuto
siyang nasa biyahe. Humihiyaw siya sa sakit.
Tumigil ang sasakyan at hinila siya. Ramdam niya ang buhangin na dumidikit sa
katawan niya. Naririnig niya ang alon ng dagat mula sa kalayuan.
Tumingin siya sa daliri, pinagmasdan ang suot na singsing. Ang luha sa mga mata
niya ay sunod-sunod na pumatak. Ang puso niya ay kumikirot kasabay ng takot.
"Claude..."
Takot na takot siya. Ang hapdi at kirot sa mukha at ulo niya ay hindi mapapantayan
ang kirot ng dibdib niya.
Basta na lang siyang itinapon sa dagat. Ramdam niya ang pag-anod ng alon sa katawan
niya.
Nang nasa ilalim na siya ng dagat ay muli siyang tumingin sa nakaangat niyang mga
kamay, muling pinagmasdan ang suot niyang singsing.
Unti-unti siyang pumikit, tinanggap ang katotohanang hanggang dito na lang siya.
To be continued...
A/N: Ang sakit ng heart ko habang sinusulat ko 'to.😭 My baby girl and Claude 💔
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 22
CHAPTER 22
"I LOVE YOU."
Claude automatically open his eyes when he heard that soft whisper behind his ear.
He got up from the sofa. He didn't noticed that he fall asleep.
He's in his condo unit. He planned to surprise his wife so he prepared the table
with scented candles and rose petals around. He personally cooked her favorite
foods.
He walk towards his room. He automatically smiled when he saw the picture frame
with his wife's photo on his desk.
She's smiling in the picture. Baby Lyn's sweetest smile.
He made sure that he captured her every smile back in Bohol. Napakarami niyang
litratong kinuha. He will keep it. The other photos, it's his wallpaper of his
laptop and phone.
Lumapit siya sa desk at akmang aabutin ang picture frame nang umihip ang malakas na
hangin mula sa terrace ng kuwarto niya.
Napatingin siya sa sahig nang marinig ang pagbasag ng kung ano. Ilang sandali
siyang natulala nang makita ang picture frame na may litrato ng asawa niya sa
sahig, basag na basag.
Muling umihip ang malakas na hangin. Nanayo ang mga balahibo niya nang maramdaman
ang lamig mula sa likod na tila ba may yumakap sa kanya.
Akmang pupulutin niya ang picture frame nang tumunog ang cellphone niya. He smiled
thinking that it's his wife, calling him to fetch her.
Nawala lang ang ngiti niya nang makitang unregistered number ang tumatawag.
Hindi niya ugaling sumagot ng tawag na galing sa hindi pamilyar na numero. He
decline the call and dialed his wife's number.
Ilang beses siyang tumatawag pero walang sumasagot. Maybe she's still busy. Pero
medyo late na.
When he ended the call, the same number called again. Muli niya iyong pinatay at
binulsa ang cellphone.
Akma niyang pupulutin ang picture frame nang tumunog ang door bell ng condo unit
niya.
Naglakad siya patungo sa pinto at binuksan iyon. Sumalubong sa kanya ang maputlang
hitsura ni Melanie.
Awtomatikong kumunot ang noo niya.
"What happened?" Kaagad na tanong niya.
Tumulo ang mga luha nito.
"S-Sinundan ko siya p-pero...p-pero nakita kong s-sinagasaan siya a-at... Oh my
god. Please...please save Baby Lyn!" Halos mag histerikal ito sa harapan niya.
Mabilis niyang sinara ang pinto at hinawakan sa magkabilang balikat ang dalaga.
"Anong nangyari?" Mariing tanong niya, kinakabahan.
Napakalakas ng tibok ng puso niya.
"I heard Rizy. I heard her talking with Joshua. A-Akala ko umuwi na si Baby Lyn
kanina dahil nakita kong sinundo mo siya. Pero...umalis siya. I tried to stop her
pero hindi siya bumaba sa taxi na sinakyan niya. I want to give her a warning pero
huli na ako. I-I tried to call you." Hinawakan siya nito sa kamay. "Pakiusap,
iligtas mo si Baby Lyn. Rizy's planning something evil. Baby Lyn is in dange-"
"Tangina..." Mabilis niya itong tinalikuran.
Sumunod ito sa kanya, sinabi ang lugar kung saan nito huling nakita ang asawa niya.
Habang nasa biyahe ay panay ang iyak nito. He called Baby Lyn's parents.
Nang makarating sa lugar na sinabi ni Melanie ay halos sabay silang dumating ng mga
mga magulang ng asawa. May mga police na rin na nakapalibot sa paligid pati ang mga
tauhan ni Tito Vincent.
Halos mabaliw siya at napasabunot sa sariling buhok nang makita ang dugo sa
kalsada. Mas lalo siyang kinabahan nang makita ang cellphone ng asawa. Basag iyon
pero alam niyang sa asawa niya iyon. Kitang-kita sa wallpaper ng cellphone nito ang
litrato nilang dalawa.
Tita Elisse collapsed. Mabilis itong inasikaso ni Tito Vincent.
"Find my princess. P-Pakiusap..." Maluha-luha si Tito Vincent habang nakikiusap ang
mga matang nakatingin sa kanya.
"Susunod ako. Sasamahan ko lang ang Tita Elisse mo sa ospital." Inabot nito ang
kamay niyang bahagyang nanginginig. "Son, promise me, you will find my daughter."
Mariin ang boses nito, nanginginig.
Tumango siya, pilit na pinapakalma ang sarili.
Nang makaalis ang ambulansya na maghahatid kay Tita Elisse sa ospital ay saktong
pagdating ni Reece, kasunod nito si Prinx.
"Claude..." Mataman siyang tiningnan ni Prinx.
Mapait siyang ngumiti.
"I need your help." Pilit niyang pinapakalma ang sarili.
Kailangan niyang maging matino. Kailangan.
Hinawakan siya ni Prinx sa balikat, bahagya iyong pinisil, sinasabing nasa tabi
lang niya ito para tumulong.
May nakapagsabi kung saan dinala ang asawa niya. Mabilis silang pumunta sa lugar na
iyon.
Kahit gabi na ay abala ang mga helicopters sa himpapawid. Ang pulisya at mga tauhan
ni Tito Vincent ay abala rin sa paghahanap sa dagat kung saan dinala si Baby Lyn.
Isa-isang dumating ang mga kaibigan niya maging ang sarili niyang ama.
Halos hindi na niya pinansin ang mga tao sa paligid. Sumama siya sa motor boat
patungo sa dagat. May iilang sumisid sa dagat para maghanap. Ang ilang helicopter
ay nasa himpapawid, naghahanap mula sa itaas.
Alam niyang mahirap maghanap lalo pa at madilim na pero wala siyang pakialam.
Inabot sila ng umaga sa dagat. Ilang beses na rin siyang lumangoy sa ilalim. Ni
ayaw niyang magpahinga.
Maging ang mga kaibigan niya ay tumulong na rin pero siya ang hindi nagpapahinga.
"Claude, you have to rest. Marami ang naghahanap sa asawa mo, leave it to them for
a while." Pinigilan siya ni Prinx sa akmang pagtalon niya ulit sa dagat.
Kumuyom ang mga kamao niya.
"Kailangan niya ng tulong. Kailangan niya ako, Prinx." Mahina ngunit mariing usal
niya.
Sa kabila ng mabigat na dumadagan sa puso niya ay hindi niya magawang lumuha.
Tanging takot ang nararamdaman niya. Sa buong buhay niya, ngayon lang siya
nakaramdam ng ganitong takot. Takot na takot siya.
"Claude...papatayin mo ang sarili mo. Hindi ka pa kumakain. Kumain ka muna para
may-"
"She's fucking starving right now for sure, Prinx!" Tumaas ang boses niya,
nanginginig.
Mariin siyang napasabunot sa sariling buhok. Pinipilit niyang maging kalmado dahil
iyon ang kailangan. Hindi siya pwedeng magpakita ng kahinaan. Kailangan siya ng
asawa niya.
Iniisip pa lang niya ang sakit na pinagdaanan nito sa kamay ng mga walang kwentang
tao ay nababaliw na siya.
His wife don't deserve this! He can see that she wasn't able to fight! Kitang-kita
niya sa CCTV kung paanong sinagasaan ang asawa at tumilapon ang katawan nito sa
semento. Kitang-kita niya ang pamimilipit ng asawa sa sakit dahil sa likidong
binuhos sa mukha nito. Napanood niya ang lahat ng iyon! Walang kalaban-laban ang
asawa niya!
Nagpatuloy ang paghahanap nila sa dagat. Kinabukasan ay may nakitang damit mula
sa ilalim ng dagat.
Halos manghina siya nang makita ang damit. Ito ang suot ng asawa noong huli niya
itong nakita.
Sa nanginginig na mga kamay ay mariin niya iyong hinawakan. Hindi siya susuko.
Hinding-hindi siya susuko. Mahahanap niya ang asawa. Naniniwala siyang mahahanap
niya ang asawa.
Ilang araw pa ang dumaan, hindi sila tumigil sa paghahanap. Hindi siya nawawalan ng
pag-asa. Inutusan niya ang mga tauhan na maghanap sa mga lugar kung saan pwedeng
mapadpad ang asawa niya. Kung pwedeng hanapin ang bawat sulok ng buong Pilipinas ay
gagawin niya, mahanap lang ang asawa.
Kitang-kita niya ang kawalan ng pag-asa ni Tito Vincent pero ayaw niyang sumuko.
Umabot sila ng halos isang linggo sa paghahanap. He even collapsed but when he woke
up, he continued searching for Baby Lyn.
Walang makakapigil sa kanya. Hinding-hindi siya mapipigilan ng mga ito. Halos wala
siyang pahinga. Hindi siya natutulog. Kung hindi pa siya pipilitin ay hindi siya
kakain.
Palagi niyang hawak ang damit ng asawa na natagpuan sa dagat. Hindi niya iyon
binibitawan.
Mariin siyang pumikit, bumalik sa isipan niya ang napakagandang ngiti at masarap na
tawa ni Baby Lyn. Tila naririnig niya sa paligid ang halakhak nito.
Tila naririnig niya ang napakalambing na boses ng asawa. Nagmulat siya ng mga mata
at ilang beses siyang napakurap.
Si Prinx ay hindi alam ang sasabihin. Pero humakbang ito at nilapitan siya.
Awtomatiko nitong ibinuka ang mga kamay. Nanghihinang pumaloob siya doon at nag-
umpisang umiyak. Ramdam niya ang mahigpit na yakap ng kaibigan.
"Lalaban ka. Ipangako mo." Lumakas ang iyak niya sa sinabi nito.
Sa mahigit isang linggong paghahanap, ngayon lang siya umiyak. Ngayon niya
naramdaman ang pagsuko. Ngayon niya mas lalong naramdaman ang kirot sa puso niya.
"Mababaliw na ako, Prinx." Mahigpit niyang hinawakan sa balikat ang kaibigan, doon
kumukuha ng lakas. "M-My baby... She's my world. Hindi ko kaya 'to. Hindi ko
kakayanin." Nanginginig ang buong katawan niya habang umiiyak sa kaibigan.
"Ikakabaliw ko ang lahat ng 'to." Mas mariin siyang napahawak sa balikat ng
kaibigan.
Hinayaan siya nitong umiyak nang umiyak. Nakarating sila sa dalampasigan, hindi
niya matingnan ng diretso ang katawang natagpuan sa dagat.
Tumingin siya kay Tito Vincent na ngayon ay hilam sa luha ang mga mata habang
nakatingin sa bangkay.
Tumalikod siya at napaluhod sa buhangin. Hinawakan niya ang sariling dibdib. Gusto
niyang magwala. Gusto niyang pagbayarin ang mga gumawa nito sa asawa. He will
definitely do that. Sisiguraduhin niyang magiging impiyerno ang gumawa nito sa
asawa niya.
Umiyak siya nang umiyak at nang hindi kinaya ay malakas siyang sumigaw sa sobrang
sakit ng puso niya. Walang kapantay ang sakit niyon. Walang sinuman ang
makakahilom.
"Baby Lyn's not dead. I can feel it. My wife is not dead!" Histerikal siyang
sumigaw.
Ang mga kaibigan ay inawat siya. Maraming umawat sa kanya pero tila nawawala siya
sa tamang katinuan.
Tanging ang nasa isip niya ay ang nag-iisang babaeng nagbigay sa kanya ng walang
kapantay na kasiyahan.
Ngunit ito rin ang nagbigay sa kanya ng walang kapantay na sakit. Hindi niya alam
kung kaya pa niyang ibalik sa dati ang sarili.
Nasisigurado niyang hindi na. Dahil ang puso at katinuan niya...ay dala ng asawa.
To be continued...
Doon ako nasaktan sa, "Baby Lyn's not dead. I can feel it. My wife is not dead!"
Waaaah, Claude.💔
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 23
CHAPTER 23
"THIS is not good. Ilang beses na niyang ginawa 'to. Baka dumating na lang ang araw
na matagpuan nating wala nang buhay si kuya, Dad."
Nagmulat siya ng mga mata. He heard Clayton talking to their father but his mind is
blank. Ilang beses siyang napakurap, nasisilaw sa liwanag ng ilaw na tumatama sa
mukha niya.
Lumingon ang lahat sa kanya nang bumangon siya. Inalis niya ang dextrose sa kamay
at walang imik na tumingin sa ama niya at kapatid.
"We brought you here in the hospital. Gusto mo na bang umuwi? Clayton will be with
you. Ayos lang ba?" Muling tanong ng ama.
Mahina siyang napadaing. He always want to be alone but he knew that his father is
worried.
"But I'm okay. I'm sorry for this." Nginitian niya ang ama.
Napatitig ito sa mukha niya. Alam niyang gusto nitong magsalita pero mas pinili
nitong manahimik.
Tumango ito.
"Nakita kita sa bath tub, almost drowning with...blood." Tugon nito, napabuntong-
hininga.
"No. I...don't want to be alone today, Dad." Mariin siyang pumikit. "I'll go insane
again. I might try to kill myself again." Nagmulat siya ng mga mata at malungkot na
tumingin sa kawalan.
Si Clayton ay lumapit sa kanya. Ngumiti ito. Ngiting alam niyang pinipilit lang.
Alam niyang apektado ang buong pamilya niya sa mga nangyayari sa kanya. Kahit anong
laban niya, madalas siyang dinadala sa dilim. Kahit anong gawin niya, hindi niya
makita ang liwanag.
Tiningnan niya ang kapatid. Matagal na nitong sinasabing sa bahay na lang siya nito
manatili.
"You can't stay at our parent's house. Alam nating pareho na ayaw nating mag-alala
si mommy lalo na sa kalagayan mo." Kaagad na paliwanag ng kapatid.
Ito ang naghatid sa kanila patungo sa bahay ni Clayton. Habang nasa biyahe ay
nakatingin lang siya sa labas.
Dumiretso siya sa kuwarto ni Clayton nang makarating sa bahay nito. Pumikit siya,
pinipilit niyang makatulog pero ang nakangiting mukha ng asawa niya ang nakikita sa
tuwing pumipikit siya.
Nagmulat siya ng mga mata at bumangon. Nag-umpisang manginig ang buo niyang
katawan.
Hinanap ng mga mata niya ang gamot. Nang lumingon siya sa harap ay nakita niya si
Clayton, inaabot ang bote ng gamot sa kanya na tila alam na alam nitong kailangan
niya iyon.
Awtomatiko niyang kinuha ang bote ng gamot mula sa kamay ng kapatid at kumuha ng
ilang tableta. Pagkatapos inumin ang gamot ay humiga siya, tumitig sa kisame. Pilit
niyang pinapakalma ang sarili.
"It's been six months since..." Hindi nito magawang ituloy ang sasabihin.
He chuckled.
"I have no anxiety attack. You already gave me the medicine. I will be okay, Clay.
I'll be back." Kinuha niya ang susi ng kotse nito at diretsong lumabas.
Nang nasa loob na siya ng kotse ay wala siyang nagawa nang tumabi sa kanya si
Clayton, ayaw talaga siyang iwanan.
"I still want to come with you." Putol nito sa sasabihin niya.
"I miss your smile and your laugh. Nagsasawa na rin akong makitang nakangiti ka
dahil alam kong hindi totoo ang lahat ng mga pinapakita mo. I know you don't want
us to get worried but I am aware that you are dying inside, kuya. You act like a
tough guy. You smile right in front of us. You don't share your burden to us. Basta
ka na lang naming makikitang nalulunod at duguan at pagkatapos ay parang wala lang
sa'yo ang nangyayari. Muli kang babangon at ngingitian kami. It sucks. Hinahanap ko
ang dating ikaw. Ayokong hilingin sa'yo na bumalik ka dahil alam kong mahirap.
Buwan na ang lumipas, kuya. Tanggapin na nating lahat na-"
"Kahit ako ay hindi ko kayang ibalik ang dating ako, Clay. Ang asawa ko ang mundo
ko pero naiwan akong ganito. I can't live normal again. I am mentally unstable, you
know that. Pinipilit ko naman pero..." Mariin siyang pumikit. "...hindi ko kaya.
Konting katinuan na lang ang natitira sa'kin. Gunaw na gunaw ang mundo ko. Hindi ko
kayang bumalik. Tangina, hindi ko kaya..." Nag-umpisa na namang manginig ang buong
katawan niya.
It's so unfair. Bakit kailangan niyang maranasan ang ganito? Bakit ganoon kabilis
kinuha ang lahat sa kanya? Bagsak na bagsak ang buong pagkatao niya. Hinding-hindi
siya makakabangon mula sa madilim na parte ng buhay niya. Sinisisi niya ang sarili
sa lahat ng mga nangyayari. Kung hindi lang sana siya pumayag noong huling nagkita
sila ng asawa, hindi sana mangyayari ito.
Lumipas pa ang ilang buwan hanggang sa naging isang taon. Hindi siya sumuko sa
paghahanap sa asawa. His friends helped him. Hindi iyon lingid sa mga magulang ni
Baby Lyn, na patuloy siyang naghahanap, patuloy na umaasa. Naniniwala siyang buhay
ang asawa niya. Ang bangkay na natagpuan sa dagat noon ay hindi si Baby Lyn. Kilala
niya ang katawan ng asawa. Kahit isang porsyento ang tyansang makita at mahanap
niya ito, kumakapit siya. Walang lugar sa kanya ang pagsuko.
Umabot ng halos dalawang taon, napakaraming nagbago. Siya na ang tuluyang humawak
sa kompanyang namana ng ama mula sa lolo nito. Doon niya binuhos ang oras.
Pinapagod ang sarili sa trabaho. Iyon lang ang nakakatulong sa kanya para
makalimutan kahit sandali ang lahat. Dahil pagkatapos ang pagiging abala sa
kompanya ay alam niyang mawawala na naman siya sa tamang katinuan.
He made sure that Rizy and Joshua will live a hellish life. Unti-unti niyang
sinisira ang dalawa pati ang pamilya ng mga ito. Hinding-hindi niya titigilan ang
mga ito hangga't hindi niya nakikitang gumapang sila sa sarili nilang pawis at
dugo. Habang nabubuhay siya, impiyernong buhay ang mararanasan ng mga ito.
Paulit-ulit niyang pinapanood ang video ng asawa habang nasa loob siya ng sariling
opisina.
Nasa hanging bridge ito, nakatingin sa kanya, matamis na nakangiti habang ang kamay
ay pinorma nitong hugis puso sabay sabing I love you sa harap ng camera.
She was smiling brightly. Sinong mag-aakalang hindi na niya muling masisilayan ang
matatamis na mga ngiti ng asawa? Sobrang namimiss na niya ito. Gusto niya itong
yakapin ng napakahigpit.
"Hi, this is my husband, Claude Hernandez. I am his Mrs. Baby Lyn Dela Cruz
Hernandez. Uh, I love this man so much."
Matamis pa ring nakangiti ang asawa sa harap ng camera. Ito ang mga panahong
kakatapos lang nilang magtalik. She's naked in the video.
"Uh, he don't have to say that, anyway. Kitang-kita naman sa mga mata."
His body trembled. Napahawak siya sa sariling dibdib. Hilam ng luha ang mga mata
niya habang paulit-ulit na pinapanood ang mga video ng asawa.
Dalawang taon na ang lumipas. Ang sakit-sakit pa rin. Walang sinumang makakahilom
sa sakit niya. Hinding-hindi iyong matatanggal.
"Tell me how to start again, please. Baby..." Halos mawalan siya ng ulirat sa
sobrang sikip ng dibdib niya.
Sa nanginginig na mga kamay ay inabot niya ang bote ng gamot at binuksan pero
nahulog lang ang mga laman niyon sa sahig.
Sumigaw siya para mabawasan ang sakit sa dibdib. Sa ganoong eksena siyang naabutan
ni Prinx. Mabilis siya nitong dinaluhan at pinainom siya ng gamot.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 24
CHAPTER 24
"AY BUTIKI!"
Bahagya siyang lumingon kay Dianne nang makita siya nitong papasok sa sarili niyang
opisina.
Seryoso niyang tiningnan ang sekretarya. Bumaba ang tingin niya sa tiyan nito.
Pangarap din niyang makita ang asawang lumalaki ang tiyan noon.
"Next month na ang kabuwanan mo, dapat nagpapahinga ka na." Aniya sa mahinang
boses, diretsong naglakad sa mesa at umupo sa swivel chair.
"Wala pa akong kapalitan, Sir Claude. Ayaw mo naman kasing mag-hire ng bago, ayaw
mo akong bitawan." Narinig niyang nagsalita ang sekretarya, medyo natatawa.
Nagkibit-balikat siya. It's true that he don't want to replace Dianne. She's been
their loyal employee for almost 7 years. Dianne's mom retired a few years ago as
his grandfather's secretary. At si Dianne nga ang pumalit. Bago pinasa ng sariling
ama ang pamamahala sa Grande Hotel ay naging sekretarya na din nito si Dianne.
Grande Hotel is a well known hotel in Philippines. Hindi lang sa Pilipinas kundi
maging sa iba't-ibang panig ng bansa. Tinayo iyon ng lolo niya. Dugo at pawis ang
naging puhunan. Pinasa ang pamamahala sa Daddy niya noong siyam na taong gulang pa
lang siya.
At ngayon ay siya ang mamamahala sa Grande Hotel. Silang dalawa ni Clayton. Nasa
likod niya ito, nakaalalay sa kanya.
"I won't mind. My brother Clayton is there. Pwede ko siyang gawing pampalit sa'yo,
pansamantala." Aniya sa sekretarya, nakatitig pa rin sa laptop niya.
"Nakakahiya, Sir Claude. Maghahanap ako ng kapalit bago ako mag maternity leave.
Marami naman akong kakilala. I will make sure that you can trust your new
secretary." Tugon ni Dianne.
Nagmulat lang siya ng mga mata nang maramdamang dumilim ang kabuuan ng opisina
niya.
Tumingin siya kay Dianne, kasalukuyang sinasara ang makapal na kurtina ng opisina
niya malapit sa malaking bintana.
"Thanks." He murmured.
"Ahm, Sir Claude...Paubos na ang gamot mo. Bibilhan ba kita?" Tanong nito matapos
isara ang kurtina.
Muli siyang pumikit. Hindi lingid sa kaalaman ng sekretarya niya ang nangyayari sa
kanya. Ito ang madalas niyang sinisinghalan, madalas na naging saksi sa tuwing
inaatake siya ng anxiety niya. Ito din ang nag-aasikso ng iba niyang kakailanganin.
He is glad because she's patient.
"No need. Papalitan ng bagong dosage ang gamot ko. My friend will bring it later.
Thanks, Dianne. You can leave now." He dismissed her.
Napabuntong-hininga siya. He knew that he don't treat his employees well. Sa halos
magdadalawang taon niyang namamahala ng Grande Hotel, mas madalas pa niyang
singhalan ang mga ito. Kaya hindi na nakapagtataka kapag nakikita niya ang takot sa
mga mata ng mga empleyado sa tuwing nakakasalubong siya.
Muli niyang minulat ang mga mata at tumingin sa laptop niya. He always stared at
his wife's smiling face on his laptop.
Lumipat ang tingin niya sa picture frame na nakapatong sa mesa. Ang litrato kung
saan ay nakayakap siya sa likod ng asawa, parehong nakangiti sa harap ng camera.
Inabot ng kamay niya ang picture frame. Ito na naman siya, nag-uumpisang
manginig.
He got up from his seat and calmed himself. His hands are trembling. Kapag hindi
niya kinalma ang sarili, alam niyang iba na naman ang patutunguhan nito.
Sa ganoong eksena na naman siya naabutan ni Prinx. Nang pumasok ito sa opisina niya
ay napabuntong-hininga ito nang makita siya.
Nagpapasalamat siya sa kaibigan. Sa kabila ng pagiging abala nito sa buhay may
asawa, hindi ito umaalis sa tabi niya sa tuwing kailangan niya ito.
"You should visit your doctor personally." Sabi ng kaibigan at umupo sa couch.
"I will. Maybe next week. Thank you for coming to him in behalf of me." He said in
a low voice.
Dala nito ang gamot. Mas mataas ang dosage niyon sa nauna. Tinitigan niya ang bote
ng gamot. Never in his life he thought that he will relay on this medicine someday.
Mapait siyang ngumiti at tumingin sa kaibigan. Sinalubong nito ang tingin niya.
"I want to drink. Are you free later?" He asked, trying to change the topic.
"I will. May...pupuntahan lang ako." Sumisikip ang dibdib niya sa huling sinabi.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya matanggap.
"Make sure to take your medicine before you...go there." Bilin nito.
Tinanguan niya ang kaibigan at pilit na ngumiti. Nang maiwan siya ay muli niyang
tinitigan ang bote ng gamot.
Kumuha siya ng tableta at uminom. Nagpalipas siya ng ilang oras bago nagpaalam sa
sekretarya niya. Inabot nito ang bulaklak sa kanya. Alam nito ang araw kung kailan
ito bibili ng bulaklak.
Ang dagat kung saang nag-umpisang gumuho ang mundo niya. Nang makarating siya sa
dagat ay hindi na siya nagulat nang makita si Melanie doon.
