Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
…
4 pages
1 file
Archeologia Polski, 1977
Przegląd Geologiczny, 2019
The landslide on the northern slopes of Magura Witowska is an example of a consequent-structural type of landslide. It has been developed due to several favorable conditions like: monoclinal layer deposition where the dip angle and direction of collapsing layers are close to those of slope exposition. Moreover, shale packages are commonly present in the bedrock. In the lower part of the landslide an elongated basin filled with peat sediments is situated. The 8-m long profile was recovered with an Instorf sampler for 14 C dating and pollen analysis purposes. The results of radiocarbon dating and pollen analysis point to Subboreal and Subatlantic age of these sediments. Undisturbed biogenic sedimentation, lack of minerogenic intercalations together with the unbroken course of pollen succession suggest that the studied landslide has not undergone any significant active events since its formation.
2020
Artykuł charakteryzuje transatlantycki (amerykańsko-niemiecko-austriacko-polski) projekt badawczo-edukacyjny z obszaru public history dotyczący Moszczankigórskiej wsi o średniowiecznym rodowodzie, położonej w powiecie prudnickim, w pobliżu granicy z Czechami. Wkładem merytorycznym do projektu ze strony polskiej (Uniwersytetu Wrocławskiego) było m.in. przygotowanie informacji o historii wsi Moszczanka i jej XIX-wiecznych przeobrażeniach. Formalnie inicjatorem projektu był Andrew Bergerson z University of Missouri w Kansas City; faktycznie projekt powstał z inicjatywy rodziny Roberta Kiefera, potomka niemieckich emigrantów z Moszczanki (wówczas Langenbrück) z końca XIX wieku, która przekazała do zbiorów archiwalnych amerykańskiego uniwersytetu zbiór korespondencji i fotografii swoich przodków z przełomu XIX i XX wieku.
Krakowski Rocznik Archiwalny, 2021
Ważną postacią w powojennym nauczycielskim środowisku Krakowa była Jadwiga Turkowska z domu Czarnecka (1889–1982), nauczycielka matematyki w II Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Jana III Sobieskiego. Znakomita pedagog, pracująca do 78. roku życia, wywarła wpływ na kilka pokoleń absolwentów krakowskich liceów. Córka zesłańców, była jedną z pierwszych kobiet, które zdobyły dyplom carskiego Uniwersytetu Petersburskiego. Odegrała też w okresie międzywojennym i w czasie II wojny światowej istotną rolę w szkolnictwie wileńskim. Udało się odnaleźć szereg informacji o rodzinie Jadwigi Turkowskiej, w tym omskie i wileńskie archiwalia, odtworzyć przebieg jej pracy zawodowej i zebrać wspomnienia o tej nietuzinkowej nauczycielce, z wdzięcznością zapamiętanej zarówno w kręgu rodziny i przyjaciół, jak i w gronie kolegów i uczniów z różnych etapów jej kariery. Jadwiga Turkowska née Czarnecka (1889–1982) An important figure in Krakow’s post-war teaching environment was Jadwiga Turkowska née Czarne...
Nauka
Antropologia kultury Wojciecha J. Burszty Z "etnografii życia" Wojciecha J. Burszty Piątego lutego 2021 roku zmarł profesor dr hab. Wojciech Józef Burszta. Pietnastego lutego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie pożegnała go rodzina, grono przyjaciół, koleżanki i koledzy z uczelni oraz grupa studentów. Profesor zapisał się w pamięci wielu ludzi, o czym świadczą przede wszystkim internetowe wpisy, których autorzy, często we wzruszających słowach, wspominali go, przywołując ważne dla nich spotkania i zdarzenia z jego udziałem. Znaleźli się wśród nich przedstawiciele środowiska intelektualnego, słuchacze jego wykładów i uczestnicy seminariów, spotkań autorskich oraz znajomi "z dawnych lat" i mniej odległych czasów, w których życiu zaistniał. Jego śmierć to także wielka strata dla wielu ludzi i instytucji, w których pracował, a po zakończeniu zatrudnienia utrzymywał kontakty naukowe. Zmarł o wiele za wcześnie, niespełna dwa miesiące przed ukończeniem 64. roku życia. Dramatyczny dla niego pod względem zdrowotnym rok 2020, był rokiem 40-lecia jego działalności naukowej, licząc od pierwszego artykułu-będącego pokłosiem pracy magisterskiej-opublikowanego w roczniku etnograficznym "Lud", w 1980 roku (Burszta W., 1980). Mógł jeszcze wiele uczynić dla nauki, napisać sporo mądrych tekstów, zważywszy jego rozległą wiedzę, erudycję, kompetencje badawcze, pracowitość i sprawne pióro. Mógł udzielić znaczących społecznie wywiadów interpretujących i tłumaczących trudne do ogarnięcia przez ogląd potoczny "dziejące się dzieje" i zabrać głos w interesujących opinię publiczną kwestiach, co wielekroć czynił. Na koniec wypowiedział się o swoim życiu jako antropolog właśnie. Świadom nadchodzącego nieuchronnie bliskiego odejścia, z myślą, że przyszłość może nie będzie mu już dana, pisał "mozolnie" w ostatnich miesiącach książkę Umykanie-wedle jego własnych słów-"książkę-kataster, która pozwala-mam nadzieję inaczej spojrzeć na własne życie w sytuacji, kiedy wszelka pewność popada w ruinę". Dokonując jego retrospektywnego oglądu, nazwanego przezeń "etnografią życia", odbył ostatnią "antropologiczną wędrówkę po kulturze". Za jej zapowiedź-z dzisiejszego punktu widzenia-uznać można wywiad prasowy, którego udzielił w 2012 roku, dotyczący tematu "śmierci w kulturze współczesnej", zatytułowany Chcemy zostawić ślad. Opowiadając na inaugurujące rozmowę pytanie o strach przed śmiercią, powiedział: "Jeśli ktoś powie, że się nie boi, * Dr hab. Jan Grad, prof. UAM
Academia Medicine, 2023
Contemporaneidade em discurso, 2023
EFFECT OF CAFFEINE ON COGNITIVE FUNCTIONS, 2019
BIBLIOGRAFÍA LATINOAMERICANA, 2024
communication , 2012
Cuadernos de Bioética, 1995
Danube, 2023
Aquaculture Journal
European Economic Review, 1982
Journal of Optical Communications, 2007
Respirology, 2018
The Astrophysical Journal, 2015
Proceedings of the ... International Florida Artificial Intelligence Research Society Conference, 2022
Zbornik Matice srpske za drustvene nauke, 2020
Revista de Investigaciones Veterinarias del Perú, 2015
Acta Psychologica, 1993