The Wicked Princess (COMPLETE)

by makiwander

Selene Illy Montebello is a Princess in the making. She was set to be the most
sought after bachelorette and a future beauty queen. Undeniably one of the most
beautiful at her age. In a snap, people would bow at her, in just a mere cold
stare, people would apologize to her.

She has everything, beauty, wealth and fame. Except for one man, who used to be
wrapped around her fingers. The man cut lose and fell inlove with a woman her exact
opposite. Zeus Eliseo Romualdez will never fall in her trap again. More so, he will
hate her for a sole reason..

An untimely marriage with her.

Will love find its way to its owner? Or both will develop hate towards each other?

Teens, please take caution in reading this story.

Another, Tie-the-Knot series from makiwander stories.

Thank you Anj Recasa for the cover!

=================

Introduction

Highest Rank Achieved so far is 3rd in Wattpad Romance Genre. Thank you! Aim High
TWP 😘😍

---

Selene Illy Montebello is a Princess in the making. She was set to be the most
sought after bachelorette and a future beauty queen. Undeniably, one of the most
beautiful at her age. In a snap, people would bow at her, in just a mere cold
stare, people would apologize to her.

She has everything, beauty, wealth and fame. Except for one man, who used to be
wrapped around her fingers. The man cut lose and fell inlove with a woman her exact
opposite, Olivia Dueven Montemayor.

Zeus Eliseo Romualdez will never fall in her trap again. More so, he will hate her
for a sole reason..

An untimely marriage with her.

Will love find its way to its owner? Or both will develop hate towards each other?

Teens, please take caution in reading this story.

Another, Tie-the-Knot series from yours truly.

=================

Prologue

The bright lights almost blinded me. The anticipation of the people as they see me
walking down the spiral staircase with full admiration crept a smile on my lips.

The Beautiful Selene..

The Ravishing Valdemar-Montebello..

No, she's a Romualdez' property now..

Ngumiti ako nang magkatinginan kami ng mga nagbibigay ng papuri. Napawi lang ito
nang lumipat ang aking tingin. Napakapit ako sa laylayan ng pula kong gown nang
magtama ang mga mata namin. Binalot agad ako ng kaba at tumingin sa mababang
neckline ng gown ko. I designed this and I made sure that I will be well covered.
Tinakpan ko naman ng skin tone na stockings ang neckline, it is just an illusion
that it is bare but I am properly dressed. Balot pa din ang mga braso at natatakpan
ang binti.

"Selene, where's your Mom?" Sinalubong ako ni Ninang Blair. I kissed her on the
cheek and she carefully pressed my arms. Hindi ako gumawa ng kahit anong reaksyon
pero ininda ko ang sakit na gawa non. Natamaan niya ang aking preskong sugat na
nakakubli lang sa mahabang manggas ng gown.

"Nasa Africa po sila ni Daddy. Mabuti po at nakarating kayo sa birthday ni Zeus." I

smiled sweetly, I've managed this skill ever since I was a kid. I was taught how to
be well-mannered by Abuela Amara because she used to hate my mother's guts. Good
thing they were able to settle their differences before Abuela died. May she rest
in peace.

"Of course, kaibigan siya ni Gaelan at isa pa, gusto kitang makita. Simula nag-
asawa ka, hindi ka na madalas dumalaw kay Brandy." Ninang said, mentioning one of

my closest friend, Brandy, her daughter.

I just smiled. I am sure they won' t like it if they see me in bruises or battle
wounds. An arm snaked on my waist just before I walked around again, kinilabutan
ako. The scent of the woods in his chest like you are near the forest reminded me
whom I belonged to.

To him. My husband.

Nakuha kong nainip na siya sa paglapit ko sa kanya. Kanina niya pa ako inutusang
bumaba pero hindi ko iyon nagawa agad dahil naghanap pa ako ng gown na hindi
makikita ang mga pasa ko na nakuha ko mula sa aming madalas na pagtatalo.

"Enjoying the party, Tita?" In a cold voice he asked. Ninang Blair smiled and
greeted him, wala doon ang atensyon ko. I was distracted with his warm palm at my
bare back. He made circles with it and pinched my skin lightly. Hindi ko alam kung
ano ang ibig sabihin non, pero para sa akin, isa iyong parusa dahil hindi niya
nagugustuhan ang nangyayari sa paligid niya.

Nabigla lang siya sa party, surpresa ko sa kanya. Obviously he didn't like it pero
wala na siyang magawa. His friends brought him here and he was cornered. Hindi niya
inakalang magkakaroon siya ng party a day before his birthday but I made it
possible. Naisip ko kasing hindi siya uuwi bukas para makasama ako and just to make
a change in our usual day where we usually argue or he's drunk or I shield myself
from his anger.

Slowly, the people left. Natapos ang party around 11 in the evening. I was so tired
but I have to face someone's wrath. Inantay ko ang huling supplier na lumabas ng
aming mansyon.

This mansion was a gift from my father, Alec

Xerxes Montebello. Huminga ako ng malalim bago ko ihakbang ang mga paa ko papalapit
sa main door. Tinitigan ko pa muna ang kabuuan ng bahay namin bilang mag-asawa. Ang
bilis ng mga pangyayari. Three months of getting married is still a bizarre.

Pumasok ako sa loob ng mansyon, I am expecting yells from him pero napakapit ako sa
dibdib ko nang makita ko siya sa sofa, holding a glass of wine and flirting with
one of the guests, hindi ko alam kung sino siya, marahil, isa sa mga babae ng
kaibigan niya na nakuha niya ang atensyon. Ngumisi sa akin ang babae ng may
panunuya habang hinahaplos niya ang dibdib ng asawa ko.

Noong unang beses niya itong ginawa, nag-iiyak ako, pero sa loob ng tatlong buwan
na araw-araw niyang ipinamumukha sa akin na hindi niya gagalawin ang dulo ng daliri
ko, nasanay na ako.

My skin is white as a snow that I got from my grandmother, my blue eyes from my
father and the beautiful physique I got from Peyton Kamila Valdemar is useless.
Zeus loves to taste other woman, women rather.

Tinigasan ko ang mukha ko. Hindi ko na alam ang paraan ng pakikisama ko sa kanya.
Noon ay halos suyuin ko siya, sinubok ko ding ibalik ang pagtrato ko sa kanya na
matapang ako, but none was useful. Paulit ulit siyang tila bomba na sumasabog dahil
sa galit.

"Please don't stain the sofa with your body fluids. It is a gift from my father."
Walang emosyong sabi ko. Dahan dahang nakita ko ang pagbangon ng ulo ni Zeus mula
sa leeg ng babaeng kinakalantari niya, his brooding eyes darted at me. Pinanlamigan
ako ng katawan, kahit papaano ay kinakabahan pa din ako. Tumalikod

na ako, escaping from further humiliation. Hindi pa ba sapat na pamamahiya ang

harap harapan siyang tumitikim ng ibang babae bukod sa akin?

Hindi ko siya bibigyan ng pagkakataon na magsalita kaya umakyat ako patungo sa

master's bedroom, ang kwarto sana na para sa amin pero ako lang ang gumagamit.
Hindi pa kami nagtatabi kahit kailan, kalmante akong umupo sa kama. Padabog na
bumukas ang pinto ilang segundo pa lang nang maisara ko ito.

"Anong sinabi mo?" His voice roared like thunder. Hindi ako umimik. Mabilis niyang
hinawakan ang pulso ko.

He knows where to touch me huh? Alam niyang mayroon pa akong sugat sa braso dahil
sa pagsangga ko sa boteng ibinato niya noong nalasing siya kaya siguro sa pulso
siya aatake. He never intentionally hurt me physically. Nagkakasakitan lang kami
tuwing nalalasing siya dahil kung ano ano ang binabato niya ng wala sa sarili.
Kamay ko na lang ang pinanangga ko tuwing wala akong mahanap sa paligid na pang-
iwas.

"Just respect this house, galing ito kay Daddy." Napabuga ako ng hangin.

"Mas mabuti bang hindi na lang ako umuwi?" Nagsalubong ang makakapal niyang mga
kilay at galit na tingin ang pinukol sa akin.
"Why do you bring all these girls, Zeus?" Sa wakas ay nagawa kong itanong sa kanya.

Napapagod na ako. Pagod na pagod na ako sa pakiramdam na lagi ko siyang inaamo pero
balewala. I can give him better. I am more beautiful that all the woman he brought
here. Kumapit ako sa likod ng aking gown at kinapa ang zipper. Binaba ko yon at
mabilis na nalaglag ang gown ko sa carpeted na sahig. The cold air from the aircon
almost froze

me but his warm stare heated me up. He swallowed hard. All that's left is one piece
of clothing that covers my lady part. Maging yon ay tinanggal ko sa kanyang
harapan. Hindi ako nakaramdam ng kahit anong pagkapahiya kahit ito ang unang beses
na makikita niya ang lahat.

"Don't you want this, Zeus?" I proudly asked. I could pass for a bikini body model,
kung hindi lamang ako nag-asawa tatlong buwan na ang nakakaraan, I am being groomed
for an International Beauty Pageant. Ipinilig ni Zeus ang kanyang ulo at parang
natuliro. Dahan dahan akong lumapit sa kanya. I carefully unbuttoned his polo at
ang tanging napapansin ko ay ang pagtaas baba ng adams apple niya at paglikot ng
mga mata.

I traced my finger from his chest when I was able to remove all the buttons. His
perfectly chiseled abs proudly put on view. Bumagay nga ang pangalan niya sa kanya,
he's a greek god. Paanong hindi ko ito nakita noon? His sun kissed skin, ang
manipis ngunit mapulang labi, matangos na ilong at tangkad na titingalain. Para
kang madudurog kapag niyakap ka niya ng mahigpit. Ang mga mata niya ay laging
matalim at tila may misteryong itinatago.

I married a seductive man.

"I can make you scream in pleasure, Zeus." Pangako ko kahit wala akong ideya kung
paano ba iyon. Siguro naman sapat na ang magandang mukha at magandang katawan para
masabik siya at masarapan? Maputi ang aking kutis at walang kahit anong mantsa, I
am beautiful, I know that too.

Hinawakan ko ang butones ng kanyang pantalon, I felt something huge beneath, I read
from a magazine that it means a man is turned on.

"Ayoko." Matigas na sabi niya sabay hawi ng kamay ko. I creased my forehead.

"I don't like you, Selene. I hate you to bits." Buong diin na sabi niya.

"Z-zeus.."

"I will bring to bed all the woman that I want but not you. I don't like you." May
kumpiyansang sabi niya. Bumagsak ang paniniwala ko sa sarili. I never doubted that
I am beautiful and tempting, ngayon lang.

Pinanlamigan ako ng sikmura. Halos hindi ko maunawaan na tinatanggihan niya ako.

Maybe I am not beautiful enough for him. Unti unti akong humakbang papalayo sa
kanya. Napapahiyang pinulot ang robe sa tabi ng aking kama.

Tumingin ako sa orasan, it is excatly 12 midnight. Kahit tuyo ang aking lalamunan,
pinilit kong ibukas ang aking labi.

"Happy Birthday, Zeus.." I could melt in his stare. My body shivered as he blink
twice when his eyes softened from my greeting. Binalik niya yung matalim niyang mga
mata.
 "Ako pa din ang unang bumati sayo." I smiled sadly. "Gaya ng dati.."

That, and he stormed out of our room.

=================

Kabanata 1

Worst. Best.

Tumakbo takbo ako sa loob ng mansyon para takasan si Mommy.

"Selene Illy!" The beautiful face of my mom creased when she saw me inside my room.
Nagtago ako sa likod ng kama.

"Ikaw na bata ka! Lumabas ka at batiin mo si Zeus!" Pangungulit sa akin ni Mommy.

Umiling iling ako. Bakit ba ako na lang ang laging bumabati? 12 years old na kami
pero ako ang laging nauuna. Nakakasawa na din.

Parehas naman kami ng birthday.

Umirap ako.

"Bakit hindi naman po siya ang mauna, Mommy?" I retorted. Nagpamewang si Mommy at
napapagod na tiningnan ako.

"Selene.. Hindi mahalaga kung sino ang mauuna. Alam mo namang malungkot si Zeus
tuwing birthday niya. Wala siyang mga magulang na nakakasama kapag ganitong araw."
Umupo si Mommy sa kama ko at inaya ako. Lumapit naman ako sa kanyang tabi habang
nakanguso.

"Eh bakit po ba natin siya pinipilit? Ayaw naman niyang magbirthday. Hindi nga niya
binabanggit na Happy Birthday Selene dahil ayaw niya ng salitang Birthday!"

"Hindi natin siya pinipilit.. Sinasanay natin siya. Pasasaan ba at masasanay din
siya na nagbibirthday siya..."

Napakamot ako ng ulo. Ako na naman ang bad girl kapag hindi ako sumunod. Naligo
lang ako at nagbihis ng paborito kong basketball shorts saka white tshirt. Mabilis
kong sinuklay ang buhok ko sa harap ng salamin, walang pakialam sa direksyon nito.

Sabi nila kamukha ko si Mommy.. Pero kuhang kuha ko ang mata ni Daddy, blue. Yung
blue lang na mata ang nakikilala ko kasi yun ang obvious, yung mukha ni Mommy,
hindi.

I sometimes

wish that I am just a boy. Siguro mas matutuwa sa akin si Daddy. Gusto niya kasi ng
anak na lalaki. Kaya lang, babae din si Suerlain, yung kapatid ko. Naiinggit nga
ako kay Zeus eh. Lagi siyang isinasama ni Daddy sa golf, tapos kami ni Sue, laging
sa pool lang dito sa clubhouse. Kasama si Mommy. Dad appreciates Zeus more. But I
grew up understanding that he has no family so Mom and Dad has to look after him.

Pumitas ako ng sunflower sa garden. Alagang alaga ito ni Mommy at nakaugalian ko na

iabot si Zeus tuwing birthday niya. Minsan nakikita kong ngumingiti siya pag meron
nito kaya nakasanayan ko na lang. Dumaan ako sa maliit na entrance gate ng mansyon
para lumabas at pumikit.

'Isa, dalawa, tatlo, apat, lima, anim, pito, walo, siyam, sampu, labing isa, labing
dalawa, labing tatlo, labing apat, labing lima!' Saka lamang ako dumilat pagkatapos
ng pagbibilang at natagpuan ko ang sarili sa tapat ng bahay nila Tita Lorraine.

"Hello po Kuya Roy!" Kumaway ako sa kanilang gwardiya na agad akong pinapasok.

Nagtatatakbo ako patungo sa main doors ng mga Romualdez at pinapasok ang sarili.
Kadalasang madilim ang kanilang bahay kaya hindi na ako nagtaka, tatlong kasambahay
at isang driver lang ang kasama ni Zeus dito. Umakyat ako patungo doon sa kwarto ni
Zeus doon sa second floor at binuksan ng basta ang pinto niya. Humugot pa ako ng
malalim na paghinga para sa aking pagbati.

"HAPPY BIRTHDAY ZE-----"

Hindi ko naituloy ang malakas kong pagsigaw nang

makita ko siya sa kanyang kama na may kayakapan na babae. They are both dressed
though. The girl looked pretty in her sunny dress, samantalang nakasuot naman si
Zeus ng puting tshirt, baseball cap at khaki shorts.

Gulat na gulat si Zeus pagkakita sa akin. Pati ang babae ay nagtakip pa ng mukha!
They should! Nakakahiya! We just turned twelve today for crissakes!

Tumayo agad si Zeus. Binato ko sa kanya ang bitbit kong sunflower. Nagmamadali
akong tumakbo papalabas ng kanilang bahay. Nagtaka pa nga si Kuya Roy sa akin.
Paghakbang ko ulit sa labas ng kanilang bahay, pumikit ako at tumingala.
Nagsimulang magbilang ng mas mabilis kaysa kanina.

'Isa, dalawa, tatlo, apat, lima--'

"Anim." Ang malalim niyang boses ang nagpamulat sa akin. Nasa harapan ko na pala
siya kaya natumba tuloy ako sa kanyang dibdib. He's really tall at his age. Maaga
siyang nagmature dahil din siguro mag-isa siya lagi. Walang nag-spoil sa kanya.

Hinawakan niya ako sa magkabilang braso at nagpumiglas ako. Nakaramdam ako ng

sobrang dami hatred sa kanya. How can he do that? We are still young!

"Isusumbong kita kay Daddy!" Galit na sabi ko sa kanya. Hindi naman nagbago ang
ekspresyon niya at nanatiling nakatingin sa akin. His broad shoulders created
shadows on my face. Kayang kaya niya ng takpan ang araw.

"Bakit nagagalit ka?" May multo ng ngiti sa kanyang labi. Nag-iwas ako ng tingin.

"Hindi ako galit! Anong paki ko sayo?!"

"Namumula

ka."

"Kasi galit ako sayo!"

"Sabi mo hindi?" Nanatili pa din siyang kalmado sa kabila ng pagwawala ko.

"H-hindi! Hindi nga! Umalis ka na nga Zeus, gusto mo suntukan na lang tayo? Ano?"
Kinuyom ko ang kamao ko at itinapat ko sa kanya. Pumorma ako ng parang kay Ronda
Rousey, ang idolo kong UFC Fighter.

Ngumiti lang si Zeus at inakbayan ako.

"Anong handa mo?" Tanong niya. Pilit kong tinatanggal ang kamay niya sa balikat ko
pero matigas siya.

"Nagluto si Mommy! Dumating na yung cake nating dalawa. Kung may iimbitahin ka,
imbitahin mo na." Galing sa ilong na sabi ko.

"Sinong iimbitahin ko?" Pagmamaang maangan niya pa.

"Eh di yung babae mo! Hay naku Zeus na malandi, wag mo ngang ipatong sa akin yang
braso mong ipinanghawak mo sa babae mo!"

Nagkibit balikat siya at tinanggal ang kamay niya. Nakahinga na sana ako ng maluwag
nang bigla niya akong hinila patungo doon sa loob ng tanim na santan sa labas ng
mansyon, mayroong awang ang bawat tanim na santan na kakasya ang isang tao. Ilang
dipa na lang at malapit na kami sa entrada ng mansyon pero tiyak na walang
makakapansin sa amin.

Pinsansdal niya ako sa grills ng bahay namin at ganon na lang ang gulat ko ng
padaanan niya ako ng halik sa labi!

"Wala pa akong nahahalikan, Selene.." Bulong niya. His eyes are brooding. Parang
pumapasok sa pagkatao mo. Hindi

ko na maalala kung ilang beses ba ako nailang sa paraan ng paninitig niya pero
hindi ko hinahayaang magulat ako non. Hindi ako titiklop.

Umakyat ang lahat ng dugo sa ulo ko dahil sa kanyang ginawa.

How dare he!

Kumuyom ang kamao ko at pinalipad ko iyon sa kanyang pisngi pero umiwas siya.
Tumakbo siya sa akin papalayo. He's not running actually, just jogging away. Dahil
sa matangkad siya, walang kaeeffort effort ang paglayo niya samantalang ako, hingal
na hingal na.

"Zeus! Bumalik ka! Kapag naabutan kita, ngipin mo lang ang walang pasa!"

Galit na galit ako!

Tumakbo ako ng mabilis, my heart is thumping so fast, pagod at galit na pinaghalo,

hindi ko napansin ang malaking bato na nakaharang sa dinaraanan ko. Napatid ko yon
at agaran akong bumagsak. Naramdaman ko ang kirot sa aking tuhod.

Huminto sa paghakbang si Zeus, nilingon niya ako at agad akong dinaluhan. Gusto
kong pigilan ang pag-iyak pero hindi ko napigilan.

Halo halong inis at hapdi ng sugat ang naging pwersa sa mga luhang pumatak sa mata
ko.

"Magagalit si Mommy!" Sabi ko habang umiiyak. Hinaplos ni Zeus ang mukha ko at

pinalis ang luha ko.

"Shhh, gamutin natin sa inyo."

"Magagalit nga si Mommy!" Angil ko.

"Ako ang bahala. Halika. Sakay ka sa likod ko." Tumalikod siya at ipinaharap sa

akin ang likod niya.

Hindi na ako nag-alinlangan at gumapang na ako sa kanya paakyat. Doon ko lang

namalayan na malayo layo din pala ang inabot namin. Nakarating pa kami ng
playground sa kabilang block. Hindi naman mainit dahil napapalibutan ng malalaking
puno ng mangga yung village namin. Nakakaengganyo ngang maglaro dito dahil sa lilim
at malinis na hangin.

Humihikbi pa din ako habang nasa likod ni Zeus. Naiisip ko ang mukha ni Mommy na
magagalit sa akin, natatakot na agad ako. Tapos si Daddy maiiling at
madidisappoint, tapos si Zeus na naman ang hero.

"This is my worst birthday ever." Bulong ko sa likod ni Zeus. Gusto ko siyang

sabunutan kaya lang ang pikon laging talo.

Hindi sumagot si Zeus. Hindi naman talaga siya mahilig magsalita. Kaya nga
nagtataka ako kung bakit siya gusto ni Daddy.

"O, anong nangyari?" Tanong ni Kuya Roy. Imbes na sa bahay namin, doon kami
nagpunta sa bahay nila Zeus.

"Nadapa." Sagot ni Zeus. Kitang kita ko ang pagngisi ni Kuya Roy kaya sinamaan ko
siya ng tingin. Umakyat kami doon sa kwarto ni Zeus, wala na doon ang babae niya.

Nakasimangot ako nang tumalikod siya sa akin. Sinundan ko ang kanyang ginagawa.
Nagtungo siya sa kanyang banyo at may kung anong kinuha doon. Binuksan niya muna
ang kulay gray niyang kurtina para pumasok ang liwanag bago lumapit sa akin. His
room has a lot of posters of video games, kulay light blue ang pintura at maraming
panlalaking gamit sa loob. Basketball, baseball bat at soccer gloves. Lahat yon ay
nakadisplay. Ang tanging litrato doon sa picture frame sa gilid ay ang litrato ng
aming pamilya kasama siya noong birthday naming dalawa nung 7 years old kami. Wala
ang kanyang Mommy o Daddy.

"Mahapdi ng kaunti." Lumuhod siya sa aking harapan at marahang dinampian ng malamig

na bulak ang aking sugat. Hindi na ako nagulat na marunong siyang gumamot. Sa
sobrang responsable niya, kaya niyang palakihin ang kanyang sarili.

Ngumiwi ako ng bahagyang napadiin ang kanyang dampi. Nag-angat siya ng tingin. His
lips are so pink, it is amazing how he got that despite his moreno skin. Pumikit
ako. Hindi ko na ata makakalimutan ang labi niyang yon.

"Kasalanan mo to, Zeus."

Hindi pa din siya nagsalita at nakakainis siya kapag ganon. Natakpan na niya ng
gauze yung sugat ko. Tumayo siya at may kung anong kinuha sa cabinet niya. He
handed me our school jogging pants.

"Wear this, Selene." Utos niya. Padabog kong kinuha yon at nagtungo doon sa kanyang
banyo para magpalit. Mabuti na din ang magjogging pants para hindi na makita ni
Mommy ang sugat. Pinihit ko na ang doorknob ng kanyang kwarto nang matapos na ako
at nakita ko siyang may kausap sa kanyang cellphone habang palakad lakad.

".. It's okay Mom.. Yeah.. This is my best birthday so far.."

Kitang kita ko pa kung paano siya ngumiti habang kausap ang kanyang Mommy.
Napataas ang kilay ko. Paanong best birthday eh kakasimula pa lang ng birthday
namin!

=================

Kabanata 2

Baliktad.

"I don't want to.." Umirap ako habang nasa harapan si Mommy. Namamahinga ako sa
garden table ngayong gabi habang nagbabasa ng libro, inaantay ang pagpatak ng alas
dose para sa birthday ko.

"Selene.." Banayad na pakiusap ni Mommy pero naging matigas ang pag-iling ko

I know I am stubborn most of the time dahil napapansin ko na lagi na lang akong
pinipilit. Kailan pa ako pinanganak para bumuntot kay Zeus? Was I born to be his
guardian or something? It is not as if it is my problem if his family is not always
here. Do I need to be his family? Paano pala kung hindi nabuo si Zeus? Kawawa naman
pala ako dahil hindi ako maipapanganak.

"Selene, Zeus wants to be a part of a special service. Hanggang ngayon ay hindi pa

din kami kumbinsido ng Daddy mo na ayos lang iyon because he's just 16, but
Lorraine let him and she's his family so.." Ngumuso si Mommy para hindi ipakita ang
lungkot. Her natural pouty lips looks so cute. I got distracted for awhile because
I cannot see myself in Mom. Hindi ako cute. Sabi sa akin ni Sue, I look like a
witch and I believe her.

"Mom, don't worry. He's Tita Lorraine's responsibility. As if naman may magagawa
ako kapag nagloko yang anak anakan niyo." I snorted.

"Selene, please? Keio is a good school. One of the best. Parehas naman kayong
nakapasa doon ni Zeus." She looks so hopeful habang ako ay wala talagang gana.

"Paano pala kung hindi ako pumasa?" I slouched in the garden chair and crossed my
arms into my chest.

Kung alam ko rin lang na ganito

pala, sana nga ay hindi ko na lang ipinasa ang entrance exam. I want to study
abroad, I want to pursue Fashion Design. Ngayon ay mabibigo ako. It is all because
of that Zeus Eliseo Romualdez.

Alam ko namang mahirap makapasok sa Keio, that is why I took all the odds to pass
it. Ilang araw akong nag-aral kahit confident akong papasa doon, because passing is
simply not enough, I want to be on the top, in which I came in second on that
entrance exam and Zeus was first. Ilang linggo ko na siyang hindi kinikibo dahil
doon. Siya na naman ang bida sa mata ni Mommy at Daddy dahil sa pangunguna niya.
Nakakairita talaga.

"But you did. You landed second.." Malambing na hinawakan ni Mommy ang kamay ko.
Napailing ako.

"Don't remind me that anymore, Mom." Inis na sabi ko. Pointing out being the second
is like adding salt to my wound. Hindi na nga ako ang nanguna, ipagdiriwang pa nila
na naging pangalawa ako. A celebration for being the second best? No way.

Mom smiled kindly, she always do. Sinuklay niya ang buhok ko gamit ang daliri.

"When I gave birth to you 16 years ago, hindi ko akalain na lalaki kang ganyan
kaganda at katalino. I was so happy when I learned the Zeus came out few minutes
before you did. Sabi ko noon, may bantay si Selene." She looks dreamy.

"Kabaliktaran naman yang sinasabi mo, Mom. Lagi ako ang pinapalapit mo kay Zeus.
Baka sabihin non, crush ko siya. Yuck. I am not like those girls in Shellington.
Eiw." I rolled my eyes when I mentioned our former school where we spent our
elementary until highschool days. Halos maghubad ang mga babae don sa harap ni Zeus
at

halos patayin naman ako ng karamihan dahil sa lagi kaming magkasama. Kung alam lang
nilang napapanaginipan ko pa si Zeus na hinahabol ko ng itak dahil sa ginawa niya
sa akin noong birthday namin 4 years ago--- He kissed me. Noong highschool na lang
ako namulat na hindi pala basta basta ang ginawa niya sa akin na paghalik. Noong
grade 7 kami, Nagpapirma sa akin si Chelsea ng slambook at ganoon na lang ang
pagtigil ng mundo ko sa katanungang:

'Who/When was your first kiss?'

I was about to write MY PARENTS as an answer pero tiningnan ko ang bawat pahina ng
slambook na may sagot na ng mga kaklase ko. And all their answers were NONE.

Imposibleng hindi pa sila nahahalikan ng kanilang mga magulang hindi ba?

I asked Chelsea what does first kiss means?

Ang sabi niya, it is a romantic kiss between a boy and a girl aside from your
parents of course..

I almost killed Zeus that day. Pinagsusuntok ko siya doon sa loob ng sasakyan namin
pauwi at hindi man lang siya gumanti kahit hindi niya alam kung bakit. How can it
be fcking romantic? Yuck. Ninakaw lang niya ang halik ko.

My growing hate to Zeus increased when he top almost all of our exams. Sinubukan ko
siyang lamangan pero hanggang second lang ako lagi, not until our last year when I
graduated as the class valedictorian, that is because he's always absent.
Unexplained absences. Sumasabay siya sa akin papasok pero hindi siya sa campus
tutuloy. Makikita ko na lamang siya pag uwian. He has been warned about it but he
doesn't seem to mind. So, okay.. Good for me, hindi ba? He landed second and that
is

really momentous.

"Selene. I know you love arts, I do too but believe me, it is important that we, as
a woman, are equipped. We will never know what can happen to me or Alec.. Pero
dapat ay handa ka. Panganay ka pa naman." Tiningnan ko si Mommy. Now I am beginning
to hate being the first born of Montebello and Valdemar. Kaming dalawa lang ni Sue
ang apo. Eh yung isa namang yon, mas malala pa sa akin. Tamad mag-aral. I should
suggest that she should get her own Zeus who can motivate her to study, anger and
jealousy is a good motivition kasi.

"Okay.. Ganito.. After you secure your diploma in business, we will give you time
to study whatever you want. Wherever you want. What do you think?" Mom smiled
warmly. Kahit papaano ay gusto kong bumigay, unti unting natutunaw yung
pagmamatigas ko dahil sa ngiting yon ni Mommy.

I sighed in surrender.

"Okay.." Bulong ko.

Nagliwanag ang mukha ni Mommy at ginagap ang parehas na kamay ko. Inilapit niya
iyon sa kanya.

"Really? Is it a deal?" Nanlalaki pa ang mga mata niya sa excitement. I nodded.

"Oh! That's wonderful!" Mom hugged me tight. "I am sure you'll have fun. Nandoon
din si Gaelan at si Ice." She said cheerfully.

"How about Brandy, Mom?" I asked kahit alam ko naman na ang sagot. Brandy was my
only friend in Highschool although she's older. She was asthmatic kaya nahuli siya
sa eskwela at naging kasabay niya ang mga kapatid niyang si Gaelan sa school.

Siya lang ang nakakasama ko bukod kay Zeus. Zeus was never with anyone except me.
Kaya nakakapagtaka na sa kabila ng talino niyang yon, mas pinili niya pang maging

agent at maging kasama ang grupo ng pinakawalanghiya sa school na sa kamalas

malasan ay kinabibilangan ng walang kwenta kong kinakapatid na si Gaelan at pinsan
na si Ice. They were never been close with Zeus and now Zeus is leaning to be part
of the stupid agent wanna be's.

"Brandy is-- She'll study Ramp Modeling and Styling in New York." Malungkot na sabi
ni Mommy. Alam niyang maiinggit ako. Huminga ako ng malalim at kinalma ang aking
sarili.

"That's fine. She cannot manage to be stressed in college because of her asthma."
Nagkibit balikat ako sa sariling dahilan. Binubura sa isipan na magagawa ng
bestfriend ko ang kaniyang gusto samantalang ako na kasa-kasama niyang nangarap na
mag-aaral sa Fashion School ay maiiwan dito.

"You can do that, right? You will do that.. Let this be your priority first, Irog
ko.." Lambing sa akin ni Mommy.

Sumandal ako kay Mommy. I intertwined our fingers and looked at it.

"Kung hindi lang kita mahal, Mommy eh.." I whispered. She kissed my forehead.

"Happy Birthday, my dearest.." Bulong niya sabay lagay sa aking daliri ng

engagement ring nila ni Daddy. I realized that it is midnight and it is my birthday
already. Hindi pa nag-sink in ang singsing na ibinigay sa akin ni Mommy kaya
inilapit ko pa iyon sa aking mukha para pakatitigan.

"Nag-iisa lang yan. Give it to the man you will fall inlove with, to remind you
that you have to choose wisely because true love comes only once and you have to
make sure that it is the right one. Wag kang padalos dalos, Selene.." Mom smiled
with tears. In her eyes I saw happiness and fear that I will make wrong decisions
in

the future. Makakaasa siyang hindi.

"Ibigay mo sa kanya.. to remind him that you were loved and you deserve all the
love in the world, Princess." Mom sniffed.

I am on the verge of tears too while staring at the ring. It is a very simple
adjustable ring. A white gold with a single diamond. It looks plain but it means a
lot to me. It will remind me to wait for that one person that will love me

eternally.. That man that I will put all my trust.

I am not sure if it is easy to find him, but I will try my best to make it happen.

---

Wala kaming kibuan ni Zeus sa loob ng sasakyan kinaumagahan. Kung bakit pa kasi
isinabay ang pag-eenroll namin sa Keio ngayong birthday namin, and knowing Mommy,
we will both go home with a Congratulatory Banner and Happy 16th Birthday. It sucks
celebrating your birthday with somebody and even sucks celebrating a victory with
someone obviously better than you. Parang ikaw pa ang naambunan ng kanyang
pagbubunyi. Kahit kailan hindi ko nasolo ang limelight. Whenever Im there, he's
there. Why do I need to share everything with him?

Nakatingin lang siya doon sa may bintana. He's usually cold quiet whenever I am
around. Para ba siyang nag-iingat na gumawa ng pagkakamali na mas ikadadagdag ng
galit ko. Im usually mad at him anyway, his existence is enough to agitate me.

He pursed his lips into a thin line. Kahit wala siyang ginagawa ay natural na
mapula ang mga iyon, then his sun kissed tan gave him a perfect hue against the
shade of the tress we are passing through. Ang magkabilang kamay niya ay nakapatong
lang sa kanyang tuhod. Napataas ang

aking kilay. Alam niya tiyak na nanggigigil pa din ako sa kanya! Hindi ko siya
babatiin ng Happy Birthday!

Dumating kami sa Keio na wala pa ding nagsasalita. The elegant buildings and lobby
made the school look like an ancient hotel. It has furniture made by renowned
artists and paintings that can be found in books. The hot air from the summer
breeze of May is nothing against the huge blowers of the open hallway of the
school. Punong puno ng karangyaan ang bawat sulok. Kung ang Shellington ay magarbo
na para sa akin, triple naman ang sa Keio.

Dumiretso kami sa registrar's office para ibigay ang aming exam result. The middle
aged woman in the window was so pleased to assist us. Nag-alok pa nga ng
scholarship na pupwede naming applyan but we declined. They can give it to those
who are more in need.

Madaming forms ang pinasagutan. Magkaharap kami ni Zeus sa long table sa

Registrar's Office. Napapansin ko ang pagsulyap sulyap niya sa akin kaya nag-angat
ako ng tingin para salubungin ang paninititig niya..

Only to catch him looking at me already, tapos na ata siya sa pagsulat. Pinanliitan
ko siya ng mga mata pero hindi man lang siya natinag. Nakatitig lang siya at tila
may nagbabadyang ngiti sa mga labi. Umangat naman ang sulok ng labi ko para simulan
ang pagkakatisgo sa kanya ng masasakit na pananalita pero umurong ang dila ko ng
hulihin niya ang kamay ko at ipaloob sa kanyang hawak.

He placed it really close in his lips. Now I can feel those red lips again and his
hot breath against my skin. Dapat ay magwala ako at awayin siya but then his heavy
stares were like weight on my shoulders.

Unti unting bumibigat din ang katawan ko at nakakahilo ang bilis ng tibok ng puso.
Biglang uminit ang paligid at parang iniipit ako ng isang pwersa na hindi ko
matukoy kung ano.
"This ring looks nice on you.." Kinilabutan ako nang pasadahan niya iyon ng haplos
sa pagitan ng kanyang hintuturo at hinlalaki. Aagawin ko sana ang kamay ko pero
hinila lang niya iyon. May maliit na ngiti sa kanyang labi na ikinaiinis ko.
Naiinis ako dahil may pakiramdam sa kalooban ko na nanghihina dahil sa ngiti niyang
yon. Naiinis ako sa epekto na iyon.

"I am happy that you are here with me now, Selene.." Bulong niya na hindi inaalis
ang tingin sa akin. Tila nilalaro ng manipis na hangin ang kaniyang mahabang
pilikmata dahil tingin ko ay iba ang ayos non ngayon, it amazingly shines for no
reason.

"Hindi ko ito ginusto, Zeus. I want to study abroad. I have dreams of my own. Hindi
ko gustong maging bodyguard mo." Umismid ako.

"Come on, Selene. You just want Tito Alec's approval." Napailing siya. Kumulo ang
aking dugo. How can he say that like it is a petty feeling? Mababaw bang gustuhin
ang atensyon ng ama ko na napupunta sa kaniya? Naghahati kami sa pagmamahal ng
sarili kong mga magulang na kung tutuusin ay hindi naman dapat. Hinampas ko ang
kahoy lamesa na yari ata sa mamahaling puno, namanhid ang palad ko sa ginawa ko
pero hindi ko pinahalata.

"Minamaliit mo ang nararamdaman ko. I hate you!" Angil ko. Pagalit akong tumayo,
natumba pa ang monoblock na kinauupuan ko. Zeus was caught off guard kaya nabitiwan
niya ang kamay ko. Nagmartsa ako patungo doon sa assistant na nanguha ng form at
padabog na

iniabot yung akin. Nagmadali akong lumabas ng opisina na kumakabog ang dibdib sa
galit. Nag-uunahan ang paghinga ko dahil sa poot! Iniinggit niya ba ako? That
because he's the poor Zeus ay makakakuha siya ng pagmamahal? That I have to get all
through these hardships because I cannot be loved easily? Dapat maging magaling
muna ako bago tanggapin? Maging kasing husay niya at responsable? I can be all
that! Pero ang mga matang naglaan na ng pagmamahal sa isang bagay na nakasanayan ay
hindi na maibabaling sa iba.

Kahit siguro kumain pa ako ng bubog sa harap ng aking mga magulang, I will always
be the second best. Or I will always share what I have to Zeus, simply because he
is Zeus.

"Selene.." Hinala ni Zeus ang braso ko nang magtangka akong lumayo sa labas ng
Registrar. Im not even sure what is the next step to enroll but I might just go
back next time. Masyado nang masama ang araw ko, to think that it is my birthday.

"Ano bang gusto mo?" Sigaw ko. He loosened his grip, humakbang siya paatras ng isa
while looking at me intently. Hindi siya kumibo. Naiinis akong lumapit sa kanya at
itinulak siya sa dibdib pero hindi man lang siya natinag.

"Happy Birthday! Yun ba ang gusto mo? Gusto mong ako ang maunang bumati? Okay! You
can always have what you want even you don't ask for it because you were born to
have it anyway! Your life was made to be easy for you. Minsan iniisip ko kung ano
ba ang mas malungkot? Yung walang mga magulang o yung mayroon pero sa iba naman
nakatingin!" Desperadong sigaw ko.

"Selene. You know that is not true." Nagbabanta ang mga mata ni Zeus

nang tingnan ako.

"I will hate you to eternity! Nakakainis ka, Zeus! Bakit ba lagi kang andyan?!"
Pinalis ko ang luhang umalpas sa akin. He always see me cry anyway! I don't mind
him seeing me like this!

Sinubok ni Zeus ang humakbang papalapit sa akin. Nang mapagtanto niyang hindi ako
iiwas, sinarado niya ang distansya namin sa pamamagitan ng isang mahigpit na yakap.

"You can hate me.." Wika niya. "It's okay.." Masuyo niyang sabi.

"You don't have to say it! I hate you." Hikbi ko sa kanyang dibdib. Hindi na ako
nagpatumpik tumpik sa pag-iyak. His maroon vneck shirt is now soaked in tears.
Hindi siya kumilos at nanatili lang ang yakap habang umiiyak ako. He heaved a sigh
a little after.

"Okay.. But don't ask me why I am always here. This is the only place I know,
Selene. You are my home." Bulong niya. Tingin ko ay kami na lang talaga nina Mommy
at Daddy ang itinuturing niyang pamilya.

Kinurot ang puso ko ng bahagya dahil sa awa sa kanyang pangangailangan. That

feeling that I refuse to have all these years. Of course he needs a home, he needs
someone. Everybody needs someone but he cannot just get my home. He wants what's
mine. It is mine.

Humiwalay ako ng kaunti mula sa kanyang yakap at sinilip ko siya. Lumabi ako at
ngumiti siya.

"I can share to you my home, Zeus, I can share my family. But just a little. Not
half. Not one fourth. Gusto ko maliit na maliit lang."

Pinunasan ni Zeus ang mukha ko gamit ang kanyang mga palad habang nakangiti.

"That is good enough for me." Sabi niya.

Napalaunok akong muli sa paninitig niya. Hindi siya bumibitiw at ganoon din ako.

Bumagsak ang kamay niya sa aking mga palad. His pinky finger searched for mine and
he intertwined it. Bumagsak ang mga mata ko doon. Unti unti ay pinaglapat niya na
ang lahat ng mga daliri namin pagkatapos ay tumingin siya sa malayo nang mag-angat
ako ng tingin.

"Halika na?" Aniya. Wala sa sarili akong tumango.

Tiningnan ko siya habang naglalakad kami sa hallway ng Keio. He looks casual. I can
sense that he's happy.

Why I am always grumpy on my birthday?

And

Why is he always happy?

Lagi ba kaming magkabaliktad ng mararamdaman?

=================
Kabanata 3

Maki Say's: Si Lorcan ang nasa isip ko. I am mentioning Garrett Below hindi si
Lorcan. 😂

Stay.

Nagmamadali akong tumakbo patungo Triston University. Iba ang naramdaman kong
pagkalabog ng puso nang sabihin sa akin ni Jenieviv na may sinugod daw doon ang
Yukan'na. Ang grupong kinabibilangan ng pinsan kong si Ice, kinakapatid kong si
Gaelan and of course, Zeus. Triston are known for their violent gangs. Tiyak na may
patalim ang mga tao doon.

"Selene!" Jenieviv shouted but I didn't look back. Naririning kong tumatawag na ang
driver namin sa akin dahil sa ingay ng pag-ring sa aking bag, we are supposed to go
home but then, I cannot yet. I won't. Lumabas ako ng gate at pumara ng taxi.
Pumikit ako ng mariin habang bumubulong ng dasal kahit hindi naman ako madadasalin
na tao. I am not sure if my fear is for Ice, for Gaelan, or for Zeus... Maybe for
the three of them combined kaya ganito na lang ang lakas ng tibok ng puso ko.
Nanlalamig ang mga kamay at namamanhid ang mukha.

Lagot sa akin si Zeus kapag nakita ko! Anong karapatan niya para pakabahin ako ng
ganito?

Nang bumaba ako sa taxi nakita kong napakadami na ang nakahiga sa kalsada na mga
nakauniporme ng Triston, sa sidewalk naman natanawan ko agad si Yuki, ang isang
miyembro ng Yukan'na na nakaupo at nakatulala, katabi ang kanyang kakambal na si
Kiro na nakapikit. Nagbayad lang ako sa taxi at tinakbo ko ang direksyon nila.

Tiningnan ko isa-sa ang mga mukha ng Yukan'na na nagulat pagkakita sa akin. Hunter,
Rye, Gaelan, Ice-sila lang ang nakaupo. Nanginig ang tuhod ko

habang giginagala ang mga mata ko doon sa paligid. Pati ang mga nakahiga ay sinipat
ko kung nandoon ba siya.

"Anong ginagawa mo dito?" Masungit na tanong ni Gaelan. Kumibot ang mga labi ko.
Nakakabingi ang pag-igting ng tibok ng puso ko dahil sa kaba.

"S-si---" Pumikit ako at kumuyom ang palad, "Si Zeus?" Diretsa kong tanong.

Gaelan smirked, yung ngiti niyang nanunuya.

"Sakit ng ulo talaga ang mga girlfriend." He remarked.

"Hindi ako girlfriend ni Zeus!" Pagtatanggol ko sa sarili.

"Hindi ikaw, syempre. Ano bang iniisip mo? Kasama ni Zeus ang girlfriend niya.
Sakit sa ulo dahil bigla na lang siyang umalis at hindi kami tinulungan."
Napapailing na sambit ni Gaelan. Nanatili ako doong nakatayo at prinoseso ang
sinabi ng kinakapatid ko.

May mga salita palang nakakabingi.

Paano siya nagkagirlfriend at kailan?

"S-sino?" Nagawa ko pang tanungin. Nagkibit balikat si Gaelan saka tumayo. Iniabot
niya ang kanyang mga kamay.
"Hatid na kita sa inyo." Alok niya. Hindi ako agad nakapag-isip kaya kinuha ni
Gaelan ang mga kamay ko at hinila patungo sa kotse niya.

Wala sa sariling nanatili ang mga mata ko doon sa kalsada habang tila isang car
racer si Gaelan kung magmaneho. Panay ang kwento niya kung bakit sila nambugbog
kanina at kung paano nawala si Zeus. Unti unting gumuguho ang maliit na parte ng
puso ko sa bawat pagbanggit niya ng pangyayari, hindi doon sa kanilang pambugbog
kundi doon sa isa pa.

"Babalik na lang ako mamaya ha." Wika ni Gaelan nang maibaba na niya ako sa tapat
ng aming mansyon. Walang gana akong tumango.

"Tsk, wag mong isipin yon. Ikaw

kasi, ang tigas mo." Iiling iling na panunkso ni Gaelan. Bubukas pa lang ang aking
mga labi nang humarurot na ang kanyang sasakyan.

Pumasok ako sa loob ng mansyon na parang nalugi kahit na ang lahat ng tao ay
nakangiti sa akin. Abala ang lahat sa paglalagay ng lamesa sa aming garden.
Sinusubok na ang mga ilaw na magiging dekorasyon mamayang gabi. Punong puno na ng
bulaklak ang paligid. Mom and her designer tendency. Gusto niya talagang kung ano
ang nasa drawing niya ay yun ang mangyayari. The place looks like a garden of
ancient castle now, kagaya nung ipininta niya na nakadisplay sa opisina ni Daddy
ngayon.

"Hi Witch!" Maligayang bati sa akin ng matabil kong kapatid na si Suerlain na

sumulpot mula sa sang bahagi ng garden. Ang daming nakaipit sa kanyang buhok na
iba't ibang kulay ng clip. Mayroon pa siyang Chuckie sa kanyang kanang kamay na
iininom mula doon. "Happy Birthday!" She hugged me tight. Hindi niya kasi ako
nabati kanina dahil maaga akong gumigising para pumasok.

"Thanks Sue." I whispered. May inilagay siya sa kamay kong bracelet na gawa sa
maliliit beads na nakakahiligan niyang gawin noong mga nakaraan. The color she used
are my favorites, lavender and fuchsia, kagaya ng ilang mga bulaklak sa paligid.

"Wear that all the time, ha?" Sabi niya. Ngumiti ako at tumango.

Pagod na pumasok ako sa mansyon. Naabutan ko si Mommy na mayroong bitbit na mga

tray na may mga cupcakes, naka-shorts lang siya at shirt, mataas ang pagkakapusod
ng buhok but as always, she's still pretty.

"Hi Birthday Girl!" She pouted, initiating to kiss me. Lumapit ako at inilapit ang

aking pisngi.

"What can you say about the decorations? Did you like it? Mas bongga next year kasi
18th birthday party niyo na."

May sumakit muli sa puso ko dahil doon. Dati ay inis ang nararamdaman ko tuwing
naipapaalala na sabay kaming magbibirthday, ngayon hindi ko na maintindihan ang
pakla na makakasama ko pa siya sa birthday ko kung may girlfriend naman na pala
siya. Dapat nagcecelebrate na lang sila ng girlfriend niya kung ganon, nakikisiksik
pa din siya. Nakuha nga niyang mag-girlfriend, eh di magbirthday din siya mag-isa
niya. Pabagsak akong humiga sa aking kama.

Natulog ako sandali hanggang sa gisingin na ako ng makeup artist para ayusan ako.

"Smile ka na Baby Girl. Mas maganda ka kung nakangiti." Pangungumbinse sa akin ng

makeup artist. Sinubok ko naman pero nabasag lang ang ngiting yon.

Isang champagne dress ang suot ko. Kahit hindi bagay ang bigay na bracelet ni Sue,
sinuot ko pa din ang ibinigay ng kapatid ko. Luminga linga ako sa loob pa lang para
hanapin kung dumating ba si Zeus, inihanda ko na sa utak ko kanina ang pang gusto
kong sabihin sa kanya. I will tell him to stop celebrating his birthday with me.
Dapat ay ipinagdidiwang niya lang ito kasama ang mga espesyal na tao sa kanya,
hindi ako yon.

Nakita ko agad si Daddy na nakikipagkwentuhan kay Tito Garrett doon sa tabi ng main
door, lumapit ako para humalik sa kanilang dalawa.

"Dad." I whispered and surprised him with a peck on the cheek. Ngumiti si Daddy, he
looks gorgeous in his all black suit. Parang hindi tumatanda. He enclosed me to a
teddy bear hug.

"Happy birthday my not so baby girl." He kidded.

"Tito

Garrett." I greeted pagkatapos ay bumeso din.

"God, you are growing up so fast and beautiful, Selene. Sigurado ka bang hindi ka
nililigawan ni Gaelan? I am actually giving him the idea." Sambit ni Tito Garrett
habang pinapasadahan ako ng tingin.

Uminom si Daddy mula sa wine glass na nakangiti ang asul na mga mata kay Tito
Garrett, he shook his head like he knows something better.

"Kung kasing palikero mo ang anak mo, hindi na. Kung ano ang puno, siyang bunga."
Natatawang biro ni Daddy. Humalakhak si Tito Garrett.

"Takot ka lang sa sarili mong multo. Di ba sabi nila, kapag babae ang anak, doon
maipaghihiganti ng kapalaran ang lahat ng kalokohan mo noong kabataan. And now, you
are scared that destiny will take its toll on you."

"Sino bang hindi puro babae ang anak? Parehas lang tayo. Mayroon ka lang Gaelan.
But I have Zeus. I made sure that I trained him well, everything that I am not."

"So you mean, ipagkakatiwala mo si Selene sa kanya dahil ikaw ang nagpalaki?"
Tumaas ang kilay ni Tito Garrett kay Daddy. Nagkibit balikat si Daddy.

"Depende sa kanila. Sila naman ang magdedesisyon non."

Nagpaalam na ako para umiwas sa kanilang usapan. It will never happen. Hindi kami
magkasundo ni Zeus. May sarili yong mundo, wala siyang inaanyayahang pumasok. Then
now I wonder how did Daddy train him? Ako lang ba ang nakakakilala sa kanya? Hindi
ba nila nakikita na malungkot si Zeus at hindi buong pagkatao ang inilalahad niya?

Lumabas ako doon sa ginaganapan ng party at nakita ko ang mga pamilyar namukha.
Mga pinsan ko at anak ng mga kaibigan ni Mommy at Daddy. I waved

at them. Lumapit ang iba at nakipagkwentuhan sandali. Gumala ang mga mata ko sa
paligid. Wala pa din siya. Maybe he's with his girlfriend. May parang asido ang
pait ang gumuhit sa aking lalamunan.

Nanlalamig ako sa party. I should be happy, he's not around now. Pero pakiramdam ko
nalugi ako. Ngayon lang ako nagcelebrate na wala siya sa aking tabi. Iba pala ang
pakiramdam ng ganon, para tuloy may kulang. Nakakainis dahil hindi ko namalayan na
sinanay pala nila ako sa isang bagay. Minsan kahit hindi mo gusto, mabubutas din
pala ang pagkatao mo kapag wala doon ang nakasanayan.

Tumayo ako sa bahagi ng garden kung saan ilang dipa ang layo sa party. Ninamnam ko
ang kadiliman at katahimikan habang nakaharap doon sa fishpond. Niyakap ko ang
aking sarili hanggang sa may bumalot sa akin na coat. Hindi ko na kailangang
lingunin, alam ko na kung sino.

"Happy Birthday, Zeus." Bulong ko. I felt a warm hug from behind. Pumikit ako at
hindi siya pinigilan. Naubos na ata ang lakas ko na ipagtulakan siya, lagi naman
siyang bumabalik.

"Im sorry, Im late." He said so close that it his warm breath reached my ears.

"Sana hindi ka na dumating, alam mo namang mas masaya ako kapag wala ka."

Hindi siya kumilos Unti unti ay pinaharap niya ako sa kanya. His stares went so
intense. Parang gustong manghimasok sa pagkatao ko.

"Why are you always mad?"

Tinaasan ko siya ng kilay.

"Seryoso? Tinantanong mo ako niyan?" Binigyan ko siya ng mahinang tawa.

"Why do you hate me so much?" Halos mawalan ng espasyo ang pagitan ng kanyang mga
kilay, ang aming mga noo ay halos magdikit na. Tinapunan

ko siya ng matapang na tingin.

"I hate you. Simula noon. Kaagaw kita sa lahat, hindi ko alam kung bakit kailangan
kong mamuhay na kahati ka. Hindi naman kita kaano-ano." Umismid ako. I don't want
to be hard on him, but I was so mad at him today. Really mad. Nasaan ba ang
girlfriend niya? Kumakain din ba ng inihanda para sa akin? And who gave him the
liberty to invite people on my birthday party?

"And now, you are inviting people on this party! Nagpaalam ka ba na magbibitbit ng
girlfriend dito?" Hindi ko nanapigilan ang pagsabog ko.

"What?" Gulat na tanong niya.

"Ano? Itinatago mo ba siya kung saan? O kumakain siya doon? Ilabas mo!" Humihingal
ako sa bawat pag sigaw. Hinawakan ni Zeus ang magkabilang bewang ko. Mayroong ngiti
sa kanyang mga labi.

"Calm down, Sel.." He whispered. Kumunot ang noo ko at galit siyang tiningnan.

"Anong calm down? Nasaan na yang girlfriend mo? Paalisin mo!" Angil ko.

"Wala akong papaalisin."

"Anong wala! Paalisin mo! I hate you!" Halos maiyak ako sa pagpukpok ng dibdib
niya. He held me by the wrist para pigilin ako sa ginagawa.

"Wala akong girlfriend. Wala akong dinalang babae dito." Itinulak ni Zeus akong ulo
ko patungo sa dibdib niya. He's so tall at kahit matangkad ako, hanggang dibdib
lang niya ang inabot ko.

"Sinong nagsabi sayo non?"

"Si Gaelan." Sumbong ko. Mahina siyang natawa.

"Binibiro ka lang non." Iniangat niya ang kamay ko na parang balewala ang galit ko.
Pinagmasdan ang bracelet na nandoon.

"Bigay ni Sue." Ngumuso ako. Tumango siya.

"Binibiro ka langni Gaelan dahil lagi kang galit sa akin, kasalanan mo yan." Wika
niya. Sumimangot ako at hinampas siya ng pagalit.

"What's your birthday wish?"

Pinagmasdan ko ang maamong mukha ni Zeus, taliwas lagi ang mga mata niya na
matapang kung tumingin. Now he's asking about my birthday wish and I thought of my
childhood wish eversince.

I hate him, I hate sharing things with him. Kasabay non ang pag-alala ng takot na
naramdaman ko kanina, nag-alala ako ng husto. At nabubutas ang pakiramdam ko kapag
wala siya sa paligid.

How can you hate someone yet you don't want them to leave you?

Does it mean I like him?

No, I hate him.

Pumikit ako. Iniisip ko ang ilang libong posibilidad kung bakit hindi ko gugustuhin
si Zeus sa kakaibang paraan, I hate him. I want to hate him continuously. But that
hate doesn't entails to get rid of him.

I want to hate him but I want him beside me.

"Iwant you to be my slave forever, Zeus. Hindi mo ako iiwan." Seryosong sabi ko.
Iniaasahan kong aalis siya at babalewalain ako pero tiningnan niya lang akong
mabuti.

Napabuga siya ng malalim at tumango. Umangat ang kamay niya at hinaplos ang mukha
ko.

"At least you figured out that you want me to stay." Aniya.

=================

Kabanata 4

Nahulog.

"So asan si Zeus?" Tanong sa akin ni Sunshine nang umupo kami sa bleachers.
Nagpupunas siya ng kanyang pawis dahil kakatapos lang ng practice namin ng
cheerdance. I was part of this group because Zeus is part of the basketball team,
napilitan tuloy ako maging sporty para pumantay sa kanya. Mommy would be busy every
Intercollegiate watching him play so I should have a part too, para hindi naman
masayang ang punta ni Mommy.
"May training pa." Kalmado kong sagot kahit ang totoo ay di ko din tiyak. Kanina pa
siya hindi nagpaparamdam.

"Noong 18th birthday niyo ay hindi ka nagdebut hindi ba? You went to Australia to
see koalas. Your photos are so fab! Of course, with Zeus beside you. Oh my God you
both looks gorg!" Eksaheradong papuri ni Sunshine. Hindi ko yon pinansin dahil may
umagaw ng atensyon ko.

Kumunot ang noo ko nang makita kong paparating si Maria. Ang bago kong kaibigan na
Freshman. She has no idea that it is my birthday today, I will invite her later
kahit hindi ko alam kung anong meron sa bahay namin, I stopped spoiling Mom's
surprises for a while now, she would 'surprise' me still anyway. Tumayo ako para
salubungin si Ria. But then parang wala siya sa sarili. Binully na naman ata ni
Gaelan.

"Ria." I called her. Her face is like a saint, literally. Napakaamo ng mukha kaya
lagi siyang kinakawawa. Nangunguna pa ang kinakapatid ko doon na apparently,
boyfriend daw siya ni Ria. Talaga lang ha!

"Hi Selene.." Maliit na boses na sabi niya. Binaba niya ang kanyang bag at umupo sa
tabi ko. I should go home by now, si Ria ang

kapalit ko sa isang stunt, but then I stayed because I don't want to seem like
waiting for Zeus while doing nothing. Nagpaalam pa naman ako na maagang uuwi dahil
birthday namin ni Zeus, he's supposed to pick me up today after his training pero
isang oras na din siyang late.

Where is he by the way?

We started our practice, naliligaw ako sa steps dahil kakaisip kung nasaan si Zeus.

"Ria! Ano ba? Bakit ang bagal ng kilos mo?" Naibalik lang ako sa kamalayan nang
magsalita si Rona, ang tumatayong cheerleader. Napayuko agad si Ria dahil sa takot.

"Break muna! Para kayong mga lantang gulay! Lakas makahawa ni Ria!" Sambit ni Rona
at nagpatiunang lumabas ng gym.

"May problema ba?" I asked Ria kahit parehas naman kaming wala sa sarili. She
smiled sadly but she shook her head.

"Ganon ba? Kanina ka pa kasi wala sa sarili. Imbes na ako ang masigawan ni Rona,
ikaw pa tuloy."

I started asking questions para mawala din ako sa sariling iniisip pero nahagip ng
pandinig ko ang usapan ng dalawang freshies na pumasok sa gym.

"Grabe! Ang pogi ni Zeus! Nakita mo ba kung paano niya tingnan si Olivia?"

Wala sa sariling naglakad ako patungo sa kanila at iniwan si Ria.

"Sino ulit, Tish?" Singit ko sa usapan.

"Si Zeus! Nakita namin doon sa Accountancy Building. Buhat niya si Olivia kasi na-
sprain doon sa practice ng Miss Keio 2016." Something crashed on my chest. And this
happens so much lately.

There are rumors that you don't want to believe. But not believing isn't enough if
people around you make you believe that it is the truth. Parang yon tuloy ang totoo
kahit hindi naman. I should know Zeus right? Araw araw kaming magkasama. Si Olivia
ay imposibleng mangyari.

But why the hell it's been going around for months now? Na si Olivia at Zeus ay
lagi daw magkasama.

Sumugod ako sa infirmary para kumpirmahin, hindi na nagpaalam pa sa mga kagrupo ko.
Hindi ako kumatok pagdating sa infirmary. Walang nurse doon sa maliit na lamesa.
Nakarinig lang ako ng mga boses nang nag-uusap mula doon sa asul na curtain
division ng mga hospital beds.

"Na-out of balance lang ako, Zeus." Mahina ngunit may lambing na bulong na palagay
ko ay si Olivia. Wala namang ibang tao dito.

"You seem sick. Dapat ay hindi ka na pumasok." Now I am sure that it is Zeus, hindi
lang dahil sa nakilala ko ang kanyang boses pero dahil sa kurot na bitbit ng
kanyang pag-aalala sa iba. The feeling is really foreign.

"I am sick. Kahapon pa ako may lagnat dahil sa pagod sa finals namin. But I have to
go to school to greet you Happy Birthday."

"You already texted me." Banayad ang boses ni Zeus.

"Mas gusto ko na personal. Ako ang unang bumati sayo hindi ba? Napuyat talaga ako
dahil doon."

Napapikit ako. I cannot believe it. I greeted him first! I texted him! Magkatabi
lang ang aming mga bahay kaya dapat ay nauna ako. Inabangan ko pa yon sa orasan.

"Oo. Ikaw ang una." Zeus confirmed.

Gumuho ang mundo ko sa weirdong paraan. Para akong inagawan ng laruan. How did she
do that?

Tumalikod na ako. Kinuha ko ang cellphone ko pagkalabas ko ng infirmary para

patayin ito. I should go home now. Alone. I just hope Mommy didn't prepare anything
grand.

I am not in the mood. Parang kinukurot ang aking tiyan paulit ulit. Nakalimutan
niya ako dahil kay Olivia. How can he promise to be my slave years ago when he can
be smitten by a woman? Hindi niya pala matutupad yon.

"Saan tayo, Miss?"

Nanginig ang labi ko, hindi ko alam kung bakit naiiyak ako. This is really stupid!
Pinalis ko ang luha ko namg nagsalubong ang kilay ng taxi driver habang sinisilip
ako sa rearview mirror.

"Sa Forest Garden po.." Turo ko doon sa isang garden na matagal ko nang gustong
puntahan. Mas mabuti sigurong hindi muna ako umuwi. Kakalmahin ko muna ang aking
sarili.

Nang makarating ako doon sa garden, naghanap agad ako ng mapupwestuhan para
tumunganga. Pinagmasdan ko ang mga naglalakad sa paligid na masaya habang ako ay
walang kagana gana. Zeus makes me sad in all of my birthdays, hindi ko alam na
kasama na din doon ang hindi niya pagiging parte nito.
Walang tigil sa pagkaway ang hangin kahit mainit ang panahon dala ng napakaraming
puno sa garden. Unti unti na din ang paglubog ng araw hanggang sa maya maya pa ay
nilamon na ng dilim ang paligid. People were jogging but most are just relaxing in
swings from work. May dala pa ngang pagkain ang iba.

Pinakiramdaman ko ang aking sarili, in a year, I will finish my studies. Hindi ko

din alam kung ano ang plano ko. Gusto kong mag-aral sa Paris noong una pero ngayon
parang hindi na. Nagbabago din pala ang pangarap, parang ang tao na nagbabago din.
You cannot just put your faith into someone because it is painful to know that they
cannot keep their promise.

Nalibang ako sa panonood ng mga nangyayari sa paligid ng garden.

Unti unting nabawasan ang mga tao dito. I glanced at my wrist watch at nakitang
alas nuebe na ng gabi! Hindi ko man lang iyon namalayan!

Tatayo na sana ako para umuwi pero bago ko man magawa yon, nakita ko na ang isang
pamilyar na sasakyan ang huminto sa daraanan ko. His blue Bentley he got on his
18th birthday from his father.

"Selene." Iniluwa non si Zeus na papatakbong nagtungo sa akin. He's still in his
black Yukan'na shirt ang jeans, mukha siyang ramp model na nagmamadaling maglakad
patungo sa akin because of his physique and sun kissed skin that is obvious even if
it is evening. Gulo gulo pa ang kanyang buhok.

The point of our shoes met. Tinitigan niya ako at hindi ko naman alam ang dapat
kong sabihin.

He hugged me tight, hindi ko inangat ang kamay ko para gayahin siya. Nagtatampo ako
sa kanya ng husto kahit naman palagi akong galit sa kanya. He hugged me tighter.

"Nag-alala ako. Bakit nandito ka? Di ba sinabi kong mag-intay ka?"

"Paano mo nalamang nandito ako?" Walang ganang tugon ko.

"I felt it."

Hindi ko alam kung bakit parang mas inilulubog pa ako non sa kalungkutan. He cannot
feel where I am so it is not the truth.

"Bakit iniwan mo si Olivia?"

Napakunot ang noo niya. Ngumuso ako nang pakatitigan niya ako.

"She's my classmate in Literature, Selene."

"But you like her." I insisted.

"As a person, yes. Mabait siya. Yun ba ang dahilan kung bakit nandito ka?" Pumula
ang pisngi ko sa tanong niyang yon. Am I that obvious!

"H-hindi." Umiwas ako ng tingin. Kinuha niya ang kamay ko at masuyong hinaplos

ang ibabaw ng palad ko.

"I am still yours, Selene. Alam kong alam mo yon."

Umirap ako. Now he's suggesting that I am jealous! Hindi ah!

Ngumiti siya at hinaplos ang pisngi ko.

"Wag ka na masungit."

Umirap ako at mas lalo ko siyang napangiti. Parang tuwang tuwa pa siya kapag ganon.

Itinaas niya ang isang kamay niya at nakita ko doon na mayroon siyang dalang gold
necklace. Gusto ko sanang magreklamo sa pendant dahil letra iyon ng S at Z kahit
maliit lang. The pendant is studded with small diamonds.

"Happy Birthday to us, Selene. Thank you for sharing your bithday with me
eversince." Aniya. Tila may humaplos sa puso ko. I know he appreciates it pero iba
kapag sinasabi niya iyon.

"Wala naman akong choice." Nagkibit balikat ako. Mahina siyang tumawa habang
ikinakabit sa akin ang necklace.

Hinawakan ko ang pendant at pinagmasdan. Parang hindi pa ako nagsasawang titigan

ang binigay niya. Ito ang unang regalo niya sa akin.

"Wala akong regalo." Bulong ko. Kahit maliit na bagay lagi akong may ibinibigay sa
kanya pero ngayon ay wala. Hindi ako nakapaghanda dahil sa sobrang busy sa school.
He smiled, his perfect set of teeth shone.

"Well, in that case.." Ngumiti siya at inilapit ang pisngi niya sa akin. Alam kong
nagbibiro siya pero walang pag-aalinlangan na hinalikan ko ng mabilis ang kanyang
pisngi. Tila naging bato siya sa ginawa ko. Napangiti ako. I strucked him, huh?

Nagsimula na akong maglakad papalayo habang malapad ang ngiti nang maramdaman ko
ang kamay ni Zeus sa aking siko. He pulled me back where

he stand. Kumunot ang noo ko nang ilapit niya ang mukha niya sa akin, unti unting
napawi ang ngiti.

Hindi ako nakakilos when he licked his lower lip. Para akong bata na nag-aabang na
matikman ang isang matamis na bagay. My eyes stayed wide open when he slowly made a
move so our lips would touch. Marahan niyang kinagat ang pang-ibabang labi ko. A
moan escaped my lips. Gusto kong batukan ang aking sarili dahil sa reaksyon kong
iyon.

He teased my lips with his warm breath. I let my lips apart and he made a way to
the contours of my mouth. My body froze but I am enjoying every bits of it. Para
akong baliw na tinatakasan na din ng lakas. Zeus gently caressed my lower back. It
sent me shivers. Nang maghiwalay ang mga labi namin, parang gusto ko pang humirit
ng ilan pang halik pero napigil ko ang sarili ko.

He rested his forehead to mine, our nose already touched. Napalunok ako dahil sa
intensidad.

"Happy Birthday, Selene.." His voice sounded sexy. Halos tunawin ako ng titig niya.
Nagsisimula na naman akong sumimangot pero ngumiti lang siya.

"Namamaga ang labi natin!" Reklamo ko. Kitang kita ko kasi ang kanya, mas lalo
itong namula but it looked more appealing!

Pinatakan niya ako muli ng mabilis na halik sa labi.

"Nasasanay ka na ha!" Gusto ko sanang maging masungit ang boses ko pero tila naging
lambing lang iyon dahil bumaba muli siya para sa isang halik. Ngayon ay talaga
namang nakangiti na siya.

Nagtakip ako ng mukha. I should have known that Zeus is really flirt! Tinatago lang
talaga niya madalas dahil sa pagpopoker face niya.

Nang

araw na yon, umuwi kami na parang walang nangyari. We don't really talk as much
tuwing nasa bahay kami. Si Daddy lang ang laging kausap ni Zeus at ako naman ay
palaging binubuntutan ni Sue. The only change that happened is that we always go to
school together and goes home together. Hindi na nagtatanong sina Mommy kung bakit.
I bet mas gusto nila na close kami.

"Selene.." Ngumiti si Zeus nang akmang bababa na ako sa kanyang sasakyan para
pumasok. I rolled my eyes at him, binitawan ko ang door handle at humarap sa kanya.
He leaned closer to me. I closed my eyes and I waited for his kiss. This happens
the whole damn time! We make out secretly. Sinusunod ko ang luho ng katawan ko. I
want the feel of his lips. I want its warmth and the energy it gives me.

He stopped slowly. The kiss is always enchanting. Inabangan kong magsawa ako sa
ginagawa namin but ghad! It seems like ages! Ganito kami pagkatapos nang 19th
birthday namin at ngayon ay patungo na kami sa 20th birthday namin na wala kaming
ginawa kundi magmakeout ng palihim.

Dahan dahan niyang iniangat ang mukha niya habang nananatili ang mga mata sa akin.

"Have a good day today, Selene." Aniya. Umirap akong muli.

Malambing niyang hinilot ang aking noo.

"Ang pinakamasungit na babaeng nakilala ko." He declared.

"Eh bakit mo ako hinahalikan?"

"Bakit pumapayag ka?" Pilyong sagot niya. Mas lalo akong sumimangot.

"Sige,

wag na!" Padabog kong sabi. Lalabas na sana ako ng sasakyan niya nang muling
hilahin niya ang kamay ko at ibinagsak ang ulo ko sa dibdib niya.

"I like you." He sighed like it is the most impossible thing that might happen to
him but he ended up accepting it. "I like you and it is crazy."

Hindi ako nakasagot. Mas hindi ko maiwasan ang pagkapit sa kanyang tshirt, halos
mapunit ko pa iyon.

"Kahit ikaw pa ang pinakamasungit na babaeng nakilala ko, I ended up liking you.
Kahit ang hirap hirap mong abutin, Selene. I like you." Sunod sunod na deklara
niya. It felt special but I don't want to give in.

Ngumuso ako, "I don't like you." Maliit ang boses ko. He laughed softly.

"I know. You don't have to."

Nag-angat ako ng tingin. Nakita kong nakatitig lang siya sa akin. Gumapang ako sa
kanyang binti. Doon ako naupo at hinarap siya. I traced my fingers to his face,
napapapikit pa siya habang ginagawa ko yon. He bit my finger when it touched his
lips. Marahan kong sinabunutan ang buhok niya at ginulo ang pagkakaayos nito pero
imbes na pumangit, mas bumagay sa kanya iyon. The hell those girls that would
probably die where I am right now.

"Bawal ka magpapogi ngayon. Magagalit ako sayo." Bulong ko. Tipid siyang ngumiti at
tumango.

"Hindi ka pupwedeng makipagusap sa kahit sinong babae." Bilin ko muli.

"Hindi ka pupwedeng makipag-away." Malapad siyang ngumiti. I can see those perfect
set of teeth again and his grin makes him look boyish and so damn good looking.

"Saka gusto ko, sabay tayong kakain ng lunch." Sumiksik ako sa kanyang leeg para
takpan ang pamumula ng mukha.

God! So much for not liking.

"But I don't like you." I whispered without any conviction. Dammit!

His hands touched my waist. Malambing siyang humilig sa balikat ko.

"Okay, you don't like me." Ulit niya. I crumpled his shirt within my reach.
Naghahanap ako ng makakapitan sa nararamdaman ko. But where I hang on is not that
sturdy. Tuluyan akong nahulog..

Nang nahulog..

Hanggang sa bumagsak..

At walang sumalo. Yun ang pinakanakakalungkot na bagay.

=================

Kabanata 5

Sobra.

"SELENE, hear your Dad. Hindi ba iyon naman ang gusto mo? You can study abroad now.
Nakapagtapos ka na."

Nakadapa ako sa aking kama, I don't want to hear any of it. Hindi ba pupwedeng
magbago? Why they want me to leave now ngayong nakuha ko na ang aking diploma? This
is so sick! And they have to say it on my 21st birthday! Talagang itinaon pa nila.
Para akong basang sisiw doon nang ilahad nila ang kanilang 'regalo'. A one way
ticket to Europe, a platinum card and a key to an apartment.

"At ano? Si Zeus ang hahawak ng kompanya? Why Mommy? Why? Ako naman ang anak ah!"
Puno ng hinanakit na turan ko. Halos magpapapadyak pa ako sa aking kama. Si
Suerlain ay naawang nakatayo sa gilid ng aking kama at pinagmamasdan ako.

"Selene, you don't need to compete with Zeus. Lumaki kayong parang magkapatid."

"It is just an illusion, Mom! Kayo ang may gusto na maging magkapatid kami but it
never happened! Hindi ko siya kapatid, hindi ko siya gustong maging kapatid. I hate
him and you know that! And I hate him more. Hindi ako nakikita ni Daddy dahil sa
kanya." Puno ng hinanakit kong sabi.
"Selene, alam mong hindi yan totoo. Alec loves you so much, iniisip lang niya ang
mga pangarap mo kaya niya ipinipilit na magtungo ka sa Paris." Sumeryoso si Mommy,
umiling ako at mas isiniksik ang mukha ko sa unan.

"Ayoko, Mommy. Hindi niya ako mahal! Ayokong umalis!" Giit ko. "Paalisin niyo si
Zeus sa kompanya. I will handle it! He trained for Yukan'na all this time and now
he will be a businessman? Is that a joke? Pangarap niya ang

Yukan'na hindi ba? Yun ang sinabi niya. Let him be an agent for the rest of his
life! Doon siya may pakinabang!" Pilit ko. Alam kong walang saysay ang arguement ko
pero hindi ko mapigil ang mga suhestyon na lumalabas sa akin.

"Anak, Zeus attended all his classes while training for Yukan'na.. Wala siyang
hindi ginawa sa dalawa. Pinagsabay niya iyon. Selene, you can work with Zeus, kung
yun ang gusto--"

"No! I don't want to work with him! I hate him! It is just me or him. Iwan niyo po
muna ako Mommy." Tumalikod na ako at pinatay ang lampshade sa aking side table.
Ilang segundo pa silang nanatili doon pero nang mapagtanto nila na wala na akong
sasabihin, lumabas na din sila ni Sue sa aking kwarto.

Yakap ko lang ang unan ko. Nanatili ako sa ganong posisyon, hindi ko binaba ang
dinner para sa amin ni Zeus. I don't want to see him. i hate him so much! He spoils
most of my birthday! All of it and my life is a mess! From little things, and now
he's freaking improving! He's freaking having a piece of my life! Sinasabi ko na
nga ba't ganito din ang uwi nito.

Isang pagtunog sa pinto patungo sa veranda ang narinig ko. I shut my eyes close.
Alam ko naman kung sino yan. He visits me every night. Umaalis lang siya tuwing
nakakatulog na ako o bago man ako magising. I don't know which is which, basta
hindi ko na siya nakikita tuwing umaga bukod sa pagsundo niya sa akin tuwing sabay
kaming pumapasok sa school at umuuwi. Literally we spent our whole day together but
it doesn't mean that I am okay with him.

Galit pa din ako sa kanya. Kaagaw ko pa din siya.

Lumubog ang kama ko, hindi ako kumilos. I

can smell his scent kahit na nakapatalikod ako sa kanya. He snaked his arms to my
waist. Umangal ako, tinanggal ko iyon but it was tightly enclosed at hindi man lang
natinag.

"Selene..." He spoke my name so close na halos lahat ng buhok ko sa batok ay

tumayo.

"How dare you, Zeus. I hate you!" Humikbi ako, hindi ko na napigilan. He always see
me crying and it is really ironic that I complain alot about him and he's always
there. Parang ibang tao ang inirereklamo ko dahil siya din lang ang tanging
nakikinig, siya lang ang nakakaintindi.

"I know.. I know.." Masuyo niyang sabi.

"Pwes, bakit nandito ka pa din! Umalis ka na!" Angil ko ng may diin ngunit
pabulong. Hindi ko gustong marinig nila Mommy na mayroon akong kausap. Hinarap ko
siya at pinanlisikan ng mga mata.

"Hindi kita iiwan." Bulong niya.

"Anong hindi? Ayaw ko na nandito ka! How dare you accept Dad's offer? You know that
all my life I want to impress him!"

"Selene, that is not what you should be doing.."

"Anong hindi? Anong alam mo?" Kahit hindi ako manalamin, alam kong namumula na ako
sa galit sa kanya. Pawang nakakaunawang tingin lang ang ibinibigay niya.

"Alam ko kung ano ang mga pangarap mo. And I am supporting you." Kalmado niyang
sabi.

"Supporting? Sa pagkuha ng mga bagay na talaga namang akin? Mang-aagaw ka na ng

pamilya, pati ba naman ng pag-aari? You are rich, Zeus! Bakit ka ba nagsusumiksik
sa amin?" Nakita ko ang pagtiim bagang niya pero mas naging matapang ako. I don't
care if I am offending him. I am entitled to my thoughts and he cannot do anything
about it!

"I do this for you,

Selene. I do every fcking things for you."

"You trained for Yukan'na! Bakit ngayon ay magiging CEO ka pa ng Valdemar

Industries? Maging agent ka! That is where you are supposed to be."

"I chose Yukan'na because you will take up Business, Selene. Ayokong
makipagkumpetensya ka sa akin."

"At ngayon ay gusto mo na?" Hamon ko sa kanya. Bumangon ako mula sa pagkakahiga at
hinarap siya. Umupo din siya kaya ako tumingala.

"Hindi ko din gusto. I want to handle my TV Station, Selene." Seryosong sabi niya.

"Then why the hell you are here!? May TV Station ka and for the fcking sake, Zeus!
Your father owns the biggest Pineapple plantation in Asia. What are you doing
here?" Frustrated kong tanong.

Hindi siya sumagot agad. Ilang segundo pa kaming nagkatinginan bago siya magsalita.

"Dahil sayo. Para magawa mo ang gusto mo, Selene. If I will not do this, they will
pressure you to handle Valdemar Industries. You will have no time for your dreams.
Why don't you catch it while you still can?"

Hindi agad ako nakaimik. He hits the button. I have my own dreams, not doing
business. Ang hindi ko lang matanggap ay kung bakit may option na agad na si Zeus
ang magiging CEO. Makakabalik ba talaga ako kapag hindi ako nagtagumpay sa mga
pangarap ko? O maisasantabi na lang ako dahil nagpahinga ako at kumuha ng ibang
kurso? I hate that possibility.

"I will work for your family, that way I can return a favor.. I will prepare things
for you. Sa pagbabalik mo, sayo lang ito. Mas mabuti sa kung anong meron ngayon ang
dadatnan mo and you will take every single credits as if I never existed.
Everything is

yours don't worry." May lungkot sa mga mata niya na hindi ko alam kung saan galing.
Itinulak ko siya dahil sa galit at frustration.

"And what do you expect in return? Come on, Zeus. Matalino ka. Ano ang inaasahan mo
mula sa akin? You like me huh? Hindi kita gusto. Hindi kita papakasalan. Hindi
mapupunta sayo ang paghihirapan mo habang wala ako, I will bring home a man that I
will marry. Saka mo sabihin sa akin na wala lang sayo kung wala kang mapapala."
Panunuya ko sa kanya.

May dumaang sakit sa kanyang mukha pero wala na akong pakialam. Lagi na lang ako
nagtitiis simula pagkabata. Hindi niya nararamdaman ang nararamdaman ko dahil sa
kanya naibuhos ang pagmamahal na dapat meron ako. May natanggap ako pero kalahati.
Kahati ko siya at ngayon ay sa kanya pa ibibigay ang karangalan na dapat ay akin.
And he accepted it. Are they even thinking that Zeus and I will end up together?
Are they cooking a planned marriage between us? Hindi. Hinding hindi ako susunod sa
ganon.

"You are wicked, Selene." Napailing sya. He looks disappointed.

"I am. And I will be hard on you all your life and I won't even blink. Hindi ka
magiging masaya habang nakasunod ka sa pamilya ko. Hangga't nandoon ang anino mo,
hindi mo makukuha ang lahat." Matapang kong sabi.

They want me to leave? Okay, I will. Pero titiyakin ko na sa pagbabalik ko, kukunin
ko ang lahat mula kay Zeus. I will take up Masters abroad. I will be better than
Zeus, I promise. Buburahin ko ang kanilang ideya na papakasalan ko si Zeus. I will
get married to someone whom I can share my family's wealth. Hindi ako babalik nang
hindi

pa ako nakakahanap ng papakasalan na mas mabuti kay Zeus dahil hindi siya ang nag-
iisa sa mundo. If I can't beat him, I will find someone who can.

"You don't need to marry just to get rid of me." Umiwas siya ng tingin.

Humalukipkip ako. Tingnan mo nga at hindi pa niya ako matingnan tuwing kausap ako.

"I will get married! I will find a man better that you." Giit ko, tumalim ang
tingin niya sa akin. Gusto kong lumubog sa aking kama dahil masyadong mabigat ang
tingin na ibinigay niya sa akin.

"Watch me fall inlove, Selene." Bulong niya pero malinaw na malinaw iyon dahil sa
galit na kalakip non.

Napaawang ang labi ko. May gusto pa sana akong sabihin pero tumayo siya at
tumalikod na sa akin.

Gusto ko siyang tawagin, but just like a dark knight he vanished in thin air.
Pinagmasdan ko ang hinangin na kurtina mula sa kanyang pagkawala. Tumayo ako para
sarhan ang bintana. Sinilip ko pa siya sa ibaba ng garden pero hindi ko siya
nakita. A tear fell down my cheeks, I wiped it right away. Hindi ako maaring
umiyak. This will be the last time I will let them underestimate a woman.

Dahil sa pagbabalik ko, I promise that I would matter. Buburahin ko si Zeus sa

kanilang isip.

Happy 21st Birthday, Selene. This will be the last Birthday I will share with
someone.

---

After a week, I found myself in streets of Paris. The City of Love they say, pero
taliwas iyon sa lahat ng nasaksihan ko. I was mobbed by gypsies that trying to
steal my sling bag. Naranasan ko pang sumakay ng train na hindi ko alam kung saan
pupunta sa kagustuhang tumakas sa mga magnanakaw.
I

didn't feel love or some sort in the cold city. It is just like any cities in the
world, it is not true to its promise.

In a month I ended up crying in my apartment. Puro sunog na pagkain ang kinakain

ko. Kung hindi lang ako binibigyan ng kapitbahay ko ng pagkain, hindi ako
makakakain ng matino. Hindi ko kakilala kung sino yon. Lagi akong nagtethank you sa
matandang babae na nakatira sa kaharap kong pinto, I presume she gave me all those
food because she will say that I am welcome everytime I say thanks.

Unti unti ay natuto ako, hindi ko namalayan that I spent 2 years in Paris at sa
wakas ay natuto na din ako. Ang matandang babae na nag-iiwan sa akin ng pagkain ay
huminto na din. palipat lipat din kasi ako ng bansa para magresearch ng damit na
gusto kong idisenyo.

Pinagmasdan ko ang makikintab na damit na nakaharap sa akin para sa Fashion Week.

Lahat ng iyon ay gawa ko. This will be my last fashion show as a student and we
call it as our Graduation Show but only three designers out of 25 students made it
to Fashion Week. Ako lang ang Pilipina dahil si Noe ay hindi naman nagseseryoso sa
kursong ito.

Susunod ay isang professional na ako. I can taste my success this early.

"Selene, someone sent you lunch!" Kumindat si Alodia, ang Pranses na kaibigan ko.
Kaklase ko siya sa Fashion Design at ang tanging naging kaibigan ko bukod kay Noe
na kagaya ko ay mula din sa Pilipinas. She will not graduate this term but she
volunteered to support.

"Thank you." Tiningnan ko ang laman sa loob ng lunchbox. Napailing na lang ako
dahil nag-effort na naman si Dmitri. May disenyo lagi ang kanin

na hugis puso. Ang layo sa personalidad niya na gagawa ng ganito.

Kinuha ko ang cellphone ko at tumawag sa kanya.

"Yow." He said on the other line.

"Thanks for the lunch. Hindi ka ba nalate sa meeting mo?" Nagtaas ako ng kilay.
He's a businessman from the Philippines. Textile ang kanyang business kaya nakilala
ko siya dito sa France. Simula non ay lagi na siyang nandito. Idinadahilan niya na
mayroon siyang meeting kahit na nahuhuli namin ni Alodia na wala naman siyang
ginagawa kundi sundan ako. He will visit France every other week and will stay here
for 1 week each visit.

"Hindi!" Kalmado niyang pagsisinungaling. Tumango tango ako kahit hindi niya
nakikita.

"Okay. If I will see you in the audience tonight--"

"Fine, fine. I like you so much Selene. Ikaw lang talaga ang ipinmunta ko dito."
Pagsasabi niya ng totoo. "Sana bumalik ka na sa Pilipinas para maligawan kitang
mabuti." Aniya.

Tumawa ako. "Hindi pa ba sapat ang ganito?" Humarap ako sa salamin para maglagay ng
sariling makeup. I model my own design for my Spring Collection, I am really
excited for this one.

"Mas madalas kitang makakasama sa Pilipinas."

"Don't expect so much, Dmitri. Magiging abala ako sa Pilipinas. Iniintay ko lang
lumabas ang diploma ko sa MA then I will go back to focus on our business.." Wika
ko.

"And you will win a Miss Universe crown, hindi ba?"

I frowned, "Sinong may sabi niyan? Si Bert na naman? Ayoko ngang mag-pageant.
Modeling is fine but those nerve racking pageants? No thanks!" Wika ko. Bert Flores
owns a talent agency for beauty queens, he trains

most of the Beauty Queens that bags the crown consistently in all of the
International Pageants, nakilala ko siya dahil regular audience siya ng Paris
Fashion Week, nakakatabi ko siya lagi nang upuan tuwing nanonood ako.

Hindi ko gusto ang ideya ni Bert, tuwing nakikita ko siya ay walang tigil ang
pangungumbinse niya na lumaban ako sa Binibining Pilipinas. He even volunteered to
finance it. Money is not an issue though. Kulang pa nga ang naipupundar ko sa
sarili ko, yung ipinangako kong groom para sa aking sarili ay natrapik pa ata dahil
kahit pagbali-baliktarin ko ang mundo, Dmitri is just a friend. A good friend to be
exact and he knows that.

"With your intelligence and beauty, you will give them a tough competition. Come
on, Selene. You just need a little push. Bigyan mo naman ng karangalan ang
Pilipinas." Aniya.

"Hindi pa ba karangalan ito? I am one of those few Filipinas showcasing her designs
in Paris runway. And not only that, I will be the finale." Pagmamalaki ko. Being
top of my class, I deserve this.

"You deserve a better credit."

"The only credit I thirst is the one coming from my family. Sige na. I will put
down the phone na. I need to prepare, pumalakpak ka ha?" Bilin ko. Muli siyang
natawa.

"May bulaklak pa." Pangako niya.

Sinuot ko ang damit na may ngiti sa aking mga labi. Maigsi ito at mababa ang
neckline, a chekered scarf is well placed on my neck. Bumagay ang brown hues sa
aking maputing kutis. Nakalugay lang ang buhok ko na bahagyang kinulot at ginawan
ng ilusyon na magulo.

Tinungo ko ang mga models ko. Sampu sila lahat lahat

at puro babae. Kanina ay may nag-interview sa akin kung bakit puro madidilim na
kulay ang napili ko sa Spring Collection ko. They should be bright and vibrant,
gaya ng pag-asang ipinapangako ng tag-sibol.

I said that darkness is utmost importance to see the light. A real beauty should
shine despite of its darkness.. Kung walang dilim, walang aangat na kahit anong
kulay. It creates balance. Sinusuportahan niya na kuminang ang liwanag kaya
mahalaga siya, malapit ang loob ko sa madidilim na kulay.

Pagkasabi non ay naalala ko ang kanyang mga mata. Napalunok ako at kinapa ang
sarili ng kung anong nandoon. Wala ng kahit ano ang nakakaalala sa kanya. Hindi na
din nagbanggit si Mommy ng tungkol sa kanya dahil alam niyang nagagalit lang ako.
Ngayon ay hindi ko na alam kung anong mararamdaman ko sa kanya. Kay Zeus.

"Nice collection, Selene.." Papuri sa akin ni Vania, ang isa sa mga modelo. Umikot
ikot siya sa harap ng salamin and she looks like a real goddess.

"I love what I am wearing.." Sabi pa noong isa. I am enjoying the feedback. Para
akong lumulutang sa ulap dahil sa magagandang salita.

Umangat na ang nakakabinging music sa labas. Kinikilabutan ako sa tunog ng tugtugin

ng unang designer. Kung anong kalma sa labas noong fashion show, siya namang gulo
sa backstage. Nagsisigawan at nagtatakbuhan, nagmamadaling magpalit ng damit at
makeup ang mga modelo para sa ikalawang labas nila sa stage. Pinanlamigan ako ng
kamay. This is not my first time to model, but this is my first fashion show open
for different fashion critics around the world. The stage is too big! This is a
make or break for me.

Tahimik akong nanalangin na sana makayanan ko.

I did not invite Mom and Dad. Hindi nila alam na makakapagtapos ako ngayon. Baka
kasi mapahiya lang ako ngayong gabi, at least they wouldn't know a thing about it.

"Montebello.." The Assistant Director called me. Tumayo ako ng tuwid at sa huling
pagkakataon ay pinasadahan ko ang mga modelo na suot ang aking damit.

"Please. I want it fierce." Bilin ko.

"Alright! Let's get it on!" Puno ng enerhiya na sigaw nila.

Parang isang pitik lang ang nangyari. Halos pumutok ang tiyan ko sa kaba lalo na't
dinig na dinig ko mula sa kinatatayuan ko ang pagpalakpak ng mga nanonood.

"You are doing a great job!" Tinapik ni Britanny ang balikat ko, kakagaling niya
lang sa pagrampa ng aking damit at mukhang na-excite siya dahil sa mga palakpak.

"Yeah! Way to go, Selene!" Candice kissed me on the cheek before I was guided by
the Assistant Director to my platform.

Nakita kong lumabas ang pangalan ko sa stage. I posed in the middle. I graced with
confidence pero ang loob ko ay halos umatras. Narinig ko ang bulungan bago pa man
ako humakbang.

'What a gorgeous designer!'

Mas lalong lumakas ang palakpakan ng ilan ng makita ako. Gustong bumagsak ng tuhod
ko dahil sa saya. Nakita ko si Dmitri na nasa harapan at may hawak na camera. Panay
ang kuha niya ng litrato sa akin. Gusto kong matawa pero hindi ko magawa. I need to
maintain my pace. Pati si Bert na may bitbit na bouquet ay hindi magkandamayaw sa
pagpalakpak at patalon talon pa.

"Selene Illy Montebello Spring Collection for Paris Fashion Week!" Anunsiyo ng
emcee pagkatapos ng

maigsi ngunit pinakamahabang paglalakad sa buong buhay ko.

Sa likod ko ay isa isang rumampa ang mga modelo ko habang pumapalakpak. I was
really stunned. Halos maiyak ako nang magstanding ovation. Dumapo ang mata ko sa
madilim na bahagi ng audience at nakakita ng pamilyar na mukha doon. My whole world
stopped. Ang kaninang nakakabinging ingay ay parang lumayo na sa akin.
Paano niya nalaman na ngayon ang pagtatapos ko?

Nanginig ang tuhod ko. A man in tux melted my knees like jelly. Tinalo pa ang kaba
ko kanina. Hindi niya inalis ang tingin sa akin habang seryosong pumapalakpak. His
eyes remained as dark as before. Mas lumaki ang kanyang pangangatawan at mas naging
gwapo lamang siya paglipas ng taon.

My stares were automatically locked at him. Hindi ko napansin si Dmitri na

inaabutan na ako ng bulaklak. Pati si Bert na panay ang hila sa leeg ko para
halikan.

Wala sa sariling kinuha ko ang mga bulaklak na kanilang iniaabot, inilahad ko ang
aking pisngi para humalik din kay Dmitri. Sa kabila ng kaliwa't kanang flash ng
kamera mula sa media, hindi nagpatinag ang titig ko. It's like seeing someone which
reminds me of home. Gusto ko agad abutin yon dahil mas madali kaysa magalsabalutan
ako pabalik ng Pilipinas ngayon din. Mayroong luhang tumulo sa akin, not because of
my success but because of the realization that I so damn missed him. Ito pala ang
kulang sa ilang taon ko.

Bumagsak ang mata ko sa kanyang katabi na kumapit sa kanyang braso. The girl was
clapping nonstop and smiling. Nilingon siya ni Zeus ng buong pag-iingat. As soon as
their eyes met, their lips touched. Napaawang ang labi ko.

He's with Olivia Montemayor.

My chest tightened. Walang kasing lungkot.

Ito ba ang sinasabi niyang panoorin ko siyang magmahal ng iba?

"Selene.." Dmitri wiped my tears that I didn't notice falling continuously.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan pero nabigo lang ako. Pinaliguan
ko ang mukha ko ng sariling luha na dinaig ang nagluluksa. Halos pagtawanan nila
ang pag-iyak ko dahil akala nila ay mula sa sobrang tuwa.

Ang hindi nila alam, lumuha ako dahil sa matinding sakit..

Sobrang sakit.

=================

Kabanata 6

Turnover.

Nawala sila sa paningin ko pagkatapos, I was distracted by the people who were so
excited about my designs.

Panay ang bati sa akin ng lahat. My collections topped their expectations. Ito daw
ang kumupleto ng show. I even met a lot of Media representatives from the
Philippines and all of them were so ecstatic to discuss my collections. Pinaunlakan
ko ang mga iyon isa-isa. Halos lahat ay tanguan ko. Si Dmitri ang panay lagay ng
schedule ko doon sa kanyang cellphone. He promised to email it to me after.
"Grabe, Selene! Sobra ang hype ng Filipino Community. I had goosebumps when the
ramp showcased your collections. Choice of music, the models and the hair and
makeup! Magkakamukha ang lahat. Ang ganda ng mga damit! I just had an orgasm while
watching!" Ngumuya si Noe ng kanyang pizza na parang isang tomboy kahit mas maarte
pa siya sa akin. Siniko ko siya dahil nakikinig si Dmitri sa amin.

Umuwi muna kami sa apartment ko to celebrate my success. It just Noe, Bert, Dmitri
at ako. Si Alodia kasi ay sinundo na ng kanyang boyfriend.

Hindi ko pa natatawagan si Mommy dahil hindi ko alam kung paano ipapaliwanag ang
nakamit ko ko. Natatakot din ako na ibalita ang nalalapit na pagbabalik ko dahil
baka kagaya ng iniisip ko, wala naman talaga akong babalikan. Masakit din naman
kung sasabihin nilang ipagpatuloy ko na lang ang fashion design at magfocus na lang
dito dahil maayos naman ang business at hindi nila ako kailangan. I worked hard for
it. Tiniis ko ang lahat habang nandito sa ibang bansa.

Would she tell me that

Zeus is here? Kung ako ang sinadya ni Zeus dapat ay alam ito ni Mommy pero mukhang
hindi. Mukhang sinamahan niya lang si Olivia para manood. Maybe he didn't expect to
see me. Ako din naman. Ang pagkakaiba lang namin, he's happy now. Samantalang ako
ay walang mapaglagyan ng lungkot kanina, realizing how stupid I was to push him
away years ago at hindi na muling nakapag-usap. I did not even attempt to talk to
him dahil sa galit ko. I am not sure if just like before, he would let me get away
with my anger. Na muli niya akong pagbibigyan at uunawain gayong may iba na siyang
mahal.

I touched my lips, inalala kung gaano ang init ng mga labi niya noon. And now I saw
him kissed someone, para akong bata na inggit na inggit.

Pinaglaruan ko ang pulang likido sa aking baso. The red wine isn't enough to make
me dizzy, I need a doze of truth to make me feel bad. I held the necklace that Zeus
gave me. Suot ko ito kanina dahil nasanay na ako na lagi itong nakakabit sa akin.
Wala namang kaso dahil sa scarf accessory ko, hindi na ito nakita pa, but it is
always here.

"Paano? Uuwi ka na ng Pilipinas at maghahanda sa Binibini?" Nagcross legs si Bert

at seryoso akong tiningnan.

"Gusto ni Madame Stella ang tipo mo. Ang mga kandidatang nagbibigay ng karangalan
sa Pilipinas ang ipinapanguna sa Miss U! Ay day! Mahirap kalaban ang Aces ngayon.."
Tukoy ni Bert doon sa katapat niyang agency na nagpo-produce din ng magagandang
kandidata sa Pageant.

"Lahat ay half. Mahirap kalaban dahil ang gusto nila doon sa Miss U, foreign
features dahil matatangkad na. Ihahabol na lang ang pagiging

Morena para Pinay pa din ang dating kahit papaano, like Queen P! Wala pa akong
nahahawakang tisay dahil kilala ang camp ko sa mga Pinay Looking, nagmula sa Cebu
at malalayong probinsya.. Kung papayag ka, ikaw pa lang ang tisay ko," Mahabang
litanya ni Bert. Tipid lang akong ngumiti. Hindi pa din ako kumbinsido. It is not
my thing. Kanina nga ay halos mahimatay ako sa nerbyos.

"Bigyan naman natin ng maganda gandang laban si Olivia! Binabantayan na siya

tatlong taon na. Ngayon ay ilalabas na siya ng Aces. Tapos na atang magtraining.
Ikaw ay hindi na kailangan ng marubdob na training no. Sa paglalakad lang tiyak na
tataob na sila sayo. You are taller than Olivia too."

"Olivia?" Tinuon ko ang buong atensyon ko kay Bert dahil sa parehas na pangalan.
"Olivia Montemayor!" Wika ni Bert. Now he got my attention.

"Tingnan mo ang babaeng yon. Socialite, CPA Board Topnotcher, currently taking up
Law in UP, Active volunteer of Operation SMILE at madalas din doon sa Children's
hospital para tumulong sa mga batang may cancer. Cancer survivor pala kasi ang
Nanay non. At syempre, gray ang mga mata. Maamo ang mukha. At may gwapong boyfriend
na tiyak na all out support. Eh sabagay, kung boyfriend lang din naman, ayan si
Dmitri. Equally papable naman." Ngumiti ng maharot si Bert, natawa lang si Dmitri
sa kanyang sinabi. Hindi naman ako mapakali sa nalaman. Why do I have this feeling
na kaunting tulak na lang ay bibigay na ako sa pagiging tikom sa posibilidad ng
Pageant?

"If you will join, Selene, I promise to campaign for you." Singit ni Dmitri. Namula
ang aking pisngi kaya umiwas ako ng

tingin.

"Sos! Yun naman pala!" Sambit ni Noe. "Alam mo itong si Dmitri ang number 1 fan mo.
Lahat ng ginagawa mo ay purong puro sa kanya. Hindi man lang niya makita ang
pagmamaldita mo."

"Mabait naman si Selene ah." Pagtatanggol sa akin ni Dmitri. Napailing na lamang

ako. Walang tigil sa pag-inom ng wine mula sa aking baso ang ginawa ko habang
malalim na nag-iisip.

After 3 hours, umakyat na ang epekto ng alak sa utak ko. I was really dizzy but I
still know what I am saying. Kinalabit ko si Bert na walang ayos na nakasalampak sa
carpeted kong sahig at nakapasandal sa sofa. Noe was sleeping in Dmitri's shoulders
na nakapikit na din.

"Bert.. Kailan ang screening?" Bulong ko sa lsing kong kaibigan.

"Screening?" Wala sa sariling sagot niya.

"Doon sa Binibini.." Untag ko.

"Ah.. Sa 10, next month.." Nanatili lang siyang nakapikit.

Napangiti ako. Kinuha ko ang aking laptop at walang pag-aalinlangang nagbook ng

ticket. I will accomplish this. I can do this. Sasali ako.

The days were really fast. Natagpuan ko na lang ang sarili na nag-iimpake papabalik
ng Pilipinas. Hindi naman lahat ay dinala ko pauwi. Babalik pa din ako dito para
kunin ang diploma ko sa Masters ko. And who knows, since I consider myself a local
here, alam kong dadalhin pa akong muli ng mga paa ko rito.

Mommy was really excited about my recent endeavor. Gusto pa niyang magtungo dito sa
Paris para daluhan ako sa pagiging masaya pero sinabi kong malapit na din akong
umuwi. Hindi ko na lang sinabi kung kailan dahil ayokong maghanda pa siya.

Isang

lingon ang ginawa ko sa aking pintuan bago umalis. Mamimiss ko ang apartment ko na
naging saksi sa lungkot at saya ko. Ilang taon ko din naging kausap ang mga halaman
para ikwento ang nangyayari sa maghapon ko. Noe is lucky dahil nandito na din
nakabase ang kanyang pamilya samantalang ako ay mag-isa.

Naglakad ako at ninamnam ang hangin ng Paris bago pumara ng taxi. This has been my
home for few years. Binago ako nito ng husto. I became independent. Madaming ding
ipinagkait sa akin dito. I never had a chance to complain because I never had
someone to complain about certain things. Doon ko nakita ang halaga ni Zeus. He
listens even if my complaints were all about him. Hinayaan niya akong ibuhos ang
frustrations ko sa kanya at hindi ko maintindihan kung bakit niya tiniis yon.

Lumingon ako sa Eiffel Tower na tanaw ang tuktok mula sa apartment ko. I never
thought that City Of Love will reveal its imperfections to me, freely. Na sa
paglipas ng panahon, makikilala ko ang Paris. Hindi puro ganda ito, hindi kasing
tibay ng pundasyon niya ang pangakong puro lamang pagmamahal ang matatagpuan ko
dito.

Habang tumatagal ang pananatili ko, mas nakikilala ko siya. Ang bulok at masakit na
sistema nito. But then I've learned to love it. Niyakap ko na pati ang pangit,
dahil hindi din naman matutumbasan ang saya na ibinigay sa akin nito. It's all
worth it. Ganon din siguro ang pagmamahal, kahit hindi perpekto, tatanggapin mo na
lang dahil mas makahulugan ang positibong isinusukli sayo at walang makakaunawa non
kundi kayo, ang nakakakilala

ng koneksyon niyo sa isa't isa.

Buong byahe sa eroplano, natutulog lang ako. I woke up with a blanket around me.
Tumingin pa ako sa paligid kung sino ang naglagay pero mas malalim pa ang tulog sa
akin ng katabi kong matandang babae. Nawala na ang antok ko pagkatapos.

Walang tigil ako sa pagbrowse ng videos sa dala kong ipad ng mga pageants simula pa
noong panahon ni Miss Gloria Diaz. I seriously have to push this. Nakapangako na
ako kay Bert na sasali ako at three days simula sa pagdating ko ang schedule ng
screening. Walang oras para maghanda pero bahala na si Batman.

Nang lumapag na sa Manila ang eroplano, para akong lantang gulay sa pagod at
jetlag. I booked an Uber para lang makauwi. I put on my aviators at humilig sa
bintana ng sasakyan para pumikit ng kaunti habang nasa biyahe. The traffic gotten
worse. Napakainit din. But since Im home, why would I complain?

"Ma'am, nandito na po tayo." Magalang akong kinalabit ng driver at napalingon na

lang ako sa aking gilid at nakita ang mansyon. I smiled when he ended the trip.

Bumaba ako ng sasakyan at nagulat pa si Kuya Tony nang makita ako mula sa kanyang
guard house. Dalawang taon akong hindi umuwi. Pinigilan ko din sina Mommy, Daddy at
Sue na puntahan ako, idinahilan kong maiiyak lang ako but the truth is I don't want
them to know about my masters. Surpresa ko din iyon.

"Ma'am Selene!" Magiliw na bati sa akin ni Kuya Tony.

"Hi Kuya!

Sina Mommy po?"

Napakamot siya ng kanyang ulo.

"Naku, asa Singapore po sila nina Ma'am Sue.." Wika nito. Bahagyang nawala ang
excitement ko. Akala ko ay mayroong sasalubong sa akin. Akala ko masusurpresa ko
sila ng aking pagdating. Surprises always fail then.. Lahat naman ng surpresa sa
akin ni Mommy, hindi talaga ako nasurprise pero taon taon niyang ginagawa noon.

Bumuntong hininga ako saka naglakad papasok ng mansyon. Hindi ito nagbago at
talagang alagang alaga ni Mommy. Buhay na buhay pa din ang halaman na pinagtyagaan
ni Mommy na palaguin. The roses blooms everyday. The sunflowers are so vibrant.
Sumasayaw ang mga ito sa ihip ng hangin. The scent of the flowers assured me that I
am home.

Madilim sa buong mansyon nang umapak ako sa main door. Sa sobrang dilim wala akong
makita until..

"WELCOME BACK BABY SELENE!!" Nagulat pa ako nang mag sumabog na confetti sa akin at
mayroon pang pumipito sa kung saan.

Natawa ako ng husto sa ayos ni Mommy, Daddy at Sue na mayroon pang party hat. Daddy
enveloped me to a bear hug, iniangat niya ako sa lupa at paulit ulit na hinalikan
ang buhok ko.

"I missed you, Baba.. I am so proud of you.." Napangiwi ako sa bulong ni Daddy.
Gusto kong maiyak kaya lang ay nakita ko si Gaelan na umaangat ang labi para
pagtawanan ako. Katabi niya si Heather na sumalubong din sa akin para bumeso.

"How did you know that I will be coming home?" Natatawang

tanong ko. Biglang natigil ang lahat sa pagkilos. Walang sumagot ni isa. Parang may
dumaan pang anghel sa sobrang tahimik.

"Research." Nagkibit balikat si Gaelan na siyang bumasag ng katahimikan. "Kain na

tayo!" Masayang sabi niya na nagpatiuna na sa pagkain na nakaset up sa may living
room namin.

Panay ang pangangamusta nila. Wala naman akong ginawa kundi ang sumagot. Daddy even
offered a work room for me inside Valdemar Industries. Maganda daw na doon na din
ako tumanggap ng kliyente para sa pagde-design ko ng damit. Pag-uusapan pa daw
namin kung ano ang magiging set up nito ngayong dumating na ako. Zeus will focus in
their TV network dahil nagresign na daw ito kamakailan lang. Naiisip kong masyadong
napapanahon ang desisyon niya but then I need to thank him for everything. And
probably apologize for everything.

"Oh my God!" Sabay sabay kaming napalingon sa may pinto nang mayroong magsalita
doon.

"Olivia!" Mom cheerfully said. Nagulat naman ako sa kanyang pagdating at talaga
namang close pa sila ni Mommy.

Tumakbo si Olivia patungo kay Mommy pero nasa akin ang kanyang tingin. She looked
like a doll in her baby pink A-line designer dress. Maputi ang kanyang kutis pero
mas maputi pa din ako. She's tall but I am taller.

Why the heck am I comparing?!

Sa likod niya ay napako ang tingin ko. Dumating kasi si Zeus. Walang pag-
aalinlangan na tumingin siya sa akin. Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo
hanggang paa. Hindi ko maiwasang

hindi mailang sa suot kong itim na midriff at high waisted maong shorts. I suddenly
felt stupid wearing such. Para bang pilit akong kumukuha ng pansin sa suot ko at
may gustong patunayan samantalang ang kanyang girlfriend ay kagalang galang ang
suot.

"Oh my Gosh! Selene!! I am such a fan!" Napakaliwanag ng ngiti ni Olivia. May

iniaabot siya sa aking magazine at ganoon na lang ang gulat ko nang makita ang
pahina na mayroong litrato ng collections ko mula sa Fashion Week. Three page
tearsheet ito at mayroon ding interview ko. Hindi ko na maalala kung sino ang
reporter na pinaunlakan ko sa magazine na hawak ni Olivia.

"Paautograph." Hindi niya napigilan ang kanyang tuwa at nag-abot pa ng pentel pen
sa akin. Halos manginig pa ang kanyang kamay. I never thought she was this down-to-
earth na tipong nag-fangirl pa sa akin. Sumulyap ako kay Zeus na ngiting ngiti na
nakatingin kay Olivia, like he appreciates so much whatever she do.

Napalunok ako. I never made him smile like that.

Alanganin kong tinanggap ang magazine. Hindi ako marunong mag-bigay ng autograph
kaya nanatili ang mga mata ko sa magazine.

"Zeus bought 5 of your collections on the spot. Naunahan na kami doon sa iba! We
were so lucky lang na your last dress was placed into an auction, the one you wore!
People were raving about it and we got it! Nakakatuwa." Wika niya ng may
pagmamalaki. Napakunot ang noo ko kay Zeus. I didn't know he was the one who bought
it. Nabalitaan kong umabot pa sa 1,000 Euro ang halaga noong

last dress ko at wala ng lumaban pa sa kanya. Olivia likes it so much huh?

Tumingin ako kay Zeus, nakapamulsa ang kanang kamay niya at nagkakamot ng kanyang
kilay ang kaliwa. Hindi ko alam kung anong tinitingnan niya.

"T-thanks.." Sinaoli ko kay Olivia ang magazine nang mapirmahan ko na. It was
really awkward.

Lumalim na ang gabi at nagkakasiyahan pa din ako sa lahat. Tuwing mapapatingin ako
kay Olivia, mahuhuli ko siyang nakatingin sa akin na tila manghang-mangha lagi.
Nasobrahan ata siya sa pagfa-fangirl at hindi halos makapaniwala na nandito siya sa
aming pamamahay.

"By the way, I will let Selene rest for a while before handling Valdemar." Daddy
said. Lumapit si Zeus. Ngayon ay magkatabi kami. Wala si Olivia sa kanyang tabi
dahil kakwentuhan naman ito ni Heather.

Tiningnan ko siya pero hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin. His powder blue
longsleeves were lazily pulled up and some of his hair was falling on the sides of
his face. He looks tired but well, yeah. Hot.

"I hope you will have time to turnover the job--"

"Tito, I prepared a manual for Selene." Zeus cuts in. Hindi agad nakasagot si
Daddy.

So talagang ayaw na niya akong makaharap pa huh? Siguro napipilitan lang siya kaya
nandito siya ngayon. Since Olivia wanted to see me, he's here. Kung hindi ay
talagang hindi na siya magpapakita.

"Uh, yeah. Hindi naman na kailangan magturnover

kung ayaw niya." Singit ko. Tinapunan ako ng matalim na tingin ni Zeus. Halos
mapaatras ako dahil nakakapaso ang paraan niya.

"Baka hindi ka kasi kumportable." Aniya ng buong lamig.

"H-hindi naman.."

"Okay. See you on Tuesday." Tipid siyang tumango at hinarap si Daddy.

"Ihahatid ko na si Olivia, Tito. She must be really tired."

Pinagdaop ko ang palad ko sa concern ni Zeus sa kanyang girlfriend. Damn, naiinggit

ako!

There are things that you will only realize the importance kung wala na sayo. Kapag
sagana ka kasi, hindi mo na din papahalagahan. Ngayon ay lubos lubos na ang
pagsisisi ko. I will just pray na mapatay ko pa ang apoy ng nararamdaman bago pa
ako tuluyang lamunin nito. Seeing him love someone else awaken something in me. I
sense pain and denial. Pakiramdam ko, hinugot ako sa gawa-gawang mundo at ipinakita
sa akin ang realidad. Hindi lahat ng tao ay mananatili kung saan mo iniwan. Na
dapat kung mahalaga sayo ay iginiit mo din ang nararamdaman mo bago pa mahuli ang
lahat.

"Ikaw din, magpahinga ka na." I was stunned when Zeus spoke. Hindi siya nakatingin
sa akin dahil halos papatalikod na siya para tunguhin si Olivia. Hindi ako
nakasagot agad but somehow kahit napakalamig ng kanyang pagkakasabi, hinaplos non
ang puso ko.

"Yeah, right. Pare-parehas nga pala kayong galing sa Paris. Hindi ba kayo nagkita
sa eroplano?" Pahabol ni Daddy. Nilingon ko si Zeus na nakatalikod na sa amin.
Kitang kita ko ang pagkuyom ng kanyang kamao kasabay ng kanyang pag-iling.

Lumingon ako kay Daddy nang may pekeng ngiti. He shrugged his shoulders at
napapailing na pinagmasdan si Zeus.

Fck, does he get it that I am regretful?

=================

Kabanata 7

Both.

Maaga akong nagising kinabukasan. Alam kong maninibago ako sa sleeping pattern ko
sa susunod pang mga araw dahil sa jetlag. Kinuha ko agad ang aking Ipad para
magcheck ng emails doon. Mostly, they are request for interviews. Hindi ko muna
iyon sinagot since Bert asked me to surprise the media on my screening. Sinabi ko
ngang paano kung hindi ako makuha? Baka mapahiya lang ako dahil madaming mata ang
nandoon. Nabasa ko ang napakaraming sensationalized auditions at binigla ang madla
nang hindi sila nakuha kung kailan nag-aabang ang madla sa kanila.

Pageants are like Politics. Bigla ka na lang gagawan ng dumi para hindi ka
magtagumpay.

But Bert was so confident that I will be the dark horse. Tiyak na tiyak niya na
lalampasuhin ko ang karamihan na naroon, I am not sure if he says that to most of
his talents. Para siguro hindi kabahan.

Naglakad ako pababa ng mansyon. Nakasalubong ko agad si Sue na suot ang kanyang
uniform at patakbong bumababa ng hagdan, mukhang malelate na naman kaya hindi na
nagawang lumingon pa.

"Bye Ate! I love you!" Sinigaw niya yon nang nasa baba na siya ng hagdan. Hindi ko
alam na nakita niya pa pala ako kahit hindi siya nakatingin. Hindi pa ako
nakakasagot ay bigla na naman siyang sumigaw.

"Bye Kuya Zeus! Ate loves you!"

My eyes widened! Hindi pa ako nakakabawi ay nakita ko na agad ang ulo ni Daddy at
Zeus na tinitingala ako mula sa grand staircase! Kumunot ang noo ni Zeus. Hindi ko
alam kung babalik ako sa aking kwarto o bababa na parang wala lang.

Nagsisimula

na naman si Suerlain sa mga kabaliwan niya sa akin! Ang bata talaga na yon!

Bumalik muli si Suerlain, kulang na lang ay batuhin ko siya ng pinakamalapit na

vase at ibulusok ko iyon pababa hanggang sa tumama sa kanyang ulo. May kinuha
siyang plastic envelope doon sa isa sa mga table na mukhang naiwan lang niya.
Tumingala siya sa akin at nagngising aso.

"Ate Olivia loves you. That's what I mean.." Siniko niya pa si Zeus sa tagiliran na
parang close sila, malapad na ngumiti si Zeus sa kanya, I rolled my eyes, narinig
lang ang pangalan ng kanyang girlfriend, lumigaya na agad. Napapailing akong
tumalikod para bumalik sa aking kwarto.

"Selene, sumabay ka na sa amin magbreakfast." Si Daddy.

Natigilan ako at pasimpleng kinapa ang buhok ko. Hindi pa ako nagsusuklay.
Nagdalawang isip tuloy ako kung bababa ako.

"Selene.." Dad called again. Napapikit ako at pumihit pababa.

Pasimple ang pagsuklay ko sa aking sarili habang bumababa ng hagdan. My hair is

long and falls around my waist. Ito na ata ang pinakamahabang naging buhok ko.
Maganda sana ito kung naliguan at bagong suklay. Kaso ay hindi. I should go in the
shower first hand kung ganito palang tuwing umaga ay mabubungaran ko si Zeus.

God! What am I thinking? Dati naman ay wala talaga akong pakialam. Ngayon ay para
akong binudburan ng asin kapag nasa paligid siya.

Napangiwi ako ng tumayo sa harap ni Daddy at Zeus, they were both gawking at me. I
am on my yellow terno pajama. Tingin ko ay nakabakat pa ang unan sa aking mukha.
Sana ay hindi naman tumulo ang laway ko kanina dahil hindi pa ako humaharap sa

salamin.

Umaabot sa kinatatayuan ko ang pabango ni Zeus na tiyak na nakapagbabad na sa

shower kaninang umaga.

"Mom went out for a jogging, she had oatmeal for breakfast." Kwento ni Daddy na
inakbayan ako at malambing na hinalikan sa pisngi. Mukhang namiss ako ng husto ni
Daddy sa mga ikinikilos niya. I am very happy though.

"Say hi to Zeus." Parang nag-uutos sa bata na sambit ni Daddy, sumiksik ako sa

dibdib ni Daddy dahil alam kong may kalakip na panunukso ang kanyang utos.

"Uhm.. Hi." Alanganing bati ko na hindi tumitingin.

"Good morning." Pormal na sagot niya.

Tumunog ang Ipad ko bago kami maupo sa may hapagkainan, humiwalay ako kay Daddy
para icheck yon. It is a facebook message from Bert.

Bert Flores: Reminder lang Selene, wag masyadong magkakakain. Tubig lang ng tubig.
Swimsuit ang suot doon sa screening.

Napalunok ako nang makita ang mga pagkain sa harapan. Alam kong si Mommy ang
nagluto. Natakam ako agad. I sighed.

Ako: Okay, Bert. See you later.

Mayroon kasi kaming briefing mamaya. Bukas pa naman kami magkikita ni Zeus sa
Valdemar Industries. I wonder how it will go?

Nahuli ko siyang nakasulyap sa akin, tinaasan niya ako agad ng kilay nang hindi pa
ako umuupo sa dining area. Daddy sat on the aisle. Tumabi ako sa kanya, sa tabi ko
naman ang isa pang platong nakahanda kaya naman doon din naupo si Zeus.

"How's your business skills going, Selene?" Tanong sa akin ni Daddy na ngayon naman
ay parang naging Boss. Actually I want this better. That he would treat me his
equal. Someone that is capable of doing something. Napepressure tuloy ako na hindi

siya biguin pero pressure ata ang bumubuhay sa dugo ko. I always want to make hin
proud at ngayon nga ay abot kamay ko na ito.

"It is fine. I just need to learn some things.." Nilingon ko si Zeus na mahigpit
ang hawak sa kanyang kubyertos pero hindi kumikilos. Para bang lagi siyang galit
tuwing naririnig niya ang boses ko.

"Gaano katagal ang turnover period na kailangan mo para matuto?" Sinalubong ni Zeus
ang tingin ko at agad na nagreact ang sikmura ko. He's too fierce. Dati ay ganito
na siya pero hindi sa akin. Hindi ako nagpatalo sa tingin niyang yon.

"Maybe three months?" Sabi ko. Ganoon daw tatagal ang pageant. Siguro naman mas
mabuti na nakataon doon sa turnover ang paghahanda ko sa pageant. Magiging abala
din naman si Zeus sa kanyang girlfriend kaya tama lang iyon, alam kong ayaw niya
akong napagkikikita. I don't need a turnover pero kung ipipilit ni Daddy, well..

"Matagal.." Aniya.

Hindi ako umimik. Nagmamadali na ba talaga siyang hindi ako makita? Gustong lumipad
ng kilay ko at sagutin ang mga panlalamig niya sa akin but then hindi pa ako naga-
apologize sa ginawa ko sa kanya noon. Pero kung magiging ganito ang trato niya sa
akin all throughout, siguro naman ay makakabayad na din ako.

"Matagal ang kailangan mo para makuha ang lahat. At least 6 months.. Minimum."
Dugtong niya. Parang kiniliti ang aking tiyan. Kung ganoon ay magkikita kami ng
matagal ni Zeus?

Damn, Selene. Why are you so excited?

Tumunog

ang cellphone ni Daddy. Sinilip muna niya kung sino ito bago siya tumayo at iniwan
kami.

"For awhile." He said.

Hindi ako kumilos. Pinaglaruan ko ang isang pirasong sunny side up sa harapan ko.
Nagulat na lang ako nang biglang may refill sa aking plato. Binuhusan ako ni Zeus
ng napakaraming garlic rice at tocino sa plato.

"Eat." Malamig na sabi niya habang isinasaoli ang rice bowl sa gitna.

Napanguso ako sa kanyang ginawa. So, He's observing me huh?

Hindi na ako nakipagtalo. Inunti unti ko ang pagkain. Hindi ko na lang ito uubusin
hanggang sa kailangan na nilang umalis ni Daddy. Bumalik na si Daddy mula sa tawag
ay nakakaisang subo pa din ako.

"Zeus? Are you not yet leaving? Baka abutin ka ng traffic." Dad said.

"Hindi pa tapos kumain si Selene." Diretsa niyang sabi. Nilingon ko siya, his
expression remains blank. Tumawa si Daddy.

"Hindi matatapos yan. Wala siyang gana tuwing umaga. Nakalimutan mo na?"

"I know." Kalmadong sabi ni Zeus. "But she has to eat, masyado siyang pumayat sa
Paris." Aniya.

Suddenly I became conscious about my body. Ang alam ko ay sexy ako! Ngayon ay
parang ilusyon ko na lang iyon. Payat pala ang tingin sa akin ni Zeus. But Bert
said my body is perfect. Damn, hindi ako mapakali.

Si Olivia ay bahagyang malaman, curvy but sexy. Magkaiba naman kasi kami ng body
type. Yun ba ang gusto

niya? Malaman ng kaunti? Paano kaya iaachieve ang ganon?

"Yeah. I've noticed that too.." Second the motion ni Daddy kaya mas lalo akong
nalungkot. Gusto kong isubo ang lahat ng pagkain sa harapan pero masyado namang
magiging weirdo iyon. Tiyak na tiyan ko lang ang lalaki.

"Ako na lang ang maniniguro na nakain niya na lahat. We are taking so much of your
time, Zeus." Pagtutulak ni Daddy.

"Malas daw po yung umaalis kapag may kumakain sa hapag." Hindi direktang pagtanggi
ni Zeus na umalis siya. Wala tuloy akong choice kundi kainin ang lahat ng nakalagay
sa plato ko.

Nang matapos ako, tumayo na din naman si Zeus na hindi na ako muling tinapunan ng
tingin. Pumihit na ako para maghanda sa pagkikita namin ni Bert sa kanyang camp.

Nagshower akong mabuti at pinagsisihan ang hindi ko paliligo agad kanina. Kinuha ko
ang mga damit na mula sa Paris at napagtantong wala akong masyadong magagamit doon,
even my sleeveless dress has thick fabric dahil na din sa ordinaryong lamig sa
lugar na yon.

Nagtungo ako sa kwarto ni Suerlain at napailing ako sa mga damit na bumungad sa

akin. Parang sumusuka ng rainbow ang kanyang cabinet sa dami ng makukulay na damit.
Naghalungkat akong mabuti at napunta ako sa isang bahagi ng kanyang closet na
mayroong hindi pa nagagalaw na damit. I am sure that Mom bought this. Kumuha ako ng
ilang piraso at inisip na magsashopping na lang ako kapag nabakante.

I opted for a black

body hugging dress. My size is usually medium since I am tall but wearing
Suerlain's dress which is in small size made it look more sexy. Humarap ako sa
salamin at umikot ikot. May dibdib naman ako, my butt sticks properly. Maliit ang
aking bewang pero nakahubog naman. Paano ako naging payat sa kanyang paningin?
Payat like stick thin?

I shook my head. Kailangan kong alisin sa utak ko yon kung hindi ay hindi ako
matatahimik. Nagblower lang ako ng buhok at naglagay ng manipis na makeup. Nang
masiyahan ay bumaba na ako, naabutan ko pa si Mommy at Daddy na naglalambingan sa
living room. Ngumiti sila nang makita ako.

"Where are you going?" Malambing na wika ni Mommy.

"I am about to meet a friend, Mom." Sagot ko. Wala din akong balak sabihin ang
screening but for sure they know that Olivia is going to compete. Mas hahaba pa ang
usapan kapag ganon.

Pinapurihan pa ako ni Mommy dahil bumagay daw sa akin ang damit ni Sue. I know, si
Zeus lang ang pumuna ng hindi maganda sa akin ngayong araw. I will make sure that
every meeting we will have, wala na siyang maipipintas!

Ako ang nagmaneho ng aking sasakyan. Katulong ko si Waze sa pagtuturo ng daan.

Medyo nanibago lang ako sa sikip ng kalsada at sa nakakalokang street rules na
nagbabago ata kada linggo. May mga kalsadang pang-one way na biglang magiging two
way. May mga isinasaradong daan dahil nagbubungkal para sa pag-gawa ng tubo ng
Maynila. The parking is really hard to find too. Inip kong ipinatong ang aking baba
sa

steering wheel hanggang sa may bumisina na lang sa akin sa likod dahil hindi ko
napansin na kailangan ko ng umabante.

"Traffic in Manila is like going through a jungle barefooted!" Bungad ko sa loob ng

opisina ni Bert. Nakakuha agad ako ng atensyon ng ilang nagagandahang babae doon.
Bahagya silang nagbulungan. Kakaiba kasi ako. Everyone has a sunkissed skin
samantalang ako ay kumikinang ang puti.

"I told you!" Lumapit si Bert at tumingkayad para halikan ako sa pisngi. I am
wearing 5-inch stilleto kaya naman tumangkad ako ng husto. Tiyak kong asa 6'1 na
ako ngayon mula sa normal kong 5'8 na height.

"Eto ang ilalaban ko." Nilahad ako ni Bert sa mga kandidatang naroon. "She will be
a surprise in Madame Stella's screening. Tingnan natin kung hindi kabahan si
Lloyd." Humalakhak si Bert sa pagtukoy ng CEO ng Aces.

"Miss Selene! Papicture!" Excited na nagsilapitan ang mga babae. I was surprised
how they were trained by Bert not to be jealous of anyone. Lahat sila ay tiyak na
matagal ng nagtetraining. Everyone is expecting their time to shine at eto ako,
dadating mula sa kung saan at magiging front runner pa ng kanilang camp. Bert is
very obvious in his attention to me pero nakangiti lang sila. Hindi naman kaya
pinaplastik lang ako ng mga ito? If I were them, ilalaban ko ng patayan ang
posisyon na dapat ay akin lalo na kung naghirap na ako dito. I don't mind exerting
extra efforts basta sisiguruhin ko na magtatagumpay ako.

Nauna ako eh, so dapat ako lang. Ako pa din. Kahit

anong mangyari, ako.

"Selene, rehearsal tayo ng walk mo in swimsuit."

May kinuhang box si Bert at iniabot sa akin. Pagbukas ko ay red two piece iyon.

"Swerte ang pula sa mga Intsik." Bulong niya sa akin bago ako pumasok sa fitting
room.

Nang maisuot ko na, I was so pleased with what I saw. Ganito pala ang itsura ko sa
two piece. Kagaya ng mga nakikita ko sa magazine. I don't wear these stuffs. Hindi
naman uso ang swimming sa Paris at isa pa, wala akong oras.

Nang lumabas ako, panay ang 'Wow' ng mga kandidata.

"Girl! Ito na! Sa atin ang korona!" Buong pag-asang pumalakpak si Bert. Uminit ang
aking pisngi.

"Now, show us what you got." Hinawi ni Bert ang nakaupo sa sahig na mga kandidata
para bigyan ako ng pagkakataon sa paglalakad. Isang mabagal na music ang pinatugtog
ni Bert hanggang sa bumilis ito. I confidently walked just like how I have modelled
dresses in Paris. Para akong nakalutang habang nakakarinig ng bulungan ng
pagkamangha. Nakikita ko pa ang sarili ko sa mirror walls ng Camp Flores and I
couldn't recognize myself. Parang ibang tao.

"Classy but fierce.." Puna ng isa ding bading na katabi ni Bert, nakilala ko siya
bilang si Dindo.

"Eto na ang Miss U!" Nagtatatalon si Bert. Napapailing na lang ako dahil ayokong
umasa sila ng husto. Paano kung mabigo ko sila? Ang paglalakad ay isa lang bagay.
Paano ang iba pa? Talent? Question and answer?

Si Olivia? Magaling din kaya siya? Kung tatlong taon na siyang nagtetrain, idagdag
pa ang hinakot niyang korona sa Keio, can I beat her? Early favorite na nga siya
wala pa ang screening, paano ko naman panghihimasukan yon?

Oo, Selene.. Kaya mo yan. Ano ba ang hindi mo kinaya?

"Olivia is also classy but a darling. Masyadong matamis, tatak Aces. Si Selene
looks like someone who will eat someone alive for the crown." Wika ni Dindo habang
naglalakad ako papabalik sa kanila.

"Will you, Selene?" Puno ng pag-asa na tanong ni Bert.

"Ano? Eat Olivia alive?" Natatawang biro ko.

"For the crown ang ibig naming sabihin. Metaphor, Selene. Metaphor.." Pagtatama ni
Dindo at tiningnan ako ng makahulugan pero may ngisi sa kanyang mga labi. He seem
to like my guts.

Nagkibit balikat ako, iba kasi ang tumatakbo sa isip ko. I can do both ways, if I
will be asked. Kaya kong kunin kung ano ang sa kanya, lalo pa't yung akin na noong
una.

