Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
Das Museum von Bursa besitzt sehr viele antike Steindenkmäler, insbesondere aus der Umgebung. Die Steine stammen meist aus den Territorien der antiken Städte, die im Gebiet von Bursa liegen. Doch sind auch Denkmäler aus weiter entfernt liegenden Orten im Museum zu finden. Da diese meist von der Jandarmarie beschlagnahmt wurden, lassen sich in vielen Fällen ihre genauen Fundorte nicht mehr zurückverfolgen. New Dedications from the Bursa Museum Abstract In our works at the Bursa Museum conducted for many years, we surprisingly managed to copy only a small number of dedications or inscriptions with religious content. In this paper, we publish and evaluate all the new dedications recorded during our museum research (except for no.9). Dedications are mostly in the form of stelai and new epitheta are attested in some of them. In addition to stelai, there are a few altars and one Zeus statuette. Some uninscribed artefacts are also included in the article. Many of them have been brought to the museum from Bursa and its vicinity and belong to Late Hellenistic and Roman Imperial Periods.
Gephyra, 2020
In our works at the Bursa Museum conducted for many years, we surprisingly managed to copy only a small number of dedications or inscriptions with religious content. In this paper, we publish and evaluate all the new dedications recorded during our museum research (except for no.9). Dedications are mostly in the form of stelai and new epitheta are attested in some of them. In addition to stelai, there are a few altars and one Zeus statuette. Some uninscribed artefacts are also included in the article. Many of them have been brought to the museum from Bursa and its vicinity and belong to Late Hellenistic and Roman Imperial Periods.
LIBRI, 2023
Im Rahmen unserer Studien über die Kulte in der Region Phrygien arbeiteten wir auch im Archäologischen Museum von Uşak und nahmen die entsprechenden auf. In diesem Artikel werden die kleinen Votivsteine vorgestellt, die wir untersucht haben. In dem Artikel erfolgt eine Analyse der 53 Werke. Die Weihungen fügen sich in das allgemeine Bild der Votivsteine, Götter und Kulte in Phrygien ein. In dem Artikel werden die Weihungen nach den Namen der Götter gruppiert, was in Übereinstimmung mit den aus den Inschriften gewonnenen Informationen erfolgt. Die Opfergaben wurden Göttern wie Apollon Alse-nos, Apollon, Zeus, Zeus Anpelikos, Zeus Ampelites, Zeus Thallos, Meter Appaktis? dargebracht. Die Wei-hungen, die aufgrund ihrer stilistischen Merkmale einer bestimmten Gottheit gewidmet sein könnten, auch wenn der Name der Gottheit nicht mehr erhalten ist, wurden der Gruppe der betreffenden Gottheit hin-zugefügt. Unter den hier vorgestellten Weihungen ist eine Gruppe von Votivstelen, die Apollon gewidmet sind, besonders wichtig, da sie zusammen auf ein ländliches Heiligtum des Apollon (/Apollon Alsenos) hin-weisen (Nr. 1-16 und vielleicht Nr. 17). Obwohl einige dieser Votivstelen bereits veröffentlicht wurden (Varinlioğlu, I.Uşak Museum), werden sie hier zum ersten Mal zusammenhängend veröffentlicht und ana-lysiert. Banaz und die umliegenden Dörfer, in denen die Votivstelen gefunden wurden, waren in der Antike Teil des Territoriums von Akmonia.
Libri 9, 2023
As part of our studies of the cults of the Phrygian region, we also worked in the Archaeological Museum of Uşak and recorded the relevant data. This article presents the small votive stones that we have studied. The article analyses the 53 pieces. The dedications fit into the general picture of votive stones, gods and cults in Phrygia. In the article the dedications are grouped according to the names of the gods, in accordance with the information provided by the inscriptions. The offerings were made to gods such as Apollo Alsenos, Apollo, Zeus, Zeus Anpelikos, Zeus Ampelites, Zeus Thallos, Meter Appaktis? Dedications which, on the basis of their stylistic characteristics, could be attributed to a particular deity, even if the name of the deity has not survived, have been added to the group of the deity in question. Among the dedications presented here, a group of votive stelae dedicated to Apollo is particularly important, as together they point to a rural sanctuary of Apollo (/Apollon Alsenos) (nos. 1-16 and perhaps 17). Although some of these votive stelae have been published before (Varinlioğlu, I. Uşak Museum), this is the first time they have been published and analysed together. Banaz and the surrounding villages where the votive stelae were found belonged to the territory of Akmonia in ancient times.
