Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Straight, αυτός ο Άγνωστος.



Επειδή τα τελευταία χρόνια κάνω σχεδόν αποκλειστικά παρέα με γκέι άτομα διαπιστώνω πως έχω λησμονήσει εντελώς τη συμπεριφορά αυτού του μυστήριου πλάσματος που αποκαλούμε 'Ετεροφυλόφιλος Άνδρας'. Το τελευταίο καιρό που συναναστρέφομαι νυχθημερόν με τέτοιου είδους άτομα μου έχει δοθεί η ευκαιρία να κάνω μερικές παρατηρήσεις πολύ εύστοχες κατά τη γνώμη μου, τις οποίες και νιώθω υποχρεωμένος να μοιραστώ μαζί σας.

Οι straight άνδρες:

1) Δεν είναι γκέι...

...και θέλουν να στο υπενθυμίζουν συνέχεια. Ειδικά σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον παρατηρώ πως αναπτύσσεται ένας άτυπος ανταγωνισμός για το ποιός είναι περισσότερο mucho, γαμιάς, άντρακλας κτλ. Mου φαίνεται πως επικρατεί η λογική του "όσο πιο πίσω στην εξελικτική αλυσίδα είσαι, τόσο πιο καλά." κάτι που μου κάνει τη ζωή δύσκολη ειδικά όταν προσπαθώ να βρω κάποιον να συζητήσω την τελευταία αποχώρηση στο Project Runway.

2) Δεν πιάνουν το χιούμορ μου.

Προσωπικά με θεωρώ άνθρωπο πολύ ξεκαρδιστικό και γενικά όταν έχω τις μαύρες μου μπορώ να με κάνω να γελάσω πολύ εύκολα, αλλά δυστυχώς όλο αυτό το μπριο που με χαρακτηρίζει ως προσωπικότητα πάει χαμένο όταν απευθύνεται σε ετεροφυλόφιλο άνδρα. Γενικά στην έως τώρα θητεία μου έχω εισπράξει πολλά βλέμματα απορίας, αν όχι αηδίας, από τους συν-φαντάρους μου στις απόπειρες μου να φανώ αστείος όπως πχ όταν είπα σε έναν τις πρώτες μέρες επειδή τον είχαν χτυπήσει οι αρβύλες "Φταίει που αφήνεις τα άρβυλα να σε φοράνε και δε τα φοράς ΕΣΥ".

3) Είναι προσηλωμένος στην Ομάδα.

Έχεις βγει σε έξοδο να χαλαρώσεις λίγο, είσαι στη μοναδική καφετέρια του χωριού και προσπαθείς να πεις μια κουβέντα να περάσει λίγο η ώρα, όταν ξαφνικά σε αρπάζει ένας, και χωρίς εμφανή λόγο και αιτία ουρλιάζει στο αυτί σου ρυθμικά "Στη σκεπαστή μπροστά θα φτιάξουμε πατσά από τα μυαλά κάθε γαύρου πουσταρά". Εσύ προσπαθείς να συνέλθεις από το σοκ και να αποκωδικοποιήσεις τι θέλει να σου πει, αλλά η κίνηση του έχει παρασύρει και τους άλλους και όλοι μαζί γιουχάρουν/βρίζουν/επευφημούν κι εσύ σκέφτεσαι πως ούτε αν είχες τη Μαντόνα μπροστά σου δε θα έκανες έτσι.
(ΣτΜ:  Σκεπαστή = το γήπεδο της ΑΕΚ
            Γαύρος =  Ο οπαδός της ομάδας του Ολυμπιακού)
Εν τω μεταξύ, δε ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά όταν ο straight άντρας φωνάζει σύνθημα ομάδας, κατεβάζει αισθητά το τόνο της φωνής του, σα να προσπαθεί να μιμηθεί τον ήχο που κάνουν 20000 οπαδοί στο γήπεδο και ακούγεται πολύ τρομαχτικός, σα να μιλάει ο διάολος ο ίδιος.

