Culture, art and entertainment marketing

The relationship between music, the self/identity, and consumption is significant and widely acknowledged, yet it remains under-researched. To further our understanding of the symbolic consumption of music, this study evaluates the usefulness of Larsen, Lawson, and Todd's (2009) conceptual framework of the consumption of music as self-representation, and presents a revised framework. Twenty-two individuals provided data, including in-depth interviews and participant diaries. The resulting framework details the cognitive and communicative processes involved in the symbolic consumption of music. It is based on an evaluation of the level and acceptability of congruency between the image of the music and the self-concept, both of which are socially situated. Identity is expressed through a variety of consumption rituals, which allow the individual to ‘own’ or ‘possess’ the associated meanings. The framework demonstrates that music is a rich and important site of symbolic consumption, and could also be used in contexts other than music to describe symbolic consumption.

This paper carries out a study on the profitability of Spanish contemporary painting in relation to auction sales in the last decade. For this purpose, twenty Spanish artists from the second half of the twentieth century have been selected, by virtue of the volume of business generated within the art market at the national and international level, and their works have been analyzed as well as the methods of sale and the places where they were made so that, from the data, we could extract reflections on their profitability, collecting trends and turnover of the sector in these years. Among the results of this research, we have been able to identify the different circumstances of the painting of national artists at auction, as well as their cultural and economic transcendence in the international and national market. Demonstrating how the contemporary art sector, which in recent years was seen as one of the most demanded periods by collectors, during periods of economic recession seems to retract, in favor of the painting of previous periods or fully consolidated artists.

Pałasz, M., 2013. Media społecznościowe - własne media instytucji kultury. Projektowanie treści. W R. Ulatowska, red. Przemysły Kreatywne 2.0.12. Kraków: Fundacja Rozwoju Kina, ss. 108–115.

Popularność komercyjnych zastosowań mediów społecznościowych rośnie. Wykorzystują je także instytucje kultury. W niniejszym artykule poruszony został temat projektowania treści komunikacji instytucji kultury w mediach społecznościowych. Zagadnienie rozpatrywane jest  zarówno w aspekcie technologicznym, odnoszącym się do infrastrukturalnych uwarunkowań dystrybucji treści, jak merytorycznym, nawiązującym do jakości, unikalności oraz wartości publikowanych treści dla odbiorców działalności instytucji kultury.
///
Social media commercial usage is growing significantly. Also cultural institutions are making use of it. In this article the basics of cultural institutions social media content design principles are explained. Both, the technological (infrastructural conditioning of content distribution) and the substantial (refferring to the quality, uniqueness and value for customers) aspects of content design and distribution are analyzed.

Pałasz, M., 2015. Wydarzenia na Facebooku krok po kroku. W K. Rojek, red. Media społecznościowe w instytucji kultury. Gdańsk: Instytut Kultury Miejskiej, ss. 9–24.

Instytucje kultury funkcjonują w dużej mierze od wydarzenia do wydarzenia, na zasadzie eventowej – tak widzą je odbiorcy. Wy- darzenia na Facebooku są tymczasem jednym z najbardziej niedocenianych przez te instytucje narzędzi – i choć są wykorzystywane, to najczęściej nieumiejętnie.

Artykuł ten ma w znacznym stopniu wymiar techniczny, uzupełnia jednak lukę w polskiej literaturze. Wnikliwa lektura tekstu pozwoli na zapoznanie się z możliwościami i ograniczeniami dotyczącymi zastosowania wydarzeń na Facebooku w marketingu kultury.

MERGING IS SEX OBVIOUSLY,  NORMAL MERGING IS KNOWING THE PAST, PRESENT AND FUTURE OF BOTH BEINGS, NO YOU OR I = ONENESS,  THE TWO ANUs MERGE – IF ONE IS AN ATTACK, THEN THE ORIGINAL ANU BECOMES SMALLER, DUMBER AND WEAKER, WHICH IS WHAT IS GOING ON HERE. 

