Work Accident

ÖZ
3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanunu göre çırak; Çıraklık sözleşmesi esasla-rına göre bir meslek alanında mesleğin gerektirdiği bilgi, beceri ve iş alışkan-lıklarını iş içerisinde geliştirilen kişiye denilmektedir. Bu çalışmanın amacı, çırakların sosyal güvenlik sistemindeki yerini araş-tırmaktır. Bu çalışmada, çırakların geçmişten bugüne kadar olan sosyal gü-venlik hakları incelenmiştir. Ayrıca bu çalışmada çırakların iş kazası ve yapı-lacak yardımları ve çıraklar ile ilgili sayısal veriler ele alınmıştır. ABSTRACT
Apprentice according to the 3308th Vocational Education Act; According to the principles of apprenticeship contract, it is said that the person, whose knowledge, skills and work habits required by a profession in a professional field is developed in the job. The purpose of this study is to investigate the place of apprentices in the social security system. This study examines the social security rights of apprentices from past to present. In addition, in this study, numerical data on apprentices' work accidents and apprenticeships andapprenticesarediscussed.

Work accidents appears to be one of the main problems of Turkey’s labour market as it is a problem all over the world, especially for emerging economies. Between 2001 and 2012, annually 73 thousand work accidents have happened in the country in average. In this period, annually, 1,100 worker has died due to work accidents and 2,000 became permanently incapable annually. As a problem which has implications both in the individual level and in the macro level, work accidents have harms over the development of an economy. This study scrutinize work accidents in Turkey between 2001 and 2014 (as the latest statistics) and involves in assessing the general trends in this timeline according to various criteria.
The study identifies a significant downward trend in the total number of work accidents, the number of deaths due to work accidents and the number of permanent disabilities due to work accidents till 2012. Additionally, the study identifies an ageing trend among injured workers. When assessed by economic activities and sectors, although some improvements are visible among sectors from 2001 to 2012, manufacture of metal goods, construction, textile, coal mining are remaining as the most problematic sectors in terms of work accidents. In this background, the study discuss that although important policy changes have a positive effect for limiting work accidents, the main structural problems are remaining in all sectors, thus, policies had limited effectiveness over work accidents.
The study identifies a critical juncture after 2012, after the change of the occupational health and safety regime radically by the Act No 6331 of 2012 and an emerging trend of increase in work accidents.
Finally, by comparing Turkey’s development trends (GDP per capita increase and increase in employment) the paper identifies a strong correlation between Turkey’s development trends with the work accidents.

KEYWORDS: Work accident, occupational accidents, workplace accidents, industrial accidents, occupational injuries, fatality, economic development, occupational health and safety, Turkey

İş kazaları, tüm dünyada, özellikle gelişmekte olan ülke ekonomilerinde, olduğu gibi Türkiye’de de çalışma yaşamının temel problemlerinden biridir. Ülkede 2001-2012 arasında yıllık ortalama 73bin iş kazası olmuş, bu kazalar sonucu yılda ortalama 1100 çalışan hayatını kaybetmiş ve 2000 çalışan sakat kalmıştır. Hem birey hem de makro düzeyde etkileri olan bir problem olarak iş kazaları, bir ekonominin kalkınma seviyesine zarar vermektedir. Bu çalışma Türkiye’de 2001-2014 arasındaki iş kazalarını incelemekte ve bu zaman zarfında çeşitli kriterlere göre genel trendleri tanımlamaya çalışmaktadır.
Çalışma, ülkede iş kazalarının toplam sayısında, iş kazalarına bağlı ölümlerde ve kalıcı sakatlanmalarda 2012 yılına kadar belirgin bir düşüş trendi tanımlamaktadır. İlave olarak, iş kazası geçirenlerin ortalama yaşında artış görülmektedir. Ekonomik sektörler açısından bakıldığında, 2001-2012 arası metal üretimi, inşaat, tekstil, kömür madenciliği en problemli sektörler arasındadır. Bu arka plana göre, çalışma önemli politika değişikliklerinin iş kazalarını sınırlandırmada sınırlı rolü olduğunu tespit etse de tüm sektörler açısından yapısal sorunun devam ettiğini, politikaların ancak sınırlı etkileri olduğunu gözlemler.
Çalışma 2012 yılında, 6331 sayılı Kanun ile birlikte gelen iş sağlığı ve güvenliği rejimindeki radikal değişiklik sonrasında, kritik bir dönüşüm tanımlamakta ve bu tarih sonrasında iş kazalarının sayısında yükselen bir artış trendi gözlemlemektedir.
Son olarak, Türkiye’nin kalkınma verilerini (kişi başı GSMH ve istihdamda artış) iş kazaları karşılaştıran çalışma bu ikisi arasında güçlü bir korelasyon tespit etmiştir.

ANAHTAR KELİMELER: İş kazası, mesleki kaza, işyerinde gerçekleşen kazalar, işyeri kazaları, endüstriyel kazalar, mesleki yaralanmalar, ölüm, ekonomik gelişme, iş sağlığı ve güvenliği, Türkiye