Phaselis , 2024
Gephyra 23, 2022
Wir setzen unsere epigraphische Arbeit im archäologischen Museum von Bursa fort und veröffentlichen in diesem Artikel jene Inschriften, die gerade im Museum angekommen sind oder noch nicht veröffentlicht wurden, in Fortsetzung zu unseren vorherigen Artikeln (vgl. Akyürek Şahin-Uzunoğlu 2019a). Unter den im Artikel veröffentlichten Inschriften findet sich eine große Bandbreite und Vielfalt an Werken aus hellenistischer Zeit sowie vor allem aus der römischen Kaiserzeit. Neben einigen Ehreninschriften (Nr. 1; 15-16) handelt es sich im Allgemeinen überwiegend um Grabinschriften. Die meisten Inschriften wurden in Bursa und dessen Territorium gefunden. Zudem werden auch Inschriften, die in anderen Regionen gefunden wurden und sich nun im Museum Bursa befinden, in diesem Artikel vorgestellt (Nr. 2-4, 16). Außerdem befinden sich im Museum einige Inschriften, die durch Schmuggel aus anderen Regionen dort
2010
The Museum of Bursa has a huge number of archaeological and epigraphic artifacts primarily from Bithynia, Mysia and Phrygia. In 2004 we began to continually record the inscriptions that had been brought to the museum since 1993. The inscriptions from Prusa ad Olympum and its territory were published in a corpus of two volumes (IPrusa I and II). The main aim of our work has been preparing a new corpus that covers the new inscriptions. But work like this article will continue to introduce new inscriptions prior to the publication of the corpus. Here we introduce ten new funerary inscriptions. One of the inscriptions is on a large altar, the others on stele. Except for two steles (no. 3-4), all were discovered in Prusa and its territory (see the map). The other two steles were found in Balıkesir (in the territory of Hadrianoutherai) according to the inventory records. All the steles carry reliefs. On stele nos. 5 and 6 there are the reliefs of funeral banquets (Totenmahlreliefs). On altar no. 8, the gravestone of a young man and his mother there is a large architrave that probably carried a sarcophagus, as was usual in Bithynia.
Phaselis X, 2024
Zeus Bronton is one of the most important deities worshipped in the area of Dorylaion. The spread of the cult from this region to various areas of north-west Phrygia and to the area of modern-day Bilecik in Bithynia can be traced on the basis of the inscriptions. There are almost four hundred inscriptions dedicated to this god, and new inscriptions are constantly being discovered. This article presents new inscriptions dedicated to Zeus Bronton, which are either in the museum of Eskişehir or in the collection of Firuz Kanatlı (see nos. 17 and 18, see also Appendix 6). Some are purely votive stones, others are gravestones that were also dedicated to Zeus Bronton. The appearance of Zeus Bronton and other deities as grave guardians on some Phrygian gravestones is a well-documented phenomenon that has been studied in detail.
Gephyra 19, 2020
In this article, we present 18 new dedications to Hosios and Dikaios that are preserved today in the Eskişehir Archaeological Museum. One of the inscriptions (no.14) belongs to the Firuz Kınatlı collection registered to the museum. The deities of Hosios and Dikaios and their cult have been studied in some detailed articles to date. All the dedications offered to these gods and other epigraphic materials related to them have been catalogued. On the other hand, new monuments concerning the cult of these gods have been continuously published since M. Ricl’s last compilation in 2008. This new material is also given in the article as an addendum. The monuments, including the new ones introduced in this paper, as well as those in the adden-dum, bring the total number to nearly 200. The first 9 monuments in the article were discov-ered together during canalisation work in the same place. All of these altars are of large heights and have been worked in almost the same style. Amongst these monuments 8 are in-scribed, and it is easily understood from their context that they are dedications or ex-votos to Hosios and Dikaios, while one of them (no. 9) remains uninscribed. The find-spot was either a sanctuary, unless the monuments had been transported to this spot from a sanctuary nearby. The find-spots of the other monuments in the article are mostly within the territory of Dorylaion, while some monuments do not belong to this region (for example, nos. 10 and 18). For a few others, there is no information available regarding their find-spots. Even though the monuments published here for the first time do not shed much new light on the cult of Hosios and Dikaios, they increase the number of the dedications originating from Dorylaion and consequently strengthen the thesis put forward earlier that the cult has its roots in this region. Most of the dedications are in the form of an altar; there are only a few stelai, which is in line with the general situation for Hosios and Dikaios dedications. From their stylistic features and the lettering style, we can date them to between the 2nd half of the 2nd century and the 3rd century A.D.
