Γράφοντας σαν blogger - υπάρχει στυλ γραψίματος που "ανήκει" στα blogs?

Φαίνεται ότι το blogging έχει καταφέρει και διαμόρφωσε ένα δικό του διακριτό στυλ γραφής. Ποια είναι τα βασικά του σημεία, πως πρέπει δηλαδή να γράφεις για να έχεις άπειρους ευχαριστημένους sexy viewers. Ιδού:

1. Να χρησιμοποιείς τίτλους που ιντριγκάρουν τον αναγνώστη, όχι απλά τον πληροφορούν για το τι θα διαβάσει. Πρόσεξε, ΠΡΕΠΕΙ να τον πληροφορείς μέσες άκρες τι θα διαβάσει αλλά ταυτόχρονα να είσαι και αναπάντεχος σλασ εντυπωσιακός σλασ μυστήριοσ σλασ γιου νέημ ητ στους τίτλους σου. Οι τίτλοι είναι ό,τι καλύτερο για να "σκλαβώσουν" και τον πιο απασχολημένο αναγνώστη σου.
2. Μην ξεχνάς ποτέ ότι όσοι σε διαβάζουν θα μπορούσαν να κάνουν 134346465352414141 άλλα πράγματα - από το να διαβάσουν άλλα μπλόγκζ μέχρι να χαζέψουν τηβή. Οπότε, να είσαι σύντομος στο γράψιμό σου, ενδιαφέρον και όχι Πειραϊκή Πατραϊκή βαρεμάρας.
   
3. Να επιμένεις. Ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Οι Μπλόγκερζ δεν αναπτύσουμε μεμιάς το στυλ ή τον χαρακτήρα μας ή τον τόνο φωνής μας. Όλο αυτό είναι μία διαδικασία που παίρνει χρόνο, σαν να χτίζεις ένα σπίτι που κάθε μέρα βάζεις και ένα ακόμα υλικό που από μόνο του μπορεί να μην λέει τίποτε αλλά συνολικά διαμορφώνει τον "μπλογκικό" χαρακτήρα σου.
   
4. Να μην φοβάσαι να linkάρεις, ή να παραπέμψεις κάπου αλλού τον sexy viewer σου. Δείχνει αυτοπεποίθηση - σαν να του λες "πήγαινε εκεί, δεν φοβάμαι, γιατί θα μου ξανάρθεις".
5. Να επιτρέπεις στους sexy viewers σου να έχουν την γνώμη τους. Και να της δίνεις φωνή. Κοντολογίς να διαβάζεις σχόλια που έχουν άποψη και να απαντάς, να ανταποδίδεις mails που λένε κάτι πάνω σε κάτι που έγραψες. Η διαδραστικότητα είναι σπουδαίο δώρο του μπλόγκιν στην ανθρωπότητα. Άσε που αν ακούς τι σου λένε θα είσαι πάντα "in" και στην μόδα.
6. Καλά τα χιούμορ και τα γκίμικς και όλα, αλλά αυτό που θα σε κάνει αξιοδιάβαστο είναι το να έχεις "θέση", χαρακτήρα, να λές κάτι που είναι αληθινό και ανθρώπινο.
   
7. Κάνε ποστ με λίστες. Τις λατρεύουμε όλοι (δες την επιτυχία του σούπερ αγαπημένου έντεκα).
   
8. Να είσαι τακτικά μέρος του "παιχνιδιού" ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα γράφεις τις μέρες που το θέμα σου δεν σε ενθουσιάζει ή που νιώθεις ότι δεν είσαι και στις καλλύτερες σου εκφραστικά στιγμές. Το να περιμένεις την τελειότητα το μόνο που κάνει είναι να σου σπαταλά χρόνο.
   
9. Πες το όπως το σκέφτεσαι. Μην το ωραιοποιείς, μην το πακετάρεις. Αλλά να θυμάσαι: οι ιδιοφυΐες κρίνουν ιδέες, οι μεγαλοφυΐες κρίνουν γεγονότα, οι μικροί άνθρωποι άλλους ανθρώπους. κοντολογίς, take it easy on the κοτσομπολιό!
10. Να μην φοβάσαι να δώσεις φωνή σε όλες τις πτυχές της μπλογκικής σου περσόνας. Έτσι με ένα σμπάρο qρδίζεις δύο τριγώνια. Γίνεσαι πιο αυθεντικός, πιο αληθινός, πιο ζωντανός! Eπιπλέον παραμένεις μία έκπληξη για τον sexy viewer σου.
    
