Norbert Rustowski

Norbert Ignacy Rustowski
	; Norbert Rustowski (przed 1933)
	pułkownik saperów
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1886 ; Karkowac
Data i miejsce śmierci	22 grudnia 1968 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1906–1929
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	4 batalion pionierów; 5 pułk saperów
Stanowiska	kierownik składu saperskiego; dowódca kompanii; dowódca batalionu saperów; dowódca pułku saperów; szef inżynierii i saperów okręgu korpusu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, ; wojna polsko-ukraińska: obrona Lwowa, ; wojna polsko-bolszewicka;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Norbert Rustowski vel Norbert Bönisch^[1] (ur. 22 lutego 1886 w Karkowacu, zm. 22 grudnia 1968 w Warszawie) – pułkownik saperów Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1903 ukończył szkołę średnią i przez kolejne trzy lata studiował w Technicznej Akademii Wojskowej w Wiedniu. W 1906 rozpoczął zawodową służbę cesarskiej i królewskiej Armii. Pełnił służbę w 4 batalionie pionierów w Osijeku na stanowisku oficera kompanii saperów. W 1910 r. został przeniesiony do 5 batalionu pionierów w Bośni na stanowisko dowódcy kompanii saperów.

W czasie I wojny światowej walczył na froncie włoskim, gdzie był oficerem komendy saperów^[2], a w latach 1915–1916 kierownikiem składu saperskiego nr 1. W 1918 objął stanowisko kierownika referatu technicznego 4 Generalnej Komendy Wojskowej we Lwowie^[2].

Pod koniec 1918 we Lwowie został przyjęty do Wojska Polskiego^[3] i przydzielony do batalionu saperów Grupy Operacyjnej gen. Jędrzejewskiego. W 1919 wziął czynny w obronie Lwowa. Dzięki jego staraniom i zabiegom przy ufortyfikowaniu Lwowa, wojska pomyślnie broniły miasta aż do nadejścia oddziałów armii gen. Hallera, z którą rozpoczęto ofensywę. 21 lutego 1920 został przeniesiony z VI batalionu saperów do V batalionu saperów na stanowisko dowódcy batalionu^[4]. W drugiej połowie 1920, jako szef inżynierii i saperów 6 Armii, znakomicie zorganizował i kierował pracami saperskimi na terenie Galicji Wschodniej przy odbudowie 11 mostów kolejowych, 20 mostów drogowych, zwężaniu toru rosyjskiego i przygotowaniu go do ruchu pociągów własnych oraz rozbudowie umocnień polowych^[5].

W 1921 był szefem inżynierii i saperów w Inspektoracie Armii Nr IV w Krakowie^[6]^[7]. Z dniem 20 sierpnia 1922 został przeniesiony z 6 do 5 pułku saperów^[8]. W listopadzie 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy 5 pułku saperów w Krakowie^[9]. W lipcu 1924 został wyznaczony na stanowisko szefa inżynierii i saperów w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie^[10], lecz ostatecznie objął stanowisko szefa inżynierii i saperów w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu^[11]. Na tym stanowisku wniósł duże zasługi w odbudowę obiektów Twierdzy Brzeskiej. 12 marca 1929 został zwolniony ze stanowiska szefa 9 Okręgowego Szefostwa Saperów i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX^[12]. W 1929 został przeniesiony w stan spoczynku ze względu na stan zdrowia^[13]. Pozostaje na ewidencji PKU Warszawa Miasto III w Korpusie Oficerów Inżynierii i Saperów, przewidziany do użycia w czasie wojny^[14]. Zmarł w Warszawie 22 grudnia 1968. Został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie, sektor AL25, rząd 1, nr 31.