=================

Kabanata 8

Mauuna.

"Ate, bakit gabing gabi na gising ka pa?" Sumubo si Sue ng cake na kanyang almusal.
I remember last night she was eyeing on me on the veranda of my room from
her own veranda habang abala siyang nagtetext. I cannot sleep last night, halo
halong kaba at excitement ang nararamdaman ko para sa araw na ito but I am not
stupid to admit that.

I am literally imagining his face and expressions that I unknowingly miss. Kung
hindi kaya ako umalis, ganitong excitement kaya ang mararamdaman ko kay Zeus?
Parang isang araw lang akong inuntog at gusto ko na siya. Or maybe I liked him
before already, but was so stubborn to give in.

Tinitingnan ako ni Sue sa gilid ng kanyang mga mata kahit na magkaharap kami.
Sinipa ko ang kanyang paa at nagmake face pa siya na tila nasaktan.

"Hindi ako nakatulog." Tipid na sagot ko.

"Uhm? Bakit?" Dad asked after he took a sip of his coffee. Lumawak ang ngiti ng
kapatid ko.

"Eh kasi magtuturnover si Kuya--"

"Sue.." Suway ni Mommy. Humagikgik ang kapatid ko nang tingnan ko siya ng masama.

"Pwedeng may jetlag lang." Irap ko. Kailan pa nagkaroon ng ESP ang mga kapatid?
Laging tama ang hula.

"Jetlag? Kaya pala ang pangit ng skin mo, Ate. Ang dry. Saka yung buhok mo,
magaspang--"

Isa isa kong kinapa ang sinasabi ni Sue, mas lalong lumakas ang kanyang tawa.

"Si Ate, naiilang!" Humagalpak siya. Napailing na lang ako. Do I really have to
deal with her everyday?

"Suerlain.. Hindi magandang tinutukso ang Ate mo kay Kuya Zeus mo.

May girlfriend na yung tao. Baka makasanayan mo yan at maoffend si Olivia." Litanya
ni Mommy na tumuwid sa pagkakaupo para ipakita ang hindi pagsang-ayon sa kapilyahan
ng bunso niya.

"Oh, Ate Olivia won't mind! She would just laugh at it. Lagi naman silang magkasama
ni Kuya Zeus, maiinsecure pa ba siya kay Ate? Besides, siya ang nagboyfriend ng
gwapo so kailangan tiisin. Kaya nga ako, pangit talaga ang hanap ko." Pagmamalaki
niya. Daddy scoffed. Nagtaas naman ng kilay si Mommy.

"So pangit pala para sa iyo si Hunter Buenafe?"

"Mom!" Namula agad ang mukha ng kapatid ko. Nanliit naman ang mata ko. Ang
tinutukoy nila ay ang miyembro ng Yukan'na na ngayon ay ganap ng agent ngayon.

"Please, Sue. Not Hunter." Kilalang kilala ko ang pasikot sikot ng bituka non at
hindi ko gusto.

"Hindi naman ah!"

Natuwa ako dahil nalipat kay Sue ang pagtatanong ng mga magulang ko. Panay ang
kanyang iwas. Ngiting tagumpay ako habang pinagpapawisan siya ng maliliit.

Nang natapos ang aming almusal naghanda na ako para pumasok sa Valdemar Industries.
Pumili ako ng damit mula sa nakuha ko sa closet ni Sue at sinuot ang white off
shoulder dress na may itim na lining. Maigsi nga ito but I love the pencil cut, it
fits me well.

Binlower ko ang aking mahabang buhok para sa volume at saka kinulot sa dulo. I
placed a soft brown smokey eyes and matte old rose lipstick to complete my look.
Walang kahit anong accessory bukod sa kwintas na ibinigay ni Zeus as well as my
omega watch.

"Masyadong maganda!" Kagaya ng inaasahan, my annoying sister is just standing

outside my door. Nakapasandal

siya sa wood railings ng aming hagdanan at may nanunuyang tingin. Gusto kong
tanggalin ang kulay flesh kong pumps at ipukpok sa kanyang ulo dahil sa pang-iinis
niya na napakaepektibo.

"Kung hindi lang kita kapatid!" Gigil na bulong ko nang lagpasan siya.

"Ay grabe! Witch ka talaga!" Angil sa akin ni Sue na walang tigil ang pagsunod sa
akin. Para siyang buntot! Tantiya ko ay hindi siya papasok dahil nakapajama pa din
siya.

"Ate! Alam mo bang may pustahan kami sa school?" Nakababa na ako at nakasunod pa
din siya, panay ang kwento ng kung ano-ano.

"Paki ko?" Dire-diretso ako patungo sa parking lot.

"At ako ang nagbigay ng pustahan!" Hingal na habol niya.

Huminto ako sa tapat ng aking red cooper at saka tinaasan siya ng kilay. She really
looks hopeful that I am interested to her craziness! Dapat ay binilhan siya ni
Daddy ng kausap noong panahong wala ako. Mukhang sabik kasi.

"Ate! Ask me kung anong pustahan!" Pilit niya.

Binigyan ko siya ng napapagod na tingin.

"Mag-intay ka hanggang sa bumalik ako dahil hahanapin ko muna paki ko diyan sa

sinasabi mo." Umirap ako bago sumakay ng sasakyan. Bago ko pa man masarhan ang
pinto, sumigaw na siya.

"Magiging si Zeus ba at Selene?" She yelled in a sing song voice, mayabang siyang
tumango tango dahil nakuha niya na agad ang atensyon ko.

Natigil ako dahil sa kanyang sinabi. Marahan akong lumabas ng sasakyan.

style="text-align:left;">"Ano?" Kunot noong tanong ko. Naglakad ako papalapit kay

Sue, there's great humor on my sister's face.

"Sabi ko kina Maureen, dadating ang Ate ko kaya magpustahan kami kung magiging kayo
ba ni Kuya Zeus o Hindi. The loser will need to treat the winner a trip to
Netherlands!" Pumalakpak pa siya sa sobrang excitement.

Marahan akong lumapit sa kanya kaya napawi ang ngiti niya at napalitan ng takot.
Pinanliitan ko siya ng mga mata. I really love the fact that I am taller than her,
nagagamit ko iyong panakot sa kanya. Nagtama ang dulo ng sapatos ko at ang kanyang
suot na slippers, lumiliyad na si Sue para hindi tuluyang magkalapit ang aming
mukha pero hindi siya nakakilos nang hilahin ko ang kanyang damit papalapit sa
akin.
"So.. Saan ka pumusta?" Bulong ko sa kanyang tenga.

Umatras si Suerlain. Tinapunan ko siya ng matalim na tingin.

"A-ayaw mo ba?" Kabadong tanong niya. I crossed my arms around my chest.

"Saan.ka.pumusta?" Mariing tanong ko.

"S--sa.. Oo.. M-magiging kayo.."

"Talaga?" Paniniyak ko. Sunod sunod siyang tumango.

I pat her shoulders bago tumuwid ng tayo.

"Good." I smiled sweetly and winked at her.

"Ate?"

"Shhh.." I hushed her

Unti unti ay bumalik ang kulay ng kapatid ko.

style="text-align:left;">"Grabe Ate! Shipper niyo talaga ako! Kasi--"

"Suerlain. Kung gusto mong manalo, wag kang maingay. Dahil ang pusta mo, sa akin
nakasalalay." Seryoso kong sabi. Lumapit naman sa akin agad si Suerlain at
bumulong.

"Talaga, Ate? Magiging kayo ni Kuya?"

Nagkibit balikat ako.

"Depende kung makikicooperate." I answered.

Napakamot siya ng kanyang ulo. "Paano si Ate Olivia?" Malungkot na tanong niya.

"Di ba pumusta ka sa amin ni Zeus? Kapag inalala mo si Olivia, malalagot ka kay

Daddy dahil nakikipagpustahan ka. So pray that Zeus will like me. No matter what
the odds are."

May sumilay na maliit na ngiti sa kanyang labi.

"Alam mo, Ate. Gusto ka talaga non ni Kuya.. Noong umalis ka nga, ang lungkot
lungkot niya lalo tapos biglang nawala.. Bumalik.. Tapos mas lalong naging cold.
Pero kapag nababanggit namin ang pangalan mo, nakikinig talaga siya. Gusto niya
sigurong makibalita kaya lang ayaw niya ipahalata.."

Ngumuso ako, "Talaga?"

Sunod sunod ang naging pagtango niya.

"That's good enough for me.. As for you, keep this as our little dark secret. Wish
me luck." I kissed her on the cheek and she waved at me.

"Goodluck, Ate! Fighting!"

Nabuhayan ako dahil sa sinabi ni Sue. He cannot just unlike me, right? Napagtiisan

nga niya ako ng ilang taon. Ginusto niya ako kahit kasing lamig ako ng yelo. Then,
being good at him would probably soften him.

"Good morning, Miss Montebello!" The security greeted. Tinanguan ko siya.

"Miss Montebello!" Yuden, our receptionist excitedly walked towards me.

"Ang ganda ganda mo, Ma'am!"

"Dati ba ay hindi?" Tanong ko habang inaayos ang aking buhok. Bahagya siyang
namutla.

"Ay, Maganda na dati pa!" Paniniguro ni Yuden.

"Good.. Si Zeus?" Agad kong tanong. Giniya ako ni Yuden sa aming opisina. All eyes
on me. Tiningnan natin kung hindi ko makuha ang kay Zeus. Tumapat kami sa isang
malaking wooden door na mayroong nakalimbag na 'Office of the President'.
Sinenyasan ko si Yuden na maari na akong iwan kaya tumalikod na siya.

I didn't knock. Binuksan ko lang basta ang pintuan at napalunok ako sa nakita. Zeus
in his white longsleeve shirt at nakatanggal ang tatlong butones. Nakapatong ang
kanyang siko sa arm rest ng swivel chair, hand on his forehead at while his other
arm is folded that guided his other hand to his lips. Tila malalim na nag-iisip.

Damn, that sexy.

Hindi umangat ang kanyang ulo, tanging ang mga mata niya lang ang napunta sa akin
at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa pagkatapos ay ibinalik niyang
muli ang tingin sa kanyang laptop. Parang hindi interesado. Bumagsak ang aking
confidence.

"Good

morning.." I formally uttered. Tumango siya at hindi ako sinagot. Hindi kaya good
ang morning niya?

Umupo ako sa kanyang harapan. Nagsisimula na akong mafrustrate dahil sa hindi niya
pagpansin. Nagtatype lang siya sa kanyang laptop at may lumabas na papel doon sa
kanyang printer ilang sandali. Natutuyuan na ako ng laway sa ginagawa niyang
pandededma.

"So saan tayo magsisimula?" I asked after a couple of minutes. Huminga ng malalim
si Zeus at pabagsak ang likod na isinandal ang sarili sa swivel chair, he crossed
his arms around his chest at mataman akong tiningnan.

"Corporate Rules." Malamig niyang sabi.

"Corporate rules?" Natatawa kong tanong. Wala bang mas challenging? Like Cash
flows, financial statements, potential clients and the like. Bakit niya ako
bibigyan ng discussion tungkol sa makikita doon sa handbook? Kung ganito ang aming
pagsisimula, aabutin talaga kami ng siyam siyam sa turnover. Tatagal pa ang
pagkamit ko ng kanyang posisyon.

Tiningnan ako ni Zeus ng masama kaya tumuwid ako ng upo. Fine! He's the boss.

"Number 1, do not wear suggestive clothing." Aniya.

Kinunutan ko siya ng noo.

"I am not bounded, I am the CEO."

"You should be the first to practice that. Paano kang susundin kung sarili rules ng
kompanya, hindi mo tinutupad."

"I was not the one who made that rule! Maybe Dad did when my Mom was

still working here.." Lumikot ang mga mata ko at nag-isip. But why would Daddy do
that?

Di ba it should be either a business casual or corporate attire lang ang nandon sa

handbook? Hindi naman ito eskwelahan para magturo ng dapat na igsi o magdepina ng
nakakaakit sa hindi?

"He didn't." Sagot niya.

"So, sino? Si Lolo? O yung great grandfather ko?" Padabog kong sabi. Hindi pinansin
ni Zeus ang pagaalburuto ko at kinuha ang papel sa kanyang printer. Kumaskas ang
ballpen sa kanyang pagpirma ng madiin.

"Ako." Winagayway niya ang papel na hawak. Hindi ako agad nakapagsalita.

Marahas kong inagaw sa kanya ang papel at binasa iyon.

To All Employees, Especially to the Top Management:

Please be advised that starting immediately, we will not allow wearing of tube
tops, sleeveless, short skirts that will fall anywhere above the knee, off
shoulders, backless, low neckline / vnecks (only roundnecks are allowed), see
through, or halfsleeves. Anyone who disobey will not be allowed to enter Valdemar
Industries' premise.

Signed:

Zeus Eliseo Romualdez

CEO

"Hoy! Anong kalokohan to?" Hindi ko napigilan ang aking sarili na magtaray. Paano
ko siya aakitin kung gusto niyang pumunta ako dito ng pangit?

"Wala namang kinalaman ang pagtatrabaho

mo sa mga isinusuot mo. This is a corporate world, Selene. Bakit gusto mong
pumorma?" Nahihimigan ko ang iritasyon sa kanya.

"At bakit napakapartikular ng mga ipinagbawal mo?" Binato ko sa kanya ang

memorandum na hawak.

"Because you are a fashion designer, you can simply get away with it if I will not
say what is not allowed."

"Ginawa mo lang yan dahil nadidistract ka sa akin hindi ba? Bakit hindi mo sabihin
na possessive ka pa din hanggang ngayon, Zeus?"
Parang isang buton ang tinamaan ko kaya nagtiim bagang si Zeus.

"If you like me now, Selene. Don't be too obvious about it." Galit niyang sabi.
Napaawang ang bibig ko. Kanina ay si Sue, ngayon naman siya ang may ganitong
akusasyon. Halata ba talaga ako? Tinaliman ko ang tingin ko. Mamatay na ang aamin!

"Aba't? Bakit mo ibinabalik sa akin yang nararamdaman mo? Mag-usap kayo ng sarili
mo, Zeus. Hindi yang pinagdidiskitahan mo ang pananamit ko." Humalukipkip ako at
umirap. "Hindi ako magpapasakop sayo."

"You are still hard, Selene. Wala ka pa ding ipinagbabago." Nadidismayang sabi
niya. Para naman akong natauhan dahil doon. Nalungkot din ako ng kaunti dahil wala
pala akong kapasidad na magbago sa paningin niya. Kailangan naming pag-usapan ng
sungay ko kung kailan siya lalabas, kung ganito ng ganito, hindi ko makukuha si
Zeus.

"Fine!" Suko ko. "Do I need to change now? Uuwi muna ako." Tatalikod na sana ako
nang tumayo si Zeus. Mayroon siyang bitbit na coat na kinuha niya mula sa likod ng
kanyang swivel chair. Ibinalot niya iyon sa akin and it smells so freaking good! It
smells Zeus!

"Kung tayo lang, pupwede. Pero kung lalabas tayo, isusuot mo ito." Maayos niyang
ikinabit ang coat ko. Nakiliti ako nang kunin niya ang mahaba kong buhok mula sa
ilalim ng coat at inayos niya pa ang pagkakalugay non sa aking likod. Darn! The
electricity I felt! Fireworks everywhere! New year na ba?

Napalunok ako, our face is so near now. Inaakit niya ba ako? Parang epektibo kasi.
Bumibigay ang tuhod ko sa madilim niyang mata, Olivia is one hell of a lucky woman.
Kung ganitong mata ang titingin sa akin araw araw, magiging masaya ako.

"Let's head to Conference Room B." Aniya na tinalikuran na ako na parang balewala.
Natulala ako na hindi pa tuluyang nakakabawi sa paglindol niya ng puso ko. Suddenly
I want to jump at him and hug him tight.

Pero nauna siyang umiwas.

It seems like Zeus has his own game to play. Pakiramdam ko sinasadya niyang akitin
ako. And shoot it is effective. Gusto ko na nga siya, ilulugmok pa ata ako.

"Zeus." I called. Tumigil siya sa pagbukas ng pinto. Hindi siya kumibo, maya maya
ay nakita kong hinilot niya ang kanyang batok na tila may dinaramdam.

I smiled.. He likes it. He likes his name on my mouth.

Then, I know I can get him back.

I can mention his name over and over sa iba't ibang paraan. I just need to make
sure na kung mayroong mahuhulog ng todo todo, mauuna muna siya.

=================

Kabanata 9

Suot.

"You have to think about what the client wants.." Nakapangalumbaba ako sa lamesa
and I tried my best to look seductive pero mukhang hindi naman tinatablan ang nasa
harapan ko dahil panay lang ang pagpapaliwanag niya.

"What if... They want something that we don't have? Sasabihin din ba natin na kaya
natin iyon?" I asked, trying to look interested kahit wala ng ibang tumatakbo sa
utak ko kundi ang pakiramdam na malapit kay Zeus. Kailan ba lumakas ang dating
niya? May nabibili bang sex appeal? Palagay ko ay lumaklak si Zeus ng ganon.

"Always say you will work on it. Whatever they want, as long as hindi naman
imposibleng gawin, we can do it."

Tumango tango ako.

"What if.. They want to date the CEO?" Mapaglaro kong tanong but it seems he took
it seriously.

"I never dated anyone, Selene." Tikom niyang sabi gamit ang mukha niyang strikto.

"Paano kung gusto nga nila? Paano kung hingin nila?" Giit ko.

"Then fcking call me. I will date them, then." Inis na sabi niya na parang sa akin
galit. He looked pissed, napangiti ako, ibig sabihin ay hindi niya gustong
lumalapit ako sa ibang mga lalaki. He doesn't want me to date anyone, and I will
not do that..

"Really?" Ngumiti ako, nag-iwas siya ng tingin dahil doon.

Come on, Zeus. I know I have an effect on you!

"So you will date a client?" I affirmed.

"You asked me if a client asked for a date, should you say yes? You may, Selene.
Pero ako ang makikipagdate."

"Kaya nga! Kung babaeng kliyente ang makikipagdate sayo, papayag ka nga?"

"Kung

babaeng kliyente ba ang manghihingi ng date sa akin, ipaparating mo ba?" Nanunubok

na tanong niya. Nagtaas ako ng aking kilay. Kakalbuhin ko ang babaeng hihingi ng
date sa kanya bago pa sila mapagbigyan. Zeus cannot just date anyone, Olivia is
given but I will do something about it.

"Paano kung ako ang kliyente mo? and I will be persistent...." Panimula ko.
Nagsalubong ang kanyang kilay at mukhang nahihimigan ang aking gusto.

"Is this all a game to you, Selene Illy?" Humalukipkip siya at walang kahit anong
nakakatawa sa kanyang anyo.

I smiled sweetly, "Seryoso ako! Ano bang sinasabi mo dyan?" Tumayo ako and I took
my time walking towards him. Umatras siya kahit maliit lang ang kanyang hakbang.

"Di ba kapag nagfocus ka na sa TV Network, maghahanap ka din ng kliyente. I want to

be your client, I want to produce a TV show. can you date me?" Bulong ko sa kanyang
tainga.

Suplado siyang tumuwid ng tayo at binunggo ang aking balikat na napapailing habang
humakbang papalayo. Mukhang napuno konpa ata.
"Okay, that's all for today. Sa susunod na araw na tayo magkita. I will be on leave
tomorrow."

Nakaramdam ako ng kakaibang inis! Iniiwasan niya ako at magle-leave pa siya para sa
screening ni Olivia sa Binibini? Tiyak ko naman na doon ang kanyang punta.

"Why are you on leave?" Kahit alam ko ay nagawa ko pa ding itanong. Papalabas na
siya ng conference room at pilit akong binabalewala.

"None of your business."

"I will see you tomorrow, Zeus!" Matigas na sabi ko kahit papasara na ang pinto.
Inis kong inihagis ang kanyang coat kung saan. Gusto

kong magrebelde dahil sa paraan ng pag-iwas niya. I am sure that I can still affect
him, dahil kung hindi, hindi naman magiging ganito ang kanyang trato.

I just need to break the walls. I can break that wall.

Tiyak na gawa lang ang kanyang pader sa harina! Hindi yon matibay. Sumimangot ako
at pinulot din ang coat na tinapon ko. Lately, I am developing this habit of taking
back what I threw. Hindi ko alam kung mas nakakaakit ba ang isang bagay kapag
nakadikit na sa iba o natural na nalalaman ko lang ang halaga tuwing wala na, kapag
malayo na. Nagsisisi tuloy ako. Inaksaya ko ang meron ako noon.

I don't know why I always think that there's always tomorrow.. Na hindi nauubos ang
pagkakataon. Na ordinaryo lang ang mga bagay bagay. Why do I always think of there
will always be another day when there's no more left of it?

Pagbalik ko ng CEO's office ay wala na doon ang gamit ni Zeus. Talaga ngang
iniwanan na ako basta. Kinuha ko na lang ang shoulder bag ko at nagmamadali ding
lumabas. I waved at every one and pretended to be a sweetheart. Hindi ko alam kung
kailan ako tatagal. Noong nasa Paris ako, nagustuhan ko ang pagiging mag-isa. You
will have credits based on what you do and what you are capable of. Pero kung wala
ka namang gagawin, wala din silang aasahan. But now, being the owner's daughter, na
wala pang napapatunayan, I need to be nice. I need to be kind. I need to be just
like my parents.

Sinuong ko ang trapik pabalik ng mansyon. I received a lot of texts messages from
Bert while driving. Last few reminders about the screening tomorrow.

I should think of spiels that I will use if they will ask me what I do for a living
and why I deserve to have the crown. Buti kung pupwede kong isagot na deserve ko
naman yon dahil pinanganak ako para maging reyna. Hardwork and determination is the
key. More than anyone could imagine. Kaya kong gawin ang lahat. But of course,
hindi naman pangbeauty queen ang ganoong sagot, si Manny Pacquiao siguro ay
pupwedeng sumagot ng ganon kasi boksingero naman siya.

Pagod na pagod ako nang makarating sa bahay. Nakapaghapunan na din sila dahil
sobrang tagal kong nakarating. I asked the maids to bring me food to my room
instead. I better read a good book while eating pagkatapos ay matutulog na din.

Umupo ako sa study table ko na malapit sa bintana, my food was prepared there. Yon
lang kasi ang lamesa na maaring pagpatungan na makakaupo din ako. Bahagya kong
binuksan ang bintana sa para sumagap ng preskong hangin mula sa malalaking puno na
nakatanim sa garden, but the stubborn wind blew my curtains exageratedly, parang
may bitbit na bagyo ang hangin. Hindi bumalik sa dating ayos ang kurtina. My eyes
darted to our neighbor. Napakunot ang noo ko sa porma doon sa veranda na katapat ng
gilid kwarto ko. Not too near though, but enough to have visuals.
Magkatapat din pala ang kwarto namin ni Zeus?

He's there, topless, tanging ang slacks niya lang ang suot. Ang magkabilang kamay
niya ay nakapatong doon sa railings ng kanyang veranda. His iron clad chest was
exposed fully. Wala sa sariling kinagat ko ang tinidor ko na inakala kong nasamahan
ng pagkain pero hindi pala. Napangiwi

ako dahil ang matigas na tinidor ang tumama sa ngipin ko. Binaba ko muna ang
kubyertos at ipinahinga ang siko ko sa lamesa habang pinagmamasdan si Zeus. Still
wondering how'd he got his muscles, ibang iba na ito sa dati. Kahit simpleng
pagkakapatong nito sa grills ay kumurba agad ang muscles niya. He's so broad and
huge.

Hindi ako nagsasawa sa paninitig. How would it feel to be enclosed in those arms?
Na kahit anong tibay nito ay hahaplusin ka pa din ng punong pag-iingat? Napansin
kong may ininom si Zeus, I didn't realize that he's holding a beer bottle. Hindi ba
siya makatulog? Kung nakaslacks pa din siya, ibig bang sabihin, kakauwi rin lang
niya? Where's Olivia then?

Nanatili akong ganon when I realized that Zeus' eyes directly looking at me.
Nakakunot ang kanyang noo. Bumilis ang tibok ng puso ko at nagmadaling sarhan ang
kurtina. Tumakbo ako sa switch ng ilaw at pinatay na din iyon.

Pumikit ako at dahan dahang lumapit muli sa kurtina. Sinilip ko si Zeus doon.
Diretso ang tingin niya sa aking kwarto but I made sure he won't see me in the
dark. Kitang kita ko ang kanyang pag-iling at pagtalikod. Umangat ang kanyang siko
tanda ng pag-inom mula sa kanyang bote.. Nabiyak ang kanyang likod dahil sa ginawa,
goodness he's so lean! And why the hell am I praising him? Crissakes! I am such a
fangirl!

Nawalan na ako ng gana sa pagkain, tingin ko ay busog na busog na ako. Tumawag ako
muli ng maid para kunin na ang mga pagkain sa kwarto. Natulog na lang ako at
kinalimutan na ang paghahanda para sa screening na darating..

--

Kinabukasan, lahat ay abala. Nagtataka ako dahil

sabay sabay kaming nagising. Nakaligo na ako at nakasuot na ng button down

longsleeves at boyfriend jeans nang lumapit ako sa dining table para sa breakfast.
Hinayaan ko na ang buhok ko na basa pa dahil aayusan daw ako nila Bert doon sa
camp. Kumakain na si Mommy at nakabihis ng eleganteng dress, si Daddy din ay
ganon-- this time he's in his jeans and polo shirt. Si Sue ay nakapormal na dress
din at nakapikit pang ngumunguya ng kung anong iniaabot sa kanya ni Daddy. Parang
baby talaga ang isang to!

"Why are all so early?" Nagtatakang tanong ko sabay simsim ng kape.

"Screening ng Binibini. We will support Olivia. We were invited by Attorney

Montemayor and Zeus. Gusto mong sumama?" Mommy asked. Napangiti ako. The thought of
surprising them later would be nice!

Umiling ako, "I have other plans, Mom." I said. Kumunot si Daddy.

"Wala naman si Zeus.. Hindi kayo makakapagturnover ngayon. Come on, have a break.."
Aniya.

"I will. I just need to attend some matters, Dad."

Pagkatapos ng almusal, nagtungo na ako sa sasakyan ko para bumiyahe. Hindi ko alam
ang aasahan ko ngayon. Hindi ko akalaing nandoon ang pamilya ko mamaya. Iniisip ko
pa namang sabihin na lang sa kanila kapag nakasali na ako. Kaya naman ngayon ay
nadagdagan ang rason ko para magpursige para umangat. My parents are watching. I
need to be outstanding.

"Selene! My God! Are you excited?" Ngiting ngiti si Bert nang salubungin ako ng
pagbeso. I am 15 minutes early from the calltime.

"I don't know what to feel. I'll just be myself later." Kibit balikat ko.

Ipinakilala sa akin ni Bert ang apat pang kandidata

na pambato niya sa Binibini. Lahat sila ay inaayusan na. Hindi ko na sila halos
makilala dahil sa makeup na nagpatingkad ng kanilang mga ganda. All of them are
morenas, tall and with a barbie like teeth.. Sobrang perpekto na kung tutuusin.

"Selene won't wear too much makeup. Just softbrown on her eyes and lipstick should
be nude pink. Ang buhok ay malinis na straight lang." Naririnig kong utos ni Bert
sa babaeng makeup artist.

Pumikit ako at hinayaan ang makeup artist sa kanyang ginagawa. Tinapik lang ako
nang lalagyan na ng mascara. I smiled with what I saw. Brushed up ang buhok ko na
tila bagong ligo. Nabuhay ang mata ko dahil sa eyeliner.

After the makeup session, sinuot ko na ang red bikini na para sa akin. Pare-parehas
kami ng cut ng seimwear ibang kandidata pero iba iba ang kulay, merong orange,
yellow, white at blue. Ipinatong ko muli ang suot ko kanina at sumakay na kami sa
coaster ng camp ni Bert. Other girls were there to support us. Punong puno din sila
ng excitement.

Sumabog ang kaba ko nang makita ko ang venue ng hotel kung saan gaganapin ang
screening. We were escorted at the backstage kaya hindi ako nabigyan ng pagkakataon
na makita sina Mommy sa audience. From afar, I saw Olivia, handa na para humarap sa
stage. Hindi niya ako nakita because her manager was so busy retouching her and
giving her final instructions, panay ang kanyang tango. She looks like a godess in
her bronze two piece, nakaponytail ang kanyang buhok.

Naririnig na ang emcee sa labas. May ilan ng lumabas sa stage at nagpakilala.

Yumuko si Olivia

na tila nagdadasal, she really wants this huh?

'Olivia Deuven Montemayor..' Sigaw iyon ng emcee. She paced confidently and
prepared her smile. Tila hindi kinakabahan kanina. Lumapit akonsa backstage para
sumilip. Hindi ako nahirapan na makita ang pamilya ko, pati si Zeus na
nakahalukipkip at matamang titingnan ang girlfriend niya habang naglalakad. They
were all sitting in front. The crowd went crazy when Olivia graced the stage. Ang
mga camera ay walang humpay sa pagkuha sa kanya. Mukhang inaantabayanan talaga ang
kanyang pagsali.

"That's the girl to beat.." Bulong sa akin ni Bert. I nodded. Napakalambing ng

kilos niya. Dalagang Pilipina talaga.

"What is your advocacy, Olivia?" Tanong ng isang hurado.

"My advocacy is to be the voice of the youth, to uplift the rights of the victims
of women and children's violence and to be the hope of this country that our beauty
is capable to touch many lives and inspire others; that we, as Filipinos can take
part if we just put it in our hearts.." Masigabong palakpakan ang kasunod non. Pati
si Bert ay napapalakpak. Her family including my family and Zeus all stood up to
clap their hands. Tumalikod na ako para tanggalin ang damit ko. Pinaupo ako sa
madilim na parte ni Bert para wala daw makakita sa akin. Inilista niya ako doon sa
panghuli.

I waited so long sitting in the dark. Nang sa wakas ay tawagin na ang pangalan ko.
Tumayo ako. Kitang kita ko ang bulungan ng media. Ang pamilya ko ay nakaawang ang
mga labi..

Si Suerlain ay panay ang kalabit kay Daddy nang nagtataka. Lumabas ako ng stage. I
smiled widely. Many screamed my name at walang tigil sa pagpalakpak.

"Oh my! Akala ko sigurado na ang isa!" Bulong ng isa sa mga press.

Napatingin ako kay Mommy. Proud siyang nakatingin sa akin.

"That's my daughter! Oh my God, this is a surprise!" Halos maiyak na sigaw ni Mommy

habang pumapalakpak. Si Daddy man ay nakangiti.

Zeus on the other hand is violently eyeing me. Nagagalit ata na kinakalaban ko ang
girlfriend niya.

"What a perfect body! Kabogera ito!" Another reported said na walang ginawa kundi
kuhanan ako ng litrato.

"Ang kinis! Natural na natural.. Walang ipinagawa, 'Day!"

"Balita ko matalino din yan!"

Tumapat ako sa microphone. Nakakasilaw ang flash ng camera. Nakakabingi ang sigaw
at antisipasyon. Ang mga hurado ay panay nakangiti.

"I am Selene Illy Valdemar Montebello, 22, from Makati City."

Palakpakan ang kasunod. Ilang beses tinangka ng judge sa magsalita pero natatawa
siya sa palakpakan. Nang sa wakas ay makapagsalita siya, binigyan niya ako ng
tanong.

"Selene, what is a woman?"

Katahimikan ang bumalot sa lahat. Tiningnan ko si Zeus. His brooding eyes were
staring at me. Hindi ako nagpatakot doon. I don't want to be distracted.

"A

woman is not perfect. She's fickle minded and having a hard time to choose between
what she wants from what is right. She is not afraid to express her thoughts when
pushed to the limits, and will not falter when she knows what she wants. A woman,
just like a man, can be strong as an iron, but at the end of the day, she's not
afraid to cry. A woman seems weak but she walks on purpose and can turn her tears
into a battlecry."

Tumahimik ang lahat, isang mabagal na palakpak ang natanggap ko mula sa isa,
pangalawa, pangatlo hanggang sa naging sunod sunod ito. Tumayo si Mommy, kita ko
ang luha sa kanyang mga mata. Si Suerlain ay tumalon talon na para bang nanalo ako
ng kung ano. I modelled once again at inantay ang lahat ng nakasali para sa
deliberation.
We stood there for 15 minutes, walang ginawa kundi ang ngumiti. It was like
hundreds of us who joined and 40 candidates to choose. Nagkatinginan kami ni
Olivia, ngumiti siya sa akin. Wala akong makitang inis sa kanyang mukha, hindi
kagaya ng kay Zeus. Para namang si Zeus ang aagawan ko ng korona!

Isa isa nang tinawag ang napili. Dalawa na lang ang pwesto na bakante pero hindi pa
din kami tinatawag ni Olivia. When her name called, the crowd cheered pero hindi na
kasing init kanina.

'And last but not the least, candidate number 105, Selene Illy Montebello!'

The crowd chanted my name. Natatawa na lamang ako, tumayo ako sa tabi ni Olivia at
kapansin pansin ang lamang ko sa kanya pagdating sa tangkad.

"Selene!

Im glad you joined!" Buong excitement na sambit ni Olivia. Bumeso pa siya sa akin.
Well, I would give her the Miss Friendship title. Pupwede na iyon sa kanya.

Nakakapagod ang pagpuna ng media. Para kaming display doon na dapat sumagot sa
bawat tanong. Nakakaawa na ang aming sarili dahil nakakapagod talaga!

Alam kong iniintay ako nila Mommy. Panay ang senyas ko sa kanila na mag-intay
sandali, ang nakakaunawang ngiti ni Mommy ang nagpanatag sa akin. I sighed in
relief when everything's done.

Nagtungo ako sa backstage para kunin ang mga damit ko at magbihis. Kila Bert ako
sasabay pabalik dahil iniwan ko ang sasakyan ko sa camp. Binalak kong mauna kaysa
sa aking mga kasama na nakuha din naman. Lumabas ako para magbilin kila Mommy na
mauna na muna sa bahay, dumaan ako ng backstage exit at ganon na lang ang gulat ko
nang makita doon si Zeus. Of course, he's waiting for Olivia. Galit ang matang
tinuon niya sa akin, hindi ko iyon pinansin at nagpatiuna sa paglalakad, but to my
surprise, he held me by the wrist.

"Why did you join?" Malamig na tanong niya.

"Gusto ko." Umirap ako.

"Quit." Utos niya. Binigyan ko siya ng nanunuyang tingin sabay pag-iling.

Nasasaktan ako na ayaw niya ng kakumpetensiya si Olivia but then Hindi ko iyon
ipapahuli sa kanya.

"I won't, Zeus. Ang girlfriend mo lang ba ang maaring mangarap?"

"Heck, I am sure this is not even your dream! You are just doing this because you
want to

compete with me and Olivia. I will be out of the picture, stop this." Umigting ang
kanyang panga.

Umiling ako. I am pained about the concern he has for Olivia. Hindi ko naman
papasakitan si Olivia! I just want to join and prove something. Hindi naman siguro
iiyak yon kung hindi mapupunta sa kanya ang korona. Bakit itong si Zeus ang
apektado ng husto?

"Hindi ba magaling si Olivia? She trained for this! You should put your faith in
that. Bakit mo tinatrabaho ang makakalaban niya? Hindi ka ba naniniwalang kaya
niya?"
"You don't have to do this. Kung gusto mo pa din akong pasakitan, then do it. Why
do you have to parade your body in there?" Naiinis na tanong niya.

Natunganga ako sa huling sinabi ni Zeus.

"Eh bakit ba pinapakialaman mo ang suot ko? Parehas lang naman kami ni Olivia?"
Nagpamewang ako sa kanya. Napailing siya ng pagalit.

"As if you don't know how damn attractive you are." Pagkasabi non ay lumayo na siya
sa akin. Naiwan akong nakatulala.

What was that?

=================

Kabanata 10

Steal.

Sumabog ang confetti pagpasok ko sa mansyon. Natawa na lang ako pagpasok ko ng

bahay dahil nandoon ang pamilya at ilang kaibigan ni Sue na excited dahil sa natamo
ko. Nakita ko agad ang tarpaulin na inihanda para sa akin...

Sa Amin pala ni Olivia I mean. Baka nga para sa kanya lang dapat at nagmadali
silang isama ang mukha ko poster para hindi ako magtampo.

A wide table was set up in our living room, it looks festive. Mayroong lechon na
nakalagay at iba't ibang pagkain. Hindi ako makapaniwala na nakapaghanda sina Mommy
ng ganoon kabilis. Maybe they were really expecting that Olivia will get in.

Nandito si Olivia. Nag-uusap sila ni Zeus sa isang banda samantalang ako, nanatili
lang na nakapaste ang ngiti. Umaastang masaya kahit balewala naman iyon sa akin. I
know I can make it.

"Ate! Ang galing galing mo kanina! Kunyari talaga ang bait bait mo!" Humalakhak si
Sue. Her hair is curled loosely at ang suot niya ay ang neon pink niyang oversized
shirt at black leggings. Sakit sa mata.

"You know. I am rooting for you and Ate Olivia pero ipagpasalamat mo na kung
magiging first runner up ka dahil imposibleng hindi lumabas ang kamalditahan mo
roon. Worst, madisqualify ka pa bago magsimula." Bulong sa akin ni Sue. Kinurot ko
siya sa tagiliran at tiningnan ng masama. How can she be my sister?

"Selene!!" Sa isang banda tumili si Olivia. Hinarap ko siya ng ngiting ngiti kahit
hindi ko naman feel. Inilahad ko ang aking mga kamay para salubungin siya ng yakap.

"Olivia.. I didn't expect that I will see you there..

Matagal na akong wala sa Pilipinas.." I said. Kitang kita ko si Zeus na

nakapamewang at nagtaas ng kilay.
"Ako din.. But that's nice! Both of us will have a chance to represent the
country.." She smiled sweetly while I pouted.

"Siguro ay iyo na yon.. Wala akong experience. Pinilit lang ako ng ilang mga
kaibigan. I am in it since it is one for the books."

"No! Don't say that.. Mas maganda kung may hinahangad kang crown.. Ako nga, kahit
Intercontinental ay magiging masaya na.. Basta meron. Matutuwa ang mommy ko non."
Pagkukwento niya. Tumango lamang ako. This poor girl will really settle for less.
Kung wala namang nagkakait sayo, bakit ka makukuntento sa pupwede na? At kung
makuha mo ang second place, bakit ka magiging masaya? It means someone is better
than you. Hindi katanggap tanggap iyon.

Sa mga sumunod na araw ay naging pukpukan na ang rehearsals namin sa beauty camp ni
Bert. I really thought this would be easy pero maling mali ako. Puro pasa at sugat
ang likod ng paa ko dahil sa strap ng sandals. Parusa din ang pagbabawas ng
pagkain. Halos maglaway ako sa processed foods pero pati si Mommy ay binabantayan
din ang kinakain ko. Namimiss ko na ang bacon at wala man lang akong makain na
ganoon.

Today is our first day of rehearsal for Binibini. All the candidates are here.
Binigyan na kami ng official number at nakuha ko ang number 18. Iniensayo namin ang
blocking sa stage at pinapamilyar kami sa bawat sulok na dapat naming puntahan.

"Selene!" Patalon talon na nagtungo sa akin si Olivia na kararating lang sa Theater

kung saan gaganapin ang Binibini. Tumagos ang aking tingin sa kanyang likod at
hindi nga ako nagkamali ng hinala na naroroon si Zeus, bitbit ang mga gamit ni
Olivia. He's wearing a black vneck shirt and jeans, bakas na bakas ang muscles
niya. Nagbulungan ang mga kandidata, ang ilan ay napasinghap pa. They adore Zeus
that much huh? At naiinggit sila na ang ganyan kagwapo ay magsisilbi sa girlfriend
niya.

"Gosh! I am so excited! Hindi ako masyadong nakatulog kagabi.. Ikaw ba?" Tila bata
na tanong ni Olivia. Nagtatransform siya sa stage bilang beauty queen pero sa
personal ay para lang siyang bata na naglalaro.

"I am well rested. Sinasabi ko naman sayo na hindi ko forte ito. I'll just go with
the flow." Ngumiti ako.

"You are so good! Napakaganda mo pa." Hinaplos niya ang buhok ko na parang manghang
mangha. I smiled awkwardly.

Totoong tao pa ba si Olivia? Napakabait naman niya para sa isang tao.

Well, since I am really going with the flow, hinawakan ko ang pisngi ni Olivia.

"You too, so beautiful... I can just imagine you wearing the crown." I said,
syempre hindi iyon totoo. Ang end game, dapat sa akin ang korona.

Tumikhim si Zeus, napatingin kami sa kanya pero sa akin lang siya nakatingin at
nakataas na naman ang isang kilay. Hindi naniniwala sa akin. Umismid lamang ako at
hinila si Olivia papalapit ng stage.

Nagbulungan muli ang mga kandidata, yung ilan ay

narinig ko pa.

'How can they be friends? They are from different camps!'

'And they are the strongest candidate so far...'

Napangiti na lamang ako, magandang laro ito. I will be the friendly Selene, mas
madali ang korona kapag ganon. No one will attempt to plot on you kapag mabait ka,
maliban na lang kung may isa pang kandidata dito na katulad kong mag-isip.

"Dito tayo pumwesto.." Aya ko kay Olivia sa isang sulok kung nasaan ang mga gamit
ko, doon din siya nagpatong ng kanya. Hinawi ko ang aking buhok patungo sa likod ng
may lihim na ngiti.

Keep your friends close and your enemies closer..

"Girls, on your heels please.." Sigaw ng Assistant Director sa amin na si Owen. I

offered the monobloc chair on my area to Olivia so she can wear her heels properly.
Sanay naman akong magkabit ng sapatos na nakatayo.

"My gosh, that is too high..." Puna ni Olivia nang isuot ko ang aking heels. I am
used to sky high heels dahil sa pagmomodelo ko sa Paris. Sobrang tangkad kasi ng
mga Europeans at kailangan kong lumebel.

"Bakit 3 inches lang ang suot mo?" I asked.It is still flattering pero mas maganda
sana kung mas mataas pa ang kanyang suot.

"Nagkatrauma ata ako dahil noong college tayo, na-sprain ako sa mataas na heels."

Napawi ang ngiti ko. I remember that day. Our birthday. Nakalimutan akong puntahan
ni Zeus nang

dahil sa kanya.

"Good thing Zeus was there.." Ngumiti siya at nagningning ang mga mata. Mine, it
was nothing but pain and bitterness. Hindi man lang ako nakakibo noon, hindi ko
magawang magalit kay Zeus dahil unang una, ako naman ang nagtataboy sa kanya
papalayo, weirdo naman kung tuwing lalayo siya ay magagalit din ako.

"Noon pa ay nililigawan ka na niya?" As if the pain is not enough, I asked further

questions.

Umiling siya, "Kailan lang naging kami.. Walang courtship sa pagitan namin, it just
happened. Kung noon pa niya ako niligawan, sana ay sinagot ko. Pero hindi naging
ganon, thank God destiny made its way to us." Sagot niya na parang artista na may
pagkafairytale ang tema ng lovestory.

"We became real friends after college. Nakilala ko siya ng husto sa Paris.."

"Paris?" Kumunot ang aking noo. Nandoon din siya?

Tumango si Olivia na gusto ko na ding paulanan ng tanong. What is he doing there?

Bakit walang nagsabi sa akin? Sabi ni Sue ay nawala siya, hindi ba nila alam kung
saan?

"He said he has business. Hindi ko alam kung ano. Regalo naman sa akin ni Daddy ang
bakasyon before taking CPA Board. Nakita ko si Zeus sa labas ng The Carrousel after
the Paris Fashion Week.. Nagkakwentuhan kami.."

Mas lalo akong kinabahan.

I was there! I modeled for McQueen that day!

Madami pa sana akong gustong

itanong but I don't want to look super interested so I kept my focus and pace.
Hahayaan kong magkwento si Olivia ng napakaraming detalye ng kusa. Tinawag na kami
ni Owen at ipinagpasalamat ko na dahil hindi ako naging makulit sa pagtatanong.

Ang nakakaantok na pagtuturo kung saan kami dapat haharap at ngingiti ang sumunod
naming ginawa. I am really bored. Panay ang sulyap ko kay Olivia, she's flawless.
Mabait at maganda. Sino ang hindi magkakagusto sa kanya?

"Bahala na kayo sa signature walk niyo." Sabi sa amin ng choreographer na si

Rochelle kasabay ng pagtunog ng napakalakas na music.

We started the ramp. Wala kaming tigil sa paghagikgik ni Olivia sa gilid dahil sa
pagkakandabuhol-buhol ng blocking ng mga kandidata, nakakalito ang kaliwa at kanan.

She's number 15 so she'll go first. Pinag-usapan namin ang aming gagawin.

Napalingon ako kay Zeus na mataman ang tingin sa amin. Kapag magtatama ang mga mata
namin ay iiwas siya. Ang suplado! Kapag nalaman ko talaga na ako ang sinusundan
niya sa Paris, mas lalo akong magpupursige sa kanya.

"Beautiful!" Wika ng director nang maglakad si Olivia. Tumingin siya sa akin, I

gave her an okay sign since she really looks good while walking. Naghanda na ako
dahil ako ang huling maglalakad sa unang batch.

When my number was called, I walked gracefully. Kitang kita ko ang mataman na
pagsipat ni Zeus sa akin.

Come on, he likes me! He still likes

me. Ayaw lang niyang aminin.

"That is energy!" Sambit ng direktor habang patuloy ako sa paglalakad. I stood at

the center at pinalibot ang tingin sa upuan ng audience na wala naman masyadong
laman bukod sa mga assistants ng kandidata. Wala akong bitbit na kasama, mas
mabuting mag-isa para walang mag-eexpect at hindi na din nakakapressure.

"Okay, that's it! Good job, Selene! Second batch!" Sigaw ni Owen kasabay ng
pagpatay ng maliwanag na ilaw. Babalik na sana ako sa backstage nang marinig ko ang
pangalan ko.

"Go Selene!" Isang pamilyar na boses ang pumukaw sa akin. Lumingon ako and I was so
shocked to see Dmitri, walking towards the ramp. May bitbit siyang bulaklak at
ngiting ngiti.

"Dmitri!" I laughed and excitedly exit the stage to go near him. Sumabit ako sa
kanyang leeg. Huling kita ko sa kanya ay doon sa Paris pa kung saan nagtungo siya
sa Denmark pagkatapos, samantalang ako naman ay umuwi ng Pilipinas.

"I missed you.." He whispered to my ear kasabay ng paghalik sa buhok ko. Ang mga
kandidata ay halos mahimatay din sa presensiya ni Dmitri. Of course, long hair,
stubbles and brown eyes na tila nagmamayari ng Rancho ang kanyang dating. He's
rugged looking which made him look more sexy.

"Nagpunta ka. Sinabi ba ni Bert?" I asked. Hinila ko siya patungo sa isang bahagi
ng upuan para makausap.
"I told you, if you will join, I will campaign for you. Kailan ba ang text votes?"
Seryoso niyang sabi. Hinampas ko siya sa balikat.

"Wala pa."

Kung ano-ano ang aming napagkwentuhan ni Dmitri. Nakakatuwa

siyang kausap dahil siya ang nagpapaalala sa akin ng Paris.

He's my Philippines in Paris. He made sure that I feel home even when I am not.
Lagi niya akong kinukwentuhan tungkol sa probinsiya niya kaya naman naiimagine ko
ang mga beaches noon sa kanyang kwento. he would bring me pictures, dried mangoes
and sometimes frozen Cebu Lechon para lang malanghap ko ang Pilipinas. Now he's my
Paris. He has Parisian Chocolates with him. Even a letter from Noe and Alodia.
Inamoy ko pa iyon bago basahin. Just short message of goodluck mula kay Alodia. Si
Noe ay puro crying emoticon at malaking letra ng GO HOME OR ELSE I WILL KIDNAP
YOU!!!

Matatapos na ang second batch at muli akong ipinatawag. Napatingin ako kay Zeus na
nasa kabilang row na din pala ng nakatingin sa akin na matalim. Nag-iwas na naman
siya ng tingin pagkatapos ko siyang subukang ngitian. Napakasuplado!

"Okay, isuot ang swimsuits para makita namin ang mga lakad ninyo. Yung iba kasi ang
lalaki ng damit." Utos sa amin ng stylist na si Samantha. I suddenly feel
uncomfortable. Naalala ko na naman ang mukha ni Zeus. Tiyak na magrereact na naman
sya. Napatingin ako kay Olivia na masayang kinukuha ang two piece niya sa kanyang
bag. Why is she so happy? Hindi ba siya pinagsasabihan ni Zeus? I would understand
kung mahigpit talaga si Zeus pero kung sa akin niya lang ito ginagawa--- God, aasa
na naman ako na may feelings pa siya!

I opted for a black and white two piece. Kabado ako hindi sa paglalakad kundi sa
pagka-clash naming muli ni Zeus, ayoko na marinig na pipigilan niya ako sa gagawin.
Baka nga makinig ako

sa kanya at magpapigil ako. Ayokong biguin si Bert, umaasa sa akin ang kanyang
camp.

Naunang maglakad si Olivia suot ang kanyang two piece. Nang bumalik siya sa
backstage ay ngiting ngiti na siya.

"The ramp looks better now. Ang gagaling nilang mag-lakad!" Balita niya sa akin.
Tumango ako at ngumiti. She looks so happy. Pumalakpak kaya si Zeus sa kanya o
hindi niya na lang tiningnan para hindi maging barbaric ito sa kanyang suot? I
better not look at him, right?

Kay Dmitri na lang ako titingin dahil yon ay susuportahan talaga ako.

Nang tawagin ang numero ko, huminga muna ako ng malalim. Lumabas ako at nagpose
agad. Hindi talaga ako tumingin kay Zeus! Kay Dmitri na napakalawak ang ngiti ako
nakatingin at kumuha ng lakas ng loob.

"Damn, I always thought look hotter in summer clothes." He remarked loudly. Bahagya
akong natawa dahil tumawa din ang ilang kandidata at staff na nanonood.

Nadistract lang ako ng tumayo si Zeus at lumapit kay Dmitri sa pamamagitan ng ilang
hakbang. In a split second, nasa likod na siya ni Dmitri na walang kaide-ideya.
Natigilan ako bigla. I am at the middle of the stage, confused. Dammit, anong
gagawin niya? By the looks of it, mukhang hindi maganda!
"Zeus!" Di ko napigilang sabihin ang kanyang pangalan. Napatingin sa amin ang
lahat. He's taller than Dmirti, his hands is balled into a fist at nagtitiim bagang
siya.

"Selene?" Wika sa mikropono ni Direk Troy dahil sa pagtigil ko sa paglalakad, hindi

ko iyon pinansin. Bumaba ako ng stage at lumapit kay Dmitri na may nagtatakang
tingin kay Zeus.

"Come on, Zeus." Bulong ko nang

makalapit sa kanilang dalawa. Mabibilis ang kanyang paghinga na nagpipigil ng

galit.

"I told you to quit, Selene. Tigas ng ulo mo." It is loud enough to be heard.
Uminit ang aking pisngi sa pagkapahiya. Napapailing siyang lumayo at lumabas ng
rehearsal venue.

Nagbulungan ang mga kandidata dahil sa inakto ni Zeus. Ngumiti ako dahil yun lang
ang nakayanan kong gawin. What would people think? That he's jealous? O yung ayaw
niyang may makalaban si Olivia sa katauhan ko?

"Kinakapatid ko." Sabi ko just to break the ice, nagkibit balikat pa ako na parang
wala lang iyon.

My heart is racing, hindi niya ba ikakahiya ang pagtatantrums niya sa pagtu-two

piece ko? What will Olivia say?

"Zeus!" Mula sa backstage ay tumatakbo si Olivia. Napatapik ako ng aking noo.

God, what a scene!

"Ano yannn??" Galing sa ilong na wika ni Direk. I smiled.

"He's kinda strict, he's a brother to me." Bumalik ako sa una kong pwesto. Wala sa
sariling naglakad ako sa stage. Nang matapos ako ay tinungo ko si Dmitri na malalim
na nag-iisip, I need to talk to him.

"Hey.." I sat down beside him. Kinuha ko ang tubig mula sa kanya. "Akin to?" Tanong
ko kahit binubuksan ko na ang bote ng tubig para inumin.

"So, he's Zeus?" He asked while eyeing the stage.

"Yes. He is."

"And you hated him?"

Tumango ako.

"Mukhang hindi na ngayon." Bulong niya ng napapailing, sa sobrang tabang ng

pagkakasabi niya, kinabahan ako.

"Dmitri. He has a girlfriend." Putol ko sa kanyang pahiwatig,

"And you are teasing him. I can see it, Selene. Iba kung tingnan mo siya.

At iba din siya kung tumingin, mukhang hindi matatapos ang pageant at gagawa kayong
dalawa ng kasalanan."
"Dmitri..."

"Selene.. You don't have to do this." Giit niya.

Tumayo ako at huminga ng malalim, "I appreciate you went here, Dmitri. But I won't
allow you to think of me that way." Pinakita ko sa kanyang nagagalit ako. Kahit
totoo ang kanyang sinasabi tungkol sa akin, why would I admit it? Talunan ang aamin
ng kalokohan.

"Thank you for coming." Malungkot kong sabi bago akmang tatalikod. Hinuli ni Dmitri
ang aking kamay, sa isang iglap naging maamong tupa ang kanyang mga mata.

"Selene, Im sorry."

I tried my best para umarteng nasasaktan sa kanyang sinasabi. I've always been
honest to him but I cannot be caught this early.

"Im sorry." Hinila niya ako papalapit sa kanya at ikinulong sa yakap. Hindi na ako
nagulat, ganito siya maglambing. Hindi naman ako naiilang kailanman kaya hinayaan
ko na.

Kitang kita ko ang pagbabalik ni Olivia at Zeus sa Theater. Hila hila siya ni
Olivia pero natigilan si Zeus at tutok lang ang mga mata sa amin ni Dmitri habang
magkayakap kami.

Ngumiti ako at mas nakakuha pa ng ideya, hinigpitan ko pa ang yakap kay Dmitri at
humilig sa kanyang balikat.

"Thank you, Dmitri." I whispered.

"Selene..." Olivia called, she's really worried. Ang bitbit niyang si Zeus ay mas
lalong nagpabigat dahil hindi ito halos humakbang sa kanyang paghila.

"I am really sorry for the commotion." Olivia apologetically said. "Babe,
apologize, please.." Puno ng pakikiusap ang mga mata ni Olivia.

"It is okay, Olivia.. Dmitri understands.

Right, Dmitri?" Nagtataka si Dmitri nang lingunin ko pero napipilitan na lang

siyang ngumiti at tumango.

"They grew up together, it is normal he's being a brother. I respect Selene Bro,
don't worry. Sanay kami sa ganoong biruan." Pormal na sabi ni Dmitri.

Hindi nagsasalita si Zeus, tila galit pa din.

"Sorry, Selene.. Nag-alala ka pa tuloy. Ako na ang hihingi ng paumanhin kay Direk."
Hindi mapakali si Olivia sa naganap. Nakakaawa ang mukha niyang nako-konsensiya ng
husto.

"No, no, Olivia. You don't have to do that. Anyway, we will go ahead. Gutom na din
ako." Ngumiti ako para pagaanin ang usapan.

Nagpatiuna kami ni Dmitri na lumabas ng theater. Hindi na tuluyang nakapagsalita si

Zeus at pinanood na lang kaming umalis. Maayos akong nagpaalam sa mga staff bago
lumabas.
Nagkasabay lang kami ni Dmitri sa parking lot, kinuha ko ang pagkakataon para
magkapasamat.

"Thanks, Dmitri. I have to go. May usapan pa kami ni Sue na susunduin ko siya sa
school. Let's just text." Sambit ko, nakakaunawa namang tumango si Dmitri.

"Sorry if I made you feel bad today, Selene. I don't know, maybe I am jealous."
Nagpamulsa siya at yumuko. Ngumiti ako at tinapik siya sa balikat.

"You don't have to. Anyway, I will go ahead." Tumingkayad ako para bumeso sa kanya.
He smiled. Ganoon lang naman, mabilis siyang maguilty pagdating sa akin. Hindi niya
ata kaya na magalit ako sa kanya. I am not mad, I just need to pull that scene off
para naman walang maghinala sa akin.

Sumakay ako sa aking cooper at kalmadong nagmaneho. Napabuga ako

ng marahas na hangin. It is really tiring to be in a competition, whether it is a

pageant or in real life pero mas lalo akong nabuhayan na alamin ang bagay bagay kay
Zeus. I couldn't believe that he was in Paris. Bakit siya nagtungo doon kung hindi
dahil sa akin hindi ba? I am not naive.

Hindi totoong susunduin ko si Sue sa school, I just want to breathe. Nag-iisip

akong mabuti. Kung titingnan si Olivia, she looks sincere and fragile pero paano
naman ang gusto ko? I want Zeus, so bad. And he's showing signs that he likes me
too.

Nakahilig ang ulo ko sa aking kamao at tamad na nagmaneho. I don't know where to.
Nawawala ako sa huwisyo dahil kay Zeus. This obsession is growing. Why I am fcking
making a big deal out of this!

Kung sana tinotoo ko na lang na uuwi ako na mayroon ng kasintahan. But then, it
will all boil down to Zeus liking somebody else and I will like Zeus no matter
what. Parang siyang alahas na mas makinang kung makikita mong suot ng iba at
mawawalan ka ng gana sa kung anong suot mo kahit mas mahal pa iyon. Dammit. I
shouldn't worry about anything, right? I am Selene and I win most of the time!

Nakakita ako ng nakakaengganyong coffee shop habang nagmamaneho, I don't have any
idea where I really was. Naalala ko lang na pumasok ako sa isang subdivision.
There's a vacant parking so I parked my car. Matahimik ang paligid, ang pagsayaw
lang ng matataas na puno ang maririnig, wala nga ding halos dumadaang sasakyan
dahil malayo sa highway ang subdivision although hindi mahigpit ang seguridad dahil
pupwedeng pumasok ang kahit sino.

'Goodmorning!'

Greeted the baristas. Tipid akong ngumiti at pinasadahan ang pagpipilian ng kape
mula doon sa board sa tuktok. Tumunog muli ang chime tanda ng pagpasok ng iba pang
customer.

"Iced Caramel Macchiatto, upside down, non fat milk." Sabay pa kaming nagsalita
nung dumating kaya nailingon ko iyon.

Ganoon na lang ang gulat ko ng makita ang pamilyar na mukha, "Heather?"

Schoolmate ko siya at girlfriend ngayon ng kinakapatid kong si Gaelan. I am not

really comfortable with her around pero tinatanggap ko na rin lang dahil madalas ko
siyang makikita sa mga gatherings ng Ancheta, pati na din sa aming pamilya dahil
kay Gaelan.
"Hey, Selene.." She smiled. Sa likod niya ay mayroong nakasabit na gitara. She's
just wearing a black tank top, highwaisted shorts and Stan Smith sneakers.
Nakalugay ang mahaba at itim na itim na buhok.

"Ako na.." Nag-abot siya ng 500 pesos doon sa barista nang maghanap ako sa wallet
ko ng ipapambayad.

"Thanks." Sambit ko. Nang makuha na namin ang aming order, umupo siya doon sa
bakanteng lamesa sa sulok, I am not really sure if it is okay to join her dahil
tinanggalan niya ng balot ang kanyang gitara at saka naglabas ng notebook. I heard
she's making name in the music industry, ngayon nga ay mukhang magsusulat pa siya
ng kanta.

I opted for the table across her at hinayaan na siya.

Nagba-browse lang ako sa aking cellphone habang umiinom ng kape. Patingin tingin
ako kay Heather. I remember our college days, walang Gaelan at siya. Gaelan is
inlove with Ria. Paano nga kayang naging sila? How can you steal a heart? Is that
even possible?

Kung

oo, ano ang common denominator nila ni Olivia? Paano nila napabaling sa kanila ang
atensyon na para na sana sa iba. Paano nila nakuha ang sa amin ni Ria?

"Gusto mo ng kausap?" Hindi sa akin direktang nakatingin si Heather kundi doon sa

notebook niya, she tied up her hair into a messy bun, umangat ang tangos ng kanyang
ilong at maninipis na labi. She's pretty, but Ria is equally pretty. Parang may
pagkakahawig pa nga sila. Tumakbo muli ang kyuryosidad sa akin.

Why did Gaelan choose her? Bakit hindi sumugod si Gaelan sa iniibig niyang tunay?
Kapag wala ba ang orihinal, may kalayaan ka ng magmahal ng iba? Ganoon din ba ang
naramdaman ni Zeus? Dahil hindi ako pupwede ay minahal niya na lang si Olivia?

"How did you make Gaelan fall for you." Tanong ko. Walang ibang tao sa coffee shop
at maliit lang naman ang distansiya namin ni Heather kaya hindi na ako nangiming
magtanong.

"In love?" Nakangiti niyang tanong. "He's not in love with me. I just broke the
walls and now Im in. Proseso naman ang pagmamahal Selene. Parang kanta, hindi mo
agad magugustuhan. Pero kapag inulit ulit mo, mahihimigan mo din. Makakabisado mo,
makakanta mo kahit ka pa nakapikit." Sagot niya.

Ngumuso ako, "So---" Wala akong masabi, paano naging si Gaelan at siya kung hindi
siya mahal ni Gaelan? May pag-asa ba na hindi din mahal ni Zeus si Olivia?

"I asked him to be mine. So niligawan ako dahil sa awa." She answered truthfully.
She sighed and continues.

"Ayaw niya noong una pero inutusan ko siyang saktan ako para makakuha ng
inspirasyon sa kanta. Break up songs, pagmamahal na hindi sinusuklian.

Masokista ako eh. Ikaw, masokista ka ba?" Tinaasan ako ng kilay ni Heather. Dahan
dahan akong tumayo patungo sa kanya at hindi makuha ang kanyang sinasabi.
"W-what do you mean?"

"Come on, nakikita ko sa mga mata mo kung paano mo tingnan si Zeus ng may
panghihinayang. Ganyan ako noon kay Gaelan with Maria. When we were a child, Gaelan
liked me. But he outgrown that feeling; naexpose sa panibagong mundo. Nakakita ng
mas mabuti sa akin.. Upo ka." Alok niya sa bakanteng silya sa kanyang harap.

Tinabig ni Heather ang kanyang notebook papalapit sa kanya para may mapatungan ako
ng kape.

"Ganyan din si Zeus sayo. Lumaki na siya, alam na niya kung ano ang gusto niya.
Alam na niya kung kanino siya tamang magpahalaga. Childhood sweetheart means
nothing, Selene. Isa iyong ilusyon. Fascinated ka pa kasis maliut lang ang mundo mo
noong bata ka pa. Ang trip mo noong bata ka ay magbabago kapag lumaki ka na. Maybe
Zeus liked you but it is not the thing now. He loves Olivia. Like how Gaelan loves
Maria when I came back, wala na ako sa litrato. I have to work hard to get him
again."

"That is so cheap, Heather." Napapailing na sabi ko. Pumikit siya at mahinang

natawa. Bakas ang pagiging manhid nang dumilat siya.

"Cheap?" Tumawa siya, "Selene, why? Tingin mo ba sa sarili mo ngayon ay ikaw ang
biktima? Na ikaw ang inagawan ni Olivia?" Umiling iling si Heather. "You are
plotting against OIivia, yet you think na ikaw ang biktima?"

"Babawiin ko lang ang akin!" Giit ko ng naiinis.

"Walang sayo dahil wala namang kayo. Do you think Zeus loved

you? If he did, bakit namatay ang pakiramdam na yon? Bakit mayroon siyang kapiling
na iba? Kagaya kita--" Akusa niya sa akin.

"No! Hindi mo ako katulad. Hindi ako desperada!" Tanggi ko.

"Pwes hindi din ikaw si Maria. Hindi ikaw ang mabait. Sa kwento niyo ni Zeus, ikaw
ay ako. Dahil hindi naging sayo si Zeus, iniisip mo lang. Maria owns Gaelan, she
captivated his heart at hanggang ngayon ay hindi iyon mamatay matay. Because love
is undying. It cannot be compromised, hindi basta bastang maibabaling sa iba. Hindi
maaring mahal ni Zeus si Olivia ngayon kung ikaw ang una, hindi namamatay ang
pagmamahal, bakit hindi mo iyan itanong kay Gaelan?" Mapait na suhestiyon niya. I
panicked. Ayokong maniwala.

"He still likes me! Paano kung naging sila dahil nagmakaawa din si Olivia sa kanya?
Na desperada din si Olivia kagaya mo.." I retorted. Unti unti ay natawa si Heather.
Hanggang sa lumakas ang kanyang tawa.

"Selene, Zeus proposed to Olivia on all the billboards of Manila. Research it. At
aaminin ko, hindi ginawa sa akin ni Gaelan yon kaya kita ko ang pagkakaiba. Tunay
ang kay Olivia---"

"Dahil wala lang ako! Ngayon bumalik na ako! Gusto na niya ulit ako.." Pagpupumilit
ko.
Lumabi si Heather at matapang akong tiningnan, "Ganyan din ako noon. He still likes
me, I thought. For once, inisip ko na bawiin ang akin, but then he was so smitten
to your friend which made me realize, wala naman palang akin. Ikaw, you need to
make a move. Wag kang mag-ilusyon na babalikan ka dahil baka mag-intay ka lang sa
wala."

I was struck with her statement. Ibig bang sabihin na hindi ako katulad ni Maria na
mayroon ding asungot na kagaya ni Heather? Naniniwala akong si Olivia ang aking
asungot na inaagawan ako.

All the while I am Heather? At ako ang asungot kay Olivia kapag malalaman niya ang
pinaggagawa ko!

"History repeats itself. Nauna nga lang ako. Imagine Zeus meeting the love of his
life which is Olivia at dumating ka na nagmula sa kanyang nakaraan na umaasang may
babalikan ka pa? That was my life Selene. I was there at your shoes, college days."
Nanunuyang kwento niya.

"I hated you for your guts, Heather! Hindi ako kagaya mo. Hindi ko aagawin si Zeus
dahil akin siya noong una pa!" Giit ko.

"Accept it, Selene. Hindi naman masamang maging kontrabida paminsan-minsan para
makuha ang iyong gusto. Hindi lahat ay inihahain sayo. Kung gusto mo, pagtrabahuhan
mo. Hindi din ikaw ang laging inaagawan. Wag ka ngang pa-victim, hindi bagay sayo,
sometimes, you just really need to make a move. And steal." She smiled wickedly.

=================

Kabanata 11

Mine.

Hindi pa din ako makapaniwala habang iniisa isa ang litrato na kinunan sa EDSA ng
mga netizens noong nagpropose si Zeus kay Olivia.

'Olivia, will you be my Queen?'

Yun lang naman ang nakalagay sa billboard na kulay baby pink at itim ang bawat
letra. Isang araw lang itong lumabas pero inokupa ang buong EDSA. Walang litrato ni
Zeus kung ano. The people just assumed dahil madalas silang nakikitang magkasama.
Even the hashtag #relationshipgoals has their photo.

May mga interview clips din si Olivia na panay lamang ang ngiti at takip ng mukha
dahil sa pagkailang.

"Inom tayo?" Nakangiting aya sa akin ni Heather. Hapon na at di ko pa din matigilan

ang pagsulyap doon sa mga litrato. Nakakainggit..

"Why would I join you? Ayaw ko pa din sayo no." Umirap ako at humagikgik siya.

"You are so blunt.. And such a brat.. Para kang nanay ko eh." Napapailing siya.
"Anyway, kung hindi ka pa uuwi, mauna na ako sayo." She stood up at binalot muli
ang kanyang gitara.

"T-teka.." Lumabi ako ng akmang aalis na siya. "Kung sasama ba ako sayo, tuturuan
mo ako kung paano kukuhain si Zeus?"

Malapad siyang ngumiti, "So.. Inaamin na ba ng prinsesa na mang-aagaw siya?"

Tinaasan niya ako ng kilay. Nakakainis talaga siya!

"Hindi pa din ako papayag na magkaparehas tayo. I am still better than you.."

"Owkay.." Aniya ng labas sa ilong. She even rolled her eyes.

Sinundan ko si Heather papalabas ng coffee

shop. She's driving a black Honda Civic na maraming sticker na parang sa racer.
Hindi ito ang pagkakakilala ko sa kanya noong college kami, maybe I didn't pay
attention to her that much. Si Ria lang ang naging kaibigan ko non at sandali lang
dahil bigla din naman siyang umalis.

"Convoy?" She asked as she opened her car door.

"S-saan tayo pupunta?"

"Hindi ba pupwedeng mag-party ang future beauty queen?" Binigyan niya ako ng
nanunuyang tingin na para bang may nakakatawa sa ginagawa ko ngayon.

"I can.. But not wild. I cannot get drunk.. Too drunk.."

"Tsk, sige. Private party naman to. Isasama kita pero wag kang aarte arte don ha."
Sabi niya sa akin na parang nakakatanda sa akin. Tumango ako at sumakay na din ng
sasakyan ko.

I just found myself driving in the streets of Manila. Sumasalubong sa trapik ng

siyudad. Papadilim na at hindi pa din kami nakakarating sa pupuntahan, I wonder
where she will bring me o kung may matututunan pa ba ako sa pagsunod sa kanya.

What Heather told me is a wake up call.. I am just like her. Walang pinag-iba.
Bumabalik ako at planong manggulo sa maayos na relasyon.

But she succeeded. She got what she wants. I won't feel bad about her success dahil
umalis din naman si Ria. She left Gaelan. I just hope she's happy wherever she is
now. Now, Heather is enjoying the taste of her success. Kailangan niya lang
magawang mahalin siya ni Gaelan. At tama siya, hindi na mahirap yon kapag kayo
naman ang laging magkasama. Maco-corner sya.
The thing is, Gaelan is not in a relationship when she got him. Zeus is and I am
planning

to steal him.

Pagkatapos ng napakahabang drive, huminto kami sa tapat ng isang malaking bahay. By

the looks of it, isang ekslusibong village ang pinasok namin. Paglabas ko palang ng
sasakyan ay umuugong na ang napakalakas na music na nagmumula sa loob. Hinaluan pa
iyon ng Halakhakan at kung ano ano pa. Ang ilaw ay umaabot sa labas, iba iba ang
kulay ng mga ito, it even smells alcohol mula sa kinatatayuan ko. Matinding party
ata ang nagaganap doon sa loob.

"House party." Nagkibit balikat si Heather.. "Sabihan mo ako kung may type ka sa
mga bisita." She winked at me. Sumimangot ako.

"Hindi mangyayari yon." Irap ko. "Tutulungan mo ako kay Zeus. I only want Zeus."

Tumigil si Heather sa paghakbang at hinarap ako.

"Selene.. Sigurado ka bang gusto mong pasukin ang pinasok ko? Love.. Hindi ka
magiging masaya." Parang nai-stress na siya sa pangungulit ko tungkol kay Zeus.

Nagtaka ako nang maglabas siya ng sigarilyo mula sa kanyang bulsa at inilagay sa
labi niya.

"Hey.. You smoke?" Sita ko.

"Tsk. Ano ba? Anong akala mo sa akin? Kagaya ng bestfriend mong banal?" Napapailing
siya at kumatok sa maliit na entrance ng mansyon kung nasaan ang house party.
Palagay ko ay si Ria ang tinutukoy niyang banal.

"Does Gaelan knows?" Tanong ko tungkol sa kanyang paninigarilyo pero nagkibit

balikat lang siya habang tinatanguan ang security guard ng mansyon na nagbukas sa
amin ng pinto. Mukhang kakilala siya nito.

"I don't know. Wala siyang paki.." She answered. Natigilan ako at nakaramdam ng awa
sa kanya. Bakit tinanggap pa siya ni Gaelan kung hindi din naman

pala siya papakialamanan? Ngumisi si Heather.

"Sa akin pa lang naawa ka na. Paano kapag ikaw na ang nasa sitwasyon?" Kinuha niya
ang kamay ko at hinila papasok doon sa loob ng bahay.

"I will make sure that Zeus will fall for me before anything else, Heather. Yun ang
ipagkakaiba natin. Kung hindi niya ako mamahalin, hindi ko na ipipilit ang sarili
ko. My path is to make him fall for me."

"Alam mo, napaka-idealistic mo. Paano kang mamahalin ng may mahal ng iba?
Magmamataas ka na lang? Iintayin na malaglag ang bunga? Tamad mo din." Napapailing
na wika ni Heather.

Everyone greeted her when we entered the premise. Mayroong mga nakaupo sa couch at
umiinom mula sa plastic cups, may mga tao doon sa buffet table, meron ding table
that is set up for alcoholic drinks. Sumasayaw ang mga bisita sa music kahit walang
dance floor. A group is playing videogames in the living area, meron din beer pong
sa harap ng pool area. Couples are kissing and touching each other in the door
jambs, couch, stairs.. Mukhang mga lasing na.

I am not new to parties but this one is really wild.

"So.. Ano ang suggestion mo? Get Zeus? With or without feelings? Susugal ako?"
Pangungulit ko. Tumigil si Heather at sumeryoso ang mukha ng harapin ako.

"Love is a gamble. Sa panahon ngayon, hindi na uso ang mga martir. Matagal na
silang binaril sa likod o di kaya ay pinatay sa pagbigti ang mga nagsasakripisyo."

Hindi pa din ako kumbinsido. Iba naman ang ugali ni Zeus kay Gaelan. Maharot ang
kinakapatid ko kaya hindi

malabong marupok siya samantalang si Zeus ay matigas ang ulo. He can suppress his
feeling just because!

Isang lalaki ang sumalubong sa amin. Mukhang kagaya ko ay out of place siya sa
lugar because he's wearing longsleeves and slacks, mukhang kakagaling pa lang sa
trabaho.

"Heather.."

"Hey. Harris.." Sinalubong siya ng halik sa pisngi ni Heather. The man got blue
eyes. Sinamaan niya ng tingin si Heather nang bumaba ito mula sa pagtingkayad.
Mapaglarong ngumiti si Heather sa kanya.

"Once you drink, you'll sleep in my house. Akin na ang susi ng sasakyan mo."
Masungit na sabi ng lalaki.

"Hey.. May kasama ako.." Ininguso ako ni Heather doon sa lalaki. "Kung uuwi siya,
uuwi din ako. She's my responsibility."

"Selene.. Come here.." Aya sa akin ni Heather. Lumapit naman ako. They man stared
at me pero bumabalik ang tingin niya kay Heather na para bang minamagnet siya.

"Selene Illy Montebello, kinakapatid ni Gaelan.. And this is Harris Tatcher de

Lacerda-- mmm?" Tiningnan muna siya ni Heather ng may mapaglarong ngiti sa mga
mata, "He's a slut but he's my friend and he hosted this party so it is safe. Come
on!" Hinila ako ni Heather patungo doon sa alcoholic drinks at inabutan ako ng
isang wine glass na may sparkling wine.

"Who's that? It seems like he likes you." Tanong ko.

"He's a slut but he's my friend and he hosted this party.." Ulit ni Heather ang
pagpapakilala niya kagaya kanina.

Ngumiti ako, "Type ka niya.." Tukso ko.

"Ewan ko don.. Tanga yon." Napapailing na wika ni Heather.

"Oh? Bakit?" Tanong

ko, now it is getting more interesting.

"He got-- he popped my cherry.. Accidentally." Bulong sa akin ni Heather.

Pinanlakihan ako ng mata. "Wag kang maingay. Tayong tatlo lang ang nakakaalam non."
Pigil niya sa pagtili ko.

"He's hot! Aba kung ganon na rin lang pala ang putukan ng cherry.. I won't mind"
Biro ko.
"Gaga ka din noh?" Kunwaring napipikon sa akin si Heather

"H-how?" Tanong ko na kyuryoso.

She rolled her eyes, "I was so drunk... We were both, and we-- Tsk! Come on. You
make me feel uncomfortable.."

Pilit ang pangungulit ko kay Heather. Parang wala lang sa kanya iyon pero seseryoso
siya at susulyapan din naman si Harris kapag may kausap itong ibang babae.

"Gaelan, Gaelan..." Bulong niya habang nakahilig doon sa barandilya na malapit sa

poolside, sumalampak lang kami sa sahig at bumuo ng sariling mundo. Nakaharap kami
sa loob ng bahay at parang malaking tv na napapanood namin ang nasa loob. She's
tipsy, so am I. Hindi na kami umikot para magparty dahil baka mapahamak pa kaming
dalawa.

Sinundan ko ang tingin niya na nakafocus naman kay Harris. "You like Harris." Wika
ko sa kanya ng nakangising aso. Sumimangot siya.

"Hindi! Yuck." Wika niya.

"But you gave him your V-card!" Giit ko.

"That is because I passed out! Wala akong maalala. Si Gaelan ang mahal ko. Now that
it happened, hindi ko na pakakawalan pa."

Hindi ko na siya kinulit. Sinalinan ko ng vodka ang aming mga baso.

"Heather.. Turuan mo na ako bago ka mawalan ng malay." Kinalabit ko siya dahil

nakayuko na siya at parang wala na sa sarili.

style="text-align:left;">"What? Anong turo?"

"How can I make him fall for me?" I repeated.

"Ah? Zeus?" Tumango tango siya.

"Akitin mo. Maganda ka naman." Aniya.

"Ginawa ko na! Hindi effective!"

"Paghiwalayin mo na lang sila. Gawa ka ng issue para mag-away sila."

Natigilan ako.. Ano naman kayang issue? Parang ganoon kadali!

"Umuwi ka at maglasing lasingan ka. Doon ka dumiretso sa tirahan niya at isiksik mo

ang sarili mo. Maghimatay-himatayan ka.. Tapos kinabukasan--- Bago siya magising,
kumuha ka ng litrato--" Heather's speech was slurry. Parang wala na sa sarili.

"Tsk! Labo mo naman eh! Inuna mo ang alak!" Reklamo ko saka tumayo. Pinagsisihan ko
iyon dahil umalon ang paningin ko dala ng kalasingan na hindi ko napapansin kanina.

"Hey.." Isang mainit na palad ang dumapi sa braso ko. Magagalit sana ako kaya lang
ako pa ang nagkusang humawak sa dibdib noong lalaki na nasa harapan ko dahil
nahihilo ako.
"Do you need help?" A man same age as mine smiled kindly. Mukha naman siyang polite
kaya lang ay amoy alak na din siya. He got blue eyes like mine but his is more
intense. Halos patungo na iyon sa gray.

"I will go home but I won't let you drive me home. I am Selene.. Hindi ako cheap."
Gusto kong takpan ang bibig ko sa paraan ng aking salita. Alam kong bumabagsak ang
talukap ng mga mata ko pero sinusubukan

kong magpakatino and I know I look stupid!

"I am Yacob. Harris' brother." Pakilala niya. Umismid ako at humalukipkip.

"Do you like me?" Biglaang tanong ko na hindi ko napagtanto. Tinakpan ko ang bibig
ko sa kaprangkahan.

Tumawa siya ng mahina at tiningnan si Heather na nahihimbing na at nakayakap pa sa

barandilya.

"I should not say that.." Wika ko ng buong pasisisi. "I should go home.. and I
should get her out of here.." Kinalabit ko si Heather. Talagang naubusan kami ng
poise dalawa dahil sa pagkakalango sa alak.

"Heather.. Pssst." Sinundot sundot ko siya sa pisngi pero hindi man lang gumalaw!

"Miss, kaya mo ba?" Concerned na tanong nung lalaki. Iniangat ko ang kamay ko para
pigilan siya sa paglapit but he step forward.

"Si Kuya na ang bahala sa kanya.."

Hindi ko iyon nagustuhan. Tiningnan ko ng masama ang kaharap.

"At ano? He will take advantage again? Kukunin niya ang katawan ni---" Biglang
nagkamalay si Heather at marahas na tinakpan ang ibig ko.

"Papatayin kita, Selene.." Banta sa akin ni Heather na biglang nawala ang

pagkalasing. Nagpeace sign ako at tumango tango bago niya ako pakawalan.

"Umuwi na tayo. Ipapahamak mo pa ako." Napapailing na sabi niya. Papalapit sa amin

si Harris kaya ngumiti ako agad at nagpanggap na normal para pauwiin niya kami ni
Heather. Mukha pa naman siyang istrikto.

style="text-align:left;">"Thank you for letting me in." Pagsasabi ko ng totoo.

"No worries. Can you still drive?" Concerned na tanong niya.

"We can still drive!" Pagbibida ni Heather na hindi naman pinansin ni Harris kahit
nakataas pa ang kanyang kamay. Gusto ko siyang pagalitan dahil halatang lasing na
siya ng husto.

"I need to make sure you'll get home safe. Heather is down. Yacob, magconvoy ka sa
kanya." Harris said.

"No, no need--" Kahit lasing na lasing ay nagawa ko pa ding sabihin. Ngumiti ang
lalaki na tinawag na Yacob.

"We insist, Miss.. Please." Maamo ang mukha noong Yacob pati na si Harris. Looks
can be deceiving tho! Kung pinitas ni Harris ang flower ni Heather, dapat ay mag-
ingat ako sa kanilang mga tipo. Magkapatid pa naman!

"Sasama ako!" Hirit ni Heather pero binitbit na siya ni Harris papasok doon sa
bahay. Nagpupumiglas si Heather pero hindi niya kinaya ang lakas ni Harris.

"Don't worry. Harmless ako." Kaswal na kaswal na wika ni Yacob habang naglalakad
kami papalabas ng kanilang mansyon. Hindi pa din ako kumportable.

Sumakay ako ng aking sasakyan at mataimtim na humingi ng kaligtasan bago binuksan

ang engine. Bumabagsak na ang mata ko sa pinaghalong antok at kalasingan. Mabagal
ang naging pagmamaneho ko na sinusundan lang ang mapa ng Waze.

Nakikita ko sa rearview mirror ang pagsunod ni Yacob kahit napakabagal

ng pagmamaneho ko. Nakahinga lang ako ng makita ko na ang guard house sa entrada ng
aming subdivision. Nakasunod pa din si Yacob sa akin.

Ilang dipa na lang ako sa bahay namin nang makita ko si Zeus sa labas ng kanilang
gate. Wearing his boxers and white tshirt. Palakad lakad siya. Nang makita niya ang
sasakyan ko ay humarang siya sa kalsada, dahilan kung bakit hindi ko na naituloy
ang pagmamaneho hanggang sa amin.

'Umuwi ka at maglasing lasingan ka. Doon ka dumiretso sa tirahan niya at isiksik mo

ang sarili mo.' Naalala ko ang sinabi ni Heather. Napangisi ako at tumango tango.

Naghanda ako ng pagda-drama nang maalala ko si Yacob na huminto din sa likod ng

sasakyan ko. Humarap ako sa salamin at pinapungay ang mga mata ko, mas malala pa sa
tunay na estado ko.

Lumabas ako sa aking cooper at naglakad ng paekis ekis. Napaatras si Zeus sa gulat
sa aking itsura pero kunyari ay hindi ko siya napansin. Tinungo ko ang sasakyan ni
Yacob at dumungaw mula sa bintana ng janyang Ferrari na puti. I smiled widely,
kumunot ang noo niya sa pagtataka dahil kanina ay pinagtutulakan ko siya.

"Bye, Yacob. I had fun.. Thank you.." I said sweetly. Mas lalo siyang binalot ng
pagtataka.

"B-bye?" He said.

Agad na may humila sa aking siko. Kinuha ko ang pagkakataon para bumagsak sa
kanyang katawan kasi di ba nga ganito ang lasing?

"I am sooooo drunk.." Anunsiyo ko. Pumikit ako dahil

alam kong salo na ako ni Zeus. Binuhat niya ako agad. My heart is in triumph
because everything falls according to plan.

"Wag mo akong iuwi sa amin, magagalit si Daddy.." Bulong ko.

"Say Bye to Yacob.." I whispered. Suplado siyang napailing at naglakad na na walang

sinasabi kay Yacob.

Halos magcelebrate ako nang makita kong sa bahay niya kami pumapasok.

I should treat Heather lunch next time.

Panandalian akong nakaidlip sa paglalakad mula sa salas hanggang sa kanyang kwarto.

Naramdaman ko na lang ang pagpahinga ng likod ko sa malambot na kama.
"Zeus..." I groaned.

"Sleep." Tanging naging sagot niya na parang ayaw akong kausapin.

"Sleep beside me then.. Tulad ng dati." Malambing kong sabi. Walang pagkilos ang
naganap. Hindi ko alam kung asan siya banda dahil hindi ako dumidilat.

"Hindi na pupwede ang dati, Selene.."

"Why are you so hard on me?" Naiinis na tanong ko. "I just want to talk." Lumabi
ako na parang maiiyak na. Wala pa ding pagkilos.

Nafrustrate ako. Di ko na napigilan ang paghikbi.

"What are we going to talk about?" Lumubog ang kama at naramdaman ko agad ang
kanyang init sa tabi ko.

"Im sorry.. For being a bad girl.." Panimula ko.

"You are just drunk." Umusog

ang katawan ni Zeus papalayo sa akin kaya sinunod ko naman ang katawan ko patungo
sa kanya.

"No. I really want to apologize.. And ask something.."

"What is it?"

Umangat ako at inilagay ang ulo sa kanyang dibdib sa abot ng aking makakaya. I
traced his face. Hinuli niya ang daliri ko at iniiwas sa mukha niya.

"I missed you, Zeus.."

"Selene. I don't want to play.."

"We are not playing.."

Iniangat ko ang ulo ko at unti-unting inilapit ang mukha ko sa kanya. His eyes
remained emotionless. Dinampi ko ang labi ko sa kanya at hindi man lang siya
gumalaw. It is not the kiss we used to share. Walang kahit anong laman ang
pagpatong ng mga labi at nasasaktan ako. Pinigil ko ang pag-iyak dahil sa nabibiyak
na puso but then, tumakas ang mga luha ng kusa. Wala na talaga siyang nararamdaman.
Bumalik ako sa pagkakahiga pero nanatili ang mga mata ko sa kisame.

"I am hurting.." I whispered.

Hindi siya kumibo. "Zeus! You are hurting me!" Wika mo sa kanya, nagtiim bagang
siya.

"Matulog ka na." Bulong niya ulit.

"I want to sleep beside you.. Please. Wag kang aalis.."

Napabuga siya ng hangin at tumango. Pinatay niya ang lampshade sa side table at
umaktong nakapikit. Pinunasan ko ang luha ko. Ang hinagpis ay napalitan ng
pagkainis.

Napasimangot ako. Ganon lang?

Tutulugan niya lang ako?

Bumangon ako muli at humilig sa kanyang dibdib. Hindi ko alam kung antok na antok
siya at tulog na tulog na nga. Hindi kasi siya kumikilos. Pinindot ko ang ilong
niya pero wala pa ding pag-galaw. Nilipat ko sa pisngi ang pagpindot pero wala pa
din. Hinila ko ang ilang hibla ng buhok niya at napanguso ako.

"Tulog ka na talaga?" I asked, hindi siya muling sumagot. Ang imahe ng billboard na
nakita ko kanina ang dumaan sa utak ko kaya nabahiran ako ng inis at selos.

Pinisil ko ang kanyang ilong. Ng mariin.

"Awww!" Hinawi ni Zeus ang kamay ko at hinilot ang kanyang ilong.

"Akala ko ba matutulog ka? Iuuwi kita." Banta niya. Umiling ako.

"I want to change clothes.." Ungot ko. Tiningnan muna niya ako ng mabuti sa kabila
ng kadiliman at napapailing na bumangon.

Nagtungo siya papalapit sa kanyang cabinet at may kung anong kinuha doon at iniabot
sa akin. A white tshirt and boxers.

Dumiretso ako sa kanyang bathroom at mabilisang nagshower dahil baka tulugan na

naman niya ako. I still want to talk. Hindi pa sapat ang pangungulit ko!

Pagbalik ko ay nakaupo si Zeus sa gilid ng kanyang kama at mukhang nagtetext.

Nabahiran akong muli ng inis.

"Sinong katext mo?" Nagpamewang ako. Hindi niya ako pinansin at nagpatuloy sa
pagtetext. Nagsasabi ba siya kay Olivia na nandito ako? Ganoon sila kabukas

sa isa't isa?

Padabog akong nagtungo sa kama at humiga. Masakit makita ang ganoon ng harap
harapan. Pumikit ako ng mariin, as if it could shoo away the pain.

Ilang sandali pa, nakaramdam ako ng paghagod sa buhok ko. Naramdaman kong towel
iyon at tinutuyo ang basa kong buhok.

"I texted your Mom. Sinabi kong nasa rehearsal pa kayo at naubusan ka ng battery.
Mag-aalala siya kung hindi ka pa umuuwi and you don't want them to know that your
drunk."

Dumilat ako at hinayaan siya sa ginagagawa, wala sa isip ang kanyang sinasabi.

"Paano mo siya minahal ng husto?" I asked.

"Selene.."

"Naiinggit ako.." Pag-amin ko.

"Wala kang dapat kainggitan."

Bumaling ako sa kanyang direksyon at Hinarap ko siya, "Bakit nagpagawa ka ng

billboard sa EDSA? Bakit nung sinabi mong gusto mo ako, doon lang sa garden namin?
Tapos tayong dalawa lang." Hinanakit ko.

May sumilay na ngiti sa kanyang mga labi pero halatang pinipigilan.

"You didn't grow up."

"Ikaw talaga ang pinakanakakainis na nakilala ko!" Pilit ko.

"At bakit? Nakakatuwa bang umuwi ka ng lasing?"

"Naiinis ka?" Hamon ko.

"Hindi mo ako pinatulog." Reklamo niya.

"Eh bakit nag-intay ka?"

"Because you left with a man. And amazingly, you went home with another man!" Bakas
ang sarcasm sa kanyang boses. Sumimangot ako.

"Nagseselos ka lang eh." Tukso ko.

"Matulog ka na. You are just drunk." Hinila niya ako para maupo. "You are not
supposed to sleep when your hair is wet though." Hinila niya ako papalapit sa kanya
para tuyuin ang buhok ko. Magkaharap kami ngayon at pilit niyang iniaabot ang ulo
ko.

"You don't have a blow dryer.." Bulong ko.

"Because no female sleeps here."

Hindi ko alam kung bakit nagalak ang puso ko na walang ibang natutulog sa kanyang
bahay. Pero napasimangot ako nang isipin na sa hotel siya nagbibitbit ng mga babae!
Ganoon yon di ba?

"Sa hotel mo sila dinadala?" Tanong ko. Natigilan si Zeus sa ginagawa. Hinila niya
akong muli ng mas malakas sa una kaya bumagsak ako sa kanyang dibdib.

He pulled my legs to his side kaya napaupo ako sa kanyang mga binti. Ang mga kamay
ko at ipinalupot niya sa kanyang mga bewang. It is like we are hugging while
sitting kung hindi lang siya abala sa pagtutuyo ng buhok ko!

"Lahat na lang ng bagay pinagseselosan mo." Bulong niya.

"What's mine is mine.." Sagot ko habang ninanamnam ang pakiramdam ng pagkakadikit

sa kanyang katawan. Hindi ko akalaing mangyayari nga ito sa kabila ng lahat ng
kalamigan niya noong nakaraang mga araw.

"Wala namang kumukuha sayo.." Aniya na sinilaban na naman ng pag-asa ang puso ko.

=================

Kabanata 12

Simula.

"Hey what's that?"

Ngumisi ako at pinagmasdan ang litrato namin ni Zeus. Nagising ako na nakasiksik sa
kanyang tabi kaya tinupad ko ang ideya ni Heather. Yun nga lang ay nagising siya
unang pitik pa lang ng kamera. Nakakainis naman at may flash pa at tunog ang
pagkakakuha ko! Sana ay umanggulo pa ako ng mas nakakaakit!

Anyway, this will do.. Mayroon na akong pamblackmail sa kanya.

"I have our picture kaya susunod ka na sa lahat ng gusto ko." Pagmamalaki ko.

"Selene, delete that.." Utos niya sa akin na agad nalukot ang noo. Hindi pa ata
siya nakakabalik sa huwisyo mula sa pagkakahimbing. Umiling ako. Baka magamit ko in
the future. Sayang naman.

"Selene.. Please." Bumangon siya ng bumangon din ako at lumayo sa kanya. Itinago ko
ang aking cellphone sa likod.

Umiling ako. "No.."

Tumayo si Zeus. Umatras ako. Bawat hakbang niya papalapit, umaatras ako hanggang sa
umabot ako sa pader. Humalakhak ako at sumalampak sa sahig. I locked my phone
immediately! Hindi pupwede!

"Selene! Ang tigas ng ulo mo." Kinuha ni Zeus ang cellphone ko pero nadismaya siya
nang makitang nakalock ito. Ibinalik na lang niya sa akin. His forehead creased.
Ang kanyang makakapal na kilay ay magkadikit na!

"Ipagluto mo ako ng breakfast.." Sambit ko habang tumatayo. Umiling siya.

"Bahala ka." Wika niya na walang kalambing lambing. Sumimangot ako. He's being
difficult huh!

"Pag hindi mo ako ipinagluto, ipapakita ko ito kay Olivia!" Banta ko. Sa isip ko ay
walang humpay na pagtawa.

Namumutla siya pag babanggitin ko si Olivia. Kailangan kong makita si Heather

mamaya at pasasalamatan sa mga ideya niya kahit na lasing siya!

"Pagkatapos kong magluto, uuwi ka na." Aniya., itinuturo pa niya ako. Tumango ako.

"Karga mo ako hanggang sa kusina, ayaw kong maglakad." Utos ko muli, he groaned
pero lumuhod din naman sa harapan ko.

Pinasan ako ni Zeus sa kanyang likod. Walang tigil ang pagbabanta ko sa kanya kapag
hindi siya susunod. Panay ang siring niya at panay ang paghagikgik ko.

"Hello Manang Ruth!" Kumaway ako sa kanilang mayordoma na pinanlakihan ng mata ng

makita ako.

"It is not what you are thinking." Walang ganang sabad ni Zeus.

"Si Zeus po ang magluluto ng breakfast ko." Pagmamalaki ko.

"Ay, eh may nakahanda na.." Wika ni Manang Ruth sabay turo doon sa kusina. Ngumiti
lamang ako.

"She likes waffles." Nguso sa akin ni Zeus, si Manang Ruth naman ay nanatiling
nagtataka.

Pinaupo ako ni Zeus sa bar table at hinarap niya ang ref. Masama ang tingin niya sa
akin. Bawat pagbagsak ng ingredients ay parang nagdadabog.
"Galit ka?" Tanong ko. Umiling siya at napabuntong hininga. Pinanood ko siyang
maghalo ng waffle batter. Seryosong seryoso siya sa ginagawa.

"Dapat mabait ka sa akin kasi may litrato tayo sa kwarto mo.. Tandaan mo Zeus,
kapag hindi ka magpapasakop sa akin, maghihiwalay kayo ni Olivia!" Paulit ulit ako.
Panay masasamang tingin ang binabato niya sa akin. Ngiting tagumpay lang ako sa
kanyang pagkapikon. I sent copies to my email address of the photo, saved it to
icloud too.. Just in case he will really get mad

and smash my phone.

"Pagkakain mo, umuwi ka na." Iniabot sa akin ni Zeus ang plato na parang naiinis.
Sumimangot ako.

"Feed me!" Pilit ko para lang inisin siya. He looks hotter when he's mad. Barbaric
and--- just hot..

Umiling siya pero sumunod naman. Isinaksak niya sa bibig ko ang napakaraming waffle
hanggang sa hindi na ako makapagsalita sa dami. Nagreklamo ako.

"Papatayin mo ba ako sa pagkasamid? Bago ako mamatay susulat ako ng last will and
testament na mayroong litrato nating dalawa doon sa kwarto mo!" Ulit ko.

"Bahala ka!" Naiinis na wika ni Zeus sabay nagwalkout. Naiwan ako ng tulala sa
kanyang kusina.

Napikon na siya non?

---

Yun ang huling araw na nakita ko si Zeus. Galit na naman siya sa akin. Hindi naman
ako nahirapan magmove on dahil hindi kami nagkikita. Sobrang busy ko sa pageant.
Ang dami naming pinuntahan na Foundations at press conference. Pati ang paglalakbay
sa malalayong probinsya ay ginawa namin.

"Selene.. I brought you lunch.." Wika ni Olivia. Nasanay na ako dahil siya lagi ang
nagdadala ng pagkain namin dalawa. Halatang napapagod siya sa pageant pero lagi
siyang nakangiti at may oras pang magluto para sa amin. Agad kong inexit ang
litrato namin ni Zeus sa cellphone ko.

She's not bad.. At all. Walang bahid ng kamalditahan. Hindi kagaya ko.

"Pupuntahan ko sana ang kaibigan ko para makasabay kumain.." Sambit ko. Kakatapos
lang kasi ng ensayo para sa pre-pageant. Bukas ng gabi ay magaganap na iyon..
Kasama ang talent portion.

Lumungkot ang mukha ni Olivia dahil sa sinabi ko. Nakaramdam ako ng awa. Pakiramdam
ko, may

mahika si Olivia para gumaan ang pakiramdam ko sa kanya. Epektibo ito. May mga
pagkakataon na kapag wala siya, I will make sure that I can feed her what she needs
para hindi siya mahuli. Lately, I even want her to have the crown. Alam kong hindi
iyon maganda, kaunti na lang ay bibigay na ako sa gusto ko. Believing that This is
a lost cause.

"Gusto mong sumama?" Alok ko. Nagliwanag ang mukha niya. "Pagsaluhan na lang natin
ang niluto mo doon sa coffee shop." Wika ko.
"Talaga, Selene? Ipapakilala mo ako sa kaibigan mo?" Tuwang tuwa na tanong niya. I
nodded. Kawawa naman at mukhang sabik sa kaibigan.

Isinakay ko siya sa aking sasakyan. Hindi na siya sumabay sa service ng kanilang

Beauty Camp dahil doon. I drove to the coffee shop where Heather and I will meet.
Pagbukas pa lang namin ng pinto, tumunog agad ang chime. Nakuha ko ang atensyon ni
Heather na agad tumaas ang kilay pagkakita kay Olivia.

Huminto siya sa pagsusulat sa kanyang notebook at itinabi ang gitara sa gilid.

"O, Selene.. May kasama ka?" She smiled devilishly. Sinenyasan ko siya na pumormal.
Tumikhim siya at tumuwid ng upo.

"We've met right?" Sabi niya kay Olivia, tumango tango naman si Olivia at excited
na lumapit kay Heather para bumeso dito.

"Hello, Heather! I like you music! Yung Di Ka Na Maghihintay! Kabisado ko nga yon
eh!" Pumalakpak pa si Olivia. Pagkakataon ko naman para magtaas ng kilay.

"Akalain mong may Fan ka pala, Heather.." Wika ko. Heather is about to raise a
middle finger pero pinigil niya nang inguso ko ang kasama namin at ngumiti na lang
muli kay Olivia.

"Thank you, Olivia. I am

so flattered.."

We spent our afternoon at the coffee shop. Panay ang pagpapatawa ni Heather na
bentang benta naman kay Olivia.

"Kapag may boys na dumating dito mukhang malulugi ako sa inyng dalawa.. Parehas na
beauty queen.." Wika ni Heather. Kumagat ako ng cake.

"Hindi ako kasali. Wala pa akonh korona, yan si Olivia.. Miss Keio." Singit ko.
Umiling naman si Olivia.

"Kaya ko gustong maging Beauty Queen kasi yung Tita Ysobelle ko, frustrated Beauty
Queen yon. She had a heart problem kaya hindi siya nakasali, hindi pupwedeng
kabahan, hindi siya pinasali ni Uncle Tres.." Kwento ni Olivia sa amin na ngiting
ngiti.

"She passed away last year.. Kaya ko ito ginagawa dahil sa kanya.." Malungkot na
pagbabahagi ni Olivia.

Nagkatinginan kami ni Heather, palagay ko ay parehas kaming nakaramdam ng awa.

"Sayang lang at hindi niya naabutan. Sana sumali na lang ako last year kaya lang
delikado ang kondisyon niya at mas gusto kong nasa tabi na lang niya habang
ginagamot siya.." Olivia hiccuped. Inabutan ko siya ng tubig. Tahimik siyang
nagpunas ng luha niya.

"Im sorry to hear that, Olivia.." Sincere na sabi ko. Umiling siya

"Sorry.. Nasira ko ata ang mood.." She wiped her tears away and smiled bitterly.

"Im sure she's happy that you are pursuing your dreams." Pagpapanatag ko.

"Kaya nga di ba, habang nandito ka pa, mas mabuti na ginagawa mo ang lahat ng gusto
mo.. Kasi hindi mo alam kung kailan ka kukunin.. I am still sad because of her
passing but I know she's in the better place now.."

Tumango kami ni Heather bilang pagsang-ayon but she remained quiet

and cried a few more. Maya maya pa ay tumunog ang cellphone ni Olivia. Ngumiti siya
at nagpunas ng luha.

"Hello Babe?"

Nakuha kong si Zeus ang kanyang kausap. Napalunok ako.

Tumingin sa akin si Heather at ngumisi. Umiling lamang ako. Heather excused herself
at lumabas doon sa coffee shop para makapag-usap sila ng maayos.

"Ano ba yan! Ang plastik mo!" Angil sa akin ni Heather.

"Wala siyang kaibigan.."

"At tayo pa talaga ang magiging kaibigan niya? Eh kontrabida nga tayo." Pagpupunto
ni Heather.

"Ikaw lang no! Wala pa naman akong ginagawa." Pagtatanggol ko sa sarili.

"Pero alam mo, she seems nice.. Kaya pala nagustuhan ni Zeus. Bad guys love good
girls." Nagkibit balikat siya, "Kaya wag ka ng umasa!" Tukso niya.

Ngumuso ako. I can be a good girl if I want to. Hindi naman ako ganoon kasama.
Tiningnan ko si Olivia mula sa glassdoor at nakangiti siya sa buong pag-uusap nila
ni Zeus. Pinamumukha sa akin na talo ako, wala naman akong laban. People will
always choose the good side. Doon sila sa mabuti. Kahit sa telenovela, hindi naman
talaga nagtatagumpay ang kontrabida. That's what the norms tell us, always choose
the good.. Ganoon din ang gagawin ni Zeus.

Nagdalawang isip akong muli sa Korona. Napakaraming meaning noong pagsali niya sa
Pageant. Samantalang ako, wala. I am so cruel to take it away from her just because
I am jealous. Hindi naman ako ganoon pinalaki.

I am having second thoughts.. Bitbit ko yon hanggang sa makauwi ako..

Hapon na ako nagising kinabukasan at hindi ko man lang napagtanto na pre-pageant na

pala, hindi

kasi ako nakatulog doon sa sinabi ni Olivia na dahilan ng kanyang pagsali. Inusig
ako ng konsensya ko magdamag.

Naririnig ko na abala sa ibaba ng mansyon. Bumangon ako at nagshower dahil ilang

oras na lang ay kakailanganin naming umalis. Habang naka-robe ay pinagmasdan ko ang
sarili ko sa salamin.

Gagawin mo pa din, Selene?

Kumatok si Mommy at sumilip sa akin.

"Mabuti at gising ka na. Francis is here to dress you up. Albert is ready to do
your makeup. Nakapagpahinga ka ba?" Nag-aalala ang tingin sa akin ni Mommy.
Nakarobe din siya at mukhang magpapaayos din mamaya para sa pre-pageant. Sa gabing
ito pipiliin ang top 10 na iaanunsiyo sa mismong pageant na gaganapin next week.
Hindi ako makapaniwala na umabot ako ng ganito kalayo. Malaki ang tsansa kong
manalo. I know because all the website says my name as the front runner. Sa Miss
International daw babagay si Olivia, at pangalawa lang iyong korona.

Kinuha ko ang aking cellphone at pinagmasdan ang litrato namin ni Zeus. His eyes
closed, nakangiti naman ako habang nakadikit sa kanyang pisngi. It is supposed to
be a joke. Wala naman din akong balak ipakita kay Olivia. Gusto ko lang pansinin
ako ni Zeus.

Ito. Ito lang naman ang rason ko kung bakit ako sumali sa pageant. Naiinggit ako.
Nagpapapansin.

I sighed.. Pagkatapos ay pinindot ang 'delete'.

Dinial ko ang numero ni Bert.

"Hello, dahling?" Malanding wika ni Bert nang sumagot.

"Bert.. Can I still back out? I will just pay for the--"

"Selene! Susme ka! Bibigyan mo ako ng heart attack!" Hindi pa ako nakakatapos ay
nagreact

na si Bert. "Anong problema? Kinakabahan ka ba? Dapat ay kampante ka na ngayon

palang! Ikaw ang mananalo! Sinabi na sa akin ni Madame Stella na ikaw na ang
Universe.."

Pumikit ako sa pangungumbinse ni Bert. I am not sure if this is all worth it. Gusto
kong pagbigyan si Olivia na manalo. She deserves it. Kung wala naman ako ay sana
siya na ang mananalo.

"Bert.. There are things that is not worth a fight.. Gusto kong manalo si Olivia.."

"Selene! Sa pagkakataong ito, mahirap na ipaliwanag ang pag-atras. Baka makasuhan

ako. The only way for you to back out is to be disqualified, at ngayon ay balewala
na iyon. Wala ng dahilan para madisqualify ka.." Bumubulong si Bert sa kabilang
linya. Pumikit ako.

"O-okay.. see you later.."

Nagpatangay na lang ako sa agos habang inaayusan ako. Hindi ako mangiti.
Pinagsisihan ang naunang hakbang. My phone beeped and it is a message from Olivia.

Olivia: Sel! Ready ka na ba para mamaya? Ipagrereserve kita ng space sa backstage

pag nauna ako. Tabi tayo!

I massaged the bridge of my nose. Bakit napakabuti niya? Mas lalo akong
nakonsensiya.

Ako: I am ready. Galingan mo mamaya ha :)

Olivia: Galingan natin! We are sisters! We can do it! :*

"Ano ba Olivia? Bakit ang bait mo?" Di ko napigilang ibulong sa sarili. Sumilip si
Sue sa aking pinto habang may bitbit na popcorn.

"Si Ate, nakokonsensya.." Tukso niya, sinamaan ko siya ng tingin.

"Not Now." Wika ko ng naguguluhan.

Tumango siya at umalis din naman.

Sa sasakyan ng aming pamilya ako sumabay. Sa kabilang sasakyan naman na nakasunod
sa amin ay ang

stylist na may bitbit ng susuotin ko at ang makeup artist na magreretouch sa akin.

Everything's prepared. Para bang tatayo na lang ako don at kukunin ang korona.

May sariling daanan ang contestants, we will ramp in evening gown na suot ko na
ngayon. Pagtungo ko sa backstage ay abala ang lahat. Nakita ko agad si Olivia
kasama ang kanyang makeup artist. Isa lang kasi ang pupwedeng isama sa backstage ng
bawat kandidata.

"Selene!" She chirped. Lumapit ako sa kanya para yakapin siya. She looked like a
goddess in her white sweetheart gown. Her hair is in updo. Classy and elegant. Kung
hindi sa akin, sa kanya talaga babagay ang korona.

"Ang ganda!" Hindi siya makapaniwala sa suot ko. It is a gold gown, longsleeves ito
at may ilusyong see through dahil sa skintone na pinagkabitan ng gold
embellishments. Mababa ang neckline at ang mahabang slit sa kaliwang binti ang
pinakadisenyo nito. Nakalugay ang mahaba kong buhok and it was set to big waves.

"Ano ang talent mo?" Tanong ko sa kanya.

"Walang kamatayang cultural dance! Wala naman kasi akong talent.. Hindi kagaya
mo.." Ngumuso siya kaya natawa ako.

"Matalino ka naman.. Mas matalino ka pa sa akin.." Pagsasabi ko ng totoo.

"But you are equally intelligent, beautiful at ang bihira sa amin, talented! Hay
naku, Selene! Magpoprotesta ako pag hindi ikaw ang nanalo." Mahina siyang tumawa.

"Dapat pangarap mo din ang manalo." Bulong ko sa kanya dahil nakakakuha na kami ng
nagtatakang atensyon.

"If you win, parang ako na din ang nanalo. Because you are my friend.." Pagmamalaki
niya.

I smiled sadly, "Ganoon din ako.."

At

the back of my mind.. Humihingi ako ng tawad sa kanya.

The music started. There were few announcements bago ang tuloy tuloy na pagrampa.
The crowd are so hyped to see us! Kanya kanyang banner ang ilan. May mga group ng
gays na hindi ko kakilala but they were cheering for me. Bukod pa doon ang suporta
mula sa Aking Beauty camp.

I saw Zeus with my family and Olivia's family. He gave a disapproving look on my
gown kaya sinubukan kong umiwas ng tingin sa kanya. There's a lot of happy people
on the crowd. Napangiti ako ng magtama ang mga mata namin ni Dmitri. He's with a
group of people with my poster in it. Sineryoso talaga ang pagsuporta sa akin.

Hindi na ako masyadong naging ganado sa paglalakad but it seems like the
anticipation and screams from the audience made me look good.

Sumunod ay ang swimsuit competition. We will be wearing same swimsuits. Lahat ay

kinakabahan maliban sa akin dahil wala na akong pakialam. Itinutuloy tuloy ko na
lang dahil umaasa sa akin si Bert na hindi siya ipapahiya.
Nang tawagin ang aking numero, I flashed a smile. Pagtungo ko sa gitna ay tinanggal
ko ang manipis na telang tumatakip sa aking bikini. The crowd went wild when I did
that. Aksidenteng napatingin ako kay Zeus na nakakuyom ang kamao. He's really mad
now, huh?

Panay naman ang palakpak ni Dmitri at ng kanyang mga kasama kaya mas lalo akong
ngumiti.

The pre-pageant went on. Ang ginawa ko sa talent portion ay pagpinta ng pabaliktad.
Tila isang matandang lalaki ang pininta ko pero kapag binaliktad ang canvass, isa
iyong imahe ng mother and child.. Halos magwala ang crowd dahil

doon.

May ibinibigay na ding sponsored awards nang gabing iyon at kaming dalawa lang ni
Olivia ang pabalik balik sa stage. Halos wala ng makapitan ang sash sa aking
balikat because I gained more than half of the awards. I saw Mommy clapping, she's
really proud of me. Suerlain is really happy too. Pormal naman si Daddy.

Nang matapos na ang pre-pageant, lalong nabuo ang espekulasyon na ako nga ang
mananalo, sinugod kami agad ng media. Lalo na ako. Iba't ibang katanungan kung ano
ang pakiramdam ng nangunguna. I smiled awkwardly.

"I am flattered but I know that this is just the start. A lot of candidates really
gave their best shot and I am pretty sure that it will still be a tough fight in
the end. Ayokong pakampante!" Humalakhak ako, the press laughed with me.

Napupunta ang tingin ko kay Olivia na tanging si Zeus ang kausap. Tinigilan na siya
ng media kaya siguro may oras na sila ni Zeus. Kahit hindi siya ang maraming awards
ngayong gabi na ito, alam kong daig niya pa ang nanalo.

Nag-excuse ako sa media para magrestroom. Pinagbigyan naman nila ako. Lumabas ako
ng grand ballroom, sa hallway patungong restroom ay may nasalubong akong matandang
lalaki na may malaking ngisi sa akin. I smiled back because I remember that he's
one of the judges.

"Good evening, Sir." I smiled politely. Nakasuot siya ng pormal na amerikana, di

hamak ang tangkad ko sa kanya. His stomach is quite big at nalalaglag ang frame ng
kanyang salamin mula sa kanyang ilong. Matatangkad na lalaki ang nakapalibot sa
kanya na mukhang bodyguards.

"Hi Selene.. Mr. Choy Ibanez" Inilahad niya ang

kanyang kamay na tinanggap ko naman.

"I like you.." Diretsa niyang sabi sa akin. I smiled.

"Thank you, Sir.." I nodded and smiled again.

"No-- like.. I mean I like to date you.."

Natigilan ako at napawi ang ngiti.

"Im sorry Sir?" I asked.

"Pre pageant palang ito. Mayroon pang kasunod.." Wika niya. Napakunot ang noo ko.

"Sir, hindi po ako ganon.." Nakuha ko agad ang ibig niyang sabihin. Does he think
that I will date him just for the crown? Hindi pa ako nababaliw!

"So, tumatanggi ka? Bihira lang na may matipuhan akong kandidata na kaya kong
ibigay ang lahat." Mayabang niyang sabi. I shook my head.

"Sa inyo na lang ang korona kung ganyang rin lang." Agad na nagpalit ang kanyang
ekspresyon. He's offended. Mayroon bang kumakagat sa walang kwentang offer niya?!
Humakbang ako papalayo na may kasamang pndidiri.

"Tough.." He spat. "Tingnan natin kung hindi ka magmakaawa sa akin!" He yelled

louder. I panicked a bit nang kumibot ang bodyguards niya pero hindi naman iyon
tumuloy na sundan ako.

Lingon-likod akong humakbang papalayo. Lumakas ang tibok ng puso ko nang masarhan
ko ang pinto. Pumasok agad ako sa cubicle at nag-intay ng iba pang papasok sa banyo
para makasabay papalabas. When I heard few girls chatting, lumabas ako ng cubicle
at tiningnan ang repleksyon sa salamin. Namumutla ako sa takot. The lady beside me
smiled, mukhang nakilala ako na mula sa pre-pageant. Pilit ang aking ngiti. When
they've finished retouching, sumunod na din ako papalabas.

Hinanap ko agad yung Choy na yon paglabas ko at ipinagpasalamat ko na wala siya.

Bumalik ako sa ballroom at

nakita ko doon sila Mommy pero nakaalis na ang pamilya ni Olivia at pati si Zeus.
Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at hinalikan ako sa pisngi. Wala pa din ako sa
sarili.

"Good job, Baby.." Mom embreaced me. Doon lang ako napanatag muli. I feel safe
now..

"Thanks, Ma..."

Whatever it is that Choy is planning, wala na akong pakialam. Tingin ko ay

napatunayan ko na ang aking sarili ngayong gabing ito. If I will lose the crown, I
will accept defeat.. Kaysa naman makipagdate sa pangit na yon!

---

We were given few days off. Tinalaga ko ang oras na yon para sa turnover ng
kumpanya. Kahit papaano sana ay umusad naman kami. Dahil pinlano kong magpakabait,
nagsuot ako ng black turtleneck longsleeves at tinernuhan ng gray na straight cut
slacks na lagpas sa aking tuhod. I look like a monk pero hindi ko na iyon pinag-
aksayahan pa ng pansin.

Pagkabukas ko ng pinto, naroroon na si Zeus, may inabot siya agad na babasahin para
sa akin. He did not greet me. Mapakla akong ngumiti, baka sakaling madaan ko siya
roon.

"Zeus.. Galit ka pa?" Lambing ko,

Hindi siya sumagot at parang hindi ako pinapakinggan.

"Bukas, I will not be here. Magtutungo ako sa Pineapple Plantation ng pamilya ko.
Run through the materials--" Masungit niyang sabi pero pinutol ko siya.

"Pineapple plantation? Can I come?" Naexcite agad ako sa ideya.

"No." Matigas niyang tanggi. Nawala ang ngiti ko. Tumayo ako at lumapit sa kanyang
lamesa.
"I want to go.. Si Olivia ay nasa Barcelona para magrelax, gusto ko din ng
bakasyon! Napapagod

na ako sa Pageant."

"Sino bang may sabing sumali ka?" Galit na sabi niya, "Parusa mo yan."

I frowned.

"Papatapos na nga eh.. Zeus.. Isama mo ako.." Pilit ko na parang close kami.

"No."

Ngumiti ako ng malungkot, magpapaawa pa ako ng husto, "I want to make it up to

you.. Pagbalik natin mula sa probinsya niyo, mabait na ako.. Nakabawi na ako sa
pagiging bad ko." Sabi ko na ginagaya ang mga martir na napapanood ko sa TV. Effort
ako sa pagpapaamo ng aking mga mata.

Tinaasan niya ako ng isang kilay kahit hindi naman nakatingin, "You are bluffing."
Aniya.

Hindi talaga pumayag si Zeus kaya buong maghapon akong wala sa mood. Hindi ako
sumasagot sa kanyang katanungan at hinahayaan niya ako sa pag-i-inarte ko. He won't
spoil me anymore. Hindi na siya tatablan sa pagsima-simangot ko.

"Hey! How's the turnover?" Bumukas ang CEO office at bumungad doon si Daddy nang
mag-hapon na. Nabuhayan ako nang makita siya. Tumayo ako at lumapit sa kanya.

My wicked mind sent me an idea. Nakaisip agad ako ng paraan para isama ni Zeus.

"Everything's fine, Daddy. Kaya lang bukas ay mapuputol muli dahil uuwi si Zeus sa
probinsya niya.. So we thought, at kung papayag ka-- Sasama ako sa Pineapple
Plantation nila!" Yumakap ako sa bewang ni Daddy ng mahigpit. Halos malaglag si
Zeus sa knyang kinauupuan.

Si Daddy naman ay tiningnan akong mabuti.

"Sasama ka? Sure.. Kung makakatulong iyon sa kompanya. Ayos lang ba iyon, Zeus?"
Walang kaide-ideya si Daddy sa pagpapanggap ko. I smiled triumphantly when I heard
inward groan from Zeus.

"O-okay lang po, Tito.." He answered without a choice..

Kaya naman kinabukasan ay nasa eroplano na kami patungo sa kanilang probinsya.

"Smile ka naman diyan.." Sinundot ko ang kanyang pisngi nang umangat na sa alapaap
ang aming eroplano. Hindi niya inaalis ang kanyang shades dahil siguro sa walang
humpay na pagkainis sa akin.

"Wag ka na magalit! Magpapakabait naman ako doon..Hindi malalaman ni Olivia. I will

surrender my phone even!" Pangako ko. Hindi siya kumibo. Hinayaan ko siya. Badtrip
pa talaga siya.

Binusog ko ang mga mata ko sa ulap. This will be fun!

Hindi ko alam na yung araw na yon ang magsisimula sa walang habas na kalungkutan..
=================

Kabanata 13

Gusto.

"Magandang umaga, Sir Zeus.." Isang matandang lalaki na may sira sirang sumbrero
ang sumalubong sa amin sa airport. Mayroong owner type jeep na ilang dipa ang layo
sa amin.

"Nasaan ang van?" Tanong ko agad habang pinapaypayan ang sarili. Mainit pala sa
probinsya! Hindi pa kasi ako nadadala ni Mommy sa Bicol at si Daddy naman laki sa
Amerika. I never imagined this! Hindi na lang ako nagreklamo dahil baka kutusan ako
ni Zeus.

Sinamaan ako ng tingin ni Zeus dahil sa tanong ko. Ang matanda naman ay nagtatakang
tiningnan ako. His worn out shirt made him look older pero tingin ko kasing edad
lang siya ni Mommy at Daddy dahil wala siyang masyadong wrinkles.

"S-sorry po, Ma'am. Itong jeep lang po ang pinagsundo ko dahil didiretso tayo sa
plantasyon.. Malubak po at hindi kakayanin ng van." Paliwanag niya. Uminit ang
pisngi ko, baka isipin pang maarte ako

"A-ah! Okay lang naman po yun!" Sabi ko kahit na tinitingnan ang maxi skirt ko at
may takong na sandals. Hindi man lang kasi sinabi ni Zeus kung ano ang dapat kong
suot! Hindi na niya ako kinausap simula kahapon sa sobrang inis.

Inalalayan ako ni Zeus na sumakay sa likod ng owner type jeep habang panay ang
tulak sa aking mahabang palda.

"Tsk.." He whispered. Hindi ko pinansin ang pagkainis niya at nagpanggap na lang na

walang naririnig. Umugong ang maingay na makina ng sasakyan at nagsimula na naming
baybayin ang maalikabok na daan.

Panay ang talbog ko sa likuran ng owner type jeep. Nanakit agad ang aking pang-upo,
wala pang 15 minutes ang naging byahe.

Si Zeus ay seryosong nakikipagmeeting doon sa matandang sumundo sa amin habang nasa

byahe. Ako naman ay naging abala sa pag-eenjoy sa tanawin.

Maganda at malawak ang dinadaanan naming plantasyon. Lahat yon ay pag-aari ng mga
Romualdez na ama ni Zeus. Ang kulay luntian na pananim ay nakakahilong tingnan.
Pantay pantay ang pagkakatanim ng mga ito. Ang dilaw na pinya ay nakahilera din na
mukhang handa na anihin.

Nakakatakam! Parang ang sarap kagatin.

Malalaking truck naman ang nasa gilid ng kalsada, doon inihahatid ang mga pinya na
kulay ginto na at inihahagis lang doon. Panay ang kaway sa sinasakyan namin ng mga
trabahante na tinutugon naman ni Zeus ng pagtango at pagngiti.

Nakalimutan ko ang init ng panahon dahil sa lamig ng hangin na humahampas sa amin.

Nanghinayang ako dahil hindi ako nakapagdala ng camera. I wish I could take
pictures! But I didn't have the guts to take picture from my phone dahil baka
magalit na naman ang masungit na kasama ko.
"Sir Zeus!" Isang lalaki ang sumalubong sa amin nang huminto na ang jeep sa dulo ng
plantation. Tantya ko ay kaedad namin ni Zeus ang lalaki na nakasuot ng sunglasses.
He looks way cleaner than the workers pero hindi siya gwapo.

"Romar, kumusta? Kailan ang buhos ng fertilizer?" Seryosong tanong ni Zeus. Hindi
ko maiwasan ang mapabilib sa kanya. Since when he grow up like this? Dati ay
parehas ang interes namin, parehas ang mundong ginagalawan, ngayon at napakadami ng
alam sa pagnenegosyo.

"Sa susunod na araw.. Iniintay lang ang supply mula Maynila dahil mas mataas ang
kalidad non.." Sinilip ako noong Romar habang

nagpapaliwanag. Ngumiti ako ng bahagya. Maagap naman na hinila ni Zeus ang aking
kamay papalapit sa kanya kaya bumangga ako sa matigas niyang braso.

"Si Selene. Kasama ko." Pagpapakilala ni Zeus sa unang pagkakataon. Napatango ang
matandang sumundo sa amin na nakalimutan ni Zeus na ipakilala sa akin kanina.

"Tara na, Sir. May kaunting salu-salong inihanda ang mga magsasaka.." Aya nung
Romar. Sumunod naman kami ni Zeus.

Kalmado silang naglalakad patungo kung saan samantalang ako ang nahuhuli. All I
step on is rocks! Ang alikabok at sumisiksik sa paa ko. Tila may magaspang na
buhangin sa aking talampakan. Napasimangot ako dahil sa hindi kumportableng
kalagayan. Winawagayway ang buhok ko at ang palda ko ng mayuming hangin, hindi ko
tuloy alam kung ano ang uunahin na pigilin bago pa man liparin! Huminto ako at
huminga ng malalim dahil sa inis.

"Selene.." Tumalikod si Zeus nang maramdaman ata na hindi na ako nakasunod.

"Malayo pa ba?" Di ko na maiwasan ang pagrereklamo habang pinapagpagan ang sarili.

"Oo. Malayo pa. Hindi mo na kaya?" May multo ng ngiti sa kanyang mga labi na parang
tinututya ako.

"Masakit sa paa!" Iniangat ko ang sandals ko para ipakita sa kanya. Si Romar at ang
matandang si Mang Elias ay napatingin din na mukhang naawa agad sa akin.

"May kasama pala tayong prinsesa.." Biro ni Mang Elias.

"Sir.. Mukhang hindi sanay si Ma'am Selene.. Pupwede ko namang pasanin." Sabi ni
Romar. Napangiti ako at umasa. Sa wakas naman no!

Naglakad ako papalapit kay Romar nang iharang ni Zeus ang kanyang braso.
Napasimangot ako.

"Maglalakad

siya, Romar.." Desisyon ni Zeus. Napawi ang ngiti ko.

"Gusto niyang sumama kaya pagtiisan niya. Tara.." tumalikod si Zeus at nagpatiuna
sa paglalakad. Wala akong nagawa kundi suungin ang patungo doon sa pananghalian.
Gutom at pagod na din ako. There's no way I would be going back dahil marami rami
na din ang aking inihakbang! Kontrabida talaga ang Zeus na yon! Mas kontrabida pa
sa akin.

Nang makarating kami sa pagtitipon noong mga trabahante niya, nakahinga ako ng
maluwag. Nakaset up sa malapad na papag ang mga pagkain. All the farmers greeted
Zeus with a smile, ang ilan naman ay namamanghang napapatingin sa akin. Hindi na
nag-abala pa si Zeus na ipakilala ako na parang hindi talaga ako importante. Fine!

Lumapit kami sa papag na puno ng pagkain. Sama sama doon ang kanin, salted egg,
fried fish, plants that I don't know, squid, shrimp, fried chicken and hotdogs.
Nag-iisip pa ako kung salad din ba iyon dahil merong tomatoes.. May maliit pang
lechon sa gitna.

"Pumwesto ka na, Ma'am Selene.." Sambit sa akin ni Romar. Nagtataka ko siyang

tiningnan, dahil wala namang upuan, but then, umupo din siya sa papag kung nasaan
ang pagkain. Pumwesto ako sa kanyang harapan, si Zeus naman ay sumunod sa aking
tabi.

"Manalangin muna tayo.." Sabi nung matandang babae na nakuha ang atensyon ko mula
sa paghahanap ng spoon and fork.

Pumikit ako para maki-pray at pagdilat ko, everyone's using their hands in getting
food from the middle. Nakatulala lang ako. Nagkatinginan kami nung nagpray.

"Kumuha ka na, Miss Beautiful.." Alok niya habang pinapanood ang mga kalalakihan na
nag-uunahan

sa pagkuha ng pagkain.

"M-may serving spoon po?" Nahihiya kong tanong. Tumahimik ang lahat at binaling ang
tingin sa akin.

"Ay, prinsesa pala ang dala ni Sir Zeus!" Nagtawanan sila, nag-init ang pisngi ko
dahil sa pagkapahiya. I don't understand what they are doing! They will eat with
their hands? Share the food in front without a plate?

"Ang tawag dito, boodle. Hahanap ka lang ng puwesto mo at kukuha ng pagkain riyan..
Gagamitin mo ang kamay mo para makipag-agawan ng pagkain." Paliwanag ni Zeus. I
pouted.

"Isn't that unsanitary?" Bulong ko. Nagsalubong ang kilay ni Zeus.

"Selene. That is demeaning. Normal sa kanila ang mga ito." Pagalit niya. Lumingon
ako sa paligid at tila nabawasan ang kanilang saya dahil sa pagtatanong ko. Ngumiti
ako ng bahagya at napilitang kumuha ng kanin.

"Sorry po.. Hindi ko po gustong maka-offend. Nagtatanong lang po.." Kumurot ako sa
maliit na lechon saka isinubo para ipakita sa kanila.

Walang nagsilbi sa akin, lahat kasi yon ay pinipigilan ni Zeus. Nalalaglag ang
kanin sa aking damit. Pinagmamasdan ko si Zeus na marunong kumain gamit ang kamay.
Kagaya ng tanong ko kanina.. Kailan at paano siya natuto ng ganito?

"Nabusog ka ba, Iha?" Tanong sa akin ni Aling Dory. Tumango ako at ngumiti.

"Thank you po.." Wika ko habang hinuhugasan ang kamay ko mula doon sa tabo. Ang
totoo ay nahirapan akong kumain. I don't know how to put food in my mouth using my
hands, hindi ako makuntento sa kinakain ko.

Araw araw kaya kami kakain ng ganito? Kahit magdala ako ng sariling kubryertos,
hindi naman pala ako hahayaan ni Zeus. Gusto niya talagang maghirap

ako!
Hindi na ako mangiti ng papahapon na. Wala akong ginawa kundi sumunod kay Zeus.
Kausap dito, kausap doon! Parang pare-parehas naman ang kanilang topic. Nakakainip.
Hindi naman ako pinapansin ni Zeus, hindi din binibigyan ng mapaglilibangan. Kapag
titingnan ako ng mga trabahante niya, tatakpan niya ako, ayaw niya talaga akong
ipakita kasi nagagalit siya sa akin.

Nang sa wakas ay gabi na, inihatid na kami ni Mang Elias patungo sa ibang lugar
naman. Sabi doon daw sa mansyon ng mga Romualdez. Excited na akong makita ang
kanilang bahay.. Kaya lang pagdating doon, kinilabutan ako agad dahil sa kalumaan
non! Maganda pero napakaluma!