11. Αλλά μην ξεχνάς. το γεγονός ότι έχεις κωλοτρυπίδα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχεις και γνώμη για όλα. Αναγνώρισε την άγνοιά σου σε κάποια πράγματα - και επικεντρώσου στην αυθεντία σου.
    

άμα θες συμπλήρωσε.

Κουλωσύνη και blogging!

σε αυτό εδώ το υπέροχο post Που ο αγαπημένος μου Νανάκος έχει γράψει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και έχει κεντήσει

μας περιγράφει πως εχτές η μαμά του που πολύ συμπαθώ γιατί είναι σχεδόν τόσο γλυκιά όσο ο γιος της (σε εκδοχή ηλικιωμένη κυρία, βεβαίως βεβαίως) χτύπησε λίγο άσχημα.

Εντυπωσιάζομαι πολύ από τα σχόλια που ακολουθούν.... στα πρώτα 7 ούτε ένα δεν μπαίνει στον κόπο να πει ένα περαστικά.... ούτε ένα!!!

ρε, για να συνέλθουμε λιγάκι. Καλό το γράψιμο, καλό να θέλουμε να παράγουμε και να διαβάζουμε εντυπωσιακά post αλλά μην ξεχνάμε και την εκτός blogger πραγματικότητα.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΤΥΠΗΣΕ - ΠΕΙΤΕ ΕΝΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ. ΚΑΛΑ ΤΑ ΣΥΧΑΡΗΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ post με το γαμάτο στιλ γραφής αλλά...

έλεος... σόρυ κιόλας!!!!

Αληθινό περιστατικό και επείγον

Η φίλη μου η Χ. είναι δυσαρεστημένη με τον φίλο της τον Ψ.

Είναι φίλοι 10 χρόνια και αισθάνεται ότι τον τελευταίο καιρό αυτός δεν την συνδράμει αρκετά σε μία μεταβατική περίοδο που διανύει (πρέπει να βρει δουλειά, να δει τι θα κάνει με κάποια θέματα της ζωής της κ.λπ. ...).

Αντί λοιπόν να σηκώσει το ρημαδιασμένο το τηλέφωνο και να προσπαθήσει να καταλάβει αν ο Ψ. όντως είναι αδιάφορος ή αν του συμβαίνει κάτι, κάνει κάτι πολύ πιο έξυπνο και μελετημένο που δείχνει τον σεβασμό της στην δεκάχρονη φιλία τους και αποδεικνύει ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για την σχέση της με αυτόν τον άνθρωπο. Αποφασίζει να ανεβάσει ένα δακρύβρεχτο post στο blog της, στο οποίο εξηγεί την ετυμηγορία της ότι αυτός δεν την σηρίζει, δεν αξίζει να λέγεται φίλος και είναι μαλάκας και αλήτης.

Ο Ψ. δεν έχει πάρει πρέφα τι αισθάνεται η Χ. για αυτόν το τελευταίο διάστημα. Περνάει και αυτός μία μεγάλη κρίση με την οικογένεια του πράγμα που τον έχει "κλείσει" λίγο στον εαυτό του. Επίσης είναι και άντρας, το στυλ του δεν είναι να σηκώνει το τηλέφωνο και να προσπαθεί να εκμαιεύσει αν ο φίλος ή δικός του έχει κάτι. Όπως ο ίδιος μιλάει στους ανθρώπους που θεωρεί ότι μπορούν να τον βοηθήσουν για αυτά που τον απασχολούν έτσι θεωρεί και περιμένει από τους άλλους να του μιλάνε για αυτά που νιώθουν. Μπορεί να μην είναι ένας τρόπος που "λειτουργεί" και ταιριάζει με όλους, αλλά αυτός είναι.