Pinaanod niya sa alon ang dalang bulaklak. Ngayon ang saktong araw na nawala ang
asawa niya.
Mapait siyang ngumiti. It's been three years already. Tatlong taon ang lumipas pero
hanggang ngayon ayaw pa rin niyang tanggapin. Napakahirap.
Ilang beses siyang napakurap, pinigilang 'wag tumulo ang nagbabadyang luha sa mga
mata.
"Kung...hindi ko inuna ang takot ko noon kina Rizy, baka...nagawa kong iligtas si
Baby Lyn." Puno ng pagsisisi ang boses nito.
"Don't say that. Palagi kang pinagmamalaki ni Baby Lyn." Muli siyang tumingin sa
dalaga.
"Kung nandito lang siya, sana'y masasaksihan niya ang kasal ko." Pilit itong
ngumiti.
"I miss her pero alam kong mas higit na ikaw, Kuya Claude." She murmured and look
at him.
"Saan kita hahanapin, mahal ko? Puwede bang...bumalik ka na sa'kin?" Tumulo ang mga
luha niya kasabay ng malakas na ihip ng hangin.
Mariin siyang napapikit nang dumampi sa balat niya ang malamig na simoy ng hangin.
✨✨✨
"NATHALIE!"
Awtomatiko siyang lumingon sa babaeng tumawag sa pangalan niya. Napangiti siya nang
makita ang kapit-bahay, nasa balkonahe ito ng bahay nila, kumakaway sa kanya.
"Nakita na naman kita. Buo na naman ang araw ko." Humagikhik ito.
"Ikaw talaga, ate. Akala ko ba tapos na ang paglilihi mo?" Natatawang tanong niya.
Bagong kapit-bahay lang niya si Ate Dianne. Halos kakalipat lang ng mga ito sa
subdivision noong mga nakaraang buwan. Sa pagkakatanda niya ay maliit pa ang tiyan
nito noong lumipat ang mga ito dito sa subdivision.
Unang pa lang siya nitong nakita ay aliw na aliw na ito sa kanya. Hindi sa mukha
niya kundi sa boses, ngiti at sa mga mata niya.
"Alam kong maganda ka pero kakaiba talaga 'yong mga mata mo tsaka 'yong ngiti mo."
Naaaliw siya nitong pinagmasdan.
"Eh 'di maganda, kasi maganda ka naman." Hinawakan nito ang kamay niya. "Hindi ka
ba naiinip diyan sa bahay niyo? Gusto mong magtrabaho? Pansamantala lang naman,
Nathalie. I will introduce you to my boss. Akong bahala sa'yo." Kumindat ito.
Napangiwi siya.
"Boss mo? Hindi ba't sabi mo ay masungit siya? Baka araw-araw akong sigawan no'n."
Natatawang usal niya.
"Mabait naman 'yon, Nath. Sinubok lang ng buhay. Pero mabait 'yon. Basta gawin mo
lang ng maayos trabaho mo, wala kang magiging problema sa kanya." Pinisil nito ang
kamay niya, umaasa ang mga mata.
"Ahm...magpapaalam ako kay-" Hindi niya natuloy ang sasabihin nang marinig ang
busina ng sasakyan.
"Speaking...I'll talk to him first, okay? Tatawagan kita, ate." Nagpaalam siya at
bumalik sa bahay.
Bahagya siyang napangiwi nang maramdaman na naman ang pagkirot ng ulo niya. Pero
awtomatiko din siyang napangiti nang makitang papasok si Clint sa bahay.
Lumapit ito sa kanya at kaagad siyang kinabig sa beywang. Mahina siyang natawa nang
siilin siya nito ng halik sa mga labi.
"Clint..." Reklamo niya nang umupo ito sa sofa kasama siya. Nasa kandungan siya
nito.
Akmang sasagot siya nang marinig ang mahinang iyak mula sa kuwarto.
"Athena is crying." Awtomatiko siyang tumayo. "I'll get her, okay?" Nginitian niya
si Clint.
Diretso siyang naglakad patungo sa kuwarto. Tumigil siya sa paglalakad nang makita
sa dingding ang malaking litrato.
Napatitig siya doon. Litrato iyon noong kasal nila ng asawang si Clint.
But...she don't remember anything. It's been two years since she woke up from her
coma. Nagising na lang siyang walang ibang maalala kundi ang edad lang niya. She
don't remember her name. She don't remember anything.
Basta't nagising siyang si Clint ang nasa harapan niya, telling her that she's
Nathalie Mendez, his one and only wife.
Ang ebidensyang asawa siya nito ay ang litratong nasa harapan niya ngayon. Ang
babaeng katabi nito na nakadamit pangkasal ay mismong mukha niya.
Ilang beses siyang napakurap nang maramdaman na naman ang pagkirot ng ulo niya.
Pumasok siya sa kuwarto at kaagad na kinarga ang anak niyang si Athena. Awtomatiko
siyang napangiti nang makita ang kambal nitong si Cohen.
Ang ngiti niya ay may kasamang luha. Sa tuwing pinagmamasdan niya ang kambal na mga
anak, napapaluha siya. Kasabay niyon ay ang pagkirot ng kanyang puso sa hindi niya
malamang kadahilanan.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 25
CHAPTER 25
"NAKAUSAP mo na ba asawa mo?" Iyon ang bungad sa kanya ni Ate Dianne nang makapasok
ito sa bahay nila.
Mahina siyang natawa at tumingin kay Athena habang naglalaro ito ng dolls sa living
room ng bahay nila.
"Hi, Athena Coleen. Baby girl. Ay, ang ganda-ganda naman talaga ng batang 'yan."
Nilapitan ni Ate Dianne ang anak niyang babae.
She saw her daughter pouted her cute lips. Natawa na lang siya nang malakas itong
umiyak. Lumapit siya at kinuha ang anak mula kay Ate Dianne.
"Ikaw baby girl, ha? Nagtatampo na ako sa'yo. Ilang buwan mo na akong nakikita dito
pero ayaw mo pa rin magpakarga sa'kin." Kunwari ay nagtatampo si Ate Dianne.
"May mga ganyang bata talaga. Himala na lang siguro kung may nagustuhang ibang tao
itong baby girl mo." Naiiling at natatawang usal ni Ate Dianne.
Athena nodded.
"Okay, I'll prepare your food, okay? Play ka lang muna." Binaba niya ito sa
carpeted floor ng living room, pinahawak ang barbie doll nito.
Sandali siyang napatitig sa anak at kapagkuwan ay napangiti. Her twins will turn
three years old for the next few months.
"Oo, ate. Mahilig matulog." Mahina siyang natawa habang papasok ng kusina.
Hinanda niya ang pagkain ni Athena. Sinubuan niya ito at nang matapos ay kaagad
nakatulog ang anak sa kandungan niya.
"Hindi kamukha ng asawa mo 'yong mga kambal niyo." Tumingin siya kay Ate Dianne.
"Pasensya na. Kahit anong titig ko sa kambal mo, wala silang nakuha sa asawa mo.
Lalo na si Cohen. Ang poging bata. Parang pamilyar nga ang mukha. Si Athena din.
Ahm...'yong mga mata mo ang nakuha ni Athena sa'yo. Pero parang nakita ko na talaga
'yong mukha ni Athena noon. Hindi ko lang maalala kung saan. Pero OA lang talaga
ako kaya 'wag mo akong pansinin." Natawa ito sa huling sinabi.
Bumaba ang tingin niya sa anak, tinitigan itong mabuti. Totoong maraming nagsasabi
na walang nakuha ang mga anak sa asawa niya. Simula nang lumipat sila ni Clint dito
sa subdivision noong nakaraang taon ay iyon ang sinasabi ng mga taong
nakakasalamuha niya.
"Kumusta ka naman? Madalas pa bang sumasakit ang ulo mo?" Tanong ni Ate Dianne.
Tumango siya.
"Oo pero okay naman. May binibigay na gamot si Clint sa'kin sa tuwing sumasakit ang
ulo ko." Nginitian niya ito.
Walang nakakaalam na nawalan siya ng memorya maliban lang sa asawa niya. Hindi na
dapat malaman ng ibang tao ang bagay na iyon.
"Mabuti nga at pumayag si Doc Clint na magtrabaho ka. Anong ginawa mo para pumayag?
Ginilingan mo no?" Biro nito.
Natawa ito.
"Oh siya, sige na. Tatawagan ko si boss, sasabihin kong may nakita na akong
kapalit. Send me your resume later. For formality lang naman 'yon. Alam kong hindi
na titingnan ni boss ang resume mo pero kailangan mo pa rin magpasa. I recommended
you kaya mabilis ka lang makakapasok sa kompanya bilang secretary ni boss. Kailan
ka pwedeng magsimula?"
"Darating na ang magbabantay sa mga anak ko mamaya kaya baka bukas ay pwede na,
ate." Tugon niya.
"Okay, much better. Para ma-train na kita. Hindi naman gaanong pumupunta si boss
doon. Naroroon lang siya kapag kailangan o kapag naisipan niya. Kaya maiiwan ka
lang mag-isa. Kapag kasi nandoon si boss, parang sinisilaban ang mga empleyado.
Takot kay boss, eh." Naiiling ito.
Napangiwi siya.
"Hindi naman masungit 'yon dati. Noong daddy pa niya ang boss ko, paminsan-minsan
siyang napapadpad doon. Nginingitian pa nga ako. Crush ko 'yon dati. Ngayon lang
talaga siya naging masungit at bugnutin." Tumango siya sa sinabi nito.
Ilang beses na rin kinukuwento ni Ate Dianne sa kanya ang boss nito.
"Tawagan mo ako kung kailan ka pwedeng magsimula, ha?" Iyon ang bilin sa kanya ni
Ate Dianne bago umalis.
Nang bandang hapon na ay dumating si Aling Seling. Ito ang magbabantay sa mga anak
niya simula bukas. Clint personally hired Aling Seling. Dati na rin itong katulong
ni Clint noon. Dahil nga wala siyang matandaan ay sumusunod na lang siya sa agos.
Ramdam niya ang pagkaasiwa ni Aling Seling sa kanya noong una pa lang silang
nagkita. Hindi ito makatingin ng diretso sa mga mata niya.
Habang pinaghahanda ito ng meryenda ay nakita niya itong pinagmamasdang mabuti ang
litrato nilang mag-asawa na nakasabit sa dingding.
"Aling Seling, mag meryenda ka muna bago umuwi." Bahagyang nagulat ang matanda nang
magsalita siya.
Lumingon ito sa kanya. Kumunot ang noo niya nang makitang maluha-luha ang mga mata
nito.
"Ano po 'yon?"
"Mag-iingat ka. 'Wag kang gagawa ng mga bagay na ikakagalit niya." May babala sa
boses nito.
"Mas maganda sana kung...bumalik na ang alaala mo. Napakabait mong bata. Hangad ko
ang kasiyahan mo at hangad kong makabalik ka kung saan ka nararapat. Salamat sa
paghanda ng meryenda, Ma'am Nathalie. Pero hindi na ako magtatagal. Bukas ay maaga
akong darating." Nakangiting nagpaalam ang matanda.
Nang sumapit ang gabi ay pinatulog muna niya ang mga anak bago naligo. Nang
makalabas mula sa banyo ay nagtapis lang siya ng tuwalya sa katawan.
Tumango ito at ngumiti. Naglakad ito papalapit sa kanya, hinapit siya sa beywang.
Hinalikan siya nito sa labi. Ang kamay nito ay akmang aalisin ang tuwalyang
nakabalot sa katawan niya pero awtomatiko niya itong pinigilan at umiwas sa halik
nito. Bahagya siyang napaatras, hawak sa bandang dibdib ang tuwalyang nakabalot sa
katawan niya.
Natigilan ito sa ginawa niya. Maging siya ay natigilan din. Bumalik na naman ang
pagkaasiwa niya, akala niya ay nawala na.
Hindi niya matukoy kung bakit madalas siyang naiilang sa tuwing hahalikan at
hahawakan siya nito samantalang asawa naman niya ito.
"Thank you for being patient with me..." Anas niya at tumingin kay Clint. "You're
being patient since I woke up from my coma. Kahit...hindi ko nabibigay sa'yo ang
obligasyon ko bilang asawa mo, nandyan ka pa rin para intindihin ako."
"As long as you're here with me, hon." Hinaplos nito ang pisngi niya. "'Wag ka lang
umalis ulit sa tabi ko, walang magiging problema." Mariin ang mga huling kataga
nito.
Mahina siyang natawa.
"Ilang beses na. But I managed to keep you. And I will keep you forever..." Niyakap
siya nito.
Pumikit siya, dinama ang yakap nito. Nagmulat siya ng mga mata at malungkot na
ngumiti. She feel empty. Bakit? Bakit sa tuwing nakayakap ang asawa sa kanya, wala
siyang maramdaman? Parang kulang. Parang napakaraming may kulang.
"Darating ang araw na...handa na akong ibigay sa'yo ang obligasyon ko. Patawad sa
ngayon, Clint." Aniya sa mahinang boses.
"Naiintindihan ko, hon. I told you, right? Basta't nandito ka lang sa tabi ko,
kahit ano lang ang kaya mong ibigay, basta 'wag ka lang umalis sa tabi ko, it's all
fine with me. I love you so much, Nathalie. I won't let someone steal you away from
me." Nang muli itong tumingin sa kanya ay determinado ang mga mata nito.
Tumango siya at ngumiti sa asawa. Muli siya nitong hinalikan sa mga labi. Unti-unti
siyang pumikit, balak tugunin ang halik ng asawa.
Pero ito na naman ang imaheng pumapasok sa isip niya sa tuwing nagtatangka siyang
tugunin ang halik ni Clint. Ang imaheng pumapasok sa utak niya na hindi niya
maaninag kung sino.
Inalalayan siya nito at pinaupo sa kama. Mahina siyang napadaing sa sobrang sakit
ng ulo niya. Kakaiba ang kirot niyon.
Kasabay ng mariing pagpikit niya ay ang pagbaon ng karayom sa balat niya. Nagmulat
siya ng mga mata, pinagmasdan si Clint habang tinutusok sa kanya ang gamot sa
tuwing sumasakit ang ulo niya.
Tiningnan siya nito, masuyong pinunasan ang mga luhang hindi niya namamalayang
tumulo na pala mula sa mga mata niya.
"It's okay. You will be okay, hon. I will always ease the pain..." Nginitian siya
nito.
Tumitig siya sa mukha ng asawa. She's searching for something. Hindi niya iyon
makita kay Clint. May hinahanap siya pero hindi niya matukoy kung ano.
"A-Ang sakit dito..." Naluluhang tinuro niya ang puso. "Hindi ko maintindihan. B-
Bakit ang sakit-sakit?" Hindi niya mapigilang ibuhos ang sakit.
Totoong napakasakit, hindi niya alam ang dahilan. Si Clint ang nasa harapan niya.
Asawa niya ito pero bakit parang may hinahanap pa siya? Bakit pakiramdam niya ay
napakalaki nang nawala sa kanya? Bakit?
Isa-isa niyang hinalikan si Athena at Cohen bago umalis. Sumabay siya kay Ate
Dianne. Kahit buntis ay nagmamaneho pa rin ito ng kotse na ikinailing niya.
Nakarating sila sa Grande Hotel. Sandali siyang iniwan ni Ate Dianne sa lobby dahil
may inasikaso muna ito.
Kinuha niya ang cellphone mula sa bag para tawagan si Aling Seling. Gusto niyang
kumustahin ang mga anak.
Bahagya siyang nagulat nang dumulas sa kamay niya ang hawak na cellphone. Napangiwi
siya at akmang pupulutin iyon nang may nauna sa kanya.
Agaw pansin ang tattoo sa leeg nito. Hindi ito nakatingin sa kanya pero bahagya
niyang nasulyapan ang mukha nito.
Dire-diretso itong naglakad patungo sa elevator. Sinundan niya ito ng tingin. Nang
makapasok ito sa loob ng elevator ay sumandal ito at pumikit.
Hindi naalis ang tingin niya sa lalaki hanggang sa kusang nagsara ang elevator.
Napahawak siya sa sariling ulo nang maramdaman ang pagkirot niyon. Mariin siyang
pumikit. Iba't-ibang eksena ang nakikita niya sa isip pero ang lalaking imahe na
nasa isip niya ay hindi niya maaninag.
Kinalma niya ang sarili. Nang lumapit si Ate Dianne sa kanya ay pinilit niyang
maging normal ang kilos.
"Let's go? Nandito si boss. Kadarating lang daw. Do you want to meet him?"
Nakangiting tanong nito.
"H-Ha?"
Nagpatianod siya nang hinila siya ni Ate Dianne patungo sa loob ng elevator.
To be continued...
A/N: Hooooooy! Wala lang. Ako yung na-e-excite na parang kinakabahan. Haha.
I just want to make it clear po. Clint has nothing to do with Claude. Hindi po sila
magkapatid. Si Clayton at ang dalawang kambal na babae ni Clayton lang yung mga
kapatid ni Claude. That's all and I thank you.😘
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 26
This chapter is dedicated to you Ate Evelyn Delantar and Christine Yanga. You
two are very special here in my heart. I do love you both, always remember that.😘
Thank you always for treating me as your "bunso". Hindi niyo alam kung paano ang
impact sa akin whenever you call me bunso. Haha. Basta love ko po kayo. Sobra.😘
Salamat always for making me feel your never ending support. Nandyan kayo palagi sa
likod ko, guiding and praising me as well. I miss you both 😘
CHAPTER 26
"BOSS, umalis ka kaagad? Anong ginawa mo, suminghot lang dito sa opisina mo?" Hindi
niya mapigilang mahinang matawa habang nagsasalita si Ate Dianne.
Kausap nito ang boss sa cellphone. Paminsan-minsan talaga may pagka-maldita itong
si Ate Dianne.
Nakita niya ang pag-ikot ng mga mata nito at sumimangot bago ibinulsa ang
cellphone.
"He's not feeling well. Hindi man lang daw umabot sa opisina, umalis na." Napailing
ito at kapagkuwan ay gumuhit ang pag-aalala sa mga mata.
"Ayos lang kaya siya? Baka umatake na naman ang anxie-" Natigil ito sa pagsasalita
at tumingin sa kanya. "Ay pasensya ka na. Sige, tuturuan na muna kita sa mga
gagawin mo."
Tumango siya at tumingin sa desk ni Ate Dianne. Naka puwesto sa labas ng opisina
ang desk nito.
Ilang sandali lang ay tinuruan na siya ni Ate Dianne. She's good in guiding her.
Halatang sanay na sanay na sa mga ginagawa.
"'Wag mong gagalawin ang mga gamit ni boss sa mesa niya, he don't like it. Noong
minsang inayos ko ang litratong nakapatong sa mesa niya, kulang na lang alisin na
ako sa trabaho. And one more thing, palagi mong isara ang kurtina sa loob ng
opisina niya, ayaw niya sa maliwanag." Tumango siya kay Ate Dianne, sinulat niya
lahat ng sinabi at tinuro nito.
Ilang oras din siya nitong tinuruan. Napakaraming tinuro ni Ate Dianne, ang iba ay
halos hindi pumapasok sa utak niya. Babalikan niya na lang ang mga sinulat mamayang
pag-uwi niya sa bahay.
"May mga important meetings paminsan-minsan with the most respected shareholders of
Grande Hotel. Sometimes, they will book a specific place for overnight. Sasabihin
naman ni boss kung saang lugar at ikaw ang mag-aasikaso ng booking. Kasama ka rin
sa overnight. Kung sakali..." Medyo nag-aalangan itong ituloy ang sasabihin at
kapagkuwan ay napakamot sa ulo.
"...don't let him come near the pool. Basta 'wag mo siyang hahayaang lumapit o
kahit mapag-isa man lang sa malalalim na tubig. Kahit nga bath tub, bawal dapat
siya. Much better if his room have no bath tub. Kapag ako ang nagpapa-book,
pinipili ko ang kuwartong walang bath tub. Para kay boss lang iyon."
Kumunot ang noo niya sa mga sinabi ni Ate Dianne. Mahina itong natawa.
"Alam kong nagtataka ka. Okay, I will tell you. I know you'll keep it a secret.
Tutal ay magiging boss mo na rin naman siya..." Anito at tumingin sa pinto ng
opisina ng boss nito.
"Inaatake siya minsan ng anxiety niya. He suffered depression since he lost his
wife..." Nag-umpisa itong magkuwento.
"Ilang beses na niyang nilunod ang sarili niya. Ginagawa niya iyon sa tuwing
umaatake ang anxiety niya. And worst, he will hurt himself. Kaya hangga't maaari,
ayaw ng daddy niyang malapit siya sa malalim na tubig. Pool, bath tub or anything
na pwede niyang lunurin ang sarili." Malungkot itong tumingin sa kanya.
Humigpit ang pagkakahawak niya sa ballpen. Hindi niya alam kung bakit apektado
siya. Tila bigla siyang nalungkot.
"Lahat kami ay umaasang sana ay bumalik na sa dati si Boss. Kahit alam naming lahat
na parang imposible na." Pilit itong ngumiti.
"I will show you his office later para familiar ka. For now, let's eat muna
kasi gutom na ako." Natatawang sambit nito at tumayo.
Tumayo na rin siya, sumunod kay Ate Dianne. Tinungo nila ang cafeteria ng Grande
Hotel at kumain. Pagkatapos kumain ay tinawagan niya si Aling Seling, kinumusta ang
mga anak niya. She miss her twins. Gusto na niyang umuwi para makita ang mga ito.
Pagkatapos kumain ay pinasok siya ni Ate Dianne sa opisina ng magiging boss niya.
Medyo madilim sa loob, halatang ayaw nga ng boss nito sa liwanag.
"Hindi niya ugaling mag stay dito sa opisina niya. Si Sir Clayton, paminsan-minsan
ring pumupunta dito. Nakababatang kapatid 'yon ni boss. Dalawa sila ang namamahala
sa Grande Hotel."
Hindi niya alam kung nakikinig pa ba siya kay Ate Dianne. Abala ang mga mata niya
sa pagtingin sa kabuuan ng opisina. The smell in his office is familiar.
"Oo nga pala, sekretong binigay ni Sir Prinx sa akin ang gamot ni Boss. Sandali
kukunin ko." Tinalikuran siya nito at lumabas ng opisina.
Patuloy niyang inikot ang paningin sa loob ng opisina ng magiging boss niya. Hindi
siya mapakali sa mabangong amoy. Pamilyar talaga ang amoy na iyon.
Napailing siya at tumingin sa mesa. Akmang lalapit siya doon pero tumigil siya sa
paghakbang nang muling pumasok si Ate Dianne sa opisina.
"Here's his medicine." Inabot nito sa kanya ang isang bote ng gamot.
"Keep that in your bag. Lagi mong dalhin lalo na kapag kasama mo si boss. For
emergency purposes lang naman 'yan. Paminsan-minsan kasi nakakalimutan ni boss
dalhin ang gamot niya lalo na sa mga important gatherings and meetings. Kaya mas
mainam na dala mo 'yan." Nakangiting paliwanag ni Ate Dianne.
Umabot siya ng isang linggo sa training. Marami siyang natutunan kay Ate Dianne.
Naging familiar na rin siya sa mga gawain nito. Halos siya na ang gumagawa ng
nakasanayan nitong trabaho. Sa loob ng isang linggong iyon ay hindi pa niya nakita
ng personal ang boss ni Ate Dianne. Totoo nga ang sinabi ni Ate Dianne na hindi
ugali ng boss nitong manatili sa sariling opisina. Madalas ay sa phone lang ito
kausap ni Ate Dianne.
Umabot pa ng ilang araw, halos alam na niya ang lahat ng trabaho na ginagawa ni Ate
Dianne.
"Aalis na ako bukas. Ikaw na ang bahala dito, ha? Ang bilis mo nga matuto, eh. Kaya
alam kong kaya mo na." Iyon ang bungad ni Ate Dianne sa kanya nang pumasok siya
kinabukasan.
Ngumiti siya at tumango. Sa totoo niyan ay naaliw siya. Ito ang unang pagkakataong
pinayagan siya ni Clint na magtrabaho kaya totoong naaaliw siya sa ginagawa.
"Thank you for guiding me, ate. Salamat din dahil sa'yo may iba na akong
pagkakaabalahan. But I still miss my twins. Araw-araw excited akong umuwi para
mahawakan at mahalikan ko sila." Natatawang napailing siya.
"Of course, you're a loving mother kaya. Gusto ko rin ng kambal. Kaya inggit ako
sa'yo, eh. Ang ganda at ang pogi pa naman ng kambal mo. Sarap nilang panggigilan."
Matamis itong ngumiti.
Nawala lang ang ngiti ni Ate Dianne at biglang napatayo nang dumating ang boss
nito.
Ilang beses siyang napakurap. The man is familiar. Ito ang pumulot ng cellphone
niya noong nakaraang linggo. Ibig sabihin, ito ang boss ni Ate Dianne?
Tumango ito.
Claude.
Ngayon lang binanggit ni Ate Dianne ang pangalan ng boss nito. Sa hindi malamang
kadahilanan ay tumibok ng husto ang puso niya nang marinig ang pangalan na iyon.
"Nag breakfast ka ba bago umalis sa inyo? Baka sumakit na naman ang ulo mo, ha?
Dala mo 'yong gamot mo?" Sunod-sunod na tanong ni Ate Dianne.
Tumango ito.
Lumipas ang ilang oras na nasa harap lang sila ng computer. Pilit na pumapasok sa
utak niya ang pangalan na binanggit ni Ate Dianne. Hindi niya alam kung bakit
apektado siya.
Napapikit siya. Unti-unti niyang naramdaman ang pagkirot ng ulo niya. Nang magmulat
siya ng mga mata ay napabuntong-hininga siya.
"Welcome daw dito sabi ni Boss." Iyon ang bungad ni Ate Dianne sa kanya nang
makabalik ito sa mesa nila.
"Busy siya kaya hindi ka ma-welcome ng personal. Paano ba naman isang linggong
wala, natambakan ang pipirmahan." Natatawang sambit nito.
