Konumsal Medya ve Coğrafi Gerçeklik

Konumsal Medya, 2020

Mekân ve gündelik yaşam arasında diyalektik bir ilişki bulunmaktadır. Mekânın üretimi toplumsal yapının bir sonucu olduğu gibi, toplumsal olgular ve gündelik yaşam da mekânın düzenlenmesi yoluyla biçimlendirilmektedir. Paris Komü- nü’nden bu yana toplumsal hareketleri denetim altına almak için yapılan bul- varlardan, tüketim kültürünü merkeze alan AVM’lerin inşasına kadar birçok ör- nek aracılığıyla mekânın gündelik yaşam, boş vakit, tüketim, eğlence, mücadele, direniş üzerindeki etkileri somutlaştırılabilir. Benzer şekilde gündelik yaşam ve toplumsal imgelem üzerinde güçlü bir etkiye sahip olan diğer öğe ise medyadır. Medya yalnızca içinde bulunduğumuz anı algılama biçimimizi etkilemekle kal- mamakta, bir tarih, geçmiş ve hafıza inşasında rol oynamaktadır. Fiziksel mekân ile mekâna ilişkin dijital enformasyonu bir araya getiren konumsal medya, med- ya ile mekânın gücünü bir araya getirerek, toplumsal tahayyül ile gündelik ya- şamdaki tercih ve eylemlerimiz üzerinde çok daha geniş bir etki alanı yaratmak- tadır. Söz konusu etki hafıza özelinde ele alındığında ise, medyanın hafıza işlevi ile hafıza mekânlarının simgeledikleri bir araya gelerek dönüşüme uğramaktadır. Yeni medyaya özgü katılımcı kültür ile bireysel içerik üretiminin toplumsal anlamı oluşturma pratiklerine konum tabanlı hizmetlerin eklenmesiyle, mekân- sal hafızanın üretim, erişim ve muhafazası dönüşüme uğramıştır. Konumsal medya, mekânı algılama sürecine dahil olurken mekânın hikayesi kullanıcı eliyle yazılmakta, kullanıcının mekânsal deneyimi toplumsal hafızayı oluştur- maktadır. Diğer yandan tarihi mekânlar konum tabanlı uygulamalar aracılığıyla yeniden yorumlanmakta, geçmiş ve şimdi bir arada deneyimlenmekte, hafıza mekânlarına ilişkin toplumsal imgelem yeniden üretilmektedir. Gerek mekâ- nın hafızasını yaşanılan an ile birlikte deneyimlemeyi sağlayan, gerekse bireysel mekân deneyimleriyle toplumsal hafızayı kurgulayan konumsal medya uygula- maları, tahakküm amaçlı ya da ticari amaçlı birçok fırsat sağlayabilecek olmakla birlikte seyahat ve turizm deneyimleri üzerinde değinilebilecek yönleri taşısa da bu çalışmanın amacı, konumsal medya ile hafıza yaratım sürecini açıklamaya çalışmaktır. Bu çalışmada hafıza-mekân ilişkisinde konumsal medyanın etkisi ortaya koyulmaya çalışılırken, bu ilişkinin en çok temas ettiği zaman ve insan faktörleri üzerinden bölümlendirme yapılması gerekli görülmüştür. Ha- fıza-mekân-medya ilişkisine kısaca değinildikten sonra önce mekânın geçmişini içinde bulunduğumuz ana taşıyan, geçmiş ile şimdinin birlikte deneyimlenme- sini sağlayan konumsal medya uygulamalarının hafıza mekânlarına eklemlen- mesi tartışılacaktır. Sonrasında, konumsal medya ile mekânı okuma, yazma, arşivleme ve hatırlama pratikleri izleğinden, bireysel mekânsal deneyiminlerin mekâna ilişkin toplumsal hafızayı biçimlendirişi açıklanmaya çalışılacaktır.

ÖZET Bu çalışma, "medyatikleşme" kavramını ve bunun kuramsal temellerini irdelemektedir. Medyatikleşme, gündelik pratiklerin ve sosyal ilişkilerin medya teknolojileri ve medya kuruluşları tarafından şekillendirildiği bir süreci ifade eder. Medyatikleşme, medyayı her türlü önemli kültürel, politik ve sosyal gelişmelerin merkezine yerleştiren bir yaklaşım olarak ortaya çıkmaktadır. Bu makale medya ve iletişim çalışmalarında medyatikleşme yaklaşımlarını tartışmayı ve Türkçe yazındaki medyatikleşme kavramı için kuramsal bir temel oluşturmayı amaçlamaktadır. ABSTRACT This study examines the concept of "mediatization" and its theoretical foundations. Mediatization refers to the process that everyday practices and social relations are shaped by mediating technologies and media organizations and emerges as an approach that places the media at the centre of all kinds of important cultural, political and social developments. This article aims to discuss the range of approaches to mediatization theory in media and communication studies and to provide a theoretical basis for the Turkish mediatization literature.