AND - OUR "REALITY" UNMASKED

This thesis analyses by comparison the processes by which literature becomes deep-rooted and popular music noble, in Brazil, to grasp the different logics of constructing the nation through culture. We examine successively the differentiation of cultural production fields by analyzing, internally and externally, two sets of logical operators of classification : the books about history of Brazilian literature, published between 1888 and 1964, and the popular music programs broadcasted by radio between 1919 and 1964. The valorization of traditions and the consecration of artistic pantheons, in these two areas, go together with the construction of status (author, compositor, producer, critic), of cultural practices and forms (œuvre, genres, styles) that are new, from the producers to their audience. Then we confront these two processes in order to bring out variances and non-variances and apprehend the multiple forms of cultural nationalism. Putting in relation the morphological transformations of Brazilian society, the formation of national markets and of cultural policies, and also the migration and professional conversion trajectories, we contemplate the modes of transfer of essentialists schemes of classification between, on one side, the scholar and the popular, and, on the other side, the national and the foreign. It’s a question of understanding how the different strategies of objectivating the national contribute, by turning sacred a cultural heritage, to put in coherence differentiated processes, to the reification of the idea that a “national essence” would express itself in all the fields of social life.

ABSTRACT The placement of brand references within mainstream entertainment (called here ‘entertainment marketing’) is a rapidly evolving marketing communications field in its scale and sophistication. Much previous research in the field has conceptualized entertainment marketing as promotion and focused on measuring consumer attitudes, purchase intentions and brand recall in response to brand exposure. This conceptual paper suggests that there is also a need for
understanding the quality of consumer engagement with brands in the context of mediated entertainment. The paper draws on phenomenological/existential research traditions in order to
begin to theorize the role that entertainment marketing techniques may play in facilitating consumer self-concepts and identity formation through brand exposure within dramatic
portrayals of characters and lifestyles.

Twentieth century’s visual convention have been deeply transformed. As first, according to the “remediation” paradigm (Bolter & Grusin, 1998), then following the grassroots authorship paradigm (Jenkins, 2006). The paper outlines a new step in this transformation, where Twentieth century’s media are involved in a counterattack, based on the spectacular gifts of digital 3D and a new emphasis on technologies: elements of a neo-baroque aesthetics.

Le convenzioni visuali del Novecento si sono riconfigurate, prima all'insegna della "rimediazione", poi del protagonismo della produzione audiovisiva grassroots (Jenkins 2006). L'articolo delinea una nuova fase di riscossa dei media novecenteschi, fondata sulla spettacolarità del 3D e su una nuova enfasi sulle tecnologie, elementi di una estetica neobarocca.

This paper reports an interpretive study of young
consumers’ subjective experience of television product
placement in Thailand and the UK. The discussion of
findings is structured by three pre-eminent themes induced
from the data, labeled “engagement,” “resistance,” and
“objectification.” The paper elaborates on these themes
drawing on supporting data extracts and sets its analysis
within an overall review of TV product placement research
and practice in the respective countries. In conclusion,
there was some evidence that young Thai consumers
exhibit “Generation Y” resistance to incongruent placement
practices, but that this limited resistance occurred within a
general climate of acquiescence to, engagement with, and
reflexive understanding of, product placement practices.

This paper was submitted as part of an "Asia and Hollywood" module at Tembusu College, National University of Singapore.

The paper explores the global phenomenon of arguably the most famous Japanese export,Hello Kitty, and offers a socioeconomic examination of its global appeal, especially in the West.

Hello Kitty is known in most parts of the world as the ubiquitous feline without a mouth. In the Western hemisphere alone, the billion dollar feline empress of “kawaii” (cute) adorns more than 50,000 products ; is a float at Macy’s annual Thanksgiving Parade in New York, and ‘in 2002, 83% of American 18-23 year olds recognised Kitty’ . “Kawaii” is ‘small, soft, infantile, mammalian, round, without bodily appendages, without bodily orifices (e.g. mouths), non-sexual’ . However, the West’s attraction to “kawaii” has underlying connotations of orientalism, for Edward Said argues that the ‘Orient exists for the West, and is constructed by and in relation to the West’ . Charges of Kitty’s “Japan- domination” are also problematic for she is merely a metonym of Japan-ness, stereotyped by her kawaii-ness on the international stage. In this essay, I will explore Japan’s capitalization of cuteness to the West, and in turn, their responses to “kawaii”. The notions of Hello Kitty as a global product, and representational, will also be problematicised.

