Przejdź do zawartości

Sofia Mabergs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sofia Mabergs
Ilustracja
Drużyna na Uniwersjadę 2015 - Sofia Mabergs druga od lewej
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1993
Malung

Obywatelstwo

Szwecja

Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie
Złoto
Pjongczang 2018
Mistrzostwa Europy Mikstów
Złoto
Tårnby 2014

Sofia Mabergs (ur. 9 kwietnia 1993[1]) – szwedzka curlerka, urodzona z Malung i mieszkająca w Härnösand[1]. Obecnie grająca jako lead w drużynie Anny Hasselborg, z którą zdobyła m.in. złoto olimpijskie w 2018 roku.

Kariera juniorska

[edytuj | edytuj kod]

Mabergs była członkinią szwedzkiej reprezentacji juniorskiej w mistrzostwach świata w 2011 roku (skip: Jonna McManus)[2], w 2012 roku (skip: Sara McManus)[3] oraz w 2013 roku (skip: Sara McManus).

W 2015 roku była również członkiem drużyny Sary McManus na zimowej Uniwersjadzie[4].

Kariera seniorska

[edytuj | edytuj kod]

W mistrzostwach świata w 2015 roku Mabergs uczestniczyła jako rezerwowa w drużynie Margarety Sigfridsson[5]. Szwedki ukończyły zmagania na 7. miejscu. W kolejnym sezonie dołączyła do ekipy Anny Hasselborg i w mistrzostwach Europy 2016 zdobyła srebrny medal. Rok później, reprezentując kraj w mistrzostwach świata zajęła 4. miejsce[6].

W 2018 roku drużyna Hasselborg (wraz z Sarą McManus i Agnes Knochenhauer) zdobyła olimpijskie złoto podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pjongczangu. Miesiąc później, na mistrzostwach świata Szwedki dotarły do finału, gdzie jednak przegrały z drużyną Jennifer Jones i zdobyły srebrny medal. Rok później Mabergs stanęła wraz ze swoją drużyną na tym samym stopniu podium, przegrywając w finale ze szwajcarską drużyną Aliny Pätz. Podczas tego turnieju Mabergs miała najwyższą skuteczność wśród wszystkich leadów[7].

Miksty

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 Sofia Mabergs wystąpiła jako lead w drużynie swojego brata, Patrica Mabergsa, podczas mistrzostw Europy mikstów. Zdobyła tam złoty medal.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Mabergs jest związana z kanadyjskim curlerem Bradym Scharbackiem[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Team Hasselborg [online], The Grand Slam of Curling [dostęp 2020-02-29] (ang.).
  2. World Junior Curling Championships 2011: Tournament details [online], results.worldcurling.org [dostęp 2020-02-29].
  3. World Junior Curling Championships 2012: Tournament details [online], results.worldcurling.org [dostęp 2020-02-29].
  4. Uniwersjada zimowa 2015 - wyniki [online], s. 446.
  5. ZEN-NOH World Women's Curling Championship 2015 - Teams [online], web.archive.org, 17 marca 2015 [dostęp 2020-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-17].
  6. CPT World Women's Curling Championship 2017: Tournament details [online], results.worldcurling.org [dostęp 2020-03-01].
  7. World Curling Federation, LGT World Women's Curling Championship 2019: Shot Success Percentage by Position [online].
  8. Meet Sofia Mabergs, The Swedish Curler Going For Gold Saturday Night [online], The Spun, 24 lutego 2018 [dostęp 2020-03-01] (ang.).