It is really ancient! Parang gawa pa noong panahon ng mga kastila. The whole
mansion is made of wood and on the adjacent roof that protects the stairs to the
main lobby has an emblem of 1801.

"Noong 1801 pa ito ginawa?" Tanong ko na nagdududa.

"Oldest in the province." Sagot ni Zeus. Hindi ako halos makapaniwala! Yes, it
looks old, pero nakatayo pa din at mukhang matibay. Bakas ang karangyaan ilang taon
na ang lumipas.

Pagpasok sa loob ng mansyon, makikita agad ang muebles na gawa sa kahoy. Makikintab
lahat at halatang inalagaan ng husto. Mirrors are antiques pero magagamit pa din.
Paintings left and right of Romualdez' ancestors! Makikita pa ang paglipas ng
panahon sa mga painting dahil sa iba-ibang pananamit ng mga tao.

Isang matandang babae ang sumalubong sa amin. She's wearing a long skirt and long
polo sleeves. Inayos niya ang kanyang salamin at sinipat ako mula ulo hanggang paa.
Malapad akong ngumiti.

"Nobya mo?" Striktong

tanong nito kay Zeus. Umiling agad si Zeus na wala ding kangiti ngiti. Among amo
talaga ang dating niya!

"Kababata po, Manang Zeny. Siya si Selene."

Tumango tango ito.

"Hello po!" I cheerefully greeted, isang seryosong tango lang ang ibinigay niya sa
akin. Napakaistrikta naman!

"Naghapunan na?" She asked like a robot.

"Pagod na kami sa biyahe. Pakidalhan na lang po kami sa kani-kaniyang kwarto."

"Meron pong spoon and fork dito?" Excited kong tanong. Tumikhim si Zeus kaya yumuko
na lang ako. Magagalit na naman siya!

"Kung anong meron, yon ang pagtatyagaan mo." Malamig niyang sabi.

Pagkasabi non ay sumenyas si Zeus sa akin para kunin ang gamit. May dalawang hagdan
paakyat sa second floor, hindi ko alam ang gagamitin kaya sumunod ako kay Zeus.

"Selene.. Doon ka sa kanan. Siya sa kaliwa. Matagal ng sinusunod dito ang

paghihiwalay ng daanan ng babae at lalaki." Seryosong sabi ni Manang Zeny.

I nodded even there's questions on my mind, humakbang ako papaatras para magtungo
sa kabilang bahagi na hagdanan bitbit ang luggage ko.
"Paano po kapag makalimutan ko?" Tanong ko habang umaayos ng direksyon.

"Nagagalit ang kaluluwa ng kanilang pamilya. May bumabagsak na gamit--"

"Manang, please. Wag niyong takutin si Selene."

Huli na ang bilin ni Zeus dahil takot na takot na nga ako! Kulang na lang ay
magsumisik ako kay Zeus pero baka naman magalit sa akin ang kaluluwang tinutukoy ni
Manang Zeny.

Umakyat ako kasabay ng paghakbang ni Zeus. Nabunutan ako ng tinik ng makitang sa

isang palapag lang din kami nakarating, wala namang dibisyon

o kung ano sa second floor, hagdan lang ang pinagkaiba.

"Dito ka.." Nguso niya doon sa isang kwarto, tinungo ko iyon, "Dito lang ako." Sabi
naman ni Zeus na tinutukoy ay ang katapat na kwarto.

Pumasok ako sa kwarto, nakabukas na ang ilaw. Pakiramdam ko ibinalik ako sa lumang
panahon, napakalapad ng kama na mayroong poste sa apat na gilid na sinasabitan
naman ng kurtina. My gosh! I wonder kung ilan na ang nahiga na sumakabilang buhay
doon sa kama! The wind whistles from the window too. Nakabukas ang gawa sa kapis na
bintana at dinuduyan ng hangin ang manipis na puting tela.

Lumalangitngit ang makintab na sahig na gawa sa kahoy tuwing hahakbang. Now I am

imagining the ghost that would step here during the night. Mayroong sariling banyo
at nang silipin ko, mayroon ding makalumang bathtub. Kinikilabutan pa ako nang
makarinig ako ng pagkatok. Halos mapatalon tuloy ako sa takot!

"Selene.." Boses ni Manag Zeny. I opened the door at ang seryoso niyang mukha ang
bumungad sa akin. May bitbit na tray ng pagkain, dumiretso siya at nagtungo sa
maliit na lamesa sa tabi ng TV.

"Thank you po, Manang.." Sambit ko at tumango lamang siya.

"M-may multo po ba dito?" Di ko napigilang tanungin.

"May third eye ka ba?" Tanong niya pabalik. Umiling ako.

"None that I know of." I said.

"Wala kang makikita kung wala.."

"Eh kung meron po pala?" Pangungulit ko. May sumilay na ngiti sa kanyang labi.

"Malalaman natin.."

Pagkasabi non, tinalikuran na niya ako at lumabas na ng kwarto ko. Grabe naman si
Manang Zeny! Walang patawad.

Palingon lingon ako sa paligid habang kumakain.

Kahit ang maliit na pagaspas ng puno sa bakuran ay kinakatakutan ko. My God!

Pagbalik ko ng Manila ay baka may sakit na ako sa puso!

Nang matapos na akong kumain. Nagshower na ako, ganoon din ang pakiramdam ko,
parang may nakatingin sa akin. Hinayaan kong nakabukas ang ilaw noong matutulog na
ako but everytime I close my eyes, I imagine a girl wearing white at sira sira ang
mukha niya!

Paano kapag napadilat ako sa madaling araw at nakatutok sa akin ang mukha noong
white lady? O di kaya pugot na ulo! O batang naghahabulan na binura ang mukha! What
if---

Kinuha ko ang unan ko at lumabas ng aking kwarto. Malalakas ang katok ko sa kwarto
ni Zeus. The door opened at ang halos nakapikit na si Zeus ang bumungad sa akin.

"Zeus, dito na lang ako.." Ungot ko. Hindi siya kumibo at sasarhan na lang sana ang
pinto pero iniharang ko ang katawan ko.

"Zeus.. Please?" Nagpuppy eyes ako.. "Takot ako!"

"Di ba ikaw ang gustong sumama?" Masungit niyang sabi.

"H-hindi ko naman alam na nakakatakot ang ancestral house niyo eh. Akala ko, sa
hotel tayo tutuloy--"

"Walang hotel dito, matulog ka na.." Akmang sasarhan niya muli ang pinto nang
magawa kong yumuko at lumusot sa kanyang kilikili. Nagmadali akong humiga sa
kanyang kama.

"Selene!" Inis na sambit niya.

"No Zeus! I will sleep here!" Matigas na sabi ko.

Umiling

siya at akmang lalabas ng kwarto.

"S-saan ka pupunta?"

"Sa kabilang kwarto, palit tayo." Pagkasabi non, sinarhan na niya ang pinto. Tumayo
ako at hinabol siya, ang naabutan ko na lang ay yung pagsara niya ng pinto doon sa
kwarto ko. Nilapitan ko ang doorknob pero nakalock na iyon!

"Zeus naman eh!" Halos maiyak ako dahil hindi siya naaawa sa akin. Nasaan na yung
Zeus na concerned sa akin noon? Ngayon naiirita na siya sa akin lagi!

Sumalampak ako sa malamig na sahig at inilagay ang unan na yakap ko doon sa may
pinto.

"I will sleep here.." Buong tampo na deklara ko. Sumiksik ako doon sa pinto kung
nasaan siya. Inantay kong magbukas ang pintuan pero ilang oras na ang lumipas,
hindi yon naganap.

Hindi talaga naawa!

Napagdesisyunan ko na tumayo at bumalik doon sa kwarto ni Zeus nang bumukas ang

pinto.

"You are really stubborn.." Nagpamewang si Zeus sa aking harapan.

"Im sleepy.." Ungot ko. Yumuko si Zeus at kinuha ako mula sa pagkakahiga sa sahig
at binuhat na parang bata. Binitbit din niya ang unan ko. Humilig ako sa kanyang
balikat at panay ang pagbuntong hininga niya ng malalakas.

"Sa susunod hindi ka na sasama." Masungit na sabi niya. Hindi ako kumibo. Sasama pa
din ako! Kailangan lang masanay ako sa lumang bahay. Inihiga niya ako sa kanyang
kama ng makapasok kami doon sa kwarro niya.

May

kinuha si Zeus sa bulsa ng jogger pants niya at nakita kong cellphone ko yon. He's
scrolling it down! Nabuksan niya. How stupid I am to forget that the password is my
birthday which is also his birthday.

"Why are you even reporting to this Dmitri?" Sambit niya habang tinitingnan ang
cellphone ko. I texted Dmitri awhile ago at kinwento ko sa kanya na nasa probinsya
ako.

"He's even your most frequently called huh?"

"Come on, he's my friend." Pagtatanggol ko.

"Pati ang pagkain mo, kinukuhanan mo pa ng litrato?" Nagtaas siya ng isang kilay.

"Because he's asking! Hindi naman imoprtanteng bagay--"

"No phones while you are here." Desisyon niya.

"Hindi ko naman itetext si Olivia!"

"But you will text this guy?" Akusa niya.

"There's nothing wrong.." Giit ko pero nagtungo na siya sa cabinet kung nasaan ang
vault at nilagay doon ang phone ko.

"Zeus!"

"You gained a lot of fans because of that pageant huh? And seriously! A lot of men
texting you. Nagrereply ka naman!"

Bumangon na ako at umupo sa kama at nagpamewang.

"Did you spend your hours reading my messages?" Masungit na tanong ko. Akala ko ay
nakatulog na siya kanina kaya hindi ako pinagbubuksan, yun pala ay binabasa ang mga
mensahe ko!

"I thought I'll be entertained." Sagot niya. Binato ko siya

ng unan sa inis pero nakailag siya.

"At ano? Nababawan ka! Ganon? Sige, ano pang pang-iinsulto mo?"

"Nainis ako! Nagalit. Tsk. Why are you so easy on them?" Puno ng poot ang kanyang
mga mata.

Napayuko ako sa kanyang sinabi, I realized that I was so hard on him and maybe he's
mad because I am nice to everyone except him.

"S-sabi ko kasi sayo, magpapakabait na ako di ba? H-hindi na ako kagaya ng dati.
Hindi na ako masungit. Sorry na, Zeus."

"If you want to be nice, then be nice to me. I was the first one to experience your
wrath anyway." Naglakad siya patungo sa kama at humiga ng patagilid sa akin.
May sama pa din siya ng loob sa akin. Ngumuso ako at hinila ang kanyang kamay para
humarap siya sa akin. Nahirapan ako pero hindi naman na siya nagmatigas pa at
nagawa ko din siyang ipaharap sa akin.

"Zeus.. wag ka ng magselos.." Biro ko. Bigla siyang napadilat dahil sa sinabi ko.

"Ang pabebe mo naman eh." Nilaro ko ang kanyang buhok. "Bati mo na ako."

Napailing siya at mariin na pumikit.

Lalambot ka din sa akin, Zeus..

----

Nakapikit pa din ako sa hapagkainan kinabukasan. Bumabagsak ang mga plato sa aking
harapan. Nang dumilat ako, nagkatinginan kami ni Manang Zeny na napapailing sa
akin.

"Hindi maganda ang nagtatabi ang babae at lalake kapag

wala pang kasal." Sambit nito.

"Manang.." Suway ni Zeus.

"Eh di ba hindi rin naman ito ang nobya mo? Di ba yung anak nung abogado ang nobya
mo?" Usig ni Manang Zeny. Uminom ako ng tubig habang nakikinig.

"Para ko na siyang kapatid."

Nasamid ako dahil sa sinabi ni Zeus kaya tinakpan ko ang aking bibig. Ngumisi ako
nang samaan ako ng tingin ni Zeus.

"Ang lalaki niyo na para magtabi!"

"Natakot po kasi ako kagabi, Manang.." Singit ko.

"Ang laki mo na din para matakot. Hala sige, kumain na kayo. Bahala kayo diyan."

Nagkibit balikat na lang ako sa istriktang mayordoma. Basta, wala naman kaming
ginawang masama kundi matulog..

Iniwan ako ni Zeus sa mansyon. Ganoon ang kanyang gawain sa mga sumunod na araw. I
busied myself to books in their spacious library. Mga first edition na romance
novels pa ang naroroon. Gabi na tuwing umuuwi si Zeus at pagod siya. Minsan nauuna
akong matulog dahil sa tagal ng kanyang pagdating.

"Manang, wala na po bang pamilya si Zeus?" Tanong ko habang pinapanood ko si Manang

Zeny sa paghahanda ng hapunan. This is my third day on the mansion and I barely see
Zeus, tuwing madaling araw na lang ata na naalimpungatan ako.

"Meron, nasa Amerika. Ang Daddy niya may sarili ng pamilya pero ang plantasyon at
ang mansyon na ito ay pinamana ni Don Simon Romualdez kay Zeus bago

mamayapa."

"Ganon? Hindi po ba nagreact yung Daddy ni Zeus? At mga kapatid niya?" Siya na anak
sa labas ang nakamana ng lahat lahat? Napakalawak pa naman ng lupain!

Nagkibit balikat si Manang Zeny, "Wala naman silang panahon para dito. At kung ako
at ang mga trabahante ang tatanungin, karapat dapat lang sa kanya ito. Pinagkaitan
na siya ng magulang at lumaki siyang mag-isa, wala pa ang yaman na ito katumbas ng
kanyang kalungkutan.."

Tumango tango ako. I don't know if having everything can make him happy. Hindi
naman maaring ikompromiso ang kasiyahan. Once you find what it is, hindi maaring
palitan ng second best. Hindi pwede yung alternative. Walang alternative.

Nang gabing yon, inantay kong makarating si Zeus para makiusap ng isang bagay kaya
lang wrong timing ata. Seryoso siya at nakakunot ang noo ng pumasok siya sa kwarto.
Binaba ko ang libro sa gilid ng kama at pinagmasdan ko siyang magtungo sa banyo
para maligo. It is his routine coming from the pineapple farm.

His scent filled the room after his shower, tinutuyo niya ang kanyang buhok.
Tanging boxers lang ang kanyang suot at walang pang-itaas. The sight is almost a
punishment, ang hirap pigilan ng pagsulyap sa nakahulma niyang abs!

Tinapunan niya ako ng tingin pero umiwas din naman pagkatapos.

"Zeus.. Pupwede ba akong sumama sayo bukas? Medyo naiinip na kasi ako.." Subok ko.

"No." Mabilis niyang sagot.

Tumaas agad ang aking kilay.

"Why do I always get a No, Zeus?" Naiinis na tanong ko.

"Because you are used to having a Yes as an answer."

"And you hate me for that?"

"And you hate me for giving you a No?" Sinalubong ni Zeus ang titig ko. Bumagsak
ang mga mata ko sa aking mga palad.

"I don't hate you, I didn't really hate you, Zeus."

Bumalot ang katahimikan sa aming pagitan. Afterwards, Zeus moved and open the
window. Nanatili ang mga mata niya doon sa kadiliman, parang mas pipiliin niya pa
iyon kaysa makita ako.

"Una, hindi kita inimbitahan dito at ikaw ang gustong sumama. Pangalawa, I am not
here for vacation, I am here to work. Pangatlo, kung naiinip ka, gumawa ka ng
kapaki-pakinabang. I am really tired of people complaining. Hanggang pag-uwi ko ba
naman ay may reklamo rin?" Malamig niyang sabi.

Napipi ako at unti unting dumulas papahiga sa kama. Nauunawaan ko ang kanyang
gusto. Maybe he's stressed and he misses Olivia. Na ayaw naman niyang nandito
talaga ako at ako lang naman ang mapilit. Na isa rin akong problema niya.

"Im sorry, Zeus.." Bulong ko bago pumikit at magpahulog sa antok.

Kinabukasan ay wala na si Zeus sa tabi ko, kagaya noong mga naunang araw. Naligo
agad ako at naghanap ng masusuot mula doon sa cabinet ni Zeus. I opted for a jogger
pants and white shirt. Wala kasi akong aasahan sa

mga damit ko na talaga namang babaeng babae.

"Good morning, Manang!" I greeted Manang Zeny while walking down the stairs.
Nagpupunas siya ng mga muebles.
"O Selene? Bakit ganyan ang ayos mo?" Natigilan siya sa ginagawa.

"Maghahanap po ako ng magagawa sa paligid ng hacienda!" Pagmamalaki ko.

"Ay naku! Wag na! Halika't kumain ka muna.."

Sumunod naman ako sa sinabi ni Manang at hinarap ang dining table. Kumain ako
habang panay ang payo ni Manang Zeny.

"Wag ka ng kumilos dito.. Baka mapagalitan ka na naman ni Zeus."

"Sabi niya po gumawa ako ng kapaki-pakinabang eh.." Sambit ko habang isinusubo ang
tinapay.

Napapailing na lang si Manang. Pagkatapos kong kumain, namaalam ako at lumabas ng

mansyon. Ito ang unang araw na nakalayo ako doon sa lumang bahay. Mahaba ang
nilakad ko patungo doon sa malaking gate. Endless of walking but I am happy and
refreshed, inisip kong ehersisyo na din ito.

Pagdating ko sa isang bahagi ng hacienda, nakakita ako ng iba't ibang klase ng

kulungan ng hayop. Tumigil ako at kumapit sa bakod na gawa sa kahoy. Pinanood ko
ang mga babaeng nagpapakain ng manok, baboy at kabayo. Mukhang madali at
nakakalibang ang kanilang ginagawa. Nagkatinginan kami ng isa sa babaeng
trabahante.

"Bisita ka ba ni Sir Zeus?" Tanong sa akin ng babaeng kasing edaran ko lang.

Kayumanggi ang kanyang kutis at katamtaman ang taas. She's wearing a red jogging
pants and white longsleeves.

Tumango ako at ngumiti.

"Ako si Yayo.." Aniya habang naglalakad papalapit sa akin.

"Selene.. Pupwede ba akong tumulong?" Tanong ko.

Nagkatinginan silang lahat at natigil sa ginagawa.

"Hindi na Ma'am! Madali lang naman ang aming ginagawa.." Sabi nung isa.

"Selene na lang, hindi naman ako ang amo niyo. Saka madali naman di ba? Kaya ko
yan.." Pangungumbinse ko.

Ilang sandali pa ay nasa loob na ako noong kural ng mga hayop. I am feeding the
chickens. Tuwang tuwa ako tuwing sinusundan ng mga manok ang mga sinasaboy kong
patuka. Si Yayo at ang kapatid niyang si Gerly ang nag-aalalay sa akin at tinuturo
kung paano ang tama.

"Gerly, paliguan mo na ang mga kabayo. Wag ka na dito." Taboy ni Yayo sa kapatid.

"Horses? Can I do that?" Tanong ko habang nakangiti. Nagkatinginan silang muli.

"Naku, hindi na Selene. Hindi madaling pamamuhin ang mga kabayo.." Tanggi ni Aling
Ester, ang isa sa pinakamatanda sa grupo.

"Pero pupwede ka namang manood.." Gerly smiled, sumunod kami ni Yayo sa kanya.
Napapakamot na lang si Yayo ng ulo dahil sa kakulitan ko.

Namangha ako sa pagpapaligo doon sa kabayo. Niba-brush lang kasi ang kanilang
balat, feeling ko masakit pero tuwang tuwa naman yung kabayo!

"Olympus ang pangalan nito. Ito ang kabayo

na paborito ni Sir Zeus." Kwento ni Gerly. I nodded. Hinaplos ko ang kabayo at

umatras ng tingnan ako ng masama nito, para talaga yung amo! Nakakatuwa. Dapat Zeus
din ang itawag dito eh!

We even had lunch in the animal farm. Hindi iyon boodle fight at nabigyan ako ng
spoon and fork. Mabuti at handa ang ilang trabahante doon. Pagkatapos ng
pamamahinga, nagpakain muli ng hayop, pinaliguan ang ilan pang mga alaga at saka
walang katapusang kwentuhan.

Pagkatapos ng trabaho doon sa mga hayop, sumunod ako kila Yayo patungo sa kanilang
tirahan. Ilang minutong lakaran mula doon sa kulungan ng mga hayop ang kanilang
bahay, parang maliit na compound iyon na puro gawa sa kahoy ang bahay na malalaki
ang espasyo sa bawat gilid. They stopped by a sari-sari store. Umupo kami doon sa
gawa sa kawayan na bangko sa labas ng store.

"Anong softdrinks ang gusto mo?" Tanong sa akin ni Yayo na nakikipag-usap sa

tindera.

Hindi na sana ako umiinom ng softdrinks pero bilang pakikisama, itinuro ko ang
Royal. Inabutan din nila ako ng chips na nasa maliit na balot.

"Ito na ang hapunan niyo?" Tanong ko habang kumakagat ng chips na pangalan ay

Kirei. Naghahati na kasi ang dilim at liwanag pero kumakain pa sila.

Tumawa si Gerly,"Hindi naman. Pero maari na ding ulam yan."

Nagtataka ko silang tiningnan. "How would you eat this with rice?" I asked.

"Gusto mong subukan?" Hamon sa akin ni Yayo. Inosente

naman akong tumango.

Nang maubos namin ang softdrinks, pumunta kami sa bahay nila sa tabi din naman nung
sari sari store. Naabutan namin doon si Aling Lina na kasama din namin doon sa
kulungan ng hayop, bagong ligo na siya at naglalagay ng mainit na kanin doon sa
lamesa. Palagay ko ito na ang kanilang dinner.

"Selene.. Kasama ka pa pala ng dalawang yan?" Ngumiti sa akin si Aling Lina.

"Makikikain siya sa atin Nay!" Pagmamalaki ni Yayo. Napawi ang ngiti ni Aling Lina.

"Ay.. E Naku! Hindi man lang ako nakapaghanda ng karne.. Kanina isda lang ang ulam
natin doon sa kural.."

"Gusto niya pong mag-ulam nito." Winagayway ni Yayo ang chips na kinakain namin
kanina. Napaawang ang labi ni Aling Lina pero hinayaan na kaming umupo.

Napagalaman kong wala ng asawa si Aling Lina dahil iniwan na siya ng tatay nila
Gerly. Mag-isa niyang tinataguyod ang mga anak. May maliit pa kasing kapatid sina
Gerly at Yayo na si Kulig at Budyik. Kasabay namin sila sa pagkain.

"This is so fun!" Natatawang sabi ko habang nag-uulam nung chips. Aliw na aliw
naman sa akin ang bago kong mga kaibigan.

"O ito, kumain ka nitong gulay.." Lahad ni Aling Lina doon sa tawag nilang upo na
mayroong sardines. Pinagbigyan ko naman sila.

"Aling Lina..." Boses ng lalaki ang nagpahinto sa amin sa pagtawa. Tumayo si Aling
Lina para salubungin ang tumatawag.

"Ano

Jose? Ay, Sir! Andyan po pala kayo.." Sabi ni Aling Lina doon sa may pinto.

Natigilan ako ng mapagtanto kong nandoon si Zeus. Hindi siya nagsalita kaya
nagulat ako noong nakapasok na siya sa loob at masungit akong tininitingnan.

Kinuha niya ako at hinila papalabas ng bahay.

"Z-zeus, sandali--"

"Sir Zeus.. Isinama lang po namin si Selene--"

"Pinagtrabaho niyo!" Galit na sambit ni Zeus kay Aling Lina. Hindi ko iyon
nagustuhan kaya nagpumiglas ako.

"Zeus! Stop!" Angil ko.

"Say Sorry! Ako ang kusang nagtrabaho, ako ang kusang sumama!" Galit na sigaw ko.

"And you didn't even bother to tell Manang where you are!" Sigaw niya sa akin
pabalik.

Napagtanto kong pinagtitinginan na kami ng mga tao kaya nalubog ako sa kahihiyan.
Tiningnan ko si Gerly at Yayo na may tingin na nag-aalala.

"Sorry.. Sorry.." Hingi ko ng paumanhin.

Hindi ako nakapagsalita nang tingnan ko si Zeus at masama ang loob na nagmartsa
doon sa sasakyan na van. I feel helpless and frustrated.

Umupo si Zeus sa likod ng sasakyan, umatras ako para hindi kaki magdikit.

Bumababa ako agad pagkarating sa mansyon at nagtungo doon sa dapat sana ay kwarto
ko na hindi ko naman tinutulugan. Masama ang loob ko kay Zeus.Nagmatigas ako at
hindi na lumabas doon sa kwarto hanggang sa makatulog

ako.

---

"Ikaw naman kasi.. Bakit ba ang sungit mo? Naiinip nga yung tao. Sinabihan mo pang
maging kapaki-pakinabang, naturalmente, maghahanap ng gagawin." Narinig kong bulong
ni Manang Zeny kinaumagahan. Pababa na sana ako ng hagdanan dahil inaakala kong
wala na doon si Zeus gawa ng medyo tanghali na din pero mukhang hindi pa siya
umaalis.

"I was so worried." Masungit na paliwanag ni Zeus.

"At ganyan ka mag-alala? Ang sungit mo! Para kang laging nananakot."

Tumikhim ako nang handa na akong bumaba. Tumahimik silang dalawa. Bumaba ako na
parang walang naririnig.
"Good morning po, Manang." Pormal na sabi ko.

"Magandang umaga, Selene. Nakahanda na ang agahan."

"Mamaya na lang po. Magpapahangin muna ako sa labas." Magalang na sabi ko na hindi
tumitingin. Ayaw ko na ding makipagtalo kay Zeus. I am sure na hindi maganda ang
kahihinatnan kapag sumagot pa ako. Gusto ko na tuloy bumalik ng Maynila. I should
seriously book a flight later. Pabigat lamang ako dito.

"Selene.." Habol ni Zeus. Tumigil ako sa paglalakad nang malapit na sa pinto.

"I-I cooked." Aniya na parang nahihirapan.

Ngumuso ako at humakbang papabalik. Hindi na ako mag-iinarte dahil baka maakusahan
na naman ng kung ano.

Nagtungo ako doon sa kusina at mayroong napakaraming waffles at jam na naroroon.

Hindi kagaya ng tipikal na inihahanda ni Manang Zeny na itlog at daing na isda na
may kasamang gulay at prutas. Mayroon ding bacon at hotdogs ngayon.

I sat on the table and Zeus joined me. Tumusok ako ng waffles at inilagay yon sa
aking plato.

Pinanood ako ni Zeus sa aking ginagawa. Nag-iingat ako sa pagkakamali.

"Did-- Did you had fun?" Tanong sa akin ni Zeus bago ako sumubo ng pagkain.

Marahan akong tumango.

"Naiinip ka ba talaga?" He asked afterwards. I just shook my head. Kung aamin ako
ay ibabalik na naman niya sa akin ang sisi.

"Mamasyal tayo ngayon, gusto mo non?" Seryosong tanong sa akin ni Zeus. Nabuhayan
ako ng loob. Seryoso ba iyon? Hindi ako makapaniwala.

"T-talaga?"

Tumango siya at ngumiti, "Good job on feeding the chickens. Balita ko ay pinaliguan
mo din si Olympus. Sasakyan natin siya ngayon."

Ngumiti ako pabalik, nawala na ang lahat ng sama ng loob.

"Gusto ko non, Zeus.." Bulong ko.

"We will do it." He said.

=================

Kabanata 14

Sadness.

Pinagtitinginan kami pagpunta namin doon sa animal farm. Medyo ramdam ko ang
tensyon dahil sa naganap na eksena sa amin ni Zeus kagabi. Medyo nakakahiya na
nagtalo kami sa maraming tao but somehow, napatawad ko agad si Zeus, na parang
napakababaw lang yon na bagay. Nagtungo agad ako kay Gerly at Yayo nang nakangiti
na tinugon nila ng pag-ngiwi. I creased my forehead, maaring natatakot lang sila
kaya lumapit ako sa kabila ng kanilang reaksyon. I need to assure that it is okay.

"Yayo, sorry talaga kagabi ha. Kinuha niya din naman ang cellphone ko kaya hindi
ako nakapagtext, hindi niya alam kung saan ako hahanapin." Bulong ko. Iniiwasang
marinig yon ni Zeus dahil baka sungitan na naman ako.

"Okay lang, Selene. Ikaw ang inaalala namin kagabi. Ayos ka lang ba?" Gerly asked.
I nodded immediately. Hinanap ko si Zeus at nakitang kausap niya si Aling Lina na
puro lang tango at nakakaunawang ngiti.

"Masyado siyang seryoso kaya nag-alala kami para sayo." Bulong naman ni Yayo na
nakatingin din pala kay Zeus.

Ngumiti ako at umiling, "He won't do anything bad to me. Hindi ganoon si Zeus.." I
affirmed.

"Mabuti kung ganon." Gerly sighed.

"Eh kung abala ka, maari mo namang iwan sa amin, kunin mo na lang kapag tapos ka na
sa trabaho." Narinig ko pang sabi ni Aling Lina habang nakatingin sa akin. Ngumuso
ako at napaghalataang ako ang pinag-uusapan. Para namang bata ang trato sa akin.

"Lagi ko na siyang isasama para hindi mainip. Kukunin ko lang si Olympus." Zeus
said. Nag-init ang puso ko sa sinabi niya. Sa wakas napansin niya din ang
presensiya

ko sa hacienda nila.

Pinagmasdan ko si Zeus habang hawak hawak si Olympus. They deserve a spot in a

magazine tearsheet. Ang manipis na gray tshirt niya na masyadong mababa ang
pagkakav-neck, parang pinunit para ipasilip ang malapad niyang dibdib, his faded
jeans and combat boots completed his cowboy look. I cannot help but sigh and think
how lucky Olivia is.

Ginalaw ni Zeus ang kanyang ulo para lumapit ako. I slowly walked forward. Nauna
siyang sumampa sa kabayo. He extended his hands to mine, umapak ako sa saddle.
Nangatog ang tuhod ko para imaintain ang balance but he lifted me and carried my
whole weight. Nilagay niya ako sa aking harapan at pumula agad ang aking pisngi sa
pagkakasandal ko sa kanyang dibdib.

"Are you comfortable?" His whisper sounded like a sweet song. Nakakakiliti at
parang gusto mo na lang pumikit. I contained my feels. Hindi ko na siya maaring
kunin. Dapat magpakabait na ako. Dapat. Dapat kay Olivia na siya. I have a lot of
options. Come on. Maganda ako, matalino. Future beaty queen..

Patuloy kong kinakalma ang sarili ko habang nagsisimula na humakbang si Olympus. I

held the leash tight nang magsimula na itong bumalangkas ng mas mabibilis na
hakbang habang hinahampas ito ni Zeus. Olympus seems to get excited every lash, mas
lalong nagiging ganado tuwing nasasaktan.

Parang tao lang. Mas nasasaktan, mas umaamo doon sa nananakit. Na para bang kulang
pa iyon. Na pag nasaktan ka ng mas madami, malaki ang tsansa na kaawaan ka,
pagkatapos ay mamahalin ka na.

Damn it.. Umabante ako ng kaunti pasulong, papalapit sa ulo ni Olympus. But then,
Zeus

moved forward too.

"Dumikit ka lang sa akin, baka mahulog ka. Someone has to stop you from falling.
Hindi ka pa sanay sa ganito.

I am keeping myself from falling, Zeus. Hindi ko ata ikakaunlad ang paglapit lapit
mo.

Hindi na ako umiwas non pagkatapos. Palinga linga ako sa magandang tanawin. There
were valleys on the side of the national road, meron ding falls na matatanaw at sa
ibaba ang kulay asul na ilog. The trees are so tall and their leaves are healthy.
Ang bulaklak ng iba't ibang gulay na pananim ay nagmukhang peke dahil sa sobrang
ganda. Too good to be true! It is so amazing!

Bumagal ang paghakbang ni Olympus nang pigilan ito ni Zeus para lumapit doon sa
fence na naghahati sa national road at talampas.

"These are all my father's property." Aniya. Hindi ko na ikinagulat iyon.

"It is yours now, Zeus." I smiled. Hindi ko na muling sinundan pa ng pagsasalita.

Nanatili ang pagiging tahimik ko. I didn't even attempt to talk further. Iniisip ko
na baka hindi niya rin lang magustuhan. When I am talkative, I am mean. Hindi na
lang ako magsasalita.

Ang direksyon ni Olympus ay pababa. Hindi ko alam kung saan kami pupunta but then,
I heard smashing of waves at the shore. Bumilis ang tibok ng puso ko ng maamoy ko
ang tubig alat kahit wala pa akong nakikita. When Olympus turned once more,
namangha ako sa kulay asul at berde na tubig, puting buhangin at malalaking bato sa
gilid. Parang Maldives ng Pilipinas sa lawak at asul ng tubig

We're at a beach! Una kong hinanap ang mga turista na maaring nandito but then, no
one's here.

Magtatanong

sana ako kay Zeus kung sa kanya ba ito pero hindi na lang ako umimik. Desidido ako
doon sa linya na ilalagay ko sa pagitan namin. He'll see that I won't be irritating
as I was before.

Regalo ko na lang din sa sarili ko ang pagpigil sa kabaliwan. Wag lang talaga akong
maakit muli sa mga mata niya, makakaya ko naman sigurong umiwas.

"Can I?" I politely asked while holding the bottom of my white shirt. Sa ilalim ng
malaking tshirt ko ay two piece bikini. Pinagsisihan ko ang paghingi ng paalam.
Baka sabihin na naman niya ay nag-aassume ako na may pakialam siya. Well, it's just
that noong mga nakaraan kasi, he's so angry when he sees me in bikini.

"Wala namang ibang tao." He said. Tumango ako.

Naglakad ako at naghanap ng bato na mapagpupwestuhan ng damit na huhubarin ko para

hindi ito hanginin. When I found a spot, tumingin muna ako kay Zeus bago iangat ang
tshirt. He's looking at the shore. Of course he wont look at me! What am I
thinking!

I am wearing a navy blue bikini. Nagmadali akong lumapit sa tubig para maglublob
nang matanggal na ang pngunahing damit. Nanginig ako sa unang paglusong pero tiniis
ko. Sa umpisa lang naman ito.
Nilubog ko ang ulo ko at nilangoy ang tubig. Aangat sana ako para kumuha ng hangin
when I felt something on my waist. Agad akong nagpanic, iminulat ko ang mga mata ko
at merong porma doon. Mas lalo akong kinabahan.

Iniangat ko ang ulo ko para lang makita si Zeus na naroroon! He's topless now. His
hair is dripping wet. Unti unting gumagapang ang tubig mula sa kanyang buhok pababa
sa kanyang dibdib, hanggang sa abs niya. Damn, he's

a freaking god! Nakataas pa ang isa niyang kilay.

"Hindi mo ba ako tatanungin kung malakas ang current dito? Kung mayroong jellyfish
na pakalat kalat o di kaya pating? Bakit bigla kang lumublob?" He asked fiercely.
Hindi agad ako nakasagot. Nagsisimula na naman akong maintimidate sa kanya. Why do
I find him so perfect?

"I-I--"

"You won't even talk to me. May ganito bang namamasyal, ha, Selene?" Inis niyang
tanong. Pinanliitan ko siya ng mata.

"This is not a date, Zeus." Umirap ako. Nagbago ang mukha niya dahil sa aking
sagot. Gusto kong umalis sa kanyang harapan pero parang may magnet ang kanyang
katawan na gusto ko na lang dikitan. Selene, nasaan na ang linyang plano mo? Sa
buhangin ata ako naglagay ng linya dahil ang bilis mabura.

"Nagtatampo ka pa din ba?" He asked softly.

Umiling ako at tinigasan ang mukha.

"Pero hindi mo ako kinakausap. Bakit?"

"Pag kinakausap ka kasi, ayaw mo.." Ngumuso ako.

"May sinabi ako?"

"Lagi kang galit.." Paliit ng paliit ang boses ko, his stares were so intense that
is asking me to give in. But I wont. I should maintain my poker face. Linya! Linya!

Binaba ko ang tingin ko sa tubig, doon ko lang napansin na nakahawak pa din siya sa
aking bewang. It sent me shivers. Parang bagay ang kamay niya doon.

Humihigpit ang pagkakahawak niya hanggang sa nakaramdam ako ng pagtusok sa akin

tagiliran. Sinamaan ko siya ng tingin pero nagpatuloy lang siya. Umigtad ako sa
pangingiliti. Is he playing now?

"Ano ba, Zeus!" Angil ko pero tawa ng tawa. Tanda niya pa din ang kahinaan ko!
Tuwing nagsusungit ako

noong bata pa kami, lagi niya akong kinikiliti.

"Loosen up!" He said.

"Hindi ba dapat ikaw ang sabihan ko non?" Nang mabitawan niya ako, kinuha ko ang
pagkakataon para lumangoy patungo sa pampang. Para akong sinisilaban ng apoy dahil
naririnig ko din ang malakas niyang pagkampay patungo sa akin. I am laughing while
excitedly hurried to the shore. Nang makita ko na ang buhangin, halos hilahin niya
ang aking paa. Mas lalo akong humagalpak at nanginginig na tumayo. Tumakbo ako
papalayo sa direksyon na hindi ko alam.
"Zeus, don't go near me! Ayoko na!" Suko ko. Gusto ko lang naman lumangoy, bakit
gusto niyang maglaro?

"Nope." Sagot niya habang dahan dahang lumalapit sa akin. Para akong kinukurot sa
singit na tumili! Fck I sounded like a wanton woman! May kalakip na sensual na
tunog ang ginagawa ko. Tumakbo ako sa pagitan ng mga bato. Maling hakbang dahil
nacorner ako ni Zeus.

Ipinatong niya ang parehas na braso sa tuktok ko. The smooth stone felt so cold on
my back but his gape gave me heat. Tumatawa pa din siya ng mahina, samantalang ako,
natigil na. Nanatili na lang ang mga mata ko sa kanya. Bumaba ang tingin ko sa
kanyang mga labi. His sexy lips made me fantasize alot of things. Ibinabalik ako sa
panahon na natitikman ko pa ang mga iyon ng libre.

"I- I want to kiss you.." I whispered. Natigil siya sa pagtawa. Bigla kong
narealize ang sinabi ko.

"Fuck." Pagalit ko sa aking sarili na hindi na makatingin. Lumiit ang titig niya.

"You have a bad mouth, Selene. Walang ipinagbago.." Reklamo niya. Napangiwi ako.

"S-sorr--"

Hindi ko pa naitutuloy ang sasabihin ko nang

dumampi ang labi ni Zeus sa akin. Hindi ko alam ang gagawin ko but the edge pushed
me to kiss back.

Edge? Damn, what edge?

Hindi ako nabigyan ng option kung saan pupunta kundi ang halikan siya. His tongue
skillfully made its way to the contours of my mouth. I've got no choice but to part
my lips to give him access, he groaned. Napakapit ako sa kanyang dibdib, his hand
was placed at the small of my back pushing me near him. Ang isang kamay naman niya
ay paulit ulit na hinahaplos ang kanang pisngi ko.

Tinakasan na ako ng katinuan. Ang tanging natira na lang..

Ay ang pagiging makasarili..

The Wicked Selene..

Na gagawin ang lahat ng gusto. Binaba ko ang kamay ko patungo sa kanyang likod,
pinasadahan ko iyon ng mapang-akit na haplos and fck I know he's starting to get
turned on.

He stopped all of a sudden.

"Mali ito." He whispered.

"Mali? You kissed me first.." I teased, lasing pa din ako sa iniwanan niyang
trabaho.

"Selene.. I should have not kissed you."

"But you did.." Pumungay ang aking mata at sinubukang sugurin ang kanyang mga labi.

I want more! Umatras siya pero hinila ko siya at tama nga akong gusto niya pa. I
kissed him more. Nanginig ang tuhod ko. Kumapit sa kanyang batok.
"Selene. Stop.." Utos niya sa pagitan ng pagsiil sa aking mga labi.

"Zeus.. Tayong dalawa lang ang nandito. Come on.. Loosen up.." Pangungumbinse ko
habang paulit ulit na hinuhuli ang kanyang labi na nagpapahuli naman!

"Selene.." Ulit niya na nanghihina.

"Kapag hindi ka tumigil sa kaka-Selene diyan, magsusumbong ako kay Olivia." Mariing
sabi ko.

"Don't

do that. Fck. I am cheating." Frustrated na sabi niya. Napangiti ako.

"Tama, you are cheating. Kaya itodo na natin." Hindi ko alam kung anong pumasok sa
utak ko para itulak siya pahiga sa buhangin. Hindi siya kumilos. Inupuan ko siya sa
kanyang tiyan at mapanukso siyang tiningnan.

"Nananahimik na ako, Zeus. But you awaken my sleeping hell."

Inabot kami ng paglubog ng araw na walang ginawa kundi ang maghalikan. Pulang pula
ang pisngi ni Zeus dahil sa pagsuko niya sa akin. He's that weak. Sinasabi na nga
ba't mahina ang kanyang pangontrol. He's a playboy. Mas malala pa siya kay Gaelan.
Tahimik lang siya kung gumalaw.

Hinaplos ko ang labi ko na namamaga bago humakbang papasok ng mansyon. I am smiling

like crazy.

"Ginabi kayo?" Sinalubong kami ni Manang Zeny. Bumalik ang pagiging tahimik ni Zeus
na parang naguguluhan. Ako lang ata ang nakangiti.

"Good evening, Manang!" Masigla kong sabi.

Kumain muna kami ng hapunan. Naunang nagpaalam si Zeus na aakyat ng kuwarto. Hindi
mawala ang ngiti ko. Pumunta muna ako sa silid na para sa akin kung nasaan ang mga
gamit ko at hinanap ang lingerie na akala ko hindi ko na magagamit.

Tingnan natin, Zeus!

Naglublob ako sa tub at tiniyak na mabangong mabango ako nang matapos. Sinuot ko
ang kulay flesh na lingerie na nilalantad ang aking cleavage at hita. I sprayed my
favorite perfume at pinasadahan ng lipbalm ang aking mga labi para mas lalong
pumula iyon.

Inintay ko munang matuyo ang aking buhok bago kumatok sa kwarto ni Zeus. It is just
a warning knock at ako na mismo ang nagbukas. I saw Zeus' bareback,

nakaharap sa bintana at mayroong kausap sa cellphone.

"Yeah. Trabaho. Ingat ka diyan." He said.

Hinaplos ko ang likod ni Zeus, para siyang napaso at tiningnan ako ng masama. Come
on, aarte pa? The physical attraction is so strong. Imposibleng aayaw siya.

"Yeah. I will call you, B-babe.." Kitang kita ko ang pagpikit ni Zeus habang
hinahalikan ko ang kanyang likod."

Binaba niya ang kanyang telepono at hinarap ako, akala ko magagalit siya pero
siniil niya ako ng halik sa labi. It was so rough and hard that I tasted metal on
my lips. Nasugatan pa ata ako.

Hindi ako umalma, he cupped my breast and a foreign feeling gushed through my
veins. My peak hardened in an instant.

"Sigurado ka ba sa ginagawa mo, Selene?" He made me so high with his question. His
brooding eyes seemed to made its way to my system. Parang handa siyang gumawa ng
hindi tama ano mang oras.

Hindi pa ako nakakasagot, ibinaba na niya ang strap ng lingerie ko exposing my

breast, wala na akong panahon na mapahiya, yumuko siya and he encircled his tongue
to my peak. An unfamiliar feeling made my flesh really really sensitive.

"Z-zeus.." Napakapit ako sa kanyang buhok.

"Really, Selene?" Nanunuya niyang tanong na marahas na ibinaba din ang kabilang
strap ng aking lingerie. Dumulas iyon sa balat ko at tuluyan ng bumagsak sa sahig.
Humalik sa akin ang malamig na hangin mula sa labas, the window is wide open but he
didn't care. I should care but I even find it really erotic.

Ang isang dibdib ko naman ang pinagtuunan niya ng pansin, he massage the other
half. Pigil ang ingay na ginagawa

ko. Tinulak ako ni Zeus na hindi iniaalis ang tingin sa akin. He's unbuttoning his
maong shorts while looking at me intently. Hindi ako nakadama ng kahit anong takot
hanggang sa mapahiga na ako sa malambot na kama.

"You really prepared for this huh?" He asked. He switched off the lights at ang
tanging natira na lang ay yung malamlam na ilaw mula sa lampshade. Hindi ako
nakaramdam ng kahit anong hiya nang pagmasdan niya ang kabuuan ko. Desire is very
evident in his eyes. He pulled my underwear down but he stopped when it is on my
knees. Nangatog ang tuhod ko when he started carressing my folds. This is the most
sensitive state it has ever been! I don't know what's this feeling even called!

"You are so wet, Selene." Heck. I know! But why? Damn, why?

He continued encircling his thumb to my lady part, I felt tension on my belly but
that tension made me part my legs even more. Is it a button or something?

"Naughty." He slapped my part with his hot palm and I moaned. The next thing I know
is that I felt a finger on my walls gliding back and forth.

"Zeus!" I screamed! Wala na akong pakialam kung may makakarinig, damn, is this a
magic or something? The tension in my belly heightened. Unti unti parang ginugunaw
ang mundo ko. I am giving in. I shut my eyes. Kumapit ako sa comforter na parang
doon nakasalalay ang aking buhay then something in side me exploded. Nakakahilo,
nakakapanghina. It is a nerve racking lullabye. It felt so good but earth
shattering.

Pumikit ako. I felt Zeus body covered me. His flesh against mine. The rough fabric
of his brief that remained as his only clothing

felt bumpy on my sensitive part but I couldn't care anymore. A bulge under his
brief is poking me, he maneuvered and danced minus the music. I am not sure what
he's doing. He's rocking me slowly, hindi ko na maimulat ang mga mata ko nang
biglang tumunog ang kanyang cellphone. At first he tried to ignore it.. Pero
nagpatuloy ang pagkalampag nito na parang pinipigilan kami sa aming ginagawa.

What the fck we are doing anyway?

"Olivia." Napadilat ako at sinilip si Zeus na may kausap sa telepono. Bumaba ang
tingin ko sa kanyang katawan. He's ready. He massaged the bridge of his nose and
looked at his almost naked body. Are reality struck me.

We are cheating right?

"Yes.. I will sleep now. I will be back in Manila tomorrow."

Nagulat ako sa kanyang sinabi. Dapat tatlong araw pa mula ngayon ang aming
pagbabalik. What is he saying?

Pagkababa niya ng telepono ay hinarap ako ni Zeus.

"Get dressed." Malamig na utos niya pagkatapos ay pumasok na sa loob ng banyo.

Puzzled but I obeyed him and waited for him to come back but he didn't.

Nakatulugan ko na ang hindi niya pagbalik.

Pagkagising ko ay wala pa din siya sa aking tabi. Nakadama ako ng pagkainis pero
hindi ko na iyon pinansin.

"Bakit naman ang bilis niyong aalis?" Nagtatakang tanong ni Manang Zeny habang
tinutulungan kami sa pagsakay ng gamit doon sa van.

"I have business to attend to, babalik na lang ako." Masungit na sabi ni Zeus na
pumasok na sa loob katabi ng driver seat.

Nilipat sa akin ni Manang ang tingin na mukhang nagtataka sa ikinikilos ng amo.

Nagkibit balikat na

lamang ako.

Baka naman nabitin kaya masungit? Bakit hindi na lang namin yon tinuloy kagabi.. I
am willing anyway.

Sa sasakyan patungo sa airport ay hindi kami nag-uusap. Pagdating sa eroplano ay

tinulugan niya lang ako. I got so bored. Nang natutulog siya, kinuha ko ang kamay
namin para pagdaupin ang mga palad but then he pulled his hands away from me.

Galit?

When we landed in Manila, nag-iintay na ang driver ng aming pamilya at sinundo

naman si Zeus ng kanyang driver. Hindi ko na nagawang magpaalam because he's
throwing daggers at me. Ipinagkibit balikat ko na lang iyon. Better luck next time
to me then. May mens na naman ata ito si Zeus.

I spent my remaining days before the pageant in 'me' time. Nagshopping lang ako
mag-isa. It is really therapeutic.

"Miss Selene.." Napasimangot ako nang may humarang sa aking harapan. Namumukhaan
kong bodyguard ito nung Choy na humihiling na makadate ko kapalit ng korona. He's
wearing a three piece suit and a sunglasses. Mayabang siyang nakatingin kaya
napagtanto ko na mataas ang kanyang posisyon sa lupon ng mga bodyguard. Siguro siya
ang superbodyguard. Or MegaGuard for that matter.
"Anong ginagawa mo dito?" Angil ko, sinubukang takutin sa pagsimangot ko.

"Inaanyayahan ka ng boss amin na lumabas kasama siya."

Lumiit ang mga mata ko, "Baliw ba iyang boss mo? Hindi ba siya nakakaintindi? E di
wag niya akong ipapanalo." Umirap ako at maglalakad sana papalayo nang iharang

sa aking ng bodyguard ang isang brown envelope sa mukha ko.

Padabog kong kinuha iyon.

"Bibigyan ka niya ng tatlong araw para magdesisyon na pagbigyan siya. Kung hindi,
hindi ka nga mananalo sa Pageant."

"I don't freaking care!" Sigaw ko.

"At hindi ka makakasali dahil madidisqualify ka." Itinuro niya ang envelope.

Now he got me there.

Binuksan ko ang envelope at pinanlakihan ako ng mga mata nang makita ang nandoon.
Litrato namin ni Zeus!

Pero mas malinaw ang mukha ko. When we are making out in the beach. Iba-ibang
anggulo. It was photographed untastefully! I literally looked like a slut! Mabilis
kong pinasadahan ang mga litrato na hindi ko na matingnan ng maayos.

Kumabog ang dibdib ko nang makita ang panghuling batch ng litrato. Mula sa bintana
ni Zeus. My eyes closed while my breast exposed na natatakpan lang ng labi ni Zeus
at ang sa isa naman ay ang kanyang kamay. I looked like freaking delirious!

"Paano niyo ito nakuha? Pribadong buhay ko ito!" Nanginig ako sa galit at matinding
pinigil na ibato sa kanya ang litrato na hawak.

"Ganyan din naman ang gagawin ninyo ni Boss, bakit mo pa tatanggihan? Mabilis lang
namang paligayahin--"

"How dare you!" Sinugod ko ang kanyang pisngi ng aking palad pero mabilis niyang
nasangga iyon at nilagyan ako ng calling card sa kamay.

"Tumawag ka na lang, Madame. Tatlong araw. Mainipin si Boss eh." Sinipat muna niya
ako ng nakakadiring tingin mula ulo hanggang paa bago tatawa-tawang nawala sa
harapan ko.

Damn it!

Ilang gabi kong pinagisipan ang gagawin hanggang sa mauwi na lang iyon sa pag-iyak.
Pakiramdam ko wala na akong magagawa. I cannot open this up to my parents. Tiyak na
magagalit sa akin si Daddy but hell I couldn't give myself to that maniac!
Mamamatay muna ako!

"Selene! Which one is better?" Nakangiting tanong sa akin ni Olivia habang

ipinapatong sa kanyang katawan ang magkamukhang dress na magkaiba lamang ng kulay.

"Y-yung ano.. Yung peach.." Lumunok ako.

"Selene.. Ano ba? This is pink and white. Mayroon tayong presscon! Para kang nalugi
diyan.." Natatawang tanong ni Olivia. Her smiling face made me more guilty. Tiyak
na mag-iiyak siya kapag nakita niya ang litrato namin ni Zeus. People may not know
that it is Zeus but she will know. Of course she will know.

Kinuha ko ang envelope na naglalaman ng mga litrato mula sa bag ko at kinuha ang
inihalo ko doon na calling card.

I am left woth no choice

I composed a text message and sent it to that maniac.

Ako: This is Selene. Where should we meet? Dalhin mo ang original na copy. I will
make a contract too. You need to sign it for my protection.

"Nandyan pa kayong dalawa? Nagmemakeup

na doon sa labas.." Pumasok si Ma'am Regie sa dressing room na kaming dalawa na

lang ni Olivia ang naiiwan. Excited na tumango si Olivia. Nagpatiuna ako sa
paglalakad ng wala sa sarili. A group of crew blocked my way, ipinilit ko pa ding
magkasya sa pinto dahilan kung bakit sumabit ang strap ng bag ko sa kung saan at
kumawala iyon sa balikat ko.

Bumuhos ang lahat ng laman ng bag. Nanigas ako sa kinatatayuan ko when Olivia is
kneeling on the floor picking my things up. She stopped and lift one photograph.
Nangunot ang kanyang noo. Kinuha niya pa ang ibang litrato at bumakas ang matinding
sakit sa kanyang mukha.

"K-kailan to?" She asked. My lips started to tremble pero mas matindi ang
panginginig ng kanyang balikat.

"Olivia, let me explain. That was a set-up.." Unti unti akong humakbang papalapit.
Hindi niya magawang tapunan ako ng tingin.

"Nino? Sinet up mo si Zeus? Sinet up ka niya? O sinet up kayo? G-ginawa niyo ito..
Ginawa--"

Mabilis akong lumapit sa kanya at inagaw ang mga litrato. Walang tigil ang
panginginig ng kanyang mga kamay.

"Olivia.. Im sorry.." Yun lang ang tanging nasabi ko.

"Anong nangyayari dito?" Lumabas si Ma'am Regie mula sa dressing room. Unti unting
inangat ni Olivia ang kanyang palad at itinapat iyon sa kanyang dibdib. Hinilot
niya yon ng ilang beses at tila hinahabol ang paghinga.

"Olivia? Are you okay?" Ma'am Regie asked. She did not answer. Nag-alala ako nang

makita ang kanyang pamumutla. She looks disoriented.

Unti unting bumabagsak sa sahig ang kanyang katawan. Nanatili lang akong nakatayo
doon.

"Medics!" Ma'am Regie shouted in panic. Wala akong nagawa. Nanatili lang akong
nakatingin sa kanya na punong puno ng pagsisisi..

Im sorry, Olivia...

--
Isang malakas na sampal ang tumama sa mukha ko kasabay ng pagbuhos ng napakaraming
litrato.

"Daddy---"

Isang sampal muli ang tumama sa mukha ko at mas malakas iyon. I heard Suerlain
cried from the other side of the house.

"Ikaw! Ikaw pala ang dahilan ng immature heart attack ni Olivia? Now it makes
sense! And congratulations! May scandal ka!" Akmang sasampalin muli ako ni Daddy
nang hawakan ni Mommy ang kanyang kamay.

"Alec!" Si Mommy. "Alec, please..Intayin natin ang paliwanag ng anak mo.."

"Paliwanag? Na ano? Lumandi siya? Kinuhanan niya pa ng litrato."

"Dad, I did not do it! I was framed up.. I don't know what to do--" Matindi ang
naging pagluha ko at halos maglupasay ako sa pakikiusap para pakinggan.

Olivia had a heart attack, hindi pa din siya nagkakaroon ng malay hanggang ngayon.
Dinala siya sa States para ipagamot. Sumama si Zeus. Hindi ko masabi na ako ang
dahilan. Natatakot ako! But now the world knows that I cheated with somebody else's
boyfriend.

style="text-align:left;">Yesterday,my photos went viral on the internet. I was

called names but that was not the hardest part. The hardest part is not getting
support from my own father. Wala na akong makapitan at napakasakit non.

Tinanggap ko ang masasakit na salita ni Daddy nang gabing yon. Kahit si Mommy ay
hindi ako kinakausap. Tanging si Sue ang nagtatangkang lumapit pero pinagtutulakan
ko paplayo. Naging umagahan ko ang pag-iyak. Buong maghapon ganon sa loob ng
tatlong araw.

My door opened and I was expecting my Yaya to bring me food that I don't eat, but I
was wrong.

Si Zeus ang nakatayo don at malamig ang tingin sa akin. May hawak siyang papel sa
kaliwang kamay at iniabot niya iyon sa akin. Nang hindi ko kunin ay inihampas niya
iyon sa mukha ko. Humikbi ako.

"Sign it and we're married." He said coldly. Hindi ako halos makapaniwala.

"Zeus--" Binalak kong lumuhod pero itinulak niya ako papabalik sa aking kama.

"Ito ang gusto mo di ba? You want to make me yours. Come on. Sign it!" Mariin
niyang sabi. Pinanlamigan ako ng katawan dahil sa kanyang galit.

"Zeus, yung sa litrato. Hindi ako.. Hindi talaga ako.. Yung judge sa pageant--"

"Sign!" Matigas na sigaw niya.

"P-paano si Olivia?" Maliit na boses na sambit ko. Bumakas ang libo libong sakit sa
mukha ni Zeus.

"Olivia? The woman you almost killed? Yung walang malay hanggang ngayon? Yun ba?
Yun ang inaalala mo? Well, she's still the same. And look at this.. Can you see
this?" Itinuro ni Zeus ang kanyang mga pasa na parang wala sa sarili.
"I was beaten up. Pinalalayo ako ni Attorney Deuce Montemayor sa anak niya. Happy
now?"

Napatakip ako ng aking bibig. "No, Zeus. Im sorry.. I am really sorry.."

Umiling siya at mahinang natawa. Kitang kita ang pagpupuyos ng kanyang mga mata

"Hindi. Okay lang. Parehas naman tayong gumawa ng kasalanan. Sign it. Sabay tayong
pumunta sa impyerno, Selene. Inflict more pain as if it is not yet painful. Let's
both go to hell and suffer the consequences." Malamig na sabi niya.

Dahan-dahan kong kinuha ang papel kagaya ng gusto niya. Nanginginig ang kamay na
pinirmahan iyon. A tear flowed to the last ballpoint, it blot the paper. Bumakas
iyon at kumalat ang tinta. Hinipan ko iyon para tuyuin pero nasira na non ang aking
pirma.

A sad realization hit me..

Our marriage contract is forever marked by sadness. Sa umpisa pa lang ay sira na.

=================

Kabanata 15

If.

"Kailangan mong matutong mag-isa.." Pormal na sambit sa akin ni Mommy. I shook my

head. Ayokong humiwalay sa kanya habang pilit niya akong pinapapasok sa loob ng
isang bagong mansyon. My Dad and Zeus is talking privately in the garden.

Hindi nalalayo ang sukat sa nakalakihan kong mansyon. Two door main entrance at sa
backdoor matatanaw ang malawak na swimming pool. A small manmade falls occupied
almost half of the garden, parang musika ang dating ng walang tigil na pagdaloy ng
tubig dito. Daddy has been planning to give me my own house eversince. Siguro ay
hindi na niya natatagalan ang katigasan ng ulo ko.

"Mom... Please.." Pakiusap ko. Hindi ang magandang bahay na ito ang magpapabago ng
isip ko. I want to stay with them. Kahit malamig pa ang pkikitungo nila, yun na
lang ang pagtitiisan ko.

"Selene, your Dad wants to teach you a lesson. Palagay niya'y masyado ka niyang na-
spoil kaya tumigas ang iyong ulo."

I shook my head once again. Binukas ko ang labi ko pero nasasamid ako sa luha.
"I.." Nanginig ang kamay ko at pumikit ng mariin, "I was a victim.. Someone.. took
my photo.." Hirap na hirap na sabi ko, hindi ko na makita si Mommy dahil sa
pagtakip ng makapal na luha sa mata. Hanggang ngayon ay hindi pa din sila
naniniwala at nasasaktan ako.

"Selene.. hindi lang ang mga litrato ang iyong pagkakamali." Mahinahon na sambit ni
Mommy. Umiwas siya ng tingin dahil alam kong naawa na siya pero ayaw niya na agad
na lumambot.

"But that man.." Bulong ko kasabay ng pagturo sa labas, "Kissed me first. He.
Kissed. Me. Bakit ako
lang ang may parusa?" Tinakpan ko ang mukha ko. Gusto kong yakapin ang sarili ko
dahil ang lamig lamig na. Simula ng kaguluhan, wala na ang init. Para na akong
basura sa mata ng tao hanggang sa sariling pamilya.

Narinig kong humikbi si Mommy at nakaramdam ako ng paghaplos sa buhok, "Zeus said
he doesn't want to marry you.. But he will because you are our daughter. Hindi ka
niya ipapahiya ng tuluyan. Alam kong parusa din ito sa kanya."

Mas lalo akong nasaktan. Dapat ay magpasalamat pa ako? Na dalawa naming pagtitiisan
ang isa't isa?

"Dahil wala na akong kwenta? Dahil mababa ang tingin sa akin ng lahat? Parusa na
iyon sa kanya? That he married a slut, a low life, a bitch, a stealer--" Pumikit
ako habang inaalala ang masasakit na nababasa ko sa internet. "A whore.." Namaos
ang boses ko habang parang saksak ang bawat akusa sa akin.

Walang kahit sino ang pumapanig sa akin. Lalo na at nasensationalize din ang
pagkakaospital ni Olivia. Ako ang kontrabida, I am the bad one, the wicked. Ako ang
nakasira.

"Pinalaki kita, Selene. You are wonderful.."

"Eh bakit ayaw niya sa akin! Bakit galit na galit si Zeus? Bakit nagagalit siya sa
litratong parehas kami nandoon?" Napatingin ko kila Daddy na napalingon sa akin.
Alam kong napalakas ang aking boses. Umiling na lang ako at pumasok na sa loob ng
mansyon.

"Selene.."

Hindi ko na muling nilingon si Mommy. Naghanap ako ng kuwarto na maaring tuluyan.

The first door I opened is the masters bedroom. It was designed elegantly. There's
a California King Bed in the middle, a gray satin comforter is wrapped around

it. Sa ilalim ng kama ay mamahaling Persian rag. Napapalibutan ng makakapal at

madidilim na pinaghalong navy blue at puti na kurtina. Probably my mom designed it.
It is her favorite color.

The room is eerie. Malamig kahit hindi pa bukas ang aircon. Maybe it's the
situation, too painful and too cold. Pagod akong humiga sa kama at ipinikit ang mga
mata para magpahinga.

Pagmulat ko ay madilim na ang kuwarto. Napakunot ang noo ko nang makarinig ako ng
hagikgikan mula sa labas. Marahan akong humakbang para tingnan. Naabutan ko si Zeus
na may hinahabol na babae patungo sa isang kwarto. Sabay na napawi ang ngiti nila
nang lumitaw ako sa kanilang dalawa. The girl is wearing a short black skirt, and a
red midriff. Mahaba ang alon alon nitong buhok pero nakilala ko ang kanyang mukha
dahil pamilyar. She's a commercial model, I think.

"Zeus.." I whispered, he reeks alcohol, mula sa kinatatayuan ko ay naamoy ko siya.

Ang bilis naman niyang uminom!

Binuksan niya ang isa sa mga pinto at pinauna ng pumasok ang babae na ngumiti lang
sa akin na parang nahihiya. Does she even have an idea that this is our family
home?

"If you will give your opinion, stop it. I won't have any of it.."
"Asawa mo na ako." Matigas kong sabi.

"Sa papel. You should be thankful for it.." Pagkasabi non ay tumalikod na siya.
Muli ay nakaramdam ako ng nakakatusok na sakit.

Maybe he doesn't hit me but the attack is just too personal. Mas bumaba ang tingin
ko sa aking sarili! Nanghihina akong bumaba sa hagdan.

I closed my eyes in every noises I heard from the room. Pakiramdam ko ay tinutuya
nila ako.

Humahampas ang matinding sakit sa puso lalo na nang nakarinig ako ng kakaibang
ungol mula doon. Like they don't really care if someone will hear them.
Awtomatikong tumulo ang luha na paulit ulit ko lang pinupunasan pero hindi
natatapos.

Yun ang unang araw ng paghihirap ko. Paulit ulit pang nasundan ng ilan pero hindi
ganon kaaksyon. Sometimes they will just watch movie in the TV room. O di kaya ay
mag-iinuman lang doon sa veranda. They would play music and would laugh at some
things. Maybe they had sex before bonding here at the house. Nabitin pa ang
kanilang pagsasama kaya itinutuloy sa bahay.

Napag-alaman kong anak din ng politiko ang babae, she's named as Priscilla Corpus,
daughter a corrupt politician on trial. Hindi ko na maintindihan why Zeus would
associate himself to these people. Para lang ba pasakitan ako?

Paulit ulit kong tinuruan ang sarili ko na huwag ng masaktan. But no matter how you
prepare yourself to pain, mayroon pa ding maliit na parte na umaasa na sana huminto
na ito.

Naghihiwa ako ng mga sangkap habang nakasilip sa Ipad. Susubukan kong magluto ng
sinigang. It is Zeus' favorite. Not that I want to please him. Alam ko namang hindi
siya dito kakain. Lagi naman siyang nasa labas at kumakain kasama yung dinedate
niya ngayon.

Sinilip ko ang kumukulong karne. I am not sure how tender it should be kaya bawat
kilos ko ay inoorasan ko na lang. I wish what is written in the recipe is correct.
Nilaglag ko ang gulay ayon sa sinasabi ng recipe. Nakarinig ako ng paparating na
sasakyan. Nakaramdam na naman ako ng pamilyar na kaba. I wish we could get a
househelp,

kahit ang trabaho lang ay kausapin ako but they are so hard on me, my parents and
Zeus. They want me to learn everything. Sana pala ay hindi na lang mansyon ang
kinuha sa amin. Pakiramdam ko, ako si Princess Sarah na naglilinis ng buong mansyon
na pinagkakaabalahan ko araw-araw, I wish this is just a bungalow house. Tinakpan
ko na nga lang ang mga gamit sa bakanteng kwarto ng mga tela pantakip sa mga
alikabok so I won't need to clean it everyday.

Hinalo ko muli ang sinigang, natigilan ako nang bumungad sa harapan ko si Zeus,
nakataas ang kilay niya sa akin. Pagkatapos ay tumingin sa niluluto ko.

"Kumain ka na?" Out of politeness, I asked. Praying inside that he already ate.

He shook his head. Mas lalo akong napressure! Nakalimutan ko na kung ano ba ang
dapat na lasa ng sinigang.

Damn it. E ano kung hindi niya gusto. Im not an expert. Sarili ko lang naman lagi
ang pinagluluto ko ng kung ano ano.
"O-o sige.. mga--" Sumilip ako sa Ipad ko at tiningnan ang oras na dapat ilubog ang
gulay. "10 minutes." Ngumiti ako. Hindi siya sumagot at tumalikod na lang.
Sumimangot ako. Ang sungit! Hindi naman siguro kakain yon.

But still, I prepared a table for two. Masyadong maganda ang paghahanda ko kaya
napangiwi ako. Pumitas pa ako ng bulaklak sa garden at inilagay sa vase. Ilang ulit
kong pinakatitigan yon, tinanggal at binalik.. Hanggang sa ibinalik ko na lang.
Itinapat ko sa pagitan ng lamesang magkaharap. That way I won't see his reaction
when he won't like what I cooked.

Umakyat ako patungo sa mga kwarto. Ang tinutulugan niya ay katabi nang masters
bedroom, hindi pa kami nagtatabi kahit

minsan at naiintindihan ko ang kanyang pandidiri. Tumikhim ako bago kumatok.

Bumukas ang pinto. Napaatras ako when I saw him topless and only wearing his boxer
shorts. Madilim ang kanyang kuwarto, at maaninag ang laptop na nakabukas, parang
may pinapanood siya doon. Agad na nagbago ang mukha niya pagkakita sa akin, lumalim
ang pagkunot at ang pagiging suplado.

"Luto na.." I whispered.

Tumango siya. Tumalikod. Sumara ang pinto.

Bumaba na lang ako nang hindi siya kasama. Baka ayaw niya. Of course. Bakit ko
naman aasahan iyon.

Umupo ako sa lamesa at huminga ng malalim. I can eat alone. I've been eating alone,
anyway.

Naglagay na ako ng kanin sa plato nang makarinig ako ng pagsara ng pinto. Natigilan
ako sa ginagawa nang humarap sa akin si Zeus, wearing a khaki shorts and white
tshirt now. Umupo siya at tinaasan ako ng kilay.

Itinulak ko sa kanya ang kanin. Kumuha siya ng marami. Nakakakaba dahil baka hindi
niya magustuhan!

Tahimik kaming nagsimulang kumain. Kinuha ni Zeus ang vase na inihanda ko at

inilagay iyon sa gilid. Kitang kita ko na tuloy ang mukha niya.

"Hindi ako marunong magluto. I-- I tried it.."

"Matututo ka naman pala kapag wala ka ng choice." He said pagkatapos ay sumubo ng

isa.

What does he mean? Wala siyang sinabi tungkol sa lasa pero baka ayos naman..

Simula ng araw na yon, he's home before dinnertime. Napepressure tuloy akong
magluto ng kung ano ano. Sometimes it is good, minsan hindi. Hit or miss din. Pero
wala namang sinasabi si Zeus kung masarap o hindi. Pinagpatuloy ko lang din dahil
kumakain siya.

"Lumabas ka naman!"

Isang araw kausap ko si Heather sa telepono.

"Ipagluluto ko si Zeus mamaya.." Pagdadahilan ko.

"Eh di gawin mo habang maaga! Gusto mo ba tulungan kita?" She asked. Iginigiit niya
talagang sumama ako sa kanya. Birthday daw ni Harris at ayaw niyang pumunta mag-
isa.

"Okay. But I need to go home before midnight." Kondisyon ko. Heather giggled.

"Ay.. Parang Cinderella. Taray! Sige. Formal party naman iyon. Kain lang tapos uwi
na tayo.."

Dahil sa pagmamadali ko, nagluto na lang ako ng adobo. I texted Zeus too.

Ako: Can I go out?

Wala akong naganggap na reply dalawang oras na ang nakakaraan. I composed another
message.

Ako: I will be with Heather. I will come home before 12 but I cooked. You can heat
it.

Wala pa din akong natanggap na reply. Nang maghapon na, nagsimula na akong
maghanda. A simple white tube dress is what I wore. Hinayaan kong nakalugay ang
mahaba at tuwid kong buhok. Umabot na ito sa aking bewang. Naglagay ako ng manipis
na makeup. Pinasadahan ko ng tingin ang aking sarili at binigyang pansin ang
kaliwang kamay. Walang singsing na nakalagay doon.

I placed an accessory ring instead. Kulay silver at makapal na singsing na bumagay

sa suot ko.

The intercom beeped. Sinilip ko ang naroon at napangiti ako nang makita si Heather,
wearing a black tube party dress.

"Coming.." Wika ko.

Mahabang paglalakad hanggang maabot ko ang maliit na gate. Sa loob ng isang buwan,
ngayon lang ako muli lalabas. Kahit pag-go-grocery ay hindi ko pa nagagawa. I just
ordered items from the nearby supermarket pero ngayon ay mukhang mas madalas na

akong lalabas. I liked it. Gusto ko ang hangin sa labas. Matagal akong nagtago sa
Media at siguro naman, namatay na ang balitang iyon.

"Ang diyosa. Ang linis ng budhi. Parang virgin.." Humagikgik si Heather pagkakita
sa akin. Hinampas ko siya ng clutch bag ko.

"Kung alam mo lang."

Tiningnan niya akong mabuti, "Wait. don't tell me.." Napatakip siya ng bibig. "Oh
my God! Ganoon na kainit, hindi natuloy? Walang banggaan ng pen at apple? Ugh!"
Takang taka na tanong niya.

"Inimbitahan mo ba ako para pag-usapan ang sexlife ko?" Umirap ako.

"Hindi naman.. Ikaw naman! Sensitive. Pero ang ganda mo ngayon.. Mas lalo kang
gumanda nung nagpahinga. Wag mong pansinin ang mga bulungan na yon. It won't define
you."

Sana nga totoo ang sinasabi ni Heather. Pero pagdating namin sa party, ang daming
mata na nakatingin sa akin. Maraming bulungan, hindi pa kami nakakapasok. Alam ko
agad na ako ang kinikilatis nila.
Sa isang engradeng hotel ginanap ang party ni Harris. Napakaraming media at bisita
na nagkikinangan ang suot. Suddenly I feel underdressed.

The smell of sweet pastry filled the function room. Pinigil ko ang paglalaway sa
matatamis. I stopped eating that since I started peparing for the pageant. I tried
to keep low key para hindi kumuha ng atensyon, but my attempt failed.

"Lumabas na din sa lungga niya ang mang-aagaw." May dumaan sa gilid ko na tatlong
babae na nagtatawanan. Napayuko ako at nakaramdam ng hiya. Hindi pa kami tuluyang
nakakapasok sa loob ng hall ay natigilan na kami.

Tumigil si Heather sa gitna na mukhang hindi nagustuhan ang narinig. She's

up to something because her face said it. Hinawakan ko ang kamay niya at umiling
pero hindi siya nagpapigil.

"Having no picture while making out won't make you someone better or higher moral
than her." Iniharang talaga ni Heather ang kanyang katawan sa tatlong babae at
humalukipkip.

"Anong sinabi mo?" Tumaas ang kilay ng isang babae. Pilit kong hinihila si Heather
pero nagpabigat siya.

"That you are slut but no one dared to document it because you are nobody. Of no
importance. Dumi. Alikabok.. Kawawa naman.." Nanunuyang sambit ni Heather.
Napangiwi ako. Sobra naman siyang mang-away...

Iniangat ng babae ang kanyang kamay para isampal kay Heather kaya napayuko ako ng
husto pero agad na may pumigil sa babae. Naiwan ang kamay nito sa ere.

"Harris--" Agad na nasindak yung babae.

"Out of my party." Malamig na utos ni Harris while clenching his jaw.

"See? Sabi sayo wala kang halaga. Alis." Buong confidence na sabi ni Heather.
Umismid si Heather nang magsimulang umalis nga ang tatlong babae. Biglang lumambot
ang mukha niya nang makaalis na ang mga ito.

"Happy Birthday Harris..." Malapad na ngumiti si Heather at sumabit sa leeg ni

Harris at hinalikan ang pisngi nito. He looks dashing in his three piece suit, and
having Heather beside him makes him look so cute.

"Happy Birthday.." I muttered shyly. Hindi naman kasi kami close. Nakakahiya talaga
itong si Heather na binibitbit pa ako dito.

"Why you look so shy?" Ngumiti si Harris sa akin. "This is my party and you are my
friend so.. Have fun. Let me know kapag may umaway sayo.." Mabait na sabi niya.

"Eh sa akin?" Malambing

na humilig si Heather sa balikat ni Harris.

"I always keep an eye on you. Makikita ko agad." Cold yet there's distinct
sweetness on his voice. Parang nasupalpal naman si Heather doon.

Ngumisi ako kay Heather, sumimangot siya sa akin. I did not stop until she gave me
a warning look.

"Tse! Halika na nga, Selene. Gutom na ako." Hinila ako ni Heather doon sa nakset up
na buffet table sa loob ng hall. Madami kaming dinaanang tao. I am not sure if
everyone knows me here or they are staring at us because we are beautiful.

Kumuha kami ng plato. Ngayon pa lang akong muli natakam sa pagkain. Mas masasarap
di hamak ang mga pagkain dito kaysa sa mga iniluluto ko. I missed European dishes.
Kuha lang ako ng kuha.

"You are so blessed having that body while eating whatever you want." Napaangat ang
tingin ko sa isang lalaki sa aking likod. He's also wearing a black tux. Maayos ang
pagkakahagod ng buhok. His lips curved into a sexy smile pero naglakad lang ako at
hinanap si Heather na walang tigil sa pagturo ng mga gusto niyang kainin. Katabi
niya si Harris at pinagsisilbihan siya.

"Not interested." I declined properly. Bigla namang nawala ang lalakiz

Umupo kami ni Heather sa lamesa doon sa pinakasulok at panay ang pagpapalayas ni

Heather kay Harris kaya hindi pa siya makapagsimulang kumain.

"Doon ka. Wag ako." Umirap si Heather.

"Okay. I will let you eat. Mamaya ipapakilala kita sa mga investors ko." Si Harris.

"Bakit ako? Adik ka talaga!" Itinulak ni Heather ang ulo ni Harris papalayo sa
kanya. Napapangiti ako sa kanilang dalawa. They look so cute.

Nang umalis

si Harris, binuhos namin ang atensyon sa pagkain. Binubusog ko ang aking tiyan at
paningin sa paligid. A jazz singer is serenading the crowd, pag nagpapahinga naman
siya ay mayroong papalit na orchestra.

A group of media run towards the door. Nakuha din non ang atensyon ko.

"Si Zeus ba yon?" Kunot noong tanong ni Heather. Sumakit ang puso ko nang makitang
pumapasok siya na may kasamang babae. Priscilla Corpuz again.

Yumuko si Zeus at umiwas sa kamera.

"Hindi si Selene ang dinedate mo ngayon? What a surprise!" Wika ng isang press.
Kumirot ang tiyank ko. They didn't know that we are married. We don't even have a
goddamned wedding ring.

Naglalakad lang si Zeus at walang sinagot ni isa. Right. I dragged him to this.
Alam na ng lahat na naging salawahan siya kasama ko. Now he doesn't have a private
life. And maybe judging him for being a playboy. Tama siyang parehas kaming
magdurusa sa ginawa.

"Im sorry.." Yun lang ang tangi niyang sinabi. They were guided by the ushers to
their table. He's holding the girl's back. Mas lalong tumindi ang sakit na
nararamdaman ko.

"Oh--ow.." Napatingin ako kay Heather. "Sorry. Hindi ko alam na nandito ang animal
na yan."

"Heather.." Suway ko sa kanya pero sumama ang tingin niya sa akin.

"Last month, you want to steal him. Now you did but not completely. What did I tell
you? You can own a man but not his heart. Now we are both stucked in this
situation." She sipped from her glass of margarita and gave me a disappointed look.
"You are not stucked. Im married." Bulong ko. She's one of the people who knows.
Maybe Gaelan told

her.

"My feelings is stucked." Aniya.

"Tigilan mo nga ako sa pagpapanggap mo.. Alam mo yung matagal mo ng inasam tapos
napunta sayo at masasabi mong hindi ka ganon kasaya? Nabulag ka sa pananalangin na
mauwi sayo si Gaelan Nakalimutan mo na dapat umiibig ka din pala sa kanya."

"Ganon ka ba?"

I shook my head, "Hindi ako masasaktan kung ganon ako. I never wanted him so bad,
just now. And when I had him, the feeling just immortalized."

"Matindeeee.." Nanunuya ang ngisi ni Heather sabay taas ng kamay.

"Waiter, stronger drink. Pang-chicks masyado.."

"Heather.." Muli kong suway.

"Just in case lang. Just in case masaktan ka.. Ang sweet o." Susog niya sa akin kay
Zeus at doon sa babae na nagbubulungan. Punong puno ng inggit ang puso ko.

Inilagay ang Jack Daniels sa aming harapan and a pitcher of coke. Panay ang inom ni
Heather. Hindi na ako nagtaka kung bakit nakuha ni Harris ang katawan niya, she
drinks like no tomorrow!

Walang patid ang paninitig ko kila Zeus. Dumantay ang kamay ng babae sa kamay ni
Zeus at hindi man lang siya gumalaw.

Nakita ko ang pagsasalin ni Heather sa kanyang baso ng rhum at cola, inagaw ko sa

kanya yon at lumagok.

"Ohh.. Masakit na?" Pang-aasar ni Heather. Panay ang inom ko don sa baso. Wishing
that I would get numb and everything won't matter anymore.

Pero mas tumatagos ang alak sa sikmura ko, I am becoming more poetic, chilly and
emotional. Nasasaktan ako sa mga bagay na dapat nauunawaan ko na.

"Pagkatapos ko siyang ipagluto!" Sumimangot ako at lumagok ng alak.

"What are you? A chef?" Wala sa sariling

pambubuyo sa akin ni Heather.

"I am not a chef! I am not a maid!" Galit na sambit ko.

"You're not! You are Selene.. You are beautiful.." Pag sang-ayon naman sa akin ng
lasing na si Heather, napapapikit na siya. Nang-ulap ang mga mata ko habang
pinagmamasdan si Zeus na tawa ng tawa kasama yung ka-date niya.

"Maganda ako! I can make anyone fall for me!" Deklara ko.

"Yes.. You can make any---any.." Napipikit na si Heather. I stood up. Sumayaw ang
sikmura ko. Nagmamadali kong hinanap ang banyo. I am gonna throw up anytime!
Paekis ekis akong dumaan sa gilid ng hall, nakayuko at umiiwas sa makakakilala sa
akin.

Nang makarating ako sa restroom, natigilan ako nang may pumigil sa kamay ko sa
pagbubukas ng doorknob.

"Hi, Beautiful.." Wika noong lalaki kanina doon sa buffet table. He looks drunk
too. Tumaas ang kilay ko sa kanya pero agad ding bumababa nang maalala ko si Zeus
na may kasamang iba.

If he can do it.. Well.. I ...

Unti unting bumaba ang mukha sa akin noong lalaki, akmang hahalikan ako. Inantay ko
iyong bumagsak, halo halong galit, sakit at pagrerebelde ang nararamdaman ko at
wala na akong pakialam.

"I cannot do--" Hindi pa ako natatapos sa pagsasalita nang bumagsak sa sahig yung
lalaki. Sa likod niya ay ang galit na galit na si Zeus.

Hinuli niya agad ang kamay ko sa kanyang mga palad. Nagkasya ang mukha ko na
nalubugan niya ng mga daliri.

"Hindi ka pa rin natututo? Ilang lalaki pa ang gusto mong makuhanan ng litrato
kasama ka?"

"Zeus.. Nagkakamali ka."

"You are waiting for his fcking kiss! At ano? Papasok kayo

sa loob ng banyo? Aakitin mo hanggang sa may mangyari sa inyo? Ilan na Selene? Ilan
na ang pinagbigyan mo ng sarili mo? You are disgusting!" Puno ng galit na akusa
niya sa akin.

My knees began to weaken, my eyes squirted pain and agony. Pool of tears rolled
down my cheeks.

"You think so huh? You really think so?" Hinampas ko siya dibdib. Paulit ulit pero
balewala lang iyon.

Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko. Marahas niya akong kinaladkad patungo sa
isang fire exit.

"Zeus, nasasaktan ako!" But he did not listen. Hanggang sa makalabas kami sa
nakahilerang sasakyan sa parking lot ng hotel. He pressed the key and his Bentley
sparked.

Hinila niya ako patungo roon at walang ingat na itinapon papasok. Sumakay siya at
pabagsak na isinarado ang pinto.

"You won't know pain until you'll be in your deathbed where Olivia is. Wala kang
karapatang magreklamo."

"So this is all about her? You cheated on her!"

"But you took advantage of the situation!"

He started his engine at mabilis na minaneho ang kanyang sasakyan. Nang makarating
kami sa bahay hindi pa tapos ang kanyang galit. Ibinato niya ang porcelain vase
malapit sa akin. Umatras ako. Ginulo niya ang buhok niya.

"Hindi ka na lalabas!" Anunsiyo niya. Napanganga ako.

"You will stay here. Makita pa kitang lumabas at magsuot ng ganyan, pupunitin ko
ang lahat ng damit mo. You will walk around the house naked, Selene and I am
serious!"

"Anong karapatan mo?" Nagpuyos ang damdamin ko. Pilit na pinapaatras ang luha. "You
went out on a date with a woman. Who knows we are married apart from

our family? Who? Wala Zeus. You can do whatever you want and I will do whatever I
want! Pinapirma--" Isang sampal ang natanggap ko. Nayanig ang mundo ko dahil doon.
Nagkatinginan kaming dalawa, para din siyang nagulat sa ginawa.

Kinuha ko ang kamay niya at malakas na inihampas yon sa braso ko. Napangiwi ako sa
bigat non pero hindi ako nagpatalo.

"Hurt me more! Yan lang ba ang kaya mo?" Lumuhod ako at lumapit sa bubog. Walang
ano-ano ay kinuha ko iyon, pumatak ang dugo sa isang iglap mula sa kamay ko at
walang tigil na ikinalat iyon kung saan, pieces of the broken vase stinged my skin.

"Just let me do what I want! You do things your way anyway."

Zeus smirked. "I will do things that I want but you have no right. You are under my
responsibility."

"Responsibility? You are not even my parent. You don't have one. Lumaki ka ng
nakikihati sa akin."

Nagtiim bagang siya sa katotohanang sinasabi ko.

"At ginagawa mo to dahil sa galit mo sa akin? Ang layo ng inabot mo. I will make
sure it is worthwhile Selene." Tumingin siya sa mga bubog na ngayon ay nakakalat
na. "Linisin mo yang ikinalat mo."

Pagkasabi non ay tumalikod na siya.

---

Our second month is more painful. Lagi siyang umuuwing lasing at may dalang iba't
ibang babae. Gusto ko mang itago ang pait ng kahayupang ginagawa niya sa kasal
namin, I cannot complain.

"Ikaw.. Ipagluto mo ako." Nagising ako sa pagtutulak sa akin ng isang babaeng

nakarobe. I forgot to lock my room kaya nakapasok ang alipungang ito.

"I am not your maid. Go to hell." Matapang na sagot ko ng nakapikit. Bumaling

ako sa kabilang side ng kama at pumikit.

"How dare you?! Zeus! Yung katulong mo! Ayaw akong ipagluto! Sabi mo susunod siya
sa akin?" Maarteng sigaw ng babae. Hindi ako kumilos.

Maya-maya pa ay lumagabog ang pinto.

"Selene.." Isang marahas na pagyugyog sa katawan ko ang dahilan kung bakit
napamulat ako. Nakita ko si Zeus na tutok ang mata sa akin habang pupungas pungas
ako, his eyes softened for a bit pagkatapos ay muling nagsalubong ang kilay.

"Prepare breakfast for two." Aniya.

"Bakit hindi ikaw ang gumawa?" Angil ko. But then he pulled me and pushed me to
stand up.

"Im still sleepy.." Reklamo ko. But it is useless. Binuhat niya ako patungo sa
kusina. Para akong sako na isinampay niya sa kaniyang balikat.

Ibinaba niya ako sa harapan ng ref. Kakamot kamot pa ako ng ulo habang naghahanda
ng almusal sa kanilang dalawa.

Sinadya kong sunugin ang bawat isa. Burnt hotdogs and bacon is what I served.

Pagkatapos ay umakyat na ako ng kwarto ko na hindi tinitingnan ang kanilang

reaksyon.

Days like that happened again. Parang sumpa ang araw araw na pag-uutos niya sa
akin. Gusto kong lumaban pero may mga pagkakataon na hindi ko talaga kaya.

"Zeus! Stop it!" Iniharang ko ang aking kamay dahil sa kanyang pagwawala. Tumama sa
akin ang bote ng alak na kanyang ibinato at sa lakas ng paghagis niya, nabasag iyon
sa pulsuhan ko. My wrist felt piercing pain. Nanghina ang buto ko dahil sa lakas ng
impact.

We're at the library where he's drinking every night. Muli ay nakikiusap ako na
itigil niya ang paninira sa kanyang buhay.

"Umalis ka dito, Selene!" Nagpupuyos sa galit ang mga mata niya. Hindi alintana na
nasaktan ako.

Umiling ako. "Itigil mo na ang pag-inom mo.. Please.." Pakiusap ko.

"Get out. Your only job is to clean up my mess. Out!" Muli ay sigaw niya. Umiling
ako.

"Zeus.. Alam kong malungkot ka. Ano bang gusto mong gawin ko? D-do I need to be out
of the picture?"

"At ano? Tatakas ka sa pagpapahirap ko?" He stood up and held my arms so tight!
Halos mabali iyon. Doon ko lang napansin ang nagdurugong pulso ko dahil sa
pagkabasag ng bote sa katawan ko.

"Ano pa ba ang gusto mo? I've given you everything! Nagpapakabait ako--" Inihagis
niya ako kaya natumba ako sa sofa.

"I want Olivia to feel better. Sa pagkakataon yon, saka kita mapapatawad."

"Hindi ako Diyos!"

"Kung nagpakatao ka lang sana, wala siya don." Gigil na sambit niya. Wala na akong
nagawa kundi umiyak na lang sa paninisi niya. Humikbi ako ng malakas habang paulit
ulit na kinakalma ang sarili.

"If I could just exchange my life.." I whispered.

He stormed out the room still angry. Magkasama kami sa bahay pero napakalayo ng
distansya namin. We're like a pen and a notebook, malapit pero kung wala kang ideya
kung ano ang isusulat, walang magiging koneksyon ang bawat isa.

=================

Kabanata 16

Meaning.

"My God, you cannot wear tube dress, Selene.. Not yet. Anong nangyari diyan?" Usisa
sa akin ni Sam. Siya ang stylist na ipinadala sa akin ni Mommy para sukatan ako sa
75th Anniversary ng Valdemar Industries sa darating na linggo, she will look for a
gown for me dahil hindi ko na ito naasikaso simula pumutok ang balita at intriga sa
buhay ko.

"I--I--" Hindi ko alam ang aking sasabihin, "Accident. Nag-lilinis ako ng ilang mga
bagay at nabasag, t-tapos nadapa ako roon." Pagsisinungaling ko. I am starting to
get uncomfortable, ipinadala siya dito ni Mommy para ayusan ako at hindi ito ang
panahon para pag-usapan ang buhay ko.

She smiled kindly at tiningnan akong mabuti. I am not sure if she believed me.
Hinaplos niya ang buhok ko at napapikit ako. Matagal tagal na simula nang mayroon
akong naramdamang init mula sa haplos ng iba. My heart thirst for it. Iminulat kong
muli ang mga mata ko at ang maganda niyang mata ay nanatiling nakatutok sa akin.

"Ang bilis ng panahon. You are married now.. Please be happy." Sinsero niyang sabi.
Ngumiti ako ng tipid.

"I--I am.." Malawak ang naging pag-ngiti ko para mas maging kumbinsido siya. "What
made you think na hindi?" Naghanap ako ng pagtututukan ng atensyon para umiwas sa
sensitibong topic. Kinuha ko ang magazine na bitbit niya at pumili ng gown mula sa
celebrity designers na inirerekomenda niya. Wala akong magustuhan, they all showed
some skin. Hindi ito ikatutuwa ni Zeus.

I ended up letting Sam choose for me pero sa isip ko, gagawa na lang ako ng para sa
akin para safe.

I started looking for

fabrics online. I am excited with the thought, maybe I can rush the gown. I always
cram when I was in Paris and it will still end up having a beautiful masterpiece.
Sana balang araw, makapagdisenyo muli ako, but for now, I will dress myself up.

Hinanap kong mabuti yung pupwedeng magdeliver ng tela. Kaya lang hindi ako
makahanap ng mayroong ganoong serbisyo lalo na at kaunti lang naman ang bibilhin
ko.

"THANK you.." Ngumiti ako ng malapad kay Heather. Sumimangot siya habang binabagsak
ang tela sa aking harapan. I've asked her to pick it up from the store that I have
ordered it with.

"May bayad yan ha.." Umirap siya.

Umupo ako sa kaharap ng inuupuan niyang sofa. "Ikaw naman, sinasamahan nga kita sa
kalokohan niyo ni Harris." Biro ko, pinanlakihan siya ng mga mata at binato ako ng
unan.

"Anong kalokohan? Walang kahit ano sa amin. Baka isumbong mo ako kay Gaelan,
masasaktan lang ako kapag nalamang wala siyang paki---" Mag-sasalita pa sana siya
nang bumagsak ang tingin niya sa braso ko.

"What is that?" Kunot noong tanong niya. Sinubukan kong itago sa gilid ng mga kamay
ko ang sugat sa aking braso pero nahila na iyon ni Heather at pinakatitigan.

"A-aksidente.."

Nagpamewang sa akin si Heather at mataman akong tiningnan, "Is he hitting you?"

Tanong niya. Hindi ako makatinging mabuti. Hinablot niya ang kanang kamay ko na
walang sugat at dinala ako sa may pintuan.

"H-heather." Ungot ko.

"Selene, umalis na tayo dito. Tumakas ka na." Wika niya habang pinagmamasdan ang
sugat at pasa ko na nag-ugat noong mga nakaraang araw sa pag-babato niya ng libro
tuwing nagwawala siya.

Para iyong bagyo na kailangan kong harapin hanggang sa makaabot sa kanya at makuha
ang kanyang alak para mailayo. Then, he would fall asleep angry.

"Heather.. Hindi niya ito sinasadya, hindi ako ang papatamaan niya." Pagtatanggol
ko, totoo naman iyon. Hindi niya intensyon na saktan ako kaya hindi ko iyon
bibilangin bilang kasalanan niya.

"I can say that I am still a virgin." She rolled her eyes.

"Heather naman eh. Iba ito.. Nandoon ako, he's just drunk. Pinipigil ko siya kaya
siya nagalit."

Walang nagawa si Heather. She stayed with me the whole day. Pilit niyang ginagamot
ang mga sugat ko dahil hindi ako pumayag na lumabas ng bahay para patingnan iyon.
She's really worried. Hindi ko alam na ganoong klase pala siyang kaibigan. Marami
pa akong hindi alam sa kanya but all I see is genuine care. She even helped me for
dinner at sinabayan din akong kumain.

"Linisin mo pa ulit yang sugat mo. Wag mo masyadong babasain.." Bilin ni Heather
nang ihatid ko siya sa may gate. I nodded and said my thanks.

Inisa-isa ko ang tela nang makabalik ako sa loob ng bahay. Niladlad ko ang tela na
nagsusumigaw na pula, the laces and the beads that I ordered. This is exciting, I
thought..

Natigilan ang pangangarap ko doon sa tela nang dumating si Zeus, alam ko agad dahil
pabagsak na bumukas ang pinto. Kasunod non ay ang hagikgik ng isang babae na hindi
ko na naman kilala. Nagkatinginan kami ni Zeus, his eyes were pitch black, lumipat
ang tingin niya sa hawak ko pagkatapos ay inagaw niya iyon sa akin na may poot.

"Lumabas ka?" Nag-echo ang kanyang boses, galit na galit ang tingin niya sa akin.

Mabilis ang naging pag-iling ko. Napagtanto kong nakainom na naman siya kaya
kinabahan agad ako.

"I told you not to.." Humigpit ang hawak ni Zeus sa aking braso at kumirot iyon ng
husto, dinadagdagan ang pasa na naroroon na.
"Zeus, please. Nasasaktan ako." Hindi ko na napigilan ang paghikbi. Natulala muli
siya sa mukha ko at pagalit na inihagis ako sa sofa nang hindi na nakatagal sa
aming titigan.

"Ouch." The woman who's watching us reacted. Hindi ko siya tiningnan, tama nga ang
kanyang hula na masakit iyon dahil tumama ang tagiliran ko sa armrest pero hindi
ako kumibot.

"When I say you won't go out, you won't. Wag na wag mo nang uulitin ito." Pagalit
niya ng pasigaw, halos mabingi ako. Hindi ko napigilan ang pamumuo muli ng
panibagong lupon ng luha dahil sa pag-aakusa niya. I am exhausted like hell!

Naiirita na ako sa paulit ulit na akusasyon sa mga bagay na hindi ko ginagawa!

"Kailan ba kayo maniniwala sa akin? Why do I need to suffer like this?" Nanginig
ang mga labi ko dahil sa frustration. "Not because somebody is in critical
condition because of me, hindi na ako gagawa ng mabuti... Hindi ko kasalanan na
humihinga pa ako, kasalanan mo dahil hindi mo pa ako pinapatay!" Itinulak ko siya
sa dibdib at pinulot ang mga tela na tinitingnan ko kanina. Dinala ko iyon sa
master's bedroom at umiiyak na nag-sketch ng gusto kong disenyo. Napapailing ako
habang iginuguhit ko ang isang damit na para sa akin. It is longsleeves, my
cleavage is covered and a ball-gown type, sasayad sa lupa ang tela. I am so sad
that I am limited with my choices yet my efforts cannot be seen.

Nakarinig ako ng pagkatok. Hindi ko iyon pinansin.

Malaya ko lang pinaagos ang mga luha.

"Selene." His baritone voice roared from the outside, knocks were heavy.

"Selene. Whatever you are thinking--" Hindi ko alam kung ako lang ba yon pero
kinakabahan ang kanyang pagsasalita.

"I am not killing myself! Hating you is not enough to kill myself!" Galit na sigaw
ko pabalik, natigil ang pagkatok. Pumikit ako hanggang sa makarinig ako ng hakbang
papalayo saka pinagpatuloy ang ginagawa.

Kinabukasan, hirap na hirap akong makabangon. Napakainit ng pakiramdam ko. Iniangat

ko ang braso ko at napangiwi ako nang makitang dumikit ito sa bedsheet, I have to
close my eyes to pull it and release it from the fabric. The wound is fresh again.
Hindi ko alam kung dahil ba iyon sa pagpupuyat ko sa magdamag na pagtatahi gamit
ang mga kamay o talagang hindi siya gagaling dahil hindi nagagamot ng maayos.

"Helloooo!" An irritating voice followed by knocks made my headache even more.

Hindi ako makakilos. Kinapa ko ang maliit na first aid kit na nasa drawer ng side
table at kinuha ang thermometer mula doon.

"Fck." I hissed when I saw 40 degrees in it.

"Helloooooo! Pangit na babae!" Sigaw niyang muli. Hinilot ko ang aking sentido
dahil sa sakit sa ulo ng kanyang boses.

"Nagugutom na ako, ano ba?!" A strong thud echoed my room. Alam kong sinipa sipa
niya ang aking pinto. Gigil akong naglakad kahit na nanghihina.

Binuksan ko ang pinto at nakita kong nakahalukipkip siya sa akin at mayabang na

nakatingin. Her angelic face did not fit her attitude, dapat ata sa zoo siya
nakalagay.
"Don't you dare kick your stinky foot on my

door!" Angil ko sa kanya.

"Whooh.." Hindi man lang nagbago ang kanyang ekspresyon. "I just had sex with your
man, so I can do whatever I want." Pagmamalaki niya. Kahit may gumuhit na sakit sa
akin mula sa katotohanang iyon, hindi ko iyon ipinahalata.

I smiled wickedly, hindi nakabawas ng pananakit ng katawan ang pagkulo ng aking

dugo. I pulled her hair from behind slowly but hard, napatingala siya dahil doon.

"Do you know that I could kill you right now and your family cannot sue me because
you are inside my fcking house?" Inilapit ko ang aking mga labi sa kanyang tainga.
Hinila ko pa siya papalapit sa hagdan.

"Or.. Itutulak kita dito at dahil hindi ko naman hinahawakan ang madumi mong
katawan, sasabihin ko na lang sa mga pulis na nasarapan kayong masyado ng asawa ko
sa ginagawa ninyong Biyahe patungong langit kaya literal na bumiyahe ka nga,
papuntang impyerno nga lang." I kicked her left leg at napasigaw siya nang nahulog
ang kanyang paa sa isang baitang.

"Z-zeus.." Her lips trembled habang pilit na hinuhuli ang aking kamay. Takot ang
nakikita ko sa kanyang mga mata and it feels so fcking awesome.

"Zeus!" She shouted. And just like a cue, Zeus' room opened at dinaluhan kami agad.

"Selene!" May pagbabanta sa kanyang boses habang hinihila ang babae papalapit sa
kanya na agad na yumakap sa kanya. My eyes traveled to their bodies so close and I
am fcking jealous. Tiningnan ko siya ng puno ng hinanakit but I switched my eyes to
hatred when I remember that he thinks that I am capable of hurting people.

"Ito naman ang tingin mo sa akin hindi ba? That I can kill people."

Itinulak ko siya at pumasok akong muli sa kwarto ko na nagdadamdam.

Inintay ko lang silang makaalis bago ako bumaba para gamutin ang sarili. I cooked
enough food for three days-- adobo lang iyon but it is better than nothing.
Ikinakatakot kong hindi ako makakakilos sa mga susunod na araw dahil sa sakit at
baka mas lalo akong hindi makapagluto.

Ipinagpasalamat ko din ang maraming kalamansi na nagawa kong juice and I researched
medicine for infections. I bought antibiotic I saw on the internet. It was
delivered to me. I just prayed that it will be effective.

Nakahiga lang ako maghapon, panay ang subok sa temperatura ko na unti unting
bumababa pero hindi tuluyang nawawala, it will shoot up to higher temperature at
night. Pinakatitigan ko ang damit na nakaladlad sa vanity mirror ko, I don't think
I can finish it on Sunday. I am not even sure if I can make it on Sunday because of
my fever.

It is really amazing that in those three fever-ish days, hindi ko nakikita si Zeus.
Sa tingin ko ay umuuwi siya pero hinang hina ako para tingnan pa. Nagkukulong lang
ako sa kwarto ko habang nagpapagaling. Fourth day of fever and nothing has changed.
Nakabalot lang ako sa kumot at bumababa lang para mag-init ng adobo bilang pagkain.

"Mommy.. I cancelled Sam's service. Masama pa din po ang pakiramdam ko dahil sa

lagnat." Wika ko sa kabilang linya habang nananatiling nakahiga, kakatapos ko lang
mananghalian at ramdam ko ang panginginig ng kalamnan ko.
"Selene.. Importante ito sa amin ng Daddy mo. You know that we will be traveling to
Africa with Sue for one month and that means

I won't see you on your birthday. Eh kung sumunod kaya kayo ni Zeus? Baka dumiretso
kami sa Greece, hindi ba gusto mo doon?" She asked. Napapikit ako, I missed Mommy's
warmth. Ngayon lang kami muling nakapag-usap ng ganito, nakalimot siya agad sa
ginagawang pandidisiplina sa akin ni Daddy at natutuwa ako dahil doon.

"I understand, Mom. But I really feel sick right now. I just want to stay on my
bed." Mas lalo kong pinalalim ang aking boses. Mom sighed.

"Okay. Drink your medicines. Have you been checked? Uso ang dengue ngayon."
Nanatili pa din siyang nag-aalala.

"Yes, Mom. Wala po akong Dengue." I said para tumigil na siya.

Pumikit na ako sa mga huling habilin ni Mommy, I really am groggy. Nagising lang
ako sa masuyong pagdama sa aking pisngi at leeg. Unti unti akong napamulat sa
pamilyar na amoy. Salubong na salubong ang kilay ni Zeus habang nakatingin sa akin.
He's wearing a three piece suit, puti ang pang-ilalim at bowtie ang accent.Damn
that sleek look. Napakagwapo niyang tingnan.

I glanced at the wall clock immediately. It is still 8:30 in the evening. Hindi pa
kaya siya umaalis patungo sa Anniversary Party?

"Bakit nandito ka pa? Mahuhuli ka doon sa party." Bulong ko. Hindi siya umimik at
hindi inaalis ang tingin sa akin. Namumungay ang kanyang mga mata at inabot ang
pisngi ko para haplusin.

"Fck, I am so mad at you." Sabi niya pagkatapos ng ilang minutong katahimikan. I

smiled.

"I know." Sabi ko at muling pumikit. Naramdaman ko na lang ang pag-angat ng aking
katawan. Hindi na ako nakapagreklamo kung para saan ang pagbuhat sa akin, masyado
akong nanlalambot.

My

back rested on a slanted leather seat. Nang mag-click ang seatbelt, doon ko lang
napagtanto na nasa sasakyan ako ni Zeus. Nagmamadali siyang sumakay sa driver seat
at mabilis na pinaharurot ang sasakyan.

"Saan tayo pupunta?" I asked weakly. Namamaos na ang aking boses but I don't
remember having a cough.

"Hospital."

Doon nagising ang diwa ko. I can't be at the hospital. Mas lalong mapag-uusapan ng
media ang kalagayan namin ni Zeus.

"No. Baka may media doon--"

"I don't care! You're chilling while you were sleeping. Damn it!" Galit na sigaw
niya, natahimik tuloy ako at nag-iisip ng sasabihin. Masyado siyang galit.

"You may leave me at the emergency room. Wag ka na magpakita doon at pumunta ka na
sa party." Nahihiyang sabi ko. Masyado na akong nakakaabala.

"Nanggaling na ako doon." Malamig na sabi niya.

"I--inutusan ka ba ni Mommy na ipagamot ako? You don't have--"

"I went home when she asked me how's your fever." Kalmado niyang sabi.

Natahimik ako, siguro nakonsensiya siya. O baka umuwi para tingnan ang lagay ko at
may maisagot siya kay Mommy.

Iniangat niya ang kamay ko at pinagmasdan ang sugat ko roon na sariwa pa din.

"Don't come near me when I am drunk." Aniya sabay maingat na ibinaba ang kamay ko.

"I need to stop you. I don't want to see you drinking." Tumingin ako sa bintana na
nagbabara ang lalamunan. He has issues, at alam kong nakakadagdag ako sa stress
niya. It is not that he had an easy childhood. Wala siyang kahit sino, siguro
nagtatanong siya kung bakit pa siya nabubuhay? I never met his mother, maybe he did

pero mabibilang lang din iyon sa daliri. I was with Zeus all my life kaya malalaman
ko kung nakikita niya ang kanyang Mommy o di kaya ang Daddy niya. He's alone. He
has nothing.

I took away Olivia from him too, marahil kay Olivia lang niya naramdaman ang
pagtanggap at pagmamahal na kanyang kanya at ipinagkait ko yon kaya siguro sobra
sobra na lang ang galit niya sa akin.

That is why he's leaning to alcohol to take the pain away. He's depressed but I
will not let him ruin his life just because he doesn't have much. If he could just
let me take care of him-- pero ubos na ubos na din ang pagtitiwala niya sa akin.

Natatanaw ko na ang ospital, hindi pa humihinto ang sasakyan, nagkakalas na si Zeus

ng seatbelt. Mas lalo niyang pinaharurot ang sasakyan patungo sa entrada ng
emergency room. Nagmamadali siyang bumaba, kinuha ko naman ang pagkakataon para
bumaba na din. Akmang bubuksan ko na ang pinto nang sumilip si Zeus at iniangat
muli ako para buhatin.

"Hindi mo na ako kailangang buhatin."

Hindi siya sumagot. Nurses flocked when we entered ER. Isa lang ang dumadalo at ang
iba naman ay namamangha lang sa kagwapuhan ni Zeus, nahiya tuloy ang suot kong
pajama at sweatshirt. Parang hindi kami bagay na magkasama.

"A female doctor please." Sambit niya agad.

"Tawagin mo si Doc Martin.." Bulong ng isang nurse.

"I said, a female doctor please. Kung wala ay lilipat na lang---"

"Meron! Chill!" Isang doctor ang pumasok sa loob ng ER, iminuwestra niya ang isa sa
mga kama."Walang papasok na lalaking nurse dito, kakatukan ko kayo." Dinig na dinig
ko pang bulong ng doktora bago isara ang

kulay berde na kurtina para mabigyan ako ng privacy.

"Doctora Phen Angeles, at your service. Ano po ang maipaglilingkod ko?" Magalang na
sabi niya pero may kwela sa kanyang mukha. She looks energetic, may malisya ang
tingin niya kay Zeus na may nakakalokong ngiti.

"She's chilling, like convulsing a while ago." Paliwanag ni Zeus. Lumapit agad ang
doktora sa akin.
Pinakinggan ni Doc Phen ang hininga ko at nag-lagay ng thermometer sa aking
kilikili. Nakahalukipkip si Zeus sa gilid ng kama at pinagmamasdan akong mabuti.
Kumuha si Doc Phen ng stick mula sa kanyang bulsa at binalatan yon, agad na kumilos
si Zeus para pigilan si Doc Phen nang ilalagay iyon sa bibig ko.

"Kalma. Tongue Depressor ito, isang malaking popsicle stick. Che-check ko lang kung
may tonsilitis si Ma'am. Tsk. Masyado kang nag-aalala." Siniko ni Doc Phen si Zeus
sa tagiliran na napalunok at muling umatras.

"Jowa mo ba yan? Ang sweet ha." Humagikgik si Doc Phen habang ineeksamin ako. Tipid
lang akong ngumiti.

"She has a wound in her arm.." Sambit pa ni Zeus. Ayaw ko na sana iyong ungkatin pa
pero alam ko din naman na doon nagmumula ang lagnat ko.

"Oh.." Tumaas ang kilay ni Doc Phen at agad na iniangat ang sleeves ng sweat shirt
ko.

"This looks so bad.." Aniya pagkatapos ay lumabas doon sa kurtina. Pagbalik niya ay
meron na siyang dalang medicine kit.

"This will sting a bit.." Banta niya. Pero ang 'a bit' na kanyang sinasabi ay sobra
sobra. Lumapit si Zeus at napakapit ako sa kanyang bewang, hinayaan niya ang
pagbubuhos ko doon ng pwersa para ilipat ang atensyon ng sakit.

"Please make

it faster." Magalang pero authoritative na utos ni Zeus.

"Opo na, Mister. She will feel better after this." May ginawa muli si Doc Phen na
mas lalong nagpaungol sa akin sa sakit. I bit my lower lip when she stopped.

"Nagkaroon na ng infection, it has pus on some parts. Nalinisan mo ba ito agad?"

I shook my head, "Kinabukasan na, akala ko kasi ay balewala.."

"Infecton is really bad, Hija. Nakakamatay yan and the fact that you are feverish
for more than three days, ibig sabihin ay malala na."

"I am taking Amoxicillin." Paliwanag ko.

"Hindi iyon ang tamang gamot.." Seryoso niyang sabi. Lumipat ang tingin ko kay Zeus
na natutulala doon sa sugat ko. Parang malalim na nag-iisip.

Umalis si Doc Phen at nginitian ko si Zeus.

"Halika dito.." Turo ko doon sa bakanteng silya, he's hesistant to sit pero lumapit
din naman siya.

"Paano kung hindi ako dumating?" Wala sa sarili na tanong niya.

"Eh di tapos ang problema mo, mamatay na nga ako--"

"Selene!" Suway niya. Hindi ko na ipinagpatuloy dahil maiinis na naman siya.

Kinuhaan ako ng blood at urine sample. Isang oras pa akong pinag-intay bago makuha
ang resulta. Kumpirmado ang infection ko, mas matataas na dosage ang inireseta sa
akin, then I was advised to rest and go home. Napanatag na ako, ang mahalaga naman
ay gumaling pa ako.

Pagkauwi namin ng bahay, nanatiling malamig si Zeus but there's a difference.

Binubuhat niya pa din ako na parang babasaging kristal. I did not complain.
Nagiging kumportable ako sa init ng kanyang katawan. Nang maihiga niya ako sa kama,
binasa niya ang reseta

sa akin. Kinuha din niya ang cellphone niya at kung ano ano ang itinitipa doon
habang nagbabasa. I did not understand what is it until he's trying to wake me up
at 2am with a medicine and glass of water in his hands. Mukhang inaantok pa din
siya, gusot gusot ang puti niyang tshirt mula sa pagkakahiga.

"Drink this.." Inalalayan niya ang aking likod. Pumikit akong muli dahil sa sobra
sobrang antok kaya siya ang naglagay ng gamot sa aking mga labi pati noong baso. I
drank a bit hanggang sa malunok ang gamot pagkatapos ay humiga muli. He fixed my
comforter at hindi ko na alam kung nagtagal pa siya doon.

I woke up with the smell of bacon and waffles in my room, my eyes automatically
searched for it pero iba ang aking nakita. Nakaupo si Zeus sa gilid ng aking kama
at seryosong nakatingin sa wall clock, tumingin din ako doon, nang pumatak sa 8am,
he stood up and walked through me kaya lang nagkatinginan kami.

"You are awake.." Aniya na parang nagulat pa. He helped me sit down. I am a bit
better now but still weak. "Breakfast." Inilahad niya ang tray ng pagkain sa aking
mga binti. May mga prutas din doon. Hindi na ako nagtaka kahit na dapat nagtataka
ako kung bakit niya ako pinagsisilbihan.

I helped myself excitedly, sumubo ako ng sumubo at pakiramdam ko mauubusan ako ng

pagkain. I missed waffles! I never thought of making myself a waffle these couple
of days. It is my happy food and I am not so happy. But when I have it in front of
me, kinain ko iyon ng kinain.

"Selene, bagalan mo ang kain mo." Saka ko lang napansin si Zeus sa aking tabi.
Punong puno ang bibig ko at nakalimutan

kong umastang babae dahil sa pagkain. Dahan-dahan akong napayuko at narealize ko na

si Zeus ang naghanda ng paborito kong pagkain. The thought makes me so sad.

He gave me my happy food, but he's also my depressive pill. Paano ba nangyayari
yon? Happiness and sadness at the same time?

I hiccupped.. Hindi ko alam kung bakit bigla akong naluluha. Naalarma si Zeus na
biglang lumapit sa akin, umupo siya sa gilid ng kama at hinaplos ang mukha ko,
dinama ang luha. Hindi ko na manguya ang lahat ng nasa bibig ko.

"I love waffles.." Bulong ko habang humihikbi. Hirap na hirap akong bumigkas dahil
sa dami ng nasa bibig ko. Ngayon lang ako hindi kakain ng hindi adobo, nakakaiyak
talaga ang pakiramdam.

"Okay.. Okay.. You can eat it, dahan dahan lang dahil baka masamid ka. Gusto mo pa
ba? Ipag-gagawa pa kita." Masuyo niyang sabi. Nilingon ko siya ng nagtataka, why
he's so nice?

"It is my happy food but it makes me cry. It is so painful." Wika ko na hindi

matanggap. Maybe it is the strong antibiotics that makes me too emotional.

"Selene.."

I continued eating. Hinayaan lang ako ni Zeus na umiyak habang hinahaplos ang likod
ko. Nang matapos ako, inabutan niya ako ng gamot at pinilit na muling magpahinga.

Two days more and I feel better. Hindi umalis si Zeus sa tabi ko at nakadama ako ng
pagbabago sa kanya. He would download my favorite movies and we'll watch it
together in my room. He's a boring date because he doesn't talk but sitting beside
him is enough for me.

'.....You only get one life... It is actually your duty to live it as fully as
possible..'

sniffed when Sam Claflin declared those lines to his leading lady.

"I am so gonna marry Sam Claflin." Out of nowhere I whispered. Tumikhim si Zeus at
pagkatingin ko sa kanya, nakataas ang isang kilay niya sa akin na parang nag-iintay
na bawiin ko ang aking sinabi.

Pinunasan ko ang luha dahil sa malungkot na pelikula.

"Really, I want to marry him.." Pagpapatuloy ko pa.

"You are married to me." Sagot ni Zeus. Umiling ako at hinarap muli ang TV.

"No, like a real one.." Giit ko. Umalog ang inuupuan ni Zeus, akala ko ay aalis na
siya sa tabi ko pero nagulat ako at napapikit nang siilin ni Zeus ng halik ang
aking mga labi, he pinned me to the headboard.

Sa bilis ng mga pangyayari, parang umikot ang paningin ko but I am very responsive.
His lips and tongue felt so warm and I liked it, napakapit pa ako sa kanyang dibdib
sa sobrang gusto ko.

Sa isang iglap nakahiga na ako sa kama at si Zeus ang nakapaibabaw sa akin. He

rested his forehead to mine at puno ng intesidad akong tiningnan.

"You won't escape this marriage, woman." Aniya. Imbes na mainis, hindi ko alam kung
bakit kiliti ang dating non sa aking tainga. I smiled foolishly.

"You like me now, Mr. Romualdez?" I asked and planted a kiss on his lips. Kumunot
ang kanyang noo na parang naguluhan.

"N-no, no.."

"You want me to be the mother of your children?" Panunukso ko. Mas lalong lumikot
ang kanyang mga mata.

"Ayoko." Matigas niyang sabi.

"Umamin ka na, Zeus. You kissed me again, it means--"

"It means nothing." Putol niya sa akin. "You are just married to me. I don't want
children. And if I will have, it

should be Zeus Jr or Olivia. I will name them after us. What makes you think you
will be a good mother? You are just like my mom. You live your life the way you
want it, go when you want it. You are cold hearted who only thinks about herself."
Akusa niya.

Napawi ang ngiti ko. Unti unting bumagsak ang luha ko dahil sa pagpapamukha niya sa
akin ng kawalan ng pag-asa na maayos pa ito. And what he said about me, is exactly
me.. Ganoong ganoon nga ako at inihahalintulad niya ako sa kanyang ina na maaring
tama siya.

"Don't put meaning in everything I do, Selene. I forgot what is the meaning of life
long time ago." Umalis siya sa kama at iniwan akong nag-iisa.

Ang tanga ko.. Ang tanga tanga ko...

---

(Maki Say's: I know I don't have to say this pero kadugtong ito ng prologue. Ang
mababasa niyo sa baba is yung present time ni Zeus at Selene :) Warning for young
readers. Take caution in reading)

Three months of marriage and that's all that I remember. Sakit at panghihina ng
puso. Today is our birthday at tinatanggihan niya pa din ako...

Nagbihis ako ng isang puting summer dress pagka-alis ni Zeus sa aking kwarto
pagkatapos ay lumabas na din doon. Naabutan ko pa siya at ang kanyang babae doon sa
sofa na sinasabi kong wag nilang dumihan. Patuloy siyang kinukulit ng babae pero
nanatili lang siyang nakaupo at may hawak na wine glass sa kanyang kamay. Nag-angat
siya ng tingin sa akin.

"Where are you going?" Zeus asked. Hindi ako kumibo at hindi na siya tinapunan ng
tingin.

If I will die tonight then kill me now. Wala na akong pakialam. Pinagsisihan

ko ang huling sinabi ko noong nakaraang araw. Why would I thought that he would
want children from me? Sana pala ay hinayaan ko na lang na naging magaan ang
pakikitungo niya at hindi na ako muling sumubok. Mas lalo pang napasama dahil pilit
niyang inilayo ang loob niya sa akin.

I was even stupid to throw a party for him, for us, for our birthday. Gusto ko
siyang suyuin. Gusto kong ipakita na kaya ko din naman mapasaya siya. But he
doesn't see it. Tatanggihan niya ako sa abot ng makakaya niya dahil ako ito, ako si
Selene. Ang nagpapamukha sa kanya na wala siyang kahit ano. Na walang maiiwan kahit
sino. Pati ang nanahimik niyang girlfriend ay walang malay nang dahil sa akin.

"Selene!" Mas lalo akong nagmadali nang marinig ko ang baritono niyang boses na
parang hinahabol ako. Lumabas ako ng maliit na gate at tumakbo ako ng mabilis. My
heart raced. Mabuti at apat na araw na akong walang lagnat kaya mas nakakakilos na
ako ng mabilis.

Tumigil lamang ako sa pagtakbo nang mapagod ako. Napagtanto ko na nasa playground
ako na katulad ng madalas kong puntahan noon tuwing naiinggit ako kay Zeus, sa
atensyon na ibinibigay sa kanya ni Daddy. But at the end of the day, si Zeus din
ang susundo sa akin sa playground na iyon, kukumbinsihing umuwi at sasabihing hindi
niya aagawin si Daddy. Lagi siyang may bitbit na pasalubong sa kamay, something
Daddy wouldn't think to buy me. Kahit ano. Kung anong ibinili sa kanya, ibibili din
sa akin ni Zeus para hindi ako mainggit. But I would give him cold shoulder and he
endures it.

Yun ang tanging pinanghahawakan ko kung bakit pilit akong nagtitiis. Kung

napagtiisan niya ako, kaya ko ding isakripisyo ang ganoong pagtitiis, kaya kong
ibalik sa kanya yon.

Umupo ako sa swing at ginalaw ang sarili ko. Tumingala ako sa langit. I want the
fcking heavens to move now and kill me. But the crickets filled the air,
pinaparamdam sa akin na walang mangyayaring masama ngayong gabing ito. That's it,
gininaw lamang ako at niyakap ang sarili.

Seconds later, a bright light from a car was focused on me, nasilaw ako kaya hindi
ko mapagtanto kung sino iyon. Maya maya pa ay namatay yung ilaw at may lumabas mula
doon. Ito na ata ang kamatayan na hinihingi ko sa langit. Lumabas doon si Zeus na
galit na galit. He pulled my hands upward when he came near me, akala ko ay
lalampasuhin niya ako sa damuhan pero nang makatayo ako. Inabot niya ang mga labi
ko at mariin na inilapat ang labi niya.

He kissed me passionately. My tears pooled in what he did pero hindi din ako
tumitigil sa paghalik. Pinipilit kong maunawaan niya ang nararamdaman ko sa paraan
ng mga halik ko. That I am sad and disappointed too but I want to make it up to
him. Kahit isa lang tsansa. Isa na lang.

"Zeus..." Tumigil siya sa ginagawa kaya tinawag ko ang pangalan niya, his hands
traveled on my neck, he feel my collar bone, tumigil siya pagtapat sa hubog ng
aking dibdib. Nang tingnan ko siya, kitang kita ko ang pag-aalab sa kanyang mga
mata, lasing ang mga titig niya at namumula ang pisngi hindi sa kalasingan kundi sa
posibleng mangyari ngayon din. I understand, he wants my body and I am fcking
willing.

He kissed me once again while pushing me to one of the benches na walang sandalan.

Napaupo ako doon kahit maigsi iyon para sa akin. I felt the morning dew on my back,
gininaw ako dahil nanoot ang basang hamog sa aking damit. Like a hungry barbaric
man, Zeus positioned on top of me, he lowered down the strap of my dress and
worshiped my peak with his tongue, I curled my toes with the sensation. I arched my
body for him, I am sensible enough to pull down the other strap of my dress to give
him access for both at maramdaman ko pa ang mas matapang na kaligayahan.

The feeling now is so familiar, so natural. Nakikilala na siya ng katawan ko sa

paraang ako lang ang nakakaalam. Ilang babae na kaya ang binaliw niya ng ganito?
Hindi ko alam, ayokong isipin. Binigyang pansin ni Zeus ang kabilang banda ng aking
dibdib, umungol ako sa sensasyon na muli niyang ipinapakilala sa akin, he keeps on
massaging the other half na iniiwan ng kanyang mga labi. Walang tigil ang mga binti
ko sa nakakahiyang pamimilipit. I am so turned on.

Tumingala ako at pinagmasdan ang mga bituin na naging saksi sa aming ginagawa, but
I couldn't care anymore. I am still dressed but I already feel that I am fcking
naked. Hinuhubaran ang pagkatao ko sa bawat pagdampi. Napapaawang ang labi ko sa
bawat subok sa aking balat ng purong mga halik.

"Zeus.." Tunog iyon ng pagmamakaawa, hindi ko alam kung para saan pero tiyak kong
may dapat siyang gawin para matigil na ako sa kahibangan ko. I heard unzipping of
his pants and he roughly massaged my core with his thumb. The fabric of my
underwear makes it more exotic even it is a bit uncomfortable. I moaned and wanted
more. Paulit ulit na binubulong ang kanyang

pangalan na para bang isa iyong orasyon ng pagsamba sa kanya, he moved my undies
sidewards and felt my sensitive skin's flesh against his flesh, paulit ulit na
minasahe iyon na parang gustong tanggalin ang lakas non at napaungot ako sa
pagdedeliryo.
"Zeus!" I screamed.

"Ssshhh.." He covered my mouth. I can see pure lust in his eyes. I cannot contain
it, I think another explosion will happen but his eyes tells me to keep it longer.
Kinalma ko ang aking paghinga para lang siyang pagbigyan.

Isang kakaibang porma ang naramdaman ko sa aking entrada. It is huge and warm.
Teasing my part and I feel that it is better than his thumb. Napangiwi ako nang
subukin niya ang aking entrada. It is really painful.

Sa isang pagsubok muli at umabot iyon sa gitna, mas malalim kaysa una. "Ouch,
please.." I cried. Huminto si Zeus sa pagtutulak sa kanyang sarili.

"Selene?"

"Please.. Slowly." I requested. Nagtataka ang kanyang mga mata, napalunok siya ng
tapunan ko siya ng tingin. "You are my first.." I smiled weakly. Namilog ang mga
mata niya at akmang titigilan ang ginagawa nang pigilan ang kanyang bewang,
bahagyang bumagsak ang kanyang katawan patungo sa akin kaya napangiwi muli ako sa
sakit.

"Selene.." Masuyo niyang sabi. I shook my head.

"It is my pleasure to give it to my husband." Bulong ko. Sumilip ang buwan kaya
nagkaroon ng liwanag ang kanyang mga mukha. Wala na ang nakakatakot niyang mukha
kanina, punong puno na ngayon ang tingin niya ng pag-iingat.

I pushed his waist towards me at napaungol ako sa matinding sakit. Hindi kumilos si
Zeus kaya ako ang nagtulak ng sarili ko kahit wala pa akong mapaghambingan ng
ganoong sakit, nakaangat na ang likod ko mula doon sa bench para mabigyan ng daan
si Zeus.

"Selene.. Hindi dapat ganito ang una mo." Naawang tiningnan ni Zeus ang aming mga
sarili. We were like party goers so damned and fcked up, nakadamit parehas pero
purong wala sa ayos, ang tanging nakalabas lang ay ang mga parte na kailangan para
mabuhay ang init ng katawan. My breast were exposed and my undies are intact. Ang
pantalon niya ay hindi pa halos nakababa.

Nakaramdam ako ng hiya, it looks like I am so greedy for flesh. Slowly, Zeus pulled
himself out of me. Tinulungan niya akong iayos ang aking damit. Mainit na mainit
ang aking pisngi at damang dama ko ang hapdi ng aking parte. Hindi ko alam kung ano
ang uunahing intindihin.

But hell, that was a rollercoaster. May panghihinayang sa aking puso nang buhatin
niya ako ng buong pag-iingat patungo sa kanyang sasakyan...

"Gregory, book a presidential suite in a 7-star hotel for me. Secure it tonight, I
am on my way, just text me the details." Utos niya sa kanyang Assitant, natulala
ako. "And... another thing. Please bring clothes for two tomorrow morning, for me
and my wife."

Nagkatinginan kami ni Zeus, siya ang unang umiwas ng tingin as his engine roared to
life.

=================
Kabanata 17

Reality.

"This way, Sir.." Iginiya kami ng receptionist patungong elevator. I glanced at her
sharply dahil hindi matigil ang kanyang pag-ngisi kay Zeus. Talagang sa harapan ko
pa ang kanyang pagpapapansin?

Naramdaman ko ang paglagay ni Zeus ng kanyang palad sa aking likod. He's still
wearing his suit pero iba ang tingin ko doon ngayon. Yung ayos niya kanina ay hindi
maayos...

He's almost-- My almost.

At ngayon nga ay binabaybay namin ang elevator, parang ibinalik ang aking lagnat.
Kukumbolsyunin ata ako sa kaba. Kanina, it was spur of the moment but now somehow,
I kinda know what will happen next but how do we start?

The bellboy lead the way as we went off the elevator, naiilang ako dahil baka alam
niya ang aming gagawin. Of course, I've never been in a suite with a man!

And being in a suite with just a man and a woman... Ano pa ang ibang gagawin?

And it is our fcking birthday.. Ano ito, regalo sa aming sarili? Birthday sex? Like
we need to be in our fcking birthday suits and bang each other the whole night.
And, oh. Not to mention that it is still painful as hell. Hindi pa nga iyon todo.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko nang itapat ang isang card doon sa pinto. The
bellboy immediately inserted the card beside the switch inside the room at umilaw
ang buong kwarto. I scanned the elegance of the suite, surely, this is 7-star.

The walls are made of glass, kitang kita ang metro sa labas dahil nasa gilid lang
ang makakapal na kurtina. It is like the stars are on our feet now because of the

shiny lights below. The sink in the bathroom is gold plated. Makinang ang kintab na
halos pupwede pang manalamin. Mayroong sariling kusina, malapad na living room at
isang kwarto. It smells fresh roses, hindi kagaya ng ibang hotel na amoy air
freshener lang.

Naglakad ako papalapit doon sa bintana at malapitang tinitigan ang ganda ng

siyudad. I was in awe, mas maganda talaga ang tanawin kung nasa itaas ka, but the
real experience is down there below. Wala kang gagawin sa itaas kundi ang yumuko at
tumingin. Malungkot at malamig.

Naririnig ko ang pagtuturo ng bellboy kay Zeus ng mga gamit sa hotel at huling
paalala tungkol sa pangangailangan. Narinig ko pang ipapadala ang chef bukas sa
aming kwarto para ipaghanda kami ng almusal. This is so freaking expensive! And I
am not sure kung nararapat ko bang ipagpasalamat ito. Kapag nakuha niya ang aking
sarili doon sa park, it would be an awkward walk of shame papauwi sa bahay. But he
did not, he said that it shouldn't be my first. Is he setting a standard that no
one can beat? Na hindi ako maaring dalhin sa cheap motels? Why would I? siya naman
ang asawa ko. Para namang ipamimigay ko pa ang sarili ko sa iba.
"Selene.." Napaangat ang balikat ko nang makaramdam ako ng paghaplos sa aking
bewang. Maliliit na halik ang ginawad ni Zeus sa aking leeg at napapikit ako agad.
Why does it have to be fcking awesome? Not to mention the place where we would do
it but this electrifying feeling of his lips on mine would shoot up my standards
sky high. I am sure this will never be the same with anyone.

I moaned and he pressed his lips harder.

Mas lalong uminit ang pakiramdam ko. Binura ko ang takot at kaba. He is my husband.
Hindi na ito kasalanan hindi ba? Hindi na ito pagkakamali. Hindi na kalandian.
Hindi basta basta init ng katawan.

