Nix (księżyc)
 Nix sfotografowana przez New Horizons 14 lipca 2015 | |
| Odkrywca |
Hal Weaver i inni |
|---|---|
| Data odkrycia |
czerwiec 2005[1] |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2005 P 2 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
48 671 km[2] |
| Mimośród |
0,0000[2] |
| Okres obiegu |
24,85 d[2] |
| Nachylenie do płaszczyzny orbity planety |
0,000°[2] |
| Długość węzła wstępującego |
203,400°[2] |
| Argument perycentrum |
324,463°[2] |
| Anomalia średnia |
284,405°[2] |
| Własności fizyczne | |
| Wymiary |
54×41×36 km[3] |
| Masa |
5·1016 − 2·1018 kg |
| Albedo |
0,43−0,50[3] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
23,38 do 23,7m |
| Temperatura powierzchni |
33–55 K |
Nix – naturalny satelita Plutona, który po raz pierwszy sfotografowany został 15 maja 2005 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Jest trzecim pod względem odległości satelitą Plutona[3].
Księżyc ten ma podłużny kształt, a jego wymiary wynoszą 54×41×36 km[3]. Wcześniej jego rozmiary szacowano na od 44 do 130 km. Nix jest ok. 25% ciemniejsza od swojego bratniego satelity Hydry. Masa księżyca sięga 2·1018 kg. Nix krąży wokół barycentrum układu po prawie kołowej orbicie, której półoś wielka wynosi 48 671 km[2]. Pełnego obiegu dokonuje w czasie niecałych 25 dni.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Do momentu, gdy Międzynarodowa Unia Astronomiczna nie nadała mu nazwy, satelita nosił tymczasowe oznaczenie „S/2005 P 2”, gdzie „S” oznacza satelitę, „2005” to rok odkrycia, a „P 2” informuje, że jest to księżyc Plutona nr 2 (drugi odkryty w danym roku).
Księżyc został nazwany na cześć postaci z mitologii greckiej. Mitologiczna Nyks (ang. Nyx) była boginią Nocy, córką Chaosu, a także matką Charona (ponieważ istnieje już obiekt noszący imię greckiej bogini Nyks – planetoida (3908) Nyx – w wersji angielskiej, księżyc przyjął imię egipskiego odpowiednika).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Plutona
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Nix: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2015-03-26]. (ang.).
- ↑ a b c d S. A. Stern et al. The Pluto system: Initial results from its exploration by New Horizons. „Science”. 350 (6258), 2015-10-16. DOI: 10.1126/science.aad1815. (ang.).
