Przejdź do zawartości

Sojuz 33

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojuz 33
Emblemat Sojuz 33
Dane misji
Indeks COSPAR

1979-029A

Zaangażowani

 ZSRR
 Bułgaria

Oznaczenie kodowe

Saturn

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-T

Masa pojazdu

6 860 kg

Rakieta nośna

Sojuz-U

Załoga
Dowódca

Nikołaj Rukawisznikow

Załoga

Nikołaj Rukawisznikow (3)
Georgi Iwanow (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

10 kwietnia 1979 (17:34:34 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

279,2 (363,6) km

Perygeum

198,6 (348,1) km

Okres orbitalny

88,99 (91,47) min

Inklinacja orbity

51,63°

Lądowanie
Miejsce lądowania

320 km SE od Żezkazganu

Lądowanie

12 kwietnia 1979 (16:35:40 UTC)

Czas trwania misji

1 dzień 23 godziny 1 minuta 6 sekund

Liczba okrążeń Ziemi

31

Program Sojuz
Relief w Rosyjskim Centrum Kultury w Sofii z podobiznami Rukawisznikowa i Iwanowa – załogą misji Sojuz 33

Salut 6 EP-5-1 (kod wywoławczy «Сатурн» – Saturn) – dziewiąty krótkotrwały załogowy lot kosmiczny pojazdu Sojuz 7K-T w kierunku stacji kosmicznej Salut 6. Był to czwarty lot kosmiczny zorganizowany w ramach międzynarodowego programu badań kosmicznych Interkosmos i pierwszy z udziałem bułgarskiego kosmonauty. Wyprawa w dniach 10–12 kwietnia 1979 nie osiągnęła zaplanowanego celu i w trybie awaryjnym powróciła na Ziemię.

Załoga

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwowa

[edytuj | edytuj kod]

Lądowanie

[edytuj | edytuj kod]

Przebieg misji

[edytuj | edytuj kod]

Sojuz 33 (ros. Союз-33) to radziecko-bułgarski lot kosmiczny realizowany w ramach programu Interkosmos. Celem misji było połączenie ze stacją Salut 6. Ze względu na awarię napędu statku kosmicznego Sojuz główny cel wyprawy nie został zrealizowany. Inżynierem-badaczem podczas tego lotu był pierwszy kosmonauta z Bułgarii Georgi Iwanow.

Po rutynowym starcie, kapsuła zbliżyła się do orbitującej stacji Salut 6. W odległości 4 kilometrów od stacji odpalony został silnik pojazdu z kosmonautami. Miał on pracować przez sześć sekund, lecz wyłączył się zaledwie po trzech. Wyłączył się także system nawigacyjny Igła. Obserwująca dokowanie załoga stacji widziała płomienie wystrzeliwujące na boki od silnika w kierunku silnika rezerwowego.

Dokowanie odwołano i załoga rozpoczęła przygotowania do powrotu na Ziemię. Silnik zapasowy zadziałał, ale nie wyłączył się po przewidzianych 188 sekundach zapłonu. Rukawisznikow nie był pewny, czy ciąg silnika był wystarczający, zdecydował więc przedłużyć jego pracę o 25 sekund. Skutkiem tego kapsuła weszła w atmosferę pod bardzo dużym kątem, podlegając przeciążeniom do 10 G. Przyczyna awarii silnika nie była możliwa do ustalenia, gdyż pojazd odrzucił moduł serwisowy przed wejściem w atmosferę.

Zgodnie z planem, w przypadku sukcesu misji, załoga miała zamienić swoją kapsułę na zacumowanego do stacji Sojuza 32.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]