Zeus cradled me to the room with a amazing king size bed full of rose petals.
Hinalikan niya ang tungki ng aking ilong. A smile crept on his lips at inilipit pa
ang mukha sa akin. I placed my hands on his chest to stop him. Nagtaas siya ng
kilay.

"Wag masyadong masakit." Bilin ko sa kanya. Ang kanyang pagngisi ay nauwi sa

pagtawa. Sumimangot ako sa kanyang reaksyon.

"It will be painful at first, Selene. But once you endure it, it will be more
easy." Humalik siya sa aking noo.

"Happy Birthday.." He whispered. Lumapit siya sa aking mukha at akmang hahalikan

muli ako pero pinigil kong muli siya.

"What is this called? A birthday sex?" Tanong ko muli. Kumunot ang kanyang noo.

"No.. This is called consummating our marriage.." Pagkasabi non ay ginawaran na ako
ni Zeus ng mapupusok na halik. Mabagal at nagpapaliwanag. Napapikit ako ng husto sa
sensasyon. I returned the kisses like an obedient student. Mas lalo akong nag-init
dahil sa pagpatol.

He teased my neck with small kisses and I knew I want more. Pero bawat pagkilos ag
hindi na katulad kanina. Punong puno na ng pag-iingat. Every noise I make, Zeus
groans, parang mas nasasabik siya tuwing nagugustuhan ko. His hands skillfully
explored my body. Ginaya ko ang kanyang ginagawa at napapapikit siya. Ipinagpatuloy
ko iyon dahil doon siya masaya.

Hindi ko alam kung saan at kailan natanggal ang aming mga suot, I shut my eyes when

I feel the horizon is crashing to me. He massaged my sensitive skin and I can't
help but to bit his ears while he's doing that, mas lalo naman niyang pinagbuti ang
ginagawa dahil sa paghalik ko. Hindi ko maunawaan kung bakit ganito ito
nakakaengganyong gawin. I screamed his name over and over when curling of my toes
isn't enough, hindi ko alam kung saan nanggagaling ang pawis namin sa kabila ng
lamig ng kwarto.

"Selene.. You are too beautiful.." Bulong ni Zeus sa aking tainga na halatang
hinihingal kahit panay halik at haplos lang ang ginagawa.

"Should I say that you are handsome too?" Nagtataka kong tanong. He's on top of me
at paulit ulit na hinahaplos ang aking pisngi. Zeus smiled.

"If you think so.." Nagkibit balikat siya. Tumango ako.

"You are pogi." I said.

Nauwi si Zeus sa panginginig ng balikat.

"You are so cute." Tinuya niya ng halik ang aking mga labi. "But this will be
painful."

Napangiwi ako ng isubok niya muli ang kanya sa akin. Hindi ko na ininda ang kanyang
bigat pero ang pagsusubok niya sa akin ay mahapdi.

"Masakit.." Lumabi ako at naramdaman ko ang pag-iinit ng sulok ng aking mga mata.

"Sshhh.. Im sorry.. Sa simula lang ito.." Unti unting sinubok ni Zeus ang aking
entrada. I closed my eyes and bit my lips. How can people enjoy this? It is so
freaking painful!

Until I adjusted my body in it. Every push and pull now makes me sigh, it fills my
body with undefined electricity. Napapangiwi pa din ako whenever he gets excited
pero lamang sa pakiramdam ang mapagbigyan ko siya. Bumibilis ang kanyang ritmo at

sinimulan kong salubungin siya.

He massaged my mounds and it became more tender, I arched my body and felt like I
am hallucinating, Zeus groans sounded a hungry man, traces of sweat in his forehead
made him look so fragile, eyes soft and flared cheeks. I've never seen him like
this. I would give everything to see him like this, his eyes like when we were
kids. Nahihiya pero punong puno ng emosyon.

"Zeus.. I think I'm--" Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam. The force that built
up on my tummy seems gonna explode in a beautiful way. Before I composed my words,
Zeus collapsed and I am not sure where the hot gush that filled my walls came from.

Hinalikan niya ang pawisan kong noo. Inalis ang buhok na dumikit sa aking noo.
"Don't do this with anyone, Selene. Mababaliw ako.."

Can I asked for the same? Sana ay hindi na niya gawin sa iba pero natatakot ako na
kapag sinabi ko ay mas lalo niyang gagawin. Hindi na ako dapat humihiling ng higit
sa ibinibigay niya. He doesn't want me putting meaning on his deeds kaya siguro
hanggang dito na lang ako.

"Yes, Zeus.." Bulong ko sa kanya. Napapikit siya sa aking pagsasalita. Umalis siya
sa aking ibabaw. Tumayo siya, in his naked body, natulala na lamang ako sa pagiging
perfekto nito. Abs can easily be counted dahil sa tamang tamang porma nito. His
shaft still proud and in its full glory. Tiningnan ko ang aking sarili.

Nagkasya ba yon?

He stretched his back, nabiyak ang kanyang likod at napabuntong hininga na lang ako
sa papuring pumapasok sa utak ko, pagkatapos ay pumasok sa bathroom. I heard
splashing sound of the water. Lumabas

siya at wala pa din siyang takip. When will I get used to this? Sana naman sa
susunod ay hindi na ako mamangha ng ganito!

He positioned himself between my legs with tissue a tissue on his hands. Him being
on my middle made my legs apart. My eyes widened when he wiped my part with the
tissue! Gusto na sumabog ng pisngi ko sa hiya. Does he always do this? Kasama ba
iyon?
"Why?" Nagtaas siya ng kilay nang nakita niya ang pagngiwi ko.

"Y-you don't have to." Nahihiyang sabi ko. Umiling siya.

"You are my wife and it is my duty to clean you up." Aniya. "It is my first time
doing this, I just feel I need to do this.. Come on." Lumapit siya sa akin at
maingat akong binuhat sa kanyang balikat.

Kung ito ang unang beses, hindi niya ba ito ginagawa kay Olivia? O baka naman hindi
sila umabot sa ganito dahil mataas ang respeto niya kay Olivia.. I felt a pinch in
my heart with my own query.

We went to the bathroom and the calming scent of flowers filled my nose. May tubig
na ang tub at inilagay niya ako doon. Mainit ang tubig pero eksakto lang para hindi
ako mapaso.

"Warm bath should ease the pain." He went to the tub with me. Sumikip ng husto iyon
but I don't mind being so close with him. Kinuha niya ang kamay ko mula sa ilalim
ng tubig at pinaglaruan ang aking mga daliri.

"Are you tired?" Nag-aalala ang kanyang mga mata.

"A bit."

"Come here.. You may close your eyes.."

Humilig ako sa kanyang balikat, hindi ko namalayang nakatulugan ko iyon. Nagising

na lang ako kinabukasan doon sa kama at nakaamoy ng nilulutong breakfast. Wala

si Zeus sa aking tabi. Napabuntong hininga ako.

He left me here.

Ano nga ba ang aasahan ko? Nakabihis ako ng robe at walang kahit ano na pang-
ilalim. Nakita ko ang paperbag sa isa sa mga lamesa at nilapitan ko sana iyon.

Nasilip ko ang pinto at napakunot ang noo ko sa topless na nagluluto. Masyado

namang mahalay ang chef! Nilabas ko iyon para pagalitan pero napalunok ako nang
makita na si Zeus ang naroon at abala sa pagluluto. Pabalik balik siya sa kusina at
naghihiwa ng kung ano ano. Gulo gulo ang buhok niya at parang hirap na hirap sa
ginagawa. Napangiti ako at nilapitan siya. Nagulat siya pagkakita sa akin. I sat at
the bar stool at nagpangalumbaba sa kanyang harapan.

"Nasaan na ang mga chef?"

"Hind ko pinapasok." Nag-iwas siya ng tingin.

"Why not? Hirap na hirap ka diyan ah." Puna ko.

"Hindi ah. Oh sht!" Napalayo siya sa pan nang matalsikan siya ng mantika ng isdang
inilalagay doon.

Agad akong tumayo para lapitan siya pero iniiwas niya ang kamay niya. Kinailangan
ko pang hilahin iyon para haplusin.

"Bakit ba kasi ikaw pa ang gumawa?" Tanong ko.

"I-- I want to prepare a special breakfast for our birthday, and.."

"And?"

"You are here. I don't want them staring at you."

Hindi ko mapigilan ang pagngiti. Inabot ko ang kanyang pisngi at hinalikan iyon ng
mabilis. Tinitigan ako ni Zeus nang hindi makapaniwala. I kissed him again on the
lips. May naglarong ngiti sa kanyang mga labi.

"I think, I want something else for breakfast." He smiled naughtily. Pinanlakihan
ako ng mga mata. Sa isang iglap, natanggal niya ang pagkakatali

ng robe ko at bumagsak iyon sa sahig.

"Zeus!" Napahagikgik ako, he claimed my lips to quiet me. He played with my peak
and my knees turned to jelly. Kumapit ako sa kanyang bewang. Itinulak niya ang
aking katawan patungo sa kitchen counter. He asked me to hold on it with him behind
me.

It is not as bad as yesterday. My body fully adjusted with his ins and outs.

The rest of the day is a bliss. We made love to every corner of the presidential
suite. Nawala na ang inhibitions sa akin. Nang mapagod ay bumalik kami sa kama para
matulog ng maayos. Nakakapagod pala ang maging babae. This is one of the jobs that
we need to do to our husbands, pasalamat siya at nagugustuhan ko kung ang lahat.
Yumakap ako kay Zeus at ginawang unan ang kanyang braso. Hinaplos niya ang buhok ko
paulit ulit. I love the feeling that his hands won't leave me.

Panay ang halik ni Zeus sa akin na gumising sa akin mula sa pagtulog.

Does he do this to all the woman he slept with? Do they feel happy whenever he do
this? Ako kasi sumasabog sa saya. Ayoko na matapos. Iniisip ko palang na matapos
para na akong sinasaksak paulit ulit. May mga ideya na makakasakit sayo agad,
siguro dahil ilang beses na din akong nasaktan.

"Why are you crying?" Bulong sa akin ni Zeus sabay punas ng luha ko, hindi ko iyon
namalayan. I smiled bitterly.

"Bad dream.." Sagot ko.

Actually this is a good dream. Too good to be true. Hindi ko alam kung kailan ako
magigising.. At kapg nangyari yon, nandyan pa ba siya? Nasa tabi ko pa kaya na may
masuyong haplos kagaya ng ngayon? Makukuha ko ba muli ang kanyang pagmamahal

at pagtitiwala.

Sana ay oo...

My fall would be the day that he will leave me.. And say that this is nothing..

The days were quick and I am still not awaken by the dream. Maagang umuuwi si Zeus
sa trabaho at walang iniuuwing babae, he sleeps in the masters bedroom with me now.
Sabay kami kumakain ng breakfast at dinner. He would cook breakfast because I am
not a morning person, at ako naman ang nagluluto ng dinner na pinagtatyagaan niya
kainin. If he has no afternoon meeting, umuuwi din siya para sabayan ako sa lunch o
di kaya pupunta ako sa TV network niya para samahan siya.

"Hi Selene.." Napapikit ako sa kanyang boses nang marinig pa lang sa telepono.
Hindi ata matatapos ang kilig ko sa asawa ko.
"Uhm, hi!" Pilit kong i-normal ang tinig ko.

"Dinner tayo sa labas mamaya. I will pick you up." Aniya. I smiled. He's the
sweetest. Kahit wala pa siyang sinasabi kung ano ang relasyon namin ngayon, gusto
kong panghawakan ang magandang trato niya sa akin. Napakalaki na ng pinagkaiba.

"Nagsawa ka na sa mga niluluto ko no? Hindi mo na matagalan." Biro ko sa kanya.

"Hindi!" Mabilis niyang sagot. "I love everything you cook for me.. I loved the
kare-kare last night."

Sumimangot ako, "Mechado yon!" Reklamo ko. Mahina siyang natawa.

"Ah, hindi ko kasi alam ang tawag."

"Ayaw ko na kumain ng dinner sa labas!" Banta ko. Pero siyempre hindi naman iyon
totoo.

"Selene naman.." He pleaded with a humor in his voice.

"Kumain ka mag-isa mo." I said then I put down the phone.

Kaya naman hindi maialis ni Zeus ang ngiti niya ng nakaupo

ako sa kanyang harapan at maganda ang ayos. He picked me up around 6PM at nakahanda
na ako. Wearing my midnight blue sleeveless dress na umabot sa aking tuhod.
Hinayaan kong nakalugay lang ang aking buhok kaya hinahangin ito ngayon. He's also
wearing his midnight blue longsleeves and slacks, ako talaga ang bumagay sa kanyan
ngayon and we look good together.

"Anong ngini-ngiti mo diyan?" Sumimangot ako. The jazz music around the restaurant
filled my heart with joy even frowning. Ito ang una naming dinner date. He reserved
the whole place at nakapwesto kami sa pinakamataas na bahagi kung saan tanaw ang
kagandahan ng siyudad. He noticed that I love skyline views, ito nga ang ibinibigay
niya sa akin.

Tahimik dahil kaming dalawa lang at pangilan ngilang mga waiter na nakasilip sa
sliding door at nag-iintay na tawagain sila para sa pagkain.

"Wala."

"Naku, Zeus ha! Hindi ka na nakakatuwa! Naiinis ako sayo.." Angil ko. He smiled
sweetly and grabbed my left hand.

Natigilan ako nang inilagay ang singsing doon. It is a combination of gold and
white gold at may tatlong Princess cut na diyamante. Napanganga ako at sinilip
iyon. Papalit palit ang tingin ko kay Zeus at doon sa singsing. Nagtataka.

"Our wedding ring." Sambit niya na hindi makatingin. Palagay ko ay nahihiya siya.

Umapaw ang tuwa sa puso ko. Hindi ko malaman ang sasabihin at uunahin,
nagpapapadyak ang puso ko na parang gustong tumakbo papalayo sa akin. Pinigilan ko
ang maiyak dahil magmumukha naman akong desperada sa regalong natanggap ko. Sinubok
kong magtaray.

"Paano ito magiging wedding

ring? Wala ka namang singsing--" Tanging nasabi ko.

Isang singsing ang nilahad ni Zeus sa lamesa at itinulak papalapit sa akin.
Kamukhang kamukha ng suot ko. I bit my lower lip, hindi para pigilan ang ngiti
kundi ang pagluha. My hands trembled. He's asking me to put a ring on him!

Kinuha ko ang kaliwang kamay ni Zeus at inihanda ang singsing sa kanya.

Tumikhim ako, pilit na iniaangat ang labi pero nauuwi sa panginginig dahil sa
nagbabadyang luha. Nanlalabo na ang paningin ko pero pilit itong ginawa ng tama.

"Wear this ring, as a sign of my love and loyalty for the rest of my life.." Namaos
ang boses ko dahil sa pagpuno ng emosyon. I am so doomed. I love this man truly.
Baliw na baliw ako.

Napatakan ng luha ang kanyang daliri. Pinunasan ko ang luha sa aking mga mata at
paulit ulit kinagat ang labi para hindi maiyak pero bigo ako. How can I cry with
extreme happiness?

"Selene.."

"You don't have to answer..." Mabilis kong sabi. Alam kong masasaktan lang ako.

Hindi na ako hihiling na mahalin niya din ako. Sapat na sa akin na papasukin niya
ako sa kanyang buhay bilang asawa. Na tanggapin niya ako bilang asawa. I will work
my way through his heart. Sisiguruhin kong mamahalin niya ako ng buong buo hindi
dahil responsibilidad niya yon bilang asawa kundi mamahalin niya ang buong pagkatao
ko, pangit man o maganda.

"That is my vow. Walang basagan ng trip." Pinagtawanan ko ang aking sarili kahit
walang tigil ang luha. Nanatili akong nakayuko habang pinupunasan ang mukha na
basang basa na.

Kumain kami ni Zeus na parang normal na mag-asawa. We browsed

youtube for funny videos and we laughed at it. Tiningnan ko ang mukha niya na
punong puno ng ligaya. I silently took a picture of him on my phone. Natigilan siya
dahil nahalata niya ata. Inilapit niya ang upuan niya sa akin.

"Let's take a picture of this moment." Akala ko kukuhain niya ang cellphone ko pero
kinuha niya ang kanya at yun ang ginamit niya pangkuha ng litrato naming dalawa.
Tinitigan ko siya pagkatapos non. I was so attracted with his lips that I need to
kiss it, I did. He kissed me back and it is more passionate.

Lumikot ang kamay ni Zeus nang napapikit siya.

"We should go home now, right?" He whispered. I agreed.

We stopped talking about our feelings since then. Gusto ko din limitahan ang aking
sarili. Ayokong maubos sa walang kasiguruhan.

Zeus is my uncertainty. Sa mundong alam ko kung paano makukuha ang lahat, si Zeus
ang nagsasabi sa akin na hindi ganon. I may be a spoiled brat but the world won't
bow at me. Some people would make a difference in my life. Some people that I need
to work on and take care of.

"Selene.. Bakit ang tagal mo diyan? May problema ba?" Kumakatok si Zeus sa labas ng
bathroom na puno ng pag-aalala.
Nakaupo ako sa toilet at tinititigan ang tatlong pregnancy test kit sa aking kamay.
This can't be happening. Not now. Not yet.

Napahilamos ako sa aking mukha. How can I tell him? Will he name our daughter after
Olivia? Kagaya ng sinabi niya noon? Paano? Can't I really be a good mother? Tama
nga kaya siya?

Tumigil ang pagkatok at naririnig ko si Zeus na mayroong kausap. I stayed for a

while. Tinago

ko ang pregnancy test sa aking bulsa. I will tell him later.

I slowly opened the door. Nagulat ako pagkalabas ko ng aming kuwarto. He's packing
his suitcase. I panicked.

"Z-zeus.. Saan ka pupunta?" Kinakabahang tanong ko. Hindi siya nagsalita at

nagpatuloy lang sa ginagawa.

Tumayo lang ako at nag-intay na kausapin niya pero hindi iyon nangyari hanggang sa
masarhan na niya ang kanyang suitcase.

"I will fly to the States." He said, may hinahanap siya sa kanyang drawer at agad
na nakita ang kanyang passport. "Olivia is still not waking up. If she won't wake
up, they will stop her support. She needs me.." Tumigil siya sa ginagawa at
humihingi ng pang-unawa.

Tumango ako. Pinipigilan ang luha na nagbabadya sa akin sa pamamagitan ng pagngiti.

"She needs you?" Tanong ko ng malungkot. He nodded, tumingin siya sa kisame para
umiwas sa akin. He noticed that I am hurt pero ayaw niya sigurong pigilan ko siya.

"She needs me more than anyone would.." He affirmed.

My heart broke into a million pieces but I've managed to keep my head standing.

I need him too. His child needs him too..

Mas lamang pa din ba ang pangangailangan sa kanya ng iba?

"G-go ahead.. Tell her to fight."

"I will call you once--"

"No, don't think of me.. She needs you more. I will be fine." Bulong ko kahit
nagbabadya ang luha. Lumapit si Zeus at akmang hahalikan ang aking noo pero iniiwas
ko ang sarili.

"Sige na.." Nanginig ang aking boses. Tumalikod ako at nagpanggap na inaayos ang
kama. A few seconds later, the door clicked. Doon bumuhos ang napakaraming luha.
Kinagat ko ang pang-ibabang labi at niyakap ang comforter na aking hawak. Hinang
hina akong napaupo sa kama.

I know he won't come back to me. If he's right that Olivia needs him, maybe she
will wake up in his presence. Tapos na ang maliligayang araw ko.

I heard his engine started, bumilis ang tibok ng puso kong nanghihina. Maingat
akong nag-lakad pababa ng hagdan, umaasa na hihinto siya at babalikan ako.

Umaasa na magbabago ang isip niya at sasabihing mamimiss niya ako. That he cannot
live without me because I can't. Ganoon katindi ang akin.. I love him so much that
my life depends on him.

Umandar ang sasakyan papalayo ng aming garahe. Bumagsak ang inaasahan ko. Kahit
isang beses lang sana ay huminto siya para magpaalam.

Nakalimutan niyang magpaalam. He should say goodbye..

"Zeus.." I called pero masyadong mahina yon dahil sa pagbabara ng lalamunan.

Nakarating ako sa maindoor ng mansyon at nakita ko na lang ang pagsasara ng

malaking gate. Lumalayo na siya sa akin.

"Zeus..." I cried even more. Napaluhod ako sa sahig at binuhos ang walang
mapaglagyan na kalungkutan. Sobra sobra at umaapaw iyon.

Kinapa ko ang pipis kong tiyan at naawa sa sariling kalagayan.

"We will be fine.." I whispered sadly.

In just a snap. I woke up from a dream. Now I have to face the reality....

Without him.

---

Maki Say's:

Add me on Facebook if you want: Makiwander Stories

Hit LIKE on my Facebook Fanpage if you really like: Makiwander Stories

Join our napakaingay na group pero masaya at madaming paandar na games and
giveaways (naks! kung makapromote ako?! Haha): WANDERLANDIA

My not so fun instagram is: wandermaki

No Twitter. Im a writer, thoughts can't be contained in 140 characters. Some can

but I can't 😂

=================

Kabanata 18

Salamat.

Nagising ako sa malamig na sahig ng main door. Nanlalagkit ang mukha ko dahil sa
mga luhang ibinuhos ko bago ako manghina sa sobrang pag-iyak. Agad akong bumangon
para sumilip sa garahe kung talagang bumalik siya pero hindi..
Hindi na siya babalik.

Humikbi akong muli at tiningala ang langit na nagsisimula ng dumilim. Natulala ako
sa eroplanong dumaan mula doon. He might be there. Umalis na siya.

"Umalis na siya, Selene. Umalis na siya. You need to start moving too.. Umalis na
siya.. Umalis na siya.." Paulit ulit ko iyong sinabi sa akin sarili habang
nanginginig ang kamay na lumapit sa kusina. Kinuha ko ang kahon ng crackers doon at
nginuya yon ng pilit. I have to feed my baby. Yumuko ako at tiningnan ang tyan ko.

"God, I don't know how to take care of you.." Malungkot kong sabi. "I really don't
know.." Muli ay naiyak na naman ako.

Sa mga sumunod na araw, mas sumakit ang puso ko na wala man lang akong natanggap na
tawag mula kay Zeus. Kahit isa..

Ako naman ang may sabi non. Wala akong karapatang magalit. Sinabi kong asikasuhin
niya si Olivia and he did. Bakit ako magiging mapakla?

There are people that needs special care, yung tunay. Hindi yung nangangailangan ka
dahil nakasanayan mo na meron laging nakabantay sayo. Sometimes you need to check..
Kailangan mo ba talaga sila o nakasanayan mo na lang?

"Pumapayat ka, Bes!" Puna ni Heather nang minsang dalawin niya ako. I smiled
weakly. Nung mga nakaraan, dumalas ang simptomas ng pagbubuntis, wala akong ganang
kumain at tinatamad akong

bumangon. Ibang iba ang pakiramdam na may lumalaking nilalang sa loob ng katawan
mo. No matter how you try to take care of it, hirap na hirap akong mag-isip para sa
sarili lalo na sa kanya. I tried reading baby magzines but I ended up sleeping just
before I finish it.

"Nasaan si Zeus?" Sumunod na tanong niya.

"N-nasa States."

Kumunot ang noo niya. "At bakit?"

"He was.. He--"

"He ano? Binalikan ang ex niya?" Tumaas agad ang boses ni Heather.. "Alam mo yang
greek god mong asawa dapat iniuuntog sa pader!"

"Heather.. Buhay ang pinag-uusapan don." Pag-iintindi ko, "Babalik yon kapag naayos
na." Puno ng tiwala na sabi ko.

"Ha! Taga-Pag-asa ka ba? Puro ka asa!" Umirap siya. "For all we know, he's still
mad at you. Kapag nagising si Olivia, he will hate you again because Olivia will
hate you and she has a heart problem so Pak! Kailangan siyang kalmahin, Bes! At
ikaw, wit, alis sa picture. Cross out!" Nagsimula na naman siyang maghisterikal.
Hindi ko na siya pinakinggan dahil normal na sa kanya ang sama ng loob sa mga
lalaki.

"May number ka ba ni Rye?" Tanong ko na lang. Tumaas ang kilay ni Heather.

"Wala. Bakit?"

I swallowed.
Isa lang ang naiisip kong paraan para mawala ng tuluyan ang pagdududa ni Zeus at ng
mga magulang ko sa akin. They thought I created a scandal on purpose should be
gone. Dapat noon ko pa ito ginawa.

After 3 days of communication, Agent Rye Garcia of Yukan'na is in front of me. He's
the most secretive agent of Yukan'na and he works with no emotions involved. He
follows rules on rules, he won't be a friend if you are a client. Iniisip

kong kapag si Gaelan ang pinagawa ko ng trabaho, sasapakin niya agad ang nakagawa
ng kasalanan sa akin. I don't need Choy Ibanez to be hurt physically. I just need
to know the photographer who took the photos. Siguro naman, dahil nabayaran na sila
ni Choy, handa na silang tumanggap ng bayad para naman magsabi ng katotohanan para
linisin ang pangalan ko.

"The uploader of the photo is Freddie Salazar. Napag-alaman kong photographer din
siya and here's the address." Inilahad sa akin ni Rye ang isang calling card.
Tumaas ang kanyang kilay sa akin.

"What do you want to do next?" Tanong niya sa akin. Binigyan ko siya ng tipid na
ngiti saka umiling.

"Wala. I will take it from here." Sambit ko.

"Selene. Freddie works for weddings and also for syndicates. Kung gusto mo siyang
kausapin, isama mo ako." Giit ni Rye.

"I can do this, Rye.."

Sawa na ako na makapagdamay ng iba. I should stand up now. Alone. I will always be.

I cannot really let some things go and shake it off now. Magiging nanay na ako. I
don't want my child seeing my photos without even clearing my name. I don't want my
baby to judge me. I want him or her to know that once upon a time, I was a victim
too, just like anyone else but I will fight for the truth. And I stand for my right
that I will not let anyone call me a whore just because I fell in love.

Hindi kasalanan ang magmahal. Hindi mo din kailangan tawagin ng kung ano anong
pangalan ang babaeng nagkamali at bumaling ng atensyon sa iba. Bakit kapag playboy,
balewala lang kung pakinggan? Pero tuwing babae ang nagkamali, hinuhusgahan

siya na isang maruming babae?

I won't allow my child to see me like that.

Sinilip ko ang cellphone ko na walang mensahe mula kay Zeus, eksakto isang linggo
mula ng siya ay mawala.

Gusto ko sanang intayin ang opinyon niya tungkol sa pagbubuntis ko pero hindi ganon
ang nangyari. So now, I am standing in front of the OB GYN's door for my first pre-
natal's check up. Kung walang darating para asikasuhin ako, I will do it.

"Miss Montebello?" She called my name as she scanned my filled up documents. Umupo
ako ng marahan sa upuan sa kanyang harapan. The room is too cold for two person,
sana tatlo ang nandito. Ang doktor, ang mommy at ang daddy. That's what usually is.
Pero hindi naman tama humanap ng wala...

"Nice to meet you, Dra. Cynthia." I smiled.

There were questions asked, katulad ng paano ko nakumpirma ang pagbubuntis ko, ano
na ang nararamdaman ko. Dinetalye ko ang lahat. Tiniyak na walang nakaligtaan.

"We will perform your first ultrasound to make sure that the pregnancy is okay.."
Suhestyon ng doktora. Itinuro niya ang kama at nahiga ako doon. Isang hindi
kumporableng proseso ang ginawa sa akin.

"Oh there. The baby is approximately 6 weeks. The size is perfect. Are you ready to
hear the heartbeat?" Hindi inaalis ni Dra. Cynthia ang paningin niya sa monitor,
ganoon din ako.

Tumango ako. May ipinaikot siyang button mula doon sa machine at mabibilis na
pintig ang narinig ko. Hindi ako halos makapaniwala! The pea has a heartbeat. Hindi
ko mapigilan ang pagluha sa kabila ng pagngiti. I wiped my tears of joy. Ganito rin
kaya ang

pakiramdam ni Mommy noon sa akin? This is a happy feeling!

"Mukhang makulit ang batang ito... Sa paraan palang ng tibok ng puso niya parang
hyper." Biro sa akin ni doctora, "But still normal. Kapag kumakain ka ng mabuti,
mas lalong sasaya ang puso ng anak mo.. So eat healthy, okay Mommy?"

I nodded eagerly.

Tinandaan ko ang lahat ng sinabi ni Dra. Cynthia. This should be easy. Mayroong
instructions ang pagbubuntis. Parang nag-aaral din. Bawal mastress, bawal ang
mamantika, bawal ang maraming matatamis.. My little pea and I should be fine.

Dumiretso ako sa mall pagkatapos ng check up. I am driving the car. Ang sabi naman
sa akin ay maari ko pang gawin ang mga ito kapag maliit pa ang tyan ko. Excited
akong tumingin ng damit at gamit ng baby. Sa unang pagkakataon, nagkaroon ako ng
lakas ng loob na lumabas para sa baby ko. Naglalakad ako sa baby's section at
hinawakan ang malalambot na tela ng mga damit na maliliit. Napangiti ako. I should
buy whites first. Saka na ako mamimili ng may kulay kapag alam ko na kung ano ang
gender.

"Yan si Selene hindi ba? Buntis na?"

Natigilan ako sa paghawak sa mga gamit at hindi maiwasan ang pakikinig sa nasa
likuran ko na nagpapahiwatig talaga para mapakinggan ko ang kanilang sasabihin.

"Hindi naman nakakapagtaka. She's having sex with just anyone. Ilang kandidata pa
kaya ang inagawan niya ng boyfriend?"

"Kung ako ang kandidata doon, hindi ko na lang isasama ang boyfriend ko sa
rehearsal. Ang dami talagang malalandi sa mundo. At nagbuntis pa ang isang yan!
Tiyak na magmamana lang sa kanya ang anak niya."

Kumuyom

ang kamao ko, wala akong magawa kundi ang tumalikod na nagpupuyos. The stress isn't
worth for my pea. Although I am fuming mad right now! Wala man lang akong
mapagsabihan.

Kinuha ko ang maliit na card sa bag ko at binasa ang address doon. I thought this
can wait but no. I have to make a move, Kung mag-iintay pa ako ng tamang panahon,
baka hindi na dumating.

I cannot take this anymore. Kung sa akin lang ang masasakit na salita, tatanggapin
ko iyon. But they are judging my child kahit hindi pa nila nakikita! Hindi pa
lumalabas ang anak ko ay mayroon na agad hatol dahil ako ang nanay niya. Why is the
society like that? They judge you based on your bloodline. Kung mabait ang lahi mo,
walang exception, at kung naging masama, masama ka na din. Hindi naman ganoon
manghusga ang langit!

Nagpupuyos akong bumalik sa aking sasakyan. I drove again to the busy streets of
Manila. Galit at sama ng loob ang nararamdaman ko. I keep on horning because of the
shabby streets I am passing. Pasikip ng pasikip ang daan pero hindi ako nagpadala
sa takot o kaba. I need to settle this!

Freddie's Photography

I stopped my car in front of the small studio. Hindi pa din nawawala ang inis ko ng
maalala kung paano pumutok ang balita. Kung paano ako nakatanggap ng masasakit na
salita.

Isang nakakalokong ngisi ang sumalubong sa akin sa photography studio ni Freddie

Salazar. Ang lalaking payat na kayumanggi ang nakaupo sa isang lamesa ay hinagod
ako ng bastos na tingin mula ulo hanggang paa. Nag-iisa lang siya sa studio kaya
palagay ko ay tama ang

hinala ko na siya si Freddie.

"Magkano?" Tanong ko. "Magkano ang ibabayad ko para magsabi ka ng totoo kung sino
ang nag-utos sayo?"

"Patikim na lang." Sagot niya sa nakakalokong tono. Lumapit ako sa kanyang lamesa
para bahagian siya ng malakas na sampal pero nakailag siya at hinuli pa ang
pulsuhan ko.

"Alam mo naman kung sino ang nag-utos hindi ba? Saka ano pa bang magagawa niyang
pagrereklamo mo? Tapos na ang pageant." Natatawang sabi niya ng nanunuya.

"I need you to talk." Sigaw ko.

Umiling siya. "Hindi ako mag-sasalita. Umalis ka na."

"I will not sue you because I need you. I will pay you, Freddie." Kinuha ko ang
ballpen sa kanyang hrapan at inilagay ko ang phone number ko. "Sabihan mo ako kung
nagbago ang isip mo."

Bigo akong lumabas ng photography studio niya kahit na umaasa akong matutukso siya
sa halagang kaya kong ibigay. I am beginning to think that it is a lost cause.
Paano kung magpakalayo layo na lang kami ng anak ko? Abroad will be a good idea.
Kaya lang papaano kung bumalik si Zeus? I have to wait for him. I need to wait for
him to call me and ask him my next move. Kailan kaya siya mababakante? Kailan kaya
siya magkakaroon ng oras sa akin?

He have given me weeks to enjoy. Naranasan ko ang yakap niya, halik at haplos ng
pag-aalala. Para iyong naging bitamina ng pag-asa na babalik pa siya. Umaasa akong
napabago ko ang isip niya sa akin. But then, he left..

Maybe he's right after all, hindi ako dapat naglalagay ng kahulugan.

Nagsimula

na naman akong maluha at maawa sa sarili.

"Bawal mastress!" Paalala ko sa sarili ko sabay paste ng ngiti. Inabot ko ang

remote sa side table ng kama ko at napagdesisyunang manoon na lang ng TV.

I am scanning the channels when I stopped and decided to watch the news. Attorney
Deuce Montemayor is on it. Katabi ang kanyang asawa at si Zeus.

"Olivia is getting better. We were advised to stop her life support but when her
boyfriend came, she showed signs.. Alam kong naririnig niya kami.. She will wake up
anytime soon." Ani Attorney Deuce. I smiled with the news, natutuwa ako na nagiging
maayos si Olivia dahil sa presensiya ni Zeus.

Tears pooled my eyes, I miss Zeus so much. And he's still the boyfriend of Olivia.
Tiningnan ko ang kanyang kamay. Wala doon ang wedding ring na isinuot ko sa kanya
habang nangangako. Itinapon niya kaya? Itinabi?

Masakit pala.. Masakit pala isantabi ang pagmamahal na ibinuhos mo.

Nang mawala na ang balita, nangulila na ako. Hinawakan ko ang tiyan ko at ngumiti.

"Ayun si Daddy.. Ang pogi no? Uuwi din siya kapag maayos na ang lahat." Inubos ko
ang mainit na gatas sa baso ko at humiga mag-isa. I never felt alone. I am really
sad but I try to be happy. Para akong nagtatago sa dilim at baliw na kinakausap ang
sarili na maging maayos para sa baby. Matagal pa ang halos walong buwang pag-
iintay. Saang parte kaya ng pagbubuntis ko darating si Zeus? Would he be shocked?

Sana.. Sana maexcite siya sa magiging anak niya.

Kinabukasan, I decided to walk a bit. Sabi

ni Dra. Cynthia, I should exercise. Nagsuot lang ako ng leggings at spandex bra.
Tinakpan ko ang sarili ko ng itim na jacket at nagsimulang maglakad lakad na habang
nakikinig ng relaxing music. Lumabas ako ng subdivision namin. Nag-sasawa na ako sa
tanawin na lagi kong nakikita sa paligid ng aming mansyon. I need a new
environment. Do new things para hindi lagi si Zeus ang laman ng utak ko.

I might buy some stocks at the grocery too. Pinagawisan agad ako sa light jogging
nang natatanaw ko na ang grocery.

Wala masyadong tao dahil alanganing oras. Aabutin ko na sana ang dilaw na basket
bago pumasok sa loob ng grocery.

Mabilis ang pangyayari, a black van stopped in front of me. Three men went out and
placed a hanky on my mouth. Pumasag pasag ako af pilit na lumaban, ang eksaheradong
pag-galaw ko ay naging balewala dahil hindi ako makakakilos..

Bago pa ako makaangal, nawalan na ako ng malay. Everything went black..

-----

Cold sweat dripped on my face. Kumurap kurap ako at nakita ko ang sarili ko na
nakaupo sa isang monobloc at nakatali ang mga kamay. I panicked. Tiningnan ko ang
aking tyan. Nag-init ang sulok ng mga mata ko. I am in a serious danger.

"Gising na ang prinsesa." Napatingala ako sa boses. Pamilyar iyon.

"You want to make things hard and now you made it harder."

Choy Ibanez revealed his face to me.

Kinilabutan ako sa takot. He's on his three piece suit at sa likod niya ay tatlong
bodyguard na tuwid ang tayo, nag-iintay na makagawa ako ng pagkakamali. He looks
like a devil. Walang wala

sa kanyang mukha na gagawa siya ng mabuti.

Choy cupped my face aggressively. Napangiwi ako. Amoy na amoy ko ang mabaho niyang
hininga. He smells like cigarette!

"Dahil sa offer mo kay Freddie, hinihingian niya pa ako ng mas malaking halaga para
hindi siya lumapit sa akin. I hate being extorted. I am the one doing it." Sinampal
ako ni Choy ng malakas saka inipit sa kanyang daliri ang pang-ibabang labi ko na
parang gustong durugin iyon. I tasted metal on my lips, agad na dumaloy ang dugo
mula roon. Hindi ako makaangal.

"Sino ka ba? Ginto ba yan?" He placed his hands on my private part without any
care. Dahil sa manipis na tela ng leggings, naramdaman ko ang mariin na
pagkakahawak niya doon. Nagtawanan ang kanyang mga tauhan dahil sa kanyang
pambabastos!

"I can bed the woman that I want pero pinapahirapan mo ako, mas lalo tuloy akong
nasabik. The scandal is lame, dapat pala matagal na kitang dinala dito." Inilapit
niya ang mukha niya sa akin, he claimed my lips forcefully, itinulak ng dila niya
ang labi ko para bumukas iyon. Nakakadiri ang kanyang basang labi na sinusubok ako.
Hindi ako huminga at nag-isip ng mabuti.

Malakas na hinila niya ang buhok ko para hindi ko maigalaw ang ulo ko. Unti unting
umawang ang labi ko dahil sa sakit sa paghihila ng buhok ko.

I let him in and I took a bite of his tongue as hard as I can.

"AHHH!" Choy expelled a shout. Naalarma agad ang mga bodyguards niya at lumapit sa
akin pero nauna si Choy na lumapit at sinakal ako sa leeg.

"PUNYETA KANG BABAE KA! ANG TAAS NG TINGIN MO SA SARILI MO!" Hirap na hirap na
sambit ni Choy habang sinusubok na patirin ang aking hininga. I coughed. Nauubusan
na ng hangin.

Itinulak niya ako at agad na bumaliktad ang inuupuan ko. Nag-alala ako agad sa
kalagayan ng anak ko. Inilagay ko ang lahat ng pwersa sa aking binti para hindi
tumama ang aking likod sa sahig.

'Please, Lord.. Please..' Hindi ko alam kung anong klaseng dasal ang sasambitin ko
sa napakalaking panganib na kinakaharap ko.

"Saktan niyo na yan." Malamig na sambit ni Choy sabay talikod.

Tadyak at suntok ang naramdaman ko na sumunod. Nakayuko ako at pilit na

pinoprotektahan ang tyan ko pero may sumisingit pa din na suntok sa tyan at braso.

"Tama na, babae ako! Babae ako!" Paulit ulit kong sigaw pero mga bingi sila.
Patuloy sila sa pagbugbog sa akin. Ramdam ko na ang dugo sa aking labi at wala
akong magawa kundi umiyak

Itinagilid ko ang ulo ng akmang isang kamao ang nagbalak sumuntok sa mukha ko.

"Buntis ako, parang awa mo na." Pero nag-ngising demonyo lang siya. His fist landed
my face. Niyanig ang mundo ko. Mainit na likido sa aking ilong ang dahan dahang
tumulo. Halos mawalan ako ng malay.

'Hold on little Warrior..' I whispered to my child. Hindi kami maaring mawala ng

basta basta sa kamay ng masasamang kaluluwa na mga ito.

Isang pag-pito ang narinig ko. Lumiwanag ang paligid ng warehouse. Natigilan ang
mga lalaking bumubugbog sa akin.

"Pulis!" They said in chorus.

"Selene!" A man's voice shouted. Hindi ko kilala kung sino iyon.

But whoever he is, salamat...

Napapikit ako, pupwede na akong magpahinga..

--

Maki Say's: Sinetch ang dumating? 😊

=================

Kabanata 19

Tomorrow.

Galit na galit ang pakiramdam ko. Pinagpapawisan ako ng malamig pero hindi ko
maimulat ang mga mata ko. I am mad that they hurt me. I am mad that people can hurt
me easily. I hate that I am vulnerable.

"Control the media, for pete sake, Harris!" Galit na wika ni Heather ang
nagpagising sa akin. Agad kong kinapa ang tiyan ko. A hand crawled my hand and
suddenly it felt warm.

Umasa ako, pero pagdilat ko iba ang nakita ko. And that hope turned ito a tinge of
anger. He's not here. He's not here because somebody else needs him.

"Yacob?" I asked.

He's on his workout clothes, gulo gulo ang buhok at looks really disoriented.
Umangat ang gilid ng labi niya para magsalita but he took his words back.

"Selene!" Tinakbo ni Heather ang distansya namin kaya nakuha non ang atensyon ko.
"How are you? God. Look at you. Ano ka ba? Pinag-alala mo ako!"

"H-how's my baby?" Agad na tanong ko kahit ramdam na ramdam ko pa ang panghihina. I

will thank the heavens if my warrior is fine.

"Bakit hindi mo sinabi agad? The baby is intact but--" Naawang tiningnan ako ni
Heather.

"But what?" Pumiyok ang boses ko.

"Heartbeat slowed down.. Hindi pa masabi ng doctor--" Si Yacob na ang nagpatuloy.

Lumabi ako.. I don't know what to say! Iningatan ko naman... Tears pooled my eyes.
I failed again.. I am failing again. Kapag nawala pa ito sa akin hindi ko na alam
ang gagawin

ko.

"Kung wala doon si Yacob. God! Di ko na talaga alam kung ano ang mangyayari sayo!"
Heather started to convulse frantically.

"I want to talk to my OB.." I whispered.

"Madaling araw na, Selene..." Heather said sadly, napasilip ako sa bintana at
nakumpirma ko ang dilim, I am not sure how long I slept but it didn't help to make
me feel better. Bawat sulok ng katawan ko ay masakit. I want them to pay for all
the bruises! And whatever they will cause my child, they will pay!

"All we need is to wait. Your family will be here anytime soon--"

"What? They know?" Hindi ko mapigilan ang sarili ko. Bumangon ang samu't saring
pagdududa kung nais ko ba silang makita sa ganitong kalagayan. My mind screams no.
Not now. Not anytime soon.

"A bit.. The media flocked outside, they may not know the reason why you were
brought here but... Nandito ang yaya mo kanina at tinawagan agad ang mommy mo na
may nangyari sayo."

"Do they know that I am pregnant?" My blood boiled and my defenses are up. God! I
am mad. Will this be another blame on me? That I am reckless? Na dapat hindi ko na
ginawa ang pagbawi ng sarili ko? They can always blame me but they won't understand
how I wanted my child.

"Please don't tell them that I have a baby.." Desperadong pakiusap ko. Humawak ako
sa kamay ni Heather para makiusap pero umiling lang siya.

"Selene... I am not sure if that is right.." Alanganin na sabi

ni Heather.

"Please.." Lumabi ako at nagsimula na namang maluha. "Please.. They will blame me
again.. I don't want it.. I am so mad right now. I cannot think right."

"Selene.. Nahuli na ang may gumawa sayo nito. Nakuhanan na sila ng statement at
umamin na din sila na sila ang may pakana. Choy is still at large pero pinaghahanap
na din siya.."

Binalot muli ako ng hilakbot at galit. Paano kung maghiganti siya? I am sure he
will kill me this time around. Walang magtatanggol sa amin ng anak ko and that is
awful. I am Selene Valdemar Montebello and my family cannot do anything about it. I
almost lost a child! Kung agad silang naniwala sa akin, I should have not thirst in
claiming their belief in me.

"Yukan'na is looking for him. You are heavily guarded too.." Si Harris. "I have
guards around the area and if you need more, I will make arrangements."

"Thank you, Harris.." I sincerely said. "This is more than enough."

"Hindi niya talaga ako pupuntahan.." Wala sa sariling sambit ko. Thinking about
Zeus being here. And looking at the faces of the new people in my life. Hindi sila
ang pamilya ko, lahat sila ay bagong kakilala ko lang. I am beginning to hate what
I have. If I really have something.

My mind goes haywire. Binalot ako ng sama ng loob. Tuwing pumipikit ako at naalala
ko ang inabot ko sa kamay ni Choy, para akong ginising sa katotohanan. Nobody's
there for me.

I closed my eyes in pain. Halo halong

pag-alala sa kalagayan ng anak ko at ang galit na pinipilit kong buwagin pero

bumabalik sa akin ang ideya. And Zeus.. Sumakit ang puso ko ng maisip na wala
siyang pakialam..

Unti unti ko ng nararamdaman ang pamamanhid ng puso.

Namamahid hanggang sa tumatanggi na ang sistema ko na kilalalin kung kanino pa

tumitibok ito. All I care about is my baby..

Umaga na nang magising ako. Napatingin ako sa upuan sa aking tabi. Yacob in crossed
arms around his chest is sleeping. He already changed clothes. He's naturally red
lips is what you'll immediately notice. Mestizo siya at makapal ang kilay. Stubbles
are handsomely distributed on his chin.

Naweirduhan ako sa pangyayari dahil hindi pa din siya umaalis. I searched for
Heather but she's not around. Unti unti, nagmulat siya ng mata. His blue eyes
lingered on me. Parang hindi pa siya tuluyang nagigising dahil lumingon siya sa
paligid na mukhang nagtataka din kung nasaan siya.

"Thank you.. How did you know?" I caught his attention. Hindi pa din ako
kumportable na sabihin ang pangalan niya. Napaawang ng bahagya ang labi niya
pagkatapos ay tila nag-isip.

"I saw you at the grocery, I was jogging too. Lalapitan kita but I saw the van took
you away. Sumunod lang ako. Medyo nahuli lang because I need to get my car but I
was able to catch you.." Paliwanag niya. Uminit ang puso ko. How can he be that
helpful? But then, iniisip kong mabuting tao lang talaga siya.

"Yacob. Thank you. I don't know how to thank you."

"Just.. Just take care

of the baby, Selene.."

And now, that's weird.

A knock on my door killed the awkward silence between us.

Pagtingin ko, nandoon ang OB ko na si Dra. Cynthia. She smiled at me sadly..

Mayroong sumunod sa kanyang mga nurse na may tulak na stretcher.

"We will check your Baby again.." Anunsiyo ng doktora. The two nurses went to me
and assist me to put myself on the stretcher. Buong ingat akong gumalaw dahil nag-
aalala ako sa anak ko.

We entered the ultrasound room. Hindi umalis si Yacob sa tabi ko. Ipinagpasalamat
ko dahil nabawasan ang takot na nararamdaman ko. Finally someone normal to talk to
while checking on my baby.

Napapailing si Dra. Cynthia habang ginagalaw ang aparato sa tyan ko. "Your stomach
was bruised. But I believe stress made your fetus week.." Malungkot na sambit ni
Dra.

"I want to hear the heartbeat.." Pakiusap ko.

Tinitigan ako ni Dra. pagkatapos ay may pinaikot na button. Slow beating is

present, it filled the room but the sound is really frail. It is almost a murmur.
Hindi ko mapigilan ang mapaluha na lang. Alam kong nanghihina ang baby ko.

"It's my fault." Nanginig ang mga labi ko. Nakaramdam ako ng pagpisil ng kamay.
Doon ko namalayan na may kasama pala ako.

"No.. It is the criminal's fault, Selene.." Giit ni Yacob na halatang awang awa na
sa akin.

Umiling ako. It is my fault for being reckless and not love-worthy. Walang nag-
aalaga sa akin at parte pa din ito ng parusa sa akin ng buhay. If Zeus was just
here, he could have saved me... If my parents believed in me, then I am not here..

"The

heartbeat is less than 100 per minute, Selene.. I don't want to give false hope
this early. You need to be checked next week if there will be improvement. I need
to be honest about the possibility of miscarriage. Bibigyan kita ng pampakapit, but
100% should be placed in prayers."

Mas lalong gumuho ang mundo ko. My little warrior will fight! Parehas kami nito..
We are fighters. Hindi kami magpapatalo. I swear, just a single chance and I will
make everything right this time.

"Selene.. You need to eat. Heather will be here later. Sumama siya sa bahay niyo to
get your things." Pangungumbinse sa akin ni Yacob habang sinusubok na subuan.

Mas lalo akong nawalan ng gana dahil darating na sila Mommy, Heather said they
booked a flight yesterday when they learned what happened to me.

I want my pregnancy a secret. Pinakiusapan ko sina Heather na wag munang sabihin

ito kila Mommy and Daddy. I am scared of obvious disappointments again. Lalo kong
iniinda ang pag-iisip na tama nga sila dahil yun ang sinisiksik nila sa utak ko. I
am selfish, wala akong iniisip kundi ang sarili ko kaya may ibang napapahamak. I
only think about what I want and how to get it. At ito nga ang napapala ko.

The realizations made me hate to hear that again over and over. Baka bumigay ang
utak ko at tuluyan ng mabaliw.

"Selene. God!" Bumukas ang pinto at bumungad si Mommy. Agad na tumayo si Yacob para
lumayo sa akin. Sumenyas siya na lalabas lang muna siya at tumango

ako.

"What happened?" Pumasok si Daddy na may nagagalit na mata. I thought the anger was
directed at me pero nang tingnan niya ako, naawa ang mga ito. Kinuha niya ang kamay
ko at nakita niya ang mga pasa galing dito. Walang ano-ano ay tumulo na lang ang
luha sa akin sa sobrang awa sa sarili, for the first time after his anger, he
touched me with gentleness.

Kailangan pa talagang may buhay na madamay para lapitan nila ako ng ganito?

"I want to prove you wrong.." Bulong ko. "I did not do it on a purpose.. I was a
victim too.."

"Selene---" Si Mommy na pinipigil ang pagsasalita ko.

"Kung meron man, yun ay ginusto ko si Zeus sa maling paraan and I am, we are
dealing with the consequences--" Nabasag ang boses ko. Hindi ko alam na mauuwi pala
sa paghihinakit ang muli naming pagkikita. I should not cry! I should be brave.

"But he will never treat me as a wife. Can't you see that? He's not here, you just
came. No one's there for me!"

"We are sorry, Selene.." Nagsimula na ang malakas na pag-iyak ni Mommy pero hindi
ako nagpadaig.

"I will call Zeus--" Si Daddy.

"That can't help. I was molested and no one was there..." Puno ng hinanakit na
panunumbat ko. Hindi ako halos makapaniwala sa mga nangyari at gusto kong isiksik
sa kanila ang katotohanan that they were never there for me!

"I will kill the culprit with bare hands, just calm down, Selene.." Pangungumbinse
sa akin

ni Daddy. "I will ask Zeus to be here.."

"No! Please. He's my pain.. More than all these bruises. He's my pain. He will be
here if he want to but someone needs him more. I am not his responsibility."

Ginulo ni Daddy ang kanyang buhok. Punong puno ng frustration na napatingin siya sa
akin.

"I don't know what to do to you, Selene.. I love you... I am furious but I love
you.." Hirap na hirap na paliwanag ni Daddy. I hiccupped in tears. He's not good in
explaining his thoughts. Lagi akong nasasaktan dahil hindi niya kayang sabihin ang
kailangan kong marinig.

"I asked him to marry you because I don't want to humiliate you in public, Baby..
You see that, Selene?" He pressed my head against his chest, Mommy covered her
mouth with the sight.. "I will discipline you for your fault but I will never let
anyone say bad things about you. That is what I worried about. What do you want
now, Princess?"

"Take the pain away from me, Dad.. He's my pain.. I want to be alone.. Just let him
be where he should really is.. I am letting go..."

"But you are married to him now.. You cannot leave if it is painful."

"Can you be a father just now?"

Nagtangis ang bagang ni Daddy dahil sa tanong ko.

"Can you be wife now, Selene?" Strikto niyang sabi. Umiling ako.

----

Para akong babasaging kristal

sa loob ng bahay sa mansyon nila Daddy. They always check on me. The attention I
have now is really opposite from the coldness I received from the last time.
Tinuturuan ko ang sarili ko na humupa ang sama ng loob pero nabibigo ako. Laging
mainit ang ulo ko.

I want to give them a chance. After all, parents won't always be correct. Kagaya ng
normal na tao, magkakaroon din ng pagkakamali sa desisyon para sa anak. They always
think about the ideals and disregard the feelings of their child. Kasi para sa
kanila, magulang ang laging tama. We were brought up that way.

But emotions will hound the consequences. Kesohodang tama o mali ang isang
desisyon, kung hindi mo gusto ang pangyayari, everything that happens depend on
what is the feelings of the ones involved.

Hindi naman robot ang tao na gagana ng tama base kung tama din ang ginagawa mo.

Kaya ang ginigiit nila na unawain si Zeus ay hindi ko matanggap. Oo, dapat ko
siyang unawain dahil isa itong pag-subok sa aming mag-asawa but I don't. I can't..

I heard soft knocks from my door.

"Zeus called.." Pauna ni Mommy. I was on my bed the whole time I went home. Bukas
ang naka-schedule kong ultrasound. Lagi kong kinakausap ang baby ko tuwing mag-isa
lang ako. I still feel my Little Warrior.. Buhay pa siya..

"I told him that you don't want to see him."

Hindi ako kumibo.

"Selene, we are really sorry. Ako na ang magsosorry sa pagkakamali ng Daddy mo.

He likes Zeus for you too. And we saw that you like Zeus.. I think he just took
advantage of the opportunity to demand a marriage to him. Lamang doon ang hindi ka
ipahiya sa madla. If he will marry you, people will think that he loves you-- Hindi
kagaya ng kung ano anong--"

"Will we file an annulment anytime soon?" Malamig na tanong ko.

"Selene, you both need to sit down on that. Mag-asawa na kayo."

"Hindi ako ang may gustong pakasalan siya, Mommy. Dapat kayo nga ang namumroblema
ng ganito. Kung talagang ipipilit niyo pa yan..."

"Selene.. Please. We will wait until you cool down. Please don't be stressed."

Umirap ako. Mom sighed.

Once that my little warrior is fine, we will go somewhere and live peacefully.

"So Zeus called.." Pagbabalik ni Mommy sa usapan.

"And he's on his way back.." Dugtong ni Mommy.

I am stilled. Hindi ko alam kung ano ang gusto kong sabihin. Nawala na. Nakonsumo
na ng luha ang mga salita.

"I don't want to see him.. Now. Please, Mommy. Just now. I am so stressed-- Leave
me alone!" Iritable kong sabi.
Nanatili ako sa kwarto ko, nahagip ang hininga ko nang sumilip si Heather. Akala
ko..

Siya...

"May dala akong congee.." Pagmamalaki ni Heather. "Andyan si Yacob sa labas.."

Lagi

niyang isinasama si Yacob lately. Hindi ko alam kung bigla na lang bang naattached
si Yacob sa akin dahil naawa sa kalagayan ko o close lang din sila ni Heather.

"Kumain ka muna.." Binuksan ni Heather ang dalang pagkain. Matigas ang pag-iling
ko. Nagpamewang siya sa aking harapan.

"Selene.. Ang payat payat mo na. Yung mga pasa mo hindi pa din nawawala.. How about
the baby?" Pangongonsensiya niya sa akin. Wala doon ang isip ko.

I suddenly think about the possibility of annulment. I have to raise my child

alone..

"Zeus will be here.." Bulong ko habang binubuhat ako ni Heather para tumayo.

Natigilan si Heather sa pag-aalalay sa akin paupo sa tabi ng bintana.

"Wow! Just wow! Pagkatapos ng nangyari? Well newsflash, nabugbog ka na and the baby
is weak!"

"Heather.." Suway ko, "Baka marinig ka."

She rolled her eyes, "Eh totoo naman! Nagpapakaplastik lang yon! Dahil
nasensationalize ang nangyari sa iyo. Anong sasabihin niya. 'Sorry Selene, akala ko
mas lamang ang kasalanan mo sa akin pero quits pala tayo dahil parehas tayong nag-
init!' Damn him!" Galit na galit na wika ni Heather.

"Stop it Heather, nagagalit ako lalo.. Can't you see? I am so mad right now.
Pinipigil ko lang dahil ayokong mastress.." Di ko mapigilan ang pagluha. All I can
think is that Heather is right. That is what I am thinking the whole time. He never
cared for me.

"Sige,

para hindi ka na magalit, kumain ka na."

"Selene..." A baritone voice and someone knocked on my door, parehas kaming

natigilan ni Heather. Lagi na lang ba akong kakabahan tuwing may kakatok?

"Si Yacob lang yan." Pambabalewala ni Heather pagkatapos ay tinuloy ang pagsubo sa
akin. Bumukas ang pinto at inilitaw nun si Gaelan. Naunang lumingon doon si
Heather.

"Twin!" Heather exclaimed when she saw her boyfriend. Binaba niya ang hawak na bowl
at pagkatapos ay tinalon ang distansiya nila ni Gaelan.

Nakita ko agad si Ria sa likod ni Gaelan, suddenly, I felt calmness. Ganoon pa din
ang kanyang mukha, maganda at maamo. Some things really won't change huh?

A tear escaped my eye when I saw an old friend. Nakakainggit siya. She looks really
fine.. While I am a failure. Messed up. Scandal. Ignored Wife. Pregnant without the
father and almost died in the hands of the criminal.

Ria covered her mouth and cried with me. She walked closer and embraced me.

"I failed, Ria. I am such a failure.." I whispered while crying. Hinagod niya ang
aking likod.

"Maayos din ito." She said.

"Ria, you're back." Si Heather.

I feel awkward being caught between the ex and the present of Gaelan.

Tumango lang si Heather at tiningnan ako. "Bes, do you need anything?"

I smiled and shook my head.

style="text-align:left;">May kung anong kinuha si Ria sa kanyang bag at ganon na

lang ang pagngiti ko ng mabasa ang title ng librong inaabot niya.

"Si Ria, hindi pa din nagbabago!" I laughed because she gave me an inspirational
book!

"Akala mo lang wala, pero madami." She said.

Right.. Some norms may stay but others won't. Nakakalito. May mga bagay na
nakasanayan ang matitira sa taong kakilala mo kaya may mga taong umaasa na ganon pa
din at walang pinagkaiba ang pakikitungo sayo. That's one of the fault I committed.

Thinking that feelings stays. It won't.

Naiwan si Heather nang umalis si Ria at Gael. It was a short visit from an old
friend but I was happy. Bumukas muli ang pinto. Pumasok si Yacob na mayroong dalang
prutas. Nakabalat na iyon at nahiwa na. He gave me the fruit bowl at nagkatinginan
kami ni Heather.

"Matutuwa ang baby if you will eat this." Sambit niya. Bago pa ako
makapagpasalamat, nagsalita muli si Heather.

"Yacob. I understand your attachment to animals pero hindi pet si Selene at ang
baby niya. Masyado kang concerned." Umirap si Heather, "May gusto ka sa kanya?"
Mataray na tanong pa nito.

Hinampas ko ang braso ng kaibigan ko. Yacob's cheeks turned a little red, mukha
siyang napahiya. Gusto kong pagalitan si Heather pero huli na. Nakapagsalita na
siya.

"Yacob.. It is okay. Heather.. Okay lang naman--"

"Nasasanay

ka kasi ng may nag-aalaga. Grow up." Heather rolled her eyes. "Kaya umiiyak ka
ngayon dahil ganyan, hindi ka sanay mag-isa. Sinasamantala ng mga tao na hindi ka
sanay mag-isa. Alam nila kung paano ka saktan. Iiwan ka lang at iiyak ka na. Kita
mo ako, umalis ang boyfriend ko, kasama ang ex niya. Ngumawa ba ako? No. People
leave. At ikaw." Hinarap niya si Yacob at hinampas sa dibdib. "Kung aalis ka rin
lang--"
"Wala naman akong sinasabi na kahit ano. Ang advance mo mag-isip." Nakangiting
sambit ni Yacob. His smile is a breathe of fresh air, lumiliit yung mata niya at
lumalabas yung pantay pantay niyang ipin. He really looks kind and adorable. Ang
weird lang na parang ang bait niya sa akin. But I clearly remember what he said to
me before, he's harmless.

He should be.

"Samahan natin si Selene bukas sa OB." Aya niya kay Heather. Tumusok ako ng kiwi
mula doon sa fruit bowl at tiningnan silang dalawa.

"Ih! Ayoko ng OB OB na yan! Naalala ko yung nanay kong pinagsisisihang iniluwal

ako." Napakamot si Heather ng kanyang ulo. "Pero sige.."

Kinabukasan, dinaganan ako ng sobra sobrang kaba. I feel heavy. Today, I will know
if my baby is still here. I've read that miscarriages doesn't need to have
bleeding. Sometimes, the bleeding will occur days after. Yun ang kinakatakutan ko.

"Andyan ka pa ba, Little warrior? You are a fighter like mommy. You are my little
warrior.." Bumulong ako habang nakaharap sa salamin. My body is still covered by
bruises and wounds

but I am hopeful. Hindi dito matatapos ang relasyon namin ng anak ko.

Bumukas ang pinto ko. Nandoon si Mommy na magkadaop ang kamay. Parang hindi
mapakali at natatakot sa pagsusungit ko.

Sinarhan niya ang pinto ko na may pag-aalala sa mukha.

"Zeus is there. Kakagaling niya lang sa airport. He wants to see you.." Mom
whispered.

"I don't want to see him.. I said that yesterday." Suddenly, I am agitated.

"Yes, yes.. Anak. But he won't leave.. Wala kang ibang daraanan kundi sa ibaba."
Pabulong muling sambit ni Mommy. Kailangan ko na ding umalis mamaya kapag dumating
na sila Yacob. Little warrior has to be checked.

Bumuntong hininga ako. Tumango ako.

Dahan dahan akong bumaba ng hagdan. Natuyo ang lalamunan ko sa bawat paghakbang.
Gusto kong ipunin ang panunumbat but I don't want to be unfair to him. I will let
him choose even I know he won't choose me.

"Bakit ka umuwi?" I pasted a smile but it fell. I tried to be calm but I can't.

"Selene.. I'm sorry--" Tumayo siya at akmang hahawakan ako pero umatras ako ng isa.

"Wag mo akong hawakan, masakit pa." Literally and figuratively. I keep on smiling
although the pain is piercing. He looks tired. Gusot ang damit at ang buhok.
Natutukso akong kumustahin ang kalagayan niya but I can't. Anger and frustration
crawled on my skin, up to the last drop of my bitter blood.

style="text-align:left;">"Hindi kita nagawang tawagan dahil pagdating ko don,

Olivia started to have seizures. Ilang beses siyang nirerevive." Tunog iyon ng
nagpapaliwanag. I nodded, hindi ko na maramdaman ang importansiya non.
"You don't need to explain.."

"I just want you to know that I cannot kill her with emotional trauma. I am guilty,
Selene. I cheated on her.. and that is really a burden." Zeus eyes flickered. May
namuong luha sa kanyang mga mata. Humihingi ng pang-unawa.

"I understand.." Tumango tango ako muli. Pinanatili ang tapang.

"But I am fcking worried about you too.." He said intensely but I did not accept
it. Parang tubig ang kanyang mga salita. Matabang.

"But I am fine. Now, Im fine. Just go back where you are. Where you should be. I
don't need you." I sighed. Hindi siya kumikilos at nanatili lang ang mata sa akin.

Relationships are bullshit. It makes you undecided. Confused. It makes you angry.
It is a tiring process. Why did I even craved for this man?

"I am sorry if I hurt you, physically and emotionally. I never meant it.. Maybe I
did.. Hindi mawala sa isip ko ang nangyari kay Olivia."

I rolled my eyes like I don't care.

"Come on.. Let's end this, Zeus.. I don't want to get married at the first place.
Nagising ako isang araw, hindi pala kita gusto." Matapang kong sabi. "Namiss lang
kita.. Gusto ko kasi yung hinahabol habol mo ako. Nakakamiss yon." I tried to be
strong but my insides melted when his brooding eyes looked at me seriously,
pinapasok ang kaluluwa ko at pinipilit akong bawiin ang sinasabi ko.

Sorry..

I won't..

"I never meant to create that scandal. You should know by now right. Surprise!"
Bahagya akong tumawa, "This is the cost of the truth. We all got the truth. I am
not really the desperate Selene.. No.." Umiling ako. Gustong palakpakan ang sarili
dahil walang kahit anong luha.

"If Olivia wakes up.. Don't ever tell her that we are married. Wag mo siyang
sasaktan. Wag na nating guluhin ang isa't isa."

"Selene.. Olivia needs me--"

"Alright." Tumango tango ako at naglakad papalayo. Ayaw ko ng makinig.

Huminto ako nang makailang hakbang na.

"Tama ka, I want freedom. I want liberty. I will always run and go away from anyone
or anything that is painful. And relationships are painful, you are painful. I
cannot take you."

"Selene.." Napalingon ako sa maindoor kung saan dumating na si Yacob. Napaatras

siya dahil hindi niya tiyak kung dapat ba siyang pumasok.

"If you worry about my father, put the blame on me. Put the shame on me. Sanay ako.
Sanay na sanay na ako sisihin ng lahat." Huling salita ko.

Hindi ko na muling nilingon si Zeus. Kinuha ko ang kamay ni Yacob para kumuha ng
lakas.
Whatever happens.. I will leave everything behind with no traces to anyone. That is
my tomorrow.

=================

Kabanata 20

Maki Say's: Sorry biglang na busy 😊 Inasikaso ko ang pag-publish ng The Bad Boy's
Slave. You can order the book on my facebook account MAKIWANDER STORIES for just P
525 (di pa kasama shipping fee). The book is 565 pages with matching cutie
freebies.

Thank you!

----

Kasabay ng malalakas ng tibok ng puso ko ang unti unting pag-usbong ng tunog ng

puso ng anak ko sa paligid ng ultrasound room. Dra. Cynthia expelled a sigh of
relief and she looked at me with amusement.

"The pea is fighting!" Natutuwang pagbabalita ni Dra. sa akin. "Still weak but
fighting."

Malaki ang naging pagngiti ko. Yacob smiled ear to ear too. Pinisil niya ang aking
kamay at namamanghang pinagmasdan ang monitor where the image of my warrior is.

"Hang on there, Little Warrior.. We still have 8 months to go.." Hindi ko maiwasan
ang maluha. I've never been this thankful. I never asked for anyone's safety ngayon
lang at napagbibigyan ako ng Panginoon kaya napakasaya ko.

"You still need to be careful. Lumalaban ang baby mo para sayo..." Si Dra. Cynthia.

Kinausap pa ako sa napakaraming bagay tulad ng mga pagkain at supplements na

kailangan kong i-take. Wala akong reklamo ni isa. I will do everything for my
warrior.

"When is the follow up check up Doctora?" Magalang na tanong ni Yacob. Ngumiti si

Doctora, like she's in awe that someone is with me today, hindi ko alam kung ano
ang iniisip niya sa amin ni Yacob. Hindi naman

siya nagtanong e..

"For now, weekly. Even the development is really quick, kailangan nating bantayan
yon."

Marami pang itinanong si Yacob, he mentioned things that he read on a baby book.
Does he read baby books now? Napapanguso na lang ako dahil mas marami pa siyang
alam kaysa sa akin. Why would he do that?

Natagalan kami dahil sa mga tanong. Tanghali na nang matapos kami sa check up.
Gutom na ako pero nasusuka ako sa amoy ng pagkain sa mga restaurants na dinadaanan
namin sa loob ng ospital. Nahihiya din akong magsabi kay Yacob, baka sabihin ang
dami kong pangangailangan, the problem with preggos, ang dami talagang
pangangailangan na hindi naman talaga kailangan. And I am not supposed to ask him
anything.

"Heather couldn't make it today. Pinatawag siya ng Mommy niya." Yacob broke the
silence in our long walk in the hospital lobby and I nodded. I didn't get the
chance to ask about Heather a while ago. Masyadong naokupa ni Zeus ang utak ko. The
fact the I missed him so much and he's hurting me badly made me feel so miserable.
Para akong namamalimos ng pansin na kahit kailan hindi ko makukuha. Hindi lang ako,
kundi pati ang Baby ko. Zeus will give my Little Warrior the taste of his gloom
maybe, lalaki siyang wala ding ama.

"Kung alam ko lang na hindi siya makakarating, sana ako na lang ang mag-isang
nagpunta. Nakakahiyang nakaabala pa ako." I smiled. Partly, I am giving him an idea
that he should leave now.

Tumigil ako sa exit ng ospital, huminto din si Yacob sa tabi ko. Nagpamulsa siya at
tumingin sa

abalang kalsada sa harap ng ospital.

"What do you want to eat?" He asked instead. Tiningnan ko muli siya ng nagtataka,
hindi niya ba nakukuha ang sinasabi ko? He shouldn't be here.

"You should go now.. Thank you.." Sabi ko ng may pag-didiin, making him feel that I
can do it alone.

"Selene.."

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Taxi drivers outside the hospital are calling
us to ride. Natutukso na akong sumampa doon at magpakalayo layo. But my mind says I
have nowhere to go. Or if there is, how about my little Warrior? I will leave my
house soon, I don't want them to find me but where to go? I have no job. How can I
deliver my Warrior? The medicines? Milk...

Bahagya akong nahirapang huminga dahil sa pag-iisip. I need to relax my senses.

Tumingin ako muli kay Yacob, nagpamewang siya, there's a glint of concern in his
blue eyes but there's more to it. Hindi ko mahuli.

"I have money.." He said.

"Obviously." I muttered.

Natural, halatang halata iyon. De Lacerda has a mining company. Biggest in Asia. I
am pretty sure their assets are bigger than ours. Masyadong magaling sa negosyo si
Sawyer De Lacerda, ang panganay na kapatid ni Yacob. Harris is doing very well,
wala lang akong masyadong alam kay Yacob because he's the least exposed among the
brothers.

"You can runaway with me and no one will see us."

My mouth flew wide open with the offer. Parang nabasa niya ang lahat ng iniisip ko.
Pero bakit?

"Selene,

I can take care of you and your baby." Pahiwatig niya na parang mayroong sense
iyon. He may be there when I was abducted, got hospitalized and he's very visible
these past few days but taking care of me?
"Why will you do that?" Nagtataka kong tanong. He gave me a cold stare. His jaw
clenched and he looked away. This is the most intense side of Yacob I've seen so
far. But still, he looks nice. Hindi ko alam kung hindi ko lang siya masyadong
kilala.

"I have my reasons but all I can say now is that I am harmless." Seryosong sabi
niya.

"Pang-ilang beses mo na sinabi yan." Gusto kong mainis pero ano nga ba ang magagawa
ko kung sinasabi niyang hindi siya mapanganib.

He looks harmless to me too. He's gentle and kind. Kaya lang, hindi ba mas
nakakatakot nga iyon? Hindi mo alam kung kailan sasabog. Baka may magawa akong mali
na hindi malayong mangyari tapos magagalit na lang siya.

"What do you want to eat?" Ulit niya bilang pag-iiba ng usapan. I sighed. Maybe we
should drop the topic.

"I want.." Huminga ako ng malalim at nagtaas sa akin ng kilay si Yacob. I got
distracted by his boyish look and thick brows. His features are really defined,
mapaglilihian ko pa ata ang kagwapuhan niya kung lagi ko siyang makakasama.

"I want fried chicken and mustard dip."

"That's too oily." Sagot sa akin ni Yacob.

Ngumiwi ako at agad na nalungkot. What will I do? Yun talaga

ang gusto ko.

Napapailing siyang hinila ako patungo sa parking lot to ride in his American Muscle
and started to drive. He made a few turns and then in just 10 minutes we are parked
inside a fancy condominium. Siguro mayroon siyang alam na masarap na fried chicken
dito. Naiimagine ko na kumakagat ako ng manok.

Tinawag ni Yacob ang atensyon ko para sumunod sa kanya para maglakad papasok just
to be surprised. Pinigilan ko ang panlalaki ng mata sa magarang sahig na
nilalakaran namin. Chandeliers are gallantly attached to artistically painted
ceilings at kahit sa lobby pa lang, naka-aircon na ito.

"Dito ka nakatira?" Usisa ko.

"Yup."

Hindi ako matigil sa pagkamangha hanggang sa pumasok kami sa kanyang unit para lang
mas lalo lang akong mamangha.

"You designed your unit like a ship cabin!" Napanganga ako at hindi makapaniwala.
The interiors are made of wood, ang mga bintana ay bilog na mayroong steel linings.
There are thick heaved ropes that is used to catch big fish. Mayroong malaking
aquarium sa tabi non at may makukulay na isda sa loob! Nilapitan ko yon at kinatok
ang aquarium ng natutuwa.

Napalingon ako kay Yacob nang makarinig ako ng pagkilos sa kusina. Parang wala
siyang pangingialam ko sa kanyang mga alaga.

He's busy. He microwaved something he got from the freezer kaya naglibot pa ako sa
magara niyang unit. Paintings are mostly all about the ocean.
Memorabilias of ships and boats made of wood. Pirate hats as wall decor.

I sat down in his comfy couch and stared at the painting while Yacob is busy in the
kitchen...

I wish I could sail to. Or cruise with my Little Warrior. Hindi ko pa iyon
nararanasan.

"Selene.. Your chicken is cooked." Saka ko lang namalayan na nakatulog pala ako ng
nakaupo lang.

"Im sorry.." Agad kong naramdaman ang pagkasabik nang maamoy ko na ang nalutong
manok.

Nagmadali akong matungo sa lamesang gawa sa matibay na kahoy. Even the tables are
like the ones you see on a ship! Gusto ko pa sanang magtanong tungkol sa kanyang
unit pero natakam na ako sa manok. I helped myself with the chicken. Umupo naman si
Yacob sa harapan ko habang napapapikit pa ako sa sarap ng kinakain.

"I baked it." He announced.

Natigilan ako sa pagnguya at tiningnan ang kinakain ko. "Really?" Hindi iyon
halata! Masarap at malutong naman ang luto niya, parang prinito. And surprisingly
he knows how to cook.

"Napag-isipan mo na ba ang alok ko?" After four chicken legs, he asked. Tumigil ako
sa pagkain.

"Yacob--"

"I have a private plane leaving for Belgium a week from now. You can come with me."

Binaba ko ang manok na hawak ko kahit labag sa loob ko, I still want to eat but I
need to get serious with Yacob.

"Yacob,

really. You are creeping me out. Why are you doing this?"

Nag-kibit balikat siya.

"So, mabait ka lang?"

He shook his head immediately.

G-gusto mo ba ako?" Hindi na ako nahiyang itanong. Since he's the one offering and
he's not ashamed of it, magtatanong na rin lang ako.

"You are very beautiful.. But, No."

And I can feel that it is an honest answer.

"Let's just say we are both trying to escape something.." He said afterwards.

"And that is?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Feelings."
Saglit kaming natahimik. Kinuha ko muli ang manok ko at malaking kinagat iyon.

"You really are pregnant." Namamanghang wika ni Yacob sa paraan ng pagkain ko.

"I'll think about it." Nagkibit balikat ako. "And I eat a lot, you should think
about it too."

He laughed a bit.

"Try me." He said confidently.

---

Umuwi ako ng bahay. Everything was chaotic because of my mind battles, I know I
will leave soon. I need to get my documents and important things. Although the idea
of being with Yacob sounds crazy. Paano kung may killer tendencies siya tapos trip
niyang pumatay ng buntis sa Belgium dahil wala namang maghahanap sa akin pag bigla
akong nawala.

Hindi

ko nagawang tanungin si Heather para matulungan akong magdesisyon dahil umiiyak

siya kagabi dahil nag-break sila ni Gaelan.

Hinilot ko ang sentido ko at tiningnan si Mommy na pinapalitan ang bedsheet ko.

Nakasanayan na niyang gawin simula pa noon.

"Wag ka munang alis ng alis ng bahay, Selene.." Mommy said three days after Zeus
came. I never heard anything from him again. Mas lalo lamang akong nanlumo.
Napakadali niyang itulak papalayo dahil yun naman talaga ang gusto niya. He was
never so sure of me at the first place.

"Y-yes, Mom.."

"You look pale.. Magpahangin ka sa garden." Utos ni Mommy.

"Magpupunta si Ria dito mamaya. We will bake cookies." I smiled. Lumapit si Mommy
at niyakap ako ng mahigpit. Hinaplos niya ang likod ko paulit ulit.

"About Zeus.. Olivia's family didn't know that he's married." Malungkot na
pagbabalita ni Mommy, "And your Dad was really disappointed."

"No one knew we are married." I said as a matter of factly. "Hindi ko alam kung
bakit ipinakasal pa kami kung hindi rin naman ilalabas sa media. I thought it was a
publicity stunt to save me from disgrace."

"That's not the idea. He's not supposed to deny it when someone asked but I guess
he thought that it is for Olivia's welfare. Hindi siya maaring makapanakit lalo na
ng isang nag-aagaw buhay."

"Please don't mention his name, Mom." Naiiritang sabi ko.

"Selene..

He will be back." Puno ng pag-asang sabi ni Mommy. Mukhang mas matindi pa ang pag-
asa niya kaysa sa akin. I wish I has Heather's guys to talk back.

Kinuyom ko ang kamao ko. Kahit kailan pa siya bumalik, hindi ako mananatili kung
saan niya ako iniwan.
Three warning knocks and Daddy went in my room.

"Selene.. Pack your things." Mukhang mainit na ulong sabi ni Dad habang niluluwagan
ang kanyang necktie.

Natigilan kami ni Mommy.

"We need to meet with the Montemayor to settle everything."

"Para saan?" Si Mommy.

"I want them to know that Zeus is married to Selene."

"Dad.." Pigil ko. "They are in a very bad shape right now."

"No, Selene. He needs to be here. Pinigilan ko ang flight niya pabalik ng Amerika."

"Why did you do that?" Sabay naming tanong ni Mommy.

"He needs to be here." Ulit ni Daddy, "Kaya hindi niyo ito naayos dahil wala siya."

"He has his reasons." Mom said.

"And what about my daughter? Paano ito maayos?" Daddy's really irritated.

"Kaya hindi namin ito naayos dahil mali na ito noong una." Singit ko.

"Selene, we are trying to make it right." Nakikiusap ang boses ni Daddy.

I shook my head. "By what? Makikiusap

tayo na bumalik siya kasi nakakaawa ako. No. I am not a lost case, Dad. If he wants
to leave then fine."

"Kaya hindi naayos dahil tulak ka ng tulak papalayo." Giit ni Daddy. "At yung isa
naman, nagpapatulak papalayo. Can you just sit down and talk about this? We will
all go to the States with Zeus and talk to Olivia's family." Nagmamadaling umalis
si Daddy pagkasabi ng kanyang desisyon. Mas lalo akong nagngitngit!

"Why do I have to look desperate all the time?!" Sigaw ko bilang pahabol.
Napasabunot ako sa aking sarili dahil hindi naman ata ako narinig ng Daddy.

"Alec.." Sumunod si Mommy. Napatapik ako sa aking noo. I don't want to be in a

plane with Zeus. Magagalit na naman yon dahil napipigilan siya sa gusto niyang
gawin. Pabalik balik akong naglakad sa aking kwarto. Thinking, planning and
thinking again pero wala akong mapiga sa aking sarili!

Kinuha ko ang cellphone ko at nag-scroll sa phonebook ko.

I thought of Dmitri but he never talked to me after the scandal.

Heather, is so stressed..

And Ria... Kawawa naman.. Baka ipagpray over lang ang kalagayan ko at iiyak kasama
ko.

If Yacob has killer tendencies then he could kill me, pero parang mas mabuti na
yon.
I typed on my phone.

Yacob: Itakas mo ako ngayon, please.

Hindi ako nakatanggap ng reply. Huminga ako ng malalim.

Maybe Yacob is busy. Of course, what am I thinking. Naimagine ko ang mukha ni Zeus.
Napasimangot ako. Naiinis ako sa itsura niya.

Akala mo naman hindi gandang ganda sa akin noong una at ngayon ang Tatay ko pa ang
pumipigil ng kaligayahan niya. And what he would call me? A desperate b*tch?

Nakatingin ako sa bintana at nag-iisip ng gagawin. Maglalagay ako ng kumot na

kakapitan at dadaan sa likod bahay? Wait for Ria to come and ask her to save me?
Speaking of. She's late. Wala pa din siya dito. Hinawakan ko ang aking tiyan at
malambing na hinaplos yon. Siguro problemado na din si Little Warrior.. Hindi naman
sa ipinaglilihi ko siya sa sama ng loob pero---

"Hindi tayo pupwedeng magpakita sa Daddy mo. Gusto mo bang maging Olivia ang
pangalan mo?" I asked my Little Warrior, "Pray to Papa God that we can escape
today."

A knock on my door got my attention. Our househelp smiling kindly at me.

"Miss Selene, may bisita po kayo."

Inihanda ko na ang ngiti ko kay Ria. I shouldn't look problematic, I can fake our
texts conversation but not this one.

Bumaba ako ng hagdan at narinig ko si Mommy na tawa ng tawa. Nagtaka naman ako. I
never introduced Ria to her, close sila agad.

"I really think nag-mana sa inyo si Selene, Tita." Napakunot ang noo ko. Pagbaba ko
ng hagdan, doon bumulaga si Yacob. Wearing his corporate suit. He did not reply,
why is he here?

"Napakabolero

mong bata ka." Pahampas hampas pa si Mommy sa kanya na mukhang nasisiyahan.

"Yacob?" Patanong iyon, napatingin sa akin si Mommy at si Yacob na nakataas ang

kilay. Like he's asking why am I surprised by his presence.

"I brought you cookbooks." Inilahad niya ang isang paperbag na mula sa kanyang
kamay. "Maybe your bored." Aniya. Mas lalong nalukot ang mukha ko. This is not what
I asked him!

"Yacob, we haven't thanked you formally for saving our Selene.."

"Wala po yon, Tita." Magiliw na sabi ni Yacob. Close talaga huh. Naiimbyerna ako
kay Yacob kaya hindi ako nagsasalita.

Naiwan kaming dalawa ni Yacob sa living area nang umalis si Mommy. I think she's
preparing our snack. Umupo ako sa tabi ni Yacob.

"What are you doing here?" Bulong ko.

"Itatakas ka." He whispered back.

"Really? Pag bigla tayong nag-lahong dalawa dito, kakasuhan ka ng pamilya ko ng
kidnapping." Sabi ko na parang hindi naiintindihan yon.

"What do you think of me?" Tinaasan muli niya ako ng kilay. "Did you drink your
medicines?"

"Really now, Yacob?" I rolled my eyes at him.

"Did you or you did not?" Pabulong pa din yon na parang may sikreto kaming dalawa.

"I did, kanina pa."

"Good girl." He smirked.

Bumalik muli si Mommy sa

amin na mayroon ng dalang tray kaya natahimik kaming muli ni Yacob.

"Selene.. I need actually need the book I left in your room when we visited.."
Yacob said.

Okay, Yacob is getting weirder every second. Wala naman siyang naiwang libro sa
akin.

"You did?" Di tiyak na tanong ko.

"Yup." He nodded seriously.

"Go check it, Selene." Utos ni Mommy.

Wala sa sariling umakyat ako muli ng kwarto. Pagsara ko ng pinto halos mapatalon pa
ako sa gulat dahil may mga lalaking nakaputing tshirt doon. Hindi ako agad
nakapagsalita. They are all tall and good looking. They stare at me like they were
surprised or something, like I've caught them red handed. Someone is even holding
my underwear and putting it in a bag!

Magnanakaw ba ito ng panty?!

"Who are you? And what the hell you are doing in my room?" Mariing tanong ko at
handa na sumigaw kahit anong segundo.

"I am Abram." Turo ng mestizong lalaki na may malaking pangangatawan sa kanyang

sarili, he has brown eyes. "My brother, Franco." Sumaludo naman ang may gray na
mata at may hawak ng panty ko. And that is "Elliot. Our cousin." A gray eyed damn
goodlooking guy has all my supplements for Little Warrior.

"Pamilyar kayo." Nagtaas ako ng kilay.

"Yup. Jacintos." Elliot said.

"And are you kidnappers?" Humalukipkip ako.

"Sort.

Come on. We got the book you are looking for." Wika naman noong Abram na parang
napakadali kong hilahin para sumama sa kanila.

"Book? We-wait. Wait. Ano to?"

"Gusto mong itakas ka di ba?" Sabi nung Abram. Tumango tango ako.

"So sasama ka kay Yacob sa Belgium. Come on, we got no time." Binuksan nila ang
veranda ko. Sa labas non ay steel staircase na madaling daanan. It is very inviting
to step in dahil mukhang ligtas naman ito. Wala akong nagawa nang manguna si Franco
palabas ng kwarto ko. Sumunod ako sa kanya. May bitbit silang mga backpack na mula
din ata sa kwarto ko. Puro panty ko ba ang kinuha nila?

"Careful, Miss." Alalay pa ni Elliot. This is crazy! Parang napaghandaan nila dahil
walang kahirap hirap na nakalabas kami ng mansyon gamit ang exit door na matagal
nang hindi dinaraanan. Like they've studied our house long time ago!

Paglabas namin ng bahay, mayroon ng nag-iintay na black Corvette doon. Sumakay ako
sa likod katabi ni Elliot na ngiti ng ngiti sa akin. I scowled at him and he became
serious!

I am not sure what I am doing now, kahit nerbyos ay wala akong maramdaman. Lumabas
kami ng aming village na walang kahirap hirap.

"Drake, you may now activate the CCTV in their village." sambit ni Franco na siyang
nagdadrive sa kanyang cellphone.

"Wait, are you a big time kidnappers? H-how how could you deactivate the CCTV in an
exclusive village!" Now this is ridiculous!

"Miss,

do you think we are kidnappers? We are wearing white!" Pagdadahilan pa ni Abram.

"Does it always have to be black like goons?! Kahit magsuot pa kayo ng pink at
bitbitin niyo ako, kidnapping pa din iyon!"

"Yacob asked us to pick you up." Paliwanag naman ni Elliot.

"And this is how you picked me up, seriously." Umismid ako.

Wala ng nagsalita sa kanila, si Elliot na katabi ko ay nagtulog-tulugan. I don't

feel that I am in danger too.. Kaya lang hindi ko alam kung anong ginawa ko at
sumama agad ako.

In a brief moment, we are in front of a private airport with a seriously luxurious

plane sitting alone in a wide runway with words DE LACERDA in it.

Damn this De Lacerda.

"Please, please. Come in.. Wag kang mahiya." Tumayo si Franco sa hagdanan ng
magarang eroplano at humalik sa magandang flight stewardess na ngiti lang ang
tinugon sa kanya.

Pumasok ako sa loob ng eroplano, hindi na ako nagulat sa sobrang ganda ng private
plane ng mga De Lacerda. It is just a ten seater plane with lazy boy couch, small
TV monitors and beautiful stewardess na halos magkakamukha.

"Ma'am, you can have this seat.." Turo sa akin ng stewardess sa tabi ng bintana.
Sumunod ako, The view from the airplane window is wide fields, walang laman at
malayo sa tao. Parang gusto kong sampalin paulit ulit ang mukha ko kung paano ako
nakarating dito at kung bakit buong puso akong sumama.
Baka

maheadline pa akong 'Ex Beauty Queen, nagpakidnap sa mga gwapo..'

That is insane.

Or maybe..

I really need this..

Kailangan kong lumayo.

Gaano katagal ang kagustuhan kong lumayo ng ganito.

Matagal na matagal?

O baka magbago ang isip ko sa susunod na buwan.

I was served with sumptuous meal kaya nawala ako sa mga iniisip ko. Sa gilid ko ay
walang tigil sa paghaharutan ang magpipinsan, tatahimik lang sila kapag titingnan
ko sila ng masama.

They've mentioned that Yacob is their frat brother. I couldn't believe that he has
a fraternity. Wala sa mukha niya. Sabi na nga ba dapat ay hindi ako nagpapatangay
sa mukha! Paano kung may killer tendencies nga si Yacob?

Nakaidlip na ako at nagising muli pero hindi pa din dumadating si Yacob. Nilibang
ko ang sarili ko sa panonood ng Game of Thrones while wearing the earphones.

After a few minutes, Yacob came. Napatayo ako. Now that he has a frat and he have
jerk friends like these Jacintos and Alcantara, mukhang dapat ay mag-ingat din ako
sa kanya.

"Selene.." He called me.

"Yacob, paanong--- You really have the means to--- I mean-- This is nuts!"

"You asked me to help you escape. So I did, squeaky clean." Umupo siya sa katapat
na upuan ko. Umupo din ako. Kalmadong

kalmado siya pero ako naman ay hindi mapakali.

"Baka atakehin sa puso ang mga magulang ko dahil bigla akong nawala. And how can I
leave the country? Kahit nakaprivate plane tayo, dadaan tayo sa immigrations! We
will still submit our passports--"

Mayroong umakyat na naka-amerikanang lalaki sa plane kaya natigil ako sa pagdaldal.

He's a foreigner at bakas na ang katandaan, May dala siyang mga papeles at lumapit
agad kay Yacob.

"Here, Sir." Pinapirmahan niya kay Yacob ang papeles na hawak niya. Pagkatapos non
ay lumingon siya sa akin.

The plane's engine started. Naghahanda na ang mga stewardess sa pag-lipad. Ako
naman ay gulong gulo pa din.

"Welcome to Belgium, Miss Lauren De Lacerda." In a strong British accent he said to

me.
"W-what?" Napaawang ang labi ko.

Hindi pa ako nakakabawi ay iniwan na sa aking kamay ang passport. It is a European

Passport, I can see it in their emblem! for crissakes What is this? The passport
has my picture in it but I am Lauren..

I am a De Lacerda!

"Yacob.. Y-you must be joking.. You--"

"Fasten your seatbelts, Lauren.." Kalmado pa din siya.

The plane's door was locked, wala na ang matandang British. Hindi parin ako
nakakabawi.

Napalingon ako sa cellphone kong walang humpay sa pagtunog.

Zeus Calling....

Nagtaas ng kilay sa akin si Yacob. Everyone was staring at me including the

cousins. Huminga ako ng malalim.

A tear escaped my eye as I closed my eyes tightly.

I ended the call in an instant.

Embrace it now and say goodbye, Selene....

Face a new beginning....

=================

Kabanata 21

Alive.

"You are Lauren De Lacerda.." Tiningnan ko si Yacob. Nasa loob kami ng isang
magarang hotel room sa Brussels. We just landed few hours ago.

"Who am I?" Ulit ko.

"You are my wife, Lauren. We are both escaping. Whatever we left in Manila will be
part of our past. Handa akong kunin ang responsibilidad sayo at sa magiging anak
mo. Just-be my wife."

"Why do I need to be Lauren?" Umupo ako sa malapad na kama. Hindi ba maaring

manatili ako bilang si Selene? I understand that I can still change all the
documents I will sign being Lauren in the future but why do I need to be somebody
else?
"Because Selene is married. Selene is escaping. You need a new identity. A new
life." Yacob took a sip from his wine glass. Seryoso siya habang nakatingin sa
maliwanag na mga ilaw sa labas ng Brussels.

"Yacob-"

"If you are going to ask me if I like you, again, Lauren. No.. I am saving your ass
and you are saving mine. Hindi kita papakailaman sa gusto mong gawin. I gave you a
chance to live a peaceful life you wanted so live it.."

His eyes gets more intense everytime he speaks. Parang mayroong malaking bakod ang
nakaharang sa aming pagitan. I wonder what he is going through. Tahimik lang siya
sa biyahe sa eroplano. Walang kangiti-ngiti. Iniisip ko tuloy kung may killer
tendencies talaga siya.

"And your child will be under my name."

"Yacob, you don't have to do it.."

"I should do it.. You will give birth as Lauren De Lacerda. Both of you will be
under my name."

Hindi na ako nag-isip

muna. Hindi ko alam kung ano ang mas maganda, ang mamuhay na walang ama ang
magiging anak ko o mayroon siyang kikilalanin pero hindi totoo. But signing my
child's birth certificate as Lauren is still invalid. I am not sure how Yacob will
work on it in the future.

The next day, Yacob searched for an apartment for me. Alanganin ako kung
tatanggapin ko ba iyon o hindi. I understand he doesn't want me to feel awkward
kaya inihihiwalay niya ako.

"This is near the Royal Palace. Train station is one block away, commercial centers
and hospitals all around." Paliwanag ng isang local na kaharap namin ni Yacob. Siya
ang mayari ng one bedroom apartment na pinili ni Yacob para sa akin. Sakto sana
pangdalawahan pero alam kong hindi titira si Yacob dito.

"We'll get it.." Desisyon agad ni Yacob sabay abot ng cash doon sa mayari.
Pagkaalis ng landlady, hinarap ako ni Yacob.

"Here's the address to my house. Three blocks away. Mayroon ding maps. If there's
anything you need, you can call me and you can go to my place. You are always
welcome." Tumango ako. Naiwan ako pagkatapos non. Yun ang pinakamahabang gabi ko.
Pabaling baling ako at hindi makatulog. Jetlag siguro o anxiety. O ang pakiramdam
ng mag-isa. Akala ko namanhid na ako pagkarating ko sa ibang bansa but I ended up
crying myself to sleep nang mag-uumaga na.

Nagising na lang ako sa buzzer sa unit ko. Nandoon si Yacob na may bitbit na
napakaraming paperbags sa kamay. He's wearing winter clothes at mukhang nalalamigan
kaya pinapasok ko agad.

"I brought you groceries.." Lahad niya. Pinagtulungan naming ayusin ang mga
pinamili

niya sa shelves na tingin ko ay pang-isang buwan talaga. Literally, wala na akong

kakailanganin.

After fixing the groceries, nagpaalam na muli si Yacob, nakaramdam ako ng

kagustuhang humabol. Nag-aalala ako sa isang malungkot na araw na magdaraan ngayon.

"Y-yacob.."

"Hm?"

"C-can I go with you? I - I mean-"

"Lauren, kasama ko sina Franco sa bahay. Puro kami lalaki doon."

Napanguso ako.

"I understand na wala tayong pakialamanan-"

"Hindi sa wala akong pakialam sayo but I am giving you your privacy. Mas magiging
kumportable ka dito."

I sighed. Hindi ko na ipinilit ang gusto ko. Hindi ko din naman alam kung paano
makikisama sa mga kaibigan niya kung ako lang ang babae. Tiyak na hindi din sila
magiging kumportable sa presensiya ko.

Sinubukan ko ang ilang araw na pananatali sa apartment pero para akong susukuan ng
bait dahil wala akong makausap. Sure I want to be independent but there's not much
that I can do. Yacob gave me his card to buy things that I need but I don't need
much too. Lahat ay nabili na niya.

"Little warrior, kawawa naman tayo dito.." Niyakap ko ang aking sarili. Nakaramdam
ako ng kakaibang lamig, pangungulila at lungkot.

Kinuha ko ang maps na ibinigay ni Yacob at nagmadali akong magtungo sa tinitirhan

nila. Sinuong ko ang malamig na kalsada. Karamihan ay gustong sumilong sa mga
establishments para takpan ang panlalamig pero ako, alam kong mas malamig sa apat
na sulok ng apartment ko kaysa sa kalsada na puno ng tao.

This is the first time I walked in the streets of Brussels, alam kong

maganda ito pero tingin ko ay walang kulay. Kapag marami ka palang problema,
mahihirapan kang pumuna ng maganda. Pinapanalangin ko na balang araw ay makita ko
din ang ganda nito.. Kapag sabay na kaming naglalakad dito ng anak ko. I promise to
build memories, the happy ones with my child.

Napahinto ako sa isang bahay na bungalow type kagaya ng sinasabi sa maps na iniwan
ni Yacob. Sumisiksik na sa buto ang lamig dahil gabi na. Masyado sigurong mabagal
ang paglalakad ko kanina dahil hapon pa noong lumabas ako sa apartment.

#1108

Malawak ang lawn at mayroong mababang bakod. Mayroon pang malalaking puno sa harap
at likuran. I envy the house right away, sa loob ay mayroong nagtatawanan na
mukhang nagkakasiyahan. How dare this Yacob? Mukhang masaya doon sa loob.

"Yacob..." I called, mahina iyon sa unang beses.

"Yacob...."

"Yacob!" I shouted louder, umusok ang bibig ko dahil sa lamig, bumukas ang pinto.
Bumungad ang isang topless na lalaki na hindi ko kilala. Agad siyang nagtakip ng
dibdib na para bang nakatulong iyon. He just covered his nipples with his palms.
Ako lang ba ang nakakaramdam ng panlalamig sa Brussels?

"Hey... Yacob!" Tawag nung lalaki sa loob. Ilang sandali pa ay lumabas na si Yacob
at nagulat pa nang nakita ako. Huminga ako ng malalim, nanlabo ang mga mata ko
dahil sa luha.

"Can I stay here? It is so sad to be alone..." Humikbi ako. Mabibilis ang naging
hakbang ni Yacob patungo sa akin, he hugged me tight.

"Don't cry. Come in.."

Pumasok ako sa loob ng bahay. Nakita ko agad doon ang apat na lalaking nang-kidnap
sa

akin. Nakaawang ang mga labi nila at pare-parehas na may hawak na alak sa kamay.

"H-hi!" Franco cheerfully greeted.

"Drake.." Agad na iniabot nung lalaking nagbukas ng pinto ang kamay niya papunta sa
akin, tinanggap ko iyon.

"Lauren.." Yacob called.

"Can I stay here?" Nakayukong tanong ko. "Wala akong kausap doon. I am homesick..."
I cannot even call my family. I am hiding. Ikatlong araw pa lang at para na akong
mababaliw.

"Sa akin okay lang.." Napatingin ako kay Abram na unang bumasag ng katahimikan.

"Mas maganda naman ata kung may kasama siya.." Sang-ayon ni Elliot.

"Lauren.. Sigurado ka ba?" Yacob asked.

"You can treat me as your housemate, promise, I won't be annoying. Magpapakabait

ako, talagang talaga.." Pangako ko.

"I just need a house, a food and check up money for my Little Warrior."

"I will provide for that-"

Tinaas ko ang kamay ko kay Yacob.

"That's a loan. Anything measurable, I will pay for it. I will live my life on my
own after giving birth. Malaking tulong na ang pagdadala niyo sa akin dito at kung
kukupkupin niyo ako ngayon, tatanawin kong utang na loob. Y-you can agree on it. K-
kung hindi talaga pupwede, uuwi na ako."

Sunod-sunod silang tumalikod. Nag-usap usap sila sa may kitchen. Matiyaga akong
nag-intay sa may salas. Maya maya pa ay hinarap na nila ako.

"It is decided, welcome here, Lauren. Drake, wear your shirts. No walking around
topless." Unang utos ni Yacob. Nagmadali naman si Drake na magtungo sa kwarto niya.

"Sorry." Drake said before closing his bedroom door.

"T-thanks..." I said.

A new
beginning although highly suggested is very difficult.

Lalo na kung may limang lalaki kang kasama sa loob ng isang bahay.

"Lauren! Kinain mo ba yung binili kong apples para sa'yo o si Franco na naman ang
umubos?" Drake called while scanning the ref. He just got off the shower and
topless. The No to topless rule was never followed. Although they tried. Boys will
be boys after all.

I never imagined being in a house full of men na may kani-kaiyang issues sa buhay
kaya nangibang bansa. Drake, is a de Lacerda too, cousin of Yacob. The weird thing
is they are trying to make name in a foreign country.

"I d-did.." Pagsisinungaling ko. Franco and his stomach! Siya ang umuubos ng laman
ng ref namin.

"You are lying! Franco!" Drake's voice roared. "That's for Lauren!"

"Hindi ako!" Franco answered from the other part of the house.

"Ano ba yan ang ingay." Sumilip sa kanyang kuwarto si Abram habang gulo-gulo pa ang
kanyang buhok. Nagkatinginan kami at kumindat siya sa akin, tinugunan ko lang iyon
ng ngiti.

"Good morning, Lauren." Pumasok sa loob ng bahay si Yacob, mukhang kakagaling pa

lang niya sa pagja-jogging.

"Breakfast is ready." Elliot announced. Nag-una-unahang magtakbuhan si Abram, Drake

at Franco sa lamesa. Si Yacob ay nanatili lang sa tabi ko.

"How are you feeling?" He asked kindly. Hinaplos niya ang tiyan ko na malaki na.

"Tumawag si Ria kanina through skype, I accidentally logged it on. I-I told her
that I got back with my husband. She has no idea that Im---"

"You are with your husband." Pagtatama ni Yacob sabay gagap sa kamay ko.

"Yacob,

who is Lauren?"

"You."

"I am Selene. Lauren De Lacerda is my fake identity. May nagmamay-ari ba ng

pagkatao ko?" Tanong ko na kyuryoso. Five months staying in Brussels and he hasn't
spoken of anything. He sighed.

"I cannot talk about it."

Hindi na ako nagpupumilit tuwing ganon ang usapan. Laging umiiwas si Yacob, I know
there's a bigger explanation why I am here. I feel that we are so close yet
distant. Sa limang lalaking kasama ko sa isang bubong, Yacob is the closest to me
and I don't want to cross the line he has set because he's my next to family.

Pinipilit ko pa ding maging independent kagaya ng sinabi ko noong una. Walang

saysay ang paglayo ko sa aking pamilya kung walang iaangat ang buhay ko. Napag-
alaman kong chef si Elliot, he's working on a local restaurant in Brussels at kapag
umuuwi siya at hindi pa napapagod, nagpapaturo ako sa kanyang mag-luto.
"Lauren, you are not supposed to burn garlic. Magiging mapait." Elliot said.
Napapakamot siya ng kanyang ulo dahil wala talaga akong alam sa ibang luto. All I
cook before are what I see in recipe books, walang nagsabi sa akin na hindi pala
sinusunog ang bawang. Did Zeus complain at the back of his mind?

Nagkibit balikat ako. Sana pala mas pinaitan ko na lang ang mga niluto ko noon o di
kaya nilalagyan ko ng pampasakit ng tyan.

Madami pa akong ginagawa. Sa labas ng bungalow house na pagmamayari nilang lima,

mayroong malawak na lawn. Si Abram ay madalas na nagkukumpuni ng kanyang sasakyan,
he's planning to open an auto shop in the city. I also help him kahit ayaw niya.

"Lauren, it will grease you!"

Awat ni Abram nang hawakan ko ang screw driver, napailing siya nang malagyan nga
ako ng grasa. "Ayan na nga ba ang sinasabi ko." He removed his shirt and
immediately wiped my hands with it. "Baka madikitan ka ng germs, lilipat sa baby."

"I-I want to be of use, Abram. Naiinip ako.." Di ko mapigilang sabihin. Yacob

always goes out with Drake. They've managed to put up an online retail business,
they are the third party suppliers of stuffs that people with small business wanted
to offer online but do not have their own websites.

"Just being fine while you are under our custody is more than enough, Lauren. You
don't have to work." Napanguso ako. Sa oras na makapanganak ako, I will become
independent. Hindi ko gustong sumasandal sa kanila sa lahat ng panahon.

Kahit sinabi iyon ni Abram, I still work in bits and pieces. I do the laundry.
Automatic naman ang washing machine at paglabas ng damit ay tuyo na. It's the most
that I can do for them. Pinapalitan ko din si Elliot sa pagluluto, 'pag dumadating
sila sa gabi at pagod na, may nakahanda na lagi. I help Franco with the dishes too.
Pinakapahinga ko na ang pag-haplos sa tiyan ko para pakinggan ang tibok ng puso ng
anak ko pagkatapos ng hapunan. Ito na ang naging musika ko. Madalas akong
namamahinga sa veranda tuwing gabi. Pinagmamasdan ang matahimik na paligid. I've
never been so at peace like this.

"Kumusta na kaya ang pamilya ko? Did they even look for me?" I whispered.
Naramdaman ko kasing mayroong nakatayo sa likuran ko mula sa inuupuang wooden swing
chair.

"Your family.. They know you are safe but they do not know where you are.

Ang alam lang nila ay nag-layas ka. I am sending them letters that you are fine."

Pumikit ako dala ng lungkot. "S-si... Uhm.."

"Olivia got better." Si Yacob. "Nagkaroon na siya ng malay. They returned to Manila
last month."

Tumango tango ako. "That's good to hear."

"He's looking for you too."

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Para saan pa? Para mag-apologize? Para bigyan
ko na siya ng gusto niyang kalayaan?

"Lauren.. Hindi kita ikukulong sa lugar na ito. I want to let you know that you
have an option to go back.."
"I don't want to go back, Yacob. Wala naman akong babalikan."

I was devastated on my 28th week. I was placed to bed rest at this stage of my
pregnancy. Parehas kaming mahina ng anak ko. I was diagnosed with stage diabetes,
they said it is probably hereditary and the biggest factor is stress. Pakiramdam ko
isa akong malaking problema kila Yacob, ikinuha pa ako ng nurse na mag-aassist sa
akin. My hair would be shampooed on bed, tanging sponge bath lang ang natatanggap
ko. They are avoiding my cervix to pop open when it is not yet time.

"Lauren.. Take a deep breath.. I can see the head of the baby.." My OB Gyne told
me. Sa wakas nahusto din sa buwan ang anak ko. It was the most terrifying day of my
life. Pain and excitement in one!

Tiningnan ko ang doktora at tumango. Hindi ko alam kung nababalian ko na ba ng buto

si Yacob sa mahigpit na pagkakahawak niya sa akin. Tears pooled my eyes in pain and
distress.

"You can do it.. We will see her in no time." Yacob cheered. Sa labas ng delivery
room ay naririnig ko pa ang

boses ni Drake at Franco na nagtatalo sa paglilipat sa akin sa ospital dahil

tatlong oras na akong nag-le-labor. They were surprisingly worried.

"AHHH!" Sumigaw ako ng sobrang lakas, isang pwersa ang bumaba na nagpaginhawa ng
bahagya sa pakiramdam ko. Maybe the baby is getting out.

"Lauren, are you okay?!" Mula sa labas naririnig ko si Abram.

"Bakit sumigaw?" Elliot asked.

I rolled my eyes. Nawala ako sa concentration dahil sa pag-aalala nila. Of course,

I am giving birth, what's wrong with these men?

Binugahan ko ang aking sarili ng malalakas na ihip. Pawis at pagod na ako.

"There... Warrior... Come out now.." Kinakausap ni Dr. Sharon ang baby na kahit
anong segundo ay lalabas na. "One more push mommy.."

"AHHHH! Oh my God!"

"Lauren! Lauren!" Naririnig ko si Franco na hinahampas ang glass window na parang

bata. Hindi ko iyon mapagtuunan ng pansin para maitodo ko na ang pag-ire

I yelped in pain. Ibunuhos ko ang boses ko sa isang napakalakas na sigaw.

Pakiramdam ko ay may kung anong naalis sa katawan ko pagkatapos.

"Yacob, is Lauren fine?" Si Franco ulit.

"Nurse Tricia, can you calm her friends outside?" Pakiusap ni Dr. Sharon sa isa sa
mga nurse. Finally someone noticed that they are really noisy outside!

Kahit anong pilit ko, hindi lumalabas ang anak ko. Panay lang ang hilab ng tyan ko.
Sobrang sakit na.

"Lauren, I think we need to perform an emergency CS." Kinausap ako ng doctor. "The
baby is at risk everytime we push her harder."

Tumango
ako. "D-do anything. Just save the baby."

Pinaupo ako ng Anaesthesiologist in a crunch position. After that, I felt a needle

on my spine and that's the last think I felt. I heard scissors and murmurs.
Kinakabahan ako pero ilang sandali pa..

"There you go! Alright! Very good, Mommy! It is a baby girl!" Huminga ako ng
malalim. I am still trying to catch my breath while waiting for my baby's first
scream.

Pero wala akong narinig.

"W-why.. W-why isn't she crying?" Kinakabahang tanong ko. Kinapa ko ang aking
dibdib, sa kaba. "Yacob, why isn't she crying? Doctor?" I panicked.

"Calm down, Lauren. We are doing our best."

Nanginig ang katawan ko sa sinabi ng Doctor. Yacob tried his best to keep me
relaxed pero hindi ko maiwasan ang mag-isip ng mga malalang pangyayari. Ang
inaalala ko ay ang anak ko na maaring makamana ng sakit, mas lalo ata akong nai-
stress doon. And not hearing her cry makes my anxiety worst!

Mahihinang tapik ang naririnig ko, they are trying to make my daughter breathe.
Nasasaktan ako sa bawat tapik, pakiramdam ko ay masyadong malakas iyon para sa
aking anak.

My Calynn Oheo..

Her name means powerful and beautiful. I want her to be like that. Pumikit ako at
nanalangin ng tahimik. I want a chance to have her. Sa ngayon, siya na lang ang
dahilan ko para mabuhay. Kung mawawala siya, hindi ko talaga kakayanin.

'Please, Lord.. Please..'

Isang malakas na iyak ang pumaimbabaw sa delivery room. Napaawang ang labi ko.

"Ang baby ko.." Hindi ko na napigilan ang aking sarili na maiyak. Pinisil ni Yacob
ang aking

kamay.

"It's a healthy baby Girl!" My doctor announced again to everyone.

Nagpalakpakan ang naroon sa emergency room, sa labas I can hear the boys shouted in
triumph. Pumatak ang pawis sa akin nang mahimasmasan ako. Ilang minuto pa akong
nag-intay bago nakabalot na ibinigay sa akin si Coco. My baby got blue eyes, skin
white as snow. Hinanap ko ang marka ng kanyang ama sa kanyang kabuuan. Her lips
maybe, and her eyebrows. Kinuha ang hugis ng ilong sa akin. Hating hati ang kanyang
mga features.

"She's very beautiful.. Hi Coco.. Say hi to Tatay." Yacob caressed Coco's cheeks,
pagkatapos non ay pumikit na ang anak ko. Kinabahan akong muli.

"I-is she okay?"

"She is.. She's sleepy. You too need sleep now, Lauren." Giit ni Yacob. Ilang
sandali pa, bumabagsak na ang mga mata ko at nahulog sa pagkakahimbing.

Nagising ako sa mahihinang bulungan. Kinapa ko ang tiyan ko, akala ko pa ay

panaginip lang na nanganak nga ako. Limang nagtatangkarang kalalakihan ang nakita
ko sa aking harap at pawang maliliit ang boses.

"Ako muna.. Ako muna.." Nangunguna si Franco sa pagkuha sa kung kanino. Doon ko
lang napagtanto that they are carrying my daughter. Napangiti ako.

"Yacob, sigurado ka bang hindi mo anak si Coco?" Mahinang bulong ni Franco nang
makuha na niya ang anak ko.

"She is my daughter." Sagot ni Yacob. "She will be a legitimate De Lacerda. I

signed her birth certificate."

He did it.

Akala ko noong una ay hindi niya seseryosohin but he did. My heart warmed up with
his kindness. Kailanman ay hindi niya ako itinuring na iba. Hindi ko akalaing
magpapatuloy

yon hanggang sa makapanganak ako.

"She's everyone's daughter. Hindi mawawalan ng tatay ang batang to." Inagaw ni
Abram si Coco mula kay Franco, "Hi Little girl, I am your Papsi."

"Dada here!" Humaplos si Drake sa ulo ni Coco.

"I am the handsome Appa.. I will cook you cakes, faster on your teeth, Princess.."
Elliot said.

"Ayoko pang maging ama! Tse. Hello, Coco... I am your Pare." Pinaglaruan ni Franco
ang kamay ni Coco.

These five men are my saving grace. Coco's savior too. Napanatag ako na hindi
mawawalan ng ama ang anak ko. Hindi niya mararamdaman na may kulang sa kanya. Sana
hindi siya magtanong, sana hindi siya maghanap. Hindi niya mararamdaman ang
naramdaman ni Zeus na kakulangan noon.

"Hoy, kayong lima. Nauna pa kayo kay Coco. Patingin nga sa anak ko."

Nabigla pa sila pagkakitang gising na ako pero napalitan iyon ng ngiti.

Kinuha ni Yacob mula kay Abram si Coco para ilapit sa akin. I am smiling ear to
ear. Hindi ko ata alam kung magsasawa akong titigan ang mukha niya. She's very
pretty. Matambok ang pisngi at maamo ang mukha.

"Hi there Calynn Oheo.." My daughter yawned. Natawa kaming dalawa ni Yacob.

"I promise to give her everything, Lauren." Yacob muttered.

Umiling ako.

"I can do it. Thank you for giving her your surname. Alam kong balang araw
magpapasalamat siya sayo na ginawa mo yon. Ang isang bagay na hindi magagawa para
sa kanya ng tunay niyang ama."

"Lauren, he didn't have the chance. Don't be unfair."

"He won't have a chance. We are not his priority. I want the best for my daughter,
Yacob. Only the best.."
Nakakaintinding

tumango naman si Yacob.

The days didn't go smoothly. May mga gabing sinasabayan ko si Coco sa pag-iyak
dahil hindi ko ko alam kung ano ang gusto niya. I would dance her but she would cry
more. She would resist my milk o di kaya gustong maglaro. Sa umaga siya makakatulog
at ako naman ay mananatiling gising. Sumasakit ang tahi ko pati ang puerta ko. I've
been into two type of birth methods and it is the worst.

"Seriously, we should get a nanny." Kinuha sa akin ni Yacob si Coco na kakatulog pa

lang. Umiling ako.

"Masyado ka ng maraming naitulong." Isinandal ko ang likod ko sa rocking chair. He

still not saying anything why he's helping me so I won't ask for more help.

"You are my wife." Ngumisi siya. His blue eyes looks evil. Dito ko lang nakilala si
Yacob ng husto. He would fire away jokes that would creep you out. Kakilala ko siya
pero well, hindi pa kilalang kilala.

"Come on, Yacob. Nakuha mo ako sa mabilisan. Hindi mo pa ipinapaliwanag kung bakit
tayo narito at kung bakit tayo magka-apelyido. Why I am Lauren and how come that I
am your wife." Tinaasan ko siya ng kilay. "May gusto ka sa akin no?" Biro ko.

"You are very beautiful but still a no." Umiling siya at tinapik ang binti ni Coco.

"Bakla ka ba?" Nafu-frustrate na tanong ko. Wala na kasi akong maisip.

"Pag walang gusto sayo, bakla agad?" He retorted. Huminga siya ng malalim at dahan
dahang ibinaba si Coco sa crib.

"I did something wrong, Selene. You're here because I made a mistake and you should
help me correct it while I am saving you too."

Sa unang pagkakataon ay nag-bigay

si Yacob ng dahilan pero hindi konkreto. What is it really?

"Can you tell me more?" I asked.

Nag-isip siyang mabuti at tiningnan ako ng mataman. Umiling siya pagkatapos at

umalis na sa harapan ko.

I respect his privacy. Hindi na ako muling nagtanong dahil doon. I should be
thankful that he's taking care of me.

Iisip na lang ako ng paraan kung paano kikita ng pera kahit papaano. Ayoko namang
sumandal na lang ng sumandal sa kanya. I started looking for a job after recovering
from giving birth which makes Coco on her 6th month.

"Can you stop eating Coco's biscuits, Franco?" Naiinis na hinampas ko si Franco na
pinag-iwanan ko kay Coco tuwing nasa labas ako. Nanonood siya ng football habang
kandong ang anak ko at sabay silang kumakain ng biscuits.

"We are friends!" Depensa ni Franco habang hinahabol sa kamay ko ang biscuits para
sa nag-ngingipin na bata. This is expensive since organic, tapos pinapapak lang ni
Franco. I don't want Yacob buying another pack at isipin niyang ang baby ang
kumakain. Yung damulag lang pala.
"Ang damot mo, Lauren." Iiling iling na sambit ni Franco.

"Ikaw ang takaw mo."

Lagi kaming magkaaway ni Franco. Abram, Elliot and Drake more likely to treat me
like a fragile glass. Samantalang si Franco ay bargas. Although mas maaasahan naman
talaga siya sa pagbabantay kay Coco because he loves his football and movies, he
stays at home most of the time.

"Coco, tell Mom you gave Pare biscuits, you smiled when I asked some.." Kinurot
kurot ni Franco ang pisngi ni Coco na humagikgik lang ang anak ko. Napailing na
lamang ako sa pagiging

makulit nilang dalawa.

"Papsi's here!" Anunsiyo ng pumasok sa pinto. Agad na bumungad doon si Abram na

mayroong dalang bagong rattle. Pumalakpak si Coco pagkakita sa kanya.

"Mas maganda ang laruan na dala ni Appa." Kasunod non ay si Elliot na mayroong
dalang toy aquarium.

Pinagpasa-pasahan na naman nila si Coco na parang bola. Pumasok muna ako sa aking
kwarto para magtaas ng paa dala ng pagod. I got hired in a local coffee shop near
the Royal Palace. Hindi na ako pinigilan pa ni Yacob dahil wala rin naman siyang
magagawa. Gusto ko na ako mismo ang bibili ng pangunahing pangangailangan ng anak
ko at naunawaan niya dahil nagmatigas ako.

We are all starting in Belgium. Hindi binitbit ni Yacob ang pangalan ng kanyang
pamilya dito kaya ganon din ang gusto kong mangyari. I am Lauren now, no one knows
me, might as well take advantage of that fact.

Hindi ko masyadong kasundo ang amo ko na si Mrs. Goldheimer, ang may ari ng coffee
shop na pinagtatrabahuhan ko. Masyadong mababa ang tingin niya sa mga Asians.

"I told you, Lauren. Do this properly." Sinipa ni Mrs. Goldheimer ang balde na
mayroong lamang maruming tubig, kumalat iyon agad kaya nagmadali akong iangat ang
mabigat na sako ng coffee bean sa bodega bago pa ito mabasa.

"You are so stupid!" Ang malaki niyang braso ang pinanghila niya sa aking kamay.
Tumapon ang sinusubukan kong isalba na beans sa maruming tubig.

"Ah! You are really stupid! You Asians are pain in the ass! You don't know what
real work means! I will deduct it in your salary!"

Gustong gusto kong sumagot pero tinitiis ko. Hindi madaling maghanap ng trabaho sa
Belgium. Their main language is Dutch, French and German. Hindi pa ako masyadong
fluent sa Dutch at German kaya nahihirapan ako. This is the farthest that I could
get. At least for now..

"You clean that, dumbass!" Sigaw pa ni Mrs. Goldheimer bago ibagsak ang pintuan ng
stockroom. Wala akong magawa kundi ang tahimik na umiyak habang tinutuyo ang sahig
na naghahalo ang amoy ng kape at alikabok.

This is not the life that I imagined but I am insisting it. Gusto kong makita ni
Coco na hindi madali ang buhay. When you see life as a piece of cake, hindi ka
magiging handa sa sakit. Darating ang pagkakataon na mawawasak ka. Maghihingalo ka
at walang matitira sayo.

Even there are some people that is willing to save you, mas gugustuhin mo pa din
matuto. Dapat mong ipagpasalamat ang pagkakataon na dinidikdik ka pababa, from
there you will learn, from there you will get stronger, from there you will be
human.

Because being a human doesn't mean living, it should be living and feeling the
extremes that this world could offer and get out alive...

=================

Kabanata 22

Maki Say's: Kagaya last chapter, fast-paced ha :) Ayoko naman kasi kayong bigyan ng
Part Two na magsisimula sa "Five Years Later...."

Enjoy reading!

-----

Wala na.

"You better clean this mess or I'll deduct it in your salary!" Banta sa akin ni
Mrs. Goldheimer kasabay ng pag-babato sa akin ng stainless steel na mug na mayroong
dumi. Isang batch pa na kagaya non ang nasa sink dahil hindi hinugasan noong
dishwasher na hindi na pumasok ngayong araw. Na-fed up na ata sa pagsusungit ni
Mrs. Goldheimer. Ilan na ba ang umalis sa pananatili ko dito.

"It is not my job. I am not the dishwasher." Pagtatanggol ko sa aking sarili.

"I don't care! You do whatever I say because you are my employee. You do it! Now!"
Pabagsak niya muling isinara ang pinto. Nanginginig na ako sa galit at awa sa
sarili pero wala akong magawa. Schedule na ni Coco ng vaccine sa Friday at kulang
pa ang ipon ko. Kailangan ko ng sweldo ko ngayong araw hanggang sa Miyerkules. That
is, kung hindi babawasan ni Mrs. Goldheimer ang sweldo ko. Tuwing lunchbreak ay
hindi ako kumakain. Tinitiis ko ang gutom para hindi na ako gumastos. Kahit ang
streetfood sa Brussels ay presyong pang-turista kaya hindi na ako bumibili. I
cannot afford it.

Huminga ako ng malalim at sinimulan na ang mga baso. Humarap ako sa salamin na
nakadikit sa dishwashing area. Namumutla na ako at malaki ang ibinawas sa timbang.
Everyone is worried. Yacob is worried pero sinasabi kong maayos ang

lagay ko sa coffeeshop. Kesyo hindi ako mapapalagay kapag walang trabaho. I think
they just respected my decision bilang ina ni Coco. Ayos na din kasi sa akin na
mayroon akong malalapitan kung sakaling kailanganin ko talaga. But I should do
whatever it takes kung kaya ko naman.

"Ano Lauren? Kaya pa?" Ngumiti ako sa salamin.

Kaya ko pa.

SA MGA sumunod na araw, mas naging malala si Mrs. Goldheimer. Sabi ni Britanny,
nakipagdivorce daw sa asawa kaya mainit lagi ang ulo. I understand how it feels to
get separated, pero hindi naman ibig sabihin non, dapat maging miserable ka.
Divorce is freedom, it should be your second chance. Kaya nga umalis ka dahil hindi
mo na kaya, hindi ka na masaya.

Then why would you end up being worst if you are better off without him?

Grudges? Nanghihinayang ka? Sometimes you just need to grow up and stand for your
decision to see what goodness it will give you... Kung kaya mo pa naman, tiisin mo.
Don't make a decision so that other party will pity you. Kapag naghamon ka ba ng
hiwalayan, lagi kang hahabulin? Kaya kung hindi mo kaya, wag mo na lang gawin.

"Mrs. Goldheimer.. Please.." Pakiusap ko nang hilahin ng malupit kong amo ang buhok
ko. Hindi niya nagustuhan na lumabas ako ng coffee shop at nakipagkuwentuhan sa
isang Pinoy na customer. Nakiusap kasi ito na kausapin ko siya ng tagalog dahil
naho-homesick siya. I understand, pinagbigyan ko siya pero hindi iyon nagustuhan ni
Mrs. Goldheimer.

"Mrs. Goldheimer, stop pulling Lauren's hair!" Humahabol sa amin si Britanny para
ipagtanggol ako pero hindi siya makalapit dahil masyadong

malapad ang katawan ng aming amo.

"You Asians are btches! You are wh*res! The one who stole my husband is a Filipina.
I get how stupid you are! Piece of sht!"

Naiiyak na ako. Halos mapunit ang anit ko at hindi ko na kaya ang sakit.

"Let go of her hair or else I will sue you." Kalmado pero may diin na sambit nang
kakapasok pa lang sa Cafe. Napalingon ako at nakita ko doon si Yacob na salubong na
salubong ang kilay.

"Why? Is this btch your girlfriend?"

"Call her a btch again and I will put you in jail in minutes, do not try my
patience, Madame. Let go of her." Nagpamulsa si Yacob sa kanyang tenchcoat at dahan
dahang naglakad papalapit sa akin. Kalmado siya pero kitang kita ang pagbabanta sa
mata. Binawi niya ako kay Mrs. Goldheimer at hinila na papalabas ng Cafe. Hindi pa
ako halos makabawi sa pagkagulat.

"Yacob.. Yacob... Sandali.." Pilit ko siyang tinatawag habang hila hila niya ako sa
braso. Isang block na lang at makakarating na kami sa bahay. Hindi naman siya
nagsasabi ng kahit anong salita pero nagti-tiim bagang siya.

"Yacob naman eh. I need a job-" Ungot ko. Tumigil siya sa paglalakad at hinarap ako
ng may galit.

"You told me that you are okay."

"I am okay!"

"She's hurting you. Lauren, why are you so desperate providing for yourself and
Coco? I am your husband and Coco is my daughter. Kung may kailangan ka, sa akin ka
mag-sasabi. Ako lang ang kakampi mo dito Lauren. You don't need to prove yourself
all the time." Malamig na turan niya sa akin. Napatulala ako sa kanyang inis sa
akin.
I feel half empty again. Parang mas lalo yata akong

nahirapan. Madaming tumatakbo sa utak ko but I never sat down to analyze it all. I
never analyze what kind of life that is being thrown at me. Ayokong maawa sa sarili
ko. Nanginig ang labi ko. I realized I never told anyone what I really feel.
Natatakot kasi akong sabihin nila na hindi ko kaya. Mahirap, oo. Pero kinakaya ko.

"I am not proving myself this time, Yacob. I am creating a living. I am existing. I
want to stand on my feet not because someone's telling me that I can't but because
I really want to live alone because people leave!" I started crying. My shoulders
shook because of all the emotions. Parang tinatahi lahat lahat ang mga bakas ng
sama ng loob na kinalimutan ko na. I don't want to think that I am doing this
because I want to prove something! I don't do this for people who hates me, to
those who stopped believing in me.

"Hindi ako ang pinakamahalagang tao sa mundo. I will not be a priority. I am not
lovable, Yacob. Hindi ako ang pipiliin niyo. Aalis kayong lahat. Later on, you will
fall inlove.. Ganon din sina Franco, Abram, Elliot at Drake. I and Coco will be out
of the picture. I am preparing for that dahil naranasan ko na ang walang makapitan.
Naiwanan na ako, Yacob.." Namuo ang panibagong luha sa mga mata ko habang inaalala
ang mga dinanas ko kay Zeus.

"Not because I do these sacrifices, people will love me. They won't. Hindi lahat ng
kinakawawa, minamahal."

"Lauren.. Hindi naman dahil nangyari na sayo ay mangyayari ulit. As I can see it,
pinaparusahan mo pa rin ang sarili mo sa nangyari sa nakaraan."

"Siguro nga, tama ka. Pinaparusahan ko ang sarili ko. This

is my payment for being bad, for being selfish, for stealing. O baka naman
pinaparusahan ako ng langit. Kasi ito lang ang kaya kong gawin. God! I am so
miserable!" Tumingala ako para pigilin ang paglandas ng luha. "But I have Coco, I
need to keep pushing, I have someone who will never leave me no matter what. I do
not work to prove something. I need to survive. We need to survive."

Hindi ko na napigilan ang pag-hagulgol. Bumabalik na naman sa akin ang alaala na

inisip kong agawin si Zeus kay Olivia and it turned out a mess. If I just let
things fall into places maybe I am not here. I should have not dragged Coco in
this. Kinuha ako ni Yacob at mahigpit na hinawakan ang kamay.

"But you won't die in hunger. When everyone turns their back on you, I am still
here. Noong hindi nga kita kilala, iniligtas kita. Ano pa ngayon?"

Umuwi kami sa bahay pagkatapos non. Pinilit ko ang masayang tono dahil ayokong
makita ako ng anak ko na umiiyak.

Bitbit ni Elliot si Coco na mahimbing nang natutulog. He volunteered to bring her

to my room. Sumunod ako doon. Isang mabait na ngiti ang binigay sa akin ni Elliot.

"I cooked your favorite."

"Ano ba ang paborito ko?" Natatawang tanong ko sa kanya. I do not remember telling
him anything about my favorite.

"Siningang. Lagi mong niluluto yon eh."

Ngumiti ako ng mapait, "Hindi ko yon paborito. Nakasanayan ko lang yon lutuin. Sige
na. Susunod ako. Mauna na kayong kumain."

Tumango si Elliot. Napahilamos ako sa mukha habang pinagmamasdan si Coco sa crib.

She's grown.. So fast. Sa isang buwan ay first birthday na niya. Nagtabi ako ng
kaunti

para sa celebration niya pero mukhang magagastos ko iyon sa paghahanap ng trabaho.

"Sorry, anak. Walang pera si Mommy." Ngumiti ako at pinigilang maiyak. I don't need
tears right now. I need to think about possibilities. Kailangan kong lumaban para
sa amin ni Coco.

Tiningnan ko si Coco na mahimbing. Gusto kong matawa dahil sa katabaan niya at

laki ng braso niya, halos pumutok na ang damit na naisuot sa kanya ni Elliot. Hindi
ko kasi sila pinapayagan na bumili ng kahit ano kay Coco kung walang okasyon.
Huling bili nila ay nung Pentecost Monday pa, itinodo nilang lima ang pagsa-
shopping kay Coco noon. Nakakatawa dahil isang religious celebration yon tapos
sila, nagsa-shopping.

