Okolicznik sposobu

Okolicznik sposobu – część zdania informująca o tym, w jaki sposób, w jakim kształcie lub postaci doszło do wykonania danej czynności. odpowiadająca na pytania: jak?; w jaki sposób?^[1]

Rodzaje okoliczników sposobu

przysłówkowy – Jak się masz? Spojrzał wyzywająco.
przyimkowy, tworzony przy pomocy wyrażeń przyimkowych z "bez", "w", "na" – Dał sobie radę bez siekiery.
rzeczownikowy, wyrażony narzędnikiem – W tym mieście autobusy jeżdżą stadami.
wyrażenia porównawcze z "jak", "jakby", "niby", "na kształt" – Wrócili jako mistrz Polski^[2].

Wyrazy z przyimkiem "jak" mogą być również przydawką: chłopak jak złoto^[3] .

Przypisy

↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 33.
↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 33-34.
↑ Bąk 1977 ↓, s. 423.

Bibliografia

Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego - zarys popularny. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1977. ISBN 83-214-0923-7.
Zenon Klemensiewicz: Zarys składni polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1953.

[CITEREFKlemensiewicz195333-1] Klemensiewicz 1953 ↓, s. 33.

[CITEREFKlemensiewicz195333-34-2] Klemensiewicz 1953 ↓, s. 33-34.

[CITEREFBąk1977423-3] Bąk 1977 ↓, s. 423.

[1]

[2]

[3]

Okoliczniki miejsca	Okolicznik lokatywny miejsca Okolicznik ablatywny miejsca Okolicznik allatywny miejsca Okolicznik perlatywny miejsca
Okoliczniki miary	Okolicznik czasu Okolicznik częstotliwości Okolicznik prędkości Okolicznik dystrybutywny
Okoliczniki pozostałe	Okolicznik celu Okolicznik przyczyny Okolicznik skutku Okolicznik sposobu Okolicznik porównawczy Okolicznik stopnia Okolicznik warunku Okolicznik przyzwolenia Okolicznik względu Okolicznik czynnika towarzyszącego