Być wieśniarą po wiejsku...

Szybko o komplecie na festyn wiejski!

Zrobiony spontanicznie dzień wcześniej. :-)

Nie zapomniałam o gwoździach!
I glinianym garnku!

Powiem tak: Przykuwał uwagę, i nawet pani wójtowa chce mieć podobny!

A na festynie żar lał się po zadku i było 34 C !!!
Ale wytrzymałam...

A ukoronowaniem dnia była absolutnie niespodziewana i spontaniczna wizyta mojej internetowej koleżanki Ewy Gutowicz z Let's clay with Ewa....

Spać poszłam o 4 rano, bo miałam oczy jak pingpongi z emocji !!!
Dziewucha jest odlotowa, mówię wam!
Do dziś jestem jak na spidzie!!! :-)

A oto płotek. Wiejski, miejski, jak kto woli.

Kolczyki - sztachetki!

I kupiłam wreszcie aparat!!!!! Wiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii..... !!!!!!

Ale się uczę! Dopiero! Cudów nie będzie tak szybko! ;-)

Gdzie uciekam, gdy nie widzi nikt...

Dziś pokażę wam pracę, która sprawiła mi dosyć frajdy...

Wyspa marzeń.
Oaza prywatności.
Ucieczka od zgiełku.

Moja latająca wyspa...

Jeśli mam już dosyć problemów i trosk, jeśli życie przygniata mnie odpowiedzialnością za bardzo, wtedy wciągam kotwicę i uciekam hen, daleko pod chmury... Uciekam od nudy, rutyny, codzienności, wrednych ludzi.... To świat wyobraźni, cudów i piękna, i nie dla każdego dostępny niestety...

Do naszyjnika pasowały też kolczyki z murami mojego zamku, po których wspina się zieleń...

I trochę procesu powstawania wyspy....

Uwaga! Wokół wyspy krążą odłamki skał!
Nie radzę ciekawskim się interesować, co robię na moim azylu...  ;-)

A ta ilustracja była moją inspiracją...

I praca mojej Jagody na inspirację do wyzwania, czyli grzybki zbierane z babcią na wakacjach...

Wisiorki są zrobione na nasze drugie wyzwanie TU i są pracami przykładowymi, bo jak już wspominałam wcześniej, nie będę brać udziału w wyzwaniach, które sama oceniam. To chore....   ;-)