(55565) 2002 AW197
 Zdjęcie z teleskopu Spitzera | |
| Odkrywca |
Michael E. Brown, |
|---|---|
| Data odkrycia |
10 stycznia 2002[1] |
| Numer kolejny |
55565 |
| Oznaczenie tymczasowe |
2002 AW197 |
| Charakterystyka orbity (2022-01-21) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0,1271[1] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
321,3[1] lat |
| Inklinacja |
24,43[1]° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
768[2] km |
| Okres obrotu | |
| Albedo |
ok. 0,112[2] |
| Jasność absolutna | |
(55565) 2002 AW197 – planetoida z grupy obiektów transneptunowych[1], krążąca wokół Słońca w Pasie Kuipera, należąca do obiektów klasycznych[2].
Odkrycie i nazwa
[edytuj | edytuj kod]Obiekt (55565) 2002 AW197 został odkryty 10 stycznia 2002 roku w Obserwatorium Palomar przez Michaela Browna, Eleanor Helin, Michaela Hicksa, Kennetha Lawrence’a, Stevena Pravdo i Chada Trujillo[1].
Asteroida nie posiada jeszcze nazwy własnej, a jedynie oznaczenie tymczasowe i stały numer[1].
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Orbita (55565) 2002 AW197 nachylona jest pod kątem ok. 24,4° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,127. Ciało to krąży w średniej odległości 46,9 j.a. wokół Słońca; na jeden obieg potrzebuje ok. 321 lat ziemskich. Peryhelium tego obiektu znajduje się w odległości ok. 40,9 j.a., a aphelium ok. 52,9 j.a. od Słońca[1].
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Ta odległa planetoida ma średnicę szacowaną na ok. 768 km[2]. Jej absolutna wielkość gwiazdowa wynosi ok. 3,5m[1].
Obserwacje wykazują, iż asteroida ta ma neutralną barwę (może to wskazywać na istnienie lodu wodnego, w przeciwieństwie np. do (50000) Quaoar, który ma wyraźnie czerwoną barwę). Temperatura powierzchni wynosi około 40 K[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o (55565) 2002 AW197 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- ↑ a b c d e Wm. Robert Johnston: List of Known Trans-Neptunian Objects. Johnston’s Archive, 2021-08-29. [dostęp 2021-11-16]. (ang.).
- ↑ F. Merlin i inni. Surface composition and physical properties of several trans-neptunian objects from the Hapke scattering theory and Shkuratov model. „Icarus”. 208, s. 945-954, 2010. DOI: 10.1016/j.icarus.2010.03.014. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (55565) 2002 AW197 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (55565) 2002 AW197 w bazie Minor Planet Center (ang.)