Przejdź do zawartości

Sleipnir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sleipnir
koń Odyna
Ilustracja
Odyn dosiadający Sleipnira

Sleipnir, Slejpnir – ośmionogi koń Odyna, dziecko Lokiego. Sleipnir jest szarej maści, potrafi poruszać się po ziemi, w powietrzu, po powierzchni wody (nie chodzi o pływanie, tylko wręcz chodzenie po tafli wody), a także dotrzeć do Helheimu[1].

Loki przemienił się w klacz, by odciągnąć od pracy ogiera Swadelfari. Koń ten pomagał swemu panu – wielkoludowi, który zobowiązał się odbudować w ciągu jednej zimy mury Asgardu, twierdzy mającej bronić bogów przed szronowymi i górskimi olbrzymami. Gdyby mu to się udało, otrzymałby w nagrodę Freję. Ostatniego dnia została jeszcze do wstawienia brama. Loki rżeniem zwabił ogiera i uciekł z nim, co zapobiegło utracie przez Azów pięknej bogini. Po jakimś czasie Loki powrócił do Asgardu, prowadząc ośmionogiego siwej maści konia, Sleipnira, i podarował go Odynowi. Sleipnir nigdy nie zawiódł swego pana i wiernie mu służy.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jorge Luis Borges, Zofia Chądzyńska (tłum.): Księga istot zmyślonych. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2000, s. 14. ISBN 83-7255-740-3.