Media społecznościowe stały się czwartą władzą także w Polsce. Korzysta z nich kilkanaście milionów Polaków i niemal miliard osób na całym świecie. Branża kultury ma się w nich szczególnie dobrze - lub przynajmniej powinna tak się miewać - ze względu na stosunkowo niski próg wejścia odbiorców jej komunikacji w interakcję z organizacjami ją reprezentującymi. W Polsce w ostatnich latach mieliśmy do czynienia z kilkoma naprawdę kreatywnymi i przebojowymi kampaniami z wykorzystaniem mediów społecznościowych oraz kilkoma mniej spektakularnymi, jednak prowadzonymi w sposób konsekwentny i przynoszącymi dobre rezultaty (wśród nich muzea, teatry i spektakle teatralne oraz wydarzenia kulturalne). W referacie chciałem omówić zarówno te przebojowe, jak i te systematyczne kampanie reklamowe polskich instytucji kultury w mediach społecznościowych oraz przedstawić perspektywy jakie nowe kanały komunikacji wielostronnej online otwierają przed branżą kultury.

Bakalaura darbā aplūkoti dažādi kino apmeklēšanas un filmu demonstrēšanas aspekti, īpaši reģionos un lauku apvidos. Auditorijas piesaiste kinoteātriem aplūkota no "mārketinga miksa" un "pieredzes ekonomikas" konceptu skatpunktiem. Padziļinātāk pētīta kinoteātru un filmu demonstrēšanas projektu darbība (digitalizācijas problemātika, repertuāra un cenu politika u.c. aspekti) un tās rādītāji Latvijas reģionu attīstības centross, īpaši aplūkojot Vidzemes koncertzāles kinozāles piemēru un kino demonstrēšanas situāciju Cēsīs laikā no 2010. g. līdz šim brīdim. Līdztekus secinājumiem par kinoteātru darbību reģionu attīstības centros sniegti arī ieteikumi kinoteātru darbības optimizēšanai Latvijas reģionu attīstības centru kinoteātros.

Celem szkolenia jest dostarczenie praktycznej wiedzy z zakresu zarządzania mediami społecznościowymi oraz podwyższenie kompetencji uczestników w dziedzinie wykorzystania mediów społecznościowych dla celów marketingu kultury, aktywizowania społeczności wokół wybranych zagadnień, kreowania marki organizacji i marki osobistej oraz wprowadzenie w specyfikę branżową tzw. nowego marketingu i jego wielu wymiarów.
///
Plan szkolenia:
* przywitanie, omówienie szkolenia
* usystematyzowanie wiedzy dotyczącej mechanizmów rządzących mediami społecznościowymi i różnic między mechanizmami marketingu tradycyjnego i tzw. nowego marketingu
* prezentacja mediów – uzasadnienie doboru: social media kultury i sztuki
* Facebook, w tym zasady działania algorytmu sortująco-filtrującego redagującego news feedy / aktualności / stronę główną / decydującego o "zasięgach"
* Hashtagi: historia, rodzaje, użycie aktywne i bierne.
* Instagram, Twitter, YouTube, Linkedin, Tiktok
* narzędzia i kompetencje medialne menedżera mediów społecznościowych (social media manager) i lidera medialnego
* marketing – promocja – public relations – branding - a kultura
* social media dziś: świat, Polska, kontekst
* dobre praktyki

In Italy, cultural policy has followed different paths: on one side it concentrated on television as the leading cultural industry, on the other side it worked at cultural decentralization, promoting and supporting a more resolute cultural consumption. From the years 2000s, a stronger cut in favour of public expenditure for culture has prevented a genuine cultural development, affecting and widening the gap between southern and northern Italy. Culture has been strengthened among the elites, but it is becoming weak among both the majority of those who are considered “new citizens” and those who are suffering by economic issues. On November 25th 2015, Italian Prime Minister Matteo Renzi stated that “any additional Euro spent in security needs to be counterbalanced by an additional Euro spent in education and culture”. Par tibi, Roma, nihil the project conceived to merge contemporary art and archaeology that has taken place at the Palatine Hill, the Roman Forum and the Colosseum from June to October 2016, recording over 1.5 million of visitors, has also provided the chance to make some key considerations about the future of cultural heritage. The historical and topographical scenario of the archaeological heritage sites hides immeasurable potentialities both in relation with the traditional use and the new paths chosen by a tourism more aware, more critic and more discerning of its cultural consumption.

It's 2010 and while record labels fight for survival, new innovative business models have been developed to thrive in this troubling music industry. This research paper examines the pros and cons of the five most promising business models to date.