Abstract This article presents some 40 hitherto unpublished inscriptions from the Bolu museum, most of which stem from Klaudiupolis, though in some cases the provenance remains unclear. Two inscriptions were found on the coast near Akçakoca (Dia) on the boundary between Prusias ad Hypium and Herakleia Pontike. One of these inscriptions (no. 5) attests that the cult of Zeus Bennios known from Phrygia and the middle Sangarios valley had spread as far as that region. Two dedications stem from Phrygia and were given as a permanent loan by the museum of Afyon. Of historical importance is the honorary inscription no. 3, as it attests that the consul Arabianus was a native of Klaudiupolis. The honorary inscription no. 2 acquaints us with the notable Titus Domitius Pius Iulianus, undoubtedly a descendant of the Domitius Pontikus Iulianus who in the Hadrianic period founded the now unearthed stadion. The funerary inscriptions are frequently engraved on moulded column drums, which were widely used in the East Bithynian and West Paphlagonian region. Of these, four feature epigrams praising the virtues of the deceased. From a Christian context are a baptismal font bearing the name of the donor, a barrier plate with a quotation from Matthew's Gospel and a cross-shaped funerary stele of the presbyter Polychronios. Also included in the catalogue are a dozen further stones bearing no inscriptions. Özet Bolu Müzesi’nden Yeni Yazıtlar 1981 yılında hizmete açılan Bolu Müzesi’nde yaklaşık 65 civarında yazılı taş eser korunmaktadır. Bu eserlerin bir kısmı F. Becker-Bertau tarafından 1986 yılında yayımlanan Klaudiupolis kent korpusuna alınmıştır, bkz. Die Inschriften von Klaudiupolis(Inschriften griechischer Städte aus Kleinasien 31, Bonn 1986). Bolu şehir merkezinde yapılan bir kazı sırasında bulunan ve sonradan müzeye getirilen iki gladyatör yazıtı ise M. Ündemiş ve D. French tarafından yayımlanmıştır, bkz. Epigraphica Anatolica 13, 1989, s. 91-98 (burada dn. 2). Kentin 12 phylesinin İ. S. 198 yılında İmparator Septimius Severus’a diktikleri heykel kaidesini de Chr. Marek bilim dünyasına tanıtmıştır, bkz. Museum Helveticum 59, 2002, s. 31-50 (burada dn. 3). Birçoğu müzede korunan ve henüz yayımlanmamış 35 eser ise 2005, 2007 ve 2008 yıllarında Bolu Müzesi’nde yaptığımız çalışmalar sırasında tarafımızdan tespit edilmiş olup bu makalede tanıtılmaktadır. Bu eserlerin beş tanesi 2008 yılında başka eserlerle birlikte civar köylerden getirilmiş olup bugün müzenin izni ile Bolu Valiliği’nin bahçesinde durmaktadır (burada no. 12, 18, 19, 25, 26). Makalede Bolu bölgesinden daha önce yayımlanmış bazı eserler için (no. 18, 39 ve 40) ekleme ve düzeltme de önerilmektedir. Burada tanıtılan bazı eserlerin buluntu yerleri bilinmemektir. Bazıları merkezde bulunmuştur ve doğrudan Klaudiupolis kentine aittir. Müze envanterinde kırsal kesimden gelen bazı yazıtlar da bulunmaktadır. İki yazıt Karadeniz kıyısında Akçakoca yakınlarında bulunmuştur (no. 5 ve 17) ve Prusias ad Hypium kentine aittir. İki adak steli (no. 10 ve 15) Afyon Müzesi’ne ait olup Bolu Müzesi’nin kuruluş aşamasında 1979 yılında bu müzeye nakledilmiştir. Makalede tanıtılan eserlerin beş tanesi onur yazıtı (no. 1-5), onbir tanesi adak yazıtı (no. 6-16), dört tanesi mezar epigramı (no. 17-20), ondört tanesi mezar yazıtı (no. 21-34) ve üç tanesi de geç dönem (Bizans) yazıtlarıdır (no. 35 ve 37-38). Üzerinde yazıt bulunmayan ama khristogram olan küçük bir sunak da tanıtılmaktadır (no. 36). Son olarak, üzerinde büyük bir olasılıkla hacim ölçüsü veren yunanca 63 rakamı kazınmış olan büyük bir pişmiş toprak pithos tanıtılmaktadır (no. 41). Onur yazıtlarından bir tanesi (no. 1) İmparator Hadrianus onuruna dikilen bir heykelin kaidesidir. Klaudiupolis kentinin, sevgilisi Antinoos’un buralı olması nedeniyle imparator için ne kadar önem arzettiği ve imparatorun bu kente çok cömert davrandığı bilinmektedir. İki numaralı onur yazıtı Klaudiupolisli Domitius Ponticus Iulianus isimli genç bir şahsın kentin bule ve demosu tarafından ölümünden sonra onurlandırılmasıdır. 2008 yılında Bolu’nun ana caddelerinden birindeki bir kazı sırasında tesadüfen antik kentin stadyumunun bir kısmı ortaya çıkarılmıştır. Stadiuma ait yapı yazıtı günümüze kalmış olup yapı İmparator Hadrianus ve Klaudiupolis kentinin demosuna adanmıştır. Stadiumu yaptıran şahsın adı da yazıtta geçmekte olup ismi Domitius Ponticus Iulianus’tur. Bu şahıs, adının da açıkca gösterdiği gibi, buradaki iki numaralı yazıtta adı geçen şahıslarla akraba olmalıdır. Stadium ve yazıtı bu makalenin yazarları tarafından yayıma hazırlanmaktadır. Çeşitli valilik görevlerinde bulunmuş senatör Ulpius Arabianus’un amcası Aristaeus için diktiği üç numaralı yazıt hakkında bkz. M. Adak, Gephyra 4, 2007, s. 155-163. Prusias ad Hypium buluntusu olan beş numaralı yazıtta bir kült cemaati (bennos) bir karı kocayı onurlandırmaktadır. Yazıtta adı geçen cemaat bugüne kadar bilinmemekteydi. Adak yazıtlarına genel olarak bakıldığında ise, iki Phrygia adağı (Zeus Alsenos ya da Petarenos ve Hosios) hariç, Bithynia’da tapınım görmüş tanrılar karşımıza çıkmaktadır: Zeus, Zeus Soter, Meter Theon, Apollon, Artemis. Bunların dışında İmparator Titus için de bir adak sunağı vardır (no. 6). Zeus’a yapılan sunulardan birisi Zeus büstü biçimindedir. Bu ikonografideki büstler Bithynia-Phrygia sınır bölgelerinde (Bilecik ve civarı) çok sayıda ele geçmiştir ve olasılıkla Bithynia’da da tapınım gören Zeus Bronton’u betimlemektedirler. Buradaki büstün de bu tanrıyı betimliyor olması olasılık dâhilindedir. Mezar yazıtlarının büyük çoğunluğu profilli sütun biçimli büyük sunaklar üzerinde bulunmaktadır. Bu mezar tipi Doğu Bithynia ve Batı Paphlagonia bölgelerinin tipik bir özelliği olup birçok benzeri bulunmaktadır. Yükseklikleri iki metreyi aşan bu mezar taşları, uzaktan da görülebilmeleri için olasılıkla ölünün gömülü olduğu mezarın üzerinde bulunan Tümülüslerin tepesinde durmaktaydı. Mezar yazıtları dört tanesi hariç, vezinli değildir ve yazıtlardaki ifadeler bölgeye özgüdür. Dört mezar yazıtı ise epigramları da içermektedir (no. 17- 20). Bunlardan iki epigram distikhonlar şeklinde kaleme alınmıştır (no. 17 ve 20). 18 numaralı şiir tamamen Heksametronlardan oluşmaktadır. 