Przejdź do zawartości

Sławomir Drumowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Drumowicz
Ilustracja
gen. dyw. Sławomir Drumowicz podczas XIV edycji Festynu Komandosa w Dziwnowie (2023)
generał dywizji generał dywizji
Data urodzenia

23 listopada 1968[1][2]

Przebieg służby
Lata służby

od 1988

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

62 kompania specjalna
UNPROFOR, 1 psk, AON
PKW Irak, JWK
WS, DSS, COS-DKWS
JW AGAT, Komponent WS

Stanowiska

• d-ca pl specjalnego i PKW
• d-ca pl-grupy dywer-rozpoz.
• d-ca kp specjalnej, z-ca k-ta szkoły podofic. i młodszych specj. działań specjalnych
• z-ca d-cy bs, szef sekcji rozpoznawczej sztabu pułku
• d-ca zespołu bojowego, szef szkolenia pułku
• d-ca SP PKW, z-ca d-cy psk, JWK, szef oddz. rozp. DWS
• szef p. wsparcia boj.–z-ca szefa sztabu ds. w. b. w DSS i COS-DKWS, d-ca Agat i KWS

Główne wojny i bitwy

UNPROFOR, Stabilizacja Iraku

Odznaczenia
Znak Spadochronowy
Złoty Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Gwiazda Iraku Medal NATO za służbę w Jugosławii Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Srebrny Medal za Zasługi dla Straży Granicznej USSOCOM Medal (USA)
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I stopnia Odznaka Honorowa Wojsk Specjalnych

Sławomir Marian Drumowicz (ur. 23 listopada 1968) – generał dywizji Wojska Polskiego, doktor nauk o obronności (2018)[3], dowódca Jednostki Wojskowej Agat (2014–2018), od 1 października 2018 dowódca Komponentu Wojsk Specjalnych.

Przebieg służby wojskowej

[edytuj | edytuj kod]

W 1988 podjął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. W 1992 promowany na podporucznika[4]. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 62 kompanii specjalnej w Bolesławcu[4]. W latach 1993–1995 dowodził plutonem podczas operacji pokojowej Sił Ochronnych ONZ w byłej Jugosławii Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Chorwacji[4]. W 1995 został skierowany do Lublińca, gdzie objął stanowisko dowódcy plutonu – dowódcy grupy dywersyjno-rozpoznawczej w 1 pułku specjalnym komandosów. Następnie w tym pułku został wyznaczony na stanowiska; dowódcy kompanii specjalnej, zastępcy komendanta szkoły podoficerskiej i młodszych specjalistów działań specjalnych, zastępcy dowódcy batalionu specjalnego, szefa sekcji rozpoznawczej sztabu pułku, dowódcy zespołu bojowego, szefa szkolenia pułku[5][6][4].

W 2001 ukończył studia w Akademii Obrony Narodowej[4]. Absolwent studiów podyplomowych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (2005)[6]. Od 25 lipca 2007 do 30 stycznia 2008 był w ramach IX zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku na stanowisku dowódcy Sił Specjalnych[7]. W 2011, po przeformowaniu 1 pułku specjalnego komandosów, pełnił służbę w Jednostce Wojskowej Komandosów, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy[4]. Od 5 września 2012 do 26 listopada 2012 czasowo pełnił obowiązki dowódcy tej jednostki[8]. 3 grudnia 2012 powierzonu mu funkcję szefa oddziału rozpoznania J-2 w Dowództwie Wojsk Specjalnych w Krakowie[6]. 1 stycznia 2014 był wyznaczony na stanowisko szefa pionu wsparcia bojowego – zastępcy szefa sztabu ds. wsparcia bojowego w Dowództwie Sił Specjalnych (DSS)[9], a po jego przeformowaniu w Centrum Operacji Specjalnych – Dowództwie Komponentu Wojsk Specjalnych (COS-DKWS) pozostał na tym samym stanowisku[6][4].

14 sierpnia 2014 z okazji Święta Wojska Polskiego minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak wyróżnił go tytułem honorowym „Zasłużony Żołnierz Rzeczypospolitej Polskiej” z odznaką I stopnia[4]. 13 października 2014 został skierowany do Gliwic, gdzie w obecności Inspektora Wojsk Specjalnych gen. dyw. Piotra Patalonga na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej nr 2056 objął stanowisko dowódcy Jednostki Wojskowej Agat[10][11][12]. 30 stycznia 2018 obronił pracę doktorską na Akademii Sztuki Wojennej w Warszawie i uzyskał stopień doktora w zakresie nauk o obronności[3][2]. 8 października 2018 w obecności dowódcy generalnego RSZ gen. broni Jarosława Miki przekazał obowiązki nowemu dowódcy Jednostki Wojskowej „Agat”[13][14][15].

1 października 2018 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak powołał go na stanowisko dowódcy Komponentu Wojsk Specjalnych[16]. 10 listopada 2018 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[17]. 15 sierpnia 2021 został mianowany na stopień generała dywizji[18]. Od początku swojej służby związany z wojskami specjalnymi[5]. Skoczek i instruktor spadochronowy[5]. Uczestnik maratonów, zawodnik lublinieckiego Wojskowego Klubu Biegacza „Meta”[19][20].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Statystyka LA. domtel-sport.pl. [dostęp 2022-02-03].
  2. a b Nowy dowódca specjalsów. polska-zbrojna.pl, 2018-09-28. [dostęp 2022-02-03].
  3. a b Dr Sławomir Marian Drumowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-02-03].
  4. a b c d e f g h i j Bylina 2021 ↓, s. 57.
  5. a b c Ludzie Wojsk Specjalnych – Sławomir Drumowicz. silentheroes.pl, 2019-10-08. [dostęp 2022-02-03].
  6. a b c d Jasiński 2015 ↓, s. 189.
  7. Pułkownik Drumowicz dowódcą AGAT-u. polska-zbrojna.pl, 2014-10-13. [dostęp 2022-02-03].
  8. Nowy dowódca komandosów z Lublińca. onet.pl, 2012-09-05. [dostęp 2022-02-03].
  9. Nowy dowódca JW Agat. altair.com.pl, 2014-10-15. [dostęp 2022-02-03].
  10. Bieniek i Mazur 2016 ↓, s. 75.
  11. Jasiński 2015 ↓, s. 186.
  12. Jasiński 2015 ↓, s. 188-189.
  13. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 165.
  14. Bylina 2021 ↓, s. 57-58.
  15. Specjalsi: bohaterowie niebezpiecznych operacji. polska-zbrojna.pl, 2015-05-27. [dostęp 2022-02-03].
  16. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 156.
  17. a b M.P. z 2019 r. poz. 27
  18. Bylina 2021 ↓, s. 59.
  19. Ćwierćwiecze lublinieckiej Mety. polska-zbrojna.pl, 2020-02-19. [dostęp 2022-02-03].
  20. Bylina 2021 ↓, s. 57-58;124.
  21. M.P. z 2021 r. poz. 927
  22. M.P. z 2022 r. poz. 164
  23. M.P. z 2020 r. poz. 113
  24. a b c Generał Sławomir Drumowicz, Special Operations Forces. gsofeurope.org. [dostęp 2021-05-19].
  25. Uroczyste wręczenie Medali za Zasługi dla Straży Granicznej. slaski.strazgraniczna.pl, 2016-12-21. [dostęp 2022-02-03].
  26. Jasiński 2015 ↓, s. 144.
  27. Post Sztabu Generalnego WP. x.com, 24 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]