Las celebraciones feriales se han posicionado en el mercado empresarial como una de las formas de promoción más rentables. Pero qué grado de eficiencia obtienen los oferentes en estas manifestaciones comerciales. El objeto de esta investigación consiste en la aplicación empírica de un modelo DEA que nos ayude a determinar la eficiencia de los expositores de las ferias de arte. Partiendo de un modelo de medición previamente establecido en investigaciones anteriores, éste se ha aplicado sobre los expositores de la feria de arte ALMONEDA 2007, obteniendo unos resultados que servirán de apoyo a la toma de decisiones estratégicas, tanto a expositores como a organizadores de ferias de arte.

Entertainment is often undervalued but its links with show biz, advertising, politics and consummation cultures are by now very strong. In media, advertising, tourism, cruises, food and beverages, gambling, fitness, theme parks, malls we can find increasing shares of entertainment. This large area of production and delivery of cultural contents, worth more than 10% of total consumptions nowadays encounters the Internet  and social networks. Entertainment become a dominant format and language, due complement of every product, event, political party which want to meet people’s choices.
L’entertainment non gode di buona reputazione rispetto alla cultura « alta », ma l’intreccio fra intrattenimento, spettacolo, politica e consumo è ormai inestricabile. Lo troviamo ovunque, nei media e nella pubblicità, ma investe anche il turismo e le crociere, la ristorazione e la moda, il gioco d’azzardo e la fitness, i parchi a tema, i centri commerciali.
Una grande area di produzione e diffusione di contenuti culturali, che vale più del 10% dei consumi delle famiglie, e che incontra oggi Internet e i social network. Un linguaggio dominante, involucro necessario di ogni prodotto, evento, partito che voglia farsi scegliere.

pp. 144, ISBN 978-88-15-24475-8.

"In the article the main aspects of emergence and formation of the entertaining journalism in Ukraine of the 1920s are considered on the example of the illustrated "UZh" ("Universal Magazine") that was issued in Kharkiv (1928–1929). It is found out that hedonist, or entertaining, press was torn between formal experiment, entertaining as such and ideology while also endowed with powerful ludic potential, the complex system of connections between text and image, disposition to active exchange with "high culture" and fiction.

Key words: experiment, entertainment, ideology, formalism, discourse, avant-garde.

У статті розглянуто основні аспекти зародження та становлення розважальної журналістики в Україні 20-х рр. ХХ ст. на прикладі багатоілюстрованого журналу "УЖ" (Харків, 1928–1929). Встановлено, що преса гедоністичного спрямування визначалась розірваністю між формальним експериментом, розважальністю та ідеологією, потужним ігровим потенціалом, складною системою зв'язків між текстом і зображенням, налаштованістю на активний обмін з "високою культурою" і белетристикою.

Ключові слова: експеримент, розважальність, ідеологія, формалізм, дискурс, аванґард."

Plebańczyk, K. & Szulborska-Łukasiewicz, J. red., 2015. Kultura pod lupą. Funkcjonowanie domów kultury na przykładzie Nowohuckiego Centrum Kultury. Raport z projektu naukowo-badawczego, Kraków: Attyka.
///
Plebańczyk, K. & Pałasz, M., 2015. Charakterystyka badań kwestionariuszowych. W K. Plebańczyk & J. Szulborska-Łukaszewicz, red. Kultura pod lupą. Funkcjonowanie domów kultury na przykładzie Nowohuckiego Centrum Kultury. Kraków: Attyka, ss. 19–24.
///
Plebańczyk, K. & Pałasz, M., 2015. Metodyka badania. W K. Plebańczyk & J. Szulborska-Łukaszewicz, red. Kultura pod lupą. Funkcjonowanie domów kultury na przykładzie Nowohuckiego Centrum Kultury. Kraków: Attyka, ss. 80–82.
///
Pałasz, M., 2015. Profil respondenta. W K. Plebańczyk & J. Szulborska-Łukaszewicz, red. Kultura pod lupą. Funkcjonowanie domów kultury na przykładzie Nowohuckiego Centrum Kultury. Kraków: Attyka, ss. 84–87.
///
Książka jest efektem projektu naukowo – badawczego, którego podstawowym celem była chęć lepszego zrozumienia funkcjonowania instytucji kultury oraz potrzeb jej odbiorców, problemów, które wydają się ciągle mało zdiagnozowane, a jednocześnie są kluczowe dla funkcjonowania współczesnej instytucji kultury. Podjęcie takiego tematu wynikało z przekonania, że brak monitorowania uczestnictwa w kulturze i opinii odbiorców na temat funkcjonowania instytucji kultury powoduje, że decyzje są podejmowane przez zarządzających instytucjami w oparciu o ogólną znajomość problemu, a nie faktycznie zidenty kowane potrzeby. Potwierdzają to doświadczenia samych instytucji i ich coraz częstsze próby realizowania badań wśród własnej publiczności, choć na ogół na potrzeby działań marketingowych i bez rozpoznania faktycznych potrzeb. Badacze wyszli z założenia, że dialog między menedżerami kultury i ich konkretnymi odbiorcami, polegający na stałym monitorowaniu potrzeb, prowadzi do usprawniania zarządzania oraz wzrostu poziomu satysfakcji obu stron, zarówno nadawców kultury (instytucji, organizacji), jak i jej odbiorców. Celem podjętego działania jest więc udział w wypracowywaniu nawyku prowadzenia dialogu instytucji z odbiorcami oferty – zmierzającego w stronę stałego monitorowania potrzeb odbiorców kultury. To monitorowanie jednak powinno odbywać się na znacznie szerszą skalę, niż na poziomie konkretnej instytucji. Wydaje się, że i organy administracji publicznej dostrzegają taką potrzebę, gdyż projekt spotkał się z poparciem ze strony Wydziału Kultury Urzędu Miasta Krakowa, który sfinansował publikację wyników przeprowadzonych badań.