Isang ideya ang pumasok sa isip ko habang hinihila ko ang damit ni Coco pababa para
matakpan ang kanyang tyan.

"BILI na lang tayo!" Kamot ng kamot si Franco sa kanyang balat dahil nangangati sa
mga tela na bitbit niya. Karga ko kasi si Coco sa Baby carrier na nakasukbit sa
aking balikat kaya hindi ko siya matulungan.

"Gusto kong gumawa ng damit ni Coco. Masyadong mahal ang mga damit dito, sayang
naman at mabilis makalakihan ni Coco." Sambit ko.

Hinaplos ko ang buhok ni Coco na humagikgik na naman. Walang tigil sa pagta-thumb

suck.

"Sabi sayo dapat maghati kami ni Coco sa pagkain para mangayayat naman yang Baby na
yan.. Ano.. Di ba.." Paulit ulit na hinarot ni Franco si Coco na nagpapapadyak pa
sa kakatawa.

"Wala pa naman din akong ginagawa. Papagalitan na naman ako ni Yacob kapag nag-
apply na naman ako sa coffee shop. Eh yun lang naman ang meron dito sa Brussels."

Pagkarating ko sa bahay, nagsimula na akong

sukatan si Coco. Excited ako..

Si Franco muna ang nagbabantay sa kanya dahil may Football game na naman. Nakabili
ako ng magandang klase na sewing machine mula sa warehouse sale, 50% off. Wala na
atang gumagamit ng ganito dito. In just a couple of hours I made Coco five pairs of
pajamas. Nilabhan ko iyon agad. Hindi ako tumigil sa pananahi. Hindi ko na
namalayan ang oras at sinubukan kong gumawa naman ng mga panlakad ni Coco.
Basically small dresses from designs that big girls would wear.

"This looks nice!" Hinawakan ni Abram ang ginawa kong damit na panlakad. Kararating
niya lang mula sa autoshop niya at gising pa din ako, patuloy na nananahi.

"For Coco?" He asked again.

Ngumiti ako at tumango.

"Pwede mong ibenta ito sa company ni Drake at Yacob." Suhestyon ni Abram. Hindi ko
naiisip yon noong nagtatahi ako pero naisip ko na pupwede nga iyon kung sakali.
"M-maganda ba? Tingin mo may bibili?"

"Come on Lauren. You made it in Paris Fashion Week. Magdududa ka pa ba sa RTW

Skills mo?"

Dahil sa sinabi ni Abram, napaisip ako. If that will be my job, I can stay at home
most of the time. Makakasama ko si Coco madalas. Wala akong amo. Hawak ko ang oras
ko.

"SMILE Coco!" Drake said to my daughter. Pinapicture-an namin siya sa photographer

ng kanilang kompanya ni Yacob. Ipopost namin sa kanilang website tapos mag-open
kami for orders ng mga damit pambata.

Nagsimula ang lahat paisa-isang order. I was so busy back then. Ako lang ang
mananahi. Minsan ay tumatanggap pa ako ng tawag o di kaya appointments para sa
birthday costumes na gusto nila para sa kanilang anak.

Walang nag-ooffer ng ganoong serbisyo sa Brussels kaya ipinagpapasalamat nila ang

pagdating ng negosyo ko. Hanggang sa nakatanggap na din ako ng orders sa Department
Stores pero hindi ako pumayag dahil gusto kong kina Yacob lang ako maglalagay ng
produkto. In that way I can help them.

"HAPPY THIRD Birthday, Coco!!!"

"Pare!" Tawag niya kay Franco nang kumuha si Franco ng flower candy doon sa cake
niya. Kagaya noong mga nakaraan, kaming pito lang ang nag-cecelebrate ng lahat ng
okasyon sa buhay namin. We are still happy. Si Coco ay nasanay na sa limang tatay
at isang nanay.

"Appa! Pare oh!" Sumbong niya kay Elliot na siyang nag-bake ng cake. Binatukan
naman ni Elliot si Franco. Napailing na lang ako.

"Coco, you give Pare some, okay?" Sabi ko naman. Lagi silang magkaaway ni Franco
kahit sila ang madalas na magkasama. Malakas kasing mang-asar ang Pare niya.

"Selfish pa si Coco dahil mag-isa pa.." Pagtatanggol naman ni Abram sa anak ko

sabay halik sa pisngi nito.

"Bigyan mo na kasi ng kapatid, Franco." Ngumisi si Yacob. Sumimangot naman agad si

Franco.

"Bakit hindi si Drake? Give him 9 months, may anak na yan. Todo todo sa
panlalandi."

"Tsk. Shh! Your words Franco." Sabi naman ni Drake.

"Gawa na kasi kayo ng kapatid ni Coco." Sabi ni Elliot sabay tingin sa amin ni
Yacob.

"Hay nako! Hindi ba talaga bakla ang kaibigan niyo?" I asked. Sumimangot si Yacob.
Lumapit ako sa kanya at humilig sa balikat.

"Ako na lang kasi Yacob. Mag-aapat na taon na tayo oh..." Sabi ko nang may
paglalambing. Iniangat niya ang balikat ko para malaglag ang ulo ko

mula sa kanya.

"Grabe siya!" I laughed hard. Para kasi akong may sakit kung iwasan ni Yacob. Mag-
aapat na taon na kami sa Brussels pero wala pa ding epekto. Hindi pa din niya ako
niligawan. Kagaya ng apat na mga kasama ko na ang turing din sa akin ay parang
kapatid. Hindi umepekto ang beauty ko. Siguro maganda na din yon para walang
ilangan.

They are more than my friends, they are my family. Simula tumuntong ako dito, wala
na akong nakasamang pamilya at hindi ko naramdaman ang pagkukulang simula noon.
Although Yacob always remind me to look back. I always check my heart. Am I fine?
Am I really fine? Siguro nakuntento na din akong malaman na maayos lang sila, Yacob
has his ways to check on them. Minsan nga ay may litrato pa nila Mommy tuwing pasko
o Bagong taon, napapangiti na lang ako.

"Tabi tayo..." Humiga ako sa kama ni Yacob. Na-kidnap na naman ni Franco si Coco at
ginawa na namang unan ang anak ko kaya doon nakatulog sa kwarto niya. Ako ang
nawalan ng katabi.

Umatras ng isa si Yacob para magkasya ako sa tabi niya. He's scrolling something on
his phone pagkatapos ay binaba iyon sa side table niya.

"Did you accept the offer of the agent?" Tinaasan niya ako ng kilay. A month ago,
someone offered me to be a model for their toothpaste brand. Dito lang naman daw sa
Belgium iikot ang advertisement kaya wala akong dapat ipag-alala.

"I don't know."

Ngumiti si Yacob "Nagtatago ka pa din? Apat na taon ka ng wala. Siguro naman

nakabangon ka na. If everyone sees you, I am pretty sure everyone with a new life
will continue living it. Hindi ka na makakaapekto at

mamumuhay ka din sa buhay na gusto mo. Wag kang magtago masyado." Natatawang sambit
sa akin ni Yacob.

"Ikaw? Nakabangon ka na ba?" I asked. Huminga siya ng malalim pero hindi sumagot.
Hindi pa din siya sumasagot. Hindi ko pa din alam ang istorya niya.

Tumingala ako sa kisame. Hindi pala ganoon kadali ang bumangon. Hindi pala ganoon
kadali anmg magbalik lalo na kung alam mong maayos naman na ang lahat nung wala ka.
You just want to see everything that you ruined now in order. Makukuntento ka na
doon.

"Yacob. Halikan mo nga ako." Utos ko sa kanya. Agad siyang tumagilid at tinitigan
ako sa mata. His eyes smiled.

"Sigurado ka?" Mapanukso niyang tanong. Kahit anong pagkailang ay wala na akong
nararamdaman sa kanya. I consider him as my bestriend. Kung sinasabi niya lang ang
secret niya sa akin eh di itinuring ko na din ang sarili ko bilang bestfriend niya
kaso hindi. Magaling siya magtago ng secret.

"Dali, baka may spark tayong dalawa."

Nakakainis kasi yung puso ko, ang tagal ko nang hindi kinikilig. Naging bato na
ata dahil sa dami ng nangyari. Tumagilid si Yacob, I did the same. Nagtitigan muna
kami habang pinipigilan ang pagngiti.

Dahan dahang inilapit ni Yacob ang mukha niya sa akin. Inantay kong bumagsak ang
mga labi niya sa akin habang dilat na dilat ako.

And it did..
His lips landed to mine.

Parehas kaming hindi kumilos, nakadilat lang kami at magkapatong ang mga labi. I
counted 1 t 10.

And on the 11th count Yacob sighed.

"The problem with time. It gets old but it doesn't change. Labingdalawang oras ang
umuulit mapaaraw,

mapagabi. Walang nagbabago dumating man ang kinabukasan. Time doesn't change
anything. Time doesn't change feelings.. Gets old but it stays. I am still inlove
with her." Wika niya.

I sighed too. At least 'Not inlove with him..'

"Well.. Ako naman hindi ko na siya naiisip. Ayoko na lang masaktan kagaya ng dati
kaya ayoko na ding mag-mahal ng ganon katanga. Ang tanga kasi. Sobra." Natawa na
lang ako. "One day I will go back. I will file the annulment papers and I will let
him go."

"Not thinking doesn't mean not feeling. Baka hindi mo lang natatanong ang sarili
mo..."

Hindi ko alam. Matagal ko na lang sigurong tinanggap ang mga bagay-bagay. Tanggap
ko na hindi talaga. Dapat nga noon ko pa tinanggap yon para wala ng masyadong
nasaktan.

Heavy knocks on the door made us stop talking.

"Lauren.. Coco has a high fever, she's not waking up." Napalingon kami ni Yacob kay
Franco na buhat buhat ang anak ko. Parang mahihimatay si Franco sa sobrang kaba.
Mariin ang pagkakapikit ni Coco at tila nahihirapan.

Nagmadali kaming isugod siya sa ospital.

"Yacob.." I whispered while Coco is being treated in the treatment room. Kabadong
kabado ako. Wala akong magawa kundi bumulong ng panalangin.

"She'll be fine." He assured.

Pero mukhang hindi umayon sa amin ang tadhana. Hindi dininig ang panalangin ko..

"TYPE 1 Diabetes. I've seen in your records that you had gestational diabetes when
you are pregnant with Coco and we can say that's a biggest factor..." The Doctor
said. "We have to start her treatment as early as now. I am sorry to say this but

Coco is high risk to many more complications such as Heart and Blood disease,
kidney problem, skin problems, eye damage, even osteoporosis. We should really take
care of her." Malungkot na pagbabalita ng doctor. Halos bumaliktad ang sikmura ko.
Ayokong tanggapin. How can a baby get that illness? Masyado pa siyang bata!
Inalagaan ko siya.

"That is not true.. My Coco is fine. That is just a fever.."

"Lauren--"
"No. Diyos ka ba? Paano mo nasasabi yan? I want a second opinion!" Pinigilan ako ni
Yacob sa braso. Hindi na umimik ang doctor. Kumawala ako kay Yacob. Hindi ko na
natagalan kaya umalis na ako at pumasok sa kwarto ng anak ko. Doon ako umiyak at
humingi ng tawad.

"Lauren.."

"Yacob.. Kasalanan ko. I did not take care of myself well enough.. Kasalanan ko..
She's too young for medications.. She's too young.."

"Lauren.. It is not you.. Stop blaming yourself."

"Kung ganon, sino? Sino, Yacob? Si Zeus?" Tumango tango ako. "Right. Si Zeus ang
may kasalanan." Lumuha ako ng buong hinagpis. "--Kasi mas inalagaan niya ang ibang
tao kaysa sa aming mag-ina niya." Tumango ako. "It is his fault that I was
kidnapped and beaten to death while I was pregnant. It is his fault that I was so
stressed and I don't know what to do.. It is his fault.. Really.." Mahigpit na
niyakap ako ni Yacob. Wala akong magawa. "He could have save Coco if he chose us."

"Lauren.. Andyan na yan. We should just accept and live it.. Kayanin natin para kay
Coco.."

THE BATTLE with diabetes is not easy. Malaki ang nagagastos ko sa Insulin. Coco and
I needs to exercise every morning

at nakikita kong napapagod na siya. We will walk in Brussels park, Franco will play
with her most of the time so that her heart gets to pump correctly. She would cry
every time she gets her insulin shot from Abram na siyang may lakas ng loob para
gumawa non. Umiiyak ako kasama niya but I need to smile para hindi siya matakot.

"This is for Coco!" Nilahad ni Elliot ang sugar free cupcake sa anak ko. Maganda
ang pakakadekorasyon ni Elliot pero alam ko namang matabang din iyon. He would cook
meals for Coco before going to work. It is really healthy. Para sa mga
nagpapapayat. Coco would eat it but since she's a kid, natatakam siya sa mga
pagkaing bawal.

Nag-bago ang buhay naming lahat. Bawat iyak ni Coco, nag-aalala kami. Pakiramdam
namin babasagin siyang kristal, hinding hindi siya pupwedeng masugatan kaya lagi
siyang nakasuot ng mahahabang damit at gloves. Kung ano ang hinihiling niya,
binibigay namin basta pupwede. We make sure na every week ay natitingnan siya ng
doctor. Nababawasan na ang oras ko sa pananahi ng damit at inuubos ko ang oras ko
sa anak ko.

"Mommy.. I want juice.." Humihikbi si Coco habang nakapangalumbaba sa lamesa.. She

wouldn't understand this early if I will tell her what's bad for her. I can afford
juice but I cannot let her have it. My heart breaks a million pieces everytime this
happens.

"Cold water will do right? Water is yummy." Pang-uuto ko but she just shook her
head. Nagtatampo siyang yumuko at umiyak na lang.

"Anak naman.." I cried, nanlalambot na ako at nanghihina sa frustration. "I want to

give you everything. Everything as long as it is not bad

for you.."

I can feel my daughter's pain dahil lang sa juice na hinihingi niya. Ang maliit na
bagay para sa atin ay ang malaking bagay na bubuo sa kanilang mga bata. Pakiramdam
niya, pinagkakaitan siya. At her age, madami siyang hindi natitikman. Pinalis ko
ang luha ko.

"Coco, you need to be a big girl. I don't like my Calynn Oheo being a baby. I
promise when you get better, we will drink a pitcher of juice.. We will celebrate,
Baby.. I promise."Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko habang nakayuko ako sa may
lamesa para silipin si Coco. Her blue eyes darted to mine. Pinunasan niya ang luha
ko.

"Okay Mommy.." Nakakaintinding niyakap ako ni Coco.

"OKAY, Lauren.. Give me a sweet smile.." Utos sa akin ng photographer. Tinanggap ko

na ang offer ng isang toothpaste brand dahil kailangan ko din para sa medicines ni
Coco. I signed a contract to an agency to be represented by them. Bahala na.

Naging sunod sunod ang projects na dumating. I even modeled for a clothing brand
and an expensive bag. Natutustusan ko na ang pangangailangan ni Coco, I even afford
to get her a nurse at ako mismo ang nag-babayad. Hindi ako tumanggap ng kahit
magkano kay Yacob.

"Mommy.. Nurse Cindy said she can't go to work tomorrow." Pinanood ako ni Coco
habang inaayos ang kanyang mga damit sa drawer.

"What? Why didn't she tell me?" Naiiritang tanong ko. Mayroon pa naman akong shoot
bukas at si Franco naman ay nagpuntang Amsterdam para manood ng Football game. Si
Drake at Yacob ay mag-o-overnight sa Antwerp dahil may client call and as usual,
Elliot and Abram aren't free in

the morning.

"Can I come with you, Mom?" Tanong ni Coco na apat na taon na ngayon. I sighed.

"Do you promise to just sit and be careful with the cables? I don't want you to get
wounded or any sort."

"Yes Mommy. I'll behave."

Isang lookbook sa isang fashion designer ang trabaho ko. Kasama ko ngayon si Coco
at namangha ang anak ko sa makeup na inilalagay sa akin. Pakiramdam ata niya naging
ibang tao ako.

"You are beautiful, Mommy. I want to be like you..." Ani Coco while playing with
the makeup brushes.

"You are more beautiful anak... Don't worry. You just need to take your medicines
on time and you'll be a supermodel too." Ngumiti ako at pinisil siya sa pisngi.

"Yes, did you know the your Mom is the highest paid model in Brussels?" Pagbibida
ni John na aking make up artist. Tumawa lang ako.

"Don't lie John. That is not true!"

John rolled his eyes because what he said is true.

Brussels is just entering the fashion world. They just started recently at maswerte
ako na isa ako sa nabibigyan ng break. I need it now. I really need a job. Tuwing
nakikita ko si Coco, siya ang nagiging inspirasyon ko na mas maging magaling pa.

Dumating ang araw ng kanilang Fashion Week. I will ramp for the most expensive
designer in Brussels. Hindi ako masyadong makahinga sa dami ng schedule pero ito
ang mas nagpakaba sa akin.

"Okay, Lauren. You will be closing the show. I am so proud of you darling!"
Nagkipagbeso beso sa akin si Giovanni habang suot ko ang damit niya.

"Your designs are fabulous, Giovanni!!" Papuri ko pabalik.

Tumayo ako habang kinakabahan.

Matagal na akong hindi nakakapaglakad sa rampa. Hindi ko nga ito sinabi doon sa
limang lalaking kasama ko sa bahay dahil baka mag-eskandalo pa sa show. Sa
kalokohan ni Franco, malamang magdadala iyon ng banner at lights.

I am wearing a scarlet red ball gown na mahaba ang trail. Gawa sa swarovski ang
karamihan sa parte. Ang neckline ay umabot hanggang tyan at exposed din ang likod.
My side boob is showing pero hindi na ako nahiya. Noong shoot ko sa isang bag
brand, wala akong pang-itaas kundi ang bag lamang ang takip. I need to deal with
that, all for the need of Euros.

"You look so good!" Panay ang kuha sa akin ng litrato ng mga nasa backstage. I love
the gown actually. Parang goddess ang dating.

Nagsimula na ang Goth music para sa finale walk na para sa akin. Puro usok ang
bumungad sa akin nang magsimula akong maglakad sa stage. I walked slowly towards
the edge. I heard gasped for the gown and I cannot help but to be proud for
Giovanni. I know how it feels to be proud for your design. Kung pupwede lang ako na
mag-design ulit, ginawa ko na. Pero mawawalan ako ng oras lalo kay Coco kapag ganon
dahil mas matrabaho.

Nang huminto ako sa unahan, mabagal akong umikot. Sa pangalawang pag-ikot, halos
mawalan ako ng balanse sa nakita.

Ang pares ng pamilyar na madidilim na mata ang nakatingin sa akin. Kagaya noong
nasa Paris ako, mataman niya akong tinitingnan. But this time, wala siyang kasama.
Nag-iisa siya. Bahagyang nakaawang ang kanyang labi at tutok lang ang mga mata sa
akin.

Dumagundong ang puso ko. Flasbacks of memories drawn into me.

Ang lahat ng sakit na dinanas ko. Ang mga babaeng dinala niya sa pamamahay namin.
Ang araw na iniwan niya ako at sinabing mayroong mas may nangangailangan sa kanya.

Totoo palang tumatanda lang ang oras, but feeling's still there..

Damang dama ko pa din hanggang ngayon ang sakit na ipinaranas niya sa akin.

But pain is bearable now. I have more courage to place my head up high because I
survived five long years without him.

I smiled at the audience. They all clapped and stood up. Tumalikod ako at
pasimpleng pinunasan ang luha habang sinasalubong si Giovanni sa gitna.

Isang luha na lang ang katumbas ng lahat ng pang-iiwan at pagpapabaya niya sa amin
ng anak niya.

Yun na lang ang para sa kanya..

Wala na siyang babalikan.

=================

Kabanata 23

Maki Say's: Shout out to Ruffyeon for my new cover. Chanks! As always! :)

Hindi Na.

"How do you find the dress, Lauren?" Tanong ng isang sikat na entertainment
columnist at fashon blogger na si Perez, katabi ng sangkatutak na media na panay
naman ang kuha ng litrato. Matamis ang ngiti ko sa kanilang lahat habang katabi ko
si Giovanni na proud na proud naman sa kanyang creation.

"Am I allowed to say that I feel like the Queen wearing it?" Humalakhak ako. The
media laughed with me na para bang napakaimportante ng mga detalye na aking
sasabihin.

"You look like a queen, Lauren. A very beautiful Queen." Papuri naman ni Giovanni
na inihilig ang ulo sa akin.

Sumagot pa ako ng ilang mga katanungan. Hindi maialis ang tingin ko sa nasa likuran
ng media. In his expensive Yves Saint Laurent suit, his eyes can't take off me.
Hindi ako nagpadaig sa mga titig niya. Hindi man lang ako nanlambot. Ano bang
ikakatakot ko na nandito siya at natagpuan niya ako? I have my own life now, at
least hindi yung tipong naglayas at nakakatawa ang kinahinatnan.

"Miss Lauren, you may change now.." Giovanni's dresser came to me to help me with
the clothes. Tumango ako at ngumiti na nagpaalam sa media bago sumunod sa
backstage. Wala ako sa sarili habang isa isang tinatanggal sa akin ang accessories.
Nakaharap ako sa salamin habang sinusuklay ang buhok kong naging kulot dahil sa
pagkakapusod. Isang puting button down sleeves at leggings lamang ang isunuot ko
pagkatapos kong hubarin

ang glamorosong gown. Kinuha ko ang bag ko at lumabas na akong muli ng backstage.
Hindi pa ako tuluyang nakakahakbang papalabas ng backstage, I saw a familiar
shadow. I stopped for a while to calm myself.

Naramdaman ko agad ang presensiya niya at hindi ako nagkamali doon. Mabilis akong
naglakad papalabas ng backstage na parang walang nakikita. Nakapasandal siya sa may
hallway at tiyak na dadaan ako sa kanya. Balewala ko siyang nilagpasan.

"Selene.." He called when I passed through him but I didn't stop from walking.

"Selene.." Ulit niya. Nakalapit agad siya at inabot ako sa siko. Pilit kong
ikinubli ang kaba, galit at kahit anong emosyon. This is nothing. Wala lang ito.
Isang kakilala na nakita pagkatapos ng mahabang panahon. Ngumiti ako nang harapin
siya.
"Oh.. I didn't see you. Hindi na din kasi ako sanay na mayroong tumatawag na
Selene.. It's been what? Five years?" Kalmado kong sabi kahit nanginging ng husto
ang kalamnan ko sa muli naming pagkakalapit. Salubong ang kanyang kilay at ganoon
pa din ang kanyang ekspresyon. His stubborn jaw, his perfect nose and lips,
natatandaan ko pa din at walang ipinagbago.

"Hi Zeus.. How are you?" Nakangiting sabi ko kahit parang dinudurog ang kalooban ko
sa sama ng loob na gusto kong ibuhos. I need to keep it. That part of the book is
over.

"Ilang taon kitang hinanap." Puno ng hinanakit na sabi niya. Nanatili ang
pagkakangiti ko.

"Hinanap mo ako? Kailan ka nag-simula? Last month? Anyway, I will go ahead." Pilit
kong kinalas ang braso niya sa akin.

"Limang taon. Limang taon akong naghanap." Sinamaan ko siya ng tingin.

"Liar."

Wika ko saka nagsimula ng maglakad papalayo.

"Selene.. We thought you are okay?"

"Do I not look okay? Come on, Zeus. I need to go. Enjoy your vacation." Hindi na
ako makalingon.

"Iuuwi na kita. We'll go home." Desisyon ni Zeus. Kumuyom ang mga kamao ko. Ganoon
na lang yon? Uuwi ako dahil sinabi niya? Kagaya pa din ng dati? Tingin niya ay
mapapasunod niya ako?

"This is where her home is." Sabay kaming napalingon ni Zeus sa nagsalita. Naroon
si Yacob, nakapamulsa at naglalakad papalapit sa akin. Agad na nagtangis ang bagang
ni Zeus at sinugod si Yacob. He pulled Yacob's collar na nanatiling kalmado.

"You changed her name. Paano ko siya makikita?"

"Hindi ba agent ka? You should have ways. Besides, I need to change her name so she
can marry me. She's Mrs. De Lacerda now."

"We are married." Mariin na sambit ni Zeus.

"As Selene. But this is her life now." Nagkibit balikat si Yacob. "And the life she
will live forever."

Mas lalong humigpit ang hawak ni Zeus kay Yacob. KItang kita ko na ang galit sa mga
mata ni Zeus. Gusto kong pagalitan si Yacob pero mas lalong naghamon ang kanyang
titig.

Lumapit ako para pumagitna.

"Bitiwan mo siya, Zeus. Pumunta ka ba dito para manggulo?" Hindi kumilos si Zeus,
hindi man lang matinag sa pang-aawat ko. Hinihila ko ang kamay niya at dumako ang
tingin niya sa kamay kong nakahawak sa kanya. Para naman akong napaso at unti
unting ibinaba ang mga kamay ko.

"You run away." Malamig na sambit ni Zeus na hindi pa din binibitawan si Yacob.

"No, you left me. And now you find me whole,

you want to destroy everything again? I am at peace now. Ito ang gusto ko, Zeus.
Intayin mo ako sa Pilipinas, I will file our annulment."

"No, Selene. I won't cooperate. Uuwi ka bilang asawa ko."

Nagngitngit ako! How can he say that? Asawa niya ako kung kailan niya gusto.

"The marriage is void after all. You both signed the document without any
officiating priest or officer." Pagpupunto ni Yacob. Itinulak tuloy siya ni Zeus
dahil doon.

"Tumigil ka na, Zeus." Pagalit kong sabi habang tinutulungan si Yacob na ibalik ang
kanyang balanse. Mabuti at hindi siya natumba.

"Hindi kita titigilan."

"Really? It took you five years to find me and I assure you, it will take you
forever to get me." Matigas na wika ko, tumalikod na ako pagkatapos.

Inakbayan ako ni Yacob. Gusto kong palakpakan ang sarili ko sa hindi pag-iyak. Tama
nga ang sinabi ko, hindi na ako muling iiyak pa. Crying is pointless when you know
that it cannot help you. Kailangan kong maging matatag at patunayan na hindi na ako
kagaya ng dati na iiyak na lang tuwing malapit siya. Hindi naman siguro siya
pinaglihi ng nanay niya sa sibuyas kaya nakakaiyak siya tuwing malapit!

"Im sorry, I have to butt in." Wika ni Yacob nang makalabas na kami sa venue. I
shook my head and went inside his car.

"Buti dumating ka." I assured him. Sasarhan ko na sana ang pinto nang pigilan iyon
ni Yacob.

"Why is your eyes so gentle on him?" Tinaasan ako ng kilay ni Yacob bago niya
sarhan ang pinto at umikot para sa driver seat.

"What are you saying?" Nairita agad ako.

"If ever you will get back to him, pahirapan mo naman."

Iiling iling na wika ni Yacob.

"Sinong babalik?" Padabog kong tanong, his engine started. Hinarap ako ni Yacob
habang pinapainit ang makina. Ang hintuturo niya ay nakatapat sa akin.

"Una, yung mata mo.. Susunod yung katawan mo.. Susunod yung puso mo.. Okay, I'll
give you benefit of the doubt for being a smart woman, huli ang utak mo. Someday,
you will still submit yourself to him. Again." Tumingin siya sa kalsada at ako
naiwang tulala sa kanyang mga sinabi. Umandar na ang kanyang sasakyan at nilisan na
namin ang venue. Tinapik ko siya sa balikat sa sobrang inis nang makabawi.

"I will never do that!" Paninindigan ko. Hindi ko na pinansin si Yacob dahil
nakakainis. Hindi ko na nga tinanong kung bakit nasa fashion show siya. Hindi ko
siya kakausapin hangga't hindi niya binabawi ang sinabi niya.

Patingin tingin si Yacob sa akin gamit ang gilid ng kanyang mga mata. He knows I am
pissed and I don't mind expressing it to him. He knows me more than anyone else
now. Nakarating kami sa bahay at nagpatiuna akong pumasok, I heard Yacob chuckled
behind me.
Talagang hindi siya titigil sa panunukso!

"Coco!" Tawag ko sa anak ko ng gulat na gulat dahil abala siya sa pagmemakeup sa

Pareng Franco at Appa Elliot niya. The two guys were sleeping with smudge lipstick
on their lips and black eyeliners on their brows. Nakabukas lang ang TV at mukhang
nakatulugan ng dalawa ang pagbabantay sa anak ko.

"Mommy, Tatay!" Tumakbo si Coco patungo sa akin at agad nagpakarga. Nakipag-high

five naman siya sa Tatay Yacob niya. May pilyang ngiti siya sa labi at panay ang
hagikgik habang tumitingin

sa dalawa niyang ama.

"WAH!" Sabay na bruskong napasigaw si Franco at Elliot na nagising ata sa ingay

namin. Magkaharap silang dalawa at nanlalaki ang mga mata. Hindi makapaniwala sa
kanilang make-up. Hindi ko napigilan ang pagtawa ng husto. Nakalimutan ko ang inis
ko kay Yacob. Tumawa din si Yacob kaya naalala ko ang existence niya. Hinampas ko
siya sa tiyan at tiningnan ng masama.

"Hindi pa tayo tapos." Umirap ako sa kanya. He just smiled at me and followed me at
the kitchen. Ibinaba ko si Coco sa highchair niya at ikinuha muna ng sugar free
biscuits.

"Come on, Lauren. Why are you even mad at me? Because I am telling you the truth?"

"No. Because you are teasing me. Hindi iyon magkakatotoo."

"Owkey.." Nagkibit balikat siya na parang hindi naniniwala.

Sabay kaming naghapunan ni Yacob, pagkatapos non ay tinuruan ko muna si Coco na

mag-basa while waiting for Abram para sa insulin shots niya before bedtime.

My routine is putting my daughter into a hot shower before bedtime then slipping
her into her favorite pajama. Minamasahe ko ng oil ang kanyang katawan para hindi
siya masyadong ginawin sa gabi pagkatapos ay makakatulog na siya. She has her own
bed now. Masyado kasi siyang matangkad for her age at parehas kaming hindi
makakatulog sa isang kama dahil parehas kaming malikot.

Coco is fast asleep. Umupo ako sa aking kama at pumikit ng mariin habang nanatiling
nakaupo. Until now, hindi pa din mag-sink in ang nangyari. How come he's here?
Bakit pa, di ba? Everybody should move on with their lives now. Limang taon na yon.

"Kailangan mo ng kausap?"

Sumilip si Yacob mula sa aming pinto kaya napadilat ako. He has two cups of hot
beverage on his hands. One pink cup and the other one is blue.

"Pag sinabi kong hindi, anong gagawin mo diyan sa tasang hawak mo?" I asked.

"Iinumin ko parehas." He answered with a boyish grin on his face. Lumapit siya sa
akin at sumampa sa kama ko, he gave me the big pink cup mug with hot tea in it.

"Anong ginagawa mo sa fashion show ko kanina? Sinasabi na't secret fan kita."
Tanong ko agad.

"I am not there for you."

"Ows?" Tukso ko.

"Andon si Lauren." He said.

"Andon nga ako." Wika ko sabay inom sa mug tapos bigla akong natiglan sa sinabi
niya. "The real Lauren is there? Really?"

He nodded and sighed.

"Pinapauwi na niya ako."

"OHMYGEE." Hindi ako makapagsalita. Bumangon ang kyuryosidad sa akin.

"So?" I asked. I need to know more!

"Nagmahal ka na ba ng bawal, Selene?"

"Now you are calling me, Selene." I smirked. "To answer your question. Isa lang
naman ang minahal ko, Yacob. Minsan kaming naging bawal dahil may girlfriend siya."

"Nuks, hindi pa din makamove on."

I slapped him on his knees, mas lalo siyang natawa. Hinayaan ko siyang tumawa ng
tumawa hanggang sa mapagod siya at sumeryoso. Bumuntong hininga na naman siya at
tila malalim na nag-isip.

"Selene, can you kiss me?" He asked. I smiled sheepishly and faced him. Walang
paligoy ligoy na ipinatong ko ang labi ko sa kanya. Nagbilang muli ng ten seconds
saka namin pinaghiwalay ang mga labi namin na walang nakaka-awkward na pakiramdam.

"It is amazing I can kiss you

like a sister. I wish I can always think of that."

"And what do you mean by that, Mr. De Lacerda?" Tinaasan ko siya ng kilay pero
hindi na siya muling nagsalita. I waited but he just finished his cup of mint tea.

"Ang labo mo, dito ka na matulog." Humiga na ako at hinila ang comforter para
balutin ang katawan ko.

He shrugged and lay down in bed. He's used to it. Tumabi siya sa akin nang gabing
iyon and just like any other nights, I don't find it weird.

Yacob extended his arms. Humilig ako sa balikat niya. He closed his eyes pero alam
kong hindi pa siya matutulog.

"Lalapit na ba tayo ulit sa gulo, Yacob?" I asked.

"Maybe.." In closed eyes he answered.

"Kinakabahan ako."

"Tell me what do you need from me, Selene. I got your back, as always."

"I need you to lie for me and Coco." Bulong ko. Hindi na siya sumagot pero umaasa
ako. I don't want Zeus ruining my life again.

----

"Cindy.. I will be out for a while. I need to buy some stocks. Please watch Coco
closely okay?" Sumigaw ako doon sa may pinto nang papaalis na ako. Kami na lang ni
Coco at Nurse Cindy ang nasa bahay. Kapag wala akong gig, nagfo-focus ako sa
gawaing bahay. Wala naman kasing aasahan doon sa lima.

Naglakad lang ako patungo sa supermarket. Hindi ako bumili ng kotse dahil hindi ko
priority. Mas madali ding sumakay ng tren o di kaya cab kung may pupuntahan.

Isa pa, maganda ang paligid ng Brussels, hindi masyadong busy at maganda ang klima
kahit malamig. I made few turns at may naramdaman akong kakaiba nang makarating ako
sa Anspach. I shook my head. Naging

paranoid na talaga ako simula nang makidnap ako sa Pilipinas. Pumasok ako sa
grocery store. Kagaya ng ordinaryong araw, walang masyadong tao. Para sa naisip ko
lang lutuin sa dinner ang kinuha ko sa shelves, kumuha din ako ng ilang pirasong
detergent, disinfectant and dishwashing soap para sa general cleaning na pinaplano
kong gawin ngayon.

"Here's your change.." Kumikislap ang mata sa akin ng kahera, she's smiling ear to
ear. Itinuro niya ang poster ng toothpaste kung nasaan ang mukha ko. I smiled back
and nodded to acknowledge.

"Have a good day.. Thank you!" I said.

"You too, Beautiful. Bye!"

Inihanda ko muli ang sarili ko sa paglalakad. I walked slowly. Napakunot ang noo ko
dahil para talagang sumusunod sa akin. Kinabahan ako sa posibilidad na mayroong
psycho na obsessed sa akin at sinusundan ako para ikulong. Binilisan ko ang lakad
ko, ang sumunod sa aking likuran ay bumilis din ang lakad. Huminto ako at bigla
biglang lumingon.

HIndi ko alam kung makakahinga ba ako ng maluwag o mas lalong maninikip ang hininga
sa nakita ko. Zeus is standing in front of me. He's wearing a black trenchcoat at
mukhang nilalamig talaga dahil yakap niya ang kanyang sarili.

"Are you a stalker now?" Asik ko. Napalunok siya. Hindi niya siguro akalaing
mahuhuli ko siya.

"I know where you live. Sinasamahan lang kitang mag-lakad."

"Habang parang stalker ka diyan na pasunod sunod sa likod ko?" Naiinis kong sabi.

"Why? Would you allow me to walk beside you?" His face is hopeful. Nangunot ang noo
ko.

"No! Ano ka ba, Zeus! May asawa akong tao."

"Ako yon, hindi

ba?" Ngumuso siya.

"No. I am committed to someone else kaya kung ayaw mong tumawag ako ng pulis, tigil
tigilan mo na ang pag-sunod!" Naiinis kong sabi, kitang kita ko ang disappointment
sa mukha niya pero wala akong paki. Padabog akong naglakad. Iniintay kong
maramdaman ko ang pag-sunod niya pero hindi naman iyon nangyari.

Nang maghapon na iyon, inubos ko ang oras ko sa paglilinis ng bahay. Nakapagluto na

rin ako. Kailangan ko siyang ialis sa utak ko. Damn it..

Nakatulala ako sa TV habang nagsasayaw si Peppa Pig while Coco is sleeping on my

lap.

"Sino yung lalaki doon sa labas?" Around 7PM Abram came in. "Do I need to call the
police?" Tanong niya. Nangunot ang noo ko. Although I have an idea, ayokong
maniwala. Inihiga kong maayos si Coco sa sofa at sumilip mula sa bintana. Kahit
sobrang dilim, alam kong si Zeus ang nasa labas at nakatayo sa labas mismo ng
mababang bakod namin. Yakap yakap niya ang sarili niya at mukhang giniginaw. Saang
lupalop ba nagmula si Zeus at mukhang hindi sanay sa malamig?

Napabuga ako ng hangin.

"I know him. I will just talk to him." Desisyon ko.

"Are you sure?"

Tumango ako kay Abram. Hindi na ako nag-abala pang mag-suot ng coat. Agad na
sumalubong sa akin ang lamig ng hangin pagkabukas ko ng pinto. Tumayo ng tuwid si
Zeus at mukhang nakita naman ako agad kahit na malayo pa ako sa kanya.

"Ano pa bang ginagawa mo dito?" Asik ko, hindi pa ako halos nakakalapit.

"Gusto lang kitang makausap ng maayos, Selene."

Humalukipkip ako. "Say it..."

Huminga ng malalim si Zeus at agad na hinubad ang coat niya

pagkatapos ay sinuot yon sa akin. Jeans at gray tshirt niya lang ang suot niya
kapag walang pang-lamig.

"It is freezing cold." Wika niya kahit halatang nilalamig din habang iniaayos ang
coat niya sa katawan ko. Hindi ko na ipinagtulakan pa sa kanya ang kanyang coat.
Kung ibibigay niya, then fine, magtiis siya sa lamig.

"Your Mom and Dad are receiving letters from you saying that you are fine. Inunawa
ka nila... But those letters didn't stop me to look for you. Hinanap kita,
Selene.."

Bumangon ang poot sa akin. Wala akong ibang makita kung hindi ang paghuhugas kamay
niya. Why does he have to say it?

"Kailan ka nag-simula? Noong may malay na si Olivia? By then you can accommodate
me? Naalala mong may dapat ka palang inuuwian. Ang galing mo din no?" Puno ng
sarkasmo kong sabi,

"Wala ako sa tabi ni Olivia noong nagising siya. I was busy looking for you."
Sumeryoso ang kanyang mukha.

"And you think I would believe you? Kung hinahanap mo ako, nakita mo ako agad. It
took you five years-"

"Five miserable years, Selene. Sa tingin mo ba hindi ko pinagbayaran ang ginawa ko

sayo? Hindi mo alam kung ilang presinto ang pinuntahan ko tuwing may nakikitang
ginahasa o pinatay na hindi nakilala? You know how many clubs or condominiums that
burned down I've went through to check if you are one of the victims? 719 fire
records in the Philippines since you were gone.. Do you know how many printed DNA
Tests in my house I keep? I have 5,000 records with me.." Iniisa isa niya ang
kanyang ginawang paraan para hanapin ako.
Tumawa ako ng nanunuya, "Hinahanap mo ako sa mga namatay?

Gusto mo bang patay na lang ako kung matatagpuan mo?"

Umiling siya, "I want to prove myself that you are still alive. Everytime that I
confirm that you are not one of the victims, nakakahinga ako ng maluwag. Halos
baliktarin ko ang buong Pilipinas para makita ka. Walang record na lumabas ka ng
bansa kaya doon ako tumutok."

Napapailing akong umirap. I won't believe him!

"I've searched for you in London and US, third year of not seeing you. I went to
Venice. I remember you love beautiful places. I even went to Egypt because you
placed it in your bucket list when we were kids." Yumuko si Zeus, kumislap ang mga
mata niya sa nagbabadyang luha na para bang ang hirap hirap talaga ng ginawa niya.
Hindi ako nagpatinag.

"Ang tagal kitang hinanap." Malungkot siyang ngumiti.

"Nag-papatawa ka ba? How can you do that? May mga kumpanya ka hindi ba? Ano? Naging
abala ka sa paghahanap sa akin? Ganoon ka naging kaseryoso?"

"Wala na ang negosyo ni Mommy, we were bought by the competitor network. My half
brother took over the Romualdez' plantation I failed handling. Wala na akong kahit
ano ngayon, Selene." He smiled bitterly.

Nagulat ako sa kanyang sinabi pero pinanatili ko ang pagiging matigas. How can he
not have those business?! Sinong niloloko niya? Masyadong matatag iyon para
bumagsak ng ganon!

"I- I have no time for it. Hinanap kitang mabuti. My savings went to the DNA test,
investigations and paying government agencies to track you but I couldn't."

"I don't believe you! For pete sake you are wearing YSL last night!"

"Wala nang tumatanggap sa akin na

kompanya dahil hindi ako makatagal sa isang lugar. I kept on looking for you." Ulit
niya na para bang hindi ko nauunawaan na hinanap niya nga ako. "I started working
as an agent again last year dahil ubos na ubos na ako. I-I was welcomed with open
arms and that is my agent's uniform."

Napaawang ang labi ko. He doesn't want to be an agent! Ginawa niya lang iyon para
pagbigyan ako noong college kami para hindi ako masabayan sa pangunguna sa klase.
He's made for business and now he's doing a hazardous job just to survive?

"Being an agent is at my advantage. Marami akong mapupuntahang lugar na libre.

Ngayon, nandito ako para sa isang misyon sa Netherlands but I saw you in a
catalogue. I traced it. I traced the brand, the photographer then you. They said
you are Lauren De Lacerda. I was so stupid not to think that it is possible. You've
changed your identity to escape."

Huminga ako ng malalim. Kahit ano pa ang inabot niya, ayoko nang magtiwala. He's
being the poor Zeus again. Just like before. Hinding hindi na tatalab pa sa akin
ito.

"Now you found me.. I just want you to know that I will stay here with Yacob. I
will continue my career where I am successful at and live peacefully. You can now
go back in Netherlands, do your agent thing and just do what you need to do. Wala
na akong pakialam, Zeus." Matigas kong sabi. Hindi siya kumilos.

"I was sanctioned because I was not able to deliver this time..." Sambit niya.

Napahilamos ako ng mukha. Bakit niya ba kinakawawa ang sarili niya? Bakit niya
gustong magmukhang kaawa-awa at estupido?

"Then makiusap kang tanggapin ka nila ulit! What are you doing with your life,
Zeus? Umayos ka nga! You don't have to feel guilty of what I have become because I
ended up better. Im okay. I am inlove with someone else and I am happy now." Giit
ko kahit hindi iyon totoo. I just need to wake him up. This is not who he is! He is
way better than this?

Hindi ko masabing nasa katinuan siya kung pinabayaan niya ang sarili niyang buhay
dahil sa akin. And where are my parents in the process? Pinanood lang ba siyang
bumagsak? Madami pa akong gustong itanong pero itinigil ko na. Ayoko siyang umasa
dahil ayoko na ding umasa.

Sirang sira na kaming dalawa. Minahal namin ang isa't isa sa hindi parehas na
pagkakataon kaya kami nagkasakitan. Ang laki ng lamat na nilikha non. Tuwing may
masasaktan, mayroong masisisi. He might blame me for whatever happened to his life
and I can blame him to mine and Coco but it is pointless. There's nothing left but
to move forward.

"If you want to stay here, I will stay here too. Kahit ano ang trabaho, Selene.
Basta malapit sayo."

Tinulak ko si Zeus pero hindi man lang siya natinag.

"Don't be stupid, Zeus. Fix your life." Angil ko sa kanya. "Go get a fcking life."

"Ang tagal kitang hinanap, hindi na kita papakawalan ulit, Selene. You are my life,
you are all I have now."

=================

Kabanata 24

Maki Say's: Please understand that it is the 5th day of my son in the hospital. I
ask for your patience regarding updates. I really cannot focus and force myself to
write. Thanks!

---

Hindi Dapat.

Hindi ako mapalagay nang gabing yon. Zeus left our house. Hindi ko din tinanong
kung saan siya magpupunta. Hindi ko lubos maisip ang inabot niya. Sobra sobrang
kamalasan kung tutuusin. Maybe that's what he get for hurting my feelings. For
blaming me wholly for our marriage. For choosing somebody over me. For choosing his
pride over his wife, for choosing his girlfriend over me and his daughter .

Itinago? Hindi. He had his chance. Now he won't have his chance to meet Coco as his
daughter because he neglected his duties as my husband.

Maybe I didn't give him a choice. Hindi ko naman kailangan pang sabihin na buntis
ako para hindi siya umalis. Ako ang asawa niya at hindi niya ako dapat iniwan-- may
dahilan man o wala. Papiliin ko man siya o hindi. Tanungin man ang tama o mali. I
will always be his right choice, his only choice because I am his and he is mine.
During those time at least. Ngayon kasi ay iba na. Hiwalay na kami, matagal na.

Hindi ko din masasabing mas naging maswerte ako sa lumipas na taon na wala kami sa
isa't isa, until now I am still suffering, Coco is suffering.

Hinalikan ko ang noo ng anak kong mahimbing nang natutulog. When she open her eyes,
it will confuse people because she got my blue eyes, iisipin agad ng tao na kamukha
ko. Mabuti ang ganon. I don't want Zeus to meet her. He's a mess. He

won't be ruining me and his daughter this time.

Kinaumagahan, naghanda ako muli para sa isang shoot ng isang Fashion Magazine.
Madilim pa ay nakaligo na ako. I need to take two trains to make it at the venue.
Kaya rin madalas akong kinukuha dahil hindi ako nale-late at hindi ako sakit ng
ulo. I want to maintain that.

Nanunuot sa balat ang lamig habang naglalakad ako patungo sa studio. Naisip ko kung
saan sumisilong si Zeus gayong napakalamig ngayon. I bet he hasn't adjusted with
the weather. May dala kaya iyong sapat na panlamig? He's wearing ordinary shirt
last night, he should have thermal clothing so he won't die with cold. Napailing
ako sa iniisip. Gusto kong pagalitan ang sarili sa pag-iisip sa kanyang kalagayan.
Pinili niyang magpunta dito, bahala siya.

"Good morning the ever early, Lauren.." Amanda, my handler, greeted me with a warm
hug. I smiled at her. "Let's do your makeup." Inanyayahan niya ako patungo sa
Makeup room at nag-iintay na roon si John.

"Hi Beautiful!" John welcomed, I gave him a kiss on the cheek. I sat down in his
makeup chair and put my earphones on. Sanay na sila sa akin, I always sleep while
they are doing my makeup.

Naalimpungatan na lang ako nang gisingin ako ni John para sa under eyeliner.
Papatingala na sana ako nang napatitig ako sa salamin dahil sa nakita na pamilyar
na mukha. Nag-tama ang tingin namin pero nagbawi din siya. Napalingon pa ako sa
aking likuran para makita siyang mabuti.

"Thanks for the coffee, Gorgeous." Magiliw na wika ni John sa kanya habang
isinasalansan niya ang mga kape sa nakalaan na maliit na lamesa sa tabi

ng pinto.

What is Zeus doing here?

Pumasok siya ng tuluyan sa loob ng Makeup room na may hila hilang mop at balde.
Bigla-bigla na lang siyang naglampaso ng sahig! Nagpatuloy si John sa pag-aayos ng
makeup ko samantalang hindi naman ako makabawi dahil sa pagsunod kay Zeus ng
tingin. He's wearing a longsleeves sweatshirt and pants. He's mopping the floor
like he's really used to it.

"What are you doing?" Hindi ko napigilang itanong. Natigilan si John at sinundan
ang tingin ko.

"Oh, he's Zeus, dear. He's working part time here at the studio. I met him two
weeks ago." John said. Napaawang ang labi ko. Dalawang linggo na niya iyong
ginagawa? Hindi ko alam kung bakit ngayon ko lang siya nakita. I had three shoots
here since 2 weeks ago at hindi ko man lang siya nakita. Nagtatago? Umiiwas? Ngayon
lang siya nagpakita?

Mabilis na natapos ni Zeus ang pag-mop sa Makeup room, itinaas ko pa nga ang paa ko
nang dumako sa akin ang mop niya. Hindi niya ako matingnan sa mata. Umiiwas din
akong mapatingin sa kanya.

So he's this broke? Really, really broke?

We had a break after my makeup and before the shoot starts. Naipasuot na sa akin
ang dress na kukunan pero inaayos pa ng photographer ang kanyang camera. I did my
exercise before the shoot, shake my hands, arms, legs and massaged my jaw.
Napatingin ako kay Zeus na ngayon ay nagmamasahe naman ng art director sa balikat
na parang maamong tupa. Napangiwi ako. Why is he doing that?

"Lauren... Come here." Tawag sa akin ni Wanda, ang fashion stylist. We had few test
shoots for lighting purposes and when then photographer was happy, it

was followed by unlimited snaps. I posed professionally. Tuwing napapatingin ako

kay Zeus, I get distracted. Masyadong intense kung tumingin sa akin habang
minamasahe niya si Ben, ang Art Director who's instructing my poses. Pakiramdam ko
ay susugod siya kapag may mali akong gagawin kagaya ng dati kaya nag-ingat ako.

Inabot ng hapon ang shoot. All those time, Zeus was there. Dumating ang
pananghalian namin at ipinamigay na ang mga pagkain. Lihim akong nagmamasid sa
kanya. He's given a different food. Ang mga staffs kasi like photographer's
assistants, John's assistant, cable guys and props team were given a crew meal
samantalang ang sa amin naman na key artist ay di hamak na mas masarap kaysa
ordinaryo.

Pasimple kong tiningnan si Zeus na umupo mag-isa sa pinakasulok. Hindi siya sumama
sa umpukan ng mga crew. Sinimulan niyang kainin ang pagkain niyang wheat bread and
stew. Napanguso ako. Tinitigan ko ang pagkain ko na sa pagkaka-ayos ay magarbo na.
Mashed potato with gravy, steak and steamed vegetables. Hindi ko magalaw ang
pagkain ko habang tinitingnan si Zeus na panay ang subo sa kanyang pagkain na para
bang masarap yon. Naisip ko tuloy na ito ang unang kain niya sa maghapon and it is
almost 2PM. He seems hungry at pinagpapasensyahan na lang ang hindi masarap na
pagkain.

"You are not eating. Scared to get fat, huh?" Puna sa akin ni Allison. I shook my
head. Sinarado ko ang pagkain ko at humakbang patungo sa kinalalagyan ni Zeus.
Tumahimik ang buong studio, tanging ang takong lang ng sapatos ko ang maririnig.

"Kunin mo na 'to. Wala akong gana." I told him in Tagalog so that no one would
understand.

Ayokong pagpiyestahan at bigyan ng kahulugan ang aking sasabihin. It is enough that

they know that we are both Filipinos and I am just fond of my co-Filipino.
Tiningnan ko ang lalagyan ng pagkain niya na wala ng laman. Sa laki at tangkad
niya, I am sure that it is not enough for him.

He stood up and now he's towering me. Umatras ako ng isa. His perfume and natural
masculine scent in one, sobrang pamilyar sa akin. Ibinabalik ako sa alaala ko
limang taon na ang nakakaraan pero hindi ako nagpatalo. Hindi ako muling maawa,
hindi ko siya uunawain. Ang matatanggap niya sa akin ay dala lang ng natural na
kabaitan at pakikipagkapwa. Just like how I pity ordinary people.

"You need to eat, nakakapagod din ang ginagawa mo. Malayo din dito ang bahay mo,
baka magcollapse ka sa daan dahil sa gutom." Seryoso si Zeus at parang ako pa ang
inuutusan, I can still see the pride in him kahit hindi na siya ang dating Zeus na
CEO ng kompanya. Hinding hindi talaga matatapatan ng kahit anong estado ang
dignidad. That's what I see in him.

Lumayo na siya sa akin, naiwan akong nakatanga kaya umupo ako doon sa upuan na
iniwanan ni Zeus.

Kahit wala akong gana, kinain ko ang pagkain ko. Inubos pa nga. If I won't finish
it, it will be thrown away, I would feel guilty again that I did not share it to
Zeus, I mean to anyone. Kung hindi rin lang naman kakainin ng iba, ako na lang ang
kakain. Hindi ko maatim na magtapon lalo na't may ibang nagugutom.

Natapos ang shoot pagkalipas ng dalawang oras pa. Kagaya ng nakagawian, naglakad
akong muli patungo sa train station. Sa likod ko ay si Zeus. Alam

kong sumusunod siya. Hindi na ako muling lumingon. Marahil ay parehas kami ng
dadaanan pauwi. Kapag sumunod pa siya patungo sa bahay, saka na lang ako magagalit.

After two trains, nilakad kong muli patungo sa bahay. Nakasunod pa din si Zeus.
Doon sa train ay dumistansya naman siya. Nagpanggap na lang ako na hindi ko siya
nakikita. Ngayon ay wala na siyang dahilan para sundan ako. He shouldn't follow me!
Binilisan ko ang lakad ko, 2 blocks away from our house, nilingon ko na si Zeus!
Pero bigla siyang lumiko doon sa street na nilagpasan ko. Hindi ako nakagalaw nang
mawala siya sa likod ko.

Saan naman siya pupunta?

Natagpuan ko na lang ang sarili ko na umatras at lumiko din sa nilikuan ni Zeus.

Nagkabaliktad na ngayon. Ako na ang nasa likod niya. I am not good in Agent's move
so he might know I am following pero hindi naman siya lumilingon. Tumawid siya ng
kalsada, sinubukan kong magtago sa malaking puno para magtago. Nakita kong
nakipagkamay siya sa mga matatandang namamahinga at nakaupo sa mga crates sa
delivery entrance sa likod ng grocery store. He went in the delivery entrance of
the grocery. I stood up and wait a little until he came out carrying a huge box in
his shoulder. Ipinasok niya iyon sa delivery van. Maya maya pa ay tatlo na silang
lalaki na gumagawa noon.

Nanatili ako doon sa likod ng puno at pinagmasdan si Zeus na paulit ulit na

nagbubuhat ng malalaking karton. Dumilim na at lahat ay naroon pa din ako, hindi ko
na namalayan ang oras. Finally, he sat down in one of the crates, he looks tired
and sweaty regardless of the weather. He was given a french bread

by his co-worker, he mouthed thanks and immediately tore the paper wrapper and ate
the whole thing fast, I bet he's really hungry since french bread isn't that
appealing and tasty. A glass of water was given to him at yon rin lang ang kanyang
ininom. Kinakagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilin ang awa sa kalagayan
niya.

I am mad that he let these things happen to him! Oo't namasukan din ako at ginawa
ko ang paghihirap na ginawa niya pero hindi ako nakakaawa. Overseas is a different
game for Filipinos, kung wala kang pera, talagang gagapang ka. Hindi mo lang iyon
mararamdaman kung ikaw ang nasa sitwasyon but if people will see you how you work
hard, nakakaawa pala. Nauunawaan ko na ang pakiramdam ni Yacob nang kunin niya ako
kay Mrs. Goldheimer.

A tear fell and I immediately wiped it. Marahil nag-papaawa siya sa akin. Alam niya
kasing nakikita ko siya. I tried to remember all the misery I had in his hands.
Bawat babae na kanyang iniuwi, ang pag-sangga ko sa kanyag pagwawala at masasakit
na salita! I did not wish these things to happen to him. Tiyak na pinaparusahan
lang siya ng langit. Hindi ko ito kasalanan kundi sa kanya.
"Sakay na." Di ko namalayan na nasa harapan ko si Zeus, nakaluhod siya sa aking
harapan habang nakapatalikod. "Kanina ka pa nakasuot ng sapatos, sumakay ka na."
Pilit niya.

Hindi ko alam kung bakit nag-iinit ang sulok ng mga mata ko dahil sa ginagawa niya.
I don't want to feel sorry for him! I won't.. Pagbabayaran niya ang kasalanan niya
sa akin hanggang dulo.

Walang emosyon na sumakay ako sa likod niya. I know he's tired and this

might tire him more but he deserves it.. He really deserve it.

Kumapit ako sa balikat niya at hindi ko pinahalata ang pagbabara ng lalamunan. May
kinuha siyang kung ano sa bulsa ng coat niya at inaabot niya sa akin.

Isang ham and cheese croissant mula doon sa supermarket na pinagtatrabahuhan niya.
Itinapon niya pa ang resibo sa nadaanan naming basurahan. It is my favorite pero
mahal ito. Hindi ako makapaniwala na gumastos siya para sa akin gayong wala na nga
siyang makain.

Anyway, he gave it to me. Not that I asked for it, hindi ako makokonsensiya kung
kakainin ko ito.

Binalatan ko ang croissant at kumagat ng malaki, instantly tears pooled my eyes,

ang hirap lumunok.. I made some noise by trying to crumple the paper wrapper so
that he won't hear me cry. He slid my stiletto boots off my feet at mas lalo akong
naluha nang i-masahe niya ang mga paa ko. Mas madami siyang ginawa maghapon kaysa
sa akin pero nagagawa niya pa din ang lahat ng pagsisilbi na ito.

Pumikit ako para hindi mabulagan. He hurt me! Not only once. Inalala ko si Coco at
ang sakit niya. Ang pagkakataon na lumaki siyang walang ama dahil mas pinili ng
kaniyang ama na kumalinga ng iba. Noong mga panahong na-kidnap ako at sinaktan si
Coco noong nasa sinapupunan ko pa lang siya. Someone has to pay. Zeus should beg!
He should. Hindi iyon makukuha ng basta bastang pagsisilbi at haplos.

That was the longest walk of my life. Abot abot ang pagipigil sa pag-iyak nang mas
malakas pa habang mabagal na naglalakad si Zeus.

"Ilan ang trabaho mo?" Pilit kong itinago ang emosyon sa tanong ko.

"Apat."

He answered casually. Natatanaw ko na ang bahay namin, huminga ako ng malalim at

naghandang bumaba na.

"Do you want to work for Yacob?"

He immediately shook his head. Mas lalo akong nakadama ng inis. Nagpadulas ako mula
sa kanyang likod para makababa, nasa tapat na ng bahay namin.

"Zeus, kung nag-papaawa ka, then quit it. Just live normally. Wala kang mapapala sa
pagpapaawa mo sa akin. I reserve no pity for you." Pagmamatigas ko.

"I don't need your pity, Selene. I am establishing myself again from my fall.
Magsisimula ako sa wala. Marangal ang mga trabaho ko. I don't need De Lacerda."

Tumaas ang kilay ko.

"Ganyan nga, Zeus. Magmatigas ka. Kagaya ng dati. Kahit ano pa ang maging trabaho
mo, kung ganyan kataas ang ere mo, walang magbabago. Wala kang makukuha na kahit
ano. Laging mawawala sayo ang mga bagay na gusto mo."

Kitang kita ko ang pagbabago sa mukha ni Zeus. Napayuko siya at tumingin sa malayo,
halatang napahiya.

"Mommy?" Ang maliit na boses ni Coco ang kumuha ng atensyon ko. Dumoble ang lamig
na nararamdaman ko. Napatingin si Zeus sa anak namin na gulo gulo ang buhok at
nakasuot ng makapal na jogging pants at winter jacket. She's walking towards the
fence of our house, smiling.

Lumipat ang mga mata ni Zeus sa akin. Nagtiim bagang siya. Halo halo ang nakita ko
doon. Sama ng loob, galit at takot.

"Coco! It is so cold outside!" Malalaki ang naging hakbang ni Yacob patungo sa anak
ko at agad na kinuha ito para kargahin ito "What did I tell you?"

Lumabi ang anak ko dahil akala niya ay pinapagalitan na naman siya ni Yacob. She's
used to acting in front of her fathers that really spoils her big time.

"I am sorry, Tatay." Hinaplos ni Yacob ang buhok ni Coco at hinalikan sa pisngi.
Tiningan ako nI Yacob pagkatapos ay lumipat naman kay Zeus ang tingin na parang
nagulat. He gave me an understanding nod then he headed inside the house.

"Sobrang layo na pala ng hahabulin ko." Huminga ng malalim si Zeus. "Y-you have a
family.." Bulong niya na hindi halos makapaniwala.

"Madaming magbabago sa limang taon, Zeus. Yung sinabi kong masaya na ako, totoo
yon. Kung ako sayo, babalik na ako ng Pilipinas. Work for Yukan'na or work for
other company. Wag kang magpapaalipin sa dayuhang bansa."

"I am not their slave, Selene. I am yours."

"I don't need a slave anymore. Tinuruan mo akong tumayo sa sarili kong paa, you
should enjoy this." Pagkasabi non ay tumalikod na ako at iniwan siya sa labas.
Sunod sunod ang naging pagluha ko sa bawat hakbang. Parang may pumipigil sa akin
para balikan siya at patawarin siya pero hindi ko talaga kaya. Masakit pa din.
Hindi ko alam kung paano magpapagaling.

Our feelings don't meet. Simula pa ay ganoon na. Kung masaya siya, nalulungkot ako.
Tuwing nagmamahal siya, hindi ko makita. Noong ako ang nagmahal, hindi niya ako
matanggap.

Baka may mali..

Baka kasi hindi naman talaga dapat..

=================

Kabanata 25

May Galit.
"May sakit palang bumabalik.." Bulong ko habang nakatingin sa kisame na tanging
lampshade lang ang nagbibigay liwanag.

Humilig ako sa balikat ni Yacob habang nakahiga kami sa kama ko. I need someone to
talk to. Sa tinagal-tagal ba naman naming magkasama, ide-deny ko pa ba ang pag-iyak
ko? Yacob knows me more than anyone. Tinaasan niya ako ng kilay.

"It did not return Selene, it stays, it just fell asleep but it stays. Just like
love.." May himig ng panunukso sa tinig ni Yacob. Hindi ko iyon pinansin.

"He knows I am mad at him. Akala niya ba, makukuha niya ako sa pag-sunod sunod
niya?"

"Kaya nga sinasabi ko sayo na harapin mo yan di ba? Hate will consume you forever.
Nakakapagod yan. Magkakawrinkles ka."

Lumabi ako at binalot ang sarili ko ng kumot, nanunuot ang lamig. An image of him
crossed my mind. Baka naninigas na yon. By the look of it, he won't spend for a
nice blanket. Even his coat is not that thick. He still wear his regular jeans.
Hindi pupwede yon sa malalamig na lugar pero natitiis niya iyon. Mabuti kung nasa
loob siya, mayroong heater. Paano ang tulugan niya? Baka kailangan niya pang
gumamit ng chimney at magsibak ng kahoy. Hindi naman na uso yon dito.

"Wag mong isipin yon, panigurado iniisip ka din non." Biro sa akin ni Yacob na
ikinayamot ko.

"Gusto mo bang patawarin ko na siya?"

"It is easier said than done. Forgiveness means entitling him for the truth. The
pain he have caused you, the pain you have cause him. Handa ka na ba?"

"Wow siya pa ang nasaktan." I rolled my eyes.

"Alangan

namang ikaw lang? He wouldn't be here if he don't love you."

"He's here because there's no where to go.."

"He got no where to go because you are his home. His only family."

"Kinakampihan mo ba siya?" Umirap ako kay Yacob. He grinned and playfully pinched
my nose. Lagi na lang siyang natatawa tuwing naiinis ako.

"Malaki ang mundo, Selene. People won't settle in one place even they have the
best. They explore, they will even care for other people. Dapat hayaan mo, dapat
masanay ka dahil hindi mo siya pag-aari. Ang panghawakan mo lang ay yung paniniwala
na babalik siya sayo."

"Ayoko ng may kahati, Yacob. I grew up sharing things with him and I don't really
like it. Noong natutunan ko siyang gustuhin, I was still the second best for him.
Noong ipinakasal kami, I was just an option." Pinunasan ko ang mata ko na namamasa
na naman sa pait ng nakaraan. "Kung mamahalin ako, gusto ko ako lang. I did not
exist to share things."
"Alam mo kung bakit ganyan ang nangyayari sayo? Maybe God is teaching you how to
share things." Yacob touched my face to wipe away the tears. "Stop being selfish.
Especially with Coco. She should know his father."

"He doesn't deserve his daughter!" Galit na wika ko.

"Selene.. I don't know what to do to you. Coco will grow up exactly like you. She
will never have a father of her own. She will start hating our own sons and
daughters. She will." Sambit ni Yacob na parang siguradong sigurado siya doon.

Tumagilid ako sa kanya para tapusin ang usapan. Yes, maybe hate consumed me. I hate
him to bits that I don't want him to have a taste of happiness.

Hindi ko kayang ibigay yon sa kanya. Kahit ang kapatawaran ay hindi. Maybe I was so
mad that he left me, hanggang ngayon ay nasa puso ko pa din yon. Can't I have an
allowance for my anger?

Nanatili ako sa bahay noong mga sumunod na araw. Sinabi ko kay Amanda na masama ang
pakiramdam ko. I don't want to go out. Kung lalabas ako, tiyak na makikita ko lang
sa paligid si Zeus. He's always around. I don't want to assume that he's stalking
me pero imposible din naman na napakalapit niya sa akin lagi. I don't even want to
believe in destiny. Hindi yon totoo.

"Lauren... We need to accept this campaign. They really like you.." Kausap ko si
Amanda sa telepono para kumbinsihin ako sa anti-aging cream na gusto nilang ipa-
promote sa akin. Ang shoot ay mangyayari tatlong araw mula ngayon. "By then, if I
can see you that day, I can give you the renewal of our contract agreement."

Napabuntong hininga ako. Hindi ko alam kung gusto ko bang pumirma doon sa pagre-
renew ng contract. Tiningnan ko si Coco habang maingay silang naghahabulan ni Abram
sa loob ng bahay. I massaged the bridge of my nose. I cannot model forever. I am 28
now. Sa Pilipinas nga, hindi tatanggapin ang edad ko para sa kahit anong may
kinalaman sa pampaganda maliban na lang kung artista ako. It is too late to be an
actress too. I have enough savings but not enough to put up a small business in
Belgium kung magbabago ako ng propesyon.

Kung sa Pilipinas sana.. Malaking halaga iyon..

Inabutan ako ni Abram ng sandwich then he winked at me. Masyado siyang masaya
ngayon dahil pabalik na siya ng Pilipinas sa susunod na buwan.

Kung

bumalik na rin lang kaya ako?

"Lauren, are you still there?"

"Uhm, yes, Amanda.. See you on Saturday."

Pinutol ko na ang tawag. Lumapit ako kay Coco na abala ngayon sa pagdi-disenyo ng
kanyang dollhouse.

"Coco.. Do you want to meet your Grandma and Grandpa?" I asked while fixing her
long hair. It was just a random question. Kapag naiisip ko ang Pilipinas, naiisip
ko ang mundong iniwanan ko.

"Who's Grandma and Grandpa?" Kumunot ang noo niya. Nahiya ako bigla sa sarili ko sa
pagpapalaki kay Coco. I busied myself for her basic needs pero nakaligtaan ko ang
mga bagay na kailangan niya. Yung totoong pamilya. Kami lang ang mundo ni Coco. Ako
at ang mga tumayong ama niya.

"They are my Mommy and Daddy.."

"Oh.. Okay." Nagkibit balikat siya na parang hindi man lang naexcite. Nauunawan ko
siya. How will you need someone who isn't there at the first place? Hindi ka
malulungkot o masasaktan kung wala sila dahil hindi mo naman nakasanayan. That's
what I hate getting used to things, attention or people. Itataas at ibabagsak ka
pagkatapos.

"Oh no!" I looked at Coco and she pouted while looking at her miniature burner.
"It's broken.." Sabi niya na parang maiiyak dahil nahati ito sa dalawa. She's been
playing it for 2 years now.

"Don't cry Coco, Mommy will buy you one tomorrow." Sinubukan kong pagpatungin ang
burner baka sakaling magdikit pa pero mukhang imposible na.

"But you always forget.." Nagtatampong wika niya.

"Coco.. That is not right. Mommy's always tired from work."

"But you never play with me." Nag-cross arms pa siya. Naimagine ko ang sarili ko
noong

bata ako. Ganyan ako kamaldita. Si Coco pa ata ang karma ko. I sighed. Tama naman
siya, lagi akong wala.

"Okay. Let's prepare your shower. We will go out."

Bigla namang napangiti si Coco at naglambitin sa leeg ko. "Thanks, Mommy."

She always smile whenever she wins. Dapat pagalitan ko na ang mga Tatay niya sa
pang-i-spoil sa kanya. Sumobra siya sa pagmamahal, nakulangan sa disiplina.

Inihanda ko ang pampaligo ni Coco. Kapag wala akong trabaho, hindi ko na din
ipinapatawag ang Nurse niya. Ako na ang nag-aalalaga dahil kaya ko na din naman
tugunan ang medical needs niya. Sumunod ako sa pagligo pagkatapos ng kay Coco.
She's really excited while I am wrapping her up. Madami pa siyang sinasabi na gusto
niyang bilhin.

"We will only buy the burner then we will dine out." Sambit ko sa kanya habang
isinusuot ang kanyang boots. She pouted again.

"Coco.. Not because your everyone gives you everything, you will get used to that.
Just buy what you need.."

"But I like the Troll doll!" Pasigaw niyang sabi.

"That is expensive." Tiningnan ko na iyon sa mall at mahal talaga dahil kakapalabas

pa lang sa cinemas. She likes it because of its pink-hair.

Nakasimangot tuloy siya nang umalis kami. Mabuti na lang at noong lumabas na kami,
naaliw na sa paglalakad at pagsakay sa bus. Maybe God was so inspired when He
created Brussels that He placed the greatest Architects and Engineers here.
Maiinggit ka sa pulidong pagkakagawa ng mga buildings, halatang matibay at pinag-
isipan mabuti ang mga disenyo. Trees were meticulously planted on the sidewalk that
it is so enticing to

walk and sit then do nothing. Ang bango ng maple tree na unti unti nang nalalagas
ang mga dahon dahil papasok na ang winter but its fiery red leaves on the ground
were unbelievably beautiful kahit tila malaking kalat iyon.

Una naming pinuntahan ang Westland Shopping para mag-tungo sa toystore. Nakalimutan
na ni Coco ang pinag-usapan namin kanina nang pagalitan ko siya kaya nagsimula na
siyang mag-turo ng iba't ibang laruan. Ang pinag-awayan namin ng husto ay yung
Trolls. She really insisted to buy it but I didn't. Panay ang kamot niya sa kanyang
ulo.

"Coco.. We've talked about it. I won't buy that overly expensive toy."

Panay ang pagdadabog niya. Kahit nga ang laruan na binili namin ay hindi sumapat.
She set her eyes on the Troll doll. Alam kong hindi siya titigil kapag hindi siya
napagbigyan.

"Mommy..." Ungot niya.

"Ay ewan ko sayo, Coco. Nakakapagod ka na kausap." Nanggigigil na wika ko habang

hila hila ko siya papalabas ng toystore. Kumunot ang noo niya. Hindi naunawaan ang
sinabi ko.

We went to Olga's Kitchen to eat lunch after the toystore trip. Natiyempuhan namin
na hindi masyadong maraming tao ngayong araw dahil weekdays.

"I want fried chicken!"

I rolled my eyes at Coco. She's persistent when you don't give her what she wants.
Hahanap siya ng pamalit na bawal at iyon ang ipipilit niya. Kids!

"You are not allowed to fried food, Calynn Oheo." Seryosong sabi ko.

Sumimangot siya muli. Nagtaas ako ng kamay para sa waiter, not giving up to Coco.

"What's your order, Ma'am?" Napaangat ako ng tingin sa pamilyar na boses at hindi
ako makapaniwala

na makita si Zeus in his waiter uniform. Napakaliit naman ng Brussels kung lagi
kaming nagkikita dito! Seryoso ang kanyang mukha. His stubborn jaw keeps on moving.
Hindi siya tumitingin sa akin at para talagang galit siya sa akin. Para saan naman?

"Ah-uhm.."

"I want fried chicken!" Matinis na boses ni Coco na nakahalukipkip pa. Dumako ang
mga mata ni Zeus sa kanya.

"You are not allowed to fried chicken." Tinuro ko pa siya at talaga namang
nakipagmatigasan sa akin ng titig ang anak kong matigas ang ulo.

"Pagbigyan mo na, bata eh." Mariin iyong paraan ng pagkakasabi niya.

Nag-angat ako ng tingin kay Zeus pero doon lang siya sa maliit niyang notebook
nakatingin.

"Hindi siya pupwede sa fried chicken. She's diabetic." Umirap ako kahit wala naman
sa akin ang mga mata niya. Bakit ba nangingielam siya?

"I want the Troll doll and you didn't buy me. Now I want chicken and you don't want
to feed me.." Puno ng sama ng loob na wika ni Coco na namumula na ang mukha.
Pinanlakihan ako ng mata nang bigla na lang umiyak ang anak ko. Wailing like a
baby.

"Coco!"

I am starting to get frustrated. She's creating a scene in a restaurant that is so

quiet. Bihira kaming lumabas na kaming dalawa lang kaya nahihirapan ako na
panghawakan siya ngayon. Palibhasa sila Franco ay panay ang abot sa kanya ng mga
gusto niya para hindi siya magalit.

Napasinghap ako nang lumuhod si Zeus sa harapan niya at hinawakan siya sa

magkabilang balikat, trying to calm her down.

"Fried chicken is bad for your health little princess." Masuyo niyang sabi. "Do you
want me to ask the Chef

to cook grilled chicken for you instead? We also have a yummy salad with a lot of
nuts. Do you like it?"

Humina ang pag-iyak ni Coco at ngayon ay humihikbi na lang. Pigil ang hininga ko na
magkaharap ang mag-ama. Napapikit ako. Hawig ang kanilang ilong at labi. Ang hugis
ng mukha ay sa akin.

Coco looks like me...

Coco looks like me...

Panay ang chant ko sa isip. Malaking bagay ang pagkakatulad namin sa mata! Coco's
eyes isn't a shade lighter, talagang isang daang porsyento ang nakuha sa akin.

"I want fried chicken.." Mahinang giit ni Coco.

"When you get better, I will cook fried chicken for you. For now, follow your Mom.
She wants the best for you, don't make it hard for her. Are we good with grilled
chicken?" Pinunasan ni Zeus ang mga mata ni Coco.

"I want a Troll doll.." Bulong ni Coco sa kanya na parang may sikreto sila pero
naririnig ko naman.

"If you will be a good girl, you will have the doll."

"I want it now.." Para lang silang magkaibigan na nag-uusap. Ngumiti si Zeus sa
kanya.

"Mommy looks so tired today.. After you finish your food, you should go home."

Kinapa ko ang mukha ko. Pangit ba ako today? Oo't hindi ako nakapag-ayos pero hindi
naman tama na sabihan niya akong haggard!

"But I don't want to walk." Ngumuso si Coco. Panay ang pag-ikot ng mga mata ko kay
Coco dahil sa pagmamatigas niya ngayon pero hindi naman nila ako nakikita, sila
lang ni Zeus ang nagkakaintindihan.

"I'll get your food." Tumayo na si Zeus habang ginulo ang buhok ni Coco at saka
nag-tungo sa kitchen. Hindi na umiiyak si Coco at inaayos na

lang niya ang buhok niya. Maarteng hinawi niya iyon patungo sa likod at ngumuso sa
akin.

"Don't do that again." Pagbabanta ko pero hindi naman siya sumagot.

Dumating ang mga pagkain namin na si Zeus din ang nag-serve. Ngumiti sa kanya si
Coco nang ilagay nito ang plato sa kanyang harapan. The presentation of her food
looks so pretty that she ate everything.

Nang matapos siya kumain ay bigla siyang humikab. Her eyes went droopy. Papikit
pikit na.

"Naku bata ka, wag mo akong tutulugan.." Bulong ko pero bigla na lang siyang
pumikit. Pasimple kong ginulo ang buhok ko. Now I have to wait for her until she
wakes up.

Napatayo ako nang akmang mahuhulog si Coco sa inuupuan niya nang maagap siyang
nasalo ni Zeus which is in his normal look. Nakasuot na din siya ng abuhing trench
coat at seryoso ang mukha na isinampay si Coco sa kanyang balikat.

"Ihahatid ko na kayo." Aniya nang walang emosyon.

Nagmadali akong maghalungkat sa wallet ko ng card nang pigilan ni Zeus ang kamay
ko. "The Chef said it is on the house." Hinila ako ni Zeus papalabas ng Olga's.
Binitiwan din naman niya ako pagkatapos.

I followed them. Mapayapang natutulog si Coco sa balikat ni Zeus, kahit hanggang

makasakay kami sa bus ay hindi man lang natitinag.

Does she knows that she's sleeping in her father's shoulder?

O sobrang antok na lang talaga?

"Nasaan si De Lacerda?" Tanong ni Zeus nang makaupo na kami nang maayos sa bus. He
let me take the window seat at doon siya sa tabi ko. Masyadong masikip kung
tutuusin pero pinagtiyagaan ko dahil nakakadagdag ng init kapag may katabi.

"Nagtatrabaho."

Yun lang ang naging tanging pag-uusap namin. Nang makababa kami sa bus, hindi halos
sumabay si Zeus sa paglalakad ko. Mabuti nga iyon dahil naiilang din ako. Kaya lang
tingin ko talaga may galit siya sa akin kanina pa.

"Akin na.." Kinuha ko si Coco sa balikat ni Zeus. Bumuntong hininga muna siya bago
ibigay sa akin si Coco.

"Bakit ang aga ng diabetes niya?" Tanong ni Zeus habang maingat na inililipat sa
akin si Coco.

"I had gestational diabetes while I was pregnant. Nakuha niya iyon." Pormal na wika
ko.

Tumango si Zeus at bumuntong hininga ulit na parang ang lalim ng iniisip.

"Salamat sa pagbubuhat sa anak ko."

Pagkasabi non ay tumalikod na ako.

=================
Kabanata 26

Release.

"It is nice to see you again, Lauren." Amanda embraced me tight. Pinalibot ko ang
mata ko sa buong studio at may iniintay na makita. I inwardly rolled my eyes. Like
seriously? Hinahanap ko ba siya?

May umubo sa kung saang parte ng studio. Unti unti ay lumabas mula doon si Zeus na
may bitbit na mop. Umubo siyang muli at mahinang pagma-mop ang ginawa. Tila walang
direksyon.

"Zeus, dear, you look so sick. You should rest!" Lumabas si John mula sa makeup
room na nag-aalala kay Zeus pagkatapos ay lumipat ang tingin sa akin na parang
nagulat. "Hi Dahling! Welcome back.. Come on."

Hinila ni John ang kamay ko. Tiningnan ko si Zeus na hindi man lang ako tinapunan
ng tingin. Even so, hindi nakatakas sa paningin ko na mukha siyang may sakit.
Maputla siya at gulo gulo ang buhok.

"Hi Lauren.." A man's voice greeted me.

"Oh hi, Keanu.." I tapped the shoulder of my co-model. Hindi ko alam na makakasama
ko siya sa shoot na ito. Wala namang nabanggit sa akin si Amanda. He's one of the
highest paid male model in Brussels too. Keanu stood up and gave me a peck on the
cheek.

"Surprised?" He asked.

"Yeah.. Yeah.. They didn't tell me."

"You might say no if they've told you." Biro niya.

"Of course not. Why would I?" Umupo na ako sa makeup chair at sinimulan na ang
buhok ko. Nagpadala ako ng mensahe sa Nurse ni Coco para i-check ang anak ko

"I wonder what our clothes will be?" Keanu laughed, binaba ko ang phone ko at
tiningnan siya. "It is so damn cold. The weather has been so bad.."

Sasagot

pa sana ako nang makuha ni Zeus ang atensyon ko.

Pumasok sa loob ng kwarto ang umuubo ubong si Zeus. May bitbit siyang kape at
iniayos muli iyon sa side table.

"Seriously, Zeus.. You should go home dear.." Wika nang nag-aalalang si John. Zeus
gave him a weak smile and then shook his head. Lumipat ang mga mata niya sa salamin
at nagkatinginan kami. Lumipat ang mga mata niya kay Keanu pagkatapos ay yumuko
siya at lumabas na ng makeup room.

After the makeup sesh, lumabas na kami ni Keanu at nagtungo sa kani-kaniyang

dressing room. Nagpakilala ang stylist na si Faye sa akin at ipinakita sa akin ang
isusuot. Isang ivory halter dress na lantad ang binti at ang bewang.

"Isn't it too revealing?" I asked Faye.

"Not really. You are endorsing a beauty cream doll. This is just alright.." Faye
said in a cheerful tone. Alam ko namang ang kliyente ang pumili ng damit kaya hindi
kami maaring tumanggi.

"Oh I see. It's just that it is too cold.." Reklamo ko.

"You better be good, doll.. So we can finish quick and then you can wear your
coat." Tumawa si Faye at inayos ang buhok ko. "You are ready.."

Paglabas ko ng dressing room ay nakahanda na ang mga ilaw at camera. Nakatayo na

doon si Keanu at yakap ang kanyang sarili. Wala siyang damit kundi pantalon lang.
Tumawa siya nang makita ako.

"I am really looking forward for the clothes but it turned out that I'd be wearing
nothing!" Humagalpak si Keanu pati ang mga tao sa set. Ngumiti lang ako at
humakbang na papalapit sa kaniya. We need to get going to finish fast. Isang video
shoot pa naman ito.

"Okay Lauren.. You

just need to walk." Vicki, the director in charge told me. I nodded and looked for
my mark. "Then Keanu you will look at her like it is love at first sight then you
will catch her by the waist and look at her from behind. Smell her from the neck,
going to the cheeks then act like you are about to reach for her lips to kiss her."

"Got it, Vicki.." Sagot naming dalawa ni Keanu.

The camera rolled. Ginawa ko ang sinasabi. Huminto ako sa gitna at sinalubong ako
ni Keanu. Napatingin ako kay Zeus na nasa likod ni Vicki na walang patlang ang
tingin sa akin. Napalunok ako at nakaramdam ng pagkailang at takot.

"Cut! Lauren.. What are you looking at?" Tanong ni Vicki sa akin. Umiling ako.
Humingi ng paumanhin sa lahat.

Sumunod ay sineryoso ko na, hindi ako titingin kay Zeus.

"Quiet on the set!" Mariing utos ni Vicki. Everyone followed. Naglakad na ako at
may umandar na naman sa isip.

Paano kung nauubo na si Zeus? Hindi na siya uubo?

"Lauren.. Your blocking. Cut.." Wika ni Vicki.

Nadismaya na ako sa sarili ko. I shouldn't think of Zeus right? Sana ay umuwi na
lang siya! May sakit siya, sana ay wala siya dito. Pati ako ay nalilito.

Inayos ko na ang sumunod. Sana ay hindi na kami magtagal dito.

Naramdaman ko ang hininga ni Keanu sa aking balikat. It is the closest I've been
beside a man since--- him. Natutukso na naman akong lumingon kay Zeus pero tiniis
ko. I don't want to get distracted.

"Good take! Let's do that again.." Anunsiyo ni Vicki kasabay ng palakpak ng set.
Tumingin ako kay Zeus at siya lang ang bukod tanging hindi kumikilos. Nakapamulsa

lang siya at nakatingin sa akin. Namumula pa ang mga mata. He wiped his eyes with
his palm and then he walked away.

Ano ang problema niya?

Pinaulit sa amin ang ginagawa. Sa pagkakataong iyon wala na si Zeus sa paligid. I

walked briefly. Mas maayos na kaysa kanina.

Tatlong beses pang maayos na shoot at natapos kami bago maglunchtime. Naghanap muli
ang mga mata ko doon sa may sakit, siguro ay umuwi na si Zeus. Papalapit na sana
ako sa mga pagkain nang may marinig akong pag-ubo mula sa kung saan sa studio.
Nagmadali akong kunin ang coat ko at hindi na nag-atubiling lumabas ng studio.
Nakita ko nga si Zeus doon sa labas ng gusali. Nakatulala siya sa harap ng mga
gusali sa Parc Leopold. It is starting to snow, lamang na ang puti sa paligid. Ang
mga sanga ng puno ay kalbo na at napalitan ng yelo. Streets were covered with snow
already. Halos lumubog na ang gulong ng biskeletang nakaparada sa yelo. Humampas
ang malamig na hangin sa paligid, pakiramdam ko ay pinasok ang pisngi ko dahil sa
sobrang lamig. Niyakap ni Zeus ang sarili, if it is this cold, why don't he go
inside?

"Pumasok ka sa loob. Mayroon ng pagkain." Suhestyon ko.

Sinilip ako ni Zeus gamit ang gilid ng kanyang mga mata.

"I will help Jonas to pack up tapos uuwi na ako."

"But you need to eat. Mukha kang may sakit." I hate that I sounded concern. Nagulat
pa ako nang makita ang pamumula ng mga mata niya. Tiningnan niya ako ng masama.

"Hindi totoo na nakakamanhid ang lamig." Bulong niya. "Lumabas ako and it is still
painful."

style="text-align:left;">"Zeus."

"Get in, Selene. Malamig dito."

Umiling ako.

"Hindi ako papasok kapag hindi ka papasok."

Bumuntong hininga si Zeus. I can sense his pain pero pinalagpas ko iyon at hindi
nagtanong. He opened the doorknob weakly. He coughed again.

I get my share in the food and I immediately give it to Zeus. Binuksan niya ang
pagkain niya at hindi pinansin ang inaalok ko. Inagaw ko ang pagkain niya at
iginiit ang pagkain ko.

"Hey Lauren.. You can have my food." Keanu said from the other table. Kay Zeus
nanatili ang tingin ko. Umirap siya nang magsalita si Keanu. Kitang kita ko ang
pagsusungit niya.

"No thanks. I like Zeus food." Ngumiti ako sa kanya at sinubo ang stew at tinapay
ni Zeus to prove a point. Wala ng nagawa si Zeus kundi kainin ang steak ko dahil
bitbit ko ang pagkain niya.

After eating we help the crew to pack up. Halos lahat ay nagmamadali na dahil
nabalitang lalakas pa ang snow kapag dumilim na.

"Lauren, I can give you a ride.." Keanu offered after we finished packing but I
immediately shook my head.

"No thanks.. I need to do some things." I declined smiling. Napatingin ako kay Zeus
at salubong na ang kilay niya, parang puputok ang pisngi niya sa sobrang pula.
"Oh okay." Nagkibit balikat si Keanu.

Sabay sabay kaming lumabas ng studio. Muli ay malamig

na naman ang hangin. Ang mga tao ay patakbo para pumasok sa mga gusaling mayroong
heater. May pabalik balik na shovel truck sa kalsada para klaruhin ito mula sa
snow. Madulas kasi ang kalsada sa yelo.

"The snow came too early." Vicki said while scanning the road. I nodded and smiled.

"Climate change."

Nagkani-kaniya silang sakay ng sasakyan. Ang iba ay nagbisikleta samantalang ang

iba ay lumihis ng daan para sa ibang istasyon ng tren sumakay. Ako naman ay
nakasunod kay Zeus na malalaki ang hakbang.

"Zeus, sandali!" I ran after him. Huminto siya para makasabay ako.

"Bakit hindi ka sumabay doon sa Keanu na yon?" Matabang na tanong niya. Kumunot ang
noo ko.

"He seems to like you." Dugtong niya pa.

"Nagseselos ka ba?" In a stern voice I asked.

Napailing siya at nagpatiuna muling maglakad. Now he really looks jealous.

"It is just work." Sigaw ko kay Zeus at muling tumakbo papalapit sa kanya.

"You don't need to work." Giit ni Zeus. "That damn De Lacerda is like a God."

"He's just starting." Pagtatanggol ko. Nagtungo siya dito na hindi bitbit ang
apelyido niya. He started everything from below. Kakayanin sana iyon ni Zeus kung
hindi mahina ang loob niya.

"Kapag bumalik ka ng Pilipinas, asawa kita at hindi ka magtatrabaho." Nilingon ako

ni Zeus na may nagbabagang mata

"Hiwalay

na tayo." Lumikot ang mga mata ko. Lumiit ang mga mata ni Zeus. Napaatras ako dahil
parang bubugahan niya ako ng galit niya

"Umuwi ka muna sa Pilipinas. Doon natin pag-uusapan yan."

"Hindi mo ako mapipigilan sa gusto ko!"

"Balik ka muna ng Pilipinas, Selene. Kung hindi mo gagawin, I will stay where you
are. If you want to live your freedom, give mine first." Pagdidiin niya.

Tumigil ako sa paghakbang kahit nagpatuloy na siya sa paglayo.

"Anong gusto mo? Annulment? Lalo mo lang akong ginagalit! Ayokong nandito ka! I
have my own life here. Kinakawawa mo ang sarili mo at hinding hindi ako maaawa!"
Mangiyak ngiyak na sabi ko.

"I told you, if you want to be with De Lacerda, release me too. You won't expect me
sleeping around if we are still married." Tiningnan niya ak nang may panghuhusga.
"Ginawa mo na yan noon!" Pagdidiin ko."Nauna ka Zeus kaya wag mo sa aking ibabalik
kung ano man ang ginagawa ko ngayon."

"Nakita mong nagdala ako ng babae, are you really sure you know what we did?"
Hinihingal si Zeus at umusok ang bibig niya sa pagsasalita. Kung hindi lang
malamig, iisipin kong apoy iyon at bubugahan niya ako.

"Oh come on! Anong ginawa niyo? Nagba-bible study?" Puno ng sarkasmo na sabi ko.

"I just want to teach you a lesson." Seryosong sabi niya.

Namuo ang luha sa mga mata

ko nang alalahanin iyon. "By hurting me?" Pagak akong natawa nang pumatak ang luha.
"Kailangan mo akong saktan paulit ulit para lang matuto ako? Very clever." Para
akong baliw na pinalakpakan siya ng mababagal. Kumunot ang noo niya at hinawakan
ang kamay ko gamit ang isang kamay. His jaw clenched.

"Because you cannot see me if I am gentle. You are stubborn. Hindi ka masasanay sa
pagmamahal dahil itutulak mo lagi, at kapag malayo na, hihilahin mo papabalik sayo.
Ayaw mo na sa akin? Then file an annulment Selene. Hindi ako lalaban. Let me go.
Hindi ako reserba mo. Hindi ako tatayo dito para manood na masaya ka sa iba. Buong
buhay ko hindi mo ako pinatahimik. Release me. Baka yun nga ang magpapatahimik sa
akin.

Mariing wika ni Zeus saka naglakad papalayo sa akin.

Pinalis ko ang luha ko at naglakad din patungo sa direksyon niya. Parehas naman
kami ng bababaan. Hindi ako lumapit sa kanya pero nakikita kung nasaan siya.
Nanatili siyang nakapikit buong biyahe at dumilat lang nang ianunsiyo na ang
istasyon ng bababaan namin. Sumunod akong muli sa kanya. Unang block pa lang sa
tabi ng train station, lumiko na siya. Lumagpas ako dahil five blocks away pa ang
bahay namin.

Napapikit ako at wala sa sariling bumalik ng dinaraanan at sumunod sa kanya.

Niyakap ko ang sarili ko sa bawat hakbangdahil sa sobrang lamig habang papagabi.

Zeus stopped by an old apartment building. Pumasok siya doon. Ilang segundo ang
pinalipas ko at sumunod ako papasok. Wala man lang elevator sa tinitirhan niya.
Marahan ang naging hakbang ko samantalang panay

ang paglangitngit ng inaapakan ni Zeus kaya hindi ako nahirapang sundan siya. Apat
na palapag ang nagdaan. Pasimple kong sinilip si Zeus sa barandilya ng hagdan at
tinandaan ko siya kung saan siya pumasok. He stopped by a door, used his key to
open it and entered.

Napakaluma ng gusaling tirahan niya. Tiyak na studio type lang at walang heater sa
loob. Bakit niya kinakawawa ang sarili niya ng ganito? I took few more steps to
reach the floor. Tumayo ako sa harap ng pintuan na pinasukan ni Zeus. Pinag-isipan
ko pa kung kakatok ako. Hinawakan ko ang doorknob at nagulat pa ako nang hindi
nakalock mula sa loob. Inimbitahan ko ang sarili ko at nakita ko agad si Zeus na
nakahiga doon sa lumang kama, nakadapa. Nakabalot ng kumot at mahimbing na
natutulog. Walang gamit sa loob ng unit niya kundi lamesang pandalawahan at kalan.
Wala man lang ref. Malayong malayo sa buhay niya sa Pilipinas. Nasaan na si Tita
Loraine? Bakit hindi niya kupkupin ang anak niya? Sina Daddy? They should help Zeus
get by at least. All their life they've been doing that. Bakit hindi ngayon?

Umungol si Zeus at nakita kong niyakap niya ang kanyang sarili. Nagmadali akong
maghanap pa ng kumot pero wala na akong makita kahit doon sa cabinet niya na
kakaunti rin lang ang damit. Dinama ko ang leeg niya at dama ko agad ang init.

Wala man lang heater. Kinuha ko ang susi ni Zeus na nakapatong sa lamesa. Bumaba
ako ng lumang apartment at naghanap ng restaurant na mabibilhan ng pagkain. Dumaan
din ako sa pharmacy para sa gamot sa lagnat, pumasok pa ako sa supermarket

para humanap ng comforter. I moved so fast. Nag-aalala na manigas sa lamig si Zeus

kapag hindi ako nakabalik agad.

Nang makumpleto na ang bibilhin, bumalik agad ako kay Zeus. Binuksan ko ang pinto
gamit ang susi at nagulat pa ako nang makitang nakatayo na siya. Balot ng kumot sa
katawan at nakatabi sa kalan.

"Zeus! Bakit ka tumayo?"

Nagsalubong ang kilay niya nang lingunin ako, inakala ata niyang nananaginip siya.

"Humiga ka. Mayroon akong biniling kumot at pagkain."

Nagpahila naman siya kahit walang sinasabing salita. Humiga siya sa kama na
nakatingin pa din sa akin. Tinanggal ko ang balot ng comforter na binili ko at
inilagay ko iyon sa katawan niya.

"Here.. Magsoup ka muna." I insisted.

"Selene, what are you doing here?" Nagtatakang tanong niya. "Umuwi ka na kay Coco."

Natigilan ako. Parang may humaplos sa akin nang banggitin niya ang pangalan ng anak
ko.

"Nasosobrahan ka na sa trabaho."Pag-iiba ko ng usapan.

"I offered shoveling the snow in a house nearby."

Tiningnan ko siya ng masama.

"Bakit mo ginawa yon? Hindi ka naman sanay sa lamig!"

He sighed. May inabot siya mula sa sidetable niya. Ako pa ang humila noon para
mabuksan ng maayos.

Isang supot mula sa Westland Shopping.

Binigay

niya sa akin ang plastic bag at ganoon na lang ang gulat ko nang makita kong Troll
doll iyon! Yung eksaktong gusto ni Coco.

"Go home. Give this to your daughter. She'll surely like it." Bulong niya nang
hinang hina.

Nakagat ko ang pangibabang labi ko. He got sick because he wants to earn extra for
this? For Coco's toy?

"You are unbelievable, Zeus.." Hindi ko alam kung paano ako nagkagusto sa kasing
komplikado mo!

Kung patuloy niyang gagawin ito, baka mamatay siya sa Brussels kakatrabaho nang
gaya nito. Kung palagi niya akong susundan at masasaktan din sa uri ng trabaho ko,
baka magpakamatay nga ito dahil sa depresyon. He wants me to release him to have
his freedom. Doon ba ay sasaya siya? Hindi na niya ako kailangang sundan?

Of course. He can work better in the Philippines.

"Babalik tayo sa Pilipinas. I will file an annulment."

Ngumuso si Zeus. "If that's what you want."

Hindi kami nagkaimikan. Napaisip ako bigla kung yun ba talaga ang gusto ko. Mag-
aasawa na siya ng iba na aalagaan siya at hindi ipagtutulakan.

Kinuha ni Zeus sa kamay ko ang bowl na hawak ko para ilagay sa lamesa at dahan
dahang inilapit ang mukha niya sa akin. Huli na para marealize ko na pinatakan niya
ako ng halik sa labi.

It brought back a lot of memories when we were kids. Nakakaliyo. Nakakainit ng

pakiramdam. Gusto ko na lang dumikit at manatili sa mundo kung saan lagi niya akong
pinagpapasensyahan.

Zeus titled his head and I followed. Sinugod niya ng halik ang aking labi at
gumanti ako. I know I am pushing myself to its limit. Gusto kong patunayan na wala
na itong ibig sabihin pero nabigo ako. Sa sobrang walang pinagbago, namiss ko. I
kissed him like it was the first time. Hinawi ni Zeus ang nakabalot sa kanyang
katawan para bigyan ng laya ang mga kamay niya na haplusin ako sa balikat. He
nibbled my lower lip and he slowly pulled down my coat.

One touch, I shivered. One move, I gave in. One touch and one move is all the it
takes. He's taking me to this frenzy again.

=================

Kabanata 27

Maki Say's: SPG, SPG, SPG. Ispidyi. Espeegee.

Blanket.

He grabbed me by the wrist. Gusto ko siyang itulak pero paano ko naman gagawin
iyon? Nanghihina ako.

Sumubok akong tugunin muli ang halik niya pero isa ata iyong pagkakamali dahil
bigla na lang niya akong hinawakan sa braso para ipahiga. I feel every inch of my
skin warmed up. Parang binabalot ako at inilalagay sa sitwasyon kung nasaan ako
dapat.

Nakakamangha ang bawat halik na ipinagapang niya sa labi ko, going down to my neck,
to my collarbone like he's praising me. And I was there, laying down accepting he's
praise.

"You are perfect, Selene.." He whispered as he sniff on my neck.

Ibinaba niya ang strap ng suot kong dress. Damn it, nasa katinuan pa ako dahil
ramdam ko ang sobrang kaba pero inaantabayanan ko lang ang gagawin niya! Like I am
watching a suspense movie at lalabas na ang nakakatakot na bida. My heartbeat raced
so fast.

It's just that, Zeus isn't scary.. He's really-- hot.. And handsome. He kissed me
on the lips again and I moaned.

Ano ba Selene?! Pigilan mo!

Pero ang kamay ko umangat at inabot ang laylayan ng sweatshirt niya, sending him
signals to take it off. Nakuha naman niya agad dahil umupo muna siya at nagtanggal
ng sweatshirt. Pagkatapos ay sinunod niya ang dress ko. Nakagat ko ang pang-ibabang
labi ko dahil ang tagal ko nang hindi ginagawa ang ganito. I am a bit conscious
about my body, I gave birth already.. Although nothing much has changed with my
frame, I have a scar on my tummy--

Zeus

looked at my scar intently, masuyo niya iyong pinadaan ng haplos, he knelt down and
kissed it. Like he saw a valuable treasure in my flaw. Kinilabutan ako ng husto. A
happy tear escaped my eye because this is the first time I felt proud of it. And
Zeus saw the scar he never knew. Maybe this is what he wants from me before and now
that I have it-- he's contented. Naturuan na ako ng leksyon. I am permanently
scarred and I learned so much from it. The greatest lesson I had in life is being a
mother.

"This is wrong.." Bulong ko habang pinapalis ang luhang hindi niya nakita.

"Which one is wrong? That you are making love to your husband?" Malamibing niyang
binalikan ang aking leeg at kiniliti ang leeg ko mula roon.

"But I don't love---"

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil hinalikan na naman niya ako sa labi. He
started fondling my breast and I arched my back because I am freaking turned on.

"Zeus.." I whispered.

"Zeus Eliseo!" I shouted when he went down and suck my tip. Hindi na talaga siya
nakikinig. Buong laya niyang ginawa ang gusto niya at buong laya ko din naman
siyang pinagbigyan. He parted my legs and positioned himself to my center. He
pulled down the hem of my panty. Pinanlakihan ko siya ng mata.

"Wag mong gagawin yan." Pananakot ko sa kanya.

He naughtily smiled and shook his head. He looks so damn gorgeous! Siguro kaya
hindi masyadong ngumingiti ang isang to para hindi siya makapatay ng napakaraming
babae. His looks could really kill.

"Really Selene Illy? I kinda know thay when you say Don't it means otherwise."
Mabilis niyang natanggal

ang panty ko sa akin.

Humiga siya sa ibabaw ko at pinagmasdan ang mukha ko. Walang takot sa kanyang mga
mata kundi parang natutuwa pa na wala akong magawa.

"Kakasuhan kita ng rape!" Mariing wika ko sa kanya habang minamasahe niya ako sa
dibdib. I bit my lower lip because I know my flesh is so sensitive and ready.
"You are married to me." Nagkibit balikat siya.

"Here in Brussels, I am Yacob Tatcher De Lacerda's wife..."

"Here in Brussels your identity is fake." Pagdidiin niya na may panunuya.

Nainis ako at sinabunutan ko siya. Napangiwi siya nang ilapit ko ang kanyang tainga
sa aking mga labi.

"I am in a relationship!" Sigaw ko sa kanyang tainga.

Hindi siya kumilos ng ilang sandali, pagkatapos ay marahang umangat ang katawan
niya na nakapatong sa akin then I realized that he's standing up. Kinuha niya ang
damit ko at inabot iyon sa akin nang hindi tumitingin. Hindi ko alam kung anong
gagawin ko doon sa damit ko. Isusuot ko na ba dapat?

"M-magbibis na ba ako?" I asked.

Tiningnan ni Zeus ang aking kabuuan pagkatapos ay napailing.

"You should go home now." Seryoso ang kanyang pagkakasabi.

Tumaas ang aking kilay. Ngayon naman ay ipagtutulakan niya ako?

"No!"

"You should really go home." Giit niya.

"May lagnat ka." Hindi pa nga siya kumakain ng maayos. Hindi pa nakakainom ng
gamot.

"After awakening my beast you want to take care of me like nothing happened? You
can't stay here. Just go..."

Guilty naman ako doon. Ngumuso ako at dahan dahang tumayo. Tumayo ako sa kanyang
harapan, still naked. Panay ang iwas niya

ng tingin.

"Im still mad at you. Really mad at you. And I don't want to confuse you with
this." Malungkot na wika ko.

"Well, I am not confused.." Muli ay hinawakan ni Zeus ang braso ko. "This is one
sided now." Pinatakan niya ako ng halik sa labi. Kinurot ng kanang kamay ko ang
likod ng palad ko. Pumikit ako ng mariin. "But you still want me, right? You don't
want me to stay away. Umamin ka."

"A-anong aaminin ko?"

"That you want me to be your slave.." Yumukod muli si Zeus para sa mas mapupusok na
halik. Napapikit at napaungol na ako. Inalalayan niya ang aking likod para ibalik
sa kama.

"You want me to be your secret?" He asked. Umiling ako pero halatang hindi siya
kumbinsido. He started caressing me and giving me gentle kisses everywhere.

"We will process the annulment when we get home." Bulong ko habang nakatagilid ang
ulo, hinahayaang mahalikan sa aking leeg.
"Fine."

I felt a small cut on my chest but I ignored it.

"Tapos hindi na tayo magkikita ulit pagkatapos non." Anunsiyo ko.

"Okay.."

"Tapos aayusin mo na ang buhay mo, ha?" Sabi ko sa pumipiyok na boses. Trying to
imagine him successful with someone beside him. Hindi siya nagsalita pero tumango
ang kanyang ulo.

"Tapos magpapakasal ka ulit." Nakaramdam ako ng pagbabara ng lalamunan.

"Of course."

"You will be happy with your own family."

"I will surely be.." Sagot niya ng walang tigil sa paghalik habang ako ay naiiyak
na sa sariling ideya.

"Zeus.." Tawag ko sa kanya habang abala siya sa pagkiliti sa aking tainga.

"I want you inside me.." In a hoarse voice I said. Ghad

nakakahiya. This Zeus is really turning me to a wanton woman!

He positioned again on top of me. He teased my folds with his love muscle. Pumikit
ako. It's been 5 years. Napakagat ako ng labi nang subukin niya ang aking entrada.
I tried not to react that I am hurting pero hindi ko mapigilan ang pagkunot ng noo.
Inilapit ni Zeus ang mukha niya sa akin at hinaplos ako sa buhok.

"Painful?"

I shook my head. Zeus sighed and slowly made his way inside me. He creased his
forehead like he's really pleased with what he's doing. I suddenly feel at ease
knowing that he wants this. Natutuwa akong makita siyang kuntento sa ginagawa. I
spread my legs wider giving him access and it is his cue to make his strokes
faster.

I am trying to suppress myself in moaning but it just came out naturally lalo na
nang makapag-adjust na ako. Sinalubong ko ang mabibilis na pagkilos niya, binura sa
utak ang lahat ng hiya.

"Oh.. This is so good.." Di ko napigilang ibulalas iyon. Dahil doon, mas lalong
binilisan ni Zeus ang kanyang ritmo. I felt the build up on my abdomen. Two strokes
is just what it takes. I parted my legs and groaned loudly but Zeus isn't
forgiving. His movements were fast and hard and it is like a torture to pleasure.
In just a split second he pulled his muscle from me and released all his juices on
my stomach. Hingal na hingal siya.

Pabagsak siyang humiga sa tabi ko at pumikit. Ilang sandali pa, tumayo muli siya at
kumuha ng tissue paper para punasan ang aking tiyan. He threw it and lay down
beside me again.

"Gabi na.. You seriously need to go home.."

Umiling ako

kahit nakapikit si Zeus.

"Iinit ko ang pagkain mo."

Tinakpan ni Zeus ang kanyang mga maya gamit ang kanyang braso. His muscles flexed
without any effort. Parang akong nangangarap na tinitigan kung gaano siya
kaperpekto kahit nakapikit at mukhang pagod.

"I get the heat that I need." Bulong niya habang nakangisi.

Nalaglag ang panga ko at pinalo ko siya sa braso.

"Bastos mo.."

"Sayo." He smiled, tumagilid siya at ipinatong ang kanyang braso sa aking baywang.

"I can take care of myself. Go home to Coco."

He insisted.

Dahil doon, nagbihis na ako pero iniinit ko muna ang pagkain ni Zeus at hindi ako
umalis hangga't hindi niya iyon sinisimulang isubo.

Humawak na ako sa doorknob nang may maalala.

"What happened today---"

Nag-angat nang tingin si Zeus mula sa pag-subo ng pagkain.

"This is just a secret. At hindi ako nakikipagbalikan sayo."

He smiled sadly then nodded.

"I understand."

"Uuwi tayo ng Pilipinas at magpafile tayo ng annulment."

"Gabi na.. You should get going."

"This shall never happen again. Again. As in again." Pagdidiin ko bago ako umalis
ng kanyang flat bitbit ang regalo niya kay Coco.

But those words were just written in water.

Maybe promises are meant to be broken..

Addiction could really spoil your promises.

And Zeus is really addicting.

Addicting to the point that we have this weird set up. Tuwing nagkakatinginan kami
ay mayroong nangyayari. Na hindi labag sa loob ko pero kontra ang isip ko.

"Oh Selene.. You make me crazy." Bulalas ni Zeus

habang hawak niya ako sa magkabilang baywang at nakaupo lamang kami.. Pumikit
lamang ako at dinama ang sensasyon na ibinibigay niya. Nag-taas baba ako, pinipilit
na abutin ang tuktok.

This is the nth time that we are doing this while we are still in Brussels. Hindi
ko na mabilang ang beses.. Basta tatlong linggo nang ganito.

Nakauwi na ang mga kasama namin sa shoot, nagpaiwan si Zeus para sana magligpit, I
helped him out but he started touching me again.. We started making out in an empty
dressing room when they left and now we ended up in a sofa.

"I am near.." Pumikit ako at ngumiwi.

"Yeah me too.." Hinalikan ako ni Zeus.

My wall tightened and that's it! I had an orgasm while sitting. Humihingal pa ako
nang alisin ako ni Zeus sa kanya para sa kanyang pagkakataon. He wiped it with
tissue. Iniabot sa akin ni Zeus ang underwear ko at pagod kaming sumandal sa sofa.

"Handa ka na bang bumalik?" Pagkalipas nang ilang sandali ay tinanong ako ni Zeus.

Apat na araw mula ngayon ay babalik na kami ng Pilipinas ni Coco. Ganon din si
Zeus. I don't know when his flight will be pero panatag ako na babalik na siya at
aayusin ang buhay niya.

"I will file our annulment right away."

Matagal akong tinitigan ni Zeus. Nagtaas ako ng kilay.

"O bakit? Not because we do this--"

"I know, I know.." He nodded.

Nauna akong lumabas ng dressing room na parang walang nangyari. Sabay din kaming
sumakay ni Zeus sa tren, nang makababa, hindi na nakipagtalo si Zeus na ihatid ako
sa bahay pero alam kong pasimple siyang nakasunod, pag nakapasok na ako

sa bakuran ay mawawala na ang pakiramdam na sinusundan niya ako.

"Yow.." Ngumisi si Franco sa akin habang kumakagat ng apple pagkapasok ng bahay. Sa

dining table naman, naroon si Drake na nagbabalat ng orange.

"Si Coco?"

"Sleeping.." Sabay na sagot ng dalawa. Pagkahubad ko ng boots ay isinunod ko ang

aking coat at isinabit iyon sa tabi ng pinto. Paglingon ko kay Franco at Drake ay
nakatingin silang dalawa sa akin.

"Yes?" I asked in a raised brow.

"Are you seeing someone?" Tanong ni Franco na nanliliit ang mga mata. Biglang
bumilis ang tibok ng puso ko.

"No." Sagot ko na mabilis pa sa alas kwatro.

"You are glowing. Extra beautiful." Puna naman ni Drake.

"Kapag ganoon ba, may boyfriend na?" Masungit kong tanong. Nagkibit balikat ang
dalawa.
"Oo." Sabay nilang sabi. Nakaramdam ako ng inis. Zeus and I weren't dating! We
are-- well. We are.. Having a good time! Malinaw iyon sa kanya!

Ilang beses kong binanggit ang annulment at hindi siya tumutol. Kaya alam kong
tanggap niya.

"Did you have sex?"

"Franco!" Suway ni Drake sa kanya. Humalakhak si Franco na madalas ay nakakalimutan

na babae ako. Dinadamay ako sa kwentuhan nilang mga lalaki!

"Hindi ah." Umirap ako,

Lumapit sa akin si Franco at inakbayan ako.

"I will miss Lauren and Coco." He said seriously.

"Babalik kami."

Drake smiled.

"Wag mo na kaming paasahin." He said as he took a bite of his orange.

Naiinis ako dahil kung magsalita sila ay parang siguradong sigurado. Babalik ako.
Mas matahimik kami but I need to apply my documents legally this time.

"Drake,

wag mo na ngang pikunin si Selene."

Napapailing na lang ako at iniwan na sila para magtungo sa kuwarto namin ni Coco.
Mahimbing nga siyang natutulog para sa afternoon nap niya. Yakap niya ang troll
doll na ibinigay ni Zeus. She knows who gave it to her and she stills remember Pogi
Waiter as she said.. She knows maganda at pogi. Tanging tagalog na alam niya.
Hinaplos ko ang kanyang buhok at hinalikan ko siya sa noo.

"Everything will be alright after this. Lalaki ka ng maayos kahit tayong dalawa
lang.." Bulong ko.

Ang mga araw ay naging mabilis. Ngayon nga ay nakatayo kami sa harap ng airport.
Hawak ko sa kamay si Coco na nililibang ang kanyang sarili sa paligid bitbit ang
paborito niyang doll. Yacob took us here. Panay lang ang ngiti niya. Hindi ko alam
kung may ideya ba siya.

"This is the last time you will use my surname.."

"Itinataboy mo ba ako?" I asked. He shook his head.

"Giving you back to its rightful owner."

"Walang nagmamayari sa akin." I rolled my eyes.

"Aayusin ko lang dito at ia-outsource ko ang services sa Pilipinas pagkatapos ay

babalik din ako doon. Papanoorin kitang pulutin ang sarili mo bilang si Selene."

"Anong akala mo sa akin, reality show?" Tumaas ang aking kilay. Malungkot siyang
ngumiti at hinila ang aking kamay.

"Minsan nagkagusto ako sayo." Wika niya na hindi ko alam kung biro ba o seryoso.
"But I chose friendship for this will last longer. Nawalan ulit ako ng gusto sayo."

"Grabe ka!" Angil ko sa kanya. Tumawa siya at pinagdaop ang mga palad namin.

"Bagay sana ang kamay natin.."

Tinawag na ang flight namin kaya umayos na

ako ng tayo.

"Bye Yacob.. Tama na ang drama. Say bye to Tatay.." Untag ko kay Coco na nakalabi
na agad.

"You will not come with us?" She asked, at the verge of tears. Lumuhod si Yacob at
ginulo ang buhok ni Coco ng nakangiti.

"I will need to do some things. We will follow you, Coco.." Mas lalong ngumiwi si
Coco.

"But I want you to come with us.." Ulit ni Coco na humikbi muli.

"Coco.. I'll see you in skype." Subok ni Yacob.

"No.. Tatay.." Kumapit si Coco sa pantalon ni Yacob. Nagkatinginan kami. This is

Coco's first flight and she's probably anxious.

"Coco.. We will visit Granpa and Grandma.." Sabi ko naman.

"No. I want Tatay, I want Papi, I want Dada and Pare to come. I want them to carry
me... Carry me Tatay.." Pakiusap niya.

"Coco..." Mas malakas na ang naging paghikbi ng anak ko. Bahagya akong nataranta.

"Can I carry you instead?" Biglang sumulpot si Zeus kung saan. He's wearing his
jeans, a khaki jacket, blackshirt underneath and dark aviators. He looks like a
model who knelt down in front of Coco. Unti unting humina ang paghikbi ni Coco at
saka tumango.

Nagkatinginan kami ni Yacob na nagkibit balikat naman. Paglingon ko at nakasampay

na si Coco sa balikat ni Zeus habang sabunot niya ang Troll doll niya na hindi na
niya hiniwalayan simula pa noon.

"We will wait for you at the boarding gate entrance." Wika ni Zeus sa akin.

"Yacob, I really have to go. I know hindi ito ang panahon para maging madrama pero
gusto kong magpasamat sa lahat.."

Tumango siya. "Lauren.. She's my sister."

"Huh?"

"She's my sister.."

"Ha? Di ba kailan lang nandito siya? Bakit mo ipinagamit sa akin ang pangalan
niya?" Nagtatakang tanong ko.

She's not yet even dead!

"She's not using it anyway. She's Lauren Graciella Fernandez, she's not using it.
She's using Kera Thaddea De Lacerda."

Napaawang ang labi ko.

"Ibig sabihin.."

'Last call.. This is the last call for Air France Flight No. AF546, please board
the plane now to avoid cancellation.'

"Bye Selene." Itinulak ako ni Yacob patungo sa boarding gate.

Wala ako sa sariling naglakad papasok. Naroon si Zeus at natutulog na sa kanyang

balikat si Coco.

Magkatabi ang upuan namin ni Coco pero dahil natutulog naman siya at hindi din
naman uupo si Coco mag-isa sa kanyang upuan, si Zeus ang katabi ko ngayon habang
buhat niya ang tulog na si Coco.

"Pupwede namang ako na kay--"

Mabilis na umiling si Zeus. Kitang kita ko ang higpit ng yakap niya kay Coco na
parang ayaw bitiwan.

Does he sense it?

"Kawawa naman.. She wants her father." Hinaplos ni Zeus ang likod ni Coco.

"H-hindi naman s-sa--"

"Bakit kasi hindi makakasama si De Lacerda?" Masungit na tanong ni Zeus. Nakahinga

ako ng maluwag. He has no idea.."

"He's busy.."

Mayroong nakangiting stewardess ang lumapit sa aming upuan, "Daddy, do you want to
wrap your baby in a blanket?" The French stewardess asked while handling us a thick
blanket. Zeus nodded. Maingat niyang binalot ang anak ko at ang sarili niya.

"Can I have another one for the mommy please?" Magalang niyang tanong sa
stewardess. Nanlambot ang aking tuhod dahil doon. Tiningnan ko siya pero wala man
lang siyang reaksyon. Ang galing umarte ha!

=================

Kabanata 28

Happiness.

I woke up holding Zeus hand. Napatingin ako sa kanya at nakitang nakapikit siya at
tuluyan na ngang ginawa siyang kama ni Coco habang parehas silang nakabalot ng
kumot. Kung titingnan, parehas na parehas ang kanilang mga labi tuwing tulog.

The flight from Brussels to Manila is more or less 16 hours at nakonsumo na namin
ang labing dalawang oras kasama na ang stop over sa Bangkok. Buti na lang at hindi
nagtantrums si Coco noong magising. Zeus was so patient playing with her.

Hindi ko binawi ang aking kamay. His hand is warm bit rough, tiyak na nakuha niya
ito sa paghawak ng baril at ilan pang mabibigat na trabaho sa Brussels. I really
wish that he would continue picking up his pieces when we get home.

"Do you want to eat something?" Napatingin ako kay Zeus na nakadilat na pala,
umiling ako. Iniisip kong babawiin niya ang kanyang kamay pero pumikit lang siyang
muli, umayos ng upo at nagpatuloy sa paghawak sa kamay ko na para bang mawawala
ako.

Matagal akong nawala. Marami tiyak ang nagbago. Hindi pa ako nakaramdam ng sobra
sobrang anxiety, ngayon lang. Gaano kaya kami katagal mananatili dito? Ito pa din
kaya ang buhay para sa akin?

Bumilis ang tibok ng puso ko nang ianunsiyo na malapit nang lumapag ang eroplano.
Bigla bigla ay naisip ko ang mukha nila Mommy at Daddy. They are probably mad, I am
not sure if Yacob was able to pacify them with the letters that he was sending that
I am okay. Siguro ay magsasabi na lang ako ng totoo? Those letters and lies won't
matter now, I am here, tanggapin

man nila ako o hindi, patuloy akong mabubuhay kasama si Coco.

Bawat hakbang ko papalabas ng eroplano ay mabibigat. Hindi ito ang pakiramdam ng

mga nagbabalik bansa, lamang sa akin ang takot na maulit ang nakaraan. Yung galit
sa akin si Daddy dahil sa impulsive decisions ko. Siguro, kahit kailan ay hindi
magtatagpo ang tama para sayo at doon sa ibang tao. Prinsipyo ng isa ay kalaban ng
prinsipyo ng iba. Dahil siguro iba-iba ang pinaglalaban at pinapaniwalaan natin.
You guard what is important for you. Ang sa akin noon, importante ang dinadala ko,
importante si Coco. But my father's principle is to love the family. To build a
family in a conventional way. Mayroong asawa ang bawat isa, dapat magkasama sa
isang bubong.

"Mommy, where are we?" Nagtatakang tanong ni Coco nang umapak kami sa airport.
Although Naia Terminal 1 is airconditioned, mainit pa din ito kumpara sa Brussels,
nagsimula na kaming mag-alis ng coat otherwise mahihimatay kami sa init.

"Philippines, princess." Si Zeus na ang sumagot. Ngumiti si Coco sa kanya at

humilig sa kanyang balikat.

Thoughts ran through my mind, thinking what's waiting for us here. Siguro ay
maghahanap ako ng sariling condo para sa amin ni Coco, nurse, bibili din ako ng
sasakyan pagkatapos ay magtatayo ng maliit na negosyo. Binalik ko ang tingin ko kay
Zeus, I will apply for an annulment too.

Ang daming dapat gawin.

Inakbayan ako ni Zeus at inaalalayan sa paglalakad sa labas ng airport. Handa na

sana ako pumila sa taxi lane nang mayroong pamilyar na itim na sasakyan ang huminto
sa aming harapan.

Yukan'na ang nakasulat

sa plate at lumabas si Hunter sa mula driver seat. He's wearing their agent
uniform, which basically a polo longsleeves and slacks, paired with a leather
shoes. Nothing less than those who works in a corporate world, it is just that they
hold guns for a living instead of laptops. His arrive made the people stop to make
a double look at him, masyadong swabe ang kanyang pagkilos at tumerno pa sa
madidilim niyang mata at matikas na pangangatawan. He got a smug look on his face.

"Yow, my man." Agad na naglahad ito ng kamay kay Zeus at hinila ito para yakapin na
para bang matagal ng hindi nagkikita. "Nakausap na ni Yuki si Tanda. Pupwede ka na
bumalik."

Tingin ko ang pinag-uusapan nila ay ang pagbabalik ni Zeus sa Yukan'na. Natuwa

naman ako. At least Yukan'na will pay him better than those jobs he had in
Brussels.

"Hi Bayaw, long time no see.." Binalingan ako ni Hunter at niyakap ako. Tumaas ang
aking kilay.

"He's Suerlain's boyfriend." Dugtong ni Zeus. Mas lalo akong hindi makapaniwala. I
knew that my sister had crush on him pero hindi ako makapaniwala na hindi iyon
nagbago sa loob ng limang taon. Ngayon ay naging sila pa?

Some things gets worse but some things get better.

"Yung tingin mo, Selene... Nakakamatay. Hindi ko lolokohin ang kapatid mo." Hunter
grinned and it made him look more suspicious.

"Subukan mo, Hunter." I warned.

Hunter chuckled. "Zeus, yung chicks mo, wala pa ding ipinagbago."

"Hindi niya ako chicks!" Mabilis na sagot ko.

"Yeah, you are his wife." Pang-aasar niya pa sa akin.

"Ex wife." Pagdidiin ko pagkatapos ay umusbong

ang katahimikan sa aming pagitan.

"Let's go?" Zeus said cutting the silence. Huminga ako ng malalim at umupo sa
likuran ng sasakyan, iniabot ni Zeus sa akin si Coco at siya naman ang umupo sa
harapan.

Hindi ko nasabi kung saan kami magtutungo pero ang daan naman na binabaybay ni
Hunter ay pamilyar sa akin. We are going home to our parent's house. Hindi na ako
tumutol. I need to see them too. Kung magagalit sila sa akin, hindi ko na
kailangang pahabain. Ang galit ay galit, hindi ko na mababaliktad pa ang sitwasyon.

Manila traffic welcomed us, mainit ang sikat ng araw kahit na malakas ang aircon at
heavily tinted ang sasakyan. Nakakamiss ang mga nag-aalok ng malamig na inumin sa
kalsada, mga kumakatok para linisan ang bintana, ang mga taong nakikipaghabulan sa
bus para lang makasakay. Nakakamiss ang EDSA na sumubra sa dami ang billboards na
nakahanda.

The car entered our subdivision, parang namanhid na ako bigla. Ngayon ay haharapin
ko sila Mommy at Daddy, ipapakilala ko si Coco. I promise to be honest with them
this time. Magalit man sila o hindi, I am responsible to tell them what I feel, to
insist what I feel. Hindi na ako maliit na bata.

"Here here... Zeus, tulungan ko lang sa gamit." Paalam ni Hunter kay Zeus na
ipinagtaka ko naman. Huminto na kami sa tapat ng mansyon na matagal ko nang hindi
nakikita.

"Hindi ka bababa?" I asked. Umiling si Zeus.

"Things changed." He said sadly.

"Anong ibig mong sabihin?" Hindi na nakasagot si Zeus dahil kumatok na si Hunter sa
aming pintuan at sumenyas na bumaba na kami ni Coco.

"Bye Coco...." Ngumiti si Zeus sa anak

ko na masiglang kumaway naman sa kanya.

"Thank you." Coco said. Nauna akong lumabas at inalalayan ko si Coco na sumama sa
akin.

"Thanks, Hunter."

Nagkibit balikat si Hunter at ginulo ang buhok ni Coco pagkatapos ay pinsiil ang
pisngi. "Welcome home, Selene." He whispered.

Tumayo ako sa labas ng aming bahay bago ako pagbuksan ng visitor's entrance ng
guwardiya, the security guards stationed outside don't know me. Lahat ay bagong
mukha, siguro ay nakikita nilang asul ang aking mata kaya nila ako inaasikaso. I
stood up the main door lobby holding Coco's hand who's scanning the whole house
where I grew up. Hindi agad ako makahakbang. Gusto kong maiyak dahil namiss ko ang
amoy ng mansyon. Maybe my mother is baking something, the usual smell of pastry
that I grew up with fills my nose and warms my heart.

Nag-ulap ang mata ko nang makita ang family portrait na nakadisplay sa aming
mansyon, wala pa iyon noon, but I was there standing behind Mom. Bagong pagawa
siguro iyon. I realized I missed a lot of things because I decided to stay away.
Ngayon ay nakakaramdam ako ng pag-sisisi. I should have spend more hours with my
family. Sana ay hindi ko ipinagkait ang paglaki ni Coco sa piling nila. Sana hindi
ko pinili ang mapag-isa, napakaraming sana.... But despite on how you wish things
would happen differently, you will still end up being thankful about the lessons it
taught you.

Nakarinig ako ng paglaglag ng metal na bagay. Pinunasan ko ang mata ko para makita
iyong mabuti then I saw my Mom, her eyes filled with tears. Nanginginig ang kanyang
balikat sa sobra sobrang pag-iyak.

"Selene..

Ikaw na ba yan, anak?" She hiccuped, her beautiful face turned red, she walked
slowly. Hindi ko na maihakbang ang paa ko, tumakbo si Mommy para paliitin ang aming
distansiya. Niyakap niya ako ng mahigpit at humagulgol sa aking balikat nang
magtagpo kami.

"Im sorry... Really sorry.." Paulit ulit niyang sabi. "Patawarin mo kami anak.."

Gumuho ang lahat ng pag-aalala ko, napalitan iyon ng sobrang lungkot dahil
naramdaman ko ang pangungulila ni Mommy at ang naging pangungulila ko sa loob ng
limang taon na hindi ko man lang sila nakausap.

"Im sorry, Mommy.." Yun ang unang salitang namutawi sa akin. I know I should
apologize for the pain, for the worry, for failing being a good daughter.
Pagmamahal lang naman ang ibinigay nila pero naging matigas ako. At yun nga, nadapa
ako. Walang dapat sisihin kundi ako. Hindi dapat ako nainggit, hindi ako dapat
naghinanakit, hindi dapat ako kumuha ng hindi sa akin.

Maraming hindi dapat ginawa pero matututunan mo lang iyon kapag nadapa ka.

"No.. Selene.. No.. It is our fault. Hindi ka namin dapat ipinilit na ipakasal kay
Zeus. Sana ay sayo kami kumampi, sana ay sayo kami nakinig dahil ikaw ang anak
namin. We didn't know that you are a battered wife. Akala namin ay aalagaan ka niya
dahil naging mabuti kami sa kanya. I was so mad at him! How did I love him like my
own?" Punong puno ng luha na sabi ni Mommy.

Humiwalay ako mula sa pagkakayakap kay Mommy at kumunot ang noo, "Saan mo nalaman
yon, Mommy?"

"Noong araw na nawala ka, ipinahanap ka namin sa bahay ninyo dahil baka doon ka
lang umuwi. Dumagdag sa aming pag-aaalala na nakidnap ka

ng isang lalaking obsessed at baka pinaghihigantihan ka. Your father investigated

the CCTV files at your house, he backtracked everything, umaasang may makukuhang
ebidensya na pinapasok ka sa loob ng wala kang alam, at--- at nahagip niya ang
pananakit sayo ni Zeus at ang pagdadala ng iba't ibang babae."

Napasinghap ako. Hindi na dapat nila nalaman iyon.

"Hindi mapatawad ni Alec ang sarili niya. Your father blamed himself for your loss.
Nagkasya na lamang kami sa sulat na dumarating na nasa maayos ka pero gabi gabi
naming iniisip kung nasaan ka na ba talaga. Akala ko ay hindi ka na babalik pa.."

"Mommy, that is our private space, hindi ninyo dapat-"

"Selene, you don't need to defend him. We cut our ties with him a long time ago.
Hindi ako makapaniwala na nagpalaki kami ng ahas." Naiiling si Mommy na parang
nadidismaya pagkatapos ay napatingin sa aking ibaba, nanlaki ang kanyang mga mata.

"Mom, this is my----"

"Lola na ako?" Hindi makapaniwalang tanong niya pagkatapos ay lumuhod para abutin
si Coco. Of course, she will know it right away. "She looks exactly like you!"

"Hi Baby, what is your name?" Masuyong hinaplos ni Mommy ang mukha ni Coco.

"My name is Calynn Oheo De Lacerda, I am 4 years old."

"De Lacerda?" Tumingala sa akin si Mommy. "The one who owns the mining company?"

Napilitan akong tumango. I signed Coco's birth certificate as Selene Illy

Montebello pero ang ama ay si Yacob. That's the truth. Coco is a De Lacerda.

