Radboud University Nijmegen

Zeventig jaar geleden, in augustus 1948, vond in Amsterdam de oprichtingsvergadering plaats van de Wereldraad van Kerken. Twee maanden later sprak Willem van de Pol in Nijmegen zijn inaugurale rede uit als hoogleraar Phaenomenologie van het protestantisme. Zijn leeropdracht was wereldwijd de eerste op het gebied van het protestantisme aan een katholieke universiteit. Beide gebeurtenissen zijn met elkaar verbonden: katholieken mochten van Rome niet aanwezig zijn bij de oprichting van de Wereldraad, maar door de Nijmeegse leeropdracht konden zij tonen toch niet afzijdig te blijven bij de oecumenische beweging.
Willem van de Pol (1897-1988) bepleitte een fenomenologische benadering van de diversiteit van het christendom: niet oordelend en niet normatief, maar door beschrijving, vergelijking en analyse streven naar begrip. Hij is daar zijn hele leven trouw aan gebleven.
Peter Nissen laat de actualiteit van die benadering zien. Hij bepleit onderzoek naar de diversiteit in het geleefde geloof van christenen uit verschillende tradities.

In dit fraai geschreven boek beschrijft Lotte Jensen negen vredesverdragen tussen 1648 en 1815. De Vrede van Münster vormt het startpunt. Nadat de Republiek door Spanje werd erkend als zelfstandige staat, werden er tal van lofdichten geschreven. Dit niet vaak bekeken aspect geeft een nieuw licht op dit deel van de vaderlandse geschiedenis. Tegelijkertijd laat Jensen het verloop tussen oorlog en vrede zien aan de hand van diverse vredesverdragen die op hun buurt weer tot een nieuwe strijd zouden leiden. Dit boek wordt daarmee onderdeel van een nieuw onderzoeksterrein, namelijk Peace Studies. Het wordt duidelijk dat Jensen zich voornamelijk situeert in het kamp der traditionalisten dat tegenover de modernisten worden geplaatst. Dit standpunt houdt in dat de wortels van bijvoorbeeld nationalisme al vóór 1800 zijn waar te nemen. Hoewel zij de kant van de traditionalisten kiest, spreekt ze wel regelmatig over de modernistische invention of tradition en imagined community. Jensen geeft inzicht in personen die vaak vergeten zijn in de bestudering van deze verdragen die vanuit een politiek historisch standpunt worden onderzocht. Gedichten, liederen en toneelstukken komen uitvoerig aan bod, ondersteund door mooie gravures en kleurenplaten. In het eerste deel 'Nederlands zelfbesef' worden drie vredes beschreven, namelijk de Vrede van Münster (1648), de Vrede van Breda (1667) en de Vrede van Nijmegen (1678). Het eerste vredesverdrag uit 1648 toont aan dat verzoening het algemene thema was. Niet alleen protestantse groeperingen als doopsgezinden en remonstranten, maar ook katholieken waren zeer te spreken over de blijdschap die na zoveel jaren van onderdrukking eindelijk openlijk belijd mochten worden. De Nederlandse Opstand bracht een supranationaal oogpunt tot stand dat boven de gewesten transcendeerde. Opmerkelijk is de verbindende en verheffende rol van de Oranjes. Hierbij werd het klassieke idee van de Gouden Tijd aangehaald als reflectie op de eigen tijd. In 1748 werd de honderdjarige vrede herdacht tijdens de Vrede van Aken. Het was belangrijk dat de grandeur van de Gouden Eeuw tot in lengte van dagen zou doorklinken. Helaas zou 1652 een keerpunt worden in de Nederlandse geschiedenis, toen de Nederlands-Engelse Zeeoorlogen van start zouden gaan. Met de minder bekende Vrede van Breda kwam er op 31 juli 1667 een einde aan de Tweede Engelse Zeeoorlog. Ook hier werd positief door de bevolking op gereageerd. De Haagse dichter Jacob Westerbaen (1599-1670) hoopte dat deze vrede zou blijven voortbestaan, ondanks dat Nieuw-Amsterdam aan de Engelse werd overgedragen en de Republiek Suriname zou behouden. Hoewel minder bekend, waren er veel grote schrijvers die lofzangen opschreven zoals Joost van den Vondel en Joannes Antonides. Jensen wil met de beschrijving van dit verdrag aantonen hoezeer oorlog nog in het bloed zat. De onderlinge relaties tussen orangisten en staatsgezinden kon elk moment exploderen. Het verschil met de Vrede van Münster was dat het concept vrijheid hier veel meer politiek geladen was. In de gedichten op de Vrede van Breda zijn meerdere kenmerken herkenbaar, zoals de positieve invloed op koophandel en welvaart, de herdenking aan eerdere oorlogen en tenslotte respect voor de bestuurders van de Republiek, specifiek Johan en Cornelis de Witt. Andere belangrijke

