1st Entry

Download as docx, pdf, or txt
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 2

Family Picture

“Ako'y naririto, nagbabanat ng buto


Sa mainit na siyudad sa bansa ng Arabiyano
Anong hirap talaga ang kumita ng pera
Kakapal ang 'yong kamay, masusunog pa ang kulay”

- Napakasakit Kuya Eddie by Roel Cortez

Noong ako ay bata madalas kong marinig ang kanta na ito sa radyo at naging paborito
ko na rin dahil sa dalas marinig. Sapagkat ako ay musmos pa lamang noon hindi ko pa alam
ang tunay na kahulugan ng kantang ito. Hanggang sa dumating ang araw na ang aking ama ay
mangingibang-bansa na, apat na taong gulang pa lamang ako noon kung kaya’t sa pag-alis ng
aking “Daddy” baon ko ang mga salita niya, na ito ay para sa amin. Sa paglipas ng ilang taon
nakita ko naman na nagkaroon ng pagbabago sa aming buhay. Naibibigay ang lahat ng aming
pangangailangan at madalas ay sobra pa sa kailangan.

Ngunit isang pagbabago ang hindi ko inasahan, pagbabagong magiging permante pala
hanggang sa aking pagtanda. Isang bagay na ka’y hirap ibalik pa sa dati. Parang isang salamin
na minsan mong nabasag at kahit anong pilit mong gawin upang mabuo ay mananatili pa rin
ang lamat.

Marami sa mga Pilipino ang nais na mangibang-bansa sa kadahilanan na mas mataas


ang sahod dito gayundin sa kakulangan sa mga trabahong meron sa ating bansa. Dahil dito ay
napipilitan na umalis na lamang ng bansa ang marami dala-dala ang pangarap para sakanilang
mga pamilya. Kahit mahirap at hindi alam ang kakaharapin dahil sa sila ay isang dayuhan sa
lupang wala silang alam. Kahit pa mawalay sa mga minamahal sa buhay at hindi makita ang
paglaki ng kanilang mga anak sabi nga nila “Ayos lang, mabibigyan ko naman ng magandang
kinabukasan ang aking pamilya”.

Bagamat bata pa lamang ako noon, naiintindihan ko na ang ilang mga nangyayari sa
aking paligid. Habang tumatagal ang aking ama sa ibang bansa, mas patuloy na nagbabago
ang aking ina. Barkada, inuman at sugal mga bagay na aking kinamulatan habang tumatanda
kasama sa tabi ng aking ina. Dumating din sa punto na nagpalipat-lipat kami ng bahay sa hindi
ko malamang dahilan ay may kasama kaming hindi ko naman ama. Paulit-ulit ang pagtatanong
ko sa “Ganito ba talaga ang nangyayari kapag may isang nagsasakripsyo para sa pamilya?”
Ngunit mas iniisip ko ang aking ama, ano kaya ang nararamdaman nito gayun na malayo at
nag-iisa lamang sya. Gayung ang tanging hangad nya lang ay magandang kinabukasan para sa
pamilya, tama bang nakipagsapalaran sya para sa amin kung sa huli ay isang madilim na bahay
na lamang na ang kanyang uuwian maging ang mga pinundar niya ay wala na. Sa mga
pangyayaring ito mas naintindihan ko ng lubusan ang kanta.

At ako ay natuwa, sumulat ang aking anak


Ako ay nabigla at agad ay lumuha
Itay, umuwi ka, dalian mo lang sana
Si Inay ay may iba, nagtataksil sa 'yo, Ama
Dumating ang araw na inaya kaming magkapatid ng aming ina na umuwi sa lugar kung saan
kami ay isinilang at lumaki labis ang tuwa na aking naramdaman dahil sa wakas uuwi na rin kami sa
aming tunay na bahay. Ngunit ito na pala ay huling araw na rin na sya ay sa amin ay mag-aalaga.
Tandang-tanda ko pa noon nung sinabi nya “Sige pumasok na kayo at magmano sa lola nyo may
bibilhin lang akong saglit sa tindahan.” At pagkatapos noon ay wala na kong nakitang anino ng aking
ina, iniwan na nya kami sa pangangalaga ng aming lola. Hanggang sa lumipas ang ilang taon ay
hindi na sya nagparamdam pang muli. Pagtungtong ko ng sampung taon sa wakas ay uuwi na rin
ang aking ama galling sa ibang bansa. Sa anim na taon nyang pagtatrabaho doon napakaraming
nangyari ang tahanang maliwanag ay ngayon napakadilim na, ngunit isa ang hindi nagbago ang
pagmamahal naming magkapatid para sakanya.

Iba’t-ibang pangyayari ang sinasapit ng ating mga OFW ngunit madalas nakatuon tayo sa
mga bagay na kita agad ang epekto tulad ng pang-aabuso, pagpatay, panggagahasa at marami
pang iba. Hindi nabibigyang pansin ang mga pamilyang nasisira dahil sa ang isa sa kanilang
kinakasama ay nangibang-bansa at kung paano naaapektuhan ang kanilang mga anak sa ganitong
pangyayari.

Sa kabila ng lahat, may nais man ako sisihin ay wala na rin namang mangyayari dahil kahit
ilang beses ko pang pilitin na ibalik ang nakaraan ang lahat ay tapos na. Ito ang mga bagay na
nagbalik sa aking alaala habang tinitingnan ko ang larawan na pinagtagpi-tagpi upang kahit dito ay
masabi ko na minsan ay kami ay naging buo.

You might also like