Εκτός αυτών ο Ψ. είναι 10 ώρες μέσο όρο την μέρα στο γραφείο του, και παράλληλα ασχολείται και με άλλα πράγματα - γεγονός που δεν του δίνει την ευκαιρία να κλωθογυρίσει στο μυαλό του συμπεριφορές και χαρακτήρες ώστε να ικανοποιήσει την επιθυμία του να αποδεικνύει πόσο προδοτικοί είναι μόνιμα οι άλλοι απέναντι του... Μάλιστα αναρωτιέται γιατί η φίλη του που δεν εργάζεται αυτόν τον καιρό, άρα είναι λίγο πιο άνετη με τον χρόνο της, έχει χαθεί και δεν τον παίρνει κανένα τηλέφωνο.

Όταν Ο Ψ. διαβάζει το post και βλέπει ότι συμβαίνει κάτι αισθάνεται πολύ αμήχανα και στεναχωριέται. Αναρωτιέται πως μπορεί να κατηγορείται ότι δεν ενδιαφέρεται για μία σχέση από την φίλη του, όταν αυτή δεν μπαίνει καν στον κόπο να του μιλήσει για το θέμα της μαζί του, όταν δεν του δίνει καν την δυνατότητα να απαντήσει... και αντίθετα τον "αδειάζει" και με απολυτότητα αποφασίζει για το πόσο ανάξιος είναι.

Προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί της σχεδόν αμέσως. Εκείνη τον αγνοεί. Μετά αυτός ξαναπροσπαθεί. Αυτή ξανά τον αγνοεί. Ο Ψ. είναι ακόμα πιο προβληματισμένος.

...και μετά.... bang!!! Epiphany!!!

O Χ. θυμάται πόσο αβανταδόρικα είναι τα posts που μιλάνε για "προδοσία" και πόσα σχόλια μαζεύουν... και η ανεξήγητη σμπεριφορά της για δέκα χρόνια φίλης του που νιώθει τόσο προδομένη εξηγείται...

(suckers κάντε μία χάρη στον εαυτό σας: την επόμενη φορά που θα περάσετε μία κρίση με κάποιον άνθρωπο που "αγαπάτε - my ass" θυμηθείτε: οι κρίσεις με τους φίλους δεν θέλουν blogging,θέλουν διαπροσωπική επικοινωνία... αγάπη είναι να δίνω στον άλλο τον περιθώριο να υπάρξει, να απαντήσει, ακόμα και όταν έχει κάνει την μεγάλη μαλακία... και κυρίως, οι άνθρωποι έχουν διαφορετικούς τρόπους να είναι φίλοι... αν ο τρόπος κάποιου δεν σου κάνει, να το θυμάσαι στην αρχή της σχέσης, όχι αφού περάσουν δέκα χρόνια... και κάποια στιγμή, αυτήν την δεκαετία ει δυνατόν, get a life...)

Τι τρέχει ακριβώς με το monitor;

Την Τρίτη το πρωί, (δευτέρα βράδυ ήταν εδώ, αλλά Anny Way, μη σε μπλέκω με τις διαφορές ώρας...) ανέβασα ένα post στο www.provato.gr.

Ήταν ένα post με αρκετές περιπέτειες. Το ανέβαζα, και λίγο μετά ο blogοκριτής το "κατέβαζε", δηλαδή δεν εμφανιζόταν στην σελίδα μου. Το "διόρθωνα", δηλαδή αφαιρούσα αυτά που υπέθετα ότι μπορεί να το έκαναν ακατάλληλο προς δημοσίευση (κατά τη γνώμη του blogοκριτή that is...), το ξανανέβαζα αλλά ξανά μετά "κατέβαινε". Tελικά, με τα πολλά κατάφερα να το κρατήσω ανεβασμένο αρκετή ώρα ώστε να εμφανιστεί στο monitor.

