3 Lit 315 Unang Gawain Navarro

Download as docx, pdf, or txt
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 2

ISANG KAILANGAN SA ASIGNATURANG

LIT 315 MAIKLING KWENTO AT NOBELANG FILIPINO

IKALAWANG SEMESTRE 2020-2021

ANG ENGKANTADA NG MAKULOT


(PAMAGAT NG MAIKLING KWENTO)

IPINASA NI: JENNY ROSE D. NAVARRO


Estudyante

IPINASA KAY: G. CORDILLETO A. GADIANE, MAED/FIL.


Instruktor
ANG ENGKANTADA NG MAKULOT

Ang mga naninirahan sa munting bayan ng Cuenca ay maligaya, matahimik at matakutin


sa diyos. Ang Cuenca ay tirahan ng mabait na prinsesang reyna ng Makulot. Siya ay mahiwaga.
Ang kanyang kinalulugdang alaga ay Torong Ginto. Ang Torong Ginto, katulad din ng
pangkaraniwang baka, ay malimit makitang nanginginain ng damo sa kaparangan.
Ang Torong ito ay siyang tulay ng pag-iibigan at pagmamagandang-loob ng mga
mamamayan at ng prinsesa. Ang prinsesa ay napakabait at mapagkawanggawa sa mga taong
dukha. Dahil sa Torong Ginto nabibigyan ng salapi ng prinsesa ang mga mahihirap na
nangangailangan ng tulong upang ipagtawid-gutom.
Sila ay dapat may mabuting budhi’t malinis na asal. Ngunit kung ang mga tao’y mahilig
sa pagkakasala wala silang hihintaying gantimpala sa prinsesa.
Lumakad ang mga araw at ang mga mamamaya’y nakalimot sa magandang halimbawa at
malinis na pamumuhay. Dahil diya’y nawalang bigla ang Torong Ginto. Nawala rin ang prinsesa.
Sakali mang makita ang Torong Ginto, ito’y nangangahulugang magkakaroon ng gutom,
salot, sakit at kung anu-anong sakuna, kaya ang mga tao ay nagprusisyon, nagdasal, nagpamisa
at tumutupad ng sari-saring pangako sa kanilang mga anito.
Naging hampas na parusa ng mga anito sa mga tao ang paglabas ng Torong Ginto. Kung
makita ang Torong Ginto, ito’y babalang matutuyo ang mga halaman o di kaya’y magkakaroon
ng malaking baha o masamang ani.
Ang raha’t lakan ng magkakaratig na balangay ay nagkaisang tumawag ng pulong.
Kanilang isinaalang-alang kung ano ang dapat gawin upang ang Torong Ginto ay huwag nang
makita. Pinagkaisahan ng lahat na ang pinakamatapang at makisig na binata at subok na kawal
ay ialay sa prinsesa upang maalis ang kanyang galit.
Ang kaawa-awang binata ay itinali sa puno ng kahoy upang sunugin. Di-umano’y ang
usok nito ay isusubo sa Reyna ng Makulot. Anong pagpapakasakit!
Nang kakanin na ng apoy ang bagong taong ubod ng tapang ay siyang paglabas ng
Torong Ginto sa yungib ng bundok. Sakay rito ang Engkantada ng Makulot. Iwinagayway ng
prinsesa ang kanyang mahiwagang baston.
Ang binata ay tinangay ng hangin at naagaw sa nagngangalit na apoy. Sa isang iglap ay
iniupo siya sa Torong Ginto. Ang prinsesa at binata na kapuwa sakay ng Torong Ginto ay
pumasok sa yungib ng bundok. Ang Torong Ginto mula noon ay hindi na napakita.
Ang mga mamamayan naman, dahil sa takot na baka sumipot uli iyon, ay nagbago na rin
at nanatiling mabubuting tao.
Aral:
Maging mabuti sa lahat ng oras at laging gumawa ng kabutihan. Ang ikasasagana ng
ating kalikasan ay nasa atin ding mga kamay kaya huwag nating hayaang masira ito dahil sa
ating kapabayaan.
Ang biyaya ng kalikasan kapag ating inalagaan ay tayo din ang makikinabang. Ngunit
kung ito din ay ating aabusuhin at papabayaan, tayo rin ang mawawalan.

You might also like