4) Έχει Νεύρα Νεύρα Νεύρα

Ένα σημείο κατατεθέν της αντρίλας είναι πως ο straight άντρας έχει συνέχεια νεύρα, έτσι γιατί είναι άντρας, και μπορεί ανά πάσα στιγμή να τα κάνει όλα λαμπόγυαλο. Εν τω μεταξύ τα νεύρα αυτά εκδηλώνονται σε τελείως άκυρες στιγμές πχ κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού μην εκπλαγείς αν σου πει "Μπορείς να μου περάσεις λίγο το αλάτι γαμώ τη πουτάνα μου μη τα σπάσω όλα εδώ μέσα".


5) Ατομική Υγιεινή?


Όσοι έχετε πάει στρατό σίγουρα θυμάστε πως στο θάλαμο υπάρχει πάντα ένας βρομύλος που κάνει τη ζωή των άλλων ανυπόφορη με τη παρουσία του και μόνο. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως το εν λόγω άτομο 9/10 φορές δεν είναι γκέι. Είναι εξαιρετικά δύσκολη η συγκατοίκηση με τέτοια άτομα όπως και η επικοινωνία μαζί τους (γενικά δυσκολεύομαι να συζητάω με κάποιον όταν πρέπει ταυτόχρονα να κρατάω την αναπνοή μου), αλλά παρ' όλα αυτά έχω προσπαθήσει με υπόγειους τρόπους να τους πείσω να πλυθούν. Βγαίνω πχ από το μπάνιο και λέω δυνατά να με ακούσουν "ΜΜΜΜΜΜ.... Τι ωραία που νιώθω μετά από αυτό το τόσο αναζωογονητικό μπάνιο! ΜΜΜΜΜ...Νιώθω έτοιμος να αντιμετωπίσω όλες τις προκλήσεις της καινούριας μέρας!" Αυτή η τεχνική παρατήρησα πως δεν έχει αποτελέσματα κι έτσι πλέον διαδίδω πως τα λουτρά ενώ κάνεις μπάνιο είναι το καλύτερο μέρος για αυνανισμό. Για να δούμε...

6) Πιάνουν τα χέρια του

Ο straight άντρας θέλει να δείχνει πως είναι καταφερτζής και μάστορας και ξέρει από  το πώς να λύνει μηχανές αυτοκινήτων μέχρι το πώς κάνουμε ηλεκτρολογική εγκατάσταση σε πολυκατοικία.  Είναι αστείο μόλις βλέπεις να χαλάει κάτι στο στρατόπεδο να μαζεύονται 45 νοματαίοι από πάνω και ο καθένας να λέει το μακρύ και το κοντό του προσπαθώντας όλοι μαζί να το παίξουν μάγκες. Επειδή τα δικά μου χέρια ξέρουν να πιάνουν μόνο βιβλία αντιμετωπίζω μεγάλες δυσκολίες στο να κάνω οτιδήποτε έχει σχέση με αγγαρεία (κουβάλημα, καθαρισμός όπλων, επιδιόρθωση πολυβόλου- ναι, μου ζήτησαν να επιδιορθώσω πολυβόλο) κι έτσι νιώθω κάπως μειονεκτικά. Πάντως οφείλω να αναφέρω πως διακρίθηκα στο μάθημα πρώτων βοηθειών (Καρδιοανάνηψη, φιλί ζωής κτλ) και αυτό γιατί όταν τα άλλα δεκατετράχρονα αγόρια έχαναν το χρόνο τους ανακαλύπτοντας τον εφηβικό έρωτα, εγώ έβλεπα φανατικά Baywatch.