Awanse

major – 30 lipca 1920 zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920, w korpusie inżynierii i saperów, w „grupie byłej armii austro-węgierskiej”^[15]^[16]
pułkownik – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 27. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów^[17]^[18]

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 8171^[19]^[20]
Krzyż Walecznych (trzykrotnie, 1921)^[20]^[21]^[22]

Opinie

„Wybitny oficer sztabowy saperów, nadaje się wybitnie na Szefa Inżynierów i Saperów przy Armii, posiada pod tym względem dużo rutyny z czasów ostatniej wojny, pracuje dużo nad sobą. Element na najwyższe stanowiska techniczne. 1928 Inspektor Armii /-/ gen. bryg. Józef Robak -

Przypisy

↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 30 z 11 sierpnia 1920 r., s. 737. Namiestnictwo Galicji zezwoliło kapitanowi Norbertowi Bönischowi na zmianę nazwiska rodowego „Bönisch” na „Rustowski”.
↑ ^a ^b Zdzisław Barszczewski: Sylwetki saperów. s. 112–113.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 54 z 27 maja 1919 r., poz.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 8 z 6 marca 1920 r., s. 177.
↑ Sylwetki saperów s. 140–141.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 1 z 26 stycznia 1922 r.
↑ Spis oficerów na dzień 1 czerwca 1921 r.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 29 z 26 sierpnia 1922 r., s. 642.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 47 z 25 listopada 1922 r., s. 352.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 69 z 23 lipca 1924 r., s. 399.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 70 z 25 lipca 1924 r., s. 404.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 5 z 12 marca 1929 r., s. 87.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych z 27 kwietnia 1929 r. Nr 9
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 349, 852.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 30 z 11 sierpnia 1920 r., s. 689.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1 czerwca 1921, s. 853.
↑ Rocznik oficerski 1923, s. 882, 905.
↑ Rocznik oficerski 1924, s. 827.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 41 z 27 października 1922 r.
↑ ^a ^b Jednodniówka 5 Pułku Saperów na uroczystość poświęcenia sztandaru 8 maja 1925 r. w Krakowie [online], s. 25, 27 .
↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 84)
↑ Rozporządzenie Kierownika Ministerstwa Spraw Wojskowych L. 8449. G.M.I. z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 252)

Bibliografia

Roczniki oficerskie 1923, 1924, 1928.
Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński: Sylwetki saperów. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2001. ISBN 83-11-09287-7.
„Spis oficerów” na dzień 1 czerwca 1921 r.
Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1919, 1922, 1928, 1929.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934.

[1] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 30 z 11 sierpnia 1920 r., s. 737. Namiestnictwo Galicji zezwoliło kapitanowi Norbertowi Bönischowi na zmianę nazwiska rodowego „Bönisch” na „Rustowski”.

[barszcz-2] Zdzisław Barszczewski: Sylwetki saperów. s. 112–113.

[3] Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 54 z 27 maja 1919 r., poz.

[4] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 8 z 6 marca 1920 r., s. 177.

[5] Sylwetki saperów s. 140–141.

[6] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 1 z 26 stycznia 1922 r.

[7] Spis oficerów na dzień 1 czerwca 1921 r.

[8] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 29 z 26 sierpnia 1922 r., s. 642.

[9] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 47 z 25 listopada 1922 r., s. 352.

[10] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 69 z 23 lipca 1924 r., s. 399.

[11] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 70 z 25 lipca 1924 r., s. 404.

[12] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 5 z 12 marca 1929 r., s. 87.

[13] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych z 27 kwietnia 1929 r. Nr 9

[14] Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 349, 852.

[15] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 30 z 11 sierpnia 1920 r., s. 689.

[16] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1 czerwca 1921, s. 853.

[17] Rocznik oficerski 1923, s. 882, 905.

[18] Rocznik oficerski 1924, s. 827.

[19] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 41 z 27 października 1922 r.

[:0-20] Jednodniówka 5 Pułku Saperów na uroczystość poświęcenia sztandaru 8 maja 1925 r. w Krakowie [online], s. 25, 27 .

[21] Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 84)

[22] Rozporządzenie Kierownika Ministerstwa Spraw Wojskowych L. 8449. G.M.I. z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 252)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]