Wlew doodbytniczy

Ten artykuł od 2009-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wlew doodbytniczy (czyli wlew kontrastowy jelita grubego) - badanie radiologiczne wykonywane w diagnostyce chorób jelita grubego.

Polega na podaniu środka kontrastowego do światła jelita grubego, następnie wskutek zastosowania specjalnego ułożenia badanego, doprowadzenia do zakontrastowania całego jelita grubego i wykonania dokumentacji zdjęciowej w formie błon rentgenowskich lub nośników cyfrowych (płyta kompaktowa). Badanie przeprowadza lekarz radiolog.

Badania kontrastowe przewodu pokarmowego (w tym wlew doodbytniczy) można wykonać:

techniką pojedynczego kontrastu (badanie jednokontrastowe) - polega na podaniu jednego środka kontrastowego do światła badanego narządu,
techniką podwójnego kontrastu (badanie dwukontrastowe) - polega na podaniu środka kontrastowego i odpowiedniej ilości gazu (w postaci powietrza podawanego przez zgłębnik lub zastosowaniu środków uwalniających substancję gazową w świetle badanego narządu),

Najczęściej stosowanym środkiem cieniującym jest zawiesina wodna siarczanu baru (baryt) lub rzadziej roztwory jodowych środków cieniujących takich jak uropolina, ultravist, itp.

Zobacz też

lewatywa

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.