Schleitheimia
| Schleitheimia | |||
| Rauhut et al., 2020 | |||
| Okres istnienia: noryk | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| (bez rangi) | Sauropodiformes | ||
| Rodzaj |
Schleitheimia | ||
| Gatunki | |||
| |||
Schleitheimia – rodzaj wymarłego dinozaura z grupy zauropodomorfów[1].
Skamieniałości nieznanego zwierzęcia odnaleziono w Szwajcarii, na północy kraju, na terenie kantonu Szafuza, w okolicy Schleitheim. Znalezione kości spoczywały wśród skał utworzonych w epoce triasu późnego, prawdopodobnie w wieku późnego noryku. Znaleziono tam skamieniałości w sumie kilku różnych zwierząt, później umieszczone w Muzeum i Instytucie Paleontologii Uniwersytetu w Zurychu. Należały do nich pozostałości plateozaura[1], rodzaju opisanego jeszcze w XIX wieku[2], oraz dwóch innych zauropodomorfów, dość dużych i dobrze zbudowanych. Szczątki jednego z nich Oliver W. M. Rauhut, Femke M. Holwerda i Heinz Furrer opisali w 2020 pod nazwą rodzajową Schleitheimia. Nazwę tę utworzono od lokalizacji typowej rodzaju, Schleitheim. W obrębie rodzaju wskazano pojedynczy gatunek Schleitheimia schutzi. Epitet gatunkowy upamiętnia Emila Schutza, który znalazł kości[1].
Zwierzę zaliczono do zauropodomorfów. Schleitheimia należała do dość bazalnych przedstawicieli tej grupy[1]. Kiedyś zwierzęta te nazywano prozauropodami[3]. Obecnie nie zajmują jednego tego samego miejsca w obrębie drzewa rodowego zauropodomorfów[4]. Samych „prozauropodów” nie wyróżnia się już, gdyż taka grupa byłaby parafiletyczna[5]. Niemniej pochodzenie zauropodów nie zostało dobrze wyjaśnione[1][4]. Kolejne odkrywane taksony nie należące do zauropodów, ale bliższe zauropodom niż innym „prozauropodom” nie tylko spowodowały zaprzestanie wyróżniania "prozauropodów", ale także doprowadziły do kreowania nowego kladu Sauropodiformes przez Paula Sereno[1]. McPhee et al. w 2014 zdefiniowali go jako zawierający wszystkie taksony bliższe saltazaurowi niż masospondylowi[6]. Schleitheimia zaliczona została do tychże Sauropodiformes. Przeprowadzono analizę filogenetyczną, uwzględniając 382 cechy 66 taksonów. Rauhut et al. przedstawiają na tej podstawie dwa zredukowane drzewa. Na pierwszym Schleitheimia znajduje się w tritomii wraz z Isanosaurus i kladem obejmującym bardziej zaawansowane ewolucyjnie zauropodomorfy w nierozwikłanej politomii. Na drugim stanowi kolejną po Tazoudasaurus i Isanosaurus grupę zewnętrzną zauropodów[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Oliver W.M. Rauhut, Femke M. Holwerda i Heinz Furrer, A derived sauropodiform dinosaur and other sauropodomorph material from the Late Triassic of Canton Schaffhausen, Switzerland, „Swiss Journal of Geosciences”, 113, 2020, s. 8, DOI: 10.1186/s00015-020-00360-8 (ang.).
- ↑ H. Von Meyer, Mitteilung an Prof. Bronn (''Plateosaurus engelhardti'')., „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie”, 316, 1837 (niem.).
- ↑ Sander, P. Martin, Nicole Klein, Developmental plasticity in the life history of a prosauropod dinosaur, „Science”, 310 (5755), 2005, s. 1800–1802 (ang.).
- ↑ a b Blair W. McPhee i inni, A new basal sauropod from the pre-Toarcian Jurassic of South Africa: evidence of niche-partitioning at the sauropodomorph–sauropod boundary?, „Scientific Reports”, 5 (13224), 2015, DOI: 10.1038/srep13224, PMID: 26288028, PMCID: PMC4541066 (ang.).
- ↑ Apaldetti i inni, An early trend towards gigantism in Triassic sauropodomorph dinosaurs, „Nature Ecology and Evolution”, 2, 2018, s. 1227–1232 (ang.).
- ↑ McPhee i inni, The complete anatomy and phylogenetic relationships of Antetonitrus ingenipes (Sauropodiformes, Dinosauria): implications for the origins of Sauropoda, „Zoological Journal of the Linnean Society”, 171, 2014, s. 151–205 (ang.).
| Infrarzędy dinozaurów | |
|---|---|
| Era dinozaurów | |
| Dyscypliny powiązane |