Il contributo si pone l’obiettivo di favorire una ri- flessione sulle potenzialità della realtà aumentata – nello specifico del video mapping – nell’ambito della valorizzazione e riqualificazione dei beni culturali attraverso la descrizione di una particolare esperienza realizzata dallo Studio Glowarp per l’organo settecentesco König della Chiesa di San Steven in Nijmegen, Olanda. La performance audio-visiva della durata di circa un’ora, svoltasi il 9 settembre 2014, attraverso l’utilizzo di tecniche multimediali si è posta una duplice finalità: attrarre i più giovani verso i concerti classici d’organo e contestualmente favorire la valorizzazione del Königorgel, considerato il simbolo della città e dell’identità cittadina.

Herewith I provide the details of my university (Radboud University Nijmegen), my supervisor (Prof. Jan van der Watt), my co-supervisor (Prof. Kobus Kok), my doctoral manuscript committee, the doctoral examination board, and about myself for your consideration. You can avail more details about university and all the persons mentioned above from the website.

In this essay I try to contemplate on the ‘Radboud beyond Borders’ internationalization discourse considering the latest publication of VOX magazine, arguing the dialogue at Radboud University is not inclusive by far. Even though an inclusive dialogue on the history of race and racism in Europe, the Netherlands and at Radboud University is what can lead to a University space in which we do not ‘ other’ or exoticize based on race, culture or racial profiles. A University space in which we can soundly propagate the slogan ‘ Radboud beyond Borders’, cause we are working to tear down the borders within university structures, seems far from present.

Veel regels worden aan ons opgelegd door instanties die buiten ons bestaan. Dit geldt echter niet voor alle regels. Sommige regels leggen wij aan onszelf op. Deze regels worden niet altijd nageleefd. De niet-naleving van dit soort regels wordt door veel filosofen - vaak impliciet - erkend als de enige vorm van wilszwakte. In dit paper zal ik beargumenteren dat deze vorm van wilszwakte echter niet de enige is en als zodanig niet onze gehele notie van 'wilszwakte’ beslaat. Een andere vorm van wilszwakte vindt niet plaats nadat het beste oordeel is vastgesteld, maar vindt plaats tijdens het besluitvormingsproces dat tot het beste oordeel leidt. Het onderscheid tussen deze twee vormen van wilszwakte heeft allerlei implicaties. Een eerste daarvan is de mogelijkheid van wilszwakte bij dieren, die voorheen werd ontkend vanwege de beperkte bepaling van ‘wilszwakte’ die gehanteerd werd. Een tweede implicatie betreft de relatie tussen de sterkte van de wil en moraliteit. Als we een volledigere notie van wilskracht hanteren, dan blijken discipline en wilszwakte geen losse deugden naast alle andere te zijn. De sterkte van de wil blijkt dan het fenomeen te zijn dat ten grondslag ligt aan de rechtvaardiging van alle morele toeschrijvingen.