"Marami ka pang ikukwento. But I need to call Alec first, tiyak na matutuwa iyon."
Kinuha ni Mommy si Coco at binuhat. Panay ang

halik niya kay Coco, nawala na ang mga luha niya, tingin ko ay napalitan ng
excitement.

"Call me Ganda.." Narinig ko pang bulong ni Mommy kay Coco.

Pinilit kami ni Mommy na magpahinga pagkatapos ng tanghalian. Hindi na ako

nakatulog nang hapong iyon, tanging si Coco lang ang nakapagpahinga. Panay ang
kwento ni Mommy ng kanyang mga plano para sa gagawing sariling silid ni Coco sa
mansyon. Nakalimutan na niyang magtanong tungkol sa aking buhay sa loob ng limang
taon. Maybe that is just right, mas mabuti kung sabay na rin sila ni Daddy na
masabihan ko.

"Princess.." Napalingon ako sa pintuan nang makita ko si Daddy. Nakatulala siya sa

akin, walang nagbago sa kanyang anyo, he's still my handsome Daddy but his features
went soft and his eyes are droopy. Punong puno ng lungkot at pagsisisi.

"Dad.." I feel emotional again, pero tinungo ko siya at sinalubong para yakapin.

"Im sorry.." Sabay naming sabi. "We need to talk." Muli ay nasambit namin ng sabay.
Natawa kami at ngumiti.

Nagtungo kami sa library. Si Mommy at Daddy. Suerlain is at the office, working.

Nagsimula na akong magkwento ng nangyari sa aking buhay limang taon na ang

nakakalipas. That I escaped for Brussels with a De Lacerda and I carried his name.
I worked as a model and I even shared my plans of having my own business. Wala
silang tutol sa lahat ng sinabi ko.

"Anak, which part is my apo? Were you in a relationship?" Daddy asked.

"Dad.. He's Zeus' daughter." Hindi na ako nagpaligoy ligoy.

Nagtiim bagang si Daddy at bumakas ang galit sa mata. "Alam ba niya?"

Umiling ako. Hindi ko na din nabanggit na

nagpang-abot kami sa Brussels. Based on their reaction, Zeus is bad news. Talagang
galit sila.

"I should thank Yacob De Lacerda for taking care of you but I will process the
transfer of my granddaughter's surname to us." Desisyon ni Daddy, agad siyang
siniko ni Mommy at sinenyasan.

"Let Selene handle this. Magsisimula ka na naman." Si Mommy, she smiled kindly to
me and held my hand. "Pero sana dumito muna kayo ni Coco. I really missed you.."
Lambing niya.

I understand. Isa pa, mas maalagaang mabuti dito si Coco habang nag-aadjust pa ako
sa Pilipinas. They feel sorry for Coco's condition and promised to take care of
her. I nodded.

"But please don't spoil her too much.." Pakiusap ko na nauunawaan naman nila.
Tumayo na kami lahat nang mayroong tumawag para sa hapunan.

"Dad.." Tawag ko bago pa man din kami makalabas ng library. Nilingon niya ako.

"I need an annulment lawyer. I want a fresh start."

Nakakaunawa siyang tumayo. "I will call Sandejas Law Firm after dinner. Kung hindi
mo sinabi yan, ako na mismo ang magpipilit sayo. Zeus can hate you for being a brat
but I will never tolerate anyone laying a finger on you, Selene. Siya ang huling
tao na inaakala kong mananakit sayo. Once an abuser always an abuser. He will not
do that again to you. Lalo na't andiyan na ang apo ko. Hindi ko hahayaang saktan
niya kayo parehas."

Hindi na ako nakatutol, napapansin ko ang pagbabago kay Zeus pero hindi ko ata
maaring baguhin ang paniniwala nila sa ngayon. Wala namang hindi totoo sa kanilang
sinabi, nasaktan ako ni Zeus. Normal lang sa magulang ang promotekta ng ganoon.
"Selene,

the curse of the parents is to always disappoint their children. Patawarin mo ako
kung hindi ako naging mabuting ama sayo."

"That's not true, Daddy.."

"It is.. Tanggap ko at handa akong magbago kahit na Lolo na ako." He smiled.

Mag-isa akong nakahiga sa aking kama nang gabing iyon. Nakidnap ng Lolo at Lola ang
anak ko at doon sa kanila ipinatabi para matulog, masyado silang excited at close
na close na silang tatlo.

I feel so alone and empty. Nagulat pa ako nang mag-ring ang telepono sa side table
ko, disoras na ng gabi. Napakapit pa ako sa dibdib ko.

"Hello.." Pabulong na sagot ko.

"Did I wake you up?" His voice was raspy. Almost a murmur.

"Zeus." I rolled my eyes. I developed this instinct when it comes to him, kahit ang
boses niya ay makikilala ko kahit saan.

"Can I come in?" Nagpalinga-linga pa ako sa paligid. Paano ko siya papapasukin

gayong galit sa kanya si Mommy at Daddy! Nababaliw ba siya? I heard frail knocks
from my room's glass door in the veranda. Ipinatong ko ang receiver sa aking kama
at agad na tinungo ang veranda, I gasped when I saw Zeus standing there holding his
phone. Nagmadali akong buksan ang glassdoor para patuluyin siya, sinarhan ko din
agad.

"What are you doing here?" Bulong kong sabi. Napunta agad ang aking mga mata sa
pinto at sinigurong nakalock iyon.

"I can't sleep.." Sagot niya.

"Paano kang matutulog eh nandito ka sa bahay namin. Subukan mo kayang humiga?"

Pagtataray ko.

"Okay." Nagkibit balikat siya at tinungo ang kama ko. Pabagsak siyang nahiga doon.

"Hoy, teka. Hindi diyan. Umuwi ka." Sabi ko pero pumikit siya.

"Zeus

Eliseo. Ang tigas ng ulo mo."

Hindi siya kumibo. I sighed. He really looks tired. Nagtungo na lang ako sa kanyang
mga paanan at sinubukang tanggalin ang kanyang sapatos at medyas para maayos siyang
makahiga sa aking kama. I started unbuttoning his pants too para mas kumportable
siya. I pulled the hem of his shirt pero pinigilan iyon ng kamay niya. Siya na ang
gumawa ng pagtatanggal habang nakapikit pagkatapos ay tumagilid na.

"Bukas, I will process our annulment." Bulong ko. "I want this to be a peaceful
one. Ayoko na ng drama. I really think we are grown ups who can handle this matter
without stress."

"Yun ba ang gusto mo?" Hindi ko makuha ang reaksyon niya dahil nakatagilid naman
siya sa akin.
"That's how I planned my life Zeus. Bumalik ako para doon."

Tumango siya pero parang hindi ako nakuntento sa katahimikan. Humiga ako sa kanyang
tabi habang nakatagilid siya sa akin. Napanguso ako.

"Zeus, I can't sleep." Kinalabit ko siya sa tagiliran. "Zeus.."

Hinarap niya ako, his chest muscles looks so firm when he's lying on his side. "I
can make you sleep."

"Then go on.."

Without any hesitation he attacked my lips and massaged my breast, ikinagulat ko

iyon. Halos mapatid ang aking hininga. He carried my weight to be on top of him.
Inabot ko ang kanyang labi habang patuloy naman siya sa paghaplos sa aking binti.
He cupped my butt and I moaned softly. He pulled the strapped of my lingerie and
carried me to his upper body, my legs parted more and I feel so warm. Humawak ako
sa headboard ng aking kama habang ang aking dibdib ay nakatapat sa kanyang labi at
paulit

ulit na kinakarinyo ito. The smooching sound made me shiver.

"Z-zeus.." I almost cried in pleasure. Pinagtuunan niya ng pansin ang kabila kong
dibdib. Panay ang kagat ko sa pang-ibabang labi. No one ever touched me this way.
No one ever touched me anyway. Si Zeus lang.

Nang hindi ko na matiis, I pulled his undergarments downward, nagmamadali ko ding

inialis ang sa akin. I positioned myself on top of him. Nothing but adoration in
his eyes when I fully removed my clothes. I gently filled myself up with a part of
him, feeling him inside me. He groaned a little but fully in control. Ako ang
kailangang kumagat pa ng labi para walang tunog ang aking ginagawa. It is really
tempting to scream but I tried hard not too.

I pumped myself back and forth at halos manginig ang tuhod ko sa bilis.

"Oh Selene.. I am near." Anunsiyo ni Zeus, but I didn't stop. I want everything.

"Selene." Ulit niya habang nakapikit. I continued what I am doing...

"Selene.."

"Oh Zeus!" I also felt I am about to reach my peak. "I am safe.." I told him,
estimating the fertility cycle that I have on my phone. I will not conceive this
day.

An explosion filled my walls, a combination of his liquid and mine. Hinang hina
akong bumagsak sa kanyang dibdib. Dinig ko pa ang tibok ng kanyang puso at ganoon
din sa akin. Hinaplos niya ang aking buhok at sinubukang punasan ang pawis.

"I am so happy.." Bulong ni Zeus sa aking tenga at bahagyang kinagat pa iyon.

"That you got laid?"

"That I made my way to your inside again. It feels good."

"About the annulment."

"We will do it." Zeus answered quickly.

A lump on my throat formed. This is what I want right? Tama lang ito..

"If we will get annulled, you get to marry again." Wala sa sariling bulong ko
habang nakapikit.

"Yeah, that's right."

"And you will be really happy.. Truly happy." Naramdaman ko ang pag-iinit ng sulok
ng mga mata ko.

I rested my face flat on his chest. Tahimik akong lumuha doon. Malayang nagbagsakan
ang luha ko sa kanyang dibdib.

"Why are you crying?" He asked.

Bakit nga ba?

"Maybe because, I really want you to be happy. It is a happy feeling that I want to
cry.." I sniffed imagining him in a room beside his new wife, sharing passionate
kisses every night.

"Thank you for wishing for my happiness."

"You are welcome." Masama sa loob na sabi ko.

=================

Kabanata 29

Maki Say's: Sabaw mode. Uninspired. Sareehh

Attraction.

"Goodmorning.." In a sleepy voice, Zeus said. I tilted my head in his neck.

Inaantok pa ako. Nakatulog ako ng sobrang himbing. I just couldn't believe myself
how many times we needed to be intimate last night so I would be able to sleep.

"Morning.. Mayroon akong schedule sa abogado para sa annulment.." Bungad ko agad.

"Where?"

"Sandejas Law Firm.. Wag kang mag-alala, hindi ako magtutungo sa mga Montemayor.
They wouldn't know you got married." Umirap ako.

"They knew I was married. And that is all in the past. Let's just move forward."

Tinusok ko siya sa tagiliran habang nakangisi. "Naiinis ka na?"

"Selene.."

I heard knocks from my door, si Mommy ang tumatawag. Nagkatinginan kami nI Zeus,
agad agad ay bumangon siya para magsuot ng pantalon. His morning wood is standing
so proud, I couldn't help but to adore his abs and perfect physique but I don't
have time for that, wala pa din akong suot. Umupo si Zeus sa kama and slid my
lingerie in me and gave me a swift kiss on the lips. Kahit sa simpleng pagkilos na
ganon ay nakaramdam ako ng pag-iinit ng pisngi. I want more but I am here for a
plan. I will not disappoint this time. I need to do this for closure and healing.

Para sa mga magulang ko na kinokonsensya ng kanilang maling desisyon noon...

Para kay Zeus na humihiling ng kalayaan para makapagsimulang muli..

Para sa akin na nakulong ng ilang taon sa galit at

sama ng loob..

I need to let go of every scars it caused me then start again.

"Sandali lang, Mom..."

Zeus pat my head, ininguso niya ang pinto para buksan ko na at kinakabahan naman
akong lumapit doon.

"M-mom.." I smiled widely sabay lingon sa likod ko. My glassdoor was opened, Zeus
is gone.

"You look off. Nakatulog ka ba?"

"I-I did.."

"Good. Sige, sumabay ka na sa amin magbreakfast para makita mo si Sue. Kasundong

kasundo niya si Coco sa kaartehan."

Inayos ko ang robe ko at sumabay na din pababa. My legs were sore and I can still
feel how tired I am.

Maaliwalas ang buong mansyon. Maybe Mom harvested the roses from our garden. Ang
mga dating kasambahay ay panay ang pagbati sa akin at ngiti lang ang sinusukli ko.
Naabutan ko sa hapag si Sue.

"Ate!" She jumped and came to me. Halos masakal ako sa kanyang yakap. "I missed
you.. Bakit mo naman ipinaglihi sa akin si Coco? She's so maarte!" Humahalakhak na
sabi niya.

"Wag mong turuan ng kaartehan mo, baka sumakit lalo ang ulo ko."

"You are so stiff!"

"Goodmorning my girls!" Lumingon kami kay Daddy na handa na para pumasok sa

opisina. Si Mommy ang una niyang nilapitan para halikan sa noo. Sumunod si Sue
pagkatapos ay kinuha niya si Coco mula sa pagkakaupo nito sa kaniyang upuan.

"Hi Dad.." Yumakap ako sa bewang ni Daddy.

"Attorney Lalaine is waiting for you at her office. Sinabi kong naroroon ka by 11
in the morning. Ipapahatid kita. Decided ka na ba?" Tumaas ang kilay niya sa akin.
Pagkakataon ko naman para mapayuko at pamulahan ng pisngi. I just made love with
Zeus last

night.. It may not seem like it pero desidido talaga ako.

Mahaba ang naging oras ng almusal. Napakaraming pinag-usapan. Suerlain didn't stop
asking about Brussels at sinabi niyang nagtungo na siya doon two years ago para
manood ng football game at hindi siya makapaniwala na hindi niya ako nakita kahit
sa mga advertisements man lang.

"Malapit na ang birthday mo, hindi ba?" Mommy asked. Ngumiti lamang ako.

"Let's have a welcome party.." Suhestyon agad ni Sue.

"Nothing grand please." Tutol ko naman.

Nagkatinginan lang ang pamilya ko, they've noticed the change. Marahil kung dating
ako yon, I would suggest parties to invite my friends to come over, kaya lang wala
naman na akong friends. Kung magpapaparty man ako, dapat ay kay Coco na lang.

"And we should enroll Coco in homeschool.." Dad said.

"Gusto ko po reguar school. Co-ed.. Kailangan matuto ni Coco makipagsocialize.

Masyado siyang spoiled because she thinks the world revolves around her. At kayong
tatlo, iniispoil niyo lalo."

Humalakhak si Daddy, guilty as charged. After the breakfast, umalis na si Daddy at

Sue, si Mommy naman ang naiwan kay Coco. Naghanda naman ako para magtungo sa
Sandejas Law Firm. Nagpahatid lang ako pero pinauwi ko na din ang driver. I think I
woukd need time to think after my talk with my lawyer. I need some time alone.

"Attorney Lalaine please.." Ngumiti ako sa receptionist na agad namang nagtipa doon
sa touchscreen monitor niya. I couldn't believe na hi-tech ang opisina nila. She
was able to communicate with Attorney Lalaine just by typing a message from her
screen.

"Please type in your details

here. Ma'am then Noelle will assist you to her office." Sinunod ko ang sinabi,
pagkatapos ay may isang mestizahing babae ang lumapit sa akin na mayroong mabait na
ngiti.

"Dito po, Ma'am.." She even opened the door for me. Huge cubicles around the office
welcomed my eyes. Lahat ay mayroong frosted glass wall, nagsilbing dibisyon at
senyales ng pagkapribado ng bawat opisina. Lumapit kami sa isang pintuan and Noelle
gave a warning knocks before opening the door. A woman in her thirties in her
corporate attire eyed me. Bumagsak muli ang mata niya sa mga dokumento.

"Have a seat please.." Sumunod ako sa kanyang gusto.

"Ano ang maitutulong ko, Selene?" Tumuwid siya ng upo at pagkatapos ay

humalukipkip. She looks dominant in all angle. Parang hindi ka dapat magbibiro kung
magsasampa ka ng kaso.

"I am considering to file an annulment against my husband, Attorney.."

Tumaas ang kanyang kilay at tinanggal ang suot na salamin.

"You are my fifth client for the week with the same concern."

My lips curved into a small smile, "But it is only Monday, Attorney Lalaine."

"Exactly." Strikta niyang sabi "Anong dahilan?" She breathe heavily. Parang sawa na
sa parehas na kaso.

"Hindi niya po ako mahal."

"Ikaw, mahal mo?"

"Gusto ko pong magsimula ng panibago."

Tumawa siya ng mahina, "Ang hirap sa inyo, akala niyo paglaya ang paghihiwalay. You
know what, Selene, ang proseso ng annulment ay mas madugo kaysa doon sa problema..
Why? Because you will be facing the case on your own, hindi ka madadamayan ng iyong
asawa. Mas masaklap yon."

"All my life, I never had him beside

me, Attorney." Pagpupunto ko. "All I ever wanted was to have him, but I did in a
wrong way. I need to give him his freedom because this is long overdue, gusto ko na
siyang maging masaya. Pagod na din akong maging makasarili. Ano po bang kailangan
niyong ebidensya para mapawalang bisa ang kasal?" Halos maiyak ako habang
binibigkas ko ang kahilingan ko. I just want this over and done.

"Sinaktan ka ba?"

"Hindi niya sinasadya." Lumunok ako.

Kumuha ng papel si Attorney Lalaine at iniabot sa akin. Isa iyong checklist na may
mga katanungan.

"I always ask my clients to fill that up. Those are simple questions but you need
to answer it truthfully."

The first part were basic questions answerable by yes or no, If I was a battered
wife, if my husband had an illicit affair, if my husband was a good provider. I
answered yes in all of the questions. Last part of the question is identification.

Katanungan kung bakit mo siya pinakasalan? Kailan ang iyong huling pag-uusap,
huling pakikipagtalik. Ang panghuli, kung mahal mo pa ba. Hindi ko masimulan ang
pagsagot sa unang katanungan dahil masyadong mahaba ang paliwanag kung bakit ko
siya pinakasalan.

"Attorney, I was forced to marry him-Gusto po ng mga magulang ko-"

"May nakatutok na baril?"

"Wala po."

"So ginusto mo din. Sagutan mo kung bakit.."

Binalikan ko ang papel at isinulat ang mga sagot ko.

Why did you marry? I love him.

Last time you talked? This morning.

Last time you had sex? Midmorning.

Do you still love your partner? I still care for him.

Sinagutan

ko iyon ng totoo pagkatapos ay inabot ko kay Attorney Lalaine. Tumaas ang kanyang
kilay.

"What's your husband's name?"

"Zeus, Zeus Eliseo Romualdez.."

"Ito bang si Zeus e sinasaktan ka pa? Nambababae pa?"

"Hindi na po kami nakatira sa isang bahay kaya hindi ko masasagot iyan."

Tumango siya. My phone rang.

"Excuse me.." Wika ko sa kay Attorney Lalaine para sagutin ang isang unknown
number.

"Hello?"

"Selene.. Can I see you today?" Boses pa lang, alam ko na kung sino.

"Zeus, nandito ako sa Sandejas Law Firm, inaasikaso ko ang annulment natin."

"I know. I am also here. But my lawyer is telling me that we cannot annul it not
unless mayroong grounds. Since you will be the one filing it, what we be our
ground?" Tanong niya.

"You are so excited about the annulment.."

"Not really, I got nothing to do.. Sinusundan lang kita dito." May panunukso sa
kanyang boses, namula ang pisngi ko.

"Sandali nga, kausap ko ang lawyer ko, mamaya natin idiscuss ang grounds,
magtatanong muna ako. I will see you later. I want to eat pasta for lunch, go find
a nice restaurant." Pag-iiba ko ng usapan.

"Yeah? How about Chesa Bianca? It is your favorite." Aniya, naging masuyo ang
tinig. Luring me in his spell again. Napakadalas niyang seryoso kaya tuwing
malambing naman siya ay nakakahalina. "You can finish the whole cheese bowl.."

"Oh, yeah. I missed that!" Tumawa ako. "I want their cheese fondue!"

"Okay, we will have that. Do you want to go anywhere else?" He asked. My mind
immediately find for the places that I missed.

"Gusto kong makakita

ng beach, Zeus."

"That one, we should schedule it with Coco, she should see the beach. Okay, talk to
your lawyer now. I'll wait for you at the lobby."
"Alright, see you.. Im excited."

"Me too. Bye."

Ngiting ngiti pa ako nang humarap kay Attorney Lalaine. Her face looks puzzled.
"Zeus? Kapangalan ng husband mo ang boyfriend mo ngayon?"

"H-huh? That is actually Zeus, the husband.."

Tumaas ang kilay ni Attorney Lalaine. "Kung may pinagtatampo ka lang sa asawa mo,
wag mo na ituloy ito. Mukhang masaya naman kayong dalawa."

"No.. I mean.." My face heated up. Gaano ba kasaya ang tinutukoy niya? Hindi ko man
lang nahalata iyon!

"Anyway, I heard you are talking about the grounds. I am about to see first if you
were able to apply a marriage license. Kasi alam mo Hija, pupwede namang walang
grounds ang annulment. You can actually file a nullity of marriage kung void na ang
kasal sa umpisa pa lang. Nasabi ng father mong walang Judge o witness noong
ikinasal kayo, that can constitute to a void marriage from the very beginning
however, I don't think a Judge would stand in the court to admit that he commenced
a marriage without his presence, katumbas iyan ng pagkukwestiyon sa kanyang
kakayahan. Kung idadaan naman natin sa psychological incapacity, kailangan niyong
magpatingin sa psychiatrist. You have to remember every detail when you cohabited
with your husband. Other grounds would be, your husband has an STD or he's sexually
impotent." Mahabang paliwanag ng abogado.

Noong hindi pa ito nangyayari, akala ko ay madali lang ang lahat, but then, when
Attorney

Lalaine explained to me what will happen, parang binuhusan ako ng isang malaking
pang problema. Establishing a whole new life in the Philippines while undergoing an
annulment would be difficult. Single mother pa ako.

Tulala tuloy ako nang lumabas ako sa Sandejas Law Firm. Nakita ko agad si Zeus na
nag-iintay sa lobby at pinagpipiyestahan ng tingin ng receptionist doon at wala man
lang siyang kamalay malay. Nagmartsa ako papalapit sa kanya.

"Hi.." He smiled and greeted me first then my heart melted. He stood up and kissed
me on the forehead. Inilagay niya ang kanyang kamay sa aking bewang at sabay kaming
naglakad palabas ng gusali ng lawfirm.

"How was it?" Tanong niya.

Nagkibit balikat ako. "I am famished." Walang balak ibalita sa kanya ang lahat ng
napag-usapan. That would be awkward.

Dinala ako ni Zeus sa paborito kong restaurant para kumain. Ako sana ang magbabayad
pagkatapos pero hindi naman niya hinayaan. Iniisip ko na lang na susweldo na naman
siya sa Yukan'na kaya siguro ay may pera na naman siya.

"Bakit ka pala nag-punta sa Law firm?" Tanong ko. Hindi naman siya maaring magfile
ng annulment dahil ako na ang gagawa noon. Parehas na madidismiss ang kaso kung
parehas kaming may petition.

"Naghanda lang ako para sa abogado na maaring makatulong."

"Babae ba ang abogado mo?" Tanong ko habang papasakay kami sa kanyang sasakyan, no
idea where to go but I let him bring me where he wants.

"Attorney Badeth." He answered. Agad na tumaas ang aking kilay.

"Wala bang lalaki?"

"I don't know. Rye recommended her." At sumunod ka naman.

Tahimik

na nagmaneho si Zeus habang pasulyap sulyap sa akin. Namintana lang ako na parang
hindi siya nakikita.

"She's tanned, about 5'3 in height, petite." Putol niya sa katahimikan.

Nilingon ko si Zeus nang naiinis. "Eh ano naman ngayon?"

"Kabaliktaran mo."

"Eh ano naman nga ngayon?"

"She's not my type."

Natahimik ako sa huli niyang sinabi pero bahagyang pinakalma non ang aking
damdamin. Huminto kami sa tapat ng isang condo. Isang middle class condo iyon at
halatang bagong gawa.

"I live here." Aniya. Lumagpas kami sa parking entrance at nagpaikit ikot ng limang
palapag ang kanyang sasakyan para magpark.

"Anong gagawin natin dito?"

"I need to get some stuffs. May mission order ako sa Zamboanga. Mamayang gabi ang
flight ko. Dumaan lang ako pagkatapos ihahatid na kita sa inyo."

Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako ng kaba para sa kanya. I have a mental
wish that he would get back to his senses and work in a corporate world again.
Pinindot niya ang elevator at sumunod naman ako. Binuksan niya gamit ang susi ang
isang pinto. When I went in, nagulat ako, it looks like a jungle. Walang ayos at
may kaunting gamit.

"Bakit ang gulo?" Tanong ko agad. He shrugged at nagpatuloy sa pagpasok.

"I have no time to clean up my pad. Marami kaming mission. Kulang ang trained
agents dahil maraming tinanggal, loyalty issue." Pumasok siya sa kanyang kwarto,
paglabas niya ay mayroon na siyang bitbit na clothes hamper, picking up every shirt
scattered on the floor, gayunpaman, hindi ito nakatulong dahil nanatiling makalat.
I live with five men for the past

five years and I know how messy they could get, kung wala lang kaming househelp,
ganito din siguro ang inabot ng bahay.

"Anyway, grounds." Tumigil si Zeus at umupo sa sofa. Hinila niya ang aking kamay at
pinaupo ako sa kanyang mga binti, facing him. Bababa sana ako sa sofa para doon
umupo pero matibay ang pagpipigil niya. "What grounds?" Tanong niya.

"Well, the usual.. We can say that you have an STD." Kumunot ang noo ni Zeus.
Pinigil ko ang pagtawa.

"That's not true."

"Or you are sexually impotent."

"Ako? Sexually impotent? You know that's not true!" Kumunot ang ilong niya at
namula ang pisngi. Hindi ko na napigilan ang pagtawa dahil halatang naiinis na
siya.

"Iniinis mo ba ako?" His voice sounded so defensive.

"Naiinis ka na ba?"

Zeus bended my body hanggang mapahiga ako sa kanyang sofa, "No, I want to prove you
wrong." He said in between his breath.

I rolled my eyes "Eh di naiinis ka nga.."

Pinatakan ako ng halik ni Zeus sa labi. Tatlong beses bago tuluyan niyang sakupin
ang labi ko para sa mas mainit at mas malalim na halik.

"I can't be sexually impotent when I am like this. I want to take you over and over
again."

I kissed back. Dahan dahan niya akong inaalalayan papahiga ng sofa. I am into that
frenzy again, I moaned like a wild cat, hindi kagaya kagabi na puno ng pagpipigil.
Para akong kinukuryente sa bawat haplos, napapaarko pa ang aking katawan sa
malayang paghawak niya sa akin.

"I will miss you, Selene.."

"Wag ka na kayang umalis?" Bulong ko habang nakapikit.

"Why? You will miss me?" Sinubsob ni Zeus ang

kanyang mukha sa aking leeg at yon naman ang pinagtuunan ng pansin.

"Ang kapal mo. I won't miss you. I want you to fix your life."

"Kaya nga nandito tayo hindi ba? You want me to work for Yukan'na."

"Because it suits you more than mopping the floor in a foreign land! Pero mas gusto
kong bumalik sa sa kompanya."

"Wala na akong kahit ano, Selene. I disappointed my Dad and I haven't hear any news
from my mom." Huminto siya sa paghalik at bumagsak na lang ang kanyang tingin sa
aking mga labi.

Nalungkot ako sa kalagayan ni Zeus, mas lalo siyang napag-isa kung ganon. Wala na
siyang pamilya. His parents see him as their responsibility pero ngayon ay
pinabayaan na siya ng tuluyan. Kahit man lang suporta ng isang pamilya ay
ipinagkait sa kanya.

"But you have your diploma." I pointed out.

"Who will accept a failure CEO?"

"You are not a failure!" Pagdidiin ko. Itinulak ko siya at bumangon ako. I
straddled him. Yumuko siya at hindi man lang ako tinitingnan sa mata.

"Look at me, Zeus." Utos ko pero hindi siya sumunod.

"Hindi ka talunan. You will only be a failure if you believe you are."

"I am.. Hindi mo ba nakikita ang buhay ko ngayon, Selene? I have nothing. Bumagsak
ang dalawang kompanya na nasa pangangalaga ko. My marriage is even failed!" Puno ng
hinanakit na sambit niya. "And I am not telling this because I want you to stop
filing our annulment. You can still do it. I had my chance and I ruined it. Wala
akong karapatan na pigilin ka. I don't deserve you." Malamlam ang tingin ni Zeus sa
akin. Hinawakan niya ako sa baywang at iniayos ng upo sa kanyang sofa.

"I need to go. Kukunin ko lang ang gamit ko." Tumayo agad siya. Nakaramdam ako ng
matinding lungkot. How can I see him like this? Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko
habang tinitingnan ang kabuuan ng unit niya. Napadako ang tingin ko sa keyholder
niya at nakaisip ng idea. His life is a mess, I should start helping him pick up
the pieces where he left it. Sabi, isang taon at kalahati hanggang dalawang taon
ang proseso ng annulment. Siguro naman, sa panahong iyon, magiging maayos na si
Zeus.

Tahimik kami ni Zeus nang lumabas sa kanyang pad. Isang duffel bag lang ang kanyang
bitbit.

"Tatawag ka ba?" Lakas loob na tanong ko. Paano ko malalaman kung ligtas siyang
makakarating doon? He has no family.

"Mahina ang signal sa probinsya."

"Gaano ka katagal doon?"

"Hindi ko alam, isang buwan siguro ang pinakamabilis.."

Masyadong matagal iyon... Gusto kong sabihin pero alam kong wala naman akong
karapatan.

"Just.. please text me when you get there."

Huminto na ang kanyang sasakyan sa harap ng aming bahay.

Malungkot niya akong tiningnan. "Okay."

"Y-you can talk to Coco if you can call me while your there."

"I can?"

Tumango ako.

"I will call."

Napanatag na ako dahil doon. Marami pa sana akong gustong sabihin pero hindi ko na
naituloy. I just wish him to be happy, napakadali niya kasing malungkot. If I can
convince him that there so many things to celebrate about.. kagaya ng pagkakaroon
niya ng anak.

Pero masisisi ba ako ng kahit sino kung napaso na ako? Nasaktan ako ng husto at
natatakot na akong muli na imbitahan siya sa buhay ko. Hindi ko lang talaga mapigil
tuwing malapit siya. My body wants to be with him. I need him and I am still not
sure if this is just a strong attraction towards him..

=================

Kabanata 30

Paano?

"Coco.. He must be sleeping." Umikot ang mga mata ko habang sinusundan ako ni Coco
patungo sa aming kuwarto. She likes sleeping with me now lalo na at nakakausap niya
si Zeus. Yacob and her other father were calling her on her ipad, tanging si Zeus
lang ang hindi makadirekta dahil baka makita nila Mommy.

"But he said he won't sleep not unless I brushed my teeth. I am done. Let's call
him!" Pabulong pa ang anak ko dahil alam niyang sikreto lang naming dalawa ang
pakikipag-usap niya kay Zeus.

"Fine." I rolled my eyes heavenwards and reached for my ipad. Pumwesto agad si Coco
sa aking kama at siniksik ako. Just when I am about to dial Zeus' number, my ipad
rang. Si Coco na ang sumagot non.

"Hello?" Humagikgik si Coco kahit itim pa ang screen.

"Hi Baby doll.." Pumaimbabaw agad ang malambing na boses ni Zeus.

"I brushed my teeth." Coco giggled.

"Wow! Can I see that?"

Patuloy silang nag-uusap. Napailing na lang ako. Humikab ako sa pagod dahil ilang
araw ko na nililinis ang pad ni Zeus. Talaga namang nakakapagod! Inuunti unti ko
iyon at kanina ay tinodo ko na. Nalinis ko ang kanyang tirahan at nakapagstock na
din ako ng groceries sa kitchen. Ibinili ko din siya ng bagong kurtina para hindi
masyadong madilim ang kanyang lugar.

"Goodnight Daddy

Pogi."

I sighed then closed my eyes. Di ko alam kung bakit Daddy ang itinawag ni Coco.
Narinig ko rin lang yon three days ago. I didn't ask. Ngumuso ako at pinagmasdan si
Coco. Hindi ako kinakausap ni Zeus nung mga nakaraang araw. Laging si Coco ang
kanyang hinahanap at kinukumusta.

"Where's your Mom?" Narinig ko pa sa background.

"Her eyes were closed. She's tired. She looks ugly and it will be her birthday on
the other day. She looks ugly." Paulit ulit pa si Coco!

"Your Mom was never ugly, Coco.." Parang pinapagalitan pa niya ang anak ko. Sinilip
ko gamit ang isang mata si Coco at nakanguso ito. Ayaw talaga ng kinokontra.

"But she's ugly." Giit niya pa. "She's always frowning. Maybe she misses Tatay!"
Pinanlakihan ako ng mga mata sa sinabi ni Coco.

"Maybe.." Zeus dismissed. "Goodnight, Doll. You should sleep now."

Talagang hindi niya ako kakausapin! Fine. Mabuti na rin siguro ang kanyang ginagawa
para masanay ako na wala siya.

-----

"You can say that you never had sex with him while you were married. You cohabited
with him for less than a year."

"But we did have sex!" Pagpupunto ko sabay simsim ng kape.

"Then tell them you were not satisfied. Not unless..." I covered my ears. Hindi ko
akalaing sa kanya ko pa maririnig ito.

"Ria, stop it!" Pasalamat siya at masarap ang kape sa Café ni Chef Mark Sandico,
ang idol ni Ria sa kusina. Kumalma ang nerves ko but hearing her

talking bluntly about my sexlife surprised me.

"Ano? I am married." Ria grinned. "And if there's a satisfying sexlife, then

there's this unsatisfying. Parang Fifty Shades of Grey. Yung sinasaktan? That's a
no, no."

"Ria! You read that? Oh my gosh!" Napatakip na talaga ako ng tainga.

"I even watched the film. Panoorin natin yung Fifty Shades Darker." Nanunuya pa
siyang tumingin sa akin.

"Hindi ganon si Zeus."

"Sabihin mo na lang na hindi ka nasiyahan sa kahit anong binibigay niya."

"Eh di lalong inisip ni Zeus na may problema siya sa utak, depressed na nga yung
tao." Pagtatanggol ko.

"Akala ko ba, hindi mo na mahal? Bakit concerned ka?" Nilingon ko si Heather na

panay ang lantak sa kanyang cake. She's 8 weeks pregnant on her 3rd baby
samantalang si Ria naman ay 4 weeks. Sumasakit ang ulo ko dahil napapalibutan ako
ng mga buntis na mukhang walang interes sa sinasabi ko bukod sa kumain.

"I want to set him free, hindi naman kasi sa akin matatagpuan ang kaligayahan
niya." Pagpupunto ko.

"Hindi sayo, diyan sa vajayjay mo." Diretsahang wika ni Heather, Ria giggled. I
rolled my eyes. I couldn't believe we are having this conversation.

"Alam mo, it is about time that you sit down and talk about what happened five
years ago because you know what? You cannot escape it. Guilt will consume you
both." Maingat na wika ni Ria.

My phone rang. Napangiti agad ako nang makita si Zeus sa screen pero nalungkot nang
maalala na hindi na naman siya ako kakausapin.

"Hi.."

I smiled shyly.
"Are you outside?" Kumunot ang noo ni Zeus. Heather's reaksyon went funny. Si Ria
naman ay may tingin na nagniningning, parang kinikilig.

"Yeah, kasama ko si Ria at Heather."

"Hi Zeus!" Ria and Heather said in chorus.

Ngumiti si Zeus, mukhang kakagising niya lang. Wala siyang pang-itaas at nakadapa
sa kama.

"I thought you are with Coco.."

"Wala eh. Nasa labas ako.." Inaasahan ko na na puputulin niya ang tawag. Dalawang
linggo na ganito. He'll look for Coco, kapag wala ay tatapusin niya ang tawag.

"What are you having?" Tanong niya na ikinagulat ko. Nilipat ko ang camera patungo
sa plato ko at pinakita ang inorder kong aglio olio.

"Ikaw? Nagbreakfast ka na?" I asked.

"Breakfast in bed.." Napakunot ang aking noo dahil sa malamyos na boses ng babae sa
background. Isang babae ang lumitaw sa screen, wearing white lingerie with a tray
on her hands.

"Sino yan?" Galit agad na wika ni Heather, hinawakan siya ni Ria sa kamay para
pakalmahin.

"Sht, I forgot to lock the door."

"Okay, Bye." Pinatay ko ang tawag habang kumakalabog ang dibdib.

"Patayin mo ang phone! Talipandas talaga yang Zeus na yan. Patayin mo ang phone mo
nang hindi na makatawag!" Inis na wika ni Heather.

"Heather... Hindi dapat ganon.. Kapag nagalit ka dapat antayin mo muna ang
paliwanag para makapagdesisyon ka kung pagbibigyan mo ba o hindi yung nagkamali.."
Ria said. The Ria I've known.

"Ria, that means you are letting yourself to get fooled! No!" Umirap si Heather.
"Dapat tapusin mo na bago pa mas

lokohin ka."

"Kaya hindi sila nagkakaintindihan dahil hindi sila nag-uusap." Giit naman ni Ria.
Nagpatuloy sila sa pagtatalo. Pinakinggan ko lang sila na parang blankong recorder.
Wala akong laman. Wala din akong maintindihan. I can hear them pero walang mag-sink
in.

Bukas ang ibinigay sa akin na schedule para magtungo sa korte at personal na

magfile ng petition.

Our birthday.

Mag-isa lang akong magtutungo sa korte bukas, the Law Firm's messenger handed me
the petition this morning at kinailangan ko na lang itong pirmahan.

The document states that I want a dissolution of marriage because of Zeus'

psychological incapacity. That I never felt love, safe and respected inside our
home while we were married. Mas mahabang proseso ito dahil maoobliga akong magtungo
sa psychiatrist para ipaliwanag na si Zeus ang may problema at hindi ako.

Buong araw akong wala sa sarili. Panay ang plano ni Mommy sa para sa birthday ko
pero panay naman ang tanggi ko. It is like celebrating my petition for annulment
too. Hindi ko alam na imbes pakiramdam ng paglaya ang maramdaman ko, I feel
burdened. Parang sinusunog ang puso at hirap akong humakbang, tila hinihila
papalapit sa bangin na hinding hindi ko dapat lapitan.

I sighed at the document counter where they will receive my case. I gasped when my
second copy was stamped as received, signed with date and was returned to me.
Umagang umaga ay nagtungo agad ako sa korte at wala pang masyadong tao para magfile
ng annulment.

"The court will send you schedule of the hearing. Sana ay madaluhan

mo iyon sa oras." Anang matandang nandon sa counter na parang sawa na sa trabaho

niya. Ngumiti ako ng tipid saka tumalikod para maglakad sa malawak na hall ng
korte. Ginugulo ng hangin ang buhok ko at dumdulas ang sapatos ko sa makintab na
sahig. The place looks so empty and lonely.

"You filed it today." Tiningnan ko si Zeus na nakapamulsa sa daraanan ko. Nagulat

ako pero hindi ko ipinahalata. I nodded. Hindi ko sana siya papansinin pero hinuli
niya ang kamay ko.

"Jenny is the daughter of the Governor that I am looking after. Nakalimutan ko lang
isara ang pinto dahil dapat ay kukuha pa ako ng tubig pero nakatulugan ko na din
ang pakikipagusap sayo. She attempted to get inside my room so many times but I was
able to escape it, yung kahapon lang ang hindi."

"Okay. Bakit nandito ka?" Malamig na tanong ko. Kung hindi pa siya nakagawa ng
kasalanan, hindi niya ako babalikan at kakausapin.

"I want to celebrate our birthday together."

"Mayroong inihanda sa bahay, you cannot celebrate with us.." Kalmado kong sabi.
Kitang kita ko kung gaano siya nasaktan sa sagot ko pero hindi ako nagpaapekto.
Malungkot siyang tumango.

"I see. Sige.. I will go ahead." Yumuko siya at tumalikod na. Pinili kong ignorahin
iyon. Hindi naman siguro siya mapapaano kung wala siyang kasamang magcelebrate ng
birthday. Umuwi agad ako nang oras na yon.

Madilim ang buong bahay. I rolled my eyes. This is another bad surprise from my
mother.

"Surprise!" Lamang ang baritonong boses sa sumigaw bago nagkaroon ng ilaw. Nagulat
ako nang makita roon si Abram, Elliot, Franco, Drake at si

Yacob na karga si Coco. They all looked dashing! Pati si Suerlain na bihira kong
makita sa bahay ay naririto din kahit maaga pa.

"Hey! Anong ginagawa niyo dito?" Natatawang tanong ko sabay tanggap ng kanilang
maiinit na yakap.

"Ang clingy ba? Naiayos na namin ni Yacob ang business namin kaya dito na kami sa
Pilipinas, Abram as we all know, babalik na naman talaga siya dahil kailangan ng
tulong sa kanilang negosyo. Elliot will be building his own restaurant in their
hotel while Franco, he's just being Franco, he's a leech." Paliwanag ni Drake,
sinuntok naman siya ni Franco na hindi ko makitaan ng bahid ng kagaspangan at panay
ang tingin kay Sue. He would smile like an idiot while looking at my sister!

"Sorry but she's taken." Wika ko kay Franco na agad pinamulahan ng pisngi. "You
look disgusting when you blush." Dugtong ko pa. Yumuko siya at tumalikod, even his
ears heated up.

"Yacob.." I hugged him on his waist. "Kumusta?"

"Namiss ko kayo ni Coco.." Bulong niya sabay halik sa aking buhok.

"Are you staying for good, Tatay?" Coco asked.

"I will visit you everyday..." Sumimangot si Coco. "But I want to sleep beside you
and Mommy."

Nagkatinginan kami ni Yacob. Hindi ko alam kung bakit biglang naging awkward simula
nung umamin siya na nagkagusto siya sa akin.

"Hindi pa pwede. Malay mo, soon." Ginulo ni Yacob ang buhok ni Coco at tumingin ng
makahulugan sa akin. Nag-init ang pisngi ko. His blue eyes scanned my face,
suddenly his scent seems too strong on my nose, gusto kong lumayo pero inakbayan
niya ako.

The celebration

was simple. Isang snacks at dinner lang na naroon ang lahat, humabol si Heather at
si Ria na inihatid naman ni Gaelan. Even Hunter was here at parang may sarili
silang mundo ng kapatid ko. Napatingin ako sa orasan. It is nine 'o clock in the
evening, I am wondering what Zeus is doing now. Humikab ako, namaalam na sila Yacob
at unti unti nang nabawasan ang mga bisita. Nanatili ako sa salas at tumulong sa
pag-aayos. I found myself saving for food.

"May lakad ka pa?" Tumayo si Daddy sa aking likuran. Tulog na si Coco sa kanyang
balikat.

"Dadalhan ko lang yung kaibigan ko ng pagkain, Dad." I answered calmly.

"Sinong kaibigan?"

"Y-yung nakilala ko po sa Brussels. Kasamahan ko siya sa trabaho. Nandito din

siya."

"Ipapahatid na kita."

"I'll bring my car, Dad. No need." Mabilis pa sa alas kuwatro na sagot ko. Humalik
ako sa pisngi ni Daddy para magpaalam.

"Yung annulment mo kay Zeus-"

"I just filed it today, Dad. It is in your library table." Sagot ko agad. He always
reminds me to file the petition. Ayaw na ayaw na ata talaga niyang dalhin ko pa ang
apelyidong Romualdez. Nagtungo ako sa kotse ko. I drove as fast as I could in Zeus'
unit. Hindi ko alam kung naroon siya pero magbabaka sakali ako. I parked my car in
front of his condominium building. Hinawakan ko ang paperbag na mayroong lamang
pagkain. Ngumiti lang ako sa guwardiya na kilala na ako dahil sa pabalik balik ko
sa paglilinis ng unit ni Zeus.

Nang makalabas ako ng elevator, natigilan ako pagkakita ko sa babaeng nakatayo sa

harapan ng unit ni Zeus. A beautiful girl that I never thought

I would see again.

"Olivia." I whispered.

She's wearing a white summer dress na umabot lang sa kanyang tuhod, sa kanyang
kamay ay kahon ng cake at wine naman sa kabila. Nakatitig siya sa pinto ni Zeus na
parang may inaantay. Hanggang kailan pa siya nakatayo roon? Does she even knock? Or
will she ever knock?

"Selene.." Umawang ang kanyang labi. She looks divine. Parang walang pinagdaanang
sakit kung tutuusin. Nanatili ang maamo niyang mukha, walang galit o kahit ano.
Tiyak na nagulat siya pero mas nagulat naman ako. Nag-uusap pa ba sila? Alam niyang
dito nakatira si Zeus?

"I---I was, I just want to give this to Zeus.. Happy Birthday too. I... Papasok ka
ba sa loob?" Namula ang gilid ng kanyang mga mata. "Ikaw na ang magbigay.. He
doesn't know Im here.." Bulong niya. Kitang-kita ko ang pagpatak ng luha sa kanyang
mga mata. Tears of a woman that is so inlove but she cannot express it.

"Olivia.."

"Naiintindihan ko naman na hindi niya ako mamahalin, Selene.. It is just that. It

is still painful.. It is painful that you cannot love him back.." Humikbi siya.
Naalarma ako dahil baka matulad na naman dati. Baka makasama sa kanya.

"Olivia, calm down.." Lumapit ako pero umatras siya. Lumuhod siya para ibaba ang
cake at wine na kanyang hawak sa pintuan ni Zeus.

"Why can't you just love him, Selene and let him be happy? Bakit mo siya
hinahayaang magkaganyan? Bakit mo siya sinasaktan?"

Tumuwid ako ng pagkakatayo. Hindi ko siya sinasaktan. Hindi ako gumaganti.. Ito na
ang pinakamabuting magagawa ko para sa kanya pagkatapos niya akong

saktan ng maraming beses. Ito lang ang kaya kong ibigay

"He hurt me."

"You hurt him first! Sinaktan mo siya paulit ulit pero paulit ulit ka din niyang
minamahal. Bakit hindi mo kayang gawin sa kanya yon?"

"Hindi mo naiintindihan, Olivia.."

"Naiintindihan ko dahil sinaktan niya ako pero nandito pa din ako, mahal ko pa din
siya at nag-iintay ng pagkakataon na makakalimutan ka niya at ako ang una niyang
makikita.." Humikbi siya. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya.

Nag-iintay siya ng pagkakataon na makalimot si Zeus para magkatotoo sila? Would

that even be possible? Hindi ka mamahalin ng tao basta basta dahil nandiyan ka,
mamahalin ka niya dahil ikaw ang tinatangi ng puso at isip niya.

But how can a woman with a weak heart give a love that strong? Paano iyon nagagawa
ni Olivia?

Kung anong tibay ng puso ko, ako pa ang hindi makaya ang sobra sobrang pagmamahal.
I suddenly feel disgusted about myself. Nagmahal ako pero hindi ganito katindi.
"He's waiting for you.. I heard him calling your name over and over.." Naglakad na
papalayo si Olivia at tinungo ang elevator. Sa isang iglap, nawala na siya sa
paningin ko. I hurriedly unlocked Zeus door and saw him lying at the sofa with a
bottle of whiskey in his hands.

Ipinasok ko pati ang bitbit na cake at wine ni Olivia. Ipinatong ko yon sa

sidetable at dinaluhan si Zeus. He's sweating while sleeping soundly. Hindi na ako
nag-abalang magbukas ng ilaw. Kinapa ko na lang ang lahat ng bagay. Dahil sa ako
naman ang naglinis ng kanyang pad ay nakabisado ko na ang mga gamit, I placed a
hotwater in the bowl and place

a towel there. Pinunasan ko si Zeus at hindi man lang siya gumalaw. He smells
alcohol. Dalawang bote ang inialis ko sa kanyang tabi.

"Zeus...." Tawag ko nang may pag-aalala nang umungol siya na parang nasasaktan.

"Why does everybody leaves? I am so fcking unlovable. Damn it!" Usal niya. Sa
kabila ng dilim, kitang kita ko ang pagkislap ng kanyang mga mata dahil sa luha.
Agad kong pinunasan iyon.

"I just want to die.. Can I just not wake up?"

"Zeus.. Don't say that. Shhh..."

"I want Selene! Who are you?"

"I am Selene.." Patol ko.

"Umalis ka, magseselos na naman yon." Tumagilid si Zeus ng higa kaya ang likod niya
ang nakaharap ko.

"Anong magseselos si Selene? Kailan ba siya nagselos?" Naiinis na tanong ko.

"Always. She's jealous of everyone. She's even jealous of me."

"That is not true."

"Go ahead, ask her. She's always jealous. She's wicked." Giit ni Zeus.

Napasimangot ako. Gusto ko na siyang iwan pero hindi ko naman magawa dahil lasing
na lasing siya. Nagpatuloy ako sa pagpunas ng kanyang binti para mahimasmasan pero
nanatili siyang nakahalukipkip at nagmamatigas. Ayaw niyang gumalaw dahil akala ata
ay estranghero ako.

"Zeus, wag kang makulit... Si Selene ako. Magpaalaga ka na sa akin."

Bumalikwas siya at ngayon ay nakaharap na naman sa akin, mariin pa din ang

pagkakapikit.

"I will tell you a secret.." Lasing na lasing na sabi niya.

"What is it?" Sumalampak ako sa carpeted na sahig, kung hindi siya magpapaasikaso,
sasakyan ko na lang siya.

"Selene has a boyfriend.. and she's cheating.. With me." Malungkot akong napangiti.

"And why do you allow that?" Nagbara ang lalamunan ko.

"Because I love her. Damn it. I so love her. Kahit kabit ako ayos lang basta hindi
niya ako iiwasan. Kahit habang buhay akong kabit.. Sige lang.." His speech was
slurry but it didn't fail to make me cry.

"I was born to give love but I will never be loved back. That's how life works for
me." He whispered.

I hugged him pero nagpumiglas siya. Ayaw niyang magpahawak.

"Get off of me!" Sigaw niya.

"I am so sorry, Zeus.. I am so sorry.. Paano ka ba mamahalin? Sabihin mo sa akin?

Paano ang tama?" Humikbi ako.

"Just love me.. Gently. Durog na durog na ako." Pagkasabi non ay bumagsak na siya
sa pagkakahimbing. Nanatili ako buong gabi para bantayan siya.

=================

Kabanata 31

Happy.

Nagising ako na nakahiga na sa kama. Nang mapagtanto kong hindi ko iyon higaan,
napabalikwas ako at nalaglag sa sahig.

"Ouch!"

"Selene!"

Zeus, topless, runs towards me. Nilapitan niya ako at hinaplos ang parte na
bumagsak sa akin. It is just that it is my butt. He cupped it gently.

"Are you okay?"

I nodded and smiled.

"Okay ka na ba, Zeus? Do you want me to cook for you?" Alok ko habang nakangiwi.
Nagtaas siya ng kilay na parang naguguluhan.

"I am cooking." He said as a matter of factly.

Tumayo ako agad. Ako na lang ang gagawa non. Last night was an eye opener, I was
reminded by Zeus past. Ako naman ang nakalimot sa dapat kong maramdaman. I
instantly understood that Zeus has a lonely past. That he was a sad boy and still
is.

"It was your birthday. We should at least celebrate it."

Nagtataka siyang tiningnan ako.

"It was your birthday, too. And I never actually celebrated any of my birthdays..
Lagi lang akong sumasali kung anong meron ka." A pained expression crossed his face
at naalala ko na naman ang pinagsasasabi niya kagabi.
I pulled off a bright smile and I caressed his face with my touch.

"That was actually fine with me.. I missed celebrating my birthday with you.."

A childish smile formed in Zeus' face.

"Do you want to go out and celebrate our birthday?" Umaasa siya.

My heart thumped with excitement. I nodded.

May sasabihin pa sana ako nang mag-ring ang cellphone ko. Gumapang

ako agad sa may side table dahil naroon ang phone ko. I almost murmured a curse
nang makita kong tawag iyon mula kay Daddy.

"Hello Dad?" Kinakabahang sagot ko.

"Selene? Where are you? Hindi ka na umuwi, nag-aalala ako.."

"Dad.. Relax. I just want a time--" Lumipat ang tingin ko kay Zeus, "Alone.. Regalo
ko sa sarili ko. How's Coco?"

"She's fine. Okay, Selene. Just don't turn off your phone. I want to make sure you
are fine."

Natawa ako sa pag-aalala ni Daddy.

"Hindi na po ako maglalayas. Nasa inyo din ang anak ko. Consider her as your
hostage. Thanks Dad. I love you.."

Nagka-ayaan kami ni Zeus para kumain ng almusal. He cooked bacon and pancakes. Ako
pa ang bumili nito para sa kanya. He smiled at me while serving me food on my
plate.

"Were you the one who restocked my pantry?" Tanong ni Zeus na hindi tumitingin.
Kumuha ako ng bacon at napapikit pa ako nang kagatin ko iyon, crispy, just the way
I liked it.

"Bakit naman ako ang maiisip mong gagawa non?" Pagmamaang maangan ko.

"Who else would?" Zeus smiled as he sat on the chair in front of me, "You're the
only one I brought here."

My smile faded, "S-si Olivia.."

Kumunot ang noo ni Zeus dahil sa pagbanggit ko.

"I saw her outside your door last night." I continued, mas lalong kumunot ang noo
niya.

"Impossible.." He said.

I shook my head. "She's there.."

Nagkibit balikat siya. "It's been a long time." Sambit niya na parang malalim na
nag-isip.

"She still loves you." I said. Zeus stopped scooping rice to his plate then let out
a sigh.
He nodded sadly. Inintay kong may sabihin

pa siya pero itinulak niya sa akin ang baso na may lamang juice, "Eat.."

That ended our conversation about Olivia. Parang hindi din kasi siya kumportableng
pag-usapan. After we finished eating, inaya niya akong magtungo sa kwarto niya.
Nag-labas siya ng box ng DVDs na yung iba hindi pa nabubuksan. I scrolled through
his collection at gusto kong matawa dahil sa movie selection niya.

"The Wedding Singer? Seriously? Adam Sandler?" I chuckled. He just smiled shyly.

"I like those kind of movies."

"But this is so cheesy for you!"

Namula ang pisngi ni Zeus. While looking at him, I realized that I haven't known
him. I just known him to be Zeus, the quiet type, the cold hearted beast. Alam ko
kung anong background niya, kung saan siya nagsimula pero ang totoo, hindi ko siya
kilala. Dahil sa pagiging tahimik niya, hindi ko pala alam ang gusto niya, ang
hilig niya. He never talked about it and I never asked. All my life Zeus was just
there, looking after me but I never looked at him the way he looked at me.

Siguro ganoon naman talaga, those people that you see almost everyday, yung isang
tawag mo pa lang, nandiyan na, sila yung babalewalain mo. I learned that lesson
years ago, and it strucked me painfully though.

Dahil paborito ko ang The Wedding Singer, he played it. We snuggled through his
comforter, ang lakas makadaya ng kadiliman sa loob ng kwarto niya dahil sa makapal
na kurtina, aakalain mo talagang gabi na.

I reached for Zeus' hands under the comforter and he intertwined our fingers. Hindi
ko alam kung napangiti ba ako doon o dahil kay Adam Sandler

but I noticed that we were both smiling. Tutok ang mga mata niya sa screen kaya
bumalik din ang tingin ko doon.

My mouth dried up when Adam Sandler started to sing. It gets me teary eyed whenever
I hear that song. The scene is just so perfect.

I wanna make you smile.. Whenever your sad, carry you around when your arthritis is
bad.

"All I wanna do, is to grow old with you.." Nagkatinginan kami ni Zeus dahil
parehas naming sinabayan si Adam Sandler sa parteng iyon. We bursted out in
laughter. Nakalimutan ko ang pagluha.

"Sintunado ka pala?!" Panunukso ko sa kanya.

"Nung sintunado ka ba, nilait ba kita?" Tinaasan ako ng kilay ni Zeus saka piniga
ang ilong.

"Hoy! Hindi naman kasing sama ng boses mo ang boses ko! You sounded like a ship
horn. That's horrible." Hinampas ko siya ng unan.

"Favorite song ko yan, wag ka nga!" Parang bata niyang sabi.

"Gaya gaya ka naman ng favorite song eh." Wika ko sa kanya.

"And I'll miss you, kiss you, give you my coat when you are cold oh.. Need you..
Feed you.. Even let you hold our remote control." Inilapit pa sa akin ni Zeus ang
mukha niya na parang nang-iinis pa habang kumakanta.

I bit my lower lip and held our hands up like it is our microphone.

"So let me do the dishes and our kitchen sink, put you to bed when you've got too
much to drink.." Zeus smiled as he watched my lips singing the song even I am out
of tune.

"Oh I could be the man, who grows old with you.." Zeus sang.

"I wanna grow old with you.." Napayuko ako. My heart beats erratically when I sang
the last

part.

Zeus moved his head and his lips touched mine, pero sandali lang iyon dahil binawi
din naman niya.

"Im sorry.." He said. "Gusto mong lumabas?" He asked, bigla siyang napatayo na
parang napaso.

"Saan tayo pupunta? Baka makita tayo ni Daddy. O ng tao niya. Sabi ko pa naman,
mag-isa lang ako ngayon."

Saglit na nag-isip si Zeus.

"I have an idea."

Lumapit si Zeus sa cabinet niya at kung may ano anong pinagkukuha doon. He gave me
pair of clothes at nang ilaladlad ko iyon, hindi ako halos makapaniwala na may
ganoon sa closet niya.

"Zeus! Bakit ko naman ito isusuot?" Hindi ko alam kung maiinis o matatawa ako sa
uri ng damit na ibinigay niya. It is bright yellow jersey shirt and a khaki shorts.

"Magdi-disguise tayo. Those are my just-in-case stuffs." He pointed out. Sa kanya

naman ay pulang jersey sando at khaki shorts din. Ako ang pinagbihis niya sa banyo
at hindi ako makapaniwala sa itsura ko nang makita ko sa salamin.

Mukhang tanga!

"Zeus!" Tumili ako habang binubuksan ang pinto, excited na ipakita ang itsura ko
pero ako ang napatakip ng bibig nang makita siya, "Oh my God. That is so--- Ang
pangit!" Halos sumakit ang tyan ko sa katatawa. Nagtali pa siya ng bandana sa ulo
niya at nagsuot ng shades na blue ang kulay.

"Imbes na hindi tayo pagtinginan, siguradong mapapatingin sila sa kintab natin."

Humahalakhak na sabi ko. Mukhang naoffend naman si Zeus dahil na-bash ko ang ideya
niya. Umayos ako ng tayo at saka kinuha ang braso niya.

"Tampo ka naman agad. Ang cute nga natin. Tara?"

Therefore, I

conclude, matampuhin si Zeus.

Hindi siya agad nagpahila, may kinuha siya doon sa ilalim ng side table niya at
kumuha ng dalawang baseball cap. Parehas kulay itim at may nakasulat na 'Thug'

Napatakip akong muli ng bibig pero nang panliitan ako ng mga mata ni Zeus, hindi na
ako umangal. Bumaba kami hanggang lobby. Akala ko, yung kotse ko ang gagamitin pero
tumawag siya ng jeep na hinintuan naman kami agad.

Seryoso? Sa suot naming to?

Hindi na naman ako umangal at sumunod na lang kay Zeus, napatingin tuloy sa amin
ang lahat ng nakasakay. Who would have thought we will bought have an awful taste?
At masyadong mainit sa Pilipinas para pumorma ng malalaking damit! Inilapit ko ang
sarili ko kay Zeus at bumulong.

"Madaya ka, porket nakasando ka. Mababasa ang kilikili ko dito." Wika ko pagkatapos
iabot ni Zeus ang bayad.

Bahagyang tumawa si Zeus, "Halikan ko ang kilikili mo mamaya para makaganti ka?"
Tanong niya. I rolled my eyes at him.

"Eiw." Singhal ko sa kanya. Mabuti na lang at sandali lang kaming sumakay sa jeep.
Bumaba kami agad sa may CCP pero lumipat kami ng isa pang jeep na kulay orange. Sa
totoo lang, ngayon pa lang ako nakalanghap ng usok ng ganito katagal.

Nakasilip ako sa bintana habang ninanamnam ang hangin na humahalik sa pisngi ko

tuwing umaandar ang jeep. Nakakarelax pala na lumipad ang buhok dahil sa hangin,
iba din ang kulay ng mga puno sa likod ng windshield ng sasakyan kumpara sa
nakikita ito mismo ng mga mata mong walang anong nakatakip. You will appreciate
Manila more. It looks old but beautiful.

"Star City diyan.." Anunsiyo ng

jeepney driver. Kinuha naman ni Zeus ang kamay ko. Naglakad kami habang nakahawak
ako sa kanya. Kaunti na lang, masasanay na ako sa suot niyang weird na shades at
pulang sando. He still looks weird, pero kung masasalubong ko nga siya sa kalsada,
hindi ko maiisip na si Zeus siya.

Nakakita ako muli ng jeep at inakala kong sasakay kami muli don.

"Ano ba talaga ang trip mo, Zeus? Bakit tayo sakay ng sakay ng jeep?"

Ngumuso si Zeus sa nasa harapan namin.

"Ito.. I've never been into one." Imbes na sagutin ang tanong ko ay yun ang sinabi
niya.

"G-gusto mong mag-amusement park?" I asked.

He nodded in delight. "Hindi ka pa naman nakakapunta dito hindi ba?"

"Disneyland, Universal Studios---"

"But never into this type, mas masaya to..."

Pumila kami ni Zeus sa ticket counter at bumili siya ng ride all you can na ticket
para sa aming dalawa. Medyo mahaba ang pila dahil weekend. Pagpasok namin sa loob,
nabusog ang mga mata ko sa makukulay na bagay. May iba't ibang merchandise ang
itinitinda sa loob. Napakaraming lobo at laruang pambata, nakalapit agad si Zeus
doon sa mga nagtitinda at hinabol ko na lang.

"Do you think Coco will like this?" Tanong niya.

"Pumunta ba tayo dito para ibili ng laruan si Coco?" I asked. Binitawan ni Zeus
yung umiilaw na lobo na hugis aso.

"Okay, later we will buy toys for her. For the meantime, mag-rides muna tayo. For
starters.." Ininguso ni Zeus ang carousel. Wala masyadong pila doon at walang
pumapansin kaya patakbo kaming nagpunta doon. Pinili kong sakyan ang unicorn, kay
Zeus naman ang white castle horse. Panay

ang hagikgik ko nang magsimula nang umikot ang carousel.

"Zeus, unahan mo ako!" Utos ko sa kanya habang humahagalpak ng tawa.

"How can? Nasa unahan ka naman talaga." Tumawa din siya habang pilit niyang inaabot
ang likod ko gamit ang kanyang kamay. I shrieked like it is a roller coaster ride.
May mga batang nagtatawanan at yung iba ay umiiyak, but I was just smiling like an
idiot. Pasimple kong nililingon si Zeus sa likod na nakatingin lang sa akin.

Nang matapos ang carousel ride, hawak kamay kaming naglakad ni Zeus papalabas doon,
napatingin ako sa may dalawang Nanay ang nagbubulungan at tinitingnan kami ng may
panghuhusga.

"Ang tindi na magharutan ng mga kabataan ngayon.." Bulong nung isa, nagkatinginan
kami ni Zeus saka muling nauwi sa pagtawa. I couldn't believe they would think that
we are teenagers!

Nilibot namin ang buong park. Nagulat ako na wala akong nararamdamang hilo kahit sa
matataas at mabibilis na rides, si Zeus ay wala ding pagpigil sa mga ito. Mukhang
enjoy na enjoy pa sa mga nakakahilong rides.

Madilim na at ang naging pinakapahinga namin ay ang shooting range kung saan kami
tumayo para uminom ng tubig at kumain ng corndog. Kanina pa kami kumakain at
sinubukan namin ang mga finger foods na itinitinda sa food court. We ate like no
tomorrow at ngayon nga ay kumakain na naman kami.

"You think Coco will like that huge Teddy?" Tanong muli sa akin ni Zeus na
itinuturo ang malaking teddy bear na nakadisplay. Habang umiikot kami ay panay ang
tingin niya sa mga laruan. Parang mauubusan si Coco ng laruan kung makapag-alala
siya. He wanted to give something

for Coco kaya yun lang ang iniisip niya.

"She will.." I nodded. Agad niyang inubos ang laman na tubig ng kanyang mineral
water at saka humarap doon sa nagpapalaro.

"Ilang beses pwedeng manalo?" Zeus asked. Mayabang na tumingin ang bantay at
pinasadahan si Zeus ng tingin mula ulo hanggang paa.
"Kahit ilang beses kang maglaro, ayos lang."

Nagkibit balikat si Zeus at agad na kumuha ng pera sa wallet niya. Inabot sa kanya
ang limang bala sa gagamitin niyang shooting gun at saka iniayos ang mga baso sa
aming harapan nung bantay. Isinuksok ni Zeus ang bala at saka inasinta ang mga
baso, walang kahirap hirap niyang napatumba ang mga ito. Napaawang ang labi ng
bantay at ako naman ay halos mapatalon sa sobrang tuwa.

"You got it!" Pumapalakpak na wika ko. Zeus smiled at me, of course this is an easy
peasy for him, he's an agent! Inabot sa amin ang teddy bear ng masama ang tingin na
bantay.

"Beginner's luck, I want to try again." Naglabas muli si Zeus ng pera.

Walang nagawa ang bantay nung booth kundi kunin kay Zeus ang pera at bigyan muli
siya ng bala. He hit diagonally this time.

"Oh my!" Napatakip ako ng bibig, I am so proud of him! "Meron ulit teddy bear!"

"Magsasara na kami." Pinangunahan na kami ng bantay habang inaabot ang pangalawang

teddy bear na napanalunan ni Zeus. Padabog niyang ibinagsak ang bintanang yero ng
booth niya kaya nagkatinginan kami ni Zeus at saka muling natawa.

"May pagbibigyan ka pa ba nito?" Tanong ko habang naglalakad na kami papalabas ng

Star City. Ngumiti si Zeus sa akin at itinuro ang noo ko.

"Happy Birthday, Queen." He greeted

as he wiggled the light brown teddy bear he's holding, ang puti ay ibibigay niya
kay Coco. He bit his lower lip and I swear, even he looks like a hipster, he's the
most good looking ghetto of all time.

"Wala akong regalo sayo." Nahihiya na sabi ko.

"This is more than enough. Thanks for being with me today, Selene. This is the best
birthday I had, better than our first kiss."

Hinampas ko siya sa braso, "Ninakaw mo lang iyon nung 12 tayo!"

He smiled, "It was one of the best though. Happy Birthday.."

Then tonight, I realized that this is the best birthday too. Punong puno ng saya at
tawanan kahit ang meron lang sa araw na ito ay si Zeus at ako.

---

"Teddy Bears!" Excited na tumakbo papunta sa akin si Coco. "Mommy, are these mine?"
Nanlalaki pa ang mga mata ng anak ko.

"Just this one, Babe. The other one is for me."

Nagtaxi lang kami papabalik sa condo ni Zeus para makapagbihis ako ng damit at
makuha ang sasakyan ko. Kahit ayoko pang matapos ang gabi, kinailangan ko pang
umuwi dahil may anak pa akong kailangang uwian.

"Hi Selene. Where did you go?" Sumilip si Mommy mula sa kusina, lumapit ako sa
kanya para halikan siya.

"Diyan diyan lang po.."

"Nagpunta dito si Yacob, hinahanap ka. Sino ba ang kasama mo kagabi?"

"W-wala po. Nagcheck in lang ako, mag-isa, quiet time." I smiled uncomfortably.

Pinagmasdan ako ni Mommy na parang may gusto pang sabihin. But then, she stayed
silent and went back to the kitchen.

My phone beeped and it is a text from Zeus.

I wish you got home safe :)

Nagmadali akong magreply.

Yeah, I did. Thank you :)

"Mommy, why are you smiling? Are you happy?" Coco asked. Nabigla ako sa tanong ng
anak ko, napatingin ako kay Daddy na nakatingin din sa akin ng mataman, iniintay
ang sagot ko.

"Yes, Im happy Coco. I am very happy."

Tumikhim si Daddy at ibinagsak ang librong hawak pagkatapos ay iniwan kami ni Coco
sa salas. I suddenly felt guilty but another text message from Zeus came in.

Can I see you tomorrow?

I replied instantly.

Yes :)

"You look so weird, Mom. And that's scary.." Nagtataka si Coco nang tapunan ako ng
tingin. "I've never seen you so happy."

=================

Kabanata 32

Fear.

"So you will start your RTW business?" Tanong sa akin ni Zeus habang nakahiga ako
sa kama niya. Sinundo niya ako kaninang umaga and heaven knows how nervous I am
while I am saying goodbye to Daddy. Kinailangan ko pang idahilan ang pamimili ng
art materials na gagamitin ko sa pagdidisenyo muli. Why does everything has to be
complicated? Can we just be annulled and be friends with Zeus?

I looked at Zeus as his towel was hanging on his waist, he just got off the shower
after we had lunch, siya kasi ang nagluto at napagpawisan ata siya ng husto. Panay
ang paimpress niya sa menu na nakakagulat talaga na alam niya. My eyes raked his
whole body for pete sake! Why does it have to be in shape and a copycat of
expensive sculptures in arts museum? Does it even legal to have that body?

"Selene?" Bumalik ang tingin ko kay Zeus, medyo nagblush ako nang marealize ko na
tinitingnan ko pala siya ng husto. I was drooling, that's the exact words.
I nodded to Zeus while I munched on my ice cream and pretend that I wasn't looking
at a nice view.

"Don't you think it is a bit late?" Medyo naghe-hesitate talaga ako dahil inaalala
ko na masyado na akong maraming kalaban, Apartment 8 and Saturday Dress made it
from social media and now they have boutique in malls nationwide. Baka masyado nang
huli para ako ang pumasok sa ganito.

Humiga si Zeus sa kama, his arms snaked to my waist. I gently munched on my lower
lip. Layuan sana ako ng tukso! Feeling his cold flesh against my warm body feels

extremely sensual.

"I am sure you can do it.. You are the best." He whispered to my shoulder, padaplis
niyang kinagat ang balikat ko. I offered my ice cream and he bit a portion of it.

Damn, he's teasing me. At ako naman ang loka-lokang kaunti na lang ay bibigay na.
Umismid ako para palayasin ang nararamdaman ko.

"Bolero ka." Ngumuso ako, he smiled sexily and reached for my cheeks to kissed it.

"I am just your number one fan.."

Considering that he said that, pinatunayan niya iyon ng husto. My business seemed
to be his business too. Inihanap niya ako ng supplier ng tela para sa mga damit na
gusto kong gawin. All I did was to sketch for the past weeks. Madalas ay iniiwanan
niya ako sa kanyang condo kapag may trabaho siya, binabalikan na lang niya ako sa
gabi kung saan sabay kaming nagdidinner.

"So, Rick.. Please send he fabric that she liked." Bilin niya doon sa baklang
supplier ng tela. The fabric warehoue was so amazing. Kumpleto at lahat ay
magagandang klase. Hindi ko tuloy alam kung alin ba ang uunahin kong gawin.I have
rough sketches of the clothes I want to do pero gusto ko sanang magkaroon ng
trademark para clothing brand ko. Like hand painted designs on each dress,
pinaplano kong sampung dress lang ang ilalabas ko sa bawat disenyo para may pride
ang bawat bibili nito.

"Teka lang.. I will give you a go signal. Pareserve muna ng mga tela. Hindi ko pa
nasasabihan sila Mommy na ipaghanda ako ng kwarto para paglalagyan ng sewing
machine ko. At saka hindi ko pa nasusubok yung luma kong sewing machine, I am not
sure if it is still working."

Gusto

kong magsimula sa sratch, I have money to spare pero gusto ko ng maging maingat sa
pag-gasta. Ayokong iasa ang pangangailangan namin ni Coco kay Daddy. Kung ako ang
papipiliin, I want our own space, pero ngayon ngang magiging abala ako sa negosyo,
I need them to look after Coco, especially my daughter has medical needs.

"Rick, I'll call you.." Tinapik ni Zeus sa balikat si Rick at saka hinila ang kamay
ko.

"Thanks, Zeus. Akala ko kailangan ko pang sumiksik sa divisoria para makahanap ng

matinong supplier. Buti na lang nakilala mo si Rick, saan mo pala siya nakilala?" I
asked when we went inside his car.

"He was introduced to me by Moira.."

"Moira?" My brow cocked like it has its own life.

"She was introduced to me by Yuki."

"Did you date?" God, my voice was too high pitched.

"Once." He answered relaxed as he maneuvered the car to get in the road.

"And then?"

"That's it.."

"That's it?" Paniniyak ko. Sinilip ako ni Zeus gamit ang gilid ng kanyang mga mata.
"Yes, that's it." His lips pursed na parang ayaw na magpaliwanag pa. Hinarap ko na
lang ang bintana at humalukipkip. Today is a good day though. Ayaw kong uminit ang
ulo ko at pilit kong pinapatay ang nagsisimulang bumangon na inis. I fished for my
phone and looked for Yuki's number and randomly texted him.

'I hate you, Manwhore.'

My phone beeped in an instant. Yuki replied right away.

'Yes, Miss Sugar coated munchkin? Wrong sent?'

Umirap ako sa hangin. Nakaramdam na lang ako ng pag-gagap sa kamay ko.

"That was 2 years ago for Christ

sake, Selene.. I can't even remember her face. I just met Ricky when she invited me
at a party and I remember Ricky distributing his phone card that night. I just kept
it on my calling card organizer." Parang nahihirapan niyang sabi. Hi brooding eyes
met mine and his perfectly shaped lips look so sad but sexy. But then an image of
him flirting with random girls made my blood boil. Those are probably prostitutes
flirting with him. He's a lonely man so he probably all the girls he want.
Unlimited. At dahil malandi naman si Zeus, paniguradong papatulan niya ang lahat,
he'd probably trot out his penis with tears on it. Yuck.

"A-Alright, you are creeping me out. You don't need to explain." Umirap ako kahit
sa utak ko ay gusto ko na siyang pisain at ipakain sa mga janitor fish sa Manila
Bay.

"Fine." Nagulat pa ako nang irapan din niya ako.

"Talaga!" I murmured.

I wanted to scream but then I tried to keep it to myself.

Di ko na napansin kung saan kami dinala ng pagmamaneho niya. He parked his car in a
four car capacity parking space and stopped the engine. Sa harap non ay isang
saradong establishment pero malinis na ang paligid. I realized it is located in the
streets of expensive subdivision. The wind blows just right. Actually, it was
breezy enough that you would still doubt if your are still in the metro.

"What are we doing here?" Nagtataka kong tanong. He did not answer, instead,
naglabas siya ng susi at binuksan ang metal door nung establishment, it opened and
revealed a wooden door, sinusian niyang muli at binuksan ang pinto.
Napaawang ang labi ko nang makita ko

ang pinuntahan namin. It is a workshop!

The walls are painted white with quotes of my favorite designers, written lively on
the wall, mayroong mga paintings at design inspiration from different fashion week
mula 50's to present.

Sa gitna ay mayrong dalawang sewing machine. Sa likod noon ay isang malapad na

lamesa where I could cut fabrics, four mannequins where I can pin the padding and
fabrics to visualize the design. Sa isang sulok naman ay may drawing table. There
were complete sets of hangers and hanger rods for the finished clothes.

"Z-zeus.." Nanginginig pa ang boses ko sa sobrang surpresa.

Is this for me? He found a place for me? Pinigilan kong maluha dahul baka
pagmamayari pala ito ng kakilala niya at pinakita niya lang sa akin para gawin kong
inspirasyon, baka mapahiya pa ako.

"You can work here during daytime and--"

Hindi ko na pinatapos. Hindi ko napigilan ang sarili na talunin ang distansya

naming dalawa. My heart was aching with so much happiness. I nuzzled his neck and
closed my eyes Kahit ngayon lang, bulgaran kong aamuyin si Zeus sa sobrang saya ko.

"Thank you." I whispered. He encircled his palm at the small of my back.

"Welcome, queen."

We spent the day cleaning the place. It took him one month to find this place and
another month to decorate it. Alam na alam niya ang taste ko. Wala na akong gustong
ipabago. And whether he painted my place blue, I would still love it. It has Zeus
thoughts in it. I will always be reminded that his always here----

Whoah, wait there... Wait there. What am I thinking? Zeus was just being nice.

Hindi dapat bigyan ng kahulugan.

"Yung bayad sa lugar na to--"

"This is yours."

"Zeus..."

"Please Selene.. Ito lang ang kaya kong ibigay sayo. I earned it from my job and
this is actually nothing compare to all the heartaches I've caused you..."

Tiningnan ko siyang mabuti at nanatili lang ang malamlam niyang mga mata sa akin.
His expression was almost unreadable. The pain, actually I forgot how painful it
is. If it is painful still. The memories are there but I cannot find the pain in my
heart, only fear..

Fear that I will get hurt again. Hurt in the same manner that he hurt me before.
Yung sakit na wala nang babalikan at kakapitan.

Hindi mo naman tinatanggihan ang panibagong pagmamahal dahil nasasaktan ka pa. Yung
mga peklat? Yun ang kumakatawan sa takot na iniwan sayo ng sakit... Tuwing titingin
ka doon sa mga peklat na yon, alam mo na hindi na masakit pero may posibilidad na
maulit. Tapos matatakot ka na naman.
I sighed. I looked at Zeus and his eyes meant something. The sadness on his
brooding eyes was endless. I reached for his hands and intertwined our fingers.

Walang namang taong hindi nakakamove-on. Yung naging matatakutin after nung sakit,
madami. Lahat ata kaming nasaktan, matatakutin na.

"Kung ganon, kulang pa ito. Treat me dinner." I stated casually. Napalitan ang
lungkot ng ngiti niya.

Sa tapat nung shop, merong mga restaurants na nakahilera. I think those were garage
business and doing a great job. Ang daming mga sasakyan na nakapila sa side walk.
Pumasok kami sa isang spanish-themed restaurant

dahil nakakita pa kami ng lamesang bakante, we waited for a few minutes before we
get seated.

My mouth watered at the smell of the place, it smelled saffron and chili peppers. I
caught Zeus looking at me, I smiled and he smiled back. The restaurant was lovely.
There were jazz music that serenaded the goers and it was well-lite. Hindi
nakakailang pumasok dahil parang nasa sariling tahanan ka pa din. The tables were
small and chairs were short, halos magkalapit pa din ang magkatapat na nakaupo.

"I'd have Seafood Paella and Apple juice please.." Sambit ko sa waitress sabay
sarado nang menu. Tiningnan ko si Zeus at tinaasan ng kilay "What's yours?" Tanong
ko. Parang nagulat pa siya at nagmadali siyang maghanap ng makakain sa menu.

"I would have Beef salpicao and rice. And water" He said grinning.

Isinaoli na namin sa waitress ang menu pagkatapos. Zeus eyes were smiling like a
kid. "Grabe ka, good for five yung Paella. Hindi ka man lang mamimigay?" He asked.
I wrinkled my nose at him, insulted.

"Bakit ba? I can finish the whole pan of it.."

Nang dumating ang pagkain, tatawa tawa si Zeus nang ilagay sa akin ang isang
malaking kawali na merong Seafood Paella. Tiger prawns, lobsters and crab claw
streaks on the yellow rice. I made a face and started eating. Nagutom ako ng husto
sa paglilinis. Galit galit muna kami nang kumain.

"Alam mo kanina mo pa ako hindi pinapakain, ngayon pagtatawanan mo ako."

"Whoah, you finished a pan!" Humalakhak si Zeus nang nakakainsulto. Binato ko siya
ng tissue at nakailag naman siya agad.

"You are like a dinosaur." Pang-aasar niya pa.

Umirap

ako and he reached for my cheeks and pinched it. "A cute dinosaur for that matter."

Namula ang pisngi ko sa papuri.

"Like Barney!" He laughed again. Tumayo ako para abutin ang kanyang ulo at
sabunutan. But he pulled me and I ended up on his lap. I felt his warm breath on my
neck and it suddenly made me feel lucky having him. We sat in silence feeling each
other's warmth. Hindi ko alam kung anong ginagawa niya sa likod ko. Naramdaman ko
na lang yung baba niya sa balikat ko at saka ako nakaramdam ng kapayapaan.

Paano ba ako nakakatagal nang wala siya kung para akong nanalo sa lotto kapag
malapit siya?

"Selene." Agad akong napatayo sa pamilyar na boses na yon. My face turned pale when
I saw Yacob standing in front of our table.

"Y-yacob.." I smiled hastily, I look like an idiot.

"I was--- I was having a dinner with.. Him.." Nagbabasag basag ang boses ko. I was
caught. Red handed. Nang taong sinasabihan ko pa na hinding hindi ako maawa kay
Zeus, and here I am sitting on his lap probably looked flirty and eager.

Sinilip ni Yacob si Zeus as he gave him an acknowledging nod.

"But I am going home.." Mabilis kong sabi.

"Hatid na kita."

Napatingin ako kay Zeus sa alok ni Yacob.

"Ako na." Tumayo si Zeus and get a few bills from his wallet and dropped it on the
table.

"Oo nga, Yacob. Si Zeus na kasi--"

"Your family is having a barbecue dinner right now, they've invited me. I think
they were texting you but you missed checking your phone."

Agad kong kinapa ang aking bulsa at saka ko pa lang nakita ang sunod sunod na
mensahe.

Kinakabahan

akong tumingin kay Zeus, nakakaunawa siyang tumango pagkatapos ay tinapik ako sa
balikat.

"You should go with him." Zeus dismissed. Nakakaintindi akong tumango.

I feel grungy when I was inside Yacob's car. Parang may kumukurot sa akin nang
magpaalam ako kay Zeus, he was standing in front of my shop and helplessly waving
at me.

"Anong plano mo?" Yacob broke the silence when we entered our village.

"Huh?"

"Yung annulment. You don't look like you both are getting one."

"I will.. Wala akong balak na bawiin yon." Umiwas ako ng tingin.

"But you spend most of your days with him."

"Hindi totoo yan."

"I visited Coco thrice and she told me she misses you.." My throat dried up.

Guilt ate me. Masyado akong maagang umaalis para makasama si Zeus at gabi na din
umuuwi because I am having so much fun being with him. Kadalasan ay tulog pa si
Coco tuwing umaga at tulog na din kung dumadating ako. Nakukumusta ko na lang siya
sa mga nurse. I am thinking to bring Coco with me pero magtatanong naman si Mommy
kung saan ako pupunta at kung bakit hindi ako magsasama ng nurse.

Arrghhh! It is just a problem after another! Mas mabuti pa noong nasa Brussels!

"Why don't you just tell them the truth?"

"No! I-- i mean, what truth? There's nothing going on between us, Yacob. What are
you thinking?"

"Selene, I never saw you that happy." Yacob convinced. Nakikita ko na ang ilaw at
usok sa labas ng bahay at alam ko agad na nagkakasiyahan sila doon.

Yacob stopped the car in front of our gate. Tumahimik ang buong sasakyan. I can

almost hear my heart beat. Doon ako bumalik sa realidad. Sa takot na lagi kong
binibitbit sa loob ko. Sa insecurities na naging bunga ng mga pinagdaanan ko.

Hindi pala lahat yon positibo. Naging matapang ako, sa panlabas lang. Look where it
had me. Another set of fears and set backs.

"You were the one saw me miserable, Yacob. You should know my fears." I mumbled.

"Yes, I know. But I don't understand what are you doing either. Is this revenge?"

Bumukas ang maliit na gate at nakita ko agad si Franco na ipinagtaka ko naman na

nasa bahay namin. Ibinaba ni Yacob ang bintana.

"Hey! Andyan na pala kayo! Pasok!" Magiliw na anyaya ni Franco na parang siya ang
mayari ng bahay namin.

Hindi ko na muling kinibo si Yacob nang makapasok kami. I gave everyone an awkward
smile but they were so happy they didn't seem to mind.

Nakita ko si Coco na buhat buhat ni Elliot habang nakatapat doon sa barbecue grill.
Mukhang siya ang nagluto ng mga pagkain. Abram and Drake were drinking with Dad.
Franco is on the swing having a small talk with Sue.

"Mommy!" Coco yelled excitedly. Nagpadulas siya mula kay Elliot at yumakap sa binti
ko.

"Hi Sweetheart." Yumukod ako. Looking at my baby girl's beautiful face made me feel
so guilty. Extremely guilty.

I am being unfair to her. Pinagkaitan ko siya ng oras at katotohanan.

"Mom? Are you gonna cry?" Kumunot ang noo ni Coco. She touched my face with her
little hand and kissed me on the cheek.

"I am so sorry, Baby.." I hide my tears by hugging my daughter. Her touch felt
waves of cold water splashed on me. She deseves the truth, Zeus deserves the whole
truth. And I deserve to accept the truth.

I felt Yacob's hand pressed my shoulder and gave me a tap.

"Fix this early, Selene. Habang wala pang masyadong nasasaktan." I sighed.
What if things won't turn out the way I want it to be?

What if instead of gaining, I will lose it all?

What if Daddy will get mad?

What if Zeus will hate me and fight for his right to Coco?

What if.. And those fears.. Are driving me crazy..

---

Maki Say's: Happy New Year Beshies! Nainip ba kayo? Hahaha hindi ko na kayo
bibitinin. I cleared up my head during holidays. Plus it is my birthday month so
Yey! :) Thanks for staying.

Facebook: Makiwander Stories

Facebook Page: Makiwander

Group Page: Wanderlandia

Instagram: wandermaki

=================

Kabanata 33

Critical.

The party ended pretty late. Panay ang tingin ko sa cellphone ko kahit kanina pa
nagtext si Zeus na nakauwi na siya. Coco was sleeping in Yacob's lap when he
decided to bring my daughter upstairs pagkatapos ay nagpaalam na din siya. I badly
want to talk to Zeus about so many things. I badly want to tell him that Coco's our
daughter. Siguro yun muna ang iisipin ko bago ang galit ni Daddy.

Mommy was sitting in Daddy's lap at panay ang bulungan ng dalawa. They're so sweet
eversince. Kaya si Mommy naman, halatang laging masaya.

I wonder if I'd get old like Mommy. Surely, she's not the perfect mother but she
tried her best.

Trying doesn't need to be perfect.

Ang importante sumubok ka kahit mahirap kaysa wala kang ginawa. So I really need to
try to be honest than live in silence forever. At dapat na ding masanay na may
kahati ako kay Coco. That part of her routine is to be with Zeus on particular
days. Paano kung mag-asawa si Zeus after our annulment? Paano kung mas magustuhan
ni Coco yon bilang ina kaysa sa akin? Lagi pa naman kaming magkaaway ni Coco. Baka
ipagpalit na lang ako ng anak ko sa ibang Mommy.

"Anak, mag-usap tayo." Masyado na palang napatagal ang paninitig ko kay Mommy.
Hinawakan niya ang kamay ko at dinala ako papasok ng mansyon. Wala siyang sinasabi
ni isang salita habang hila-hila ako. She opened the door in my room and we saw
Coco fast asleep, hindi na siya nag-abala pang buksan ang ilaw nang makapasok sa
loob at umupo na lang sa aking kama. The light from the moon illuminates from my
veranda.

I can only see her expression but not everything, I am not sure if this is a
serious talk or she just want to catch up with me.

"Noong mga nakaraang araw, busy ka."

Tumango ako, "I want to open up my RTW Business, Mommy. Yun po ang
pinagkakaabalahan ko lately."

"Kailangan mo ba ng tulong?"

Mabilis akong umiling, "Malapit na magsimula, I have the location and fabrics, mas
magiging busy pa ako sa mga susunod na araw, Mommy."

"Whatever you need, you can always tell us, Selene."

"Thank you po.. Kailangan ko lang ng titingin kay Coco pag wala ako."

Mommy smiled warmly.

"Madali namang gawin yon. How about your annulment? How is it going?"

Hindi agad ako nakasagot at tiningnan si Coco na payapang natutulog sa kama ko.
Hindi ko na din alam kung anong pangyayari doon. All I know is that we will be
given a schedule soon for the hearing after our psychological interview. Meron na
nga akong appointment sa psychiatrist kaya lang ay hindi pa tugma sa schedule ni
Zeus. Mauuna kasi ang interview sa amin bilang mag-asawa, pagkatapos ay
individually.

"I think it is fine." Nagkibit balikat ako. Ipinagpasalamat ko na madilim para

hindi mahalata ang pangingimi ko sa pagsagot.

"Nasa Pilipinas daw si Zeus?" Mom asked.

Napakagat ako ng labi, I don't want to lie but...

"I don't know, Mom.."

"Selene.. maybe you have forgiven Zeus but I don't. Akala ko ay sapat na ang
pagmamahal namin sa kanya ng Daddy mo but it turned out, wala siyang sinasanto. You
don't bite the hands that feeds you but he did. Your Dad trained him to be the best
man for you.. Pero nagkamali kami."

"Mom,

Dad was not even the best father. How can you guys expect that Zeus will be a
perfect husband? I myself was not perfect as a person. I don't even deserve Zeus
back then." Hindi ko na napigilang isingit. Mom was taken aback for a bit and
creased her forehead.

"Pero hindi ka dapat pinagbuhatan ng kamay. Wala siyang karapatan.."

"But he didn't mean it!" Medyo napalakas ang boses ko kaya kumilos ng kaunti si
Coco, I tapped her legs to make her fall asleep again, I faced Mommy as I lowered
my voice. " I mean.. You don't raise good people. Because being a good person is a
choice. Hindi natin pupwedeng isisi sa nakaraan niya sa naging desisyon niya---"

"Selene, it matters. Magkadugtong yon." Pagmamatigas ni Mommy.

"Pero ang desisyon mo sa kasalukuyan ay nakabase lang sa nararamdaman. Please don't

condemn Zeus just because he hurt me, ako ang nagkamali sa kanya. Besides, he's the
father of my child."

"He will do the same to Coco given a chance. He has no idea how to raise a family
because he never had one."

Tumayo na si Mommy. Nakakuyom ang kanyang kamao. Kitang kita ko ang iritasyon sa
mga mata. She still hasn't forgiven Zeus. I can feel the disgust and animosity. I
tried to understand them, siguro ay kung may mananakit din kay Coco, maaring hindi
ko din matanggap, siguro ay magagalit din ako. Kahit kasalanan pa ni Coco kung
bakit siya nasaktan, I will be forever protective of hers.

"Magpahinga ka na, Selene."

Mabigat ang loob ko nang umalis si Mommy. I think she can sense something, she's my
mother after all. Ngunit ang problemang ito

ay sa amin lang ni Zeus. Maaring mas lumaki pa sa susunod na araw kaya dapat ihanda
ko na ang sarili ko. Humiga ako sa tabi ni Coco at hinaplos ang kanyang buhok.

"Everything will be fine, Coco.. Itatama ni Mommy ang lahat.." I whispered,

My phone rang, nagulat muli si Coco dahil doon kaya nagmadali akong sagutin,
napangiti ako nang makita ang pangalan ni Zeus sa isang video call, binuksan ko ang
lampshade para makita ko siya. Agad kong napansin na nakahiga na din siya sa kama,
lampshade na rin lang ang tanging ilaw at may nakapatong na unan sa kanyang baba
habang nakatutok ang mata sa kanyang cellphone.

"How are you?" He asked gently. I smiled.

"I am fine.. Hindi na ako masyadong nakakain ng barbecue dahil busog na ako."

Tipid na ngumiti si Zeus at malungkot na tinitigan ako sa screen.

"How was he?" He asked.

"Who?"

"De Lacerda. Nagtanong ba siya kung bakit tayo magkasama? Nagalit ba siya sayo?"
Sunod sunod na tanong niya. I shook my head.

"H-he's understanding. He knows me more than anyone else." I assured, and it is

true.

"B-but.." Tumigil sa pagsasalita si Zeus at bumuntong hininga. "I just want to

check that you are fine." Lumamlam ang kaniyang mata. Nakonsensiya na naman ako. He
doesn't know that nothing's going on between me and Yacob. Isa yon sa kailangan
kong aminin sa kanya at marahil isa na naman sa ikakagalit niya. Kailangan ko na
talagang magsabi ng totoo agad agad.

"Gusto mo bang mamasyal bukas? Isasama ko si Coco.." Out of nowhere ay nagawa kong
sabihin. Wala pa akong ideya, kahit siguro sa zoo ay pupwede na. Then I'll

bring them to somewhere quiet to confess. I am so bad at this! Mas mabuti sana kung
kasama ko na si Coco kapag magsasabi ako ng totoo, at least hindi siya masyadong
magagalit. Medyo lang.

Zeus face lifted up. "T-talaga? I can see her?" Excitement was evident in his
voice.

I nodded.

"I can arrange a short trip at the beach. Babalik na lang tayo sa gabi." Suhestiyon
niya.

"Talaga? Hindi pa nakakakita ng beach si Coco." Naexcite din ako sa ideya.

Paniguradong magtatatakbo si Coco sa beach at magpapagulong gulong sa buhangin.

"I know. I will call Gaelan. Sasabihin ko pupunta tayo sa resort nila." Zeus said,
magandang ideya nga yon!

Hindi ko alam kung kailan ako nakatulog, but we keep on talking until we were both
too sleepy to talk. Para siyang nasasabik na humihiling na panoorin si Coco habang
natutulog. Mas lalo lamang ako naguilty at gusto na ding hilahin ang oras para
makapagsabi ng totoo.

As early as 6AM kinabukasan, gising na ako. Naibalot ko na din ang mga gamot at
damit na gagamitin ni Coco. Now I am waking up the Princess who is too sleepy to
open her eyes.

"Baby.. You will see Daddy Pogi today. We will go to the beach.." Bulong ko sa
kanyang tainga. Dumilat ang isa niyang mata.

"Really?" Bulong niya.

I nodded. Mabilis pa sa alas kuwatro ang pagbangon niya, hinawakan ko siya sa kamay
bago tuluyang magsisisigaw.

"But you are not supposed to tell Mommy La and Daddy Lo, okay? It is our secret." I
winked at her and she giggled. Pinaliguan ko muna siya at binihisan. Pagkatapos ay
ako naman ang naghanda. We will meet in

Zeus condo at doon kami manggagaling bago magtungo sa beach resort ng mga Ancheta.

Nang bumaba kami, bihis na bihis kaming mag-ina, magkaterno pa ang suot naming
summer floral dress. Nakarinig ako ng maingay ng pagtunog ng mga kubyertos sa
lamesa. Naabutan namin si Mommy, Daddy at Sue na nag-aalmusal.

"Wow! You look so pretty! Kamukhang kamukha mo siya Selene!" Bulalas ni Mommy.

Nagtaas ng kilay si Sue at sinipat kami mula ulo hanggang paa.

"Where are you going?" She asked.

"We are going to see the planets at the Science museum!" Biglang sumagot naman si
Coco. Pagkakataon ko naman para mapataas ang kilay. Nakahanda na agad ang isasagot
niya. Kanino kaya nagmana ang batang ito?

Malapad na napangiti si Sue.

"Where? Can I come?" Sue eagerly asked. Mabilis ang naging pag-iling ni Coco.

"No, maybe next time. This is a mother and daughter bonding." Without batting an
eyelash, my daughter answered.

Aba't marunong talaga siyang mag-imbento! Where did she get that?

"Saan ba yon?" Daddy asked while sipping his coffee.

"Sa BGC lang Dad. Maybe we will go to Uptown Mall after. I don't know, there's
plenty of time so..." Dugtong ko sa kaniyang palusot.

"And I want to go to an expensive dinner later, Mommy, right? So we will really

really be late, Daddy Lo.." Ngumisi pa si Coco habang sumusubo ng cereal. Sa ilalim
ng mesa ay tinabig ko ang binti niya. Tiningnan niya ako nang may pilyang ngiti sa
labi. I should keep an eye on her when she grows up. Masyadong convincing kung
umarte!

"Okay, but promise me to take care." Dad dismissed.

Nagmamadali

kaming umalis nang makatapos kami sa breakfast. Panay ang hagikgik ni Coco dahil
nakalusot kami. Napapailing na lang ako dahil hindi ko maisip kung saan niya
napupulot ang pinagsasasabi niya.

Nang makarating na kami sa condo ni Zeus, I parked our car beside Zeus car. Nag-
iintay na din siya kaya lumipat kami sa kanyang sasakyan bitbit ang mga bags.

Sa Batangas ang private beach resort ng mga Ancheta. Zeus opened the car window
nang malapit na kami doon. Coco shrieked in excitement as she heard the waves and
chirping of birds. Panay naman ang silip ni Zeus sa kanya sa likod at napapailing
sa sobrang kapilyahan ng anak ko na kumakaway sa bawat ibong na madaanan.

"Daddy Pogi! I'll bury you in the sand!" Pamamalita agad ng anak ko sa kanyang
balak. Nagkatinginan kami ni Zeus and he ended up laughing. Wala naman siyang
choice kundi sumang-ayon.

Walang ibang tao sa resthouse ng mga Ancheta bukod sa mga katiwala, sinalubong lang
kami ni Mang Tino at ng kanyang asawa na si Manang Ludy para asikasuhin. Agad
silang nag-abot ng inumin sa amin.

The resthouse of the Ancheta is close to a mansion. Puti ang lahat ng ginamit na
pintura sa paligid at napakaraming bintana na inaanyayahan ang hangin na nagmumula
sa dagat. The cozy couch is color white. Kakaunti rin lang ang furniture pero
karamihan ay gawa sa kahoy at brass. May malaking painting pa ng mga Ancheta na
ikinasal dito. Ang Lolo at Lola ni Gael, si Tita Blair at Tito Garrett, si Gael at
Ria, Brooke and Brian, Brandy and Luis saka si Brie at si Rab. Because of the
portraits, the house looked so homey. May limang kuwarto

ito at malalawak na restrooms para mga naliligo sa dagat.

Sa isang garden chair na nakaharap sa beach ay mayroon nang nakahandang pagkain,

halos mapuno nga iyon ng iba't ibang putahe.
"Tumawag si Gaelan, mabuti at nakapamalengke kami nitong si Tino, presko ang mga
yan."

"Salamat po Manang Ludy pero napakarami po nito." I smiled while sitting. Si Coco
naman ay halos mabali ang leeg kakatingin sa dagat. He sat on Zeus lap, abala naman
si Zeus sa paglalagay ng pagkain sa plato.

"We will go swimming after eating, but you have to eat first."

"Okay." Ang amo amo ng mukha ni Coco habang nakatingin kay Zeus.

"Magpicture muna kayo." Tumayo si Mang Tino sa aming harapan na may dalang polaroid
camera. Kinunan niya kami ng isang beses bago kami nagpatuloy sa pagkain. Sayang at
hindi ko maaring kunan ng litrato ito, natatakot ako na baka makita nila Mommy at
Daddy.

Si Zeus mismo ang nag-aasikaso kay Coco, matiyaga siyang nag-himay ng inihaw na
isda. Nagulat ako na kinakain iyon ni Coco, kung ako ang magpapakain sa kanya,
malamang ay tinanggihan ako. Siguro may mga bagay talaga na nangangailangan ng
disiplina ng ama. Maganda na din siguro na magkakilala ang dalawa ng husto para
hindi na sakit sa ulo ang anak ko.

Nabusog kami ng husto dahil sa nakahanda. Pagkatapos kumain, binihisan ko na si

Coco ng kanyang pangswimming and gave her to Zeus. I opted for a tan two piece
bikini. Sumisilip ang hiwa ko mula sa panganganak pero hindi ko na iyon ikinahiya.

Nang lumabas ako mula sa shower room ay nadatnan ko na naghahabulan ang mag-ama. I
sighed

seeing Zeus' perfect cut and lean muscles. He has a body to die for. Para sa isang
ama, masyadong perpekto ang katawan niya. He would never had a hard time looking
for a wife that he likes. Kahit may anak na siya ay tatanggapin naman siya kung
ganyan siya ka-yummy.

"Daddy Pogi! Let's swim!" Coco shrilled. Binuhat naman siya ni Zeus at dinala sa
dagat. They are having a really good time. Napuno ng tawanan ang tahimik na beach
resort ng mga Ancheta. Maya maya pa ay nakisali na din ako sa paglangoy.

Someone grabbed my waist while swimming kaya huminto ako sa paglangoy. There I saw
Zeus, holding me, sa kanyang kamay ay bitbit niya si Coco. Bumaba ang tingin niya
sa mga labi ko, nahihiya akong ngumiti dahil sa paninitig niya.

"Ang ganda dito." Sa kawalan ng sasabihin ay nasabi ko.

He smiled, "I should have something like this if I didn't screw up."

"Hindi naman sa ganon, Zeus." Malungkot kong hinaplos ang kanyang mukha. "Hindi ka
failure, you just made wrong choices." At nag-guilty ako nang bahagya dahil parte
din ako kung bakit nawala siya sa focus. Naging abala siya noong nawala ako.

"Daddy Pogi, you should buy something a beach resort for me."

"Coco.." Suway ko sa anak ko.

"You like this? You want a resort?" Game naman siyang tinanong ni Zeus.

Sunod sunod ang naging pagtango ni Coco. "I want pink and purple cottages, I want
to have a fishing boat, I want trees and flowers--" Hindi na natapos si Coco sa
paghiling niya na para bang bilyonaryo ang kaharap niya. Zeus kept on listening
while we are walking in the water. Nang papahapon na ay kumuha ng fishing

boat si Zeus at sumakay kami. Sa kabilang bangka naman ay nandoon si Mang Tino para
subaybayan kami kung sakaling magkaroon ng aberya.

Zeus stopped the engine in the middle part of the sea at saka naglabas ng pamingwit
para sa aming tatlo. Umupo kami sa manipis na upuan sa bangka na nakapaharap sa
dagat. Sabay sabay kaming nag-intay ng isda kaya tumigil kami sa pagsasalita. Isang
oras din ata kami nag-intay bago may kumagat na isda sa pamingwit ni Coco.
Nagmadali kaming pagtulungan iyon at nang iangat namin, we caught a big fish.
Umiwas pa kami nang iwasiwas ng isda ang kanyang buntot. Humalakhak si Coco sa
sobrang saya.

"Im so good!" Pagmamalaki ni Coco.

"We will cook Coco's catch later!" Zeus announced in triumph. Napawi ang tawa ni
Coco nang sabihin iyon ni Zeus, nahihiya siyang yumuko.

"Nah, I don't think so. The fish deserves a second chance.." Nakangiting wika ni
Coco.

"But you caught it.." Natatawang sabi ko kay Coco.

"But it will be more happy in the sea. The fish can do so many things when he's
with his family!"

Nakangiti si Zeus habang pinagmamasdan si Coco. Tinulungan niya si Coco na

pakawalan ang isda at mabilis na nga itong lumangoy at tumalon talon pa.

Papalubog na ang araw nang mapagdesisyunan na naming bumalik sa resthouse at

maghanda na papabalik ng Manila.

Kumukuha pa ako ng tamang tiyempo para kausapin si Zeus. Nakatapos na kaming

magshower ni Coco nang madatnan namin si Zeus na nakatalikod sa amin at may kausap
sa telepono. He's dressed already.

"Yes, okay Dad." Wika niya bago ibaba ang telepono at bumaling

sa amin.

"I need to catch a flight tonight, Selene. May problema daw sa plantation and my
Brother left the house. My father is recuperating from stroke. Kailangan nila ako."
Paliwanag ni Zeus nang ibulsa ang telepono.

"Ngayon na?" Tugon ko.

"Yes. 3/4 of the plantation was damaged by insects. Nakalimutan daw magbigay ng
budget para sa insecticide yung kapatid ko nung isang buwan. There are planned
deliveries na hindi naituloy at nagagalit ang mga kliyente. Tumaas daw ang blood
pressure ng Daddy ko so--"

Hinawakan ko ang kamay ni Zeus dahil halata din ang kanyang pagkabalisa. "Relax.."
I told him. Hindi ko alam kung nakatulong yon. I want to tell him that he has a big
heart by being worried about his family despite these people neglected him when he
needed them the most. Hindi totoo ang sinabi ni Mommy kagabi, kahit hindi siya
lumaking may pamilya, alam niya kung paano pangalagaan nito. Alam niya ang ibig
sabihin nito.
I may have been very wicked that is why I pushed him to be a monster. Ako ang
naglabas ng kasamaan ni Zeus. He used to be gentle, caring and loving. He still is.
Nagkamali lang talaga ako ng pananaw sa kanya noon. Ngayon kung ikakagalit niya ang
paglilihim ko tungkol kay Coco, mauunawaan ko siya ng husto.

Panay ang tawag ni Zeus kay Manang Zeny para imonitor ang blood pressure ng Daddy
niya. Base sa kanilang pag-uusap, ayaw pa daw nitong magpadala sa ospital. Mag-isa
daw itong pumunta sa Pilipinas para tingnan ang kalagayan ng plantasyon at nauwi
nga daw sa pagtaas ng alta presyon.

Hindi ko tuloy maisingit ang pakay ko.

Ibinaba

na kami ni Zeus sa tapat ng condominium building niya. Buhat buhat niya si Coco at
panay ang halik niya sa pisngi nito dahil alam niyang matatagalan muli ang kanilang
pagkikita.

"I'll see you again." Zeus said to Coco.

"Okay.. Daddy Pogi. Take care.."

"I will." Ani Zeus sabay baling ng atensyon sa akin.

"Kaya mo na magdrive? Gusto mo, convoy tayo?" Umiling na ako. Hindi naman kailangan
pa non at alam kong nagmamadali din siya.

"Mag-iingat na lang ako. Ingat ka din. Thanks for today."

"I will call you when I reach the province." Pangako ni Zeus.

Tumango ako. Matagal ko siyang tinitigan bago ako nagbawi ng tingin. Ayos lang
naman siguro kung hindi ko ngayon masasabi sa kanya. Mananatili naman ang
katotohanan kapag bumalik na siya. Ayokong bigyan siya ng isipin habang inaalala
ang kalagayan ng Daddy niya at ng negosyo nito. He needs a break, he's so tired.

The days for me went busy. Araw araw akong nagtutungo sa shop. Nakakausap ko lang
si Zeus bago magsimula ang araw niya sa plantasyon at bago ako magtungo sa shop at
pagkatapos ng aming mga trabaho. Wala pa din siyang schedule ng pagbalik sa
Maynila. Tingin ko ay matatagalan pa dahil siya mismo ang nakikipag-usap sa mga
kliyente at suppliers na hindi agad mababayaran ngayong anihan dahil wala namang
inani na pinya. Zeus shared that he prioritized wages of the people. Bumilib ako sa
kanya roon dahil alam niya kung sino ang mas nangangailangan. I couldn't help it
but to be proud of him. He's getting back on track, sana nga ay magtuloy tuloy na
ang pag-aayos niya sa kanyang buhay.

style="text-align:left;">Ngayon ay may dalawa na akong helper sa shop. Parehas na

mananahi at tumutulong sa akin sa pagsosort ng tela. Si Heather at Ria ang naging
katulong ko sa paghahanap ng mga tauhan.

"Ma'am Selene, anong kulay po ang gusto niyong gupitin kong tela?" Tanong sa akin
ni Irma. Tinuro ko ang scarlet red na tela. We will start producing our first dress
at excited na agad akong gawin.

Tumunog ang cellphone ko sa isang tawag mula kay Mommy.

"Hello Selene, dadalhin namin si Coco sa amusement park. Nagrequest ang anak mo."
Masaya ang boses ni Mommy sa kabilang linya kaya napangiti din ako. Madalas silang
lumalabas pero sa mall lang. Siguro nabore na ang anak ko. She always tells me her
stories about being in the beach with Zeus na para bang hindi nila ako kasamang
dalawa, nangangarap pa siyang ulitin yon kahit daw hindi sa kanya ang beach resort
ay ayos lang. Basta daw kasama si Zeus. May lukso agad ng dugo kay Coco kahit hindi
niya pa alam na si Zeus ang kanyang Daddy.

"Okay po, Mommy. Mag-iingat po kayo.." Tugon ko kay Mommy.

"Tapos we will check in sa Hotel H20. Nagbook kami ng family room. Doon ka umuwi.
I'll text you the room number."

"Okay Mommy. We are starting on my first dress kaya baka gabihin ako pero doon na
ako didiretso." Inipit ko sa pagitan ng tenga at balikat ang cellphone ko habang
nagsusukat ng tela.

"Okay, goodluck, Sweetheart. I'll buy your first dress."

"Mom!

Pwedeng hindi ikaw?" Natatawang sabi ko.

"Bakit? I am your number one fan!" Sagot ni Mommy but Zeus is my number one fan,
gusto ko sanang igiit . When I ended the call, I focused myself on cutting,
simpleng A-Line dress ang aming ginawa, natapos nga namin agad ang pagtahi. Hindi
ko namalayan ang oras nang simulan ko na ang pagpipinta sa damit.

"Ma'am Selene.. Kumain muna kayo." Nag-angat ako ng tingin sa assistant ko na si

Merly na nakatayo sa may pintuan, kakatapos lang nilang kumain. I smiled and get
the foodbox she offered. Kakabukas ko pa lang ng pagkain nang tumunog ang cellphone
ko. Napangiti ako nang makitang si Mommy ang tumatawag, siguro ay magkukwento
tungkol sa nangyayari kay Coco.

"Selene!" My mom's voice was shaking. Maingay ang background sa kanyang

kinalalagyan.

"Mom?" I tried to be as calm as possible.

"Selene.. Si Coco.." Kinabahan agad ako nang marinig ang pangalan ng anak ko at sa
paraan din ng pagsasalita ni Mommy na parang umiiyak.

"Nahulog siya. Hindi namin alam ang nangyari.. Nakatayo si Alec sa tabi niya but it
was so fast.. She passed out while riding the carousel. Nahulog siya sa platform..
Tapos.." Wala na akong salitang narinig kundi pag-iyak na lang. I knew then that
the situation was so bad. Napatakip ako ng bibig. Kahit anong pag-hinga ko ay
nauubusan din ako ng hangin.

"M-mommy.. N-nasaan ang anak ko?" Dire-diretso na ang pagtulo ng luha sa mga mata
ko.

style="text-align:left;">"Nasa ospital.. Wala siyang malay, Selene. Her head needs

to be stitched.. Her arms needed to be cast, she lost some blood because of her
head trauma, I am sorry, Selene, hindi namin alam, aksidente.."

Napatakip ako ng bibig nang marinig ang lahat ng yon. Parang hindi totoo. Parang
nananaginip lang ako.
"Mom, I will be there. I will be there!" Hindi na ako nag-aksaya ng panahon para
punasan pa ang luha ko.

Nagmamadali akong magmaneho patungo sa ospital. Nanginginig ako sa bawat pagpihit

ng manibela at kabadong kabado. Hindi ko maimagine ang duguang anyo ng anak ko.
Hindi ko kayang tingnan pero kailangan niya ako.

Hindi ko na maiayos ang pagpark nang makarating ako sa ospital. Dumiretso ako sa
emergency room. Naabutan ko agad si Mommy na kinakalma ni Daddy.

"Asan po si Coco?" Tanong ko agad. Itinuro ni Daddy ang Treatment room, sarado ang
lahat ng kurtina sa glass window. Lumapit ako sa pintuan pero nakalock din iyon. I
was crying vehemently. Para akong bata na inagawan ng laruan. I was so frustrated
over something I don't have control of!

Only heaven knows how long I stood there. Walang tigil sa pagluha. The procedures
must be painful, ako ang nasasaktan para kay Coco. Nang bumukas ang pinto ay halos
takbuhin ko iyon.

"Doc, kumusta ang anak ko?"

"She had a serious concussion. There's a mild skull fracture and her scalp

bled drastically, nasal discharge of blood is heavy. We already stitched the scalp
but she lost so much blood and still losing, we need to replace the blood,
masyadong maraming nawalang dugo sa pasyente Sino ba dito ang type B positive?"

Nagkatinginan kaming tatlo nila Mommy. Pare-parehas kaming AB+.

"Ako.." Nakita ko si Yacob na naglalakad papalapit sa amin. Hindi ko maintindihan

kung bakit nandito siya gayong hindi naman namin siya tinawagan.

"It was flashed in the news, nagpunta agad ako dito.." Sambit niya.

"Okay, Mr. De Lacerda, we need to run some tests, it is a protocol for all the
blood donors." Tumango si Yacob at sumunod agad sa Doctor. Naiwan naman ako sa
labas habang sila Mommy ay pumasok na sa treatment room. Hindi ko kayang pumasok sa
loob. Hindi ko kayang tingnan si Coco na walang malay at walang kasiguraduhan ang
kaligtasan.

I want to blame myself. Sana ay nandon ako, sana hindi nangyari yon. Hindi ko
iaalis ang mga mata ko sa kanya. I can sense if she's tired. Baka bumaba ang sugar
niya kaya nagcollapse, I should be there. Niyakap ko ang sarili ko habang umiiyak,
sa sobrang panghihina ng tuhod, napaupo ako sa sahig.

I feel so cold and helpless. Kinuha ko ang telepono ko. Thinking all the
possibilities that might happen. Isang tao lang ang pumasok sa isip ko.

"Hello, Selene?" I can hear machines and farmers' noises from the background.
Malakas ang naging paghikbi ko.

"Zeus"

"Selene, are you alright?"

"Zeus, our daughter is in danger.. Im sorry Zeus.. Im sorry.. Coco is your

daughter and she's critical.. Im sorry." Nanginginig ang boses na sabi ko. Takot na
takot ako sa maaring sabihin ni Zeus at sa maaring kahinatnan ng anak ko. I was so
unfair to my daughter! For the few years of her life I was so unfair to her. I
failed being a good mother.

Wala akong narinig na anumang sagot sa kabilang linya. After, I heard a beep tone.

Pinagpatuloy ko na lang ang pag-iyak sa lahat ng maaring mangyari sa susunod pang

mga oras.

--

Maki Say's:

Hello! My Group Page is WANDERLANDIA, sa mga hindi pa kasali, pupwede kayong sumali
doon, search niyo lang sa Facebook.

Once you join, icheck niyo po yung FILTERED MESSAGES or ARCHIVED MESSAGES niyo
dahil imemessage kayo ng Admins ko para sa kailangang gawin. (Padala daw po kayo
Dance Video!) Charot!

Ito lang po ang gagawin:

Kailangan niyo lang po i-screenshot na finofollow niyo ako dito sa Wattpad at saka
iscreenshot din ang library niyo na merong kahit anong story ko.

May panibagong paghihigpit kaming nalalaman para hindi tayo mainvade ng mga
aliens :D

Ciao!

=================

Kabanata 34

Maki Say's: Been busy celebrating my birthday and will be busy on the upcoming
meetup on Saturday. See you sa mga pupunta! :)

Facebook: Makiwander Stories

Facebook Group Page: Wanderlandia

Instagram: wandermaki

----

Hate.

Nakatulala lang ako kay Coco habang sa kabilang kama naman ay naroon si Yacob at
sinasalinan ng dugo si Coco. Yakap yakap ko ang sarili ko at takot na takot na
pinapanood na nakahiga doon si Coco na walang kasiguraduhan ang buhay. That even
somebody else's blood is not a guarantee that she'll live.

Yacob sighed, halatang malalim din ang iniisip bago lumipat ang tingin sa akin. He
forced a smile pero gumuho din iyon at hindi na maibalik sa dati.
"Hey.. We've been through this before, right? Malalagpasan natin to." Yacob gave me
an assuring smile but that didn't even help. Mas lalo lang nanikip ang dibdib ko
dahil kitang kita ko din sa mata niya ang takot para kay Coco. He loves her dearly.
Minahal niya na parang kaniya. It is so funny that no matter how much love somebody
could get, maari pa ding mangyari sa kanya ang mga ganitong bagay. Maybe there's no
proper way to love. May mga pagmamahal na masasaktan at masasaktan ka pa din.
Pagmamahal na magreresulta nang di inaasahan.

Sumilip ako sa bintana, it is dark and quiet outside. Coco's windows is facing the
parking lot with only few cars parked, it is amusing that I find the setting eerie,
lonely and empty. Pinauwi ko muna sila Daddy. Hindi na makausap si Mommy sa sobrang
takot, she needs a break. Daddy kept on apologizing but I know it was an accident.

Walang makakapagsabi kung kailan bababa ang glucose niya and maybe she's having fun
that she didn't mind her weakness. She didn't tell anyone. When you are happy you
are just like that, you ignore the unhappy thoughts because you wish that your
happiness won't stop. Kaya lang kung hindi mo papansinin ang kahinaan, mas
mapapasama ka pa dahil dito.

"Kumain ka muna. It is past dinner time."

I shook my hand and wiped my tears. Hindi ko iiwan ang anak ko.

"Getting sick won't heal Coco. You know that. You need to be strong. Our days will
be longer. You can't afford to get sick."

"Pero..."

"Selene.. Hindi pupwedeng dalawa kayong may sakit."

I sighed in defeat. Tama si Yacob. I need to be strong for Coco. I fished for my
phone from my bag and made sure it is turned on as I waved it to Yacob. "Tawagan mo
ako kapag may nangyari.." I instructed him. He gently nudged his head then I went
out of the room.

Dumiretso ako sa hospital's cafeteria. Gaya ko, madaming tao ang malungkot at may
kaba sa mukha, siguro ganon din ako ngayon kung titingnan. Wala man lang ngumingiti
o tumatawa. I get a tray and just pointed any food, I have no appetite kahit pa
hindi man lang ako nakatikim ng pananghalian.

Tahimik akong sumubo ng ilang beses, pilit na nilulunok at itinutulak ng tubig. My

phone rang at kinabahan ako nang nakita ko si Yacob na tumatawag.

"Yacob?"

"Selene.. You should stop Zeus.. He's really mad." Bulong ni Yacob sa kabilang
linya. Kumalabog ang dibdib ko sa kaba. I quickly gulped from the water bottle and
rushed to Coco's floor.

Malayo pa lang ako ay nakakarinig na ako ng pagsigaw.

Mas lalo akong kinabahan. Tumatakbo akong nagpunta sa kwarto ni Coco only to see
Zeus being held by the guards and nurses trying to calm him down.

"Tngina. Remove the needle! I will give my blood to my daughter. I am the father!"

"Pero Sir.. B+ naman po si Mr. De Lacerda, makukumpleto na din ang transfusion--"

"Bullsht!" Zeus yelled, he's sweating and fuming mad. He's only wearing a gray
shirt and faded jeans, mukhang galing sa trabaho ay duniretso na siya dito.
Nagmadali akong lumapit sa kabila ng takot ko.

"Zeus, calm--"

"What? Calm down?" Matabang ang tingin na ipinukol sa akin ni Zeus. Only if look
can kill, I must be dead instantly.

"I am sorry, Zeus.. I was about--"

"To tell me?" Dugtong niya. Tumango ako at naptakip ng bibig.

"Tell me! You had so many chance! We fcked! We fcked so many times!"

Napalayo ako at nakaramdam ako ng pagkapahiya.

"Romualdez, keep your mouth shut." Yacob in a firm warning voice commanded pero
hindi siya pinansin ni Zeus.

"You are so cruel.." Tears from so much anger pooled from his eyes. Hate. Dreaded
hate crawled to his veins. His jaw stiffened as he tried to keep his words but his
breathing hitched. Isang pitik na lang ay sasabog muli siya, nangangalit ang bagang
at kitang kita ang ugat sa braso.

"You really have to wait for this to happen?"

"H-hindi, magsasabi ako ng totoo.. Kaya lang umalis ka.. Kailangan ka ng Daddy mo.
Hindi ko naman inaasahan na mangyayari ito."

"And you let my own daughter's blood replaced by your fake husband? Hindi pa ba
sapat na siya ang pumirma ng birth certificate

ng anak ko?"

Hindi ako makasagot, I know he will get mad, ngunit mas pinalala ang kanyang galit
ng sitwasyon.

"Sir, it was an emergency protocol. Kailangan na pong mapalitan ang dugo ng

pasyente." Singit ng nurse. Zeus moved his body, sa lakas niya ay nawala ang
mahigpit na hawak sa kanya ng mga gwardiya at siya naman ang humawak sa magkabilang
braso ko ng mahigpit. Akmang hahawakan siya muli ng mga guards nang magsalita ako.

"Hayaan niyo siya.." Umiiyak na bulong ko. "Iwan niyo muna kami." I surrendered.

When the nurses left, naiwan kaming apat. Yacob, Coco, Zeus and me.

"Im sorry.." Pagpapatiuna ko. "I knew I was wrong.."

"You always say sorry when you are at fault. Ganoon ba kadali yon?" Nagtiim bagang
siya. I chewed my lower lip as I looked down. Guilty.

"How can you only be sorry when someone is at their deathbed? Does it always have
to be this way, Selene? At first it was Olivia and now it is my daughter! Laro lang
ang buhay para sayo, Selene?"

"Olivia is a different story!"

"How can it be different when you keep on pushing somebody to danger just because
you are selfish and cunning lady who always gets things done the way she wants it!"
"Si Olivia ba ang issue natin dito, Zeus?" I retorted.

"That is not my point!"

"No, that is your point! Naaalala mo na naman kung gaano ka kagalit noon! Hanggang
ngayon ako pa din ang sinisisi mo sa nangyari kay Olivia? Bakit? Nanghihinayang ka?
You wished both of you got married? Sana wala ako! Sana wala si Coco! Maybe you are
still the CEO if your company because you won't live in guilt! "

"Your

realizations always come late, Selene! That's what I meant! You always mess things
up!"

"I always mess things up for you, huh?" Puno ng hinanakit kong tanong. "Then don't
come around! Wag kang pumunta kung nasaan ako!"

"Hindi mangyayari yon." Buong tatag na sabi niya, "I want an equal rights to my
daughter. She will bear my surname and you cannot do anything about it." Punong
puno ng determinasyon na sabi niya. Ramdam ko ang higpit ng hawak niya sa braso ko
pero hindi ko iyon ininda. Hinang hina ako nang lumabas ako sa kwarto ni Coco. When
I shut the door closed behind me, napaupo na lang ako sa sahig at doon binuhos ang
frustrations ko.

Kahit kailan hindi ko hiningi na may masamang mangyari sa mga tao sa paligid ko
lalong lalo na sa sarili kong anak. I may have messed up but I am not that bad.
Naging kasalanan ko lang simula ng umpisa ay ang maramdaman ang matinding galit at
pagmamahal sa kanya. My life was destroyed because I loved too much, nang hindi
iyon masuklian, I hated too much. Pinilit kong alisin siya sa buhay ko pero kagaya
ng dati hindi naman din siya tuluyang lumalayo.

Minahal ko siya kahit hindi ko pa alam kung paano. He marked my life so much that
whenever he's around, nandoon din ako. He's more than a brother, he became part of
my life. Kung sinadya niya ang lahat ng ito para maging ganito katindi ang
pagmamahal ko then I hate him! I hate him so much.

If there was a little chance that I want to change in my life is that I loved him
so much. Sana iba na lang ang minahal ko. Sana noong tumigil na siya sa pag-ibig sa
akin, huminto na din ako. Sana hindi ko na pinatunayan

ang kakayanan ko na kunin siyang muli. Sana huminto ako noong madali pang humakbang
papabalik sa dating ako pero ngayon napakalayo na din ng narating ko. Everytime I
want to go back, there's a force pushing me to move forward, to love every step
then I lose myself again.

Ikatlong araw ay wala pa ding pagbabago sa kalagayan ni Coco. Mommy and Daddy would
visit every morning before Daddy goes to work. Si Sue naman ay nagpupunta
pagkagaling sa trabaho at si Zeus naman ang magbabantay magdamag. It was a cycle.
Hindi ako umaalis ng ospital pero dahil alam kong ayaw akong makita ni Zeus, sa
labas ng kuwarto ako nag-iintay. Pumipikit lang ako at dumidilat kapag naririnig
kong may pumapasok na nurse at doktor. Kapag lalabas na sila, saka ko kukumustahin
ang anak ko.

"She's fighting.. Her vitals are improving. Her pulse rate is not as fast as day
one.. Breathing was stabilized. Still we cannot tell what will happen in the next
days but prayers will be the best for now."

Tumango ako kay Dr. Lorenzeana, ang Neuropedia ni Coco. The door beside me opened,
nagkagulatan pa kami ni Zeus. Kinunutan niya ako ng noo pagkatapos ay nagbawi siya
ng tingin at saka inilipat kay Dr. Lorenzeana.

"I want to ask what time will be her next insulin shot. Hindi kasi siya
ininjectionan ngayon." Zeus said. I looked at him amusely. He's holding a piece of
paper as he checked on it. Nakalista ata doon ang bawat gamot na inilalagay kay
Coco.

"4AM po, Sir. Inadjust po ang dosage. Saka from 6-hr interval naging 8-hr na po."
Magalang na sagot ng nurse. Zeus nodded.

"Yun lang." He said and stood

there for a couple of seconds. "Yun lang." Ulit niya as if he's waiting for the
doctor and the nurses to leave. Pagkatalikod ni Dr. Lorenzeana, tumalikod na din si
Zeus at sinarhan ang pinto sa pagitan namin.

Nakatayo lang ako doon nang bumukas muli ang pinto. Napaatras pa ako. "You may
occupy the bed, I don't use it anyway. May consultation tayo sa psychiatrist mamaya
para sa annulment hindi ba?"

Saka ko lang iyon naalala at saka pumasok sa kuwarto. Zeus is giving me a cold
shoulder. Pagkatapos nang unang araw ni Coco sa ospital, hindi na kami muling nag-
usap. He may be eager to annul our marriage. Tiyak na hindi na din niya matagalan
na nakakabit pa ako sa kanyang apelyido lalo na't halata pa din ang galit niya.
Sinilip ko muna si Coco sa kanyang kama at hinalikan siya sa pisngi. Pagkatapos ay
pumunta na sa kamang nakalaan para sa bantay ilang dipa ang layo mula sa kama ni
Coco. Napatingin ako sa kinauupuan ni Zeus, pakiramdam ko tinitingnan niya ako pero
doon naman nakatuon ang mata niya sa nakahigang si Coco kapag tatapunan ko siya ng
tingin. Pumikit na lamang ako at tumalikod.

I woke up with a thick blanket that covers me. Sumisilip na ang araw sa bintana at
napabangon agad ako nang marinig ang boses ni Daddy. They already know that Zeus is
staying here overnight but didn't say anything. Siguro ay iniintay din niyang
maging maayos ang lahat sa anak ko bago gumawa ng hakbang.

"Selene.. Get dressed. Ngayon ang consultation niyo para sa annulment.." Mommy
reminded. I went to the closet and get my clothes. Kahit na sa parehas lang na
ospital ang pupuntahan ko, pinili kong maging presentable

ngayong araw na ito. Ilang araw na akong nagsusuot ng jogger pants at sweatshirt. I
wore my peach pastel dress na may disenyong mga bulaklak. Maigsi iyon at lantad ang
aking binti. I blow dried my long hair at saka nagmakeup ng kaunti. I don't want to
look like a sore loser today.

Nang umapak ako sa clinic ni Dra. Liezle, nakita ko na roon si Zeus. He's wearing a
brown leather jacket and a black polo shirt underneath, he looks neat in his blue
jeans. Nakaupo siya sa harapan ni Dra. Liezle at masinsinang nag-uusap.

"Good morning, Selene." Dra Liezle greeted. i bowed my head a bit and gave her a
smile when she offered me the seat beside Zeus, two-seater chair ito kaya
magkalapit lang kaming dalawa.

Dra. Liezle probably same age as ours, look a beautiful geek in her wide rimmed
glasses, small face and pouty lips in deep fuschia. She maybe in white uniform but
looking at her hands, she has no wedding ring on it, I wonder if she could
understand marital problems at this age.

"Okay. My name is Dra. Liezle, you are here because of the court ruling, pero kung
ako ang tatanungin, lahat ng umuupo sa upuang yan, gusto kong magkaayos."

"It is too late for that." Mabilis kong sagot. Dra. liezle smiled sadly.

"How did you two meet?" Like an icebreaker question she asked. Tiningnan niya ako
kaya ako na ang naunang sumagot.

"Since birth. Sabay kaming ipinanganak sa parehas na ospital."

"So childhood bestfriends?"

I shook my head.

"I hate him when we were growing up." Pagsasabi ko ng totoo.

"Why is that so?" Iniangat ni Dra. Liezle ang kanyang

papel at nagsimulang magsulat.

"When I was a kid, I find him so intense. When he focused on something, hindi na
siya maaring guluhin. Because of that I find him boring. We may be close
physically, but we never got connected."

Dra. Liezle straightened up her seat and nodded, "How about you Zeus? How did you
find Selene back then?"

