Zestaw łazienkowy

Lubię starocie... nawet bardzo. 

Zawsze podobały mi się misy i dzbany, służące do codziennej toalety.

Dzięki sympatycznemu Panu jestem szczęśliwą posiadaczką takiego cacka. Wraz z nim przyjechała mała paterka i serownica.

Czym zauroczył mnie ten zestaw? Klasyką. Prostotą i elegancją

Gruba porcelana w kolorze ecru z dobrze zachowanymi złoceniami.

Komplet bez nocnika (jakoś nie mogę się do nich przekonać),

za to z mydelniczką i pojemnikiem na szczotki.

Zestaw kąpielowy belgilskiej manufaktury MANUFAKTURE IMPERIALE ET ROYALE NIMY. Sygnatura 1900-1950 

Zestaw znalazł miejsce w szarym pokoju,

prezentuje się moim zdaniem bardzo elegancko.

Naturalny szmaragd w srebrze

Szmaragd

piękny cieniowany naszyjnik:

do nabycia w sklepie na

www.uoli.pl

Tragedia

Tragedia dlatego, że przesyłka dotarła zniszczona...

Bardzo było mi żal...

Wyrzucić szkoda, więc postanowiłam skleić paterę. 

Niezawodny klej Pentart,

bardzo mocny i naprawdę sprawdza się w przypadku klejenia ceramiki czy gipsu.

Kilka słów o pochodzeniu 

-  MANUFAKTURE IMPERIALE ET ROYALE NIMY. 

Sygnatura 1900-1950. Belgia.

To raczej ceramika a nie porcelana, gruba, ciężka i bardzo duża

efektownie prezentuje się jako patera do owoców

Pokażę jeszcze angielską bezimienna ceramikę

Talerz do przystawek, 

wykończony cudnymi różyczkami:

Cudny iloit w srebrze

Niezwykle szlachetny i piękny:

do nabycia w sklepie na

www.uoli.pl

O dobroci ludzkich serc

Dlaczego tak? Zaraz wyjaśnię od początku.

Porcelana ecru sygnowana Steinmann Tiefenfurt - czyli Parowa. Fabryka powstała w 1868 roku i zakończyła działalność w 1938. Różnie piszą dlaczego - czy było to dlatego, że właściciel był prześladowanym  Żydem, czy dlatego, że stracił płynność finansową po krachu na giełdzie w 1932 roku? Fakt jest taki, że wszystkie wyroby sygnowane znakiem wytwórni są... przedwojenne, a taki warunek postawiłam swojemu zbieractwu...

  moje trio jest datowane na lata 1918-1938. 

Dlaczego piszę o dobroci ludzkich serc?  Nabyłam drogą kupna dwa talerzyki z porcelany - stareńkie, powycierane z uroczymi tulipanami - nasze polskie, śląskie. 

Stały takie samotne, bidulki do momentu kiedy nie wpadłam na pomysł, by poszukać im filiżanki na grupach porcelanowych FB - trafiłam na  "Galerię sztuki dawnej" i wspaniałą Panią Martę, która mi tak po prostu podarowała brakujący element tio. 

Wiecie jaka była moja radość? Nie wiecie... ale ja wiem! 

Jeszcze raz z całego serca dziękuję!!!!

Rubin w serbrze

Rubin

Nazwa tego kamienia pochodzi z łacińskiego słowa rubens, 

oznaczającego kolor czerwony.

Rubin to kamień Marsa - symbol siły witalnej i walki. 

Barwa rubinu to symbol namiętności i miłości. 

Rubin powinien być noszony 

przez ludzi o melancholijnym usposobieniu, 

werwę i aktywność.

w dwóch wariantach:

wielkolorowy:

monokolor:

do nabycia w sklepie na

www.uoli.pl

Porcelana z Chodzieży

Wzór z dzieciństwa i chyba jedyny motyw, na który nie mogę patrzeć.... Czemu pokazuję?

Rozpoczęłam cykl "Moja porcelana" i tak naprawdę jest to pierwsza, którą miałam. Zacznę może od historii. Dlaczego Chodzież? Mama urodziła się w Pacanowie, w kieleckim, jednak zawierucha wojenna spowodowała, że przez wieś przeszła linia frontu i zniszczyła wszystko. Dziadek z ciężarną żoną i dwójką małych dzieci schronił się w pobliskim lesie, a jak wrócił do domu, zastał tylko zgliszcza. Nie wiem, czym była spowodowana decyzja - ale postanowił szukać szczęścia gdzie indziej. Osiadł na Pomorzu, ale zanim tam trafił w latach 50. - mieszkał pod Chodzieżą. Przy fabryce porcelany była szkoła, do której chodziła moja ciocia. Wtedy się wszystko zaczęło... Fascynacja Chodzieżą... Wiecie co pamiętam z dzieciństwa? Właśnie tę porcelanę... Wyobraźcie sobie wiejskie gospodarstwo, lata 70. - dom jeszcze przedwojenny, już z prądem i wodą, ale jeszcze z piecem kaflowym. Wchodziło się do niego przez sień, w butach. Pierwszym pomieszczeniem była wielka kuchnia, gdzie stał drewniany stół, kuchnia węglowa i piec kaflowy... a na jednej ścianie kredensik z chodzieską porcelaną. Taką cienką, delikatną... Kawa mielona w ręcznym drewnianym młynku i jej zapach rozchodzący się dookoła... taki luksus pod strzechą...

Dziadek miał cztery córki i wszystkie kupowały chodzieską porcelanę... oczywiście wzór Iwona z różami... Były wszędzie... no po prostu.... nie mogę na nie patrzeć! Dostałam od Mamy zestaw porcelany i... trzymam go w kartonie... Ostatnio na grupie porcelanowej zostało rzucone hasło - pokazujemy naszą polską porcelanę z Chodzieży! Jakoś dziwnym trafem miałam trochę wolnego czasu, przytargałam karton, pochwaliłam się pamiątkami... nawet przez chwilę zaświtała mi myśl - może ją wyeksponować??? ... i zapakowałam ją z powrotem - jednak nie mogę na nią patrzeć....