Zlepieniec myślachowicki

Ten artykuł od 2017-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zlepieniec myślachowicki (nazwa skały osadowej okruchowej pochodzi od nazwy wsi Myślachowice, gmina Trzebinia; w rejonie występowania) – dolnopermski osad typu piedmontowego (przedgórskiego) znany z okolic Krakowa. Składa się z otoczaków, wapieni dewońskich i karbońskich, w mniejszym stopniu z innych skał, np. kwarców żyłowych, lidytów. Spoiwo jest najczęściej wapniste. Zlepieniec powstał w wyniku scementowania okruchów różnych skał i minerałów (najczęściej otoczaków) skał takich jak granity, wapienie, dolomity, marmury czy skał krzemionkowych za pomocą spoiwa krzemionkowego, ilastożelazistego lub węglanowego.

Zlepieniec myślachowicki występuje na południu Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej; w zachodniej części Wyżyny Krakowskiej. Obszar jego występowania tworzy pas o szerokości kilkunastu kilometrów i długości około 50 km. Ciągnący się od Krzeszowic przez Rudno, Regulice na południu, aż po Sławków i Siewierz na północy. Występuje on wzdłuż zachodniego zbocza wyniesień paleozoicznych antykliny Dębnika (wał dębnicko-siewierski). Największe wychodnie na powierzchni znane są okolic Filipowic, Karniowic, Młoszowej, Myślachowic i Sławkowa.