Przejdź do zawartości

Ziemowit Grabowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ziemowit Grabowski
Ilustracja
Ziemowit Grabowski (<1934)
pułkownik dyplomowany kawalerii pułkownik dyplomowany kawalerii
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1898
Troski

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

1 Pułk Ułanów Krechowieckich
1 Dywizja Kawalerii
3 Dywizja Piechoty
2 Brygada Strzelców Karpackich
2 Brygada Pancerna

Stanowiska

oficer sztabu dywizji
zastępca dowódcy pułku
zastępca dowódcy brygady
szef sztabu brygady
dowódca brygady

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
Kampania wrześniowa
kampania włoska
bitwa o Monte Cassino
bitwa o Bolonię

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania)

Ziemowit Tadeusz Michał Grabowski (ur. 8 stycznia 1898 w Troskach, zm. ?) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 stycznia 1898 w Troskach, pow. płoński, jako syn Michała[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 14. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[2]. Był oficerem 1 pułku ułanów Krechowieckich. W listopadzie 1923 przyjęty został do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza V Kursu Normalnego[3][4]. Z dniem 1 października 1925, po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego, przydzielony został do dowództwa 1 Dywizji Kawalerii na stanowisko I oficera sztabu[5]. W latach 1928–1930 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu[6][7]. Z dniem 1 listopada 1930 został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[8][9][10]. W listopadzie 1933 został przeniesiony do 1 pułku ułanów w Augustowie[11], a w sierpniu 1935 wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 i 9. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[13]. W 1939 ponownie pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej na stanowisku kierownika przedmiotu taktyki kawalerii[14].

W kampanii wrześniowej był oficerem sztabu Grupy Operacyjnej gen. Dreszera[15], a w następnym roku, w czasie kampanii francuskiej był szefem sztabu 3 Dywizji Piechoty. W czerwcu 1940 ewakuował się do Wielkiej Brytanii. 23 września 1940 w Szkocji, objął dowództwo 3 oddziału rozpoznawczego. 16 września 1941 przeniesiony został do Sztabu Naczelnego Wodza. Od 7 grudnia 1943 do 10 czerwca 1944 był zastępcą dowódcy 2 Brygady Strzelców Karpackich[16]. 21 lipca 1944 został przeniesiony z Sekcji Oficerów Łącznikowych w dowództwie 2 Korpusu do 2 Brygady Pancernej na stanowisko szefa sztabu[17]. W kwietniu 1945, w czasie bitwy o Bolonię, był szefem sztabu Zgrupowania „Rak”[18]. 1 czerwca tego roku zastąpił gen. bryg. Bronisława Rakowskiego na stanowisku dowódcy 2 Brygady Pancernej[19]. Wyznaczenie na stanowisko dowódcy brygady było szeroko komentowane w 2 Korpusie ponieważ nie posiadał on praktyki w dowodzeniu pułkiem[20].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • rotmistrz – 31 marca 1924 ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 11 lokatą w korpusie oficerów zawodowych kawalerii
  • major – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 12 lokatą w korpusie oficerów zawodowych kawalerii

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-27].
  2. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 166.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 601, 682.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 543, 604, 1364.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 101 z 7 października 1925 roku, s. 547.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 331, 347.
  7. Rocznik Oficerów Kawalerii 1930 ↓, s. 61, 78.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 298.
  9. Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 19.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 146, 798.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 10.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 106.
  13. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 128.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 449.
  15. Dalecki 1989 ↓, s. 207.
  16. Tym 2012 ↓, s. 247.
  17. Tym 2012 ↓, s. 81, 346.
  18. Tym 2012 ↓, s. 421, 441.
  19. Tym 2012 ↓, s. 101, 104, 109, 209.
  20. Tym 2017 ↓, s. 340.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 4.
  22. M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  23. a b c Grabowski, Ziemowit Tadeusz Michał - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2021-08-27].
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 13 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  25. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]