Ngumiti siya.
"Bring me the-"
"Sir, ito na po. Wait lang." Putol ni Ate Dianne sa sasabihin ng boss nito.
Kinakabahan man ay inabot niya iyon at tumayo. Humakbang siya papasok sa opisina.
Kumatok muna siya bago pumasok.
Nang makapasok ay nakita niyang abala si Sir Claude sa mga pinipirmahan nito.
"Just put it here on my table, Dianne. Thank you." Narinig niya itong nagsalita,
inaakalang si Ate Dianne ang pumasok.
"Ako po ang inutusan ni Ate Dianne para ihatid 'to sa inyo." Aniya sa mahinang
boses at pinatong sa mesa nito ang dokumentong hawak.
Nakita niyang natigilan ito. Awtomatiko itong tumigil sa pagpirma, ang ugat sa
kamay nito ay nagsilabasan dahil sa mahigpit na paghawak sa ballpen.
Binitawan nito ang ballpen at dahan-dahan ay tumingin sa kanya. Nagsalubong ang mga
mata nilang dalawa.
Bahagya siyang napaatras nang tumayo ito. Mabilis itong nakalapit sa kanya.
"Magsalita ka. Kahit ano..." Muli ay utos nito sa mas mariing boses.
"S-Sir..."
"You...y-your voice..." Nanginginig ang boses nito habang nakatitig sa mga mata
niya.
Kitang-kita niya ang kaguluhan sa guwapong mukha ni Sir Claude. Humigpit ang
pagkakahawak nito sa magkabilang braso niya na ikinangiwi niya.
Nang makita ang pagpatak ng mga luha nito ay tila nasaktan siya. Sumikip ang dibdib
niya, apektadong-apektado sa nakikita.
Sa hindi malamang kadahilanan ay umangat ang kamay niya, awtomatikong hinaplos ang
pisngi nito.
To be continued...
A/N: HALAAAAAAA 😭😭
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 27
CHAPTER 27
Ilang beses siyang napakurap nang marinig itong muling nagsalita. Bigla niyang
binawi ang kamay, tila napaso.
"S-Sir Claude..."
Tumitig ito sa mga mata niya, matagal na matagal. Umatras ito, mariing pumikit.
Nakikita niya kung paano nitong pinapakalma ang sarili. She don't know why but she
want to reach him and touch him again. She want to comfort him.
Nang magmulat ito ng mga mata ay diretso itong tumingin muli sa mga mata niya.
Kumunot ang noo nito, naguguluhan.
Kumilos siya pero tila hindi siya makaalis sa kinakatayuan niya. Muli itong
tumingin sa kanya, titig na titig na naman sa mga mata niya. Mahina na naman itong
napamura at dahan-dahang napaatras.
Tila nanghihinang napaupo ito sa couch. Napahilamos ito sa sariling mukha. Kitang-
kita niya ang panginginig nito.
"Ayos ka lang? Bakit ang putla mo?" Kunot ang noong tanong ni Ate Dianne nang
makaupo siya sa tabi nito.
Tumango siya.
"Masakit lang ang ulo ko, ate." Pagdadahilan niya, hindi na sinabi ang nangyari sa
loob ng opisina.
Wala siyang ideya kung bakit ganoon ang reaksyon ng boss niya nang makita siya.
Pero mas pinili niyang hayaan at intindihin ito.
Nang malapit na ang uwian ay nauna nang umuwi si Ate Dianne pagkatapos nitong
magpaalam kay Sir Claude. Masama daw ang pakiramdam nito kaya nauna na itong umuwi.
Nang uwian na ay niligpit niya ang mga gamit. Tumingin siya pinto ng opisina. Wala
pa bang balak umuwi ang boss niya?
Lumapit siya sa pinto at kumatok. Magpapaalam muna siya bago umuwi. Nakailang katok
na siya pero walang sumasagot mula sa loob.
She decided to open the door. Nanlaki ang mga mata niya nang makitang nakahandusay
si Sir Claude sa sahig!
Dali-dali niya itong nilapitan at dinaluhan. Napapitlag pa siya nang dumikit ang
balat niya sa balat nito. Napakainit nito. Pawis na pawis ang noo nito at bahagyang
hinihingal.
Akmang aalis siya para tumawag ng tulong nang hinawakan siya nito sa pulsuhan.
Nakita niyang dahan-dahan itong tumayo at umupo sa couch. Mariin itong pumikit.
"Ahm...sino ang pwede kong tawagan para sunduin ka?" Hindi niya alam ang
gagawin.
Nagmulat ito ng mga mata, diretsong tumingin sa kanya.
"Can you drive?" He asked.
"H-Ha? Opo, Sir Claude." Tugon niya.
Tumango ito at kapagkuwan ay tumayo.
"Drive me home, then." Nauna itong lumabas ng opisina pagkatapos iabot sa kanya ang
susi ng kotse nito.
Napangiwi siya at kaagad na sumunod. Dinaanan niya ang bag sa mesa bago tuluyang
pumasok sa elevator kung saan pumasok si Sir Claude.
Pareho silang walang imik sa loob ng elevator. Nakasandal ito doon, halatang masama
talaga ang pakiramdam.
Habang mariin itong nakapikit ay tinitigan niya ito. Wala sa sariling kumuha siya
ng panyo at lumapit sa boss niya.
Nagmulat ito ng mga mata nang maramdamang pinunasan niya ang pawis sa noo nito. Ito
na naman ang kakaibang pagtitig nito sa mga mata niya. Mas matangkad ang boss niya
sa kanya kaya nakatingala siya dito.
Awtomatiko niya itong nginitian.
"Magpagaling ka, Sir. 'Wag mong...pabayaan ang sarili mo." Sinabi niya iyon sa
mahinang boses.
Titig na titig ito sa mukha niya at kapagkuwan ay muli na namang tumitig sa mga
mata niya.
Natigil siya sa pagpunas ng pawis nito at napaatras nang humakbang ito hanggang sa
napasandal siya sa malamig na pader ng elevator.
"Why?"
"P-Po?" Ang lakas ng kabog ng dibdib niya.
Nanatili itong nakatitig sa mga mata niya.
"Your...eyes." Gulong-gulo ang ekspresyon ng mukha ng boss niya. "Ang lakas..."
Napakahina ng boses nito, halos hindi niya marinig. "...ang lakas ng tibok ng puso
ko."
Natigilan siya at napatitig sa guwapong mukha ng boss niya. Akmang magsasalita siya
nang pumikit ito at bahagyang nabuwal.
Awtomatiko niya itong niyakap para alalayan. Napakainit nito, inaapoy sa lagnat.
Nang bumukas ang elevator ay hindi niya alam kung paano itong alalayan palabas. May
isang empleyado siyang nakita kaya nagpatulong siyang alalayan ang boss nila.
"Ikaw ang bagong sekretarya ni boss, di' ba? Mabuti at hindi ka pa umuuwi. Kawawa
naman 'tong si boss." Naiiling nitong tiningnan si Sir Claude.
"Salamat po. Ako nang bahala sa kanya. Ihahatid ko na lang." Nginitian niya ang
lalaking tumulong sa kanya.
Nang makaalis ito ay inayos niya ang seat belt ng boss niya bago nagmaneho. Habang
nasa biyahe ay napangiwi siya nang maalalang hindi pala niya alam ang address nito.
Sandali niyang pinarada sa gilid ng kalsada ang kotse.
"Sir Claude...I don't know your address. Saan po kita ihahatid?" Tanong niya,
umaasang sasagot ito.
Pero wala siyang nakuhang sagot mula sa boss niya. Napatitig siya dito. Naaawa siya
sa hitsura nito.
Kusang umangat ang kamay niya para sana damhin ang noo nito pero nagmulat ito ng
mga mata.
Napabuntong-hininga ito kasabay ng pagtitig sa mga mata niya. Mabilis itong nag-
iwas ng tingin.
"Address mo po, Sir Claude..." Aniya.
Nang sinabi nito ang address ay tumango siya at muling nagmaneho. Nakarating sila
sa building ng condo nito. Panay ang alalay niya dito habang nasa elevator sila.
Tila anumang sandali ay matutumba na ito.
Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay makapasok sila sa loob condo ng boss
niya. Kaagad niya itong pinaupo sa mahabang sofa.
Hinugot niya ang cellphone mula sa bulsa at tinawagan si Ate Dianne. Sinabi niya
ang nangyari sa boss niya. Kaagad daw nitong tatawagan ang kapatid ni Sir Claude
para maasikaso ito.
Habang naghihintay ay nakatingin lang siya sa boss niya. Nakasandal lang ito sa
sofa, nakapikit ang mga mata.
Inikot niya ang paningin sa kabuuan ng condo nito. Kumunot ang noo niya. This place
seems familiar.
Mahina siyang natawa. Ngayon pa lang siya nakapunta sa condo ng boss niya. Saan
nanggagaling ang pamilyar na pakiramdam na ito?
Ilang minuto pa ang lumipas nang marinig niya ang pagpasok ng kung sino sa loob ng
condo. Nakita niya ang dalawang matangkad na lalaki. Ito siguro ang tinawagan ni
Ate Dianne.
Ang isang lalaking nauna ay may hawig sa boss niya. Ang isang nasa likod nito ay
diretsong nakatingin sa kanya.
"Tumawag si Dianne. Ikaw ang bagong secretary?" Tanong ng lalaking kahawig ni Sir
Claude.
Hindi niya mapigilang mapatitig sa mukha nito. Ito na naman ang pamilyar na
pakiramdam niya.
"I am his brother, Clayton." Mabilis lang itong nagpakilala bago tuluyang lumapit
sa kuya nito.
"Thank you for bringing him here." Tumigin siya sa nagsalita.
Tumango siya.
"Yes, Sir..."
Ngumiti ito.
"Prinx Kal Smith. I am Claude's friend." Nagpakilala ito sabay tingin sa boss niya.
Tumango siya.
"Salamat ulit. Pasensya na sa abala. Si Clayton na ang bahala. I will send you
home." Nag-alok itong ihatid siya.
"I insist. You took good care of my friend. Ihahatid na kita." May pinalidad sa
boses nito.
Awtomatiko siyang tumango, she's kinda intimidated with his voice. Kahit nakangiti
ito, pakiramdam niya ay dapat pa ring sundin ang anumang sasabihin nito.
"Baby Lyn..." Saktong nasa pinto na siya nang bigla siyang mapahinto.
"Baby Lyn..." Napatitig siya kay Sir Claude habang tila nananaginip na binabanggit
ang pangalang iyon.
"My baby..." Tila tinutusok ang puso niya sa sakit sa boses nito.
"Kuya..." She can hear the pain and sadness on Sir Clayton's voice while looking at
his brother.
Wala sa sariling humakbang siya at lumapit sa boss niya. Umupo siya sa tabi nito.
"You have to rest, Sir Claude..." Mahinang usal niya, masuyong pinunasan ang mga
luha nito.
Kahit nakapikit ay nagawa nitong hawakan siya sa kamay. Mahigpit ang pagkakahawak
nito. Ilang sandali lang ay tumigil ito sa pag-iyak at payapang nakatulog.
Nang tumingin siya kay Sir Clayton ay hindi makapaniwalang nakatingin ito sa kanya.
"Take good care of Sir Claude po." Aniya sa mahinang boses, muling tiningnan ang
boss niya.
The moment she left, she feels like she left something very important. Her heart
became heavy.
Habang naglalakad papalayo mula sa boss niya ay wala sa sariling napahawak siya sa
sarili niyang dibdib.
She's hurting but she don't know the reason why. She feels empty.
It's...painful.
To be continued...
Yeeeey ! Nagkaroon ako ng konting oras to continue writing this.😍 Hindi ako
matahimik, eh. 😅😂
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 28
To Yham Kang, ito po, ha? Umaga ako nag update. Sana makatulog ka na po.
Hahaha. Labyu ! 😘 Para sa'yo 'to.😘
CHAPTER 28
NABIGLA siya nang makita ang boss niya. Hindi niya inaasahang darating ito ngayon.
Dalawang araw pa lang ang nakakalipas simula nang nilagnat ito.
Inaasahan niyang hindi ito titingin sa kanya, katulad ng ginawa nito noon kay Ate
Dianne noong binati siya.
Pero ganoon na lang ang pagkabigla niya nang tumingin ito sa kanya.
Si Sir Clayton ang umaasikaso sa mga gawain noong dalawang araw itong nawala kaya
hindi niya ito nakakausap.
"I'm good, thanks." Hindi niya mawari kung bakit hindi maalis-alis ang tingin nito
sa mga mata niya.
Lihim siyang nakahinga ng maluwag nang sa wakas ay humakbang ito patungo sa pinto
ng opisina nito.
Hawak na nito ang door knob nang tumigil ito at lumingon sa kanya.
Mula sa mga mata niya ay bumaba ang tingin nito sa labi niya. At muli ay titingin
na naman ito sa mga mata niya.
Tila nanghihinang napaupo siya sa upuan niya. Ramdam niya ang panginginig ng mga
tuhod niya. Apektadong-apektado siya sa bawat titig nito.
Pinakalma niya ang sarili bago tumayo ulit at nagtimpla ng kape para sa boss niya.
Kumatok siya bago binuksan ang pinto gamit ang isang kamay.
"You're welcome po." Mahinang tugon niya at pumihit para bumalik sa table niya.
Halos hindi niya namalayan ang pagdaan ng oras kahit wala naman masyadong pinagawa
si Sir Claude sa kanya. Nagulat na lang siya nang lumabas ang boss niya mula sa
opisina nito.
Tiningnan niya ang oras. Binanggit ni Ate Dianne sa kanya na hindi ito nagtatagal
sa opisina nito kaya inaasahan na niyang aalis na ito.
Dali-dali niyang inayos ang table niya at dinala ang ilang gamit. May important
meeting ba? Wala naman itong sinasabi. She checked his schedules earlier, wala
naman itong meeting ngayong araw.
Kahit walang ideya kung saan sila pupunta ay walang imik na sumunod siya sa boss
niya. Silang dalawa lang sa loob ng elevator. Amoy na amoy niya ang mabangong amoy
nito.
Nang bumukas ang elevator ay kaagad siyang humakbang nang lumabas ito. Muntik pa
siyang mabangga sa likod ng boss niya nang bigla itong tumigil sa paglalakad.
"H-Ha?"
Ilang beses siyang napakurap. Ang ibig sabihin, kakain sila? Walang meeting?
"Nagugutom ako. I want to eat lunch. Gusto kong may kasama." Mabilis itong nag-iwas
ng tingin sa kanya, tila nahihiya.
"Sinabi mo sana, Sir. Nagpa book sana ako ng restaurant para sa lunch mo at-"
"No. I want to eat...with you." Agaw nito sa sasabihin niya, muling tumingin sa
kanya.
"Hindi naman sa po gano'n, Sir Claude. Inaalala lang kita. Gutom ka na pala kaya
sana pina-book na lang kita ng restaurant. Parte iyon ng trabaho ko. Sa susunod
sabihin mo sa akin kung saan mo gustong kumain at kung anu-ano ang gusto mong
kainin para-"
"I am the one who is asking here. Ikaw ang tinatanong ko kung saan mo gustong
kumain." Mariin ang boses nito, tila nauubusan na ng pasensya, pinaglalaban ang
naging tanong nito.
Napangiwi siya. Bakit nagsungit kaagad? Tuloy ay hindi niya napigilang mapairap.
Nakita iyon ng boss niya. Kahit siya ay nabigla. Hindi naman niya ugaling umirap.
Parang normal lang niya itong ginagawa sa boss niya! Tuloy ay nakaramdam siya ng
hiya sa inasta niya.
"Ahm...kahit saan na lang po, Sir Claude." Iyon na lang ang naging tugon niya.
"Where the fuck is that kahit saan? May restaurant ba dito sa hotel ko na kahit
saan ang pangalan?" Namilog ang mga mata niya sa sarkastikong tanong nito.
"You are the owner of this hotel. Ikaw ang nakakaalam kung nasaan ang kahit saan."
Naging sarkastiko din ang tugon niya.
Hindi niya alam kung saan nanggagaling ang pagiging maldita niya.
"Look, I'm sorry, okay?" Napatitig siya sa boss niya, hindi makapaniwalang nagso-
sorry ito sa kanya samantalang ito ang boss.
"Pasensya na..." Muling usal nito, napakamot sa ulo.
"Kumain na tayo. I'm really hungry. Please?" Nakikiusap ang boses nito.
Mas lalo siyang natigilan. Bakit pakiramdam niya ay parang normal lang sa kanilang
dalawa na ganito sila? Nabibigla pa siya dahil parang lumalabas na ito ang sumusuko
sa kanya.
Napansin niyang nakatingin ang ibang staffs sa gawi nila. Ang iba ay nagtataka ang
mga mukha. Marahil ay hindi nila inaasahang makikita nila ang may-ari ng Grande
Hotel na kumakain sa isa sa mga restaurants dito. Kahit siya ay magtataka. Alam ng
lahat na hindi kumakain ang boss nila dito sa Grande Hotel, madalas pa nga ay wala
ito, ayon sa mga kuwento ni Ate Dianne.
Ang iba ay may magandang ngiti sa mga labi, tila kinikilig dahil naririto si
Sir Claude. Kitang-kita ang paghanga sa mata ng mga ito.
"First time mong kumain dito?" Hindi niya mapigilang magtanong, nakaramdam ng inis.
Tumango ang boss niya.
"Sa susunod, magpapa deliver na lang ako ng lunch mo. You can eat your lunch in
your office." She sounds like a possessive girlfriend!
Tumigil ito sa pagnguya ng pagkain at tumingin sa kanya.
Naikagat niya ang ibabang labi. She expect him to get mad at her. Sekretarya lang
siya nito, bakit ganito siya kung umasta? Kanina pa siya namumuro.
Sa halip na sagutin siya ay kumuha lang ito ng tissue at pinunasan ang gilid ng
bibig niya. Natigilan siya. Maging ito ay natigilan din sa ginawa.
Bigla nitong binawi ang kamay at kapagkuwan ay tumikhim.
"S-Salamat..." Aniya sa mahinang boses.
Walang imik na pinagpatuloy nila ang pagkain.
"Are you married?" She heard him asked.
Tumingin siya sa boss niya at kapagkuwan ay tumango.
Bumaba ang tingin nito sa daliri niya. Alanganin siyang ngumiti.
"Ahm...I didn't wear our wedding ring. Hindi kasi ako sanay..." Aniya nang mabasa
ang katanungan sa mga mata nito.
Totoong hindi niya sinusuot ang wedding ring nila ni Clint. She's not comfortable
wearing that thing. She was just thankful that Clint let her take off the ring.
Nakakaintinding tumango ito.
"How old are you?" Muling tanong nito.
Akmang sasagot siya nang tumunog ang cellphone nito. He excused himself and
answered the phone. Nang makabalik ito ay kaagad nitong sinabi na mag-book siya ng
hotel para sa nalalapit na meetings nito sa mga stockholders ng Grande Hotel.
Kaagad niyang inasikaso ang sinabi ng boss niya nang makabalik sila sa opisina.
Panay ang tawag nito sa kanya, maraming inaabot at inuutos. Bigla ay naging abala
silang pareho.
Panay din ang pagsagot niya sa mga tawag. Nang pumasok siya sa opisina ng boss niya
ay natigilan siya nang makitang nakasandal ito sa inuupuan nito at nakapikit.
Is he asleep? Mukhang napagod ito.
Lumapit siya sa mesa nito, dahan-dahang nilapag ang dokumentong pinagawa nito
kanina. Hindi niya mapigilang titigan ang boss niya. Tulog nga ito.
Napangiti siya at kapagkuwan ay napailing. She's not thinking that her boss is not
used with his workloads. He just lack of sleep. Nahalata niya iyon.
Hindi niya mapigilang makaramdam ng awa sa boss niya. Kitang-kita niya ang mabigat
na dinadala nito. Losing his wife is a huge impact on his life.
Dahan-dahan siyang tumingin sa litratong nakapatong sa mesa ng boss niya. Unti-unti
ay nawala ang ngiti sa mga labi niya nang mapatingin sa babaeng kasama ng boss niya
sa litrato.
Wala sa sariling napaatras siya dahilan para magsilaglagan ang iilang gamit sa mesa
ni Sir Claude.
Her boss woke up and look at her.
Mabilis niyang pinulot ang mga papel na nagkalat sa sahig. Nanginginig ang mga
kamay na pinatong niya ang mga iyon sa mesa ng boss niya.
Akmang tatalikod siya nang mabilis siyang hinawakan ni Sir Claude sa pulsuhan niya.
Kunot ang noong nakatingin ito sa kanya.
"Are you okay?" He asked.
Tumango siya kahit alam niya sa sariling hindi. Ramdam niya ang kirot sa ulo niya,
sumasakit iyon.
Mahina siyang napadaing at muling tumingin sa litrato.
"You're pale. Are you sure you're okay?" Nahimigan niya ang pag-aalala sa boses ng
boss niya.
"I-I have to go." Nanghihinang paalam niya, binawi ang kamay mula dito.
She have to get her medicine. Nasa loob iyon ng bag niya. Clint made sure that she
always bring her medicine.
Sa paghakbang niya ay nabuwal siya. Awtomatiko siyang hinapit ng boss niya sa
beywang, inalalayan siya.
Kasabay ng matinding pagsakit ng ulo niya ay ang mga alaalang pilit na pumapasok sa
utak niya. She can't handle it. Wala siyang maintindihan sa mga iyon. It was all
blurred, she can't see the faces. All she can hear is the laughters and a familiar
voice of a man.
Ang mahihinang daing niya ay napalitan ng sigaw. Napahawak siya sa ulo niya,
gustong iuntog iyon para mawala ang sakit. She can still hear the laughters and
that voice. Ang boses na paulit-ulit niyang naririnig.
I don't want to touch your body without your consent.
Let me change your name to mine.
You'll be the death of me, don't you that, huh? Binabaliw mo ako.
Unti-unting sumuko ang utak niya.
"Tangina..."
She heard her boss cursed before she lost her consciousness.
To be continued...
A/N: UGH !! 🤧🤧🤧
WALA PA AKONG TULOG. 😅😂
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 29
HAPPY HALLOWEEN AND KEEP SAFE EVERYONE! MALAKAS ANG ULAN. KEEP PRAYING FOR OUR
SAFETY 🙏
CHAPTER 29
HER boss insisted to bring her to the hospital but she keep declining him. Hindi
niya alam kung ilang minuto siyang nawalan ng malay.
Natagpuan na lang niya ang sariling nakahiga sa couch ng opisina ni Sir Claude. Her
head is still painful. Kinuha lang niya ang gamot sa loob ng bag niya at ininom
iyon. Iba pa ang gamot na ito sa gamot na tinutusok ni Clint sa kanya.
Dalawang klaseng gamot ang pinapainom ni Clint. Ang isa ay kailangan pang i-inject
sa kanya. She never checked her medicine. Clint Mendez is a doctor. Alam niyang mas
alam nito ang makakabuti para sa kanya.
"You sure you don't want me to bring you to the hospital?" Her boss asked again for
the third time.
Umiling siya.
"Sorry if I disturbed you and made you worried, Sir Claude. Okay na po ako. I
already took my medicine." Nahihiyang tugon niya.
"Madalas bang sumasakit ang ulo mo?" Tanong nito, nakakunot ang noo.
Bumaba ang tingin nito sa bote ng gamot na hawak niya. Mabilis niya iyong ibinalik
sa loob ng bag.
She heard him sigh.
"You should go home early today. Ako nang bahala dito." Namulsa ito at nag-iwas ng
tingin sa kanya.
Naikagat niya ang ibabang labi.
"Pasensya na sa abala, Sir Claude..." Totoong nahihiya siya.
"It's okay. Umuwi ka na. Should I drive you home?" Muli itong tumingin sa kanya.
Mabilis siyang umiling. Sobrang nakakahiya na kung ito pa mismo ang maghahatid sa
kanya pauwi.
"Kaya ko na, Sir. Salamat." Nagpaalam siya sa boss.
Nang nasa pinto na siya ay narinig niya itong nagsalita.
"Don't come to work tomorrow if you're still not feeling well." Nang lumingon siya
ay nakaupo na ulit ito sa swivel chair nito.
Nagpasalamat siya bago tuluyang umalis.
Nang makauwi ay tinawagan niya si Clint. Sinabi niya ang nangyari sa opisina ng
boss niya.
Ilang minuto lang ay nagulat siya nang maaga itong umuwi. Kaagad siya nitong
inasikaso.
"You don't have to go home early." Aniya sa asawa.
Clint look at her.
"My wife is in pain. My work can wait. You are my priority, hon." Masuyong tugon
nito habang tinutusok sa kanya ang injection.
Hindi niya mapigilang mapatitig kay Clint. Tahimik lang itong tao. Paminsan-minsan
ay nakikita niya ang pagiging misteryoso nito. Paminsan-minsan ay nangangapa pa rin
siya, pilit na binabasa ang pagkatao ng asawa pero ni kahit isa ay wala siyang
makuhang sagot.
Nanatili siyang nakatitig sa asawa. Why don't she feel anything? Simula nang
magising siya mula sa coma niya ay tila bato ang puso niya, walang maramdamang
kahit ano kay Clint samantalang mag-asawa naman sila.
She can't help herself but to think about her boss, Claude Hernandez. There's
something in him that she can't resist. Tila may kung anong humahatak sa kanya sa
tuwing malapit siya sa boss niya, hindi niya iyon mapigilan. The beating of heart
whenever she's looking at him is not normal. Bakit hindi niya iyon maramdaman kay
Clint? Ano ba ang kulang?
"You're spacing out, hon. Are you okay?" Napakurap siya nang marinig na nagsalita
ang asawa.
"H-Ha? Oo." Nginitian niya ang asawa.
Dumukwang ito para halikan siya sa labi pero ito na naman siya, awtomatikong
umiwas. May mga pagkakataong nabibigla siya nito, nagagawang halikan. Pero mas
marami ang pagkakataong umiiwas siya sa halik ng asawa. Tila awtomatikong ganoon
palagi ang reaksyon ng katawan niya.