"I find her.. The most beautiful." napalingon ako sa kanya pero tutok lang ang
tingin niya sa psychiatrist. "Whenever I see her, I get to focus. I tried to divert
myself to other things but she's my center."

My face heated up. Lumayo ako ng kaunti mula sa kanya pero kakaunti iyon masyado.
Ayokong marinig niya ang pagkabog ng dibdib ko.

"So how did you end up in marriage? How long was your relationship before the
marriage?"

"We were never in a relationship." Zeus answered. "We got involved in a scandal
that she caused so I have to marry her."

Sumakit ang puso ko ng bahagya dahil sa katotohanan pero pinanatili ko pa ding

matatag ang aking anyo. Matagal nang nangyari yon.

"Well. I must say you don't have to marry her because of the scandal. Narinig mo
naman siguro ang kasabihang kung ayaw may dahilan, kung gusto, maraming paraan."

"I want to get equal. My ex-girlfriend suffered from a heart attack because of
her."

Itinuon ko ang mga mata ko sa vase sa likod ni Dra. Liezle para hindi maiyak. Kahit
alam ko naman na iyon, hindi ko pa din maiwasang masaktan.

"And how did you feel back then, Selene? Pupwede mo bang ikwento sa akin ang
pakiramdam mo noong nasa loob kayo ng sakramento ng kasal? Did you ever feel
unloved or

unwanted?"

Tumango ako. Pinilit kong ngumiti pero nauwi lamang iyon sa pagbagsak ng masagang
luha.
"I loved him. So much. It was too late for me to realized that I do. I did some
crazy things but I never wished something bad to Olivia." I sniffed as Dra. Liezle
handed me a box of tissue.

"Tinanggap ko ang lahat ng parusa ni Zeus, ang magdala ng iba't ibang babae gabi
gabi. Hindi niya ako tinabihan noong mga panahong yon. Sinubukan akong alilain ng
mga babae niya. Tinanggap ko yon dahil alam kong ako ang may kasalanan. But then.
We became okay. We started having sex inside our marriage. We started dating,
things that we don't usually do. The only time I felt I was unloved is when he made
me feel that he's capable of loving me and yet, he left.. He left me while I was
pregnant." Halos mabutas ang puso ko sa sobrang bigat ng salita na binibitawan ko.
For once, I can talk about how I really felt that day he left me.

"Hindi ko siya pinigilang umalis pero umaasa ang puso ko na hindi niya ako iiwan.
Ipinaramdam niya sa akin na option lang ako. Umalis siya at hindi na siya tumawag
pa. Nagigising na lang ako sa sahig mula sa pagkahimatay dahil sa hirap ko sa
pagbubuntis mag-isa at hindi man lang niya ako kinamusta kahit isang tawag. I was
so heartbroken... Wala akong makausap, galit din sa akin ang pamilya ko. Mag-isa
ako sa malaking bahay. I was so desperate to clarify that I did not made the
scandal on purpose. But I ended up being kidnapped. Dinala ako sa isang warehouse
ng masasamang tao, pinagbantaan ang buhay ko. Hinalikan ako at pilit akong
hinawakan sa iba't ibang

parte ng katawan, sukang suka ako at takot na takot para sa buhay ko at sa buhay ng
anak ko. I tried to fight back but they punched me. They punched me everywhere.
They punched my tummy where my daughter is. Dinugo ako nang araw na yon.."

Nanginginig ang buong katawan ko pero hindi ko mapigil ang magsalita. Tiningnan ko
si Zeus na nangangalit ang bagang. His eyes are full of fury. Kitang kita ang sagad
na galit na malamang nasaktan si Coco habang nasa sinapupunan ko.

"Pero wala siya. Nag-aalala siya para sa buhay ng iba kaysa sa buhay ng mag-ina
niya. I know it will be unfair to compare pero wala siya nung nag-agaw buhay ako.
Ngayon, kung umalis ako, nagtago ako, at sumama ang loob ko. That is because I know
there will be no one else! Wala siya. Hinding hindi siya darating! Hindi niya ako
pipiliin." Hindi ko na napigilan ang paghuhurumentado, my voice is full of pain and
anger. I was reminded how it was before.

"Pero dumating ako!" Zeus cut off. "Dumating ako at umalis ka. Hinanap kita pero
nagpalit ka ng pangalan. You robbed me with honesty Selene. You robbed me and Coco,
five years of not having each other."

"Because you robbed me my being, Zeus. Bago ko itago sayo ang anak mo, iniwan mo
muna kami. At mas masakit yon.." Tumayo ako para lumayo sa kanya ng tuluyan. "Kahit
minsan hindi mo sinabing mahal mo ako! You hated me for being wicked and I already
paid for it, you just didn't know! You always see me as someone at fault. That I
always mess up but I did my best! I did my best to be the best version but still
you hate me for who I am. This thing cannot work for the both

of us." Anunsiyo ko kay Dra. Liezle na halatang naguluhan na sa aming dalawa.

"Then give her the annulment she wants. Fine! I just want an equal rights to my
daughter. She married somebody else anyway." Galit na sambit ni Zeus na tumayo din
para harapin ako.

"Yacob isn't my boyfriend!" Pagtatanggol ko sa aking sarili. Bumakas ang gulat kay
Zeus.
"Ibibigay ko sayo ang karapatan kay Coco kahit hindi na idaan sa korte, Zeus. Just
get out of my life." Buong diin kong sambit ko.

"I will! Siguro yan talaga ang kailangan natin, I promise to participate to all the
court hearings." Mariing sagot niya.

"Ako din!" Pinunasan ko ang luha ko at naiinis siyang tiningan.

"Then this is done. Let me get some rest!" Zeus announced.

"Yeah, me too. I haven't eaten anything. I should just have breakfast than
attending this interview." Nagpatiuna akong lumabas ng clinic ni Dra. Liezle.
Nakaramdam ako ng gutom at pagod dahil sa pag-iyak.

Nakakailang hakbang pa lang ako nang maamoy ko na ang pabango ni Zeus sa gilid ko.
Tiningnan ko siya ng masama pero hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.

"Where will you eat?" Baritono ang boses na tanong niya.

"Ewan ko."

Paglabas ko, natanawan ko agad ang condo building ni Zeus, pupwedeng doon nga ang
punta niya. Kumalam ang sikmura ko at gumawa pa ng malakas na tunog. Nagkatinginan
kami ni Zeus pero nagmamatigas pa din akong nagtaas ng kilay kahit naalala kong
wala akong dalang wallet. Pupwede naman akong bumalik papasok ng ospital pero
nakakahiya naman yon.

"Anong tinatayo tayo mo diyan?" Sinipat ko si Zeus mula ulo hanggang

paa na nakatayo pa din sa tabi ko.

"Eh ikaw, anong tinatayo tayo mo diyan?" He asked, mimicking what I did. Alam na
alam talaga kung papaano ako aasarin.

Umismid ako, ganon din siya.

"As the mother of my daughter, I can invite you for a meal. That is the most civil
treatment that you can get from me." Aniya. Pinanlakihan ako ng mata at tiningnan
siya. Nakapamulsa siya at nakatingin sa direksyon ng condo niya na mukhang seryoso.

"At bakit naman ako sasama sayo?"

"Because I am the father of your daughter, you should at least be civil to me."

"But I hate you for everything, Zeus."

"You always do. Hindi na kita pipilitin. Mauuna na ako." He took a step forward.
Pinagmasdan ko ang kanyang likod na lumalayo na sa akin. Huminto siya sa paghakbang
at muli akong hinarap. Humakbang siya para balikan ako. Hindi pa siya nakuntento sa
distanya namin, humakbang pa siya nang mas papalapit. Matapang ko siyang tiningnan,
he stared at me blankly then he sighed.

"This may be unrepairable, Selene. I am really sorry for hurting your feelings so
many times, pati sa mga sakit na idinulot ko kahit hindi ko sinasadya."

I bit my lower lip trying not to surrender but then my heart melted that all I
could do is just to look away. "I still hate you but I am famished."

"I hate you too but I am being civil." He reminded.

"I know." Ngumuso ako.

Bumaba ang kamay ni Zeus papunta sa kamay ko at pinagdaop ang palad namin bago ako
iginiya sa paghakbang.

"Why do we hold hands?" I asked.

"So as to stop ourselves from wringing each others neck because we hate each other
so much." He answered.

"Yeah, that's right. I want to punch you in the face right now."

"Yeah. I want to--"

"What? Punch me?" Patuloy kami sa paghakbang kahit nakatingin ako sa kanya.

"Kiss you."

"At bakit mo naman gagawin yon?" Protesta ko.

"Because you won't like it, and I want to annoy you, that is how much I hate you.."

Hinila niya ako papalapit sa kanya nang makarating na kami sa harap ng condo niya
at walang sabi sabi na siniil ako ng halik sa labi.

The kiss was so passionate, compelling and I don't know what other ingredient is.
Pero wala doon ang sinasabi ni Zeus na aayawan ko ang halik niya. It washed away
all the pain that I was reminded a while ago. Tinugon ko ang halik niya at
nakalimutan kung nasaan kami ung wala pang bumisinang sasakyan sa may kalsada. Ako
na ang napilitang humiwalay dahil doon.

"I so hate you for doing that, Zeus!" Pinanliitan ko siya ng mata nang maghiwalay
ang aming mga labi.

"Talaga? you kissed back." May mapanuksong ngiti pa sa kanyang labi.

"Ganti ko yon!"

"I so hate that." In a creased forehead he said. "Let's go up. I'll show you how
much I hate you."

"That's right. I'll prove to you how I much I hate you more."
=================

Kabanata 35

No Wonder.

Zeus pushed me at the back of the door pero hindi ako masyadong nasaktan. All I
knew was that he's trying to kiss me and I willingly obliged. That it pushed all my
fears away. All the insecurities that I kept, gone. All the anger melted. Knowing
the why's and what if's isn't as important.

"Zeus.." I moaned his name even if it is not called for. Nagmahal ako ng isang
beses, nadapa ako ng tatlo pero nandito pa din ako sa parehas na lugar na pilit na
tinatakasan ko. He's not good for me. Masasaktan lang ako paulit-ulit.

Selene, wag kang tanga.

Madali niyang naibaba ang zipper ng dress ko at bumagsak iyon sa sahig. He cupped
my mounds and kneaded it softly that I let out a soft whimper.

Ano nga ulit ang pangalan ko?

Maingat niya akong binuhat, halos kumalampag ang mga gamit na kanyang nadadaanan.
He laid me carefully on the bed and kissed every inch of me, tasting my skin early.
Nakakakiliti ang bawat dampi, nakakawala sa sarili, isang lumang sensasyon na
paulit ulit ko pa ding gugustuhing tikman. Hindi ko mapigilan ang aking kamay na
sabunutan siya nang bumaba ang halik niya sa aking leeg, pababa ng pababa..

"I so hate you, Zeus!" I rolled my eyes as he kept of planting small kisses on my
tummy.

"I hate you too. I never hated anyone as much as I hate you.."

"Yeah?" Napabangon ako pero umangat din siya para halikan ako sa labi. Hindi na ako
nakapagprotesta sa puntong iyon.

His hands explored my body expertly, massaging my breast with his hand. Inaantay
niya ang reaksyon ko

pero wala akong maibigay kundi ang nanghihinang halinghing dahil sa kanyang
ginagawa. He buried his face on my neck and he lick it. Pakiramdam ko ay nilalagnat
ako sa sobrang init, hindi ko alam kung alin ang una kong tutugunan, ang kanya bang
hawak o ang halik?

His lips went down to my nips, sucking each tip tenderly. I moaned louder as his
hands went down and navigate my undies. Nahihiya ako sa pakiramdam ng kamay niya
doon. I am so freaking turned on! Hindi ko na makontrol ang aking pagkahumaling!

"Zeus, we aren't supposed to do this! You perverted jerk!"

"Which one?" Para siyang lasing na hindi pa din ako tinitigilan sa pagkakarinyo.
"Hating each other like this?"

"I really hate you!" I yelled but he just smirked and removed his shirt that
revealed his perfectly cut muscles. I am not a wanton woman but I get more heated
up just by the sight of it. I've seen bodies from a lot of models from different
parts of the world and his is way special. Like it is molded by greek gods to look
like just one of them.

Ang bawat hawak ay nagpapaarko sa katawan ko sa hindi ko matiyak na dahilan.

There's something about his touch that makes me crave for so much more. Nakalimutan
ko na ang prinsipyo at dangal ko, ang natira na lang ay ang pagnanasa na marating
ang gusto naming marating.

He positioned on top of me, teasing my folds with his shaft. Kahit anong tutol ng
utak ko ay siyang pagsabay naman ng katawan ko. I rubbed myself against him. His
face heated up as he parted his lips and groan. He pushed a little but I swayed my
hips to meet his entrance. I let him inside of

me.

"Selene! Oh! Selene!"

He keep on moaning my name over and over, halos mabingi na ako sa kanyang pagtawag
na parang naiiyak pa nga.

"Zeus, umayos ka.. Umayos ka!" Patuloy ko siyang pinagbabantaan pero panay naman
ang pagpikit ko na tila nagugustuhan pa. This guy and his guts!

"Maayos naman ito, Selene.." He kidded but I frowned in return.

"Hindi yan ang ibig kong sabihin. You are such a corrupt man who always takes
advantage!"

"You did take advantage of me the first time." Depensa niya na mas ikinalalim ng
pagsimangot ko pero patuloy pa din siya sa ginagawa.

"Hindi ko na maalala." Pagtanggi ko but I remember trying to seduce him before.

Pilit kong kinuha ang atensyon niya hanggang sa mag-umpisa na nga ang gulo sa aming
pagitan. That started it all. Kung hindi ko na sana ginawa, sana ay naging maayos
ang buhay ko. Pati ang sa kanya.

"You stripped naked in front of me.." Giit niya.

"At nagpaakit ka naman." Umirap ako.

"You know you are hot, bakit hindi? Yun naman ang gusto mo hindi ba?" His thrust
became faster and I cannot even make my face straight. Napapakagat ako ng labi
kahit alam kong dapat ay hindi naman ako bumibigay ng ganito, basta basta!

"So, De Lacerda wasn't your boyfriend?"

Umiling ako.

"Did you get married?"

Umiling muli ako.

"Naroon siya noong nanganak ako kay Coco at siya ang pumirma ng birth certificate."
Pinanliitan ako ng mga mata ni Zeus.

"Wag mo sa akin isisi yon, Zeus. Wala ka noong kailangan kita." Pangunguna ko.

"Bumalik ako, inayos ko lang ang dapat kong ayusin, Selene. You should have told
me."

"Paano

kung hindi mo ako pipiliin? Mapapahiya na naman ako! Ilang beses mo na ba akong
tinanggihan?"

"How would you know if you did not say it, Selene. All it takes was to tell me that
you are pregnant with my child! You should have at least told your parents about
it." Pagrarason niya.

"Sinasabi mo bang mali ako?"

"I am telling you how it could have been better." Zeus went in and out of me, I get
a grip on the head board na halos makalimutan na ang pinag-uusapan namin. Traces of
sweat on his forehead at mas lalong uminit ang kanyang silid na hindi man lang
nabuksan ang aircon.

"I want to get mad at you.. But you are the mother of my child." He murmured in
between panting. His eyes were gentle but his words says otherwise. Tiyak kong
galit siya sa paglilihim ko at ito ang paraan ng kanyang pagpaparusa?

"I am mad at you know, Zeus, very. After this, we should not see each other again."

"Imposible yon, ikaw ang Nanay ng anak ko. Makikita kita sa ayaw mo at sa gusto."

Mas mabilis ang kanyang pag-indayog at halos kumawala na ako sa katinuan ko.

"Whatever.. Whatever!" Tili ko. Iniabot ni Zeus ang kamay ko at pinagdaop ang mga
palad namin, he looked at me intensely like he always did. He pressed his lips
against mine and I closed my eyes.

"The most stubborn and wicked woman I ever met.. Take this." In one swift and hard
motion, my body quaver due to tight spasm. It was an earth shattering tremble as I
reached my peak. I felt all my juices came out and so he did. Ipinwesto niya ang
kanyang mukha sa aking leeg at nakikiliti ako sa mainit na paghinga niya

doon dala ng pagod.

Ipinikit ko ang aking mga mata at ipinahinga ng sandali ang isip. Nagising ako ng
maliliit na halik sa aking mukha, akala ko ay nananaginip pa ako pero nakita ko
roon si Zeus, may ngiti sa labi. Nang tuluyan kong imulat ang mata ko, nauwi ang
kanyang ngiti sa pagsimangot. Hindi ko tuloy sigurado kung nakangiti nga ba siya o
nanaginip lang ako.

"I cooked you food.. Do you want to take a shower?" Pormal na tanong niya.

"Sa tingin mo, magandang bumalik ako ng ospital na bagong paligo? Imbes na
interview, dito tayo nauwi."

"Hindi mo naman kailangang magsungit kung ayaw mo." Sangga niya agad sa akin.

"Magsusungit ako kung gusto ko, Zeus." Tumayo ako ng walang kahit anong saplot sa
katawan. Kinuha ko lang ang damit kong maayos na nakahanger sa handle ng kanyang
cabinet. I went straight to the bathroom to freshen up.

Kumalam ang sikmura ko nang maamoy ko ang niluto ni Zeus sa kusina, mukhang adobo
iyon at amoy ng mabangong kanin. Nagmadali akong magbihis at magsuklay ng buhok,
nang lumabas ako sa kuwarto, naroon nga si Zeus sa kanyang lamesang pang-apatan at
nakapaharap sa bandehado ng kanin at bowl ng pork adobo. Umupo ako agad kahit hindi
niya ako inaaya at sumandok ng kanin at ulam.

"Marunong ka na bang mag-luto?" Tanong niya nang sumubo ako ng pagkain. Bahagya
akong tumango at iniangat ang kamay ko at bahagyang iginalaw.

"Konti." Napapikit pa ako sa sarap ng luto ni Zeus. Ano kaya ang hindi niya kayang
gawin? Siguro may kapintasan naman siya kahit papaano. Pinanood ko si Zeus habang
kumakain. He's a husband material. Gwapo, matalino, magaling

magluto. Sana lang yung mamahalin niya, mamahalin din si Coco.

"I love cooking now.." He hesitantly said. "Ayos lang kahit hindi ka marunong."

I shrugged. Hindi ko alam kung para saan ang pagmamalaki niya.

"Nuong nanganak ka, paano mo kinaya na wala ako? Wala ang kahit sino."

"Naroon sila Yacob, Drake, Abram, Franco, at Elliot. They attended to our needs."
Kwento ko. Nagtiim bagang si Zeus pagkatapos ay napabuga ng hangin.

"Sana maibalik ko ang panahon." Buong panghihinayang niyang sabi. Magsasalita pa

sana ako nang napalingon kami sa bag ko nang tumunog ang cellphone ko mula roon.

Unconsciously, napatingin ako sa orasan at nagbilang kung ilang oras na akong

nawala. It's been 3 hours. Hindi naman masyadong matagal kung tutuusin. Nabasa ko
sa screen ang pangalan ni Mommy nang kunin ko ang tawag.

"Selene, are you done? You should come here.."

Kinabahan ako ng husto sa pag-aalala sa anak ko.

"M-may masama po bang nangyari kay Coco?" Kahit hindi ko gustong tanungin, alam
kong kailangan kong malaman.

"She's fine.. She's awake.. She's looking for you.."

Hindi na ako nakapag-isip ng mabuti. Napalingon ako kay Zeus na inaabangan pala ang
sasabihin ko nang ibaba ko ang tawag.

"Gising na si Coco, Zeus.. Gising na ang anak natin." Naiiyak ko pang sabi.
Nagmadali kaming bumaba sa unit ni Zeus at tumawid patungo sa ospital. Hindi ko
malaman kung bakit nanginginig pa ang kamay ko habang nag-iintay ng pababang
elevator. Sa kabila ng ingay sa ospital, ang kabog ng dibdib ko ang naririnig ko.

Patakbo kong tinungo ang silid ni Coco, pinapalibutan

siya ng mga doctor at nurses, hindi ko mapigilan ang mapaluha nang marinig kong
sinasagot ng anak ko ang bawat tanong ko sa kanya.

"My head aches a bit but I am fine.." She said.

"Anak. Coco.." Hinawi ko ang mga nurses hanggang sa makita ko ang anak ko. Nakahiga
siya at maputla pa pero bukas na bukas nga ang kanyang mga mata! Her blue eyes
darted at me.

"Mommy?"

Nagmadali akong lumapit para yakapin ang anak ko, "You scared me.. So much.. You
scared me.." Humihikbing wika ko habang yakap yakap siya.

"Im sorry, Mommy. I didn't mean to.." Nagsimula na ding umiyak si Coco.

"I know.. Don't cry.. I am glad you are awake. Let's thank God you are awake."
Paulit ulit akong bumulong ng panalangin para magpasalamat sa kalagayan ni Coco.

Tests were done, sumama ako at si Zeus sa CT scan na ginawa kay Coco. Walang
sinasabi ni isang salita si Zeus, hindi din siya nagpapakilala pero kitang kita ko
din sa mukha niya ang saya na nagising na si Coco.

Maayos ang naging resulta ng lahat ng ginawang procedures kay Coco. Her angels
must've protected her from serious injury kaya ganon.

Nanatili kami sa ospital ng ilang araw pa. Hindi naman naging mabigat sa akin ang
pagbabantay dahil hindi na kami nag-iiwasan ni Zeus kahit papaano. Umaalis pa din
siya kapag kailangan niyang umuwi sa plantasyon ng kanilang pamilya pero bumabalik
din siya sa gabi. Sabi niya ay helicopter ng daddy niya ang ginagamit niya paroo't
parito.

"Coco!"

"Appa!" Napatili si Coco mula sa pagkukulay ng coloring book niya nang bumungad si
Elliot sa pinto na may bitbit na makukulay na gluten-free

cupcakes. Kasunod ni Elliot ay si Franco na may dalang mga makukulay na lobo, si

Drake, Abram at Yacob naman na may mga bitbit din na pagkain at regalo.

"How's our Princess?" Sabay sabay nilang tanong. Nakaangat agad sa hangin ang kamay
ni Coco, nagpapabuhat sa isa sa mga tumayong Tatay niya. Drake scooped her from the
bed and kissed her on the cheek.

"Dada, tomorrow I want a kitchen playset." Coco requested.

"Psst, Coco." Suway ko sa anak ko.

Inakbayan naman ako ni Yacob at naiiling na pinagmasdan si Coco, "Hayaan mo na,

kayang kaya ni Drake yan."

"Pero meron naman siya sa bahay. Iniispoil niyo kasi." Pabulong kong sabi.

"Who to spoil, anyway?" Natatawang tanong ni Abram. "Hindi lahat ng bata merong
limang Daddy, Selene.

"She only has one Father." Napalingon kaming lahat nang bumukas ang pinto, naroon
si Zeus at masama ang tingin sa lima. Agad akong nakaramdam ng posibleng komosyon
kaya bago pa man din magkainitan, hinawakan ko si Zeus sa siko at inaya na lumabas
muna. Nagpaanod naman siya sa akin pero halata pa din sa mga mata ang galit.

"Maaga ka ata ngayon." I murmured. Hindi siya umimik, tiningnan niya lang ako at
saka umismid.

"Zeus.. Sila ang kasama namin ni Coco sa Brussels. Coco treat them as her Dad."

"Samantalang ako, ano? Hindi ko man lang masabi sa anak ko na ako ang Daddy niya."

"It can wait, Zeus. Sana kapag maayos na talaga ang kalagayan ni Coco, saka natin
sasabihin."
"Hindi sana tayo dumating sa ganito, Selene."

Binitawan ko ang siko ni Zeus at tiningnan siyang mabuti, "Hanggang ngayon galit ka
pa din?

Zeus, nangyari na iyon."

"I want an equal rights to my daughter."

"Ibibigay ko, pero hindi mo pupwedeng alisin sa mga kaibigan ko ang bisitahin si
Coco. They are also her family."

Zeus sighed and nodded. Alam kong hindi niya lubusang naiintindihan pero hindi na
rin siya makapagreklamo. After all, there's no turning back now. Wala na din kaming
magagawa pa sa sitwasyon. Kahit lumuha ako ng dugo dito, hindi ko na mababago pa
ang naging desisyon ko anim na taon na ang nakakaraan.

Yacob and the boys left after Coco fell asleep. Saka lamang pumasok si Zeus para
tingnan ang anak namin. Paulit ulit niyang hinaplos ang buhok nito at hinalikan sa
noo. Meron siyang bitbit na maliit na bunny stuffed toy at itinabi iyon kay Coco.
Wala sa sariling nadampot iyon ni Coco at niyakap. Napangiti si Zeus dahil doon.

"Kamukhang kamukha mo siya." Saad ni Zeus na hindi tumitingin sa akin. "Manang mana
pa sayo ng kamalditahan. Paano ko naman masasabing sa akin pala to?" Nangingiting
wika ni Zeus. "But I hoped that she is. Kaya lang, tapos na ako umasa. I stopped
counting the years when I hoped that somebody will come to see me. Birthday,
graduation.." Umiling siya. "Wala."

"Zeus, hindi laging ganon."

"I may have the worst childhood but I swear to be with Coco from now on until the
most important days of her life. I will be the best father. Sabi ni Dad, ibabalik
niya daw sa akin ang plantasyon, I will manage the head office in Manila. Ayoko
sanang tanggapin, pero para kay Coco yon. I want her to be proud of me."

"She will be proud of you.." Giit ko kay Zeus. "You tried your

best, Zeus. Nadapa ka man, ang importante, bumabangon ka. Ang gusto ko lang, pumili
ka ng babaeng mamahalin din si Coco kagaya ng pagmamahal ko sa kanya. Kakalbuhin ko
talaga ang magiging girlfriend mo kung aalipustahin niya si Coco."

"My daughter above anything else." Pangako niya.

Bumalik ang sigla ni Coco sa mga sumunod pang araw. Wala na ngang aparato ang
nakakabit sa kanya. Ang bilis ng development niya kung tutuusin. She's very
responsive to the medications. Ngayon nga ay nagliligpit na kami ng gamit dahil
lalabas na kami ng ospital.

"Kung gusto makita ni Zeus ang apo ko, dapat doon lang sa pamamahay ko." Dad said.

Tiningnan ko lang siya at bakas pa din ang poot sa mata, "Dad, hayaan niyo si Zeus
kung gusto niyang ilabas si Coco."

"Paano kung hindi na ibalik?"

"Ibabalik ko po siya, Tito." Mas lumawak ang pagbubukas ng pinto at bumungad si

Zeus na mayroong dalang wheelchair kasunod ang dalawa pang nurse.

"Pero ngayon, wala pa akong balak na ilabas siya, kailangan niyang magpahinga at
magpalakas."

Umismid si Daddy at si Mommy, bakas pa din ang disgusto kay Zeus. Mukhang
mahihirapan akong kumbinsihin sila na ayos lang na umaaligid si Zeus.

"Hello, Princess.."

"Hello Daddy Pogi!" Coco cheerfully greeted. Yakap yakap niya ang Bunny Stuffed Toy
na ibinigay ni Zeus at pinangalanan niyang April dahil buwan ng Abril daw yon
pinanganak. Kinarga ni Zeus si Coco para isakay sa wheel chair.

"Wow! I love this!" Coco raised her hands like it is an amusement park ride. "Can
we keep it?" Inosenteng tanong ni Coco sa Daddy niya.

"No, but I have a surprise gift

for you.." Ngumiti si Zeus at napapalakpak naman agad ang anak ko.

Sumunod na lamang ako. Nasabihan ko na sila Daddy na sa sasakyan kami ni Zeus

sasakay papauwi ng bahay. Zeus paid the hospital bills, everything. He took pride
of being a father at nakaramdam ako ng pagiging proud sa kanya. Totoo atang hindi
naman kailangan na makaranas ka ng kabutihan para makagawa ng kabutihan. Some
people know how it feels to be nothing, kaya sila na mismo ang umiiwas sa
pagpapadanas nito sa ibang tao.

You've got a friend in me

You've got a friend in me

When the road looks rough ahead

And you're miles and miles

From your nice warm bed

You just remember what your old pal said

Boy, you've got a friend in me

Yeah, you've got a friend in me

You've got a friend in me

You've got a friend in me

Panay ang kanta ni Coco sa backseat, pinagawan siya ng sariling upuan ni Zeus sa
likod at punong puno iyon ng mga laruan na isang abot lang ni Zeus, he even put a
TV monitor where Coco can watch.

"Buti hindi nag-mana sa atin." Natatawang bulong ni Zeus sa akin. In fairness naman
kay Coco, nasa tono ang pagkanta niya.

"At least ako, merong talent sa pag-sayaw. Eh ikaw?" Kantyaw ko.

"Making a beautiful baby." Mabilis niyang sagot. Hinampas ko siya sa balikat.

"Daddy Pogi, can April come with us later?" Coco asked her father.

"Saan kayo pupunta?" Nagtatakang tanong ko.

"May surpresa ako kay Coco.." Pumasok na kami sa loob ng village. Huminto kami sa
tapat

ng bahay ni Zeus noon. Nagulat ako nang pagbuksan siya ng gate at sumalod ang
guwardiya na naroon. They even welcomed him with a salute.

Walang halos ipinag-iba ang bahay, the whole house was painted white with wood
carvings surrounding it. Hindi na nga lang puno ng sasakyan ang garage nila, pero
kakikitaan pa din ng kagandahan ang mansyon na kagaya ng dati.

"I bought it back." Sabi ni Zeus na parang nababasa ang iniisip ko. Nagpark siya sa
gitna ng daan. Sa kabilang bahagi natatanaw ko na agad ang isang playground na
hindi normal ang laki dahil masyadong malaki. Ang dati nilang flower garden ay
napuno ng iba't ibang gamit sa playground at pang-apatan na carousel. Punong puno
din ng rubbermats ang paligid para tiyak na hindi masasaktan ang maglalaro.

"Zeus.."

"Coco can go here anytime. Yung maliit na gate sa gilid na dinadaanan ko papunta
sayo, buo pa.." Itinuro ni Zeus ang maliit na lagusan papunta sa garden namin.
Hindi ko alam iyon noon. Dito pala siya dumadaan kaya siya nakakaakyat sa kuwarto
ko!

"Hindi na kailangang mag-alalala ng Mommy at Daddy mo kung sakaling iimbitahan ko

si Coco."

Pinanood namin si Coco na hinahaplos ang swing. Hindi siya basta basta nangangahas
na sumakay dahil tiyak na natrauma pa siya sa nangyari sa kanya pero bakas ang
kasiyahan sa mukha ng anak ko.

"Thank you for doing this for Coco.. And for considering the feelings of my
parents."

"Salamat sa pagbibigay sa akin kay Coco."

I was so overwhelmed, kinuha ko ang kamay ni Coco at inabot iyon kay Zeus.

"Coco, I wanted to tell you something.." I told my daughter.

"Hm?"

Umupo ako para magtama ang mga mata namin.

"Daddy Pogi, is actually your father.."

"Yeah. He's my Daddy.."

"No.. You came from him." Paliwanag ko.

"I came from you.." Ngumuso si Coco na parang naguguluhan.

"Yes, you came from me too. But part of you came from Daddy Pogi.."

"But--" Coco sighed. "Alright. I get it. But what about Tatay, Papsi, Appa, Pare
and Dada? They are also my fathers."

"They are still your father, by heart. But Daddy Pogi is your father, by blood, by
heart, by soul."

Madaling naunawaan ni Coco ang papel ni Zeus sa buhay niya, she welcomed him with
open arms. Madalas ay nagiging issue pa din ni Daddy ang pagpunta ni Coco sa
kabilang bahay kaya pati ako ay napipilitang samahan si Zeus at si Coco sa bonding
niya puwera noong nakaraang linggo. Kailangan ko nang ituloy ang itinatahi kong
dress para makapaglaunch na din ako sa isang buwan.

Madalas nga ay nag-uuwi ako ng trabaho para matapos ko din agad ang ginagawa kaya
halos wala din akong tulog. Hindi naman na ako masyadong nag-aalala kay Coco dahil
kung wala naman ako, si Zeus naman ang tumitingin at nakita kong hindi niya talaga
papabayaan ang aming anak.

"Hi Mommy!" Nakapuwesto na si Coco sa kama ko nakapagpalit na din ng damit. "How

are you Baby doll?"

"I played all day with Daddy." Pagmamalaki ni Coco. "And there's a beauty queen in
his house."

"Beauty queen?" Napakunot ang noo.

"Yes, a very very pretty woman! She looked like Cinderella! And we played barbie
doll, she made me my favorite food."

"And that is?" Mas lalong kumunot ang noo ko.

"Kare-kare." Buong kumpiyansa niyang sagot.

"Anong favorite food mo yon? You haven't eaten that!"

"Yeah, just now, the beauty queen cooked it and my instant favorite." She nodded
repeatedly.

"So.. What's the name of your new friend?" Tanong ko.

"Tita Olivia. She's very kind, Mommy! She said she likes me."

My breathing hitched. No wonder..

=================

Kabanata 36

Puso.
"And Mom.. She said that I can be a beauty queen.."

Day 3.

Walang humpay si Coco sa pagkukwento tungkol sa Tita Olivia niya, kahapon ay

magkasama din sila sa bahay ni Zeus. Hindi ko alam kung ano ang kanilang ginagawa,
Coco said Olivia are fixing somethings in the house. So I bet that will be their
love nest kapag nagpakasal sila. Siguro kaya yon biniling muli ni Zeus para hindi
na siya mahihirapang kunin si Coco sa akin kung sakaling magkakaroon na siya ng
sarili niyang pamilya.

Yun ang akala niya. If I will get married again, titiyakin kong sa kabilang bahagi
kami ng Metro Manila titira, o di kaya doon sa Bulacan para mahirapan siyang
puntahan si Coco. If I will get married again I will be happy as fck. If--

If..

"Good morning!" Ang ngiting ngiting si Zeus ang bumungad sa akin, nasira ang
morning vibe ko at nauwi sa pag-simangot. Nasa kusina kaming dalawa ni Coco, I
served her breakfast samantalang ako naman ay umiinom ng hot chocolate. Umalis na
sina Mommy, Daddy at Sue para sa Board meeting at naghahanda na din naman ako para
pumasok sa shop. Nahuli na ako ng kaunti dahil inintay ko pang magising si Coco
para paliguan.

"Anong maganda sa morning?" Bulong ko habang nagsasalin ng dagdag asukal sa tasa

dahil biglang pumait ang panlasa ko.

"Narinig ko yon." Ang pormal na boses ni Zeus ang sumagot sa akin.

"Pinaparinig ko talaga."

Padabog kong hinalo ang laman ng tasa at tumalsik ito sa marble bar table, panay
ang iwas ni Coco na matalsikan ng hot chocolate kaya itinigil ko na lang ang
paghalo.

"Mommy, are

you mad?"

"Ako? Mad? Of course not baby. I just don't like the air here. It doesn't smell
good." I said looking at Zeus directly. He smirked and laughed a bit.

"Baka naman morning sickness na yan." He accused.

"Don't you dare." Pinanliitan ko siya ng mata nang may pagbabanta.

"We didn't use protection when---" Hinampas ko si Zeus sa braso at tawa lang ang
kanyang isinagot. Palibhasa'y hindi pa iyon naiintindihan ni Coco kaya ganyan siya
magsalita.

"At ano? Iisa ka pa? I swear, Zeus, I will bring my hatred to you on my grave."
Pagbabanta ko.

"Are you two fighting?" Napatingin ako kay Coco na may hawak hawak na kutsara at
malapit sa bibig. Pinilit kong pakalmahin ang sarili kung hindi ay mabubugahan ko
ng apoy si Zeus sa harapan ng anak namin.

"No Baby.. We are just talking." I faked a smile.

Tumango tango naman si Coco at ngumiti.

"Will Tita Olivia see us today?" Tanong ni Coco sa Daddy niya, tumalikod ako at
nagkunwaring abala sa ref pero ang totoo ay pasimple ko silang pinakikinggan.

"No, Baby. She has an appointment today with her doctor."

"Bakit hindi mo samahan?" Bulong ko kasabay ng pagbagsak ng baso sa marble table

but then again, Zeus heard it.

"Kung ikaw ang magpapasama sa OB, walang problema."

Tiningnan ko siya ng masama at saka inirapan. "That will never happen." I went to
get a cheese bun and ate it in one bite. I get another one at ganoon din ang ginawa
ko.

"What a gigantic appetite you have, Mrs. Romualdez.." Natatawang sambit ni Zeus,
emphasizing 'Mrs. Romualdez' in his sentence. Mas lalo akong napikon dahil

sa kanyang ipinapahiwatig.

"Alam ko ang ginagawa mo, Zeus. You are trying to put meaning on everything. Just
so you know, I am on pills. Hormonal thing." Wika ko sabay kuha ng bag ko para
maghanda na ring umalis. Binalikan ko ng tingin si Zeus at kitang kita ang gulat sa
kanyang mukha. Ngiting tagumpay ako nang lumapit ako kay Coco para halikan siya sa
pisngi at magpaalam.

"Bye Coco. Bye, Father of my Daughter." Tumalikod ako at nagtungo sa main door ng
mansyon para kunin ang sasakyan kong nag-iintay na sa labas.

Nag-ngingitngit ako sa inis habang nagmamaneho. Habang sinusuong ko pala ang

traffic sa araw-araw at ang maghapong pagtatrabaho, hayun si Olivia at unti-unting
kinukuha ang loob ng anak ko. Ganun ba yon para hindi na sila mahirapan na amuhin
ito kung magpapakasal na sila? I should have my own plan to avoid these things to
happen. Kung makukuha ni Olivia si Zeus, labas doon ang anak ko. Umire din siya ng
sarili niyang anak kung gusto niya! Napahampas ako sa manibela sa sobrang inis at
saka pinaharurot ang sasakyan.

I parked my car in front of my shop, may iilang sasakyan na din ang naroon para
siguro tumingin ng designs. I posted some of my works online at nagsimula na ngang
dumami ang nag-iinquire. I get to hire my own receptionist and social media
assistant, Yvonne, a young woman in her 20s, fresh from college. Siya ang sumasagot
sa lahat ng queries sa social media. She also has an experience in photography kaya
nakukuhanan niya ng magagandang anggulo ang mga damit. My dresses were instantly an
eye candy. People shared it online at dinagsa kami ng inquiries.

Pumasok

ako sa shop at nakita ko ngang marami na ding tao na inaasikaso naman ng dalawang
mananahi ko. May kausap kasi Yvonne, isang lalaking pamilyar ang built. Napakunot
ang noo ko nang marinig ko siyang magsalita, the voice is also familiar.

"Dmitri?"

"Oh my God, Selene!" Napalingon sa akin si Dmitri na malapad ang ngiti. Still he
hasn't change. His fashion sense is still formal, with a boyish grin on his face.
He enclosed me in a bear hugs which I find comforting. He's my long time friend! It
was so good to see him.
"You are here." Natatawang sambit ko, "Kumusta ka na?" I asked.

"Well. Ganon pa din. Still in the textile business. Naghahanap kami ng bagong
kliyente and I came across to your site and I thought you might be needing
additional supplies of fabrics."

"Bakit ikaw pa mismo ang nagpunta?" Ibinaba ko ang bag ko sa puwesto ni Yvonne.

"Of course, I want to see you. How are you? I can see na kayo pa din ni Zeus?"
Itinuro niya ang nakalagay sa business permit ko, Selene Illy Montebello-Romualdez.
Hindi ko nilagyan ng malisya ang pagtatanong niya. He's just an old friend trying
to catch up.

At ngayon nga ay bumabalik siya muli sa buhay ko. Kung noon ay isa na lang siyang
alaala, ngayon ay bumalik siyang muli bilang kaibigan. Maybe some people needs to
give it a break on your life some times pero hindi ibig sabihin na mawawala na
sila. Kailangan lang siguro minsang maghiwalay kayo ng landas at hindi
magkamustahan para sa mga pagkakataong masasabik kayo muli sa presensya ng isa't
isa. After all, Dmitri is a good friend. Mahalaga din siya sa akin.

"We

are processing our annulment, Dmitri. We had a daughter and she's five."

"That's good to hear!" Bulalas niya na ngiting ngiti, tinaasan ko naman siya ng
kilay. "Kidding.. Can I invite you for a coffee? I will show you samples from our
line."

"Yes, I'd be glad to." Pag-sangayon ko.

Panay ang haplos ko sa magagandang telang ipinapakita ni Dmitri. I would pay a

little bit more pero masyadong espesyal ang tela at kakaiba ang mga kulay kaya kung
tutuusin ay sulit na din naman ang pinagkaiba ng kanyang presyp mula doon sa
kinukuhaan ko.

"I can give you a discount if you will order in bulk."

"I cannot order in bulk Dmitri.." Natatawang wika ko, "Nagsisimula pa lang naman
ako."

"I can still give you a discount." He insisted.

Pinag-usapan namin ang magiging proseso ng pag-order ng materyales. I am not sure

if I can keep up with the inventory in the future pero umaasa ako na makabenta ako
ng mabilis. Iniisip ko rin namang bumuo ng swimwear line lalo na at summer. Mabilis
din iyong gawin. I want a hand painted swimwear for women of all sizes, sana ay
pumatok.

Sinamahan ako ni Dmitri buong maghapon. Nakakatuwa na siya din ang nag-aalok ng mga
dresses na ginawa ko sa mga customers na pumapasok sa shop.

"Bagay sayo to.." Dmitri offered a customer, a tall beautiful female that looks
like a model.

"Are you gay?" Tinanggal ng babae ang suot niyang shades at sinipat si Dmitri mula
ulo hanggang paa.

"Whoah, do I look like a gay to you?" He confidently retorted.

"So you're the owner's boyfriend?"

Napaawang ang labi ko na nauwi sa pagngiti.

Tumingin sa

akin si Dmitri saka kumindat, "Nah, she's a good friend."

"Really?" Hindi nakalagpas sa akin ang maarteng pagkagat labi nung customer at
hindi ko mapigilan ang paghagikgik. "Can I have your number then?" She asked shyly.

"Sure." Kinuha ni Dmitri ang kanyang wallet at ibinigay agad ang kanyang calling
card.

Aabutin na sana iyon ng babae nang bawiin ni Dmitri at iangat sa ere. "You should
buy the dress first, wear it and promise me to share it to your friends."

"Alright. I'd gladly wear this on our first date." Kinuha ng babae ang damit at
iniabot kay Yvonne na maayos na nilagay iyon sa paperbag.

Isinilid naman ni Dmitri ang calling card niya sa loob ng paperbag habang
pinoproseso ni Yvonne ang bayad ng babae. Masayang nagpaalam ang customer na
ginawaran pa si Dmitri ng halik sa pisngi.

"Baka sabihin mo, binubugaw kita.." Naiiling na wika ko. "On a second thought, you
seem enjoying. Babaero ka pala."

"Simula ng ipinagpalit mo ako." Makahulugang wika niya. Sinamaan ko siya ng tingin

at humagalpak naman siya agad sa tawa.

"Kidding. I am just helping out." Nagkibit balikat siya.

"You should be."

Time went on at oras na para isara ko ang shop. Dmitri still waited when I started
my engine. My car gave me a noisy squeak when I started it.

"May problema ba, Selene?" Sumilip si Dmitri sa bintana ko.

"Hindi nag-i-start."

"Two options, I'll fix it or I'll bring you home." Dmitri said smoothly.

"H-hindi na, nakakaabala pa yon. I can hail a cab from here, thank you.." Tanggi
ko.

"Selene.. Ngayon ka pa ba tatanggi?

Hindi kita iiwanan dito." Itinuro niya pa ang kalsada na madilim kahit madaming
dumaraang sasakyan. Nakipagsukatan pa sakin ng tingin si Dmitri, I sighed in
defeat.

Bumaba ako ng sasakyan ko, mano-mano kong sinarhan ang pinto nito. Bukas na lang
siguro ako magpapatulong kay Daddy na ipaayos ang sasakyan. I climbed in Dmitri's
car parked beside mine.

90s song played in the background habang nagda-drive si Dmitri. We both can't help
but to sing along with the songs, lalo na nang tumugtog ang Backstreet Boys. Panay
ang tawa namin hanggang sa hindi na namin namalayan na maapit na pala kami sa
bahay.

"There.." Turo ko sa bahay namin. "Salamat, Dmitri. Tatawag na lang ako kung
mangangailangan pa ako ng tela."

"Yes, please." Sumaludo sa akin si Dmitri nang bumaba ako sa kanyang sasakyan. He
shut the doors behind me at umikot sa driver seat. Inintay ko siyang makaalis bago
pumasok ng gate ng mansyon.

"That's Dmitri." Napakapit ako ng dibdib ko nang may magsalita sa likod ko.

"Pwede ba, Zeus. Wag kang manggugulat." Umismid ako at nagpatuloy sa paghakbang
patungo sa gate.

"Kailan pa kayo nagsimulang magkita?" Tanong niya na parang pinagtaksilan.

Nagbigay ako ng nakakalokong ngisi kay Zeus, "My Soon-to-be-ex-husband, hindi ako
required na magreport sayo. Hindi nga ako nagtatanong tungkol sa ex mo, tapos ako,
tatanungin mo?"

"Then ask. Ask whatever you want."

"Ayokong magtanong, hindi ako interesado." Umirap ako.

"Pwes, ako, interesado ako. Bakit kayo magkasama?" Ulit niya. Kung hindi ba naman
siya nuknukan ng kulit.

Nagpamewang ako sa kanyang harapan at handang harapin ang galit niya.

"Sinamahan niya ako sa shop ngayon. Meron siyang textile business, nagoffer siya ng
mga tela."

"But I referred a supplier to you." Giit niya.

"But does it mean, bawal na akong magventure sa iba?" Pagtatanggol ko sa aking

sarili.

"But he likes you!"

"Lahat na lang ba ng lalaki sa paligid ko, may gusto sa akin, Zeus? At ano naman
kung ganoon nga? Single naman ako."

"You are still my wife."

"Still but soon to be, ex-wife."

"Hangga't hindi pa nangyayari yon, you are supposed to act as my wife, Selene. You
don't get to date around." He demanded.

"Then you don't get to hang around with your ex too."

"Si Olivia ba ang issue nating dalawa dito?"

"Excuse me.." Naputol ang usapan namin nang may magsalita sa may gate. Nang
lingunin ko, naroon si Daddy at nakakunot ang noo. Napahiya ako at napayuko na
lang. "Kung gusto niyong mag-away, pumasok kayo sa loob ng bahay. Walang gustong
makinig ng away niyo sa daan."

"Good evening, Tito." Yumuko si Zeus bilang pag-galang.

"Hindi na, Dad. Uuwi na yan si Zeus." Sinamaan ko ng tingin si Zeus, nagpoprotesta
ang kanyang tingin.

Nagkibit balikat si Daddy at pumasok na sa loob ng gate at iniwan kaming muli.

"I still want us to talk." Giit niya. Nagtimpi ako at bumuntong hininga.

"Then fine, let's go to the study." Nagpatiuna ako sa paglalakad at pumasok sa loob
ng mansyon. Naabutan ko si Mommy at Daddy na nakikipaglaro kay Coco. I kissed my
daughter on the cheek.

"Daddy!" My daughter screamed

like a fangirl. Zeus' tapped her shoulders to respond.

"Mag-uusap lang po kami ni Zeus." Paalam ko kila Daddy at Mommy na tinanguan lang
ako.

Zeus followed as I went to the study. Nasa ikatlong palapag iyon ng bahay. Half of
the attic was occupied by our study room. Binuksan ko ang lampshade at ang aircon
pagkatapos ay humarap kay Zeus nang nakahalukipkip.

"Come on, say it."

"Olivia's business has something to do with playpens and decorating playgrounds,

hindi ko alam na siya ang may-ari non at siya mismo ang pumunta sa bahay with her
team of designers when I contacted their office.."

"Eh di wow, may personal touch.." I hope he could taste my sarcasm.

"Hindi lang siya ang nag-pupunta sa bahay, hindi ko alam kung anong tsini-tsismis
ng anak natin sayo but I swear, Selene. Nagmana talaga sayo ang anak natin."

"At anong ibig mong sabihin don?" Di ko napigilan ang pagtaas ng boses.

"She's making fun of you. She's making you jealous. The truth is, we never talked
except for playpen concerns."

"Excuse me! Hindi ako nagseselos. Ikaw nga diyan!"

"Oo, nagseselos ako. Hindi ko naman itinatago.." Pag-amin niya. Pinipigilan ko ang
pag-ngiti dahil natutunaw na naman ang inis ko. Ang sarap pakinggang ng sinasabi
niya. Umiinit ng husto ang pisngi ko at kinailangan ko pang takpan iyon ng
magkabilang palad ko.

"Selene.." Lumapit sa akin si Zeus at niyakap ako mula sa likod. "Olivia and I were
barely friends, she's my contractor pero kung hindi mo gusto.."

"Wala akong sinabing hindi ko gusto."

Pinatakan ako ng halik ni Zeus sa balikat. "Then, what is it?"

"I

am just not happy." Bulong ko. Hinaplos ni Zeus ang aking tiyan, mababagal at
maiinit na pagikot. Tumataas ang laylayan ng dress ko dahil sa kanyang ginagawa
pero wala akong boses pare tumutol. I know I liked it. I so like it and it is
crazy!
"I hate you. You are doing this again." I whispered as I felt the heat rushed
through my veins.

"I can make you happy." He whispered to my ear sensually.

"No, you can't.."

"Really?" He murmured as he invited his hands to my sweetheart neckline. I felt his

warm hand invading my mounds, feeling each tip gently.

"Zeus." Ang dapat pagalit ay nauwi lang sa pagbigkas na nanghihina. Napawi ang
lahat ng pagod at inis ko simula pa kanina.

Hinarap ako ni Zeus at hinalikan ako sa labi, teasing, my lower lip by biting it
gently. Umiling ako para tanggihan pero hindi ko na napigilan nang tugunan ang
halik niya. I have a fcked up hormones dahil wala akong ginawa kundi umungol na
lang bilang tugon sa halik niya.

"This is so wrong.." Bulong ko habang nagpapaubaya.

"Dadalhin ko kayo ni Coco sa plantation. Ipapakilala ko kayo sa Daddy ko." Wika

niya habang ibinababa ang spaghetti strap ko.

"Hindi mo na ako dapat isama roon. Madami akong trabaho."

"Magtatahi ka ng damit sa bahay ko. You will just deliver the clothes at shop and
by appointment ang gusto kang makausap. No boys."

"At bakit mo naman pinaplano ang career ko, ha, Zeus?"

"Gusto ko ng madaming oras mo.." Itinulak ako ni Zeus papalayo sa binata at

pinasandal ako sa pader. "Selene, let's stop playing this game. I know that you
love me too."

"Assuming

ka." Akusa ko pero napapapikit naman ako sa dampi ng kanyang labi sa aking katawan.
He managed to undress me, all that's left is my underwear, malamig sa balat ang
dampi ng aircon pero nagagawang painitin ni Zeus ang paligid. Pinanood ko siya nang
tanggalin niya ang tshirt niya sa harapan ko. Ipininid niya sa pader ang magkabila
kong pulso at paulit ulit akong hinalikan sa kung saan saan.

'Tawagin niyo si Selene, maghahapunan na..'

Narinig ko ang boses ni Daddy mula sa ibaba. "Zeus, tumigil ka na, magpapaakyat si
Daddy dito."

Hindi siya nakinig, lumunod pa siya sa harapan ko. He removed my panties and lifted
my leg as it rested his shoulder.

"Zeus!" Napatili ako. I felt his tongue shoved my part and I couldn't help it but
scream his name. I can hear footsteps going to our direction. Alam kong kahit anong
sandali ay kakatukin na kami kaya kinailangan kong gumawa ng paraan para hindi kami
pag-isipan na may ginagawang kababalaghan.

"Walanghiya ka talaga, Zeus!" I screamed louder as I rolled my eyes heavenwards.

Nanghihina na ang tuhod ko at parang bibigay na ako sa sensasyong pinapalasap niya
sa akin.
I tried to kick his back, he lifted his face, nginuso ko ang pinto nang may
kumatok,

Tumayo siya at akala ko ay titigil na siya, he sucked my tip and let a soft moan.

"Please calm down, Selene. I am also disappointed with you today." Sigaw niya sa
pagitan ng pagbibigay pansin sa aking dibdib. His hands traveled between my thighs
and I felt his hands gliding through my wetness.

"P-paano ako titigil! Nakakainis ka talaga, Zeus!" Pagpatol

ko naman habang patuloy ang paghagod ni Zeus sa aking katawan.

Zeus smirked as he played with my most sensitive part, hinila niya ako patungo sa
upuan at inilagay niya ako sa ibabaw niya, I can feel his bulge underneath his
khaki shorts and that made me turned on a little bit more. He opened his fly and
placed both my hands at the edge of the table.

"M-a'am Selene.." Mahina ang boses ng kasambahay namin.

"You need to think that over, Selene." In a louder voice, Zeus said. Pilit na
nagpapanggap na may matino pa kaming pinag-uusapan. He slithered his ready muscle
to my soaking part. Halos magdugo ang labi ko sa sobrang pagpipigil sa mga ungol na
gustong kumawala.

He entered his shaft to my bud and I gasped, I wasn't prepared for the sensation.
Kumapit akong mabuti sa kanto ng lamesa kasabay ng paglabas-masok ni Zeus sa akin.

"I hate you, Zeus. Why are you doing this to me?" I cried as undefined excitement
filled my inner goddess. This is so hot. He's taking me from behind and I let
myself free from all the inhibitions.

"M-a'am Selene.."

"Ano ba, Belen, may kausap pa ako!" I shouted which I felt bad after. Zeus chuckled
but continued to rock me with his movements.

Nakarinig ako ng yabag papalayo at nagpatuloy naman kami ni Zeus sa ginagawa. I

faced him, straddling Zeus, kumapit akong maigi sa batok niya, like a cowgirl I
motioned myself in and out of him. So far this is my favorite view, I can see his
facial expressions and how he let me be in control.

"Selene, I will.. I will come fast." He whispered, I shook my head and made my
movements faster. Without a warning,

I felt his hot liquid exploded and it flowed through my thighs. I didn't stop
moving until I felt my release, mixing with his juices.

"Oh my Ghad! Zeus!" I screamed as I felt my abdominal muscles tighten. Kasunod non
ang malalakas na pagkataok sa study room.

"Selene!" Narinig kong muli ang baritonong boses ni Daddy. Bumilis lalo ang pintig
ng puso ko.

"We're okay, Dad!" Mabilis kong tugon, "Please give us some privacy, we are
fighting!" Sigaw ko. Trying to keep my voice firm eventhough my insides are
melting.
"Alright, Just don't kill each other."

Hindi na ako sumagot. Ipinahinga ko ang noo ko sa balikat ni Zeus. I can hear him
panting so am I. Zeus squeezed my chin and made me face him, bumabagsak ang mata ko
nang harapin ko siya. He kissed my lips tenderly. Tinugon ko ang kanyang halik. His
hands explored my body once again. I let him touch me anywhere he likes.

"I want to fight more." Wika niya.

"Yeah, me too."

So we fought for another round. Nanginginig tuloy ang binti ko nang bumaba kami sa
hagdan. Nakapatay na ang karamihan sa ilaw sa ibaba at wala nang tao. I can hear
loud speakers from our TV room at ang tawanan nila Sue at Daddy kasama si Coco.
Inihatid ko si Zeus hanggang sa may maliit na gate namin.

May maliit na ngiti sa kanyang labi na hindi mawala wala. His dark brooding eyes
would stare at me with intensity as he bit his lower lip to suppress his smile,
he's doing that all the time. He's like a teenager fckboy who just had what he
wants.

"Tatawag ako pag nakauwi na ako." He whispered shyly.

"Diyan ka lang naman umuuwi." I pointed

out his house. Umiling siya at hinuli ang kamay ko.

"Tatawag pa din ako para mapanaginipan mo ako."

"Ang corny mo!" Protesta ko. Wala akong ideya na ganito pala siya kung magpapadama
ng nararamdaman niya, pero nakakaramdam naman ako ng kilig at hindi ko din
mapigilan.

"Bakit mo naman gustong mapanaginipan kita? Siguro pupunta ka sa panaginip ko para

painitin ang ulo ko! Pagseselosan mo ang lahat ng lalaki sa panaginip ko!" Umismid
ako para itago ang pagsabog ng kilig ng puso ko. He pulled the small gate behind us
and enclosed me with a warm embrace.

"Hindi mo ba gusto na nagseselos ako?" Nanatili ang labi niya sa leeg ko, hinawakan
ko ang braso niyang nakapayakap sa bewang ko.

"Baka makita tayo ni Daddy. Papagalitan tayo non." Suway ko. Syempre, Daddy will
overreact on this one. Sasabihin niyang hindi pa din ako natuto. How can I unlearn
something that he secretly taught me when I was a kid? He instilled to me that Zeus
is the perfect guy for me. Napaniwala tuloy ako. At ngayon nga hindi ko na talaga
matakbuhan ang pakiramdam kahit anong tulak ko sa kanya papalayo. I would end up
seeing him and falling for him again.

That he may not be the perfect man but he is my perfect match. Pinapalabas niya ang
lahat ng galit ko at inuubos niya ang pagmamahal na meron ako. He has it,
everything, my anger, my love, my soul and my body. I surrendered everything to
him. Ubos na ubos na din ako at wala akong magagawa kundi dumikit sa taong kumuha
ng lahat sa akin.

"Do you think we are like Fiona and Shrek?" Zeus asked.

"Hindi man lang Romeo and Juliet?" Reklamo ko. Zeus chuckled.

"You never fail to amuse me."

"You never fail to annoy me." Umirap ako.

"Is that a bad thing?"

I shook my head, "We are so messed up, Zeus. Where are we heading?"

He kissed my cheeks and brushed his nose against mine, "Eh di sa puso mo." He
kidded.

"Siguraduhin mong hindi ka na maliligaw ulit, Zeus."

"I won't" He assured.

=================

Kabanata 37

Yes and No.

I sighed looking at Zeus' muscles flexed as he threw the frisbee here in Ancheta's
resort. Pasimple kong ibinaba ang librong hawak para makita siyang mabuti. He
smiled widely habang pinagmamasdan si Ginger na habulin ang frisbee. Ibinili niya
si Coco ng tuta, a 5-month old beagle. Coco and her new playmate Rigo giggled as
they ran after the toy with the dog.

Bumalik ang tingin ni Zeus sa akin kaya nagmamadali akong iniangat ang librong
hawak para kunyaring wala akong ginagawa.

"Nahuli ka na." Ngumuso si Ria at ibinaba ang libro kong hawak. She sat on my sun
lounger while lovingly caressing her massive tummy. She will give birth next month
kaya naman para siyang babasaging vase kung ituring ni Gaelan.

"Nahuli saan?" Pagmamaang maangan ko. God, good thing she came, magiging abala ako
sa pakikipagkwentuhan sa kanya, hindi kung saan saan napupunta ang mga mata ko.

"Kanina mo pa tinitingnan si Zeus, buti hindi siya natunaw nung papunta kayo dito?"
Ria chuckled. Pinanliitan ko siya ng mga mata, she laughed harder. She looks so
pleasant in the eyes, ang ganda ganda niyang magbuntis. Parang hindi naman ako
ganyan nung buntis ako kay Coco kaya nagluwal ako ng maldita at chismosang bata.
Mabuti na lang at mahal ko.

"Selene, you've been the boys topic everytime they go to our house. Tuwing nag-
iinuman ang original ng Yukan'na, they will talk about you. Seryosong seryoso sila
sa mga bilin nila kung paano ka makukuhang muli ni Zeus, I guess it is working,
whatever it is." Nagkibit balikat si Ria.

Tumaas ang aking kilay, "Pinag-uusapan nila ako?" Hanggang saan naman kaya ang
naikwento ni Zeus? Would he talk about how we sneak in at night just to be with
each other when everyone's asleep? O di kaya naman ang mga palusot ko kay Daddy na
may client call ako pero ang totoo ay nanonood lang kami ng sine first thing in the
morning bago niya sunduin si Coco at sila naman ang maglalaro? Alin kaya don?

Hindi ko alam na napakadaldal pala ni Zeus. Nakakadismaya. Kainis.

"Yes, you know. Guy stuffs. Like how Zeus would win you back and those stuffs."
Nagkibit balikat si Ria.

"What those stuffs?"

"Selene.. That guy really loves you. And I can see that you love him too." Pinisil
ni Ria ang aking palad na parang si Susan Roces na kinukumbinsi akong mag-Rite Med
na gamot imbes na branded.

Lumingon ako sa paligid. Zeus is now topless carrying our daughter, si Gael ay
ganun din. Tumatakbo sila papunta sa dagat para lumangoy.

"Is this part of their ploy? Pinapaamin mo ba ako para may maibalita ka sa kanila?"

Ria wrinkled her nose, "Hindi ah! Kakampi mo kaya ako." Umirap pa siya, "Kasi naman
yung ginagawa niyo ni Zeus pang-teenager. Dapat matagal na kayong tapos diyan.
Nauna pa yung kasal at anak niyo bago kayo palihim na magkita at magligawan, hindi
na bagay.." Nahihiyang sabi niya. Napalis ang pagtataray ko nang matumbok niya ang
problema namin ni Zeus.

Naiintindihan ko naman ang sinasabi ni Ria. I just wish it would be as easy as it

is. Iniisip ko ang sasabihin ni Daddy kung ipapahinto ko ang annulment. Tiyak na
tatanungin

ako kung hindi pa ba ako natuto. Hindi ko alam kung handa ba akong harapin ang
lahat ng stress sa ngayon. I just don't want to end this happiness yet. Kapag
pumasok na naman ang napakaraming tao sa buhay namin, baka mahinto na naman ang
kasiyahan ko. My parents would over react. No one knows what they could do. Malay
ko ba kung nagmana si Daddy kay Abuela Amara, Mommy briefly talked about how
cunning my Lola used to be. And Dad is cunning as well too. Like Mother Like Son
sabi nga nila.

"Mahal ka niya talaga. Zeus is just waiting for you." Hinawakan ni Ria ang kamay
ko.

"Bakit ako?" Nahihindik na tanong ko.

"Dahil ikaw ang maraming iniisip. Kung iisipin ni Zeus ang sarili niya, then he
would just shout to the world that he loves you. Ayaw na niyang mawala ka ulit kaya
nag-iingat ng gagawin. By the way, you may occupy the family room." Tumayo si Ria
at kumindat. Mapanukso ang tingin. Tiyak kong natutuwa siya na sa isang kuwarto
kami matutulog ni Zeus. Not that I mind. Real talk , I like the idea.

Kinuha ko ang sunblock lotion sa aking tabi at nagpasyang maglagay na din para
palitan si Zeus sa pagbabantay kay Coco. Parang walang kapaguran ang anak ko tuwing
kasama niya ang Daddy niya. I bet she dreamed about this and I am happy that she's
having these childhood memories, ngayong nakakaalala na siya, I want to surround
her with happy reminiscence.
Nang matapos ako sa paglalagay ng lotion sa buong katawan, nilisan ko ang
sunlounger para lumapit sa dagat. Sinamyo ko ang mainit at maalat na hangin habang
kinililiti ng maliliit na alon at magaspang na buhangin ang aking mga paa.

It felt it's been so long since we've been here.

Kumaway sa akin si Gaelan na unang nakakita sa akin at bintbit si Rigo at Coco sa

kanyang magkabilang kamay. Nagbabasaan ang dalawang bata na naging close agad.

"Gael, hayaan mo muna si Coco, ako na."

Nagkibitbalikat siya at ngumisi sa akin, "Pakialagaan na muna si Zeus." He winked

at me and it is so unbelievable how he seemed to be the copycat of his wife. Bago
pa ako makasagot, nakawala na sila sa dagat at naglalakad na papabalik ng
resthouse.

Parang hinihila naman ang paa ko papalapit kay Zeus na winiwisikan ang sarili niya
ng tubig na nakatalikod sa akin. He ran his fingers through his hair while looking
far beyond the rock formations. Ang ganda niyang pagmasdan kapag ganito, hindi ko
namalayan ang mga paa kong papalapit sa kanya and before I knew it, nauntog ako sa
malapad niyang likod. Lumingon siya sa akin at kinunutan ako ng noo.

"H-hi?" Napayuko ako dala ng kahihiyan.

"Hi.." Lumingon siya at hinawakan agad ako sa bewang. "How are you?" He asked
kindly. Hindi ako makapag-angat ng tingin dahil ramdam ko ang pag-aalab ng pisngi.

"Dapat babantayan ko si Coco para makapagpahinga ka.. Kaya lang kinuha naman ni
Gael." Pagdadahilan ko. Tumango siya, his manly scent of wood, na hinaluan ng tubig
alat at amoy ng araw sa kanyang buhok ang tumutukso sa akin para sumandal sa
kanyang dibdib. He seemed so warm and huggable. Kung ganito ang kaharap ko parang
ang sarap magpabebe. Tumikhim ako para iayos ang mukha ko. Nawawala na naman ako sa
sarili.

"Well, they left." Nagkibit balikat si Zeus. Hinila niya ako

pasuway sa sunod sunod na alon para lumapit sa isa sa malaking bato sa dagat at
ipasandal ang likod ko ron.

"Zeus, anong gagawin natin dito?" Pakunwaring tanong ko. Pilyo siyang ngumiti at
hinaplos ang string ng suot kong bikini. Pinanlakihan ko siya ng mga mata nang
kalasin niya ang pagkakabuhol.

"Yung madalas nating gawin.." Mapanukso niyang sabi.

"And that is?" Sinubukan kong taasan siya ng kilay pero mas lalo ata akong niyanig
ng pagkakilig habang inilalapit niya ang mukha niya sa akin at naamoy ko na ang
mabango niyang hininga.

"Maglambingan?" Tila hindi pa sigurado na sagot niya.

"Hindi tayo naglalambingan." Protesta ko kahit nangangamatis na ang pisngi ko sa

kilig!

"Fine, nag-aaway tayo." Pagtatama niya. Tumango tango ako. He attacked my lips with
a slow, tender kiss. "I hate you, Selene.. So much.. For doing this to me.." Tila
lasing na sambit niya sa pagitan ng mga halik.

"I hate you too, Zeus. I hate this weird fetish of ours." Tingin ko ay mas lalo
pang umiinit sa pagitan namin tuwing magkaaway kami. How weird is that?

"I want to stay here longer." He breathe and kissed the tip of my nose.

"Pero kailangan din nating bumalik bukas ng umaga dahil sa schedule natin sa
psychologist." Giit ko.

"I know.. Selene, can we.. " He sighed and then he shook his head. Alam ko ang
gusto niyang sabihin pero hindi niya matuloy. He wants to withdraw the annulment.

Unti-unti ay nilalamon ako ng kalungkutan. Pinagdududahan ko tuloy ang sarili ko

kung tuluyan na ba akong nagpatawad. I never told him that I did and that caused
him his insecurities.

He's my happiness, right in front of me, yet I make him sad. Really sad. Hanggang
ngayon ay dumadaan pa din doon si Zeus, sa mga kasiyahang hindi niya tiyak kung
hanggang kailan. Ako ang isa sa mga yon.

After our session with the psychologist tomorrow, she will testify in the court.
From there, the court trials will base their decision. It can take about six months
to one year. Kung meron pa kaming pag-uusapan sa custody ni Coco at sa karapatan
niya bilang anak ng dalawang mag-asawang magkahiwalay, it would take longer. Do I
really need to get through this? Kailangan pa bang paabutin sa ganon?

Hinalikan ni Zeus ang aking noo at saka nakakaunawang ngumiti. Ibinalik niya sa
ayos ang strap ng swimsuit ko at saka hinawakan ang kamay ko. "Ipagpapaalam ko sana
si Coco kung pupwedeng ko siyang dalhin sa plantation. Can you come?" Umaasang wika
niya.

"Kailan?"

"Next week."

Napangiwi ako sa petsa. Mayroon akong rush orders ng swimsuit na kailangang ipadala
sa Hawaii sa susunod na buwan. Tatlo pa rin lang kaming mananahi at wala pa akong
mahanap na karagdagan.

"Hindi ako pupwede, Zeus. Pero si Coco, pupwede mong dalhin and also her nurse."

Nahuli ko ang lungkot kay Zeus pero pinilit niyang ngumiti.

"Okay, then.. Thank you."

Nakakarelax ang weekend sa resthouse ng mga Ancheta. Nag-imbita sila para sa isang
barbecue dinner na madalas nilang ginagawa. Hindi nakasama si Heather dahil
kapapanganak pa lang, sayang nga, siguradong uulanin na naman ako ng masasakit na
salita mula sa kanya. I can just imagine her face saying 'I told you so..'

Ngayon ay kaming dalawa lang ni

Ria ang nag-uusap maghapon. Our Man were busy playing with the kids. Kinunutan ko
ng noo si Ria na panay ang panonood sa akin sa harap ng salamin.

"Masaya ka na ba sa itsura ko?" I asked. Tumango tango siya. I am wearing a white

maxi dress, si Ria pa mismo ang nagbigay non sa akin. May hawak siyang maliit na
bulaklak at inilagay niya iyon sa aking tainga. Handang handa talaga! Samantalang
siya ay nakapantulog na.

"You look so beautiful." Papuri niya na pinagtatakahan ko naman. Masyado siyang

excited sa kung anong kaganapan ngayong gabi. Tiyak ko naman na mag-aamoy barbecue
lang kaming lahat ngayon at pinaganda pa niya ako ng husto.

"Bakit walang tumatawa? Nasaan na ang mga bata?" Kinakabahang tanong ko.

"Binabantayan ni Gael. Baka natutulog." Pagpapanatag ni Ria. Binuksan niya ang

pinto. Hinanap ko agad ang amoy ng barbecue habang naglalakad kami papalabas ng
kuwartong inilaan sa amin ni Gael at Ria.

"Bumaba ka na. Hanapin mo na ang barbecue pit. Magbibihis muna ako. " Pagtutulak sa
akin ni Ria. Lumabas naman ako, ang kaninang mainit na hangin ay napalitan na ng
preskong hangin mula sa dagat. Hinangin ang mahaba kong buhok habang lumalapit sa
buhanginan. Malayo na din ang tunog ng alon dahil sumusunod na sa liwanag ng buwan
ang tubig dagat. Naglakad pa ako ng ilang hakbang at natanawan ko ang kaunting ilaw
sa may buhanginan kaya sinundan ko iyon.

Nagulat pa ako nang makita ko ang mga kandilang nakapaloob sa mga baso, nakakalat
iyon sa buhangin at merong lamesang pandalawahan naman na mayroon nang pagkain.
White and red petals scattered in the sand. A soft

music played as the background.

Ang mas ikinagulat ko ay ang nakaupo at nag-iintay doon sa lamesa. Si Zeus. Wearing
a khaki shorts and white polo. Walang wax ang buhok niya kaya hinahangin din iyon
pati ang kanyang suot na damit.

"Hello lovely.." He smiled. Tumayo siya at inilahad ang upuan sa kanyang harapan.
My heart beats fast as he lured me into his sweet smile, tinernuhan pa ng
nakakaliyo niyang mga tingin, nanlalambot ang tuhod ko.

"Zeus? Ano to? Are we even allowed to do this? Nasan si Coco? Sila Gael?"

"Ang dami mo namang hinahanap." Zeus smiled, I shook my head. Paanong hindi
hahanapin eh nakikibakasyon lang kami? Baka hassle ito sa parte ng pamilya Ancheta.

"They will have a dinner somewhere else." Sambit ni Zeus.

"At bakit?" Nagpamewang ako at umirap. Mahinang natawa si Zeus at tininingnan ako
na parang hindi makapaniwala.

"Hindi ganyang reaksyon ang inaasahan kong makita, Selene." He smiled.

"At ano naman ang inaasahan mo? Ang kiligin ako ng husto?" Well.. Medyo.

"At maiyak ako?" Depende..

"I just want you to be happy." He answered fast.

"Do I look sad to you?" Pambabara ko. Umiling siya at naglakad papalapit sa akin.

"Hindi naman lahat ng hindi malungkot, masaya. I want your heart to beat wildy. I
want your eyes shine in happiness and your lips curved upward." Kinuha ni Zeus ang
parehas na kamay ko at dinala sa kanyang labi.

"At paano mo naman gagawin yon?" I whispered. Pinipigilan ng senses kong maganap
ang lahat ng nabanggit niya pero nauuna na nga ang puso ko sa pagkalampag na parang
teenager na

nililigawan ng campus crush sa harap ng maraming tao.

"Selene, can we make this official? Can you be my girlfriend?"

Napakurap kurap ako at napaawang ang labi sa tanong na iyon ni Zeus.

I was lost for words.

Ano daw? Girlfriend?

Pero asawa niya pa din ako.

Ngayon ko lang narealize ang kaguluhan sa set up naming dalawa. Tama nga si Ria,
pabaliktad ang takbo ng relasyon namin, nauna ang kasal at ang anak tapos ngayon pa
kami magiging mag-nobyo? What is this then?

"At ano ang ibig sabihin non, Zeus? Asawa mo ako. At ginagawa natin ang ginagawa ng
mag-asawa."

"Ng patago.." Pagpuputol niya.

"Because this is so complicated!" Iwinasiwas ko ang kamay ko sa hangin. "Kapag

nalaman ni Daddy to, paghihiwalayin tayo. Can't you see it?"

"I can see it. I just want to invest on something that is mine, Selene. Bigyan mo
naman ako ng kasiguruhan na akin na to. Na merong tayo. Kasi kung hindi, mababaliw
na ako. Sumusugal na ako ng pagkatao ko dito, oh.." He looks so desperate
explaining.

Bumuntong hininga ako. Nakikita ko ang pagod sa mga mata ni Zeus pati ang kanyang
pagpupumilit na maiayos ang lahat. I cannot blame him.

"I am yours, Zeus. I never loved anyone else after you. You made me so mad, so sad,
and you made me fall inlove with you in all sorts possible." Kinagat ko ang pang-
ibabang labi ko. This is supposed to be his proposal pero parang nagkabaliktad pa.
Ako ang umaamin ng nararamdaman ko.

Zeus cupped my face, I looked at him.

Nanginig ang kalamnan ko, ang puso ko ayaw nang kumalma. Sa wakas ay nasabi ko din
ang matagal ko

nang ayaw pakawalan. Kahit hanggang dito, magpapakatotoo ako.

"I am sorry, Selene." Yumuko siya, kumibot ang labi ko.

Sorry? Sorry for what? For not being the same? May minahal pa siya bukod sa akin?

Pinipigilan ang tanong na matagal ko nang gustong itanong sa kanya. Siguro alam ko
naman na, gusto ko lang na marinig.

"Minahal mo ba si Olivia?" Namamaos na tanong ko. Kung sisimulan namin ang lahat ng
ito, gusto kong alam ko ang lahat lahat kahit masakit. Nasa nakaraan naman na iyon.
This shouldn't hurt me.. That bad.

Bumuntong hininga siya at tumango.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Parang kinukurot ang puso ko sa katotohanan.
Gusto kong sabihing unfair iyon dahil wala akong ibang minahal bukod sa kanya pero
ako naman ang naunang hindi maging patas sa kanya.
"Noong umalis ka at namuhay ka sa ibang bansa pagkatapos ng college, sinundan kita.
Doon ko nakita kung gaano ka kasaya na wala ako sa tabi mo. Then Olivia came. She
rescued me from drowning. From the stupidity. Napagdesisyunan kong ibaling ang
pagmamahal ko sa kanya. She's my first in everything."

My heart shattered from jealousy kahit alam ko naman na ganoon nga ang nangyari.
Halos mapunit ang labi ko sa pagpipigil ng emosyon na magalit kay Zeus. I want a
perfect lovestory and this isn't one of them.

"Desisyon? Nakabase ang pagmamahal mo sa isang desisyon, Zeus? What if you decide
to throw everything again? Saan na lang ako pupulutin?"

"Noong bumalik ka, ginulo mo ako. I want to be grounded pero sinubok mo ako ng
husto. Araw araw akong nahihirapan bumangon at kumbinsihin ang sarili kong kay
Olivia

lang ang tingin. That you are part of my past. That your parents created me to be
with you and that is not where I wanted to be. Yun ang sinasabi ko sa sarili ko
para maiwasan ka."

"When Olivia got sick, I want to blame myself, I did blame myself but the guilt was
so much to take na naibuhos ko sayo ang ilan. I was so mad, Selene but you made me
fall for you harder when we lived under one roof. Pinagtiyagaan mo ako sa kabila ng
pinapadanas ko sayong sakit. Nandoon na ako na kinalimutan ko na kung anong naging
kasalanan ko kay Olivia. I was already there. I want to start anew with you but
then Olivia's condition worsen.. Tingin ko ay kinakarma ako lalo na nang makita ko
ang katawan niyang halos wala ng buhay. Guilt ate me alive." Malungkot na sabi
niya.

"You did attempt to leave me, don't you?" Gumuho ang magaang pakiramdam ko kanina.
Gusto kong malaman ang lahat ng nasa isip niya pero pakiramdam ko, hindi pa handang
mapunit ang puso ko dahil doon. I've known what he went through when I left him but
I didn't know what he went through why he left me.

He slightly nodded. I breathed and but I breathed out tears. I shook my head.
Nangyari na nga iyon hindi ba? Iniwanan niya na ako. Yun ang pinakamasakit na
nangyari sa akin. Yun ang dahilan kung bakit nandito kami ngayon, with too much
unresolved issues. Why I am afraid to trust again. He has a big heart for many that
he can sacrifice me too. Paano kung maulit iyon muli? Lagi na lang ba ako ang
isasakripisyo?

"Winasak mo ako ng husto, Zeus. I am not sure how many times to tell you how
painful it is. How it is to feel like dying everyday

without you by my side. Hindi ko alam kung paano ko ipapaunawa sayo na kailangan
kita nung mga panahong yon pero hindi ka dumating! Wala kang balak na balikan na
ako."

"That is not true, Selene.. I thought about it, yes, only because Olivia needs me
more than you-"

"But we had a daughter!"

"That I didn't know!" Putol niya. Mas bumigat ang dibdib ko. Ibig bang sabihin,
pipiliin niya ako kung nandito ang anak ko pero hindi ang ako lang talaga. Mas lalo
lang akong nasaktan sa katotohanang iyon.

"Why are you doing this?" Mapait na tanong ko.

"What?"

"Gusto mo bang masiguro ang lagay mo sa buhay ko para hindi ko ilayo sayo si Coco?
Believe me, Zeus. I won't.. Just. Just go away." Pinalis ko ang mga luha ko. Hindi
ko na kayang mas masaktan pa.

"Selene, I came back. Alam mo yon."

"But you are late! Actually you are six years late! Ang dami ko nang
pinagdaananan."

"At hindi ko na din yon mababalikan lahat. All the mistakes, all the pain, all the
words that I said, everything that I did to hurt you I cannot rewind it. I cannot
correct it, Selene. What I have now is here, now, present, today. Wala akong
kakayahang baguhin ang alaala mo. Wala. I am only hoping for a second chance."
Kumislap ang mga mata ni Zeus. Humikbi siya then I lose it. We were both crying.
Lumapit ako sa kanya at sumiksik sa malapad niyang dibdib. He stroked my back to
calm me from crying. Ganoon din ang ginawa ko sa kanya.

"I am sorry that we both have to get through this, Selene. I never intended to." He
whispered to my ears.

"Patawarin mo din ako sa maraming beses na pananakit

ko sayo. Hindi ko din hiniling yon. Subukan natin ulit. Magsimula tayo ulit.."

Natigilan si Zeus sa ginagawa dahil sa sinabi ko. Hinawakan niya ako sa magkabilang
balikat at inilayo sa kanya.

"Anong sinabi mo?"

Pinilit kong ngumiti sa kabila ng luha, "I am yours and you are mine, Zeus."

Ngumiti si Zeus, tumingkayad ako para abutin ang luha sa kanyang mga mata at gamit
ang palad ko, tinuyo ko ang mga iyon. He smiled when I did that.

"Hindi mo rin inaasahan ang ganito hindi ba?" Bulong ko sa kanya. May inabot siya
sa kanyang likod at biglang lumakas ng bahagya ang tumugtog na malamyos na music sa
paligid. Zeus swayed my hips for a slow dance.

Matagal-tagal din nawalan ng gana

Pinagmamasdan ang dumaraan

Lagi na lang matigas ang loob

Sabik na may maramdaman

Di ka man bago sa paningin

Palihim kang nasa yakap ko't lambing

Sa bawat pagtago

Di mapigilan ang bigkas ng damdamin

Walang sagot sa tanong

Kung bakit ka mahalaga

Walang papantay sa'yo

This night is perfect, dapat na din siguro akong masanay sa mga gabing hindi naman
talaga perfect sa mata ng iba pero yun ang perpekto para sa amin ni Zeus. We are
perfect in a sense na hindi kami nagtatago ng sama ng loob sa isa't isa, we don't
and we can actually say that we still love each other despite of that...

--

"Zeus.. Kailan ba isasaoli ni Gael at Ria ang anak natin?" Kinalabit ko si Zeus,
his bare back seemed so proud. Tila hindi nilalamig sa nakatodong temperatura ng
aircon. I covered

myself with the thick blanket. Tinatamad pa akong bumangon pero hindi mawala sa
isip ko si Coco. Ria said they got her covered. Na natulog sila sa isang hotel sa
Tagaytay and left their resthouse all by ourselves. At ang intrimidida kong anak,
nagpabitbit naman basta basta. Hindi ba ang mga batang ganon ang edad, ngumangawa
kapag inilayo sa Nanay?

"Babalik sila sa Manila today. Susunduin natin si Coco sa bahay nila pagkatapos ng
meeting natin kay Dr. Liezle then we'll eat lunch together as one family."

Yumakap si Zeus sa aking bewang, I can feel the warmth of his flesh on my skin and
I never felt any better.

"Breakfast?" He asked. I nodded my head. Hindi ko maiwasang mangarap ng napakarami

pang umaga kagaya nito. I want this to be my life for the rest of my life. Kaya
lang ay may mga problema pang kahaharapin, whatever it is, I will make sure that
our sacrifices will be worth it.

Pagkatapos naming mag-agahan ni Zeus, naghanda na kami para bumalik ng Manila. We

will be interviewed again. Gusto ko nga sanag magpapalit ng psychologist pero
mukhang huli na ang lahat. We need to discuss our matters now kung hindi ay
papagalitan na kami ng abogado namin. Nakakahiya lang kasi ang drama namin nung
nakaraan.

Hindi mapaghiwalay ang kamay namin ni Zeus habang nagmamaneho siya papabalik ng
Maynila. Ganoon din ang mga ngiti namin ay hindi maialis ang labi. Linggo ngayon
kaya ang appointment namin ay sa bahay ni Dra. Liezle, meron daw siyang sariling
opisina sa kanyang bahay na pupwede naming gawing meeting place.

A simple bungalow house all painted in white welcomed us. Sa isang exclusive
subdivision ito nakapuwesto, napangiti ako dahil tumerno pa ang mga suot namin ni
Zeus na puting puti. Zeus opened the door for me and held my hand. Itinulak namin
ang mababang bakod na gawa din sa kahoy at pininturahan ng puti. Alam ni Dra.
Liezle na darating kami at dumiretso na lang daw kami sa may pinto.

Nag-enjoy akong lakaran ang mga damo sa paligid. White and green looks lovely.
Magaan sa mata kung titingnan.

Kinuha ni Zeus ang kamay ko at dinala sa kanyang labi. Nakita niya ata ang walang
habas na pagngiti ko kaya ganon, saktong pagbukas naman ng pinto at bumungad si
Dra. Liezle. Napakunot pa ang kanyang noo at tila nag-isip.

"Kayo yung maghihiwalay hindi ba?" She asked.

Nagkatinginan kami ni Zeus bago sabay na sumagot.

"Yes and No.." Then we both giggled. Mas lalong lumalim ang pagkakakunot ni Dra.
Liezle.

=================

Kabanata 38

Disastrous.

Humagikgik ako nang mahinang kurutin ni Zeus ang aking tagiliran. Tumikhim si Dra.
Liezle dahil doon. Pinilit kong pormalan ang mukha ko pero mahihimatay ata ako
kapag pipigilan ang tawa.

Malaki ang opisina ni Dra. Liezle, puno ng libro sa paligid at merong nakakarelax
na mahinang musika. Sa kulay maroon na sofa kami nakaupo at sa harap naman ay si
Doctora na sumisimsim ng kape.

"Umayos ka nga.." Bulong ko kay Zeus sabay mahinang hampas sa kanyang braso.
Napatingin ako kay Dra. Liezle at masyado na ngang nakataas ang kilay. She rested
her cup on the side table next to her.

"Mapait po yung kape?" Magalang na pangungumusta ko sa inumin ni Dra. Liezle dahil

halata ang pagngiwi niya.

"Hindi naman. Yung inyo ba, nasobrahan sa asukal? Masyado kayong--matamis." Hinagod
kami ng tingin ni Dra. Liezle na parang may mali talaga sa aming ginagawa.

"So-sorry po." Nagpanggap ako na inuubo para mapigilan ang kiliti. Damn, I know
this is a formal interview but I can't help but to smile.

"You are actually like a reconciled couple after a hundreth session with me."
Bulalas ni Dra. Liezle.

Napakapagat ako ng labi. Gusto ko na sumuko sa pagtawa dahil mukhang naiinis na si

Dra. Liezle. Pero napakakulit ni Zeus, panay ang kiliti niya sa tagiliran ko. Alam
na alam niya ang kahinaan ko! Tinutok ko ang mga mata ko sa painting na mga
bulaklak sa likod ni Dra. Liezle para hindi na ako matawa, umepekto naman iyon ng
bahagya.

"You know you have an option to withdraw your petition, hindi ba? Sabihin niyo

na habang hindi pa ako tumitestigo sa Huwebes." In a poker face, Dra. Liezle said.

"No, Doctora. We actually talked about it last night. We want it to push this
annulment and just-- you know.. Live differently, start again." Nagkibit balikat si
Zeus.

Totoo iyon. Gusto naming ipawalang bisa ang naunang kasal dahil na rin sa daming
kamalasan ang inabot namin. Magsisimula kami sa umpisa, yung maayos ang lahat.

Napaawang ang labi ni Dra. Liezle. Her red lipstick was on point that it made her
look like a terror teacher.

"Okay. But I want you to answer truthfully." Huminga siya ng malalim at kinuha ang
kanyang eyeglasses.

"Paano ba ang gagawin ko sa inyo? Ako ang binibigyan niyo ng problema." Napakamot
si Dra. Liezle at binuksan ang kanyang voice recorder na nakapatong naman sa
centertable sa aming harapan. Itinuwid niya ang papel na hawak para basahin ang mga
tanong para sa amin.

"Okay. When did you realize that you don't love her?" Tanong ni Dra kay Zeus.
Nakahanda na ang kanyang ballpen sa ibabaw ng papel para magsulat kung
kinakailangan. Bumibilis ang tibok ng puso ko. I was so anxious if this will turn
out badly like the first time.

"Wrong question. It should be, when did I realize that I love her.."

Nagsalubong ang kilay ng Doktorang nagsimula na sa pagsusungit.

"Hindi yon ang tanong. Can you answer me why you both came up with this annulment
in the first place? What's wrong with your marriage? Dahil kung pag-uusapan roon
kung paano kayo nainlove sa isa't isa, hindi maipapawalang bisa ang kasal. Hay ang
kukulit!" Dismayadong

napailing si doktora na ikinahagikgik muli ni Zeus. Hindi ata siya tinatablan sa

kahit anong negative vibes sa ganitong pagkakataon. Napakasaya niya simula nang
maging opisyal kami kagabi.

"Everything is wrong in our first marriage. We do not love each other just yet.."
Ako na ang sumagot. "Well, I love him.. But he don't." Nagkibit balikat ako na
parang magaang bagay lang iyon. Naalala kong muli ang sinabi ni Zeus na minahal nga
niya si Olivia at si Olivia ang una sa lahat. Except for the kissing part. Ako ang
unang halik niya. Akala ko, ako rin ang una niyang minahal pero mukhang hindi
ganoon. Maybe it was just infatuation then. Kahit parang kinukurot ang puso ko sa
katotohanang iyon, inisip ko na lang na hindi naman mahalaga kung hindi ikaw ng
una, ang mahalaga ay ikaw ang panghuli. Maninindigan na lang ako doon.

"Naramdaman mo bang hindi ka niya mahal?" Muling tanong ni Dra. Liezle sa akin.

Tumango ako at inalalang muli ang bawat sakit na pinagdaanan ko noon. Parang sugat
na kailangan ko muling hiwain para lumabas ang dugo. Bawat salita ko ay panay
haplos ni Zeus sa kamay ko. Seryoso siyang nakikinig at pinupunasan ang luha ko.
Pinipilit kong kumalma kung hindi ay baka umalis na naman ako dito dahil hindi ko
na kaya ang pait.

But I have Zeus now, I have him by my side now. We will be fine.

"Lagi siyang nag-lalasing. Naiintindihan ko na malungkot siya dahil nasa bingit ng

kamatayan ang girlfriend niya noon. Naiintindihan ko ang lahat." Tumango ako at
pinilit na hindi maglabas ng luha. Inakbayan ako ni Zeus at hinaplos ang balikat,
dinampian ng halik sa noo at pilit akong

kinakalma.

"I am really sorry." He whispered.

"Ikaw naman, Zeus. Anong nararamdaman mo para kay Selene noon? Puro lang ba galit?"

Zeus sighed, parang ayaw sagutin. Siniko ko siya ng bahagya kaya nagsimula na
siyang magsalita.

"I want to teach her a lesson. She was a spoiled brat, she wants to get things done
her way. Ganoon ang pagkakakilala ko sa kanya. Between the two of us, she's the
stronger one. Taas noo niyang hinaharap ang problema. Pinarusahan ko siya dahil ang
akala ko kakayanin niya ang lahat, na kahit ang masasakit na salita kulang pa para
maramdaman niya na mali ang nagawa niya. Nakalimutan ko na may pakiramdam siya. She
went through the worst things and I was never there."

"Nakuntento ka ba na nasaktan mo siya?" Seryosong tanong ni Dra.

Umiling si Zeus, "I feel bad about it., until now."

"Si Mr. Choy.. Do you remember him?"

Tumango ako kahit hindi ko makuha kung anong kinalaman non sa usapan namin pero
nagulat ako nang si Zeus ang magsalita.

"I do.." Parang hirap na hirap na sabad ni Zeus.

Napatingin ako sa kanya. Lumalim ang paghinga niya at kumuyom ang kamao.

"Why did you beat him to death?" Nagkibit balikat si Dra. Liezle na nanatiling
kalmado. "He did not die but he cannot function now, normal life was way beyond
possible. Bakit ganon kalaki ang galit mo?"

"I should have killed him." Hinampas ni Zeus ang lamesa sa aming harapan. Kitang
kita ko ang bilis ng paghinga niya at pagdilim ng mata. Sa isang iglap nakadama ako
ng takot sa mga mata niyang pinipili kong purihin noon pa man. Galit, masaya o
malungkot, it would be Zeus' best

asset, pero ngayon ay iba. Galit siya.

"Zeus?" Nagtatakang tanong ko. Hindi niya iyon binanggit! Hindi ko alam na natunton
niya ang nagpakidnap sa akin.

"Come on, Mr. Romualdez.. You've been jailed for 2 years, you've lost all your
businesses. You lose your credibility. Yan ba ay dahil nakokonsensya ka sa ginawa
mo kay Selene o--"

"Dahil mahal ko siya! I cannot imagine how I almost lost her to that pig. I've got
nothing to lose that time.. Wala na siya. Iniwanan din niya ako."

"Zeus.. Nakulong ka?" Hindik na hindik ako masyado sa impormasyong iyon. Hindi ko
maisip na humimas si Zeus ng rehas ng ilang taon!

Hindi umimik si Zeus at umayos ng upo. "G-gaano katagal? Dalawang taon?"

Pagpupumilit ko.

"That was long time ago, Selene.."

Hindi ko maproseso ang bago kong nalaman. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para
pigilan ang luha. Pinagapang ko ang kamay ko papunta sa kanya dahil sa awa ko, he
grabbed my hand and intertwined our fingers, dinala niya pa sa labi niya iyon para
halikan.

"Sinubukan kong ipaghiganti ka, Selene. And seeing our daughter suffered from a
birth defect made me want to kill him now." Kalmadong paliwanag ni Zeus na hindi
man lang makakakitaan ng pagsisisi. Umiling ako.
"Wag mong iisiping gumawa muli ng ganon, Zeus. Hindi mo masusubaybayan ang anak mo
kapag nakulong ka. Why did you do that?"

"Because he's living like a free man and he don't deserve it." Galit na giit ni
Zeus.

Binalewala ko na ang kaso ni Mr. Choy noon. Nakulong sila bago ako umalis at alam
kong makakapagpiyansa silang muli dahil pinili kong

magtago sa Brussels kaysa asikasuhin ang kaso. Hindi ko alam na ipaghihiganti ako
ni Zeus at naging miserable siya dahil doon.

"Mukhang marami pa kayong pag-uusapan. Ako na ang bahala dito. I will be testifying
on Thursday and I will try my best para makuha ninyo ang pagpapawalang bisa na
gusto ninyo."

Lumabas kami ng bahay ni Dra. Liezle na punong-puno ako ng pag-iisip, wala sa

sarili. Wala man lang nagbanggit sa akin ng sinapit na iyon ni Zeus. Gusto kong
pagsisihan ang naging desisyon kong lumayo noon pero wala ng magagawa ang lahat sa
kasalukuyan. It happened. Just like that.

"I am sorry, Zeus." Malungkot na sabi ko.

"For what?" He asked, sinarhan niya muli ang pinto ng kanyang sasakyan ng makita
niyang hindi ako lumalapit doon.

"Kung hindi ako lumayo, hindi mo pagdadaanan yon."

"I could have killed him kahit nandito ka pa."

"Don't say that, Zeus! Kahit siya pa ang pinakamasamang tao sa mundo, wala kang
karapatang ilagay ang batas sa kamay mo."

"May mga bagay na kailangang mangyari."

"Para ano?" Sumbat ko.

"Para makita ka ulit."

I rolled my eyes at him, tiningnan niya ako na parang ako ang pinakamahalagang
bagay na meron siya. His eyes were gentle and longing. "May mga bagay na kailangang
mangyari para hindi na natin ulitin ang parehas na pagkakamali, Selene. Wag ka nang
lalayo ulit."

Ginalaw ko ang mga paa ko para mas lumapit pa kay Zeus, I hugged him from his waist
and hugged him tighter. Pero parang hindi pa sapat iyon kumpara sa dinanas niya sa
loob ng kulungan.

"Sinabi mong nagpunta ka sa

ibang bansa para hanapin ako. Sinabi mo pang halos baliktarin mo ang buong
Pilipinas. Paano mo gagawin yon kung nakulong ka?"

"I looked for you for almost a year. Doon ako naghanap sa mga presinto. Naging
desperado ako Selene, kaya nung nalaman kong nakalaya si Choy.. Pinuntahan ko siya.
Nagdilim ang paningin ko. I punched him to death at hindi pa din nabawasan ang
galit ko kahit katiting" Napatakip ako ng bibig habang inilalahad ni Zeus ang
pangyayari.
"Habang nakakulong ako, si Rye ang gumawa paghahanap para sayo. Nakalaya ako dahil
inareglo ni Mommy. Kapalit non ang sobra sobrang galit niya sa akin, ni hindi niya
ako makausap hanggang ngayon, ikinahihiya niya ako. Tatlong taon ka nang nawawala
nang makalaya ako, doon ako muling nagsimula na hanapin ka sa ibang bansa, I have
to finance it, I have to sell the plantation to my brother."

"Zeus.." Mas lalo akong nalungkot. Nawala ang lahat sa kanya dahil doon.

"My father was really mad because of what I did. He called me names, an addict, an
ex-convict.." Malungkot na ngumiti si Zeus na parang natatawa sa sinapit niya.

"Hindi yon totoo lahat!" Niyugyog ko ang braso ni Zeus, kitang kita ko ang lungkot
sa mga mata niya. His eyes were glassy, bahagyang namula ang ilong niya.

"But all of those are worth it. Nahanap kita. Nakita ko si Coco.. I swear, I will
be the best father for Coco. Hindi ko pa alam kung paano ako aahon sa lahat ng
nangyari but I will. I promise."

I embraced Zeus again. As if it is enough to give him comfort. Ang bawat pagbuga
niya ng hangin ay may kalakip na lungkot. Hindi ko tuloy alam kung sapat

na ba ako para sumaya pa siya. Buong buhay niya, ginawa kong miserable, am I still
the cure for his loneliness?

Sumakay kami ng sasakyan ni Zeus. I was eaten by guilt every second. Wala man lang
akong kaalam alam sa mga nangyari. Siguro dahil ipinagbawal niyang ipaalam pa sa
akin pero hindi non nabawasan ang pagsisising nararamdaman ko ngayon. He's
misunderstood all his life but he risked it. He risked everything for me!

"Hey lovebirds!" Nakapamewang pa si Coco na nakasilip sa bakuran ng mga Ancheta

katabi si Rigo, ang anak ni Ria.

I forced a smile when I saw my daughter as we parked the car. She should love her
father more than anything else. Zeus deserves it, he deserves it all.

"Let us in!" Kumatok si Zeus sa maliit na gate kaya tinakbo naman iyon ni Coco para
pagbuksan ang ama. Kinarga ni Zeus si Coco at sa isang iglap, nakahinga ako ng
maluwag. Ito ang gusto ko para kay Zeus. I want him to be happy. Kaya kong ibigay
yon sa kanya. Kaya kong buohin ang buhay niya. I hope this will be enough. He can
be happy.

"Gael, we are going!" Sumigaw si Zeus mula sa gate. Natanawan ko si Ria na

nagmamadaling dumalo sa amin.

"Ingat, Baby.." Sa likod niya ay si Gaelan na humahangos para alalayan ang asawa
pero hindi iyon pinansin ni Ria.

"Sugar free cookies for Coco!" Inilahad ni Ria ang isang jar na ikinapalakpak ni
Coco.

"Thank you Tita Mommy!" Alam na alam ng anak ko kung paano lambingin ang
nakakatanda dahil humalik pa siya sa pisngi ni Ria at yumakap. "Bye Rigo.. We will
play again next time.." Inabot naman ni Rigo ang tuta kay Coco nang nakangiti.

Lumapit ako kay Ria para yumakap. Panay ang kindat niya sa akin at nguso kay Zeus,
napailing na lang ako dahil doon.

"Jackpot, Bes?" Sa isang gilid ay hinampas ni Gael ang balikat ni Zeus na sumagot
lang ng tango at halakhak. Tiyak kong ako ang pinaguusapan nung dalawa. Nang
mapansin nila na tumaas ang aking kilay, saka sila nagpumilit na maging pormal.

My phone burped with a text. Nang basahin ko kung mula kanino, napakunot agad ang
noo ko.

Daddy: Uwi na, Selene. Dito na kayo mananghalian ni Coco.

I frowned. Alam ko ang ipinapahiwatig ni Daddy, his message feels bossy and urgent.
He wants us to go home and to leave Zeus behind. Napakawalang puso talaga ni Daddy.

"Where do you want to eat?" Zeus asked as I heard the gate closed behind us. Kaming
tatlo na lang ang nasa labas. Huminga ako ng malalim. I won't let anyone control
us. Not even Daddy.

"Home. Let's eat at home."

Kitang kita ko ang pag-aalangan ni Zeus pero nang hindi ko bawiin ang desisyon ko,
napabuntong hininga siya. "Alright."

Wala akong naramdamang kahit anong kaba habang nagmamaneho si Zeus pero nang makita
ko na ang mansyon, doon ako biglang nanghina. Nag-dalawang isip kung tama ba ang
gagawin ko. Magiging problema na naman ito tiyak.

"I missed Daddy Yo!" Komento ni Coco ang nagpabalik sa akin sa huwisyo. Ipinarada
ni Zeus ang sasakyan niya sa harapan ng mansyon at nagpatiuna ako sa paglalakad.

"Magandang hapon, Ma'am Selene!" Magalang na bati sa akin nang guard nang pagbuksan
ako pero hindi ko iyon pinansin, I don't want to drain my energy.

"Are you

mad?" Bulong sa akin ni Zeus habang bitbit ang anak ko. Patakbo siyang humahakbang,
that's when I realized I am going too fast. Umiling ako at naikuyom ang palad.

Natanawan ko si Daddy, noong una ay nakangiti pa siya pero nang makita niya siguro
si Zeus sa likuran ay naging seryoso ang mukha.

"Daddy.." Panimula ko. Tumayo ako sa ibaba ng baitang ng mansyon. The air suddenly
vanished. There was just silence, an eerie silence.

"Ibaba mo na si Coco, kami na ang bahala." Malamig na turan ni Daddy kay Zeus imbes
na pansinin ako. Unti unting ibinababa ni Zeus ang anak namin nang iangat ko ang
kamay ko sa hangin kaya natigilan din siya sa ginagawa.

"Dad."

Kumunot ang noo ni Daddy.

"Zeus and I, we are together."

Mas lalong kumunot ang noo ni Daddy, "I can see that." He said as a matter of
factly.

"No, I mean really together. Like together together." Paliwanag ko. He gesture a
cocky nod and crossed his arms on his chest.

"Yes, I can see that you are together together but he needs to go home now because
I don't want you to be together together." Puno ng sarkasmong sambit ni Daddy,
nagtagisan kami nang tingin at kitang kita ko kung gaano siya kadeterminado na ako
ay baliin. Ganoon din naman ako. Itinaas ko pa ang noo ko para makita niyang hindi
ako magpapatalo.

"P-pumasok muna kayo sa loob, Alec.. Selene." Lumabas si Mommy mula sa main door na
halatang kinakabahan, sinusubukang palamigin ang ulo namin ni Daddy na parang
referee. Nang hindi kami kumilos ay napabuntong hininga na din siya.

"Hilda.. Pakikuha muna si Coco dito

sa labas." Ani Mommy. Ilang sandali pa ay lumabas na din ang kasambahay namin at
nilapitan si Coco para kunin.

"Selene.." Bulong sa akin ni Zeus.

"Wag kang lalapit sa anak ko." Malamig na utas ni Daddy na nagpahakbang kay Zeus
papalayo.

"Bakit ka lumalayo? Why are you listening to him?!" Pagalit ko kay Zeus kaya
nafreeze din siya sa pagkilos.

"Selene.." Suway naman sa akin ni Mommy.

"No, Mom. I want to get this straight. Kami na ni Zeus. Wala akong pakialam kung
ano ang sasabihin ninyo. I just want you to know that. Wala kayong ibang gagawin. I
want a family. A complete family with him." Mabilis na sabi ko, I heard gasps from
my mother which I chose to ignore. Nagpamewang si Daddy at hindi makapaniwalang
napailing.

"No. Hindi ako makakapayag. You don't know what that man is capable of." Mabigat at
pigil hiningang sambit ni Daddy.

"Ah.." Napatango ako. "I see.. Like he was jailed and you didn't had the guts to
tell me?"

Nilahad ni Daddy ang magkabila niyang braso na tila gustong matawa. Hindi
makapaniwala na sa kanya pa ako galit.

"That was attempted murder, Selene! That guy is dangerous!" Sigaw na akusa ni
Daddy. Napalingon ako kay Zeus at kitang kita ko ang pag-yuko niya, tila napahiya.

"But he was just trying to save me!" Pagrarason ko.

"From what? Nangyari na ang lahat nang umakyat ang kademonyohan sa utak ng lalaking
gusto mong iharap sa akin. He tried to kill your perpetrator instead of choosing a
court battle." Kitang kita ko ang ugat ni Daddy sa leeg sa sobrang galit. "He has a
tendency to hurt people because that is what he's made of. Hindi

siya mabuting tao! And I won't let you or even my grand daughter be with him under
one roof. No!" Pinal na sigaw ni Daddy kasabay ng pagtalikod sa amin.

"You cannot do anything Dad! I love Zeus!" Sumigaw ako at padabog kong sinundan si
Daddy. Pulang pula ang batok ni Daddy dahil sa galit pero hindi ko iyon ininda.

"Selene, calm down." Nakasunod sa akin si Zeus at hinawakan ako sa braso para
pigilin. Bumigat ng husto ang dibdib ko dahil sa pambabalewala ni Daddy sa
nararamdaman ko. Kinuha ko ang lahat ng lakas ko para makapagsalita lang.

"All my life I wanted to please you. Kahit anak mo na ako, para akong namamalimos
na maging paborito mong anak dahil ako ang panganay mo, but you turned to favor
somebody who has no family.." Tinanggal ko ang pagkakahawak ni Zeus sa braso ko
para malapitan si Daddy.

"I was so cunning, wicked and I was forced to built a facade that I am happy with
the unlimited shopping spree. But all I wanted was to be the perfect daughter.
Hanggang sa huling sandali, ipinilit mo na makasal kami nI Zeus kahit hindi pa ako
handa, hindi ako tumutol.." My knees turned to jelly. Hindi ko pinapansin si Zeus
na nanatiling nakahawak sa braso ko. "Dahil ayokong may masabi ka. You were never
there. As a father, you were never there." Nanginig ang labi ko nang sabihin ang
saloobin ko. Hindi ko matanggap na ganoon na kalaki ang sama ng loob ko at ngayon
lang ako nakapagsalita.

Nakita ko ang sarili ko noon kung paano ako mainggit habang pinupuri niya si Zeus
sa harap ko. Ang mga grading quarters na nakalimutan niyang hawakan ang report card
ko dahil abala siya sa pagpuri kay Zeus. Hindi

niya ako kilala. Hindi niya kilala ng lubusan ang anak na lumaki na kasama niya sa
bahay. Ang nakita niya sa akin ay kung paano ako nakikita ng mga tao sa paligid ko
at walang ipinag-iba. Matapang, maldita, masama. He never saw me as Selene, his
daughter. That is capable of deciding what to do and who to love. He never saw me
as Selene, who all her life have longed for a father. Akala niya walang kulang sa
akin dahil binusog niya ako sa lahat.

"Hindi mo ako ipinanganak para kontrolin mo. Anak mo ako, Daddy. Pansinin mo naman
ako.." Lumuluhang pakiusap ko. "Pakinggan mo naman ako." Nanghina na ako sa
panghuling salita at hindi na ako nakalapit pa.

Tumigil si Daddy sa paghakbang, I prepared myself for his wrath but he faced me
with tears in his eyes. Ilang beses niyang sinubok na magsalita pero imbes na
salita, luha ang lumalabas sa mukha niya.

"I saw you.. I've been watching you, Selene." Dad explained in tears.

"I just did not watch you too close because I know I cannot see you hurting. You
are my beloved daughter. I cannot see you in pain that is why I decided to create a
wall between us. I don't want my baby tell me how painful a heartbreak is because
maybe that's what a father is." I cried seeing my father cry for the first time.
Pasimpleng pinunasan ni Mommy ang luha niya habang pinapanood si Daddy.

"That is why I made a man, I made him." He pointed Zeus, "I made a man who will
love you perfectly. I made a man who will watch you closely. I made a man but he
failed me. He inflicted pain to my daughter more than I could imagine. I was so
disappointed. I was so mad." Dad hiccuped. Yumuko siya para itago ang luha but he
ended up whimpering.

"I am sorry, Tito.." Zeus tried.

"You cannot be sorry! You do not deserve my forgiveness!"

Zeus fell on his knees in front of my father, sa isang iglap ay nakaluhod na siya
gitna naming lahat.

"Zeus.. Tumayo ka diyan." Pilit ko siyang itinatayo pero umiling siya.

"Hindi ko sinasadyang saktan kayong lahat.. I am really sorry.. Tito, Tita. I am

really sorry."

"Zeus, please. Tumayo ka."

"I know you want Selene to be happy and I want it too. But I stole your daughter's
heart, Tito Alec, you cannot do anything about it.. Take her away from me, you will
be the one hurting her. You know that. She's mine. All I will ask is a second
chance. I will give her happiness that she deserves."

My mouth fell on the tactic Zeus' used to Daddy. He's testing his ego and I know
how my Dad hates it. Masama ang tingin ni Daddy kay Zeus, lumipat iyon sa akin at
bumalik kay Zeus.

"Ayokong itinatakas mo ang anak ko tuwing gabi. Happiness ang gusto kong ibigay mo
sa anak ko hindi ang semilya mo."

"Dad!" Protesta ko at ni Mommy. Namula ako sa hiya.

"I will keep an eye on you, Zeus. Gusto mong makasama ang anak ko? Dito ka titira,
separate rooms hangga't nabubuhay ako. You are welcome."

Pagkasabi non ay tumalikod na si Daddy. Nakatinginan kami ni Mommy, napangiwi siya.

Ganoon din ako.

Zeus and Daddy in one roof?

This will be disastrous!

=================

Kabanata 39

Casualty.

Tahimik lang kami sa hapag at nagpapakiramdaman. Even Coco finds the set up weird.
Palipat lipat ang tingin niya sa amin. Daddy sat on the aisle, sa magkabilang gilid
niya ay kami ni Mommy, beside Mommy is Suerlain. Beside me is Coco, sa kabilang
banda naman ay si Zeus, who seemed so quiet yet controlled.

"Daddy, are you going to sleep here?" Inosenteng tanong ni Coco sa Daddy niya. Zeus
nodded. Tumalim muli ang tingin ni Daddy. Kung hindi naman pala ganito ang kanyang
gusto, sana hindi na lang niya ginawang suhestyong ito.

Nakakahiya pang alam niya pala ang pinag-gagagawa namin ni Zeus na pagtakas. Dapat
ay noon niya pa ako pinagalitan hindi kagaya nang ginawa niya kanina, binigla niya
ako.

"He will stay at the guest room, Coco." Sagot ni Daddy.

"But Mommy has a California King bed, Daddy Lo." Pagdadahilan naman ni Coco. "We
can fit there!" Pamimilit ni Coco. That's my girl.

"Coco, your father will be working for me."

"Dad!" Bulalas ko. But Daddy looked so stubborn, nagkatinginan kami ni Zeus at
saglit siyang tumango para tumigil na ako sa pagtutol. Napailing na lang ako.
Hanggang saan naman kaya ang gustong gawin ni Daddy?

"You will be my driver, my bodyguard, my personal assistant. You will attend with
me on my meetings, Zeus. Hindi libre ang pagpapatira ko sayo dito." Sunod sunod na
pagtukoy ni Daddy. Umakyat agad ang dugo ko.

"He doesn't have to. Kung aalilain niyo rin lang siya, pabalikin niyo na lang siya
sa bahay niya. Marami din siyang responsibilidad sa kanila. Doon sa plantation
nila. Why are you doing this?"

Naibagsak ko ang kubyertos ko sa plato kaya gumawa ng matinis na tunog.

"It is fine. I will do it." Kalmadong putol ni Zeus sa pag-alma ko.

Gusto kong magdabog pa ng husto kaya lang hindi tamang makita ng anak ko iyon, baka
dumoble ang pagiging maldita niya kung sakali. I am being a bad example already.
Kung kagaya ba naman ni Daddy ang magulang, magiging pasaway talaga ang anak.

Masama ang loob ko dahil sa ginawa ni Daddy. Nakaupo ako sa garden at nag-papawala
nang inis. Nakita ko si Zeus na may bitbit na mga maleta, his things I guess.

"Zeus.." Agad akong lumapit sa kanya. Ngumiti siya at binitawan ang hila niyang
luggage bag.

Hindi ko na napigil ang pagyakap sa bewang niya. I missed his scent, I missed
everything about him. Kahit maghapon kami magsama kahapon, feeling ko ide-deprive
kami ni Daddy nang napakaraming pagkikita.

Luminga-linga siya sa paligid. Hinila niya ako sa may madilim na bahagi ng garden.

"I'll be fine. Don't worry about me.." Zeus kissed me on the forehead.

"Pero si Daddy.."

"We will be okay. Galit lang yan.."

Hinaplos ko ang batok niya, he closed his eyes. I love my effect on him. He leaned
closer. I hungrily kissed him on the lips, savoring the taste of my mouth. I
enjoyed the heat from his hands that travelled my body. Kinikilig ako sa maliliit
na boltahe ng kiliti na hatid ng labi at haplos ni Zeus.

Nagkasya na lang kami sa mga patakas na sandali namin ni Zeus. Sa likod ng

refrigirator ang naging meeting place namin. Exactly 11PM, we will both go down to
drink water. Sabi ni Zeus ang refrigerator area lang

namin ang hindi sakop ng CCTV. For a couple of minutes, we enjoy holding hands and
making out before we go to sleep kaya masarap naman ang tulog ko. If I could just
sneak him to our room, ayos sana kaya lang bantay sarado naman ni Daddy ang CCTV sa
hallway nang mga silid.

Hindi naging madali sa kalooban ko ang mga sumunod na araw nang magbago ang oras ni
Daddy at Zeus dahil madaling araw na sila laging umuuwi. My father was being hard
on Zeus, nung isang araw, nakita ko pang pinapagalitan niya na pa na parang alipin.
Hindi ako makaalma dahil nasabihan na din ako ni Zeus na wag tumutol para mas
mapabilis ang paghupa nang galit ni Daddy.

"Not these documents, Zeus. I told you to fix it first thing in the morning today!"
Dad yelled. Nakangiwi si Coco habang pinapagalitan ng Lolo niya ang Daddy niya sa
study room sa third floor, dinig na dinig namin ang harap harapang pamamahiya.

"Give me twenty minutes, I will finish it."

"Bahala ka."

After that, nakarinig kami ng hakbang ng mabibigat na paa pababa sa second floor
kung nasaan kami.. Sinalubong ko si Daddy sa may hagdanan.

"Daddy, you are being unreasonable." Hindi ko na napigilan.

"This is work, Selene."

"No, that is Zeus. Ganyan ka dahil si Zeus ang kaharap mo." Akusa ko. Dad breathed
heavily.

"He needs to earn my trust, Selene."

"But you are being a bully!"

Umiling si Daddy at saka kinarga si Coco, ayaw nang makipag-usap ang ibig
ipahiwatig. Nawala silang dalawa sa harapan ko, maybe they will eat breakfast.

Kinuha ko ang pagkakataon para silipin si Zeus sa ginagawa. Umakyat ako ng

study room at nakitang abala nga siya. Hindi ko na siya halos nakikita sa mansyon
dahil busy din ako sa shop. Maaga silang umaalis ni Daddy at kung umaga na umuuwi,
paano naman yon.

Naawa nga ako sa kanya dahil hindi din siya ipinaglalaba dito sa mansyon. Siya ang
kumikilos, hindi siya pinagsisilbihan.

"Kaya pa?" I smiled at Zeus.

Napalingon si Zeus nang magsalita ako sa may pinto.

Oh, my Prince Charming! Nangangalumata na at lukot lukot ang polo! Si Daddy talaga!

Ngumiti siya ng pilit at humarap muli sa computer. Mabilis ang tunog ng bawat tipa
niya sa computer, halatang nagmamadali. Katabi niya ang malaking mug na may kape.
Mukhang ito ang katulong niya sa pagtatrabaho.

I remember our days in Brussels, lagi akong naawa tuwing nakikita ko siyang
napapagod ng ganito, all he's life, he's battling for everyone's approval. Kailan
kaya siya mamamahinga sa lahat ng yon?

Tumayo ako sa likod ni Zeus at yumakap ako mula sa kanyang batok. His breathing
hitched, naramdaman ko ang dampi ng labi niya sa aking braso. I smiled feeling his
warmth on my skin feels way better. Nawala ang lahat ng pag-aalala ko. Napanatag
ako kahit sandali.

"Ihingi kita ng day off kay Daddy?" Lambing ko.

"Thanks, but no thanks." He tapped my arms and I pouted. Tutol na tanggalin ang
pagkakapulupot sa kanya.

"I missed you.." I sat beside the computer table. Napakamot siya ng noo. I know I
am distracting him but I really miss him so much. "You are being a bad boyfriend,
Zeus. Hindi mo na ako masyadong pinapansin."
Ngumiti siya at tiningnan akong mabuti.

"You know you

are not helping my deadline, aren't you?"

Mas lalo akong napanguso. Ako pa ngayon ang hindi nakakatulong. I want to give him
a break.

"Hindi ka naman ganyan dati.." Ungot ko. He sighed and looked at me like losing his
patience, he wiggled his brows and surrendered to a smile.

"Fine, lock the door, quietly.." He commanded. Napangiti ako. Ano naman kaya ang
naiisip niya? Whatever it is, I like the idea.

Lumapit ako sa pinto at marahan ngang sinarhan iyon. I grinned when I did it.
Nakatayo na si Zeus at mataman na nakatingin sa akin. His brooding eyes sent me
shivers. Napaatras ako hanggang sa napasandal na ako sa pader na katabi ng pinto.

"We have five minutes, Sweetheart." He whispered to my ear. Kiliting kiliti naman
ako. He reached for my lips and gave me a soft, gentle kiss. Malaya ko iyong
tinugunan. Napakapit ako sa dibdib niya.

"I missed you.." Pumungay ang mga mata ni Zeus sa akin. Hinaplos ko ang mukha niya.
There were few stubbles growing. Tutol ako sa lahat ng ipinapagawa sa kanya ni
Daddy but I know he's doing this for us.

Paano nga lang kung mapagod siya? Paano kung magsawa siya? Hindi naman niya
kailangang gawin ang lahat. There's a bigger opportunity ahead of him. Kung tuusin,
siya na lang naman ang iniintay ng Daddy niya na humawak sa plantation, he'd proven
enough. Pero ang pinapagawang ito sa kanya ni Daddy.. Masyado itong abala sa kanya.

"I missed you more. You don't have to do it. Sabihin mo lang kung saan mo gustong
pumunta, sasama kami sayo ni Coco. You know that, Zeus.." I whispered to him. He
suppressed his lips from

a curt smile.

"I know. But I want to get your parents' approval because it is important to me.
Ayokong habang buhay silang galit sa atin. They are not getting any younger. Gusto
kong mapanatag sila na nasa maayos kang lagay."

"Kahit na pinapahirapan ka ni Daddy?"

"Para sayo naman yun."

A strong heavy knock dismissed us from talking. I groaned. Si Daddy na naman iyon.
Bumalik agad si Zeus sa kanyang puwesto at muling nag-type ng kung ano ano. I
opened the door, and my monster dad appeared in a crease forehead.

"Why did you lock the door?" Pagalit na tanong ni Alec Xerxes Montebello.

Kumunot ang noo ko na kunyaring naguguluhan, "Is it?" Pagmaang maangan ko. Inis na
pumasok si Daddy at pinagmasdan si Zeus, just in time when Zeus printed the
documents and stood up.

"Done." Sambit niya.

Nalulungkot ako sa inaasal ni Daddy kay Zeus kaya nang maghapong iyon, nanatili na
lang muna ako sa mansyon. Pumasok ako sa kuwarto ni Zeus at kinuha ang mga labahing
damit niya. Napagpasyahan kong ako na lang ang gagawa.

"What are you doing, Mommy?" Nagulat pa ako nang sumulpot si Coco sa may pinto.
Nakapamewang pa siya at tinitingnan ako na parang may ginawa akong masama.

"Lalabhan ko ang mga damit ng Daddy mo."

"Do you do that?" Nagtatakang tanong niya.

"I washed your clothes when we were in Brussels. It is fine."

"Can I help?" Coco politely asked. Napangiti ako at tumango. Umaasang mapapagaan
namin ni Coco ang kalooban ni Zeus kung sakali.

We went to the laundry area, panay pigil ng mga kasambahay sa ginagawa

namin pero mag-ina kaming matigas ang ulo, we played with the bubbles and made sure
that everything is squeaky clean after. Napapangiti na lang ako sa ginagawa ko.
Nangangarap na maging laging ganito. Minus Dad's bullying of course.

Kinarir ko na din hanggang sa paglilinis ng higaan ni Zeus, I changed his sheets

and curtains. Si Coco lang ang katulong ko. When Coco had her afternoon nap, nag-
isip naman ako na ipagluto si Zeus nang partikular na pagkain. Kumakain siya mag-
isa pagkagaling sa opisina dahil si Daddy, laging may dinner meeting at naiiwanan
si Zeus. Ngayon ay hindi na siya magugutom, ipagluluto ko siya nang paborito niyang
sinigang.

Excited na ako nang pumatak ang gabi. Alam kong anumang oras, darating na si Zeus.
Hindi nga ako nagkamali, nang makarinig ako ng humintong sasakyan, bumilis ang
tibok ng puso ko. I am excited to surprise him. Nagmamadali akong bumaba, nakita ko
agad na dumating si Daddy na sinalubong ni Mommy.

"Hi Dad.." I greeted.

Lumingon agad ako sa kanyang likod at nadismaya ako nang hindi makita si Zeus doon.

"Sa bahay daw muna niya uuwi dahil may aasikasuhin."

"Ano daw?" Kyuryosong tanong ko.

"I don't know, I didn't ask. We dropped him off somewhere."

Kinuha ko ang cellphone ko at kahit nasa harapan ni Daddy, I tried dialling Zeus'
number. Walang pag-ring ang naganap. Napalingon ako kay Daddy na nakatingin sa
akin, parang may gustong sabihin pero pinipili na manahimik.

"Saan siya nagpaiwan?" I asked Daddy.

"Somewhere." He answered.

"Where's somewhere?"

"Selene.. Mag-intay ka na lang bukas."

He convinced.

"Where, Dad?" Pilit ko.

"Dad.." Untag ko.

"Montemayor Law Firm." He conceded.

Pakiramdam ko namatay ang maliliit na kulisap sa puso ko. Nalungkot sila ng husto
at nagpatiwakal. Napakagat ako nang labi. Dad looked at me with pity, ganon din si
Mommy. Kahit wala silang sabihin, alam kong alam nila ang naramdaman ko dahil lang
don.

"Ikaw kasi!" Angil ko kay Daddy na nagpaawang ng labi niya.

"Kapag bumalik siya ulit kay Olivia, kasalanan mo!"

"Selene. Come on!" Bulalas ni Daddy, hindi makapaniwala na siya ang sinisisi ko.
"It is his life. Alangan naman pigilin ko kung gusto niyang umalis. Wala naman
siyang sinabi na makikipagkita siya kay Olivia."

"He will! Ano naman ang gagawin niya doon? Ayan kasi! You keep on bullying him!
Napagod na siya sa pang-aapi mo."

"I am doing that for you!" Giit ni Daddy.

"You are doing it for the wrong reasons! Akala mo naman isang santa ang anak mo
kung bakuran mo. We already have a daughter. We are married. And I am old enough to
decide for myself!" Hindi ko alam kung bakit parang patak ng ulan ang luha ko. He
went to Olivia's parents' Law Firm, wala pa namang kumpirmasyon kung bakit at kung
kanino siya nakipagkita pero bakit ang sakit sakit na agad?

"Seriously? Selene. Ako ba ang sinisisi mo kung nakipagkita si Zeus kay Olivia? Why
don't you ask him, WHY. Go ahead. Hanapin mo. Tanungin mo siya kung bakit."

Pinunasan ko ang luha ko. Hindi ako handang malaman kung bakit, ang alam ko lang,
gusto ko siyang makita. Kaya kahit alam kong pagpapakatanga ang sundan ko si Zeus,
sumampa ako

sa sasakyan ko. Hindi alam kung ano ang haharapin. Ganun naman talaga di ba, kahit
alam mong masasaktan ka, gusto mong makita yon ng buo. Para isang buhos na lang ang
pait.

You know that the painful truth is not in your mind, it is in what you see, because
your heart denies what you think, but your eyes will reveal the truth.

Ano pa bang kailangan ni Olivia kay Zeus? Hindi pa ba siya handang pakawalan siya?

Hindi ko na naorasan ang sarili ko nang makarating ako sa Lawfirm ng Montemayor.

Wala sa ayos na inihinto ko ang sasakyan ko at lumabas doon. Madilim na ang opisina
at sarado na ang glassdoor.

"Yes, Ma'am?" Napatayo ang guwardiya mula sa kanyang kinauupuan.

"Nasaan si Zeus?"

"Zeus po?" He asked. "Mr. Romualdez po ba ang tinutukoy niyo? Kasama po siya ni
Miss Olivia na umalis. Sasakyan po ni Miss Olivia ang dala nila."

"Saan sila nagpunta?"

"Naku, Ma'am.. Hindi naman po sila magpapaalam sa akin." Nahihiyang wika nang
guwardiya.

"Hindi ako aalis dito hangga't hindi mo sinasabi!" Gigil na wika ko. Namutla ang
guwardiya sa pagkakatili ko. Hindi ko maawat pa ang puso ko sa inis at galit.

"Skyrise 1400, Penthouse 1." Natigilan ako nang merong imahe ang naglalakad
papalabas nang Law Firm, binuksan niya ang glassdoor at napaatras ako. A man in
black suit. His eyes were brooding just like Zeus but Zeus' is more expressive, a
chiseled jaw and broad chest and shoulders despite of his age. In front of me is
Attorney Deuce Montemayor.

"That's Olivia's unit." May kinuha siya mula sa kanyang bulsa. It is a key card
which said 'Visitor's

Pass, Penthouse 1.' which will entitle me to go up to her unit without a fuss.
Inabot sa akin yon ni Attorney Montemayor, alanganin kong kinuha iyon.

"Why are you doing this?" Tanong ko.

"I don't want Olivia and Zeus to end up together. So Mrs. Romualdez, go ahead and
get your husband."

Tumalikod agad ako at sumakay muli nang sasakyan.

Mabilis ang tibok ng puso ko habang binabaybay ang daan patungo sa pinakamahal na
condominium tower sa buong Pilipinas. Samu't saring tanong ang bumabagabag sa akin.
Anong alam ni Attorney Montemayor? Is there something really going on between
Olivia and Zeus para pigilan niya ang mga ito? If they are heading to Olivia's
unit, bakit sumama si Zeus?

Hindi ko pa din magawang magalit kay Zeus hanggang sa nakapag-park na ako sa

visitor's parking nang condominium, alam kong dapat ay magtanong ako, kay Zeus ko
dapat malaman ang katotohanan.

My heart raced. I used the card to activate the elevator. Well-lited walkway
welcomed me as the elevator doors opened when I reached the penthouse floor, it
smelled flowers and vanilla, so sweet but my heart suddenly felt crippled,
pinipigilan ang buong sistema ko na humakbang. Every step is piercing, every move
is painful, I almost crawled my way to Penthouse 1.

Nag-alinlangan akong kumatok nang huminto ako sa unit ni Olivia, sa doorbell

nakaukit ang 'Pethhouse 1'. Nakatitig lang ako sa solid wood black door. There's
nothing on it but a silver plated Z.

Zeus, maybe..

"What do you want for dinner?" I heard Olivia's voice inside, mas lumapit

ako para makinig. Kaswal lang ang boses ni Olivia at parang nakikipag-usap sa isang
kaibigan.

"Sinigang?" Zeus, being equally casual answered.

They are not tensed. Sanay ba silang nag-uusap ng ganito? Tuwing kailan? Did they
miss each other? Hindi na nila natiis kaya nagkita sila?

"So, tell me about Coco, how is she?"

"She's doing great. Makulit at madaldal."

"Parang si Selene.." Olivia remarked. Her voice seemed happy. Parang pinupunit
naman ang puso ko sa pag-uusap nilang yon.

Pakiramdam ko, bumabaliktad ang sikmura ko. Hindi ko maipaliwanag ang sakit na
maayos pala ang pakikitunguhan nila. When did they rekindle their closeness?

"Go ahead and take a shower.. Magluluto lang ako." In a sweet voice, Olivia
suggested.

"Yeah. I guess so too."

Wala na akong narinig na boses pagkatapos non. I am gawking at Olivia's door like
there's a surprise that will go out in it. Pinunasan ko ang luha ko, hindi ako
makaalis kahit ang sakit sakit na. Gusto ko nang kunin si Zeus. Gusto kong umuwi na
kami. I was so heartbroken, I was left in to pieces. I look dumb and stupid by
wanting him back, still.

Bumukas ang pinto, sa gulat ko, hindi ko alam ang uunahin. Kung tatalikod ba ako o
tatakbo pero mas pinili kong punasan ang luha ko, baka sakaling hindi niya nakita.
Olivia was startled to see me. Sa kabilang kamay niya ay mayroong sandok, mukhang
gamit niya sa pagluluto. As always, she looks so divine in a white sleeveless dress
na pinaiimbabawan ng itim na apron. Her make up was light, the way Zeus wanted it.
Naalala ko pa ang kwentong

iyon ni Olivia na ayaw ni Zeus na makapal ang kolorete niya sa mukha, unlike me. I
love makeup.