(Το monitor για όσους δεν ξέρουν είναι μία πραγματικά αξιοθαύμαστη προσπάθεια που κάνει ο συμπαθέστατος και ευγενέστατος και ικανότατος Παναγιώτης που του βγάζω το καπέλο.... μπε μπεεεε. Πρόκειται για ένα site /ανασκόπηση σε πραγματικό χρόνο των ελληνικών blogs. Είναι πάρα πολύ πρακτικό και καλοφτιαγμένο. Ουσιαστικά σου δίνει την δυνατότητα να βλέπεις αν τα αγαπημένα σου blogs έχουν ανανεωθεί μπαίνοντας μόνο σε μία ιστοσελίδα και όχι σε όλα τα blogs που για κάποιο λόγο έχεις αποφασίσεις ότι θέλεις να ρίχνεις μία ματιά πότε πότε... Σε αυτή τη μία και μοναδική σελία βλέπεις όλα τα post που έχουν ανεβεί την συγκεκριμένη μέρα, τον τίτλο τους δηλαδή και το από ποιο blog προέρχονται...

Δηλαδής όταν εγώ γράφω ένα post, λίγη ώρα μετά ο τίτλος του, οι πρώτες δύο τρείς αράδες του αλλά και το όνομα του blog μου εμφανίζονται σε ένα άλλο site στο internet ανάμεσα σε όλα τα άλλα posts των blogs που επίσης έχουν ανανεωθεί... Πολλοί, έχουν το monitor σαν το βασικό κανάλι πρόσβασης στα ελληνικά blogs... από αυτό βλέπουν αν τα αγαπημένα τους blogs έχουν ανανεωθεί, από αυτό παίρνουν πρέφα τα νεοεμφανιζόμενα ελληνικά blogs και εκεί βλέπουνε κανένα τίτλο post που κάτι τους κάνει και αποφασίζουν να γνωρίσουν και κανένα καινούργιο blog...)

Συνεχίζω την "εξιστόρησή μου"...

Την Τρίτη το απόγευμα, διαπίστωσα ότι το ρημαδιασμένο αυτό post παρά το ότι το είχα διορθώσει είχε ξανακατέβει από το www.provato.gr

Αποφάσισα να κάνω ακόμα μία απόπειρα να το ανεβάσω...Το ξαναδιόρθωσα, (βασισμένος σε εικασίες φυσικά - που να ξέρω τι στο διάολο ενοχλούσε το μα*****μένο το blogger και μου το κατέβαζε συνέχεια...) και πράγματι το ξανανέβασα με ελάφρά παραλλαγμένο τίτλο...

Mε μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι το διορθωμένο, καινούργιο post δεν εμφανίστηκε ποτέ στο monitor...

Εικάζω ότι το monitor "είδε" ότι το post ήταν μία άλλη εκδοχή του post που είχε ξαναανεβεί το πρωί και αποφάσισε ότι δεν πρέπει να ανεβεί πάλι.

Από αυτό κατάλαβα ότι κάποιος άνθρωπος κάνει κάποιο έλεγχο στα post που επιτρέπει να εμφανιστούν στο monitor.

Οφείλω να παραδεχτω ότι με ενόχλησε πολύ. Ποιος και με ποιά κριτήρια κάνει αυτόν τον έλεγχο; Δεν θα έπρεπε να το ξέρω πριν δώσω την συγκατάθεσή μου να με περιλάβουν στα "παρακολουθούμενα" blogs;Όμως αυτό δεν ήταν το μόνο ενοχλητικό φαινόμενο που έχω παρατηρήσει στο monitor.

Ποτέ δεν μπόρεσα να εξηγήσω πως γίνεται και τα posts από κάποια συγκεκριμένα blogs εμφανίζονταν πάντα στην κορυφή της λίστας με τα πρόσφατα posts, ανεξάρτητα από την ώρα που έχουν γραφεί.

Επίσης δεν έχω καταλάβει ακόμα πως γινόταν και, όταν ένας bloger(που παίρναγε μητρικά και κρίση ταυτότητας)

και που άλλαζε την διέυθυνση του blog του κάθε μερικές μέρες, εμφανίζονταν στην λίστα τα post του μισή ώρα αφού τα είχε ανεβάσει στην νέα διέυθυνση.

Ενοχλητικό το βρίσκω αυτό - πολλώ δε μάλλον που ο ίδιος ο Παναγιώτης γράφει ότι μπορεί να περάσουν και δύο βδομάδες, από την στιγμή που θα στείλεις mail ζητώντας να καταχωρήσουν το blog σου στο monitor μέχρι αυτό να γίνει.

