Przejdź do zawartości

Serendipity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joshua Reynolds, Potret Horace’a Walpole’a
Johann Zoffany, Trybuna Galerii Uffizich (fragment – Horace Mann pierwszy od prawej)

Serendipity – złożony termin w języku angielskim o poniższych znaczeniach.

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Według wybranych słowników, słowo serendipity tłumaczy się jako:

  • naturalną zdolność do interesujących lub wartościowych odkryć przez przypadek[1];
  • dar znajdowania wartościowych lub przyjemnych rzeczy, których się nie szuka[2];
  • tylko jako zwrot „by serendipity” przetłumaczony (na język polski) jako „szczęśliwym trafem”[3];
  • zdolność dokonywania szczęśliwych odkryć przez przypadek[4];
  • zdolność dokonywania pożądanych odkryć przypadkowo[5];
  • szczęście, powodzenie[5].

Tłumaczenia w innych językach

[edytuj | edytuj kod]

Słowo to zostało przed laty uznane jako trudno przetłumaczalne na inne języki[6]. Początkowo zapomniane, z początkiem XX wieku zdobywało pewną popularność. Zaczęto tworzyć odpowiedniki w innych językach, które w znacznej części oparte są na pierwotnym rdzeniu serendip z dodaniem odpowiednich sufiksów. Przeglądając wikipedie w innych językach, napotykamy m.in.:

  • francuski: sérendipité;
  • włoski: serendipità;
  • hiszpański: serendipia;
  • niemiecki: Serendipität;
  • ukraiński: cеренди́пність (serendypnist´);
  • rosyjski: серенди́пность (sieriendipnost´);
  • japoński: セレンディピティ (serendipiti);
  • chiński: 意外发现 (yìwài fāxiàn; niespodziewane odkrycie[7]).

W wielu artykułach, jako przykłady „działania” serendipity, podaje się przypadkowe wynalazki i odkrycia, które wywarły ogromny wpływ na całą ludzkość. Niektóre z nich to:

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Słownik etymologiczny online podaje, że słowo serendipity pochodzi od Serendip, dawnej nazwy Cejlonu (obecnie Sri Lanka), poprzez arabskie Serendib z licznych wersji sanskryckich, m.in.: Simhaladvipa, Serendiva, Serendivus, Sirlediba, oznaczających "wyspę zamieszkiwaną przez lwy"[8].

Inne, wielkie słowniki również podają takie pochodzenie słowa serendipity. Zostało ono użyte w baśni perskiej o trzech braciach, książętach z Serendip (The Three Princes of Serendip), których ojciec wysłał w podróż, aby poznali świat, wzbogacili swoją wiedzę i zdobyli doświadczenie[9]. W czasie wędrówki dzielni bracia wykazali się swoją inteligencją, wiedzą, spostrzegawczością, zdolnością kojarzenia pozornie nieistotnych faktów oraz dochodzeniem do słusznych wniosków i ważnych odkryć.

Baśń tę przeczytał angielski hrabia Horace Walpole (1717–1797) – syn pierwszego premiera Wielkiej Brytanii – i postanowił, aby jej wątek przewodni, czyli przypadki prowadzące do szczęścia nieposzukiwanego, nazwać właśnie serendipity. Napisał o tym w liście, datowanym 28 stycznia 1754 r., do swojego przyjaciela, dyplomaty Horace’a Manna (1706–1786). Data ta jest uznana za użycie tego słowa po raz pierwszy w języku angielskim. Neologizm ten przeszedł ciekawą drogę, nabierając wielu niuansów i rozprzestrzeniając się po całym świecie.

Historia słowa serendipity jako pomyślnej mieszanki mądrości i szczęścia, została obszernie opisana w książce pt.: “The Travels and Adventures of Serendipity: A Study in Sociological Semantics and the Sociology of Science”. Jej autorami są: Robert K. Merton[10] i Elinor Barber[11].

„Serendipity” w biznesie

[edytuj | edytuj kod]

Słowo serendipity stało się popularne w biznesie, wśród menedżerów poszukujących nowych rozwiązań, kreatywności i innowacyjności. Dostępne są prace naukowe i artykuły poruszające te zagadnienia z wykorzystaniem „filozofii” serendipity, np.: “From serendipity to sustainable competitive advantage: insights from Houston’s Farm and their journey of co-innovation”[12] czy: “Desperately seeking serendipity: Exploring the impact of country location on innovation in the wine industry”[13].

Niektórzy myśliciele dyskutują o roli szczęścia w nauce: jak łączyć pozornie nieistotne fakty w celu wyprowadzania wartościowych wniosków. Chemicy z Uniwersytetu Princeton uważają[14], że taki sposób może być pomocny w badaniach naukowych. Dzięki „accelerated serendipity”[15] niemożliwe stało się możliwe.