7) Έχει και Γκόμενα

Μετά το βραδινό φαγητό και μέχρι τη τελευταία αναφορά πριν τον ύπνο, ο straight άνδρας δείχνει επιτέλους την ευαίσθητη πλευρά του. Είναι η στιγμή που απομακρύνεται από τη παρέα του και πάει κάπου να μη τον ενοχλούν για να πάρει τηλέφωνο τη κοπελιά. Άθελα μου (ή όχι) έχω κρυφακούσει αρκετές συζητήσεις κι εκεί πραγματικά αρχίζω και συμπαθώ τα βασανισμένα straight φανταράκια. Η φωνή τους γλυκαίνει, αρχίζουν τα πειράγματα και τη πλακίτσα με το κορίτσι τους, ανταλλάζουν γλυκόλογα και παίρνουν αυτό το χαζοχαρούμενο ύφος που έχουμε όλοι όταν μιλάμε με κάποιον που αγαπάμε. Νομίζω αυτή η ανταλλαγή των κλισέ εκφράσεων "Μου λείπεις πολύ μωράκι μου" που γίνονται πάντα ψιθυριστά και ίσως με ένα τρέμουλο στη φωνή δείχνουν πως deep down όλοι είμαστε κάπως ευαίσθητοι και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τη στρατιωτική μας θητεία όπως καλύτερα μπορούμε.

[email protected]

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Mean Soldiers




Hey Κόσμεεεεεεε!

Εδώ μοναχικός φαντάρος Rev! Έχω τόσα πολλά να πω, δε ξέρω από πού να αρχίσω, κάνω μια απόπειρα να οργανώσω τις σκέψεις μου και ξεκινώ!

1) Η μονάδα στην οποία ανήκω βρίσκεται κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και είναι κάπως άθλια από άποψη εγκαταστάσεων αλλά, ακόμα χειρότερα, άθλια από άποψη καυτών αγοριών. Σε αντίθεση με το κέντρο που πραγματικά γινόταν πανικός από τεκνά με αποτέλεσμα να περνάω το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας βολτάροντας δήθεν αδιάφορος στα λουτρά με μια στενή λωρίδα σάλιου να στάζει από το κάτω χείλος μου, εδώ είναι  (είμαστε?) ελάχιστα τα χοτ αγόρια.

2) Δεν είμαι σίγουρος αν ο υπουργός έστειλε κάποια εγκύκλιο να συγκεντρωθούν όλοι οι gayz στο κέντρο που παρουσιάστηκα, αλλά πραγματικά ήμασταν παντού! Μακάρι να μαζευόμασταν τόσοι και στο Pride! Γενικά είχε πολύ γέλιο να κάθεσαι κατάκοπος μετά από ασκήσεις για μεσημεριανό και να ακούς τον φαντάρο δίπλα σου να αναφωνεί αγανακτισμένος επειδή του φάνηκαν μικρές οι μερίδες "Μα έλεος! Στρατός είμαστε εδώ! Όχι το Next Top Model!" How touching!

3) Οι στρ8 άντρες όταν δεν υπάρχουν γυναίκες παρούσες είναι απίστευτα γουρούνια.

4) Ώρες ώρες σκέφτομαι πως είναι μεγάλο κρίμα που δε συμπέσαμε χρονικά και τοπικά στη θητεία με Povofag, cookie, apsoy, good-as-you, keen και τους άλλους bloggers που υπηρετούν ή υπηρέτησαν πρόσφατα. Όλοι μαζί σε μονάδα θα ήμασταν απίστευτη ομάδα, και υποπτεύομαι πως δε θα μας άγγιζε κανείς και θα μπορούσαμε να είμαστε όσο glamorous θέλαμε εμπνεόντας ένα είδος φόβου και σεβασμού σε ανωτέρους και κατωτέρους, κάτι σαν τα δημοφιλή κορίτσια του Mean Girls. Και αν πήγαινε να μας τη πει κανείς στάνταρ θα πεταγόταν ο Povofag  και με ένα "Back off bitch! I mean like now!" θα τον έβαζε στη θέση του.

5) Γενικά μάλλον δε θα έλεγα πως περνάω καλά, ίσως στο πολύ μακρινό μέλλον θα αναπολώ τις μέρες αυτές με συγκίνηση, αλλά τώρα που τις ζω είναι κάπως μπλιαχ... Ευτυχώς που υπάρχουν και οι άδειες μια στο τόσο να δούμε και αγαπημένα πρόσωπα, αλλά απ' ότι παρατηρώ όσο περισσότερο χαίρομαι που τα ξαναβλέπω, άλλο τόσο μελαγχολώ όταν πρέπει να αποχαιρετιστούμε πάλι...

Oh well...

[email protected]