Να υποθέσω δηλαδή ότι κάποις έχει καλύτερες και πιο γρήγορες προσβάσεις με το monitor; Αυτό ακριβώς και υποθέτω.

Η αλήθεια βέβαια είναι η εξής - το monitor δεν είναι δικό μου για να έχω και άποψη πως θα πρέπει να είναι... είναι το προσωπικό site ενός ανθρώπου που έχει κάθε δικαίωμα να το λειτουργεί με τις αρχές που εκείνος γουστάρει και καθορίζει! Τελεία και παύλα και δεν δέχομαι κουβέντα πάνω σε αυτό.

Αυτό που σίγουρα έχω δικαίωμα να κάνω είναι να φροντίζω τα του www.provato.gr. Το γουστάρω και αφού δεν δίνω για αυτό σε κανένα λογαριασμό (ίσως το μοναδικό πράγμα στην ζωή μου που ισχύει αυτό...) λέω να το κάνω ακριβώς όπως μου "κατεβαίνει".

Έτσι αποφάσισα να ζητήσω από τον Παναγιώτη να με βγάλει από την λίστα των blogs που "παρακολουθεί" το Monitor.

Επίσης αυτό που μπορώ να κάνω είναι να σου πω ότι εγώ αν είχα ένα site σαν το monitor θα φρόντιζα να μην υπάρχει καμία υπόνοια ότι με κάποιους blogers έχω άλλη σχέση από ότι με κάποιους άλλους...

Επίσης αν αποφάσιζα να ελέγχω ποια post θα ανεβαίνουν θα φρόντιζα να έχω γνωστοποιήσει τα κριτήρια με τα οποία γίνεται ο έλεγχος αυτό... και τέλος θα φρόντιζα να έχω ενημερώσει και για τις βασικές αρχές λειτουργίας του site αυτού... (λ.χ. υπάρχουν κάποια patterns στην ενημέρωση; αν ναι ποιά είναι; και αυτά τα patterns θα αλλάζουν κάθε κάποιο χρονικό διάστημα; κ.ο.κ.)

Tο ότι δεν θα είμαι στο Monitor είναι σίγουρο ότι θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στον αριθμό των επισκεπτών του www.provato.gr. (Ομολογώ, όσο και να σε σοκάρει, ότι θέλω να με διαβάζουν πολύ και πολλοί)! Αλλά πάντα πίστευα ότι οι αρχές που έχουμε είναι πραγματικά αρχές όταν κοστίζουν...

Λοιπόν , για να συντομεύω και επειδή όλα αυτά ακούγονται λίγο βαρετά, ευγενικέ (ελπίζω) και super sexy (είμαι σίγουρος) αναγνώστη, αν έχεις την καλωσύνη βάλε το www.provato.gr στα bookmarks ή favorites ή όπως αλλιώς τα λες...

Αυτό βέβαια μόνο αν με διαβάζεις μέσω του Monitor - αν είσαι από αυτούς που με διαβάζουν γιατί σουρωμαδήθηκα μπροστά στα ποδάρια σου, σε εκβίασα, σε παρακάλεσα, σου φίλησα την κατουρημένη ποδιά, σου υποσχέθηκα ότι θα ανεβάζω φωτογραφίες (unedited) από το sexy κοιλάκι μου, δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα...
Μπαίνε και διάβαζε και διάδωσέ με.Μπε μπεεεε!

Για να μην φας ΦΑΤΟΥΡΟ κάνε αυτά (ο δεκάλογος του καλού blogger)

Να γράφεις κάθε μέρα. Θέλουμε να ξέρουμε για σένα, για τη ζωή σου, για τα πράγματα που σου συμβαίνουν και που περνάνε από το μυαλό σου(...καλύτερα να μην προλαβαίνουμε να σε διαβάσουμε παρά να βλέπουμε όλο τα ίδια και τα ίδια posts... και άσε τις χαζομάρες περί¨"δεν γράφω συχνά για να μην κουράσω το κοινό μου, για να τους λείψω" - κανονικός άνθρωπος είσαι δεν είσαι η Χίδερ Λοκλίαρ... που μου θες και star system... ου ρε... )

Αν έχεις την εντύπωση ότι γράφεις καλά, γράφε 2 φορές τη ημέρα. Αν όμως σου πουν ότι η εντύπωσή σου είναι λανθασμένη (ή αν, όταν διαβάζουν το blog σου, έχουν ύφος σαν να βλέπουν χνούδι από αφαλό ταξιτζή στην σούπα τους) , γράφε 3 φορές τη μέρα για να γίνεις καλός στο γράψιμο.