She saw the pain in his eyes until it turned emotionless. He sigh and hold her
hand.
"You know that I love you right, hon?" He slightly squeezed her hand.
Tumango siya.
Awtomatiko itong ngumiti at masuyong hinaplos ang pisngi niya.
"You are my most precious creation..." Mahinang anas nito.
Naguluhan siya sa binitawang salita ng asawa. She saw him smirked. Hindi niya alam
kung bakit bigla siyang nangilabot.
Nang magpaalam itong umalis ay bahagyang kumunot ang noo niya.
Napabuntong-hininga siya. Ano ba itong nararamdaman niya? Bakit parang may mali?
Muli ay napabuntong-hininga siya at nagdesisyong maligo bago puntahan ang kambal
niya.
She smiled brightly when she her twins playing with each other in their room.
"Aling Seling, hindi ka ba pinapahirapan ng mga bata?" Tanong niya sa katiwala.
Mahina itong natawa.
"Naku, hindi. Nakakaaliw nga 'tong mga kambal mo. Si Athena...paminsan-minsan
inaaway ako. Madami talagang inaayawan." Naiiling na sumbong nito.
Natawa siya at naaaliw na pinakinggan ang tawa ng dalawa niyang anak.
She joined Athena and Cohen. Nakipaglaro siya sa mga ito ng ilang minuto. Nang
pumasok ang asawa niya sa kuwarto ng kambal ay kaagad na punalayaw ng iyak si
Athena nang makita sa Clint.
Natatawang kinarga niya ito.
"Baby Athena, si daddy 'yan..." Naiiling na sambit niya sa anak pero mas lumakas
lang ang iyak nito.
Kaya pati si Cohen ay umiiyak na rin. Naiiling na tumingin siya sa asawa.
"You should go out muna, hon. Patahanin ko lang 'tong dalawa." Nakangiwing sambit
niya kay Clint.
Natatawang lumabas na lang ito.
"Ang bad niyong dalawa, ha? Bakit ayaw niyo kay daddy, ha?" Kunwari ay pinagalitan
niya ang dalawa.
"Gusto...mommy. Ayaw...daddy..." She heard Athena's little cute voice, pouting her
lips while wiping her own tears with her little cute hands.
Nang tumingin siya kay Aling Seling ay pinapatahan nito si Cohen.
"Hayaan mo na sila. Kapag lumaki na baka doon nila magustuhan si Clint." Naiiling
si Aling Seling.
She sighed.
Hindi niya maintindihan kung bakit ayaw ng kambal sa daddy nila.
Nang mga sumunod na araw ay naging abala siya. Nagpaalam siya kay Clint na hindi
siya makakauwi dahil kailangan niyang samahan ang boss niya. Pinayagan naman siya
ng asawa tutal ay work related naman daw.
She already book a hotel for the stockholders of Grande Hotel. Matagal-tagal din
ang meeting kaya nang makapasok sa hotel room niya ay napahilot siya sa batok.
Umupo siya sa sofa at tinawagan ang boss niya. Ang hotel room nito ay kaharap lang
ng hotel room niya.
"Sir, what do you want for dinner? Ipapahatid ko diyan sa suite mo para makakain ka
na ng dinne-"
"I'm outside. Open the door, please." Putol nito sa sasabihin niya.
Natigilan siya at biglang tumayo. Binaba niya ang cellphone at tinungo ang pinto.
Binuksan niya iyon.
Sumalubong sa kanya ang mabangong amoy ng boss niya. Diretso siyang napatingin
sa mga mata nito. At ito na naman ang puso niya, hindi na naman normal ang pagtibok
niyon.
Bumaba ang tingin niya sa kamay nito. Kumunot ang noo niya nang makitang may dala
ito.
"May dala akong dinner." Inabot ng boss niya ang dala nito.
Nang tumingin siya sa boss niya ay nakapuo na ito sa mahabang sofa, nakasandal at
nakapikit ang mga mata.
Nilapag niya sa maliit na table ang mga pagkain. Saktong pag-upo niya sa single
sofa na nasa tabi nito ay nagmulat ito ng mga mata.
"Eat." Utos nito.
Umiling ito.
Napangiwi siya.
"Para sa'yo 'yan." Nalukot ang ilong nito, tila gusto pa yatang makipagtalo sa
kanya kapag tinanggihan niya ang dala nito.
Kunot na kunot ang noo nito, parang may nakikitang kakaiba sa kanya. Mas lalo tuloy
siyang nailang. Bakit ba lagi itong nakatitig sa kanya?
Ang mukha ng boss niya ay may halong kaguluhan. Tila sinasabi ng mukha nito na may
ginagawa itong hindi naman dapat. Na para bang mali ang mga kinikilos nito.
Naiiling na tinapos niya ang pagkaing dala nito. She took a bath and open her
laptop to check her boss's schedule and appointments for the next few days.
Nagdesisyon siyang puntahan ito kaya lumabas siya ng hotel room niya. Kinatok niya
ito pero walang sumasagot mula sa loob.
"Lumabas po siya, Ma'am. Nakita ko kaninang papunta sa roof top. Maganda po doon,
may swimming pool. Mukhang problematic, eh. Baka magpapahangin lang. Boyfriend niyo
po ba 'yon?" Lumingon siya sa nagsalita.
"Pasensya na. Kapansin-pansin kasi ang boyfriend mo. Parang artista. Don't get me
wrong. Hindi po ako bakla." Natawa ito sa huling sinabi.
"Napansin ko lang talaga siya kanina kasi parang wala sa sarili, Ma'am. Hindi naman
siguro kayo nag-away?" Muli ay natawa ito.
Umiling siya.
Habang papaakyat sa roof top ay tinawagan niya ang boss pero hindi naman nito
sinasagot.
Totoong maganda nga sa roof top. The swimming pool there is very attractive and
beautiful. May wine bar din at mahinang tugtog. Iilan lang ang mga tao doon.
Bigla ay nakaramdam siya ng kaba. Pumasok sa isip niya ang sinabi ni Ate Dianne sa
kanya.
Don't let him come near the pool. Basta 'wag mo siyang hahayaang lumapit o kahit
mapag-isa man lang sa malalalim na tubig.
Awtomatiko siyang tumingin sa pool. Mabilis na hinanap ng mga mata niya si Sir
Claude. Hindi niya ito makita sa paligid.
"Excuse me. May nakita ka bang matangkad na lalaki? May tattoo sa leeg at-"
"Ah, 'yong pogi ba, Miss? Nandoon sa pool. Actually, kanina pa siya doon, mag-isa
lang." Pinutol ng babaeng dumaan ang itatanong sana niya.
Lumapit siya sa pool. Pinagpapawisan ang mga kamay niya sa kaba. Nang maaninag na
may tao sa ilalim ng pool ay mahina siyang napamura, mas nadagdagan ang kaba niya.
Hindi nag-iisip na tumalon siya sa pool. Halos mabigla pa siya nang mapagtantong
malalim ang parte ng pool kung saan siya naroroon.
Lumangoy siya at hinanap sa ilalim ng tubig ang boss niya. Nang makita ito ay
hinawakan niya ang damit nito.
Ang akala niya ay wala itong malay pero nakita niya ang pagmulat ng mga mata nito,
nabigla pa nang makita siya.
Unti-unti ay nabitawan niya ang damit nito. She's struggling to swim and out of
breathe. Nasa malalim siya kaya hirap siyang iangat ang sarili paitaas.
She felt those strong arms wrapped around her waist. She knew that it was Claude
Hernandez.
Lumangoy ito kasama siya at inangat siya sa ibabaw. Sunod-sunod ang pag-ubo niya
nang sa wakas ay makalanghap ng hangin.
Awtomatiko siyang napayakap sa batok ng boss niya habang ang mga kamay nito ay nasa
beywang niya.
"Bakit ba kasi nandito ka? Nag-alala ako sa'yo!" Hindi niya mapigilang magtaas ng
boses, halos mangiyak-ngiyak siya sa sobrang kaba.
Nanatili silang nasa tubig. This time, she can feel her feet on the floor of the
swimming pool. Wala na siya sa malalim na parte.
"Nag-alala ako. Akala ko nalulunod ka na." Bahagya niya itong itinulak pero mas
lalo lang siyang hinapit ng boss niya sa beywang.
Bumaba ang tingin nito sa labi niya at kapagkuwan ay muling tumingin sa mga mata
niya.
"Gusto kitang iwasan." Kaguluhan ang nababasa niya sa mga mata nito.
"I feel like I am cheating and at the same time my heart feel at ease whenever I am
with you. Hindi ko alam ang gagawin..." Ang boses nito ay nahihirapan.
"There's something on you that I can't resist. Hinahatak mo ako papalapit sa'yo.
Anong meron sa'yo, huh?" Napapaos ang boses nito, gulong-gulo, hirap na hirap at
tila nasasaktan.
Napatitig siya sa guwapong mukha nito. Ito na naman ang kamay niyang kusang
kumikilos para hawakan ang pisngi ng boss niya. Bakit sa tuwing nakikita niya itong
malungkot, apektadong-apektado siya?
"I want to end this. Hindi ko gusto itong nararamdaman ko, tangina..." Nanlaki ang
mga mata niya nang hinawakan siya nito sa batok at siniil ng halik ang labi niya.
Dapat ay tinulak niya ito. Dapat ay nagagalit siya. Pero sa hindi malamang
kadahilanan, pumikit siya at tinugon ang halik nito.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 30
CHAPTER 30
HINGAL na hingal silang pareho nang maghiwalay ang kanilang mga labi.
Titig na titig sila sa isa't-isa, ang buong katawan niya ay nanginginig. Hindi
dahil sa lamig ng tubig kundi dahil sa halo-halong emosyong napakapaloob sa kanya.
She couldn't get enough. His kiss is familiar. Naguguluhan siya, nalilito. At
maging ang boss niya ay ganoon din. Ang kaninang nalilitong ekpresyon ng mukha nito
ay mas dumoble ngayon.
Nagtaas-baba ang dibdib niya. Natatakot siya. She respond to his kiss without any
hesitations. Hindi siya ganito kay Clint. Bakit pagdating sa boss niya, ang bilis
niyang tumugon?
Tila napapasong napaatras siya pero mabilis siyang pinigilan ng boss niya sa
beywang. Mas lalo siya nitong hinapit, tila wala pang balak bitawan siya.
Tumango ito bilang pagsang-ayon. Inaasahan niyang bibitawan siya nito pero nabigla
siya nang isinandal siya nito sa gilid ng pool at kapagkuwan ay inilapit ang labi
sa labi niya. Ilang pulgada lang ang layo ng labi nito sa labi niya. Halos maduling
siya sa sobrang lapit ng mukha ng boss niya sa kanya. Isang maling kilos lang niya
ay siguradong maglalapat muli ang kanilang mga labi.
Tila naging sunod-sunuran siya. Ibinuka niya ang bibig para banggitin ang pangalan
nito.
Kasabay ng pagmulat ng mga mata nito ay ang muling pag-angkin nito sa labi niya.
Awtomatiko na naman niya iyong tinugon, kusang kumikilos ang katawan niya, tila may
sarili iyong isip.
Muling naghiwalay ang kanilang mga labi at kapagkuwan ay muli na naman nilang
aabutin ang labi ng isa't-isa para muling pagsaluhan ang nakakabaliw na halik.
The movements of their lips is very familiar. It feels normal. Tila sanay na sanay
silang pareho sa ganitong tagpo.
Sa isa pang pagkakataon ay naghiwalay na naman ulit ang kanilang mga labi. She
expect him to stop kissing her but he just look at her eyes and reach for her lips
to kiss her again.
Nang maghiwalay muli ang mga labi nila ay awtomatiko siyang niyakap ng boss niya.
Ramdam na ramdam niya ang mabilis na tibok ng puso nito.
"C-Claude...I-I-"
"Don't say anything..." He said in a low voice and hug her tighter. "Let's
just...stay like this..." Nakikiusap ang boses nito.
Hindi siya umimik, hinayaang yakapin siya nito. Ilang minuto bago niya dahan-dahang
tinugon ang yakap ng boss niya. She can feel the warmth. It's very comfortable.
"Inaatake ka na naman ba ng anxiety mo?" Hindi niya mapigilang itanong, may bahid
ng pag-aalala ang boses niya.
"Sort of..." Mahinang tugon nito.
Napabuntong-hininga siya.
"Let's go back to your suite. Para makapagpahinga ka." Usal niya sa mahinang boses.
Ang buong akala niya ay hindi niya ito mapipilit pero nabigla siya nang mabilis
itong pumayag. Kumuha siya ng towel para punasan ang basang mukha at buhok ng boss
niya.
Mas matangkad ito sa kanya kaya bahagya siyang nakatingkayad habang pinupunasan
niya ang buhok nito. Titig na titig ito sa kanya.
Kinuha nito ang isa pang towel na nakasabit sa balikat niya. Natigilan siya nang
pinatong nito sa ulo niya ang towel at nag-umpisang punasan ang buhok niya sa
masuyong paraan.
"Sir Claude, you don't have to-"
"I told you to call me Claude." Putol nito sa sasabihin niya.
She bit her lower lip and nodded.
Patuloy nitong pinunasan ang buhok niya. Nang masiguradong medyo tuyo na silang
pareho ay sabay na silang bumalik sa ibaba.
Naligo muna siya at nagbihis bago tinungo ang suite ng boss niya. She told him
earlier not to lock his door. Sinunod naman nito.
She prepared his medicine. Nang lumabas ito mula sa kuwarto ay bagong ligo na ito.
Kaagad niyang inabot ang gamot ng boss niya.
"Inumin mo muna 'to bago ka matulog." Napatitig ito sa bote ng gamot at kapagkuwan
ay malungkot na ngumiti.
"Thank you." Anito at napakurap nang makitang hindi siya umaalis sa harapan nito.
"What?" Napakamot ito sa ulo.
"Inumin mo sa mismong harapan ko." Aniya, ang lakas ng loob na utusan ang boss
niya.
She heard him chuckled. Kumuha ito ng isang tableta at ininom nga sa mismong
harapan niya.
Napangiti siya, inabot sa boss ang isang basong tubig para inumin nito. Nang
matapos ito ay pinatong niya ang baso sa maliit na mesa malapit sa sofa.
"You should sleep now, Sir Clau- Ahm...Claude." Alanganin siyang ngumiti.
Akmang tatalikod siya nang hawakan siya nito sa pulsuhan. Napasinghap siya nang
hinila siya ng boss niya. Pumaloob siya sa mga bisig nito.
"Sleep here tonight." Anas nito.
"H-Ha?"
"Please?"
Napalunok siya sa pakiusap nito.
"S-Sige pero aalis din ako kapag...nakatulog ka na." Tugon niya.
He pulled away from her and look straight into her eyes.
"That's more than enough for me. Thank you." Ikinulong nito ang mukha niya sa mga
palad nito.
"Now..." Tumitig ito sa labi niya. "...let me taste your lips again." And without
any further ado, he claim her lips again.
Mabilis niya iyong tinugon nang walang anumang pagdadalawang-isip. She found
herself sitting on his lap. Nakaupo ito sa sofa, nasa kandungan siya nito habang
mapusok silang naghahalikan. The kiss is very intense like they are both thirsty
for each other. Tila anumang sandali ay handa silang laruin ang apoy na namamagitan
sa kanilang dalawa pero pareho din iyong pinipigilan.
Ang kamay nito ay humahaplos sa beywang niya. His gesture is very familiar. His
every touch, every moves of his lips, it's all familiar.
Kasabay ng mas lalong lumalalim na halik nilang dalawa ay ang pagpasok ng memorya
sa isip niya. Ang imahe ng lalaki sa utak niya ay unti-unting lumilinaw.
Natigilan siya. Maging si Claude ay natigilan nang bahagya siyang lumayo.
Napatitig siya sa mukha nito, naguguluhan siya. She saw his face! She's sure about
it. Mukha nito ang nakita niya sa memorya niya!
Ramdam niya ang pamumutla niya. Tila bigla siyang nanlamig at kinilabutan.
Mariin siyang pumikit nang maramdaman ang pagkirot ng ulo niya. Ito na naman ang
memoryang pilit na pumapasok sa utak niya.
"Hey, are you okay?"
Nagmulat siya ng mga mata, diretsong tumingin sa mga mata ng lalaking kaharap niya.
Nanginginig ang mga kamay na ikinulong niya ang mukha nito sa mga palad niya, mas
lalo itong tinitigan.
"H-Have me met before?" She desperately asked.
Natigilan ito nang makita ang luha sa mga mata niya.
"I feel like...I've met you before." Gulong-gulo siya, mas lalong sumasakit ang
ulo.
Dali-dali siyang umalis mula sa kandungan nito at lumabas. Pumasok siya sa sarili
niyang suite. Sa nanginginig na mga kamay ay kinalkal niya ang bag, hinanap ang
gamot niya.
Pawis na pawis siyang napapikit at napadaing.
We can't stop and no one can stop us for loving each other.
She heard that voice again inside her head.
Paano kung hindi ganito ang hitsura ko, mamahalin mo pa rin ako?
Of course, baby. Makikilala kita. Makikilala ka ng puso ko.
Nabitawan niya ang bag, napahandusay sa sahig habang hawak ang sarili niyang ulo.
Napasigaw siya sa sakit. Sunod-sunod na tumulo ang mga luha niya.
Naramdaman niya ang mga kamay na masuyo siyang binuhat at pinaupo sa mahabang sofa.
When she open her eyes, she saw Claude, he is looking at her, worried.
Masuyo nitong pinunasan ang mga luha niya.
"Are you in pain? Tell me." Masuyong tanong nito.
Tumango siya at humagulhol ng iyak. Mabilis siya nitong niyakap.
"H-Help me..." She murmured. "Please, help me." She's desperately begging. She
wants to bring back her memories. She's very desperate.
Sa loob ng halos tatlong taon, ngayon lang siya naging desperadong maibalik ang mga
alaala niya.
"Tell me what can I do to help you. Tell me." Walang kasing-lambing ang boses nito,
masuyong hinahaplos ang buhok niya.
Mahigpit niyang hinawakan ang damit nito.
"I want to...bring back my memories..." She said in a weak voice.
She felt him stilled and look at her.
Naguguluhang tumitig ito sa mga mata niya.
"I lost my memories. All of it. I have...amnesia." Ilang beses itong napakurap,
hindi makapaniwala sa narinig.
Nakita niya ang pamumutla nito. She can see that he's struggling to calm himself.
He cursed for how many times. Pagkalito ang nakikita niya sa guwapong mukha nito.
Hinawakan nito ang kamay niya at matamang tumitig sa mga mata niya.
She smiled weakly and reach his cheek. She caressed it. Ang sakit ng ulo niya ay
paunti-unting nawala, paunti-unti siyang kumalma. Seems like Claude Hernandez can
make her calm. Napalakas ng epekto nito sa buong pagkatao niya.
Nakatulog siyang yakap-yakap siya nito. Nang magising kinabukasan ay nakahiga siya
sa kandungan nito. Tila hirap na hirap ito sa posisyon habang nakasandal sa sofa,
tulog na tulog. Ang kamay nito ay nakahawak sa kamay niya.
Dahan-dahan siyang bumangon, tinitigan itong mabuti. Hindi niya mapigilang ngumiti
habang nakatitig siya sa mukha nito.
She realized something. She can make him calm whenever he's not stable and he can
make her calm as well. Tila gamot nila ang isa't-isa.
Gusto niyang pagsisihang sinabi niya kagabi ang tungkol sa kalagayan niya. Hindi
dapat niya ito dinamay. She was just desperate. Naguguluhan siya sa mga alaalang
pumapasok sa utak niya.
It feels like something's blocking her memories. That feeling when she was about to
see her memories, it will fade soon like it have been blocked.
Nang mga sumunod na araw ay naging abala ang boss niya. Hindi niya alam kung ano
ang inaasikaso nito. She noticed that he's always spacing out. Palagi itong
nakatingin sa harap ng laptop nito at kapagkuwan ay titingin sa kanya sa tuwing
nasa loob siya ng opisina nito pero hindi ito iimik.
Hindi na niya binanggit ang nangyari noong nasa hotel sila. Kahit ito ay walang
binabanggit. Mas mabuti na rin siguro na kalimutan na lang nilang pareho ang lahat
ng iyon. Ang mga nangyari, ang mga naging kilos nila, lalo na ang mga halik na
pinagsaluhan nila at ang mga sinabi niya. They were both vulnerable. Marahil ay
kinailangan lang nila ang isa't-isa.
Isang hapon habang inaayos niya ang mga dokumento sa table niya ay naramdaman na
naman niya ulit ang pagkirot ng ulo niya. Napapadalas na ang pagsakit ng ulo niya.
Hindi sinasadyang nabitawan niya ang bote ng gamot nang marinig na may nagsalita.
Nang tumingin siya ay nakita niya ang kaibigan ng boss niya.
Awtomatiko itong ngumiti sa kanya at kapagkuwan ay tumingin sa paanan nito. She saw
her medicine right in front of him. Gumulong pala iyon nang mahulog kanina.
Humakbang siya para kunin iyon pero natigil din siya sa paglalakad nang pulutin
iyon ni Sir Prinx.
"Pasensya na, Sir. Nahulog." Nakangiwing sambit niya, nilapitan ito at inilahad ang
kamay para kunin ang bote ng gamot.
"This medicine..." Nakakunot pa rin ang noo nito. "...how long have you been taking
this?" He asked.
"My husband is a doctor, Sir Prinx. Siya ang nagbigay ng gamot na 'yan para sa-"
"Are you aware that this drug is not healthy to your brain, Miss Mendez?"
"I'll keep this. I will talk to you later." Kalmado man ang boses nito ay nahimigan
niya ang diin sa pananalita nito.
Nang wala na ang dalawa sa harapan niya ay nanghihinang bumalik siya sa upuan niya,
nanlalambot na umupo doon.
She's starting to doubt her husband. And she's starting to ask herself...siya ba
talaga si Nathalie Mendez?
To be continued...
A/N: Baby Lyn's sorrounded with smart people. She is smart as well.
Stay tuned for the next updates. It's getting more exciting, yes?😊😍
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 31
CHAPTER 31
ILANG minuto siyang nakatitig lang sa hawak niyang bote ng gamot.
"What were you thinking?" Lumingon siya kay Prinx, prente itong nakaupo sa couch.
"Did you have the informations?" He asked as he look again at the medicine.
"Before anything else, why are you doing this, Claude?" Ibinaba niya ang gamot,
tumingin sa kaibigan.
"I wanted to help her..." Tugon niya.
"Sigurado ka bang 'yan lang ang rason mo?" Diretso siya nitong tiningnan sa mga
mata.
He sighed.
"I...don't know. I'm totally confused, Prinx. Hindi ko alam kung anong meron sa
kanya. Naguguluhan ako." Nagtapat siya sa kaibigan.
"Then, dig more about her." Ngumiti ito.
Malakas siyang napabuntong-hininga.
"I already did. She's Nathalie Mendez, yes. She married her husband a few years
ago. She had an accident three years ago. She was in coma and woke up after three
months. I can't dig anymore, Prinx. The informations about her is only limited." He
sighed in frustration.
"Because the informations about her was manipulated by her husband." Kumunot ang
noo niya sa sinabi ng kaibigan.
May alam itong hindi niya alam. Tumingin ito sa gamot.
"I don't know why he gave that kind of medicine to his wife. There's something
wrong, you know that very well."
Diretso siyang tumingin sa mga mata ng kaibigan. Tinuro nito ang dibdib niya.
"Listen to that. I know you can feel it. No matter how hard you try to ignore or
deny it, you are the only one who can feel what was wrong, Claude. I'm just here to
guide and help you. And the rest, I'll leave it to you. Just...listen to your
heart." Prinx's words are very deep.
"And Clint Mendez, he's a very talented plastic surgeon, Claude. Do you want me to
dig more about his-"
"No, I'll do it." Mariing putol niya sa sasabihin nito.
Tumango ang kaibigan.
"Handa ka ba?" Tanong nito.
Napasandal siya sa couch.
"Ano bang dapat kong paghandaan?" Mapait siyang ngumiti, naguguluhan sa mga
nangyayari.
"Sa katotohanan." Tugon nito, diretsong tumingin sa mga mata niya.
Tumingin siya sa pinto ng opisina niya, nasa isip ang babaeng nasa labas ng pintong
iyon.
"Hindi ko alam kung gusto kong malaman ang katotohanan o hindi. Natatakot ako."
Mahina siyang natawa sa sarili, tawang nang-uuyam.
"Truth hurts and painful." Prinx murmured.
Mariin siyang pumikit.
"Thank you for coming here." Nagmulat siya ng mga mata, pilit na nginitian ang
kaibigan.
Tumitig ito sa kanya.
"Just call me and the others if you need help. You..." Ngumiti ito. "...became
alive." He commented and smiled.
"The moment you met her, I slowly saw you coming back to us, Claude." Prinx
continued and look at the door. "Make sure to find the answers for all of this. I
know you have lots in your mind. You are the strongest I've ever known, Claude. I
always...salute you." And with that, his friend left.
Iniwan siya nitong nakatulala, hindi inaasahan ang huling sinabi ng kaibigan.
Napailing siya at tumayo mula sa couch. Lumabas siya mula sa opisina niya.
Nagkaroon siya ng pagkakataong titigan ito. From her eyes, down to her nose and her
lips. All of those remind him of his wife even her voice.
The beating of his heart is not normal whenever she's near. Tanging si Baby Lyn
lang ang may kakayahang iparamdam sa kanya ang ganoon. Nakikita niya ang asawa sa
pagkatao ni Nathalie.
Bumalik sa isip niya ang tanong ni Prinx kanina. Kung handa ba siya sa katotohanan.
Natatakot siya. What if...he only miss his wife? Paano kung nagkakamali lang talaga
siya?
Naglalaban ang utak at puso niya. His heart is telling him to follow what he feels
but his mind is telling him that maybe he was just wrong.
Nagtatalo ang katotohanang...iba ang mukha ng babaeng nasa harapan niya at ang puso
niyang nagsusumigaw at humihiling na sana ay ito ang asawa niya.