Serendipaceratops to rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego o niepewnej pozycji systematycznej, żyjącego w okresie wczesnej kredy (ok. 116–115 mln lat temu) na terenach dzisiejszej Australii. Nazwa rodzajowa pochodzi od angielskiego słowa serendipity.

„Serendipity” w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

„Serendipity” w literaturze

[edytuj | edytuj kod]
Zadig Voltaire’a

Motywy perskiej baśni o trzech braciach pojawiają się w filozoficznej powiastce o tytule Zadig (tytuł oryginału: Zadig, ou la destinée. Historie orientale.), napisanej przez Voltaire’a. W przekładzie na język polski Tadeusza Boya-Żeleńskiego tytuł powieści brzmi: Zadig czyli Los. Voltaire przedstawia w niej pogląd, że ludzkie życie jest w rękach przeznaczenia. Tytułowy bohater o imieniu Zadig trafia na wyspę Serendib, gdzie zyskuje szacunek jako doradca i rozjemca sporów, a król Nabissan czyni go swoim powiernikiem.

„Serendipity” w filmie

[edytuj | edytuj kod]

Serendipity to imię muzy, bohaterki granej przez Salmę Hayek, w filmie reżyserii Kevina Smitha z 1999 r. pt.: „Dogma”.

W 2001 r. odbyła się premiera amerykańskiej komedii romantycznej pt. „Serendipity”[16] w reżyserii Petera Chelsoma. W Polsce film nosił tytuł „Igraszki losu” (premiera w 2002)[17]. Sara (Kate Beckinsale) i Jonathan (John Cusack) zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, ale postanawiają przekonać się, czy są sobie przeznaczeni. Prowadzi to do serii powikłanych wydarzeń. W jednej ze scen bohaterowie spotykają się w nowojorskiej „restauracji deserów” o nazwie „Serendipity 3”. Lokal ten rzeczywiście istnieje i ma równie ciekawą historię.

Restauracja „Serendipity 3” w Nowym Jorku

[edytuj | edytuj kod]
Wejście do Serendipity 3
Sklep Serendipity w Omagh, Irlandia

W Nowym Jorku pod adresem: 225 East 60th Street, znajduje się restauracja „Serendipity 3”, założona w 1954 r. przez Stevena Bruce’a[18]. Bywali w niej m.in.: Bill Clinton, Jacqueline Kennedy Onasis, Marilyn Monroe, Andy Warhol (płacił swoimi rysunkami).

Restauracja słynie z wyrafinowanych deserów, jak lody na gorąco „Frrrozen Hot Chocolate”[19], czy najdroższe lody świata – zamawiane z dwudniowym wyprzedzeniem – o nazwie „Golden Opulence Sundae” w cenie 1 tys. USD, zawierające ultracienkie, jadalne płatki złota[20].

Nazwa restauracji oczywiście nawiązuje do baśni o trzech książętach. Kiedy Steve Bruce miał 16 lat przyjechał do Nowego Jorku po szczęście i sławę jako tancerz. Mieszkał daleko od Manhattanu i przyjeżdżał do miasta trzy razy w tygodniu na lekcje. Spotkał tam dwóch przyjaciół: Calvina Holta i Patcha Carradine’a. Zamieszkali razem we trzech, żyli jak książęta i stworzyli własny „teatr” – „Serendipity 3”. Nazwę wymyślił Carradine po przerzuceniu licznych książek, artykułów i słowników, aż natrafił na perską baśń, która go zainspirowała i pasowała do ich trójki przyjaciół.

„Serendipity” w muzyce

[edytuj | edytuj kod]

W latach 60. XX w. pojawiła się w Stanach Zjednoczonych grupa folkowa o nazwie The Serendipity Singers. Debiutowali singlem: „Don't Let the Rain Come Down (Crooked Little Man)„. Przebojem tym uzyskali w 1965 swoją jedyną nominację do Grammy.

W 1986 ukazał się album pt.: Serendipity jazzowego pianisty Mike’a Garsona[21], w 2015 roku singel Mai Kuraki pt. „Serendipity”, a w 2017 roku piosenka BTSSerendipity”.

„Serendipity” w TV

[edytuj | edytuj kod]

Serendipity „Ren” Gottlieb to jedna z postaci australijskiej opery mydlanej, pt.: „Neighbours”[22], grana przez Raelee Hill. Serial rozpoczęto w 1985 r. i liczy on już prawie 7 tys. odcinków.