Μην φοβάσαι να γράφεις για οτιδήποτε σου περνά από το μυαλό. Αν κάτι που σου περνά από το μυαλό φοβάσαι να το κάνεις... ΚΑΝΤΟ αμέσως. Και ξανά. Και ξανά. Και ξανά. (το να σκαλίζεις τη μύτη σου δημοσίως εξαιρείται)

Βρίζε σαν ναύτης που ανακάλυψε ότι έχει κολλήσει βλεννόρεια και ότι η γυναίκα του όσο έλειπε στα καράβια του πούλησε τη συλλογή του με αφίσες Χίδερ Λοκλίαρ

Μην μιλήσεις για το blog σου σε κανένα συγγενή, φίλο, γκομενάκι που θες να κουτουπώσεις, ή δυνητικό εργοδότη - θα αυτολογοκρίνεσαι ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιείς. Αν κάποιος από όλους αυτούς μάθει ότι έχεις blog, ζήτα του ευγενικά να μην το πει και να σεβαστεί την ιδιωτική σου ζωή/ανωνυμία, αλλιώς θα του γαμ****ς τα πρέκια (ευγενικά είπαμε...)

Έχε ανοιχτά τα σχόλια - μην νιώθεις βασιλάκης καϊλας αν κανένας δεν αφήνει σχόλια τον πρώτο αιώνα. Κάποια στιγμή (πριν αρχίσεις να βάφεις τις τρίχες στην bikini area ελπίζω...) θα αρχίσουν να ρημαδοαφάηνουν (να σε δω τότε που δεν προλαβαίνεις να απαντήσεις...). Αν αυτοί που σου αφήνουν σχόλια κάνουν μπίτσιν εναντίον σου, ζήτα ευγενικά να σταματήσουν γιατί αλλιώς θα τους γαμ****ς τα πρέκια (ευγενικά πάντα...)

Να έχεις το email σου σε κάποιο σημείο του blog σου για να μπορούν όλοι να επικοινωνήσουν μαζί σου. Πολλοί άνθρωποι προτιμούν να λένε καλά λόγια για σένα in private
(... παλιογρουσούζηδες...). Επίσης βοηθάει και τα γκομενάκια να έρθουν σε επαφή μαζί σου και να κουνήσετε την αχλαδιά χωρίς να γίνετε ρεζίλι σε όλη την κενονία

Μην τρελαίνεσαι αν το design του blog σου δεν είναι κατευθείαν από τα μυστικά εργαστήρια των υπογείων της Apple. blog είναι, δεν είναι μπουτίκ στο μαρούσι. Ξεκόλλα

Το blogger είναι το καλύτερο από τα site φιλοξενίας blog για να φιλοξενεί το blog σου (εμ για τι άλλο θα ήταν... για να τυλίγει γιαλαντζί;). Δεν πληρώνεις φράγκουλο, και επειδή ανήκει στο google βοηθά και στο να διαδωθεί το πόνημα σου λίγο περισσότερο.

Μην κάνεις ορθογραφικά λάθη - είναι σαν να πηγαίνεις σε ραντεβού για ξεπέτα και την ώρα που γδύνεστε να υπάρχει στο σώβρακό σου κρούστα από κουραδάκι... φο πα!

Να λες πάντα αυτό που ΑΚΡΙΒΩΣ θέλεις να πεις χωρίς να σε νoιάζει πως φαίνεται στην οθόνη. Μετά πες κάτι ακόμα και κάτι ακόμα και κάτι ακόμα και κάτι ακόμα... όταν ρημαδοτελειώσεις (έλεος με τα σεντόνια, πειραϊκή πατραική το κάναμε εδώ μέσα, όπου να 'ναι θα έρθει η Μαριάνα τόλη να γυρίσουμε το διαφημιστικό... ΤΕΛΕΙΩΝΕ...) διάβασε τι έγραψες, ντράπου, διόρθωσε το, πάτα το κουμπί publish και ΜΕΤΑ ΞΕΧΝΑ ΤΟ.