Millingen aan de Rijn is de plaats waar deze recensie wordt geschreven en is tevens de plaats waar Sharon Gesthuizen is opgegroeid. Daarnaast bezocht ze vaak haar oma in Leuth en studeerde zij aan de Katholieke Universiteit Nijmegen (nu Radboud Universiteit. Hierna sloot zij zich aan bij de Socialistische Partij (SP) en kwam zij in de Tweede Kamer terecht.

This subject is relevant in contemporary studies on human rights in Latin America because fundamental rights are being challenged by appealing socio-economic rights related to equality, justice and freedom, griming their direct liaison with democracy and the rule of law by authoritarian leaders. The Inter-American Commission of Human Rights (IACHR) is the only court in the Americas who deal directly with human right ca- ses. Nonetheless, the IACHR have been targeted by populist leaders as a form of American interventionism in domestic politics because the United States is non-member of the IACHR. Although it is its main sponsor, the US does not take part of the IACHR, and thus, it is the perfect excuse to challenge its legitimacy. Socio- economic rights had become the easiest way to manipulate the masses, while fundamental rights are avoided/ ignored in order to censure minorities, political opponents and citizens. The constructivist approach gives the answers to the question on how and why socio-economic rights tergiversate the notion of fundamental rights under the umbrella of human rights, focusing on understanding the processes by which identities and interests originate and change these notions into something eerie. This research seeks to understand how institutions are shaped by the socio-economic environment existing in Latin America and the negative consequences for democracy by these social transformations.

The decades-long struggle of the separatist Polisario organization in Western Sahara has resulted in one of the largest man-made border demarcations in the world representing a significant diversion of Moroccan monetary and social capital, ubiquitous military and peacekeeping presence, and increasing international pressure to resolve the situation diplomatically. Morocco’s strict reaction toward (perceived) treasonous acts—including organizational activities in favor of autonomy such as distributing flyers or congregating, or even the legal registration of sympathetic human rights NGOs in the province—prevents the pro-independence Sahrawi from developing momentum. However, recent fiscal injections and reduced oppression by the ruling government have brought the territory’s human rights and development levels on par with Morocco’s northern region, diminishing Sahrawi “saber-rattling” and shifting the local opinion from want of statehood to that of increased autonomy and a regional identity. While in the public eye it would appear the decision is left up to Moroccan and Sahrawi leadership, a few interested states formulate shared “strategic planning” behind the scenes (evidenced by leaked and declassified documents) to encourage democratic reform through selective incentives, suggesting a paternalistic relationship similar to Hardt and Negri’s Empire, with Spain at the head. A successful resolution of this conflict—strongly desired by the UN, USA, France, ex-colonizer Spain, and neighboring states—would free up a large proportion of Morocco’s GDP spent on placing the military at the “berm”, ease cross-relations within a number of Mediterranean states, negate the extension of a UN peacekeeping mission, and improve the human rights status of the region as a whole.

An underdeveloped focus regarding nostalgia is ‘the urban’ realm. A greying society, societal upheaval, lack of empirical (Dutch) research on urban nostalgia, the need for a theory-inclined approach and a stimulus for new academic exploration make this study relevant. The primary objective is to gain new insights regarding the elderly people’s experience of place, while using these to give direction to the development of a theory on urban nostalgia. Methodologically, a re-photography, semi-structured interviews with residents of Tilburg aged 63 years and older, and archive research have been conducted. The analysis was done via Atlas.TI and has been structured along (1) the ‘what’ and (2) the ‘how’ of urban nostalgia. The ‘what’ exposed the presence of personal, inter-relational and ‘everyday’ (‘social’) objects as well as architectural, urbanistic and ecological (‘spatial’) objects of nostalgia. The ‘how’ showed a variety of expressions, such as critical, forward-looking, reflective, restorative, meliorative, conservative, ambiguous, comparative, adaptive, contrasted and integrative nostalgia. The findings indicate the need to consider elderly resident’s experience to space and place in the perspective of attractiveness and place-making. Future research on gender, age, education and ethnicity differences as well as on other cities could enhance in-depth understanding of the topic.