Real and quasi-heortonyms as contextualized and conceptualized intercultural names / Heortonimy właściwe i quasi-heortonimy jako kontekstualizowane i konceptualizowane nazwy interkulturowe. Abstrakt:The paper develops an...
moreReal and quasi-heortonyms as contextualized and conceptualized intercultural names / Heortonimy właściwe i quasi-heortonimy jako kontekstualizowane i konceptualizowane nazwy interkulturowe. Abstrakt:The paper develops an onomastic-cognitive study of heortonyms (feast names) as special
chrematonymic units which, functioning like ideonyms identifying socio-cultural initiatives,
transfer contextual and conceptual content related to the object of their denomination,
i.e. the semantic message encoded in them. It is proposed to classify heortonyms as
names of recurrent or occasional events commemorating or drawing attention to a specific
idea from the circle of non-material culture. Heortonyms are monorematic, or more often
polyrematic proper names used to conceptualize feasts related to religion, and similarly
qualified dedications of days in the calendar, inspired by secular or parareligious culture.
Hence, the classification categorizes the studied phenomenon into two groups: “usual/real
heortonymy”, falling within the scope of typical religious onymy, and “quasi-heortonymy”,
whose objects function in line with the communicative principle of associative evocation
based on the (para)religious formula and the pattern of social campaigns. The analysis
of these two types of heortonyms has an intercultural character, assuming that both real
and quasi-heortonyms belong simultaneously to various cultures and have the potential to
penetrate other cultural areas, depending on the context, entering religious, ideological,
social, commercial and creative-media-related discourse. The discussion and conclusions
are results of a cognitive analysis of Polish and English real and quasi-heortonymic units
derived from data recorded in religious and secular calendars of global culture, mostly
related to Western civilization. The research has an added value presenting an onomastic-
terminological opinion on the definition and the scope as well as on the correlation of
heortonyms with other structures of ideative chrematonymy or chrononymy.
Artykuł przedstawia onomastyczno-kognitywne studium heortonimów (nazw świąt) jako
specyficznych jednostek chrematonimicznych, które funkcjonując na zasadzie ideonimów
identyfikujących inicjatywy socjo-kulturowe, przenoszą kontekstualne i konceptualne
treści odnoszone do obiektu nominacji, tj. kodowany przez nie przekaz semantyczny.
Proponowane jest ujęcie klasyfikujące heortonimy jako nazwy cyklicznych lub rzadziej
okazjonalnych wydarzeń, które upamiętniają lub zwracają uwagę na kontekstualizowaną
ideę z kręgu kultury niematerialnej. Są to monorematyczne bądź, częściej, polirematyczne
propria, służące do konceptualizacji świąt motywowanych religijnie oraz podobnie kwalifikowanych
dedykacji dni w kalendarzu, inspirowanych kulturą świecką lub parareligijną.
Stąd wyodrębnienie „heortonimii właściwej”, wchodzącej w zakres onimi religijnej oraz
„quasi-heortonimii”, której obiekty funkcjonują w komunikacji na zasadzie asocjatywnego
przywołania wzorowanego na formule religijnej i modelu kampanii społecznych. Analiza
obydwu typów heortonimicznych ma charakter interkulturowy, przy założeniu, że zarówno
heortonimy właściwe, jak i quasi-heortonimy należą jednocześnie do wielu kultur
i mają potencjał przenikania do nowych kręgów kulturowych, stanowiąc, w zależności
od kontekstu, element dyskursu religijnego, ideologicznego, społecznego, ale także komercyjnego
oraz kreatywno-medialnego. Wysunięte wnioski oparte są na badaniu głównie
angielsko- i polskojęzycznego korpusu, pochodzącego z danych rejestrowanych w kalendarzach
religijnych oraz świeckich kultury globalnej, w przeważającej części związanej
z cywilizacją zachodnią. Studium ma też wartość dodaną w postaci opinii onomastyczno-
-terminologicznej dotyczącej definicji i zakresu heortonimii oraz zestawienia heortonimii
właściwej i quasi-heortonimii z podobnie funkcjonującymi strukturami chrematonimii
ideacyjnej oraz chrononimii.