Siebieski Park Narodowy
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Położenie | |
Data utworzenia |
8 stycznia 1996 roku |
Powierzchnia |
500,21 km² |
Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Dyrekcja | |
Położenie na mapie obwodu pskowskiego | |
Położenie na mapie Rosji | |
56°16′00″N 28°30′00″E/56,266667 28,500000 | |
Strona internetowa |
Siebieski Park Narodowy[1] (ros. Национальный парк «Себежский») – park narodowy w południowej części obwodu pskowskiego w Rosji. Znajduje się w rejonie siebieskim, a jego obszar wynosi 500,21 km². Został utworzony dekretem rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 8 stycznia 1996 roku. Zarząd parku znajduje się w miejscowości Siebież[2][3][4].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Park położony jest na Wyżynie Siebieskiej w strefie lasów iglastych i liściastych, w dorzeczu rzek Dźwina i Wielikaja. Pasma wzgórz morenowych przeplatają się tu z nizinami zajętymi przez jeziora, bagna lub podmokłe łąki. Ograniczony jest ze wszystkich stron przez jeziora: Siebież, Orono, Osyno i Neczerica. Na południu park graniczy z Białorusią, od zachodu z Łotwą. Znajduje się tu duża liczba jezior pochodzenia polodowcowego. Wiele z nich jest połączonych licznymi rzekami i kanałami[4][5].
Flora i fauna
[edytuj | edytuj kod]W lasach parku występuje przede wszystkim sosna zwyczajna i świerk pospolity. Rosną również lipa drobnolistna, klon zwyczajny, dąb szypułkowy, jesion wyniosły, brzoza, olsza szara i osika[4][3].
Faunę reprezentuje ponad 3 tys. gatunków bezkręgowców i 313 gatunków kręgowców: 32 gatunki ryb, 217 gatunków ptaków, 49 gatunków ssaków, 6 gatunków gadów, 9 gatunków płazów. Dominującymi gatunkami są gatunki leśne o europejskim typie siedlisk lub zwierząt, których zasięg obejmuje nie tylko Europę, ale także południe strefy leśnej Azji[3][5].
Żyją tu m.in. wilki szare, niedźwiedzie brunatne, rysie euroazjatyckie, łosie euroazjatyckie, kuny leśne, tchórze zwyczajne, bobry europejskie, zające bielaki, gronostaje europejskie, padalce zwyczajne, jaszczurki zwinki, zaskrońce zwyczajne[3][5].
Z ptaków występuje tu m.in. gągoł, derkacz, błotniak łąkowy, bączek zwyczajny, cietrzew zwyczajny, trzciniak zwyczajny, głuszec zwyczajny, pardwa mszarna, a także drzemlik, żuraw zwyczajny, łęczak, nur czarnoszyi, kormoran zwyczajny[3][5].
Klimat
[edytuj | edytuj kod]Klimat umiarkowany kontynentalny. Średnia temperatura powietrza w lipcu to około +17 °C, w styczniu –8 °C[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://web.archive.org/web/20160305233418/http://ksng.gugik.gov.pl/pliki/wykaz_polskich_nazw_geograficznych.pdf
- ↑ Документы – Национальный парк „Себежский” [online], seb-park.ru [dostęp 2021-08-19] .
- ↑ a b c d e Заповедное путешествие [online], naturerussia.travel [dostęp 2024-04-25] (ros.).
- ↑ a b c Национальный парк „Себежский” – Памятники природы федерального значения – ООПТ [online], pskovfish.ru [dostęp 2021-08-19] .
- ↑ a b c d e Территория – Национальный парк „Себежский” [online], seb-park.ru [dostęp 2021-08-19] .