Różowy smok Serendipity” – japoński serial animowany (26 odcinków), w reżyserii Nobuo Ōnukiego. W japońskiej NTV był emitowany w 1983 r. Został zrealizowany na podstawie serii książek dla dzieci, zatytułowanej „Serendipity”, autorstwa Stevena Cosgrove’a. W Polsce był pokazany na Top Canal.

„Serendipity” w sztukach pięknych

[edytuj | edytuj kod]

W 1968 r. w londyńskim Institute of Contemporary Arts (ICA) została zorganizowana wystawa pt.: „Cybernetic Serendipity”[23]. Jej kuratorem była Jasia Reichardt.

„Serendipity” w modzie

[edytuj | edytuj kod]

Dla entuzjastek mody, kroju i szycia Serendipity Studio[24] oferuje interesujące wzory i pomysły strojów.

Sklepy „Serendipity”

[edytuj | edytuj kod]

Nazwę „Serendipity” nosi na świecie i w sieci internetowej[25] wiele sklepów prowadzących sprzedaż bardzo różnych artykułów: pamiątek, zabawek, ciastek, uroczych bibelotów[26] (z dewizą: The faculty of making happy and unexpected discoveries by accident), sukni i akcesoriów ślubnych[27], dekoracji i wyposażenia domów[28], prowadzących także warsztaty robótek ręcznych[29], eklektycznej mieszanki drobiazgów, sprzętów, wyrobów kolekcjonerskich, które tworzą w naszym otoczeniu kojącą i przytulną atmosferę domowego ciepła, także pod hasłem: The art of making happy & unexpected discoveries[30].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Longman Dictionary of Contemporary English. Essex, England: Longman House, 1990, s. 953. ISBN 0-582-05530-X.
  2. The Merriam-Webster Dictionary. Springfield, USA: Merriam-Webster Inc., 1997, s. 667. ISBN 0-87779-911-3.
  3. Wielki słownik angielsko-polski. Warszawa: PWN, Oxford University Press, 2002, s. 1059. ISBN 83-01-13708-8.
  4. The American Heritage Dictionary. New York: Dell Publishing, 2001, s. 757. ISBN 0-440-23701-7.
  5. a b Webster’s College Dictionary. New York: Random House, 1995, s. 1223. ISBN 0-679-43886-6.
  6. Kevin Martinez: 10 Hard to Translate English Words. Listverse, 2011-07-13. [dostęp 2014-09-10]. (ang.).
  7. Collins Chinese Dictionary. New York: HarperCollins Publishers, 2005, s. 90, 391. ISBN 0-00-720432-9.
  8. Online Etymology Dictionary. Douglas Harper. [dostęp 2014-09-10]. (ang.).
  9. Richard Boyle: The Three Princes of Serendip. 2000. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  10. Riccardo Campa: Making Science by Serendipity. A review of Robert K. Merton and Elinor Barber’s The Travels and Adventures of Serendipity. Institute of Sociology, Jagiellonian University at Cracow, 2008. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
  11. Princeton University Press: Serendipity. Princeton University Press, 2014. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  12. Supply Chain Management: An International Journal. Emerald Group Publishing Limited, 2007. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  13. International Journal of Wine Business Research. 2008. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  14. Catherine Zandonella: Serendipity Pays Off. Princeton Journal Watch. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  15. Morgan Kelly: Princeton technique puts chemistry breakthroughs on the fast track. 2011. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  16. Serendipity (2001). otsoNY. [dostęp 2014-09-10]. (ang.).
  17. Gildia.pl: Igraszki losu. [dostęp 2014-09-07]. (pol.).
  18. Serendipity 3 – History. [dostęp 2014-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-19)]. (ang.).
  19. Wendy Hung: Interview with Stephen Bruce. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  20. Golden Opulence Sundae. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  21. Scott Yanow: Serendipity. 1986. [dostęp 2014-09-07]. (ang.).
  22. Neighbours. 2014 Network Ten Pty. Ltd.. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
  23. Cybernetic Serendipity. Media Art Net. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
  24. Designs for the Sewing Enthusiast. Kay Whitt for Serendipity Studio & Serendipity Gifts. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
  25. Serendipity Handmade Gifts Boutique. [dostęp 2014-09-13]. (ang.).
  26. Serendipity Interiors. 2014. [dostęp 2014-09-13]. (ang.).
  27. Serendipity Brides. 2013. [dostęp 2014-09-13]. (ang.).
  28. Serendipity. Serendipity Louth, 2014. [dostęp 2014-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-26)]. (ang.).
  29. Myriam van der Pas, Eric van der Pas: Serendipity Patchwork & Quilting. Serendipity, 2014. [dostęp 2014-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-26)]. (ang.).
  30. Serendipity. Serendipity (Hampshire) Ltd, 2012. [dostęp 2014-09-13]. (ang.).