Mrówkożer rdzawy
| Conopophaga lineata[1] | |||
| (Wied-Neuwied, 1831) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
mrówkożer rdzawy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Mrówkożer rdzawy[4] (Conopophaga lineata) – gatunek małego ptaka z rodziny mrówkożerów (Conopophagidae). Występuje w Ameryce Południowej.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Podgatunki
[edytuj | edytuj kod]Z mrówkożera rdzawego został wydzielony w 2003 roku mrówkożer cynamonowy (Conopophaga cearae). Wyróżnia się 2 podgatunki[5]:
- C. l. lineata (Wied-Neuwied, 1831) – wschodnia i centralna Brazylia
- C. l. vulgaris Ménétries, 1835 – południowo-centralna i południowo-wschodnia Brazylia, Paragwaj, Urugwaj i północno-wschodnia Argentyna
Środowisko
[edytuj | edytuj kod]Lasy, zarówno pierwotne, jak i wtórne; często bambusowe zarośla lub ich okolice.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała wynosi 11–14 cm, masa ciała 16–25 g. Długość skoku wynosi około 2,7 cm (1,1 cala), ogona ok. 4,3 cm (1,7 cala)[6]. Gardło i pierś rdzawe, brzuch białawy. Wierzch ciała ziemistobrązowy. Samiec posiada szarą brew.
Lęgi
[edytuj | edytuj kod]Samica składa 2 jaja. Wysiaduje je w nocy i przez większość dnia, w jego pozostałą część robi to samiec. Inkubacja trwa 14 dni. Pisklęta są zdolne do lotu po kolejnych 14 dniach. Mogą jednak przebywać z rodzicami jeszcze 1,5 miesiąca.
Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Według wyników badań przeprowadzonych w lasach Mata Atlantica ok. 58% pożywienia stanowią mrówkowate (Formicidae), oprócz tego żywią się także pająkami, chrząszczami i muchówkami[7].
Status
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN gatunek ten zaliczany jest do kategorii LC (Least Concern – najmniejszej troski). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Conopophaga lineata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Whitney, B., de Juana, E. & Kirwan, G.M.: Rufous Gnateater (Conopophaga lineata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2014. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-09)].
- ↑ a b Conopophaga lineata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Conopophagidae Sclater,PL & Salvin, 1873 - mrówkożery - Gnateaters (wersja: 2020-12-27). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-02].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Antthrushes, antpittas, gnateaters, tapaculos, crescentchests. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
- ↑ P. L. Sclater: Synopsis of the American Ant-Birds (Formicariinae). W: Proceedings of the Zoological Society of London. T. 26. 1858, s. 285.
- ↑ Ana Luísa de Carvalho Lima, Marco Antônio Manhães & Augusto João. Ecologia trófica de Conopophaga lineata (Conopophagidae) em uma área de mata secundária no sudeste do Brasil. „Revista Brasileira de Ornitologia”. 19, 2011.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 352. ISBN 978-83-01-15733-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).