"P-paano ka nakapunta dito?" She nervously asked.

"Sinusundo ko si Zeus." Buong tapang na sabi ko kahit na alam kong walang punto na
ako pa ang magmalaki sa sitwasyong ito.

"I-I am sorry, Selene.. Hindi siya uuwi ngayong gabi. Im sorry but--" She closed
the door behind her at hinarap ako. Tiningnan niya ako nang naawa. She looks
apologetic. "I-- I don't know how to say it but.."

Napatakip ako nang bibig, I have an option to reject her words but I stood there, I
stayed and chose to stab my chest even more. I want the painful truth to sliver my
heart so this will be over. Gusto kong marinig kahit kapalit non ang pag-guho ng
mundo ko.

"He's just doing everything for your daughter.." Mahinang bulong ni Olivia. Her
eyes are all red. Suggesting of nearing tears.

"No, he said--"

"That he loves you? Selene, kahit ako, tutol ako sa plano niya. But he said you are
difficult, he has to win your heart. And I guess he did."

Halos masamid ako sa sariling luha pero hindi ko na magawang magsalita pa,
bumubukas ang bibig ko pero walang salitang lumalabas. I want Olivia to feel my
anger! Gusto kong mageskandalo kaya lang pahiyang pahiya na ako sa sarili ko! Zeus
took everything away from me again. He's winning again. Pinaasa niyang muli ako.

"Sana sa kabila nang lahat nang ito, you will still give him his rights as Coco's
father.. He deserves it and Coco deserves a father--"
Umiling ako, sunod sunod lang ang pagpatak ng luha.

"Alam mo sa sarili mong

hindi ka niya minahal.. Ikaw ang may sabing hindi ka niya minahal dahil ako lang."
Devastated, I tried to crumple Olivia's ego although I know it is not the truth.

Imbes na magsalita, naawang tingin ang ibinigay sa akin ni Olivia and from there I
know I lost it. Everything. Lahat ng itinaya ko ay natalo na. Zeus said he loved
Olivia. His first in everything. First love, first sex, first heartbreak. She is!

And I am the confident Selene who believed I can have everything that I wanted but
I didn't. I won't have it. I won't have him. I was just a passage. Someone my
parents taught him to love, to take care of. But then, he met his love of his life
then I am nothing.

I am the casualty..

"Olivia.." Narinig ko ang boses ni Zeus mula sa labas ng pinto. Kahit hirap na
hirap, sinubukan kong humakbang papalayo. Everything is a blur. I don't want Zeus
to see me like this.

Like a broken glass, some parts was wrecked and it cannot be built again.

Sumakay ako nang sasakyan ko na punong puno ng luha. Ibinuhos ko sa isang malakas
na sigaw ang sakit na nararamdaman ko. Nag-uulap ang paningin na binabaybay ang
daan.

My head is in drilling pain, naramdaman ko ang pagkahilo. Tumabi muna ako sa gilid
ng kalsada. Pilit na kinalma ang sarili kahit hindi naman talaga humuhupa ang sobra
sobrang sakit. I suddenly felt my stomach having trouble. I panicked looking for a
plastic bag in my car. I rummaged through my dashboard but it made me want to
vomit. The slightest movement wants me to vomit. I fought it by drinking water. I
closed my eyes and rested my head on the steering wheel.

"No,

no, no, Selene. Not this time. Not again." Bulong ko sa aking sarili nang
bumaliktad na naman ang sikmura ko. I calmly drove away but my dizziness and the
urge to vomit is too strong. I maneuvered my car to the nearest hospital. Tiyak
kong naistress lang ako sa lahat ng nalaman ko. I need a doze of pain killer. This
is a bad migraine. I am sure of it.

"Yes, Ma'am?" Nakangiting bati sa akin ng isang Emergency Room Nurse na lalaki.
Paekis ekis akong naglakad papalapit sa nurse.

"Nahihilo ako at nasusuka." I said. Nagmamadali siyang inalalayan ako sa upuan sa

harapan ng kanyang puwesto. Kumuha ng blood pressure monitor at tiningnan din ang
temperature ko.

"Standard questions po tayo, not unless gusto niyo nang mahiga at iintayin na lang
natin ang resident physician?"

"I want to lay down.." Wika ko. Agad na nagpatawag ng stretcher ang nurse,
inalalayan niya akong humiga doon at dinala sa isang silid na natatabingan ng
kurtina bago inabutan ng information sheet.

I filled out my name, skipping the address and phone number. Ayokong puntahan pa
ako dito nila Mommy dahil lang sa migraine.

"First Day of your last Menstruation, Ma'am?" The male nurse asked. Napakunot ang
noo ko, I fished for my phone in my bag and looked for my period checker. Nanlaki
ang mata ko nang makitang 15 days delayed na ako! Napalunok ako, mas lalo atang
nakakahilo ang naiisip ko.

"Ma'am?"

I stayed calm kahit na naghihinala na ako.

Sinabi ko ang Date nang huling period ko, nanatiling walang reaksyon ang nurse
hanggang sa may lumapit sa akin na medtech para kuhaan ako ng dugo. They also asked
for my urine sample, nang mataois ang mag tests, pumikit ako saglit para ipahinga
ang isip hanggang sa maiingat na tapik ang gumising sa akin.

"Miss Montebello.." Palagay ko ay doktora ang nakangiti sa aking harap. A middle

aged woman smiled at me.

"Based on the urine sample, it says that you are pregnant. Basing on your Last Day
of Menstruation, you are 6 weeks pregnant. Congratulations!"

Para akong tinakasan ng dugo.

Umulit muli ang nangyari noon! Mababaliw na ata talaga ako ng tuluyan! I will
probably die from humiliation bago pa man maisilang ang pangalawang anak namin ni
Zeus!

Anong pride pa ba ang tatanggalin ni Zeus sa akin? He consumed it all!

No he can't. Yes, this may be my pride talking but I swear.. He will not have the
liberty to have this child. Not again. Ginagawa niya ata akong pabrika ng mga
malditang bata!

=================

Kabanata 40

Maki Say's: Sa lahat ng ginalit ko kahapon, sorry na nga 😂✌🏻Minsan lang ako mag-
emote eh 👆🏻

---

Different.

She's beautiful.

I looked at my phone and sighed again. My girls are beautiful.

I took a photo of Selene and Coco at the beach, they are wearing matching white
swimsuits and I cannot help but to feel how lucky I am. A beautiful wife and a
happy daughter. What else could I ask for.

Tumunog ang telepono ko hudyat ng isang mensahe. Napakunot ang noo ko, a message
from Olivia. She never texted me not unless it is work. Ipinahinto ko na din naman
ang trabaho sa playpen ni Coco dahil alam kong hindi kumportable si Selene, her
message was unexpected.

Olivia: Zeus, I am so sorry. I really have no one to contact right now. Where are
you?

Napakunot ang noo ko, thinking that this is an emergency.

Zeus: What's up?

My phone beeped for another text.

Olivia: I got stucked in a stock room. Locked from the outside. Kanina pa ako
nahihirapang huminga. There's paint tubs in here. I only have my phone. The people
in the Lawfirm left. Dad is in a court trial and I cannot contact my Mom. Please
Zeus.. Help.

Napahilamos ako. Tiningnan ko si Tito Alec. He's packing his things and we are
about to go home. Magsasabi pa naman ako na hindi ako makakauwi sa kanila ngayong
araw dahil nagschedule ng skype meeting si Daddy. Magtataka si Daddy kung wala ako
sa bahay. It will be a long explanation to do too.

I typed another message for

Olivia.

Olivia: Okay. I will be there in 20 minutes. Can you wait?

Nag-isip pa ako kung paano ako magpapaalam kay Tito Alec, he hates me now and will
probably hate me more if I will tell him my plans.

Tumayo ako at naglakas ng loob na lumapit sa lamesa ni Tito Alec. When in doubt,
just be honest. It never fails.

"Tito Alec.. Hindi muna ako makakauwi sa bahay ninyo ngayong gabi." I said. He
looked at me, he's stares were cold and unreadable.

"Okay." He shrugged. "Get my things, we will leave now."

Sumunod ako sa gusto niya kahit na hindi na ako nakapagpaliwanag kung bakit, he
seemed uninterested. His driver/bodyguard followed us, nung mga nakaraang araw, ako
na din ang gumagawa ng trabaho niya.

"Tito Alec, hindi din ako makakasabay pauwi." I pressed the elevator button and it
opened. Nagptiuna si Tito Alec sa pagpasok, hindi siya kumibo pero tiningnan niya
lang ako kaya pumasok na rin ako para makausap siya.

My phone signaled that my battery's drained.

"I will hail a cab--"

"No, sumabay ka na. Saan ka pupunta?"

Eksaktong bumukas mula ang elevator sa parking lot. Sumunod ako nang lumabas si
Tito Alec.

"Sa Montemayor Lawfirm po. Hindi ko na maitetext si Selene. Kapag nagtanong siya,
pakisabi na lang na hindi ako makakauwi sa inyo at pupunta ako sa Montemayor
Lawfirm."

Tito Alec's eyebrow

shot, "Hindi na ako magtatanong kung bakit dahil hindi naman ako interesado, pero
kung yan ang gusto mong sabihin ko kay Selene, Sigurado ka ba?"

I nodded. I will explain tomorrow. Isa pa, baka tulog na din yon at hindi na
maghanap. Sasaglit din lang ako sa Lawfirm. Kailangan kong makausap si Daddy.

Sumakay ako sa sasakyan ni Tito Alec, isang mahaba at hindi kumportableng biyahe.
Dati rati we talked like Father and Son. I never felt being alone until he and Tita
Peyton went mad at me. Malaking parte sila ng buhay ko. But then again. I should
continue my life. Wala naman talaga akong aasahan noon pa man.

In just 20 minutes, nasa harap na ako ng Montemayor Lawfirm at bumaba agad ako.
Madilim na sa labas ng opisina. Wala talagang mahihingian ng tulong si Olivia kung
ganito.

"Yes, Sir?" The guard on duty sitted on a monobloc chair asked me. The glassdoor
behind him was closed.

"Si Olivia, nastuck daw sa stock room. Saan yon?"

"Po?" Lumingon siya sa likod at tila naguluhan. "Sa second floor po yun. Kaya lang
wala na yung janitor kaya siguro hindi siya nakita." Napakamot ng ulo ang guwardiya
at malalim na nag-isip.

"Pagbuksan mo na lang si Olivia.." Utos ko. Hindi naman kailangan ng susi kung mula
sa labas ang pagkakalock ng pinto.

"Kaya lang Sir hindi ako pwedeng umalis sa estasyon ko. Nagroronda ang agency namin
ng madalas at kapag nasaktuhan akong wala sa puwesto, tiyak na wala na akong

trabaho bukas. Ituturo ko na lang Sir kung saan ang stock room. Kayo na lang po."

Pumayag ako sa suhestiyon ng guwardiya. Umakyat ako sa ikalawang palapag ng gusali.

Nakita ko agad ang pinto na tinutukoy ng guwardiya na merong nakasulat na 'Keep the
Door Open at All Time.'. It was indeed locked from the outside.

"Olivia? I am here. Okay ka lang ba diyan?" I knocked.

"Zeus? Please open the door.." Kinakabahang wika ni Olivia.

I pushed the door and I think I hit something. A metal ladder fell and a pail of
white paint scattered on me.

"What the?" Gulat na sabi ko.

"Zeus! Oh my God! Are you okay?"

Pumikit ako dahil sa hapdi sa balat at sa mata ng pinturang tumapon sa akin.

"Zeus.. Y-yung.. Hagdan natumba, merong pintura. Im so sorry. Oh God." Naramdaman

ko na lang na may ipinupunas si Olivia sa mukha kong tela. It helped a bit pero
palagay ko ay basa na din ng pintura ang panyo dahil sa sobrang daming natapon.

"Let's get out of here." Hinila ako ni Olivia at hindi pa din ako dumidilat, she
pushed another door. Tumapat kami kung saan, nakarinig ako ng paglagaslas ng tubig
kasabay ng kamay na nagpupunas ng mukha ko hanggang sa unti unting nawala na ang
makapal na pakiramdam sa mukha. When I opened my eyes, my body is covered with
white paint. Gumaan lang ang pakiramdam ko nang wala na ang pintura sa mukha ko but
the paint is still painful on skin.

style="text-align:left;">"Im sorry, Zeus."

"It is okay, aksidente.." Tumulong na din ako sa paghilamos ng mukha at braso ko.
Kaya lang sobrang daming tumapon kaya hindi din ganon kadaling natanggal.

"Mabuti na lang talaga dumating ka. Mabuti at malapit ka sa area.."

"I was in Valdemar Industries. I am working for Tito Alec again.." I said.

"Really? Magtatrabaho ka na ulit? As a CEO?"

"No.. As his personal assistant. Yun ang ginawa niyang kundisyon para mapapayag ko
siya sa relasyon namin ni Selene. Kaya ito. Nagpapa-good shot." I smiled. Balewala
naman kung tutuusin ang pagpapahirap ni Tito Alec. I am doing this for the prize.
After all these, I will make Selene the mother of my football team and girl's
volleyball team. Ang sarap isipin.

"K-Kayo na ulit ni Selene?" Olivia asked. I nodded. May sasabihin pa sana ako nang
bumukas ang pinto at bumungad ang lalaking matagal ko nang hindi nakikita. Napawi
ang ngiti ko.

Si Attorney Deuce Montemayor, Olivia's father.

"Olivia, what are you doing here? Zeus?" He's surprised to see me pero mas halata
ang disappointment sa mga mata niya. Hindi maganda ang huli naming pagkikita.
Sinuntok niya ako. Nagalit siya sa pagpapakasal ko kay Selene at niloko ko daw ang
anak niya.

"Dad.. Si Zeus. Natapunan po ng paint." Mabilis na paliwanag ni Olivia sa Tatay

niya.

"I have my

emergency change clothes here, he can use it, it's new." Attorney Montemayor
suggested.

"But he needs to shower, he can change at my place." Mabilis na sagot ni Olivia.

"No Olivia. I will just change and hail a cab from here." Salo ko. But then Olivia
pouted.

"No Zeus. Ako naman ang may kasalanan kung bakit nangyari ito. I will cook you
dinner bilang kapalit." Olivia's eyes looked hopeful. Hindi ako kumportable dahil
alam kong nagmamasid si Attorney Montemayor. He probably don't like the the idea
kaya hindi din ako sumangayon.

"Malapit lang naman ata ang inuuwian dito ni Zeus, hindi kailangang pumunta pa sa
condo mo, Olivia." In a baritone voice, Attorney Montemayor said.

"Dad! How ungrateful. He rescued me."

Halata ang hindi pagsang-ayon kay Attorney Montemayor but he had no guts to say no
to her daughter.

"Make it quick." Attorney Montemayor dismissed.

"Thanks, Dad! Come on, Zeus.."

Hinila ako ni Olivia papalabas ng lawfirm. I want to decline the offer pero mukhang
wala namang taxi ang magsasakay sakin ng ganito.

We covered Olivia's car seat with old newspaper pages before I sat in. Her place
was just a 15-minute drive from the Lawfirm.

We aren't talking. As far as I remember, there's nothing to talk about. Simula nang
gumaling siya, nakapag-usap na kami na wala ding pupuntahan kung itutuloy

pa namin ang relasyon namin. She knew I cheated, pictures won't lie. I told her
Selene and I got married. She accepted that fact. She offered friendship which I
accepted but we haven't seen each other for so long until this year. Until I
accidentally booked her service as a playpen designer.

"Here's my unit.." Sa isang premyadong condominium nakatira si Olivia. The walkway

screams class and sophistication. There were three penthouse units in her floor
marked as X, Y, Z. Olivia stays at the last unit which is Z.

We opened the door, tanaw ang malawak na swimming pool sa nakabukas na bintana,
malakas ang hangin na isinasayaw ang manipis at kulay puti niyang kurtina. Her unit
has her own swimming pool. All her items are white, from the sofa to kitchen table.

"What do you want for dinner?" Olivia asked. Hindi ako sigurado kung dapat pa ba
akong magrequest but she seems so perked about it.

"Sinigang?" I answered unsurely.

"So tell me something about Coco.. How is she?"

"She's doing great. Makulit at madaldal.." I smiled thinking about my daughter. I

can't wait everything to be finished, I can't wait to go home to Selene and Coco.

"Parang si Selene.." Olivia noted.

I nodded. Nagkatinginan kami. Nauubos na ang pag-uusapan. Nagkahiyaan na sa susunod

na salita.

"Go ahead and take a shower. Magluluto lang ako."

"I

guess I have too."

I went to Olivia's common bathroom bitbit ang damit na ipinahiram ni Attorney

Montemayor. Hirap na hirap akong tanggalin ang pinturang dumikit sa katawan ko kaya
ang gusto kong mabilis na pagligo ay tumagal ng husto. After I finished, I
remembered my phone with a drained battery. Hindi ako maaring magtagal dahil
iniintay ako ni Daddy.

Lumabas ako nang makabihis na ako. Wala si Olivia sa kusina at nakita kong hindi pa
siya nagsisimula ng kung ano. I have to say goodbye hangga't hindi pa siya nag-
aabala.

"Olivia.." Tawag ko para hanapin siya. Ilang segundo pa bago siya muling pumasok sa
unit niya. She wiped her eyes from tears at hinarap ako.

Nagtaka ako sa pagbabago ng mood niya, kanina lang ay punong puno siya ng sigla.

"Is everything okay?" I asked. She nodded but a tear escaped from her eyes.

"Olivia--"

"Zeus, hindi na ba talaga pupwede?" I was off guard with her question. Hindi ko
alam kung ano ang tinutukoy niya.

"Di ba, sabi mo, wala namang problema sa akin? Magaling na din ako, Zeus. Kaya na
kitang bigyan ng anak.."

"Olivia.."

"Bakit hindi mo ako magawang mahalin!" She bursted out a yell. Nakatayo lang ako sa
harap niya na parang bato. Wala akong masabi.

"All my life, ikaw lang ang ginusto ko. Binigay ko sayo ang lahat pero bakit hindi
mo makalimutan si Selene? I am better than

her. I can love and take care of you more than what she can give! Mas mabait ako
kaysa sa kanya. Hindi kita sasaktan..."

She covered her face from tears. Nag-aalala ako na baka makasama sa kanya yon.
Kahit hindi handa, naghanap ako ng salitang pupwedeng makapagpalubag ng loob niya.

"Olivia.. I was happy. The past years we spent together, I was happy and I loved
you.." Panimula ko.

Umiling si Olivia, "You didn't love me. Pinaniwala mo lang ang sarili mo na minahal
mo ako. Para ano? To be righteous? To erase the guilt?"

"That is not true, Olivia."

"Oh that is so true! Pinulot kita na basag na basag ka. You seemed you were drugged
from your feelings with Selene. And when she came back, you tried harder but you
failed. I know how much you were failing that time, sinubukan mong magpanggap na
balewala na siya sayo pero pumalpak ka dahil kitang kita yon ng dalawang mata ko.
You were guarding her like an expensive porcelain. Samantalang ako, nasa isang
sulok ako at iniintay na tingnan mo din ako nang kagaya ng pagtingin mo sa kanya
pero ilang beses lang akong nabigo."

"Minahal kita sa abot ng makakaya ko, Olivia,"

"Pero hindi umabot ang nakaya mo sa pagmamahal mo kay Selene, Zeus.. Can't you see
it?"

"No, I--"

"Palalagpasin kong lahat nang yon, Zeus.. Just one more time.. Can you trick
yourself again? Pupwede bang lokohin mo na

lang ang sarili mo ulit? She cannot love you. Gagawin niya ang gusto niya nang
hindi iniisip ang mga tao sa paligid niya!"
Kumuyom ang palad ko. I didn't expect this talk. I want to deny Olivia's
accusations. I felt love back then, I cared for her without thinking about Selene.
I shut down all my memories of her.

But then Selene came back. Parang lumang sugat na muling binuksan. Yon ba ang
pagmamahal na sinarhan ko lang noon?

Halos sumabog ang puso ko nang makita ko ulit si Selene. Her scent sent me shivers.
Everytime she try to get an inch close, I step a mile just to avoid her. I tried my
best.. But I failed. Now I am giving in. Hindi ko na tatakbuhan si Selene.

"Susugal ako kahit malabo ang nakataya. Kung lalayo siya para sundin ang gusto
niya, nandon ako sa likod niya at aalalay hanggang sa maabot niya ang mga pangarap
niya. I want to be like that, Olivia. Yes, she is wicked but I will embrace all her
thorns, yayakapin ko lahat hanggang sa mapag-isa na lang kami at dadalhin niya ako
kahit saan siya magpunta. Hindi na ako mahihiwalay sa kanya ulit.."

"You are crazy.." Naiiling na sambit ni Olivia.

"I am.. I was late to accept that but I am really crazy, Olivia. I am actually in a
depressive state if I cannot have Selene this time. She's the mother of my daughter
and that is more than enough reason to stay and fight for her!"

"Paano kung iwanan ka niya ulit?"

"Bibigyan

ko siya ng isang libong dahilan para manatili. Paulit ulit hanggang sa makabisado
niya kung ano ako sa buhay niya."

"You are just her tool.."

"That is willing to be used. Lahat ng gamit may pakinabang."

"Not until you are useless!"

"I can be a fcking hammer, screw driver, washing machine, an iron.. Fck, I can even
be a clown. I can be her lifeguard. Anything she wants, everything she needs, I can
be all that.."

"You are hopeless.."

I took a step forward.

"I am sorry, Olivia. I am not expecting this but you deserve more than me. You
deserve more than a fcked up man whose inlove with somebody else. I want to start a
family with Selene."

Itinulak ako ni Olivia papalayo sa kanya. Wala nang gamot para maayos pa ito. Huli
na ang lahat para sa amin. Whatever I can salvage in our friendship, that would be
the only thing I could keep. Pero hindi na ako aasa na bumalik ang pagkakaibigan
namin ni Olivia sa dati. I wouldn't mind living in guilt too. Kung ito ang isa sa
kailangan kong pagdaanan para maayos ang sa amin ni Selene, wala na akong
sasantuhin.

"I don't want to forgive you, Zeus. Not today. Not in the future. Just.. Get out.
Leave me alone.."
Marahan akong tumango at lumabas ng unit ni Olivia. I hail a cab and went home. I
didn't open the lights and let myself think.

In silence, I realized

that I've been destroying lives of so many people. I probably destroyed my mother's
career that is why she loathes me. I destroyed my father's family. I destroyed
Olivia's life. I destroyed Selene's and Coco's. I got nowhere to fit in because I
am a nuisance.

Hanggang ngayon ipinipilit ko rin lang ang sarili ko para magkaroon ako ng buhay na
matatawag kong akin. Kung suswetehin, ipagpapasalamat ko. Kung hindi naman, sanay
na ako.

I opened my laptop and my Father's face, Don Santiago Romualdez appeared on the
screen. He look sleepy in his pajamas but he managed to smile.

"How are you son?" He asked cheerfully.

"I am sorry, Dad. May inaasikaso lang ako dito sa Manila. Nasilip ko din ang sales
ng plantation kanina. Sabi sa akin ni Romulo, bumalik na din daw ang ibang kliyente
at sa atin kukuha ulit. I scheduled a meeting with Euphoria Farms on Saturday. Sana
maiclose natin ang deal sa mangga na aanihin natin sa isang linggo. Malaki iyon--"

"Zeus, I am asking, how are you? Hindi ko itinatanong kung kumusta ang Hacienda.
Andito naman ako sa plantasyon at nakikita ko ang lahat." Dad laughed a bit. Hindi
ako sanay na nag-uusap kami bukod sa trabaho kaya natahimik ako.

"I am fine, Dad.. Tired but I am okay. Kaunti na lang, maipapakilala ko na ang mag-
ina ko sa inyo." I said, hopeful.

"Galingan mo sa panunuyo, anak. Gusto ko nang makikala ang panibagong haciendera ng

mga Romualdez. Pupunta ka ba sa Birthday

ko?"

"We will. My daughter and I. Si Selene, busy.."

"Mukhang hindi naman sapat ang panunuyo mo. Dapat yung head over heels sayo nang
makarami kayo.." Tumawa muli si Daddy. I realized how much I look like him despite
his age. Siguro kaya ayaw akong makita ni Mommy dahil kamukhang kamukha ko si
Daddy.

"I bought back the plantation under your name, Zeus."

"Dad?" Parang nagkamali pa ako ng rinig. Inadjust ko ang volume ng laptop.

"Binayaran ko si Andrew ng perang ibinayad niya sayo. Walang ibang makakapag-alaga

nito kundi ikaw lang.." Andrew is my brother. Siya ang bumili ng hacienda mula sa
akin nung nakulong ako. Ayaw niya kasing meron pa akong bahagi sa kanilang pamilya.
He bought it without the intention of taking care of it. Ngayon palagay ko ay wala
na akong karapatan sa buong pamamahala ng hacienda. Tatanggapin ko kung swelduhan
ako pero ang pagmamayari muli nang lahat ay nakakatakot.

"But I failed--"

"Doesn't mean you will do it twice. Life sometimes fail us to teach us lesson. That
doesn't mean that you are a failure, Zeus. You are my son. You deserve all the
chances in the world. I am very sorry that I was not a father to you.. Binitawan
kita kung kailan kailangang kailangan mo ako."

"Hindi po ako nagtanim ng sama ng loob.."

"But Im still sorry.. I want you to be a good father to my grandchildren so they

can be better parents

themselves."

"Thanks, Dad.."

Pinakawalan ko na ang lahat ng hinanakit ko sa buhay. Kahit kailan hindi naman

sumama ang loob ko sa mga magulang ko. I always blame myself. Hindi naman ako dapat
ipinanganak. Hindi ako dapat naging simula ng kaguluhan sa mga magulang ko at sa
buhay ng iba. But Dad made me realize that I am my own person. Hindi ako bunga ng
kasalanan at hindi ako ipinanganak para maging problema lang ng mga tao sa paligid
ko. The only time I will be, is when I choose to do wrong. Pero kagaya ng mga taong
nabubuhay sa mundo, I still have the option to do what is right.

Maaga akong gumising kinabukasan. I want to make sure that I will see Selene bago
man lang kami maging busy ni Tito Alec sa opisina.

Papalabas pa lang ang araw nasa harap na ako ng mansyon ng mga Montebello. Nagulat
pa si Tito Alec na nakapantulog pa at bagong gising dahil sa sobrang aga ko.

"Zeus, asan si Selene?" He asked.

Nawala yung ngiti ko.

"Wala po ba siya dito?"

Umiling si Tito Alec. "Wala.. Kagabi kasi--"

"Im home.." I saw Selene, she look sleepy and tired. Hindi ko alam kung guni-guni
ko lang yon but she's throwing dagger stares at me.

"Saan ka nanggaling?" Tito Alec asked.

"I had drinks with some friends." She answered coldly.

"Sinong mga kaibigan naman yon?" Tanong ko. Mas lalong

tumalim ang tingin niya sa akin.

"Boys. Boy friends.." Umirap siya pagkatapos ay padabog na umakyat papunta sa

kwarto niya. Nagkatinginan lang kami ni Tito Alec at nagkibit balikat ito pero ako
naman ay nagngingitngit sa asar.

Maghapon akong naiinis dahil sa inasta ni Selene. Nang silipin ko siya sa kuwarto
niya nung naghahanda si Tito Alec sa pagpasok, tulog na tulog naman siya. Napuyat
siguro kasama yung mga Boyfriends niya. I swear I will wring the neck whoever those
scumbags are. Baka naman si De Lacerda? Or Dmitri? Probably De Lacerda.

Kinuha ko ang cellphone ko kahit ayaw ni Tito Alec ang gumagamit ng cellphone sa
trabaho. Hindi ko talaga matiis ang hindi makausap si Selene.

Ako: I am so disappointed right now, Selene. What's wrong with you?

I sent the text message and I received no reply.

Mas lalo lang sumakit ang puso ko. She's being the Ice Princess again. Kahit
naiinis ako sa kanya, I managed to order fresh flowers online. Baka hindi lang
maganda ang mood.

Natuwa ako nang maaga nag-aya umuwi si Tito Alec. That means I can spend more time
with Coco and Selene.

Nagpaalam pa akong dumaan sa 7'11 para bumili ng Twix, Selene's favorite chocolate.
Kumuha din ako ng sugar free digestive cookies for Coco. Unti-unting bumabait si
Tito Alec dahil hindi naman siya kumontra.

Nang makauwi kami, nakita ko agad ang binili kong bulaklak

na naroon sa centertable at nakarinig ng tawanan mula sa dining room. I heard my

daughter giggled kaya nagpunta ako doon. To my dismay, andon si De Lacerda at ang
mga kaibigan niya. Selene was smiling as they talked about their memories in
Brussels. Napatingin sa akin si Selene nang maramdaman ang presensya ko, and to add
insult to injury, inirapan niyang muli ako na parang galit na galit lalo.

"Hello Daddy!!" Coco squealed. She jumped and ran to me. Hindi man lang tumingin si
Selene nang buhatin ko ang anak namin.

"Daddy.. Did you eat already?" Malambing na bulong sa akin ni Coco sabay halik sa
aking pisngi. I shook my head.

"Mommy cooked last night for you but you didn't go home. Where have you been?"

Nagulat ako sa sinabi ni Coco. Nagsisi ako na hindi ako dumaan dito kagabi. Bihira
na magluto si Selene and I should have eaten that.

"I did some things, Baby.." I reasoned.

"Pwede ba, wag kang magsisinungaling sa bata?" Nakahalukipkip si Selene na nakatayo

na pala sa harapan ko. Magkasalubong ang kilay.

"Selene.. Bakit ba galit ka sakin?" Di ko na napigilang itanong kahit maraming tao.

"Oops.. We don't want to hear that. Bago pa kayo magbangayan, we should leave."
Tumayo ang isang naroon sa lamesa. I've known him as Franco. Sumunod din ang mga
kasama niya sa kanya. Si Yacob ang pinakahuling tumayo sa lamesa at tinapik sa
balikat si Selene nang makalapit. He gave me a nod and then they

all stormed out of the dining room.

"Manang Hilda, pakikuha muna si Coco.." Mula sa likod ay nagsalita si Tito Alec.
Lumapit naman agad ang kasambahay para kunin si Coco at umalis na din si Tito Alec
kaya naiwan kami ni Selene.

"Now, talk. Anong kasalanan ko?" I confronted.

Sinamaan ako ni Selene ng tingin. "Gusto kong lukutin yang pagmumukha mo." She
announced.

"Then do it." Nilahad ko pa ang mga kamay ko bilang paghahamon. Lumapit siya sa
akin at nilagay ang dalawang palad niya sa magkabilang pisngi ko at talagang
nilamukos nga iyon. Kinurot niya ang kahit anong balat na mahihila niya. She's
doing a great job crumpling my face!
"S-selene.." Reklamo ko dahil masakit na.

"I hate you! I hate you so much! I can't wait for our annulment to be done. Umalis
ka na lang sa bahay namin! I will give you equal rights to Coco. Wag mo na lang
akong paglaruan!" Sigaw niya na hindi pa din humihinto.

"What are you talking about?"

"Anong akala mo sakin? Mauuto mo? Napakaimoral mo! Nakikiligo ka pa sa bahay ng may
bahay! Bakit? May pagbibigyan ka ba ng brief mo?"

"Selene! Baka may makarinig sayo.." Awat ko but she just snarled at me.

"Did you follow me yesterday?" Hindi ko mapigilan ang pag-ngiti dahil mukhang alam
ko na ang ikinaka-tantrums ng mahal ko.

"Ang pogi ko pala." I

kidded. Pero mas lalong nainis ang reyna ko. Hinampas ako nang hinampas sa dibdib.
Nang mapagod siya, pinagdiskitahan naman niya ang buhok ko at sinabunutan.

"Kung nagpunta ka na rin lang doon, sana inantay mo na akong matapos maligo para
sabay na tayo umuwi. O di kaya nagdate muna tayo."

"Anong date?! Kadiri ka! Sinungaling! Umalis ka na dito bago pa kita matiris!"

"Selene.. Wala naman akong itinatago sayo. Ipinasabi ko nga sa Daddy mo kung saan
ako pupunta, my battery was drained. Olivia asked for help. Nakulong siya sa stock
room nila. Tapos, pagbukas ko, natapunan ako ng pintura. Nag-offer siya na maligo
ako sa unit niya, tinanggap ko na dahil wala namang magsasakay sa akin na taxi na
ganoon ang itsura. Kung gusto mong makita ang mga damit kong napinturahan, pumunta
tayo sa bahay ko."

"At ano? Magsisinungaling ka ulit? Sinabi na ni Olivia na nagtitiis ka lang para sa

anak mo. Na hindi mo ako totoong mahal.. Na gusto mo lang makuha ang loob ko.."

"She said that?" Gulat na tanong ko. Hindi ko akalaing magagawa ni Olivia yon.

"Wag ka na ngang mag-maang maangan!"

Pinigil ko ang magkabilang pulso ni Selene na aatake na naman sa akin.

"At naniwala ka naman. Siya ba ang karelasyon mo? Mas naniniwala ka pa sa kanya
kaysa sa akin. Hindi mo man lang naisip na may atraso ka kay Olivia. She might be
lying. Well, she is lying." I pointed out.

Natahimik si Selene. I know she figured out that I made some sense.

"Selene. Ako to. Si Zeus. You have known me since we were little. We've celebrated
our birthdays together. Bakit mas pinipili mo pa ding maniwala sa ibang tao?"
Kinausap ko siya ng mahinahon. Paulit ulit niyang kinagat ang pangibabang labi
niya. Like a kid caught red handed.

"But I am still mad at you. Abot hanggang bumbunan ang inis ko sayo, Zeus.." She
sniffed.

"I am disappointed at you, too.."

"Mas galit ako sayo.." Giit niya.

"Mas galit ako.." I bowed down and nipped her chin in between my fingers. Without a
warning I kissed her lips and she did not protest but kissed back instead. I let go
of her lips and I can't help it but to adore her beautiful face even though she's
mad.

"Even though we kiss, I am still mad at you." She declared.

I nodded, "I am, too. Meron pa ba nung iniluto mo kagabi?"

She pouted, "Meron pa sa ref. Hindi naman masarap yon."

"I want that." Ibinaba ko ang kamay ko at ipinalupot ko sa bewang niya. Sumiksik
siya sa braso ko. I missed her this close.

"Okay. I'll heat it. Do not put a meaning on this kindness, Zeus. I am still mad at
you."

"I won't.." I kissed her forehead and she frowned, but yet I am contented.

In front of me is the love of my life.

She's different and I am willing to love her differently.

=================

Huling Kabanata

Maki Say's: I know this will break your heart but this is really the last chapter.
Thank you for reaching this far. I was lost in the middle of the story. Ang daming
trabaho at pagkakaabalahang dumating pero eto na siya. Tapos na :) 8,000 words for
you!

---

"Mommy, please! Don't leave me!" Sumigaw ako pero hindi naging ganoon kalakas ang
pagsigaw ko dahil kitang kita ko kung paano siya humakbang papalabas ng pinto.
Hindi man lang siya tumingin sa akin. Walang kahit anong patak ng luha sa mga mata
niya. Walang pag-sisisi na iwanan akong mag-isa. Hindi man lang nag-dalawang isip.

She said that she has an opportunity abroad as a newscaster at hindi niya ako
pupwedeng isama dahil walang mag-aalaga sa akin. Her family neglected her because
she had me. That is why I am nothing to her. Malas.

"I am sorry for being a bad luck.. Mommy.." Umupo ako sa sahig. Alam kong hindi na
niya ako naririnig at hindi na din pakikinggan. How can a four-year old voice
matters? Hindi ko siya masisisi, sinabi niya na sanay na dapat ako dahil lagi naman
siyang wala sa bahay, but this is different. She will not come back anymore. She
won't be coming back for me.

I heard small footsteps but I didn't bother. I cried my heart out. My mother say
Big boys don't cry but I am just a small boy.

She forgot that..

A small arms wrapped around my shoulder. Kahit yon ay hindi ako napakalma, umiyak
pa din ako.

"I love you, Zeus.." A soft and sweet voice whispered to my ear, a lip brushed to
my lips which took me by surprise. The small girl tilted her head and reached for
my lips. A quick

kiss. Dahan dahan akong nag-angat ng tingin. Hindi ako makapaniwala na siya yon.
Pulang pula ang mga mata niya as of she was crying with me. Like she knows my pain
and claim it like her own.

"You don't need her. I will be all that you need, Zeus." She pat my shoulders like
she knows everything, and as if she means it.

But I took it seriously..

Pulang pula ang mukha niya nang halikan ko siya sa labi. She said that was her
first kiss. And that I am not supposed to do that because we were just 12. But that
is not true.

She stole my first! She was my first kiss. Bago ko siya mahalikan, hinalikan na
niya ako nung 4 years old kami. Hindi ko na lang sinabi dahil mas lalo siyang
magagalit. As much as I want to watch her when she's angry, I don't like the tears
on her eyes whenever she's fuming mad.

But I ended up giving her so much tears..

"Mahal mo pa din ba siya?" Olivia covered herself with a blanket. I removed my the
used condom and threw it. Naglakad ako papalayo sa kama. Nawala ang lahat ng
pagkalasing ko at agad na pinagsisihan ang nagawa ko ilang oras lang ang nakakaraan
dala ng pagkalango sa alak.

I lit up a cigarette and shook my head. Alcohol brought me here. I shouldn't have
done it to Olivia dahil lang sa kalasingan. Nakita ko si Selene na may mga kausap
na ilang kaibigan kaninang umaga at mukhang masaya siya. Dapat maging masaya ako
para sa kanya pero hindi ganoon ang nangyari. Her happiness wrenches my heart,
akala ko ay maibibigay ko ang parehas na kasiyahan na naibibigay niya sa akin. Pero
mali ako. Kinailangan niya pang lumayo

at magpunta sa Europe para maging masaya. Hindi ako sapat. Hindi sapat at lahat
nang ibinigay ko sa kanya.

I always disappoint her, I am her frustration. Ang akala kong galit lang niya sa
mundo ay galit pala sa akin. Tama nga si Olivia na hindi niya ako mamahalin.

"Funny that you never had a girlfriend, Zeus but you were so heartbroken. Kung
hindi pa kita namukhaan doon sa bar, baka kung ano na ang nangyari sayo."

In that moment of weakness, sana sa iba ko na lang naipaubaya ang aking sarili. Now
I have to experience the guilt. Olivia don't deserve this.

"Hindi mo naman kailangan ng karelasyon para masaktan, Olivia." Sagot ko.

"I know.. I.. Never had a boyfriend and I am hurting right now. I gave you my all
tonight.."

"Olivia.."

She started to jerk with tears. Napailing ako. Hindi ko dapat ito ginawa. Nabigyan
na naman ito ng kahulugan kagaya nung nasa college pa kami sa Keio. I was friends
with her, she approached me and she was nice pero ako na din ang dumistansya nang
tumagal dahil lumalakas ang bulong-bulungan na merong kami and Selene was not okay
with it. Selene wants all the attention, may it be from the person she hates the
most, which is me.

I was gladly giving it to her. Akala ko masasanay siya, akala ko gugustuhin niya
akong nasa tabi niya, pero nagkamali ako. Ayaw pa din pala niya. Sinubukan kong
sundan siya ng unang mga buwan niya sa Paris, baka sakaling hanap hanapin niya ako
at darating ako agad pero hindi ganon ang nangyari. Napagod na din akong padalhan
siya ng pagkain dahil madalas ay wala siya sa kanyang apartment, she's living a
great

life without me in it, nahihirapan pa din akong tanggapin iyon.

Nagkamali akong tanggapin ang alok ni Tito Alec sa kompanya dahil akala ko matutuwa
siya doon. She wanted to be a designer and I want to give it to her. Kung hindi ko
tinanggap ang alok na yon ay ikukulong siya ng kanilang negosyo, she will do things
she doesn't like. She ended up hating me more.

But her smile that I saw a while ago tells me that it is worth it, my sacrifices
are worth it, tama pa din ako. Naging masaya nga siya kahit galit na galit siya sa
akin. She didn't look for me, bakit nga naman hahanapin niya pa ako kung ganito
siya kasaya.

"I will try to forget her. Just don't expect from me so much."

Nang araw na iyon pinakawalan ko na ang lahat ng nararamdaman ko kay Selene.

Itinuon ko sa mga bagay na mahahalaga, sa tingin ko ay tama. Kahit ang pangalan
niya ay ayoko na ding marinig. Nagtagumpay ako, napaniwala ko ang sarili ko na
nabura na siya ng sistema ko, napaniwala ko ang sarili ko na minahal ko nga si
Olivia.

But then, lahat nang inipon kong lakas ng loob para kalimutan siya ay bumagsak ng
ganon ganon na lang nang bumalik siya. Tumayo pa lang siya sa harapan ng stage at
hindi pa man din nagsasalita, tumibok muli ang puso ko sa paraang siya lang ang
nakakagawa.

Mas lalo akong nahirapan nang magkalapit muli ang mundo naming dalawa. I am about
to train her to give her the company. I am not supposed to return her CEO rights it
but I insisted. Kahit matagal na kaming hindi nagkikita, gusto ko pa ding ibigay sa
kanya ang dapat sa kanya. For some reason, I don't want her to hate me some more.

"Zeus.."

Napahilot

ako ng aking batok. Tumaas ang lahat nang balahibo ko sa paraan ng pagtawag niya sa
aking pangalan. This is just the first day of our turnover of work and I am not
sure how can I cope up more days with her. Lalo na't naging mapanukso siya at
naging marupok naman ako. I know what she wanted and I want to give in. Kung malaya
lang ako ay kukunin ko siya. Yayakapin at hahalikan ko siya.

Kung malaya lang ako, pero hindi..

I know my obligations to Olivia. She's been a good girlfriend. Naiintindihan niya

ako kahit hindi ko maibigay sa kanya ang iba pang bagay kagaya ng pagmamahal ko na
ipinapanalangin daw niya. I told her I love her already but she insisted that I
don't. Hindi ko alam kung paano niya nasabi yon, I am trying to be the best that I
can. I did not even say anything when she paid billboards to make a noise as if I
proposed to her. I did not do it. I did not confront Olivia because she said it is
for the publicity of her Binibining Pilipinas intended stint.

Pero si Selene..

Wala siyang ginawang kahit ano pero mula noon siya na ang laman ng utak ko. And for
that, I am guilty.

I ended up turning my guilt to anger. Pinapadanas ko sa kanya ang galit ko.

Nakikita kong mas lalo lang siyang lumalapit kapag itinutulak mo siya papalayo kaya
hinayaan ko ang sarili kong mahulog sa kanyang patibong. Sumama siya sa aming
probinsya sa Valencia at doon nagsimula ang pagkakandabuhol-buhol ng mga pangyayari
sa aming dalawa. As if a magnetic force pulls us together and as much as I am
resisting, I ended up falling even more.

And the day I kissed her on the beach, was the day I've realized

that I have fallen..

I have fallen again.

To the same person..

To the Wicked Princess.

I hated myself so much that I have to hate her even more. At nang sumabog ang
katotohanan at ang kahinaan ko sa madla, sobra sobra ang naging galit ko sa aking
sarili at umabot iyon kay Selene. I want her to regret the day that I married her.
I want her to feel sorry for causing Olivia's heart attack. Hindi ko matanggap na
sa kabila ng pagpipigil ko ng husto, may nasaktan akong inosenteng tao. Gusto kong
parusahan ang aking sarili pati si Selene dahil sa bagay na iyon.

"Wala ba tayong gagawin?" An escort woman asked me. Nakahiga siya sa kama habang
nakatuon naman ang mga mata ko sa pelikulang pinapanood ko.

"I told you what to do, make kinky sounds, I will pay you anyway." Sagot ko.

She lazily moved her body so I will get a peek of her breast but I just looked
away.

"Do it and I swear I will not pay you." Kinabit kong muli ang earphones ko at
nagpatuloy sa panonood habang gumagawa ng ingay ang babaeng bayaran.

Nagpatuloy iyon doon hanggang sa noong unang birthday namin ni Selene bilang mag-
asawa, sinubukan kong ipakita sa kanya na meron akong babaeng hinahawakan. At first
I wanted to show off, but when I saw her in tears, I know that my bones weaken
again. Every freaking muscle skipped a beat. Gusto kong magmatigas. Ipagpatuloy ang
pagpaparusa sa kanya. Gusto kong sabay kaming magdusa sa nangyari kay Olivia but I
know she cannot bear it anymore, and I cannot bear to see her hurting anymore.

At nalaman kong ako ang una niya. Pinagsisisihan ko na hindi siya

ang una ko sa isang espesyal na bagay na iyon. I should have given her better. I
own her every inch since that day. I let go of all my inhibitions. Hindi na ako
naging malupit sa kanya. Kinalimutan ang pangongonsensya at naging masaya kasama
niya.

"Zeus.. Olivia is in a really bad shape right now. Hindi namin alam kung ang
pinakikinggan ba namin ay ang huling tibok ng puso niya." Natulala ako sa isang
tawag mula kay Attorney Montemayor. It all dawned in me. I cannot be happy with
guilt. I cannot be happy while I am causing pain to anyone.

"No, no.. Attorney. Malalagpasan niya ito.." Paniniwala ko.

"Tatanggalin ang support kay Olivia, Zeus, tatlong araw mula ngayon kung hindi siya
magigising."

"No, Attorney, please. Intayin niyo ako.."

Hindi na ako nakapag-isip ng mabuti, I packed my things while Selene is at the

bathroom.

When she went out, she looked surprise. Tinitimbang ko ang kanyang reaksyon pero
wala akong makita kundi pang-unawa. She's Selene. Of course, she's strong. Gusto
kong itanong kung kakayanin niya ba kung wala ako. Of course she can.

"I will fly to the States. Olivia is still not waking up. If she won't wake up,
they will stop her support. She needs me.. At least for her last days."

"G-go ahead. Tell her to fight." Selene said.

"I will call you once-" But she shook her head.

"No, don't think of me. She needs you more, I will be fine. Sige na.." Pagkasabi
non ay tumalikod na siya sa akin. Inayos niya ang kama. Bumukas ang bibig ko pero
hindi ko kayang magpaalam. I am leaving her for Olivia. Olivia who has the right
for

me in the first place.

Nang makarating ako sa Amerika, agad kong pinuntahan si Olivia. She had the worst
seizures pero ang sumunod na araw ay naging mabuti. She's getting better, unti-
unting bumabalik sa normal ang tibok ng puso niya, naniwala akong isa ako sa
nakapagpalakas ng loob niya. Ganon din ang paniniwala ng kanyang mga magulang.
Hindi nila alam ang dahilan ng atake sa puso ni Olivia, they have no idea that I am
the man on the photo in Selene's scandal. They have no idea that I've caused their
daughter's misfortune.

Seeing Olivia in her death bed made my conscience bleed, itinuon ko ang atensyon ko
sa kanya. Isang bagay na hindi ko naibigay sa kanya noon.

Gustong gusto kong tawagan si Selene but my guilt stopped it. Natatakot ako na
maibuhos kong muli sa kanya ang guilt na binibitbit ko at baka mas lalo lang kaming
magkasamaan ng loob.

"Gago ka." Isang malakas na suntok ang tumama sa pisngi ka habang nakatayo ako sa
harapan ng pintuan ng ICU. Papasok sana ako sa kuwarto ni Olivia. "Gago."

"Rye.." Hinaplos ko ang parteng tinamaan ng suntok niya. Hindi ko alam kung bakit
nandito ang kaibigan ko at galit na galit siya.

"Selene was almost raped. Tngina! Kung alam ko lang na susugod siya doon sa
nagpakalat ng scandal niyo, hindi ko na lang sana ibinigay ang contact. Putcha.
Nandito ka? Iniwan mo siya? Gago!" Umamba muli si Rye ng isang suntok pero hindi
ako kumilos. Tinanggap ko iyon. I deserve every punch that I could get. Bumagsak
ako at hinayaan si Rye na ibuhos sa akin ang suntok habang buong pag-aalala ang
nararamdaman ko para kay Selene. What a fool am I?

Bumukas

ang pinto, takang taka si Attorney Montemayor nang nakitang nakahandusay ako sa
sahig.

Sinubukan niyang lumapit pero inawat ko siya. Tumayo akong mag-isa.

"Attorney, I am sorry but I have to go." Paalam ko.

"Zeus.. My daughter needs you." Subok niya.

"No Attorney. My wife needs me."

"You were married?" Marahan akong tumango, a fist landed on my face again. I
gathered my strength to stay standing. Hinayaan ko ang suntok na iginawad ni
Attorney Montemayor sa akin. Kung para ito sa lahat ng pagkakamali ko sa buhay then
I deserve every piece of it. Hindi ako kumilos hangga't hindi siya nakukuntento sa
masasakit na salita at sa pagsuntok.

"Kaya ba inatake sa puso si Olivia? Hayop ka!"

Tumango lang ako ng tumango. Hindi man lang ako nakahingi ng tawad. I want to go
home, I want to check on Selene.

Bumalik ako sa Pilipinas ng araw na iyon. But I was too late..

I was able to talk to her but then, she leaves.. Without any trace she left
everything behind.

Hinanap ko siya sa lahat ng lugar. I was frustrated that I cannot see her hanggang
sa mabalitaan ko na lang na nakalaya na ang nangmolestiya sa kanya. I worked
without thinking. Binugbog ko si Choy hanggang sa mapagod ako. Hindi na siya
kumikilos at halos walang buhay pero noon lang ako nakadama ng kapayapaan, a
justice was served for Selene. The police came and I surrendered.

I spent days and nights in jail. Mga araw na wala akong dalaw. Napagod na ang mga
kaibigan ko na silipin ako dahil wala akong hinarap ni isa sa kanila. Pinarusahan
ko ang sarili ko sa isang hindi kombensyonal na paraan. All those

days, I am thinking about the girl who made both my success and failures. My
happiness and disappointments. My happy pill and my pain.

Hinanap ko agad siya nang makalaya ako. Until one day, I saw a billboard. I saw her
bright smile. I inquired where the photo was taken. Inabot din ng isa pang taon
bago ko makita si Selene..

Now married and has a daughter.

Gusto kong sitahin si Selene dahil hindi siya maaring magpakasal dahil kasal kami,
but I ended up understanding her and loving her more than I could give myself. Wala
na akong itinira para sa sarili ko. May nangyayari sa amin at hinayaan kong maging
kabit niya ako.

Ang lungkot lungkot ko pero nang makilala ko ang anak ni Selene, bumalik sa akin
ang alaala nang Selene na nagsabi sa akin na siya lang ang kakailanganin ko sa
buhay ko.. Ang nagsabi na mahal niya ako. Ang unang halik ko.
I ended up caring for her daughter, Coco.

She brightens up my day.. Until now that I learned that she's my blood. I love her
even more..

"Daddy, Mommy is getting crazy. She's pinching your photo like she's really mad at
you." Bulong sa akin ng anak ko. Hindi ko maiwasan ang matawa na lang dahil ilang
linggo na ngang ganoon.

"She's still mad?" Tumingala ako at sinilip ang kwarto ni Selene na hindi
nagbubukas. She doesn't want to see me and when she does, sinasaktan niya ako ng
pisikal. I have scratches all over my arm and neck. Nagising pa ako nung isang gabi
na kagat kagat niya ang braso ko at nang tanungin ko kung bakit, nagtatakbo siya
papalabas ng kuwarto ko. My wife is turning into a very cute vampire.

"Why do you think she's still

mad?" Tanong kong muli kay Coco, baka may nasasabi si Selene sa kanya kahit
papaano.

"Because she's not making sama."

I sighed. Gusto ko siyang ipakilala kay Daddy kaya lang galit na galit naman siya
sa akin. Hindi ko alam kung saan nagmumula ang galit niya. Siguro nagbalik tanaw
din siya sa pinanggalingan namin at napagtanto niya na hindi niya ako dapat
patawarin dahil sa lahat ng kapalpakan ko.

"Hindi pa ba kayo aalis? Kanina pa naroon sa Valdemar ang chopper." Pumasok si Tito
Alec sa mansyon. We are getting along very well lately. Kaya lang ang kanyang init
ng ulo ay napunta naman kay Selene. Si Selene na ang galit na galit sa akin.

"Daddy Lo, he wants to speak with Mommy but Mommy is beast mode again. Kabilugan po
ng buwan."

Natulala si Tito Alec sa apo niya, samantalang ako naman ay napahagalpak ng tawa.

"Saan mo natututunan ang mga yan, Coco?" Tito Alec asked.

"Tita Sue! She said it's kabilugan ng buwan that is why Mommy is going bananas."

Natawa kaming muli ni Tito Alec hanggang sa may narinig kaming paglagapak sa pinto.
May inihagis na naman si Selene at nagwawala muli.

"I can hear you!" Selene shouted from the room. Napapailing akong binuhat si Coco
at umakyat ng kuwarto ni Selene. I made a few knocks, trying to hide myself at the
door, baka may ihagis kasi na vase at madamay si Coco. Dahan dahang bumukas ang
pinto at sumilip si Selene na hindi pa nga nakakapagbihis mula sa pantulog.

"Are you sure you are okay?" I asked. Then there goes her hand again. Nilamukos
niya muli ang mukha ko na parang papel at kinurot ang ilong ko ng mariin,

napangiwi ako pero tinanggap na lang.

"Nakakainis ka, Zeus! I want our annulment papers soon enough! Ang tagal tagal."

Kahit nasasaktan ako ngumiti na lang ako. She can't be serious anyway. And if she
is, I will do everything to change her mind.

"Of course, I will marry you after it goes out." I affirmed.

Nagpamewang siya at tiningnan ako ng matalim.

"No you won't. Hindi ako papayag." Nasaktan na naman ako pero wala akong magagawa.
Kung talagang mahal mo, titiisin mo talaga ang pang-aalipusta. Sisiguraduhin kong
papakasalan pa din niya ako pagkatapos ng lahat. Magsisimula na akong magdasal sa
lahat ng mga Diyos, santo at buddha. Pati ang pagsayaw sa Sta. Rita ay gagawin ko.

"Selene.. I know I am not perfect." Hindi ko napigilang sabihin. "I may be the last
person that you want to see. I've upset you so many times and I don't deserve
second chance." Huminga ako ng malalim. I felt Coco's small hands on my face and
touched the corner of my eye.

"Don't cry, Daddy.." She whispered. I forced a smile but the tears fell quick.
Nakakahiya man dahil alam kong nakikita ako ni Tito Alec at sa harapan pa ng anak
ko pero hindi ko lang talaga mapigilin.

"But I cannot let you go.. I love you.. So much, Selene. Mababaliw ako kapag hindi
ikaw ang makakasama ko sa huli." Bulong ko. Nag-ekis ang mga kamay ni Selene sa
kanyang dibdib, tila walang pakialam sa sinabi ko.

"Bakit ka umiiyak?" Malakas na tanong niya. "Lalo lang akong naiinis at mas lalo
lang akong umaayaw sayo dahil iyakin ka. Ayoko ng iyakin!" She declared.

"Selene." Narinig kong awat ni Tito Alec. "Zeus,

umalis na kayo ni Coco nang hindi na kayo gabihin. Hayaan mo na muna si Selene."

I motioned to kiss her forehead pero umiwas lang siya. Mas lalo lang akong nasaktan
dahil parang nandidiri pa siya sa akin. Maybe I was too clingy. Naumay siya sa
akin.

"It is okay, Daddy.." Tinapik tapik pa ni Coco ang likod ko para patahanin ako.

Well I guess it is really okay. I deserve her hate after all.

---

Selene

"Oh? Masaya ka na?" Untag sa akin ni Daddy nang marinig ko na ang sasakyan ni Zeus
papalayo. "I won't dare to touch your private life again, Selene but look at you.
Pinapabayaan mo na ang shop mo dahil ayaw mong lumabas kapag nasa paligid si Zeus.
Ano bang nangyayari sayo?"

"I don't know why. I feel my dripping hate towards him. I think I fell out of
love.."

Tumaas ang kilay ni Daddy at tiningnan ako mula ulo hanggang paa, halatang hindi
kumbinsido.

"Just a few weeks ago, nag-iiyakan pa tayong dalawa dahil ipinipilit mo siyang
pabalikin siya sa buhay mo. And now, all of the sudden ayaw mo na?"

I slowly nodded. I don't know why but the hate is just too much. Tuwing naiisip ko
ang pang-aalipusta niya sa akin noon, napagtanto kong hindi nababagay sa kanya ang
second chance. Neknek niya.

Hindi ko pa din pala siya napapatawad sa pagpunta niya kay Olivia nung isang gabi.
But that is not important anymore.

I went back to my room. I feel horrible. Mas malala pa noong nagbubuntis ako kay
Coco. Natatakot ako sa tubig to the point na ayaw kong maligo at mas gusto kong
kumain ng kumain. I was even forced to buy my own ref and microwave oven in my room

para hindi na ako bababa at gagapang na lang ako para kumuha ng pagkain.

Two days from now will be the the birthday of Zeus' father at kahit anong pilit sa
akin ni Coco na sumama patungo sa plantasyon, hindi ako pumayag. Ayokong balikan
ang umpisa nang hinanakit ng buhay ko. Ayokong makita ang hacienda nila at sabihing
nakalimutan ko na ang nangyari noon. I can forgive but I can never forget.

That's it. Fears. Nakakatrauma bumalik sa dati. Baka hindi ko makayanan. Baka
humandusay na naman ako sa sahig kapag iiwan ako ni Zeus dahil nakonsensya siya sa
ilang mga bagay na may koneksyon sa kanya. What if he will not choose me? What if
my child will be sickly again?

The endless what ifs, it is funny that you don't get the answers if you don't jump.
Funny how life will raise a middle finger on you and says 'I told you so..' once
you took risk or maybe, just maybe, life will tell you 'You let go of your
happiness.' when you missed out being happy again and you lose your chance.

Humiga ako sa kama at hinaplos ang pwesto ni Coco sa aking kama. I feel bad not
being with Coco for the whole week. I will miss her definitely.

Inabala ko ang sumunod na araw sa pagdidisenyo ng mga bagong dress. Kahit

nahihirapan akong kumilos at magtahing muli dahil sa nahihilo ako, at least my
hands aren't failing me. My imagination still work.

"That is a very nice dress.." Bulalas ni Mommy na nakasilip na pala sa ginagawa ko.
I am enjoying the silence in our garden while working.

"Thanks, Mom." Bumalik muli ang mga mata ko sa dress na idino-drawing para lagyan
ng detalye.

"Nakausap ko si

Coco at Zeus, mukhang nag-eenjoy ang mag-ama doon." Umupo si Mommy sa harapan ko at
nag-latag ng juice sa garden table.

Tipid akong tumango. Nagtext lang si Zeus kagabi na nakarating na silang plantasyon
kagabi at nakatulog si Coco dahil sa pagod sa biyahe. Hindi ako nagreply. My phone
beeps with his text messages and I am not opening it yet. Gumawa ata siya ng group
chat para ipadala ang mga litrato ni Coco sa probinsya.

"Ikaw ba eh buntis?" Natigilan ako sa pagkukulay nang biglang magtanong si Mommy.

Nilingon ko siya at parang gusto niyang bawiin ang kanyang sinabi. Hilaw siyang
ngumiti.

"N-napapansin ko lang kasi ang pagiging moody mo.. Parang-parang ako noon. Hindi
maipinta ang mood, galit na galit sa mundo. Kumbaga anak, medyo emo. Buntis ka ba?
Naka-score na naman si Zeus?" Concerned na tanong ni Mommy.

Hindi ko alam ang isasagot ko kaya bumalik ako sa pagpipinta.

"Bakit hindi mo sabihin kay Zeus?" Tanong ni Mommy na parang siguradong sigurado na
siya sa kalagayan ko.
"Kung buntis man ako Mommy, hindi mapapabago non ang nararamdaman ko kay Zeus. Wala
akong nararamdaman." I shook my head.

"It is just hormones, Selene."

"Of course not, Mommy." Tumayo ako. Dismissing what my Mom is suggesting.

Hinayaan nila ako maghapon at walang nagsasalita sa kanila, natakot ata na bugahan
ko sila ng apoy. Nang magha-hapon na ay umupo naman ako sa living room ng mansyon
at sinilip ang messenger ko para tingnan ang mga litrato ni Coco na ipinapadala nga
ni Zeus sa group chat.

Napataas ang kilay ko sa nakita kong litrato, si Zeus at si Coco magkayakap. Sa

likod nila

ay ang malawak na plantasyon ng pinya. At sa tabi ni Coco ay isang morenang

ingratang nakasuot ng pulang halter dress na lantad ang cleavage. Napairap ako sa
hangin.

"Asa bukirin naka-dress at red lipstick? Malusaw sana ang mukha mo." I murmured.
Padabog ko pang inilipat ang mga litrato at lagi ngang naroon ang babae. Siguro ay
kapatid iyon ni Zeus o di kaya ay pinsan. Halos sa mga litrato nila ay kasama nila
ang babae.

Tiningnan ko ang mga reply sa litrato. Ang intrimidida kong kapatid ay merong
mensahe.

Suerlain: Who's the beautiful girl?

Zeus: Lorena. Daughter of Dad's friend.

Suerlain: Oh? That's cool. At least may nanay-nanayan si Coco. Yung totoong Nanay
kasi merong sumpong :D

Hindi na sumagot si Zeus doon sa mensahe. I was scrolling again looking for
information pero wala naman nang usapan. Puro litrato na lang na nakakainis.
Hanggang doon sa mansyon. Si Coco ay merong litrato kasama yung Lorena, parehas
silang nakasuot ng robe at mukhang bagong ligo. The room is familiar. Doon ako
nanuluyan noong nagbakasyon din ako don. Sa paligid, the girl's luggage was all
over. Ibig sabihin ay katapat lang nito ang kuwarto ni Zeus? Does she ask to
transfer room because she's afraid of the ghost? And what? Tease Zeus with her
cleavage? Saan natutulog si Coco? Siguro naman sa tabi ni Zeus hindi ba?

Di ko napigilan ang sarili ko na magpadala ng mensahe.

Ako: Saan natutulog si Coco?

Agad namang tumunog ang messenger ko sa reply ni Zeus.

Zeus: Hi Baby kong Mahal! :D Kasama ni Nurse Edna at Nurse Jaden si Coco sa nursery
room. Daddy renovated one of the rooms for Coco. How are you

feeling? I love you.

Nag-init ang pisngi ko. Why does he have to say his feelings in the family's group
chat? Pumasok si Mommy at nahuli ata ako na nanlalaki ang mata sa harap ng Ipad, my
Mom grinned while oggling at her phone.

"Ang lambing nga naman ni Zeus." She muttered. I frowned and she chuckled. Alam na
alam na ayokong binubuyo. Hindi ko tuloy sinagot ang mensahe ni Zeus. Anong akala
niya sakin? Easy to get?

So mag-isa nga si Zeus sa room? Pupwede siyang gapangin ni Lorena? Ha! Subukan
nilang dalawa!

I spent the rest of the day waiting for Zeus' updates. Iniintay ko lang naman kung
gaano kadalas lalabas sa litrato si Lorena and it seems like they are hanging out a
lot. Aba eh, hindi na humihiwalay.

My phone burped for another photo message.

Family Dinner

Sa litrato ay si Zeus habang nasa kandungan niya si Coco na nakasuot ng magandang

red na balloon spaghetti strap dress. Zeus was wearing a formal blue polo
longsleeves, sa tabi niya na nakasuot ng puti na dress ay si Lorena. Her hair
almost reaching her waist, long and jett black. She's wearing a nude lipstick and
smokey eyes. Paulit ulit ang zoom in at zoom out ko ang litrato. She looks young.
How old is she?

At family dinner? Anong ibig sabihin niya doon? Family na sila?

Suerlain: Kuya, ang popogi din ng mga kapatid mo!

Saka ko lang napansin that Zeus was surrounded by three good looking men who looks
like him, hindi nagkakalayo ng edad. At isang matandang lalaki, probably his Dad
because he looks like most of the men in the photo.

"Ang dami namang gwapo sa paligid girl.

Bakit ka kay Zeus nakakapit? May problema ba tayo?" Bulong ko sa Ipad ko. Nag-zoom
ulit ako at talagang nakaabrisyete ang kamay ni Lorena kay Zeus.

Sumasakit lang ang puso ko habang tinitingnan ko ang litrato. Hindi tuloy ako
nakatulog nang gabing iyon. Alas kuwatro na ng umaga at gising na gising pa din ang
diwa ko. Bumangon na ako at kinuha ang luggage bag ko at nagtambak ng mga damit
doon. Next thing I know I am on the plane going to Valencia.

Pagbaba ko ng eroplano, the people was looking at me like I am a strange woman at

the airport. Of course I am strange. I am on my freaking pajamas!

Hindi na ako nagpalit ng damit nang umalis ako sa mansyo namin dahil isang beses
lang ang byahe ng eroplano patungong Valencia at hinabol ko ang flight na yon
kaninang umaga. I walked on my furry animal slippers and wore my aviators that I
found on my shoulder bag. Sa kabilang kamay ay hila hila ko naman ang maleta ko.

"Ma'am, taxi?" Alok sa akin nang isang manong na nakapangalumbaba sa metal grills
doon sa arrival area. Tumango agad ako.

"S-sa Mansyon ng mga Romualdez po ako." Sambit ko na tinugunan naman ng driver ng

pagtaas ng kilay at saka tingin sa akin mula ulo hanggang paa.

Aba, loko to ah..

"Sige, tara." Lumapit sa akin ang driver at kinuha ang bagahe ko. Naglakad pa kami
ng ilang hakbang patungo sa 'taxi'. Hinangin ang buhok ko kaya kumuha ako sa bulsa
ko ng pantali. Wala sa ayos na dinala ko ang pulumpon ng buhok ko sa tuktok ng
aking ulo at itinali doon into a very very messy bun. Walang suklay at ang ilang
hibla pa ay bumababa sa mukha ko.

"Akala

ko po taxi?" Tanong ko nang huminto kami sa harap ng isang karag-karag na malaking

tricycle na puro kalawang na ang paligid. Ngumiti lang ang manong driver na tantya
ko ay kasing edad ni Daddy.

"Oo nga. Taxikad! Ito ang taxi ng mga taga-Valencia. Open air ito, Ma'am.. Para
maenjoy mo ang magandang tanawin!" Pagmamalaki niya pa sabay nguso ng paligid.
Kulay berde ang mga sumasayaw na pananim na nakaharap sa airport. Alam kong simula
dito ang pag-aari ni Zeus, gaya nang sinabi niya noon. Napangiti ako nang maalala
ko ang unang pagtapak ko dito na galit sa akin si Zeus dahil iginigiit ko ang
sarili ko. Sumakay ako sa 'Taxi' na sinasabi. May ilang parte na sementado at may
iilang malubak dito sa Valencia, kagaya pa din ng dati. Hindi naman ako
magrereklamo dahil napreserve nito ang probinsya feels ng lugar.

Dahil sa pagkatuyo ng lupa dahil sa maaraw na panahon, nalanghap ko din ang

alikabok pero hindi ko alintana iyon. Naging instant face powder ko na rin yon.

May iilang pamilyar na mukha akong nakita, alanganin ako kung babatiin ko ba sila
dahil baka nagkakamali lang ako. Sasabihin ko kay Zeus na ipasyal akong muli para
makumusta ko ang mga dating naging kaibigan ko dito. Ang daming tumatakbo sa isip
ko nang sumigaw ang driver sa loob ng tricycle dahil sa lakas ng hangin na
humahampas sa amin.

"Sa plantasyon po ba o sa mansyon?"

Kilalang kilala ang talaga pamilya ni Zeus dito. Halos pag-aari nila ang buong
Valencia. Nag-isip akong mabuti kung saan magpapapababa.

Namamasyal kaya si Coco at Zeus sa plantasyon? Alas-diyes pa lang ng umaga. Baka

naroon pa sa mansyon.

"Sa mansyon na lang

po." I decided.

Kumakabog ang dibdib ko nang matanawan ko na ang entrada ng mansyon. Ang malawak na
bakal na gate ang agad kong nakita, merong nakaukit na malaking 'R' doon sa gate.
Stands for Romualdez, I guess.

Kinabahan ako nang makita ko sa harapan ng gate ang dalawang lalaki na kamukha nung
nasa litrato kagabi. Kausap nila ang guwardiya ng mansyon. Napahinto sila sa pag-
uusap nang ang malakas na ugong ng sinasakyan kong tricycle ay huminto sa kanilang
harapan, kinuha ng driver ang maleta ko para ibaba at saka ako binalikan upang
kunin ang bayad.

Dali dali akong nag-abot ng isang libo at bumaba, "Salamat po.."

Alanganin akong lumapit sa maleta ko at tiningnan ang mga kapatid ni Zeus na

parehas na nakatulala sa akin. They both looked surprised.

"H-hi!" I greeted.

"Hi?" Sumagot ang isang nakasuot ng navy blue na shirt, parehas silang naka-khaki
shorts nung isa niya pang kasama but the other guy is wearing a red shirt and a
cap. Hindi maipagkakailang mga kapatid ito ni Zeus. Their brooding eyes, sharp nose
and alluring lips, ang kanilang mga panga ay pare-parehas ng hulma, tingin ko pati
ang tangkad at pangangatawan.

"Andyan ba si Zeus?" Lakas loob kong tanong.

"Why?" Supladong tanong nung nakasuot ng kulay pulang shirt.

"A-ako yung asawa niya." I answered.

"Wife?" The guy in navy blue chuckled. Malisyoso niya pa akong tiningnan mula ulo
hanggang paa. "He never mentioned about a wife though. A daughter, yes. But a
wife?" Ulit niya.

Umakyat ang dugo sa ulo ko at nagpamewang ako. "O di sige, ako ang nanay nung anak
ni Zeus. Asan sila?"

"Feisty.."

The guy in blue shirt said. Mukhang siya talaga ang may panahong makipag-asaran sa
akin samantalang ang isa ay nanatiling seryoso.

"Iba pala ang taste ni Zeus sa mga babae." The guy in red shirt said. Naiinis na
ako sa kanilang pang-iinsulto. Kasalanan ko ba na hindi ako handa at kailangan
palang nakapostura para itrato ng normal nang mga lalaking ito?

"Antonio, Alejandro.. Anong ginagawa niyo diyan? Asan si Andres?" Isang lalaking
nakatungkod ang lumabas ng maliit na gate ng mansyon. Hindi ko napigilan ang
mapahagikgik.

"Ang lakas makainsulto, ang babaho pala ng pangalan." Bulong ko.

Napataas ang kilay nung isang nakapulang shirt, "May problema ka ba sa pangalan
namin?"

"Wala." I stuck my tongue and puckered my lips.

"Akala naman nito ang ganda ng fashion sense niya." Bulong nung naka-navy blue.
Sasagot pa sana ako nang ngumiti ang matandang lalaki sa akin.

"Ano ang maipaglilingkod namin, Miss?" Tanong nito.

"Ako po si Selene. Hinahanap ko po si Zeus at si Coco. Alam niyo po ba kung nasaan?

Ito po kasing mga anak niyo pinagtatawanan ang suot ko."

Tiningnan niya ng masama ang mga anak niya saka tumikhim.

"Bakit nga ba ganyan ang suot mo? Sa hotel ka ba nanggaling?" May pag-aalala sa
boses nito, akala ko ay aalipustahin ako, mabuti naman at hindi.

Umiling ako, "Sa bahay po namin, galing pa po akong airport. Happy birthday po.."

Napaawang ang labi nang matandang Romualdez at inaya ako sa loob nang kanilang
bahay.

Napag-alaman kong namamasyal si Zeus at si Coco sa animal farm kasama muli yung
Lorena. Sinabi nilang babalik naman ang

mag-ama ko sa pananghalian. Matiyaga akong nag-intay habang binibigyan ako nang mga
kapatid ni Zeus na hindi makapaniwalang tingin. Nakilala ko na din si Andrew o yung
Andres sa totoong buhay. Si Antonio ay Anton ang nickname, siya yung nakapulang
shirt at yung Alejandro naman ay Alen naman ang gustong itawag sa kaniya. Kahit
sila nga ay ayaw sa kanilang mga pangalan! Mabuti pa si Zeus, maganda ang pangalan.

"Kumain ka muna, Selene.." Isa isang lumapit ang mga kasambahay na may bitbit na
mga pagkain. Natakam agad ako sa bacon at makukulay na prutas. Ipinatong nila iyon
sa may lamesa sa aking harapan, sa veranda ng mansyon. Tanaw ang lawak ng kanilang
plantasyon mula sa kinalalagyan ko at malakas din ang tumatamang preskong hangin
mula dito. Agad akong sumandok ng fried rice habang napapalibutan ako ng mga
Romualdez, hindi ko iyon pinansin, kumain lang ako ng kumain habang sila ay nakaupo
lang.

"Sigurado kang ikaw ang asawa ni Zeus?" Taas noo na tanong ni Andres na
nakapamewang pa.

"Hindi, feeling ko lang." Sarkastiko kong sagot saka sumubo muli ng kanin.

"Kawawa si Zeus dito, under yung kapatid natin, tiyak." Komento ni Alejandro habang
natatawa.

Kuu! Ang papangit talaga ng mga pangalan nila, ang yayabang pa! I just rolled my
eyes at them. Ang sarap talaga ng bacon.

"Kumain ka lang, Selene." Anyaya pa ng matandang Romualdez. Mas lalo tuloy akong
ginanahan, kahit hindi niya sabihin ay mauubos ko itong lahat.

Nakarinig ako ng pagyabag. Nagpatuloy ako sa pagkagat ng papaya at pagnguya.

Tinusok ko ulit yung isang hiwa ng mangga habang hindi pa ubos ang papaya na nasa
bibig ko.

Tumaas ang kilay ni Alejandro na gulat na gulat sa pagkain ko.

"Dad! Where's your chopper?" Natigilan ako nang marinig ko ang pamilyar na boses na
iyon. Sumayaw agad ang puso ko. Alam kong si Zeus na yon!

"Dad, I need your-" Bumukas ang tabing na kurtina ng veranda kaya bumungad doon si
Zeus, kumunot ang noo niya nang makita ako.

"Hi!" I greeted, smiling ear to ear. Malakas siyang napabuntong hininga.

"Selene.. Why are you here? Hindi mo ba alam na hinahanap ka na sa inyo? Hindi ka
nagpaalam. They got worried sick. Look at you-" Dire-diretso ang pagpapagalit sa
akin ni Zeus kaya nabitawan ko ang hawak kong mangga. Unti unting namasa ang mga
mata ko dahil sa pagkapahiya, feeling ko pagtatawanan ako ng mga kapatid ni Zeus.

"This is too much. You think everything is a joke tuwing may sumpong ka?" Dugtong
pa ni Zeus.

"May sumpong? Baliw siya?" Antonio butted in. "Sabi sayo 'Tol eh." Bulong naman
niya kay Alejandro. I scowled at them kaya tumuwid sila ng pagkakatayo.

"Zeus.. Calm down. She's okay. You just need to let her family she's in good
hands." Kalmadong pangungumbinsi ni Don Santiago pero hindi pa din nagbago ang
mukha ni Zeus na talagang galit pa din. Dahan dahan akong tumayo at marahang
naglakad ng nakayuko papalabas ng veranda.

Natanawan ko agad ang maleta ko at nilapitan ko iyon.

"Selene, where do you think you are going?" Ibinaba ko ang shades na nakapatong sa
aking ulo patungo sa mga mata para itago ang pamumula ng mga ito.
"Babalik sa airport.. Uuwi." I whispered.

"Why are you here in the first place?"

"Uuwi na nga ako eh! Sungit

nito!" Nagmadali akong hilahin ang maleta ko hanggang sa makasalubong ko ang isang
babae at ang anak ko.

"Mommy?" Nanlalaki ang mga mata ni Coco. "Wow Mommy! You look like-you look like
a---- you look like Bananas and Pajamas.. si B2!" Pahina ng pahina ang boses ni
Coco, she knows I don't like it when she compares me to her favorite tv characters.

"N-no... Teletubbies. Tinky-Winky because your pajamas are purple this time.. Not
stripes." Bawi niya pa at inakalang matutuwa ako doon. "Or maybe--- maybe, James
Bond. With shades.." Mas lalo lang akong nainsulto. Ano ba ang nananalaytay na dugo
sa mga Romualdez? Literal na mapanginsulto lang talaga?!

Napalipat ang mga mata ko kay Lorena, she's wearing a beautiful floral summer dress
and she looks fresh and pretty and my daughter is a sucker for pretty things. Coco
probably hates me right now. With that I sniffed and pulled my luggage heading
outside the door.

I look stupid. Sana hindi na lang ako sumugod dito ng ganito. Sana nagbihis man
lang ako ng maayos kanina. Sana naligo man lang ako. Sana inintay ko na lang na
makabalik sila sa Maynila.

"Selene, come back." Narinig ko ang boses ni Zeus kaya mas lalo ko lang binilisan.

"Selene, ano ba? Selene." Nahuli ni Zeus ang braso ko kaya nagpupumiglas ako.

"Let me go! I will just go home."

"This is home, Selene. Pumasok ka na sa loob." Pangungumbinse niya.

"Ayoko. I look stupid. Pinagtatawanan ako ng anak mo at ng mga kapatid mo!"

Tumuwid ng pagkakatayo si Zeus, kitang kita ko ang pag-angat ng labi niya dahil sa
ayos ko. Nagpipigil ng tawa.

"Pati ikaw!" Tili

ko ng naiinis, dinuro ko pa siya! I don't care if they hear me now. Hindi ako
magpapaapi sa mga Romualdez na ito! Kahit magsama sama pa sila!

"Come on.. Bakit ba kasi ganyan ang ayos mo? Bakit hindi ka nagsabi sa akin na
gusto mong sumunod? Sana ay sinundo kita sa Manila."

Lumabi ako nang nagtatangkang lumapit si Zeus sa akin.

"I want to surprise you." I gave up telling the truth.

"Well I am a surprised."

"In a bad way!"

"At least surprised." Humakbang ako paatras nang akmang lalapit siya.

"Hindi pa ako naliligo." I announced.

"Mukha nga." He chuckled. Nagpapadyak ako dala ng inis.

"I don't mind.. You are my wife.." Hinuli niya ako sa bewang at hinalikan sa noo.
"Hmm. Ang alikabok ng asawa ko." He uttered. Sinapak ko siya sa dibdib, mas lalo
lang siyang natawa.

"I hate you.." I declared.

"I like it when you hate me."

"No, I mean it!" Gigil na saad ko. Zeus carried my weight like a baby, hindi
alintana ang pagwawala ko. Isinampay ko ang mga kamay ko sa leeg niya at ang mga
binti ko ay nakapaikot sa bewang niya.

"You want me to bathe you, Baby?" Malambing na tanong ni Zeus.

Sumiksik ako sa leeg niya. I missed him. I missed every part of him. I missed his
kindness. I missed his sweetness.

"Pangit ako. Nakakahiya." I whispered.

"Who said so? Yung mga kapatid ko ba?"

I nodded. Dapat ay awayin niya ang mga iyon! Dapat suntukin niya dahil tingin nila
ay pangit ako! Dapat iganti ako ni Zeus!

"Mabuti naman." He said.

Iniangat ko ang ulo ko. Naglalakad na si Zeus papabalik ng mansyon.

"Bakit naman?!" I asked.

"I

don't want them to like you. Akin lang ang misis ko." He said gently as he kissed
me on the lips.

"Mommy! I know now who's your look a like!" Pagmamalaki ni Coco na tumayo sa sofa,
katabi niya pa din si Lorena na nagmamasid lang sa amin ni Zeus. "Stevie Wonder!
He's always in shades."

"Quit it, Coco." Suway ni Zeus na nagpahagikgik naman sa anak ko.

"I love you, Mommy. You are still beautiful even in your panda slippers! Did you
bring mine?" Tanong pa ni Coco habang iniaakyat na ako ni Zeus patungo sa mga
kuwarto. I shook my head and Coco gave me a thumbs up.

Inuupo ako ni Zeus sa kanyang kama nang makarating kami sa kanyang silid at
sinimulang tanggalin ang butones ko isa-isa. Hinayaan ko siya sa ginagawa. He
kissed my lips as he pulled down my pajamas and took everything off. He carried me
to his bathroom. Ipinaupo niya ako sa bathtub na walang laman. Kinuha niya ang
shower hose at maingat na pinasadahan ng warm water ang buhok ko.

"Bakit ka napasugod dito?" Zeus asked while bathing me.

"I missed Coco.."

Tumaas ang kilay ni Zeus, si Coco lang ba?" he asked. I nodded. Napabuntong hininga
si Zeus.

"Okay lang. At least you are in my room, naked. I can do whatever I want to do with
you." He pointed out. Pinanlakihan ako ng mata! Napakaimoral talaga ni Zeus.
Pervert!

"Sisigaw ako ng rape!" Banta ko.

"You are in my house.." Kibit balikat na sagot niya.

"Basta! Sisigaw ako!"

"You are still my wife, Selene."

"Eh di marital rape."

Pinatay ni Zeus ang shower at pinanliitan ng mga mata, "Marital rape pala ha." He
winked

at me. Agad niya akong kinuha mula sa tub. "Let's continue this later, you will
need a shower after making love, anyway."

"Zeus!" Tumili ako nang parang papel lang kung buhatin niya ako mula sa bath tub.

Hindi maitatanggi ang pagnanasa sa mga mata niya at eto naman ako, tumitili ng
pagtutol pero kilig na kilig naman nang ihiga niya ako sa kanyang malapad at
malambot na kama. His eyes are full of lust as he unbuckled his belt. I sighed when
he removed his shirt. His muscle flexed and his abs were visibly on point.

He knelt down on the bed and then bent down to reach for my lips. He sucked my
lower lip gently and slowly, playfully teasing my senses with it and it is very
effective.

"I missed you, Selene. My beautiful Selene.."

He touched my body like nobody knows where to touch it. My body arched and I moaned
softly every spot his hands visited.

His kisses went deeper and I spent my time sighing and adoring his perfect moves in
bed. Hinayaan ko siyang sambahin ako sa paraang gusto ko. He spread my legs upon
excitement but I shut it. Tiningnan niya ako ng nagtataka dahil sa ginawa ko.

"Slow and gentle, please.." Hiling ko.

"I can't promise.." He shook his head.

"No, I mean it. Slow and gently.." Giit ko. "K-kung ayaw mong maalog ang utak ng
baby natin sa loob."

As expected, Zeus' eyes widened. Nagliwang ang mukha niya dahil sa sinabi ko.

"We are pregnant again, Baby?" He asked. I smiled goofily and nodded. Nakalimutan
na ata ni Zeus ang gagawin niya nang kunin niya ako mula sa kama at yakapin ng
mahigpit.

"Oh my God, thank you Lord!" Tuwang tuwa

si Zeus nang yakapin ako. "I am so blessed." He whispered. "I am so blessed."
Yumakap si Zeus sa aking balikat at naramdaman ko na lang ang pagpatak ng kanyang
luha sa aking mga balikat.

"Bumabawi ang Diyos sa akin, Selene.. He's so fair. God is fair." He cried. Kahit
awkward ang aming posisyon, talking about God while we were both naked, hinayaan ko
siya sa kanyang mga sinasabi. I just thought that we are Adam and Eve consummating
our marriage. I tap his back and calmed him down. He cried so much, dinaig pa ata
ang nanalo sa lotto.

"Thank you for a family, Selene.." He whispered.

"I told you.. I told you, Zeus. I will be all that you need and I mean it." Mas
siniksik ko pa ang sarili sa kanyang yakap.

Humiwalay si Zeus mula sa pagkakayakap sa akin at tiningnan akong mabuti. His face
is wet from tears, I wiped it off with my hands and smiled at him.

"The four year old, Selene promised that she will be all that you need.. Here it
is. I am all yours. A wife, kids and a happy life. I will give it to you, Zeus. I
loved you before, I love you now and I'll love you forever."

Muli niya akong niyakap. Kahit wala siyang sinabing kahit ano, alam kong ganon din
siya. There are things that is easier said than done. And Zeus proved that he is
better with actions than words. All my life he was there, not because he have to
but because he wants to.

Zeus is not the perfect guy. Who is? He stumbled and he fell a hundred times but
that doesn't matter, what matters is how many times he got up. He keeps bouncing
back to my life. The sad Zeus, the successful Zeus, the monstrous Zeus, the
miserable Zeus, the striving Zeus-he is everything and he's mine. Kahit ano pa siya
sa mga yon, ang mahalaga, hindi niya ako binitawan at sinukuan. Ganoon din ako.

Happy ending?

Ito na ata yon. Gusto ko ito na yun. Kung hindi pa ito, I will just be like Zeus, I
will bounce back to where I belong.

---

Thank you mga Beshy sa pagsubaybay hanggang dito. 8,000 words para sa final
chapter? Hindi na ito masama! Haha

Iadd niyo ako sa Facebook at abangan ang maliliit na adventures ko sa buhay may
asawa at Nanay, mga kuro kuro sa buhay at mga kaetchosan na updates sa stories ko:

Makiwander Stories

Ang group page ko naman ay: WANDERLANDIA

Instagram: wandermaki

=================

Epilogue
Maki Say's: Hindi makapagcomment sa story nung una kong pinost, pangalawang beses,
pangatlo. BUT PLEASE PLEASE PLEASE go back to this story and let me hear from you
once na OKAY na...

I will not ask anything from you except for your encouraging words for me to
continue writing this kind of stories. Kahit walang piso kada basa, kahit walang
kita. Comment at votes na lang okay na, alam kong madami kayo dahil 500K reads na
to. And you know what? It really inspires a writer if we get a reaction from you.
Be a blessing! ❤

I did not say the previous ending were the last pages of this book. Kailan ba ako
nawalan ng Epilogue? :)

Thank you for #10 ranking last week of TWP in Wattpad. Salamat.

Epilogue

"Congratulations on your freedom Miss Selene Illy Valdemar Montebello. It is time

to change your passport, your social security ID, and marital status shall now be
ticked as single. There's nothing more beautiful than liberty! Finally!" Nakangiti
kong tinanggap ang desisyon ng korte sa aming annulment ni Zeus mula sa abogado
kong si Attorney Lalaine. Kapalit non ay ang mabilis kong pagpapadulas sa kanyang
lamesa ang isang powder blue na imbitasyon para sa nalalapit naming kasal, of no
other than Zeus of course.

Kumunot agad ang noo ng istrikta kong abogado pero binalewala ko iyon.

"Imbitado po kayo sa kasal namin." Excited kong sabi. Mas lalong lumalim ang gatla
sa kanyang noo dahil sa aking paanyaya.

"Montebello-Romualdez Nuptial. Kaapelyido ng ex-husband mo."

Sunod sunod ang naging pagtango ko. "Siya nga po yan. Magpapakasal

kami ulit." I casually said.

Napatapik ng noo si Attorney Lalaine. "Hala siya! Nabaliw na. You mean gumastos
kayo ng malaki para sa hiwalayang ito at mauuwi din pala sa kasalan?"

I smiled widely.

"May mga bagay po talagang mahirap ipaliwanag."

"Lalo na kung baliw kayo. Kailan ba ito?" Sinuot ni Attorney Lalaine ang kanyang
eyeglass at binuksan ang handmade invitation na pinaghandaan namin ni Zeus. We made
it together kasama si Coco, ilang piraso lang naman iyon kaya napagkasya pa namin
sa aming oras.

It is a very intimate wedding at a private Beach Resort in Valencia. Sa mismong

pag-aari ni Zeus doon kung saan una siyang nagpakita ng motibo sa akin. Napangiti
na lang ako tuwing naiisip ko iyon, kung saan ko siya pinilit na akitin at bumigay
naman ang lolo niyo.

Napakahaba ng pinagdaanan naming dalawa. Kung sino man ang sisilip ng aming libro,
malamang nabaliw na kakaisip kung paano kami nagsimula, nagsama, naghiwalay at
nagsamang muli kaya hindi na ako nagtataka sa reaksyon ni Attorney Lalaine.
May ngiti sa labi nang lumabas ako sa opisina ni Attorney Lalaine sa Sandejas Law
Firm, sa lobby ay nag-iintay si Zeus na alertong nakamasid sa paglabas ko. He's on
his casual jeans and yellow Lacoste polo shirt. Hinawakan niya agad ang aking likod
at inaalalayan sa paghakbang na parang isang sanggol na ngayon pa lang natututong
maglakad.

"Zeus naman.." Nahihiyang wika ko. Impis pa naman ang aking tiyan dahil dalawang
buwan pa lang at hindi halata kung maluwag na summer dress ang suot ko. Kumunot ang
kanyang noo at mas lalong idinikit sa akin ang katawan niya.

"You are too

beautiful to walk without company." He whispered. My heart warmed up with too much
joy and contentment. I really want to marry this man.

"Wag mo na akong bolahin." Humagikgik ako habang naglalakad na kami patungo sa

parking lot.

"Gusto ko lang ipaalaa sayo, baka makalimutan mo." Zeus kissed me on the forehead.

"Pati ba naman dito.." Natatawa kong hinampas ang kanyang braso. "Yung annulment
papers mo, nasaan na?"

Umiling si Zeus, "Hindi ko na kinuha, hindi naman importante yon."

"Hindi mo ba iimbitahan sa kasal natin ang abogado mo?" Kaswal kong tanong kahit
nahuli kong nagtext sa kanya si Attorney Badeth nang alas-onse ng gabi. Sabi ni
Zeus wag akong magpastress kaya iniiwasan ko nga iyon, all the girls may want him
pero sa akin din naman ang bagsak niya.

"Hindi na. Hindi naman kami close." He dismissed.

Very good.

Naging abala kami sa mga sumunod na araw kahit ayaw na ni Zeus na mapagod ako.
Nanatili kami sa bahay ni Zeus habang inaayos ang detalye ng kasal. There are some
coordinators helping us in the course of the preparation and Zeus were the ones
talking to them because he doesn't want me to be stressed about it. Kahit ang
susuotin ko ay si Zeus ang pumili, which has a point because I want him to see the
woman that he wants to marry, hindi isang bagong tao na nag-iba ang itsura dahil sa
maburloloy na gown at makapal na makeup. He asked me to do my own makeup which I
agreed.

"Hello, sister in law." Antonio scoffed when he saw me sitting in the veranda. May
bitbit siyang diyaryo at halatang nagmamasid kung ano ang ginagawa ko. Sumama sila
sa Manila para

tumulong daw sa amin ni Zeus sa preparations but I don't think so. They haven't
done anything since then. Panay tambay lang sila sa bahay at tatlong araw na lang,
kasal na namin ng kapatid nila.

"Hi Antonio Miguel." In a straight face, I muttered. Dumilim ang kanyang mukha at
inirapan ako. Alam na alam ko kung paano sila aasarin. Pinagpatuloy ko ang pagkain
ng papaya habang nagbabasa ng baby books imbes na mainis kay Antonio, baka maging
kamukha pa niya ang anak ko kapag napagbuhusan ko ng inis. My phone rang and I
answered the facetime in an instant.

"Hello Selene!" Napangiti ako sa screen nang makita doon ang limang ama ni Coco.
Yacob, Franco, Drake, Elliot and Abram. I missed them! Sa wakas ay nagparamdam din!
They've seenzoned me when I invited them to the wedding.

Napawi lang ngiti ko nang marealize kong naroon sila sa tahanan namin noon sa
Brussels.

"Hindi kayo pupunta sa kasal ko?" Lumabi ako sa sobra sobrang kalungkutan.
Nagkatinginan silang lima at bumuntong hininga si Abram.

"Sorry, Selene ha. Pinili naming dito na lang muna para samahan si Yacob sa
pangungulila sayo." Mabilis na pag-igkas ng kamao ni Yacob ang tumama sa pisngi ni
Abram, napatakip ako ng bibig. Bigla kong naalala ang viral video kung saan sinapak
ni Bilog ang kapatid niyang si Bunak dahil epal ito sa kanyang pagkanta gayong
ipapasa pa naman niya ang video niya sa Facebook. Kawawang bata. Abram looked
exactly like Bunak.

"Yacob!" Pagalit ko. Napangiwi si Abram nang pagtawanan siya ni Franco at hinaplos
ang parte ng pisngi niyang tinamaan.

"Hindi yon ang dahilan. Naisip lang namin

na sobra sobra ka nang pinagpala kung pupuntahan ka pa namin sa kasal mo. Pero
marami bang pagkain don?" Franco asked, mas lalo akong napasimangot dahil mukhang
wala naman talaga siyang paki sa kasal ko kundi doon sa pagkain.

"Bakit?" Inosenteng tanong ni Franco nang batukan siya ng mga kaibigan niya.
"Sayang ang food." He defended.

Tumahimik kami nang wala na silang masabi pagkalipas nang mahabang kumustahan, they
asked about the food which I have no idea dahil si Zeus ang nag-aasikaso pero
pinilit nila akong sabihin ang gusto ko kung sakaling ako ang magdedecide. Ganon
din ang katanungan nila sa ibang detalye ng kasal, gusto daw nilang maimagine na
parang naroon din sila.

I realized that I am so lucky to have these five men who I never thought will be
part of my book. Kagaya sa isang kwento, napadaan lang. Nagsimula sa ilangan,
hanggang sa naging tunay na kaibigan. Naipaliwanag ko na kay Zeus ang papel nilang
lima sa amin ni Coco and Zeus was matured enough to accept that there are some
phases that I need to have some people to help me.

Minsan, hindi man yung taong inaasahan mo ang tutulong sayo, bibigyan ka pa din ng
Diyos ng mga tao para punuin ang kakulangan mo. Sila yon.

"Kahit hindi kayo makakarating, gusto kong magpasalamat sa lahat nang naitulong
niyo sa amin ni Coco. I will never forget you and I know I should say these, I love
you guys." Nahihiyang sabi ko. Suminghot si Drake at nagpunas ng luha sa gilid ng
mata, hindi ko alam kung totoo ba yon pero nakakatawa ang itsura niya. Si Elliot
man ay ganon din ang ginawa, nagpunas ng luha gamit ang manggas ng

t-shirt.

"Nakakaiyak talaga na nandito kami. Grabe." Elliot added which all of them nodded
in unison.

"Mukhang mahirap nga ang pinagdadaanan niyo. Di bale, I will tell Zeus to visit you
guys." I smiled but Drake sniffed even more. Nakakatouch talaga ang limang to,
masyadong clingy sa akin.

Nang matapos ang pag-uusap naming yon, nakaramdam ako ng kapayapaan. I missed
talking to them as a team. Tuwing may problema ay lagi naming pinag-uusapang lima.
Kung pupwede nga lang na maging housemates ko sila forever, that will do. I missed
them even more when I looked inside the house where Zeus' brothers are. Buti pa ang
mga kaibigan ko, mababait sa akin. Samantalang ang mga kapatid ni Zeus parang galit
sa akin. Andres always jump whenever he sees me like I am a horror film character
while Alejandro always say that I have a very bad cooking skills. I am not sure why
do I have to please them. Hindi naman sila ang papakasalan ko. Kapag nag-asawa sila
ng pangit at hindi marunong magluto, lagot sila sa akin!

"Aba, nag-iimprove si Selene ah. Ang sarap ng pinakbet." Alejandro giggled when he
tasted my cooking during lunchtime. Hindi pa ako kumakain at pinauna ko na sila, I
just finished eating a whole papaya kaya busog pa ako.

"Kare-kare yan!" Tumaas ang kilay ko nang marinig kong nag-uusap ang magkakapatid
sa hapag at pinagtsi-tsismisan na naman ang niluto ko.

Zeus left me with his brothers, Antonio and Alejandro. Inihatid niya si Coco kay
Ria para makipaglaro kay Rigo at sa mga anak ni Heather. I really hate it whenever
I am left at home with the Romualdez' guys. Hindi naman para

sa kanila ang iniluto kong kare-kare but then they will tell me that they are
taking part Zeus' share of agony kaya nakikikain sila.

Humahangos na pumasok si Andres sa main door kaya napatingin ako doon. He did not
notice me sitting on the sofa kaya dumiretso siya doon sa kusina at mukhang
naghahanap ng kausap.

"I saw Zeus talking to a chick." Panimula niya sa mga kapatid niya. Tila lumaki ang
tainga ko at umabot doon sa kusina para makinig.

"Uy, grabe ka. Baka hindi naman." Tanggi agad ni Alejandro.

"Oo nga. Imposibleng si Zeus yung nakita mo.." Kitang kita ko pa ang pagsenyas ni
Antonio gamit ang kanyang mga mata kay Andres na hindi nakukuha ang kanilang
ipinapahiwatig.

"Hindi! Siya talaga yon! May kasabay siyang maglunch. Maputing babae, matangkad,
kulot ang buhok. Chick! Sexy!" Sunod sunod na sambit ni Andres na may kasama pang
pagmuwestra ng kamay na parang batang nakakakita ng limited edition na laruan.

"Hindi nga sabi si Zeus yon. Nagkakamali ka lang, Andrew. Umupo ka na diyan at
kumain ka ng kare-kare ni SELENE." Inginuso ako ni Alejandro, dahan dahang
napalingon sa akin si Andres na biglang namutla.

"Y-yow. H-hi Selene." Alanganing bati nito.

Tumayo ako at humakbang ng dahan dahan papalapit sa hapag. "Ano yon, Andres?" I
wiggled my brow so he will get what I mean. "Chick? Maganda? Sexy?"

"Hindi!" Mabilis siyang umiling, "Hindi pala ako sure. Hehe!"

"Anong suot ni Zeus na nakita mo?" Mabilis kong tanong.

"Blue! Ay este white. Hindi si Zeus yun." Pag-iiba niya ng usapan.

"Saan?" Sumunod na tanong ko.

"Sa Starbucks! Ay
este sa Bo's!" Mas lalong tumaas ang aking kilay.

"Anong branch?"

"Diyan lang! Ay este, sa BGC!"

Mabilis akong tumalikod at naglakad papalayo nang malaman ko na ang kailangan kong
malaman. Minsan hindi ko maintindihan kung bakit ang dali dali hulihin ng mga
lalaki sa sariling bibig! Totoo nga atang mas madaldal pa sila kaysa sa mga babae.

"Mang Henry, please drive for me." Mabilis pa sa alas-kwatro na sumakay ako sa
sasakyan na ibinigay sa akin ni Zeus. Itinuro ko kung saan ko gustong magpahatid,
hindi iyon malayo mula sa Village na aming tinitirhan kaya nakarating kami agad.

Hindi pa man ako bumababa ng sasakyan, there I saw Zeus in blue shirt, talking to a
beautiful woman in white. Mabilis na tumayo si Zeus na parang galit, tumayo ang
babae at akmang susundan siya pero naging malalaki ang hakbang ni Zeus at
nagmamadaling sumakay ng kanyang sasakyan saka pinaharurot ito. Huminga ako ng
malalim.

No, I am not even jealous. Ramdam ko ang matinding awa doon sa iniwanan ni Zeus sa
lamesa.

Nang matiyak ko na nakalayo na si Zeus, saka ako bumaba ng sasakyan, sakto namang
naghahanda na ang babaeng kausap ni Zeus, siguro ay para umalis na. Mabilis ang
naging hakbang ko para makalapit bago pa man din siya makalayo.

"Tita Lorraine." I uttered. Agad siyang napalingon kasabay ng pagpahid ng luha.

Tipid siyang ngumiti sa akin kasabay ng nagtatakang tingin.

"Yes? Do I know you?" She asked politely. I shook my head.

"Hindi niyo na po ako naalala. I am Selene. Selene Illy Valdemar Montebello. Alec
and Peyton's daughter."

Pilit siyang ngumiti kasabay nang pagtuwid ng

kanyang ulo para ako ay harapin. Her beauty is regal, parang si Mommy din. I heard
that she was Mommy's rival. Daddy's ex-girlfriend. Sabi noon ni Mommy ay pinaangkin
ni Tita Lorraine kay Daddy ang dinadala niya, which is Zeus. But then nakonsensya
din siya. Noong panahong yon, buntis din si Mommy sa akin.

Which gave me a series of 'What ifs' as I was growing up.

Paano kung sakaling pinanindigan siya ni Daddy at naging masaya si Tita Lorraine?
Na sa sobrang saya ay hindi na siya aalis ng bansa kagaya ng ginagwa niya? Zeus
would have been a happy person having a complete family. Mas madali siguro siyang
mahalin dahil madali niyang mamahalin ang kanyang sarili.

Paano naman kaya ako? Palalakihin ako ni Mommy mag-isa kung paano siya pinalaki ni
Lola Ganda nang mag-isa? Ako naman kaya ang magiging malungkutin? Lumaki nga akong
buo ang pamilya, galit pa din ako sa mundo, paano pa kung hindi?

Aside from that, Mommy is not a sad person eventhough she grew up without a father.

Siguro ganoon lang talaga, happiness is a choice. Hindi natin maaaring isisi sa
nakaraan ang kasalukuyan. You should respond positively despite of what life throws
you.
Although we cannot train in emotional responses. Hindi natin kayang turuan ang puso
kung paano ito kikilos, kung kailan masasaktan o kailan ba dapat maging masaya.

We were raised where there were certain standards on what it is like to be happy..
What is pure and what is tainted.. What is insanity compared to sanity.. What are
the norms and what is deviation. What is complete and what is broken.. Standards,
they are like symptoms where people can

classify you based on what you have---past, present and future. And these symptoms
of life, gives us uncontenment and insecurity because there are the 'healthy ones'
and there are those that needed to be healed.

Kapag wala ka don sa pamantayan ng pagiging masaya or hindi mo nabuo ang checklist
ng perpektong buhay, we tend to self pity., we tend to be sad. Magsisimula ang
galit mo sa mundo. Ang ikumpara ang buhay ng iba sa buhay mo. That's what happened
to Zeus.

"And the love of my life of my son. Alam mo ba kung anong naging epekto mo sa anak
ko? You know that, right? He was jailed because of you. And because he was jailed,
he was mad at me for taking everything away from him. I sold his business, his
house which by the way is mine and I let him on his own for him to learn. Just like
what a mother would do to discipline his son." Matalim ang bawat salitang binitiwan
ni Tita Lorraine, gayun din ang tingin na ibinibigay niya sa akin. Hate and
bitterness dreads on her voice. Ngayon ay alam ko na kung bakit siya iniwanan ni
Zeus dito kanina, Zeus won't take it. She's too bitter.

"Tita.. Ang disiplina, ibinibigay sa musmos. Kapag malaki na, suporta po ang
ibinibigay." Mas mariing sagot ko. Mas tumalim ang titig niya sa akin. That is why
Zeus' eyes were extra brooding because of his mother, it is too deep and dark for a
woman. It is so cold and scary.

"Nakuha mo ang talas ng dila ng Nanay mo. No wonder, lumaki si Zeus na bastos."

Tumaas ang aking kilay. "Bago ninyo sisihin ang iba sa kinalabasan ng buhay ni
Zeus, mas mabuti pang tumingin muna kayo sa salamin. If Zeus was

raised by an army of criminals, tanungin niyo muna ang sarili ninyo kung bakit siya
napunta doon kung kayo naman ang nagluwal sa anak ninyo. Walang anak ang naliligaw
ng landas dahil sa sariling desisyon. Naliligaw ng landas ang anak, kung iniligaw
ng magulang. If a child cannot talk, it is your responsibility to teach him because
words are not instinct, it is being taught. Sa iyo dapat magsisimula ang lahat ng
matututunan niya."

Kitang kita ko ang pagkuyom ng kamao ni Tita Lorraine at ang panginginig ng katawan
dahil sa galit sa akin but I chose to ignore. Pasalamat siya at mahal ko ang anak
niya.

"At dahil napalaki ako ng maayos ni Peyton at Alec, kakausapin ko si Zeus na

patawarin ka. Sana tanggapin mo na rin sa sarili mo ang naging pagkukulang mo sa
anak mo dahil mahirap magpatawad ng taong hindi humihingi ng 'Sorry'. Have a nice
day." Pagkasabi ko non ay humakbang na ako papalayo.

I sighed when I saw Zeus' car parked in front of his house. Wala sa ayos iyon at
halatang minadaling i-park. Nadatnan ko si Zeus sa sitting room na napapalibutan ng
tatlong demonyito niyang mga kapatid. Parang wala sa sarili ang asawa ko at
nakatulala lang, samantalang ang tatlo ay parang nag-aabang ng resulta ng nanalo sa
isang boxing match.

"Ayan na, Bro. Lagot ka." Narinig ko pang bulong ni Antonio kay Zeus nang dumating
ako. Nag-angat ng tingin si Zeus pero muling bumagsak ang tingin niya sa sahig na
para bang balewala ako ngayon sa kalungkutuan niya. The brothers went away when I
sat down with Zeus.

"Kumusta ka?" I asked. He breathed heavily instead of responding.

"I think you have

to talk to her." I added.

"Who?" Tanong niya.

"Tita Lorraine."

"Let's not talk about her." Zeus dismissed. he looks dismayed and devastated.. "Do
you know why she went home?" He asked and I shook my head.

"For my wedding---"

"Eh yun naman pala--"

"She wants to cover my wedding for her magazine article. Everything is about work,
Selene. Not me as Zeus, her son. Minsan, hindi ko alam kung bakit pa niya ako
binuhay. She should have killed me when I was just a blood!" I can sense anger and
frustration in Zeus.

"Zeus, hindi magandang magsalita ng ganyan." Awat ko.

"That's the truth!" Sigaw niya, napasabunot siya sa kanyang sarili na parang gulong
gulo. Ayokong sabayan ang galit niya but I need to get this straight. Enough of his
self pity!

"Zeus, kung pinatay ka ng Nanay mo, paano na lang ako? Paano si Coco? Wala din siya
sa buhay ko? At wala din itong ipinagbubuntis ko." Tumayo ako sa harapan ni Zeus.

"Alam mo, I am not sure if I should say this but I will say it anyway. Given a
chance, I would have wished that you were raised by a complete family. With my
father in it. Siguro kung natuloy ang kasal ni Daddy at Tita Lorraine, mas naging
masaya ka. Because after all that happened to my life lately, I can say that I can
endure everything, that I am stronger than what people thought I am. Pwede akong
maging bastarda, basta sa huli, makikilala kita. Yung buo ka. Yung wala kang galit.
Yung hindi ka nanghihinayang sa mga panahong lumaki ka mag-isa. People told you
that you were unlucky because you were living alone but that is not the worst part!
The worst part

is, you believed it." Umiling ako at umatras nang akmang aawatin ako ni Zeus sa
pagsasalita.

"You were never alone, Zeus. I shared to you my family. Mas pinagbuhusan ka pa nga
ng atensyon kaysa sakin because you needed it more. Pero ang nakikita mo pa din
yung nawala sayo." Hindi ko na napigilan ang pagtakas ng luha. Napatingin ako sa
mga kapatid ni Zeus na seryosong nakikinig sa may dining area.

"You are what you believe, Zeus. So please believe that you are worthy. You are
more than what these people define you. You are not boxed into where the society
have placed you. Hindi ka bastardo, hindi ka mag-isa, hindi ka kawawa... Ikaw si
Zeus. You are diversed, you are special, you are flawed but you are still fighting.
Kung wala pang nagsasabi sayo nito, let me do the honor. You are beautiful in my
eyes. Not perfect, but beautiful." Pagkasabi non ay tumalikod na ako. Nagmadali
akong umakyat sa kuwarto namin ni Zeus at sinarhan ang pinto.

Huminga ako ng malalim at sumandal sa likuran ng pintuan. Mabilis kong pinunasan

ang luha ko.

"My God! Hormones! What did you do to me!?" Naiinis kong tinanong ang sarili ko
saka ako nagtungo sa kama. I stayed in silence looking at the ceiling. Naawa ako
kay Zeus hindi sa sitwasyon niya kundi sa hindi tamang pagkaawa niya sa sarili
niya. He lose all his confidence because of what happened in the past.

I heard soft knocks from the door, alam kong si Zeus na naman iyon.

"Zeus, not now. I want to rest!"

Huminto ang pagkatok. Akala ko ay nakaalis na si Zeus hanggang sa magsalita siya.

"You are still gonna marry me, right?" Nakakaawa

ang boses niya. I sighed.

"Of course." I sighed.

"I love you?" Napahilamos ako ng mukha.

"I-- I love you more okay? Don't do anything funny. Ikakasal pa tayo." I said.
Nakarinig ako ako ng yabag papalayo. Niyakap ko ang unan sa aking tabi. Hindi ko
namalayan na nakatulog na pala ako at madilim na nang makarinig ako ng mahihinang
pagkatok sa labas ng pinto.

"Mommy! Mommy!" Napabalikwas ako nang marealize kong si Coco iyon. I opened the
door only to see her with a box of happy meal in her hands.

"I brought dinner!" Sumiksik siya sa pinto at pinapasok ang kanyang sarili. Hindi
pa siya nakakapagpalit ng play clothes niya. Hindi siguro makapasok kanina sa
kuwarto namin dahil nakatulog ako.

"Everyone told me that you had your Oscar's moment a while ago so I bought a happy
meal to calm your nerves. I don't want my baby brother or sister be a grumpy baby,
so feed the baby a happy meal." Utos niya na para bang ganoon kadali yon.

"I have no appetite." I sheepishly smiled but my daughter frowned.

"No!" Mabilis na umiling si Coco as she crossed her arms on her chest. "This is not
for you, this is for the baby. You are the feeding machine so my sibling can taste
the goodness of chicken nuggets and cheeseburger!" Giit pa ng matabil kong anak na
tinawag akong 'feeding machine'!

I sighed and sat down. Coco removed her shoes and sat at the bed. Inisa isa niya
ang laman ng box at nauna niyang inilabas ang mga pagkain pagkatapos ay ang laruang
kasama non. She smiled when she saw the puzzle. She loves puzzles. Tingin ko ay
ginawa niya lang akong palusot para makakuha ng laruan.

Sino na naman kaya ang inuto niya para magkaron ng happy meal?

Inisa isa kong nguyain ang pagkain sa harap. Wala akong panlasa pero pinilit ko
dahil ayokong madisappoint si Coco.

"You know what, you are giving Daddy a heart attack." Komento ni Coco habang
naglalagay ng puzzle pieces na ibinuhos niya sa kama.
"Bakit?"

"Because there's only three days left to your wedding day. Then you had that
Oscar's moment. Hay. Adults! Why do you have to be so complicated?" Iiling iling na
tanong ni Coco. Hindi ko lubos maisip kung saan napupulot ng anak ko ang mga
komento niya pero isa lang ang alam ko, hindi siya sa akin nagmana!

Kinulit ako ni Coco para mabuo ang puzzle na nasa happy meal at nang mabuo iyon,
nagpasya na siyang mag-wash up at matulog na. Tiningnan ko ang malapad na kama,
hindi pa pumapasok si Zeus sa kuwarto which I find unusual. Maybe I was too harsh
on him.

Ay grabe! Pati ba ang pagiging sensitive niya ay kailangan ko ding intindihin? Wala
namang mali sa sinabi ko. I was just trying to reconcile him with his mother na isa
din namang ampalaya. Tama nga si Coco, adults are really complicated. I decided to
take my vitamins and just a minute later, I found myself dozing off again...

---

"Selene! Selene! Oh my God!! What to do!!" Ang eksaheradong boses ni Andres ang
nagpabangon sa akin nang mag-umaga na. Tiningnan ko si Coco sa aking tabi pero wala
na siya doon kaya dumoble pa ang kaba ko. Baka kung ano na ang nangyari.

"Andres?" I said when I opened the door.

"S-si Zeus. Nawawala." Nakakapit pa si Andres sa kanyang dibdib habang

binibigkas ang masamang balita. Parang nabingi pa ako doon. Nakita ko sa ibaba ng
bahay na nagkakagulo din si Alejandro at Antonio. Si Antonio ay may kausap sa
telepono at si Alejandro naman ay abala sa pagsusuklay kay Coco na bihis na bihis
na.

"Anong nangyayari?" I asked trying to digest what is happening.

"Hindi namin alam. Sabi niya kagabi, wala daw siyang kuwentang anak at siguradong
wala din siyang kuwentang asawa at magulang, tapos ayon, nagmadali nang umalis.
Tinatawagan namin pero pinapatayan kami ng tawag. Selene, pumupuntang Valencia yun
para mag-isip. Baka nagdrive."

I tried to be calm kahit na kinakabahan ako. Baka kung ano na ang nagyari don.
Gosh, what other revelation will come next? Yung may suicidal tendency pala si
Zeus? May panic disorder? Psychopath? Bakit ngayon ko lang nalalaman ang mga ito.
Pumikit ako ng mariin.

"Andres, calm down.." Hinawakan ko sa braso si Andres para tumigil sa paglakad

lakad. Alam kong ako ang dapat kumalma dahil yung groom ko ang nawawala at ikakasal
na kami dapat bukas!

"Hahanapin natin siya." I advised. Andres nodded.

"Okay, ligo ka na." Pagkatapos non, tumalikod na siya na parang hindi siya
nanginginig kanina sa kaba.

Nagmadali akong maligo. Pinili ko ang leggings at isang puting oversized shirt at
nagbalot ng scarf sa aking leeg kung sakaling makatulog ako sa byahe. Nang lumabas
ako, inalalayan ako ni Antonio at Alejandro patungo sa van. Nakasakay na don si
Coco at binabantayan ni Andres habang nagbubuo yung dalawa ng rubik's cube. Itinago
pa nila ang kanilang laruan nang pumasok ako sa sasakyan at muling lumungkot
ang mukha ni Andres at ni Coco habang nakatingin sa akin.

"May nakakita daw sa sasakyan ni Zeus papuntang Valencia." Balita ni Andres.

Why the hell he would do a road trip going to Valencia then? It is 17 hours away
from Manila.

"Wag kang mag-alala Selene, mag-eeroplano tayo. Hindi ka pupwedeng matagtag."

Sambit pa ni Andres.

"Of course! Sino ba namang baliw ang magdadrive patungong Valencia kung pupwede
namang sumakay ng eroplano na isang oras lang ang byahe." I asked.

"Si Zeus." Alejandro answered. Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa private

airport ng Laya Air, ang kumpanya ng pamilya nila Ria. Hindi kami pupwede sa
chopper dahil medyo marami kami pero masyado namang mahal kung magpaprivate plane
kami gaya nito.

"Bakit hindi na lang tayo bumiling ticket sa airline? This is too lavish." Puna ko
nang sumakay kami sa isa sa mga eroplano.

Bigla na lang humagulgol si Antonio na siya namang ikinagulat ko "Boohoo!!! Kawawa

naman ang kapatid namin. Baka kung napano na yon! Hoohoo.."

I couldn't help but to compare him to a baby damulag. Mukha siyang ewan kung
umiyak. Napailing na lang ako, weirdo ata talaga ang pamilya ng lalaking
pakakasalan ko muli.

I sat by a couch that is as wide as a single bed with a velvet white seat cover
and the stewardess reclined the seat for me. Ito pa mismo ang nagkabit ng seatbelts
ko at binalot ako ng blanket at nilagyan ng unan sa magkabilang gilid.

"Are you comfortable, Ma'am?" She asked kindly.

"Beyond comfortable, this is superb. Thank you." I smiled.

"We have a doctor on board,

if you feel anything's off, we have a medical team on stand by. Please let us
know."

I nodded, "Thank you."

I enjoyed the view from above as the plane started to cruise at 30,000 ft. Hindi ko
na namalayan ang oras pero naabala lang ako sa pagmumuni muni nang marinig ko si
Antonio at tumayo sa harapan ko na merong kausap.

"Ano? Sa Manila niyo nakita? Dyahe naman!" Reklamo ni Antonio. Nang maibaba niya
ang telepono na napagtanto kong isang satellite phone, tumingin siya sa akin.

"Sa Manila daw nakita si Zeus. We have to go back." Pagkasabi non ay lumayo na sa
akin si Antonio at pumunta sa cockpit. Sinilip ko si Coco na abala sa panonood ng
cartoons na napapagitnaan ng mga Tito niya. I once again enjoyed the view for
another bout. Naiwala ako muli nang pag-iisip dahil sa magagandang tanawin.

Until....

"Ano ba yan! Get your facts straight! Pabalik na kaming Manila. Saan? Sa Batanes?
Paano napunta don ang sasakyan niya? Sumakay ng eroplano? Okay." Napalingon akong
muli kay Antonio na muli may kausap na naman sa Satellite Phone. I was eating my
brunch when he had another call.

"Ano daw?" I asked.

"May nakakita daw kay Zeus na sumakay ng eroplano papuntang Batanes. Sabihan ko
lang ang piloto. Pumikit ka muna."

It seemed that they left me with no choice so I tried closing my eyes. Sa sobrang
komportable ng airplane seat ay napagkamalan ko itong sariling kama. Nagulat pa ako
nang pagmulat ko, madilim na sa labas. This time, everyone's sleeping kaya wala
akong mapagtanungan kung nasaan kami.

Plano ko sanang tumayo but the seatbelt sign is on, I cannot

remove it yet. Sa harapan ko ay mayroong pagkain at inumin. I chose to eat it

habang iniintay na magising ang mga kasama ko pero mahimbing silang natutulog.

God, where are we? Are we even still on earth?

Nakita kong gumalaw si Andres kaya kinuha ko ang atensyon niya.

"Psst. Andres.." Tawag ko pero nabigo ako nang pumikit siya ng mariin. He was fast
asleep.

Nang mawala ang seatbelt sign, nagmadali akong tumayo para magbanyo. I cannot see
any flight attendant around na siyang ipinagtaka ko din. Bumalik ako sa upuan ko
nang walang nakukuhang sagot.

I killed time watching TV. Eating and looking outside kahit madilim na sa labas.
Hindi ba hihinto ang eroplanong ito? Ginabi na kami sa himpapawid kakahanap kay
Zeus ah.

Nang mainip ako at wala pa din ni isa ang gumigising sa mga kasakay ko sa eroplano,
dinalaw akong muli ng antok.

I woke up in broad daylight. Hindi ko alam kung gaano katagal ang naging pagpikit
ko pero alam kong mayroong mali. Everyone's awake now. They all look fresh and
happy.

"Excuse me? Asan tayo?" I've managed to asked. Tiningnan ako ni Alejandro saka
malapad na ngumiti.

"Asa eroplano." He answered proudly. Sumimangot ako dahil hindi ako nakakuha ng
matinong sagot.

"Anong balita kay Zeus? Magdamag tayong nasa alapaap. Kung asa kalsada tayo, kanina
pa tayo na-tokhang. Why are we still flying?!"

"Eto naman! Magreklamo ka kapag nag-crash. Eto na, pababa na po mahal na Prinsesa,
you might want to freshen up. Nakita na daw si Zeus." Alejandro said.

Biglang umarangkada ang puso ko dahil doon. Gusto ko na siyang makita

at magsorry sa kanya. Tumayo ako at hinlot ang pang-upo ko dahil sa matagal na

pagkakaupo. Then I remember that I did not bring any clothes! How can I freshen up?

"Wala akong damit!" Reklamo ko.

"Ma'am.. Here's your change clothes, let me accompany you to the bathroom."
Magalang na wika nang flight attendant na meron ngang damit sa kamay. Inalalayan
niya ako sa paglalakad at kaunting hakbang pa ay naroon na nga kami sa harap ng
bathroom.

It has a mini bath tub already filled with hot water, meron pang lumulutang na
floral petals doon. The whole bathroom is just amazing. I couldn't put in to words
how wealthy Ria's family is until today. They are a family of a freaking cash
machine. Merong vanity mirror at komportableng upuan kung gugustuhin mong mag-ayos,
a battery operated hair tools and expensive makeups all awaiting to be used. Doon
muna ako nagpamihasa sa bath tub at naglublob doon. Muntik ko nang makalimutan na
nasa himpapawid kami dahil sa sobrang komportable.

Imbes na mag freak out dahil sa tagal namin sa ere, inisip kong mas magandang mag-
enjoy na lang muna dito, maybe this is a gift from Ria then? Pero sana kasama ko si
Zeus na nag-eenjoy sa plane ride na ito hindi ang mga kapatid niya.

After freshening up, tinuyo ko ang buhok ko gamit ang blower and just because I am
feeling fancy today, kinulot ko pa ang dulo ng buhok ko. Naging kyuryoso ako sa
makeup na nakalatag sa harapan and I decided to do a make up test to myself. Nang
makuntento ako sa pag-aayos ay saka ko lang sinilip ang damit na ibinigay sa akin
ng flight attendant. It is a white lacey long sleeved, off-shoulder

dress from Givenchy na ang tanging disenyo ay ang masusing pagkakaburda ng damit.
The trail of the dress is a little bit shorter than five inches.

Baka sabihin naman ni Zeus, masyado kong pinaghandaan ang pagkikita naming muli.
Makikita niya ang epekto ng paglalayas niya, talagang papagalitan ko siya
pagkatapos ko siyang yakapin! I shrugged and slid myself unto the beautiful dress
saka nagdesisyon na lumabas na.

"Wah!" Napaatras na naman si Andres nang makita ako. Sumimangot ako, one of his
tricks again.. Sinusubukan akong muling inisin.

"Beautiful." He smiled. He's wearing a white longsleeves tucked in to his slacks.

The suspender made him look young lalo na nang magsuot siya ng fedora hat.

"Ladies and gentlemen, we are about to land. For your safety, please fasten your
seatbelts."

Bumalik ako sa aking upuan. Nakita ko si Alejandro at Antonio na kamukha din ang
damit kay Andres. I want to ask them pero mas umingay ang engine nang magsimula na
nga itong magland. Hindi ko maipaliwanag ang kabang nararamdaman ko. Finally, all
my questions will be answered. I am not even sure where we are landing! Sa Manila
ba o sa Valencia? This is our wedding day. Ikakasal na ba ako agad pagbaba ko ng
eroplano? What about the final details? Hindi ko man lang nakausap ang mga
coordinator ko sa Valencia.

Nang makababa ang eroplano sa runway, nakahinga ako ng maluwag. We are safe,
finally!

"Please remain seated until the plane is at a complete stop."

Sumilip ako sa labas ng eroplano nang makahinto na ito. I am not even sure where we
are. Hindi ito ang private airport na nilisan namin

sa Manila. Kung sa Valencia naman ito, hindi ko pa ito nakikita. Maraming puno sa
paligid at berde ang paligid. Walang tao o eroplano kagaya nang sa pangkaraniwang
airport.

"Sir.. Pupwede na pong bumaba." Narinig ko ang stewardess na kinausap si Antonio

kaya tumayo na din ako pero pinigilan ako ng magkakapatid.

"It's not safe! Wait up! Kami muna!" Pigil sa akin ni Andres. Hinayaan ko sila at
nagpamewang ako sa eroplano habang pinagmamasdan silang bumaba. Lumapit sa akin si
Coco na nakasuot din ng puting dress, she looked divine.

"You look amazing, Mommy.." My daughter whispered as she hugged me.

"Ma'am, pupwede na po kayong bumaba." Tawag sa akin ng stewardess. Hinawakan ko ang

kamay ni Coco at sabay kaming lumapit sa may pinto. Biglang umihip ang hangin ilang
dipa mula sa pinto at hindi ako makapaniwala. The air smelled like chestnut tree!

A violin played a lovely music as my eyes scanned the place.

Say You Won't Let Go by James Arthur (I saved the linked at the beginning of the
chapter so that you could listen for the feels)

I was in tears when I realized whose waiting for me on the wide grassy field. Oak
and chestnut trees looked lovely and the grass looks clean. May mga puting upuan sa
paligid kung saan inuokopa na iyon ng mga kaibigan namin ni Zeus. Gaelan with Ria,
Heather and Harris, Rye, Ice, Hunter, Yuki and Kiro..

And of course, Yacob, Franco, Elliot, Abram and Drake.

My mouth flew wide. Tiningnan ko si Coco then she smiled and it seemed that she has
an idea what is happening.

"Wait, are we going to get married

in Brussels? Are we in Brussels?" Nanginginig ang kamay ko habang nagtatanong sa

kanila na ikinatawa ng mga guests dahil sa pagkabigla ko ng husto.

"Oh my God! Finally!" Eksaheradong wika ni Franco. Hindi ko maiwasan ang matawa. I
am sure they prepared most, if not, all of these.

Inalalayan ako ng maliit na kamay ni Coco habang bumababa sa eroplano. Natanawan ko

si Mommy at Daddy sa unahan, katabi si Suerlain. Sa kanilang tapat naman ay si
Zeus, accompanied by his parents. Yes, Tita Lorraine is here, Don Santiago and his
wife Tita Amanda. Napapalibutan din si Zeus ng kanyang mga kapatid. I couldn't help
but to smile, he has a big family... I hope he realized that by now.

Zeus eyes were anticipative, nakangiti siya pero nagniningning ang mata. There he
is. My cry baby. He always cry when it is about me. Kaunting hakbang na lang, he's
mine again.

Well, he was, and always is.

"Mommy, I am so happy but I have tears.." Napalingon ako kay Coco at napahinto kami
sa gitna. Sinubukan niyang ngumiti pero nanginig muli ang kanyang mga labi. She
sniffed as her blue eyes welled in tears, I never saw her cry this way. "I am so
happy. Just ignore me. I am not hungry, okay? I don't need milk. Just happy." She
was so brave trying to fight her tears but it is just escaping from her eyes.
Pinaypayan pa niya ang kanyang sarili para tumahan.

Hindi ko napigilan na mapaiyak na din kasabay ni Coco. We were just so happy that
we cried, lumuhod ako para yakapin ang anak ko, I want to cry without a sound but
we ended up crying like a baby. Hindi na nahiya ang mga luha naming mag-ina. The
visitors

started to get their hankies as they wiped their tears while watching us. I even
heard Zeus coughed in tears, that was my cue to get up to marry the man that I
love. Matapang akong tumayo kahit bawat hakbang ay may kaakibat na luha. Nakatakip
na ang mga mata ni Coco dahil sa mga luhang ayaw ipakita sa mga kalaro niyang
nandito din. I told myself I will not cry on my wedding march but what am I doing!

Lumapit sa amin si Mommy at Daddy nang makarating na kami sa harapan ng nag-iintay

na officiating Pastor. Daddy extended his hands to Zeus.

"I don't need any promises. I won't even give you a list of do's and don'ts. Just
be happy. Be better parents than we are. Congratulations." Daddy said. Mommy hugged
Zeus then she kissed me on the cheeks. I smiled as they get Coco so that we can
move forward.

The ceremony was very solemn. Malamig ang preskong hangin at punong puno ng
magandang musika sa paligid.

We got married in first sunrise of spring.

Our second chance was so magical.

Kagaya ng pagsikat ng araw. Kagaya ng pagbabalik ng mga dahon na naglaho.

May mga pag-ibig na nagpapahinga pero nagbabalik.

Nag-iintay lang na lumakas itong muli..

May mga magagandang bagay na nagkukubli at magbabagong anyo.

Dahil kung para sayo talaga ito, hindi ito maglalaho.

Sa bawat paglubog, merong pag-ahon.

Sa bawat pagkamatay, merong muling babangon.

Those are the testimony that I learned from our tiring cycle. Mula ngayon, hindi na
ako magtatanong ng 'What ifs' dahil ang bawat 'paano' ay kapalit ng pagkakataon
para maranasan ang totoong mundo. We should stop thinking for things that did not
happen. Hindi naman kasi yon ang bumubuo sayo ngayon.

"Kanina mo pa pinipigil ang paghinga mo, may masakit ba sayo?" Hinaplos ko ang
mukha ni Zeus habang magkalapit kami at nagsasayaw katulad ng ibang mga guest.
Papalubog na ang araw at hindi pa din kami matapos sa kasiyahan.

Ngumiti si Zeus at pumula ang pisngi, "I have to catch my breath to believe that
this is real."

Natawa ako dahil doon. I am still amused on how much he wanted me. Minsan hindi ko
alam kung deserve ko ba ang isang Zeus sa buhay ko but he makes me feel that I do.
I just always have to work double to catch him. Mag-aaral akong magluto at iba pang
gawaing bahay. I will be a good wife and I mother.

"We have always been married, Zeus. From the day God decided to send us to earth,
this has been planned." I said.

"Handa na akong magpakagat sayo gabi gabi tuwing naglilihi ka. I will give you few
months to rest every after giving birth. That's the only time you will not be
pregnant but I swear Selene, two opposing football teams, that's my dream."

I giggled, "Ginawa mo talaga akong pabrika ng bata!"

"But that's my dream!" Zeus insisted.

"Fine. I will be your partner in crime then." I winked.

The glasses were spoon tapped by some of the guests sitting and we laughed.

"We should kiss?" Tanong ko kay Zeus.

"Yeah, I think we should." Tumango ako, Zeus landed his lips to mine.

Sealing our forever with our unending love...

The End.