Wala siyang ebidensya. Wala siyang anumang ebidensya. Tanging puso lang niya ang
hindi normal ang pagtibok. His mind versus his heart. Palagi iyong nagtatalo.
Napakalabo ng lahat.
"Sumasakit pa rin ba ang ulo mo?" Tanong niya, hindi mapigilang mapatitig sa mga
mata nito nang tumingin ito sa kanya.
He always love looking at her eyes. Ito na naman ang tibok ng puso niyang hindi na
yata magiging normal sa tuwing kaharap niya ito.
"Nabawasan na..." Tugon nito at kinagat ang ibabang labi. "About the
medicine...your friend told me that-"
"Forget what he said. For now...'wag mo munang inumin. Don't tell this to your
husband. I will make an appointment to another doctor for you." He have to dig more
about her husband as soon as possible.
Nakikita niya ang pagkalito sa mga mata nito. He don't know what she's thinking
right now. Tila nahulog ito sa malalim na pag-iisip.
While he watch her movements, he can't help his heart. It's beating faster and
louder.
Kailangan niyang malaman ang buong katotohanan sa lalong madaling panahon. He hated
this. Nangangapa siya. Hindi siya makakilos dahil may kailangan siyang isaalang-
alang.
✨✨✨
"ALING Seling." Nginitian niya ang katiwala nang maabutang pinapatulog na nito ang
mga anak niya.
"Ma'am Nathalie, ang aga mong umuwi." Puna nito, nginitian siya.
Tumingin siya sa mga anak niya, pinagmasdan ang mahimbing na tulog ng mga ito.
"Walang anuman, Ma'am. Nakakaaliw silang bantayan." Anito habang nakatingin din sa
mga anak niya.
Inalok niya itong dito na mag dinner bago umuwi pero tumanggi ito kaya hindi na
niya ito pinigilan pa.
Nang makaalis si Aling Seling ay tinitigan niyang mabuti ang mga anak niya. Masuyo
niyang hinalikan ang mga ito bago lumabas ng kuwarto.
Matagal niya itong tinitigan at kapagkuwan ay napakunot ang noo. Napansin niya
ang kaibahan ng mga mata niya sa litratong nasa harapan niya ngayon. Pati ang ilong
at hugis ng labi niya.
Mas lalong kumunot ang noo niya nang makita ang maliit na balat sa leeg ng litrato
niya. Ngayon lang niyang pinagmasdang mabuti ang litrato.
Pumasok siya sa kuwarto nila ni Clint at tiningnan ang sarili sa salamin. She
checked her neck. Baka hindi lang niya napansin na may balat siya doon. Pero
wala...walang siyang makitang balat.
Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha sa harap ng salamin. Her eyes now is different
from the photo. Her nose and lips, it's all different.
Bakit ngayon lang niya nakita ang kaibahan ng hitsura niya kung ikukumpara sa
litratong kasama niya si Clint?
Humakbang siya patungo sa drawer ng asawa niya at kinuha ang susi. Kinuha niya mula
doon ang album at isa-isang binuksan. Tiningnan niya ang mga litratong kasama niya
doon si Clint. Kahit anong tingin niya, walang pumapasok sa utak niya. Ngayon lang
niya napagtantong wala siyang maalala ni kahit isa sa mga pinagsamahan nilang
dalawa ni Clint noon.
Kapansin-pansin ang balat sa leeg niya habang tumitingin siya sa mga litrato. Bakit
wala siyang balat ngayon? Bakit sa mga litrato ay meron?
Binalik niya ang album sa drawer at binuksan pa ang isang drawer. Natigilan siya
nang may makita doon. It's black velvet box.
Kinuha niya iyon at binuksan. And there she saw a very beautiful ring. It looks
expensive.
Pinagmasdan niyang mabuti ang singsing. Napansin niya ang naka engrave sa loob ng
singsing. She was about to check it when she heard Clint's voice, calling her name.
Dali-dali niyang pinasok sa loob ng maliit na box ang singsing at nilagay iyon sa
bag niya.
"Ang aga mo." Kaagad itong lumapit sa kanya. "Masakit na naman ba ang ulo mo? Do
you want me to give your medi-"
"No, I'm fine. Maaga lang talaga akong umuwi. I miss the twins." Agaw niya sa
sasabihin nito, ito ang unang pagkakataong nagsinungaling siya.
"What do you want for dinner?" Tanong niya, inalis ang kamay nito sa beywang niya.
"Anything you'll cook will do." Tugon nito.
"Okay, take a shower now. I will cook our dinner." Diretso siyang lumabas.
Nang makarating sa kusina ay naikuyom niya ang kamao. She knew that there's
something wrong. Clint's hiding something from her. At aalamin niya iyon.
Kinabukasan ay wala siyang pasok kaya nagkaroon siya ng oras na makipaglaro sa mga
anak niya. Maagang umalis si Clint. Siya naman ay pumunta sa bahay ni Ate Dianne
kasama ang mga anak niya.
"Look at them playing. Uh, gusto ko talagang magkaroon ng kambal." Aliw na aliw na
pinagmasdan ni Ate Dianne ang mga anak niya habang naghahabulan ang mga ito sa
bermuda grass sa mismong bakuran.
"Next week na. Uuwi ako sa probinsya pagkatapos kong manganak. I will stay there
for couple of weeks or months." Tugon nito.
"Oo naman, walang problema. Puwede ko silang isama sa probinsya. Tapos maraming
magbabantay sa kanila doon sigurado. Nakakaaliw pa naman itong mga anak mo."
Natutuwang sambit ni Ate Dianne.
Akmang magsasalita siya nang marinig ang busina mula sa labas ng bahay.
"Naku, mukhang nandito na si Sir Claude..." Nagulat siya nang marinig ang sinabi ni
Ate Dianne.
"S-Sir Claude? Nandito siya? Anong ginagawa niya dito?" Nabibiglang tanong niya.
"Nabigla nga din ako kagabi noong tumawag siya. Sabi niya papasyal daw siya dito.
Nakalimutan ko ding sabihin sa'yo. First time pumunta niyan dito. Himala nga."
Natatawang usal ni Ate Dianne at naglakad patungo sa gate.
Nakita niya si Claude habang pababa ito ng kotse. Ito ang unang pagkakataong nakita
niya itong simple lang ang pananamit. He is only wearing khaki shorts and shirt.
Tinanggal nito ang suot na sunglasses sa mga mata at diretsong tumingin sa kanya.
Habang naglalakad ito patungo sa gawi niya ay nabigla siya nang makita ang anak
niyang si Athena Coleen na tumakbo patungo sa gawi ni Claude.
"Athe-" Natigil siya sa akmang paghabol sa anak nang makitang inangat nito ang
dalawang maliliit na kamay sa mismong harapan ni Claude, nagpapakarga.
Nabibiglang tiningnan niya ang anak. Ito ang unang pagkakataong lumapit ang anak sa
hindi nito kilala.
She saw Claude stilled as he look at her daughter. Unti-unti ay lumuhod ito,
nanatiling nakatingin sa anak niya.
Bahagya siyang napaatras nang makitang kinarga ito ni Claude sabay tayo. She heard
her daughter giggled. Tuwang-tuwa ito habang karga ni Claude.
Nang tumingin siya sa boss niya ay nagtama ang mga mata nila. Mamula-mula ang mga
mata nito, bahagyang namumugto ang mga mata na tila ba galing na ito sa pag-iyak.
"Thena Leen po." Kaagad na sagot ng anak niya, hindi mabigkas ang buong pangalan
nito.
Sa hindi malamang kadahilanan ay kusang pumatak ang mga luha niya habang nakatingin
sa lalaking karga-karga ang anak niya.
To be continued...
A/N: I was planning to post this update tomorrow but I will be busy kaya ngayon na
lang. Go back to work na kasi bukas. Hehe. See you again kung kailan ako pwedeng
mag update. I have to adjust with my new schedule again. Thank you so much for all
the comments and votes, guys. I can connect with all of you through my stories.
Hindi ko man kayo narereplayan, your comments here makes me smile and proud. I love
you!😘
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 32
CHAPTER 32
MABILIS siyang napakurap at pasimple niyang pinunasan ang luha sa pisngi at lumapit
sa boss niya.
"Sir Claude, pasensya na. Athena, anak. Dito ka kay mommy." Akmang kukunin niya ang
anak mula sa boss niya nang tapikin ng anak ang kamay niya na ikinibigla niya ng
husto.
"Yaw ko!" Umiling ang anak, yumakap sa leeg ng boss niya, kapit na kapit si Athena
doon.
"Yaw ko, mommy! Yaw kuha, ha? Karga ako daddy." Sumimangot ito, lumabas ang
pagiging maldita.
"Pasensya na talaga, Sir Claude." Hinging paumanhin niya at akmang kukunin ang anak
nang bahagyang inilayo ng boss niya si Athena.
"It's okay. I don't mind, really." Mahina ang boses nito, emosyonal na nakatingin
sa kanya.
There's something in his eyes the way he look at her. Anger, regrets, pain
and...longing.
"Me din po. Karga din po." Napatingin siya kay Cohen, nasa paanan ito ng boss niya,
nakahawak sa binti at nakatingala.
Walang kahirap-hirap nitong kinarga ang kambal. Ngumiti ito sa dalawa, emosyonal na
nakatingin kay Athena at Cohen.
Claude carrying her twins using his strong arms, it seems like Athena and Cohen
belong there. It's the most perfect scenery she had ever seen.
"W-What's your name, little champs?" Claude asked, his voice cracked a little like
he's in verge of crying but managed to control his emotions.
The twins just giggled. Aliw na aliw ang mga ito habang nakatingin sa guwapong
mukha ng boss niya.
The pain in his eyes is visible. Bumibigat ang puso niya sa nakikitang sakit sa mga
mata nito.
"Ay ang mabuti pa pumasok tayo sa loob, Sir Claude." Narinig niyang nagsalita si
Ate Dianne.
Claude nodded.
Karga-karga nito ang dalawang bata habang papasok sa bahay ni Ate Dianne.
Habang nasa kusina ay parang wala siya sa sarili. Tinulungan niya si Ate Dianne sa
paghanda ng meryenda para sa boss nila.
Claude is in the living room, playing with her twins.
Ngumiti siya para ipakitang maayos lang siya. Napakaraming pumapasok sa utak niya.
Napakarami niyang tanong pero kahit anong gawin niya, wala siyang mahanap na sagot.
"Kung may problema ka, nandito lang ako." Sinsero siyang nginitian ni Ate Dianne.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 33
CHAPTER 33
What happened?
Pilit niyang inalala ang nangyari. Ang huling naalala niya ay nasa bahay siya ni
Ate Dianne at si Claude ang huli niyang kasama.
Lumingon siya sa paligid. Nasa malapad siyang kama. Unti-unting kumunot ang noo
niya nang mapagtantong tila nanggaling na siya noon sa lugar na ito.
Bigla niyang naisip ang mga anak niya. Dali-dali siyang bumaba mula sa kama at
tinungo ang pinto.
Nabigla siya at napaatras nang sumalubong sa kanya ang pamilyar na mukha. May edad
na ito pero halata ang taglay na kagandahan.
"Oh, I am Tita Noime." Hinawakan nito ang kamay niya, matamis na ngumiti.
Tumango ito.
"M-Mama ni Claude? Ano pong nangyayari? N-Nasaan po ako?" Tanong niya, naguguluhan.
She saw Athena and Cohen running towards her. Hirap na hirap tumakbo ang dalawa. Sa
likod ng mga ito ay si Claude.
She was worried. She woke up in an unfamiliar place. Normal lang naman sigurong
maramdamang matakot siya lalo pa't alam niyang kasama niya ang mga anak bago siya
magising sa lugar na ito.
"Sleep long, mommy?" Athena asked, her cute hands caressed her cheek.
"Opo. Haba tulog mommy. Gising na po ikaw?" Tumingin siya kay Cohen.
Her two little angels are so adorable. Parang kailan lang nang iniluwal niya ang
mga ito sa mundo. She can still remember their first laugh, their sweet smile and
their first walk. 8 months noon si Cohen nang matuto na itong maglakad. Si Athena
naman ay 10 months.
"Opo, mommy! You like an angel po. Daddy was looking at you and smiling po while
you're asleep, mommy. Pogi po daddy, mommy. Ganda po smile daddy. Love ko po
daddy." Dire-diretsong nagsalita si Athena, lumabas ang pagiging madaldal.
Awtomatiko siyang nag-angat ng tingin. Nagsalubong ang mga mata nila ni Claude.
Nagtatanong ang mga mata niya. Marami itong dapat ipaliwanag sa kanya. Isa na doon
kung bakit nandito sila ng mga anak sa lugar na ito.
"Mommy, love ko po daddy. Love din po ako daddy." Muli siyang tumingin kay Athena
na talagang hinawakan pa ang magkabilang pisngi niya para lang harapin niya ito at
pakinggan ang sinasabi nito.
Athena has this kind of attitude. Kailangang kapag nagsasalita ito, pakingaan
mo ito or else she will throw tantrums. Literal na maldita ang anak niya.
"Love ko din po daddy, mommy. Pogi po daddy. Pogi din Cohen." Her son giggled.
Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Tita Noime. Nang tingnan niya ito ay matamis
itong nakangiti ngunit may luha sa mga mata.
Nang tumayo siya ay sabay na tumakbo ang dalawang anak sa gawi ni Claude at
nakikipag-unahan sa pagpapakarga.
"Athena and Cohen are so lovely." She heard Tita Noime said.
Akmang sasagot siya nang dumating ang lalaking may edad na rin ngunit napakatikas
at napakaguwapo pa rin. Kamukha nito si Claude.
Lumapit ito at bahagya siyang nagulat nang guluhin nito ang buhok.
Naguguluhan man sa mga nangyayari ay hindi siya umimik. Hanggang sa matapos sila sa
dinner at pinatulog niya ang mga bata ay gulong-gulo pa rin ang isip niya.
Inayos niya ang kumot ni Cohen at Athena. Nang lumingon siya sa pinto ay nakita
niyang nakasandal doon si Claude, emosyonal ang mga mata nito habang nakatingin sa
kanila.
Lumapit ito at tumitig sa dalawang bata. She saw how he gently kiss the twins on
their cheek.
Napabuntong-hininga siya. Kahit siya ay nagtataka kung bakit hindi siya nagagalit.
Ang gusto lang niya ay masagot ang lahat ng tanong sa isip niya.
Dahan-dahan nitong hinawakan ang kamay niya at inalalayan siyang tumayo mula sa
pagkakaupo sa gilid ng kama.
"I have this feeling that I know you, Claude. I...I just can't remember anything.
No matter what I do, no matter how hard I try, I can't remember. A-Ang bigat ng
dibdib ko. Gusto kong mahanap ang mga sagot pero ayaw makisama ng utak ko.
Pakiramdam ko napakalaki ng parte mo sa buhay ko. G-Gusto kong maalala ang lahat.
Gusto kong malaman kung sino ka sa buhay ko. Kung sino si Clint sa buhay ko. Kung
bakit gulong-gulo ako ngayon." Humigpit ang pagkakahawak niya sa laylayan ng damit
ni Claude.
"Hindi ko alam kung bakit sa tuwing nakikita kong nasasaktan ka, nasasaktan din
ako. I don't want to see you sad. Seeing you sad and crying makes my heart bleed. I
always wanted to comfort you. I always wanted to hug like it's normal for e to feel
that way. This is hard...a-anong gagawin ko?" Hirap na hirap siya ngayon sa
nararamdaman niya.
She can see pain in Claude's eyes. Alam niyang pinipilit lang nitong hindi umiyak
sa harapan niya. Nasasaktan ito at hindi niya kung ano o sino ang dahilan. Basta't
nakikita lang niya ang sakit sa mga mga nito.
Ikinulong siya ni Claude sa mga bisig nito, marahang hinagod ang likod niya. Mapait
siyang ngumiti. Ito ang nasasaktan pero ito pa mismo ang gumagawa ng paraan para
kumalma siya.
"I-I miss you..." Paos ang boses nito, bahagyang nanginginig. "Miss na miss na
kita, Baby Lyn..." Yumugyog ang balikat nito, naririnig niya ang pigil na paghikbi
ni Claude.
Ito na naman ang puso niyang tila sinasaksak. Hearing him say that name confirmed
everything. Duda na siyang hindi siya si Nathalie Mendez. She's not naive. Clint
hide something from her. May inagaw ito mula sa kanya at sa mga taong nakapaligid
sa kanya. Pinagdamot siya nito.
Mahigpit siyang napayakap kay Claude. If only she could bring back her memories.
Napagtanto niyang hindi na kailangang magsalita ni Claude para masagot ang lahat ng
katanungan niya. Ate Dianne told her to follow her heart and she's willing to
follow her heart for this man.
They both pulled out from their embrace and stared at each other. They are both
crying.
Sabay nilang pinunasan ang mga luha ng isa't-isa at kapagkuwan ay kusang kumilos
para abutin ang labi ng isa't-isa.
Ang halik na binibigay nito ay napakabagal at malalim, dinadama ng husto ang labi
niya, ingat na ingat sa kanya. Ramdam niya ang luha mula sa mga mata nito habang
hinahalikan siya. Pareho silang umiiyak habang naghahalikan.
Nang maghiwalay ang mga labi nila ay nagpaubaya siya nang hinila siya Claude.
Pinasok siya nito sa katabing kuwartong pinanggalingan nila. Nang sinara nito ang
pinto ay muli nilang inabot ang labi ng isa't-isa, mabagal na naghalikan.
Kusang kumikilos ang mga katawan nilang dalawa. Walang pag-aalinlangang nagpaubaya
siya kay Claude. Kusa itong pinagkakatiwalaan ng katawan, isip at lalo na ng puso
niya.
Unti-unti niyang naramdaman ang pagpasok ng kamay nito sa loob ng suot niyang
blouse. Gumapang iyon patungo sa likod niya. Claude expertly unhooked her bra.
Muling gumapang ang kamay nito at sinakop ang isa sa malulusog niyang dibdib.
Inangat nito ang damit niya at mahina siyang napaungol nang iniwan nito ang labi
niya at bumaba ang ulo sa dibdib niya. Mariin siyang napasabunot sa buhok ni Claude
nang ipasok nito sa loob ng bibig ang isa sa mga dunggot niya.
Napatingala siya, mariing pumikit. Some scenes flashes on her mind. Hindi na iyon
malabo katulad ng dati. This time, she can clearly see the face of the man.
"Asawa na kita..."
"Itinali na kita. You will be my Mrs. Hernandez for the rest of our life, baby.
Hinding-hindi ka makakawala sa'kin kahit sino o kahit ano pa ang susubok sa'tin."
Kusang tumulo ang mga luha niya nang makita sa memorya ang hitsura ni Claude.
"Y-You're my husband..." She murmured as she open her eyes.
"Baby..."
Ibinuka nito ang bibig para magsalita pero hindi na nito naituloy dahil siniil niya
ito ng halik sa mga labi.
She will do everything to bring back her memories. To bring back herself to this
man right in front of her.
To be continued...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 34
CHAPTER 34
HINILA siya ng asawa sa kama. Umupo ito doon at kinandong siya habang mapusok
silang naghahalikan.
He's still crying. Hindi na yata maubos ang mga luha nilang dalawa.
Nang maghiwalay ang mga labi nila ay mataman siya nitong tinitigan sa mga mata.
Masuyong hinaplos ng asawa ang buhok niya, emosyonal na nakatingin sa mukha niya.
"It's okay. Don't force yourself, hmm? Ang importante ay...naaalala mo ako."
Ikinulong ng asawa ang mukha niya sa mga palad nito.
"Gusto kong maalala ang lahat. Ang mga memoryang kasama ka. Kung paano tayong
nagsimula. Kung paano nating minahal ang isa't-isa at-"
"Shhh...I told you, don't force yourself. We can make another memories, baby.
Kasama mo ako. I..." Emosyonal itong tumitig sa mga mata niya. "...won't let
someone harm you again. Never." May diin sa boses nito.
Tumango siya, nagtitiwala sa asawa. Hindi man niya maalala ang lahat kasama ito,
kusa itong pinagkakatiwalaan ng puso niya.
Tumitig siya sa guwapong mukha ni Claude. Hinaplos niya ang pisngi nito. Emosyonal
niyang hinalikan ang noo ng asawa.
"I'm sorry for letting you suffer like this. I'm sorry." Mariin sjyang pumikit.
She felt him hug her tight. Hindi ito nagsalita pero bahagyang yumugyog ang mga
balikat. Marahan niyang hinagod ang likod nito.
"I will stay by your side. I won't let you suffer like this again. Hinding-hindi na
ako mawawala sa tabi mo, pangako 'yan." She felt him trembled.
Kumalas siya mula sa mahigpit nilang yakap at tiningnan ang asawa. Nag-alala siya
sa panginginig nito. She remembered his anxiety.
Akmang aalis siya sa kandungan nito para kunin ang gamot ng asawa nang mahigpit
siya nitong hinapit sa beywang, pinigilan siya.
"No." Mariing usal nito. "S-Stay. Stay here." Nanginginig ang boses ng asawa.
"I-I just can't take it. I can't believe that you're here. For three fucking years
I've been searching and longing for you. I suffered a lot. Ikaw lang...ikaw lang
ang babaeng minahal ko at mamahalin ko kahit ilang libong mukha pa ang ipalit
sa'yo." Mas mariin siyang hinapit ng asawa sa beywang, pinaparamdam na hinding-
hindi siya nito bibitawan.
Muli niya itong niyakap. Pilit niya itong pinakalma. He's still trembling. Naaawa
siya sa asawa. Hindi niya kayang isipin kung ano ang mga pinagdaanan ng asawa
habang wala siya sa tabi nito. Isipin niya pa lang ay nasasaktan na siya.
"I'm here. Y-You're Baby Lyn. Hinding-hindi na ako mawawala sa'yo." Puno ng pangako
ang boses niya, mas lalong humigpit ang yakap niya sa asawa.
Ilang minuto ang lumipas bago niya ito tuluyang napakalma. Nakahinga siya ng
maluwag nang sa wakas ay nakatulog ito. Dahan-dahan niyang inayos ang pagkakahiga
nito sa kama.
Inayos niya ang sarili dahil nagulo ni Claude ang suot niya kanina. She can't
help but to bite her lower lip when she remember how he suck her nipple earlier.
Mabilis lang iyon pero iba ang naging epekto sa kanya.
Pinagmasdan niyang mabuti ang asawa. Napangiti siya nang nakitang payapa itong
natutulog. Awtomatiko nitonh inabot ang kamay niya at mahigpit na hinawakan. Maging
sa pagtulog ng asawa ay ayaw siya nitong bitawan.
"Asawa ko..." Bulong niya.
Napakagandang bigkasin niyon. Ramdam niyang nakalaan lang siya para sa lalaking
ito.
Patuloy niyang pinagmasdan ang asawa. Marahan niyang hinaplos ang pisngi nito.
"Magpahinga ka na, mahal ko." Muling bulong niya, hinalikan ito sa noo. "I will
make sure that you'll not gonna cry anymore because of me."
She lay beside him and close her eyes. She fall asleep hugging her husband, Claude
Hernandez.
When she woke up the next morning, Claude's not beside her anymore. Maayos siyang
nakahiga sa kama maging ang pagkakakumot sa kanya.
Bumangon siya at lumabas.
"Mama ka po ni mommy? Papa ka po ni mommy?" Natigilan siya nang marinig si Athena
mula sa labas ng bahay.
Bago pa niya matingnan kung sino ang tinatanong ng anak ay sumalubong na sa kanya
ang dalawang taong pamilyar ang mga mukha. Napatitig siya sa mata ng mga ito.
The woman walked towards her. May luha sa mga matang sinalubong siya nito ng yakap.
"My daughter..." Humagulhol ito ng iyak habang yakap siya.
Dahan-dahan niyang inangat ang mga kamay, ginantihan ang yakap nito.
Ang kasama nito ay lumapit din at nakiyakap.
"Anak..." Paos ang boses nito.
Tila tinutunaw ang puso niya. Ito ba ang mga magulang niya?
Nang kumalas ang mga ito mula sa yakap nila sa isa't-isa ay kusang tumulo ang mga
luha niya. She maybe don't remember them but her heart felt it.
"M-Mommy...D-Dad..." Emosyonal niyang tiningnan ang mga ito.
Siya na mismo ang sumugod ng yakap sa mommy niya at kapagkuwan ay lumipat sa bisig
ng ama niya.
"Daddy, bakit iyak mommy? Away nila mommy po?" Narinig niyang inosenteng tanong ni
Athena.
"No, anak. Mommy is happy." Iyon ang naging tugon ni Claude sa anak nila.
Tumingin siya kay Claude, nagsalubong ang mga mata nilang dalawa. Nginitian niya
ito at umusal ng pasasalamat sa hangin.
Claude nodded and smile at her.
Habang nasa balkonahe ay panay ang haplos ng mommy at daddy niya sa pisngi niya.
Kahit nangangapa ay nagkuwento nang nagkuwento ang mga ito. Panay ang iyak at
kasunod ay tawa ang ginawa nila. Ramdam na ramdam niya kung gaano kasabik ang mga
ito sa kanya.
Hindi sinasadyang napatingin siya kay Claude. Titig na titig ito sa kanya, tila
ayaw ng asawa na mawala siya sa paningin nito.
Her heart skip a beat when he whispered I love you. Nababasa niya iyon kahit medyo
malayo ito sa kanya.
Nag-iwas siya ng tingin, nag-init ang buong pisngi niya, ang puso ay tumitibok ng
napakalakas.
Muli siyang nakipagkuwentuhan sa mga magulang niya. Nang mapatingin na naman siya
ulit kay Claude ay ngumiti ito, titig na titig sa mga mata niya.
Mahal kita.
Muli na naman itong bumulong sa hangin. Sinisiguradong mababasa niyang mabuti.
Parang hindi na siya makahinga. Sa klase ng tingin nito sa kanya ngayon ay tila
iilang libong boltahe ng kuryente ang dumaloy sa buong katawan niya.