ΒΑΖΕ links σαν να είναι η τελευταία σου μέρα πάνω στη γή.
Αφού έχεις βάλει τα άπειρα Links... βάλε άλλα τόσα.... και μετά βάλε και λίγα παραπάνω. Φίλους, γνωστούς, αγαπημένα sites, νέα, ειδήσεις... To linking ξεχωρίζει τον καλό blogger από την Λιάνα κανέλη που νομίζει ότι τα ξέρει όλα. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΒΑΖΕΙΣ LINK ΣΕ SITES ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ... (ρίχνεις περισσότερα γκομενάκια έτσι...)

Αν δεν γράφεις τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα για sex πολιτική και θρησκεία (ένα post για κάθε ένα από αυτά τα θέματα, μην πάς να τη σκαπουλάρεις... τεμπελχανίοοο) τότε είσαι cry baby γούσι γούσι φοβιτσιάρης... ή, έκανες την πατάτα και δεν τήρησες το νούμερο 5 οπότε ανοίγεις ένα δεύτερο blog (ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΟ ΡΗΜΑΔΟΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΓΑΜ**Ω ΤΑ ΠΡΕΚΙΑ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΠΑΝΤΑ) στο οποίο γράφεις άφοβα...

Γράφε κάτι αληθινό για σένα κάθε μέρα - δεν μας νοιάζει αν τα Λιονταράκια του κυρ Ηλία ήταν το αγαπημένο σου σήριαλ per se, μας νοιάζει ο τρόπος που θα το γράψεις σε σχέση με την προσωπικότητά σου...

Μην τρως φρίκη αν θες να πεις κάτι που έχει ειπωθεί ή έχει γίνει ξανά. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΕΙΠΩΘΕΙ. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΤΟ ξέρουν αυτό. Χαλάρωσε. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, ΔΕ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ... δεν είναι εκεί το θέμα - το θέμα να το πεις με τα δικά σου λογάκια, με όσο μεγαλύτερη ειλικρίνια γίνεται... γκε γκε?

(παρένθεση - σου είπα ότι μου λείπει το ρεμάλι; έχω να τον δω από την προηγούμενη παρασκευή και κοντεύει να εκραγεί το τθουτθουνι μου.... αχ βαχ... βαγγέλης+ρεμάλι=love4ever...)

Βάλε ένα μετρητή κίνησης στο blog σου και να μπαίνεις κάθε μέρα να παρακολουθείς τι γίνεται. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ!!! ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ξέρουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να παθαίνεις ψύχωση με το νούμερο των επισκεπτών στο site σου - εδώ ολόκληρη Χιδερ Λοκλιαρ και ακόμα δεν έχει αναγνωριστεί το ταλέντο της πλήρως....- O ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ που χρειάζεται τον μετρητή κίνησης είναι να δεις από πια sites/blogs σου έρχονται πολλοί επισκέπτες και μετά να ευχαριστήσεις αυτούς που σε έβαλαν link... ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΤΟ ξέρουν αυτό...

Βάζε φωτογραφίες στο blog σου - οι φωτογραφίες αρέσουν στους ανθρώπους - ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό...

Προσπάθησε όσο γίνεται (παρένθεση .... μου λείπει το ρεμάλι.... θα το ξαναδώ σε 10 μέρες....δατσ α ΛΟΤ μανν...) να γράφεις τα Post σου στο word ώστε να μπορείς να τα σώνεις. Computer είναι, έχουμε και γιαγιά στο σπίτι... ποτέ δεν ξερεις τι μπορεί να συμβεί... γιατί να χάσεις ένα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ, ΤΕΡΑΣΤΙΟ post επειδή το πιάτο με τα γιουβαρλάκια της γιαγιάς έπεσε πάνω στο πληκτρολόγιο ή επειδή ο ΟΤΕ φταρνίστηκε. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό...

