Williams FW07
| |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | |||
| Zawieszenie przednie |
|||
| Zawieszenie tylne |
|||
| Silnik |
Ford Cosworth DFV 3.0 V8 | ||
| Skrzynia biegów | |||
| Paliwo | |||
| Olej | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Mistrzostwa | |||
| Kierowców | |||
| Konstruktorów | |||
| Wyścigi | |||
| Wyścigi |
43 | ||
| Wygrane |
15 | ||
| Pole position |
8 | ||
| Najszybsze okrążenie |
16 | ||
| |||
Williams FW07 – samochód Formuły 1, zaprojektowany w 1979 roku przez Patricka Heada, Neila Oatleya i Franka Derniego i skonstruowany przez WilliamsF1[1]. Model brał udział w sezonach 1979–1982, wygrywając 15 wyścigów i zdobywając pierwszy dla Williamsa tytuł mistrza świata w klasyfikacji kierowców (Alan Jones w 1980) oraz dwa w klasyfikacji konstruktorów (1980, 1981).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Przed sezonem 1979 Williams dysponował dwoma zwycięskimi kierowcami (Alan Jones i Clay Regazzoni) oraz bogatym sponsorem z Arabii Saudyjskiej. Patrick Head, zainspirowany Lotusem 79, wykorzystał w modelu FW07 efekt przypowierzchniowy. Samochód miał długie sekcje boczne, niewielki przedni spojler, kurtyny oraz sztywne monocoque z aluminium o strukturze plastra miodu. Zawieszenie było konwencjonalne – z podwójnymi wahaczami – ale sprężyny trudno radziły sobie z ogromnym wzrostem docisku[2]. Samochód wykorzystywał silnik Ford Cosworth DFV o mocy 485 KM.
FW07 zadebiutował w Grand Prix Hiszpanii 1979. Początkowo samochód był awaryjny. W lipcu jednak udoskonalono samochód poprzez między innymi zastosowanie nowego fragmentu podłogi pod silnikiem, co zwiększyło docisk. Clay Regazzoni wywalczył pierwsze zwycięstwo dla Williamsa podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii. W 1979 roku Jones wygrał jeszcze pięć wyścigów i Williams zajął drugie miejsce w klasyfikacji konstruktorów.
W sezonie 1980 wystawiono FW07B, ewolucję poprzedniego modelu. Samochód zdominował rywalizację: Jones wygrał pięć wyścigów i został mistrzem świata. Williams został natomiast wówczas mistrzem świata w klasyfikacji konstruktorów, podobnie jak rok później.
Model FW07 w różnych odmianach ścigał się do 1982 roku.
Wyniki w Formule 1
[edytuj | edytuj kod]| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Williams FW07. chicanef1.com. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
- ↑ Wouter Melissen: Williams FW07 Cosworth. ultimatecarpage.com. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).