Badacze nie są zgodni, co do istotności wpływu obecności organizacji w mediach społecznościowych na sprzedaż produktów i usług. Zgoda panuje natomiast, jeśli chodzi o ocenę skuteczności promowania za ich pośrednictwem - IDEI. A czyż nie IDEE stoją za wszelkimi materialnymi przejawami dziedzictwa kulturowego?

W świecie marketingu mówi się o sprzyjającym budowaniu długotrwałych relacji zmniejszaniu dystansu pomiędzy odbiorcami i organizacjami obecnymi w mediach społecznościowych, o możliwościach budowania i rozwijania świadomości marki organizacji dzięki serwisom typu Facebook, Youtube czy Twitter, czy wreszcie o konieczności budowania społeczności wokół organizacji. W przypadku instytucji zajmujących się upowszechnianiem dziedzictwa kulturowego, jakimi są muzea, społeczności skupione wobec IDEI będących przedmiotami ich misji już istnieją, a media społecznościowe pozwalają się tym społecznościom zintegrować oraz umożliwiają im łatwiejszy dostęp do informacji związanych z dziedzictwem kulturowym. Sprawiają również, że możliwe staje się ocenianie, aktywniejsze uczestnictwo i czynne wpływanie na realizację ich misji.

Z jakich mediów społecznościowych korzystają polskie instytucje upowszechniające dziedzictwo kulturowe? Które z nich robią to najskuteczniej i jak tę skuteczność mierzyć? Jak kształtują się światowe trendy w upowszechnianiu dziedzictwa kulturowego za pośrednictwem mediów społecznościowych? Na te pytania starałem się odpowiedzieć w referacie.

The present paper focuses on the critical role of message design and production in the communication strategy of cultural organizations and the importance of the message‟s innovative and interactive character, in order for it to transfer the desired information to the public which will lead to the desired result pursued by the message producer who, in our case, is a cultural organization.
Our interest will focus mainly on semiotics as a method of message analysis. Within this aspect, we will present and analyze the case of the video entitled “Our heroes are back”¹ by Rijksmuseum, which became a powerful communication tool that marked the ten-year-long completion of the museum‟s new building, serving the purpose for which it was created in the best possible way. The specific video is an excellent example of an effective communication message, which was entirely relevant and in compliance with the overall communicative identity and mission of Rijksmuseum regarding its relationship with the public.

Positioning strategy for a new community orchestra to exploit a market gap based on empirical survey results - the Pops orchestra category. Marketing implications to survive in an oversaturated and declining market that is the Toronto orchestral community.

Perceptual (Brand) Map of Toronto Orchestras based on the following dimensions:

Professional Vs. Amateur
International Vs. Community
Serious Vs. Trendy
Standard Rep Vs. New Rep
Mature audience Vs. Younger Audience
Traditional Vs. Pop
Expensive Vs. Cheap
Formal Concerts Vs. Informal