Προσπάθησε να υπερβαίνεις τον εαυτό σου σε ότι γράφεις, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ να γίνεσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι... Κάθε μέρα να γίνεσαι όλοι και πιο αληθινός και ειλικρινής. Να φτάνεις στην ρίζα των πραγμάτων... και μετά να πηγαίνεις πιο βαθιά.... και μετά και άλλο... ....αφού πεις ένα γεια στον τυφλοπόντικα που θα συναντήσεις εκεί, συνέχισε το σκάψιμο...πειραματίσου. Πολύ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό...

Άλλαζε το στυλ της γραφής σου. Μιμήσου αυτούς που σου αρέσει ο τρόπος γραφής τους (καλά για τον Πιτσιρίκο κάνε μία εξαίρεση... φτάνει πια το παραφάγαμε στη μάπα αυτό το στυλάκι...). Αποκάλυπτε. Ονειρέψου. ρίσκαρε. Γέλα. Χαλάρωσε. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ το ξέρουν αυτό....

Γράφε ανοιχτές επιστολές. γράφε λίστες. να τη λες σε αυτούς που σου τη σπάνε. να δίνεις το παράδειγμα που θες να δώσεις. Επαναπροσδιόριζε τον εαυτό σου. Αφού τελειώσεις, κάντο ξανά. Γράφε για αυτά που σου συμβαίνουν. Μην αυτολογοκρίνεσαι. καλύτερα να γράφεις βλακείες παρά να μην γράφεις τίποτε.

Άμα έχει bloger's block γράψε τη γνώμη μου για κάτι. Μία κριτική, δηλαδή... - ταινία, σήριαλ, βιβλίο, ταξιτζή, μαγαζί με εσώρουχα, dvd συλλεκτικό με τα σήριαλ που έχει παίξει η Χιδερ Λοκλίαρ...

Να γράφεις για την πόλη στην οποία ζεις - τα πράγματα που γίνονται, που δεν γίνονται, που θα ήθελες να γίνονται... εκτός αν ζεις στην πόλη των φράγκολ ροκ...

Αποκάλυπτε τα μυστικά σου. Κάνε outing στον εαυτό σου - μην ξεχνάς: αν γράψεις κάτι υπερβολικό μπορείς μετά να το σβήσεις ...

Μην γράψεις το πραγματικό σου όνομα και μην γράφεις για τον εργασιακό σου χώρο, μπορεί να σε σουτάρουν...

Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω αλλά ... ε, ε, ε, ε,.... κανένας δεν διαβάζει ποίηση... σόρυ... οι πιο επιτυχημένες ποιητικές συλλογές στην ελλάδα πουλάνε 12 αντίτυπα, και αυτό την περίοδο των γιορτών που ο κόσμος έχει λεφτά... (άσε που 12 είναι και τα άτομα που δουλεύουν στον εκδοτικό οίκο που εξέδωσε την ποιητική συλλογή...) Συγγνώμη που σου κουρελιάζω την ψυχολογία αλλά άσε τα ποιήματά σου εκεί που ανήκουν (στο συρτάρι, κάτω από την ΚΥ και τα προφυλακτικά...) και όχι στο blog σου. εκτός και αν είναι πολύ χάλια και θα μας κάνουν να γελάσουμε, οπότε επιβάλλεται να τα βάλεις.

Μίλα μας για του φίλους σου, τις ωραίες στιγμές σου, τους έρωτές σου, τα γέλια και τα δάκρυά σου... πες μας όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις δόξατωθεωσύνη που είσαι πάνω σε αυτόν τον πανέμορφο πλανήτη...

άμα εξαφανιστείς από το blog σου για κάποιο διάστημα, μην απολογείσαι... απλά, άρχισε να γράφεις πάλι!

διάβαζε άλλα blogs, άφηνε ευγενικά σχόλια, επικοινώνα! ...είμαστε μία μεγάλη παρέα, ρε, ΚΑΙ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ αυτό...


μπε μπε



αυτό το άρθρο το βρήκα μία μέρα που έκανα serfin (σήμερα βασικά, αλλά ακούγεται πιο τραγικό το "μία μέρα"... ... ...) και μου άρεσε και το προσάρμοσα και νά το τώρα