Her parents stayed longer. Nalaman niyang dito pala siya dinala ni Claude sa bahay
ng mga magulang nito.
Nang bandang hapon na ay hinayaan niyang mag-usap ang mga magulang niya at mga
magulang ni Claude.
Nang matapos maligo at magbihis ay tumingin siya sa bag niya. She heard from Claude
that Ate Dianne helped him. Tanging bag lang niya ang kinuha ni Ate Dianne mula sa
bahay ni Clint.
Kinuha niya ang cellphone mula sa bag. She saw missed calls from Clint. Napakarami
nitong missed calls sa kanya. Napabuntong-hininga siya, humigpit ang pagkakahawak
sa cellphone niya.
Natuon ang pansin niya sa maliit na box sa loob ng bag niya. Kinuha niya iyon at
binuksan. Bumungad sa kanya ang singsing na nakuha mula sa drawer ni Clint.
Pinagmasdan niya iyong mabuti. She saw the initials inside.
C & B Hernandez
Awtomatiko siyang ngumiti. She's indeed a Hernandez.
Mariin siyang pumikit. Another flashes on her mind. Paunti-unti, bumabalik ang
memorya niya. Hindi man lahat pero unti-unti iyong pumapasok sa utak niya.
Nagmulat siya ng mga mata. Pumihit siya para lang magulat nang makita si Claude sa
pinto ng kuwarto.
Awtomatiko niya itong nilapitan.
"Give me your hand." Aniya.
Nagtataka man ay inabot nito ang kamay. Nilagay niya sa palad ng asawa ang
singsing.
"Isuot mo ang singsing sa daliri ko." Maluha-luhang usal niya.
Napatitig ito sa singsing.
"You still have this ring..." Anas nito.
Tumango siya.
"Isuot mo sa'kin."
Tumingin ang asawa sa kanya. Ngumiti ito at kinuha ang kamay niya. Pinagmasdan
niyang mabuti ang pagsuot nito ng singsing sa daliri niya.
This time, she won't forget that Claude Hernandez put this ring on her, claiming
her as his one and only wife. His very own Mrs. Hernandez.
"I love you..." Anas nito, hinapit siya sa beywang.
"I...love you too, Claude Hernandez." Emosyonal na tugon niya sa asawa.
Tumitig sila sa isa't-isa. Ang mga mata nila ang nag-uusap, ang mga puso ang
nagkakaintindihan.
Kusa silang kumilos para abutin ang labi ng isa't-isa. This time, the kiss is not
just passionate, it's hot, deep and full of hunger.
She heard the door locked. Kasunod niyon ay ang pagpunit ng damit niya, paglaglag
ng bra niya sa sahig at ang paghila ng asawa ng saplot niya sa ibaba.
Ang mga kamay niya ay kusang kumilos. Ilang segundong naghiwalay ang mga labi nila
nang hubarin niya ang suot nitong damit. Ang kilos nila ay nagmamadali, sabik na
sabik sa isa't-isa.
Nang parehong wala na silang walang saplot ay binuhat siya ng asawa. Nakayakap ang
magkabilang binti niya sa beywang nito habang ang mga labi nila ay mapusok na
naghahalikan.
Bumagsak ang likod niya sa kama. Ang asawa ay nasa ibabaw niya, mapungay ang mga
matang nakatitig sa mga mata niya.
Pareho silang hingal na hingal habang nakatitig sa isa't-isa. Dumukwang ito at
siniil siya ng halik sa mga labi. Buong puso niya iyong tinugon. She's almost out
of breath the way he kiss her. Literal nitong sinisipsip ang labi at dila niya.
She managed to change their position. Siya na ngayon ang nasa ibabaw ng asawa. Alam
niyang hinayaan lang siya nito.
She grind her hips above him. Naghalo ang init ng katawan nilang dalawa, ang mga
mata nila ay parehong nag-aapoy sa pagnanasa at pananabik sa isa't-isa. She can't
wait to feel him inside her. Damang-dama niya ang mala-bakal na kahabaan nito na
tumatama sa kabasaan niya.
Inangat niya ang sarili, dinama ng kamay ang pagkalalaki nito at kapagkuwan ay
iginiya iyon sa loob niya kasabay ng pagbaba ng katawan niya sa matigas na ari ng
asawa.
"Tangina..." Narinig niya ang malutong na mura ng asawa.
Napaungol siya.
Her husband don't let her ride him. Hinugot nito ang kahabaan mula sa loob niya. He
rolled them over and changed their position. He is now on top of her again, looking
at her intently.
Hinuli nito ang kamay niya at ipinuwesto sa ulunan niya. Kasabay ng mahigpit ng
paghawak nito sa mga kamay niya ay ang muling pagbaon ng asawa sa loob niya.
Ramdam niya ang konting kirot sa loob dahil pag-iisa nila. Kanina pa lang ay ramdam
niya iyon. Nang umulos ang asawa ay napalitan ng kakaibang sarap ang kirot.
Mabagal itong umulos. Huhugutin at kapagkuwan ay muling ibabaon. Paulit-ulit iyong
ginagawa ni Claude hanggang sa bumilis ang ulos nito. Bumaon ng husto ang ari ng
asawa sa loob niya.
Titig na titig sila sa isa't-isa habang inaangkin siya nito.
"I love you..." Marahas itong bumaon, malakas siyang napaungol.
"Tangina...mahal na mahal kita." Muling sambit nito at mas bumilis ang paglabas-
masok sa loob niya.
She let him claim her body. She let him claim her heart...again.
Their room filled with moans of pleasure.
Paulit-ulit siyang inangkin ng asawa, hindi lang sa ibabaw ng kama, kundi sa bawat
sulok ng kuwartong kinaroroonan nilang dalawa.
To be continued...
A/N: LUUUUUHHHHH!! 😍😍
HALAAAAA TALAGAAAA! HAHAHA.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 35
CHAPTER 35
NAGMULAT siya ng mga mata nang maramdamang may humila sa kamay niya. Sumalubong sa
kanya ang mukha ng lalaking hindi niya kilala.
Lumangoy ito paitaas habang hawak siya sa beywang. Nang sa wakas ay makalanghap ng
hangin, paulit-ulit siyang napaubo.
Napakapit siya sa batok ng lalaki. Dinala siya nito sa dalampasigan. Ramdam niya
ang panghihina niya, dagdagan pa ang pagkirot ng ulo at ang hapdi sa mukha niya.
Ilang sandali itong napatitig sa mga mata niya. Pinagmasdan nitong mabuti ang
kabuuan ng mukha niya.
"Your face...what happened to your face?" Tanong nito, unti-unti siyang binuhat.
"Help me..." Iyon lamang ang namuntawi sa bibig niya, unti-unti siyang pumikit
kasabay ng pagluha.
"Tutulungan kita, 'wag kang mag-alala." Iyon ang huli niyang narinig bago siya
tuluyang nawalan ng malay.
Naririnig niya ang mga boses na iyon. Hindi niya maimulat ang mga mata. Sinikap
niyang magmulat ng mga mata pero hindi niya magawa. She can feel something on her
face. Makapal iyon, tila nakabalot ang buo niyang mukha.
Muli siyang nahulog sa malalim na pagtulog. When she woke up, she don't remember
anything including her own name.
"I am your husband, Clint Mendez." Nagpakilala ang lalaki. He's wearing a doctor's
robe.
Tinitigan niya itong mabuti. Wala siyang maalala. Her mind is...all blank. She
feels like she's in the dark. She can't see the light.
Napabalikwas siya ng bangon, hingal na hingal. That dream...it's part of her lost
memories.
Tumingin siya sa katabi niya. Payapang natutulog ang asawa niya. Awtomatiko siyang
kumalma nang mapagmasdan ang mukha ni Claude.
Muli siyang humiga sa tabi nito, isiniksik ang sarili sa katawan ng asawa.
Awtomatiko siya nitong niyakap habang natutulog pa rin.
Masuyo niyang hinaplos ang pisngi ni Claude. Paunti-unti, bumabalik ang memorya
niya. Maraming kulang pero sapat nang makilala niya ang asawa. Sapat nang naaalala
niya ito.
Claude is sleeping peacefully. He's been sleeping peacefully these days. Tatlong
araw na sila dito sa bahay ng mga magulang ni Claude.
Walang gabing hindi siya inaangkin ng asawa. Pareho silang sabik sa isa't-isa, mas
pinaramdam ang pagmamahal para sa isa't-isa.
Dahan-dahan siyang bumangon at nagbihis. She look at her phone. Another missed
calls from Clint.
Akmang papatayin niya ang tawag nang marinig itong muling nagsalita.
"I will kill myself if you don't come back to me, Nathalie."
Natigilan siya sa narinig. Inaamin niyang kinabahan siya pero mas pinili niyang
patigasin ang puso. Napakalaki ng kasalanan nito sa kanya.
Pinatay niya ang tawag at tumingin sa asawa niya. She know that her husband won't
just sit back. Kahit hindi ito nagsasalita, alam niyang kumikilos ito. Ilang beses
na niya itong nakitang may kausap na ilang police officers.
Kinabukasan ay maaga siyang nagising para siya ang magluto ng almusal. Naabutan
siya ni Tita Noime sa kusina. Napangiti siya nang tinulungan siya nito.
"Goodmorning!"
Sabay silang napalingon ni Tita Noime sa mga bumati. She saw Claude's two sisters,
Clayren Belle and Carlyne Naoime.
The twins are really look alike. Nakakalito silang dalawa kung hindi ka lang talaga
sanay na makita sila. Male version ng mga ito si Kuya Clayton, their twin brother.
Their smile is sweet. Nakikilala lang niya ang pagkakakilanlan ng dalawa base sa
kilos ng mga ito. Clayren Belle is modest while Carlyn Naoime is a little bit
boyish. Ang maganda lang ay kaya din ni Carlyn maging mahinhin kung gugustuhin
nito.
"And her eyes. Kaya baliw na baliw si Kuya Claude sa'yo, eh." Segunda ni Carlyn
Naoime.
"Oo pati si Kuya Clayton noon, crush ka." Muling sambit ni Clayren.
"I'm heard my name." Sabay silang napalingon kay Kuya Clayton na papasok sa kusina.
Nilapitan nito ang mga kambal at isa-isang ginulo ang buhok ng dalawa.
"She's not my crush. Pinapaselos ko lang 'yong masungit nating kuya." Anito sa
dalawa at tumingin sa kanya.
"'Wag kang maniwala sa dalawang 'to. They are both cunning and manipulative."
Naiiling na natatawang paliwanag nito.
"What? Totoo naman. Noong nag-aaral pa kayo, kapag absent ang isa, isa sa inyo ang
magpapanggap para lang makapag take kayo ng exams. Ilang beses na kayong nagpanggap
for the benefit of each other. You both are manipulative and-"
"Anak ni Tita Krystal mo, kaibigan namin. Si Krystin talaga ang love interest ng
Clayton ko." Natatawang tugon nito.
"Goodmorning..." Her heart beats so fast when she heard her husband's voice.
Hinalikan siya ng asawa sa leeg mula sa likod. Bahagya niya itong siniko, nahihiya
sa ina nito.
Nilingon niya ito at pinanlakihan ng mga mata. Mas lalo lang itong natawa.
"Goodmorning, mahal ko." Mabilis siya nitong dinampian ng halik sa mga labi.
When she look at his mom, she's looking at us lovingly. Tila aliw na aliw ito sa
inaakto ng panganay na anak.
"Bakit hindi mo ako ginising? I can cook. Akin na, ako na maglulu-"
"Mom, doon lang ako, ha?" Paalam nito sa ina, tumingin sa kanya at kapagkuwan ay
tumalikod.
"I love you, Mrs. Dela Cruz-Hernandez." Nakangiting sambit nito bago tuluyang
tumalikod.
"I've never seen him happy like that again for the past three years. You...make him
happy, Baby Lyn. You make him alive...again. Binalik mo sa'min ang anak namin."
Emosyonal siyang tiningnan ni Tita Noime.
Tumingin siya sa pintong pinanggalingan ng asawa.
"Don't leave him again. Kapag nawala ka pa ulit sa buhay ng anak ko, tuluyan na
siyang mababaliw." Nilingon niya ang ina ng asawa.
"I won't, Tita. Never again." Tugon niya, matamis na ngumiti kasabay ng pangakong
hinding-hindi na muling maiiwang mag-isa ang asawa niya.
Nang ihanda ang almusal nila ay sabay-sabay silang kumain. Hindi niya mapigilang
mapangiti habang nakikita sa hapag-kainan ang pamilya ni Claude, siya at ang mga
anak niya. Napakasaya niya ngayon. Kumpleto silang lahat. Her parents will come
here later as well to visit her and their grandchildren.
Tumingin siya kay Claude na abala sa pagpapakain sa mga anak nila. Asikasong-
asikaso nito si Athena at Cohen.
"Kain? I already ate her last night and-" Natigil ito sa pagsasalita nang kurutin
niya ito sa tagiliran.
Mahina itong natawa maging ang mga magulang at mga kapatid nito.
"I mean...busog na busog si mommy dahil kay daddy, anak." Makahulugan itong
tumingin sa kanya, kumindat.
"I won't hurt you, you know that." Inabot nito ang kamay niya. "Sumama ka sa'kin.
Let's leave this place. Tumira tayo sa lugar na tayo lang at-"
"Walang ibang pupuntahan ang asawa ko kundi ako lang. She belongs to me, Mendez.
She.Is.Mine." Napalingon siya kay Claude nang marinig ang boses nito.
He's looking at Clint like he's ready to kill him right now and then.
Nanigas siya sa kinatatayuan nang tinutok ni Clint ang dulo ng baril sa ulo niya.
Clint just smirk and without any further ado, he pulled the trigger.
Nakakabinging putok ng baril ang narinig niya kasabay ng pagtalsik ng dugo sa damit
niya. Unti-unti siyang napaluhod, ramdam ang pamumutla.
Tumingin siya sa hawak nitong baril. Wala iyong bala. It's not his intention to
kill her!
Mabilis itong nilapitan ni Claude at itinutok ang baril sa ulo ni Clint.
Her husband was about to pull the trigger when she stop him.
"C-Claude..." Hinawakan niya ang baril nito habang lumuluha. "I told you, don't
kill someone just for me. P-Please, calm down, hmm?"
Hindi ito tumugon, madilim pa rin ang mukhang nakatingin kay Clint.
Nagkaroon siya ng pagkakataong agawin ang hawak na baril ng asawa. Niyakap niya
ito.
"It's okay. Calm down, hmm? I am okay, Claude." Pilit niya itong pinapakalma, his
whole body is trembling in anger.
Nakita niyang nakatingin si Clint sa kanya, malungkot ang mga mata. Duguan ang
braso nito dahil doon tumama ang bala galing sa baril ni Claude.
"Are you sure you're not hurt? Si Kuya Claude, he's not wounded, right? How dare
someone cause a scene here and-" Natigilan sa pagsasalita si Carlyn Naoime nang
mapalingon sa gawi ni Clint.
Mukhang napalakas ang suntok nito kay Clint dahil bumagsak ang lalaki sa semento.
Mahina itong napamura.
"Nakita din kitang gago ka! You asshole! Bring back my-" Hindi nito natuloy ang
sasabihin nang mabilis itong awatin ng kambal na si Clayren, tinakpan ang bibig ni
Carlyn.
She heard Clint laughed as he help himself get up. Kahit naka-posas ang mga kamay
nito ay nagawa nitong tumayo at tumingin kay Carlyn Naoime.
"You haven't changed. You're still good in punching me." He smirk at Carlyn.
Hindi na niya narinig pa ang mga sinasabi ng mga ito dahil unti-unting nanlabo ang
paningin niya. She's maybe shock with everything. Ngayon niya naramdaman ang
panghihina.
She wish nothing but to make this man happy for the rest of their lives. Her man.
Her Claude Hernandez.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 36
CHAPTER 36
Napangiwi siya, iniisip ang kataksilan niya. Sinadya niyang kumuha ng buhok ni
Nathalie Mendez, for DNA. Sekreto niya iyong kinuha, noong gabing hinalikan niya
ito, sa swimming pool ng hotel. Ginawa niya iyon nang hindi nito nalalaman.
It's now or never. Kailangan niyang harapin ang katotohanan. Sinunod niya ang
kagustuhan ng puso sa kabila ng panlalaban ng isip niya.
Hinawakan niya ang folder. Binuksan niya iyon at binasa ang iilang impormasyon. He
don't want to see the result of the DNA yet. Inuna niyang binasa ang mga
impormasyon.
This informations are came from his friend, Alester Dominic Ford, Tito Alexander's
son.
Kayang-kaya nilang alamin ang kailaliman ng pagkatao mo kung gugustuhin nila. Wala
kang maitatago kapag nag-umpisa nang tumipa ang mga daliri nila sa harap ng
computer.
He took a deep breath before he continued reading the informations. Kunot noo
niyang binasa ang lahat ng importanteng impormasyon tungkol kay Clint Mendez.
Inaamin niyang nabigla siya sa mga nalaman tungkol sa tunay na pagkatao nito. Hindi
niya iyon inaasahan.
Sunod niyang tiningnan ang nag-iisang litrato. Napako ang mga mata niya sa dalawang
bata na nasa litrato. Matagal niya iyong tinitigan kasabay ng malakas na pagtibok
ng puso niya.
Mariin siyang pumikit. Kahit hindi niya tingnan ang resulta ng DNA ni Nathalie,
alam na niya ang resulta.
Kasabay ng pagmulat ng mga mata niya ay ang pagtulo ng mga luha niya.
Sa nanginginig na mga kamay ay tiningnan niya ang resulta ng DNA test ni Nathalie
at Tita Elisse.
His Baby Lyn is alive. Nathalie and Baby Lyn is the same person. Hinding-hindi
magkakamali ang puso niyo.
"Baby..." Nanginig ang mga labi niya, nanlabo ang paningin dahil sa pagbadya ng mga
luha.
Gusto niyang liparin kung nasaan ang asawa niya ngayon pero alam niyang hindi siya
pwedeng magpadalos-dalos ng desisyon. Napakatagal niyang humagulhol ng iyak sa loob
ng opisina niya. Gustong-gusto niya itong puntahan at yakapin.
"Can I go there tomorrow? Make sure that Nathalie is there and...the kids." Halos
pabulong niya iyong sinabi nang sagutin ni Dianne ang tawag.
Pagkatapos nilang mag-usap ay naikuyom niya ang mga kamao. Tinawagan niya si
Prinx. Seryoso niya itong kinausap.
Babawiin niya ang asawa kahit anong mangyari.
Kinabukasan ay namumugto ang mga mata niya pero tuloy ang plano sa isip niya.
Pumunta siya sa bahay ni Dianne. And there he saw his wife. Diretso niya itong
tiningnan sa mga mata. Naagaw ng atensyon niya ang batang babaeng tumingin sa kanya
at awtomatikong ngumiti nang makita siya.
The moment the little girl run towards him, he knew that she belongs to him.
His...child.
Gusto niyang umiyak pero pilit niyang pinigilan ang sarili. Nang nagpakarga ang
bata sa kanya ay kaagad niya itong binuhat. He felt the strong connection between
them. Tila gustong matunaw ng puso niya.
Sandali niyang sinulyapan ang babaeng nasa harapan niya. Ang nag-iisang babaeng
tinitibok ng puso niya.
"Babawiin kita, mahal ko. Kukunin ko kayo ng mga anak natin."
Ibinulong at isinumpa niya iyon sa sarili.
Napatitig si Claude sa asawa.
She's still unconscious. Siguradong nabigla ito sa nangyari kanina. Clint Mendez
almost killed her.
"Kailangan ka sa presinto. Kami nang bahala sa asawa mo." Narinig niyang sinabi ng
ama.
Tumango siya pero nakatingin pa rin sa asawa. Kinuha niya ang kamay nito, hinawakan
ng mahigpit. Hinding-hindi niya ito bibitawan.
Dumukwang siya at dinampian ng halik sa labi ang asawa.
"Babalik ako, mahal ko." Bulong niya.
Naramdaman niyang gumalaw ito, humigpit ang pagkakahawak sa kamay niya. She's
finally awake.
Nang makita ng ama na gising na ang asawa niya ay awtomatiko itong lumabas ng
kuwarto.
Nang magmulat ng mga mata ang asawa ay diretso itong tumitig sa mga mata niya.
"Claude..." Anas nito, inabot ng isang kamay ang pisngi niya. "Tell me, I'm not
dreaming." Bulong ng asawa.
Umiling siya.
"I'm here, baby." Tugon niya.
Naluluhang tumango ito at ngumiti.
"I had a dream. It was not a dream. It was our memories together. In...Bohol...we
were happy. Totoo ang lahat ng iyon, hindi ba?" Mangiyak-ngiyak ang asawa.
Masuyo niyang hinaplos ang buhok nito. He knew that she's still struggling to bring
back her memories.
"Totoo ang lahat ng iyon." Hinalikan niya ito sa noo at tinitigan sa mga mata.
"Lahat ng nasa panaginip o nasa isip mo na kasama ako ay totoo, mahal ko."
Muli ay tumango ito.
"Tapos na lahat, hindi ba? Hindi na tayo maghihiwalay?" Kitang-kita niya ang
panginginig ng mga labi ng asawa.
Hindi niya mapigilang mapakurap sa pagpipigil ng mga luha.
"Hinding-hindi na, mahal ko. Pangako." Inabot niya ang labi nito at siniil ng
halik.
She automatically responded to his kisses.
Pinalalim niya ang halik, pinaramdam sa asawa ang malalim at tapat niyang
pagmamahal.
"I will leave you for a while." Paalam niya habang pinupunasan ang mga luha ng
asawa.
"I want to talk to him but not now. Marami akong gustong itanong sa kanya, Claude."
Seryoso ang mukha nito.
"Ikaw pa rin ang magdedesisyon sa lahat ng ito. Kung ano ang magiging desisyon mo,
bilang asawa mo ay rerespetuhin ko." Hinaplos niya ang pisngi ng asawa.
"Why you didn't kill me?" Tanong nito, diretsong tumingin sa mga mata niya.
"You had a chance to kill me, Hernandez. Alam kong kaya mo akong patayin gamit lang
ang isang bala. So, why you didn't kill me?" Mariing tanong nito.
"Alam mong walang bala ang dala kong baril." Patuloy nito, nagtataka kung bakit
hinayaan niya itong mabuhay.
Tama ito. Alam niyang walang bala ang baril na hawak ni Clint habang tinututok nito
iyon sa asawa niya. Hinayaan niya itong mabuhay kahit gustong-gusto niyang tapusin
ang buhay nito kanina.
"What?"
Ngumisi siya.
"You heard me right, Mendez. I pity you for losing your wife. Your real wife,
Nathalie Mendez. " Biglang nagbago ang ekpresyon ng lalaki nang banggitin niya ang
pangalan ng namatay nitong asawa.
"I know how you lost your wife. Why you turned this way and why you steal my wife's
identity. I pity you to the point that I can't just kill you, Mendez. I lost my
wife for fucking three years and I know the feeling. It's just that...you can't
bring her back anymore because they-"
"Shut up! You fucking shut up!" Namumula ang mukha nito sa sobrang galit.
Inaasahan na niya ito. Clint Mendez will go insane and turn into beast when it
comes to his wife.
"This is one of the reasons why I didn't kill you. I want you to atone for your
sins. Masyadong napakadali kung basta-basta ka na lang mamamatay. You should live
long. Nagdusa ka sa pagkawala ng asawa mo at magdudusa ka sa pag-iisip ng mga
kasalanang ginawa mo sa asawa ko." Tumayo siya at tumalikod.
Bago tuluyang umalis ay nilingon niya ito habang nasa pinto siya.
"Despite of everything, I am still thankful that you save my wife and my little
angels. But I will never forget what you did to my wife, Mendez. It's better not to
show up again in front of me. Baka sa susunod...mapatay na kita." Iyon ang mga
huling katagang binitawan niya.
Nang makabalik sa bahay ng mga magulang niya ay kaagad siyang dumiretso sa kuwarto
nila ng asawa.
Awtomatiko siyang napangiti nang makitang natutulog na ito, kasama ang mga anak
nila.
Lumapit siya sa mga ito at dahan-dahang inayos ang kumot sa katawan nila.
Napakagandang pagmasdan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala.
Kung panaginip man ang lahat ng ito, mas gugustuhin niyang huwag na lang magising.
Tumitig siya sa mga anak at kapagkuwan ay tumitig sa asawa niya.
Lumipat siya sa gawi ng asawa, umupo sa tabi nito at masuyong hinaplos ang buhok ng
asawa.
Humiga siya sa tabi ng asawa at awtomatiko itong niyakap. Magigising na siyang ito
ang masisilayan. Magigising siyang ngiti ng asawa ang makikita.
He spend his three years crying and longing for his wife. He suffered depression,
he tried to kill himself for how many times, unconsciously, because of his
anxiety.
Now that she's right beside him, he will never let her go. Never again.
Nang magising siya ay nag-iisa lang siya sa kuwarto, napakalinis, wala ni isang
bakas ng mag-iina niya.
Pabalikwas siyang bumangon. He started to get nervous. Paano kung panaginip lang
pala ang lahat? Paano kung nagising lang pala siya mula sa napakaganda niyang
panaginip?
He is trembling.
Akmang lalapitan niya ang dalawa nang may tinuro ang mga ito. Awtomatiko siyang
tumingin sa tinuro ng mga anak.
Nakita niya si Baby Lyn. Nakatingin ito sa kanya habang nakangiti. She's wearing an
off shoulder white dress.
Naglakad ito papalapit sa kanya kasabay ng paglapit din ng mga anak niya at sabay
na lumuhod sa harapan niya.
"Be our king for the rest of our lives, Daddy. Kasal mommy po. Bawal ka tanggi,
Daddy." Matamis na nakangiti si Athena, nakatingala sa kanya habang nakaluhod.
Tumingin siya sa asawa nang tuluyan itong makalapit. Kinuha nito ang singsing mula
kay Cohen.
"I maybe don't remember everything but inside my heart, I know that I am deeply and
madly inlove with you, Claude Hernandez. Will you marry me despite of my new face,
without my memories and-"
"Tangina, Baby Lyn, oo." Mariing sagot niya, pinutol ang sasabihin ng asawa.