19 numaradaki şiir ise İambik Trimetron ölçüsünde yazılmıştır. Mezar taşları üzerine zaman zaman işlenen bağcı bıçağı (no. 20, 25, 26) gibi motifler yörenin çiftçi karakterini vurgulamaktadır. Mezar stellerinden bir tanesi (no. 33) Phryg stilinde yapılmıştır ve Bithynia bölgesinin birçok yöresinde Phryg kültürünün varlığı bilinmektedir. Hıristiyanlık dönemine ait yazıtlar ise, üzerinde Khristogram içeren yazıtsız ufak bir altlık (no. 36) dışında, üzerinde İncil’e ait bir cümle bulunan levha parçaları (no. 35) olasılıkla bir kiliseye aittir. Yonca yaprağı biçimindeki vaftiz teknesi (no. 37) ve haç biçimindeki (no. 38) levha ise mezar taşları olup üzerlerinde yazıtları vardır. Yazıtlardan birisinde (no. 38) bir presbyter’in (din görevlisi) adı geçmektedir. Makaledeki yazıtlar özellikleri ve içerikleri itibariyle genel olarak Klaudiupolis ve çevresinin özelliklerine uymaktadır ve bu bölge hakkındaki bilgilerimizi zenginleştirmektedir. Yazıtlarda yerli (Phryg isimleri dâhil), Yunan ve epeyce de Latin şahıs isimlerine rastlanmaktadır ve bölgedeki Romalılaşma bu isimler aracılığıyla da izlenebilmektedir. Yazıtlarda Bithynia bölgesinde çok gözlemlenen çok sayıda ligatüre rastlanmaktadır. Makalede ayrıca Bolu Müzesi’nde korunan ancak yazıtı olmayan birkaç eser de tanıtılmaktadır. Bunlar katalogda numara 42-53 arasında incelenmektedir. Yazıtsız iki altar (no. 42-43), iki phallos taşı (no. 44-45), figürlü (no. 46-49) veya figürsüz (no. 50-51) ostothekler, ostothek biçimli gövdesi olan bir mezar taşı (no. 52)ve bir vaftiz teknesinden (no. 53) oluşmaktadır.
Gephyra 18, 2019
Dieser Artikel stellt eine Gruppe von altgriechischen Inschriften vor, die sich heute im Museum von Eskişehir befinden und noch unveröffentlicht sind. Die Inschriften, die sich im Museum befinden, stammen in der Regel aus den antiken Städten Dorylaion, Nakoleia, Midaion oder Pessinus sowie aus deren Umgebung. Seitdem C. W. M. Cox und A. Cameron im Jahre 1937 erstmals die Inschriften aus Eskişehir sowie aus den Territorien von Dorylaion und Nakoleia in einem Corpus gesammelt und dieses (Corpus) als MAMA V veröffentlicht haben, ist eine lange Zeit vergangen. 1 Abgesehen von dieser Arbeit fehlen weiterhin neue Inschriftencorpora für die beiden Städte. Die epigraphische Erforschung dieses Gebietes wurde in den vergangenen Jahren (1976-1982 und 2001) fast ausschließlich von dem Philologen und Epigraphiker Peter Frei vorgenommen. Frei befand sich in der Vorbereitung eines Corpus, das die altgriechischen und lateinischen Inschriften aus Dorylaion beinhalten und in lateinischer Sprache in den Tituli Asiae Minoris erscheinen sollte. Leider verstarb der Wissenschaftler, bevor sein Werk vollendet und veröffentlicht werden konnte. Von uns wurden nun die Inschriften, die neu ins Museum kamen, aufgenommen. 2 Allerdings haben wir auch die Inschriften, die bereits seit vielen Jahren unveröffentlicht blieben, mit der Erlaubnis des Museums aufgenommen und bearbeitet. Um eine weitere Verzögerung auszuschließen, werden wir sie nun zusammen mit den neueren Inschriften veröffentlichen. Man kann erkennen, dass viele der hier aufgeführten Inschriften zuvor bereits von Frei kopiert worden sind. 3
Archaeological Journal, 2020
International Journal of Climatology, 2001
Jurnal Penelitian Pendidikan Islam, 2021
PLoS ONE, 2013
Revista Electrónica Educare, 2023
In La nuova fase dell'integrazione europea, Editoriale scientifica, Napoli, 2024
Psychology and Education: A Multidisciplinary Journal , 2023
European Journal of Cultural Studies, 2024
Contributors.ro, 2018
University Affairs, 2021
Indian Journal of Plastic Surgery, 2013
Proceedings of the 16th International Software Product Line Conference on - SPLC '12 -volume 1, 2012
Cultural Intertexts, 2014
Diabetes, Metabolic Syndrome and Obesity: Targets and Therapy
Climatic Change, 2020