2018

Noelle Neumann Suskunluk Sarmali Teorisi'ni 1974 yilinda ozellikle kitle iletisim araclari baglaminda gelistirmistir. Ancak 21. yuzyilda internet teknolojileri kitle iletisimiyle ic ice gecmis ve “cevrimici(online) medya” kavrami insanlarin gunluk hayatinin bir parcasi haline gelmistir. Fikirleri toplum tarafindan desteklenmeyen insanlarin konusmaktan cekinmesi, bunun tersine gorusleri toplum tarafindan kabul gorenlerin daha cok konusmak istemesi olarak ozetlenebilecek “Suskunluk Sarmali” cevrimici medyada kisilerin goruslerini ifade etmelerinde ne denli gecerlidir sorusu bu calismanin ana sorusudur. Teoriyle ilgili bir literatur taramasi, Neumann'in oz yasam bilgisi, kitle iletisiminde ve cevrimici medyada konuyla ilgili farkli ulkelerde yapilmis arastirma ornekleri makalenin kapsamini olusturmaktadir. Makale kavramsal bir calismadir.

ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 2012

Hakikat" arayışının çok sayıda eleştiriye maruz kaldığı son dönem felsefe tartışmalarında, kesinliğin yerini yorum çeşitliliğinin aldığı ve retoriğin önem kazandığı görüşler ön plana çıkmıştır. Modern epistemolojiye yönelik eleştirileri içeren bu görüşlerde mutlak hakikatlerin yerini geçici yorumların almasında son yüzyılın tele-teknolojik gelişmelerinin de önemli payı olduğu görülmektedir. Günümüzde kitle iletişim araçları ve tekno-bilimsel ürünler, enformasyonun iletilmesini, yayılmasını sağlayan birer araç olmaktan çok, bilgisel alanı inşa eden birimler olarak düşünüldüğünde, hakikat alanının ve bununla bağlantısında-etik-politik karara dayanan-eylem alanının, enformasyon sistemleri ve kitle iletişim araçlarındaki gelişmelerle bağlantılı olarak yeniden değerlendirilmesi tartışmaların verimliliğini sağlamak bakımından önemlidir. Bu bakımdan bu çalışmanın amacı, bilgisel alanda "hakikat" arayışının yerini yorum çoğulluğuna bırakmasında tele-teknolojik gelişmelerin rolünü-eylem alanı ile bağlantısını da göz önünde bulundurarak-McLuhan, Baudrillard, Virilio gibi düşünürlerin görüşleri doğrultusunda ele almaktır.

2018

Bu calismada amaclanan, medya incelemelerine alternatif kuram ve yontem onermektir. Calisma, medyanin ozellikle neo-liberal politikalarin uygulanmasiyla beraber degisen/donusen yapisi ve iceriginin ancak elestirel bir perspektifle cozumlenebilecegini iddia etmektedir. Makale, elestirel perspektifin kalkis noktasini ise, Gramsci’nin “tarihsel blok” kurami ve diyalektik yonteme dayandirmaktadir. Bu calismanin ana akim iletisim arastirmalarina karsi onerdigi kuram ve yontemin temelini butunsel bir bakis acisi olusturmaktadir. Medya calismalarinda butunsel yaklasimin, tarihsel/toplumsal kosullari da hesaba katarak ilerledigi dusunuldugunde, makalenin ana akim iletisim arastirmalarinin medyayi atomize ederek inceleyen perspektifinin de otesine gececek bir olanak saglayacagi dusunulmektedir. Medyayi belli bir tarihselligin ve toplumun butunlugu icinde kavramayi oneren calismada, icsel iliskiler felsefesi onemli bir yer tutmaktadir. “Tarihsel blok” kurami ve diyalektik dusuncenin sirasiyla...

Binark. M. ve B. Kılıçbay “Türkiye’de Gerçek Televizyonu ve Telegörsel Kimlikler” (Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi) İletişim Araştırmaları Dergisi, 2(1):73-92. (2004) ISSN: 1303-7900

2019

TV preaching (also known as Televangelism in the US) is a media product that started to appear in TV channels around the world during the 1970s and made its way to Turkey in the 1980s. Being a by-product of collaboration between media and religion, this concept has started to become more popular in recent years with the help of another concept called “Return to the Sacred” which is seen as a universal phenomenon by social scientists. Media entered into a new era with TV preachers who used its tools to promote religious ideas. On the other hand, the concept of religious preaching has also taken a different form due to constant interaction with technological advances of the century. As media and religion share a common goal of addressing and influencing the masses, their by-product TV preaching is aimed at conveying the religious message accurately and in an effective and simple way. The significant contribution that preachers made to the ratings of TV networks proves that this new co...

HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi [Journal of Academic Literature],, 2018

2016

Cografi olarak bolge; Bir kentin veya toprak parcasinin, bilincli bir belgeleme yoneltisinin sonucu olarak, isleyim, tarim, konut, yonetim, tecim vb. islevleri icin, duzen tasarimda ayrilmis alanlardan her biridir. Bir toprak parcasinin, dogal ozellikleri, nufus yapisi, kaynaklari, cikarlari acisindan turdeslik gosteren, bir butun olarak tasarlanmasinda yarar gorulen bolumudur. Sinirlandirilmis toprak parcasidir. Bolge turleri, bilimlere gore degiskenlik gosterir. Cografyacilar, Tarihciler, Sosyologlar, Matematikciler, Ekonomistler, Planlamacilar, Idareciler, Egitimciler ve bunun gibi cok fazla sayida bilim ve hizmet adami tarafindan bolge kavrami kullanilir ve her birinin bolge anlayisi farklidir. Cografi bolgeler olarak, dogal ve beseri bolgelerin tumunun birbirleriyle butunluk arz ettigi bolge demektir ve degil Turkiye’de, yeryuzunde bile boyle bir toprak parcasinin varligi dusunulemez. Dolaysiyla cografi bolge tamamen hayal urunudur. En fazla bir veya iki alt birimi bir arada go...