"The kids are here. Bawal magmura. Pasok na kayo sa loob, mga anak." Kaagad na
tumayo ang dalawa.
"We love you, daddy!" Sabay nilang sinabi bago tumakbo patungo sa loob ng bahay.
His wife hold his hand and slid the ring on his finger.
Mabilis niyang hinapit sa beywang ang asawa at mariin itong siniil ng halik sa mga
labi.
He carried his wife towards their room. He automatically locked the door when they
entered.
To be continued...
A/N: KEEP SAFE PO TAYONG LAHAT. GRABE YUNG HANGIN. SANA AY MAAYOS LANG KAYO
DIYAN 😘
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 37
CHAPTER 37
"SLEEP pa po daddy, mommy?" Inosenteng tanong ni Athena sa kanya habang
pinagtitimpla niya ito ng gatas.
Nakangiting kinurot niya ang matangos na ilong ni Athena.
"Opo, tulog pa si daddy, anak." Ginulo niya ang buhok ni Athena.
"Kailan po gising daddy? Puwede po pasok kuwarto, gising ko daddy?" Athena pouted
her lips.
Mahina siyang natawa.
"Anak, daddy is tired so let him sleep muna, ha?"
Kumunot ang noo ng cute niyang anak.
"Bakit tired po daddy?" Muling tanong nito, talagang nangungulit.
"Kasi..." Hindi niya matapos-tapos ang sasabihin.
Naikagat niya na lang ang ibabang labi habang bumabalik sa isip ang maiinit na
tagpo nilang mag-asawa. Mula kahapon ng umaga at nasundan ng gabi ang pagtatalik
nila ni Claude. Ayaw siyang tigilan ng asawa. Palaging tirik ang mga mata niya sa
mga ginagawa ni Claude sa kanya.
She bit her lower lip again. She suddenly feel hot.
"Basta tired si daddy. Mamaya na natin siya gisingin, okay?" Muli niyang nginitian
ang anak.
Masunuring tumango si Athena.
"Ubusin ko lang po milk ko tapos laro po kami Kuya Cohen. Laro po kami Tita Carlyn.
Uh, Tita Clayrene? Lito po ako, mommy." Inosenteng napakamot ito sa ulo habang nag-
iisip.
Natatawang pinagmasdan niya ang anak. Totoo namang nakakalito ang mga tita nito
dahil magkamukha. Ang tanging basehan lang niya para makilala ang pagkakakilanlan
ng dalawa ay ang kilos. Halata ang pagiging boyish ni Carlyn Naoime. Pero kung
gugustuhin nitong kumilos kagaya ni Clayrene ay doon siya nalilito.
Nang matapos sa pag-inom ng gatas ang anak ay kaagad itong nakipaglaro kay Cohen.
Nakangiting pinagmasdan niya ang mga ito habang kalaro ang mga tita nila. Carlyn
and Clayrene really adored Athena and Cohen. Kaya kahit wala siya ay alagang-alaga
ang mga anak niya. Spoiled ang dalawa sa mga tita nila at tito, lalo na sa mga
magulang ni Claude.
Naisipan niyang gisingin na si Claude para makapag-almusal ito. Ayaw niyang
nalilipasan ng gutom ang asawa.
Nang pumasok siya sa kuwarto ay nakita niyang wala na ang asawa sa kama. She can
hear the shower inside the bathroom. Mukhang naliligo na ang asawa.
Naiiling na tinungo niya ang closet at pinaghanda ng masusuot ang asawa.
Lumingon siya sa pinto ng bathroom nang makitang lumabas mula doon si Claude. He's
all naked. Ni hindi ito nag-abalang magbalot ng tuwalya kahit sa ibabang parte man
lang ng katawan nito.
Hindi sinasadyang tumagal ang tingin niya sa pagkalalaki nito. Kaagad na nag-init
ang buong mukha niya lalo na nang makitang nakangisi ang asawa nang magtagpo ang
kanilang mga mata.
"Goodmorning." Bati ng asawa at naglakad patungo sa kanya.
Napalunok siya at kapagkuwan ay tumikhim.
"Goodmorning. Gusto mo na bang mag breakfas-" Natigil siya pagsasalita nang
makitang titig na titig ang asawa sa kanya.
Napaatras siya nang humakbang si Claude. Sa muling paghakbang nito ay muli siyang
umatras na tila ba sinasadya talaga siyang paatrasin hanggang sa lumapat ang likod
niya sa likod ng nakasarang pinto.
Inabot nito ang door knob. She heard it click. He locked the door.
"Yes, baby. I want my breakfast now." Paos ang boses na tugon ng asawa.
Tumaas-baba ang dibdib niya nang makitang titig na titig ang asawa sa mga labi
niya.
Ibang breakfast naman yata ang tinutukoy nito.
Hinapit siya ni Claude sa beywang at inilapit ang mukha sa kanya.
"Can I have my breakfast now, mahal ko?" Nang-aakit ang boses nito.
Ang kamay ng asawa ay nasa laylayan na ng damit niya hanggang sa pumasok iyon sa
loob, tinungo ang likod niya at ekspertong tinanggal ang pagkaka-hook ng suot
niyang bra.
Tuluyang sinakop ng palad nito ang nagmamalaki niyang dibdib, bahagyang pinisil-
pisil. He knew very well that she can't resist him. Dampi pa lang ng kamay nito sa
balat niya, kumakalat na ang init sa buo niyang katawan.
"C-Claude..." She moan his name when he kiss her neck.
Nagpaubaya siya nang hinubad ng asawa ang suot niyang damit. Bumagsak ang damit
niya sa sahig kasama ang bra. Hinila nito paibaba ang suot niyang cotton shorts
kasama ang underwear.
Sinuyod nito ng tingin ang hubo't-hubad niyang katawan.
"Beautiful as always..." He murmured, his eyes is full of admiration.
Masuyo siyang binuhat ng asawa patungo sa wooden table. Pinaupo siya nito doon at
hinila ang swivel chair, umupo sa harapan niya. Ilang beses na nga ba siyang
inangkin ng asawa sa mesang ito? Napakaraming beses na. Saksi ang mesang ito sa
kapusukan nilang dalawa.
"You like this kind of breakfast, huh?" She teased.
Her husband grinned.
"Ito ang pinakamasarap na almusal, mahal ko." Tugon nito habang ibinubuka ang mga
hita niya.
Napakapit siya sa magkabilang dulo ng wooden table nang maramdaman ang init ng
hininga ni Claude sa pagkababae niya.
He stuck out his tongue and taste her. Napaungol siya nang maramdaman ang mahabang
dila ng asawa sa kaselanan niya, masarap na humihimod.
"Claude...Ohhh..." She knew very well that he'll gonna make her scream and beg
again.
Ang isang kamay niya ay lumipat sa buhok nito, napasabunot siya doon nang sipsipin
nito ang pagkababae niya. Nang hindi makuntento ay pinasok ng asawa ang isang
daliri sa butas niya, mabilis na naglabas-masok habang bumibilis ang galaw ng dila
sa pagkababae niya.
"Ohh, y-yes. Claude...Uhmm...Ahhh..." Napatingala siya, tumirik ang mga mata, lubos
na nasasarapan sa paglabas-masok ng daliri ng asawa sa loob niya habang
pinapaligaya siya ng ekspertong dila nito.
"Ohhh, god!" Mas napalakas ang ungol niya nang maramdamang literal nitong hinigop
ang kaselanan niya.
"Claude...Ohhh, please... A-Ang sarap." Naglulumikot ang balakang niya sa sobrang
sarap.
Mas lalong ibinuka ng asawa ang mga hita niya, ang dila ay naglulumikot sa kanyang
pagkababae, labis siyang pinapaligaya.
Mas lalo niyang ibinaon ang ulo ng asawa sa pagkababae niya. Bumaba ang tingin niya
dito, pinagmasdan kung paano itong sarap na sarap sa pagsamba ng pagkababae niya.
"Ohhh, Claude!"
Tuluyang sumabog ang orgasmo niya at alam niyang hindi lang ito ang unang orgasmong
malalasap niya ngayong araw. Hinding-hindi makakapayag ang asawa na hanggang unang
orgasmo lang siya. He won't let her go until she beg him to stop.
Pagkatapos ubusin ang katas na nilabas niya ay tumingala ang asawa sa kanya.
"Come here, baby." Mapungay ang mga matang utos nito sa kanya.
She automatocally obliged. Bumaba siya mula sa wooden table. Kaagad siyang
hinawakan ng asawa sa kamay, pinaupo sa kandungan nito. Nakatalikod siya habang
nakaupo sa kandungan ng asawa.
She can feel his erection. He's so hard like a steel.
Napasinghap siya nang walang ingat siya nitong inangat at nang ibinaba ay pag-iisa
ng katawan nilang dalawa.
"Tangina..." Narinig niya ang nakakakilabot na mura ng asawa, mas lalo siyang
pinapainit.
"Yes, Ohhh..." Ramdam na ramdam niya ang matigas na ari ng asawa sa loob niya.
Hawak siya nito sa beywang, itinaas-baba siya. Her boobs are bouncing. Marahas ang
bawat galaw ng asawa, binabayo siya, ramdam niya ang panggigigil nito.
She can feel the chair is moving while they claim each other. Nakakamangha kung
paano iyong nakokontrol ng asawa. Naririnig niya ang pagtunog ng swivel chair, tila
anumang sandali ay bibigay na.
Hindi nga siya nagkakamali. Bumigay ang swivel chair, naalarma siya pero mabilis
siyang itinayo ng asawa bago tuluyang bumigay ang upuan.
Hindi pinansin ni Claude ang pagbagsak ng upuan. Bahagya siya nitong itinulak,
pinadapa sa mesa at kapagkuwan ay inangkin siya mula sa likod.
"Ahhh... Y-Yeah, Ohhh... C-Claude..." Marahas siyang binabayo ng asawa mula sa
likod, gigil na gigil sa kanya.
"Please bear with me, baby..." Anas ng asawa, marahas siyang sinabunutan sa buhok
dahilan para mapatingala siya.
Claude is rough today. Iba ang gigil ng asawa sa kanya ngayon kumpara sa mga
nakaraang araw.
Bigla nitong huhugutin ang kahabaan mula sa loob niya at kapagkuwan ay muling
ibabaon. Hugot at baon ang ginawa ng asawa, sagad na sagad, pinapasigaw siya sa
sobrang sarap.
Muli siyang napaungol nang maramdaman ang papalabas na orgasmo. Naramdaman iyon ng
asawa.
Kasabay ng pagsabog ng orgasmo niya ay ang paghugot nito ng kahabaan mula sa loob
niya at pinaharap siya. Lumuhod ito at ibinaon ang mukha sa pagitan ng mga hita
niya, inubos ang katas na nilabas niya.
"Ohhh god..." Hingal na hingal siya, ramdam na ramdam ang paghagod ng dila ni
Claude sa pagkababae niya.
Muli itong tumayo pagkatapos ubusin ang katas niya. At sa isa pang pagkakataon,
muli itong bumaon sa loob niya.
Kagat ang ibabang labi na muli niya itong tinanggap sa loob niya. Napakatigas ng
ari ng asawa, sagad na sagad sa loob niya. Labis ang pagpapaligaya nito sa kanya.
Nakakabaliw, nakakawala ng ulirat.
Umulos ito habang titig na titig sa kanya. He reach for her lips and kiss her
passionately.
Naglabanan ang mga dila nilang dalawa, nagsisipsipan habang patuloy siya nitong
binabayo.
Naramdaman niya ang paninigas ng asawa. Kasabay ng muling pagsabog ng orgasmo niya
ay ang pagsabog ng mainit na katas nito sa loob ng sinapupunan niya.
"Tangina..." Malutong itong napamura.
She saw him how he punch the table. Napalakas ang pagsuntok nito sa mesa dahilan
para mabutas iyon.
Napangiwi siya, inaasahang gagawin iyon ng asawa.
Hingal na hingal silang pareho, tinitigan ang isa't-isa at kapagkuwan ay sabay na
tumawa.
"I love you." He murmured and kiss her on the lips.
Nasa loob pa rin niya ang asawa, bahagya pang gumalaw, umulos sa loob niya.
"Claude..." Nagugulat niya itong tiningnan.
Ngumisi lang ang asawa at kapagkuwan ay hinawakan siya sa beywang, walang kahirap-
hirap na binuhat siya habang nasa loob pa rin niya ito.
He walk towards the bed.
Muli siya nitong inangkin sa ibabaw ng kama. Buong puso siyang nagpaubaya.
This is her husband, anyway. He own her body and her heart.
Tanging si Claude Hernandez lang ang nagmamay-ari ng puso niya.
A/N: Mabasa ay este maulan 😁😂
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 38
CHAPTER 38
"ALING SELING..." Mabilis niyang nilapitan ang katiwala nang maabutan ito sa police
station.
Dalawang linggo ang lumipas bago niya napagdesisyunang harapin si Clint kaya
pumunta siya ngayon sa police station.
Kaagad na nag-iwas ng tingin si Aling Seling. Napabuntong-hininga siya.
"Binisita niyo po ba si Clint?" Tanong niya.
Nahihiyang tumango ito.
"U-Uuwi na ako." Diretso itong naglakad pero muli niya itong tinawag.
Lumingon ito, hindi pa rin makatingin ng diretso sa kanya.
Nakangiting nilapitan niya ito.
"Aling Seling, bakit hindi ka po makatingin ng diretso sa'kin? Nahihiya ka po ba?"
Nanatili siyang nakangiti.
Maluha-luhang tumango ito.
"Nahihiya ako. Pasensya na." Mahina ang boses nito.
Hinawakan niya ito sa kamay.
"Aling Seling, hindi ka po dapat mahiya sa'kin." Tumingin ito sa kanya, emosyonal
ang mga mata at kapagkuwan ay umiling.
"May mali din ako. Hindi ako nagsalita. Hindi ko sinabing hindi ikaw ang totoong
Nathalie. Marami akong pagkakataon pero nanatili akong walang imik. Binalaan kita
na maging maingat pagdating kay Sir Clint pero ako itong hindi umiimik. Dapat ay
sinabi ko sa'yo ang lahat. Kaya nahihiya ako sa'yo. Alam kong masamang tao si Sir
Clint pero hindi ako nagsalita at-"
"Aling Seling..." Pinisil niya ang kamay nito.
Napatitig ito sa kanya.
"Kung masamang tao si Clint, hindi ka magtatagal bilang katiwala niya." Natigilan
ito sa sinabi niya, halatang hindi inaasahang sabihin niya ang mga katagang iyon.
"Isa ka sa nakakaalam ng lahat, Aling Seling. Alam mong may rason kung bakit ginawa
iyon ni Clint. Kung masamang tao nga siya, bakit nandito ka ngayon? Bakit
pinuntahan mo si Clint? Aling Seling, iba ang sinasabi mo sa nakikita ko sa mga
mata mo. You care for him. Sa ating lahat, kahit hindi mo sabihin, alam kong ikaw
ang mas nag-aalala sa sitwasyon niya." Masuyo niyang pinunasan ang mga luha nito.
"Kaya 'wag kang mahihiya sa'kin, Aling Seling. Naiintindihan kita." Sinsero niya
itong nginitian.
"Napakabuti mong bata, iha. Isa ka sa rason kung bakit naging masaya si Sir Clint
kahit papaano. Mali man ang dahilan ng pagdating mo sa buhay niya, mali man ang
rason kung bakit nagawa niya ang lahat ng iyon sa'yo, masaya ako dahil nakita ko
ang muling pagngiti niya. Pero...muli ay hindi ko na iyon makikita. Sirang-sira na
si Sir Clint noon pa man. Simula nang...kinuha ang lahat sa kanya. Nasaksihan niya
ang lahat." Muli na namang tumulo ang mga luha nito.
Mahigpit siya nitong hinawakan sa mga kamay.
"Sana...Sana ay magkaroon ka ng konting awa kay Sir Clint, iha." Iyon ang hiling
nito bago tuluyang umalis.
Napabuntong-hiningang hinatid niya ito ng tingin.
Nang kaharap na niya si Clint ay hindi niya alam kung ano ang mararamdaman.
"Kumusta ka na?" Nagawa niya iyong itanong.
Tumitig ito sa mukha niya, napakalungkot ng mga mata nito.
"I'm sorry..." Iyon lamang ang namuntawi sa bibig ni Clint at kaagad na nagbaba ng
tingin.
Hindi siya nakapagsalita. Napalunok siya kasabay ng unti-unting pagpatak ng mga
luha niya.
"Thank you for everything, Clint." Nabibiglang tumingin ito sa kanya.
Ngumiti siya habang lumuluha.
"Kung hindi mo ako niligtas noon, hindi ako matatagpuan ng asawa ko ngayon.
Maraming salamat dahil niligtas mo ako at ang mga anak ko. Maraming salamat sa mga
panahong hindi mo kami pinabayaan. You feed us, you gave us our needs." Sinsero
niya itong nginitian.
Nakita niya ang pagkurap nito, tila nagpipigil na hindi mapaluha sa harapan niya.
"Why are you thanking me? Masama akong tao. Hindi ka dapat nagpapasalamat sa isang
katulad kong-"
"No. I don't believe that you're a bad person." Diretso siyang tumingin sa mga mata
ni Clint.
"Ni kahit minsan, hindi dumapo ang kamay mo sa'kin para saktan ako. You were a
gentlemen, Clint. Noong mga panahong hindi ko kayang ibigay ang sarili ko sa'yo,
you were patient. Hindi mo ako pinipilit sa mga bagay na hindi ko gusto. You never
once hurt me, physically. Ramdam ko ang pagpapahalaga mo sa'kin at sa mga anak ko."
Mabilis itong nag-iwas ng tingin sa kanya.
"Alam kong pinapainom mo ako ng gamot para hindi ako makaalala. Hindi ko man alam
ang totoong dahilan kung bakit nagawa mo akong painumin ng gamot, alam kong ayaw mo
lang maiwang nag-iisa, Clint. You are always alone. Napapansin ko iyon noon sa
tuwing nakikita kong mag-isa ka lang sa balkonahe o sa tuwing tinititigan mo ang
malaking litrato ng asawa mo." Hindi na ito muling umimik pa.
Nakita niyang naikuyom nito ang mga kamao, nakaiwas pa rin ang tingin sa kanya.
Tumayo siya.
"Babawiin ko ang mga kaso laban sa'yo." Muli ay bigla itong napatingin sa kanya.
"Y-You-"
"I don't want you to live your life here in jail but you will never be a doctor
again. Ang pagkawala ng lisensya mo bilang doctor ang tanging parusa ko sa'yo.
Ayusin mo ang buhay mo. Please, make sure that you'll live your life in a right way
this time, Clint. It's not the end of your world yet. Alam kong darating ang
panahon na maghihilom ang sugat diyan sa puso mo. Kailangan mo lang magkaroon ng
espasyo diyan sa puso mo para papasukin ang ibang tao." Iyon ang mga huling
katagang binitawan niya bago ito tinalikuran.
Habang papalabas ng police station ay unti-unting gumaan ang dibdib niya. Hindi
niya pinagsisihan ang desisyon niya at alam niyang nakasuporta si Claude sa kanya.
Tumigil siya sa paglalakad nang makita ang pagtigil ng kotse sa mismong harapan
niya. She saw her husband, Claude Hernandez.
Nang bumaba ito mula sa kotse ay kaagad niya itong sinugod ng yakap. He
automatically wrapped his arms around her.
"Hindi ka naman magagalit sa desisyon ko, hindi ba?" Tanong niya, tumingin sa
asawa.
"I told you, ikaw pa rin ang magdedesisyon sa lahat ng ito, Baby Lyn. Nandito lang
ako, nakasuporta sa lahat ng magiging desisyon mo." Masuyong usal ng asawa,
hinalikan siya sa noo.
"As long as he don't show his face again and as long as he won't harm you, I'm good
with it. Sino ba naman tayo para hindi magpatawad? Ang importante ay...nandito ka
na, naaabot kita, nahahawakan, nayayakap at naririnig ang bawat pintig ng puso mo.
Iyon lang naman ang importante sa'kin, Baby Lyn. Ikaw lang ang importante sa'kin,
alam na alam mo 'yan." Emosyonal nitong inabot ang labi niya at siniil siya ng
halik.
Awtomatiko niya iyong tinugon. Mabagal silang naghalikan, pinaramdam ang tunay
na pagmamahal para sa isa't-isa.
It's already dark when they get home. Kaagad silang sinalubong ng mga anak nang
makapasok sila sa bahay. Kinarga niya si Cohen, si Claude naman ay kinarga si
Athena.
"Daddy, kiss po." Ngumuso ang anak niyang babae na ikinatawa ng asawa niya.
Nakangiting pinagmasdan niya ang mga ito nang mag-umpisang kilitiin ng asawa ang
dalawa. Pareho nang nakahiga sa mahabang sofa ang dalawa habang kinikiliti ni
Claude.
Ang tawa ng asawa at mga anak niya ay tila musika sa pandinig niya. Napakagandang
pakinggan.
Claude is lying down on the floor now, playing with Athena and Cohen. Ang dalawa ay
nasa ibabaw na ng asawa niya, parehong kinikiliti ang ama.
Naiiling na kinuha niya ang cellphone at kinuhanan ng video ang mga ito.
Nang mapagod ang dalawa sa pakikipaglaro ay kaagad na nakatulog ang dalawang bata.
Kaagad silang binuhat ni Claude at diniretso sa kuwarto ng mga ito.
Pumasok siya sa kusina para ipagtimpla ng gatas ang dalawa. Nakakasigurado siyang
magigising ang mga ito mamayang madaling araw para maghanap ng gatas.
Saktong patapos na siya nang may yumakap mula sa likod niya. Nakangiting humarap
siya sa asawa. Awtomatiko siya nitong hinapit sa beywang at siniil ng halik sa mga
labi.
His lips traveled down on her neck. Bahagya nitong sinipsip ang manipis na balat
niya sa leeg. Ang isang kamay nito ay bumaba, hinaplos ang hita niya.
She's only wearing a summer dress, above her knee. Malaya nitong nahahaplos ang
hita niya, bahagyang inangat ang suot niyang dress.
"Claude, behave. Nasa kusina tayo. Baka biglang pumasok ang mga kapati-"
"Umalis sila, mamaya pa darating." Muling putol nito sa sasabihin niya, unti-unting
hinila ang underwear niya.
Kusa niyang inangat ang isang binti habang kagat ang ibabang labi. Napakarupok niya
pagdating sa asawa.
Nang nahubad na nito ang underwear niya ay kaagad nito iyong ibinulsa na ikinatawa
niya.
Ngumisi lang ito at muli siyang siniil ng halik sa mga labi. Ramdam niya ang kamay
ng asawa sa kaselanan niya, dinama ang basang-basa na niyang pagkababae.
"Babasain pa kita, hmm?" Paos ang boses na usal ng asawa, pinatalikod siya at
awtomatikong pinadapa sa island counter ng kusina.
She heard him unbucked his belt and pulled down his zipper.
"Bear with me, mahal ko." Hinawakan nito ang buhok niya at marahas siyang
sinabunutan kasabay ng pag-angkin nito sa kanya mula sa likod.
Damang-dama niya ang matigas ng ari ng asawa sa loob niya, galit na galit,
siguradong panggigigilan na naman siya.
"Ohhh...Uhmm..." Napaungol siya nang marahas itong bumayo, sagad na sagad ang
kahabaan ng asawa sa loob niya.
Mas lalo siyang sinabunutan ng asawa sa buhok habang gigil siyang binabayo.
Nasasanay na siya sa pagiging marahas ni Claude. If this will make him satisfied,
she's willing to give him what he wants.
"Ahhh...C-Claude..." Tumirik ang mga mata niya nang mas lalong bumilis ang pagbayo
ng asawa mula sa likod niya.
He seems not contented. Kinuha nito ang mga kamay niya, ipinuwesto sa likuran niya
habang marahas na umuulos.
Her boobs are bouncing. Claude's every thrust and moves are rough and very
satisfying. He's like a wild beast. He's literally fucking her without controlling
himself. Sobrang sagad ang matigas na ari ng asawa sa loob niya. Napapasigaw siya
sa bawat ulos ng asawa kasabay ng pagtirik ng mga mata niya.
Binitawan ng asawa ang isa niyang kamay at muli siyang sinabunutan. May
pagkakataong nahahampas ng asawa ang ulo niya sa island counter, halatang hindi na
kayang kontrolin ang sarili.
Marahas ang bawat galaw ng asawa. Mas marahas ito kumpara sa noon. He's rough and
wild.
Ramdam niya ang paninigas niya kasabay ng rumaragasa niyang orgasmo. Nanginig ang
buo niyang katawan sa napakasarap na orgasmo.
"Tang...ina..." Hinarap siya ng asawa, pinaupo sa island counter, ibinuka ang mga
hita niya at muling ibinaon ang ari sa loob niya.
Ang mga mata nitong nakatitig sa kanya ay nag-aapoy sa sobrang pagnanasa. He looks
so hot. Her husband being rough turns her on even more.
"Mahal na mahal kita, tangina..." May panggigigil sa boses na anas nito habang
binabayo siya.
"Do you hear me? Mahal kita. Mahal na mahal kita." Muling sambit ng asawa, mas
humigpit ang paghawak sa baba niya.
She's glad that he's showing the real him. She don't want him to hold back. Dahil
alam niyang kahit marahas ang klase ng pag-angkin ng asawa sa kanya ay hindi
kumukupas ang pagmamahal nito.
Sa ilang ulos ng asawa ay tuluyan itong nanigas at pinuno ng mainit na likido nito
ang sinapupunan niya.
Pareho silang hingal na hingal. Kasabay ng paghugot nito ng kahabaan mula sa loob
niya ay ang pagbagsak ng katawan niya.
She...passed out.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 39
CHAPTER 39
CLAUDE can't look straight into her eyes when she woke up.
Kailangan pa niyang hawakan ang pisngi ng asawa bago tuluyang tumingin sa kanya.
"I'm...sorry. I'm sorry, baby. I'm sorry. I'm sorry." Sunod-sunod itong nagsalita,
hinalik-halikan ang labi niya.
Mahina siyang natawa. Mukhang alam na niya kung ano ang totoong rason kung bakit
hinimatay siya kanina.
"I'm okay but..." Hinawakan niya ang baba ng asawa. "...I want to eat hot cake."
Napanguso siya.
"Hot cake? Do you want me to make it now, baby? Wait, I'll call mom. I don't know
how to make it." Bigla ay parang nataranta ito.
Napangiti siya habang may pinipindot ito sa cellphone. He called his mom.
"Y-Yes, mom. Okay, gagawa ako ngayon. Thank you." Pinatay nito ang tawag at akmang
haharap sa kanya nang pinigilan niya ito.
"Let me hug you like this for a while." Mahinang sambit niya, pumikit siya at
inamoy-amoy ang asawa.
Tuluyang humarap ang asawa sa kanya at ikinulong siya sa mga bisig nito. Mas lalo
niyang naamoy ang natural na amoy ng asawa. Ang sarap niyon sa pakiramdam.
"Nakabuo ka na naman yata, Mr. Hernandez." Diretso niyang tiningnan sa mga mata ang
asawa.
Namilog ang mga mata nito at ilang beses itong napakurap. Bigla ay dalawang kamay
na nito ang nakahawak sa tiyan niya.
"Y-You're pregnant?" Hindi makapaniwalang tanong nito, ang kislap sa mga mata ng
asawa ay walang makakapantay.
"Bakit duda ka ba sa sperm mo? Ang bilis lumangoy, eh." Natatawang sambit niya,
pinisil niya ang matangos na ilong ng asawa, pinanggigilan iyon.
"I like it when you're rough. You are...hot." Nahihiyang pag-amin niya, napakagat
sa ibabang labi.
"Yeah?" Kumislap ang mga mata nito, pinisil ang tungki ng ilong niya.
"Uh, gustong kumain ng hot cake ng buntis ko." Naaaliw siya nitong tiningnan, tila
nag-eenjoy sa sinabi niyang buntis siya.
"Now my pregnant wife is being impatient." Napailing ito, siniil siya ng halik
sa mga labi. "I'll make your hot cake now, baby." Kumindat ito bago lumabas ng
kuwarto.
Natatawang sinundan niya ang asawa, pinanood ang paggawa nito ng hot cake. Kunot na
kunot ang noo nito, seryoso sa ginagawa na tila takot magkamali.
Athena and Cohen woke up. Kaya ang ending, tatlo silang nanonood kay Claude. Nang
matapos ay silang tatlo din ang kumain ng hot cake. Sinusubuan pa siya ng dalawa
maging ang daddy nila tapos ay bubungisngis ang dalawang anak.
"Mommy, may baby po loob mo?" Ito na naman ang tanong ni Athena nang sinabing
magkakaroon na sila ng kapatid na nasa loob ng tiyan niya.
"Oo may baby tummy ni mommy." Si Cohen ang sumagot, inaayos ang buhok ni Athena.
Nakangiting pinagmasdan niya ang dalawa.
"Paano pasok baby loob mommy, kuya? Paano gawa baby?" Inosenteng tanong ni Athena
kay Cohen na pareho nilang ikinatawa ni Claude.
"Anak, go back to sleep na, hmm?" Malambing itong hinalikan ng asawa sa pisngi.
"Opo, daddy. I'm sleepy po." Anito at napahikab.
"Ikaw din, Cohen. Go back to sleep na din, anak." Sinulyapan ni Claude si Cohen.
"Tabi ka po sa'min, Daddy. Tulog tayo lahat sa room po namin." Tugon ni Cohen,
inabot ang pisngi ng ama at pinisil.
"Opo, tabi kami ni mommy sa inyo." Malambing na sagot ng asawa niya.
May sariling kuwarto ang dalawa kaya doon sila natulog ni Claude sa kuwarto ng mga
ito.
Habang nakahiga ay nasa gitna ang dalawa. Silang dalawa ni Claude ay nasa
magkabilang gilid ng mga anak. Athena and Cohen are already sleeping. Katabi niya
si Cohen, ang maliliit na kamay ay nakayakap sa kanya. Si Athena naman ay nakayakap
sa ama nito.
Tinitigan niya ang asawa habang hinahaplos nito ang buhok ni Athena. He even kiss
Athena on her cheek. Sunod nitong hinalikan ay ang pisngi ni Cohen.
Ilang taon nitong hindi nakasama ang mga anak niya, alam niyang ginagawa nito ang
lahat para makabawi.
Tumingin si Claude sa kanya, nahuling nakatingin siya pero hindi siya nag-iwas ng
tingin. Nginitian niya ito at bumulong.
"I love you..." Anas niya.
Claude smiled.
"You're making my heart melt." Tugon nito, napabuntong-hininga, harap-harapang
pinapakita kung gaano kalaki ang epekto niya sa buong pagkatao nito.
Natatawang dumukwang siya at hinalikan ito sa mga labi.
"Goodnight, mahal ko." She said and kiss his forehead.
"Goodnight sa aking buntis." Matamis itong ngumiti.
Natulog silang kasama ang mga anak sa iisang kuwarto.
Sa malalim na pagtulog niya ay muli niyang napanaginipan ang mga alaalang kaytagal
niyang nakalimutan.
🌟🌟🌟
NAPATITIG siya sa asawa nang makitang lumabas ito mula sa kuwarto ng bago nilang
bahay. They moved in here two months ago with their kids.
Halos hindi na siya kumukurap habang naglalakad ang asawa patungo sa kanya. Sa
likod ng asawa niya ay ang doctor nito. Nakangiti ang doctor nang tumingin sa
kanya. Sumenyas itong lalabas na kaagad niyang tinanguan.
Muli siyang tumingin sa asawa. Nahihiyang tumingin si Baby Lyn sa kanya, tila
naiilang.
He cupped her face and smiled.
His wife decided to bring back her face. Ngayong araw ay inalis ang mga benda sa
mukha nito. Ang mukha nito ngayon ay binabalik siya sa nakaraan. Nakaraang
napakasaya, mapait, puno ng luha at ngayon ay muling naramdaman ang panghabang-
buhay na saya. Ang mukhang minahal niya.
Her Baby Lyn is back together with her face and her memories. Hindi na ito si
Nathalie Mendez ngayon, she's his Baby Lyn. She's always his Baby Lyn. Kahit iba pa
ang mukha nito, alam niyang makikilala ito ng puso niya.
Napangiti siya. Paunti-unti ay binabalik nilang dalawa sa normal ang lahat. Marami
na itong naaalala, ibinalik ang dating mukha at ngayon ay sabay nilang haharapin
ang mga darating pang pagsubok sa buhay nila. He will never let go of her.
Ang muling pagpapakasal nila ay gagawin nila pagkatapos nitong manganak. Medyo
maselan ang pagbubuntis ng asawa, kung anu-ano ang hinahanap na pagkain.
Kahit madaling araw ay ginigising siya para lang humiga sa ibabaw niya at
kapagkuwan ay doon ito makakatulog ng maayos. May pagkakataong ayaw nitong
binibitawan ang kamay niya sa tuwing matutulog na sila. Siya ang pinaglilihian ng
asawa maliban sa mga pagkaing hinahanap nito araw-araw.
Kahit hindi pa inaalis ang benda sa mukha ng asawa noong mga nakaraang araw ay
pinaliwanag na nila sa mga kambal ang lahat. Sa murang edad ng mga ito ay
naiintindihan ng dalawa ang mga bagay-bagay basta't napapaliwanag nila iyon ng
maayos.
His kids are very smart. Noong pinakita niya ang litrato ng dating mukha ni Baby
Lyn ay tuwang-tuwa ang mga ito. Sila pa nga ang mas excited na makita ang bagong
mukha ng asawa niya.
At ngayong nakita na nila sa personal ang totoong mukha ng mommy nila ay mas lalo
lang silang natuwa sa nakikita. Napakasuwerte niya sa mga anak. Napalaki ito ng
maayos ng asawa niya. Nabibilib siya sa katalinuhan ng mga ito at kung paanong
intindihin ang mga bagay-bagay sa paligid.
Athena nodded.
"Opo! Ganda ganda mommy po, daddy. Pretty like me po." Humagikhik ang bibo niyang
anak.
Si Cohen ay titig na titig din kay Baby Lyn, tila namamangha, tapos matamis na
ngumiti.
His wife let out a soft chuckle and kiss Athena and Cohen on their cheeks.
"Ang ganda ganda at pogi pogi din ng mga anak ko." Pinugpog nito ng halik ang
dalawa.
Athena and Cohen giggled. Nagpakarga ang mga ito kay Baby Lyn.
"Anak, mabibigat na kayo. Kay Daddy na lang kayo pakarga, ha? Baka matamaan niyo
tummy ni mommy, matatamaan si baby." Awat niya sa dalawa.
"Love po namin baby..." Sabay na sambit ng dalawa.
"I know so let me carry you both and let's play!" Sabay na tumakbo ang dalawa nang
sinabi niya iyon.
Natatawang hinabol niya ang mga ito. Paikot-ikot sila sa living room. Natatawang
pinagmasdan lang sila ng asawa niya.
Sinulyapan niya ito. Totoong napakaganda ng asawa niya, mula noon hanggang ngayon.
Natatawang sinundan niya ang mga ito nang sabay na namang tumakbo patungo kay Baby
Lyn at pinugpog ng halik sa pisngi ang asawa niya. Natatawang pinangko ng asawa ang
dalawa.
"Daddy, don't kiss mommy on her lips." Bahagya siyang sinuntok ni Cohen sa braso.
This is his family. They are his Hernandez. They are his world.
Waaaah, that feeling when you don't want to let go of this story yet 😭😭
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 40
CHAPTER 40
MULA sa loob ng kotse ay pinagmasdan niya ang babaeng naglilinis ng mesa sa isang
maliit na karinderya.
Tiningnan niya ang kabuuan nito. Luma na ang suot na damit, medyo gutay-gutay. Ang
dating makinis na balat ay may gasgas na. Ang dating magandang buhok nito ay gulo-
gulo na.
"Ma'am, mabilis lang po dapat kayo. Kapag nalaman ni Sir Claude 'to, baka masesanti
ako." Natatawang napakamot ito sa ulo.
"Don't worry, Manong. Akong bahala sa'yo." Tugon niya at binuksan ang pinto ng
kotse.
"Ayusin mo nga trabaho mo. Tsaka bakit ang baho-baho mo? Haharap ka sa mga customer
ko na ganyan ka? Paano silang kakain niyan dito kung ganyan ang amoy mo?" Narinig
niyang pagalit na sambit ng medyo may edad ng babae. Hula niya ay ito ang may-ari
ng karinderya.
"Wala akong pakialam sa buhay mo basta't ayusin mo ang trabaho mo." Iyon ang tugon
ng may-ari bago tuluyang tumalikod.
"Aba't napakagandang customer naman nito. Kakain kayo, Ma'am? Ano pong order mo?
Hoy, Rizy, asikasuhin mo 'tong napakaganda nating customer!" Utos nito sa dati
niyang kaklase.
Rizy automatically look at her. Kitang-kita niya ang pagkagulat sa mga mata nito
nang makilala siya.
"Aalis lang ako, may bibilhin sa kabilang kanto kaya asikasuhin mong mabuti ang
customer. Ma'am, enjoy po kayo." Nakangiti siyang tiningnan ng may-ari bago
tuluyang umalis.
Napaatras ito nang humakbang siya. Lumingon ito sa paligid, tila may hinahanap.
"H-Hindi mo k-kasama ang dati mong b-bodyguard, hindi ba?" Tila takot na takot na
tanong nito na ikinakunot ng noo niya.
"T-Takot ako sa kanya. Pinakita niya sa'kin kung paano niyang nilumpo si Joshua.
Joshua can't walk anymore. Bagsak na rin ang negosyo nila. B-Binalaan niya ako,
kapag nagpakita ako sa kanya, s-sisirain niya ang mukha ko. He already ruined us.
Bumagsak ang negosyo ng mga magulang ko. Hindi ako makahanap ng matinong trabaho
dahil minamapula ng bodyguard mo. Nakatira kami sa squatter, Baby Lyn. Lumalala ang
sakit ng daddy ko dahil wala akong pangpagamot sa kanya. A-Ang mommy ko ay namatay
dahil inatake sa puso, hindi matanggap na mahirap na kami." Tumulo ang mga luha ni
Rizy at kapagkuwan ay lumugod sa harapan niya.
"P-Please, tell him to stop this. Hindi kami makabangon hanggang ngayon. Hindi ako
sanay sa ganitong buhay. Pinahirapan kami ng husto ng bodyguard mo. Ilang beses na
akong naghahanap ng trabaho. Humingi ako ng tulong sa mga kaibigan ko pero
tinalikuran nila ako at pinandirihan. I-I even worked at bar. Tiniis ko ang
pambababoy ng mga kalalakihan sa'kin para lang magkapera. Please, Baby Lyn.
Patawarin mo ako sa lahat ng ginawa ko sa'yo. Patawari-"
"Rizy, noong ako ang nagmakaawa, hindi mo ako pinakinggan." Putol niya sa
sasabihin nito.
Tumingala ito sa kanya, lumuluha.
Naikuyom niya ang mga kamao.
"Masama ba akong tao para hindi makaramdam ng awa ngayon sa'yo? You deserved all of
this. Tama lang ang ginawa ng asawa ko sa'yo, sa inyo ni Joshua. This is all the
consequences. Nang dahil sa inggit mo, habang-buhay kang magdusa, Rizy. Ang lahat
ng ito, kulang pa sa lahat ng pinagdaanan ko at lalo na sa pinagdaanan ng asawa
ko." Sa sinabi niya ay humagulhol ito ng iyak.
"I'm just here to see how you suffered and to give you this." May kinuha siya mula
sa mesa, bitbit niya iyon kanina nang bumaba siya mula sa kotse.
Muli ay namutla ito nang makita kung ano iyon.
"B-Baby Lyn..." Takot ang nakikita niya sa mga mata nito.
Ngumiti siya.
"You know now the feeling, Rizy. Ibabalik ko lang kung ano ang pinaramdam mo sa
akin noon. I promise you that you'll never see me again after this. Bear with me,
it's very painful." Kasabay niyon ay ang pagbuhos niya ng likido sa mukha ni Rizy.
Tinangka nitong tumakas pero hindi nagtagumpay. Pagulong-gulong ito sa semento
habang hawak ang mukha, naghuhumiyaw sa sakit.
Diretso niya itong tinalikuran at bumalik sa loob ng kotse. Hindi na niya ito
nilingon, inutusan ang driver na dumiretso sa opisina ng asawa niya.
Nang makarating sa opisina ng asawa ay ang saktong pagbukas nito ng pinto, kaagad
siyang sinalubong, tila inaasahan ang pagdating niya.
"Are you okay?" Kaagad na tanong ng asawa, hinapit siya sa beywang.
Tumango siya.
"That woman didn't hurt you, right?" Madilim ang mukhang tanong nito.
Inaasahan na niyang malalaman ng asawa na pinuntahan niya si Rizy.
"I won't let her hurt me again." Mariing sagot niya.
Natigilan ang asawa, tila nabigla sa inakto niya. Napatitig ito sa mga mata niya.
Paunti-unti ay hinaplos nito ang buhok niya at kapagkuwan ay ikinulong siya sa mga
bisig nito.
"I won't let anyone hurt you, either." Mahinang usal nito, humigpit ang
pagkakayakap sa kanya.
"Alam ko." Tumingin siya sa asawa, matamis na ngumiti.
Ang malamang pinahirapan nito ang mga taong sumira sa buhay niya ay isa sa mga
patunay kung gaano siya nito kamahal. Handa nitong banggain ang lahat, mabigyan
lang ng hustisya ang ginawa sa kanya.
Tumitig siya sa labi ng asawa.
"Busy ka ba?" Paos ang boses na tanong niya.
"Hindi naman masyado. Do you want to go home? Sabay na tayo at-" Natigil ito sa
pagsasalita nang bahagya niya itong itinulak papasok ng opisina nito.
Nang pareho silang makapasok ay kaagad niyang ni-lock ang pinto, hinarap ang asawa
at ngumiti.
"You have time for me, then." Nang-aakit ang boses niya, unti-unting binuksan ang
butones ng suot niyang damit.
Claude look at her intently.
"Mukhang miss ako ng buntis ko..." Anas nito, inabot ang labi niya at siniil siya
ng halik sa mga labi.
Nang binuhat siya nito at pinaupo sa couch ay napangiti siya. Pareho silang
apektado sa isa't-isa, parehong nag-aapoy ang mga mata sa pagnanasa.
She watched him as he unbuckled his belt right in front of her. Siya na mismo ang
naghubad ng mga saplot niya, dahan-dahan niyang hinuhubad ang mga saplot,
sinasadyang akitin ang asawa. Habang ginagawa niya iyon ay napapamura ang asawa na
ikinangiti niya.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Epilogue
Before anything else, I would like to say thank you to all of you for making me
feel how you love my stories, especially this story, One Sweet Night.
Thank you for supporting me always, for appreciating my works. This may be the end
of Claude and Baby Lyn's story but I know that this story will remain to our hearts
forever. This story is one of the best, I am proud that I am the author of this
story.
We reached 400+ comments here, you all broke the record of comments of James Karl
Smith's story aside from the recent Wattpad Party of James's story.
This is your author na palaging nagsasabing, "SASAKTAN KO KAYO PERO HINDI KO KAYO
BIBIGUIN." 😍
EPILOGUE
"ASAWA mo ba 'yong nasa labas?" Napalingon siya sa kaklase nang magtanong ito.
Pagkatapos niyang manganak kay Clysse and Clyrre ay bumalik siya sa pag-aaral. She
took up Business and Management. Nasa pangalawang taon na siya ngayon, pinagsabay
ang pagiging estudyante at pagiging ina sa mga anak niya.
It's kinda hard at first. Pero dahil ginusto niyang mag-aral ulit at makapagtapos
ay kinaya niya. And besides, her husband is always there for her. Suportadong-
suportado siya ng asawa.
Nang sinabi niya ang edad ng asawa niya ay namilog ang mga mata nito. Ngayon lang
kasi talaga nito nakita ng medyo malapitan ang asawa niya kahit araw-araw naman
siyang sinusundo ni Claude.
Mahina siyang natawa. Kahit sino namang makakakita kay Claude ay ganoon ang
sinasabi. Sa tuwing nalalaman nila ang edad ng asawa niya ay hindi sila
makapaniwala. Claude looks younger than his age. May nagsasabi pa noon na parang 28
pa lang daw ang asawa niya.
Habang dumadagdag ang edad ni Claude, parang doon ito mas lalong bumabatang
tingnan. Maalaga naman kasi ito sa katawan, malakas ang istamina, sagana sa
exercise, banat na banat ang katawan. Gabi-gabi pa nga itong may bonus na exercise,
iyon ay kapag magkasama na silang dalawa sa kama.
Tuloy ang nag-init ang buo niyang mukha sa tuwing iniisip kung paano siyang
angkinin ng asawa. Paminsan-minsan ay nagpapahinga naman silang dalawa lalo na
kapag pagod siya sa school works and projects. Pero sa tuwing pareho silang hindi
pagod ay sa kama nila pinapagod ang isa't-isa, sinusulit ang mga araw na hindi sila
nakakapagtalik.
She made sure that she won't forget her pills. Bumalik na siya sa pag-aaral kaya
kailangan niyang mag kontrol. Knowing Claude Hernandez, mabilis itong makakabuo ng
bastket ball team sa sobrang sharpshooter.
"Ang hot ng asawa mo, day. Mapapa-sana all ka na lang talaga. Halimaw siguro sa
kama 'yan, no?" Tinukso siya ng kaklase na ikinatawa niya.
"Nasa school tayo." Natatawang saway niya nang maghiwalay ang kanilang mga labi.
Inalalayan siya nito papasok sa shot gun seat bago umupo sa tabi niya. Habang nasa
biyahe ay panay ang sulyap ng asawa sa kanya.
He just smiled and hold her hand. Hinalikan nito ang likod ng palad niya. Umusog
siya, humilig sa balikat ng asawa at pumikit.
Napamulat siya ng mga mata nang marinig ang tugtog sa loob ng kotse. It made her
smile.
Naramdaman niya ang paghalik ng asawa sa tuktok ng ulo niya. Pinaramdam ang
pagmamahal sa kanya. Pareho nilang pinakinggan ang kanta.
Saktong natapos ang kanta nang makarating sila sa bahay. Tumingin siya sa asawa na
ngayon ay nakatitig sa mga mata niya.
"I can't stop loving you until now." He murmured as he caressed her cheek.
Ngumiti siya. Their love for each other is getting stronger as the days passed.
Mahal na mahal niya ang lalaking ito.
"I can't stop loving you as well. Habang-buhay iyon, Claude." Matamis niya itong
nginitian.
"Mommy, daddy!" Kaagad na nagpakarga ang anak niyang babae kay Claude.
Athena Coleen is a Daddy's girl. Sobrang malapit ito sa asawa niya, unlike Cohen na
madalas ay tahimik lang, tila tago ang pagiging masungit.
"Ay ang kukulit na mga bata." Lumingon siya sa kaibigan niya, si Melanie.
Matagal bago sila nagkita noon dahil nasa ibang bansa ito, maselan ang pagbubuntis
kaya hindi basta-basta makakauwi sa Pilipinas. Naaalala pa niya kung paano itong
humagulhol ng iyak noong nagkita na sila, napakahigpit ng yakap sa kanya at halos
ayaw na siyang bitawan. Panay din ang paghingi ng sorry dahil hindi siya nito
nailigtas noon dahil sa takot.
"Pero mahal na mahal ko ang mga 'yan." Biglang bawi ni Melanie at matamis na
nginitian ang mga anak niya, halatang aliw na aliw sa dalawa.
"Wala 'yon. Sarap-sarap ng mga bata, nagmana yata sa ama?" Anito at humalakhak.
Natatawang hinampas niya ang kaibigan sa braso, nahihiya siyang tumingin sa asawa
niya na parang wala din namang pakialam. Palibhasa'y masarap nga naman talaga ang
asawa niya.
Gusto niyang kastiguhin ang sarili. Sa mga naiisip ay baka sisigaw na naman siya sa
sarap mamaya.
Napansin ng asawa ang pagtitig niya dito. Ngumiti ito ng nakakaloko, sinasabing
nababasa kung ano ang nasa isip niya. Kilalang-kilala na talaga nila ang isa't-isa.
Si Melanie ay hindi na nagpaawat kahit inalok niya itong dito na lang mag dinner sa
bahay. Babalik din naman daw ito bukas. Tamang-tama dahil isang linggo ang bakasyon
nila sa university simula bukas.
Si Claude ang nag-asikaso ng dinner nila. Sinilip niya ang mga bunsong anak sa crib
ng mga ito. Himbing na himbing ang tulog. Maging ang mga ate at kuya ay maaga na
rin nakatulog, napagod siguro sa kakalaro kanina.
Inayos niya ang pagkakakumot sa mga anak bago pumasok sa sarili nilang kuwarto ni
Claude at naligo. Nang makapagbihis ay kaagad siyang lumabas. Natigil siya sa
akmang pagpasok sa kusina nang makita ang litrato nila ni Claude na nakasabit sa
dingding.
It was their picture when they had a church wedding. She's wearing her wedding
dress, her husband is beside her. They are both smiling, their eyes are sparkling,
she can see how they love each other in that photo.
Ngumiti siya habang pinagmamasdan ang litrato nilang mag-asawa. She stilled when
someone hug her from behind.
"Why are you staring at our wedding pictorial, hmm?" Malambing na tanong nito.
Ngumiti siya, nanatiling nakatingin sa malaking litrato habang ang asawa ay yakap-
yakap siya mula sa likod.
"Parang kailan lang noong...inamin ko sa'yong gusto kita tapos pinagtabuyan mo lang
ako. Pero ito ka ngayon, baliw na baliw sa'kin. Patunay ang litratong iyan,
ikinasal ka sa'kin at mas lalo kang nababaliw sa'kin." Natatawang sambit niya.
"Alam mo bang hindi ako nakatulog ng maayos pagkatapos mong magtapat? Gusto na
kitang sunggaban at itali sa tabi ko noon pero hindi pwede dahil menor de edad ka
pa. I was serious when I told you before that I am waiting for you every year. Edad
mo ang pinakamalaki kong problema noon." Pagkukuwento ng asawa, humigpit ang
pagkakayakap sa kanya.
Hinalik-halikan nito ang nakalitaw niyang balikat.
"Parang kailan lang...karga-karga pa kita sa mga bisig ko. You got me with your
beautiful eyes and your beautiful smile. Nakakatawa kung paano akong natulala sa'yo
noong dalawang taong gulang ka pa lang. Kinakarga lang kita noon, ang mga anak na
natin ang karga-karga ko ngayon." Lumingon siya sa asawa, nakangiti ito.
"I think so. Natulala ako sa'yo. Doon pa lang, nakuha mo na 'yong puso ko."
Natatawang tugon ng asawa at kapagkuwan ay sumeryoso.
"I was worried with our age gap." Tumitig ito sa mga mata niya.
"Malayo man ang agwat natin, hinding-hindi ako nagsisisi at mas lalong hinding-
hindi ko ikinakahiya. Age is just a number, Claude. Ang mga puso natin ang tanging
saksi na hindi hadlang ang edad sa dalawang taong tunay na nagmamahalan." Nginitian
niya ang asawa.
Pinapangako niyang hindi na ito muling masasaktan, hindi na ito magdudusa, palagi
niya itong tatabihan.
Wala na siyang mahihiling pa. She remembered her One Sweet Night with him. That
night she gave her everything including her heart and soul. The One Sweet Night
that she risked everything.
She will be his forever Mrs. Hernandez. He will be her forever Mr. Hernandez.
Their love story will always remain. No one can ever destroy them.
This is her love story with the man she will love for the rest of her life, her
Claude Hernandez.
🌟 THE END 🌟